Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

... ఛీ!...ఏంటిదీ!... అంటూ నేను గిలగిల్లాడుతూన్నా లెక్కచెయ్యకుండా మంచం మీద పడుక్కోబెట్టేసి, పైట కిందికి దిగ లాగాగి , రొమ్ముల వైపు తీక్షణంగా చూడ్డంమొదలెట్టాడే!... ఏంటా పాడు చూపూ!...అంటూ చేతుల్తో కప్పుకోబోయాను...చటుక్కున నా రెండు చేతులూ పట్టేసుకుని , మళ్ళీ పరిశీలన మొదలెట్టాడు...ఇంతలో కనిపించిందేమో విండో!...చటుక్కున ముందుకి వంగి , మునిపంటితో కొద్దిగా పైకి లేచిన వెల్క్రోవ్ ముక్కనట్టుకుని లాగాడు... పర్రు...మంటూ దిక్కుమాలిన చప్పుడు చేసుకుంటూ అది విడిపోడం, చనుమొన బైటికి పొడుచుకు రావడం ...ఒకే సారి జరిగిపోయాయే వకూ!...అంటూ ఊపిరి తిప్పుకోడానికి ఆగాను...
...‘...ఊఁ...కానీ!...’ అందది అసహనంగా...
...ఏముందీ!...మీదెక్కిపోతూంటే ...ఎలాగూ తప్పదుకదా...అని తొడలిప్పుకున్నానే... వాటిమధ్య కప్పలా సెటిలైపోయి , రెండో విండో కూడా వెతికిపట్టుకుని, దాన్నీ పెదాలతో ఊడలాగి , రెండు మొనల్నీ వంతులవారీగా కొన నాలుకతో కెలకడం మొదలెట్టాడే! ...ఇంకేముందీ! ...అ...వి...టక్కున నిలబడి పోయాయి...
...‘...బాగా సాగాయి...లావూ అయ్యాయి...’ అన్నాడు...వాటిని రెప్పార్పకుండా చూస్తూ....సిగ్గనిపించి చటుక్కున లోపలికి నొక్కుకుంటూంటే , ‘...నీ...వే...ఇలా ఐతే!...మరి... తనవెంత ...’ అంటూ వికాస్ మాట తేల్చేశాడే! ...ఎవరివీ!?... అని రెట్టించినా సమాధానం చెప్పకుండా
పుసుక్కున చొరబడిపోయాడే!...ఇక వాయింపే వాయింపు... అని చెప్తూంటే...
‘...ఇంకేమీ!...నీకు కావల్సిందదేగా!...తృప్తిగా పంగలిప్పుకుని ఎదురొత్తులిచ్చుంటావ్!...’ అంది వకుళ ...అది ఎదురుచూస్తూన్న మాట చెప్పనందుకు కాస్త టొంపుగా...
...తృప్తెక్కడా!?... అన్నాను కొంటెగా ...దాని బాధ అర్థమైనా ఇంకాసేపు ఆట పట్టిద్దామని...
...ఏవొచ్చిందీ!... అందది అక్కసుగా...
...ఎంత సేపూ బైట పడ్డ ...వా...ట్ని... నిర్విరామంగా చప్పరించడమే తప్ప, బ్లౌజ్ ఊడలాగడే!...ఇక ఓపలేక నేనే అడుగునుంచి ఓ రెండు గుక్స్ విప్పి, బ్లౌజ్ పైకెత్తేసుకుని తన మొహాన్ని ...వా...టి..కి అదిమేసుకున్నానమ్మా...మాంఛి వేడిమీదున్నారు అమ్మాయిగారు...అంటూ మరో పావుగంట పైగా వీరాంగం చేసి నా మీద సోలిపోయాడే...
...కాసేపు తన జుత్తులోకి వేళ్ళు జొనిపి , సుతారంగా నిమిరి , ఆపైన నెమ్మదిగా పక్కకి జరిగి బ్లౌజ్ కిందికి లాక్కుంటూంటే...
...‘...బలే ఉంది సంధ్యా ఈ బ్లౌజ్...ఎప్పుడు కొన్నావ్!?...’ అన్నాడే!... నిన్ననే! అన్నాను , హుక్స్ పెట్టుకుంటూ
‘... వకుళ కూడా కొనుక్కుందా!?...’ అని అడిగాడే!...అని ఆగాను , దాని రియాక్షన్ చూద్దామని...
‘... చెప్పూ!...పక్కన లేవుకానీ...తొడపాయసం పెట్టుండేదాన్ని!...’ అందది కోపంగా...
...దాని ఊసెందుకూ?... అన్నానే! చురచురలాడుతూ... ‘...అ...హాఁ... ఊరికే అడిగా!...’ అంటూ తప్పుకున్నాడమ్మా ... అంటూంటే ...
‘...ఆడ సైంధవుడివి!...తన మనస్సులో మాట బైటికి రానివ్వచ్చుగా!?...’ అందది గుఱ్ఱుగా!
...సైంధవి వి... అనచ్చుగా!?...ఇంతకీ నువ్వేం చేశావో చెప్పూ!...అంటూ చురకెట్టాను దానికి...
‘...తనూ అదే అడిగాడులే!...’ అందది... ఏదీ!?... అన్నాను ,ఆసక్తిగా
‘...పొద్దున్న మరో రౌండ్ అయింతరవాత ...బలే కన్వీనియంట్ గా ఉన్నాయివి...తనూ కొనుక్కుందా?...అన్నాడు నేను బ్లౌజ్ హుక్స్ పెట్టుకుంటూంటే...ఎవరూ?... అని ఎదురు ప్రశ్న వేశాను...ఇంకెవరూ?...సంధ్య , ఎలా ఉందో!?...తనని చూసి చాలారోజులైంది...డిన్నర్ కి పిలవరాదూ వాళ్లని ఓరోజూ...’ అన్నాడే ఎంతో ఆర్తిగా...
‘...ఎందుకో!?...’ అన్నానే కొంటెగా!... ఎందుకేంటీ! మన ఫామిలీలు కలిసి చాలారోజులైందికదా!...కబుర్లు చెప్పుకోవచ్చనీ!...’ అన్నాడే!... .... ఉత్తి కబుర్లకోసమేనా!?... అన్నానమ్మా?... కోరగా చూసి ,... అంతే!...అంటూ రుసరుస లాడుతూ స్నానానికి వెళ్లబోతూంటే... ...రాహుల్ గాడి బర్త్ డే కి పిలుద్దామా!... అన్నానే!సన్నగా నవ్వుతూ...చాటంతమొహం చేసుకుని థంబ్స్ అప్ చూపిస్తూ బాత్రూంలోకి దూరాడు... ఇపుడు చెప్పు...నీకన్నా నయమా కాదా!?...అని నిలదీసింది వకుళ...
...గొప్పపని చేశావులే! అన్నాను, ... అవకాశం పోయిందే!...అని మనసు బాధగా మూల్గుతూంటే...
‘...అడగ్గానే ఒప్పేసుకుంటే చులకనైపోముటమ్మా ఈ మగాళ్లకీ!...’ అంది వకుళ , నా గొంతులో నిరాశని గుర్తుపట్టి...
...నిజమే!... అంటూ ఒప్పుకున్నాను...
...డ్యూటీలో చేరాల్సిన టైం వచ్చింది...పాత కార్లు మాకొదిలేసి , ఆఫీసు కార్లల్లో లో వెళ్ళడం మొదలెట్టారు మగాళ్ళు...ఆర్డర్ చెసిన కొత్త కార్లు డెలివరీ అయ్యేదాకా... ఫుల్ టైమ్ ఆయాలని పెట్టుకుని , పసివాళ్ళని కాలేజీకి తీసుకెళ్లడం మొదలెట్టాం , నేనూ ,వకుళా ...దీపా మేడం మరో నెల లీవు పొడిగించింది...అదేంటీ?...ఆయా ఉందికదా!!... అని చూడ్డానికొచ్చిన ప్రొఫెసర్ తో అంటే ... ఇద్దరు పిల్లల్నీ ఫీడ్ చెయ్యడం కష్టమైపోతూంది తనకి... అన్నాడు , మొహం కాస్త గంటు పెట్టుకుని...
...ఆ మాట ఒకళ్ళకొకళ్ళం చెప్పుకుని నవ్వుకున్నాం...
...బాక్ లాగ్స్ కవర్ చేసుకోడానికి ఎక్స్ ట్రా క్లాసులు తీసుకుంటున్నాం , ఇద్దరం..దీనికి తోడు రోజువారీగా కొలీగ్స్ వచ్చి చూడడం , పసి వాళ్ళని ముద్దు చెయ్యడంతో నేనూ, వకుళా ఇంతకు ముందు లాగ విశ్రాంతిగా కబుర్లు చెప్పుకోడం వీలు పడటంలేదు...
మరో రెండు నెలలు గడిచాయి... సెలవులు పెట్టకుండా కష్టపడ్డామేమో , కవర్ చెయ్యాల్సిన పోర్షన్స్ అదుపులోకొస్తున్నాయి... పసివాళ్లకి మాటా , ఆటా వస్తున్నాయి...దాంతో నా పిల్లలు చిట్టి చెల్లెలినీ , వకుళ పిల్లలు బుజ్జి తమ్ముడినీ క్షణం విదలటంలేదు... నా కొడుకులైతే ఎలాగో హోమ్ వర్కులూ , ఎగ్జామ్ ప్రిపరేషన్సూ చేసుకుని , గబగబా తిండి తినేసి మళ్ళీ చెల్లెలి పక్క చేరుతున్నారు... ...పిల్లలకి ఆయా అలవాటు కావడం తో నా దగ్గరకి రావడం తగ్గింది... ఆఖరుకి సునీ కూడా ఫీడింగ్ కి తప్ప నా దగ్గరకి రావటంలేదు...దాంతో తీరిక పెరిగింది...
...డిసెంబరు రెండో వారం ...దాంతో వికాస్ క్యాంపులమీద కాంపులు చేస్తున్నాడు...ఏంటిదీ!?... అంటే ...ఇయర్ ఎండ్ టార్గెట్స్ ... ’ అంటూ దువ్వాడు వికాస్...
...ప్రాణం ఉస్సురు మంటూంది , నిద్ర సరిగా పట్టక...
...ఓ శనివారం రాత్రి... చాలాసేపు పిల్లలతో గడిపి , సునీ ని ఫీడ్ చేసి పడుక్కున్నాను...ఉన్నట్లుండి తెల్లవారుఝామున మెలుకువొచ్చింది ...టైమ్ చూసుకుంటే ఐదు...ఒళ్లంతా చెమటతో తడిసిపోయుంది...బ్లౌజ్ మరీనూ!...సునీ డైపర్ మార్చి , ఫీడ్ చేస్తూ ఆలోచించాను, మెలుకువెందుకొచ్చిందా!?... అని...
...కాసేపట్లో గుర్తుకొచ్చింది,కారణం... సిగ్గుతో మనస్సు చిమిడిపోతూంటే ,బలవంతంగా కళ్ళు మూసుకున్నాను వికాస్ కి ఇచ్చిన మాటని తలుచుకుంటూ...
...పసిదాని కేరింతలతో మెలుకువొచ్చిందీసారి...నేను కళ్ళు తెరవడం చూసిందేమో, దూరంగా పారిపోబోయింది ... దీనికి కూడా లోకువై పోయాను... అనుకుంటూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని ఫీడ్ చేద్దామనుకుంటూంటే వెల్క్రోవ్ విండోస్ అప్పటికే విడిపోయున్నాయి...బైటికి పొడుచుకొచ్చిన నిపిల్స్ చివర పాల చుక్కలు... దీనికీ తెలిసిపోయింది , ఆకలి ఎలా తీర్చుకోవాలో!... అనుకుంటూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని మిగిలిన నాలుగు చుక్కలూ ఫీడ్ చేసి లేస్తూంటే ఆయా వచ్చింది గదిలోకి...సునీ ని దానికి అప్పగించి , కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని , బ్రేక్ఫాస్ట్ ముగించి , తీరికగా కాఫీ తాగుతూంటే...
...మళ్ళీ తెల్లవారుఝాము ఙ్ఞాపకాలూ!...ఎంత మరుల్చుకుందామన్నా మనస్సు లొంగదే!... ఉండబట్టలేక వకుళకి ఫోన్ చేశాను.
...చాలా సేపు తరవాత ఫోనెత్తి , నీరసంగా ...హలో... అందది...
...ఏమ్మా!...జాగారమా!?...మధు వచ్చేశాడేంటీ!?... అన్నాను...
‘...జాగారమా?...పాడా!?...తను సోమవారం వస్తాడు...’ అంది వకుళ , చిరాగ్గా...
...అందుకా అంత చిరచిరలాడుతున్నావ్!...మరేంటో కారణం?... అన్నాను , దాన్ని ఇంకాస్త ఉడికిస్తూ...
‘...ఏవుందీ!...నీ కలల జాడ్యం నాకంటుకుంది...’ అందది , అదే మూడ్ లో...
...చెప్పచ్చుగా అదేంటో!!...అన్నాను కొంటెగా...
‘...పెట్టేయ్!...ఇప్పుడే లేస్తున్నాను ...’ అందది విసురుగా ... సరే!...అంటూ కట్ చెయ్యబోతూంటే ...‘... పన్లు చూసుకుని నేనే చేస్తాలేవే!...’ అందది కాస్త మూడ్ ని అదుపులోకి తెచ్చుకుంటూ...
... ఓ గంట తరవాత అదే ఫోన్ చేసింది ... ఏం చేస్తున్నావే!?...అంటూ... అలక తీరిందా అమ్మాయిగారికీ!?... అన్నాను నెమ్మదిగా...
‘...అలకా, పాడా!...రాత్రంతా ...తెరలు తెరలుగా కలలే కలలు...తెల్లారగట్ల నాలుగింటికి పూర్తిగా మెలుకువొచ్చేసింది...ఆ దిక్కుమాలిన వాటి వల్ల!... ఓ అరగంటైనా మళ్ళీ నిద్దరట్టి చావదే!... ఎలాగో ఐదింటికి కన్నంటింది...ఇందాకా నువ్వు ఫోన్ చేశావ్ చూడు... దానికి ఓ ఐదు నిముషాలముందు , కొద్దిగా తెలివొచ్చింది...అదీ ఎందుకనుకున్నావ్?...ఆయా తో సహా నలుగురూ ఇల్లెగిరిపోయేలా అరుస్తూంటే!...ఇంతలో నీ ఫోనూ!...అందర్నీ సర్దుకునేసరికి ఈ టైమ్ అయింది...’ అంటూ సంజాయషీ చెప్పుకుంది వకుళ ...
...పర్లేదులే!... ఇంతకీ ఆ కలేంటో చెప్పు ...అన్నాను...
‘...అవో ...పా...డు...కలలు తల్లీ!... ఆ పిల్లిగడ్డం వాడు... అదేనే వికాస్ జూనియర్... ఏంటీ వాడి పేరూ!?...’ అంది వకుళ ...
...వెంకట్...అన్నాను...
‘...ఆఁ...వాడే!...ఆ వెంకట్ గాడు...వాడొచ్చాడమ్మా నా కలలోకీ!...’ అంటూ సాగదీసింది వకుళ...
...వాడెందుకొచ్చాడూ!?...సరే!...వచ్చాడ్లే!... ఏం ...చే...శా...డేం...టీ!?....అన్నాను
‘...ఏమీ చె..య్య...లేదు గానీ , ... ఎక్స్ రే కళ్లతో ఒళ్లంతా తడిమేసినట్లూ...దగ్గరకొచ్చినట్లే వచ్చి , మరుక్షణం మాయమైపోయినట్లూ... కొంగు లాగబోయి మానేసినట్లూ...అలా అంచెలంచెలుగా...ఊరించి...ఊరించి చంపాడు...ఐనా నీ సరసుడు నా కలల్లోకి రావడమేంటీ!?...’ అని వాపోయింది వకుళ