కధా పూరణం

[kamal kishan]

.ఏ..ఊకొ!..అనె చంద్ర , సింధు ఒడిలొ చెయ్యేసి తొడలు నిముర్త..
.. వెంటనె థియేటర్ల తన ఒడిల పడిన పక్కింటి ఫణి చెయ్యి గుర్తుకొచ్చె.. ..చీర , పెట్టికోట్లున్నంకగూడ తొడలకు గిలిగింతలు పెట్టిన దాని మీది చిక్కని వెంట్రుకలు గుర్తుకొచ్చె.. ..ఓపలేక పెనిమిటి మెడను పెనవేసె ఆమె చేతులు..
..గరమైపోయినట్లున్నదిది!..అనుకుంట సింధును పండబెట్టి , నైటి పైకెత్తుతాంటె , పూర ఇప్పనికె వీలుగ చేతులు పైకెత్తె ..
..పొంగిన సింధు రొమ్ములను కుదుళ్ళ వద్ద పట్తాంటె .. ఈమెవె అట్లట్ల అంకితె , పక్కింటామె..వి పడ్తయా!!.. అనె ఆలోచన మెదలంగనె బలంగ పిసికె చంద్ర ..

.....ఏ...ఊకో! గిసువంటివి ఎన్ని చూసుంటారు ఆళ్ళు అనుకుంట సింధు తొడలు పట్టి నిమురా అన్నడు చంద్ర.
.......ఎమ్మటే.....థియటర్ల ఒళ్ళో పడిన పక్కింటి ఫణి చెయ్యి జ్ఞాపకమైంది.......చీర, లంగా లోపట తొడలకు గుబులు అయినా దాని మీద చిక్కగ ఎంటికలు గుర్తొచ్చే....ఆపలేక పెనిమిటి మెడకు పెనవేసిన ఆమె చేతులు....
...ఉడుకుడుకున్నది!....అనుకుంట సింధును పండబెట్టి, నైటీ పైకి గుంజుతుంటే...ఇప్పనీకి సేతులు పైకెత్తబట్టే.....
పైకి గుంజుతానంటే చేతులు రొమ్ములకి దగిలి చాతి గుమ్మంటాది.
మొలికలెక్క పొంగిన రోమ్ముల కుదుళ్ళ పడతాంటే................