Romance ప్రొఫెసర్ భార్య

[viswa]

రౌండ్ మొదలైంది. ఆ సమయంలో, రవి చేతిలో ఉన్న ముక్కలు ఎత్తిపట్టుకొని "ఒక్కసారి ఆగండి". చెప్పాడు.

"ఎందుకు? చెడ్డీ పోతుందని భయపడుతున్నావా?. అడిగింది సుధ అసహనంగా కంఠంలో టెన్షన్ కనిపింస్తుంటే.
అదేం పట్టించుకోకుండా రవి, మీకు తెలుసుగా "ఈ ఆటలో "గెలిచిన వాళ్ళ ఒక కోరికను ఓడిన వాళ్ళు తీర్చాలి."
సుధా అతనిని అనుమానాస్పదమైన కళ్ళతో చూసింది. "ఇది నువ్వు కొత్తగా చేరుస్తున్నావు కదా" అడిగింది.
"కాదు, నేను ఎందుకు చేస్తాను?" అడిగాడు,

"నేను కూడా ఈ దశలో ఓడిపోయే అవకాశాన్ని ఉంది కదా ? ...., అపుడు మీరు ఏది చేయమంటే అది నేనూ చెయ్యాలి, అవును కద." అన్నాడు నవ్వి.

"నువ్వు ఒక్కో విషయం ఒక్కోసారి చెప్పకు" సుధ అంది.

లేదు, ఇవి ప్రతి దాన్లో ఉన్నాయి. కావాలంటే చెక్ చేసుకోవచ్చు. చెప్పాడు రవి స్మైల్ తో
ఎలాంటి విష్ ల గురించి నువ్వు చెప్పేది? అడిగాను నేను డిస్కషన్ ఎండ్ చేస్తూ.

"డొంట్ వరీ సర్ ...మీరు భయపడక్కరలేదు. మామూలువే... అంటే, నా మిత్రుల ఇంటిలో మేము ఆడిన ఒకదానిలో, ఓడిపోయిన వాళ్ల పిర్రల మీద రెండు చరుపులు చరచాం, అలాంటివి చెప్పాడు.

సుధ చిన్నగా నవ్వి... "ఓహ్, అదైతే పర్వాలేదు....కాని, .... ఇక్కడ కుదరదు, మర్చిపో." చెప్పింది
రవి నవ్వి... "నేను ఇక్కడ అలాగే, అదే కావాలని చెప్పలేదు. అలాంటివి ఇంకేదైనా మంచి కోరికలు, అని చెప్పాడు.
మంచివంటే ఎలాంటివి? అడిగింది సుధ


అంటే, అది.... నేను గెలిస్తే గనుక అప్పుడు చెప్తాను. అలాగే మీరు గెలిచినా మీకు నచ్చింది చెప్పచ్చు. దాన్ని మనం సర్ నిర్ణయానికి వదిలేద్దాం. ఆయనకు ఇష్టమైతే చేయమంటారు. లేదా ఆయన మార్చి చేయమన్నా చేయవచ్చు. "ఒకేనా" చెప్పాడు రవి.

గ్రేట్! నేను నా చేతుల్లో పెట్టిన భాద్యత గురించి ఆలోచించడం లేదు. రవి ఎత్తుగడల గురించి ఆలోచిస్తున్నా. నేను నిజాయితీగా ఉంటానని వాళ్లకు తెలుసు కనుక ఈ నిర్ణయం నాకు వదిలేయలేదు. ఇప్పటి వరకూ రవి నన్ను అల్లాగే అనుకున్నా ఇప్పుడు జరుగుతున్న విషయాల్లో నేను సుధను వాళ్ల ముందు బట్టల్లేకుండా ప్రదర్శనకు ఉంచడం, దాన్ని నేను ఎంజాయ్ చేయడం గమనించాక నా నిర్ణయాలు ఎలా ఉన్నాయో, వాళ్ళిద్దరి ద్వార మేము ఎలా ఎగ్సైట్ అవుతున్నామో బాగా గమనించి తన మూమెంట్స్ తీసుకుంటున్నాడు అనిపించింది..
అందుకే తనకు ముందే సుధ ఓడిపోతుందని తెలిసే ఇలాంటి ప్రపోసల్ పెట్టాడనుకున్నా,, స్మార్ట్ చాప్

"లెట్స్ స్టార్ట్ " ? అడిగింది సుధ,
అంటే మీకు ఓకేనా ? అడిగాడు రవి మళ్ళీ
నీ పిర్రలు వాయించుకోవాలనే నీ ఆనందాన్ని ఎందుకు కాదనాలి, కానియ్ అన్నట్టుగా చేయి ఊపింది చిన్నగా నవ్వుతూ. కాని ఎక్కడో తన కళ్ళలో భయం గ్రహించగలిగాను. నాకూ చిన్నగా నవ్వొచ్చింది తన మేకపోతు గాంభీర్యం చూసి.
తన కళ్ళలో భయంలా మళ్ళీ చివరి రౌండ్ ఓడిపోయింది.

గదిలో ఒక్కసారిగా నిశ్శబ్దం. అందరిలో హై ప్రెషర్. సుధ ఏం చేయబోతుంది. తన రొమ్ములను చూపించబోతుందా?, లేదా?

నిజానికి నా భార్య ఇప్పటిదాకా చూపించింది తక్కువే. ఏదో ఒక రకంగా తనను తాను కవర్ చేసుకొంటూ వచ్చింది. కాని ఇప్పుడు కనుక ఆమె తన బ్రా తీసేస్తే ఇక తన సెక్సీ బాడీలో దాదాపు చూపించినట్టే, కవర్ చేసుకోడానికి ఏం మిగలనట్టే ఒక్క తన మొలభాగం తప్ప.. ఇపుడు ఆమె ఎలా మానేజ్ చేస్తుంది? అనేదే నాకు అందలేదు.

కాని నా భార్యను తక్కువగా అంచనా వేయడానికి లేదు అని నాకు బాగా తెలుసు! ఆమె ఆలోచనలు ఇక్కడున్న అందరికంటే వేగంగా ఉంటాయి.

అలాగే! ఆమె "ధీర్ఘంగా శ్వాస తీసుకుని", , చివరి కార్డును టేబుల్ మీద పెట్టి, రవి వేపు చేతులు చాచింది, "కంగ్రట్స్, నువ్వు చాల బాగా ఆడావు", అంటూ షేక్ హేండ్ ఇచ్చింది.

తరువాత నా వైపు తిరిగి, డియర్ మీరు మీరు ఒకసారి ఆ బుక్ రాక్ దగ్గరకు వెళ్తారా?, అడిగింది

నేను తన మొహంలోకి చూస్తూ , ఆమె ఆలోచనను అంచనా వేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ నెమ్మదిగా "ఓహ్, ష్యూర్" అంటూ లేచి వెళ్ళాను,

"అందులో అట్లాస్ బుక్ తీసుకోండి." ఆమె ఆదేశించింది.

అందులో పెద్ద లావుపాటి అట్లాస్ బుక్ నేను కొని తెచ్చి ఉంచాను, అది ఆమెకు తెలుసు.

ఆమె కోరుకున్న దాన్ని తీసుకున్నాను. ఆమె నిశ్శబ్దంగా నా నుండి తీసుకుంది.

దాన్ని తన ఎదురుగా టేబుల్ మీద అడ్దంగా రాక్లో ఉంచిన విధంగా నిలబెట్టింది. నా కర్ధమైంది తన తెలివి. దాని నుండి తను కనిపించకుండా రక్షక కవచాన్ని తయారుచేసింది, ఇపుడు ఆమె శరీరం దాని వెనుకగా ఉండటం వల్ల కనీసం ఒక్క తల తప్ప ఎనభై శాతం కంపించకుండా కవర్ చేసింది.

ఒకే, "ఇక నువ్వు వచ్చి నా బ్రా విప్పు". చెప్పింది నాకు.

నేను క్షణం అబ్బురపడ్డాను, ఆమె తెలివికి, అలాంటి సిట్యువేషన్ లో కంగారు పడకుండా, తన నగ్నత్వాన్ని దాచే ప్రయత్నానికి, ఆమె నా భార్య అయినందుకు గర్వంగా కూడా ఫీల్ అయ్యాను.

లేచి నిలకడ లేని చేతులతో, నేను ఆమె నల్ల బ్రాను వెనుకనుండి ఒక్కో హుక్ తీసి బ్రానుండి వెన్నముద్దల్లాంటి అందమైన రొమ్ములను విడిచిపెట్టాను.

బ్రాను వాళ్ళిద్దరికీ చూపి కింద వదిలేసాను.

ఇపుడు ఆమె పూర్తి నగ్నంగా నా ఇద్దరు స్టూడెంట్స్ ముందు కూర్చుంది. కాని వాళ్ళ కళ్ళకు ఏదీ అందే చాన్స్ ఇవ్వకుండా.
ఇది "ఫెయిర్ గా లేదు!" రవి అరిచాడు.

అవును "చీటింగ్." వినయ్ కూడా చెప్పాడు
"ఎలా చీటింగ్?" సుధ అడిగింది, నిశ్శబ్ధంగా.

"పందెం మీరు చెప్పినట్టు బట్టలు తీసివేయడం" మాత్రమే. నేను అది చేసాను. మనం అలా కాదనుకొంటే?, వినయ్ తనను తాను కవర్ చేసుకొన్నపుడే చెప్పాలి. కవర్ చేసుకోకూడదు, ఓపెన్ గా ఉండాలని. కాని అపుడేం చెప్పలేదు. ఇపుడు నేను కవర్ చేసుకొంటే చీటింగ్ అంటున్నారు... ఎలా?.... అడిగింది నవ్వుతూ, తన కంఠంలో తెలివితో కూడిన కొంటెదనం కనిపిస్తుంది.

నాకు అర్ధమైంది. ఇంతవరకూ వచ్చిన తను కావాలనుకొంటే అది ఓపెన్ గానే చేయగలదు. కాని టీజింగ్ చెయ్యాలనో, లేదా ఒక్క సారిగా తాను లొంగకూడదు అనో అలా చెస్తుంది అని..

వాళ్లకు ఇక మాట్లాడే చాన్స్ ఇవ్వకుండా, ఒకే, ఇక మనం బట్టలు వేసుకోవచ్చా అని,

నా వైపు తిరిగి, హానీ కొంచెం హెల్ప్ చేస్తావా?, అడిగింది క్రింది బ్రా తీసి నాకిస్తూ.


అదేంటి?, "మరి గెలిచిన వాళ్ల కోరిక గురించి ఏమిటి"? అడిగాడు రవి.

నేను ఈ బుక్ తీసేయడం నీ కోరికైతే మాత్రం నెరవేరదు, ఒకేనా? నవ్వుతూ చెప్పింది. నేను ఆమె బ్రా తొడుగుతుంటే.

అదేం కాదు, ముందే అనుకొన్నాం కదా సార్ కి ఇష్టమైతేనే అని

మరేమిటి చెప్పు? అడిగింది సుధ.

ఒకే అయితే "ఇదే నా కోరిక" అని, "మీరు మీ బట్టలు ధరించిన తర్వాత మీ బెడ్ రూంకి వెళ్లి, వాటిని మళ్ళీ తీసివేసి, మీడ్రెస్స్ లలో బాగా సెక్సీగా ఉండే, మీకిష్టమైన నైట్ గౌన్ వేసుకొని, మాకు టీ పెట్టి ఇవ్వాలి అంతే, చెప్పాడు మా ఇద్దరినీ చూస్తూ.

తన కోరిక నాకు ఆశ్చర్యం కలిగించింది. తను తన గర్ల్ ప్రెండ్ ను అడిగినట్టుగా నా భర్యను అడగటం. ఒకే వాళ్ళిద్దరి మద్య బాగానే చనువు ఉండవచ్చు. కాని వాళ్ళున్నపుడు తను తన శరీరం ఎప్పుడూ కనిపించే డ్రస్సులు వేయదని నాకు తెలుసు. బహుసా అందుకే అలా అడిగాడా?. ఏదైనా కాని అది అంత ఇబ్బంది పెట్టే కొరికైతే కాదనిపించింది.

నేను సుధను చూసాను. తను ఏ మాట్లాడలేదు. తను కూర్చునే తన జీన్స్, షర్ట్ వేసేసుకొంది. అయ్యాక నా వైపు చూస్తూ విన్నారుగా, ఏమంటారు. అడిగింది?,

సీ, ఒకవేళ అది కాకుంటే మరొకటి అడుగుతాడు. నాకు ఇదే బెస్ట్ అనిపిస్తుంది. చెప్పాను
"సరే డియర్ నేను చేస్తాను. "ఆమె చెప్పింది స్పష్టంగా భావోద్వేగం లేకుండా,
కానీ ఆమె చూపులో ఏ మాత్రం స్పష్టం కాలేదు. బహుశా నేను అబ్జెక్ట్ చేస్తాననీ అనుకొందేమో?,

మరోసారి నాకు ఆగ్రహం కలిగించింది. ఆమెకు చెప్పాలనిపించింది, నేను ఈ పరిస్థితిలోకి నేను తేలేదు, నీవు వచ్చేలా చేసుకొన్నావు! 'వాస్తవానికి నేను ఇపుడు ఇంకేం చేయలేను. నువ్వే చేయాలి అని.

"ఇంకోటి గుర్తుంచుకోవాలి" ఆమె రవికి చెప్పింది, "ఇక్కడ నేను మాత్రమే ఓడిపోయిన వ్యక్తి కాదు."

"యా" వినయ్ ఎం చెయ్యాలో నేను ముందే అనుకొన్నను. వాడు మీ పాత బ్రా, పాంటీ వేసుకోవాలి. వెళ్లే వరకూ వాటితోనే ఉండాలి చెప్పాడు
వినయ్ కొద్దిగా సిగ్గుపడుతూ రవిని చూస్తున్నాడు

కాని సుధ ఒప్పుకోలేదు. "నో ", నా బట్టలను ఇప్పటి వరకూ ఎవరికీ ఇవ్వలేదు. అదీ ఒక మగవాడికి, "నో వే" చెప్పింది. సిగ్గుతో ఎర్రబడిన మొహంతో.
పాతవే కదా అడిగాడు, చెప్పాను, నేను సుధను చూస్తూ.
అవునా?

"తాంక్స్ డియర్" ఒక్కసారైనా తనకు సపోర్ట్ గా మాట్లాడతానికి అనుకొంటూ ఫెయిలౌతున్నట్టుగా, ఉక్రొషం నిండిన గొతుతో చెప్పింది.