03-02-2020, 11:43 AM
(This post was last modified: 03-02-2020, 11:44 AM by Lakshmi. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
PART...21
దిగాలుగా ఇంటికి చేరింది సంజన...
అంత తొందరగా తిరిగి వచ్చిన సంజనను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు వివేక్...
"ఏమైంది సంజూ... ఆరోగ్యం బాలేదా...." అడిగాడు...
"అలాంటిదేం లేదు వివేక్... కావాలనే వచ్చేశా.... కొన్ని విషయాల గురించి ఆలోచించ వలసిన అవసరం ఉంది...." సోఫాలో కూలబడుతూ అంది సంజన...
" ఓకే... అలిసిపోయినట్లనిపిస్తున్నావ్.. టీ ఏమైనా తాగుతావా....?"
మొదటిసారి ఆల్కహాల్ తీసుకోవడం వల్లనో భరించలేని విషయాలు చర్చించినందువల్లనో గాని సంజన కి తలనొప్పిగా ఉంది... వివేక్ టీ ఇస్తా అనడంతో ఆమెకి ప్రాణం లేచొచ్చినట్టు అనిపించింది... వెంటనే ఓకే చెప్పింది... కొన్ని క్షణాల్లోనే వివేక్ ఆమెకి టీ అందించాడు...
ఆమె టీ తాగుతుంటే ముందర కూర్చొని
"ఆఫీస్ లో ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ వచ్చిందా... " అంటూ అడిగాడు..
వివేక్ తో మాట్లాడడానికి ఇదే సరైన సమయం అనుకుంది సంజన....
" అవును వివేక్ ఒక సమస్య వచ్చింది.... దాని వల్ల నా ఉద్యోగమే పోవచ్చు" అంది..
" వ్వాట్...." అరిచాడు వివేక్...
" ఏమైంది సంజూ... అంతా బాగానే ఉంది అన్నావ్ గా... ఇంతలో ఏం జరిగింది... నిన్ననే వెళ్లి బ్యాంక్ వాడితో పెండింగ్ లో ఉన్న బకాయిల గురించి మాట్లాడి వచ్చాను... పిల్లల ఫీజులు వాటికంటే ఎక్కువగా ఉంటున్నాయి... ఈ పరిస్థితుల్లో నువ్ ఈ మాట అంటావేంటి... నాకేం అర్థం కావట్లేదు.. అసలెందుకు... ఏం... ఎన్టీ... ." సనిగాడు వివేక్...
"వివేక్... నువు గాభరా పడి నన్ను గాభరా పెట్టకు ప్లీస్.... నన్ను కాస్త ఆలోచించుకోనివ్వు..." అంది సంజన...
" సంజూ... విషయం ఏదైనా నాతో చెప్పు... అన్నీ నీ మీదే వేసుకొని ఇబ్బంది పడవద్దు... ఇద్దరం కలిసి ఏదైనా పరిష్కారం ఆలోచిద్దాం..." అన్నాడు వివేక్...
చెప్పడం మంచిదే అనిపించింది సంజన కు..
"వివేక్... టెన్షన్ పడకుండా నేను చెప్పేది సాంతం విను... ఈ రోజు నేను స్నేహని కలిశాను.... ఆనంద్ కి సెక్రెటరీగా నాకిస్తానన్న ప్రమోషన్ గురించి చర్చించాను... " చెప్పడం మొదలుపెట్టింది సంజన...
వివేక్ మౌనంగా వింటున్నట్టు తలూపాడు...
"సెక్రెటరీ పోస్ట్ నాకు ఇవ్వడానికి అన్నీ ఓకే గానీ దానికోసం స్నేహ ఒక కండిషన్ చెప్పింది.. " అంటూ ఆపింది సంజన...
కండిషన్ ఏమై ఉంటుందో వివేక్ కి చూచాయగా తెలిసిపోతుంది...
"మనం దేని గురించి అయితే భయపడుతున్నామో దాని గురించే చెప్పింది స్నేహ... ఆమె ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే.. పోస్ట్ కోసం... నేను ... నేను.... ఆనంద్ తో... " పూర్తి చేయలేకపోయింది సంజన... తన భర్తతో ఆ విషయం మాట్లాడడం ఆమెకు చాలా బాధగానూ, ఇబ్బందిగానూ అనిపించింది...
" ఛీ ఛీ ఎంత నీచపు మనుషులు వీళ్ళు.... ఒక మనిషి కష్టాల్లో ఉంటే వాటిని ఇలా వాడుకోవాలని చూస్తున్నారు....అసలు మనుషులా. రాక్షసులా" అసహ్యించుకుంది సంజన...
వివేక్ ఏం మాట్లాడకుండా కూర్చున్నాడు... ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నాడు...
సంజన కూడా మౌనంగా ఉండిపోయింది...
కాసేపయ్యాక వివేక్ అకస్మాత్తుగా అడిగాడు...
" వాళ్ళ ఉద్దేశ్యం ఏంటి సంజూ... ఒక రాత్రి కోసమా... లేక..."
సంజన ఆ ప్రశ్న విని షాక్ అయింది... నిజానికి ఆమె వివేక్ కూడా తనతో పాటు వాళ్ళని తిడతాడు అనుకుంది... కానీ వివేక్ ప్రశ్న విని ఆమెకు కోపం వచ్చింది....
" ఏమో వివేక్ నాకు తెలియదు... వాళ్ళు ఒక రాత్రి లేదా ఒక రోజుకు అడిగారా... లేక జీవితాంతము అనా అనేది నాకు తెలియదు" అంది కోపంగా...
"అంటే సంజూ... అదీ... అసలు స్నేహ ఏం చెప్పిందీ... నువ్వు... ఆనంద్ తో... " నసిగాడు ..
తనకు ఇబ్బందిగా ఉన్న అంశంలో... వివేక్ ఇంకా వివరాలు అడుగుతుంటే సంజనకు మరింత కోపం వచ్చింది...
"నీవేం తెలుసుకోవాలి అనుకుంటున్నావు వివేక్... నేను ఆనంద్ ను రెచ్చగొడుతూ ఫ్లర్ట్ చేస్తే సరిపోతుందా లేక ఆయనతో దెంగించుకోవాలా అని అడగాల్సి ఉండెనా స్నేహని... అసలు ఆమెతో ఇలాంటి మాటలు ఎలా మాట్లాడగలను అనుకున్నవ్ నువ్వు..." గట్టిగా కోపంతో అంది సంజన
"సంజనా.... కోపం తెచ్చుకోవద్దు... ప్లీజ్... నేను నువ్ జాబ్ మానకుండా ఏదైనా మార్గం ఉందేమో అని ఆలోచిస్తున్నా..." అనునయంగా అన్నాడు తలదించుకుని...
సంజన అతని వైపు ఓ పురుగుని చూసినట్టు చూసింది.
"నాకేం తెలీదు వివేక్... ఏదైనా జరగొచ్చు " అంది కచ్చగా...
వాళ్లిద్దరి మధ్య కొద్ది సేపటి వరకు ఎలాంటి సంభాషణా జరగలేదు... సంజన కళ్ళు మూసుకుని దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తుంది... వివేక్ తల దించుకుని కూర్చున్నాడు...
"నువ్వేమంటావ్ వివేక్... నేను ఈ జాబ్ మానేసి వేరే ఏదైనా ట్రై చేయనా...? " కళ్ళు అలాగే మూసుకుని తల వెనక్కి వాల్చి అడిగింది సంజన ...
"దయచేసి.... యెస్ చెప్పు వివేక్.... యెస్ అనే ఒక్క మాటతో ఈ తలనొప్పికి చెక్ పెట్టు..." మనసులో అనుకుంది సంజన... భర్తగా వివేక్ నిర్ణయం తీసుకుంటే తనకు సులువుగా ఉంటుందని ఆశపడింది సంజన....
"అది నీ ఇష్టం సంజనా.... నువ్వేం నిర్ణయం తీసుకున్నా నాకు ఓకే.. " సంజన ఆశలపై నీళ్లు చల్లాడు వివేక్... అపనమ్మకంగా కళ్ళు తెలిచి చూసింది... వివేక్ ను చూస్తుంటే ఆమెకు విపరీతమైన కోపం వస్తుంది...
"నువ్వేం మాట్లాడుతున్నావో నీకు అర్థమవుతుందా వివేక్... ఆలోచించే అంటున్నావా ఆ మాట" అడిగింది సూటిగా...
"సంజనా... ఇప్పుడు నాకు జాబ్ లేదు... ఇప్పట్లో దొరికేలా కూడా లేదు... నీకున్న జాబ్ ఒక్కటే మనకు ఆధారం... అదే ఇప్పుడు మనకింత తిండి పెడుతోంది... అలాగని నీకు ఇష్టం లేని పని చెయ్యమని నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టడం నాకు ఇష్టం లేదు... నీకు ఏది కంఫర్ట్ గా ఉంటే అది చెయ్... " సంజన మొహం వైపు చూడకుండా ఎటో చూస్తూ అన్నాడు వివేక్...
సంజన సోఫా మీద తల వెనక్కి వాల్చి కళ్ళ మీద చేతిని అడ్డంగా పెట్టుకుంది... వచ్చే కన్నీళ్లని వత్తి పెడుతోంది... అవి బయటకు రావడం ఆమెకు ఇష్టం లేదు... పది నిమిషాల పాటు ఏం మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉండి పోయింది... వివేక్ కూడా తల దించుకుని మౌనంగా కూర్చున్నాడు...
చివరికి సంజన తన కళ్ల మీద నుండి చేతిని తీసింది.... పక్కనున్న టవల్ తో కళ్ళు తుడుచుకుని గట్టిగా నిట్టూర్చింది. ఇప్పుడామె ముఖం తేటగా ఉంది.. వివేక్ ఆమె వైపు చూసాడు... ఆమె ఏదో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చిందని అర్థమయింది అతనికి...
" వివేక్ మీద ఆశపెట్టుకోడం అనవసరం... అతడు ఏదో చేస్తాడని... భర్తగా తన బాధల్ని తీరుస్తాడు అని ఎదురుచూడడం వేస్ట్... ఏది చేసినా నేనే చెయ్యాలి.... కానీ చెయ్యడానికి ఒకటే ఆప్షన్ ఉంది....తప్పనిసరిగా నేనిది చెయ్యాల్సిందే.... చేస్తాను కూడా... " తనలో తను అనుకుంది సంజన..
అతని వైపు తిరిగి..
"వివేక్.... నేను ఆ ఆఫర్ తీసుకోవాలని అనుకుంటున్నా... ఇక ఏమన్నా జరగని... నేను అన్నిటికీ సిద్ధమయ్యాను... కానీ నువ్వు ఇకముందు ఎప్పుడూ దీని మీద నన్ను క్వశ్చన్ చెయ్యొద్దు... అర్థమైందా... " స్పష్టంగా చెప్పింది...
"ఓకే సంజనా.... ఈ విషయం లోనే కాదు మరే విషయంలోనూ నేను నిన్ను ప్రశ్నించను... నువ్వే నిర్ణయం తీసుకున్నా సరే " తలెత్తకుండానే జవాబిచ్చాడు వివేక్...
సంజన వెంటనే లేచి స్నేహ ఇచ్చినా కవర్ అందుకొని బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళింది...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)