18-09-2020, 03:19 PM
తను బైక్ మీద రెండు కాళ్ళు అటు ఇటూ వేసి నన్ను అనుకోని కూచుంది.
తన పై ఎత్తులు , కింద ఎత్తులు కొద్దిగా ఎక్కువగానే ఉంటాయి.
బైక్ జర్కులకు తన రొమ్ములు తగిలీ తగల నట్లు నా వీపుకి తగులుతూ ఉన్నాయి దారి పొడువునా. మేము వాడి ఇంటి దగ్గర చేరుకొంటు ఉండగా సన్నని తుంపర పడ సాగింది.
“వర్షం వచ్చేట్లు ఉంది, మనం తడిచి పోతాము ఏమో”
“చూద్దాం అక్కడ ఏదైనా షెల్టర్ ఉంటె తడవకుండా అందులో ఉందాం లే, అయినా ఇలాంటి అడ్వంచర్స్ చేయాలంటే ఇలాంటివి ఆలోచించ కూడదు , దేనికైనా రెడీగా ఉండాలి, వర్షం లో తడ వద్దు, ఎండకు ఎండద్దు అంటే ఎలా ?”
“నాకు ఇవన్నీ కొత్త లే, సాధారణ ఆడపిల్ల లాగా అడుగాను, ఏదైనా భరిస్తా లే ఇంక అడ్డం చెప్పను”
వాడి ఇంటికి చేరుకునే సరికి చీకట్లు కమ్ముకోసాగాయి . వీధి లైట్ వెలుగు అక్కడక్కడా చేకటి పారదొలుతున్నా , లైట్ లేని చోట ఏముందో తెలుసుకోవాలంటే కొద్దిసేపు ఆగి చూడాల్సి వస్తుంది.
బైక్ ని వాడి ఇంటికి కొద్ది దూరం లో ఆపి , ఇద్దరం వాడి ఇంటి వెనుక వైపు ఉన్న వీధిలోకి నడిచాము.
ఇలాంటిది ఎదో ఒక సందర్బం వస్తుంది అని , నిన్న అక్కడ నుంచి వచ్చేటప్పుడు వాడి ఇంటి వెనుక ఉన్న వీదిలోని రెండు బల్పులను పగల గొట్టి వచ్చాను. ఆ చీకట్లో ఎదురు గా మనిష వస్తే తప్ప ఎవరు ఉన్నదీ గమనించడం కొద్దిగా కష్టం.
అక్కడక్కడా వీడి కుక్కలు మొరుగుతూ ఉన్నాయి వాటి సౌండ్ విని తను నా చేతిని పట్టుకొని నా వెనుక రాసాగింది.
కాళీ ఉన్న ఇంటికి ఓ నిమిషం దూరం లో ఉండగా
“ఇంకా ఎంత దూరం అంది” కొద్దిగా సౌండ్ తో
“మనం వెళ్ళే చోటు పబ్లిక్ ప్లేస్ కాదు గట్టిగా మాట్లాడడానికి, నువ్వు ఏదైనా చెప్పాలంటే , చెవిలో చెప్పు అలా గట్టిగా మాట్లాడితే ఎదుటి వాడికి వినబడుతుంది అప్పుడు మన దూల తీరుతుంది”
“సారీ , ఇంక గట్టిగా మాట్లాడనులే” అంటూ నా చెవి దగ్గరకు వచ్చి గుస గుస లాడింది
కాళీ ఇంటి వెనుక నిన్న నేను చేసిన రంధ్రం దగ్గరకు వెళ్ళాము. తనను నా వెనుక ఉండమని చెప్పి లోపలికి తొంగి చూసాను. వాడు ఇంటికి ఇంకా వచ్చినట్లు లేడు, వాడి పెళ్ళామో లేక ఉంచు కొన్నదో ఎదో వండుతూ ఉంది.
“ఉన్నాడా , వాడు” అంటూ వెనుక నుంచి కొద్దిగా నా మీదకు వొరిగి నా చెవి దగ్గర గోనిగింది
“ఇంకా వచినట్లు లేడు”
“ఏదీ నన్ను చూడనీ” అంటూ తను ముందుకు వచ్చింది.
తను నా కంటే ఎత్తు తక్కువగా ఉంది , తను చూడాల్సిన కంత తనకు అందడం లేదు. ముని కాళ్ళ మీద నిలబడి లోనకి చుడడ్డానికి ట్రై చేసింది. కానీ అది అందలేదు.
“నాకు ఎం కనబడ లేదు” అంటూ నిరాశగా నా వైపు చూసింది.
“ఉండు” అంటూ పక్కకు తిరిగి పక్కనే ఉన్నా ఓ పెద్ద రాతి ని తెచ్చి అక్కడ వేసాను.
తను రాతి మీద కు ఎక్కి నా భుజం సపోర్ట్ గా పట్టుకొని లోనకు తొంగి చూసి ఓ నిమిషం తరువాత నా చెవిలో “లోపల ఉన్నది వాడి పెళ్ళామా”
“ఏమో , పెళ్ళామో లేక ఉంచు కొన్నదో తెలీదు , కానీ వాడు తాగి ఇక్కడికి వస్తాడు దాని కోసం”
“పెళ్ళాం లాగా కనపడలేదు , నువ్వు అన్నట్లు ఉంచు కొన్నదే అయి ఉంటుంది”
“పెళ్ళాం కాదు అని ఎలా చెప్తావు”
“దాని మెళ్ళో పుస్తెల తాడు లేదు , కాళ్లకు మెట్టలు లేవు”
“అవునా , నేను గమనించ లేదు నిన్న”
“మరి నిన్న ఎం చూసావు ఏంటి”
“వాళ్ళు ఇద్దరు రోమన్ష్ చేసుకుంటూ ఉంటె చూసి వచ్చేశా”
నేను అన్న మాటకు తన బుగ్గల్లు ఎర్రబడ్డం గమనించాను.
తన పై ఎత్తులు , కింద ఎత్తులు కొద్దిగా ఎక్కువగానే ఉంటాయి.
బైక్ జర్కులకు తన రొమ్ములు తగిలీ తగల నట్లు నా వీపుకి తగులుతూ ఉన్నాయి దారి పొడువునా. మేము వాడి ఇంటి దగ్గర చేరుకొంటు ఉండగా సన్నని తుంపర పడ సాగింది.
“వర్షం వచ్చేట్లు ఉంది, మనం తడిచి పోతాము ఏమో”
“చూద్దాం అక్కడ ఏదైనా షెల్టర్ ఉంటె తడవకుండా అందులో ఉందాం లే, అయినా ఇలాంటి అడ్వంచర్స్ చేయాలంటే ఇలాంటివి ఆలోచించ కూడదు , దేనికైనా రెడీగా ఉండాలి, వర్షం లో తడ వద్దు, ఎండకు ఎండద్దు అంటే ఎలా ?”
“నాకు ఇవన్నీ కొత్త లే, సాధారణ ఆడపిల్ల లాగా అడుగాను, ఏదైనా భరిస్తా లే ఇంక అడ్డం చెప్పను”
వాడి ఇంటికి చేరుకునే సరికి చీకట్లు కమ్ముకోసాగాయి . వీధి లైట్ వెలుగు అక్కడక్కడా చేకటి పారదొలుతున్నా , లైట్ లేని చోట ఏముందో తెలుసుకోవాలంటే కొద్దిసేపు ఆగి చూడాల్సి వస్తుంది.
బైక్ ని వాడి ఇంటికి కొద్ది దూరం లో ఆపి , ఇద్దరం వాడి ఇంటి వెనుక వైపు ఉన్న వీధిలోకి నడిచాము.
ఇలాంటిది ఎదో ఒక సందర్బం వస్తుంది అని , నిన్న అక్కడ నుంచి వచ్చేటప్పుడు వాడి ఇంటి వెనుక ఉన్న వీదిలోని రెండు బల్పులను పగల గొట్టి వచ్చాను. ఆ చీకట్లో ఎదురు గా మనిష వస్తే తప్ప ఎవరు ఉన్నదీ గమనించడం కొద్దిగా కష్టం.
అక్కడక్కడా వీడి కుక్కలు మొరుగుతూ ఉన్నాయి వాటి సౌండ్ విని తను నా చేతిని పట్టుకొని నా వెనుక రాసాగింది.
కాళీ ఉన్న ఇంటికి ఓ నిమిషం దూరం లో ఉండగా
“ఇంకా ఎంత దూరం అంది” కొద్దిగా సౌండ్ తో
“మనం వెళ్ళే చోటు పబ్లిక్ ప్లేస్ కాదు గట్టిగా మాట్లాడడానికి, నువ్వు ఏదైనా చెప్పాలంటే , చెవిలో చెప్పు అలా గట్టిగా మాట్లాడితే ఎదుటి వాడికి వినబడుతుంది అప్పుడు మన దూల తీరుతుంది”
“సారీ , ఇంక గట్టిగా మాట్లాడనులే” అంటూ నా చెవి దగ్గరకు వచ్చి గుస గుస లాడింది
కాళీ ఇంటి వెనుక నిన్న నేను చేసిన రంధ్రం దగ్గరకు వెళ్ళాము. తనను నా వెనుక ఉండమని చెప్పి లోపలికి తొంగి చూసాను. వాడు ఇంటికి ఇంకా వచ్చినట్లు లేడు, వాడి పెళ్ళామో లేక ఉంచు కొన్నదో ఎదో వండుతూ ఉంది.
“ఉన్నాడా , వాడు” అంటూ వెనుక నుంచి కొద్దిగా నా మీదకు వొరిగి నా చెవి దగ్గర గోనిగింది
“ఇంకా వచినట్లు లేడు”
“ఏదీ నన్ను చూడనీ” అంటూ తను ముందుకు వచ్చింది.
తను నా కంటే ఎత్తు తక్కువగా ఉంది , తను చూడాల్సిన కంత తనకు అందడం లేదు. ముని కాళ్ళ మీద నిలబడి లోనకి చుడడ్డానికి ట్రై చేసింది. కానీ అది అందలేదు.
“నాకు ఎం కనబడ లేదు” అంటూ నిరాశగా నా వైపు చూసింది.
“ఉండు” అంటూ పక్కకు తిరిగి పక్కనే ఉన్నా ఓ పెద్ద రాతి ని తెచ్చి అక్కడ వేసాను.
తను రాతి మీద కు ఎక్కి నా భుజం సపోర్ట్ గా పట్టుకొని లోనకు తొంగి చూసి ఓ నిమిషం తరువాత నా చెవిలో “లోపల ఉన్నది వాడి పెళ్ళామా”
“ఏమో , పెళ్ళామో లేక ఉంచు కొన్నదో తెలీదు , కానీ వాడు తాగి ఇక్కడికి వస్తాడు దాని కోసం”
“పెళ్ళాం లాగా కనపడలేదు , నువ్వు అన్నట్లు ఉంచు కొన్నదే అయి ఉంటుంది”
“పెళ్ళాం కాదు అని ఎలా చెప్తావు”
“దాని మెళ్ళో పుస్తెల తాడు లేదు , కాళ్లకు మెట్టలు లేవు”
“అవునా , నేను గమనించ లేదు నిన్న”
“మరి నిన్న ఎం చూసావు ఏంటి”
“వాళ్ళు ఇద్దరు రోమన్ష్ చేసుకుంటూ ఉంటె చూసి వచ్చేశా”
నేను అన్న మాటకు తన బుగ్గల్లు ఎర్రబడ్డం గమనించాను.