Gay/Lesb - LGBT కేరళా 'నారీ'కేళం!

[Vikatakavi02]

౨

బుర్ర తిరిగినట్లయింది నాకు.
తలని ఓసారి విదిలించాను.
పల్లవి నా భుజమ్మీద చెయ్యేసి కదుపుతూ— "ఓయ్! దీని గురించి తర్వాత మాట్లాడుకుందాం. నీకిష్టం లేకపోతే వదిలెయ్. ఇప్పుడేమీ ఆలోచించకు. గుడికి వెళ్ధాం పద..." అనేసి గదిలోంచి బయటకి నడవసాగింది.
నేనూ తనని అనుసరించాను. కానీ, తను చెప్పినట్లు ఆలోచించకుండా వుండలేకపోతున్నాను.
ఇద్దరు ఆడాళ్ళు ఇదవ్వటం అన్నదే మింగుడుపడటం లేదు నాకు. పైగా అందులో ఒకరు నా స్నేహితురాలు...!
తొమ్మిది నెలలుగా మేమిద్దరం రూమ్మేట్స్! చాలాసార్లు ఇద్దరం కలిసి తన సిడి ప్లేయర్ లో చాటుగా బ్లూ ఫిలింస్ చూశాం. ఐనా... నాతో తను ఈ విషయం గురించి ఏ సందర్భంలోనూ బయటపడలేదు. తప్పుగా కూడ ప్రవర్తించలేదు.
ఒకవేళ తను అబద్దం చెప్తోందా? కేవలం నన్ను ఆటపట్టించటానికి సరదాగా ఇలా చెప్తోందా?

***

గుడికి వెళ్ళాం... తిరిగి వచ్చేశాం... కానీ, ఈ ఆలోచనలు మాత్రం నన్ను వీడలేదు.
ఆరోజు సాయంత్రం నేనూ... పల్లవీ ఇంటికి సమీపంలో వున్న నదీ దగ్గరకి వెళ్ళాం.
నేను గోల్డు బోర్డరున్న రాణీరంగు పరికిణీ, జాకెట్టు ధరించాను. పల్లవి ఇచ్చిన బంగారు గాజులను రెండు చేతులకి తొడుగుకుని, బుట్ట పోగులను చెవులకు పెట్టుకున్నాను. పల్లవి కూడ దాదాపుగా నాలాగే తయారయింది. కాకపోతే ఆమె దుస్తులు ముదురు నీలం రంగులో వున్నాయి. మేమిద్దరం వెళ్ళి నదిలో కాళ్ళని కడుక్కుని అక్కడే కాస్త దూరంలో కట్టిన సిమ్మెంటు గట్టు మీద కూర్చున్నాం. సంధ్యా సమయపు వెలుతురుని పారాణిగా పూసుకొని పరవళ్ళు తొక్కుతున్న నదీ ప్రవాహాన్ని చూస్తూ కాసేపు అలాగే వుండిపోయాను.
"ఏవేఁ... ఎలావుంది మావూరు?"
"చూట్టానికి రెండుకళ్ళూ సరిపోవటం లేదే... నాకు చాలా బాగ నచ్చేసింది!"
"నాకు తెలుసు. నీకు నచ్చుతుందనీ," పల్లవి నవ్వింది.
"హ్మ... ఔనే, అస్సలు పొల్యూషన్‌ అనేది లేకుండా స్వచ్ఛంగా వీస్తున్న చల్లని గాలి... ఆ కొబ్బరి చెట్లూ... పచ్చని కొండలు... ఈ నదీ ప్రవాహం... మధ్యమధ్యన తుళ్ళుతున్న నీటి తుంపరలు—"
"నీటి తుంపరలా...?"
"మ్... ఇదుగో పడుతున్నాయిగా!" అంటూ నా చేతిమీద పడిన నీటి చుక్కలను చూపించాను.
పల్లవి లేచి నిలబడి, "నీరు అటు ప్రవహిస్తుంటే తుంపరలు ఇటెలా పడతాయేఁ!" అంటూ ఒకసారి అటు ఇటు చూసి, "ఏయ్ వైషూ... దాక్కుంది చాలు, బైటకి రా!" అంది.
ఒక్కసారిగా నీటిలోంచి ఒక ఆకారం లేచింది.
'వైషూ!!!'
గున్న ఏనుగులాంటి శరీరంతో తను ఒక్కసారిగా అలా బైటకొచ్చేసరికి నాకు కొంచెం నవ్వు వచ్చింది. అయితే, ఆమె ముందు నవ్వటం బాగోదని కష్టం మీద ఆపుకున్నాను.
తను తెల్లని బట్టని యద పై వరకూ బిగించి కట్టి ముడిని మధ్యలో దోపుకుంది. నీటిలో తడవటం వలన ఆ బట్ట ఆమె శరీరానికి బాగా అతుక్కుపోయి ఆమె బాయిల షేపు, వాటిపైనున్న ముచ్చికల రంగు లీలగా అవుపిస్తోంది.
ఆమె మావంక చూసి దోరగా నవ్వుతూ దగ్గరకు రాసాగింది.
"మీరు ఇలా ఓపెన్ గానే స్నానం చేస్తారా?" ఆశ్చర్యపోతూ అడిగాన్నేను.
పల్లవి నవ్వుతూ, "ఈ ప్రదేశం అంతా మా సొంతం. మా కుటుంబం అనుమతి లేకుండా ఒక్క పురుగుకూడ ఈ ఏరియాలో అడుగుపెట్టలేదు! కనుక సేఫ్టీకి ఏం ఫర్వాలేదు. కావాలంటే నువ్వు కూడ ఓసారి ట్రై చేద్దువుగానీ!" అని అంది.
నేను, "తర్వాత చూద్దాంలే!" అన్నాను.
వైష్ణవి తన జుత్తుని ముడి వేసుకుంటూ మమ్మల్ని సమీపించింది. ఆమె వంటి మీద నుంచి నీటి బిందువులు జారిపడుతున్నాయి. అప్పుడే, పల్లవి రెండడుగులు ముందుకేసి ఆమెను గట్టిగా వాటేసుకుంది. వైషూ కూడ ఒడుపుగా పల్లవి వెనకెత్తులని పట్టుకుని ఆమెను తనకేసి వత్తుకుంది. నేను షాక్ అయ్యి అలా నించుండిపోయాను.

ఇద్దరూ ఒకరి కళ్లలోకి మరొకరు కసిగా చూసుకుంటూ తలని కాస్త ముందుకి వంచారు. అంతే, వారి పెదాలకి లంకె పడిపోయింది.
ప్రక్కనే ఓ మనిషి వుందన్న స్పృహ కూడ లేదు వాళ్ళకి.
ఒకరినొకరు గాఢంగా పెనవేసుకుపోయారు. వారి వేడి ఊపిరి సెగలు, మూలుగులు మంద్రంగా నా చెవులని చేరుతున్నాయి.

పల్లవి వైషూ భారీ చన్నుల మీద చేతులు వేసి వాటిని ఆత్రంగా పిసికేస్తోంది. అదే సమయంలో వైషూ పల్లవి పిరుదులని వొత్తుతూ ఆమె పరికిణీలోకి తన చేతిని దూర్చి కాళ్ళ సందుల్లోకి పోనిచ్చింది. మరికాసేపటికి పల్లవి  ముద్దునుండి విడువడి 'అహ్' అంటూ నిట్టూర్పుని వదిలింది. బహుశా వైషూ చెయ్యి పల్లవి తీపి గుట్టుని పట్టుకున్నదేమో!
వాళ్ళనలా చూస్తుంటే నాకు వోళ్ళంతా టిమటిమలాడుతోంది. ముడుచుకుపోయి అలాగే చూస్తూ వున్నాను. అప్పుడే...
"నువ్వూ రా... మజా చేస్కుందాం!" అంది వైషూ నావైపు చూసి.
నేను ఉలిక్కిపడి అడ్డంగా తలాడించాను.
"తనకి భయంలేఁ వదిలెయ్!" అంది పల్లవి.
'భయమా...?' నాక్కొంచెం కోపం వచ్చింది. ఎందుకో తెలీదు. కానీ, మనసు 'నాకేం భయం?' అంటూ అరిచింది.
మరి... 'అయిష్టమా? అసహ్యమా?'
ఏంటో... నా పరిస్థితి నాకే అర్ధంకావటం లేదు. అంతకుముందు వరకు పల్లవి చెప్పింది అబద్ధమా లేక నిజమా అన్న సంశయంతో వున్నాను. ఇప్పుడు నిజం తేలిపోయింది... మరి నేను ఎలా స్పందించాలి?

(ఇంకా వుంది)