Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

ఎందుకు చెయ్యడూ!... ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. ‘...బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!...’ అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్...
...కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు...‘...బలే ఉందమ్మా ఇదీ!...ఎంతా!?’ అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ...
‘...దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు ...ఆ...సాంపిల్ ... ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!...’ అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి...
...అందుకే!...గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను...ఖాళీగా ఉందది...వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో...సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ ...చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో ‘...అమ్మయ్య...అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!...’ అన్నాను... ఊఁ ...అంది వకుళ...
...వెనక్కి తిరిగానో లేదో...‘...అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్...కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం...’ అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
‘...అలాగా!...ఏ కాంపిటీషన్ లో!?...’ అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న... ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను...
‘... ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!...ప్రైజ్ బాగుందికదా!!...మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా...సాయం పట్టు!!...’ అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి...
...వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే... అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా...ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే
...ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి... ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే ‘...అదేంటమ్మా!...మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?...షేమ్!!...’ అనేసి పరిగెత్తాడు ...అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ...
‘...జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!...పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో... సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను ...
... రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!...రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు...తొమ్మిదిన్నర దాటింది...గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!...ఒకటే ఆవలింతలు నాకు... ‘...అమ్మా!...అప్పుడే నిద్రా!...’ అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు...‘...లేదు నాన్నా!...చెప్తూండు...వింటూన్నానులే!...’ అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ...

...నా బాధ గమనించాడేమో!...‘...అలిసిపోయిందేమో!...మీ అమ్మని పడుకోనీండి...మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!...అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్...ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా ...నిద్రట్టేసింది!...’ అని ఆపి, ‘...నీ సంగతేంటీ!...’ అన్నాను...
‘...అమ్ముందిగా!...అంచేత బతికిపోయాను...వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ...మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!...నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు... బ్రతుకు జీవుడా!...అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!... తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు...’ అంది వకుళ...
...ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు... నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు... నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి...కాలేజ్ కార్ లో... అంటూ...
...‘...అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట...పిల్లలో!...’ అనుకుంటూటే ...‘...వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!...’ అంది వకుళ...
...మూడింటికల్లా బయల్దేరాం...కాలేజి కారులో... ‘...ఊఁ!... మొదలెట్టవే!...’ అందది..‘...ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!...’ అన్నాను...‘...తెల్లారగట్ల జరిగింది...’ అని అందించింది... ‘...ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!...’ అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ...‘... వాడికి తెలుగు రాదులే!...పైగా హెవీ ట్రాఫిక్...చర్చేమైనా జరిగిందా!...అని నేనడిగేది...’ అంది వకుళ...

‘...ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది...’ అంటూ మొదలెట్టాను...‘...మళ్ళీ కలా!...’అందది..
.‘...అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ...ఇష్ష్!...ఏంటీ!...’ అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ...వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను...
...ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!...వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి... నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్... ‘ఉమ్ఁ...మ్మాఁ...మిళీన్...నెమ్మదీ!...’ అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను...తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని...‘...థాంక్స్ సుజా!...’ అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే ...అది వికాస్ అని అర్థమై ...‘...ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? ...’ అన్నానే చిర్రెత్తి!!...
‘...నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం...గు...డు...ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!...’ అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!...
...దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది...‘...ఛీ!...మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!...ఏమౌతూంది నా సంసారం!??...’ అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!...’ అని ఆగాను...

‘...ఉహూఁ!...కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ...మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర... కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!...
...వికాస్ వైపు చూశాను... ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... ‘...నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!...’ అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను... ‘...ఏమైంది సంధ్యా!...’ అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత...