Fantasy ఖర్కోటఖుడు by Naresh2706

[sarit11]

ఇద్దరికీ మాములుగా దెంగులాట ఆడుకున్నట్టు అనిపిస్తుంది కానీ గంజాయి ప్రభావం వల్ల వాళ్లు అనుకున్న దానికన్నా చాలా వేగంగా వాళ్ళ మొత్తలు ఢీ కొట్టుకుంటున్నాయి.
చూస్తుండగానే ఇద్దరికీ భావప్రాప్తి కలిగిపోయింది. కానీ వాళ్లు ఇంకా ఆపలేదు.
సడన్ గా హర్ధిక్ ని కింద పడేసి చుక్క పైకి ఎక్కింది.
గుండెల మీద గాట్లు పడేలా గిచ్చుతూ బొచ్చు దొరకపుచ్చుకుని నడుము అద్భుతమైన వేగంతో ఊపసాగింది.
పక్కనుంచి చూస్తుంటే చిత్రీ మెషీన్ మీద చెక్కని చిత్రీ పడుతున్నట్టు ఉంది.
అలా ఎంత సేపు దెంగుకున్నారో తెలీదు. మళ్ళీ బిగబెట్టి మొత్తలు రసాలతో తడిచిపోయేలా కార్చుకుని ఒకరి మీద ఒకరు పడుకుండిపోయారు.
కానీ అప్పుడు వాళ్లకి తెలీదు వాళ్ళని రెండు కళ్ళు గమనిస్తున్నాయి అని...
హర్ధిక్, చుక్క అలా ఎంత సేపు పడుకున్నారో తెలీదు. కొంచెం సేపటికి ముందుగా హర్ధిక్ లేచాడు. అతనికి తల మొత్తం పట్టేసినట్టు ఉంది. టైం చూస్తుండగా 5 అయ్యింది. బయటకి చూసాడు. అప్పటికే చీకటి వచ్చేసింది. చుక్కని లేపాడు. చుక్క లేచి అయోమయంగా చూసింది. తనకి అసలు ఏం జరిగిందో అర్ధం కావడంలేదు. నేను వెళ్తాను అన్నాడు హర్ధిక్.
లేచి బట్టలు వేసుకుని బయటకి నడుస్తుండగా గుమ్మం ఎదురుగా నిలబడింది చిలక. హర్ధిక్ ని చూసి నవ్వింది. హర్ధిక్ ని సాగనంపడానికి వెనకాలే వచ్చిన చుక్క చిలకని చూడగానే క్షణం ఖంగుతింది.
తేరుకుని " చుక్కా.. సారు మధ్యాహ్నం మన ఇంటి దగ్గరే తినేసి నిద్రపోయారు. చూడు ఇప్పటికి లేచారు" అంది రాని నవ్వును మొహం మీద తెచ్చి పెట్టుకుంటూ.
"నిజమే.. వంటి మీద బట్టలు కూడా లేకుండా నిద్రపోయారు పాపం" అంది వ్యంగ్యంగా.
మొత్తం తెలిసిపోయాక బొంకడం అనవసరం అని తల వంచుకుని నిలబడింది చుక్క.
10నిమిషాల మౌనం అనంతరం హర్ధిక్ అక్కడి నుంచి నిష్క్రమించడానికి బయలుదేరాడు.
చిలక గుమ్మానికి చెయ్యి అడ్డం పెట్టి " మరి నాకు కూడా చెయ్యండి సారూ" అంది నవ్వుతూ.
హర్ధిక్ కి తను ఏమి విన్నాడో ఒక్క క్షణం అర్ధం కాలేదు. తను కోరుకున్న అమ్మాయి వచ్చి ఒళ్ళో పడతాను అంటే ఎందుకు వద్దంటాడు? చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి నడిచాడు.
చుక్క ఖంగారుగా "ఆగండి సారూ.. ఎక్కడికి?" అంది.
"ఏ? ఏమైంది?" అన్నాడు హర్ధిక్.
"దానికి కడుపు వస్తే?దానిని ఎవడు చేసుకుంటాడు?" అంది ఆందోళనగా
దానికి హర్ధిక్ ప్రశాంతంగా నవ్వుతూ " ఓస్ అంతేనా.. రేపు ఒక మాత్ర ఇస్తాను. వేసుకుంటే ఏ ఇబ్బందీ ఉండదు" అంటూ చిలక చెయ్యి పట్టుకుని ముందుకు రెండు అడుగులు వేసాడో లేదో మళ్ళీ అడ్డుపడింది చుక్క.
" మళ్ళీ ఏంటి?" అసహనంగా అన్నాడు హర్ధిక్.
"ఇప్పుడు మీరు వెళ్ళకపొతే గూడెంలో వాళ్ళకి అనుమానం వస్తుంది. ఎవరైనా వచ్చారా? మన పని అంతే" అంది
"రేపు కుదురుతుందా?" అని అడిగాడు అసహనంగా.
"రేపు మా అయ్య వచ్చేస్తాడు గా" అంది నవ్వుతూ.
హర్ధిక్ కి రేపు కుదరదు అనే మాట కన్నా చుక్క నవ్వే ఎక్కువ ఇరిటేషన్ రప్పిస్తుంది.
హర్ధిక్ ముఖంలో హావభావాలు మారడం గమనించి " అయ్యో సారూ.. రేపు కుదరదు కానీ ఇప్పుడు కుదురుతుంది కదా. పాపం మొహం చూడండి ఎలా అయిపోయిందో " అంది మరింత నవ్వుతూ.
హర్ధిక్ కి ఆమె ఏమని చెప్పిందో అర్ధం కాలేదు. అదే విషయం చుక్కని అడిగాడు.
" ఇప్పుడు వెళ్ళిపొండి సారూ.. ఇంకొక్క గంట తర్వాత అసలు మీ పక్కన ఎవరు ఉన్నారో కూడా చెప్పలేని మంచు కురుస్తుంది. అప్పుడు దర్జాగా వచ్చేయండి. మళ్ళీ తెల్లవారి 10, 11 అయితే కానీ ఈ మంచు తొలగిపోదు ఈ లోపూ మీరు చక్కబడిపోవచ్చు" అని తన పీత బుర్రలో ఉన్న 007 ఐడియాని చెప్పింది.
హర్ధిక్ ఆ తెలివితేటలు మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయాడు. చుక్కని దగ్గరికి లాక్కుని పెదవులకి పెదవులు పెనవేసి ఎడమ చేత్తో బలిసిన కుడి పిర్ర మీద ఠాప్..ప్.. మని కొట్టి పిర్ర మొత్తాన్ని రొమ్ములా పట్టుకుని పిసుకుతూ తన అభినందనలు తెలియజేశాడు.
చుక్కని వదిలేసి వెళుతుండగా ఆమె పరుగున లోపలికి వెళ్ళి వచ్చి నల్లటి ఖంబళి తెచ్చి ఇచ్చింది.
"ఇదెందుకు?" అన్నాడు హర్ధిక్.
" వచ్చేటప్పుడు ఇది కప్పుకుని రా.. మా గూడెంలో మొత్తం ఇదే కప్పుకుని ఉంటారు కాబట్టి ఎవరి కంట పడినా కనిపెట్టలేరు" అంది.
"ఓరి దీనెమ్మా.. ఇంతకీ ఇది ఫ్రెష్షేనంటావ?" అనుకున్నాడు మనసులో. ఖంబళి బ్యాగ్ లో పెట్టుకుంటూ అక్కడి నుండి బయలుదేరాడు. అప్పటికే జనం కనిపించడం లేదు. అక్కడి నుంచి కార్ దగ్గరికి చేరుకున్నాడు. నిజంగా చలి చంపేస్తుంది.
కార్ లో కూర్చుని విండోస్ మూసేసాడు. బాగ్ లో నుంచి స్వెట్టర్ తీసి వేసుకున్నాడు. అయినా చలి ఆగటం లేదు.
సిగరెట్ తీసి వెలిగించాడు. ఇందాక దిగిన మత్తు కొద్దికొద్దిగా ఎక్కుతుంది. బ్యాగ్ లో బాటిల్ తీసి ఎత్తి పెట్టి రెండు గుటకలు వేసాడు. గొంతులోకి ఘాటుగా దిగింది విదేశీ మద్యం.
హర్ధిక్ కి ఆకలిగా ఉంది. ఏమైనా ఉంటాయి అని బ్యాగ్ వెతికాడు. చిప్స్ ప్యాకెట్ ఉంది. కార్ లో పొద్దున్న తెచ్చిన పిజ్జా ఉంది. తినడం మర్చిపోయాడు. పిజ్జా ఒక పీస్ తీసుకుని తింటూ మందు తాగుతూ కార్ లో హుషారు పుట్టించే పాప్ సాంగ్స్ వింటున్నాడు.
కానీ ఆ ముక్క తినేసరికి హర్ధిక్ కి ఆ పిజ్జా కూడా బోర్ కొట్టింది. దమ్ము లాగుతూ మందు బాటిల్ పుచ్చుకుని కార్ దిగి బయటకి వచ్చాడు. తనకి వేడిగా ఏమైనా తినాలని ఉంది. బయట అసలు జనసంచారం లేదు. అలాగే కొంచెం సేపు తాగి బ్యాగ్ తగిలించుకుని కార్ లాక్ చేసి ఖంబళి కప్పుకుని గూడెంలోకి బయలుదేరాడు.
అసలు అక్కడ చిమ్మచీకటి, కళ్ళు కుట్టుకున్నా ఏమీ కనిపించడంలేదు. గూడెం వరకు అయితే వెళ్లాడు కానీ అసలు ఇంక ముందుకు ఎలా వెళ్ళాలో అర్ధం కావడంలేదు.
ఈ అయోమయ స్థితిలో ఎవరో వచ్చి తన చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకువెళుతున్నారు. మౌనంగా ఆ ఆకారాన్ని అనుసరించాడు. ఆ ఆకారం సరాసరి తనని ఒక పాకలోకి తీసుకుపోయింది.
ఆ పాకలో ఒక మూలగా గుడ్డి దీపం వెలుగుతుంది. పక్కన పీఠ మీద చుక్క కూర్చుని ఎదురుచూస్తుంది. తనని లోపలికి తీసుకువచ్చింది చిలక.
లోపల అడుగు పెడుతూనే చిలకని గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు.
"హబ్బా..హ్.. వదలండి సారూ.. ముందు కొంచెం ఎంగిలి పడిన తర్వాత నన్ను ఎంగిలి చేద్దురుగానీ" అంది అదేదో రాగం తీస్తున్న ట్టు.
అసలు చుక్క బొక్కకే మందుప్రాసన చేశాను. మరి ఇది దాని మీద చిన్నది. దీనికి కూడా చెయ్యాలి కదా? అనుకుని బ్యాగులో నుంచి బాటిల్ తీసాడు.
చుక్క, చిలకా ఇద్దరూ లోపలికి వెళ్లిపోయారు.
ఎందుకా? అని చూసాను. ఒకవేళ పొద్దున్న తెచ్చినట్టు ఉప్పుచేప తీసుకు వస్తుందేమో అనుకున్నాను.
చుక్క 3 గ్లాసులు, ఒక గిన్నె పట్టుకుని వచ్చింది.
చిలక ఒక కుండ తీసుకుని వచ్చింది
"పర్లేదే.. బాగానే ఫాలో అవుతున్నారు. ఇంతకీ ఏంటి ఆ కుండలో?" అన్నాను విస్కీ గ్లాసుల్లో పోస్తూ.
"మంచి నీళ్లు సారూ.." అంది చుక్క.
" ఆహా.. మరి ఆ గిన్నెలో?" అన్నాను వాళ్ళిద్దరి గ్లాసుల్లో నీళ్ళు కలుపుతూ.
"మీ కోసం అని కుందేళ్ళని నిప్పుల మీద కాల్చి పెట్టాం సారూ" అంది చిలక.
నాకెందుకో చిలకని బాగా ఎంకరేజ్ చెయ్యాలనిపిస్తుంది. నా గ్లాసుని ఒక గుటకేసి గిన్నె కోసం చెయ్యి చాచానూ. అబ్బా..హ్ గిన్నె దగ్గరికి రాగానే వెచ్చని సెగ మసాలా వాసనతో ముక్కు పుటలకి తగిలింది.
ఒక ముక్క తీసుకుని కొరికాను. మాంసం గట్టిగా ఉంది కానీ మంచి రుచికరంగా ఉంది.
గ్లాసు ఖాళీ చేసి ఇంకొక పెగ్గు పోసుకున్నాను.
మందు గొంతు దిగుతుంటే మెదడు మంచి మత్తుగా ఉంది. ఆ గ్లాసు కూడా ఖాళీ చేసి సిగరెట్ తాగుతూ అడిగాను చిలకని.
"చిలకా.. మధ్యాహ్నం ఎప్పుడు వచ్చావ్?"
" మీరిద్దరూ పిచ్చి పిచ్చిగా నవ్వుకుంటూ ఏదేదో మాట్లాడుతూ ఒకరి మీద ఒకరు ఉన్నప్పుడు" అంది చిలిపిగా.
"చాలా సేపటి నుంచి ఉన్నావన్నమాట? సరే పద పోదాం" అన్నాను.
"అప్పుడే కాదు భోజనం చేశాక.." అంది వెనక నుండి చుక్క.
" ఏంటి భోజనం కూడా చేశావా? ఇవన్నీ ఎప్పుడు చేసావ్?" అన్నాను ఆశ్చర్యంగా.
"చిలక ఇంటి నుంచి తెచ్చింది. నేను క్షణాల్లో వండి పెట్టాను." అంది.
ముగ్గురం భోజనానికి కూర్చున్నాం. చిలకా, చుక్కా కలిసి అన్నీ అమర్చి పెట్టారు.
ముగ్గురి కంచాలు జొన్నన్నం, నిప్పుకోడి పులుసుతో సిద్దం అయ్యాయి.
ఇవి నేనెప్పుడూ తినలేదు. కానీ మొదటిసారి అయినా చాలా బాగుంది. అందులోనూ వేడివేడిగా ఉండటం వల్ల ముద్ద సమ్మగా కడుపులోకి వెళ్ళిపోతుంది. అందరం భోజనం చేయడం పూర్తి చేసేసాం.
నేను దమ్ము కొట్టడం మొదలుపెట్టాను. వాళ్ళు ఈ లోపల వంటగది సర్ది వచ్చారు. రాగానే ఇద్దరినీ బట్టలు విప్పేయమన్నాను.
"అమ్మో.. ఈ చలిలోనా?" అంది చిలక గుండెల మీద చెయ్యి పెట్టుకుని.
"ముందు మీరు విప్పండి బాబూ తెలుస్తుంది" అంది చుక్క.
సరే అని లేచి స్వెట్టర్ తీసేసాను. దానికే నన్ను చలి గజగజ వణికించింది. వాళ్లు ఇద్దరూ నన్ను చూసి నవ్వుతున్నారు.
ఎలా అయినా బట్టలు విప్పాలి అని ఆలోచిస్తున్నాను.
చుక్కని దుప్పటి తీసుకురమ్మన్నాను. ఇందాక వాళ్ళు ఇచ్చిన ఖంబళి కప్పుకుని బట్టలు విప్పేసి ఆ దుప్పట్లో దూరిపోయాను. వాళ్ళని కూడా అలాగే చెయ్యమని చెప్పాను.
ముందుగా చుక్క అలాగే విప్పేసి నా దుప్పట్లో దూరిపోయింది. కొంచెం సేపటికి చిలక కూడా వచ్చి జాయిన్ అయ్యింది.
ముగ్గురం దుప్పట్లో ఉన్నాం. వాళ్లు నాకు చెరొక పక్కన ఉన్నారు. బయట అసలే చలి, లోపల మా మధ్యన రాజుకుంటున్న వేడి. ఏదో తెలియని ఫీలింగ్ కలుగుతుంది హర్ధిక్ కి. చిన్న చిన్న రాళ్ళు నాలుగు రెండు వైపులా గుచ్చుకుంటున్నట్టు ఉంది హర్ధిక్ కి. అలా కిందకి జారి చిలక పక్కటెముకలు మీద ముద్దు పెట్టుకుని పల్చని ఆమె పొట్ట మీద అరచేతితో అదిమాడు.