Adultery తప్పనిసరై....

[Lakshmi]

PART...22

"ఆనంద్ పంపించిన చీరను అతను కోరుకున్నట్టే కట్టుకొని అతని ముందుకు వెళ్తే... ఎందుకు పట్టించుకోలేదు..." అనేది అర్థం కాలేదు సంజనకు...
కాసేపు ఆలోచించి ...
"పోనీలే ... ముందు పని సంగతి చూద్దాం... " అనుకుంటూ...
తన సీట్ లో కూర్చుని ఫైల్ ఓపెన్ చేసింది .... ముందు రిసెప్షన్ కి కాల్ చేసి ఎవరూ తనని డిస్టర్బ్ చేయవద్దని చెప్పింది...
తర్వాత శ్రద్ధగా ఫైల్ చదవడం ప్రారంభించింది... ముఖ్యమైన విషయాలను ఇంకో చోట నోట్ చేసుకో సాగింది... ఉదయం నుండి జరిగిన విషయాలు, ఆలోచనలు, బాస్ నుంచి ఎదురైన తిరస్కారం అన్నీ కలిసి కాస్త చికాకుగా ఉండడంతో ఫైల్ పరిశీలన అంత సాఫీగా సాగట్లేదు... ఒకటికి రెండు సార్లు చదువుతుండడం తో నెమ్మదిగా జరుగుతోంది...

డౌట్స్ వచ్చిన ఒకటి రెండు సందర్భాల్లో లీగల్ డిపార్ట్మెంట్ కి ఫోన్ చేసి వివరాలు తెలుసుకుంది.... వాటిని కూడా తాను తయారు చేస్తున్న నోట్స్ కి జత చేసింది...

మొత్తానికి సుమారు రెండు గంటల సమయం పట్టింది సంజనకు అదంతా పూర్తి చేయడానికి... పని పూర్తయినా అంత సమయం తీసుకున్నందుకు ఆమెకు సంతోషంగా అనిపించలేదు... అంతా సిద్దం అయ్యాక ఆనంద్ కి ఇంటర్కంలో call చేసింది...

"సర్... డాక్యుమెంట్ రివ్యూ పూర్తయింది... దాదాపుగా అంతా పక్కాగానే ఉంది.... కొన్ని చిన్న చిన్న కరెక్షన్స్ ఉన్నాయి... కానీ అవి లెక్కలోకి వచ్చేంత పెద్దవి కావు "
చెప్పింది సంజన...

" ok... గుడ్ ... సీరియస్ ప్రాబ్లమ్స్ ఏమన్నా ఉండెనా... ఇంత టైమ్ తీసుకున్నావు... " అడిగాడు ఆనంద్...

"అలాంటిదేం లేదు సర్... లీగల్ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ళతో మాట్లాడి కొన్ని విషయాలు క్లారిఫై చేసుకోవాల్సి వచ్చింది.... అందుకే... " సంజాయిషీ గా చెప్పింది...

" ok ok... నేను నీకో mail పంపాను.... బిల్డింగ్ ప్లాన్ ఉందందులో....అది కూడా డాక్యుమెంట్ కి జతచేయాలి... నువు ఇంజినీరింగ్ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ళకి call చేసి ఆ ప్లాన్ డిస్కస్ చేసి ఫైనల్ చెయ్... ఇదంతా వీలైనంత తొందరగా పూర్తి చెయ్... మనం ఈ రోజు సాయంత్రం అయిదింటి కల్లా ప్రపోజల్స్ సబ్మిట్ చేయాలి..."

సంజన వాచ్ వంక చూసింది... అప్పుడు 12 అవుతుంది... ఇప్పుడీ పని చాలా time తీసుకుంటుందని తెలుసామేకు... బహుశా రోజంతా పట్టొచ్చు కూడా... ఇంతకు ముందయితే ఇలా కాలంతో పోటీ పడి పని చేయడం ఆమెకు చాలా ఇష్టంగా, ఉత్సాహంగా ఉండేది... కానీ ఈ రోజు పరిస్తితి వేరు... ఈరోజు ఆమె పని మూడ్ లో లేదు... ఆమె రావడమే ఆరోజు పని చేయడానికి రాలేదు... తన బాస్ చూపుల్ని, ఆపై చేతుల్ని, చేతల్ని భరించడానికి సిద్ధపడి వచ్చింది... తన జీవితంలోనే ఒక కఠినమైన పరీక్షను ఎదుర్కోవడానికి prepare అయ్యి వచ్చింది... కట్టుకొచ్చిన చీర ఆ విషయాన్ని మాటి మాటికీ గుర్తు చేస్తుంది...

కానీ ఇక్కడ జరిగింది వేరు... బాస్ తనను చూడనైనా లేదు... పైగా విపరీతంగా పని చెప్తున్నాడు... తాను ఈ రోజు ఎదుర్కోవాల్సిన కఠిన పరీక్ష ఈ రోజు కాకపోయినా... ఏదో ఒక రోజు ఎదుర్కోవాల్సిoదే అని ఆమెకు తెలుసు... అయితే దానికోసం ఎదురు చూడడం నరకంగా అనిపిస్తుంది ఆమెకు....

" Yes .. yes sir" అంది కాస్త తడబడుతూ...

" ok... గుడ్....

సంజనా... నీకేదన్నా ఇబ్బందిగా ఉందా. .. లేట్ గా రెస్పాన్స్ ఇస్తున్నవ్.... ఎప్పుడూ షార్ప్ గా రెస్పాండ్ అయ్యేదానివి కదా.. " అడిగాడు ఆనంద్...

"అలాంటిదేమీ లేదు సర్.... అయిదింటికల్లా పని పూర్తవుతుంది"

" Then ok..." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు ఆనంద్...

ఒక్కసారి తల విదిలించి పనిలో పడింది సంజన... ఇంజినీరింగ్ టీంని కన్సల్ట్ చేసింది... ఫోన్ లోనే వాళ్ళతో విపులంగా చర్చించింది... మరొకసారి ప్రపోజల్ డాక్యుమెంట్ చదివింది... అవసరమైన చోట మార్పులు చేర్పులు చేసింది... ఎవరెవరికో కాల్ చేసింది... క్రమంగా పనిలో వేగం పెంచింది...

సాయంత్రం అయిదింటికి కొద్ది నిమిషాల ముందే ప్రపోజల్స్ పూర్తిగా సిద్దం చేసింది... ఇతర డిపార్ట్మెంట్ హెడ్స్ కి పంపించి వాళ్ళ అప్రూవల్ కూడా తీసుకుంది... అన్నీ మరోసారి చెక్ చేసి క్లయింట్ కి ప్రపోజల్స్ mail పంపింది....

అంతా పూర్తయిందని చెప్ప్పడానికని ఫోన్ అందుకుని ఆనంద్ కి కాల్ చేసింది...
"సర్... అంతా సెట్ చేసి... ఫైనల్ ప్రపోజల్ క్లయింట్ కి పంపించాను ..." చెప్పింది

" Haa.... Mail చూసాను... గుడ్ వర్క్.... ఒకసారి ఇక్కడకు రాగలవా" చెప్పాడు ఆనంద్..

" సర్... అలాగే సర్..." అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసి బాస్ రూం కి బయలుదేరింది సంజన...

ఆమె తను విప్పేసిన బ్రా, పాంటీ లని మళ్లీ వేసుకోనే లేదు... తను బయలుదేరుతుంటే ఆ విషయం గుర్తొచ్చింది...
"దేవుడా.... పొద్దున్నించి బ్రా వేసుకోకుండా ఇలాగే పని చేశానా... చీ చీ " అనుకుంది మనసులో.... ఆ ఆలోచన రాగానే నిపిల్స్ గట్టిపడి బ్లౌస్ నుండి పొడుచుకు రాసాగాయి... బ్లౌజ్ క్లాత్ రాపిడికి అవి మరింతగా గట్టిపడ్డాయి...

అలాగే వెళ్లాలా లేక బ్రా, పాంటీలు వేసుకొని వెళ్లాలా అని కాసేపు ఆలోచించింది సంజన... అలాగే వెళ్లి సెడ్యూస్
చెయ్యాలా... లేక బ్రా వేసుకొని వెళ్లి ఈ రోజుకి తప్పించుకోవాలా అంటూ తర్జన భర్జన పడింది... ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాలేదు ఆమెకు... చివరికి బ్రా వెయ్యకుండానే వెళ్ళడానికి సిద్ధమయింది...

" ఒకవేళ మళ్లీ పట్టించుకోక పోతే....?" సందేహం కలిగింది...
హార్ట్ అయిన ఆమె ఈగో వెనక్కి లాగుతోంది...

" ఈ సారికి వెళ్లి చూద్దాం .ఏమౌతుందో...." తనకి తనే
నచ్చజెప్పుకుని ఆనంద్ గదికి నడిచింది....

డోర్ మీద తట్టి...
" May I come in Sir" అంది..

" యెస్... రా సంజనా.... నీ కోసమే చూస్తున్నాను" అన్నాడు ఆనంద్...

రిలాక్స్ గా కూర్చుని ఉన్నాడు .. మానిటర్ వైపు చూస్తున్నాడు గానీ ఏదో పని చేస్తున్నట్టుగా కాక యధాలాపంగా చూస్తున్నట్టుగా ఉన్నాడు...

సంజన దగ్గరగా వచ్చాక

" సంజనా.. . ఈ రోజుకి పని అయిపోయింది.... ఇప్పుడు మనం కాసేపు నీ ఫ్యూచర్ పొజిషన్ గురించి మాట్లాడుదాం .." అన్నాడు...

సంజన గుండె వేగం ఒక్కసారిగా పెరిగిపోయింది...

"నువు స్నేహ తో మాట్లాడావు కదా.... స్నేహ నీకు అన్ని విషయాలూ చెప్పి ఉంటుంది.... నువు కూడా వాటన్నింటికీ ఒప్పుకున్నావనుకుంటా...యాం ఐ రైట్..." సూటిగా చూస్తూ అడిగాడు ...

" ఎ... ఎస్.. సర్ " అంది సంజన తడబడుతూ... ఆమె ఎప్పటినుండో అనుకుంటున్నది ఇప్పుడు ముందుకు వచ్చింది... తన బాస్ తన డ్రెస్ గుర్తుపట్టాడు... అందుకే డైరెక్ట్ గా విషయంలోకి వచ్చాడు... ఆమెకు ఒళ్లంతా కరెంట్ ప్రవహిస్తున్నట్టు గా ఉంది... తరువాత ఏం జరుగుతుందో అని కొంచెం టెన్షన్ గా ఉంది...

"సంజనా... నీకు స్నేహ చెప్పిందంతా ... ఇన్నాళ్లు నాకు స్నేహ అందించిందే... ఒక సెక్రెటరీ గా, కేర్ టేకర్ గా... ఆమె చేసినవే... " అంటూ కాసేపు ఆగాడు ఆనంద్..

"కానీ సంజనా... నేను నీ నుంచి అంతకన్నా ఎక్కువ ఆశిస్తున్నాను.." అంటూ ఆమె వైపు సూటిగా చూసాడు...

సంజన ఆశ్చర్య పోయింది...
"అంత కన్నా ఎక్కువ నేనేం చేయగలను " అనుకుంది సంజన...
అదే రూమ్ లో అతను స్నేహని ఏ రేంజ్ లో వాయించాడో ఆమె కళ్ళారా చూసింది... ఒక ఆడదానిగా ఆమె ఇంకేం ఇవ్వగలదు... అయోమయంగా గా ఆనంద్ వైపు చూసింది...

"Confusing గా ఉందా... అర్థమయ్యేలా చెప్పనా...." కొంటెగా అడిగాడు ...

" ఓకే... ఒకసారి ఇలా నా ముందుకు వచ్చి నిలబడు... నువు నాకోసమే ఈ చీరలో కష్టపడి ఇలా తయారయి వచ్చావని నాకు తెలుసు... నేను నీ శ్రమకి విలువ ఇవ్వాలిగా... అందుకని ఇక్కడకు వచ్చి నీ భుజం మీది నుండి ఆ పైటను తొలగించు...." అధికారికంగా అన్నాడు ఆనంద్....

సంజన తటపటాయించింది... అంత సడెన్ గా అలా అడుగుతాడని ఆమె ఊహించలేదు... ఊపిరి వేగం పెరిగింది... దానికి అనుగుణంగా ఆమె పాలిండ్లు పొంగి లయబద్దంగా కదులుతున్నయి.... ఏం చేయాలో తేల్చుకోలేక కళ్ళు వాల్చి నేలచూపులు చూస్తోంది...

ఆనంద్ వేగంగా అక్కణ్ణుంచి లేచి రూంలో మరో పక్కన ఉన్న సోఫా దగ్గరకు వెళ్ళాడు... అందులో రిలాక్స్ గా కూర్చుని తన ముందు ఉన్న కార్పెట్ ను చూపిస్తూ...
" come on సంజనా.... డోంట్ వేస్ట్ టైమ్..." అన్నాడు...

సంజన చిన్నగా నిట్టూర్చి అతని వైపు కదిలింది... అతని ముందు కార్పెట్ పై నిలబడి జాగ్రత్తగా కొంగుకు ఉన్న సేఫ్టీ పిన్ తొలగించింది... అంతసేపూ ఆమె కళ్ళు నేలనే చూస్తున్నాయి... పిన్ తీసాక కొద్దిగా కళ్ళు ఎత్తి అతని వైపు చూసింది... ఆనంద్ సోఫాలో రిలాక్స్ గా కాళ్ళు జారవిడిచి కూర్చుని ఆమె వైపే చూస్తున్నాడు... సంజన వెంటనే కళ్ళు దించేసింది... అతన్ని సూటిగా చూడలేక పోతుందామే... సిగ్గు, బిడియం కలగలిసి ఆమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి...

కట్టుకున్న మొగుడికే తన సళ్ళు చూపించడానికి సిగ్గు పడే ఒక సామాన్య ఇల్లాలు... ఈ రోజు తన బాస్ ముందు కొంగు జార్చి చూపించాల్సి వస్తుంటే... సిగ్గుతో చితికిపోతుందామే... అయినా తప్పదన్నట్టు.... తటపటాయిస్తూనే భుజం మీది నుండి కొంగుని నేల మీదికి జార్చి గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుంది... అసంకల్పితంగా ఆమె చేతులు సళ్ళకి అడ్డంగా వెళ్లిపోయాయి... ఎడమ చెయ్యి కుడి రొమ్ముని, కుడి చెయ్యి ఎడమ రొమ్ముని క్రాస్ గా కవర్ చేశాయి....

" ఏయ్ సంజనా... అదేం పని.... నువు నాకోసమే రెడీ అయ్యావని తెలుసు నాకు.... మళ్లీ ఈ రచ్చ ఎందుకు.. " అన్నాడు..

సంజన మౌనంగా అలాగే నుంచుంది... విపరీతమైన సిగ్గుతో నిలువెల్లా వణుకుతోంది... చేతులు సళ్ళని అలాగే కప్పి ఉన్నాయి... ఊపిరిలో మరింత వేగం పెరిగింది... సళ్ళు ఇంకాస్త ఉబ్బగా... కాళ్ళ మధ్య తడి చేరినట్టుగా అనిపించిందామెకు...

" ohh... సంజనా... సిగ్గు పడొద్దు... ఏదీ ఆ చేతుల్ని అక్కణ్ణుంచి తీసి తల వెనక్కి పెట్టు.... ఉమ్మ్.. ఫాస్టుగా. " అన్నాడు ఆనంద్....

సంజన ఒక సారి గట్టిగా శ్వాస తీసుకుని చేతులు తీసింది... తల వెనకగా తీసుకెళ్ళి ఒకదానితో మరొకటి పెనవేసింది... కళ్ళు ఇంకా మూసుకునే ఉన్నాయి... భారంగా తీస్తున్న ఊపిరికి అనుగుణంగా ఆమె సళ్ళు పైకీ కిందికీ లయబద్దంగా కదులుతున్నయి... పల్చటి బ్లౌజ్ నుండి వాటి షేప్, సైజ్, కలరు క్లియర్ గా కనబడుతున్నాయి... ముదురు రంగు లో ఉన్న నిప్పిల్స్ పొడుచుకొస్తున్నాయి... చేతులు పైకెత్తి ఉండడంతో స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ వల్ల ఒక్క వెంట్రుక కూడా లేని ఆమె చంకలు నున్నగా మెరుస్తున్నయి....

కళ్ళు తెరిచి చూడడానికి సంజనకి సిగ్గుగా ఉంది... ఆమె కాళ్ళమధ్యలో మరింత తడి చేరింది... సళ్ళు ఇంకా అదిరిపడుతూనే ఉన్నాయి... ఇద్దరి మధ్యా నిశ్శబ్ధం రాజ్యమేలుతుంది.... ఆనంద్ తనని చూస్తూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నట్టు ఆమెకు తెలుసు...ఆ ఆలోచన ఆమె కాళ్ళ మధ్య మరింత అలజడి సృష్టించింది... కళ్ళు మూసుకుని తరువాతి దాని కోసం ఎదురు చూస్తుంది...

ఇంతలో ఏదో శబ్దం వినిపించింది... అదేంటో ఆమె వెంటనే పసిగట్టిoది...
"Ohh... Godddd... కిటికీ ఎందుకు తెరుస్తున్నడు... " తనలో తను అనుకుంది సంజన... కొద్దిసేపటికి మూసి ఉన్న ఆమె కళ్ళ మీద సన్నటి వెలుగు ప్రసరించింది...

మెల్లిగా కళ్ళు విప్పి చూసింది సంజన... ఆమె ఊహించినట్టుగానే కిటికీ తెరిచి ఉంది... సాయంత్రపు సూర్య కిరణాలు సూటిగా ఆమె మీద పడుతున్నాయి... ఆ వెలుగు అప్పటివరకు అప్పటివరకు దాగి ఉన్న ఆమె అందాలని బహిర్గతం చేసింది...
బ్లౌజ్ ఆమె సళ్ళని నిండుగా కప్పి ఉంచింది... అయితేనేం అవి పూర్తిగా కనబడుతున్నాయి... ఆ విషయం అర్థమవుతూనే సంజన కి ఊపిరి ఆగినట్టనిపించింది.... మెల్లిగా కళ్ళు ఎత్తి ఆనంద్ వైపు చూసింది...


అతడు సోఫాలో హాయిగా కూర్చుని ఉన్నాడు... అతని చూపులు ఆమె నిండైన సళ్ళని సూటిగా గుచ్చుతున్నాయి...అతని కళ్ళు చూస్తుంటే బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నట్టు తెలిసిపోతుంది... ఆమె కాళ్ళ మధ్య తిరిగి ఒక జలదరింపు వచ్చింది... నిలువు పెదాల మధ్యగా ఒక తేనె చుక్క నెమ్మదిగా బయటకు రాసాగింది... అది కదులుతున్న కొద్దీ ఆమె ఆడతనం లో దురద ఎక్కువ కాసాగింది... బలమైన వస్తువేదో లోపలికి రాకపోతే ఆ దురద తగ్గదనిపిస్తుంది...

సంజన వెలుగుకు వ్యతిరేకంగా తలను తిప్పి గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుంది... 'కింది పెదాల' మధ్య దురద కారణంగా కుదురుగా నిలబడలేక ' పైపెదాలని' బిగించి కాళ్ళని అటూ ఇటూ కదిలించింది... దురద తగ్గించుకునే ప్రయత్నం లో ఆమె కాళ్ళని కదిలిస్తుంటే.... ఆమె వెనకెత్తులు లయబద్దంగా ఊగుతూ ఆనంద్ కు మరింత కనువిందు కలిగించాయి.

గదంతా నిశ్శబ్దంగా ఉంది... సంజన కు తన గుండె చప్పుడు dts sound లా వినబడుతోంది.... అది కాకుండా ఆమెకు వినబడుతున్న ఒకే ఒక శబ్దం ఆమె శ్వాస మాత్రమే... ఆమెకు క్షణాలు యుగాలుగా గడుస్తున్నాయి...

నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ ...
"సంజనా... నువు చాలా అందంగా ఉంటావు ... నీకా విషయం తెలుసా " అంటూ అడిగాడు ఆనంద్...

సిగ్గుతో పెదాలని(పై వాటిని) అలాగే బిగించి పట్టుకొని కళ్ళు మూసుకుని ఉన్న సంజన ఆనంద్ ప్రశ్నకి సమాధానం ఇవ్వలేదు...

" చెప్పు సంజనా.... నువు చాలా అందంగా ఉంటావని నీకు తెలుసా" తిరిగి అడిగాడు

" మ్మ్" అంది సంజన

"అందమైన దానివే కానీ... నీకు అసలు హృదయమే లేదు ...." నిష్టూరంగా అన్నాడు ఆనంద్

సంజన ఆ మాట విని ఉలిక్కి పడింది... కళ్ళు తెరిచి అతనివైపు చూసింది... ఆనంద్ ఆమె సళ్ళని బాడీని కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడు... ఆమె ఈ సారి సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకోలేదు... అతని చూపు ఆమెలో తీవ్రమైన కామోద్రేకం కలిగించింది...

" నీకు హృదయం లేదని ఎందుకన్నానో అర్థం కాలేదు కదూ..." కొంటెగా అడిగాడు

సంజన అవునన్నట్టు చూసింది...

"పోయినేడాది న్యూ ఇయర్ రోజు అపార్ట్మెంట్ లో పార్టీకి బ్లాక్ కలర్ శారీ, స్లీవ్ లెస్ బ్లౌజ్ తో వచ్చావు గుర్తుందా...." అడిగాడు ఆనంద్...


"ఏ... ఎస్ సర్... " అంది సంజన... గత సంవత్సరం నాడు తాను వేసుకున్న డ్రెస్ గురించి అంత కచ్చితంగా చెప్పడం ఆశ్చర్యంగా ఉందామెకు...

"మొదటిసారిగా నేను నిన్ను ఆరోజే చూసాను... ఆరోజంతా నిన్నే చూస్తున్నాను... మ్యూజికల్ చైర్ ఆడినపుడు నువు కదిలిన విధానము, చిన్న మచ్చ కూడా కనిపించని నీ ఫెయిర్ స్కిన్, నీ కళ్ళు, కొనదేలిన ముక్కు... ఒకటేమిటి ... నీ బాడీ లోని ప్రతి అంగము, ప్రతి ఇంచు నన్ను కట్టిపడేశాయి... నేను చాలా మంది ఆడవాళ్ళను చూసాను.... కానీ నీ లాగా నన్ను ఫ్లాట్ చేసిన వాళ్ళు ఎవరూ లేరు... "

ఆ మాటలు విని సంజనలో ఇంకా కామోద్రేకం కలిగింది... కాసేపు ఆనంద్ వైపు మరి కాసేపు నేలవైపు మార్చి మార్చి చూస్తుందామె... ఆమె చేతులు ఇంకా తలవెనక అలాగే పెనవేసి ఉన్నాయి ... టీచర్ ముందు పనిశ్ మెంట్ ఇచ్చిన స్టూడెంట్ లా ఉందామె పరిస్తితి...

" ఆ రాత్రి నేను నిద్రే పోలేదు... ఆ రాత్రే కాదు అలాంటి ఎన్నో రాత్రులు నాకు నిద్ర లేకుండా చేశావు నువ్వు.... సంజనా ఇన్నాళ్ళలో నిన్ను తలవని రాత్రి, నీ గురించి ఆలోచించని రోజు ఒక్కటంటే ఒక్కటి కూడా లేదంటే నమ్ముతావా నువ్వు... "

ఆనంద్ మాటలు విని పొంగిపోయింది సంజన... అంత ఉన్నత స్థాయి వ్యక్తిని తన అందం ప్రభావితం చేయడం పట్ల ఆమె గర్వంగా ఫీల్ అయింది.. ఆమెలో అతని పట్ల కొద్దిగా ఫీలింగ్స్ మొదలయ్యాయి...

"కానీ... నీకు హృదయం అనేది లేదు.... మీ లాంటి అందమైన ఆడవాళ్ళు ... మాలాంటి సామాన్యుల్లో ఎంతటి కల్లోలాన్ని రేపుతారో ఎప్పటికీ గుర్తించరు.... " నిష్టూరంగా అన్నాడు..


"నాకివన్నీ తెలియవు... " మెల్లిగా అంది సంజన
సంజాయిషీ ఇస్తున్నట్లుగా...

ఆనంద్ చిన్నగా నవ్వి

" నిజానికి నేను నిన్ను ఒక్క నైట్ కోసమే కోరుకున్నాను.... నీ వెచ్చటి కౌగిట్లో నీ అందంతో ఆడుకోవాలి అనుకున్నా... ఒక రాత్రిలో నీ అందాన్ని పూర్తిగా అనుభవిద్దాం అనుకున్నాను...." [/color

ఆనంద్ మాటలు సంజనని కుదురుగా నిలబడనివ్వడం లేదు.... అతను చెప్పిన కొద్దీ ఆమెలో భావావేశం పెరిగిపోతుంది... చిన్నగా పెదవిని కొరుకుతోంది... సగం మూసిన కళ్ళతో మత్తుగా చూస్తోంది...
[color=brown]
"కానీ... తర్వాత నిన్ను గమినిచాక... నువు ఎంత తెలివిగా, షార్ప్ గా ఉంటావో... ఎంత ఒద్దికగా, అందంగా ఉంటావో చూసాక నా మనసు మార్చుకున్నాను... నీ అందం ఒక రాత్రిలో అనుభవించాలని అనుకోవడం ఎంత తెలివి తక్కువో అర్థమయింది...."

ఈ మాటలు అంటూనే ఆనంద్ ఆమెకు దగ్గరగా వచ్చాడు... సంజన లో ఊపిరి వేగం పెరిగింది... సన్నగా వణుకుతోంది... ఆనంద్ ఆమెకు పూర్తిగా దగ్గరగా వచ్చాడు.... కొన్ని ఇంచుల దూరం మాత్రమే ఉంది వాళ్లిద్దరి మధ్య.... అతను కళ్ళు మూసుకుని తన మొహాన్ని ఆమె మొహానికి కొన్ని మిల్లీ మీటర్ల దూరంలో ఉంచి... గాల్లోనే ఆమె మొహం చుట్టూ తిప్పాడు.... ఆమెలోంచి ఆడ వాసన గుప్పుమని ముక్కు పుటాలకు తగిలింది...
" hmmmmm.... " అంటూ సన్నగా మూలిగాడు

సంజన మరింతగా వణికింది... శరీరమంతా విపరీతంగా చెమట పట్టింది.... వేగంగా తీస్తున్న శ్వాస వల్ల ఆమె సళ్ళు అంతే వేగంగా పైకీ కిందికీ కదుల్తున్నాయి... ఆనంద్ ముట్టుకోకుండానే... తనకు కార్పించినట్టుగా ఫీల్ అయింది సంజన... ఇక ఆనంద్ తనను నలిపేస్తాడని ఎదురుచూస్తుందామే... అందుకు ఆమె పూర్తిగా సిద్ధమయింది... ఆమె ఆడతనం పూర్తిగా తడిగా మారిపోయింది... ఒక్కొక్కటిగా తేనె చుక్కలు ఆమె లోతొడలని తడుపుతున్నాయి...

"నేను ఇప్పుడు నీ నుంచి ఏం కోరుకుంటున్నానో తెలుసా సంజనా" అడిగాడు ఆనంద్... అతని మొహం పూర్తిగా ఆమె మొహానికి దగ్గరగా ఉంది... అతని శ్వాస ఆమె చెంపలని వెచ్చగా తగులుతుంది...

"Mmmm " అంది సంజన వణుకుతున్న పెదాలతో... ఆ శబ్దం సమాధానం చెప్పినట్టుగా లేదు... మత్తుగా మూలిగినట్టుగా ఉంది...

"నేను నిన్ను ఉంచుకోవాలనుకుంటున్నాను.... నువ్వు నాకు ఉంపుడుగత్తెగా ఉండాలి... నువ్వు నా దానిగా ఉండాలి... సరిగ్గా చెప్పాలంటే ఒక లంజలా ఉండాలి... ఉంటావా..." చివరి పదాలని వత్తి మరీ అన్నాడు ఆనంద్...

సంజన కంపించిపోయింది... విపరీతమైన సిగ్గు అదే సమయంలో తీవ్రమైన ఉద్రేకం కలిగింది ఆమెలో...

"పెళ్ళైన దాన్ని, ఇద్దరు పిల్లల తల్లిని ఉంపుడుగత్తెగా ఉండమని ఎలా అడగ గలుగుతున్నాడు..." మనసులో అనుకుంది సంజన... అయితే కోపంగా కాకుండా గర్వంగా ప్రశ్నించుకుంది... ఒక పవర్ ఫుల్ వ్యక్తి ఇంత వయసున్న తనంటే పడి చచ్చేలా ప్రవర్తించడం, ఉంపుడుగత్తెగా ఉండమని అడగడం ఆమెకు గర్వంగా ఉంది... ఆమెలో నిండిపోయిన కోరిక ఆమెను అలా ఆలోచించేలా చేస్తుంది... ఆనంద్ ఆమెను అలాంటి పరిస్తితికి లాక్కొచ్చాడు...

"చెప్పు సంజనా.... నాకు ఉంపుడుగత్తెగా ఉంటావా?" మళ్లీ అడిగాడు ఆనంద్...

సంజన పెదాలు కదిలించింది... ఏదో చెప్పే ప్రయత్నం చేసింది కానీ శబ్దం బయటకు రాలేదు... ఆమె గొంతు తడారిపోయింది... కళ్ళు తెరిచి ఆనంద్ వైపు చూసింది... ఆమె కళ్ళు భారంగా, మత్తుగా ఎక్కడో కలల్లో విహరిస్తున్నట్టుగా ఉన్నాయి...

ఆనంద్ తన కుడి చేయి బొటనవేలు, చూపుడు వేలితో ఆమె కింది పెదవిని కొద్దిగా నొక్కి పట్టాడు... అదే మొదటి సారి ఆనంద్ ఆమెను తాకడం....

" mmmmm... .uuuuuuhhhh" అంటూ మూలిగింది సంజన... ఆమె ఇంచుమించుగా భావప్రాప్తికి చేరుకుంది... అప్పటికే పూర్తిగా తడిసిన నిలువు పెదాల మధ్యనుండి రసాలు ధారగా కారి తొడల వెంబడి కిందికి జారాయి... ఊపిరి ఆగిపోయినట్టుగా అయింది... సళ్ళు మరింతగా ఉబ్బి పోయాయి... నిప్పిల్స్ ఎప్పుడూ లేనంతగా బిరుసెక్కాయి... కనురెప్పలు టపటపా కొట్టుకున్నాయి...

" స.. స... సరే సర్" అంది సంజన వణుకుతూ...

" ఏంటి సరే....?" అధికారికంగా అడిగాడు ఆనంద్...
ఒక చెయ్యిని ఆమె వెనక్కి తీసుకెళ్లి వెనకెత్తుల్ని ఒకసారి నిమిరి చిన్నగా పిసికాడు..

" mmmmm... haaaaa..." అంటూ మూలిగింది సంజన... ఆ శృంగార హింసని భరించడం ఆమె వల్ల కావడం లేదు.... తల వెనక పెనవేసి ఉన్న చేతుల్ని విడదీసి అతని భుజాల మీద వేసింది... మృదువైన ఆమె చేతులు అతన్ని చుట్టేసాయి... వణుకుతున్న పెదాలు అతనికి అతిదగ్గరగా వచ్చాయి...


"నేను మీ ఉంపుడుగత్తె గా ఉంటాను...

అవును సర్... ఇక నుంచి నేను మీ ఉంపుడుగత్తెనే... మ్మ్ హా... అమ్మ్...హా...." ఆనంద్ పిసుకుతుంటే మూలుగుతూనే చెప్పింది సంజన....

ఆనంద్ తల వంచి స్ట్రాబెర్రీ ల వంటి ఆమె పెదాలని తన పెదాలతో అందుకున్నాడు... వాటిని పూర్తిగా నోట్లోకి తీసుకొని జుర్రుకోసాగాడు...

" mmmmm" అంటూ సుఖంగా మూలిగింది సంజన... ఆనంద్ ఆమె వెనకెత్తులపై చేతులు వేసి కసిగా పిసుకుతూ దగ్గరకు లాక్కున్నాడు... సంజన పూలపొట్లాలు ఆనంద్ ఛాతీకి వత్తుకుని నలుగుతున్నాయి... ఆమె తన నాలుకని అతని నోట్లోకి చొప్పించి అతని నాలుకతో పెనవేసింది... ఇద్దరూ టీనేజీ పిల్లల్లా గాఢంగా ముద్దుపెట్టుకుంటున్నారు.... సంజన ఇప్పుడు అతనికి పూర్తిగా లొంగిపోయింది... ఆమె రసాలు తొడలుదాటి పిక్కల్ని తడుపుతున్నాయి...

అయిదు నిమిషాల గాఢ చుంబనం తర్వాత ఆనంద్ ఆమె పెదవులని, ఆమెని వదిలేశాడు... ఆమె భుజాలు పట్టుకొని...

" ఓకే.... గుడ్.. గర్ల్... ఇప్పుడు నువ్వు నా ఉంపుడుగత్తెవే.... మనిద్దరి మధ్య ఈ కొత్త సంబంధాన్ని ఇలా ఆఫీస్ లో హడావిడిగా మొదలు పెట్టడం ఇష్టం లేదు నాకు... నీలో ప్రతి ఇంచుని తనివితీరా అనుభవించాలి... " అన్నాడు

సంజన ఆశగా చూస్తోంది అతని వైపు... ఇలా మధ్యలో ఆగడం ఆమె భరించలేక పోతుంది... కానీ ఆనంద్ అదేమీ గమనించనట్టు ఉన్నాడు

" సంజనా.... రేపు శనివారం.... రాత్రికి మీ ఇంటికి డిన్నర్ కి వస్తాను.... నువు నాకోసం డిన్నర్ నీ, బెడ్ నీ ప్రిపేర్ చెయ్యి.... నేను నీ వంటని, నిన్ను రేపు రుచి చూస్తాను.... రేపు రాత్రంతా నీ అందమైన బాడీని అనుభవిస్తాను... ఓకేనా...."

దురద పెడుతున్న ఆడతనంలో అతని బలమైన ఆయుధం కోసం ఎదురు చూస్తున్న సంజన... అతని మాటలతో నిరుత్సాహ పడింది... సళ్ళు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి... ఒళ్లు మాట వినేలా లేదు... కానీ ఆమె అతని మాటలకు ఎదురు చెప్పే సాహసం చేయలేదు.... అప్పటివరకు అతను ఏది చెప్పినా ఇచ్చిన సమాధానమే మళ్లీ ఇస్తూ

"ఓకే సర్ " అనేసింది...

"గుడ్... రేపు సాయంత్రం వస్తాను... ఫుడ్డు, బెడ్డు సిద్దంగా ఉంచు ...." అంటూ తన చైర్ వైపు కదిలాడు ఆనంద్..

డీలా పడిన సంజన కాళ్లీడ్చుకుంటూ నెమ్మదిగా డోర్ వైపు నడిచింది...
మరో లోకంలో ఉన్నదానిలా ఎటో ఆలోచిస్తూ బయటకు వచ్చింది...






తెలుగులో కామెంట్ రాయడానికి ప్రయత్నించండి...
తెలుగులో రాయడానికి సహాయం కొరకు క్రింది లింకును దర్శించండి ....
https://xossipy.com/showthread.php?tid=18848