25-04-2021, 09:36 PM
అందరితో కలిసి లంచ్ చేసి తిరిగి సోఫా లోకి చేరాము.
తనకు ఆఫీస్ పని ఉంది అని శాంతా వాళ్ళ నాన్న ఆఫీస్ కి వెళ్ళారు. నేను కొద్ది సేపు పడుకుంటా అంటూ వాళ్ళ అమ్మ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది మిమ్మల్ని ఇద్దర్ని హాల్ లో వదిలి.
“నాకు కూడా ఆఫీస్ లో పని ఉంది, వెళ్ళానా” అన్నాను తన వైపు చూస్తూ
“అంత అర్జెంటు పనులు ఏమైనా ఉన్నాయా అంది”
తన మాటల్లోని అర్థాన్ని గ్రహించి తన పెదాలను అందుకున్నాను దగ్గరి కి జరిగి.
తన పెదాలను నా నోటికి అందించి వెచ్చగా గువ్వా పిట్టలా నా కౌగిలిలో ఒదిగి పోయింది.
ఓ చేతిని తన నడుం మీద కి జరిపి అక్కడ రాస్తూ అలాగే దాదాపు 10 నిమిషాలు ఉండి పోయాము.
అదో రకమైన లోకం లో విహరిస్తూ ఉన్నట్లు ఉంది తన కౌగిలిలో.
“అమ్మ బయటకి వస్తుంది” అంటూ నా కౌగిట్లోంఛి విడిపోయింది.
“పోనీ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళదామా” అన్నాను
“అమ్మో , వద్దు నిన్ను కంట్రోల్ చేయడం కష్టం” అంటూ కొద్దిగా దూరం గా జరిగింది.
“కంట్రోల్ చేసుకోవాల్సిన అవసరం ఏముంది” అన్నాను.
“ఇంట్లో అమ్మ ఉంది , ఇంకే మైనా ఉందా , తను నిద్ర లేస్తే”
“అలా అయితే సాయంత్రం ఇంటికి రా ఎదో ఒక వంకతో”
“అబ్బా , ఆశ అలా ఎం కుదరదు, పెళ్లి వరకు ఆగాల్సిందే”
“సరే , అలాగే కానీ మరి ఎం చేద్దాం” అంటూ తనతో కొద్ది సేపు మాట్లాడి నేను ఆఫీస్ కి వెళ్లాను.
ఆఫీస్ కి వెళ్ళిన 10 నిమిషాలకు శివ ప్రియ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది
“హాయ్ శివా”
“హాయ్ ప్రియ , ఏంటి surprise , నీ గూర్చి అనుకోం టు ఉన్నాను, నువ్వే కాల్ చేసావు”
“అవునా, అంతలా గుర్తుకు వచ్చానా ఏంటి?”
“మరి , అంత అందమైన అమ్మాయిని మరిచి పోతానా ఏంటి”
“కొయ్యి , కొయ్యి , ఇంతకీ ఎందుకు గుర్తుకు వచ్చా నో చెప్ప లేదు”
“ఎం లేదు మొన్నే మా ఆఫీస్ లో పని చేసే ఓ అమ్మాయి పెళ్లి చేసుకొని వెళ్లి పోయింది , ఆ అమ్మాయి ప్లేస్ లో నీకు జాబ్ ఇద్దాం అని అనుకొంటూ ఉన్నాను, నీ కాల్ వచ్చింది”
“నిజమా, చాల థేంక్స్ శివా”
“వట్టి థేంక్స్ సరిపోవు మేడం ట్రీట్ ఇవ్వాలి”
“ట్రీట్ ది ఏముంది, రేపు 2 గంటలకు ఇంటికి వచ్చేయి, 5 గంటల వరకు ట్రీట్ ఇస్తాను”
“అదేంటి , ఇంట్లో ఎవరు లేరా ఏంటి”
“ఎదో పెళ్లి ఉంది అని మా అత్తా, మామా వాళ్ళు ఉరికి వెళుతున్నారు, సురేశ్ ఆఫీస్ నుంచి వచ్చే సరికి 7 అవుతుంది , కానీ సిరి కాలేజి నుంచి 5 కి వస్తుంది, సో వాళ్ళు వెళ్ళగానే నేను కాల్ చేస్తాను వచ్చేయి”
“ఇబ్బంది ఎం ఉండదు గా”
“ఎం ఉండదు లే , నేను చూసుకుంటా లే” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది.
తనకు ఆఫీస్ పని ఉంది అని శాంతా వాళ్ళ నాన్న ఆఫీస్ కి వెళ్ళారు. నేను కొద్ది సేపు పడుకుంటా అంటూ వాళ్ళ అమ్మ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది మిమ్మల్ని ఇద్దర్ని హాల్ లో వదిలి.
“నాకు కూడా ఆఫీస్ లో పని ఉంది, వెళ్ళానా” అన్నాను తన వైపు చూస్తూ
“అంత అర్జెంటు పనులు ఏమైనా ఉన్నాయా అంది”
తన మాటల్లోని అర్థాన్ని గ్రహించి తన పెదాలను అందుకున్నాను దగ్గరి కి జరిగి.
తన పెదాలను నా నోటికి అందించి వెచ్చగా గువ్వా పిట్టలా నా కౌగిలిలో ఒదిగి పోయింది.
ఓ చేతిని తన నడుం మీద కి జరిపి అక్కడ రాస్తూ అలాగే దాదాపు 10 నిమిషాలు ఉండి పోయాము.
అదో రకమైన లోకం లో విహరిస్తూ ఉన్నట్లు ఉంది తన కౌగిలిలో.
“అమ్మ బయటకి వస్తుంది” అంటూ నా కౌగిట్లోంఛి విడిపోయింది.
“పోనీ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళదామా” అన్నాను
“అమ్మో , వద్దు నిన్ను కంట్రోల్ చేయడం కష్టం” అంటూ కొద్దిగా దూరం గా జరిగింది.
“కంట్రోల్ చేసుకోవాల్సిన అవసరం ఏముంది” అన్నాను.
“ఇంట్లో అమ్మ ఉంది , ఇంకే మైనా ఉందా , తను నిద్ర లేస్తే”
“అలా అయితే సాయంత్రం ఇంటికి రా ఎదో ఒక వంకతో”
“అబ్బా , ఆశ అలా ఎం కుదరదు, పెళ్లి వరకు ఆగాల్సిందే”
“సరే , అలాగే కానీ మరి ఎం చేద్దాం” అంటూ తనతో కొద్ది సేపు మాట్లాడి నేను ఆఫీస్ కి వెళ్లాను.
ఆఫీస్ కి వెళ్ళిన 10 నిమిషాలకు శివ ప్రియ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది
“హాయ్ శివా”
“హాయ్ ప్రియ , ఏంటి surprise , నీ గూర్చి అనుకోం టు ఉన్నాను, నువ్వే కాల్ చేసావు”
“అవునా, అంతలా గుర్తుకు వచ్చానా ఏంటి?”
“మరి , అంత అందమైన అమ్మాయిని మరిచి పోతానా ఏంటి”
“కొయ్యి , కొయ్యి , ఇంతకీ ఎందుకు గుర్తుకు వచ్చా నో చెప్ప లేదు”
“ఎం లేదు మొన్నే మా ఆఫీస్ లో పని చేసే ఓ అమ్మాయి పెళ్లి చేసుకొని వెళ్లి పోయింది , ఆ అమ్మాయి ప్లేస్ లో నీకు జాబ్ ఇద్దాం అని అనుకొంటూ ఉన్నాను, నీ కాల్ వచ్చింది”
“నిజమా, చాల థేంక్స్ శివా”
“వట్టి థేంక్స్ సరిపోవు మేడం ట్రీట్ ఇవ్వాలి”
“ట్రీట్ ది ఏముంది, రేపు 2 గంటలకు ఇంటికి వచ్చేయి, 5 గంటల వరకు ట్రీట్ ఇస్తాను”
“అదేంటి , ఇంట్లో ఎవరు లేరా ఏంటి”
“ఎదో పెళ్లి ఉంది అని మా అత్తా, మామా వాళ్ళు ఉరికి వెళుతున్నారు, సురేశ్ ఆఫీస్ నుంచి వచ్చే సరికి 7 అవుతుంది , కానీ సిరి కాలేజి నుంచి 5 కి వస్తుంది, సో వాళ్ళు వెళ్ళగానే నేను కాల్ చేస్తాను వచ్చేయి”
“ఇబ్బంది ఎం ఉండదు గా”
“ఎం ఉండదు లే , నేను చూసుకుంటా లే” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది.