Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...కవలలుంటే ముచ్చటగా ఉంటుందనీ!...’ అన్నాడు మధు...
‘...మన నలుగురి కుటుంబాల్లో ఇంత వరకూ లేరుగా!...ఇపుడెలా వస్తారనుకుంటున్నారూ?...’ అంది వకుళ... ‘...రాకూడదనేమీ లేదుగా!...అందుకోసమే ...యామ్...వాడకం పెంచమంటున్నాం...’ అన్నాడు వికాస్
...ఓహో!...మగ మహారాజులు ప్రతాపాలు చాటుకుంటూ బోర విరుచుకుని తిరగడానికా?!...మొయ్యడంకీ , పెంచడంకీ మేము ఛావాలి!... అని విరుచుకుపడ్డాం , నేనూ , వకుళా...
‘...పెంచడం లో మేము సహాయం చేస్తాంగా! ...’ అన్నారు మగాళ్ళు , ఒక్క కంఠంతో...
‘...ఒక్కొక్కళ్ళున్నపుడే చూశాంగా మీసహాయాలూ!...మా అమ్మల్ని పిల్చుకుంటే గానీ రోజెళ్ళలేదు...’ అని మేమంటూంటే ...
...‘...సర్లే...పడుకుందాం దా!...పన్నెండౌతూంది!!...’ అంటూ వకుళని అమాంతం చేతుల్లోకెత్తేసుకున్నాడు నా మొగుడు...
‘...జాగ్రత్త వికాస్!...మా ఆవిడ ఒట్టి మనిషి కాదు!...’ అన్నాడు మధు , కాస్త విసురుగా నన్ను చేతుల్లోకెత్తుకుంటూ...‘...అక్కడికి సంధ్య ఒట్టి మనిషైనట్లూ!...’ అని గొణిగింది వకుళ...
‘...మా జాయెంటు బాధ్యతని ఎలా మర్చిపోతాం?...’ అన్నాడు మధు...‘...అదీ అసలైన మాట!...గుడ్ నైట్!...’ వికాస్ అంటూ బైటికి దారి తీస్తూంటే ...‘... స్నాక్సూ , పాలూ తెస్తాం!...రావే సంధ్యా!...’ అంటూ తన చేతుల్లోంచి కిందకి జారింది వకుళ...
...‘...ఇంకా డిసెర్ట్ ఉంటే పట్రండి...’ అంటూ నన్ను కిందికి దింపాడు మధు...
‘...బైట పడటం లేదు కదే మగాళ్ళు!...’ అంది వకుళ , వంటింట్లోకెళ్తూంటే... ...పరువు దక్కించుకోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారనిపిస్తూంది... అన్నాను ... అవునన్నట్లు తలూపింది వకుళ...
...కాసేపట్లో చెరో డిసెర్ట్ కప్పూ , పాలూ పట్టుకుని , నేను మాస్టర్ బెడ్రూం కీ , అది పిల్లల రూం కీ వెళ్ళాం!...

...బ్రేక్ ఫాస్ట్ అయ్యింతరవాత ఇంటికి బయల్దేరుతూ ‘...మాట్లాడాల్సిన విషయాలు బోల్డెన్ని ఉన్నాయి...సోమవారం లంచ్ కి ముందు పీరియడ్ మా డిపార్ట్మెంట్ కి వచ్చీసీ!...’ అంది వకుళ... సరే నన్నాను...ఆ టైమ్ లో మాకిద్దరికీ వర్క్ లేదని నాకూ తెలుసు కనుక...
...అలాగే వెళ్ళాను ...నా లంచ్ బాక్స్ పుచ్చుకుని... ఇంతలో ఏదో గేమ్స్ అనీ , టీచింగ్ వర్క్ సస్పెండడనీ నోటీసు...
...నెత్తిన పాలు పోశాడు... మా ఇంటికి పోదాం నడు ...అంటూ పర్మిషన్ తీసుకుని బైట పడ్డాం...
... ‘...మొన్న ...కొద్దిలో తప్పింది కదూ గండం !...’ అందది , మా ఇంట్లో సోఫాలో కూలబడుతూ...
...అనుమానమా!...దివ్య లేత మొహం లో కనిపించిన భావాలు చూసేసరికి మరో సారి తీసుకోకూడదనిపించింది ఈ రిస్కు!... అన్నాను...దానికి ఎదురుగా కూర్చుంటూ...
‘...నిజమే!...జరిగింది కాస్త వివరంగా చెప్పు...’ అంది వకుళ...
...ఆంటీ,ఆంటీ...పిలుపులతోనూ,తలుపుమీదచప్పుళ్లతోనూ,మెలుకువొచ్చిందివకుళా,నాకు!...దివ్యగొంతు గుర్తుపట్టి ...ఎక్కడున్నానా!? ... అనుకుంటూ చుట్టూ చూశాను...మా ఇంట్లో , మా మాస్టర్ బెడ్ మీద నీ మొగుడి కౌగిలి లో!... పరిస్థితి అర్థం కావడంతో మధుని కుదిపాను...లే!... అంటూ...
‘...ఏంటీ!...’ అంటూ నన్ను మీదికి లాక్కున్నాడు...కళ్ళు తెరవకుండా!... ...ఇష్ష్... దివ్య...త్వరగా లేచి బాత్ రూం లోకెళ్ళు... అన్నాను తన చెవిలో...కూతురి పేరు వినడం తో ఒంటిమీద తెలివొచ్చినట్లుంది...గబగబా లేచి , పక్కమీద పడున్న తన నైట్ డ్రెస్ అందుకుని దిస్స మొలతో బాత్రూం లోకి పరిగెత్తాడు... కాసేపు కళ్ళు తిప్పుకోలేకపోయానంటే నమ్ము...ఓ మాట ఒప్పుకోవాలి వకూ నీదగ్గర!...ఎన్ని సార్లు నీ మొగుడ్నలా చూసినా మళ్ళీ చూడలనిపిస్తుందేంటో!?... అన్నాను...
‘...చెప్తాలే తనకా మాట!...కానీ!...’ అంది వకుళ...
...వస్తున్నా!...అంటూ నేనూ గబబబా నైటీ ఎక్కించుకుని తలుపుతీశాను...నిద్ర మొహం తో నిలబడుంది దివ్య... నన్ను చూడగానే ‘...అమ్మ ఏదాంటీ?...’ అందది ఏడుపు గొంతుతో... ...వస్తుంది.... బాత్రూం కెళ్లింది... అంటూ దాన్నెత్తుకుని మంచం మీద పడుకో బెడుతూంటే , మీ ఆయన అండర్వేరూ , నా బ్రాసియర్ తగిలలాయి చేతికి... చటుక్కున వాటిని దిండు కింద దాచేస్తూంటే , నీ కూతురూ చూసినట్లుంది!...దాని మొహం లో కనిపించిన ఆశ్చర్యం చూసేసరికి తల కొట్టేసినట్లైందనుకో వకుళా!... అని నే చెప్పుకుపోతూంటే , ...
‘...సారీ అమ్మా!.. మెలుకువ రాలేదూ!...తలుపులేసుకున్నాం కనక బ్రతికిపోయాం గానీ , లేకపోతే అభాసుపాలయుండేవాళ్ళం... ’ అంటూ నా చెయ్యట్టుకుంది వకుళ...
...పర్లేదులే!...గండం తప్పింది కదా!... ...కాసేపట్లో దివ్య పడుకుండిపోయింది... వ్యవహారతమంతా తలుపు సందులోంచి చూస్తున్నట్లున్నాడు మధు..., పీప్ డోర్ లోంచి మిమ్మల్ని పిలుస్తూంటే పిల్లిలా నా వెనక జేరాడు!... అన్నాను...
‘...థాంక్సే...రక్షించావ్!!... అయినా గదుల మధ్య ఆ పీప్ డోరేంటీ ...అసహ్యంగా!...’ అంది వకుళ...
అద్దె కొంపమ్మా ఇదీ!. ...పిల్లల్ని చూడడానికి పెడుతూంటారు...ఒద్దనుకుంటే మూయించేస్తాం అన్నాడు , ఇల్లు చూపించిన ఏజెంటు... పనికొస్తూంది!...ఉంచుకుందామా!?... అని వికాస్ అనడం తో ఉంచేసుకున్నాం...అని నేనంటూంటే...
‘...పనికిరాకపోవడమేం?... దీంట్లోంచేగా తల్లీ , నీ మదన్ జీజూకి చూపించావ్ ... అతగాడి భార్యతో నీ మొగుడి లైవ్ షో !... అవునూ , మధుకి కూడా చూపించావా మమ్మల్ని!?...’ అంది వకుళ...
...నేనేం చూపించలేదు పనికట్టుకుని!...తనే వచ్చి నావెనక నిలబడ్డట్టున్నాడు ... ‘...ఎలా అతుక్కుపోయి పడుకున్నారో చూడు వాళ్ళు!...’ అన్నమాట నా చెవిలో వినిపించేదాకా తెలీలేదు... ... మైలు దూరంగా పడుకున్నామా మనం!?... అయినా ,బైటికి పో ముందు!... అంటూ స్లైడ్ డోర్ మూసేసి , దివ్యని చూపించాను... అపుడు కదిలాడు నీ మొగుడు...నీ దగ్గర ఎత్తాడా ఆ మాట?... అంటూ ముగించాను...
‘...ఆహాఁ!...ఆరోజు రాత్రే!...ఇసుమంత సందులేకుండా అతుక్కుపోయి పడుకున్నావ్!...అంతగా నచ్చితే వాడి దగ్గరే ఉండిపోలేకపోయావా!?...’
అన్నాడు... అంది వకుళ...
...అక్కడికి తను నాకు దూరంగా ఉన్నట్లు!... అయినా నీ కళ్ళముందే చేశాడుగా నన్ను!...దానికన్నానా!?... అనలేక పోయావా?... అన్నాను...
‘...అదీ అయింది... అది వేరూ, ఇది వేరూ అట... ఏకాంతంలో అలా అతుక్కుపోతే ఒళ్ళుతో బాటు మనస్సు కూడా అర్పించేసినట్లేట...’ అంటూ దెప్పడం మొదలెట్టేసరికి ...సంధ్యకి...రాధకి...సుధకీ... ఇంకా ఎంతెంత మందికో!...సుజాతక్కకి కడుపు చేశావ్... శైలజకైతే ఏకంగా కొడుకునే కన్నావ్...’ అంటూ ఎదురు దాడికి దిగేసరికి సారీ చెప్తూ నన్ను ఢబాల్న మీదకి లాక్కున్నాడే...మొరటు శాల్తీ!...’ అంటూ వకుళ చెప్పుకుపోతూంటే...
... ఆకారం , మాటా అలా ఉంటుంది గానీ , మెత్తటిదమ్మా మీ ఆయన గుండె!...నాకు పుట్టబోయే పిల్లలగురించీ, దాంతో నాకు ఎదురయ్యే సమస్యలగురించీ ఎంత బాధ పడ్డాడో!...చాలా సేపు దాకా ఆ విషయాలే మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయాం... అని నేనంటూంటే...
‘...ఆహాఁ !...ఏమేం మాట్లాడుకున్నారో అదీ చెప్పుమరీ!...’ అంది వకుళ వెక్కిరింపుగా...
...అలా కొట్టేసేయకూ!...తల్లిదండ్రుల పోలికలు పిల్లలకి రావడం గురించీ , వాళ్ళ కుటుంబంలో పోలికల గురించీ చెప్పుకొచ్చాడు...అపుడు గుర్తు చేశాను...నేను జెనిటిక్స్ స్టూడెంటునని... సారీ చెప్పి , మగ పిల్లలు తల్లి పోలిక తో ఉంటారా?...అని అడిగాడు... ...వాస్తవంగా ఇద్దరిలక్షణాలూ కలగాపులగంగా ఉంటాయి...పసి తనంలో స్పష్టంగా తెలీదు...చిన్నపుడలా అనిపించినా పెద్దౌతున్నకొద్దీ , తండ్రి లక్షణాలూ బైట పడతాయి... బిల్డూ , వగైరాలలో!... అన్నాను... ...మరి ఆడపిల్లైతేనో!.. అన్నాడు...అపుడూ అంతే!... అని చెప్పాను... చర్మం రంగూ , జుత్తు లక్షణాలూ , ఇవీ అంతేనా!?... అన్నాడు ...అవునన్నాను... అపుడు బైటపడిందమ్మా , నాగురించి మీ ఆయన పడే బాధ!... అన్నాను...
...‘...వింటాను చెప్పమ్మా ...అదికూడా!...’ అంది వకుళ ...అదేస్వరం లో...
‘... ఒక మగపిల్లాడూ , ఒక ఆడపిల్లా పుట్టే అవకాశం ఉంటుందా?... అన్నాడు... ...చాలా తక్కువ!...పైగా ఇటు మాకుటుంబం లోగానీ , అటు మీ కుటుంబంలో గానీ అటువంటి కేసులు లేవు... అన్నాను... ...కానీ అలా అయితే చాలా సమస్యలు తీరిపోతాయి...అన్నాడే నీ మొగుడూ!... ఎలా తీరుతాయీ!?... అన్నాను తన అభిప్రాయం రాబట్టాలని... అని ఆగి వకుళ మొహం చూశాను...
...కలువ రేకుల్లాంటి దాని కళ్లల్లో ఇంతకు ముందున్న అపహాసం స్థానం లో శ్రధ్ధ చోటుచేసుకుంది... ‘...ఊఁ...కానీ ...’ అందది...
...కాసేపాలోచించి బైట పడ్డాడమ్మా మీ ఆయన... నీకు , నావల్ల కొడుకూ , మీ ఆయన వల్ల కూతురూ అయితే అన్నీ సరిపోతాయి... అన్నాడు... ...అదెలా!?... అన్నాను... అపుడు కొడుకుకి నీ రంగూ , పోలికలూ వస్తాయి... కూతురికి వికాస్ రంగూ , పోలికలూ వస్తాయి...అన్నాడు...
...ఐతే నీ లాజిక్ ప్రకారం వకుళకి నా మొగుడి వల్లకొడుకూ , నీ వల్ల కూతురూ పుడితే సమస్యలుండవన్నమాట... అన్నాను...ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో చూద్దామని...
...కాసేపు దవడలు బిగిసినా , వెంటనే కోలుకుని...అవును , అలా అయితేనే సమాజం లో మీ కేమీ ఇబ్బందుండదు... అన్నాడే!...అలా అవడం , కాకపోవడం వేరే విషయం గానీ... ఎంత ఆరాటమో చూడు ...ఆడదానికి ఎదురయ్యే సమస్యల గురించి!... ....నిజం చెప్పద్దూ!...ఆ మాట వినేసరికి ఉప్పొంగిపోయి , ఒళ్ళూ , మనసూ , రెండూ...అర్పించేశానమ్మా నీ మొగుడికీ... ఇప్పటికైనా నమ్ముతావా నా మాట!... అన్నాను...