Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘... ఎన్నుంటాయ్?...ఇ...వీ...’ అంటూ నా అధరాల్ని తేలిగ్గా ముద్దెట్టుకుని... ‘... ఆవిడ వాట్నీ ఇలాగే ముద్దాడి , తన పక్కన పడుకునేసరికి , ఓ తొడని నా నడుం మీదేస్తూ నన్నల్లుకుపోయింది ...దాంతో నీ...వా...డు...మళ్ళీ... లే...చి పోయాడు...’ అని చెప్పేస్తూంటే...
...వా...డి...కి అంతకన్నా మరో పనేముందీ!...మళ్ళీ ఆవిడ్ని వెలకిలా తిప్పేసి , మీదడి పోయావా!?... అన్నాను...
‘...ఛ...అలా ఏం చెయ్యలా!... నా నడుం మీదేసిన తొడకిందినుంచి చెయ్యి దూర్చి , దాంట్లో ఆవిడ పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని , మెత్తగా నా మొత్తకదుముకున్నా!... నీ...వాడు...ఆవిడ బొడ్డు కింద గుచ్చుకున్నాడేమో!... అఁహ్ఁ...ఏ...య్... అంటూ గునిసింది నా చెవిలో...
...తప్పు తెలిసొచ్చి తన పిర్రల్ని ఇంకాస్త పైకి లేపి , మరో సారి ఒత్తుకున్నాను...ఈ సారి మాత్రం నీ...వాడు...ఆవిడ చెమ్మబారిన పూరెమ్మల్లోకి పుసుక్కున...దిగిపోయే సరికి , ..ఇష్ష్...మ...ళ్ళీ...నా!?... అంటూ దూరం జరగబోయింది....
...మ...ళ్ళీ ...ఏంటీ!?...ఇందాకటిది పూర్తైతేగా!... అంటూ మరోసారి తన మొత్తని నాదానికదుముకున్నాను....
...అ...న్ని...సార్లు...చేసి...ఇంకా నా!...అంటూ వెలకిలా తిరిగిపోయిందావిడ...దాంతో ...వీ...డు....త...ప్క్... మని చప్పుడు చేస్తూ బైటికొచ్చేశాడు ...బలే ఉందనిపించి , ఒద్దొద్దు...అంటూ ఆవిడ గోల పెడుతూన్నా అదే పని చేస్తూ పోయా!...ఓ మూడు సార్లు ఓర్చుకుని , నాలుగోసారి మాత్రం నన్ను తనమీదికి లాగేసుకుంది...నా చిత్తమున్నంత సేపు తనని దున్ని , లోపలికి కొసకంటా గెంటి , భళ్ళుమని నా మదాన్ని కుమ్మరించేసరికి , ... అ...బ్బ...ఇం...తా!... అంటూ ఈదురు గాలిలో లేత అరిటాకులా వణికి నన్ను కరుచుకుపోయిందావిడ...

...నీ...మీ...దిష్టం అంటూ మరో గెంటు గెంటి , మిగిలిన ...స్టాకు...ని కూడా విదిలేసి...ఇ...దీ...ఒక్క...సారంటే! ...అన్నా ...
...అమ్మో! ...నిజమా!!... అందావిడ , చక్రాల్లాన్నింటి తన కళ్ళని మరింత పెద్దవి చేస్తూ......’ అంటూ ఆగాడు వికాస్...
...చాల్లే...బడాయి!...ఏవన్నావేంటీ?...అన్నాను...
‘...అనుమానమైతే కనుక్కో...ఎవర్నైనా!...అన్నానుసంధ్యా, తన కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...ఛీ!...మరొకళ్ళని అడిగే విషయమేంటీ ఇదీ!... అంది కనురెప్పలు వాల్చుకుంటూ...
...పోన్లే!....మరో రెండు రౌండ్లైతే నీకే తెలుస్తుంది...అన్నాను
...అ...మ్మో!...ఇలా అయితే మరో వారం దాకా నా వల్ల కాదు బాబూ!... అంటూ నా గుండెల్లోకి దూరి పోయింది..
...తొందరేమీలేదులే!...నువ్వు కావాలన్నప్పుడే!... అంటూ తన పెదాల్ని తేలిగ్గా ముద్దెట్టుకుని , తన జుత్తుని చిన్నగా సర్దుతూంటే , ఇప్పుడే వస్తా!...అంటూ ...చటుక్కున మంచం దిగిపోయి , ,చకచకా బ్లౌజు హుక్స్ పెట్టుకుని , కాళ్ల కట్టు దగ్గర పడున్న లంగా నెక్కించుకుంటూ గదిలోంచి బైటికి పరిగెత్తింది...’ అన్నాడు...
...మరి నువ్వో?...లేచి లుంగీ అయినా కట్టుకున్నావా?... అన్నాను...
... ఉహూఁ...చెమటలు కారిపోతూంటే ,లైటెలాగూ లేదుగా!...ఇదే బాగుందనుకుని , నేనూ అలాగే నిద్దరోయాను ...కానీ మెలుకువొచ్చేసరికి లుంగీ నా మీద కప్పుంది...’ అంటూంటే...
...ఒంటిమీద బట్టలేకుండా ఆబోతులా పడుక్కున్న నిన్ను చూడ్డానికి సిగ్గేసి , ఎలాగో లుంగీ నీమీద పడేసి , మరో గదిలోకెళ్లి పడుకునుంటుంది...అన్నాను...
‘...ఏం కాదు...ఓ రాత్రి వేళ ,ఎందుకో మెలుకువొచ్చింది సంధ్యా!...’ అని తనంటూంటే...
...సిగ్గులేకపోతే సరీ!...వర్షపు రాత్రి బట్టలిప్పుకుని పడుకుంటే చలేసి మెలుకువ రాదేంటీ!...అన్నాను కోపంగా...
‘...ఏమో , తెలీదుకానీ , కళ్ళిప్పి చూస్తే నా పక్కనే పడుక్కునుంది తను...కాపోతే కాస్త దూరంగా...తనని దగ్గరగా లాక్కుంటూంటే...‘...ఊఁ...’ అంటూ మరో వైపు తిరిగి పడుకుంది...’ అన్నాడు...
...మొహం మొత్తిందేమో!...వెంటనే లేచి, ఇంటికి పొమ్మందా!?... అన్నానే కసిగా
‘...ఛ!...అలా ఏమీ అన్లేదు...’ అన్నాడు
మరెప్పుడందీ?...అన్నాను...
...తెల్లవారుతూంటే!అదీ ఎంతో బాధపడిపోతూ!... ’.. అన్నాడు...
...కబుర్లు చెప్పకు!...మెడుచ్చుకుని గెంటేసుంటుంది!...అంటూ తనని రెచ్చగొట్టాను...
...‘...ఛ...నిందలేయకావిడ మీద...కాఫీ ఇచ్చి మరీ పంపించింది...’...అన్నాడు...
...ఉత్తి కాఫీయేనా?...ఇంకేమీ...ఇవ్వలేదా?!...అన్నాను , టొంపుగా...
...‘...నువ్వనుకున్నది కాఫీకి ముందే అయిపోయిందిలే!...’ అని ...‘...ఉరిమిన బెదిరే నెచ్చెలీ!...అడగక ఇచ్చెను కౌగిలీ! ’ అంటూ కూనిరాగం తీస్తూంటే...
... ‘...ఛీ!...సిగ్గులేని పాటలాపి విషయం చెప్పు...’ అని కసిరానే వకూ!... అన్నాను...
......దీంట్లో చెప్పేందుకేముందే! ఎక్కడో పడిన పిడుగు పుణ్యమా అని , ఆవిడ వెనక్కి తిరిగి , దడదడ లాడే గుండెల్తో నీ మొగుడ్ని అతుక్కుపోయిందేమో!...వెంటనే ...పని... మొదలైపోయుంటుంది...’ అంది వకుళ ...
...అదే జరిగిందిటమ్మా...‘...అఁ...మ్మ్ఁ...మ్మాఁ.. అన్న ఆడ మూల్గుతో కొద్దిగా తెలివొచ్చినా , నువ్వే కరుణించా వనుకుని మామూలు స్పీడు లో వాయించేసి , చిప్పిల్లి పోయా! ...’ అంటూ వికాస్ చెప్పుకుపోతూంటే...
...గొప్ప పనే చేశావ్ లే!...ఊఁ...కానీ!!... అన్నాను...
...కాసేపు తరవాత టాయ్లెట్ కెళ్ళాలనిపించడంతో బధ్ధకంగా లేచి , పక్కన పడున్న లుంగీ చుట్టబెట్టుకుంటూ ,ఎదురుగా కనిపించిన తలుపు తీసుకెళ్ళా...పరిసరాలు కొత్తగా అనిపించినా పట్టించుకోకుండా అవసరం తీర్చుకుని గదిలోకొచ్చేసరికి , అస్తవ్యస్తమైన చీరకట్టుతో బోర్లా పడున్న స్త్రీ ఆకారం కనిపించింది ... నువ్వే అనుకుని మళ్ళీ మీదడిపోదామనుకున్నా! ...ఇంతలో మరోవైపొత్తిగిల్లిందా ఆకారం!... చూద్దునుకదా!...సుశీల...
...దాంతోఒంటిమీద సోయొచ్చి , హాల్లోంచి నా బట్టలారేసిన గదికొచ్చి ,పక్కనే ఉన్న మరో బాత్రూంలో మొహం కడిగేసి , చక చకా బట్టలేసేసుకుని హాల్లోకొచ్చి టైం చూశా!... ఐదౌతూంది...తనతో చెప్పెళ్దామని బెడ్ రూం వైపెళ్తూంటే , అలికిడి విని వంటింట్లోంచి బైటికొచ్చిందావిడ...
...నే వస్తా!... అంటూ వీధి గుమ్మం వైపెళ్ళబోతూంటే... కాఫీతాగెళ్ళండి... అంటూ తను చటుక్కున వెనక్కితిరిగి వంటింట్లో కెళ్తూంటే నా చూపు ఆవిడ నడుం మడతల మీదా , బరువుగా కదుల్తున్న ఆవిడ పిరుదుల మీదా పడింది...వాటి అందాల్ని నే మనసారా ఆస్వాదిస్తూంటే ,నా వైపు చూడకుండానేపైట నడుం చుట్టూకప్పుకుంటూ వెళ్ళిపోయిందావిడ...నే చూస్తున్నానని ఎలా గమనించిం దంటావ్ సంధ్యా !...’ అన్నాడే వికాస్...
...బ్రహ్మ విద్యేంకాదులే!...మీ మగాళ్ళ పాడు చూపులెక్కడెక్కడ తారట్లాడుతాయో ప్రతీ ఆడదానికీ తెలుసు...వెంటనే వెనక్కి తిరిగి , కాఫీలేదు , గీఫీ లేదు పొమ్మందా!?... అంటూ పొడిచాను...
...ఛ... అదేంలేదు...కాసేపట్లో పొగలు కక్కే కాఫీ కప్పుల్తో వచ్చింది...ఓకప్పందుకుంటూ తన వైపు చూశాను... జుత్తో మోస్తరగా సవిరించున్నా , చీరా , తనూ, న...లి...గి...పోయున్నారు...మొహం ఉబ్బుంది...పెదాలు వాచున్నాయి...నా చూపు గమనించిందేమో , ఇబ్బందిగా కదిలి బరువుగా కనురెప్పలు వాల్చుకుంది...
...మౌనంగా కాఫీ ముగించి లేస్తూంటే , ...ఐదే అవుత... సంధ్య లేస్తుందా!?...అందావిడ సన్నగా...
...మళ్ళీ ఆవిడ్ని అక్కున జేర్చుకోవాలనపించినా , కష్టం మీద కంట్రోల్ చేసుకుని , ...కాసేపటూ ,ఇటూ తిరిగెళ్తాలే!...అంటూ లేచి గుమ్మం వైపెళ్తూంటే నా వెనకే వచ్చింది , సాగనంపడానికి...
...ముక్కు పుటాలకి తన శరీరపు వాసన మత్తెక్కించేలా తగిలేసరికి చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి ఆవిడ్ని మీదకి లాక్కుని , పెదాలందుకున్నాను... నా మెడ చుట్టూ చేతులల్లేస్తూ నన్నతుక్కుపోయింది... మెత్తగా తన పిఱ్ఱల్ని నా మొత్తకొత్తుకున్నాను...
...ఆవిడ మెత్తటి స్పర్శ కి ...నీ వాడు లే...చి...పోయి...తనకి అక్కడ...గుచ్చుకున్నాడేమో!...గబుక్కున పెదాల్ని విడిపించుకుని ...ఇక వెళ్రండి బాబూ!...నూకాలమ్మ ఒచ్చీగల్దు... అందావిడ , ఎగూపిరిమీద...
...మనసొప్పకపోయినా దాన్ని జోకొడ్తూ ఆవిడ్నొదిలేసి తలుపు తీసుకుని గుమ్మందాటుతూ ...మీ ఆయన రేపు కదా ఒచ్చీది!?... అన్నాను , తన కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...కాదు...ఎల్లుండి!...అందావిడ బుగ్గలు ఎఱ్ఱబడుతూంటే...
...గుడ్!...అంటే మనం మూడ్నిద్దర్లు చెయ్యచ్చన్నమాట....అంటూ ఆవిడకి కన్ను గీటి బైటికి నడిచాను...’ అంటూ చెప్పేస్తూంటే...
... అవునూ!...ఐదింటికి బైలేరినవాడివింటికెప్పుడొచ్చావ్?...అన్నాను...
..ఎప్పుడొచ్చానో గుర్తు లేదా!?...’ అంటూ తన ఎదురు ప్రశ్న... ఉహూఁ... అంటూ అడ్దంగా తలూపాను , నిజంగా గుర్తు లేకపోడంతో!...
...‘...ఆరొజుల్లో నన్ను పట్టించుకుంటేగా!...అంచేతే మా రంకు నిరాఘాటంగా (...అడ్డులేకుండా....) సాగింది!...’ అంటూ దెప్పాడే!
... మనస్సు చివుక్కుమన్నా ...నిజమేగా!... అంటూ దాన్ని బుజ్జగించి , ...సర్లే చెబ్దూ!... అన్నాను...
‘...మామూలు కంటే ముందుగా!...,పొద్దున్న ఎనిమిదింటికి బదులు ఆరున్నరకే! ...తొందరగా వచ్చేశావేం?...అంటావని భయపడుతూ!...కానీ నువ్వేమన్నావో గుర్తుందా!?...అన్నాడు వికాస్...
...ఉఁహూఁ...అన్నాను