03-02-2020, 06:03 PM
(This post was last modified: 10-02-2020, 12:22 PM by prasad_rao16. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
దాంతో ఎటూ తేల్చుకోలేక ఏం చేయాలో తెలియక అలాగే కదలకుండా ఉన్నాడు.
ఇక మానస వెంటనే వెనక్కు తిరిగి మేజర్ నాగేష్ (వెంకట్) దగ్గరకు వెళ్ళి అతనితో, “వెంకట్….రేణుక గారి మెమరిని నా బాడీలోకి కాపీ చేయండి….” అన్నది.
నాగేష్(వెంకట్) : నిజంగానా…..
మానస : అవును….(అంటూ రేణుక వైపు తిరిగి) రేణుక గారూ….మీరు వచ్చి స్కాన్ చేయించుకుంటే మీ మొమరీని కాపీ చేసి నాలో ప్రవేశపెడతాడు….రండి….
మానస అలా అనగానే రేణుక ఒక్కసారి రాము వైపు తిరిగింది.
కాని రాము అలాగే మానస వైపు చూస్తున్నాడు….అతని మొహంలో ఏవిధమైన భావాలు కనిపించడం లేదు.
దాంతో రేణుక చిన్నగా రాము దగ్గరకు వచ్చి, “రామూ….ఇప్పటికైనా నీ నిర్ణయం మార్చుకో….ఆ అమ్మాయి నీ సుఖం కోసం, సంతోషం కొసం తన జీవితాన్ని పణంగా పెడుతున్నది….నాకు మాత్రం ఇష్టం లేదు….ఒకవేళ నీ బలవంతం మీద నేను ఈ పనికి ఒప్పుకున్నా….నీతో మాత్రం సంతోషంగా గడపలేను….” అంటూ రాము కళ్ళల్లొకి చూసింది.
కాని రాము ఏమీ మాట్లాడకపోయేసరికి ఇక చేసేది లేకపోవడంతో రేణుక మెల్లగా స్కాన్ మిషన్ దగ్గరకు వచ్చింది.
నాగేష్(వెంకట్) ఒక ఇంజక్షన్లో జెల్ని ఎక్కించి….రేణుకని స్కాన్ బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి ఆమె తలకు ఆ జెల్ ఇంజక్షన్ చేసాడు.
దాంతో ఎలక్టానిక్ జెల్ రేణుక మెదడులో అన్ని న్యూరాన్స్ లోకి నానో మీటర్స్ రూపంలో ఫిక్స్ అయినట్టు అక్కడ మానిటర్లో చూపిస్తున్నది.
నాగేష్(వెంకట్) సిస్టమ్ ముందు కూర్చుని రేణుక బ్రెయిన్ మొత్తాన్ని కాపీ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.
అది కాపీ అవుతున్నట్టు ప్రోగ్రెస్ బార్ పెరిగేకొద్ది రేణుక, మానస, రాము ముగ్గురిలో టెన్షన్ పెరిగిపోతున్నది.
రేణుక బ్రెయిన్ కాపీ అయిపోయినట్టు చూపిస్తుండటంతో నాగేష్(వెంకట్) మానస వైపు, “తరువాత నీదే వంతు,” అన్నట్టు చూసాడు.
నాగేష్(వెంకట్) చూపులో భావాన్ని అర్ధం చేసుకున్న మానస వెంటనే రేణుక దగ్గరకు వెళ్ళి, “మీ బ్రెయిన్ కాపీ అయిపోయింది రేణు గారు,” అన్నది.
దాంతో రేణుక స్కాన్ బెడ్ మీద నుండి దిగింది.
మానస ఆ బెడ్ మీదకు ఎక్కబోతూ ఒక్కసారి రాము వైపు చూసింది.
వెంటనే ఆ బెడ్ మీద నుండి దిగి రాము దగ్గరకు వెళ్ళి ఒక్కసారి గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “ఇదే చివరి సారి రామూ…. నేను మానసికంగా నీ దగ్గర లేకపోయినా శారీరకంగా నీకు దగ్గరగా ఉంటానన్న తృప్తితో వెళ్తున్నాను….నేను ఎక్కడ ఉన్నా నువ్వు సంతోషంగా ఉండాలనే కొరుకుంటున్నాను,” అంటూ రాము పెదవుల మీద ఒక ముద్దు పెట్టి మళ్ళీ స్కాన్ బెడ్ దగ్గరకు వచ్చి పడుకుని నాగేష్(వెంకట్) వైపు కానివ్వమన్నట్టు చూసింది.
నాగేష్(వెంకట్) ఎలక్ట్రానిక్ జెల్ని మానస మెదడుకి ఇంజక్ట్ చేయగానే అక్కడ మానిటర్లో మెదడులోని న్యూరాన్స్ లోకి నానో మీటర్లు ఫిక్స్ అయినట్టు చూపిస్తున్నాయి.
నాగేష్(వెంకట్) సిస్టమ్ దగ్గరకు వెళ్ళి రేణుక బ్రెయిన్ మెమరీ కాపీని మానస మెదడు లోకి ట్రాన్స్ఫర్ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.
అందులో ప్రోగ్రెస్ బార్ పెరిగేకొద్ది మానస కళ్లల్లో నీళ్ళు ఆగడం లేదు.
రాము కూడా మనసులో ఒక వైపు తప్పు, ఇంకో వైపు రేణుక మీద ప్రేమ రెండు యుధ్ధం చేసుకోవడం మొదలుపెట్టాయి.
రేణుక మళ్ళి ఒక్కసారి రాము దగ్గరకు వెళ్ళి, “రాము…ఇప్పటికైనా మించి పోయింది లేదు….ఈ ప్రాసెస్ని అపెయ్…” అంటూ బ్రతిమలాడుతున్నది.
కాని రాము ఏమీ మాట్లాడకపోయేసరికి రేణుక ఇక చేసేది లేక అక్కడ చైర్లో కూర్చుని బాధపడుతున్నది.
అలా ప్రోగ్రెస్ బార్ 95% కి రాగానే….ఇంకో ఐదు శాతం కాపీ పూర్తవగానే మొత్తం మెమెరీ మానస బ్రెయిన్లో కాపీ చేయడం పూర్తి అయిపోతుంది అనగా అక్కడ ఎవరూ ఊహించని విధంగా రాము తన నడుముకి ఉన్న పౌచ్లో నుండి రివాల్వర్ తీసి కాపీ చేసున్న సిస్టమ్ని, అక్కడ ఉన్న ప్రతి ఎక్విప్మెంట్ని పనికిరాకుండా షూట్ చేసాడు.
దాంతో సిస్టమ్ పనిచేయకపోయేసరికి కాపీ ప్రాసెస్ మధ్యలో ఆగిపోయింది.
అది చూసిన నాగేష్(వెంకట్) కొపంగా రాము వైపు చూస్తూ, “ఏం చేసావో తెలుస్తుందా నీకు….ఇంత పెద్ద ప్రయోగాన్ని మధ్యలో ఆపేసావు….పైనా ఎక్విప్మెంట్ మొత్తం నాశనం చేసావు….ఎంత ఖర్చు అవుతుందో తెలుసా…ఇంత మూర్ఖంగా చేసావు,” అంటూ మీదకు వస్తున్నాడు.
రాము వెంటనే నాగేష్(వెంకట్) కాళ్ళ మీద షూట్ చేసాడు.
దాంతో నాగేష్(వెంకట్) కింద పడిపోయి నొప్పితో గిలగిలలాడిపోతున్నాడు.
రాము చేసిన పనికి రేణుక మొహంలొ సంతోషం కనిపించగా….మానస మొహంలో ఆశ్చర్యం కనిపిస్తున్నది.
దాంతో రాము వెంటనే మానస దగ్గరకు వెళ్ళి గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “సారీ….మానసా…..నీ ప్రేమని అర్ధం చేసుకోలేక పోయాను….రేణుకని బ్రతికించుకోవాలన్న స్వార్ధంతో నీకు అన్యాయం చేయాలనుకున్నాను….కాని నువ్వు నన్ను అసహ్యించుకోకపోగా నా కొసం ఈ త్యాగానికి సిధ్ధపడ్డావు….నన్ను క్షమించు,” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే మానస కూడా సంతోషంతో రాముని గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “రామూ….ఇందులో క్షమాపణలు చెప్పడానికి ఏమున్నది…నీ ప్రేమ కొసం నువ్వు చేసావు….నా ప్రేమ కోసం నేను చేసాను….కాని ఇలాంటి ప్రయోగాలు ఎప్పటికైనా ప్రమాదమే,” అన్నది.
రాము : అవును మానసా….నన్నే ఒక్క నిముషం ఈ ప్రయోగం తప్పుగా అలోచించేలా చేసింది….ఇలాంటి ప్రయోగాలు సమాజానికి మేలు చేయకపోగా దీని వల్ల జరిగే నష్టం ఎక్కువగా ఉంటుంది…..(అంటూ మళ్ళి నాగేష్(వెంకట్) దగ్గరకు వచ్చాడు.)
రాము తన చేతిలో గన్ తీసుకుని నాగేష్ తలకు ఎయిమ్ చేసి, “ఒక్క నిముషం నన్ను కూడా నీ రూట్లోకి తెచ్చుకున్నావు…..నిన్ను ఇలాగే వదిలేస్తే చాలా ప్రమాదం,” అన్నాడు.
నాగేష్ భయపడుతూ, “వద్దు….నన్ను చంపొద్దు….ప్లీజ్….” అంట్రూ రాముని బ్రతిమలాడటం మొదలుపెట్టాడు.
“ఏరా...నువ్వు ఎంతమందిని చంపావు….అప్పుడు నీకు జాలి అనిపించలేదా….ఆఖరికి ఇపుడు నువ్వు ఉన్న ఈ శరీరం కూడా నీది కాదు…నువ్వు చిన్నప్పుడు కలిసి చదువుకున్న నీ ఫ్రండ్ది…మరి ఆయన శరీరంలోకి దూరినప్పుడు నీకు ఏమీ అనిపించలేదా….నీలాంటి వాడు బ్రతికి ఉండటం సమాజానికి చాలా చేటు కలిగిస్తుంది… నిన్ను జైల్లో పెడితే ఇపుడు నా మైండ్ని పొల్యూట్ చేసినట్టే అక్కడ వాళ్ళ మైండ్ కూడా పొల్యూట్ చేస్తావు,” అంటూ ఇక నాగేష్కి మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా గన్లో ఉన్న బుల్లెట్లు మొత్తం నాగేష్(వెంకట్) బాడీలోకి దింపేసాడు.
దాంతో నాగేష్(వెంకట్) చలనం లేకుండా పడిపోయాడు.
రాము మారిపోయి మంచిగా నిర్ణయం తీసుకోవడంతో రేణుక కూడా ఆనందంగా రాముని వాటేసుకున్నది.
మానస కూడా రాము దగ్గరకు వచ్చి వెనకనుండి గట్టిగా వాటేసుకున్నది.
అలా ఒక్క నిముషం గడిచిన తరువాత రాము వాళ్ళిద్దరి కౌగిలి నుండీ విడిపించుకుని, “పదండి….ఇక్కడ నుండి వెళ్దాం….ప్రసాద్ ఎలా ఉన్నాడో చూద్దాం,” అంటూ తన దగ్గర ఉన్న వాకీటాకీని తీసి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఇక్కడ జరిగింది చెప్పి ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేయమని చెప్పాడు.
అలాగే కమీషనర్కి ఫోన్ చేసి జరిగింది చెప్పి నాగేష్(వెంకట్)ని ఎన్కౌంటర్ చేసిన విషయం మొత్తం చెప్పేసాడు.
దాంతో కమీషనర్ అలాగే అని ల్యాబ్ దగ్గరకు వచ్చాడు.
అతను రాగానే మొత్తం జరిగింది చెప్పి, “సార్….ప్రసాద్ దగ్గరకు వెళ్తున్నా….ఏదైనా అవసరం అయితే పిలవండి సార్,” అన్నాడు.
“అదేంటి రామూ….ఈ న్యూస్ ప్రెస్కి రీలీజ్ చేద్దాం….కొద్దిసేపు ఉండు,” అంటూ కమీషనర్ రాముని ఆపి అక్కడ ఉన్న కానిస్టేబుల్తో రేణుకని, మానసని హాస్పిటల్లో దింపమని చెప్పాడు.
దాంతో కమీషనర్ ప్రెస్ మీట్ పెట్టి కేసు వివరాలు మొత్తం చెప్పి రాము, ప్రసాద్ కలిసి ఈ కేసుని ఎలా ఛేధించారో వివరంగా చెప్పారు.
ఆ కేసు గురించి చెబుతున్నంత సేపూ ప్రెస్ వాళ్ళు నమ్మలేనట్టు చాలా సైలెంట్గా ఒక్క ప్రశ్న కూడా వేయకుండా ఆసక్తిగా విన్నారు.
మొత్తం చెప్పిన తరువాత రాము ఆ కేసుకు సంబంధించిన సాక్ష్యాలను ప్రెస్కి రిలీజ్ చేసారు.
ఆ తరువాత రెండు రోజులు టీవీల్లో ఈ కేసు గురించి, కేసుని సాల్వ్ చేసిన రాము, ప్రసాద్, అతని టీం గురించే చర్చలు జరిపారు.
ఇదంతా ప్రసాద్ హాస్పిటల్లో ఉన్న టీవిలో చూసి చాలా సంతోషపడిపోయాడు.
వారం రోజుల తరువాత ప్రసాద్ హాస్పిటల్ నుండి డిస్చార్జ్ అయ్యాడు.
తరువాత రోజు రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరూ కమీషనర్ ఆఫీస్కి వెళ్లారు.
రాము, ప్రసాద్ లోపలికి వెళ్ళి కమీషనర్కి సెల్యూట్ చేసారు.
కమీషనర్ కూడా వాళ్ళ వైపు చూసి కూర్చోమన్నట్టు చైర్స్ వైపు చూపిస్తూ ప్రసాద్తో, “ఎలా ఉన్నది ప్రసాద్….అంతా బాగానే ఉన్నది కదా,” అనడిగాడు.
ప్రసాద్ : అంతా బాగున్నది సార్….డ్యూటీలో జాయిన్ అవడానికి ఫార్మాలిటీస్ కూడా పూర్చి చేసాను….
కమీషనర్ : గుడ్…గుడ్….(అంటూ రాము వైపు చూస్తూ)….ఇప్పుడు మీ ఇద్దరికీ ఒక న్యూస్ చెబుదామని పిలిచాను.
రాము : ఏంటి సార్….అది….
కమీషనర్ : ఇంత క్రిటికల్ కేస్ సక్సెస్ఫుల్గా సాల్వ్ చేసినందుకు నిన్ను యాంటీ టెర్రరిస్ట్ డిపార్ట్ మెంట్కి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తున్నట్టు ఆర్డర్స్ వచ్చాయి….
రాము : చాలా హ్యాపీగా ఉన్నది సార్…..ప్రమోషన్ కన్నా చాలా సంతోషంగా ఉన్నది సార్….
కమీషనర్ : కాని అక్కడ ఇంత దూకుడు పనికి రాదు రాము….చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి…క్రైం డిపార్ట్ మెంట్లో ఉంటేనే ఇప్పడికి పన్నెండు ఎన్కౌంటర్లు చేసావు….ఇంకా కొన్ని లెక్కలోకి రాకుండా చాలా జాగ్రత్తగా కేసులు క్లోజ్ చేసావు….
రాము : అవన్నీ ఎందుకు చేసానో మీక్కూడా తెలుసు కదా సార్…..
కమీషనర్ : అందుకనే…ఎప్పుడూ నిన్ను సపోర్ట్ చేస్తున్నాను….ఇప్పుడు కూడా నిన్ను ఆ డిపార్ట్ మెంట్కి పంపించడం నాకు ఇష్టం లేదు….కాకపోతే నువ్వు బాగా ఇంట్రెస్ట్ గా ఉన్నావని accept చేస్తున్నా…..(అంటూ ప్రసాద్ వైపు చూసి) రాముతో పాటు నీకు కూడా అవార్డ్ ప్రకటించారు….
ప్రసాద్ : చాలా థాంక్స్ సార్….మరి నా పరిస్థితి ఏంటి సార్….
కమీషనర్ : పరిస్థితి ఏంటి…అవార్డ్ ఇస్తున్నారు కదా…..
ప్రసాద్ : అదే….నన్ను కూడా రాము సార్తో పాటు యాంటీ టెర్రరిస్ట్ డిపార్ట్మెంట్లోకి పంపించడం లేదా….
కమీషనర్ : ఏంటి నువ్వు కూడా వెళ్తావా…..
ప్రసాద్ : ట్రాన్స్ ఫర్ చేయండి సార్….రాము సార్తో నాకు చాలా హ్యాపీగా ఉన్నది….
కమీషనర్ : రాముకి అంటే బాగా ఇంట్రెస్ట్ ఉన్నది….కాని ఆ డిపార్ట్ మెంట్ చాలా డేంజర్….ప్రాణాలకే ప్రమాదం…..
ప్రసాద్ : నాకు రాము సార్ మీద పూర్తి నమ్మకం ఉన్నది సార్….ఆయన తనతో పాటు ఉండే వాళ్ళని చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటారు…ఇన్నాళ్ళూ ఆయనతో పని చేసాను….ఇక పోయే టైం వస్తే ఏం చేయలేం సార్…..
కమీషనర్ : సరె…నీ ఇష్టం…నిన్ను రాము అసిస్టెంట్గా ట్రాన్స్ ఫర్ చేస్తాను….
ప్రసాద్ : థాంక్యూ వెరీ మచ్ సార్….
కమీషనర్ : (రాము వైపు చూసి) ప్రసాద్ని బాగా మాయ చేసావు రాము…..
రాము : నేను మాయ చేయడం ఏంటి సార్….అతను ఏమైనా అమ్మాయా….మాయ చేయడానికి…(అంటూ నవ్వాడు.)
ఆ మాట వినగానే ప్రసాద్, కమీషనర్ ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా నవ్వారు.
కమీషనర్ : నువ్వు ఎంత రోమియోవో నాకు బాగా తెలుసు రామూ….కాని జాగ్రత్త….ఈ మధ్య స్ట్రింగ్ ఆపరేషన్స్ చాలా చేస్తున్నారు….
రాము : అలాగే సార్…..
ఇద్దరూ అక్కడ నుండి బయటకు వచ్చారు.
రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరినీ ఈ కేసు సాల్వ్ చేసినందుకు ప్రభుత్వం వాళ్ళిద్దరికీ అవార్డ్ తో పాటు స్పెషల్ కమెండో ట్రైనింగ్కి పంపించారు.
అలా కొద్ది రోజుల తరువాత ట్రైనింగ్ కి వెళ్ళాల్సి ఉండగా రాము, ప్రసాద్ తమకిష్టమైన కాఫీషాప్ లో కూర్చుని సరదాగా మాట్లాడుకుంటున్నారు.
ప్రసాద్ : సార్....ఇంతకీ మీరు జరీనా మేడమ్ ని అనుభవించారా....
రాము : ఇంకా మరిచిపోలేదా....
ప్రసాద్ : కంటిన్యూ చేయండి సార్....చాలా ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉన్నది....
రాము : ఆ రోజు ఏం జరిగిందంటే.......(అంటూ మధ్యలో ఆపిన తన స్టోరిని కంటిన్యూ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.....)
(To B Continued..........)
(తరువాత అప్డేట్ 870వ పేజీలో ఉన్నది.....https://xossipy.com/showthread.php?tid=27&page=870)
ఇక మానస వెంటనే వెనక్కు తిరిగి మేజర్ నాగేష్ (వెంకట్) దగ్గరకు వెళ్ళి అతనితో, “వెంకట్….రేణుక గారి మెమరిని నా బాడీలోకి కాపీ చేయండి….” అన్నది.
నాగేష్(వెంకట్) : నిజంగానా…..
మానస : అవును….(అంటూ రేణుక వైపు తిరిగి) రేణుక గారూ….మీరు వచ్చి స్కాన్ చేయించుకుంటే మీ మొమరీని కాపీ చేసి నాలో ప్రవేశపెడతాడు….రండి….
మానస అలా అనగానే రేణుక ఒక్కసారి రాము వైపు తిరిగింది.
కాని రాము అలాగే మానస వైపు చూస్తున్నాడు….అతని మొహంలో ఏవిధమైన భావాలు కనిపించడం లేదు.
దాంతో రేణుక చిన్నగా రాము దగ్గరకు వచ్చి, “రామూ….ఇప్పటికైనా నీ నిర్ణయం మార్చుకో….ఆ అమ్మాయి నీ సుఖం కోసం, సంతోషం కొసం తన జీవితాన్ని పణంగా పెడుతున్నది….నాకు మాత్రం ఇష్టం లేదు….ఒకవేళ నీ బలవంతం మీద నేను ఈ పనికి ఒప్పుకున్నా….నీతో మాత్రం సంతోషంగా గడపలేను….” అంటూ రాము కళ్ళల్లొకి చూసింది.
కాని రాము ఏమీ మాట్లాడకపోయేసరికి ఇక చేసేది లేకపోవడంతో రేణుక మెల్లగా స్కాన్ మిషన్ దగ్గరకు వచ్చింది.
నాగేష్(వెంకట్) ఒక ఇంజక్షన్లో జెల్ని ఎక్కించి….రేణుకని స్కాన్ బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి ఆమె తలకు ఆ జెల్ ఇంజక్షన్ చేసాడు.
దాంతో ఎలక్టానిక్ జెల్ రేణుక మెదడులో అన్ని న్యూరాన్స్ లోకి నానో మీటర్స్ రూపంలో ఫిక్స్ అయినట్టు అక్కడ మానిటర్లో చూపిస్తున్నది.
నాగేష్(వెంకట్) సిస్టమ్ ముందు కూర్చుని రేణుక బ్రెయిన్ మొత్తాన్ని కాపీ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.
అది కాపీ అవుతున్నట్టు ప్రోగ్రెస్ బార్ పెరిగేకొద్ది రేణుక, మానస, రాము ముగ్గురిలో టెన్షన్ పెరిగిపోతున్నది.
రేణుక బ్రెయిన్ కాపీ అయిపోయినట్టు చూపిస్తుండటంతో నాగేష్(వెంకట్) మానస వైపు, “తరువాత నీదే వంతు,” అన్నట్టు చూసాడు.
నాగేష్(వెంకట్) చూపులో భావాన్ని అర్ధం చేసుకున్న మానస వెంటనే రేణుక దగ్గరకు వెళ్ళి, “మీ బ్రెయిన్ కాపీ అయిపోయింది రేణు గారు,” అన్నది.
దాంతో రేణుక స్కాన్ బెడ్ మీద నుండి దిగింది.
మానస ఆ బెడ్ మీదకు ఎక్కబోతూ ఒక్కసారి రాము వైపు చూసింది.
వెంటనే ఆ బెడ్ మీద నుండి దిగి రాము దగ్గరకు వెళ్ళి ఒక్కసారి గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “ఇదే చివరి సారి రామూ…. నేను మానసికంగా నీ దగ్గర లేకపోయినా శారీరకంగా నీకు దగ్గరగా ఉంటానన్న తృప్తితో వెళ్తున్నాను….నేను ఎక్కడ ఉన్నా నువ్వు సంతోషంగా ఉండాలనే కొరుకుంటున్నాను,” అంటూ రాము పెదవుల మీద ఒక ముద్దు పెట్టి మళ్ళీ స్కాన్ బెడ్ దగ్గరకు వచ్చి పడుకుని నాగేష్(వెంకట్) వైపు కానివ్వమన్నట్టు చూసింది.
నాగేష్(వెంకట్) ఎలక్ట్రానిక్ జెల్ని మానస మెదడుకి ఇంజక్ట్ చేయగానే అక్కడ మానిటర్లో మెదడులోని న్యూరాన్స్ లోకి నానో మీటర్లు ఫిక్స్ అయినట్టు చూపిస్తున్నాయి.
నాగేష్(వెంకట్) సిస్టమ్ దగ్గరకు వెళ్ళి రేణుక బ్రెయిన్ మెమరీ కాపీని మానస మెదడు లోకి ట్రాన్స్ఫర్ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.
అందులో ప్రోగ్రెస్ బార్ పెరిగేకొద్ది మానస కళ్లల్లో నీళ్ళు ఆగడం లేదు.
రాము కూడా మనసులో ఒక వైపు తప్పు, ఇంకో వైపు రేణుక మీద ప్రేమ రెండు యుధ్ధం చేసుకోవడం మొదలుపెట్టాయి.
రేణుక మళ్ళి ఒక్కసారి రాము దగ్గరకు వెళ్ళి, “రాము…ఇప్పటికైనా మించి పోయింది లేదు….ఈ ప్రాసెస్ని అపెయ్…” అంటూ బ్రతిమలాడుతున్నది.
కాని రాము ఏమీ మాట్లాడకపోయేసరికి రేణుక ఇక చేసేది లేక అక్కడ చైర్లో కూర్చుని బాధపడుతున్నది.
అలా ప్రోగ్రెస్ బార్ 95% కి రాగానే….ఇంకో ఐదు శాతం కాపీ పూర్తవగానే మొత్తం మెమెరీ మానస బ్రెయిన్లో కాపీ చేయడం పూర్తి అయిపోతుంది అనగా అక్కడ ఎవరూ ఊహించని విధంగా రాము తన నడుముకి ఉన్న పౌచ్లో నుండి రివాల్వర్ తీసి కాపీ చేసున్న సిస్టమ్ని, అక్కడ ఉన్న ప్రతి ఎక్విప్మెంట్ని పనికిరాకుండా షూట్ చేసాడు.
దాంతో సిస్టమ్ పనిచేయకపోయేసరికి కాపీ ప్రాసెస్ మధ్యలో ఆగిపోయింది.
అది చూసిన నాగేష్(వెంకట్) కొపంగా రాము వైపు చూస్తూ, “ఏం చేసావో తెలుస్తుందా నీకు….ఇంత పెద్ద ప్రయోగాన్ని మధ్యలో ఆపేసావు….పైనా ఎక్విప్మెంట్ మొత్తం నాశనం చేసావు….ఎంత ఖర్చు అవుతుందో తెలుసా…ఇంత మూర్ఖంగా చేసావు,” అంటూ మీదకు వస్తున్నాడు.
రాము వెంటనే నాగేష్(వెంకట్) కాళ్ళ మీద షూట్ చేసాడు.
దాంతో నాగేష్(వెంకట్) కింద పడిపోయి నొప్పితో గిలగిలలాడిపోతున్నాడు.
రాము చేసిన పనికి రేణుక మొహంలొ సంతోషం కనిపించగా….మానస మొహంలో ఆశ్చర్యం కనిపిస్తున్నది.
దాంతో రాము వెంటనే మానస దగ్గరకు వెళ్ళి గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “సారీ….మానసా…..నీ ప్రేమని అర్ధం చేసుకోలేక పోయాను….రేణుకని బ్రతికించుకోవాలన్న స్వార్ధంతో నీకు అన్యాయం చేయాలనుకున్నాను….కాని నువ్వు నన్ను అసహ్యించుకోకపోగా నా కొసం ఈ త్యాగానికి సిధ్ధపడ్డావు….నన్ను క్షమించు,” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే మానస కూడా సంతోషంతో రాముని గట్టిగా కౌగిలించుకుని, “రామూ….ఇందులో క్షమాపణలు చెప్పడానికి ఏమున్నది…నీ ప్రేమ కొసం నువ్వు చేసావు….నా ప్రేమ కోసం నేను చేసాను….కాని ఇలాంటి ప్రయోగాలు ఎప్పటికైనా ప్రమాదమే,” అన్నది.
రాము : అవును మానసా….నన్నే ఒక్క నిముషం ఈ ప్రయోగం తప్పుగా అలోచించేలా చేసింది….ఇలాంటి ప్రయోగాలు సమాజానికి మేలు చేయకపోగా దీని వల్ల జరిగే నష్టం ఎక్కువగా ఉంటుంది…..(అంటూ మళ్ళి నాగేష్(వెంకట్) దగ్గరకు వచ్చాడు.)
రాము తన చేతిలో గన్ తీసుకుని నాగేష్ తలకు ఎయిమ్ చేసి, “ఒక్క నిముషం నన్ను కూడా నీ రూట్లోకి తెచ్చుకున్నావు…..నిన్ను ఇలాగే వదిలేస్తే చాలా ప్రమాదం,” అన్నాడు.
నాగేష్ భయపడుతూ, “వద్దు….నన్ను చంపొద్దు….ప్లీజ్….” అంట్రూ రాముని బ్రతిమలాడటం మొదలుపెట్టాడు.
“ఏరా...నువ్వు ఎంతమందిని చంపావు….అప్పుడు నీకు జాలి అనిపించలేదా….ఆఖరికి ఇపుడు నువ్వు ఉన్న ఈ శరీరం కూడా నీది కాదు…నువ్వు చిన్నప్పుడు కలిసి చదువుకున్న నీ ఫ్రండ్ది…మరి ఆయన శరీరంలోకి దూరినప్పుడు నీకు ఏమీ అనిపించలేదా….నీలాంటి వాడు బ్రతికి ఉండటం సమాజానికి చాలా చేటు కలిగిస్తుంది… నిన్ను జైల్లో పెడితే ఇపుడు నా మైండ్ని పొల్యూట్ చేసినట్టే అక్కడ వాళ్ళ మైండ్ కూడా పొల్యూట్ చేస్తావు,” అంటూ ఇక నాగేష్కి మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా గన్లో ఉన్న బుల్లెట్లు మొత్తం నాగేష్(వెంకట్) బాడీలోకి దింపేసాడు.
దాంతో నాగేష్(వెంకట్) చలనం లేకుండా పడిపోయాడు.
రాము మారిపోయి మంచిగా నిర్ణయం తీసుకోవడంతో రేణుక కూడా ఆనందంగా రాముని వాటేసుకున్నది.
మానస కూడా రాము దగ్గరకు వచ్చి వెనకనుండి గట్టిగా వాటేసుకున్నది.
అలా ఒక్క నిముషం గడిచిన తరువాత రాము వాళ్ళిద్దరి కౌగిలి నుండీ విడిపించుకుని, “పదండి….ఇక్కడ నుండి వెళ్దాం….ప్రసాద్ ఎలా ఉన్నాడో చూద్దాం,” అంటూ తన దగ్గర ఉన్న వాకీటాకీని తీసి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఇక్కడ జరిగింది చెప్పి ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేయమని చెప్పాడు.
అలాగే కమీషనర్కి ఫోన్ చేసి జరిగింది చెప్పి నాగేష్(వెంకట్)ని ఎన్కౌంటర్ చేసిన విషయం మొత్తం చెప్పేసాడు.
దాంతో కమీషనర్ అలాగే అని ల్యాబ్ దగ్గరకు వచ్చాడు.
అతను రాగానే మొత్తం జరిగింది చెప్పి, “సార్….ప్రసాద్ దగ్గరకు వెళ్తున్నా….ఏదైనా అవసరం అయితే పిలవండి సార్,” అన్నాడు.
“అదేంటి రామూ….ఈ న్యూస్ ప్రెస్కి రీలీజ్ చేద్దాం….కొద్దిసేపు ఉండు,” అంటూ కమీషనర్ రాముని ఆపి అక్కడ ఉన్న కానిస్టేబుల్తో రేణుకని, మానసని హాస్పిటల్లో దింపమని చెప్పాడు.
దాంతో కమీషనర్ ప్రెస్ మీట్ పెట్టి కేసు వివరాలు మొత్తం చెప్పి రాము, ప్రసాద్ కలిసి ఈ కేసుని ఎలా ఛేధించారో వివరంగా చెప్పారు.
ఆ కేసు గురించి చెబుతున్నంత సేపూ ప్రెస్ వాళ్ళు నమ్మలేనట్టు చాలా సైలెంట్గా ఒక్క ప్రశ్న కూడా వేయకుండా ఆసక్తిగా విన్నారు.
మొత్తం చెప్పిన తరువాత రాము ఆ కేసుకు సంబంధించిన సాక్ష్యాలను ప్రెస్కి రిలీజ్ చేసారు.
ఆ తరువాత రెండు రోజులు టీవీల్లో ఈ కేసు గురించి, కేసుని సాల్వ్ చేసిన రాము, ప్రసాద్, అతని టీం గురించే చర్చలు జరిపారు.
ఇదంతా ప్రసాద్ హాస్పిటల్లో ఉన్న టీవిలో చూసి చాలా సంతోషపడిపోయాడు.
వారం రోజుల తరువాత ప్రసాద్ హాస్పిటల్ నుండి డిస్చార్జ్ అయ్యాడు.
తరువాత రోజు రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరూ కమీషనర్ ఆఫీస్కి వెళ్లారు.
రాము, ప్రసాద్ లోపలికి వెళ్ళి కమీషనర్కి సెల్యూట్ చేసారు.
కమీషనర్ కూడా వాళ్ళ వైపు చూసి కూర్చోమన్నట్టు చైర్స్ వైపు చూపిస్తూ ప్రసాద్తో, “ఎలా ఉన్నది ప్రసాద్….అంతా బాగానే ఉన్నది కదా,” అనడిగాడు.
ప్రసాద్ : అంతా బాగున్నది సార్….డ్యూటీలో జాయిన్ అవడానికి ఫార్మాలిటీస్ కూడా పూర్చి చేసాను….
కమీషనర్ : గుడ్…గుడ్….(అంటూ రాము వైపు చూస్తూ)….ఇప్పుడు మీ ఇద్దరికీ ఒక న్యూస్ చెబుదామని పిలిచాను.
రాము : ఏంటి సార్….అది….
కమీషనర్ : ఇంత క్రిటికల్ కేస్ సక్సెస్ఫుల్గా సాల్వ్ చేసినందుకు నిన్ను యాంటీ టెర్రరిస్ట్ డిపార్ట్ మెంట్కి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తున్నట్టు ఆర్డర్స్ వచ్చాయి….
రాము : చాలా హ్యాపీగా ఉన్నది సార్…..ప్రమోషన్ కన్నా చాలా సంతోషంగా ఉన్నది సార్….
కమీషనర్ : కాని అక్కడ ఇంత దూకుడు పనికి రాదు రాము….చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి…క్రైం డిపార్ట్ మెంట్లో ఉంటేనే ఇప్పడికి పన్నెండు ఎన్కౌంటర్లు చేసావు….ఇంకా కొన్ని లెక్కలోకి రాకుండా చాలా జాగ్రత్తగా కేసులు క్లోజ్ చేసావు….
రాము : అవన్నీ ఎందుకు చేసానో మీక్కూడా తెలుసు కదా సార్…..
కమీషనర్ : అందుకనే…ఎప్పుడూ నిన్ను సపోర్ట్ చేస్తున్నాను….ఇప్పుడు కూడా నిన్ను ఆ డిపార్ట్ మెంట్కి పంపించడం నాకు ఇష్టం లేదు….కాకపోతే నువ్వు బాగా ఇంట్రెస్ట్ గా ఉన్నావని accept చేస్తున్నా…..(అంటూ ప్రసాద్ వైపు చూసి) రాముతో పాటు నీకు కూడా అవార్డ్ ప్రకటించారు….
ప్రసాద్ : చాలా థాంక్స్ సార్….మరి నా పరిస్థితి ఏంటి సార్….
కమీషనర్ : పరిస్థితి ఏంటి…అవార్డ్ ఇస్తున్నారు కదా…..
ప్రసాద్ : అదే….నన్ను కూడా రాము సార్తో పాటు యాంటీ టెర్రరిస్ట్ డిపార్ట్మెంట్లోకి పంపించడం లేదా….
కమీషనర్ : ఏంటి నువ్వు కూడా వెళ్తావా…..
ప్రసాద్ : ట్రాన్స్ ఫర్ చేయండి సార్….రాము సార్తో నాకు చాలా హ్యాపీగా ఉన్నది….
కమీషనర్ : రాముకి అంటే బాగా ఇంట్రెస్ట్ ఉన్నది….కాని ఆ డిపార్ట్ మెంట్ చాలా డేంజర్….ప్రాణాలకే ప్రమాదం…..
ప్రసాద్ : నాకు రాము సార్ మీద పూర్తి నమ్మకం ఉన్నది సార్….ఆయన తనతో పాటు ఉండే వాళ్ళని చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటారు…ఇన్నాళ్ళూ ఆయనతో పని చేసాను….ఇక పోయే టైం వస్తే ఏం చేయలేం సార్…..
కమీషనర్ : సరె…నీ ఇష్టం…నిన్ను రాము అసిస్టెంట్గా ట్రాన్స్ ఫర్ చేస్తాను….
ప్రసాద్ : థాంక్యూ వెరీ మచ్ సార్….
కమీషనర్ : (రాము వైపు చూసి) ప్రసాద్ని బాగా మాయ చేసావు రాము…..
రాము : నేను మాయ చేయడం ఏంటి సార్….అతను ఏమైనా అమ్మాయా….మాయ చేయడానికి…(అంటూ నవ్వాడు.)
ఆ మాట వినగానే ప్రసాద్, కమీషనర్ ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా నవ్వారు.
కమీషనర్ : నువ్వు ఎంత రోమియోవో నాకు బాగా తెలుసు రామూ….కాని జాగ్రత్త….ఈ మధ్య స్ట్రింగ్ ఆపరేషన్స్ చాలా చేస్తున్నారు….
రాము : అలాగే సార్…..
ఇద్దరూ అక్కడ నుండి బయటకు వచ్చారు.
రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరినీ ఈ కేసు సాల్వ్ చేసినందుకు ప్రభుత్వం వాళ్ళిద్దరికీ అవార్డ్ తో పాటు స్పెషల్ కమెండో ట్రైనింగ్కి పంపించారు.
అలా కొద్ది రోజుల తరువాత ట్రైనింగ్ కి వెళ్ళాల్సి ఉండగా రాము, ప్రసాద్ తమకిష్టమైన కాఫీషాప్ లో కూర్చుని సరదాగా మాట్లాడుకుంటున్నారు.
ప్రసాద్ : సార్....ఇంతకీ మీరు జరీనా మేడమ్ ని అనుభవించారా....
రాము : ఇంకా మరిచిపోలేదా....
ప్రసాద్ : కంటిన్యూ చేయండి సార్....చాలా ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉన్నది....
రాము : ఆ రోజు ఏం జరిగిందంటే.......(అంటూ మధ్యలో ఆపిన తన స్టోరిని కంటిన్యూ చేయడం మొదలుపెట్టాడు.....)
(To B Continued..........)
(తరువాత అప్డేట్ 870వ పేజీలో ఉన్నది.....https://xossipy.com/showthread.php?tid=27&page=870)