Fantasy నా ఆటోగ్రాఫ్.....స్వీట్ మొమరీస్ - completed

[prasad_rao16]

“నాకు వేరే ఇల్లు ఏమీ దొరకలేదు,” అన్నది అనిత తల వంచుకుని.

“అయితే నేను ఒకసారి రాముకి ఫోన్ చేసి రిక్వెష్ట్ చేస్తాను,” అన్నాడు భాస్కర్.
“నీకు ఎలా నచ్చితే అలా చేయండి…..నేను మాత్రం రాముతో మాట్లాడను,” అన్నది అనిత.
“నిన్ను మాట్లాడమని ఎవరన్నారు….రాముతో నేను మాట్లాడతాను,” అన్నాడు భాస్కర్.
అనితకి వేరే దారి ఏమీ లేదు…..నా ఇంటికి వస్తే ఏమవుతుందో తనకు తెలుసు, కాని ఏం చెయ్యలేక అలానే భాస్కర్ ని చూస్తూ నిల్చున్నది.
భాస్కర్ తన ఫోన్ తీసుకుని నాకు ఫోన్ చేసాడు….నా ఫోన్ మోగగానే ఇప్పుడు ఎవరా అని చిరాకు పడుతు జేబులో నుండి ఫోన్ తీసి చూసాను.
ఫోన్ లో భాస్కర్ నెంబర్ చూడగానే నేను వెంటనే ఫోన్ ఎత్తి మాట్లాడదామని పించింది కాని కొద్దిసేపు అయిన తరువాత ఎత్తుదామని మళ్ళి ఫోన్ జేబులో పెట్టి, జారిపోతుందనుకున్న ఆడది మళ్ళి మన చేతిలోకి వస్తుందన్న ఆలోచన నాలొ ఉత్సాహం నింపింది.
నేను టీ తాగి చేద్దామని టీ తీసుకుని తాగుతున్నాను…..నేను టీ తాగేలోపు భాస్కర్ ఇంకో రెండు సార్లు ఫోన్ చేసాడు.
నేను మెల్లగా టీ తాగిన తరువాత ఫోన్ తీసుకుని భాస్కర్ కి ఫోన్ చేసాను…..నా ఫోన్ కోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్టు భాస్కర్ ఒక్కరింగ్ కే ఫోన్ ఎత్తి, “హలో రాము,” అన్నాడు.
“సారి భాస్కర్ గారు…..డ్రైవింగ్ లో ఉండి ఫోన్ ఎత్తలేక పోయాను,” అన్నాను.
“భలేవారె రాము…..అదే మొన్న మీరు మమ్మల్ని మీ ఇంటికి షిఫ్ట్ అవమన్నారు కదా….అందుకని ఫోన్ చేసాను,” అన్నాడు భాస్కర్.
“మరి అనిత గారు అప్పుడు ఒప్పుకోలేదు…..నన్ను ఏమీ పట్టించుకోవద్దన్నారు కదండి,” అన్నాను.
“అవన్నీ మనసులో పెట్టుకోకు రాము…..ఇప్పుడు మీరొక్కరే మాకు సహాయం చేయగలరు….ప్లీజ్ ఒప్పుకోండి,” అని బ్రతిమలాడుతున్నాడు భాస్కర్.
భాస్కర్ అలా నన్ను బ్రతిమలాడుతుండే సరికి అనిత కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరుగుతున్నాయి….కాని తాము ఏమీ చేయలేని నిస్సహాయ స్థితిలో ఉన్నాము అనుకుని మెదలకుండా ఉన్నది.
“సరే….ఒక్కసారి అనితగారికి ఫోన్ ఇవ్వండి,” అన్నాను.
దానికి భాస్కర్, “అనిత ఎందుకు రాము,” అన్నాడు అనిత వైపు చూస్తు.
“ఏం లేదండి…..రేపు ఎప్పుడైనా ఈ విషయంలో ఆమె తనకు ఇష్టం లేకుండా తీసుకొచ్చారు అని అంటారు…..అందుకని మీరు ఆమెకి ఫోన్ ఇచ్చి, మీరు అడిగిన మాటే ఆమెని అడమని చెప్పండి,” అన్నాను.
నా మాటలు విని భాస్కర్ అనిత వైపు చూసి జరిగింది చెప్పి మాట్లాడమని అనితకి ఇచ్చాడు.
అనిత భాస్కర్ దగ్గర నుండి ఫోన్ తీసుకుని, “హలో,” అన్నది.
నాకు అనిత మాట వినగానే మనసు ఆనందంతో నిండిపోయింది. కాని కొంచెం బెట్టు చూపిస్తూ, “చెప్పండి అనిత గారు,” అన్నాను.