Gay/Lesb - LGBT కేరళా 'నారీ'కేళం!

[Vikatakavi02]

౩

అప్పుడే... దూరంగా చప్పుడు వినపడటంతో వాళ్ళిద్దరూ చప్పున విడిపోయారు. 

"ఎవరో వస్తున్నట్టున్నారు. నువ్వు మన చోటికి వచ్చేయ్. నేనక్కడుంటాను!" అనేసి వైషూ మళ్ళా నదిలోకి దూకేసి పల్లం వైపు గబగబా ఈదుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.
పల్లవి కూడ వెంటనే నాదగ్గిరకొచ్చి గట్టు మీద పెట్టిన తన ఫోన్ ని తీసుకుని తన నడుముకి వున్న పౌచ్ లో పెట్టుకుంటూ, "పద వెళదాం!" అని వడివడిగా నడవటంతో నేనూ ఆమె వెనకాల వురికాను.
తన ఇంటికి ఎడమ ప్రక్కన వున్న కొబ్బరి తోటలోకి ప్రవేశించాం. సరిహద్దుల్ని కాపలా కాసే సైనికుల్లా ఇరుపక్కలా నిటారుగా నిలబడి వున్నాయా చెట్లు.
కనుచూపు మేరలో కొబ్బరి చెట్లు తప్ప మరేమీ కన్పించటం లేదు. అన్నీ ఏపుగా పెరిగి వున్నాయి.
"ఎక్కడికి వెళ్తున్నాం?" పల్లవిని అడిగాను.
"ఈ తోట చివరకి. ఇదంతా మాదే... కొబ్బరి కాయలు దించటానికి తప్ప ఇక్కడికి పెద్దగా ఎవరూ రారు. ఏడాదికి మూడ్నాలుగు వారాలు వుంటుందా పని. మిగతా టైం అంతా ఖాళీనే... జస్ట్ తోటని శుభ్రం చెయ్యడానికి, చెట్లకి ఎరువులు పెట్టడానికి పనోళ్ళు వస్తారు."
"మరి నీరు?"
"ప్రక్కనే నది వుంది కదా... అలాగే, ఈ ప్రాంతానికి వర్షపాతం ఎక్కువే! అందుకే, నీరు సమృద్ధిగా లభిస్తుంది."
తను చెప్తోంది వింటూ మౌనంగా తలూపాను.
"నువ్వు మామూలుగా లేవు. ఏవయింది?" అనడిగింది పల్లవి.
"ఏం లేదు... నువ్వు... వైషూ... ఇలా... అని తెెెలియటం... ఔనూ ఇంట్లో తెలుసా మీ—?"
పల్లవి తుళ్ళిపడి, "ఇంట్లో చెప్తారా ఇలాంటి విషయాలు.? మాదసలే సాంప్రదాయక కుటుంబం, తాట తీసేస్తారు!" అంటూ నవ్వి, "అందుకే, ఇప్పుడు ఒక చోటికి వెళ్తున్నాం!" అంది.
"ఎక్కడికీ?"
"మా వేలు విడిచిన అత్తయ్యగారి ఇంటికి... ఆవిడొక్కరే వుంటారక్కడ. లోగడ మా అమ్మమ్మగారికి ఈవిడకీ ఆస్తి విషయంలో తగాదా వస్తే వేరు పంపకాలు చేసి కాస్త దూరంగా  ఇల్లు కట్టుకున్నారు. ఈ తోట దాటితే ఆ యిల్లు వస్తుంది. ఈ ఇల్లయితే ఎవరికీ అనుమానం రాదు. అందుకే, నేనూ వైషూ ఇక్కడే కలిసి ఎంజాయ్ చేస్తాం!"
"మరి... మీ అత్తయ్యకి తెలిస్తే!?" అనుమానం వ్యక్తంచేశాను.
"తెలిస్తే ఏమిటి? ఆమెకీ తెలుసు... ఆవిడ కూడ లెస్బియనే కదా!"
"ఏంటీ...?"
"ఊ... కాకపోతే, ఇప్పుడు ఆమెకు వయసైపోయింది. వయసులో వున్నప్పుడు వైషూతో బాగా చేసేదట. వైషూ చెప్పింది... తను వయసుకొచ్చాక అత్తయ్యనే తనకి ఇది చెయ్యటం నేర్పిందంటా...!"
"హుఫ్...!!! పిచ్చెక్కిపోతోందేఁ!"
పల్లవి గలగల నవ్వేసింది.
"మరి నీకు...?" అడిగాను సమాధానాన్ని ఊహిస్తూ.
"వైషూ!" అంది సింపుల్ గా...
అలా నడుస్తూ తోట చివరికి వచ్చేశాం. తను కొనసాగిస్తూ—
"వయిసైపోయినా ఇంకా ఆ యావ చావలేదు మా అత్తయ్యకి  మేం తన ముందు చేస్తే చూసి ఆనందిస్తుంది!"
"తన ముందా...?"
"హేఁ... నువ్వేం కంగారు పడకు! అదుగో అదే ఆమె ఇల్లు!" అంటూ ఓ చిన్నసైజు బంగ్లాని చూపించింది.
"ఇంతపెద్ద ఇంటిలో... ఆమె ఒక్కత్తే వుంటోందా...?"
"ఇద్దరు పనమ్మాయిలు వున్నారులేఁ!"
"వాళ్ళు కూడా లెస్బియన్సేనా!?"
పల్లవి నావంక తీక్షణంగా ఓసారి చూసి 'ఔన'న్నట్లు తలూపింది.
నేను భారంగా నిట్టూర్చాను.
ఇద్దరం ఆ ఇంటిని సమీపించాం.

(ఇంకా వుంది)