16-11-2019, 11:59 AM
...ఈలోగా ‘...పంపిస్తావుగా!...మా అత్తగారొస్తున్నారే!...పెట్టేస్తా!...’ అందది...
...కొంపలంటుకుంటాయేమోనే!?... సేఫ్ పీరియడ్ కాదన్నావ్!...అన్నాను , ప్రయత్నం మీద ...
‘ ‘...అందుకే!...’ అందది... ... అంటే!?...అన్నాను , బిత్తరపోయి...
‘...బావే చెప్పారు , వికాస్ ని పిలిపించుకోమని...చెప్పడానికి తను మొహమాట పడ్డాడు!...’ అంది సుజాతక్క...
...ఛీ...నే నమ్మను...అన్నా వకూ!... ‘...తనేమందీ?...’ అంది వకుళ
‘...కారణం తరవాత చెప్తా గానీ , ముందు నే చెప్పిన పని చెయ్యి...’ అని సుజాతక్క మాట తుంచేస్తూంటే...ఆగు!...ఎవరైనా చూస్తే అభాసుపాలైపోతావ్...మీ అత్తగారు వింటూండగా ఒక్కర్తినీ ఉండలేననీ, మా ఇంటి దగ్గర దింపెళ్ళమనీ చెప్పు బావకి... అన్నానే!...
‘...అలాగే...’ అంటూ ఫోను పెట్టేసిందది...
......ఏం ధైర్యం దీనికి!... అనుకుంటూ ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే మరో ఆలోచనొచ్చి...మా ఇంట్లో భోంచేసి వెళ్దురుగాని... అని దాని అత్తగారిని ఆహ్వానించాను...నేనే ఫోన్ చేసి... కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేస్తూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ.
..సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...‘...ఇవాళైనా నన్ను రమ్మందా!...’ అన్నాడు ... సర్లే !...బట్టలు మార్చుకురా!...అన్నం తిందుగాని...అంటూ దాటేశాను...
‘...అంటే ఇవాళ రాత్రి శోభనం ఏర్పాట్లల్లో బిజీగా ఉంటావన్నమాట!...’ అందది వ్యంగ్యంగా... అదేదో మీఇంట్లోనే జరిగిందిగా!... అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అది కాదు...ఇంకో పేరుందే!....అదే శోభనం తరవాత మళ్ళీ కలుసుకోడాని కి...’ అందది గుర్తు తెచ్చుకోడానికి బుర్ర కొట్టుకుంటూ...
‘...పునఃస్సమాగమనం...’ అన్నాను... ‘...ఆఁ...ఆ ఏర్పాటు చూడు...’ అందది
...తప్పేట్లు లేదమ్మా!...అన్నాను చిన్నగా నిష్టూరుస్తూ... ‘...ఎందుకూ!...’ అని సాగదీసిందది ... వికాస్ కూడా దాని మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడు... అన్నాను సన్నగా... ‘...చెప్పాడా ఆ మాట!...’ అందది వదలకుండా...
... ఆహాఁ... ‘...నన్ను రమ్మనలేదా మీ సుజాతక్క!... అని అడిగితే సమాధానం చెప్పవేం?...’ అని రెట్టించాడమ్మా , పక్క మీద చేరిన తరవాత నన్ను దగ్గరకి తీసుకుంటూ... ‘...దానిమీదంత మోజు పెరిగిపోయిందేంటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను...
‘...ఊరుకున్నాడా!...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...వెంటనే నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని ...‘...నువ్వేమైనా అనుకో సందూ!...ముందూ వెనకల మీ సుజాతక్క సైజులూ , వాటి మెత్తదనాలూ , ...ఆ...రెమ్మల బిగువులూ... చొరబడుతూంటే ఆవిడ జలదరింపులూ, ఆ పైన సిగ్గుపడుతూనే గుబ్బల అప్పగింతలూ , దున్నుతూంటే ఆవిడిచ్చే ఎదురొత్తులూ...ఒహ్...మర్చిపోలేననుకో!...వీలు చూసుకుని వాళ్లని పిలవరాదూ మనింటికీ!...’ అంటూ మొరటుగా నాలోకి దిగబడిపోయాడమ్మా!... అన్నాను
...వకుళ ఏదో అనబోతూంటే ప్రాక్టికల్ ముగించిన స్టూడెంట్స్ నా చుట్టూ చేరారు...వాళ్ళకి కావలసింది చెప్పి పంపించేసరికి ఓ పావు గంట ...
...‘...నాకూ తప్పదేమోనే ఈ డ్యూటీ!...’ అంది వకుళ నిష్టూర్చి... ‘...ఏమీ?...మధూ ఇలాగే ఉన్నాడేంటీ??...’ అన్నాను...
‘...ఆహా!...తెలుసుగా తన సంగతి నీకూ!...పచ్చి బూతుల్తో చెప్పాడు... మదన్ భయ్యా చెప్పింది నూటికి నూరుపాళ్ళూ నిజం...ఏం పూబిగువులు!...లోపలికి దింపిన ...మ...డ్డ...ని బైటికి లాగి మళ్ళీ గెంటుదామంటే ఓ పట్టాన విదలవే!...అది చాలనట్లు గాలి దూరే సందు లేకుండా ఆవిడ అతుక్కుపోడాలు...పిలవనా వాళ్లని ఈ వీకెండ్ కీ!...లేకపోతే ఆవిడ కనిపిస్తే పక్కన మొగుడున్నా లెక్కచేయకుండా ఎక్కిపోతానేమో!...అని భయం గా ఉంది... అని పచ్చి పచ్చిగా పేలుతూ నన్ను కసి...కసిగా దున్ని... , ...ఇది చెప్పూ!...ఎలా ఉంది...మా బాస్ పని?... అంటూ మామూలుకన్నా రెట్టింపు ...సరుకు... ఒదిలాడే!...మొన్నా, నిన్నా తెల్లారు జామున లేపి ఇదే పని!...నిద్ర చాలక ఛస్తున్నాననుకో!...’ అంది వకుళ , నీరసపు మొహం వేసుకుని...
...అది తప్పేది కాదుగా!...ఇంతకీ ఎలా ఉంది వకూ!...కుమార్ బావ ...ప....ని...!!...అని కూపీ లాగాను
‘...అదేంటీ, అట్లా అంటావ్!?...అ...ద...ర...గొట్టేశాడు...నువ్వూ ఒప్పుకున్నావుగా ... మాం...ఛి... పనివాడనీ!...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ... కాదని అన్నానా!... అని ఎదురు ప్రశ్న వేస్తూంటే మా లాబ్ అసిస్టెంట్ వచ్చింది ...బెల్ అయ్యింది మేడం... అంటూ...
‘...సర్లే!...రేపు వివరాలు చెప్పు...నేనూ చేసుకోవాలిగా ఏర్పాట్లూ!...’ అంటూ లేచింది వకుళ...
...మర్నాడు నేను ఫస్ట్ పీరియడ్ క్లాసు ముగించి వస్తూంటే గబగబా వస్తూంది వకుళ...పేరంటం కెళ్ళొస్తున్నావేంటమ్మా!...అన్నాను...దాని పాపిట్లో కుంకుమా , చేతిలో పళ్ళూ చూసి...
‘...ఆఁ...వెళ్ళొస్తున్నా!...పొద్దున్నే ఫోన్ చేసి మరీ అంటగట్టావుగా గర్భాదానపు పేరంటం...దానికీ!!...’ అంటూ చర్రుమందది ...
...సర్లే!...ఇవాళ మధ్యాహ్నం కూడా నాకు లాబ్ వర్క్... వచ్చీసీ!...వివరాలు చెబ్దుగాని... అని వెళ్లిపోయాను , దాని రియాక్షన్ కి నవ్వుకుంటూ ... మధ్యాహ్నం స్టూడెంట్స్ కి ఎక్పరిమెంట్ చేసే పద్దతి చెప్పి కుర్చీ లో కూలబడుతూ , టైమ్ చూసుకున్నాను...రెండుంపావు...ఏక్షణాన్నైనా వస్తుందీ వకుళ పిల్ల...అనుకున్నాను , ఒకళ్ల టైంటేబుల్ మరొకళ్ళకి తెలియడంతో...
...అనుకున్నట్లుగానే ఓ రెండు నిముషాలతరవాత , కాంటీన్ అమ్మాయిని వెంటబెట్టుకుని సుడిగాలిలా దూసుకొచ్చింది వకుళ ...టీ కప్పులు ముందుపెట్టి అది వెళ్ళింతరవాత నన్ను నిలదీసింది...‘...ఇంత సిగ్గు మాలిన పని చెయ్యమని నాకెలా చెప్పగలిగావే!?...’ అంటూ...
...ఇంతకీ చేశావా, లేదా?...ఐనా నీకు కొత్తేం కాదుగా!... అన్నాను...
‘...తప్పుతుందా?...చేశాలే!...ఐనా నాకు కొత్త కాదంటావేంటీ!?...ఎప్పుడు చేశానేంటీ ఈ పాడు పనీ!...’ అందది కోపంగా...
...కొంపలంటుకుంటాయేమోనే!?... సేఫ్ పీరియడ్ కాదన్నావ్!...అన్నాను , ప్రయత్నం మీద ...
‘ ‘...అందుకే!...’ అందది... ... అంటే!?...అన్నాను , బిత్తరపోయి...
‘...బావే చెప్పారు , వికాస్ ని పిలిపించుకోమని...చెప్పడానికి తను మొహమాట పడ్డాడు!...’ అంది సుజాతక్క...
...ఛీ...నే నమ్మను...అన్నా వకూ!... ‘...తనేమందీ?...’ అంది వకుళ
‘...కారణం తరవాత చెప్తా గానీ , ముందు నే చెప్పిన పని చెయ్యి...’ అని సుజాతక్క మాట తుంచేస్తూంటే...ఆగు!...ఎవరైనా చూస్తే అభాసుపాలైపోతావ్...మీ అత్తగారు వింటూండగా ఒక్కర్తినీ ఉండలేననీ, మా ఇంటి దగ్గర దింపెళ్ళమనీ చెప్పు బావకి... అన్నానే!...
‘...అలాగే...’ అంటూ ఫోను పెట్టేసిందది...
......ఏం ధైర్యం దీనికి!... అనుకుంటూ ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే మరో ఆలోచనొచ్చి...మా ఇంట్లో భోంచేసి వెళ్దురుగాని... అని దాని అత్తగారిని ఆహ్వానించాను...నేనే ఫోన్ చేసి... కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేస్తూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ.
..సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...‘...ఇవాళైనా నన్ను రమ్మందా!...’ అన్నాడు ... సర్లే !...బట్టలు మార్చుకురా!...అన్నం తిందుగాని...అంటూ దాటేశాను...
‘...అంటే ఇవాళ రాత్రి శోభనం ఏర్పాట్లల్లో బిజీగా ఉంటావన్నమాట!...’ అందది వ్యంగ్యంగా... అదేదో మీఇంట్లోనే జరిగిందిగా!... అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అది కాదు...ఇంకో పేరుందే!....అదే శోభనం తరవాత మళ్ళీ కలుసుకోడాని కి...’ అందది గుర్తు తెచ్చుకోడానికి బుర్ర కొట్టుకుంటూ...
‘...పునఃస్సమాగమనం...’ అన్నాను... ‘...ఆఁ...ఆ ఏర్పాటు చూడు...’ అందది
...తప్పేట్లు లేదమ్మా!...అన్నాను చిన్నగా నిష్టూరుస్తూ... ‘...ఎందుకూ!...’ అని సాగదీసిందది ... వికాస్ కూడా దాని మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడు... అన్నాను సన్నగా... ‘...చెప్పాడా ఆ మాట!...’ అందది వదలకుండా...
... ఆహాఁ... ‘...నన్ను రమ్మనలేదా మీ సుజాతక్క!... అని అడిగితే సమాధానం చెప్పవేం?...’ అని రెట్టించాడమ్మా , పక్క మీద చేరిన తరవాత నన్ను దగ్గరకి తీసుకుంటూ... ‘...దానిమీదంత మోజు పెరిగిపోయిందేంటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను...
‘...ఊరుకున్నాడా!...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...వెంటనే నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని ...‘...నువ్వేమైనా అనుకో సందూ!...ముందూ వెనకల మీ సుజాతక్క సైజులూ , వాటి మెత్తదనాలూ , ...ఆ...రెమ్మల బిగువులూ... చొరబడుతూంటే ఆవిడ జలదరింపులూ, ఆ పైన సిగ్గుపడుతూనే గుబ్బల అప్పగింతలూ , దున్నుతూంటే ఆవిడిచ్చే ఎదురొత్తులూ...ఒహ్...మర్చిపోలేననుకో!...వీలు చూసుకుని వాళ్లని పిలవరాదూ మనింటికీ!...’ అంటూ మొరటుగా నాలోకి దిగబడిపోయాడమ్మా!... అన్నాను
...వకుళ ఏదో అనబోతూంటే ప్రాక్టికల్ ముగించిన స్టూడెంట్స్ నా చుట్టూ చేరారు...వాళ్ళకి కావలసింది చెప్పి పంపించేసరికి ఓ పావు గంట ...
...‘...నాకూ తప్పదేమోనే ఈ డ్యూటీ!...’ అంది వకుళ నిష్టూర్చి... ‘...ఏమీ?...మధూ ఇలాగే ఉన్నాడేంటీ??...’ అన్నాను...
‘...ఆహా!...తెలుసుగా తన సంగతి నీకూ!...పచ్చి బూతుల్తో చెప్పాడు... మదన్ భయ్యా చెప్పింది నూటికి నూరుపాళ్ళూ నిజం...ఏం పూబిగువులు!...లోపలికి దింపిన ...మ...డ్డ...ని బైటికి లాగి మళ్ళీ గెంటుదామంటే ఓ పట్టాన విదలవే!...అది చాలనట్లు గాలి దూరే సందు లేకుండా ఆవిడ అతుక్కుపోడాలు...పిలవనా వాళ్లని ఈ వీకెండ్ కీ!...లేకపోతే ఆవిడ కనిపిస్తే పక్కన మొగుడున్నా లెక్కచేయకుండా ఎక్కిపోతానేమో!...అని భయం గా ఉంది... అని పచ్చి పచ్చిగా పేలుతూ నన్ను కసి...కసిగా దున్ని... , ...ఇది చెప్పూ!...ఎలా ఉంది...మా బాస్ పని?... అంటూ మామూలుకన్నా రెట్టింపు ...సరుకు... ఒదిలాడే!...మొన్నా, నిన్నా తెల్లారు జామున లేపి ఇదే పని!...నిద్ర చాలక ఛస్తున్నాననుకో!...’ అంది వకుళ , నీరసపు మొహం వేసుకుని...
...అది తప్పేది కాదుగా!...ఇంతకీ ఎలా ఉంది వకూ!...కుమార్ బావ ...ప....ని...!!...అని కూపీ లాగాను
‘...అదేంటీ, అట్లా అంటావ్!?...అ...ద...ర...గొట్టేశాడు...నువ్వూ ఒప్పుకున్నావుగా ... మాం...ఛి... పనివాడనీ!...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ... కాదని అన్నానా!... అని ఎదురు ప్రశ్న వేస్తూంటే మా లాబ్ అసిస్టెంట్ వచ్చింది ...బెల్ అయ్యింది మేడం... అంటూ...
‘...సర్లే!...రేపు వివరాలు చెప్పు...నేనూ చేసుకోవాలిగా ఏర్పాట్లూ!...’ అంటూ లేచింది వకుళ...
...మర్నాడు నేను ఫస్ట్ పీరియడ్ క్లాసు ముగించి వస్తూంటే గబగబా వస్తూంది వకుళ...పేరంటం కెళ్ళొస్తున్నావేంటమ్మా!...అన్నాను...దాని పాపిట్లో కుంకుమా , చేతిలో పళ్ళూ చూసి...
‘...ఆఁ...వెళ్ళొస్తున్నా!...పొద్దున్నే ఫోన్ చేసి మరీ అంటగట్టావుగా గర్భాదానపు పేరంటం...దానికీ!!...’ అంటూ చర్రుమందది ...
...సర్లే!...ఇవాళ మధ్యాహ్నం కూడా నాకు లాబ్ వర్క్... వచ్చీసీ!...వివరాలు చెబ్దుగాని... అని వెళ్లిపోయాను , దాని రియాక్షన్ కి నవ్వుకుంటూ ... మధ్యాహ్నం స్టూడెంట్స్ కి ఎక్పరిమెంట్ చేసే పద్దతి చెప్పి కుర్చీ లో కూలబడుతూ , టైమ్ చూసుకున్నాను...రెండుంపావు...ఏక్షణాన్నైనా వస్తుందీ వకుళ పిల్ల...అనుకున్నాను , ఒకళ్ల టైంటేబుల్ మరొకళ్ళకి తెలియడంతో...
...అనుకున్నట్లుగానే ఓ రెండు నిముషాలతరవాత , కాంటీన్ అమ్మాయిని వెంటబెట్టుకుని సుడిగాలిలా దూసుకొచ్చింది వకుళ ...టీ కప్పులు ముందుపెట్టి అది వెళ్ళింతరవాత నన్ను నిలదీసింది...‘...ఇంత సిగ్గు మాలిన పని చెయ్యమని నాకెలా చెప్పగలిగావే!?...’ అంటూ...
...ఇంతకీ చేశావా, లేదా?...ఐనా నీకు కొత్తేం కాదుగా!... అన్నాను...
‘...తప్పుతుందా?...చేశాలే!...ఐనా నాకు కొత్త కాదంటావేంటీ!?...ఎప్పుడు చేశానేంటీ ఈ పాడు పనీ!...’ అందది కోపంగా...