16-11-2019, 08:13 PM
...కాసేపు తరవాత నీ...వాడి గుండు మీద ...ఆవిడ నాలిక స్పర్శ...
...కొంచెం తలెత్తి ,ఓరగా చూశాను...కొన నాలికతో తడిని శుభ్రంగా నాకేయడం మొదలెట్టింది...
...నా చూపు గమనించిందేమో! ఏంటా పాడు చూపూ!...అంటూ తల తిప్పుకుంది , నీ...వాడ్ని.... విదలకుండానే...
...వెంటనే తల కిందికిదించేసి , నా నాలుక పని కంటిన్యూ చేస్తూనే ఓరగాచూశా ఆవిడ వైపు!...
...పెదాల్ని కొద్దికొద్దిగా విప్పుతూ గుండు సైజుకి ఎడ్జెస్ట్ చేసుకుంటూంది...
...చిన్నా...గాడేంటీ!?...ఎం...తుం...దో!...అందావిడ స్వగతంగా అంటూన్నట్లు!...
...పోనీ!...పట్టి...నంత... వరకే తీసుకో!... అన్నాను...
....ఛీ!...అంటూ తన తొడల్ని నా మెడచుట్టూ పెనవేసి , నా తలని తన పూరెమ్మలకదుముకుంటూనే నీ వాడి గుండుని నోట్లోకి లాక్కుంది...
...అప్పుడే చప్పుడు చేస్తూ నేనావిడ బటన్ ని నోట్లోకి పీల్చుకున్నా!
...ఇష్ష్ ... అంటూ నీ వాడ్ని ఇంకాస్త లోపలికి లాక్కుందావిడ...
...అదీ!...అలాగే!...అంటూ, ఆవిడ బటన్ ని మునిపంటితో చిన్నగా కొరికా!...
... అ...బ్బ!....అంటూ చటుక్కున నడుమెత్తి, నీ వాడి కండలో తన పళ్ళు దిగేసింది
....మరోసారదే పని చేశా!... ఈసారావిడ ఎగజిమ్మేసి... ఇక...నా...వల్ల కాదు బాబూ!...అంటూ నీ వాడ్ని బైటికి తోసేసింది...
...ఇక నా వల్లా కాదూ!... అంటూ లేచిపోయి , సరిగ్గా తిరిగి, ఆవిడ మీదెక్కేసి , బురదబారిపోయిన ఆవిడ మానం లో నీ వాడ్ని కసు...క్కున దిగేశా సంధ్యా!...
...అఁ...మ్మోఁ... ఛంపేశావ్!...అని ఎన్నడూ లేని ఏకవచన ప్రయోగం చేస్తూ నా దండల్లో గోళ్లు దిగేసిందావిడ...’... అంటూ నా కళ్లల్లోకి చూశాడు...
...ఆ టైముల్లో మర్యాదలేమీ ఉండవులే!...కానీ!... అన్నాను...
‘...కాబోసు... అంచేతే ...ఎహె!...ఎన్నాళ్ళైనా అదే కూత!... అంటూ నీ వాడ్ని గుండు దాకా బైటికి లాగేసి, మళ్ళీ కొసకంటా గెంటడం మొదలెట్టా!... అంటూ మళ్ళీ దంపుడు మొదలెట్టాడే రెచ్చిపోయి!...
...అ...బ్బ ...తనేమందీ!?... అన్నాను తన నడుంచుట్టూ తొడలు పెనవేస్తూ...
...‘...ఏవంటుందీ!...తనూ ఇలాగే , తొడలు పెనవేసి... రోజు..కో ర..కంగా... నా... ప్రాణా...లు... తోడే...స్తూంటే ...ఛస్తానా!... ఆహ్ఁ...నెమ్మదీ!...అసలే నేను... అంటూ ఆవిడేదో చెప్పబోయింది...
వినే మూడ్ లేక , చటుక్కున ఆవిడ మీదడిపోయి తన నోరు మూసేసి , పక్...పక్క్...పక్పక్క్...అంటూ చప్పుళ్లొచ్చేలా నాకోపినంత సేపు ఆవిడని దున్నేసి, ’... అంటూ నన్నూ దిమ్మతిరిగేలాగ వాయించేసి ...హాఁ...హాఁ...హాఁమ్మ్ఁ... అని అరిచేస్తూ , నీ వాడ్ని వీలైనంత లోతుకి తీసికెళ్ళి , చిప్పిల్లి పోయి ఆవిడ మీద సోలిపోయా సంధ్యా!...’ అంటూ నా...లోకీ విదిలేశాడే , ఆవిడ మీది కోరికనీ!... ఆ...లోప...ల...కాలిపోయిందటే నమ్ము!...’ అన్నాను తలపుల ఆయాసంతో కాసేపాగిపోయి...
‘ ఊఁ...’ కొట్టింది వకుళ , కానీమన్నట్లు...
...కాసేపు తనని సేద తీరనిచ్చి ,...అపుడేంచేసిందీ!?... అన్నాను
‘..ఉఁ...ఊఁ..ఊఊ~మ్..అటూ పెనగులాడి , ఎలాగో తన పెదాల్ని విడిపించుకుని...ఛీ!...అందావిడ సిగ్గుతోనో, కోపంతోనో ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో, ఆయాసంతో ఊగిపోయే.గుబ్బల్తో...
...తన కోపాన్ని గమనించి , కాసేపావిడ కళ్ళల్లోకి చూసి ...ఏయ్!...ఏమైందీ!?...అంటూ ఆవిడ చెవిలో గొణిగాను...తన మెడ వంపులో ముద్దెట్టి
...‘...ఛి...ఛీ!... ఒద్దంటే వినరేం!?...ఎక్క...డ ...పడితే అక్కడ నోరెట్టేసింది చాలక , ఆ పాడు జిగటని మూతికంటించుకుని ఎక్కడ పడితే అక్కడ ముద్దులెట్టుకోడం కూడానూ! ’ అంటూ నన్ను దూరంగా తోసేసి, కళ్లు మూసేసుకుంది...
...ఏయ్...ఇటు చూడు ...అని బ్రతిమాలుతూ తన చేత కళ్ళు తెరిపించి...ఎప్పుడో కలిసిపోయాంకదా సుశీ...మనిద్దరం!...ఇక తేడా ఏముంది చెప్పు!?...అంటూ తన కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాను...
...ఓ లిప్త నా కళ్లతో కళ్ళు కలిపి , ...ఊఁ... అంటూ మరుక్షణం కనురెప్పలు వాల్చేసుకుని, చటుక్కున నన్ను బిగియారా కౌగలించేసుకుని... అంచేతేగా నీ ప్రతిరూపం నాలో పెరుగుతూంట!... అంటూ నా చెవిలో గొణిగిందావిడ...
ఒక్క క్షణం నా గుండె ఝల్లుమందనుకో! ...ఇదేంట్రా బాబూ! ఏంకాబోతూందీ?...అనిపించేసరికి... ఏవనాలో తెలీక మౌనంగా ఉండిపోయాను సంధ్యా!...
...ఆవిడెదురుచూసిన ఆనందం కనిపించలేదేమో నాలో!...
...బాధ పడకు... నా కొడుకు నీ ఆస్తిలో వాటాకేం రాడులే!!... అందావిడ ఘాటుగా
...ఛ!...మీ ఆస్తిపాస్తుల్తో పోలిస్తే నాదెంత?....అదికాదు సంగతి...ఈ మధ్య మీ ఆయన కూడా బాగా పుంజుకున్నాడంటున్నావ్!... మనమూ జాగ్రత్తగానే ఉంటున్నాం!...అంచేత...రాబోతూన్న వాడు తన కొడుకేమో అనీ!... అంటూ నీళ్లు నమిలాను సంధ్యా...’ అంటూ నా మొహం లోకి చూశాడు...
...ఆత్రత పట్టలేక ‘...ఏవన్నావే నువ్వూ?ఏవందిటా‘ఆవిడా!?...’ అంటూ నన్ను కుదిపేసింది వకుళ
...నేనూ అదే అడిగానమ్మా!... ...ఎవరూ జాగ్రత్తగానే ఉంటూన్నదీ?!... అని ఎదురడిగిందిట... స్టన్ ఐపోయా సంధ్యా ఆ మాట వినీ!... అన్నాడే!...
...ఏంటా మాట?...అని ఆవిడ్ని నిలదీయలేదా నువ్వూ?... అన్నాను...
‘...అడిగాలే ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యం!?...అనీ!...తనేమందో తెలుసా!... అన్నాడు
...నువ్వు చెప్తేనేగా తెలిసేదీ!!...అన్నాను
‘...నాను బుఱ్ఱ లేదనుకున్నావా?... అంటూ మొదలెట్టింది సంధ్యా!...
ఛ...అదేంటీ !...నేనెందుకనుకుంటా అలా!?... అన్నాను షాక్ నుంచి కోలుకుంటూ...
ఆడదంటే మీ మగాళ్లకంత చులకనా!?...నన్నో ఆట బొమ్మనుకున్నావా, నీ కోరిక తీర్చుకునొదిలేయ డానికీ?...నాకేం కావాలో ఎన్నడైనా అడిగావా?... అంటూ రకరకాలుగా ఓ రెండు నిముషాలు నన్నూ , మగ జాతినీ దులిపేసిందనుకో!...’ అన్నాడే మొహం ముడుచుకునీ...
...మంచిపని చేసింది...ఫోన్ చేసి కంగ్రాట్యులేట్ చేస్తా!... అంటూ కాసేపు ఆట పట్టించా...
‘...రెండేళ్ళక్రితం మాట సంధ్యా అది...ఓ పావుగంట తరవాత చల్లబడిపోయిందిలే , నా ఉద్దేశ్యం తెలిసింతరవాత...ఇప్పుడెందుకూ కెలకడం!...’
...అంటూ నాకు నచ్చచెప్పడానికి తెగ తంటాలు పడ్డాడమ్మా నీ సరసుడూ!... నా ముచ్చటతీరా తనని ఉడికించి , ...సర్లే!... ఒకళ్ళ ఉద్దేశ్యాలేమిటో మరొకళ్లకి చెప్పుకున్నారా?...ముందెవరు మొదలెట్టారేంటీ? ...అంటూ కూపీ లాగా!...
...‘...ఇంకెవరూ!...నేనే!!...మీ ఆడాళ్ళ కాళ్ళా వేళ్ళా పడడం అనాదిగా వస్తూన్నదేగా!...’ అంటూ నన్ను దెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు...
...సర్లే!...విషయం చెప్పు...అన్నాను...
‘...ఒక మాట ఒప్పుకోవాలి సుశీలా!...’ అంటూ మొదలెట్టి ...‘ మా చిన్నాగాడి తో సమానంగా‘ నువ్వు పరుగులెత్తుతూ ,ఆటలాడుతూంటే, అల్లల్లాడే నీ ఒంపు సొంపుల్నీ, కందిపోయిన నీ మొహాన్నీ , అలసట వల్ల మెడమీదా , నడుం మడతల్లో పట్టిన చిరు చిరుచెమటల్తో మెరిసిపోయే నీ ఒంటినీ ,ఎన్నిసార్లు చాటుగా చూశానో! దగ్గరకి తీసుకుని ఆ చెమట్ల్నొత్తాలనీ , చిరునవ్వుల్తో విచ్చుకునే పండు తమలపాకుల్లాంటి నీ పెదాల్ని , నా పెదాల్తో మృదువుగా స్పృశించాలనీ, ఎన్నిసార్లనిపించిందో చెప్పలేను... కానీ దగ్గర స్నేహితుడి భార్యవని నా మనస్సునదుపు చేసుకుని దూరంగా ఉన్నా!...
...కానీ అవకాశం వచ్చేసరికి వదులుకోలేకపోయా!...అంచేతే, నావల్ల మీఇద్దరికేమీ ఇబ్బంది కలగకుండా జాగ్రత్తగానే మెసిలా!... వీలైంత సుఖాన్ని నీకందించి , అందినంత మేరకి సుఖం జుఱ్ఱుకుందామనేగానీ , ఈ పరిస్థితి ఒస్తుందనుకోలేదు సుశీ! అంటూ , నిజమొప్పుకున్నా...’ అన్నాడే!...అంటూ కాసేపాగా , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
‘...ఇదంతా వింటూంటే నాకేమనిపిస్తూందో తెలుసా!?...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి చిలిపిగా చూస్తూ...
...చెప్పూ!...అన్నాను...
...‘...ఆవిడ పేరు అహల్య , నీ మొగుడిపేరు సురేంద్రో , దేవేంద్రో అయితే పోలిక సరిపోయేది...’ అంది వకుళ , ఓ వంకర నవ్వుతో...
...ఏ పోలిక గురించే నువ్వుమాట్లాడేదీ?...ఏంటీ నీ ఉద్దేశ్యం!?... అన్నాను ,
...‘... ఓ సారి మనం ఓ పేరున్న తెలుగు పండితుడి లెక్చర్ విన్నాం గుర్తుందా!?...’అందది
...ఏమో!?...అన్నాను , నాకు కరెక్టుగా గుర్తుకి రాకపోవడంతో...
...‘...మన క్లాసువాళ్ళు మరిద్దరు కూడా తోడొచ్చారు...నాకు గుర్తుందిలే!...’ అందది...
...ఆహాఁ...అయితే ఏంటిటా?... అన్నాను...
.... ‘...ఆయన ...అహల్య... అన్నపేరు కర్థం ఏమని చెప్పాడో గుర్తుందా!......హల్యం కానిది ,అంటే మామూలు నాగళ్ళతో దున్నడానికి అనువుకాని క్షేత్రం ( భూమి )కలిగున్నదీ ...అనీ , ...’ అంటూ అది చెప్పేస్తూంటే ,
...ఆగవే సిగ్గుమాలిందానా!... అన్నాను, దాని ఆలోచనేంటో నాకు లీలగా తట్టేసరికి...
...అదాగుతేనా!... అంచేతక్షేత్రానికి సరిపోయే నాగలిని ఎంచుకోడం తప్పుకాదని ఆయన చెప్పాడ్లే ఆరోజు...నీ సుశీలక్క కూడా అటువంటి కేసే అనిపించిందే నాకూ!...ఐతే ఒకటే తేడా!...నేననుకున్న కేసులో బీడు భూమిని స్పెషల్ నాగలితో దున్ని సాగుకి సిధ్ధం చేయడమే ఉద్దేశ్యం... ఇక్కడ సాగుకి సిధ్ధం చేయడమే కాకుండా కాకుండా నాట్లేయడం కూడా జరిగి పోయింది...’ అంటూ కన్నుగీటిందది...
...ఛీ!...తప్పుడు పోలికలు ఆపు తల్లీ!...కోపమొస్తే పాఠకులు కొట్టీసీగల్రు...అన్నాను...
‘...గుర్తుకొచ్చింది చెప్పానంతే!...సరే!...కధ కానీ!...’ అంది వకుళ...
ఊఁ...మా ఆయన నిజమొప్పుకున్నాడన్నానా!... అపుడావిడ తన.కళ్ళల్లోకి ఓ లిప్త చూసి , ఆపైన కనురెప్పలు వాల్చుకుని ఏమీ అనకుండా మౌనంగా ఉండిపోయిందనన్నాడు... నే ...ఊఁ... కొట్టాను...
...కొంచెం తలెత్తి ,ఓరగా చూశాను...కొన నాలికతో తడిని శుభ్రంగా నాకేయడం మొదలెట్టింది...
...నా చూపు గమనించిందేమో! ఏంటా పాడు చూపూ!...అంటూ తల తిప్పుకుంది , నీ...వాడ్ని.... విదలకుండానే...
...వెంటనే తల కిందికిదించేసి , నా నాలుక పని కంటిన్యూ చేస్తూనే ఓరగాచూశా ఆవిడ వైపు!...
...పెదాల్ని కొద్దికొద్దిగా విప్పుతూ గుండు సైజుకి ఎడ్జెస్ట్ చేసుకుంటూంది...
...చిన్నా...గాడేంటీ!?...ఎం...తుం...దో!...అందావిడ స్వగతంగా అంటూన్నట్లు!...
...పోనీ!...పట్టి...నంత... వరకే తీసుకో!... అన్నాను...
....ఛీ!...అంటూ తన తొడల్ని నా మెడచుట్టూ పెనవేసి , నా తలని తన పూరెమ్మలకదుముకుంటూనే నీ వాడి గుండుని నోట్లోకి లాక్కుంది...
...అప్పుడే చప్పుడు చేస్తూ నేనావిడ బటన్ ని నోట్లోకి పీల్చుకున్నా!
...ఇష్ష్ ... అంటూ నీ వాడ్ని ఇంకాస్త లోపలికి లాక్కుందావిడ...
...అదీ!...అలాగే!...అంటూ, ఆవిడ బటన్ ని మునిపంటితో చిన్నగా కొరికా!...
... అ...బ్బ!....అంటూ చటుక్కున నడుమెత్తి, నీ వాడి కండలో తన పళ్ళు దిగేసింది
....మరోసారదే పని చేశా!... ఈసారావిడ ఎగజిమ్మేసి... ఇక...నా...వల్ల కాదు బాబూ!...అంటూ నీ వాడ్ని బైటికి తోసేసింది...
...ఇక నా వల్లా కాదూ!... అంటూ లేచిపోయి , సరిగ్గా తిరిగి, ఆవిడ మీదెక్కేసి , బురదబారిపోయిన ఆవిడ మానం లో నీ వాడ్ని కసు...క్కున దిగేశా సంధ్యా!...
...అఁ...మ్మోఁ... ఛంపేశావ్!...అని ఎన్నడూ లేని ఏకవచన ప్రయోగం చేస్తూ నా దండల్లో గోళ్లు దిగేసిందావిడ...’... అంటూ నా కళ్లల్లోకి చూశాడు...
...ఆ టైముల్లో మర్యాదలేమీ ఉండవులే!...కానీ!... అన్నాను...
‘...కాబోసు... అంచేతే ...ఎహె!...ఎన్నాళ్ళైనా అదే కూత!... అంటూ నీ వాడ్ని గుండు దాకా బైటికి లాగేసి, మళ్ళీ కొసకంటా గెంటడం మొదలెట్టా!... అంటూ మళ్ళీ దంపుడు మొదలెట్టాడే రెచ్చిపోయి!...
...అ...బ్బ ...తనేమందీ!?... అన్నాను తన నడుంచుట్టూ తొడలు పెనవేస్తూ...
...‘...ఏవంటుందీ!...తనూ ఇలాగే , తొడలు పెనవేసి... రోజు..కో ర..కంగా... నా... ప్రాణా...లు... తోడే...స్తూంటే ...ఛస్తానా!... ఆహ్ఁ...నెమ్మదీ!...అసలే నేను... అంటూ ఆవిడేదో చెప్పబోయింది...
వినే మూడ్ లేక , చటుక్కున ఆవిడ మీదడిపోయి తన నోరు మూసేసి , పక్...పక్క్...పక్పక్క్...అంటూ చప్పుళ్లొచ్చేలా నాకోపినంత సేపు ఆవిడని దున్నేసి, ’... అంటూ నన్నూ దిమ్మతిరిగేలాగ వాయించేసి ...హాఁ...హాఁ...హాఁమ్మ్ఁ... అని అరిచేస్తూ , నీ వాడ్ని వీలైనంత లోతుకి తీసికెళ్ళి , చిప్పిల్లి పోయి ఆవిడ మీద సోలిపోయా సంధ్యా!...’ అంటూ నా...లోకీ విదిలేశాడే , ఆవిడ మీది కోరికనీ!... ఆ...లోప...ల...కాలిపోయిందటే నమ్ము!...’ అన్నాను తలపుల ఆయాసంతో కాసేపాగిపోయి...
‘ ఊఁ...’ కొట్టింది వకుళ , కానీమన్నట్లు...
...కాసేపు తనని సేద తీరనిచ్చి ,...అపుడేంచేసిందీ!?... అన్నాను
‘..ఉఁ...ఊఁ..ఊఊ~మ్..అటూ పెనగులాడి , ఎలాగో తన పెదాల్ని విడిపించుకుని...ఛీ!...అందావిడ సిగ్గుతోనో, కోపంతోనో ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో, ఆయాసంతో ఊగిపోయే.గుబ్బల్తో...
...తన కోపాన్ని గమనించి , కాసేపావిడ కళ్ళల్లోకి చూసి ...ఏయ్!...ఏమైందీ!?...అంటూ ఆవిడ చెవిలో గొణిగాను...తన మెడ వంపులో ముద్దెట్టి
...‘...ఛి...ఛీ!... ఒద్దంటే వినరేం!?...ఎక్క...డ ...పడితే అక్కడ నోరెట్టేసింది చాలక , ఆ పాడు జిగటని మూతికంటించుకుని ఎక్కడ పడితే అక్కడ ముద్దులెట్టుకోడం కూడానూ! ’ అంటూ నన్ను దూరంగా తోసేసి, కళ్లు మూసేసుకుంది...
...ఏయ్...ఇటు చూడు ...అని బ్రతిమాలుతూ తన చేత కళ్ళు తెరిపించి...ఎప్పుడో కలిసిపోయాంకదా సుశీ...మనిద్దరం!...ఇక తేడా ఏముంది చెప్పు!?...అంటూ తన కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాను...
...ఓ లిప్త నా కళ్లతో కళ్ళు కలిపి , ...ఊఁ... అంటూ మరుక్షణం కనురెప్పలు వాల్చేసుకుని, చటుక్కున నన్ను బిగియారా కౌగలించేసుకుని... అంచేతేగా నీ ప్రతిరూపం నాలో పెరుగుతూంట!... అంటూ నా చెవిలో గొణిగిందావిడ...
ఒక్క క్షణం నా గుండె ఝల్లుమందనుకో! ...ఇదేంట్రా బాబూ! ఏంకాబోతూందీ?...అనిపించేసరికి... ఏవనాలో తెలీక మౌనంగా ఉండిపోయాను సంధ్యా!...
...ఆవిడెదురుచూసిన ఆనందం కనిపించలేదేమో నాలో!...
...బాధ పడకు... నా కొడుకు నీ ఆస్తిలో వాటాకేం రాడులే!!... అందావిడ ఘాటుగా
...ఛ!...మీ ఆస్తిపాస్తుల్తో పోలిస్తే నాదెంత?....అదికాదు సంగతి...ఈ మధ్య మీ ఆయన కూడా బాగా పుంజుకున్నాడంటున్నావ్!... మనమూ జాగ్రత్తగానే ఉంటున్నాం!...అంచేత...రాబోతూన్న వాడు తన కొడుకేమో అనీ!... అంటూ నీళ్లు నమిలాను సంధ్యా...’ అంటూ నా మొహం లోకి చూశాడు...
...ఆత్రత పట్టలేక ‘...ఏవన్నావే నువ్వూ?ఏవందిటా‘ఆవిడా!?...’ అంటూ నన్ను కుదిపేసింది వకుళ
...నేనూ అదే అడిగానమ్మా!... ...ఎవరూ జాగ్రత్తగానే ఉంటూన్నదీ?!... అని ఎదురడిగిందిట... స్టన్ ఐపోయా సంధ్యా ఆ మాట వినీ!... అన్నాడే!...
...ఏంటా మాట?...అని ఆవిడ్ని నిలదీయలేదా నువ్వూ?... అన్నాను...
‘...అడిగాలే ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యం!?...అనీ!...తనేమందో తెలుసా!... అన్నాడు
...నువ్వు చెప్తేనేగా తెలిసేదీ!!...అన్నాను
‘...నాను బుఱ్ఱ లేదనుకున్నావా?... అంటూ మొదలెట్టింది సంధ్యా!...
ఛ...అదేంటీ !...నేనెందుకనుకుంటా అలా!?... అన్నాను షాక్ నుంచి కోలుకుంటూ...
ఆడదంటే మీ మగాళ్లకంత చులకనా!?...నన్నో ఆట బొమ్మనుకున్నావా, నీ కోరిక తీర్చుకునొదిలేయ డానికీ?...నాకేం కావాలో ఎన్నడైనా అడిగావా?... అంటూ రకరకాలుగా ఓ రెండు నిముషాలు నన్నూ , మగ జాతినీ దులిపేసిందనుకో!...’ అన్నాడే మొహం ముడుచుకునీ...
...మంచిపని చేసింది...ఫోన్ చేసి కంగ్రాట్యులేట్ చేస్తా!... అంటూ కాసేపు ఆట పట్టించా...
‘...రెండేళ్ళక్రితం మాట సంధ్యా అది...ఓ పావుగంట తరవాత చల్లబడిపోయిందిలే , నా ఉద్దేశ్యం తెలిసింతరవాత...ఇప్పుడెందుకూ కెలకడం!...’
...అంటూ నాకు నచ్చచెప్పడానికి తెగ తంటాలు పడ్డాడమ్మా నీ సరసుడూ!... నా ముచ్చటతీరా తనని ఉడికించి , ...సర్లే!... ఒకళ్ళ ఉద్దేశ్యాలేమిటో మరొకళ్లకి చెప్పుకున్నారా?...ముందెవరు మొదలెట్టారేంటీ? ...అంటూ కూపీ లాగా!...
...‘...ఇంకెవరూ!...నేనే!!...మీ ఆడాళ్ళ కాళ్ళా వేళ్ళా పడడం అనాదిగా వస్తూన్నదేగా!...’ అంటూ నన్ను దెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు...
...సర్లే!...విషయం చెప్పు...అన్నాను...
‘...ఒక మాట ఒప్పుకోవాలి సుశీలా!...’ అంటూ మొదలెట్టి ...‘ మా చిన్నాగాడి తో సమానంగా‘ నువ్వు పరుగులెత్తుతూ ,ఆటలాడుతూంటే, అల్లల్లాడే నీ ఒంపు సొంపుల్నీ, కందిపోయిన నీ మొహాన్నీ , అలసట వల్ల మెడమీదా , నడుం మడతల్లో పట్టిన చిరు చిరుచెమటల్తో మెరిసిపోయే నీ ఒంటినీ ,ఎన్నిసార్లు చాటుగా చూశానో! దగ్గరకి తీసుకుని ఆ చెమట్ల్నొత్తాలనీ , చిరునవ్వుల్తో విచ్చుకునే పండు తమలపాకుల్లాంటి నీ పెదాల్ని , నా పెదాల్తో మృదువుగా స్పృశించాలనీ, ఎన్నిసార్లనిపించిందో చెప్పలేను... కానీ దగ్గర స్నేహితుడి భార్యవని నా మనస్సునదుపు చేసుకుని దూరంగా ఉన్నా!...
...కానీ అవకాశం వచ్చేసరికి వదులుకోలేకపోయా!...అంచేతే, నావల్ల మీఇద్దరికేమీ ఇబ్బంది కలగకుండా జాగ్రత్తగానే మెసిలా!... వీలైంత సుఖాన్ని నీకందించి , అందినంత మేరకి సుఖం జుఱ్ఱుకుందామనేగానీ , ఈ పరిస్థితి ఒస్తుందనుకోలేదు సుశీ! అంటూ , నిజమొప్పుకున్నా...’ అన్నాడే!...అంటూ కాసేపాగా , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
‘...ఇదంతా వింటూంటే నాకేమనిపిస్తూందో తెలుసా!?...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి చిలిపిగా చూస్తూ...
...చెప్పూ!...అన్నాను...
...‘...ఆవిడ పేరు అహల్య , నీ మొగుడిపేరు సురేంద్రో , దేవేంద్రో అయితే పోలిక సరిపోయేది...’ అంది వకుళ , ఓ వంకర నవ్వుతో...
...ఏ పోలిక గురించే నువ్వుమాట్లాడేదీ?...ఏంటీ నీ ఉద్దేశ్యం!?... అన్నాను ,
...‘... ఓ సారి మనం ఓ పేరున్న తెలుగు పండితుడి లెక్చర్ విన్నాం గుర్తుందా!?...’అందది
...ఏమో!?...అన్నాను , నాకు కరెక్టుగా గుర్తుకి రాకపోవడంతో...
...‘...మన క్లాసువాళ్ళు మరిద్దరు కూడా తోడొచ్చారు...నాకు గుర్తుందిలే!...’ అందది...
...ఆహాఁ...అయితే ఏంటిటా?... అన్నాను...
.... ‘...ఆయన ...అహల్య... అన్నపేరు కర్థం ఏమని చెప్పాడో గుర్తుందా!......హల్యం కానిది ,అంటే మామూలు నాగళ్ళతో దున్నడానికి అనువుకాని క్షేత్రం ( భూమి )కలిగున్నదీ ...అనీ , ...’ అంటూ అది చెప్పేస్తూంటే ,
...ఆగవే సిగ్గుమాలిందానా!... అన్నాను, దాని ఆలోచనేంటో నాకు లీలగా తట్టేసరికి...
...అదాగుతేనా!... అంచేతక్షేత్రానికి సరిపోయే నాగలిని ఎంచుకోడం తప్పుకాదని ఆయన చెప్పాడ్లే ఆరోజు...నీ సుశీలక్క కూడా అటువంటి కేసే అనిపించిందే నాకూ!...ఐతే ఒకటే తేడా!...నేననుకున్న కేసులో బీడు భూమిని స్పెషల్ నాగలితో దున్ని సాగుకి సిధ్ధం చేయడమే ఉద్దేశ్యం... ఇక్కడ సాగుకి సిధ్ధం చేయడమే కాకుండా కాకుండా నాట్లేయడం కూడా జరిగి పోయింది...’ అంటూ కన్నుగీటిందది...
...ఛీ!...తప్పుడు పోలికలు ఆపు తల్లీ!...కోపమొస్తే పాఠకులు కొట్టీసీగల్రు...అన్నాను...
‘...గుర్తుకొచ్చింది చెప్పానంతే!...సరే!...కధ కానీ!...’ అంది వకుళ...
ఊఁ...మా ఆయన నిజమొప్పుకున్నాడన్నానా!... అపుడావిడ తన.కళ్ళల్లోకి ఓ లిప్త చూసి , ఆపైన కనురెప్పలు వాల్చుకుని ఏమీ అనకుండా మౌనంగా ఉండిపోయిందనన్నాడు... నే ...ఊఁ... కొట్టాను...