16-11-2019, 01:33 PM
...ఓసారి నిష్టూర్చి నిద్దరౌదామని ప్రయత్నించాను...పెరట్లో చూసిన రాసలీల... సినిమా రీలులా కళ్లముందాడుతూంటే ఒళ్ళు సలసలా కాగిపోయింది... వినోద్ గాడికింద నలిగితే తప్ప చల్లారననే నిర్ణయానికొచ్చేసి ,...మళ్ళీ పెరట్లోకెళ్తే!...అనుకుని చిన్నగా లేవబోయాను...
...ఇంకా వాడక్కడే ఉంటాడనేం గ్యారెంటీ!?...అనిపించడంతో ఆగిపోయాను... రజని ఎలాగూ అలిసిపోయుంటుంది...గుట్టు చప్పుడుకాకుండా వాళ్ల గదిలోకెళ్ళి , వాడి పక్కలో దూరితే!... అనిపించింది ,కానీ ఎవరైనా చూస్తే!... అన్న ఆలోచన రావడంతో మానుకున్నానాప్రయత్నం...
...ఇంకెలా?...రేపు సాయంత్రానికి వైజాగ్ వెళ్లిపోతామే!...అని గుర్తొచ్చేసరికి పిచ్చెక్కిపోయిందే... పక్కమీద అటూ ఇటూ పొర్లిగింతలు పెడుతూంటే... వీడ్ని వైజాగ్ కి పిలిస్తే పోలా!... అన్న ఆలోచనొచ్చింది... వెంటనే వికాస్ మొబైల్ ఓపెన్ చేసి వినోద్ నంబరు నోట్ చేసుకున్నాను...మనస్సు కుదుట పడడంతో కాస్త కన్నంటింది...
...ఇంతలో ఎవరో కాలు గోకినట్లై చిన్నగా కళ్లిప్పి చూశాను...కాళ్లకట్టుదగ్గర వినోద్ గాడు...గమనించనట్టుగానే కళ్లు మూసుకున్నాను...
‘...వదినా!...నువ్వు కావాలి నాకు!...’ అంటూన్న వాడి బుస నాచెవిలో వినిపించేసరికి మళ్ళీ కళ్లు తెరిచాను... గుండెల విసిపోయాయి అడుగుదూరంలో వాడి మొహం కనిపించేసరికి ...ఉహూఁ...అంటూ మరోవైపు తిరిగి కళ్లు మూసుకున్నాను ... దడదడలాడే గుండెల్తో...
...వీడ్ని వెళ్ళిపోయేలా చెయ్యండని గుర్తుకొచ్చిన దేవుళ్లందరికీ మొక్కుకుంటూంటే... మనస్ఫూర్తిగా అంటున్నావా ఆమాటా!?... అంటూన్న ఓ ఆడ గొంతు వినిపించింది...ఎక్కడో విన్నట్లుందే ఈస్వరం!... అనుకుంటూంటే... నాదే కదా!... అని గుర్తుపట్టానే!... అంటూంటే...
...‘...నయం!...సినిమాల్లోలా , జుత్తు విరమోసుకుని ... మైకం పొంగే కళ్ళతో... ఊగిపోతూన్న గుండెల్తో , అస్తవ్యసంగా , ఒంటిమీద ఎఱ్ఱ జార్జెటు చీర తప్ప మరేమీ లేని నీ ఆకారం కళ్లముందు నిలబడిందన్నావుకాదు!...’ అంటు వెక్కిరించింది...
...చచ్చు సింబాలిజం!... ఎఱ్ఱ చీరెందుకూ!... అందులో జార్జెట్ దా?...ఆ...తడి... ఇంకుతుందేంటీ!?... అన్నాను ఒళ్లు మండిపోయి...
...‘...అందుకే సినిమాల్లో తెల్ల కాటన్ చీర కట్తిస్తారుగానీ...నీలాంటి కాముకికి తెలుపురంగుకన్నా ఎరుపే కరెక్టు...ఇక జార్జెటెందుకా!...నీ ఒంటి ఒంపుల్ని ఏమాత్రమూ దాచకుండా బైట పెట్టడానికి... సర్లే!...కధ కానీ!...వెళ్లిపోయాడా వాడూ?!...’ అంది వకుళ, కన్ను గీటి...
...నేనూ అలాగే అనుకున్నానమ్మా...కాసేపు ఏ అలికిడీ లేకపోతే!...ఇంతలో వాడి వేడి ఊపిరి నా చెంపల్ని కాల్చేసింది...ఎక్కడున్నాడు వీడూ !... మంచంమెక్కిపోలేదుకదా?...అనిపించి గుండాగిపోయిందోక్షణం ...కాదులే!...అపుడు వాడి బరువుకి కిరకిరలాడిపోదూ అదీ!... అని అని గుర్తొచ్చి ధైర్యం తెచ్చుకున్నాను...
...ఇంతలో ‘....నావైపు తిరుగు వదినా...లేకపోతే లేపుకుపోతా!...’ అంటూ నాచెవిలో గుసగుస లాడాడే వాడూ!... అన్నంత పనీ చేస్తాడేమో!... అని బెంబేలెత్తిపోయి , చప్పుడొచ్చిన వైపు ఒత్తిగిల్లి కళ్ళుతెరిచానే!...నా తలకట్టు దగ్గర నేలమీద కూర్చునున్నాడు వాడు...గోడవైపు వీపెట్టుకుని...
...ఇంక మరో ఆలోచనలేకుండా వాడిమీదడిపోయానే!... అని నేచెప్తూంటే...
‘...ఛ!...బుధ్ధీ, ఙ్ఞానం లేవే!?... నీ మొగుడు లేచినా పర్లేదు గానీ నీ కొడుకులు లేచుంటే ఏమయుండేదీ!?...’ అంది వకుళ...
... ఏమోనమ్మా!...ఆ సమయానికి వీలైనంత త్వరగా వాడి ...వే...డి...చల్లార్చి , పంపించేద్దామనిపించిందేతప్ప...మరో ఆలోచన రాలేదనుకో!... అన్నాను...తలొంచుకుని
‘...వాడిదొక్కడిదేనేంటీ!...నీ దీనూ!... నీలాంటి వాళ్లని చూసింతరవాతే ... కామాతురాణాం...న భయం...న లజ్జా!...(...కామం కట్టలు తెంచుకున్న వాళ్లకి భయమూ , సిగ్గూ ఉండవుట ) అన్న మాట పుట్టిందేమో!... ’ అంది వకుళ , నవ్వుతూ...
...దాంతో నాకొళ్ళు మండిపోయింది... పత్తిత్తు కబుర్లు చెప్పకే!... నువ్వేం చేసుండేదానివో!... అంటూ దాని తొడ మీద ఓ జెల్ల ఇచ్చుకో బోయాను...
‘...సారీ!...నీలాంటి వాళ్లని... బదులు...మన లాంటి వాళ్లని... అంటాలే!...కధ తెముల్చు... ’ అందది చులాగ్గా తప్పుకుని...
...చచ్చు కామెంట్లతో అడ్డు పడకుండా ఉంటే అదే తెములుతుంది... ఏవంటున్నానూ!...ఆఁ... మరో ఆలోచనలేకుండా వాడిమీదడిపోయా... అన్నాను కదూ!...ఆ పడడం కూడా ...ఫేస్ టు ఫేస్...నా అదృష్టం కొద్దీ మంచం కూడా ఎత్తుగా ఉండడంతో నా మొగుడూ , పిల్లలూ కనిపించటంలేదు!...దాంతో నే చేసిన మొట్ట మొదటిపని ... వాడి మెడ చుట్టూ చేతులూ, నడుంచుట్టూ తొడలూ... పెదాల్తో పెదాలూ పెనవేశానే!...ఎందుకను!?... అని ఆగాను కొంటెగా దాని మొహంలోకి చూస్తూ...
‘...నేననను... ఇప్పుడేగా తిట్టావ్...చచ్చు కామెంట్లతో అడ్డు పడద్దనీ!... ఐనా అడిగావు కనక ఓ ప్రశ్నేస్తాలే!...చేతులూ , పెదాలూ అంటే ఒప్పుకుంటాను ...ముందస్తు తాయిలాలని...నడుంకి తొడలెందుకో!?...ఐనా చీరడ్డొచ్చుండాలే?...’ అంది వకుళ...
... చీరడ్డు రాలేదా?...అన్నావ్ కదూ!...నిద్దరట్టక పొర్లిగింతలు పెట్టానన్నాగా!...దాంతో అదే పైకి లేచిపోయిందేమో!... ఇక పెన వేయడం ఎందుకంటావ్?...ముందస్తుగా వాడి...మ...డ్డ...ని నా పిఱ్ఱల్తో అణిచేసి...ఆ పైన వాడి మెడ ఊతంతో నెమ్మదిగా పైకి లేచి ... దా...న్ని ...సున్నితంగా పూరెమ్మల మధ్య ...సర్దు...కుని... ఆ పైన నింపాదిగా ...జొని...పిం...చు...కుందామనీ!... అన్నాను...
‘...నీ మొహం...ఆ ట్రిక్కు ప్రొఫెసర్ మీదా , వాసు మీదా గ్యారెంటీగా , మన మొగుళ్ళ మీద అప్పుడప్పుడూ పనిచేస్తుంది కానీ...వీడిమీదా , ఆ వెంకట్ గాడిమీదా ఛస్తే పని చెయ్యదు ... జరిగిందానికి విలవిల్లాడి పోతూ ... ఎందుకు చేయించావ్రా భగవంతుడా...ఈ ...పి...చ్చి...పనీ!... అని ...కనిపించని అతగాడ్ని తిట్టిపోసుంటావ్!...’ అంది వకుళ...
...అబ్బ!...వకుళా!!...ఎలా ఊహించావే!?...కుఱ్ఱ పిల్లలకి సైకాలజీ పాఠాలు చెప్పడం మానేసి , లేడీ డిటెక్టివ్ అయిపోవే!...కోట్లు గడిస్తావ్!... అంటూ దాన్ని మెచ్చుకున్నాను...
‘...ఇంతోటిదానికీ డిటెక్షన్ స్కిల్స్ కావాలి కూడానూ!... లే...చి...పోయిన ...బారెడు... మ...డ్డ ...తో...కాళ్ళు జాపుకుని కూర్చున్న వాడిమీద నువ్వు చీర పైకెత్తుకుని ఉరికితే ఏమౌతుందీ?...మాయ మాటలాపి జరిగింది చెప్పు!... ’ అని కసిరింది వకుళ...
...ఊఁ...విను...నేనంత ఫోర్సుగా ఉరికినా వాడు నా స్థనాల కింద అరచేతులు బోటెట్టి ... నన్నునెమ్మదిగా ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకున్నా , వాడి..గూ...టం...మాత్రం నా పూరెమ్మల్ని ...ప...ఱ్ఱు...మని చింపేస్తూ కొస...కంటా... చొరబడి పోయిందే ...నాకైతే ప్రాణాలు జిల్లార్చుకు పోయాయనుకో ఆ క్షణం...కళ్ళల్లో నీళ్లు గిర్రున తిరిగిపోయాయి...నా పెదాలు ఫ్రీ గా ఉండుంటే ...గదిలో ఉన్న మొగుడూ , పిల్లలేం ఖర్మ!... ఇంటిల్లిపాదీ లేచిపోయాలా అరిచుండేదాన్ని...అని ఆగిపోయాను...ఆ పాటు కి నే పడ్డ బాధ గుర్తుకొచ్చేసరికి...
...ఆ ఘట్టంలో నా బదులు తనున్నట్లు ఊహించుకుంటూందేమో...వకుళా నోరిప్పలేదు ...
...కానీ నాకో సందేహమే!... అని చిన్నగా అన్నాను ... ఓ అరక్షణం తరవాత...
‘...ఏం...టీ!?...’ అందది బొంగురుగా...
...నువ్వూ ఫీలైపోతున్నావుకదూ!... ఎలాగైనా మీ ఇద్దరికీ లింకు కలుపుతాలే!...ఇది చెప్పూ!... వా...డి...ది... లేచి...పోవడం ఆశ్చర్యమేం కాదుగానీ , నేనలా ఉరుకుతానని వాడు ముందే ఊహించి...బైటికి తీసుక్కూచున్నాడా?!... అన్నాను...
‘...వాడ్నే అడగలేక పోయావా?!...’ అంది వకుళ నెమ్మదిగా తేరుకుంటూ...
...అడిగాను...ఏమో వదినా తెలీదూ!...అని అమాయకంగా అన్నాడే!...కనీసం నువ్వైనా చెప్తావనీ!!... అన్నాను చిన్నగా...
‘...ఎప్పుడఅడిగావ్?...వెంటనేనా!?...ఐనా వాడు దాటేస్తూంటే , జుత్తుచ్చుకుని నిలదీయలేక పోయావా!...నిజం చెప్పరా!?... అనీ!...’ అంది వకుళ కసిగా
...నిలదీసే సమయమా అదీ...ఓ పక్కన కళ్లనీళ్లు తిరిగిపోతూంటేనూ?...ఐనా ఆ పూట , వాడితో నేనన్నవి రెండే మాటలు...అవీ వాడి చెవిలో!... అన్నాను...
‘...ఎప్పుడఅడిగావంటే చెప్పవేఁ...అది చెప్పి, ఆపైన వాడ్నేం అడిగావో అదీ చెప్పుకో!...’ అంది వకుళ
...ఆ రాత్రి కాదుగానీ...ఆ మర్నాడు మధ్యాహ్నం...వైజాగ్ లో...నా పుట్టింట్లో... ముందస్తుగా వాడి కోరిక చెల్లించి , ఆ పైన అడిగానే!... అప్పుడూ ,వాడాసమాధానం చెప్త!... అన్నాను
‘...సర్లే!...నువ్వేనడిగావో. వాడి జవాబులేంటో చెప్పు... ’ అందది...సౌమ్యంగా...
...నా మొదటి రిక్వెస్టు...తొందరగా విదిలీ!... అని... వాడు తలూపి ...ప...ని... మొదలెట్టాడే తప్ప మాట్లాడితే ఒట్టు... అన్నాను...
...‘...అబ్బ!...ఆ ...ప...ని...వివరాలు చెప్పవే నాన్చక!...’ అంది వకుళ చిరాగ్గా...
...చెప్తా విను...అమాంతం వాడి ఒళ్ళో పడిపోయి...చిం...పిం...చే...సు...కున్నానని చెప్పానా!... అప్పుడూ నేనంట...తొందరగా విదిలీ!...అని ... వాడి చెవిలో నేనామాటంటూంటే ... నా కళ్ళనీళ్ళు వాడి బుగ్గలమీదికి ప్రవహించాయేమో!... ‘...సా...రీ...వదినా!?...’ అని నాచెవిలో గొణుగుతూ నాపిర్రల కింద అరచేతులు దూర్చి , మ...డ్డ...బైటికొచ్చేంతవరకూ నన్ను పైకెత్తుతూంటే నా పూరెమ్మలు వాడి మడ్ద కాండం కి అతుక్కు పోవడంతో సాగిపోయాయేమో!... తట్టుకోలేక ...ఇ...స్స్!...సన్నగా మూలిగినట్లున్నాను... నొ...ప్పి గా ...ఉందా?!...సారీ వదినా!... అని నా చెవిలో గొణుగుతూ , చూపుడు వేళ్లతో ...సా...గి...పో...యి...న...పూరెమ్మల్ని సున్నితం గా సవిరించి కిందికి దింపుకుంటూంటే...ఉ...బ్బి...పోయిన నా ...గొల్లి... వాడి బొటకన వేళ్లకి తగిలిందేమో!... అప్పుడే అవుటై పోయానేమో! ...వాడి ...మడ్డ ...లో...లోతుల్లోకి చొచ్చుకుపోతూంటే ...పు...స్స్... అంటూ సన్నటి చప్పుడు... దాంతోబాటే మా జాయెంటు మదపు వాసన!... అని నే చెప్పేస్తూంటే...