23-03-2019, 12:26 PM
తమను తాము మరచిపోయి, పరిసరాలను మరచిపోయి...ఉఛ్ఛాసనిశ్వాశలతో..... నిట్టూర్పులతో....రక్కులతో.....మూలుగులతో....ఒకరిలో ఒకరి చొచ్చుకుపోయి......ఒకరు ఓడి ,ఒకరిని గెలిపిస్తూ....పరవశంతో,నిండా మునిపోయేదే కామమని మనోహర్ కు తెలీదు. తన అందాలను చూసుకుంటున్న కీర్తనకు,
' ఏంటో ఈ జీవితము, కొద్దికాలం తర్వాత,తనూ ఆంటీల లిస్టులో జేరబడుతుంది ' అనే వైరాగ్యం ఏర్పడింది.
ఈ చిరాకు తగ్గాలంటే, దగ్గలో విరుదంబాక్కం లో నున్న ఫ్రెండ్ రమ్య ఇంటికి వెళితే బాగుండుననిపించింది.ఎలాగూ తనూ , తనలానే ఒంటరిగా ఉంటుంది.మనూ ఆఫీసుకు వెళ్ళే దార్లోనే కాబట్టి, ఆయన్ను డ్రాప్ చెయ్యమనొచ్చు ' ఇంతలో
" కీర్తనా, స్నానం అయ్యిందా, అయితే తొందరగా తెములు,ఆఫీసుకు టైం అవుతోంది. అలాగే దార్లో మార్కెట్ లో దింపెస్తాను "
గబగబ మెరూన్ రంగు చీర, దానికి మాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకుని గదిలోంచి బయటికి వచ్చింది.34 సైజు నల్లటి బ్రా రవిక లోని ఆమె బిగుతలకు చక్కటి రూపమిస్తూ నొక్కిపెట్టుతోంది.ఇద్దరూ కారు ఎక్కగానే, కారు కాంపౌండ్ వాల్ దాటింది.
" నన్ను రమ్య ఇంటి దగ్గర వదిలేయండి.దాన్ని చూసి చాలా రోజులయ్యింది "
" మళ్ళీ ఇంటికి ఎప్పుడు వెళతావు?"
" ఏం పని ఉంది.అక్కడే మార్కెటింగ్ చేసుకుని సాయంత్రం ఇంటికి వెళతాను"
గాలికి రెపరెపలాడుతున్న పైటను బుజంచుట్టూ కప్పుకుంటూ..
" చెప్పడం మరచాను....తొందరగా ఇంటికి వెళ్ళి మేడ మీద ఉన్న గదిని శుభ్రం చేసి ఉంచు...బెంగుళూరులో ఉన్న మా బాస్ తమ్ముడు కొద్ది రోజులు ఇక్కడే ఉంటాడు "
" ఏమంటున్నారు....?" అధిరిపడింది కీర్తన.
" మన ఇంట్లోనా, మీకసలు బుధ్ధి ఉందా...?"
" ఏమవుతుంది....కొద్ది రోజులే...జస్ట్ 6 నెలలు.కంప్యూటర్ కోర్సు చేసుకుని వెళ్ళీపోతాడు."
సీరియస్ గా డ్రైవ్ చేస్తూ మనోహర్.
" ఏంటండీ. మీరు వెళ్ళిపోతే ఒంటరిగా ఉండే ఆడవాళ్ళ ఇంట్లో ఒక కుర్రాడా....?"
బేలగా అంది కీర్తన.
" అహ్హాహ్హాహ్హా "
భళ్ళుమంటూ నవ్వాడు మనోహర్.
" నా పిచ్చిపెళ్ళామా....వాడు చాలా చిన్న కుర్రాడు. 21-22 వయస్సు ఉంటుంది.కొద్ది పాటి పరిచయంతోనే అంకుల్ అంకుల్ అంటూ అంటుకున్నాడు.అయినా నీ వయస్సేంతా, వాడి వయస్సెంత...."
" అయ్యో మీకెలా చెప్పేది....భయం నా గురించి కాదు.మన ఇంట్లో ఒక వయస్సు పిల్ల ఉంది.గుర్తుపెట్టుకోండి "
" నల్ల కళ్ళజోడు వేస్దుకుని, అందరూ నలుపే అనుకుంటే ఎలా...? వాల్లిద్దరు మంచి స్నేహితులుగా ఉండొచ్చేమో...ప్రేమ వ్యవహారాలు నడుపుతారేమోనని, మనలాంటి పెద్దోళ్ళే ఆలోచిస్తారు.నేను పి.జి చదువుకుంటున్నప్పుడు, ఒకరి ఇంట్లో బస చేశాను....చుట్టుప్రక్క ఇంట్లో ముగ్గురు అమ్మాయులు.చక్కగా కలిసేవాళ్ళము.ఎవరూ తప్పుగా అనుకోలేదే..." గర్వంగా అన్నాడు.
అందరూ తనలాంటి నీతిమంతులనుకునే అమాయక జీవిగా ఉన్న తన భర్తను చూసి,నవ్వాలో,ఏడవలో తెలీక, తల ప్రక్కకు త్రిప్పుకుని కిటికీలోంచి జనాలను చూస్తోంది.
ఆమెకు మనస్సంతా పాడైపోయింది...
తను పొత్తిల్లో దాచుకుంటూ, ప్రేమగా చూసుకుంటున్న ఆడపడుచును, ఎలాగైనా సరే కాపాడుకోవాలనే నిర్ణయానికి వచ్చింది.
రమ్య వీధి దగ్గర కారు దిగి, ప్రక్కనే ఉన్న దుకాణాల్లో కాయగూరలు కొనుక్కుని, రమ్య ఇంటి వైపు వెళ్ళబోతూ,
. వద్దులే, ఇప్పుడే బుర్ర చిక్కాకుగా ఉంది...అది పిచ్చి పిచ్చి మాటలతో ఇంకా సతాయిస్తుంది...'
అనుకుంటూ, తన ఇంటికి ఆటో ఎక్కింది.
ఇంతలో తనకో ఆలోచన తట్టింది.
' రంజిత రాడానికి ఎలాగూ ఒక వారం పడుతుంది.ఇంతలో వచ్చే కుర్రాడి మీద ఏవో సాకులు చెప్పి గెంటేస్తే సరి '
ఇప్పుడు కుదుట పడింది కీర్తన మనస్సు.
మధ్యాహ్నం పన్నెండు గంటలు ఇంటికి చేరుకున్న కీర్తన వంటా-వార్పు చేసుకుని, మేడ మీద గది శుభ్రం చేసేటప్పటికి సాయంత్రమయ్యింది.
మరుసటి రోజు శనివారం.ఉదయం 11 గం. సరిగ్గా ఒక ఓలా కారు కాంపౌండ్ గేటు దగ్గర ఆగింది. మనోహర్ చెప్పినట్టు ఆ చిన్నపిల్లాడు వచ్చాడేమో నని గేటు వైపు చూసింది.చిన్నపిల్లాడా....? వీడా...? యువతరం యాక్టర్ లా ఉన్నాడు...అనుకుంది.
చెదరిన జుట్టు, నిర్లక్ష్యంగా షేవు చెయ్యకుండా కొద్దిగా పెరిగిన గడ్డం...
మనోహర్ ను చూడగానే సార్ అంటూ చెయ్యి ఉపాడు....
మనోహర్ దగ్గరకు వెళ్ళి.
"రా, సురేష్.....ఎలా ఉన్నావ్?"
" బాగున్నాను సార్ "
" ఈవిడి నా సతీమణి, కీర్తన."
నిమ్మపండు రంగు చీర అదే రంగు జాకెట్టులో ఉన్న కీర్తనను జన్మసిద్దమైన అందాల బొమ్మను ,పై నుండి క్రింద దాకా పూర్తిగా తినేశాయి సురేష్ కళ్ళు.
' ఏంటో ఈ జీవితము, కొద్దికాలం తర్వాత,తనూ ఆంటీల లిస్టులో జేరబడుతుంది ' అనే వైరాగ్యం ఏర్పడింది.
ఈ చిరాకు తగ్గాలంటే, దగ్గలో విరుదంబాక్కం లో నున్న ఫ్రెండ్ రమ్య ఇంటికి వెళితే బాగుండుననిపించింది.ఎలాగూ తనూ , తనలానే ఒంటరిగా ఉంటుంది.మనూ ఆఫీసుకు వెళ్ళే దార్లోనే కాబట్టి, ఆయన్ను డ్రాప్ చెయ్యమనొచ్చు ' ఇంతలో
" కీర్తనా, స్నానం అయ్యిందా, అయితే తొందరగా తెములు,ఆఫీసుకు టైం అవుతోంది. అలాగే దార్లో మార్కెట్ లో దింపెస్తాను "
గబగబ మెరూన్ రంగు చీర, దానికి మాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకుని గదిలోంచి బయటికి వచ్చింది.34 సైజు నల్లటి బ్రా రవిక లోని ఆమె బిగుతలకు చక్కటి రూపమిస్తూ నొక్కిపెట్టుతోంది.ఇద్దరూ కారు ఎక్కగానే, కారు కాంపౌండ్ వాల్ దాటింది.
" నన్ను రమ్య ఇంటి దగ్గర వదిలేయండి.దాన్ని చూసి చాలా రోజులయ్యింది "
" మళ్ళీ ఇంటికి ఎప్పుడు వెళతావు?"
" ఏం పని ఉంది.అక్కడే మార్కెటింగ్ చేసుకుని సాయంత్రం ఇంటికి వెళతాను"
గాలికి రెపరెపలాడుతున్న పైటను బుజంచుట్టూ కప్పుకుంటూ..
" చెప్పడం మరచాను....తొందరగా ఇంటికి వెళ్ళి మేడ మీద ఉన్న గదిని శుభ్రం చేసి ఉంచు...బెంగుళూరులో ఉన్న మా బాస్ తమ్ముడు కొద్ది రోజులు ఇక్కడే ఉంటాడు "
" ఏమంటున్నారు....?" అధిరిపడింది కీర్తన.
" మన ఇంట్లోనా, మీకసలు బుధ్ధి ఉందా...?"
" ఏమవుతుంది....కొద్ది రోజులే...జస్ట్ 6 నెలలు.కంప్యూటర్ కోర్సు చేసుకుని వెళ్ళీపోతాడు."
సీరియస్ గా డ్రైవ్ చేస్తూ మనోహర్.
" ఏంటండీ. మీరు వెళ్ళిపోతే ఒంటరిగా ఉండే ఆడవాళ్ళ ఇంట్లో ఒక కుర్రాడా....?"
బేలగా అంది కీర్తన.
" అహ్హాహ్హాహ్హా "
భళ్ళుమంటూ నవ్వాడు మనోహర్.
" నా పిచ్చిపెళ్ళామా....వాడు చాలా చిన్న కుర్రాడు. 21-22 వయస్సు ఉంటుంది.కొద్ది పాటి పరిచయంతోనే అంకుల్ అంకుల్ అంటూ అంటుకున్నాడు.అయినా నీ వయస్సేంతా, వాడి వయస్సెంత...."
" అయ్యో మీకెలా చెప్పేది....భయం నా గురించి కాదు.మన ఇంట్లో ఒక వయస్సు పిల్ల ఉంది.గుర్తుపెట్టుకోండి "
" నల్ల కళ్ళజోడు వేస్దుకుని, అందరూ నలుపే అనుకుంటే ఎలా...? వాల్లిద్దరు మంచి స్నేహితులుగా ఉండొచ్చేమో...ప్రేమ వ్యవహారాలు నడుపుతారేమోనని, మనలాంటి పెద్దోళ్ళే ఆలోచిస్తారు.నేను పి.జి చదువుకుంటున్నప్పుడు, ఒకరి ఇంట్లో బస చేశాను....చుట్టుప్రక్క ఇంట్లో ముగ్గురు అమ్మాయులు.చక్కగా కలిసేవాళ్ళము.ఎవరూ తప్పుగా అనుకోలేదే..." గర్వంగా అన్నాడు.
అందరూ తనలాంటి నీతిమంతులనుకునే అమాయక జీవిగా ఉన్న తన భర్తను చూసి,నవ్వాలో,ఏడవలో తెలీక, తల ప్రక్కకు త్రిప్పుకుని కిటికీలోంచి జనాలను చూస్తోంది.
ఆమెకు మనస్సంతా పాడైపోయింది...
తను పొత్తిల్లో దాచుకుంటూ, ప్రేమగా చూసుకుంటున్న ఆడపడుచును, ఎలాగైనా సరే కాపాడుకోవాలనే నిర్ణయానికి వచ్చింది.
రమ్య వీధి దగ్గర కారు దిగి, ప్రక్కనే ఉన్న దుకాణాల్లో కాయగూరలు కొనుక్కుని, రమ్య ఇంటి వైపు వెళ్ళబోతూ,
. వద్దులే, ఇప్పుడే బుర్ర చిక్కాకుగా ఉంది...అది పిచ్చి పిచ్చి మాటలతో ఇంకా సతాయిస్తుంది...'
అనుకుంటూ, తన ఇంటికి ఆటో ఎక్కింది.
ఇంతలో తనకో ఆలోచన తట్టింది.
' రంజిత రాడానికి ఎలాగూ ఒక వారం పడుతుంది.ఇంతలో వచ్చే కుర్రాడి మీద ఏవో సాకులు చెప్పి గెంటేస్తే సరి '
ఇప్పుడు కుదుట పడింది కీర్తన మనస్సు.
మధ్యాహ్నం పన్నెండు గంటలు ఇంటికి చేరుకున్న కీర్తన వంటా-వార్పు చేసుకుని, మేడ మీద గది శుభ్రం చేసేటప్పటికి సాయంత్రమయ్యింది.
మరుసటి రోజు శనివారం.ఉదయం 11 గం. సరిగ్గా ఒక ఓలా కారు కాంపౌండ్ గేటు దగ్గర ఆగింది. మనోహర్ చెప్పినట్టు ఆ చిన్నపిల్లాడు వచ్చాడేమో నని గేటు వైపు చూసింది.చిన్నపిల్లాడా....? వీడా...? యువతరం యాక్టర్ లా ఉన్నాడు...అనుకుంది.
చెదరిన జుట్టు, నిర్లక్ష్యంగా షేవు చెయ్యకుండా కొద్దిగా పెరిగిన గడ్డం...
మనోహర్ ను చూడగానే సార్ అంటూ చెయ్యి ఉపాడు....
మనోహర్ దగ్గరకు వెళ్ళి.
"రా, సురేష్.....ఎలా ఉన్నావ్?"
" బాగున్నాను సార్ "
" ఈవిడి నా సతీమణి, కీర్తన."
నిమ్మపండు రంగు చీర అదే రంగు జాకెట్టులో ఉన్న కీర్తనను జన్మసిద్దమైన అందాల బొమ్మను ,పై నుండి క్రింద దాకా పూర్తిగా తినేశాయి సురేష్ కళ్ళు.