Fantasy పాత జ్ఞాపకాలు by కామరావు

[Vikatakavi02]

పాత జ్ఞాపకాలు - 24వ భాగం

రాణి ఆ అబ్బాయికి నచ్చడం, పెళ్ళికి ముహుర్తం పెట్టడం, పెళ్ళి అయిపోవడం అన్నీ రోజులలో జరిగి పోయాయి. రాణి అత్త వారింటికి వెళ్ళిపోయింది. ప్రస్తుతం ఆ ఇంటిలో కింద ముసలి దంపతులు, పైన నేను మిగిలి పోయాం. నా చదువు యధావిధిగా సాగి పోతోంది. ఇన్నిరోజులూ రాణితో అలవాటు పడిన ప్రాణం ఇప్పుడు తను  లేకపోవడం వల్లన ప్రస్తుతం చేతితో పనిచేసుకుంటూ కాలం వెళ్ళబుచ్చుతున్నాను. ఒక రోజు నాన్న దగ్గర నుండి ఉత్తరం వచ్చింది. పద్మకి నెల తప్పింది, అక్క దగ్గరకు వచ్చిందని. ఆ కబురుతో ఒకసారి గతంలోకి వెళ్ళి పద్మతో నా అనుభవాలు గుర్తుకు తెచ్చుకున్నా. (11 నుంచి 14వ బాగం వరకు)

ఇప్పుడు పద్మ ఎలా ఉందో, కడుపుతో ఉంది అంటే బాగా రంగు వచ్చి, సళ్ళు బాగా పెద్దవై, వళ్ళు చేసి ఉంటుంది. వీలైతే వెళ్ళి చూడాలి అనుకున్నా. హటాత్తుగా నేను పద్మ ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు పరిచయమయిన రోహిణి గుర్తుకు వచ్చింది. తను కాకినాడలో సీటు వస్తే, మెడిసన్ చదువుతానంది. ఒకసారి వాళ్ల కాలేజి దగ్గర కాస్తే తెలుస్తుంది. ఒకరోజు క్లాసులు లేక పోవడంతో వాళ్ళ కాలేజీ కి వెళ్ళా.
ఆఫీసుకు వెళ్ళి అడిగితే "ఏ రోహిణి, మొదటి ఏడాది ముగ్గురు రోహిణులు ఉన్నారు" అన్నాడు గుమాస్తా.

నాకు తన ఇంటి పేరు తెలీదు, ఊరి పేరు తెలీదు. ఎలాగా తెలుసుకోవడం అనుకుంటూ రూంకి వచ్చేసా. పరీక్షలకి ముందుగా శలవులు ఇవ్వడంతో ఇంటికి వెళ్దామనుకున్నా. కాని చదువుకోడానికి కావాలంటే పుస్తకాలు దొరకవని ఇక్కడే ఉండి చదువుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నా.

ఒకరోజు సావిత్రమ్మగారు నన్ను పిలిచి "బాబు రవి, మా వాణి అత్తవారింటిలో ఆరడులు ఎక్కువగా ఉన్నాయట. పిల్లలు పుట్టటం లేదని కొన్నాళ్ళు ఇక్కడ ఉండాలని ఉంది అని ఉత్తరం రాసిందయ్యా . వాళ్ల ఆయనకు శలవు లేదట. 'కాస్త మన రవి ఏమన్నా వస్తాడేమో కనుక్కో'మంది. నీకు ఏమి అభ్యంతరం లేకపోతే కాస్త వెళ్ళి తీసుకువస్తావా, నాలుగు రోజులు ఉండి వెళ్తుంది" అన్నారు.

నాకు ఇదేదో కలయా, వైష్ణవ మాయా అనిపించింది. అసలే నేనంటే దానికి పడదు. అలాంటిది నన్ను పంపించమని అడిగిందంటే, నాకు ఎక్కడో అనుమానం మొదలైంది.

నేను ఆవిడతో "రేపు శనివారం వెళ్ళి తీసుకువస్తాను, కానీ ఇంత హటాత్తుగా అంటే రైలు టిక్కెట్ దొరకదేమో, మరి బస్ లోనే రావాలి, మరి వాణికి బస్ ప్రయాణం ఇష్టమో, కాదో" అన్నా.
"వాళ్ళు ఎప్పుడూ బస్ లోనే వస్తారయ్యా, దానికి బస్ ప్రయాణం అలవాటే" అన్నారు.
నా ఉత్సాహానికి అంతులేదు. ఈసారి దీన్ని ముగ్గులో దింపితే కొంత కాలం ఉపశమనం అనుకుని, శనివారం వాళ్ళ ఊరు బయలుదేరా. ఆ ఉరికి ఒక రాత్రి ప్రయాణం. మరునాడు తెల్లవారి జామున బస్ దిగి వాళ్ళ ఇంటి ఎడ్రెస్ కనుక్కుని వెళ్ళేసరికి 8 అయింది. ఇంటి గుమ్మంలో ఎవరో ముద్దుగుమ్మ కుర్చీలో కూర్చుని తల దువ్వుకోంటోంది.
నన్ను చూసి "ఎవరు కావాలండి" అంది.
చూడటానికి బాగానే ఉంది. కొద్దిగా పల్లెటూరు వాటం. పయట పక్కకి పోయి రెండు సళ్ళు బయటకు వదిలేసి నాకేసే చూస్తోంది. నేను తన సళ్ళ వంక చూడటం గ్రహించి పయట సరిచేసుకుంది.
నేను చూపులు తిప్పుకుని "నా పేరు రవి, కాకినాడ నుండి వాణి వాళ్ళ అమ్మగారు పంపితే వచ్చాను" అన్నా.