27-01-2020, 02:32 PM
(This post was last modified: 27-01-2020, 02:38 PM by prasad_rao16. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
రాము : నీకు తెలిస్తే…చెప్పు ప్రసాద్…అతను మేజర్…మన ఇష్టం వచ్చినట్టు ఆయన్ను ఎంక్వైరీ చేయలేము… (అంటూ అక్కడ కస్టమ్స్ ఆఫీసర్స్‍కి తన దగ్గర ఉన్న ఆర్డర్ చూపించి లోపలికి వెళ్ళారు.)
అప్పుడే మేజర్ నాగేష్ ఫ్లైట్ దిగి airport లోపలికి వస్తున్నాడు.
బాడీగార్డుల మధ్యలో ఉన్న ఆయన్ని కలవడానికి రాము దగ్గరకు వెళ్లాడు.
కాని అతని బాడీగార్డ్స్ రాముని పక్కకు నెట్టడంతో మేజర్‍ని కలవలేకపోయాడు.
దాంతో రాము అక్కడే నిలబడి airport నుండి బయటకు వెళ్ళిపోతున్న మేజర్ నాగేష్ని ఎలా కలవాలా అని ఆలోచిస్తూ అతని వైపే చూస్తున్నాడు.
మేజర్ నాగేష్ బయటకు వెళ్లబోతూ ఒక్కసారి ఆగి వెనక్కు తిరిగి రాము వైపు చూసి వెటకారంగా ఒక నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
దాంతో మేజర్ నాగేష్ బాడీలో ప్రమేద్ యాక్టివేట్ అయ్యాడని రాముకి పూర్తిగా అర్ధమైపోయింది.
రాము వెంటనే కమీషనర్ దగ్గరకు వచ్చి, “సార్…ప్లీజ్….ఆయనతో ఒక్కసారి కలిసి మాట్లాడేలా పర్మిషన్ తీసుకోండి సార్….ఆయనతో మాట్లాడితే మనకు ఏదో ఒక లూప్ హోల్ దొరుకుతుంది….మనం అక్కడ నుండి ప్రొసీడ్ అవొచ్చు…. సతీష్ ని మనం అరెస్ట్ చేయకపోయి ఉంటే ఈ కేస్‍లో మన ఇంత దూరం వచ్చే వాళ్ళమే కాదు….” అన్నాడు.
కమీషనర్ : లేదు రామూ….మనం రూల్స్‍ని దాటి చాలా చేసాం….ఆయన మామూలు మనిషి అయితే పర్లేదు….కాని ఆయన ఒక మేజర్…ఆయకు కోపం వస్తే ఎలాంటి ప్రాబ్లమ్ అయినా క్రియేట్ చేస్తారు….
రాము : సార్….ఒక్కసారి కలవడానికి పర్మిషన్ ఇవ్వండి సార్…..
కమీషనర్ : కుదరదు రామూ….(అంటూ బయటకు వచ్చి కారులో వెళ్ళిపోయాడు.)
దాంతో రాముకి ఏం చెయ్యాలో తెలియక ప్రసాద్‍ని తీసుకుని తన స్టేషన్‍కి వెళ్తున్నాడు.
ప్రసాద్ డ్రైవింగ్ చేస్తుండగా రాము కారులో కూర్చుని ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తుంటే ఫోన్ మోగే సరికి ఆలోచనల్లోంచి బయటకు వచ్చి…..
రాము : హలో…..
మేజర్ : ఏమ్మా రాము…నన్ను కలవాలనుకుంటున్నావా…సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు ఆర్మీ క్యాంపస్‍కి వచ్చేయ్ …కలిసి మాట్లాడుకుందాం…..(అని ఫోన్ కట్ చెసాడు.)
రాము కూడా ఫోన్ పెట్టేసి మేజర్ ఫోన్ చేసి రమ్మనడం ఏంటి అని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు.
సాయంత్రం నాలుగింటికి ఆర్మీ క్యాంప్‍కి రాము వెళ్ళి అక్కడ మేజర్ నాగేష్ ని కలవాలని చెప్పాడు.
దాంతో వాళ్ళు రాముని చెక్ చేసి మేజర్ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళారు.
మేజర్ ఇంకా రాకపోవడంతో రాము అక్కడ చైర్‍లో కూర్చున్నాడు.
ఐదు నిముషాలకు మేజర్ అక్కడకు రావడంతో ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు పరిచయం చేసుకున్నారు.
మేజర్ తన చైర్‍లో కూర్చుంటూ తన వాళ్ళకు సైగ చేసాడు.
దాంతో రాము తన చైర్‍లో కూర్చోగానే వాళ్ళు అక్కడ ఉన్న తాళ్లతో రాముని కదలకుండా పట్టుకుని చైర్‍కి కట్టేశారు.
రాము కోపంగా, “ఏంటిది,” అని అంటూ తన కట్లను విడిపించుకోవడానికి ట్రై చెస్తున్నాడు.
మేజర్ తన వాళ్ల వైపు చూసి, “మీరు బయట ఉండండి….నేను ఇతనితో పర్సనల్‍గా మాట్లాడాలి,” అన్నాడు.
దాంతో వాళ్ళు అక్కడా నుండి వెళ్ళీపోయారు.
తరువాత మేజర్ ప్రశాంతంగా తన టేబుల్ మీద ఉన్న సిగార్ తీసుకుని లైటర్‍తో వెలిగించుకుంటూ, “చెప్పాను కదా రామూ….నేను తలుచుకుంటే ఏమైనా చేయగలనని ఆ రోజే చెప్పాను…ఇప్పుడు నేను మేజర్…నన్ను టచ్ కూడా చేయలేవు….తరువాత నేను మినిస్టర్ అవొచ్చు….ఆ తరువాత ప్రైమ్ మినిస్టర్ కూడా అవొచ్చు….” అంటూ రాము ఎదురుగా వచ్చి నిల్చుని, “నువ్వ్ ఏం పీకుతావు రామూ….నేను ఇంకా వెయ్యేళ్ళు బ్రతుకుతాను…నాకు చావే లేదు… అందుకే నీకు మర్యాదగా చెబుతున్నా….నాతో పెట్టుకోకుండా నీ పని నువ్వు చూసుకుంటే నీకే మంచిది….నువ్వు నా గురించి….ఈ కేసు గురించి చెప్తే ఎవరూ నమ్మరు….పైగా పిచ్చోడిని చూసినట్టు చూస్తారు….ఇప్పటికి నిన్ను వదిలేస్తున్నా….మళ్ళీ నా జోలికి వచ్చావంటే….ఈసారి నీ ప్రాణాలు తీసేస్తాను,” అంటూ తన వాళ్ళను పిలిచి కట్లు విప్పదీయించాడు.
రాము అక్కడ నుండి వచ్చి మనోజ్ ని కలిసి జరిగింది మొత్తం వివరంగా చెప్పాడు.
అంతా విన్న ఆయన రాము వైపు చూస్తూ, “నువ్వు చెబుతుంది వింటుంటే చాలా షాకింగా ఉన్నది రామూ….మనకు వేరే దారి లేదు….ఎలాగైనా వెంకట్ ల్యాబ్‍ని కనిపెట్టి తీరాలి….ఆ AICPని నాశనం చేయాలి….అప్పుడే మనం దీన్ని ఆపగలం,” అన్నాడు.
దాంతో రాము తన స్టేషన్‍కి వెళ్ళి ప్రసాద్‍తో సహా తన టీమ్ అందరినీ పిలిచి జరిగింది మొత్తం చెప్పి, “ఇప్పుడు మనం రెండు టీమ్స్‍గా పని చేయాలి…..ఒక టీం వాడి ల్యాబ్ ఎక్కడ ఉన్నదో కనిపెట్టాలి….అదే టైంలొ వెంకట్ ల్యాబ్‍లోకి వెళ్లకుండా కనిపెట్టాలి….మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) ఎక్కడకు వెళ్తున్నాడు….ఎవరిని కలవడానికి వెళ్తున్నాడు అని తెలుసుకోవడానికి ఫాలో అవ్వాలి…ఇంకో టీం మానస ఇచ్చిన పదిహేను మందిని వాచ్ చేస్తూ ఉండాలి….దీని కోసం రిటైర్డ్ పోలిస్ ఆఫీసర్స్ అందరి హెల్ప్ తీసుకుందాం….
వీళ్ళందరూ ఎలా చేయాలా అని ప్లాన్ చేస్తుండగా ఇక్కడ మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) మాత్రం ప్రశాంతంగా తన కారులో తనకు తెలిసిన వాళ్ళను కలవడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు.
కాని అక్కడ రాము సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను కాపలా పెట్టడంతో వెళ్ళడానికి వీల్లేక వెనక్కి తిరిగి వచ్చేస్తున్నాడు.
అప్పటికే మేజర్ నాగేష్(వెంకట్)ని ఇద్దరు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు మఫ్టీలో ఫాలో అవుతూ ఎప్పటికప్పుడు రాముకి ఇన్ఫర్‍మేషన్ అందిస్తున్నారు.
మానస కూడా ఈ కేసులో రాముకి తన వంతు సహాయం చేస్తూ మధ్యమధ్యలో తన అందాలతో రాము టెన్షన్‍ను తగ్గిస్తున్నది.
రాము కూడా ఈ కేసుని చాలా ప్రెస్టేజియస్‍గా తీసుకుని దాని మీదే వర్క్ చేస్తుండే సరికి చూసేవాళ్ళకు రాము, మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) మధ్యలో యుధ్ధం జరుగుతున్నదా అన్నట్టు సాగుతున్నది.
దాంతో రెండు రోజుల తరువాత రాముకి ఒక ఫోన్ కాల్ రావడంతో ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా వెంకట్ భార్య ట్రీట్‍మెంట్ తీసుకుంటున్న హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళాడు.
రాముతో పాటు మానస కూడా హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళింది.
వీళ్ళిద్దరూ రావడం చూసిన డ్యూటీ డాక్టర్, “కొద్దిసేపటి క్రితం సృహ వచ్చింది….అందుకే మీకు ఫోన్ చేసాను….కాన్ వెంటనే మళ్ళి సృహ కోల్పోయారు….” అన్నాడు.
దాంతో రాముకి ఆమెతో మాట్లాడటానికి ఏమీ లేక వెళ్ళబోతుండగా ఆమె తన చేత్తో రాము చేతిని పట్టుకుని ఆపింది.
రాము వెంటనే ఆమె దగ్గరకు వెళ్ళి, “అమ్మా….మీ భర్త వెంకట్ గురించి ఏమైనా చెప్పగలరా,” అని అడిగాడు.
ఆమె చిన్నగా రాము వైపు తల తిప్పింది.
రాము వెంటనే డాక్టర్ వైపు మాట్లాడొచ్చా అన్నట్టు చూసాడు.
“అడగండి….ఏం పర్లేదు సార్,” అన్నాడు డాక్టర్.
రాము : మీ ఆయన వెంకట్ కి ఒక ప్రైవేట్ ల్యాబ్ ఉన్నది కదా…..అది ఎక్కడ ఉన్నది…తెలుసా మీకు…..
ఆ మాటకు ఆమె తెలుసు అన్నట్టు తల ఊపుతూ రాయడానికి పెన్ను కావాలి అన్నట్టు సైగ చేసింది.
పక్కనే ఉన్న ప్రసాద్ వెంటనే ప్యాడ్ తీసుకుని ఆమె రాయడానికి అనుకూలంగా పెడుతూ….ఆమె చేతికి రాయడానికి అన్నట్టు పెన్ను ఇచ్చాడు.
ఆమె పెన్ను పట్టుకుని ప్యాడ్ మీద సున్నా లాగా రాస్తూ అలాగే మళ్ళీ సృహ తప్పి పోయింది.
ఆమె ఏం రాసిందో అర్ధం కాక రాము అలాగే దాని వైపు చూస్తున్నాడు.
ప్రసాద్ : ఏం రాసారు సార్…..
రాము : అర్ధం కాలేదు ప్రసాద్….ఏవో సర్కిల్స్ డ్రా చేసారు….
ఆమె రాసిన సర్కిల్స్‍కి అర్ధం ఏమిటో తెలియక ముగ్గురూ బయటకు వచ్చి రౌండ్ షేప్‍లో ఏముంటాయో ఒక్కొక్కటి చెప్పుకుంటున్నారు.
అలా హాస్పిటల్ కారిడార్‍లో నడుస్తున్న వాళ్ళకు దెబ్బలతో రక్తంతో తడిచిపోయిన ఒకతన్ని స్ట్రక్చర్ మీద తీసుకువస్తూ ఉంటే అతను చనిపోవడం చూసి రాముకి ఒక్కసారిగా తల తిరిగినట్టు అయింది.
అది చూసిన మానస వెంటనే రాముని పట్టుకుని అక్కడ విజిటర్స్ గ్యాలరీలో ఉన్న చైర్‍లో కూర్చోబెట్టింది.
రాముని అలా చూసిన ప్రసాద్ కంగారు పడుతూ……
ప్రసాద్ : ఏమయింది….ఇప్పటి దాకా బాగానే ఉన్నారు కదా….
మానస : ఇదివరకు ట్రీట్‍మెంట్ చేసినప్పుడు ఏదో మర్చిపోలేని సంఘటన బావిలో జరిగిందంట…దాంతో అప్పుడప్పుడు ఇలా కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు అవుతుంది…..
మానస అలా అనగానే రాముకి ఏదో ఆలోచన వచ్చినట్టు ఆమె వైపు చూస్తూ….
రాము : ఇప్పుడు నువ్వు ఏమన్నావు….
మానస : మీ జీవితంలో ఏదో ముఖ్య సంఘటన ఏదో బావిలో జరిగింది అని…..
అప్పుడే మేజర్ నాగేష్ ఫ్లైట్ దిగి airport లోపలికి వస్తున్నాడు.
బాడీగార్డుల మధ్యలో ఉన్న ఆయన్ని కలవడానికి రాము దగ్గరకు వెళ్లాడు.
కాని అతని బాడీగార్డ్స్ రాముని పక్కకు నెట్టడంతో మేజర్‍ని కలవలేకపోయాడు.
దాంతో రాము అక్కడే నిలబడి airport నుండి బయటకు వెళ్ళిపోతున్న మేజర్ నాగేష్ని ఎలా కలవాలా అని ఆలోచిస్తూ అతని వైపే చూస్తున్నాడు.
మేజర్ నాగేష్ బయటకు వెళ్లబోతూ ఒక్కసారి ఆగి వెనక్కు తిరిగి రాము వైపు చూసి వెటకారంగా ఒక నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
దాంతో మేజర్ నాగేష్ బాడీలో ప్రమేద్ యాక్టివేట్ అయ్యాడని రాముకి పూర్తిగా అర్ధమైపోయింది.
రాము వెంటనే కమీషనర్ దగ్గరకు వచ్చి, “సార్…ప్లీజ్….ఆయనతో ఒక్కసారి కలిసి మాట్లాడేలా పర్మిషన్ తీసుకోండి సార్….ఆయనతో మాట్లాడితే మనకు ఏదో ఒక లూప్ హోల్ దొరుకుతుంది….మనం అక్కడ నుండి ప్రొసీడ్ అవొచ్చు…. సతీష్ ని మనం అరెస్ట్ చేయకపోయి ఉంటే ఈ కేస్‍లో మన ఇంత దూరం వచ్చే వాళ్ళమే కాదు….” అన్నాడు.
కమీషనర్ : లేదు రామూ….మనం రూల్స్‍ని దాటి చాలా చేసాం….ఆయన మామూలు మనిషి అయితే పర్లేదు….కాని ఆయన ఒక మేజర్…ఆయకు కోపం వస్తే ఎలాంటి ప్రాబ్లమ్ అయినా క్రియేట్ చేస్తారు….
రాము : సార్….ఒక్కసారి కలవడానికి పర్మిషన్ ఇవ్వండి సార్…..
కమీషనర్ : కుదరదు రామూ….(అంటూ బయటకు వచ్చి కారులో వెళ్ళిపోయాడు.)
దాంతో రాముకి ఏం చెయ్యాలో తెలియక ప్రసాద్‍ని తీసుకుని తన స్టేషన్‍కి వెళ్తున్నాడు.
ప్రసాద్ డ్రైవింగ్ చేస్తుండగా రాము కారులో కూర్చుని ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తుంటే ఫోన్ మోగే సరికి ఆలోచనల్లోంచి బయటకు వచ్చి…..
రాము : హలో…..
మేజర్ : ఏమ్మా రాము…నన్ను కలవాలనుకుంటున్నావా…సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు ఆర్మీ క్యాంపస్‍కి వచ్చేయ్ …కలిసి మాట్లాడుకుందాం…..(అని ఫోన్ కట్ చెసాడు.)
రాము కూడా ఫోన్ పెట్టేసి మేజర్ ఫోన్ చేసి రమ్మనడం ఏంటి అని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు.
సాయంత్రం నాలుగింటికి ఆర్మీ క్యాంప్‍కి రాము వెళ్ళి అక్కడ మేజర్ నాగేష్ ని కలవాలని చెప్పాడు.
దాంతో వాళ్ళు రాముని చెక్ చేసి మేజర్ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళారు.
మేజర్ ఇంకా రాకపోవడంతో రాము అక్కడ చైర్‍లో కూర్చున్నాడు.
ఐదు నిముషాలకు మేజర్ అక్కడకు రావడంతో ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు పరిచయం చేసుకున్నారు.
మేజర్ తన చైర్‍లో కూర్చుంటూ తన వాళ్ళకు సైగ చేసాడు.
దాంతో రాము తన చైర్‍లో కూర్చోగానే వాళ్ళు అక్కడ ఉన్న తాళ్లతో రాముని కదలకుండా పట్టుకుని చైర్‍కి కట్టేశారు.
రాము కోపంగా, “ఏంటిది,” అని అంటూ తన కట్లను విడిపించుకోవడానికి ట్రై చెస్తున్నాడు.
మేజర్ తన వాళ్ల వైపు చూసి, “మీరు బయట ఉండండి….నేను ఇతనితో పర్సనల్‍గా మాట్లాడాలి,” అన్నాడు.
దాంతో వాళ్ళు అక్కడా నుండి వెళ్ళీపోయారు.
తరువాత మేజర్ ప్రశాంతంగా తన టేబుల్ మీద ఉన్న సిగార్ తీసుకుని లైటర్‍తో వెలిగించుకుంటూ, “చెప్పాను కదా రామూ….నేను తలుచుకుంటే ఏమైనా చేయగలనని ఆ రోజే చెప్పాను…ఇప్పుడు నేను మేజర్…నన్ను టచ్ కూడా చేయలేవు….తరువాత నేను మినిస్టర్ అవొచ్చు….ఆ తరువాత ప్రైమ్ మినిస్టర్ కూడా అవొచ్చు….” అంటూ రాము ఎదురుగా వచ్చి నిల్చుని, “నువ్వ్ ఏం పీకుతావు రామూ….నేను ఇంకా వెయ్యేళ్ళు బ్రతుకుతాను…నాకు చావే లేదు… అందుకే నీకు మర్యాదగా చెబుతున్నా….నాతో పెట్టుకోకుండా నీ పని నువ్వు చూసుకుంటే నీకే మంచిది….నువ్వు నా గురించి….ఈ కేసు గురించి చెప్తే ఎవరూ నమ్మరు….పైగా పిచ్చోడిని చూసినట్టు చూస్తారు….ఇప్పటికి నిన్ను వదిలేస్తున్నా….మళ్ళీ నా జోలికి వచ్చావంటే….ఈసారి నీ ప్రాణాలు తీసేస్తాను,” అంటూ తన వాళ్ళను పిలిచి కట్లు విప్పదీయించాడు.
రాము అక్కడ నుండి వచ్చి మనోజ్ ని కలిసి జరిగింది మొత్తం వివరంగా చెప్పాడు.
అంతా విన్న ఆయన రాము వైపు చూస్తూ, “నువ్వు చెబుతుంది వింటుంటే చాలా షాకింగా ఉన్నది రామూ….మనకు వేరే దారి లేదు….ఎలాగైనా వెంకట్ ల్యాబ్‍ని కనిపెట్టి తీరాలి….ఆ AICPని నాశనం చేయాలి….అప్పుడే మనం దీన్ని ఆపగలం,” అన్నాడు.
దాంతో రాము తన స్టేషన్‍కి వెళ్ళి ప్రసాద్‍తో సహా తన టీమ్ అందరినీ పిలిచి జరిగింది మొత్తం చెప్పి, “ఇప్పుడు మనం రెండు టీమ్స్‍గా పని చేయాలి…..ఒక టీం వాడి ల్యాబ్ ఎక్కడ ఉన్నదో కనిపెట్టాలి….అదే టైంలొ వెంకట్ ల్యాబ్‍లోకి వెళ్లకుండా కనిపెట్టాలి….మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) ఎక్కడకు వెళ్తున్నాడు….ఎవరిని కలవడానికి వెళ్తున్నాడు అని తెలుసుకోవడానికి ఫాలో అవ్వాలి…ఇంకో టీం మానస ఇచ్చిన పదిహేను మందిని వాచ్ చేస్తూ ఉండాలి….దీని కోసం రిటైర్డ్ పోలిస్ ఆఫీసర్స్ అందరి హెల్ప్ తీసుకుందాం….
వీళ్ళందరూ ఎలా చేయాలా అని ప్లాన్ చేస్తుండగా ఇక్కడ మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) మాత్రం ప్రశాంతంగా తన కారులో తనకు తెలిసిన వాళ్ళను కలవడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు.
కాని అక్కడ రాము సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను కాపలా పెట్టడంతో వెళ్ళడానికి వీల్లేక వెనక్కి తిరిగి వచ్చేస్తున్నాడు.
అప్పటికే మేజర్ నాగేష్(వెంకట్)ని ఇద్దరు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు మఫ్టీలో ఫాలో అవుతూ ఎప్పటికప్పుడు రాముకి ఇన్ఫర్‍మేషన్ అందిస్తున్నారు.
మానస కూడా ఈ కేసులో రాముకి తన వంతు సహాయం చేస్తూ మధ్యమధ్యలో తన అందాలతో రాము టెన్షన్‍ను తగ్గిస్తున్నది.
రాము కూడా ఈ కేసుని చాలా ప్రెస్టేజియస్‍గా తీసుకుని దాని మీదే వర్క్ చేస్తుండే సరికి చూసేవాళ్ళకు రాము, మేజర్ నాగేష్(వెంకట్) మధ్యలో యుధ్ధం జరుగుతున్నదా అన్నట్టు సాగుతున్నది.
దాంతో రెండు రోజుల తరువాత రాముకి ఒక ఫోన్ కాల్ రావడంతో ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా వెంకట్ భార్య ట్రీట్‍మెంట్ తీసుకుంటున్న హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళాడు.
రాముతో పాటు మానస కూడా హాస్పిటల్‍కి వెళ్ళింది.
వీళ్ళిద్దరూ రావడం చూసిన డ్యూటీ డాక్టర్, “కొద్దిసేపటి క్రితం సృహ వచ్చింది….అందుకే మీకు ఫోన్ చేసాను….కాన్ వెంటనే మళ్ళి సృహ కోల్పోయారు….” అన్నాడు.
దాంతో రాముకి ఆమెతో మాట్లాడటానికి ఏమీ లేక వెళ్ళబోతుండగా ఆమె తన చేత్తో రాము చేతిని పట్టుకుని ఆపింది.
రాము వెంటనే ఆమె దగ్గరకు వెళ్ళి, “అమ్మా….మీ భర్త వెంకట్ గురించి ఏమైనా చెప్పగలరా,” అని అడిగాడు.
ఆమె చిన్నగా రాము వైపు తల తిప్పింది.
రాము వెంటనే డాక్టర్ వైపు మాట్లాడొచ్చా అన్నట్టు చూసాడు.
“అడగండి….ఏం పర్లేదు సార్,” అన్నాడు డాక్టర్.
రాము : మీ ఆయన వెంకట్ కి ఒక ప్రైవేట్ ల్యాబ్ ఉన్నది కదా…..అది ఎక్కడ ఉన్నది…తెలుసా మీకు…..
ఆ మాటకు ఆమె తెలుసు అన్నట్టు తల ఊపుతూ రాయడానికి పెన్ను కావాలి అన్నట్టు సైగ చేసింది.
పక్కనే ఉన్న ప్రసాద్ వెంటనే ప్యాడ్ తీసుకుని ఆమె రాయడానికి అనుకూలంగా పెడుతూ….ఆమె చేతికి రాయడానికి అన్నట్టు పెన్ను ఇచ్చాడు.
ఆమె పెన్ను పట్టుకుని ప్యాడ్ మీద సున్నా లాగా రాస్తూ అలాగే మళ్ళీ సృహ తప్పి పోయింది.
ఆమె ఏం రాసిందో అర్ధం కాక రాము అలాగే దాని వైపు చూస్తున్నాడు.
ప్రసాద్ : ఏం రాసారు సార్…..
రాము : అర్ధం కాలేదు ప్రసాద్….ఏవో సర్కిల్స్ డ్రా చేసారు….
ఆమె రాసిన సర్కిల్స్‍కి అర్ధం ఏమిటో తెలియక ముగ్గురూ బయటకు వచ్చి రౌండ్ షేప్‍లో ఏముంటాయో ఒక్కొక్కటి చెప్పుకుంటున్నారు.
అలా హాస్పిటల్ కారిడార్‍లో నడుస్తున్న వాళ్ళకు దెబ్బలతో రక్తంతో తడిచిపోయిన ఒకతన్ని స్ట్రక్చర్ మీద తీసుకువస్తూ ఉంటే అతను చనిపోవడం చూసి రాముకి ఒక్కసారిగా తల తిరిగినట్టు అయింది.
అది చూసిన మానస వెంటనే రాముని పట్టుకుని అక్కడ విజిటర్స్ గ్యాలరీలో ఉన్న చైర్‍లో కూర్చోబెట్టింది.
రాముని అలా చూసిన ప్రసాద్ కంగారు పడుతూ……
ప్రసాద్ : ఏమయింది….ఇప్పటి దాకా బాగానే ఉన్నారు కదా….
మానస : ఇదివరకు ట్రీట్‍మెంట్ చేసినప్పుడు ఏదో మర్చిపోలేని సంఘటన బావిలో జరిగిందంట…దాంతో అప్పుడప్పుడు ఇలా కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు అవుతుంది…..
మానస అలా అనగానే రాముకి ఏదో ఆలోచన వచ్చినట్టు ఆమె వైపు చూస్తూ….
రాము : ఇప్పుడు నువ్వు ఏమన్నావు….
మానస : మీ జీవితంలో ఏదో ముఖ్య సంఘటన ఏదో బావిలో జరిగింది అని…..
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)