02-11-2021, 07:49 PM
சட்டென்று வண்டி நின்றதால் கைப்பிடி நழுவி அப்படியே முன்பக்கமாய் சாய்ந்து மருதமுத்துவின் வியர்வை நிறைந்த ஈர முதுகில் பசக் என்று சுவற்றில் ஒட்டி இருக்கும் ஒரு பல்லியை போல போய் ஒட்டிக் கொண்டாள் வந்தனா..
பார்ப்பதற்கு கருப்பட்டியில் கலந்த ஆப்பிள் போல இருந்தது மருதமுத்துவின் கருப்பு முதுகும்.. வந்தனாவின் வெள்ளை உடம்பும் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது..
மருதமுத்துவின் முதுகோடு தன் உடம்பு ஒட்டிக் கொள்ள ஜீவ்வ்வ்.. என்று ஏதோ ஒரு உணர்ச்சி வந்தனாவின் உடம்புக்குள் ஊடுருவி பாய்ந்தது..
விஷ்ணு பிறந்த பிறகு அவளுக்கு கிடைக்காத ஒரு ஆண் சுகம்.. ஒரு ஆண் வாசனை மருதமுத்துவின் வியர்வையில் இருந்ததை வந்தனா உணர்ந்தாள்..
அதுவும் சின்ன வயதில் இருந்தே அவர்கள் இருவரும் ஒன்றாக கட்டி புரண்டு கூட விளையாடி இருக்கிறார்கள்..
ஆனால் இப்போது மருதமுத்துவை வந்தனா தற்செயலாக ஒரு பேலன்ஸ்க்காக பிடித்து கட்டி அணைத்தது.. அவளுக்குள் என்னவோ செய்து விட்டது..
சட்டென்ற ஒரு சின்ன வெட்கத்துடன் மருதமுத்துவிடம் இருந்து விழகி திரும்ப தன் பக்கம் சரியாக உட்கார்ந்து வண்டியில் இருந்த ஒரு சின்ன நாற் கயிற்றை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டாள்..
சாரி மருது.. என்றாள் வந்தனா..
பரவாயில்லம்மா.. என்று வாயாலும் வார்த்தைகளாலும் மருதமுத்து பின்னால் திரும்பாமல் சொன்னாலும்.. பெண் வாடையே படாமல் இருந்த அவனுக்கு பல வருடங்களுக்கு பிறகு அவனுக்கு பிடித்த அவன் சிறுவயது தோழியின் வெண்ணை உடம்பு அவன் கருத்த உடலோடு ஒட்டி உறவாடியது அவனுக்குள்ளும் பெரிதான கிளர்ச்சியை கொடுத்தது..
ஆனால்.. சிறுவயதில் விளையாடிய விளையாட்டு வேறு.. இப்போது வந்தனா இருக்கும் அந்தஸ்தும்.. அழகும்.. வேறு..
அதுமட்டும் இல்லாமல் திருமணமாகி தோள் உயரத்திற்கு ஒரு மகன் சிங்கக்குட்டி போல கூட வந்திருக்கிறான்..
அவனுள் எழுந்த எண்ணங்களை உடனே கறைந்து போன கருப்பட்டியாக அழித்துக் கொண்டான்..
வந்தனா மேல் ஒரு முதலாளியம்மா என்ற மரியாதையே வந்து தொற்றிக் கொண்டது..
வண்டி ஜல்.. ஜல்.. ஜல்.. என்ற சலங்கை ஒலியோடு வேகமாக ஓடியது..
வண்டி வெகு நேர பயணத்திற்கு பிறகு ஒரு ஆற்றங்கரைக்கு வந்தது..
பட்டணங்களில் பார்க்க முடியாத ஒரு பெரிய ஆறு.. விஷ்ணு மாட்டு வண்டியில் இருந்து ஆச்சரியமாக எட்டி பார்த்தான்..
தண்ணீரின் அருகில் மாட்டு வண்டி வந்து நிற்கவும்.. இன்னும் குளிர் காற்று அடிக்க இதமாக அடிக்க ஆரம்பித்தது..
வந்தனா தன் முந்தானையை கொஞ்சம் இழுத்து போர்த்திக் கொண்டாள்..
மாட்டு வண்டி நின்றது..
என்ன மருது.. நிறுத்திட்ட.. என்றாள் வந்தனா..
அம்மா.. இந்த ஆத்தை கடந்து போனாதான் நம்ம ஊரு ஆண்டிபட்டி வரும்மா.. என்றான்..
இவ்வளவு பெரிய ஆத்தை கடந்து போகணுமா.. எப்படி மாட்டு வண்டியிலேயேவா போக முடியும் என்றாள் சந்தேகமாக..
ம்ம்.. இல்லை இல்லை.. இன்னும் ஒரு பத்து நிமிஷத்துல ஒரு பரிசல் வரும்மா.. அதுல வண்டிய அப்படியே ஏத்திகிட்டு அக்கரைக்கு போயிடலாம்மா.. என்றான் மருதமுத்து..
வண்டி பரிசல்ல ஏறுமா.. என்று ஆச்சரியமாக கேட்டபடியே மாட்டு வண்டியை விட்டு கீழே இறங்கி நின்றாள் வந்தனா..
விஷ்ணு இறங்குவதற்கும் அவன் கை பிடித்து உதவி விஷ்ணுவை இறங்க செய்தாள்..
விஷ்ணு.. தன் அம்மா வந்தனாவின் கையை லேசாக சுரண்டினான்..
என்னடா.. என்றாள் விஷ்ணுவை குணிந்து பார்த்து..
( வந்தனா விஷ்ணுவை குணிந்து பார்த்ததுக்கு காரணம் வழக்கமான விஷயம்தான்..
விஷ்ணு செம ஒல்லிகுச்சி மற்றும் கொஞ்சம் குள்ளம்.. வந்தனாவின் முலை உயரத்திற்குதான் அவன் முகம் இருக்கும்.. அவ்வளவு உயரம்தான் இருப்பான்.. )
அம்மா.. நான் ஒரு பழமொழி படிச்சிருக்கேன்..
இந்த நேரத்துல பழமொழியா.. வாசகர்கள் ஏற்கனவே செம கடுப்புல இருக்காங்கடா..
சரி சரி.. சீக்கிரம் சொல்லு.. என்ன பழமொழி..?- என்று கேட்டாள் வந்தனா
வண்டியும் ஒரு நாள் ஓடத்தில் ஏறும்
ஓடமும் ஒரு நாள் வண்டியில் ஏறும்
அப்படின்னு படிச்சிருக்கேன்ம்மா.. என்றான் விஷ்ணு..
அட அதுவா.. என்று லேசாக தலையில் அடித்துக் கொண்டாள் வந்தனா..
இது எல்லாத்துக்கும் தெரிந்ததுதான்.. ஆனால் இந்த நேரத்தில் சட்டென்று அவளுக்கு நினைவுக்கு வரவில்லை..
மருதமுத்து சொன்னது போலவே ஒரு ஐந்து பத்து நிமிடத்திற்கு முன்னதாகவே ஒரு பரிசல் அவர்கள் நின்றிருந்த கரையை நோக்கி மெல்ல மெல்ல வந்தது..
பரிசல் என்றால் வட்டமாக ரவுண்டாக இருக்கும் என்று வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் எதிர் பார்த்தார்கள்..
ஆனால் இந்த பரிசல் சதுர வடிவில் இருந்தது..
மருதமுத்து எல்லாம் முன் ஏற்பாடாகதான் செய்து இருக்கிறான் என்று நினைத்துக் கொண்டாள் வந்தனா..
பரிசல் இவர்கள் அருகில் வந்து நின்றது..
மருதமுத்து அந்த பரிசலை ஓட்டி வந்தவனை பார்த்து ஏதோ கண் ஜாடை காட்டினான்..
அதை பார்த்த பரிசல் ஓட்டி.. தன் தலையில் கட்டி இருந்து முண்டாசை அவிழ்த்து தன் இடுப்பில் கட்டிக் கொண்டான்
கும்பிட்றேன் சின்னம்மா.. என்று வந்தனாவை பார்த்து அடக்கமாக குணிந்து கும்பிட்டான்..
அட அம்மாவுக்கு இந்த கிராமத்துல இவ்வளவு பெரிய மரியாதையா என்று விஷ்ணு அசந்து போனான்..
வந்தனாவும் அவனை புண்ணகையோடு பார்த்து தலையை அசைந்து விட்டு.. பரிசலில் ஏற போனாள்..
சின்னம்மா கொஞ்சம் இருங்க.. முதல்ல வண்டிய ஏத்திடுவோம்.. அப்புறம் நம்ம ஏறலாம் என்று மருதமுத்து தடுத்தான்..
சரி மருது.. என்று வந்தனா சொல்லி விட்டு அந்த பரிசல்காரனும் மருதமுத்துவும் மாட்டு வண்டியை ஓடத்தில் ஏற்றும் காட்சியை வேடிக்கை பார்த்தாள்..
விஷ்ணுவுக்கு இதெல்லாம் ரொம்ப ரொம்ப புதுமையாக இருந்தது..
அம்மா.. இப்ப வாங்கம்மா.. என்று ஓடத்தில் இருந்து அழைத்தான் மருதமுத்து..
தண்ணீரில் புடவை நனையாமல் இருக்க.. தன் புடவை தலைப்பை மெல்ல து£க்கினாள் வந்தனா..
அவளுடைய வெள்ளை அழகு கால்கள்.. கொலுசு பளபளக்க மின்னியது..
சட்டென்று காட்சிக்கு வந்த அவளுடைய வெள்ளை சதைபிடிப்பான கெண்டை கால்களின் பொழிவை மருதமுத்துவும் அந்த பரிசல் ஓட்டியும் ஒரு நொடி பொழுதில் பார்க்க தவறவில்லை..
என்னதான் பண்ணையார் வீட்டு பெண் என்ற மரியாதை இருந்தாலும்.. ஒரு பெண்ணின் உடம்பில் உள்ள ஒரு சிறிய பாகம் வெளியே தெரிந்தால் கூட ஆண் இனத்தின் கண்கள் இயற்கையாக அவற்றை சட்டென்று பார்த்து கற்பழிக்கும் என்பது உண்மையே..
அதற்கு மருதமுத்துவும்.. பரிசல் ஓட்டியும் விதிவிலக்கல்ல..
வந்தனா புடவையை து£க்கியபடியே ஆற்று தண்ணீரில் கால் பதித்தாள்..
ஜிள்ள்ள்ள்.. யப்பா. என்ன ஒரு குளிர்ச்சி.. உடல் சிலிர்த்தது..
பரிசல் இரண்டு மூன்றடி அவர்களை விட்டு தள்ளி நின்றிருந்தது..
வந்தனா புடவையை து£க்கிக் கொண்டு நடக்க நடக்க தண்ணீரின் அளவு மேலே மேலே உயரத் துவங்கியது..
புடவை நனைந்து விடக் கூடாது என்று இன்னும் இன்னும் வந்தனா புடவையை தன் முட்டி வரை உயர்த்திக் கொண்டே வந்தாள்..
வந்தனா இன்னும் தன் புடவையை கொஞ்சம் து£க்கினாள்..
புடவை முட்டி வரை ஏறி இப்போது வந்தனாவின் கவர்ச்சியான முட்டிக்கால்களும்.. லேசாக அவளுடைய கொழு கொழு தொடைகளும் லேசாக தெரிய ஆரம்பித்தது..
தன் அம்மாவின் அக்குள் புஜத்தை பிடித்துக் கொண்டே விஷ்ணுவும் அவளோடு தண்ணீரில் மெல்ல மெல்ல விழுந்து விடாதபடி நடந்தான்..
விஷ்ணு ஒரு டீ சர்ட்டும் சின்ன ஷார்ட்ஸ் டவுசரும் போட்டிருந்ததால்.. அவன் தொடை தெரிந்தால் என்ன கால்களை நனைந்தால் என்ன என்று எவருக்கும் அக்கரை இல்லை..
பரிசலை நெருங்க நெருங்க.. தண்ணீர் வந்தனாவின் முட்டியை தாண்டி விடும் போல இருந்தது..
ஆனால் நல்லவேலை அதற்குள் பரிசலை நெருங்கி விட்டாள் வந்தனா..
அம்மா கை குடுங்க.. என்று சொல்லி மருதமுத்து கையை பிடித்து நீட்ட..
அவனுடைய கருப்பு முரட்டு கரங்களை வந்தனாவின் மென்மையான விரல்களை பற்றிக் கொண்டது..
மீண்டும் ஒரு சின்ன மின்சாரம் வந்தனா உடம்புக்குள் பாய்ந்தது போல இருந்தது..
ஒரு கையால் மருதமுத்து கைகளை பிடித்துக் கொண்டு அவளால் பரிசலுக்கு ஏற முடியவில்லை..
ஏலே.. நீயும் அம்மாக்கு ஒரு கை குடுல.. என்று பரிசல் ஓட்டுபவனை பார்த்து சொன்னான் மருதமுத்து..
இப்போது வந்தனாவின் இடது கையை மருதமுத்துவும்.. வலது கையை அவள் அக்குளை ஒட்டியபடி பிடித்த பரிசல் ஓட்டியும் கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டு வந்தனாவை பரிசலுக்குள் ஏற உதவி செய்தார்கள்..
அவள் அப்படி தண்ணீரில் இருந்து ஒரு காலை வைத்து இன்னொரு காலை அகற்றி.. பரிசல் மேல் காலை வைத்து ஏறிய போது.. கீழே புடவையை விட்டு விளகிய அவளடைய வெள்ளை வெண்ணை தொடைகள் ரொம்ப ரொம்ப கவர்ச்சியாக தெரிந்தது..
கீழே தண்ணீரில் நின்றிருந்த விஷ்ணுவுக்கு அந்த தரிசணம் ரொம்ப தெளிவாக க்ளோஷப்பில் தெரிந்தாலும்.. அவன் தன் அம்மாவை தவறான பார்வையில் பார்க்கவில்லை..
ஆனால் மேலே வந்தனாவை கை பிடித்து ஏற்றிக் கொண்டிருந்த மருதமுத்துவுக்கும் அந்த பரிசல் ஓட்டிக்கும் இந்த தொடை சதை தரிசணம் முழுவதுமாக கிடைக்கவில்லை..
மேலே ஏறி.. சட்டென்று தன் தொடைவரை ஏறி இருந்த புடவையை வேகமா கீழே இழுத்து விட்டு சரி செய்து கொண்டாள்..
ஆனால் பரிசலுக்கு வந்த வந்தனா சட்டென்று தண்ணீரின் மிதப்பிலும்.. ஆட்டதிலும் அவளால் பேலன்ஸ் பண்ணி பரிசலில் நிற்க முடியவில்லை..
நிலைத்தடுமாறி விழ போனவளை.. அப்படியே மருதமுத்து வந்தனாவின் இடுப்பு மடிப்பில் கை வைத்து சட்டென்று தாங்கி அவள் விழுந்து விடாமல் பிடித்தான்..
மருதமுத்துவின் கருப்பு அழுக்கு கைகள் வந்தனாவின் வெண்ணை இடுப்பைப் பிடித்து அமுக்கி பிடித்துக் கொண்டிருந்தது..
மருதமுத்துவின் பிடியில் மெய்மறந்து கண் சொறுகி இருந்தாள் வந்தனா..
பிறகு மருதமுத்து வந்தனாவை சரியாக நிற்க வைத்து அவள் வெள்ளை வெண்ணை இடுப்பு மடிப்பில் இருந்து கைகளை எடுத்துக் கொண்டான்..
அடுத்து தண்ணீரில் நின்றிருந்த விஷ்ணுவை மருதமுத்துவே ஒரே கையில் அலேக்காக கை பிடித்து இழுத்து பரிசலுக்குள் து£க்கி விட்டான்..
பரிசலின் துடுப்பை வேக வேகமாக போட ஆரம்பித்தான் பரிசல் ஓட்டுபவன்..
ஏய்.. ஐலேசா.. ஐலேசா.. ஆத்துக்குள்ள ஐலேசா.. என்று அந்த பரிசல்காரன் துடுப்பு போடும் கடுப்பு தெரியாமல் இருக்க ஏதோ ஒரு வகை சத்தம் கொடுத்தபடியே பரிசலுக்கு துடுப்பு போட ஆரம்பித்தான்..
இயற்கை அழகை வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் ரசித்துக் கொண்டே வந்தார்கள்..
அந்த ஆற்றில் இரண்டு பக்கமும் பெரிய பெரிய மலைகள்.. பச்சை பசேல் என்று வளர்ந்திருக்கும் நெடு நெடு மரங்கள்.. பார்க்க அடர்ந்த மலைக் காடுகள் போலவும் காட்சி அளித்தது..
பரிசல் தண்ணீரில் செல்ல செல்ல.. மேலே அன்னாந்து நோக்கினால்.. மேகங்களும் தங்களோடு கூடவே நகர்ந்து நகர்ந்து பயணிப்பது போல ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது..
அந்த இயற்கை அழகை பார்க்க பார்க்க கண்களுக்கு மிகுந்த குளிர்ச்சியை தந்தது..
விஷ்ணு பரிசலில் மண்டி இட்டு அமர்ந்து தண்ணீரில் கை வைத்து விளையாடியபடியே வந்தான்..
ஏய்.. ஏய்.. பார்த்து பார்த்து.. தண்ணீல விழுந்துட போற விஷ்ணு.. என்று வந்தனா எச்சரித்தாள்..
விடுங்கம்மா.. சின்னய்யா விளையாடிட்டே வரட்டும்..
பட்டணத்துல இதை எல்லாம் எங்கே பார்த்து இருக்க போறாரு.. என்று மருதமுத்து வந்தனாவை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே சொன்னான்..
அம்மாவின் புடவையையும் ஒரு கையையும் பிடித்துக் கொண்டே விஷ்ணு தண்ணீரில் கை வைத்து தாளம் போட்டு விளையாடிக் கொண்டு வந்தான்
பரிசல் மெல்ல மெல்ல தள்ளாடி தள்ளாடி அக்கரை நோக்கி நகர்ந்தது..
து£ரத்தில் ஏதோ தாரை தப்பட்டை போன்ற சின்னதாய் சத்தம்..
வந்தனா ஆர்வமுடன் அக்கரை நோக்கி உற்று பார்த்தாள்..
து£ரத்தில் சின்ன சின்ன புள்ளிகளாய் கலர் கலராய் ஏதோ எறும்புகள் போல சின்ன சின்ன கூட்டம்..
பரிசல் அக்கரையை நெருங்க நெருங்க.. அந்த எறும்பு போல இருந்த கலர் கலர் புள்ளிகள் இப்போது வந்தனா கண்களுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் தெளிவாக தெரிய ஆரம்பித்தது..
கலர் கலர் வண்ணங்களை து£வி.. தாரை தம்பட்டை மேள தாளம் எல்லாம் முழங்க அந்த கிராமத்து மக்களே கூடி வண்ண வண்ண ஆடைகள் அணிந்து அவளை வரவேற்க காத்திருந்ததை பார்த்து அளவில்லாத சந்தோஷத்தில் திளைத்தாள் வந்தனா..
கரையை நெருங்க நெருங்க.. தாளங்களின் சத்தமும் நாதஸ்வரத்தின் சத்தமும் அதிகமாக கேட்க ஆரம்பித்தது..
பரிசல் கரையை நெருங்க நெருங்க.. வந்தனாவின் மனமகிழ்ச்சி அதிகம் ஆகிக் கொண்டே போனது..
அவளால் சந்தோஷத்தை அடக்க முடியவில்லை.. அப்படியே துள்ளி குதித்தாள்..
அவள் துள்ளளில் பரிசல் இன்னும் ஆடியது..
ஊரை விட்டு ஓடி போன தன்னை வரவேற்க இவ்வளவு ஆற்பாட்டமா.. இவ்வளவு அன்பா.. இவ்வளவு கவுரவமா.. என்று ஆச்சரியப்பட்டுப் போனாள் வந்தனா..
பரிசல் கரையை நெருங்கவும்.. தன்னை மறந்து பரிசலில் இருந்து தண்ணீரில் குதித்து கரையை நோக்கி துள்ளி குதித்து ஓட துவங்கினாள் வந்தனா..
மேள தாள வரவேற்போடு.. வண்ண வண்ண மலர்களையும்.. ஏதோ ஹோலி பண்டிகை போல வண்ண வண்ண பொடிகளையும் து£வி து£வி வந்தனாவை வரவேற்றார்கள் அந்த ஆண்டிபட்டி கிராமத்து மக்கள்..
வழி விடு வழி விடு.. என்று ஒரு சின்ன கூட்டம் அந்த பேண்டு வாத்திய.. மேள தாள ஆசாமிகளை தள்ளிக் கொண்டு வழி விட..
ஒரு வெள்ளை நிற பழைய காலத்து அம்பாஸிட்டர் கார் ஒன்று நின்று கொண்டிருந்தது..
அதில் இருந்து ஒரு உருவம் இறங்கியது..
ஆரஞ்சு கலர் சபாரி சட்டை..
அதே ஆரஞ்சு கலர் நிரத்தில் பேண்ட்..
அதே ஆரஞ்சு கலர் நிரத்தில் காலில் ஷூஸ்..
அதே ஆரஞ்சு கலர் நிரத்தில் தொப்பி..
ஆரஞ்சு பிரேம் போட்ட பொம்மை கண்ணாடி..
அந்த உருவம் பார்க்க பபூன் போல இருந்தாலும்.. அந்த உருவத்திற்கு ஏதோ நினைத்ததை முடிப்பவன் திரைப்படத்தின் எம்.ஜி.ஆர் போல் தன்னை நினைத்துக் கொண்டது..
அதற்கேற்ப.. இப்போது பேண்டு வாத்தியங்களின் ஒலி.. இப்போது இசை ஒரு பழைய பாடலுக்கு ஏற்ப ஒலிக்க ஆரம்பித்தது..
அந்த ஆரஞ்சு உருவம் தன் கையில் இருந்த ஒரு சின்ன பீப்பீயை தன் வாயில் வைத்து ஒரு ராகத்தில் ஏடாகூடமாக ஊதிக் கொண்டே வந்தனாவையும் விஷ்ணுவையும் நோக்கி மெல்ல ஸ்டைலாக நடந்து வர ஆரம்பித்தது..
பூ மலை து£வி வசந்தங்கள் வாழ்த்த
ஊர்வலம் நடக்கின்றது
எழில் பொங்கிடும் அன்பு தங்கையின்
நெற்றியில் குங்குமம் சிரிக்கின்றது
மங்கள கும்குமம் சிரிக்கின்றது..
என்ற பாடலை பாடி தன் இரண்டு கைகளையும் விரித்து வந்தனாவை நோக்கி காட்ட..
அண்ணா.. என்று ஓடி சென்று வந்தனா அந்த உருவத்தை கட்டி அனைத்துக் கொண்டாள்..
அந்த எம்.ஜி.ஆர். கெட்டப்பில் வந்தது அவளுடைய பெரிய அண்ணன் சுமன்தான்..
வந்தனா வந்தனா.. தங்கச்சி.. தங்கச்சி.. என்ற சுமன் அண்ணா பாசப்பினைப்போடு வந்தனாவை ஓடி வந்து இறுக்க அனைத்து கட்டி பிடித்து அவள் உடம்பெங்கும் தடவி தடவி பிசைந்தார்..
அதும் எம்.ஜி.ஆர். தடவி தடவி பிசையும் ஸ்டைல் நம் அணைவருக்கும் தெரிந்தது..
சரோஜா தேவியாக இருந்தாலும் சரி.. கே.ஆர்.விஜயாவாக இருந்தாலும் சரி.. அவர்கள் சோல்டரை தடவி தடவியே சூடேற்றி விடுவார் நம் எம்.ஜி.ஆர்..
இப்போது எம்.ஜி.ஆர் கெட்டப்பில் இருக்கும் நமது சுமன் அண்ணனும் அதே ஸ்டைலில் தங்கை வந்தனாவை ஆர தழுவி தடவி தடவி பிசைந்தார்..
அண்ணனும் தங்கையும் 20 வருட பிரிவுக்கு பிறகு இப்போதுதான் ஒன்ற சேருகிறார்கள்..
இருவரும் தங்களை மறந்து கட்டி தழுவி.. ஒருவர் கன்னத்தில் ஒருவர் இச் இச் என்று மாற்றி மாற்றி முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டார்கள்..
அன்பு வாசகர்களே.. இங்கே நீங்கள் பார்க்கும் காட்சி.. எம்.ஜி.ஆர் கெட்டப்பில் சுமன் அண்ணனும் சுகன்யா போன்ற நமது வந்தனா தங்கையும் இருவரும் கட்டி அணைத்து அன்பு முத்தங்களை பரிமாறிக் கொள்ளும் காட்சியை உங்கள் கண் முன்னே கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள்..
அண்ணா.. என்னை மன்னிச்சிடுங்கண்ணா.. என்னோட காதலுக்கு நீங்களும் அப்பாவும் எதிர்ப்பு தெரிவிச்சிடுவிங்களோன்னு பயந்துதான் நான் என் காதலனோடு இந்த கிராமத்தை விட்டே ஓடிட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சிடுங்கண்ணா.. என்று ஆனந்த கண்ணீரோடு சுமன் அண்ணா காலில் விழப்போனாள் வந்தனா..
சே.. சே.. அப்படி எல்லாம் எந்த கோவமும் உன் மேலே இல்ல வந்தனா.. நானும் அப்பாவும் அதை எல்லாம் எப்போவோ மறந்துட்டோம்..
நீ.. இத்தனை வருஷம் கழிச்சி எங்களுக்கு திரும்பி கிடைச்சதே ரொம்ப பெரிய விஷயம்மா..
திடீர் என்று சுமன் குரல் மாறி.. லேசாக சிவாஜி கணேசன் குரல் போல மாறியது..
குரல் தழுதழுக்க பேச துவங்கினார் சுமன் அண்ணா..
உனக்கு நியாபகம் இருக்கா.. சின்ன வயசுல உனக்கு ஒரு பாட்டு சொல்லி குடுத்தேனே.. நியாபகம் இருக்கா.. என்று தங்கை வந்தனாவை பார்த்து கேட்டார் சுமன் அண்ணா..
நியாபகம் இல்லண்ணா.. என்றாள் வந்தனா..
கை வீசம்மா.. கை வீசு..
கடைக்கு போகலாம் கை வீசு..
மிட்டாய் வாங்கலாம் கை வீசு..
மெதுவா திண்ணலாம் கை வீசு..
என்று திடீர் என்று பாசமலர் சிவாஜி ஸ்டைலுக்கு மாறி.. தன் ஆரஞ்சு சபாரி சட்டை பாக்கெட்டில் வைத்திருந்த கம்மர்கட் மிட்டாய் எடுத்து வந்தனாவிடம் கொடுத்தார் சுமன் அண்ணா
அண்ணா.. என்று பாசத்தால் நெகிழ்ந்த வந்தனா சின்ன வயதில் கம்மர்கட் மிட்டாய் கேட்டு அவள் அழுது அடம்பிடித்ததும்.. சுமன் அண்ணன் இந்த பாடலை சிவாஜி ஸ்டைலில் பாடி தன்னை பயமுறுத்தியதும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நியாபகம் வர ஆரம்பித்தது..
வந்தனா ஆசையோடு வாயை திறக்க.. சுமன் அண்ணா.. கம்மர்கட்டை வந்தனாவுக்கு ஊட்டி விட்டார்..
அண்ணா உங்களுக்கு என்று வந்தனா சொல்ல..
ஐயோ ஒன்னுதானே வந்தனா வாங்கிட்டு வந்தேன்.. ஒன்றுதானே வாங்கிட்டு வந்தேன்.. என்று அதே சிவாஜி மாடுலேஷனில் சுமன் அண்ணா சொல்ல..
தன் வாயில் இருந்த எச்சில் கம்மர்கட்டை பாதி கடித்து மீதியை அப்படியே தன் வாயில் இருந்து எடுத்து சுமன் அண்ணா வாயில் வைத்து ஊட்டினாள் வந்தனா..
இருவரும் மாற்றி மாற்றி அந்த ஒரே கம்மர்கட் எச்சில் மிட்டாயை ஒருவருக்கு ஒருவர் ஊட்டி விட்டபடியே காரை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தார்கள்..
வா வா வீட்டுக்கு போகலாம்.. உன்னை பார்க்க வீட்ல எல்லாம் ஆவலா காத்துட்டு இருக்காங்க.. என்ற சொல்லி.. தங்கை வந்தனாவை அப்படியே கட்டி அணைத்து அவள் எடுப்பான குண்டியில் ஒரு கையை வைத்து தடவிக் கொண்டே காரை நோக்கி நடந்து போனார் சுமன் அண்ணா..
அப்போது.. வந்தனா அலறினாள்..
ஐயோ... சுமன் அண்ணா அங்க பாருங்க.. பா.. பாம்.. பாம்பு.. பாம்பூபூ..
தொடரும் ... 3