10-01-2020, 02:00 PM
పిచ్చి మొహం
— పెద్దింటి జగన్నాధాచార్యులు
నాకప్పటికే ఏళ్ళు వచ్చాయి. ఇంకా పెద్దమనిషిని కాలేదు. మా అమ్మా నాన్నల లాగే బలమైనదానినేమో, నాకు ఏ **, ** అనుకుంటున్నారనీ, నా పెళ్ళి సంగతి విచారించమనీ, మా అమ్మ, మా నాన్నని పోరుతున్నది.
మా తల్లిదండ్రులకు నేనొక్కదాన్నే సంతానం. గారాలపట్టిని కావటంతో నాకు దేనిలోనూ లోపం జరగడం లేదు. కానీ మా నాన్న, అమ్మ కూడా నన్ను కొంత కాయిదామీదే పెంచుకుంటూ వచ్చారు. మా క్లాసులో ఉన్న నలుగురు ఆడపిల్లలలోకీ నేనే చిన్నదానిని. వనజ, సరోజినీ, సరళా కూడా నాకంటే బాగా పెద్దవారే. వాళ్ళు ముగ్గురూ చీరలు కట్టుకుంటూ రోజుకో పేషనులో తయారై వస్తూ వుండేవారు. నేను క్రిందటి సంవత్సరమే ఆ కాలేజీలో చేరాను. మా నాన్నగారు నిరుటి సంవత్సరం ట్రాన్సఫరయి ఈ ఊరికి వచ్చారు. క్రిందటేడు నేను క్లాసులో చేరేసరికి వీళ్ళు ముగ్గురూ ఆ క్లాసులో చదువుకుంటున్నారు.
నాకు చీరలు కట్టుకోవటం అలవాటు లేదు. మేము మొదట ఉన్న ఊరిలో కాన్వెంటులో చదువుకునేదాన్ని. ఎత్తు మడమల జోళ్ళు, గౌన్లు, మెడమీదకు కొంచెం జీరాడేటట్లుగా నా జుత్తు కత్తిరించబడి వుంది. అసలే గోధుమరంగు ఛాయేమో చందనపు బొమ్మలా ఉందని ఇరుగుపొరుగు వారనుకుంటూ ఉండేవారు.
ఈ సంవత్సర కాలంలో నా గుండెలు బాగా ఎత్తుగా పెరిగాయి. బలమైన శరీరం కావడం చేత నా చేతికి సరిపోయేటట్లుగా గుండ్రంగా తెల్లగా ఉన్నాయి. ఒంటరిగా బట్టలిప్పుకుని, స్నానాల గదిలో స్నానం చేస్తూ ఉన్నప్పుడు రుద్దుకుంటూ ఉంటే గుండెలు నొక్కి నొక్కి రుద్దుకోవాలని బాగా వాంఛగా వుండేది. తొడల మధ్య, పొత్తి కడుపు క్రింద అరచెయ్యి సరిపోయేది కాదు. నూగారు పట్టుకుచ్చులా వుండేది నా చేతికి.
ఆ రోజు నా బట్టలు చూచి అమ్మ నాన్ను బడికి వెళ్ళవద్దంది. నాన్నను పిలిచి ఏమేమో చెప్పింది. 'ఏమిటమ్మా' అన్నాను. 'ఏమీ తెలీదటే మొద్దూ. నువ్వు పెద్ధదానివయ్యా'వంది. జరగవలసిన తతంగం ప్రారంభమైంది.
వచ్చేవారు, పొయ్యేవారు, పేరంటం వగైరా వగైరాలతో ఇల్లు సందడిగా తయారయింది, ఆ నాలుగు రోజులున్నూ.
తరవాత అంతా మామూలే. అమ్మ నన్ను చీర కట్టుకోమంది. నాకు రాదంటే నేర్పిస్తానంది. కాదన్నాను.
"పోనీలేవే! ఇంకా చిన్న పిల్ల అది. పక్కవాళ్ళ పద్మిని చూడు. పద్దెనిమిదేళ్ళయినా వాళ్ళమ్మ లాగూ, గౌనూ తొడిగి పన్నెండేళ్ళు అంటూంది. మనమీ ఇంటికొచ్చేసరికే పన్నెండు దానికి. ఇప్పుడూ పన్నెండే. సిగ్గు, సిగ్గు" అన్నారు నాన్న. అక్కడితో సరిపెట్టింది అమ్మ.
రోజులు గడిచిపోతున్నాయి. రాత్రిపూట మటుకు ఒంటరిగా పడుకుంటే అదోలా ఉండేది. అలవాటుగా అమ్మ దగ్గర పడుకునేదాన్ని. తలగడ గట్టిగా గుండెలకి హత్తుకుంటూ పడుకుంటే తొడలమధ్య ఏదోలా ఉండేది. అదే! ఏదో మధురానుభూతి. ఏమీ అర్ధమయ్యేది కాదు. కానీ కాలేజీకి వెళ్తే మటుకు మునుపటికంటే ఇప్పుడు ఎక్కువ మగపిల్లలు, బాగా నాకంటే పెద్దవాళ్ళు, నా ఈడువాళ్ళు కూడా నా వైపదోలా చూడ్డం గమనించాను. నాకూ చూడాలని అనిపిస్తూ ఉండేది.
ఆరోజు మాఇంటికి మా పిన్ని కూతురు వచ్చింది. పిన్ని కూతురు బి.ఏ. చదువుతూంది. యిరవై ఏళ్ళు ఉండవచ్చును. తెల్లని స్ఫటికం లాంటి రంగు. ఎత్తయిన గుండెలు, పెద్ద కళ్ళు, వెడల్పాటి ముఖం. పెద్ద త్రాచుపాముల్లా అనిపించే రెండు జడలు. నవ్వుతూ ఉన్న ముఖం. నాలుగేళ్ళ క్రిందట నేను చూచినప్పుడు ఇంత పెద్దగా లేదు. నన్ను చూడగానే 'ఎంత పెద్దదానివైపోయావే' అంటూ నన్ను కౌగిలించుకుంది. దాని చేతుల్లో నలిగిపోయాను. మధ్యాహ్నం కాఫీలు అయినాయి. అమ్మ పక్క ఇంటి వాళ్ళతో లోకాభిరామాయణానికి వెళ్ళింది. షికారు వెళదాం వేగం రా దొడ్డమ్మా అంది మా అక్క-అదే-మా పిన్ని కూతురు. అప్పటికే మా నాన్న చదరంగం ఆడటానికి వీధిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. ఆదివారం అంటే అందరికీ ఆటవిడుపేగదా మరి! ఇంట్లో ఉన్నది నేనూ, మా అక్కా...
"స్నానం చేసి వస్తాను నువ్వు కూర్చోవే" అంటూ స్నానాల గదివేపు దారితీసింది. ఈవేళే అందిన ఆంధ్ర పత్రిక చేతిలోకి తీసుకుని పేజీలు తిరగవేస్తున్నాను. అక్క స్నానాల గదిలోంచి ఇంకా రాలేదు. నాకేమీ తోచటం లేదు. అలా బయలుదేరి పెరటికేసి వెళ్ళాను. స్నానాలగది తలుపువేసి ఉంది. గేటు తలుపుల కిటికీలోనుండి చూచాను. చీర, జాకెట్టు బాడీ వంకీని తగిలించి ఉన్నాయి. తువాలు పక్కన పడి ఉంది. అక్కయ్య కాళ్లు రెండూ ముడుచుకుని రెండు వైపులా ఎడంగా పెట్టుకుని నాన్న గడ్డం గీసుకునే రేజరులాంటి రేజరుతో పొత్తికడుపు క్రిందనున్న అరచెయ్యంత భాగాన్ని ఏదో చేస్తోంది. కిటికీకి పక్కగా తప్పుకుని లోనికి చూస్తున్నాను. వీధి తలుపు గడియ వేసివుంది. అమ్మగానీ, నాన్నగానీ వస్తారన్న భయం లేదు. రేజరు బాగుచేసి పక్కను పెట్టుకుంది. ఆ పొత్తికడుపు కింద కూడా స్ఫటికంలా పొట్లాం మాదిరి కనిపిస్తోంది. ఉన్నట్టుండి అక్క ఎడం చేతిని తొడల్లోకి గుచ్చేసి కనిపించకుండా చేసేసింది.
ఆ గారడీ నేనిదివరకు చూడలేదు. చెయ్యి కిందకీ పైకీ కదులుతోంది. అక్క తొడలు ఎడం అయ్యాయి. నడుం చేతివైపు వొంగివుంది. మెలికలు తిరుగుతూ, కళ్ళు మూస్తూ, తెరుస్తూ, మధ్య మధ్య తన కుడి చేత్తో బలంగా తన ఎత్తయిన రొమ్ములను అదుముకుంటూంది.
ఉన్నకొద్దీ చేతివేగం ఎక్కువయింది. రొప్పుతూంది అక్కయ్య. కళ్ళు గట్టిగా మూసుకుంది. చెయ్యి బలంగా అదిమి పట్టుకుంది. అలా కొంతసేపు ఉండి, లేచి తర్వాత వేళ్ళనీ, వొంటిని శుభ్రంగా కడుక్కుని స్నానానికి ఉపక్రమించింది. నా తొడల లోతుల్లో ఏదో బాధ. చెప్పలేని బాధ. ఏదో కావాలి. ఏమిటో అర్ధం కావటంలేదు. నాకు తెలియకుండానే నా చెయ్యి పడిపోయిందా చోట. ఎలాగో ఉంది. ఏదో తపన. అక్కను చూచాను. తుడుచుకుంటూంది. వెనుతిరిగి ఉన్న అక్కయ్య శరీరం ఎంతో అందంగా ఉంది. అమె పిర్రలు ఎత్తుగానూ, పెద్దవిగానూ ఎంతో బాగున్నాయి. అక్క వంగుంది. అబ్బా! ఎంత బాగుందో అక్కయ్య. ఇవతలకు వచ్చేశాను. అమ్మ పిలుస్తూంది. తలుపు తీసాను. అక్కయ్య శుభ్రంగా ముస్తాబై వచ్చింది కాసేపటికి.
మేమిద్దరం ఆ రాత్రి సినిమాకి వెళ్ళాం.
ఇంటికి తిరిగి వచ్చేసరికి పది అయ్యింది. అమ్మ మాకు భోజనాలు పెట్టి సర్దుకుంది. నాకు అక్కయ్యకూ ఒక మంచం అమర్చి, తాను వేరే దగ్గర్లోనే మంచం వేసుకుంది. నాన్న మామూలుగా చావిట్లో పడుకున్నారు. అక్క ఏదో లోకాభిరామాయణం చెబుతూంది. అమ్మ గుర్రు వినపడుతూంది. నాకూ చిన్న మూగన్నులా వచ్చింది. నా రొమ్ములు గట్టిగా అదిమినట్టయింది. తుళ్ళిపడ్డాను. అక్కయ్య నావేపు తిరిగివుంది. అక్కయ్య కాలు నా పొత్తికడుపు క్రిందుగా పైని వేసివుంది. అక్కయ్య చేతుల్లో నా గుండెలు నలుగుతున్నాయి. నేను మెదలకుండా పడుకున్నాను. నా గౌను బొత్తాలు విడి వచ్చాయి. నా రొమ్ములు ఇంకా బాగా బలంగా అదుముతూంది అక్కయ్య. వెల్లకిలా ఉన్న నేను బొత్తాలు తియ్యగానే నగ్నంగా తయారయ్యాను. గౌను పక్కలకి జారిపోయింది. అక్కయ్య తొడతో నా పొత్తికడుపు సమీప భాగాల్లో రాస్తూంది. నొక్కుతుంది. అలాగే మెదలకుండా పడుకున్నాను. కానీ నా శరీరం మటుకు ఏదోలా అవుతూంది. ఆ తొడల మధ్య లోతుల్లో ఏదో తడితడిగా అయిపోతూంది. ఏదో కావాలి. ఏదో కావాలి. ఇంతలో అక్కయ్య తన చేతిని రొమ్ముల మీదనుండి తొడల సమీపాన్ని చేర్చింది. కొంచెం నా కాళ్ళు తానే ఎడంగా జరిపి, తన చేతితో నా లోతులపై మెదల నారంభించింది. అదో కొత్తరకం అనుభూతి. నాకెలాగో అయిపోతూంది. అక్కయ్య వేలు క్రిందకు జారి ఊరుకోలేదు. పని చెయ్యటం ప్రారంభించింది.
నా నరాలు పట్లు తప్పి పోతున్నాయి. నా శరీరం గాలిలో తేలిపోతూంది. అదే పనిగా ఆడిస్తూ అదుముతూ నొక్కుతూ ఒక్కసారిగా అదిమింది. నా శరీరంలో ఏదో అయిపోతూంది. పరిసరాలను పూర్తిగా మరిచిపోయాను. అంతే, అలాగే నా తొడలను గట్టిగా దగ్గరకు అదుముకుని, నా రెండు చేతులతోనూ అక్కయ్య చేతిని గట్టిగా మరీ గట్టిగా అదుముకున్నాను. ఏదో జారిపోయింది. ఎప్పుడూ లేని అనుభూతి. శరీరం ఎంతో తేలిక అయిపోయింది. 'అమ్మదొంగా' అంటూన్న అక్కయ్య మాటలకు ప్రతిగా అక్కయ్యవేపు తిరిగి గట్టిగా కౌగలించుకున్నాను.అక్కయ్య నా చేతిని లాక్కుంది. ఏమిటో అదో సరదా పని. అక్కయ్య మరీ చాటంత మనిషి. లోతైన కోరిక ఆమెది. ఆ రాత్రి అయిపోయింది.
మర్నాడు మధ్యాహ్నం మామూలుగా అమ్మ పురాణానికీ, నాన్న చదరంగానికీ వెళ్ళారు. మేమిద్దరం చావిడి తలుపులు వేసి నగ్నంగా తయారయ్యాము. అక్కయ్యా, నేనూ క్రిందా మీదా అవుతూ ఒకరి రొమ్ములు మరొకరి చేతుల్లో నలుగుతూ ఉంటే, ఒకరి లోతులు మరొకరం కొలుస్తూ తృప్తితీరా అనుభవించాం. ఇంక చాలు, మళ్ళీ రాత్రికి అని అక్కయ్య అంటూ ఉంటే, స్నానాల గదిలో శుభ్రపరుచుకుని ముస్తాబుకు పడ్డాం.
సాయంకాలం తిన్నగా తోటకు చేరుకున్నాం. నా ఆకుపచ్చ టైటు గౌనుకు సరిపోయినట్లుగా అక్కయ్య ఆకుపచ్చ రంగు చీర, అదే రంగు పొట్టి జాకెట్టు, రెండు జడలు సగం వరకు అల్లి రిబ్బను కట్టుకుని, ఒకటి ముందుకు రెండు రొమ్ముల మధ్యన వేసుకుని, ఒకటి వెనక్కు వదిలేసింది. ఎడమ జడలో ఒకే ఒక్క ఎర్ర గులాబీ. తోటలో కూర్చున్నాం.
అక్కయ్య అడిగింది, 'నీకెవరేనా మగవాళ్ళతో స్నేహం ఉందే?' అని.
'అంటే?' అన్నాను.
'అదేనే, మనమిద్దరము చేసుకుంటున్నాము. అలాగే.'
'ఛా! ఛా! అలాంటిదేమీలేదు. అయినా ఇది కూడా ఏదీ, నిన్న రాత్రి నువ్వు చెప్పిన తరువాతే.'
'నిజంగా!'
'అవును. నమ్ము. ఒట్టు,' అన్నాను అక్కయ్యతో.
అప్పుడు చెప్పింది అక్కయ్య. మగవాళ్ళు కవ్వించి, నవ్వించి, నమ్మించి, స్వాధీనం చేసుకుని, అనుభవించి వాసన చూచి పారేసిన పువ్వులా వదిలివేస్తారనీ, అలా ఎప్పుడూ ఎవరినీ నమ్మకూడదనీని. 'చూడు, నాకూ ఏమీ తెలిసేది కాదు. కాలేజీ పైనలు క్లాసుకొచ్చాను. అప్పటికే పెద్దదాన్నయి రెండేళ్ళ అయ్యింది. ఎందరో మగవాళ్ళు ఎన్నెన్నో ప్రయత్నాలు చేశారు. నాకూ ఎలాగో వుండేది. కానీ ఏదో భయం. అందుచేత ముందుకు అడుగు వెయ్యలేక పోయినాను. నువ్వు గౌన్లు వేసుకుంటూన్నట్లుగానే నేనూ బిగుతు షరాయి, అంగరఖా వేసుకుని, వోణీ వేసుకుంటూ వుండేదానిని. నీలాగే నేనూ ఒక్కదానినే కాబట్టీ నా మాటకేనాడూ అడ్డు లేదు. అదో వెర్రిగా నన్ను చూస్తూ ఉండేవారు. అయినా సాహసించలేక పోయేదాన్ని.
కాలేజీ ఫైనలులో నాకు ఇంగ్లీషు చెప్పడానికి రజినీ మాస్టారుగారిని కదిర్చారు. రజినీ అనడం కంటే అప్సరస అంటే బాగుంటుదేమో. అంత లేసి కళ్లు, పట్టెడు జడ. పొట్టిగా వుంటుంది జడ గాని చాలా వెడల్పు. వయసు ముప్పై అయిదు నలభై లోపు. చదువు చెప్పడంలో మంచి దిట్ట. ఆమె చదువు వల్లే ఫస్టు మార్కులతో పరీక్షలలో పాసయ్యాను. మా యింట్లోనే చదువు చెప్పేది. నేనూ అప్పుడప్పుడు ఆమె యింటికి వెళ్ళేదాన్ని. ఒక రోజు అలాగే మధ్యాహ్నం సమయం మాయింట్లో భోజనం చేసి ఆమె యింటికి వెళ్ళాను. అలా మాట్లాడుకుంటూ మేమిద్దరం పందిరి మంచం మీద చారబడ్డాము. ఎప్పుడు నాకు కునుకు పట్టిందో, తెలివి వచ్చేసరికి మెల్లిగా కళ్ళు విప్పాను. మా టీచరమ్మ కట్టుకున్న బట్టలు లేవు వొంటిమీద. కాళ్ళు రెండూ ముడుచుకుని, తొడలు పక్కలకు తేలవేసి, ఎడంగా ఉంచుకుని, కూర్చుని, తన ఎడమ చేత్తో అదుముకుంటూంది. నాకేలాగో అనిపించింది. చూస్తున్నాను. ఆమె తృప్తి తీర్చుకుని, బట్ట సర్దుకుని నన్ను లేపింది. నేను తొందరగా ఇంటికి చేరుకుని స్నానం చేసే మిషతో స్నానాల గదిలో ప్రవేశించి ఆమెలాగే చేసుకున్నాను. ఎంతో తృప్తిగా అనిపించింది. ఆనాటితో నాకీ పని రోజూ ఒక్కసారైనా కావలసి వచ్చేది.
అర్జంటుగా విశాఖపట్టణం వెళ్ళవలసి వచ్చి నన్ను మా టీచరు కప్పగించి అమ్మా నాన్నా వెళ్ళారు. అప్పుడు నాకు పరీక్షలు దగ్గర పడుతున్నాయి మరి. ఆనాడు రాత్రి ఆమెతో పాటే పందిరి మంచంమీద పడుకున్నాను. ఆతర్వాత నీకు చెప్పేదేముంది? అంతా రాత్రి మన మధ్య ప్రారంభమైనట్లే ప్రారంభమై కథ రసవత్తరంగా ముగిసింది' అంది అక్కయ్య.
ఆమె ఉన్నంతకాలం ఇవే కబుర్లు, ఇవే పనులు అక్కయ్యతో నాకు.
ఓరోజున అర్ధరాత్రి అక్కయ్య నన్ను తట్టి లేపింది. అమ్మ పడుకునే మంచం వైపు చూపించింది. మంచం మీద అమ్మ లేదు. నన్ను రెక్క పట్టుకు లెమ్మంది. నన్ను తీసుకు గది ద్వారం వద్దకు వెళ్ళింది. చావిట్లోకి తొంగి చూసాము. క్రింద అమ్మ, పైన నాన్న. ఏదోలా కదులుతున్నారు. రాత్రి ఒంటి గంట అయ్యింది. తాను తెలివిగానే ఉన్నాననీ, అమ్మ లేచి వెళ్ళడం కనిపెట్టి తాను తొంగి చూస్తే, వాళ్ళ పనిలో వాళ్ళు ఉండడం చూచి నన్ను లేపినట్లుగా చెప్పింది. అమ్మా నాన్నా ఆటని చూస్తూంటే నాకు ఏదోలా అనిపించింది. అక్కయ్య నన్ను వాటేసుకుని మంచమ్మీదకు లాక్కు పోయి నొక్కి నొక్కి ముద్ద చేసేసింది.
అక్కయ్య శలవులాఖరుకి వెళ్ళిపోయింది. నాకు తను నేర్పిన విధంగానే నేను తృప్తి పడుతున్నాను. కానీ, ఇంకా ఏదో కావాలనే తపన. ఆనాడు సాయంకాలం కాలేజీ వదిలిపెట్టారు. నేనూ వనజ బయటకి వస్తున్నాం. అప్పటికే అంతా వెళ్ళిపోయారు. మేం నోట్సు రాసుకోవడం ఆలస్యం అయ్యింది. వస్తూ ఉంటే మా క్లాసు ప్రక్కనున్న చిన్న వరండా వారగా మా సీనియర్ వాసూ సరోజినీ వెనకగా పట్టుకుని నొక్కుతూ 'పార్కుకు ఏడు గంటలకు వస్తావు కదూ' అంటున్నాడు. మా చడి విని అటువైపుగా వాసూ జారిపోయాడు. సరోజినీ ఏమీ ఎరగనట్లుగా మాతో కలిసి వచ్చింది. వనజా నేనూ కూడా ఏమీ ఎరుగనట్లే ఆమెతో కలిసి వెళ్ళిపోయాం. సరోజిని వాళ్ళ ఇంటికి పోయింతర్వాత చెప్పింది వనజ. ఈ తతంగం చాలామందికి తెలుసుననీ, చాలాకాలంగా సాగుతుందనిన్నీ. ఏ తతంగం అన్నాను. 'చీ, ఫో. మొద్దూ, నీకేం తెలియదు. అదే, వాసూ సరోజినీ. అర్ధం అయ్యిందా?' అంటూ మోచేత్తో పొడిచింది.
రోజులు దొర్లిపోతున్నాయి. అమ్మ నా పెళ్ళికి నాన్నను తొందరపెడుతూంది. మా పెద్ద అత్తయ్య, ఆమె కొడుకు అనంతం ఆరోజున వచ్చారు. సుమారు 25 సంవత్సరాలు వుంటాయి. చాలాకాలంగా మాకూ వాళ్ళకూ ఏవో స్పర్ధలు వచ్చి దూరం అయ్యారు. వెంటనే మా అమ్మ, నాన్నా కూడా ఆనవాలు పట్టలేకపోయారు.
అనంతం బావ అందంగానే ఉంటాడు. మంచి బలమైన విగ్రహం. బి.యస్సీ. పాసైన తర్వాత ఉన్న భూములు స్వంతంగా సేద్యం చేసుకుంటున్నాడు. అత్తయ్య స్ఫురద్రూపమే బావకు వచ్చింది. నాన్న ఏవో భూములు కొనటానికి ప్రయత్నిస్తున్నారని తెలిసి తమ భూములకు చేరువగా అమ్మకానికి వచ్చినవి మంచి సారవంతమైన భూములని కొనటానికి ఒప్పుకుంటారేమోనని కనుక్కుందామని వచ్చినట్లుగా చెప్పారు బావ.
తన అక్కయ్యను చాలాకాలానికి చూసిన నాన్న చలించిపోయారు! చిన్నపిల్లాడిలా కంట తడి పెట్టుకున్నారు. ఓదార్చిందత్తయ్య. పాత పగలు సమిసిపోయాయి.
'మా కోడలు మా కోడలు' అంటూ అత్తయ్య నన్ను కౌగిలించుకొని లాలించడం మొదలుపెట్టింది. మధ్యాహ్నం కాఫీలు తాగి మాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు, బావకు నన్నిచ్చి వివాహం జరిగించడానికి ఒప్పందం అయ్యింది. ఆ మాసంలోనే మరో పదిరోజులలో ఉన్న ముహూర్తానికి. నా మనస్సులో ఏవేవో ఊహలు. బావ రూపం, బావను సమీపంగా చూస్తూ ఉంటే నాలో ఏవో భావాలు.
సంధ్య చీకట్లు అలుముకుంటున్నాయి. స్విచ్చి వేసి దేవుని చుట్టూ నమస్కరిస్తూన్న నన్ను హటాత్తుగా వాటేసుకున్నాడు బావ. తుళ్ళిపడి అరవబోయిన నా నోటిని తన నోటితో మూసేసి, నా స్తనాలను ఒక్కసారిగా నలిపివేశాడు. 'అమ్మా! అమ్మా!' అన్నాను వదిలించుకుంటూ. నన్నొదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు. నా శరీరంలో తియ్యని మధురానుభూతి.
అర్ధరాత్రి అనుకుంటాను. మంచి నిద్రలో ఉన్నాను. తియ్యని స్వప్నంలో తేలియాడుతూన్నాను. అప్పుడే నా గుండెలను ఎవరో గట్టిగా అదుముతూ ఉన్నట్లుగా అనిపిస్తే ఠక్కున కళ్ళు తెరచి చూశాను. 'బావ'. అప్పటికే నా గౌను గుండీలు విడిపోయాయి. అమ్మ, అత్తయ్య వసారాలో పడుకున్నారు. నాన్న, బావ చావిడిలో పక్కలేసుకున్నారు. నేను మధ్య గదిలో.
అంతే— బావ నన్ను ఆక్రమించుకుంటున్నాడు.
బావ చాలా సీనియర్ అనుకున్నాను. తీరా పనివరకు వచ్చేసరికి బావకి ఏం చెయ్యాలో అర్ధంకాలేదు. తడుముతున్నాడు. నేను కాళ్ళను వెనక్కి లాక్కుని మా అక్కయ్య చెప్పిన అనుభవాలు, నేను చూసిన అమ్మ, నాన్నల దృశ్యాలను పురస్కరించుకుని బావను సరిజేసి నా కళ్ళను మూసుకున్నాను. అంతే! బావ నాలో దారి చేసుకుపోయాడు. తొడల లోతుల్లో ఏదో లోతుగా పోతూంటే అదో బాధ, అదో తియ్యదనం. బావను పట్టుకొని క్రిందనుంచి నేనూ ఎదురు పోయాను. కొద్దిసేపటికి నా శరీరంలో ఏదో తేలికవుతున్న బాధ కలిగింది. బావ నామీద పూర్తిగా వాలిపోయాడు.
బావ పెదాలకు నా పెదాలను ఆన్చాను.
నేను శరీరం విప్పి యివ్వటం చూసి బావ నా చుబుకం గిల్లి 'నీకిదివరకే అనుభవం వన్నట్లుందే!' అడిగాడు నవ్వి.
'ఛీ!' అన్నాను.
'లేదు, నీ కనుభవంవుంది. లేకపోతే యింత తట్టుకోలేవు' అన్నాడు బావ నవ్వి.
నేను పరస్పర్శ ఎరుగనని బావకి నచ్చజెప్పాలి.
నాకు కావలసిన భర్త! ఐతే, నేనిలా ఎలా శరీరం పూర్తిగా మొదటిసారే ఒప్పగించ గలుగుతున్నానూ! బావకి నిజం చెప్పేస్తే తప్ప మా సంసార జీవితం సుఖమయం కాదనిపించింది. బావ దగ్గర నాకు దాపరికం ఏమిటి?
నాకు మా పిన్ని కూతురు నేర్పిన విషయాల గూర్చి దాపరికం లేకుండా చెప్పేశాను. మగవారిని నమ్మవద్దని ఎవరికీ శరీరం యివ్వ వద్దని ఆమె చెప్పిన మాటలు కూడా చెప్పాను.
'నాకు నమ్మకం ఏమిటి?' అన్నాడు బావ నవ్వుతూ.
'అంటే?'
'మీ పిన్ని కూతురితోనే నీవు సుఖించావని!'
'అయితే, నమ్మకం కలిగించడం ఎలా?'
'నిజంగా మీ పిన్ని కూతురు లోతులు చూసి వుంటే - ఆ వివరాలు చెప్పు' అన్నాడు.
నాకు నవ్వాగలేదు. చెప్పాను —– ఆమె ఎర్రగా ఉంటుంది. పెద్ద తొడలు, అంతకన్నా విశాలంగా, కొవ్వు బట్టి పొట్లాంలా కనిపించే ఎర్రటి పొత్తి కడుపు సమీప భాగం!!
అక్కయ్యను గురించి బావకు చెపుతుంటే నోరు ఊర్తూన్నట్లు కనిపించాడు. బొద్దుగా లావుగా ఎర్రగా అందంగా వుండే అక్కను గురించి బావ దగ్గర దాచిందంటూ ఏమీలేదు. బాత్ రూమ్ లో రేజరు నుండి పడకగదిలో చిరుతపులిలా నా మీద పడి నా బల్లపురుపుకు ఆ పీటాన్ని అందించిన విషయం వరకు విడమర్చి చెప్పాను. అక్క అంతటితో వూరుకోలేదు. తన కన్నెరికంతో పాటు నా కన్నెరికంకూడా వ్రేలితో చించేసింది. చిలిపిది. కొంటెది.
బావ నేను చెప్పినదంతా నమ్మాడు. నన్ను కౌగిలించుకుని నా నుదుటిని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. బావకి నామీద రవ్వంత అనుమానం లేదని నాకు అర్ధమైంది. అలాగని చేతిలో చెయ్యి వేసి ఒట్టు వేసాడు. సంతోషమేసింది. బావకు మరలా నన్ను ఒప్పగించాను.
అయితే, బావ వాళ్ళ ఊరు వెళ్లాక అతగాడు చేసిన మోసాన్ని నా జన్మలో మరువను. బావ నన్ను చేసుకోనని మొండికేసి, మా పిన్ని కూతురిని చేసుకుంటానని మొరాయించాడట. నాచేత అక్కయ్యను గూర్చి సర్వం చెప్పించుకుని, ఆమె శరీరాకర్షణలో పడిపోయాడంటే నా హృదయానికి అగ్గిపుల్ల గీసినట్లు అవుతోంది. వాళ్ళిద్దరి పెళ్ళి శుభలేఖ అందింది. దాన్ని చూశాక నాకు కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి. అక్క మీద ఈర్ష్యతో కాదు. నన్ను బావకు సమర్పించుకున్నందుకు. పిచ్చి మొహంలా నేను బావ దగ్గర పరాయి ఆడదాన్ని విడదీసి కళ్ళకి కట్టినట్టు చెప్పినందుకు.
అయిపోయింది
గర్ల్స్ హైస్కూ'ల్ > INDEX
నా పుస్తకాల సొరుగు > My (e)BOOK SHELF
చిట్టి పొట్టి కథలు - పెద్దల కోసం > LINK