Thriller కాలేజ్ డేస్

[banasura1]

కాలేజ్ డేస్:
  
                                                                సొరంగ మార్గం

                              నూతిలో పడిన కొద్ది క్షణాలకు దబ్బున రెండు శరీరాలు నీళ్లలో పడిన శబ్దం. శరీరం నీళ్లలోకి జారగానే వూపిరాగినంత పనైంది రాజుకి. చానా ఎత్తునుండి పడటం వల్ల రాజు శరీరం నీళ్లలో లోతుగా మునిగి పైకి తేలింది. వూపిరి తీసుకోవడానికి "ఆ. . . . " అని నోరు తెరిచాడు. అతను పడిన క్షణాల తేడాలో అప్సానా పడింది.

                             "అప్సానా. . . " అరిచి ఆమెను వెతకడానికి ప్రయత్నించాడు. మొదట అతని చేతికి నూతికున్న మెట్లు తగిలాయి. వాటి పక్కనే ఒక శరీరం దొరికింది. దాని జుట్టు పట్టుకుని మెట్ల మీదకు లాక్కొచ్చాడు. అది లాగుతున్నప్పుడు ఆ శరీరంలో జీవం లేనట్లు స్పష్టంగా తెలిసింది. అతని బొడ్లో ఉన్న టార్చ్ ని తీసి ఆ బాడీ మీదకు ఫొకస్ చేశాడు. తల పగిలి రక్తం కారుతొంది. తమ కంటె ముందుగా పడ్డ వాడిదా శరీరం ఎదో రాతికి తల తగిలి పగిలిపోయింది. ముఖం పాటున పడటం వలన నుజ్జు నుజ్జయి పోయి బయంకరంగా వుంది

                             ఆ శవాన్ని చూడగానే అప్సానా పెద్ద కేక పెట్టింది. రాజు టార్చ్ ని అప్సానా మీదకు ఫొకస్ చేశాడు. తను బాగానే ఉంది. చేయందించి మెట్ల మీదకు లాగేశాడు. 

                            అప్సానా కేక పెట్టిన కాసేపటికి పైనుండి చిన్న శబ్దం వినపడింది. రాజు టార్చ్ ని పైకి ఫొకస్ చేశాడు.అది పైకి రీచ్ కాలేదు. ఆ శబ్దం మళ్లా వినపడింది. రాజు అర్థం చేసుకున్నాడు సంద్య అరుస్తొందని. "బాగానే వున్నాం" అని అరిచి చెప్పాడు. అది పైకి రీచ్ అయ్యిందో లేదో తెలీదు. ఆ తరవాత నాలుగైదు సార్లు అరిచి ఆమెకు వినపడలేదని రూడీ చేసుకున్నాక, "ఇంకిక్కడ అనవసరం పద మెట్లంటి పైకి పొదాం "అని జాగ్రత్తగా మెట్లు పట్టుకుని పైకెక్కడం మెదలెట్టారు.

                           వాళ్లు పడిన నూతిలో నీరు చాలా రోజులనుండి అలా వుండి పోవడం వలన మురిగి కుల్లిపోయినాయి. పడిన కొద్ది సేపటికి కానీ ఆ మురుగు వాసన తెలీలేదు. ఆ తరవాత భరించడం కష్టం అయ్యింది. అందుకనే ఎంత వీలైతే అంత తొందరగా పైకి వెళ్లిపోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నారు. 
                           స్ప్రింగ్ ఆకారంలో నూతి గోడలకు ఆనుకుని కట్టబడి వున్నాయా మెట్లు. మెట్లు కట్టడానికి వుపయోగించిన రాయి చానా గట్టిదే కాకుండా చానా వెడెల్పుగా వుంది. మామూలుగా తాగు నీళ్లకి వుపయోగించే చేద బావిలో అంత వెడెల్పైన రాయి వాడరు.మెట్లెక్కుతూ గోడను తడిమినప్పుడు ఆ గోడకూడా రాతితో కట్టిందేనని రాజు కనుక్కున్నాడు. అతి ముఖ్యంగా ఆ రాళ్ల మద్య ఎటువంటి సందులు లేవు కాబట్టి పాములు వుండే అవకాశం తక్కువ.వుంటే గింటే ఆ నీటిలోనే ఉండాలి.

                      కొంత దూరం పైకెక్కాక "ఇంకెంత పైకుందీ బావి " అని అడింగింది అప్సానా. 
                      "నాకేమ్ తెలుసు. . . కొంచెం చూసుకుని నడువు మద్యలో ఎమైన స్టెప్స్ వూడిపొయి వుంటాయి " అని జాగ్రత్త చెప్పాడు.
                      "నీకెలా తెలుసు?"
                      "పాత బావులు కదా ".  ఆమె టార్చ్ వేసి చూసుకుని జాగ్రత్తగా నడుస్తుంటే ఆమె వెనకాల రాజు నడుస్తున్నాడు.   
                     తన వెనకాల నడుస్తూ నడుము మీద చేయి వేశాడు. సన్నటి నడుము చేతికి సరిగ్గా సరిపోయింది. తనంతటి లావూ కాదూ సన్నమూ కాదు. తన వయస్సు 15కి తగ్గట్టు వుంటుంది. పిర్రలు మాత్రం వాటంగా పెంచింది. ఆ బావిలో కనక లేకుంటే ఈ పాటికి ధైర్యం చేసి ఆమెను ఎక్కేసే వాడే. ఎక్కక పోయినా ప్రయత్నం చేసేవాడు.

                       పైకెక్కే కొద్ది పైనుంచి సంద్య అరుస్తున్న అరుపు దగ్గరైనట్టు అనిపించింది. "రాజూ. . . . " అని గట్టిగా అరుస్తొంది. "మేము బాగానే వున్నాం" అని గొంతు చిరిగి పోయేలా అరిచాడు. బావి గోడలు ఆ అరుపుకి ప్రతిద్వనించాయి. మొత్తానికి ఆ అరుపు సంద్యని చేరింది లీలగా. వెంటనే సంద్య సొరంగం లోనికి పరుగెత్తుకుని వెళ్లింది. అయిదు నిమిషాల తరవాత ఒక పవర్ ఫుల్ టార్చ్ తీసుకుని వచ్చింది.అది చార్జింగ్ తో నడిచే టార్చ్. సంద్య దాన్ని బావిలోకి ఫొకస్ చేసింది. ఎక్కడో ఆ టార్చ్ కాంతి చివరలో కదిలిక కనిపించింది. ఎంటనే ఆమె ఇంకో విషయం కూడా గమనించింది.

                      "డెడ్ ఎండ్" అని ఆగిపోయింది అప్సానా. 
                      "ఎంటి? " అన్నాడు రాజు. 
                      "నో మోర్ స్టెప్స్" అనింది. ఆమె గొంతులో నిరాశ స్పష్టంగా వినిపించింది. టార్చ్ ని మెట్ల వరసలో ఆ కాంతి వెళ్లినంత వరకూ పైకి చూశారు. అక్కడి నుండి పైకి మెట్లు లేవు. అదే విషయాన్ని సంద్యకూడా కనుక్కుంది.ఆమె మనస్సు కలత చెందడం ప్రారంభించింది వాళ్లని ఎలా పైకి తీసుకరావాలో అర్థం కాక.
                     "రాజు ఏదైనా శబ్దం చెయ్యి" అని అరిచింది.
                     "హల్లో. . . " అని అరిచాడు. రెండు అరిచేతులని శంఖంలా చేసి. ఇప్పుడది సంద్యకి వినిపించింది.శబ్దం చానా దూరానికి వినపడాలన్నపుడు అలాగే అరుస్తారు. శబ్దం సూటిగా పయనిస్తుందని.
                      "పైకి మెట్లు లేవు " అని గట్టిగా అరిచింది. "అక్కడే వుండు నేనేదైనా దారి దొరుకుతుందేమో చూస్తాను " అని అరిచి బంగళాలోకి వెళ్లింది.
  
                      చేసేదేమి లేక అప్సానా అక్కడే కూల బడింది.రాజు ఆమెకి దిగువగా కూర్చున్నాడు. ఆమె కాళ్లు అతనికి దగ్గరగా మడిచి కూర్చింది.
"మా దరిద్రం ముండ వల్ల వచ్చిన తంటా ఇది " అని తిట్టుకునింది.
"ఏమైంది?" అని అడిగాడు రాజు. జరిగిందంతా చెప్పింది. ఇంకా ఎక్కువే చెప్పింది. "ఎవడితోనో దె. . . . " అని మాట మింగేసింది.
"లేకపోతే దానికి ఈ బంగళాలో ఎం పని . . .రెండు రోజుల నుండి ఆ జునైద్ గాడు ఈ బంగళాలోకే వస్తున్నాడు. దొంగ నాకొడుకు మా పెద్దక్కని, చిన్నక్కని ఇద్దరిని పట్టేశాడు" అని తిట్టుకుంది. 

                     ఆమె చేతిలోని టార్చ్ తీసుకుని ఆమె కాళ్లవైపు ఫొకస్ చేశాడు. "చెప్పులు లేవే " అని అడిగాడు. బావిలో పడినప్పుడే జారిపోయినాయి" అనింది. తన చేతులు ఆమె కాళ్ల మీద వేశాడు. అప్సానా కాళ్లు కొంచెం వణకడం గమనించాడు. చేతులని ముని గాళ్ల మీదనుంచి వట్టి కాళ్ల మీదకు జరిపాడు. వారిద్దరి గుండే చప్పుళ్లు పెరిగాయి. ఒకరి గుండె చప్పుడు ఒకరికి స్పష్టంగా వినిపించాయి. రాజు చేతులు క్రమంగా మోకాళ్లు, లోతొడలు చేరుకున్నాయి.

                     అప్సానా వేగంగా స్పందించింది. రాజు చేతులని తొడల మీదనుండి తొలగించి రెండు కాళ్లను దగ్గరికి చేర్చింది. "ఎంటి పిచ్చి పనులు అసలే భయంతో చస్తుంటే " అని కసిరినట్టు నటించింది. రాజు నవ్వాడు (ఆ నవ్వు ఎవరికి కనపడి చచ్చింది కనక ఎవరి చేతిలో టార్చ్ వుంటే వారు ఎదిటి వారి ముఖాన్ని చూడ గలుగు తున్నారు.) 
                     "ఇలాంటి పనులు చేస్తే భయం పొతుందిలే" అని ఆమె రెండు తొడల మద్య చేయి దూర్చబోయి ఆగిపోయాడు. 
                    
                     ఆమె అబ్యంతరం చెప్పడం వల్ల కాదు. రాజు వీపు మీద చల్లటి గాలి తగలడం వలన. ఆ గాలి ఎక్కడ నుండీ వచ్చిందో అర్థం కాక టార్చ్ లైట్ ని తన వీపున్న ప్రాంతం లోకి ఫొకస్ చేశాడు.