16-11-2019, 12:04 PM
...ఏంటే ఈ వెఱ్ఱి!...ఆ కాప్సూలు వేసుకోనంటున్నావ్...ఏమవచ్చో తెలుసా!...’ అని హెచ్చరించాను...వినలేదు...పైగా నే చెప్పింది చెయ్యి!... అంటూ చేతులట్టుకుంది...సరే దాని ఖర్మ!...అనుకుని , ఇంటికొస్తూ నీకు ఫోన్ చేశాను...ఇంతకీ చేశావా ఆ పనీ!...మధు రియాక్షనెలా ఉందీ!...అంటూంటే బెల్ అయింది...
...నడు , కాంటీన్ లో ఓ పావుగంట కూర్చుందాం...నీ కధ వినేదాకా ఇంటికెళ్ళలేను... అన్నాను...
‘...ఏమక్కర్లే!...సుజాతక్క మనిద్దర్నీ రమ్మంది , కాలేజయ్యాక...ముఖ్యమైన విషయాలు మాట్లాడాలిట...దగ్గిరేగా!...నీ వాహనం మీదే వెళ్దాం......నీ పిల్లల్ని మీ ఇంట్లో దింపి , మా శాల్తీలని బావా వాళ్ళింటికే తీసుకురమ్మని చెప్పేశాలే మధుకి...’ అంది వకుళ...
...నేనొచ్చేదాకా శ్యామా ని ఉండమని ఫోన్ చేసి... పొద్దున్న దింపేసి వెళ్ళిపోయాడా!...అన్నాను...ఊఁ కొట్టిందది , బైటికి నడుస్తూ...
‘...మొదలెట్టు...’ అన్నాను , నా స్కూటర్ కాలేజి కాంపౌండ్ దాటగానే...
...‘...పొద్దున్నే లేచి బాత్ రూంకి వెళ్తూంటే నీ ఫోన్ ...అదీ నీ మొబైల్ నుంచి...ఏమైందా?...అనుకున్నాను మొదట!... చెప్పింది విన్నాక , నా చెవుల్ని నేనే నమ్మలేకపోయాననుకో !... మధు కి ఎలా చెప్పాలా?...అని ఆలోచిస్తూ , అవసరాలు తీర్చుకుంటూంటే ఐడియా వచ్చింది...
... ఇంకా నిద్దరౌతూన్న మధు పక్కన చేరి , తన మొహాన్ని గుండెలమీదికి లాక్కున్నాను...అంతే... సుజా!... అంటూ నామీదెక్కిపోయాడు...
...ఏయ్!...ఎప్పుడూ దాని ధ్యాసేనా!...నేను వకుళని...అన్నాను తెచ్చిపెట్టుకున్న కోపంతో తనని పక్కకి తోసేస్తూ...
..దాంతో మెలుకువొచ్చినట్లుంది...కళ్ళు తెరిచి ...‘...మూడొచ్చిందా అమ్మాయి గారికి!...’ అంటూ మళ్ళీ నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడు...
...ఇష్ష్...లేచి తొందరగా తయారుకా... మనమోచోటికి వెళ్ళాలి... అన్నాను...విడిపించుకోకుండానే... ...ఎక్కడికీ!?... అన్నాడు నా గుండెలకి మొహం రుద్దుకుంటూ...
...సుజాతక్కా వాళ్లింటికి!... అన్నాను...‘...ఎందుకూ!?...’ అన్నాడు తలెత్తకుండా...
...దాని పేరు పగలూ , రాత్రీ పలవరిస్తున్నావుగా!...’ అన్నాను తన చిక్కటి జుట్టులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి క్రాఫు సవిరిస్తూ...
...‘...మా బాసు వైజాగెళ్ళాడు...వచ్చింతరవాత నైటౌట్ చెయ్యడానికి వెళ్దాంలే!...’ అన్నాడు , నా మొహం లోకి కొంటెగా చూస్తూ ...
...కాదు , ఇవాళే వెళ్ళాలి... అన్నాను సీరియస్ గా...‘...వాళ్లింటికి నేనెలాగూ వెళ్ళాల్లే ఓ ఫైల్ తీసుకోడానికి ...’ అన్నాడు...మంచం మీదినుంచి లేచి...
...ఇంకేం!?...నేనూ వస్తా!... అన్నాను...‘ ...కబుర్లు చెప్తూ కూర్చుంటావేమో!...ఇవాళో మఖ్యమైన మీటింగుంది , పదకొండున్నరకి...’ అన్నాడు
... పిల్లలు కాలేజ్ కి పంపించగానే బయల్దేరుదాం...అన్నాను ... సరే అంటూ బాత్ రూంలో దూరాడు...
...అనుకున్నట్లుగానే బయల్దేరాం...దోవలో అడిగాడు...‘...నీకేం పనీ!?...’ అంటూ...చెప్తాగా!... అని దాటేశాను...
...కాసేపట్లో వాళ్లిల్లు జేరేసరికి తొమ్మిదైంది...కావాలనే మధుని బెల్ కొట్టమని , తన వెనక నిలబడ్డాను ...
...తలుపు తీసిన సుజాతక్క మొహం చాటంతైంది , మధుని చూడగానే!...‘... ఓ ఫైల్ కావాలి... కుమార్ భయ్యా ఫోన్ చేశారా!?...’ అన్నాడు నా మొగుడు ... ‘...ఆఁ ...లోపలికి రా మధూ!...’ అంది పక్కకి తప్పుకుని...‘...నువ్వెందుకొచ్చావే!?...’ అంది సుజాతక్క ,నన్ను చూడగానే...
...ఇరుగమ్మలూ , పొరుగమ్మలూ బుగ్గలు నొక్కుకోకుండా ఉండడానికి...అని సమాధానం చెప్తూ , ఎదురింట్లోంచి మమ్మల్నే చూస్తూన్నావిడకి చెయ్యూపాను...ఆవిడా చెయ్యూపి లోపలికెళ్లగానే , తలుపేసి హాల్లోకెళ్ళామిద్దరం...
సోఫాల్లో కూర్చోగానే దాని వైపు చూశాను ...అప్పుడే పక్కమీదినుంచి లేచొచ్చిందేమో!...జుత్తు కాస్త రేగుంది...రాత్రి నిద్ర లేదేమో కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోతున్నాయి... శోభనం పెళ్ళికూతురు కదూ!...అనుకుని , దాని డ్రెస్ వైపు చూశాను ... చిన్న ప్రింట్లున్న లైట్ పింక్ వాయిల్ చీర దాని ఒంటికి అంటుకునుంది...దాంతో బరువైన దాని... ఆ... సంపద... కనిపించీ , కనిపించనట్లు కవ్విస్తూంది....
.‘..ఆడదాన్నైన నాకే ఇలా అనిపిస్తే...’...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను...వా..టి...నే ... చూస్తూన్నా , ఎందుకో మధ్య మధ్యలో చూపు తిప్పుకుంటున్నాడు...మొహం కాస్త ఎఱ్ఱబడుంది... సిగ్గుపడుతున్నట్లున్నాడు... అనుకుంటూ , మళ్ళీ అక్క వైపు చూశానే!...
... చిన్న మెడ ఉన్న బ్లౌజైనా ...అ...వి... బైటికి ...ఉబ...కడం మొదలైంది...చూపు ఇంకాస్త కిందికి జార్చాను... ...ఊపిరి వేగం బాగా పెరిగిందేమో...అ...వి... కెరటాల్లా పొంగుతున్నాయి...సిధ్ధంగా ఉందిది...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను ...
...తనూ ...వా...టి...నే చూస్తున్నాడు... మా చూపులు గమనించిందేమో!...సుజాతక్క ఇబ్బందిగా కదిలి ‘...కాఫీ తెస్తా!...’ అంటూ లోపలికెళ్తూంటే పరిశీలనగా చూశాను
...తొడలు ఎడంగా పెట్టుకుని నడుస్తూందది...కనీసం రెండు రౌండ్లైనా పడుంటాయి దీనికి... అనుకున్నాను ,అదో...లాంటి , నడుం విరుపుల్నీ బరువుగా కదుల్తూన్న దాని పిరుదుల్ని చూసి... అంటూ అది చెప్పుకుపోతూంటే ... చెప్పా కదే!...మూ...డు ...సార్లనీ!... అన్నాను
‘...అది ఇందాక కదా...నువ్వు చెప్త!... పొద్దున నాకేం తెలుసూ!...’ అని సాగదీసింది వకుళ... సర్లే...తొందరగా ముగించు తల్లీ!...వాళ్లింటికి వచ్చేస్తున్నాం!...అన్నాను
‘...అలాగేలే!... ఏం చెప్తున్నానూ!...ఆఁ...దాని నడక...నడుం కదలికల గురించి...కళ్ళార్ప కుండా చూశేస్తున్నాడు మధు... తెలుస్తుంది కదమ్మా...మనని మగాళ్ళు వెనకనించి చూస్తూంటే!... అదీ గ్రహించి ,నడుం చుట్టూ పైటని సర్దుకుంటూ ఆగి, ...వకూ!... అంటూ నన్ను పిలిచింది...కాస్త సైడుకి తిరిగి... ఇంచుమించు ఓ అడుగు ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన దాని యవ్వనాన్ని చూసి డంగైపోతూ మధువైపు ఓరగా చూశానే!...రెప్పవాల్చకుండా చూసేస్తున్నాడు వాటిని...
...తనవైపో అర వవ్వు విసురుతూ , కొనగోటితో పైటని ...ఆ...ఎ...త్తు...మీదికి లాక్కుని.. ‘...రా!...’ అంటూ మళ్ళీ పిలిచింది నన్ను...ఒక్క పరుగున దాని పక్కన చేరాను...ఏంటక్కా!... అంటూ...
‘...నువ్వుకూడా ఏంటే!...మగాళ్లల్లా ...ఆ...పాడు చూపులూ!?...కాఫీ కలుపుదాం దా!...’ అంటూ వంటింట్లోకి తీసికెళ్ళి...‘...ఇది చెప్పూ!...నువ్వూ ఉంటావా ఇక్కడే?...’ అని అడిగిందది సిగ్గుగా!...
...తలుపవతల నుంచి చూద్దామని అనుకున్నాను...అయినా ఎందుకంత మొహమాటం!...ఓ నాల్రోజుల క్రితం ...నీ మొగుడితో సహా , మేమంఅందరం చూస్తూండగానే నిన్ను...వా...యిం...చా...డు...గా నామొగుడు... అన్నాను... ‘...ఆ రోజు స్థితి వేరు!...అందరం...అదే...ప...ని... లో ఉన్నాం...’ అందది
...ఏ గాస్ వాడో , కోరియర్ వాడో వస్తే, పక్కమీంచి లేచొస్తావా!?...అన్నాను...‘...ఉండుతల్లీ!...నీకోదండం...కానీ ...మమ్మల్ని...చూ...డ...కు...హాల్లోనే కూర్చో ప్లీజ్!...’అని వేడుకుంది సుజాతక్క...
అంతగా మొహమాట పడిపోతూందికదా అని , ...ఇంతకీ ఆ ఫైల్ ఎక్కడ పెట్టావ్?... గెస్ట్ రూం లోనేగా!...అన్నాను... ‘... ఫైలేంటీ?..’. అంటూ కొశ్చన్ మార్కు మొహం పెట్టిందే!...నా మొహం లో చిలిపి నవ్వుచూసి ...‘...ఉహూఁ...మా బెడ్ రూం లోనే!...’ అంది ఎఱ్ఱ బడ్డ మొహంతో మరో వైపు చూస్తూ...
...ఇంతకీ ఏమైనా తిన్నావా!...అన్నాను...ఫ్రిజ్ తలుపు తీస్తూ...‘...ఇంకా లేదు...ఓవెన్ లో ఎగ్ రోల్స్ ఉన్నాయి...’ అందది...సరే ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ హాల్లోకొచ్చి ...మధూ!...నీ ఫైల్ మాస్టర్ బెడ్ లో ఉందిట ...అక్కడికెళ్ళు...సుజాతక్క వచ్చి తీసిస్తుంది...అన్నాను...
...నా మొహం లో కొంటెతనం ఇంకా పోలేదేమో!...మధు కి అర్థమైపోయింది విషయం...‘...బుధ్ధుందా వకూ!...బాస్ లేనప్పుడా ఇదీ!...అదీ వాళ్ళ బెడ్ రూం లోనా!?...’ అన్నాదు...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...ఏం బాధపడకు... మన బెడ్ రూం లో ...నేనూ ఇస్తాలే , ఇలాంటి ఫైలే , మీ...బాస్ కి !..అదీ నీకు చెప్పకుండా! ...ఆ లుంగీ తీసుకో!...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలి కూడానూ!... అని కన్ను గీటుతూ , గర్భాదానపు పెళ్ళికొడుకుని ఆ రూం లో కూలేసి , వంటిట్లోకెళ్ళాను...
...అప్పటికే కాఫీ తయారు చేసింది సుజాతక్క...గబగబా ఎగ్ రోల్స్ ప్లేట్ నీ, కాఫీ పాట్ నీ ఓ ట్రే లో పెట్టి...దాని చేతిలో పెట్టను...అది సిగ్గుతో మరోవైపు చూస్తూ ‘...వస్తానే!...’ అని బయల్దేరింది...ఒక ఐడియా వచ్చి... ఆగు... అన్నాను...
...ఏంటీ!...అందది...ఆలస్యం భరించలేనట్లుగా...ఫ్రిజ్ లోంచి మల్లెపూల దండ తీసి , దాని తలలో తురిమి...ఇంక వెళ్ళు... అన్నాను...