10-11-2018, 01:35 AM
69.1
ఓ పది నిమిషాలకు ఇద్దరం స్నానం చేసి యాదీ వడ్డించి వెళ్లి పోయింది , మేము ముగ్గరం బొంచేస్తూ మాట్లడుకోసాగాము.
"తాతా , మన పుర్యికులు దాచి ఉంచిన సంపద మేము కనిపెట్టాము " అంది శాంతా
"ఏంటి ? , ఏమంటున్నావు ? , మనోళ్ళు ఎప్పుడో దాచి పెట్టిన సంపద మీరు కనిపెట్టారా ? ఎక్కడుంది " అంటూ ఆశ్చర్యంగా నా కేసి చూడ సాగాడు.
"నిజమే పెద్దయా , మేము కనిపెట్టాము కాని , అది పూర్తిగా మనది కాదు , ఇప్పటి రూల్స్ ప్రకారం మీకు అందులో వాటా మాత్రమె వస్తుంది " అని చెప్పాను
"అలా ఎలా కుదురుతుంది, అది మా పెద్దలు దాచి పెట్టారు , అది మాకే చెందాలి కాని ఇంకెవ్వరికీ చెందుతుంది "
"మనం తీసుకొన్నా ఎదో ఒక రకంగా బయటికి వస్తే ఆ తరువాత మనం జైలుకు వెళ్ళాల్సి వస్తుంది , అలా కాకుండా మనమే గవర్నమెంట్ కు చెపితే , అందుకు మెచ్చి, దానికి వారసులు మీరే కాబట్టి అందులో వాటా న్యాయ పరంగా వస్తుంది , అప్పుడు ఎటువంటి ఇబ్బంది వుండదు "
"మా అబ్బాయిని రమ్మంటా, వాడు వచ్చిన తరువాత ఎ విషయం డిసైడ్ చేద్దాం" అంటూ భోజనం ముగించి తన కొడుకుకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పాడు. రాత్రికి బయలు దేరి పొద్దున్నే వచ్చేయమని చెప్పాడు. మేము కుడా భోజనం పూర్తి చేసి, మిద్ది పైన చల్ల గాలి కోసం వెళ్లాను. నేను పైకి చేరిన కొద్ది సేపటికి శాంతా కుడా పైకి వచ్చింది , వచ్చి నా పక్కన కుచోంటు, మనం చుసిన వాటి విలువ ఎంత ఉంటుంది ఏంటి ?
"ఏమో నాకేమి తెలుసు "
"అవును అంత బంగారం చుసిన తరువాత , అందులో కొంత దాచుకొంటే నీవు పెద్ద కోటేశ్వరుడు కావచ్చు కదా, ఇలా టాక్సీలు నడపనవసరం లేదు కదా ? ఎందుకు అలా చేయలేదు"
"నేను టాక్సీ డ్రైవర్ నే అయినా నాకు కొన్ని ప్రిన్సిపుల్స్ ఉన్నాయి, ఎట్టి పరిస్తితులలోను వాటిని మీరను , అందులో ఒకటి పరాయి సొమ్ముకు ఆశ పాడడం"
"అందుకే నువ్వంటే నాకు ఇష్టం , రేపు మా నాన్న వచ్చిన వెంటనే నేను మన విషయం చెప్పేస్తా "
"ఇప్పుడు చెపితే నేను, మీ సోమ్ములకు ఆశపడి నిన్ను ఎదో మాయ చేసాను అంటారు , ఇప్పుడు వద్దులే , ఈ విషయం ఎదో తేలిన తరువాత చెప్పొచ్చు"
"సరే అయితే నువ్వు ఎప్పుడు చెప్ప మంటే అప్పుడే చెప్తాలే "
"నేను ఈ రోజు ఇక్కడే పడుకొంటా , పద కింద చాపా దిండు తెచ్చుకొంటా " అంటూ తనతో కలిసి కిందకు వచ్చి నా చాపా దిండు తీసుకోని పైకి వచ్చి పడుకొని ఆకాశంలో చుక్కలు చూడసాగాను.
ఓ పట్టాన నిద్దర పట్టక అటూ ఇటూ దొర్లు తుంటే , మెట్ల మిద ఎవ్వరో వస్తున్న సవ్వడి. ఇప్పడు ఎవ్వరు వస్తున్నారబ్బా ఉంటే యాదీ రావాలా లేకుంటే శాంతా రావాలి. పనోళ్ళు ఇద్దరు ఇంట్లో లేరు అనుకొంటూ వుండగా , మెట్ల మీద అడుగుల చప్పుడు నా చాప దగ్గరకు వచ్చాయి.
నేను కళ్ళు ముసుకోవడం చూసి, పక్కన చాపమీద కూచొని "సారూ నిద్ర పోయారా " అంటూ యాది మాట వినిపించింది.
"ఏంటి యాదీ , అందరూ పడుకోన్నారా ? ఏంటి ఇలా వచ్చావు "
"సారూ, మీరు ఊరికి వెళ్ళుతున్నారు గా " అంటూ చాప మిద కూచొని నా దగ్గరకు జరిగింది.
ఓ పది నిమిషాలకు ఇద్దరం స్నానం చేసి యాదీ వడ్డించి వెళ్లి పోయింది , మేము ముగ్గరం బొంచేస్తూ మాట్లడుకోసాగాము.
"తాతా , మన పుర్యికులు దాచి ఉంచిన సంపద మేము కనిపెట్టాము " అంది శాంతా
"ఏంటి ? , ఏమంటున్నావు ? , మనోళ్ళు ఎప్పుడో దాచి పెట్టిన సంపద మీరు కనిపెట్టారా ? ఎక్కడుంది " అంటూ ఆశ్చర్యంగా నా కేసి చూడ సాగాడు.
"నిజమే పెద్దయా , మేము కనిపెట్టాము కాని , అది పూర్తిగా మనది కాదు , ఇప్పటి రూల్స్ ప్రకారం మీకు అందులో వాటా మాత్రమె వస్తుంది " అని చెప్పాను
"అలా ఎలా కుదురుతుంది, అది మా పెద్దలు దాచి పెట్టారు , అది మాకే చెందాలి కాని ఇంకెవ్వరికీ చెందుతుంది "
"మనం తీసుకొన్నా ఎదో ఒక రకంగా బయటికి వస్తే ఆ తరువాత మనం జైలుకు వెళ్ళాల్సి వస్తుంది , అలా కాకుండా మనమే గవర్నమెంట్ కు చెపితే , అందుకు మెచ్చి, దానికి వారసులు మీరే కాబట్టి అందులో వాటా న్యాయ పరంగా వస్తుంది , అప్పుడు ఎటువంటి ఇబ్బంది వుండదు "
"మా అబ్బాయిని రమ్మంటా, వాడు వచ్చిన తరువాత ఎ విషయం డిసైడ్ చేద్దాం" అంటూ భోజనం ముగించి తన కొడుకుకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పాడు. రాత్రికి బయలు దేరి పొద్దున్నే వచ్చేయమని చెప్పాడు. మేము కుడా భోజనం పూర్తి చేసి, మిద్ది పైన చల్ల గాలి కోసం వెళ్లాను. నేను పైకి చేరిన కొద్ది సేపటికి శాంతా కుడా పైకి వచ్చింది , వచ్చి నా పక్కన కుచోంటు, మనం చుసిన వాటి విలువ ఎంత ఉంటుంది ఏంటి ?
"ఏమో నాకేమి తెలుసు "
"అవును అంత బంగారం చుసిన తరువాత , అందులో కొంత దాచుకొంటే నీవు పెద్ద కోటేశ్వరుడు కావచ్చు కదా, ఇలా టాక్సీలు నడపనవసరం లేదు కదా ? ఎందుకు అలా చేయలేదు"
"నేను టాక్సీ డ్రైవర్ నే అయినా నాకు కొన్ని ప్రిన్సిపుల్స్ ఉన్నాయి, ఎట్టి పరిస్తితులలోను వాటిని మీరను , అందులో ఒకటి పరాయి సొమ్ముకు ఆశ పాడడం"
"అందుకే నువ్వంటే నాకు ఇష్టం , రేపు మా నాన్న వచ్చిన వెంటనే నేను మన విషయం చెప్పేస్తా "
"ఇప్పుడు చెపితే నేను, మీ సోమ్ములకు ఆశపడి నిన్ను ఎదో మాయ చేసాను అంటారు , ఇప్పుడు వద్దులే , ఈ విషయం ఎదో తేలిన తరువాత చెప్పొచ్చు"
"సరే అయితే నువ్వు ఎప్పుడు చెప్ప మంటే అప్పుడే చెప్తాలే "
"నేను ఈ రోజు ఇక్కడే పడుకొంటా , పద కింద చాపా దిండు తెచ్చుకొంటా " అంటూ తనతో కలిసి కిందకు వచ్చి నా చాపా దిండు తీసుకోని పైకి వచ్చి పడుకొని ఆకాశంలో చుక్కలు చూడసాగాను.
ఓ పట్టాన నిద్దర పట్టక అటూ ఇటూ దొర్లు తుంటే , మెట్ల మిద ఎవ్వరో వస్తున్న సవ్వడి. ఇప్పడు ఎవ్వరు వస్తున్నారబ్బా ఉంటే యాదీ రావాలా లేకుంటే శాంతా రావాలి. పనోళ్ళు ఇద్దరు ఇంట్లో లేరు అనుకొంటూ వుండగా , మెట్ల మీద అడుగుల చప్పుడు నా చాప దగ్గరకు వచ్చాయి.
నేను కళ్ళు ముసుకోవడం చూసి, పక్కన చాపమీద కూచొని "సారూ నిద్ర పోయారా " అంటూ యాది మాట వినిపించింది.
"ఏంటి యాదీ , అందరూ పడుకోన్నారా ? ఏంటి ఇలా వచ్చావు "
"సారూ, మీరు ఊరికి వెళ్ళుతున్నారు గా " అంటూ చాప మిద కూచొని నా దగ్గరకు జరిగింది.