Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...ఆ యెదవ జుత్తట్టుకుని మీదకి లాక్కుని , బిఱ్ఱుగా వాటేసుకున్నానే!... వెంటనే వాడి పాదాలగోళ్ళు ... పిఱ్ఱల మధ్య , ఆ...పాడు ... రంధ్రాన్ని కెలకడం మొదలెట్టాయే!...ఛీ!...అనుకుని , మొత్తనింకాస్త పైకెత్తి , ముందుకు జరిగేసరికి , ఎలా వీలైందో తెలీలేదుగానీ...నా పిర్రలు వాడి పాదాలమీద ఆనాయి...వాడి వృషణాలు నా పూపెదాల్ని ఒత్తేస్తున్నాయి...
...మా శరీరాలు అంతగా అతుక్కుపోయున్నా...ఎలా వీలుచేసుకుని...మొత్త కదిపాడోగానీ , పూ...గోడల్ని ఒరుసుకుంటూ , వాడి అంగం , సుతిమెత్తగా , ముందుకీ వెనక్కీ కదులుతూంటే , భలే సుఖంగా అనిపించి , వాడి భుజంమీద గెడ్డం ఆన్చి కళ్ళు అరమోడ్పుగా మూసుకున్నానే! ...అలా...కింది...పని జరిగిపోతూండగానే స్థనాల కుదుళ్ళలో వాడి చేతివేళ్ళ కదలిక !
...కితకితలనిపించడంతో కదిలాను ...అవి నెమ్మదిగా గుబ్బల మీదకి పాకాయి... అబ్బ!...ఎంత పొడుగో వీడి చేతులూ! ...అని తృప్తిగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూంటే!... వాడి వేళ్ళు చనుమొనల్నందుకుని చిత్తమొచ్చినట్లు మెలిపెట్టేశాయే!...ఇష్ష్!...ఒద్దూ!...అని విలవిల్లాడిపోతూ ఒళ్ళు మెలికలు తిప్పేశానే!...అప్పటికీ విదలక పోడంతో...ఛీ!...ఇంత దగ్గరగా జరగడం నాదీ బుధ్ధి తక్కువ!... అనుకుని , కాపుకోసం మడమల్ని వాడి పిర్రలకొత్తేస్తూ అమాంతం వెనక్కి విరుచుకు పోయానమ్మా !...
...పడిపోతాననుకున్నాడా ఏమో! తన చేతుల మీద నన్నాపి , నెమ్మదిగా నన్నువెలకిలా పడుకోబెట్టి , అరచేతుల బోటు మీద ముందుకొంగి , పాదాల్తో నా మొత్తని పైకి లేపుకుంటూ , తన మొత్తని నెమ్మదిగా కదపడం మొదలెట్టాడు ... మా మొత్తలమధ్య ఎడం పెరిగేకొద్దీ వాడి స్పీడు పెరుగుతూ పోయింది... గుబ్బలూగిపోతూండడంతో నల్లపూసలగొలుసూ , మంగళసూత్రం బిళ్ళలూ ...స...ర్రు ...స...ర్రు...మంటూ రాపాడిపోయాయి... ...ఇక చాలూ!...అని సన్నగా అన్నాను , మోచేతుల మీద పైకి లేచి... ఐనా వింటేనా వాడూ
... మొరటుగా నన్ను వెనక్కి తోశేసి ... కసి కసిగా దంచుతూనే పోయాడు...
ఇంకిలా కాదని , ఓ చేత్తో వాడి జుత్తుచ్చుకుని పైకి లేచి , రెండో చేతి వేళ్ళని యుధ్ధభూమి కి చేర్చి... వాడి ఒట్టలందుబాటులోకి రాగానే లటుక్కునట్టుకుని క...సు...క్కు...నొత్తేశానే!...అంతే!... బరువంతా నామీదేస్తూ మీదడిపోయి , భళ్ళుమని చిప్పిల్లిపోయాడే వాడూ! ...ఎంత తృప్తి గా అనిపించిందోనే పిల్లా!... అంటూ ఆపాను...
‘...ఎందుకనిపించదూ!... అవునూ! అం...తా... పోయించుకున్నావా!...’ అంది వకుళ...
...ఆహా!...పట్టినంత పట్టగా , ఎంతపొర్లిపోయిందో! ...పొద్దున్న మంచం దిగుతూంటే దానిమీద కాలు పడిందేమో! ... జారినప్పుడు తెలిసింది...
...సిగ్గు మాలిందానా!... కాప్సూలు కూడా దగ్గర లేదని గుర్తు రాలేదే!...’ అని తిట్టింది వకుళ...
...అదేకదే ఒచ్చిందీ!...ఆక్షణానికవేవీ గుర్తురాలేదే!... అన్నాను...
‘...సర్లే!...సునందతో మాట్లాడుదాం!...ఇది చెప్పు ...వెంటనే వాడ్ని పంపించేశావా!?....’ అంది వకుళ...
...వాడెళ్ళలేదు... అన్నాను ...పక్కచూపులు చూస్తూ...
‘...మరేం చేశావ్?...’ అంది వకుళ...
...మళ్ళీ ఛాన్సిస్తానని చెప్పేదాకా వెళ్ళలేదు వాడు...అన్నాను...సిగ్గుగా...
‘...ఎలా చెప్పావే!?... రిస్కు తెలీలే!...’ అందది...
...అకస్మాత్తుగా ఒక ఆలోచన బుర్రలో మెరవడంతో రిస్కు లేదనిపించింది...అంచేతే ధైర్యంగా ఒప్పేసుకున్నాను... అన్నాను...
‘...ఏంటదీ!?...’ అంటూ కూపీ లాగింది ...
...ఈ మాట విన్నావా ఎక్కడైనా!... శరీరపు అవసరాలు... అదే!... ఆకలీ , నిద్రా , మలమూత్ర విసర్జన , మైథునంలో మద విసర్జన...వంటివి తృప్తిగా జరిగాయనుకో!...ఆ పైన బుఱ్ఱ పాదరసంలా పరిగెడుతుందంటారు... పైవాట్లో ఆఖరుది అద్భుతంగా జరిగిపోడంతో ఆ ఆలోచన తట్టింది...

నీకూ తడుతుందేమో!?...ఆలోచించు!...కధ నడుస్తూంటే అదెలాగూ బైట పడుతుంది...అన్నాను...
‘...సస్పెన్సా?!...సర్లే!... కానీ నీకధ!...ఈలోగా తడితే చెప్తాలే!...’ అంది వకుళ...
కాసేపు వాడి బరువుని భరించి ...ఇంక లే!... అన్నానే ... వాడి వీపూ , ఒళ్ళూ నిమురుతూ ... ...ఛీ వదినా!...మళ్ళీ నిన్నలాగే చేశావ్!... అంటూ నా చెవిలోగునిశాడేకానీ లేవలేదు... ...సారీరా!...మరోసారి చూద్దాంలే!... అన్నాను ... ...అదెప్పుడో చెప్పు...అంటూ మొండికేశాడు
...ఎల్లుండి వైజాగ్ లో... ఫోన్ చేసి టైం చెప్తా!...అన్నాక గానీ వాడు లేవలేదే!...
‘...నిజంగానే నీకు సిగ్గులేదే!...చుట్టూ అంతమందెట్టుకుని రంకుమొగుడ్ని ఆహ్వానిస్తావా?... ’ అంది వకుళ...
...ఎలా వీలు చేసుకోవాలో తరవాత చూసుకోవచ్చు... ముందస్తుగా వీడ్ని పంపించాలనీ!...అంటూ సాగదీశాను...
‘...కబుర్లు చెప్పకే! పోటుచాల్లేదను , ఒప్పుకుంటాను...’ అంది వకుళ అప్పటికీ విదలకుండా...
దాంతో ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... కడుపు నిండినమ్మకి మొగుడాకలేం తెలుస్తుందన్న సామెత ఇందుకే వచ్చింది... అన్నాను కోపంగా
‘...అదేంటీ!...’ అందది...
... మా ఇంట్లో మీకు దొరికిన ఏకాంతం మాకు దొరికిందేంటీ!...అన్నాను
‘...మేమూ , మీరూ...అంటావేంటీ?...క్లియర్ గా చెప్పెహె!...’ అంటూ విసుక్కుందది...
...అదే!...మా ఇంట్లో వెంకట్ గాడితో ఏ పోరూ , పొక్కూ లేకుండా , రెండు రోజులు తృప్తి గా మా మంచం మీద పొర్లావా!...మరి నేను!? ...ఎవరు చూస్తారో!...అని భయపడుతూనేగా ...చేయించు...కుంట!... అటువంటప్పుడు నాకు నచ్చినవాడితో ఒక్క గంట ఏకాంతంగా గడిపితే తప్పేంటో!...అన్నాను...
‘...సర్లే తల్లీ!...లెంపలేసుకుంటానూ!...వాడ్నెలా పిలిపించుకున్నావ్?...ఏ హోటల్ లో రూం బుక్ చేసుకున్నావ్?...ఎలా...ఎలా...చేయించు కున్నావ్!... అన్నీ చెప్పుకో వివరంగా!...’ అంది వకుళ...
...రంకు మొగుడితో హోటల్ రూం కెళ్ళడం కూడానూ!...అదీ పుట్టి పెరిగిన ఊళ్ళో!...బైట పడితే అభాసు పాలైపోమే!...అంచేత సునీ తో సహా ఇంటిల్లిపాదినీ సింహాచలం పంపించేసి , వినోద్ గాడ్ని దర్జాగా మా ఇంటికే పిల్చేశా!...అన్నాను కాస్త గర్వంగా...
‘...సిగ్గుమాలిందానా!...ఎలా మోసం చేశావే అందర్నీ!...వివరంగా చెప్పుకో!...’ అంది వకుళ...
...చెప్తున్నాగా!...ఓపిక పట్టు ... ఈ సంవత్సరపు సంక్రాంతి రోజు వినోద్ గాడి వాయింపుతోనే శుభంగా మొదలైందా!...మరో రౌండుందనేది అప్పుడే రూఢై పోయిందా!... ఆ ఉత్సాహంతోనే కొత్తచీరా , తెచ్చుకున్న మాచింగ్ నెక్లెసూ సింగారించి , పిల్లలకి కొత్తబట్టలేసి , ఇల్లంతా కలయదిరుగుతూ , అందరితో కబుర్లు చెప్పేస్తూనే , మర్నాటి ప్రోగ్రాం ఆలోచించేశాను...
...భోజనాలైపోయింతరవాత కాసేపు నడ్డి వాల్చి , నా ప్లాన్ కి తుది మెరుగులెట్టి ప్రశాంతంగా ఓగంట సేపు రెస్టు తీసుకున్నాను... మూడింటికల్లా లేచి , కాఫీలు తాగి , అందరికీ ...వెళ్ళొస్తాం...అని చెప్పుకుని తెలిసినవాళ్ళ కార్ లో వైజాగ్ చేరాం , ఓ రెండు గంటలట్టింది మా ఇల్లు చేరేసరికి...
...ఎన్నాళ్ళైందే పిల్లా నిన్ను చూసీ!...ఇదేంటే సునీ ఇంత చిక్కిపోయిందీ!?...ఎంత పాడైపోయార్రా పిల్లలూ!... ఓపికగా ఉండటంలేదానీకూ ...అంటూ మా అమ్మ ఆప్యాయపు పలకరింపులమధ్యా ... రావోయ్!...బాగున్నావా!?...ఎన్నేళ్ళైంది మా ఇంటికొచ్చి... అంటూ వికాస్ కి మా నాన్నగారి అల్లుడి మర్యాదలమధ్యా ... ఇంట్లోకెళ్ళాం...
...కాసేపట్లో పిల్లా ,మేకాలతోసహా తమ్ముళ్ళూ , మరదళ్ళూ దిగారు , రెస్పెక్టివ్ అత్తారిళ్ళ ట్రిప్పులు పూర్తి చేసుకుని...ఇక చూడు , పిల్లల పరుగులతో ఇల్లంతా గోలగోల... పెద్దాళ్ళందరం వెనక వసారాలో కూర్చుని కబుర్లు మొదలెట్టాం... ఇంతలో పెద్దతమ్ముడికొడుకు పరిగెత్తు కొచ్చాడు వికాస్ దగ్గరకి ... మామయ్యా!...నీ కోసం కరుణాకర్ అంకుల్ వచ్చారంటూ ...
నా వైపు అదోలా చూస్తూ లేచాడు వికాస్... ....వస్తున్నామని ఫోన్ చేశావా?....అన్నాను కష్టం మీద నవ్వాపుకుంటూ... తను సమాధానం చెప్పేలోపలే... ‘...ఓ రెండ్రోజుల క్రితం కనిపిస్తే మీరొస్తున్నారని నేనే చెప్పాను ’... అంటూ లేచాడు పెద్ద తమ్ముడు ... రావయ్యా... అంటూ మా నాన్న లేచేసరికి చిన్నతమ్ముడూ లేచాడు...
‘...సుశీల చాలా మంచి పిల్ల...పిల్లలు లేరని ఒకటే తపన ... ఈ మధ్యే భగవంతుడు కరుణించి ఓ మగ నలుసుని ప్రసాదించాడు...’ అంది మా అమ్మ...అవునన్నట్లుగా తలలూపారు మా మరదళ్ళు...
కరుణాకర్, సుశీలా వాళ్లు మాఅమ్మా వాళ్ళింటికి దగ్గర్లోనే ఉండేవాళ్ళు చాలాకాలం... అంచేతే పిల్లలతో సహా అందరికీ బాగా పరిచయం...ఈ మధ్యే ఇల్లు కట్టుకుని దూరంగా వెళ్ళారు... చెప్పాగా వాళ్ళ గురించీ!...గుర్తొచ్చారా?... అంటూ వకుళ వైపు చూశాను...
‘...ఆహా!...గుర్తురాకేం తల్లీ!...పెద్ద జాణ లాఉంది...అంచేతే గుట్టుచప్పుడు కాకుండా గ్రంధం నడిపింది ఆ సుశీలమ్మగారు!... నీ లేటెస్ట్ సవితి ... కదూ!...’ అంది వకుళ వెటకారంగా..
...సర్లేవే!...మొగుడి సహకారం ఉంటే ఏదైనా సాధ్యమే...మనకడ్దొచ్చే రకమేమీ కాదులే!...విను...ఓ పావు గంట తరవాత నాకూ కబురొచ్చింది రమ్మని... కాఫీలూ వగైరాలుచ్చుకుని వెళ్ళాం , నేనూ ,మరదళ్ళూ...
‘... బాగున్నారా!...’ అంటూ ఆప్యాయంగా పలకరించాడు కరుణాకర్ గారు...కాసేపు కబుర్లైన తరవాత ...‘...సుశీల మిమ్మల్నీ , పిల్లల్నీ చూడాలని తెగ ఆరాట పడిపోతూంటే ,తీసుకొస్తానని నేనే బయల్దేరాను , మా కొత్తిల్లు కూడా చూడచ్చనీ...రా వికాస్!...మళ్ళీ దింపేసే బాధ్యత నాది...’ అంటూ ఆహ్వానించాడతడు...
...‘...గాజువాక కెళ్లిరావాలి , మరోసారొస్తాంలే!...’ అంటు తప్పించుకోబోయాడు వికాస్...
...‘ మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తారో!... ఓసారి పంపించండి బాబయ్యగారూ!...ఓ రెండు గంటల్లో దింపేస్తా!...’ అంటూ మా నాన్నని బ్రతిమాలాడు అతగాడు...
...‘ సరే!...వెళ్ళిరండిగానీ భోజనాలకి ఇంటికొచ్చేయాలిసుమా! ...’ అంటూ పర్మిషనిచ్చేశారు మా నాన్న...