Incest அம்மாவுடன் ஆண்டிபட்டி டூர்

[Vandanavishnu0007a]

சிக்கு.. புக்கு.. சிக்கு.. புக்கு.. கூ.. கூ..
சிக்கு.. புக்கு.. சிக்கு.. புக்கு.. கூ.. கூ..

தடக்.. தடக்.. தடக்..
தடக்.. தடக்.. தடக்..

சிக்கு.. புக்கு.. சிக்கு.. புக்கு.. கூ.. கூ..
சிக்கு.. புக்கு.. சிக்கு.. புக்கு.. கூ.. கூ..

தடக்.. தடக்.. தடக்..
தடக்.. தடக்.. தடக்..

என்ற சத்தத்துடன் அந்த ரயில் வேகமாக போய் கொண்டிருந்தது..

அம்மா நம்ம எங்கம்மா போய்கிட்டு இருக்கோம் என்று விஷ்ணு வந்தனாவை பார்த்து கேட்டான்..

இப்போதுதான் பத்தாவது முடித்து +1 சேர்ந்து இருக்கிறான்.. முகத்தில் சின்ன சின்னதாய் அரும்பு மீசை வளர ஆரம்பித்து இருக்கிறது..

இருந்தாலும் ரொம்ப ரொம்ப அப்பாவி.. உலகம் தெரியாத அப்பாவி நம்ம விஷ்ணு..

விஷ்ணுவுக்கு எல்லாமே தன் அம்மா வந்தனாதான்..

அவள்தான் உலகம்..
அம்மாதான் அவனுக்கு மாதா பிதா குரு தெய்வம் எல்லாம்..

சின்ன வயதில் இருந்து வந்தனா அம்மாவின் அன்பிலும் அரவணைப்பிலும் வளர்ந்தவன் விஷ்ணு..

பள்ளியில் எழும் சந்தேகங்களை கூட ஒரு டியூஷன் டீச்சரை போல வந்தனாதான் அவனுக்கு பாடமாக எடுத்து புரிய வைப்பாள்..

எந்த சந்தேகம் இருந்தாலும் வந்தனா அம்மாவிடம் வெளிப்படையாக கேட்டு விடுவான்..

ஒரு முறை தன்னுடைய நண்பர்கள் யாரோ.. நீ யாரையாவது கோல் போட்டு இருக்கியாடா விஷ்ணு.. என்று கேலியாக கேட்டுவிட..

அதன் அர்த்தம் புரியாத விஷ்ணு.. அப்படியே வந்தனா அம்மாவிடம் வந்து கேட்டு விட்டான்..

அம்மா.. என்னை என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் கோல் போட்டு இருக்கிறாடான்னு கேக்குறாங்கம்மா.. கோல்ன்னா என்னம்மா.. என்று அப்பாவியாக கேட்ட விஷ்ணு அம்மாவின் அழகிய கண்களையே பார்த்தான்..

வந்தனா பார்க்க அச்சு அசல் நடிகை சுகன்யாவை போலவே இருப்பாள்..

அதே கண்கள்..
அதே கவர்ச்சி உதடுகள்..
அதே மிருதுவான முரட்டு முலைகள்..
அதே இடுப்பு மடிப்புகள்..
அதே கும் என்ற குண்டி பந்துகள்..

வந்தனா அம்மாவை வழக்கம் போல சுகன்யா உருவத்திற்கு கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள் நண்பர்களே..

கோல்லா.. என்று கேட்ட வந்தனா.. சட்டென்று உடனே புரிந்து கொண்டாள்..

யாரோ கெட்ட நண்பர்கள்தான் ஏதோ தவறான அர்த்தத்தில் தன் மகன் விஷ்ணுவிடம் அப்படி கேட்டு இருக்கிறார்கள்.. என்று உடனே புரிந்து கொண்டாள்..

மகனுக்கு எந்த கெட்ட விஷயங்களும் அவனுக்கு தெரிய கூடாது என்பதில் கண்டிப்பாக இருந்த வந்தனா..

அவனை ஒரு நல்லவனாக வளர்க்கவே ஆசைப்பட்டாள் வந்தனா அம்மா..

இல்ல கண்ணு.. நீ புட்பால் விளையாடுவல்ல... அதுல கோல் போட்டு உன் டீம்மை ஜெயிக்க வச்சி இருக்கியான்னு உன் நண்பர்கள் கேட்டு இருப்பார்கள்.. என்று சொல்லி சமாளித்தாள்..

இனிமே அந்த மாதிரி பசங்க கூட சேராத விஷ்ணு.. என்று அவனை கட்டி அணைத்து அவன் தலை முடியை கோதி விட்டாள்..

ஆனால் அந்த விஷயம் அப்படியே முடியவில்லை..

அடுத்த நாளே ஸ்கூலுக்கு படை எடுத்துவிட்டாள் வந்தனா..

எவன்டா என் மகன் கிட்ட கோல் போட்டியான்னு கேட்டது.. என்று அந்த 4 மாணவர்களையும் உண்டு இல்லை என்று பண்ணி விட்டாள் வந்தனா..

அப்படியே சுகன்யா லிப்ஸை அசைத்து அசைத்து அவள் வந்தனா திட்டியதை அந்த 4 மாணவர்களும் பயத்தோடு பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்..

வண்டி வண்டியாக திட்டினாள்.. அது மட்டும் இல்லாமல் விஷயத்தை ஸ்கூல் பிரின்ஸ்ஸிபால் வரை கொண்டு போய் விட்டாள்..

அந்த 4 மாணவர்களும் வந்தனாவின் காலில் விழாத குறையாக மன்னிப்பு கேட்ட பிறகுதான் விட்டாள்..

அன்பிலும் பன்பிலும் சிறந்தவளாக வந்தனா இருந்தாலும்.. தன் மகன் விஷ்ணுவுக்கு என்று எதும் வந்து விட்டாள் அவ்வளவுதான்..

ராட்சசியாக மாறி விடுவாள்..
பத்ரகாளியாக மாறி விடுவாள்..
கன் பையிட் காஞ்சனாவாக மாறி விடுவாள்..

ஒரு தாய் கோழி தன் குஞ்சை எப்படி சிறகில் மூடி ஒரு சிறு து£சி துறவு படாமல் காத்துக் கொள்கிறதோ.. அதே போல விஷ்ணு குஞ்சையும்..

சே.. சே.. இல்லை இல்லை.. விஷ்ணுவையும்.. எப்போதும் தன் இரண்டு கைகளாலும் கட்டி அணைத்து அரவணைத்து பாதுகாப்போடு கதகதப்போடு வளர்த்து வந்தாள்..

அம்மா நம்ம எங்கம்மா போய்கிட்டு இருக்கோம்.. என்று விஷ்ணு மறுபடியும் வந்தனாவின் தோள்களை பிடித்து உலுக்கி கேட்டான்..

ம்ம்.. இப்போது தான் சுயநினைவுக்கு வந்தவளாக வந்தனா திடுக்கிட்டு விஷ்ணுவை பார்த்தாள்..

என்ன கேட்ட விஷ்ணு.. என்று அவனை பார்த்து கேட்க..

அம்மா நம்ம எங்கம்மா போய்கிட்டு இருக்கோம்.. என்று விஷ்ணு மறுபடியும் தேஞ்ச ரெக்கார்டு போல அதே வரிகளை கேட்டான்..

நான் பொறந்த மண்ணுக்கு போக போறோம்.. நான் இத்தனை வருஷமா மிஸ் பண்ண உறவுகளை பார்க்க போறோம்.. சொந்த பந்தங்களை பார்க்க போறோம்..

என்று சந்தோஷம் பொங்க விஷ்ணுவை பார்த்து சொன்னாள்..

வந்தனா அம்மா நிறைய முறை சிரித்து சிரித்து பேசி இருக்கிறாள்.. சந்தோஷப்பட்டு இருப்பதையும் பார்த்திருக்கிறான் விஷ்ணு..

ஆனால் இப்போது அவள் முகத்தில் இருந்த சந்தோஷம் ரொம்ப ரொம்ப அதிக அளவில் இருந்தது..

இதுவரை அவன் வாழ்நாளில் பார்த்திராத அம்மாவின் சந்தோஷ முகம்..

எங்க பெரிய அண்ணன் சுமனை பார்க்க போறோம்..

எங்க அக்கா சுஜாதாவை பார்க்க போறோம்..

என் தங்கை அனுவை பார்க்க போறோம்..

என் கடைசி தம்பி நகுலை பார்க்க போறோம்..

என்று உணர்ச்சி பொங்க சொன்னாள் வந்தனா..

அதை விட ஹை லைட்டாக என் அப்பா அம்மாவை பார்க்க போறோம்.. என்று ஆனந்த கண்ணீர் பொங்க சொன்னாள் வந்தனா..

இதுவரை அம்மாவை மட்டுமே விஷ்ணுவுக்கு தெரியும்..

அம்மா என்ன புது புது உறவுகளாக சொல்கிறாள் என்று எதுவுமே புரியாமல் அவளையே உற்று பார்த்தான்..

அம்மாவுக்கு இத்தனை சொந்தங்கள் இருக்கிறார்களா..

அம்மா இவ்வளவு பெரிய கூட்டு குடும்பத்தில் பிறந்தவளா.. என்று ஆச்சரியப்பட்டான் விஷ்ணு..

வந்தனா சந்தோஷத்தோடு மீண்டும் அவனுக்கு புரியும்படி சொல்ல ஆரம்பித்தாள்..

நான் பிறந்த ஊரு.. ஆண்டிபட்டி என்ற குக் கிராமம்..

20 வருஷத்துக்கு முன்னாடி நானும் உங்க அப்பாவும் லவ் பண்ணி அந்த கிராமத்தை விட்டு மெட்ரஸ்க்கு ஓடி வந்துட்டோம்..

20 வருஷத்துக்கு அப்புறம் இப்போதான் நான் மறுபடியும் நம்ம பூர்வீக கிராமமான ஆண்டிபட்டிக்கு போயிட்டு இருக்கோம்..

எங்க குடும்பம் ரொம்ப பெரிய குடும்பம்..

என் அப்பா அந்த கிராமத்துல ஒரு பெரிய பண்ணையாரு.. பேரு முருகேஷன் ஐய்யா..

ஆனா மீசை முருகேஷ் ஐய்யானுதான் அவரை அந்த கிராமமே கூப்பிடும்..

காரணம் அவரோட அந்த முருக்கு மீசை.. பழைய கிழட்டு நடிகர் மீசை முருகேஷ் மாதிரியே இருப்பாரு..

அவரு நெஞ்ச நிமிர்த்தி நடந்து வந்தா அந்த கிராமமே கும்பிடும்..

அந்த கிராமமே அவர் மேலேயும்.. எங்க குடும்பத்து மேலயும் ஒரு பெரிய மரியாதையும் மதிப்பும் வச்சிருக்கும்..

ஏன் அவர் விரல் அசைச்சாகூட அதை அப்படியே நிறைவேற்றக் கூடிய பக்தியில அந்த கிரம மக்கள் இருந்தாங்க..

மீசை முருகேஷ் ஐய்யாதான் அந்த கிராமத்துக்கே கடவுள் மாதிரி..

ஏழை பாழைகளுக்கு எல்லாம் தன் பண்ணையில வேலை போட்டு குடுத்து அத்தனை குடும்பத்தையும் காப்பாத்தி வந்தாரு..

மீசை முருகேஷ் ஐய்யாவுக்கு 5 குழந்தைகள்..

ஒரு ஆண்..
மூன்று பெண்கள்..
ஒரு ஆண்..

என் மூத்த அண்ணன் சுமன்.. அதாவது உனக்கு பெரிய மாமா.. அவரு எப்போதும் அப்பா மீசை முருகேஷ் கூடவே இருந்து பண்ணையையும்.. பண்ணை வேலைகளையும்.. பண்ணை ஆட்களையும் பார்த்துக்குவார்..

சுமன் அண்ணாவோட மனைவி லஷ்மி அண்ணி.. அதாவது உன்னோட பெரிய அத்தை.. அவங்க ரொம்ப ரொம்ப தங்கமானவங்க..

அவங்களுக்கு ஒரே பையன் கார்த்திக்..

அடுத்து என்னோட அக்கா சுஜாதா.. நல்லா படிச்சவ.. அந்த கிராமத்துலயே வார்டு கவுன்சிலரா இருந்த பாபுன்றவரை கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாங்க..

அதனால அவங்களை எல்லாரும் சுஜாதா பாபு.. சுஜாதா பாபுன்னு தான் கூப்பிடுவாங்க..

அக்கா சின்ன வயசிலேயே டி.வி.யில நியூஸ் வாசிக்கணும்னுதான் எய்ம்.. அதற்கான அத்தனை முயச்சியையும் அவ எடுத்துட்டு இருந்தா..

உனக்கு பெரியம்மா முறை வேணும்..

சுஜாதா அக்காவுக்கு உன்னை மாதிரியே ஒரு பையன்.. பேரு அரவிந்த்.. உனக்கு அண்ணன் முறை வேணும்..

மூன்றாவது நான்.. என்னை பத்திதான் உனக்கு நல்லா தெரியுமே.. நீ பொறந்ததுல இருந்து என்னை பார்த்துட்டு இருக்கிறே..

உங்க அப்பாவை லவ் பண்ணி அந்த கிராமத்தை விட்டு ஓடி வந்து சென்னையில வந்து செட்டில் ஆயிட்டோம்..

எனக்கு அடுத்து நான்காவது என்னோட தங்கச்சி அனு.. உனக்கு சித்தி முறை..

அடுத்து என் கடைகுட்டி தம்பி நகுள்.. உனக்கு சின்ன மாமா முறை..

அனுவை பத்தியும் தம்பி நகுளை பத்தியும் இப்போ அவங்க எப்படி இருக்காங்கன்னு எல்லாம் எனக்கு தெரியல..

நான் தான் 20 வருஷத்துக்கு முன்னாடியே உன் அப்பாவை இழுத்துகிட்டு சென்னை ஓடி வந்துட்டேனே..

அதனால அனு எப்படி இருக்கா.. கல்யாணம் ஆயிடுச்சா.. அவளுக்கு எத்தனை பசங்க.. என்று எல்லாம் தெரியல..

என் தம்பி நகுள் எப்படி இருக்கான்னு தெரியல.. என்ன பண்றான்னு தெரியல.. என் மேல அவனுக்கு கொள்ளை பாசம்..

கிராமத்துக்கு போய் பார்த்தாதான் தெரியும்.. என்று உண்மையான சந்தோஷத்தோடு தான் சின்ன வயதில் வாழ்ந்த கிராமத்தை பற்றியும்.. பெரிய பண்ணையார் குடும்பத்தை பற்றியும் தன் மகன் விஷ்ணுவிடம் தன்னை மறந்து கூறி கொண்டிருந்தாள்..

இத்தனை வருடமா தொடர்பே இல்லாம இருந்த உங்க சொந்தகாரங்களுக்கு நீங்க சென்னைல இருந்தது எப்படிம்மா தெரிய வந்தது.. எப்படி உங்களை கண்டு பிடிச்சாங்க என்று விஷ்ணு.. கேட்டான்..

ம்ம்.. ஆமா விஷ்ணு.. நான் எல்லாம் இந்த ஜென்மத்துல எங்க குடும்பத்தை பார்பேனா.. என் அண்ணன் அக்கா தங்கை தம்பியை பார்ப்பேனா.. என் அப்பா அம்மாவை பார்ப்பேனா என்ற நம்பிக்கை இல்லாம இருந்தேன்..

ஆனால் ஒரு நாள் தற்செயலா கார்த்திக்னு ஒரு பையன் எனக்கு பேஸ்புக்ல பிரெண்டு ரிக்வெஸ்ட் குடுத்தான்..

யாரா இருக்கும்னு அவன் புரெபைல் படிச்சி பார்த்தேன்..

பூர்வீகம் ஆண்டிபட்டி.. இப்போது வேலை செய்வது லண்டன்னு போட்டிருந்தது..

ஆண்டிபட்டின்னு பார்த்ததுமே என் கண் களங்கிடுச்சி.. என்னோட ஊரு.. என்னோட மண்ணு.. நான் பிறந்த மண்ணு..

உடனே அதுக்கு மேலே அவனை பத்தி எதுவும் படிச்சி பார்க்கமா உடனே அக்செப்ட் பண்ணிட்டேன்..

அதுக்கு அப்புறம் அவன் போட்டோ கேளரீ போய் பார்த்தா..

அப்பப்பா..

எங்க கிராமத்து போட்டோஸ்.. எங்க பண்ணை வீடு.. எங்க தோட்டம்.. எங்க மச்சி வீடு.. எல்லாம் இருந்தது..

இந்த கார்த்திக் யாரா இருக்கும்னு இன்னும் ஆர்வமா மத்த போட்டோஸ் பார்த்த போதுதான் தெரிஞ்சது.. அவன் எங்க பெரிய அண்ணன் சுமன்னோட மகன்னு..

அவங்க குடும்ப போட்டோஸ்ல சுமன் அண்ணா.. லஷ்மி அண்ணி.. கார்த்திக் சின்ன வய-சுல அவங்க மடியில உட்கார்ந்திருப்பது போல ஒரு போட்டோ பார்த்தேன்..

அப்போ தான் அந்த கார்த்திக் என்னோட சொந்தகாரன்.. என்னோட சொந்த அண்ணன் மகன்னு தெரிஞ்சது..

அவ்வளவு தான்.. உடனே அவன் கூட சாட் பண்ண ஆரம்பிச்சேன்..

அந்த ஊரை விட்டு நான் உங்க அப்பா கூட ஓடி வந்ததால.. என் மேலே எங்க அப்பா மீசை முருகேஷூம் பெரிய அண்ணன் சுமனும் ரொம்ப ரொம்ப கோவமா இருந்தாங்கன்னு நான் நினைச்சிட்டு இருந்தேன்..

ஆனா கார்த்திக் கூட சாட் பண்ணதுல.. அதை எல்லாம் மறந்துட்டு என்னை இந்த 20 வருஷமா எங்கே இருக்கேன்.. எப்படி இருக்கேன்னு தேடிட்டு இருக்காங்கன்னு கார்த்திக் மூலமாதான் தெரிஞ்சது..

இப்போது கார்த்திக் லண்டன்ல இருந்து ஆண்டிபட்டி கிராமத்துக்கு வந்திருக்கான்..

அவனுக்கு கல்யாணம் பிக்ஸ் பண்ணி இருக்காங்க..

னுங்க பூர்வீக கிரமமான ஆண்டிபட்டி கிரமத்துல தான் கார்த்திக் கல்யாணம் நடக்கப் போகுது..

அந்த கல்யாணத்துக்குதான் இப்போ நம்ம ஆண்டிபட்டி கிராமத்துக்கு போயிட்டு இருக்கோம் என்று வந்தனா ஒரு பெரிய கதை போல அவள் கதையை விஷ்ணுவுக்கு சொல்லி முடித்தாள்..

அவள் கதை சொல்லி முடிக்கவும்..

கிரீச்ச்ச்ச்.. என்ற பேரிசைச்சலுடன் ரயில் பிரேக் போட்டு நிற்கவும் சரியாக இருந்தது..

தொடரும் ... 1