Fantasy నా ఆటోగ్రాఫ్.....స్వీట్ మొమరీస్ - completed

[prasad_rao16]

నాకు ప్రగతి అత్తయ్య పిర్రల మెత్తదనం పిచ్చెక్కిస్తున్నది…..నా రెండు చేతులు వేసి ఆమె పిర్రల్ని గట్టిగా నలుపుతున్నాను.

నేను ఆమె పిర్రల్ని పిసుకుతుండగా ప్రగతి అత్తయ్యకు కూడా మూడ్ వచ్చి నన్ను మరింత గట్టిగా వాటేసుకుంటుండగా, “అమ్మగారు,” అంటూ పనిమనిషి వచ్చింది.
దాంతో ఇద్దరం వెంటనే విడిపోయాము. అత్తయ్య నావైపు చూసి నవ్వుతూ వెళ్ళింది.
నేను పనిమనిషి మీద విసుక్కుంటూ హాల్లోకి వెళ్ళి టీవి ఆన్ చేసి చూస్తున్నాను…..తరువాత అరగంటకు ప్రగతి అత్తయ్య హాల్లోకి వచ్చింది.
“ఏంటి దొరగారు ఇంకా కాలేజ్ కి బయలుదేరలేదు?” అంటూ ప్రగతి అత్తయ్య నా పక్కన కూర్చున్నది.
“పనిమనిషి వెళ్ళిందా?” అని అడిగాను.
“పనిమనిషి వెళ్తే ఏంటీ…..వెళ్తే నీకు ఎందుకురా?” అని అన్నది ప్రగతి అత్తయ్య.
ప్రగతి అత్తయ్య అలా అంటుంటే నేను ఆమె వైపు చూసాను…..ఆమె పెదవులపై కొంటె నవ్వు కనిపిస్తున్నది.
మెల్లగా నేను అత్తయ్య భుజం మీద చెయ్యి వేసి దగ్గరకు లాక్కున్నాను.
అత్తయ్య కంగారుగా అటు ఇటు చూసి, “అబ్బ వదలరా…..పనిమనిషి ఇంకా వెళ్ళలేదు,” అన్నది.
నేను నా చేతిని అత్తయ్య భుజం మీద నుండి కిందకు జారుస్తూ జాకెట్ అంచు మీద నెమ్మదిగా వేలితో రాస్తూ అత్తయ్య మొహంలోకి చూసాను.
ప్రగతి అత్తయ్య కళ్ళు మూసుకుని ఉన్నది…..దొండపండు లాంటి ఆమె పెదవుల మీద చిరునవ్వు మెరుస్తున్నది.
నేను చిన్నగా ముందుకు ఒంగి ఆమె పెదవులను ముద్దు పెట్టుకుందామని ముందుకు ఒంగుతుంటే, లోపల నుండి పనిమనిషి సడన్ గా, “అమ్మగారు,” అని పిలిచింది.
దాంతో అత్తయ్య ఉలిక్కిపడి నన్ను తోసి, “ఇక కాలేజ్ కి రెడీ అవ్వండి దొరగారు,” అని పెరట్లోకి వెళ్ళింది.
నేను ఇక చేసేది ఏమి లేక బుక్స్ తీసుకుని కాలేజ్ కి వెళ్ళాను……కాని నా బుర్రకు ఏ సబ్జెక్ట్ ఎక్కడం లేదు. అలా ఆలోచిస్తుండగా మధ్యాహ్నం ఇంట్లో ఎవరు ఉండరని ఆలోచన వచ్చింది.
వెంటనే కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వచ్చి బెల్ కొట్టాను.
ప్రగతి అత్తయ్య తలుపు తీసి, “ఏంటి…..దొర గారు అప్పుడే ఇంటికి వచ్చారు,” అంటూ గుమ్మానికి అడ్డంగా నిల్చున్నది.
“ఇంట్లో అందమైన అత్తయ్య బాగా కసెక్కిపోయి దూలతో కొట్టుకుంటుంటది….పాపం మామయ్య ఆమె దూల తీర్చడం లేదు కదా…..అందుకుని హెల్ప్ చేద్దామని వచ్చాను,” అంటూ నేను అత్తయ్యను తోసుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళేసరికి అక్కడ చుట్టుపక్కల లేడీస్ మీటింగ్ పెట్టి కూర్చున్నారు.
నేను ఒక్కసారిగా ఉసూరుమంటూ ప్రగతి అత్తయ్య వైపు చూసేసరికి, అత్తయ్య నావైపు చూసి వస్తున్న నవ్వుని ఆపుకుంటూ, “ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు కాలేజ్ ఎగ్గొట్టకూడదు,” అంటూ వాళ్ళ దగ్గరకు వెళ్ళి కూర్చున్నది.
అలా నడవడంలో కూడా అత్తయ్య వయ్యారంగా నడవడంతో ఆమె పిర్రలు లయబద్దంగా ఊగుతున్నాయి.
నా చూపు కూడా అక్కడే అతుక్కుపోవడంతొ ప్రగతి అత్తయ్య నన్ను ఓరకంట గమనిస్తూ, నేను చూస్తున్నానని ఇంకా తిప్పుకుంటూ వెళ్ళి వాళ్ళ మధ్యలోకి వెళ్ళి కూర్చున్నది.