10-11-2018, 04:36 PM
105. 1
ఫ్రెష్ అయ్యి నీరజాకు కాల్ చేసాను , వాళ్ళ నాన్న గారిని కలవడానికి వెళుతున్నాను అని.
తను ఓ అయిదు నిమిషాలు తరువాత కాల్ చేస్తాను అంటూ కట్ చేసింది. తన కాల్ కోసం వెయిట్ చేస్తుండగా నూర్ నుంచి ఫోన్
"హలో , ఏంటి బావగారు మమ్మల్ని మరిచిపోయారు "
"హాయ్ బేబి ఎలా ఉన్నావు "
"నేను ఖుస్ , నువ్వు ఫోన్ లేదు , బిజీ నా ఏంటి "
"బిజీ లాంటిదే , ఆఫీస్ దానికి తోడూ ఓ చిన్న పని ఉండింది అందుకే ఫోన్ చేయలేక పోయా "
"నేను అర్తం చేసుకో గలనులే , ఎం లేదు ఊరికే ఫోన్ చేశా , మా ఇద్దరికీ ఆఫీస్ బాగుంది, అబ్బాజాన్ చాలా హ్యాపీ, ఇంట్లో అంతా హ్యాపీ "
"మీ చెల్లికి ఆఫీస్ నచ్చిందా , క్లాస్ లో చేరిందా "
"నాకంటే తనే ఎక్కువుగా హ్యాపీ గా ఉంది , ఎప్పుడు నీ పేరే మంత్రంగా జపిస్తుంది, నీ వంటే ఫిదా ఇప్పుడు"
"అయితే ఓ సారి తీసుకోని రా మరి "
"ఏయ్ , ఏంటి నేను చాలనా , అది కూడా కావాలా ? నీకు "
"నేను ఆ ఉద్దేశం తో అనలేదు "
"హ హ హ , నాకు తెలుసులే బావా , ఎదో నిన్ను అట పట్టిద్దాం అని అన్నాను, అది ఇస్తానంటే నాకేం అబ్యంతరం లేదు. "
"షటప్ , అలా మాట్లాడితే ఫోన్ పెట్టేస్తున్నా"
"నీ మనసు వద్దన్నా మా చిన్న బావ కావాలంటాడు లే , కావాలంటే చూడు ఇప్పుడు లేచి ఉంటాడు"
"నీకు సిగ్గు లేదు , నువ్వే వచ్చి చూడు లేచాడో లేదా పడుకోన్నాడో "
"నేను వస్తే , ఇంక పడుకొనే ప్రసక్తే లేదులే రాత్రంతా మా బేగంలోపల దాచేసు కొంటుంది, బావా నాకు తిమ్మిరిగా ఉంది , రమ్మంటావా ఇప్పుడు"
"నేను వేరే పని మీద బైటకు వెళుతున్నా , ఇంకో సారి ఎప్పుడన్నా రా "
"సండే పక్కా , నేను సినిమాకు వెళుతున్నా అని మద్యానం వచ్చేస్తా"
"సరే , నువ్వు వచ్చే ముందు ఫోన్ చేసి రా బాయ్ " అంటూ ఫోన్ పెట్టేసా.
అప్పటికే రెండు సార్లు ట్రై చేసినట్లు ఉంది Niraja , మూడో కాల్ కే నేను లిఫ్ట్ చేశా
"ఏంటి సారూ , ఫుల్ బిజీ గా ఉన్నారు "
"ఫ్రెండ్ కాల్ చేస్తే , మాట్లాడు తున్నా "
"సరే గానీ , ఈరోజు పొద్దున నన్ను ఎక్కించు కొన్న బస్సు స్టాప్ లో 9 గంటలకు వచ్చి నన్ను పిక్ చేసుకో " అంటూ నాకు మరో మాట మాట్లాడడానికి అవకాశం ఇయ్యకుండా ఫోన్ పెట్టేసింది.
ఇంకా రెండు గంటలు టైం ఉందను కొంటూ ,T.V ముందు కూచొని చానల్స్ తిప్పసాగాను. ప్రతాప్ నుంచి ఫోన్ వస్తే మాట్లాడ సాగాను. తను చెప్పిన విషయం విని హ్యాపీ అనిపించింది.
మేము వెతికి తీసిన నిధి విషయం చెప్పాడు. ఆ నిధిని కొంత బాగం వారి వంశస్తులకు , కొంత బాగం దేవాలయాలకు , కొంత బాగం నిధిని వెలికి తీసిన వారికి అంటే నాకు , శాంతా కి మిగిలినది ప్రభుత్వానికి అని నిన్నటి రోజు ఓ పేపర్ వచ్చింది అంట. నన్ను ఓ సారి వీలు చూసుకొని రాయచోటికి రమ్మన్నాడు. వచ్చే వారం అక్కడ ఓ పెళ్లి ఉంది దానికి రావాలి , వచ్చినప్పుడు తనను కలుస్తా అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసాను.
ఎందుకో చిన్నప్పటి నుంచి డబ్బు అంటే అంత ప్రేమ లేదు , కాని అవసరం ఉన్నంత వరకు సంపాదిం చుకోవడం తెలుసు. దాని మీద ఆశకు పొతే ఇంక దానికి అంతే ఉండదు , ఉన్న దానితో తృప్తి పడడం చిన్నప్పటి నుంచి అలవాటు కావడం వలన తను చెప్పిన మాటలు నన్ను పెద్దగా సంతోష పెట్టలేదు. సరే అక్కడికి వెళ్ళినప్పుడు చూద్దాం లే అనుకొంటూ నీరజా రమ్మన్న బస్సు స్టాప్ కు బయలు దేరాను బైక్ మీద.