12-12-2019, 02:06 AM
కాలేజ్ డేస్:
సెల్ఫ్ డబ్బా తెచ్చిన తంటా
మరుసటి రోజు సాయంత్రానికి ట్రాక్టరు నిండా చెనిక్కాయల మూటలుతో శివాపురం చేరుకున్నారు.
వూరులోకి అడుగు పెట్టగానే పెద్ద పెద్ద అరుపులు వినిపించాయి. ఎవరో కొట్లాడుకుంటున్నారు. ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ల అరుపులతో వూరంతా గందరగోళంగా వుంది. గొడవ దగ్గరకెళ్ళి చూస్తే సుమారు ముప్పై మంది చేరి ఒకణ్ని చావగొడుతున్నారు.వాని పేరు రత్న శేఖర్. వూర్లో లేని గొప్పలు చెప్పుకుంటూ సెల్ఫ్ డబ్బా కొట్టుకోవడంలో రత్న గాడూ వాడి బూబూ ఒకర్ని మించినోళ్లు మరొకరు. అలా గొప్పలు చెప్పుకోవడం వల్ల వాళ్లెప్పుడు చిక్కుల్లో పడతుంటారు కానీ ఇలా చావు దెబ్బలు తినెంత డబ్బా కొట్టుకోరు.
విషయం కనుక్కొవడానికి ట్రాక్టరు దగ్గర కొచ్చిన వొకతన్ని "మామా ఎంది విషయం" అడిగాడు.
"ఒక్కువ డౌలు చెపితే ఇట్లే వుంటాది. అనవసరమైన యిసయాలు నీకేన్టికి గనీ పని చూసుకో "అన్నాడు
"విషయమేన్దో చెప్పమంటే జొల్లు చెప్తావెంది మామ నువ్వు. మ్యాటర్ జెప్పు "
"అదేరా ఆ శేష్ గాడు వూర్లోనించి ఎల్లిపోయాడంట. నిన్నంతా ఎతికినా కనపడలేదు కదా. మద్యాన్నం కాడ చింత సెట్టు కింద కూర్చుని వాణ్ని నేనే బెంగుళూరు బస్సెకించినా అని డౌలు సెప్తాంటే పట్టుకొచ్చి వుతుకుతాండారు" అని నవ్వేశాడాయన.
"యా టైం లో బస్సెక్కిచ్చినాడంట" రాజు అడిగాడు.
"రాత్రి పదకొండు గంటల కాడ" అని ధీర్గం తీస్తూ చెప్పి నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో రాజు కూడా నవ్వు కలిపాడు.
"చెప్పినోనికి సిగ్గులే, ఇనేవోనికైనా వుండొద్దూ. రేత్రిల్లు వొంటికి పోవల్లన్నా యెనకంటి మడిసుండల్ల వానికి, అట్లాంటోడు కదిరికి పోయి బస్సెక్కిచ్చి వొగడే యెనిక్కి తిరిగి వచ్చినాడంటనా అదీ పదకొండు గంటల కాడ" అని నవ్వాడు. ఆ నవ్వుకు మిరిన్ని నవ్వులు కలిశాయి.
"ఏమో ఎవునికి తెలుసు నాలుగు పీకితే నిజం చెబుతాడని అనుకున్నారు. ఎంత కొట్టినా నేనే బస్సెక్కిచ్చినా అంటుండాడు" అన్నాడా పెద్దమనిషి.
ట్రాక్టరు ఆ గొడవ జరిగే ప్రాంతాన్ని దాటుకుని రామిరెడ్డి పాతింటికి వెళ్లే మలుపు తిరిగింది. రాజుకి రత్న గాన్ని చూసి బాదేసింది. రమేషుగాడి బందువులకి సంబందించిన ఇండ్లు సుమారు పదున్నాయి. నలవైకి పైగా జనం వున్నారు వాళ్లు. అందురూ తలా ఒక చెయ్యి వేసినా చాలు వొంట్లో ఎముకల్లే కుండా చావగొట్టెస్తారు. వా నదృష్టం బాగుండి వాళ్లమ్మ కన్నీళ్లకి వాళ్లు లొంగారు.
"పది రోజులు యెతుకుతాం వాడు దొరకలేదో యీని సావు మా చేతిలోనే" అని చెప్పి పంపించేశారు ఆవేశంలో వున్న కుర్రాళ్లు.
శేష్ గాడు వూరొదిలి యెల్లిపోవడానికి కారణం కూడా రత్న గాడే.
ఏడాది కింద ఎండాకాలం సెవలవులప్పుడు శేష్ గాడి నాన్న గొర్రెల మందలోని పొట్టేళ్లను అమ్మేసి టివి డివిడి ప్లేయర్ కొన్నాడు. ఎండాకాలం సెలవులన్నీ ఆ టివి ముందరే గడిచిపోయినాయి పిల్లోల్లకి. ఎంత లేదన్నా పది మంది పిల్లోల్లుండే వాళ్లు రమేష్ గాడి ఇంటి దగ్గర.జయం, అల్లరి రాముడు, చిత్రం లాంటి లవ్ స్టోరీస్ సీడీ ప్లేయర్లో పెట్టుకుని చూసేవాళ్లు. ఆ సినిమాల్లోని హీరోలతో రమేష్ గాడిని పోల్చి పొగిడి వాన్ని మునగ చెట్టు ఎక్కించేవారు. పొగడక పోతే టివి చూన్నిచ్చే వాడు కాదు రమేష్ గాడు.హిరోయిన్ గా మాత్రం రోజుకో అమ్మాయిని అనుకునే వాళ్లు.
"చా వాళ్లంతా కాదు వై, జయం సినిమాలో హీరోయిన్ లెక్కుండే వాళ్ల పాప కదా కాబట్టి సర్పంచ్ కూతురయితే హీరోయిన్ గా బాగుంటుంది" అన్నాడు రత్నగాడు. అందురు కూడా అవునన్నారు. కాదన్నోళ్లని ఇంట్లోనించి బయటికి తోసేశాడు. "లే యీ పొద్దునుంచి ఆ పాపే మన హీరోయిన్"అన్నాడు. సదా ప్లేస్లో నిహారికని, నితిన్ ప్లేస్లో వాన్ని, సర్పంచ్ గాన్ని విలన్ గా వూహించు కోవడం మొదలెట్టాడు.
"ఆ సినిమాలో విలన్ గోపిచంద్ కదరా, సదా బావ కదా వాడు" అనేవోళ్లు పిల్లోల్లు.
"కానీ మన సినిమాలో మాత్రం విలన్ వాళ్ల నాన్నే, ఇప్పుడు చెప్పు నేను దాన్ని ప్రేమిస్తే మాకడ్డం వాళ్లప్పే కదా" అనేటోడు.
సర్పంచిళ్లు దాటుకుని పోయిన ప్రతిసారి నిహారిక కనపడుతుందేమోనని తొంగి చూసేవోడు. అది ఎప్పుడైనా నీళ్లకి బోరింగు కాడికి వచ్చిందంటే దారిలో దాన్ని చూసి వెకిలి నవ్వు నవ్వేటోడు. అది బోరుకాడికి వస్తుందనగానే ఆ రోజు గొర్రెలలోకి పోయేవాడు. ఆ రోజంతా సర్పంచోళ్ల బోరుకాడే గొర్రెలు మల్లేసేవాడు.
శేషు గాడు ఆమె యెంట పడుతుండటం, వెకిలి నవ్వు నవ్వుతుండటం భరించలేక ఒక రోజు కమలతో "ఎందుకే వాడట్ల చూస్తున్నాడు" అనడిగింది. కమల జడ్.పి.టి.సి. రమాంజి గాడి కూతురు.
"వాడా. . . వాళ్లింట్లో సినిమాలేత్తారు. దాన్లను చూసి వాడు హీరోగా, నిన్ను హీరోయిన్ గా అనుకుంటా రంట. నిజంగానే హీరో అయిపోదామనుకుంటుండాడు. అందుకే నీకు లైనేత్తా వుండాడు." అనింది కమల.
నిహారిక వాణ్ని కిందనుంచి పైదాక పరీక్షించి చూసింది. నల్లటి శరీరం కాకపోతే కండలు తిరిగుంటాది వాడి శరీరం. అవి చూపించడానికి కట్ బనియన్లు వేస్తుంటాడు. అంత ఎత్తు కాదుగనీ పరవాలేదు. రోజూ వాడు చూసేటప్పుడు వాణ్ని చూసి నవ్వేది. అంతే మనోడి మడ్డ నిగిడింది.
"తను నన్ను చూసి నవ్వింది" అని సఖి సినిమాలో మాదవన్ లా ఆ రోజంతా ఎగిరాడు.
"రేయ్ ఇదంతా నా వళ్లే కాబట్టి నాకు కళ్లిప్పించు" అన్నాడు రత్నగాడు.
నిహారిక పెద్దమనిషయ్యి అప్పటికి రెండేళ్లయింది. అది పెద్ద మనిషయిన రెండు నెలలకే దాని మేన మామ యెంకయ్య పిసికి దానిలో కసి రేపాడు.వానితో పడుకుని కడుపొచ్చి అబార్షనయ్యిందని ఒక పుకారు. కానీ అందులో నిజం లేదు పడుకో బెట్టేసే టయానికి వాళ్లత్త పసి గట్టి వూరికి పంపించేసింది.మామ రేపిన కసిని ఎవురితో తీర్చుకోవాలో తెలీక తనకలాడుతావుంది పాపం. కరెక్ట్ టైంలో దొరికాడు శేషు గాడు. ఒక వేళ వీనితో చేస్తా దొరికిపోయినా వాడే బలవంతంగా చేశాడని చెప్పడానికి కూడా సిద్దపడిపోయి వానికి కమలతో కబురుపంపింది.
"ఆ యమ్మ పొద్దన్నే అయిదు గంటలప్పుడు కాలేజీ కాడున్న కరేపాకు చెట్టుకాడుంటదంట ఆటికి పో" అనింది శేషు గానితో.
పొద్దున్నేనే కాపు కాశాడు. సరిగ్గా అయిదుకి నిహారిక వచ్చింది.
"ఎంది నన్ను ప్రేమిస్తాన్నావంట " అని అడిగింది.
"అవును" అన్నాడు.
"ఎందుకు?"
"తెలీదు. . తెల్లగా వుంటావు. అందంగా వుంటావు. సూడగానే ముద్దు పెట్టుకోవాలని పిస్తాది" అన్నాడు.
"నేను తెల్లగుంటాను సరే నువ్వు ఆపోజిట్ కల్లరే" అంది వాని కలర్ ని అవమానించింది.
"మ్మే. . .నా కల్లర్ అవమానించద్దు దేవుడిచ్చినాడు దానికి నేనేమి చేసేడిది" అన్నాడు అలిగినట్టు.
నిహారిక పక పక నవ్వింది వాడలగడం చూసి "ప్రేమ పరాచికాలుండవా ఎంది" అనింది.
"అంటే నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తా వుండావా" అన్నాడు ఆశగా.
ఎవరో అటువైపు వస్తున్న శబ్దం విని "సరే మల్లా ఎప్పుడైనా కలుద్దాం" అనేసి నవ్వుకుంటూ వెళ్లిపోయింది. పోతూ పోతూ "ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పొద్దు" అనింది.
ఆ రోజు శేషు గాని ఆనందానికి అంతు లేదు. కేకలు పెడుతూ వూరంతా ఎగిరాడు. వేటలో కూడా మూడు వుడుములు పట్టి తెచ్చాడు. సర్పంచోళ్లింటికి ఒక వుడుముని పంపించాడు. బసవయ్య "ఎందిరా మీ నాయన వచ్చేవోడు నువ్వొచ్చినావు " అన్నాడు. "ఈ పొద్దు నేనే గదా యాటకి పోయింది " అన్నాడు. నిహారిక బయటికి రాగానే "నీకోసమే" అని ఆ పిల్లకు మాత్రమే వినిపించేలా అన్నాడు.
"ఇట్ల పబ్లిక్ గా మాట్లాడుకోవడం కష్టంగా వుంది. ఎవరైనా చూస్తే ఇంకంతే" అనింది పొద్దున్నే కరివేపాకు చెట్టుకాడ.
"అదిగో ఆ చుక్కల బావికాడ గుబురు తుమ్మ చెట్టు కాడికి పొద్దున్నే చెబెత్తుకుని వచ్చేయ్" అన్నాడు.
మరుసటి రోజు కోడికూడా కూయక ముందే చెంబు పట్టుకుని ఆ చెట్టుకకాటికి పోయింది. అక్కడ ఎవరూ కనపడలేదు. కీచు రేవులు అరుపులు తప్ప ఏమివినిపించడం లేదు. అకస్మాత్తుగా శేషు చెట్టు కొమ్మల మద్య నుండి బయటకు వచ్చి "బూ.. . . " అనరిచాడు. నిహరిక బెదురుకొని అరచబోయింది. అరుపుకూడా బయటికి రాకుండ నోరదిమేశాడు. ఆ కొమ్మల మద్యలోకి లాక్కుపోయాడు.
లోపల అంతా వెచ్చగా అనిపించింది. ఆ చెట్టుకొమ్మలు గుబురుగా కింద నేల వరకు అల్లుకుంటే శేషు దాని మద్యన కొమ్మలన్నీ నీటుగా కొట్టేసి గుడిసెలా చేశాడు. మద్యన చెట్టు మొదలు దానికి ఆనుకుని కూర్చున్నాడు. ఎదురుగా నిహారిక కూర్చుంది. అర్దగంటకు పైగా మాట్లాడు కున్నారు.
"వచ్చే వారం కాలేజీ ఓపెనింగు కదిరి ప్రైవేటు స్కూలికి పంపేస్తున్నారు నన్ను" అని నిహారిక అంటే.
"మా గొర్రె అమడాల పిల్లలని ఈనింది" అన్నాడీడు. అంతకంటే ఏమ్మాట్లాడు కుంటారు.
వాళ్లిద్దరి మనుసుల్లోనూ ఒకటే ఆలోచన అదెట్లా బయట పెట్టాలో తెలీక చస్తావున్నారు. ముట్టుకుందామంటే దూరం జరిగింది. రెండు నెలల పాటు ఒకే తంతు. వాడు గట్టిగా ఈలేయడం, ఈల వినిపించిన పది నిమిషాలకి చెంబట్టుకుని ఈ పిల్ల రావడం.
ఒక రోజు ధైర్యం చేసి చేయి పట్టుకున్నాడు. గుండెల్లో దడ పుట్టి భయం వేసి పారిపోయింది నిహారిక.
"నేనంటే ఇష్టం లేదా" అన్నాడు మరుసటి రోజు. సమాదానం చెప్పకుండా మోనంగా వుండిపోయింది. దగ్గరకు వచ్చి చేయి పట్టుకున్నాడు. వద్దనలేదు. ధైర్యం చేసి నడుము పట్టుకున్నాడు. కాదనలేదు గానీ నిహారికగుండెల్లో రైల్లు పరిగెత్తాయి. అనవసరంగా కమిట్ అయ్యానేమో అనుకుంది. వెళ్లిపోదాం అనిపించింది. ఎం చేస్తాడో చూద్దామని మోనంగా వుంది.
వానికి కూడా ఆ అనుభవం కొత్త. ఏమి చేయాలో తెలీక గుటకలు మింగాడు. ధైర్యం చేసి ఆమె శరీరానికి తన శరీరం ఆనించి చెంపల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. గట్టి ఆమె గుండెల మీదున్న చను ముచ్చికలు సూదుల్లా ఛాతికి గుచ్చుకున్నాయి. ఆమె శరీరం వెచ్చని ఆవిర్లు కక్కుతొంది. గట్టిగా కరుచుకున్నాడు. ఆమె కూడా కరుచుకుంది. ఒకరి పిర్రల మీద ఒకరు చేతులేసుకుని పిసుక్కున్నారు.
నిగిడిన వాని మగతనం ఆమె పొత్తి కడుపును కుమ్మేస్తొంది. ఆమెను చెట్టు మొదిటి అదిమి తన మగతనంతో పొడుస్తున్నాడు. అది బట్టల మీదనే ఆమె ఆడతనాన్ని వెతుక్కుంటొంది. ఆ ప్రక్రియలో తెలీకుండా ఆమె ఆడతనపు శిఖరాగ్రాన్ని పలుమార్లు తాకింది. ఇద్దరి శరీరాలు వేడి తగ్గాక దూరం జరిగారు.
చెరిగిన బట్టలను ఆమె సర్దుకుంది. వాడు లుంగీ ఎగ్గట్టుకున్నాడు.
ఎమీ తెలియని ఇద్దరు కుర్రకుంకలు పై పై పనులే పెద్ద ఘనకార్యంలా ఫీలయిపోయి ఇంటిదారి పట్టారు.
సెల్ఫ్ డబ్బా తెచ్చిన తంటా
మరుసటి రోజు సాయంత్రానికి ట్రాక్టరు నిండా చెనిక్కాయల మూటలుతో శివాపురం చేరుకున్నారు.
వూరులోకి అడుగు పెట్టగానే పెద్ద పెద్ద అరుపులు వినిపించాయి. ఎవరో కొట్లాడుకుంటున్నారు. ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ల అరుపులతో వూరంతా గందరగోళంగా వుంది. గొడవ దగ్గరకెళ్ళి చూస్తే సుమారు ముప్పై మంది చేరి ఒకణ్ని చావగొడుతున్నారు.వాని పేరు రత్న శేఖర్. వూర్లో లేని గొప్పలు చెప్పుకుంటూ సెల్ఫ్ డబ్బా కొట్టుకోవడంలో రత్న గాడూ వాడి బూబూ ఒకర్ని మించినోళ్లు మరొకరు. అలా గొప్పలు చెప్పుకోవడం వల్ల వాళ్లెప్పుడు చిక్కుల్లో పడతుంటారు కానీ ఇలా చావు దెబ్బలు తినెంత డబ్బా కొట్టుకోరు.
విషయం కనుక్కొవడానికి ట్రాక్టరు దగ్గర కొచ్చిన వొకతన్ని "మామా ఎంది విషయం" అడిగాడు.
"ఒక్కువ డౌలు చెపితే ఇట్లే వుంటాది. అనవసరమైన యిసయాలు నీకేన్టికి గనీ పని చూసుకో "అన్నాడు
"విషయమేన్దో చెప్పమంటే జొల్లు చెప్తావెంది మామ నువ్వు. మ్యాటర్ జెప్పు "
"అదేరా ఆ శేష్ గాడు వూర్లోనించి ఎల్లిపోయాడంట. నిన్నంతా ఎతికినా కనపడలేదు కదా. మద్యాన్నం కాడ చింత సెట్టు కింద కూర్చుని వాణ్ని నేనే బెంగుళూరు బస్సెకించినా అని డౌలు సెప్తాంటే పట్టుకొచ్చి వుతుకుతాండారు" అని నవ్వేశాడాయన.
"యా టైం లో బస్సెక్కిచ్చినాడంట" రాజు అడిగాడు.
"రాత్రి పదకొండు గంటల కాడ" అని ధీర్గం తీస్తూ చెప్పి నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో రాజు కూడా నవ్వు కలిపాడు.
"చెప్పినోనికి సిగ్గులే, ఇనేవోనికైనా వుండొద్దూ. రేత్రిల్లు వొంటికి పోవల్లన్నా యెనకంటి మడిసుండల్ల వానికి, అట్లాంటోడు కదిరికి పోయి బస్సెక్కిచ్చి వొగడే యెనిక్కి తిరిగి వచ్చినాడంటనా అదీ పదకొండు గంటల కాడ" అని నవ్వాడు. ఆ నవ్వుకు మిరిన్ని నవ్వులు కలిశాయి.
"ఏమో ఎవునికి తెలుసు నాలుగు పీకితే నిజం చెబుతాడని అనుకున్నారు. ఎంత కొట్టినా నేనే బస్సెక్కిచ్చినా అంటుండాడు" అన్నాడా పెద్దమనిషి.
ట్రాక్టరు ఆ గొడవ జరిగే ప్రాంతాన్ని దాటుకుని రామిరెడ్డి పాతింటికి వెళ్లే మలుపు తిరిగింది. రాజుకి రత్న గాన్ని చూసి బాదేసింది. రమేషుగాడి బందువులకి సంబందించిన ఇండ్లు సుమారు పదున్నాయి. నలవైకి పైగా జనం వున్నారు వాళ్లు. అందురూ తలా ఒక చెయ్యి వేసినా చాలు వొంట్లో ఎముకల్లే కుండా చావగొట్టెస్తారు. వా నదృష్టం బాగుండి వాళ్లమ్మ కన్నీళ్లకి వాళ్లు లొంగారు.
"పది రోజులు యెతుకుతాం వాడు దొరకలేదో యీని సావు మా చేతిలోనే" అని చెప్పి పంపించేశారు ఆవేశంలో వున్న కుర్రాళ్లు.
శేష్ గాడు వూరొదిలి యెల్లిపోవడానికి కారణం కూడా రత్న గాడే.
ఏడాది కింద ఎండాకాలం సెవలవులప్పుడు శేష్ గాడి నాన్న గొర్రెల మందలోని పొట్టేళ్లను అమ్మేసి టివి డివిడి ప్లేయర్ కొన్నాడు. ఎండాకాలం సెలవులన్నీ ఆ టివి ముందరే గడిచిపోయినాయి పిల్లోల్లకి. ఎంత లేదన్నా పది మంది పిల్లోల్లుండే వాళ్లు రమేష్ గాడి ఇంటి దగ్గర.జయం, అల్లరి రాముడు, చిత్రం లాంటి లవ్ స్టోరీస్ సీడీ ప్లేయర్లో పెట్టుకుని చూసేవాళ్లు. ఆ సినిమాల్లోని హీరోలతో రమేష్ గాడిని పోల్చి పొగిడి వాన్ని మునగ చెట్టు ఎక్కించేవారు. పొగడక పోతే టివి చూన్నిచ్చే వాడు కాదు రమేష్ గాడు.హిరోయిన్ గా మాత్రం రోజుకో అమ్మాయిని అనుకునే వాళ్లు.
"చా వాళ్లంతా కాదు వై, జయం సినిమాలో హీరోయిన్ లెక్కుండే వాళ్ల పాప కదా కాబట్టి సర్పంచ్ కూతురయితే హీరోయిన్ గా బాగుంటుంది" అన్నాడు రత్నగాడు. అందురు కూడా అవునన్నారు. కాదన్నోళ్లని ఇంట్లోనించి బయటికి తోసేశాడు. "లే యీ పొద్దునుంచి ఆ పాపే మన హీరోయిన్"అన్నాడు. సదా ప్లేస్లో నిహారికని, నితిన్ ప్లేస్లో వాన్ని, సర్పంచ్ గాన్ని విలన్ గా వూహించు కోవడం మొదలెట్టాడు.
"ఆ సినిమాలో విలన్ గోపిచంద్ కదరా, సదా బావ కదా వాడు" అనేవోళ్లు పిల్లోల్లు.
"కానీ మన సినిమాలో మాత్రం విలన్ వాళ్ల నాన్నే, ఇప్పుడు చెప్పు నేను దాన్ని ప్రేమిస్తే మాకడ్డం వాళ్లప్పే కదా" అనేటోడు.
సర్పంచిళ్లు దాటుకుని పోయిన ప్రతిసారి నిహారిక కనపడుతుందేమోనని తొంగి చూసేవోడు. అది ఎప్పుడైనా నీళ్లకి బోరింగు కాడికి వచ్చిందంటే దారిలో దాన్ని చూసి వెకిలి నవ్వు నవ్వేటోడు. అది బోరుకాడికి వస్తుందనగానే ఆ రోజు గొర్రెలలోకి పోయేవాడు. ఆ రోజంతా సర్పంచోళ్ల బోరుకాడే గొర్రెలు మల్లేసేవాడు.
శేషు గాడు ఆమె యెంట పడుతుండటం, వెకిలి నవ్వు నవ్వుతుండటం భరించలేక ఒక రోజు కమలతో "ఎందుకే వాడట్ల చూస్తున్నాడు" అనడిగింది. కమల జడ్.పి.టి.సి. రమాంజి గాడి కూతురు.
"వాడా. . . వాళ్లింట్లో సినిమాలేత్తారు. దాన్లను చూసి వాడు హీరోగా, నిన్ను హీరోయిన్ గా అనుకుంటా రంట. నిజంగానే హీరో అయిపోదామనుకుంటుండాడు. అందుకే నీకు లైనేత్తా వుండాడు." అనింది కమల.
నిహారిక వాణ్ని కిందనుంచి పైదాక పరీక్షించి చూసింది. నల్లటి శరీరం కాకపోతే కండలు తిరిగుంటాది వాడి శరీరం. అవి చూపించడానికి కట్ బనియన్లు వేస్తుంటాడు. అంత ఎత్తు కాదుగనీ పరవాలేదు. రోజూ వాడు చూసేటప్పుడు వాణ్ని చూసి నవ్వేది. అంతే మనోడి మడ్డ నిగిడింది.
"తను నన్ను చూసి నవ్వింది" అని సఖి సినిమాలో మాదవన్ లా ఆ రోజంతా ఎగిరాడు.
"రేయ్ ఇదంతా నా వళ్లే కాబట్టి నాకు కళ్లిప్పించు" అన్నాడు రత్నగాడు.
నిహారిక పెద్దమనిషయ్యి అప్పటికి రెండేళ్లయింది. అది పెద్ద మనిషయిన రెండు నెలలకే దాని మేన మామ యెంకయ్య పిసికి దానిలో కసి రేపాడు.వానితో పడుకుని కడుపొచ్చి అబార్షనయ్యిందని ఒక పుకారు. కానీ అందులో నిజం లేదు పడుకో బెట్టేసే టయానికి వాళ్లత్త పసి గట్టి వూరికి పంపించేసింది.మామ రేపిన కసిని ఎవురితో తీర్చుకోవాలో తెలీక తనకలాడుతావుంది పాపం. కరెక్ట్ టైంలో దొరికాడు శేషు గాడు. ఒక వేళ వీనితో చేస్తా దొరికిపోయినా వాడే బలవంతంగా చేశాడని చెప్పడానికి కూడా సిద్దపడిపోయి వానికి కమలతో కబురుపంపింది.
"ఆ యమ్మ పొద్దన్నే అయిదు గంటలప్పుడు కాలేజీ కాడున్న కరేపాకు చెట్టుకాడుంటదంట ఆటికి పో" అనింది శేషు గానితో.
పొద్దున్నేనే కాపు కాశాడు. సరిగ్గా అయిదుకి నిహారిక వచ్చింది.
"ఎంది నన్ను ప్రేమిస్తాన్నావంట " అని అడిగింది.
"అవును" అన్నాడు.
"ఎందుకు?"
"తెలీదు. . తెల్లగా వుంటావు. అందంగా వుంటావు. సూడగానే ముద్దు పెట్టుకోవాలని పిస్తాది" అన్నాడు.
"నేను తెల్లగుంటాను సరే నువ్వు ఆపోజిట్ కల్లరే" అంది వాని కలర్ ని అవమానించింది.
"మ్మే. . .నా కల్లర్ అవమానించద్దు దేవుడిచ్చినాడు దానికి నేనేమి చేసేడిది" అన్నాడు అలిగినట్టు.
నిహారిక పక పక నవ్వింది వాడలగడం చూసి "ప్రేమ పరాచికాలుండవా ఎంది" అనింది.
"అంటే నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తా వుండావా" అన్నాడు ఆశగా.
ఎవరో అటువైపు వస్తున్న శబ్దం విని "సరే మల్లా ఎప్పుడైనా కలుద్దాం" అనేసి నవ్వుకుంటూ వెళ్లిపోయింది. పోతూ పోతూ "ఈ విషయం ఎవరికీ చెప్పొద్దు" అనింది.
ఆ రోజు శేషు గాని ఆనందానికి అంతు లేదు. కేకలు పెడుతూ వూరంతా ఎగిరాడు. వేటలో కూడా మూడు వుడుములు పట్టి తెచ్చాడు. సర్పంచోళ్లింటికి ఒక వుడుముని పంపించాడు. బసవయ్య "ఎందిరా మీ నాయన వచ్చేవోడు నువ్వొచ్చినావు " అన్నాడు. "ఈ పొద్దు నేనే గదా యాటకి పోయింది " అన్నాడు. నిహారిక బయటికి రాగానే "నీకోసమే" అని ఆ పిల్లకు మాత్రమే వినిపించేలా అన్నాడు.
"ఇట్ల పబ్లిక్ గా మాట్లాడుకోవడం కష్టంగా వుంది. ఎవరైనా చూస్తే ఇంకంతే" అనింది పొద్దున్నే కరివేపాకు చెట్టుకాడ.
"అదిగో ఆ చుక్కల బావికాడ గుబురు తుమ్మ చెట్టు కాడికి పొద్దున్నే చెబెత్తుకుని వచ్చేయ్" అన్నాడు.
మరుసటి రోజు కోడికూడా కూయక ముందే చెంబు పట్టుకుని ఆ చెట్టుకకాటికి పోయింది. అక్కడ ఎవరూ కనపడలేదు. కీచు రేవులు అరుపులు తప్ప ఏమివినిపించడం లేదు. అకస్మాత్తుగా శేషు చెట్టు కొమ్మల మద్య నుండి బయటకు వచ్చి "బూ.. . . " అనరిచాడు. నిహరిక బెదురుకొని అరచబోయింది. అరుపుకూడా బయటికి రాకుండ నోరదిమేశాడు. ఆ కొమ్మల మద్యలోకి లాక్కుపోయాడు.
లోపల అంతా వెచ్చగా అనిపించింది. ఆ చెట్టుకొమ్మలు గుబురుగా కింద నేల వరకు అల్లుకుంటే శేషు దాని మద్యన కొమ్మలన్నీ నీటుగా కొట్టేసి గుడిసెలా చేశాడు. మద్యన చెట్టు మొదలు దానికి ఆనుకుని కూర్చున్నాడు. ఎదురుగా నిహారిక కూర్చుంది. అర్దగంటకు పైగా మాట్లాడు కున్నారు.
"వచ్చే వారం కాలేజీ ఓపెనింగు కదిరి ప్రైవేటు స్కూలికి పంపేస్తున్నారు నన్ను" అని నిహారిక అంటే.
"మా గొర్రె అమడాల పిల్లలని ఈనింది" అన్నాడీడు. అంతకంటే ఏమ్మాట్లాడు కుంటారు.
వాళ్లిద్దరి మనుసుల్లోనూ ఒకటే ఆలోచన అదెట్లా బయట పెట్టాలో తెలీక చస్తావున్నారు. ముట్టుకుందామంటే దూరం జరిగింది. రెండు నెలల పాటు ఒకే తంతు. వాడు గట్టిగా ఈలేయడం, ఈల వినిపించిన పది నిమిషాలకి చెంబట్టుకుని ఈ పిల్ల రావడం.
ఒక రోజు ధైర్యం చేసి చేయి పట్టుకున్నాడు. గుండెల్లో దడ పుట్టి భయం వేసి పారిపోయింది నిహారిక.
"నేనంటే ఇష్టం లేదా" అన్నాడు మరుసటి రోజు. సమాదానం చెప్పకుండా మోనంగా వుండిపోయింది. దగ్గరకు వచ్చి చేయి పట్టుకున్నాడు. వద్దనలేదు. ధైర్యం చేసి నడుము పట్టుకున్నాడు. కాదనలేదు గానీ నిహారికగుండెల్లో రైల్లు పరిగెత్తాయి. అనవసరంగా కమిట్ అయ్యానేమో అనుకుంది. వెళ్లిపోదాం అనిపించింది. ఎం చేస్తాడో చూద్దామని మోనంగా వుంది.
వానికి కూడా ఆ అనుభవం కొత్త. ఏమి చేయాలో తెలీక గుటకలు మింగాడు. ధైర్యం చేసి ఆమె శరీరానికి తన శరీరం ఆనించి చెంపల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. గట్టి ఆమె గుండెల మీదున్న చను ముచ్చికలు సూదుల్లా ఛాతికి గుచ్చుకున్నాయి. ఆమె శరీరం వెచ్చని ఆవిర్లు కక్కుతొంది. గట్టిగా కరుచుకున్నాడు. ఆమె కూడా కరుచుకుంది. ఒకరి పిర్రల మీద ఒకరు చేతులేసుకుని పిసుక్కున్నారు.
నిగిడిన వాని మగతనం ఆమె పొత్తి కడుపును కుమ్మేస్తొంది. ఆమెను చెట్టు మొదిటి అదిమి తన మగతనంతో పొడుస్తున్నాడు. అది బట్టల మీదనే ఆమె ఆడతనాన్ని వెతుక్కుంటొంది. ఆ ప్రక్రియలో తెలీకుండా ఆమె ఆడతనపు శిఖరాగ్రాన్ని పలుమార్లు తాకింది. ఇద్దరి శరీరాలు వేడి తగ్గాక దూరం జరిగారు.
చెరిగిన బట్టలను ఆమె సర్దుకుంది. వాడు లుంగీ ఎగ్గట్టుకున్నాడు.
ఎమీ తెలియని ఇద్దరు కుర్రకుంకలు పై పై పనులే పెద్ద ఘనకార్యంలా ఫీలయిపోయి ఇంటిదారి పట్టారు.