Thriller కాలేజ్ డేస్

[banasura1]

కాలేజ్ డేస్:



                                              తోట బంగళా రహస్యం 

                 ఇంటి ముందర వరండాలో చెక్క కూర్చీలో కాలు మీద కాలేసుకుని కూర్చున్నాడు కేశిరెడ్డి. నోటిలో సిగరెట్ పొగలు 
సుడులు తిరుగుతూ గాల్లో కలిసిపోతొంది. డ్రైవర్ గంగులప్ప ట్రాక్టర్ రిపేర్ చేస్తున్నాడు. ఆ పక్కనే కోటప్ప వడ్రంగి పని చేస్తున్నాడు. వాడి చేతిలోని పెద్ద భాడిసే ఆ మొద్దును చక్కని వ్యవసాయ పనిముట్టుగా మార్చే పనిలో మునిగిపోయి ఉంది. కేశిరెడ్డి కూర్చీ పక్కనే కూర్చుని ఆయన కేదో చెప్తున్నాడు. 

                "ఏరా గంగులప్ప, నిన్నదంకా ఆ ట్రాక్టర్ బాగనే ఉంది కదరా. అప్పుడే ఏమైంది." అని అడిగాడు విసుక్కుంటూ.
"ఏమో తెలీదన్నా. ఆయిలు ఏమైనా మార్చాలేమో" అని ఇంజనను క్షుణ్ణంగా పరిశీలించడంలో మునిపోయి" రేపొక సారి 
మెకానిక్ ను పిలిపిస్తే మంచిదన్నా" అని అన్నాడు కేశిరెడ్డి వైపు తిరుగుతూ.
"ఏరా రవి ఊర్లో వేరే ట్రాక్టర్ ఉందేమో కనుక్కో" అని రవికాంత్ ని పురమాయించాడు.
"ఇప్పుడా . . . అంత అర్జంట్ అయితే ఎలాన్నా, ఉండేదే రెండు మనది కాక ఆ నూరుల్లా గాడిది. అదికూడా మూలపడింది"అని
అనాడు.
"ఆ శివాపురం రామిరెడ్డి గాడికి ఇత్తనం చెనిక్కాయలు పంపాల్రా" అన్నాడు సిగరెట్ పొగ వదులుతూ.
"రేపు పంపిస్తే పాయ" అన్నాడు రవికాంత్.
"ఈ పొద్దే పంపిస్తామన్నాను. వాడు మనిషిని కూడా పంపిస్తానన్నాడు. అయినా మనకు రేపు చానా పనుంది కదరా,
ఇప్పుడెం చేసిది"అని నుదురు రుద్దుకున్నాడు.
"ఎందుకన్న అంత టెంక్షన్ పడతావ్. రేపు రమ్మని ఫోన్ చేయి. మనం ఎలా చెపితే అలా ఇనేవోడు. అలాంటి వాళ్లకి అంత
సీను ఇయ్యకూడదు" అని అన్నాడు.       
"ఇయ్యాల్రా. వానితో మనకు చానా పనుంది. మొదటి యాపారం కదరా సరైన సమయానికి పంపకపోతే యెట్ల" అని అన్నాడు.
రవికాంత్ క్షణం పాటు కన్నార్పకుండా కేశిరెడ్డి కళ్లలోకి చూశాడు. కేశిరెడ్డి నగుతా 
"వానికి ఎర్రకొండ కింద పదెకరాలున్నాయి. అందుకనే ఈ యాపార సంబందాలు. వీలయితే మనూరి తారురోడ్డు కంట్రాక్ట్ కూడా
వానికే ఇయ్యాల" అని అన్నాడు.

                 వాళ్లీ సంభాషణ ఇలా జరుగుండగానే రాజు ఆ ఇంటి ఆవరణలోకి అడుగు పెట్టాడు. సూరిగాడు అతని వెంట ఉన్నాడు. రాజు గాడిని చూసి కేశిరెడ్డి "ఎవర్రా వాడు?" అని రవికాంత్ ని అడిగాడు. 
రవిగాడు కొంచెం కిందికి వంగి కేశప్ప చెవిలో "నాగప్ప కొడుకన్నా వాడు, ఎనకున్నోడు అంజినప్ప కొడుకు. ఇద్దురు తోడు దొంగలు." నసిగాడు. 
రాజు గాడు నాగప్ప కొడుకని తెలియగానే కేశప్ప సంతోషంతో చప్పట్లు కొట్టినంత పని చేసినాడు. 
"ఏన్దిరా అన్నీ ఇట్ల కలిసొత్తాండాయి" అని అన్నాడు రవికాంత్ తో.
"రాప్పా. . . రా. .  ఇట్ల కుర్చో"అని "ఏమప్పా . . . మీ నాయన కోసం వస్తివా. . . " అని అడిగాడు.   
"లేదు సామీ,మా రామిరెడ్డి గారు పంపించినారు. మీ కాడ చెనిక్కాయలు ఉండాయంట కదా" అని అన్నాడు కొంచెం వినయంగా.
"మా నాయన కూడా యీడే ఉండాడా సామీ" అని అడిగినాడు.
"ఆ ఉండాడురా నా పని మీదే యేరే ఊరు పోయిండాడు లే. అయినా ఆ రామిరెడ్డి ఎవర్నో పంపిస్తాడనుకుంటే నిన్ను పంపించినాడే. ఉండు ఆ యప్పకు ఫోన్ చేయల్ల" అని లోపలికి పోయి పది నిమిషాల తరవాత వచ్చినాడు.
"మ్మేయ్ . . . ఇంటికి యెవురన్నా వచ్చినప్పుడు వాళ్ళకి తాగేకి మంచి నీళ్లిద్దామని కూడా ఉండదా నీకు" అని పెళ్లాన్ని గదిమాడు బయటికి వస్తూనే. 
             కేశప్ప పెద్దకూతురు స్వప్న రెండు స్టీల్ చెంబుల్లో నీళ్లు తెచ్చింది. ముతక చీర కట్టుకుని ఉందామె. వెంట్రుకలు చెదిరిపోయి జుట్టంతా చిందర వందరగా ఉంది. పదికి పైగా గ్రామాలను శాశించే వోని కూతురు ఇట్లా ఉంటాదని ఎవరైనా చెపితే మనం నమ్మము.

             నీళ్లివ్వడానికని వంగి "తీసుకో" అనింది రాజు వైపు నవ్వుతూ. ఆమె మేని రంగు ఛామన ఛాయ. ముఖం కూడా అదే రంగులో ఉంటుంది. కన్ను, ముక్కు మరియు నోరు అన్నీ తీర్చి దిద్దినట్టుంటాయి. తెలుగుదనం, చిలిపి దనం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తాయామెలో. ఎప్పుడు కూడా సాంప్రదాయబద్దమైన బట్టలే కడుతుంది. ఆమెను చూసిన వాళ్లు మాకు ఇలాంటి కూతురు, చెల్లెలో, అక్కో, మనవరాలో ఉండుంటే బాగుండు కదా అనుకుంటారు. బుద్దిలోనూ,గుణంలోనూ ఉత్తమురాలు.

             అలాంటి ఆ అమ్మాయి ఆ ఇంట్లో అకారణ ద్వేషాన్ని బరిస్తొంది. దానికి కారణం ఆమె తల్లయినా ఆమె ఉనికిని ఆ ఇంట్లో వాళ్లు బరించలేక పోతున్నారు. కేశప్ప పెండ్లాం పెళ్లికి ముందే నెల తప్పింది. అది దాచిపెట్టి ఆయన కిచ్చి పెండ్లి చేసినారు. పెండ్లయిన రెండు నెలలకు కానీ అది కేశప్ప ఇంట్లో తెలీలేదు. తెలిసినంక కూడా కేశప్ప పెండ్లాం ఆ కడుపు తీయించుకోవడానికి ఒప్పుకోలేదు. పలితం స్వప్న అనుభవిస్తొంది.

             స్వప్నకి 16 యేళ్లప్పుడు ఒక అమావస్య నాడు అన్నంలో గంజి వంచుతుంటే ఆమె తమ్ముడు సొమానాథ్ కాలు మిందికి ఒలికింది. చర్మం కాలి బొబ్బలు లేచాయి.కేశప్పకి తన ప్రమేయంతో పుట్టిన సోమనాథ్ అన్నా, వాని యనక పుట్టిన రాజ్యలక్ష్మి అన్నా చానా ఇష్టం. అది అనుకోని సంఘటనే అయినా ఆమె మీద ఉన్న కోపం ఆ సంఘటనతో మరింత ఎక్కువైంది. జుట్టు పట్టుకుని గదిలోకి ఈడ్చి పిర్రలు వాయగొట్టేశాడు చింత బరికెతో.
"ఈ పొద్దు నుంచి దీన్ని తోటలో పని చేసే వాళ్లకి కూడు చేసి పెట్టే పనికి ఏసెయ్" అని పెండ్లానికి ఆర్డర్ వేశాడు. ఒల్లంతా వాతలు వచ్చిన స్వప్న శరీరాన్ని చూసి కేశప్ప పెండ్లాం ధుఃఖం ఆపుకోలేక పోయింది.ఆ రోజు మద్యహ్నమే స్వప్న తోట బంగళాకి మారిపోయింది. అప్పటికి ఆ తోట బంగళా పూర్తీగా నిర్మించలేదు. ఆ బంగళా కట్టే కూలీలకు అన్నం చేసిపెట్టడమే ఆమె పని బంగళాలో పూర్తీగా నిర్మించబడిన కింద గదులలో ఆమె బస.

               బంగళాకి మారిన మొదటి రోజు సుమారు రాత్రి మూడు గంటలకి పైన ఆమెనెవరో నిమురుతున్నట్టు కలగనింది. ఉలిక్కిపడి లేచి చూస్తే కేశప్ప. "ఏమ్మా దెబ్బలు గట్టిగా తగిలాయా?" అని ప్రేమగా పలకరించాడు. కేశప్ప ఎప్పుడు స్వప్నని అంత ప్రేమగా మాట్లాడలేదు.
ఆ ప్రేమకు కరిగిపోయిన స్వప్నలో ధుఃఖం పెల్లుభికింది. కేశప్ప భుజం మీద వాలిపోయి వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది. కేశప్ప ఆమె తల మీద చేయి వేసి ప్రేమగా నిమురుతూ వోదార్చాడు.
"దెబ్బలెక్కడ తగిలాయో చూపించు వెన్న రాస్తాను" అని చేతిలో ఉన్న వెన్న గిన్నేను చూపించాడు.
"వద్దులే నాన్న నేను రాసుకుంటాను" అని వెన్న గిన్నెను చేతిలోకి తీసుకోబోయింది.
"పర్వాలేదులేమ్మా నేనే రాస్తాను యాడో చూపించు "అన్నాడు. ఆమె మగాళ్లకు చూపించలేని చాలా చోట్లలో దెబ్బలు తగిలాయి. పిర్రల మీద సల్ల మీద, పొత్తి కడుపు మీదా చింత బరికె వాతలున్నాయి. అతనికి అవన్నీ చూపించడం ఎలా అని తటపటాయించింది.  
"పర్వాలేదమ్మా నువ్వు నాకు పుట్టకపోయినా నీకు నేను నాన్ననే కదా " అని ఆమె బోర్లా పడుకోబెట్టి వీపు మీద వెన్న రాయడం మొదలెట్టాడు. కమిలిపోయిన చర్మం మీద వెన్న చలువ తగులుతుంటే హాయిగా అనిపించింది స్వప్నకు. అంతకంటే ఆమె మిద కేశప్ప చూపిస్తున్న ప్రేమకు పొంగిపోయింది. ఆ సమయంలో ఆమె ప్రపంచంలో తనకంటే అదృష్టవంతురాలు మరొకరు లేరని ఆనందపడిపోయింది. ఆ ప్రేమ కోసమే కదా తను 16 యేళ్లగా ఎదురు చూసింది. అందుకనే కేశప్ప యేమి చెపితే అది చేసింది. 

            "కొంచెం జాకెట్టు విప్పేయమ్మ వీపు మీద రాయడం కష్టంగా ఉంది" అనగానే జాకెట్టు పీకేసి పక్కపెట్టి సల్లు కేశప్పకి కనపడకుండా వెంటనే బోర్లా పడుకుంది. 
వీపు మీద కూడా రాసిన తరవాత "పిర్రల మీద కూడా దెబ్బలు తగిలాయా తల్లీ" అని అడిగాడు. అవునని తలూపింది.
"చూపించమ్మా . . . .వెన్న రాస్తాను" అని పిర్రల మీద చేయి వేసి ప్రేమగా నిమిరాడు.
ఆమె తటపటాయిస్తుంటే "నేను మీ నాయన్నే కదమ్మా" అని ప్రేమ కురిపించాడు. 
ఆమె సిగ్గు పడుతూ సల్లకు జాకెట్ అడ్డం పెట్టుకుని లేచింది. "ఆ పక్కకు తిరుక్కో విప్పుతానని " చెప్పింది.
కేశప్ప చిన్నగా నవ్వుకుని పక్కకు తల తిప్పుకున్నాడు.
చక చకా పైట లంగా విప్పేసి బోర్లాపడుకుని సిగ్గుతో ముఖాన్ని దిండుకేసి అదిమి"ఇంక తిరుగు నాన్న" అనింది.
కేశప్ప తల తిప్పగానే బోర్లించిన కుండల్లా అంత పెరిగిన కూతురి పిరుదులు చూడగనే కళ్లు పెద్దవయినాయి.
వాటి మీద నల్లగా కమిలిపోయి కరుడు గట్టి ఉన్నాయి చింత బరికె వల్ల ఏర్పడిన వాతలు. పిరిదుల మీద చేయి వేసి నిమరగానే ఆ వాతల వాపు తెలిసొచ్చింది కేశప్పకి. స్వప్న మీద జాలిపడిపోతూ "ఎంత పాపిష్టోన్ని తల్లి ఇంతలా కొట్టాను" అని తనను తానే నిదించుకున్నట్టు మాట్లాడాడు. 

               కేశప్ప తన గురించి అంత ప్రేమగా మాట్లాడుతుంటే స్వప్న కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయి. చిన్న తప్పు చేసినా జాలిలేకుండా దండిచేవాడే గానీ ఎప్పుడు జాలి చూపించలేదు. కరుడు కట్టిన ఆ మొరటు చేతులు చెంపలు పగల కొట్టడమే గానీ ప్రేమగా తల మీద చేయి వేసి నిమిరి ఎరగడు. అలాంటి వాడు ఈ రోజు ప్రేమగా తన ఒంటిమీది దెబ్బలకు వెన్న రాస్తుంటే ఆనందంతో పరవశించిపోతొంది. 

              ఉన్నట్టుండి కేశప్ప చేయి ఆమె రహస్య ద్వారం మొదట్లో తగలగానే ఉలిక్కిపడి "నాన్నా. . . ." అని కేక పెట్టి ఒక చేత్తో అమె రహస్య ప్రదేశం కనపడకుండా మూసేసింది. 
"ఏమ్మా . . . . " అని అన్నాడు. వెంటనే ఆమె చేయిని చూసి నవ్వుకుని "తొడల మీద కూడా వాతలున్నాయి తల్లీ వెన్న రాయక పోతే నొప్పిగా ఉండదు" అని ఆమె చేతిని తాకకుండా తొడల వెనక భాగమంతా వెన్న రాశాడు.

              "ఈ పక్కకు తిరుగమ్మా వెన్న రాస్తానని " అన్నాడు. "చీ పో నాన్న . .  .నాకు సిగ్గు" అని సిగ్గు పడిపోయింది స్వప్న.
"నాన్న దగ్గర సిగ్గెందుకు తల్లీ" అని ఆమె జబ్బలు పట్టుకుని వెల్లికిలా తిప్పేశాడు. ఒక చేతిని సల్లకి, రెండో చేతిని తన రహస్య ప్రదేశానికి అడ్డం పెట్టి కల్లు మూసుకుని ఉండిపోయింది.

              "చూడు ఎంతలా సమిలిపోయిందో" అని పొత్తి కడుపు భాగంలో వెన్న రాశాడు. నాజూకైన నడుము స్వప్నది. ఆ నాజూకైన నడుము మీద పడిన వాత మీద వెన్న రాసి, ఆమె లోతైన బొడ్డు చుట్టూ వేలితో సున్న చుట్టాడు. ఆమె నడుము భాగం కొద్ది క్షణాల పాటు కంపించింది.ఆ సమయంలో స్వప్న భారంగా ఊపిరి తీసుకోవడం కేశప్ప గమనించాడు. చను గుబ్బలు కూడా అంతే భారంగా కదిలాయి. 

              ఆమె స్తనాలు వయస్సుకు తగ్గట్టు గానే పచ్చిగా ఉన్నాయి. చన్నుల పైనున్న ఒకేఒక్క వాతపై వెన్న రాసి చను మొనలని నలిపాడు.చను గుబ్బల పైన వెన్నరాసి ఒక్కొక్క చన్నునే పిసకడం మొదలెట్టాడు.స్వప్న శరీరం వేడెక్కడం స్టార్ట్ చేసింది.ఆమె ఊపిరి తీసుకోవడంలో మార్పు స్పష్టంగా తెలుస్తొంది. చన్నులను వదిలి పొత్తికడుపు కింద భాగాన్ని చేరాడు. ఆమె చేయి ఇంకా అక్కడే అడ్డంగా ఉంది. చేతిని పక్కకు జరిపాడు.

              ఆమె రహస్యాంగము. చుట్టూ నూనూగు వెంట్రుకలతో ఇంకా తెరుచుకోని ప్రదేశము. వేలికి వెన్న రాసుకుని ఆమె చీలికని అడ్డంగా మీటాడు. స్వప్న నరాలు జువ్వుమని లాగాయి. "నాన్నా. . . ." అని లేచి కూర్చుని రెండు చేతులతో రహస్యాన్ని కప్పేసింది. "ఏమైందమ్మా. . . . " అని గడ్డం పట్టుకుని పైకి లేపాడు. ఆమె ఆ ప్రదేశముని అతనికి చూపించడానికి కూడా ఇష్టం లేనట్టు తల దించుకొనే ఉంది. చూడు ఇంకా ఎన్ని వాతలున్నాయో అని తొడల మీద వెన్న రాయడం మొదలెట్టాడు. అతని చేయి లోతొడలను చేరేపాటికి ప్రతిఘటించడం ఆపేసి అతని చేతికి దారిచ్చింది. ఒక చేత్తో లోతొడలను చేరుతూనే ఇంకో చేత్తో ఆమె శరీరాన్ని బెడ్ మీదకు తోసేశాడు.

             మెల్లగా ఆమె రెమ్మలని పట్టుకు విడదీశాడు. భయం పోగొట్టడానికని "నేను నీ నాన్ననే కదా ఏమి కాదులే " అని చీలికపై వేలితో రాశాడు. మొదటి సారి తానుకాకుండా పరాయి మనిషి ఆమె రహస్యాంగాన్ని తాకడం.స్వప్నకి ఒల్లు జలదరించి పోతొంది. తలని గట్టిగా పట్టుకుని ఊపిరి బలంగా పీలుస్తొంది. రెమ్మల మద్యలో వేలిని ఆడిస్తూనే బొటన వేలితో ఆమె మదన కీలని తాకాడు. స్వప్న ఒక జెర్క్ ఇచ్చి అతని చేతిని పట్టుకు ఆపేసింది. అయిదు నిమిషాల మర్దనా తరవాత ఆమె జీవితంలోనే మొదటి భావప్రాప్తిని పొందింది. ఆమె శరీరం కొన్ని నిమిషాల పాటు కంపించి మొదటి స్కలనం చేసింది. అలాగే కల్లు మూసుకుని ఆ సుఖాన్ని ఆనందిస్తూ అనంతలోకాల్లో విహరిస్తొంది.

             ఉన్నట్టుండి ఏదో గరుకు పదార్థం ఆమె రహస్యాంగంలోకి చేరినట్టనిపిస్తే కళ్లు తెరిచి చూసింది. కేశప్ప ఆమె రెండు తొడల మద్యన చేరి, ఆమె తొడలను భుజాల మీద వేసుకుని నాలుకను ఆమెలోకి జొప్పించి ముందుకి వెనక్కి ఆడిస్తున్నాడు. ఆమె పైకి లేవబోతే ఆయన మొరటు చేతులు ఆమెని బెడ్ కి అణిచి పెట్టేశాయి. నాలుకతో ఆమె కన్య పూకులోకి దూరి వస్తూనే బొటన వేలితో ఆమె గొల్లిని కెలుకుతున్నాడు. రెమ్మలని చప్పరిస్తూ నాలుకతో ఆ బుడిపెను సాన పెడుతుంటే స్వప్న నోట్లో తడారిపోయింది. పదిహేను నిమిషాల అతని నాలుక పని తనానికి ఆమె మూడు సార్లు భావప్రాప్తిని పొందింది. 

            ఎప్పుడు ఎరగని ఆ సుఖానికి స్వప్న శరీరం అలసి కాసేపు నిద్రపోయింది. అలా పడుకుండి పోయిన స్వప్నని చూసి కేశప్ప బట్టలన్నీ విప్పేసుకుని, తన లావు పాటి దండాన్ని సవర దీసుకున్నాడు. అతని కళ్లలో కామం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపించింది. ఆమె తల భాగాన్ని చేరుకుని సవరదీసిన తన లావుని ఆమె లేత పెదాల మద్య ఉంచి పైకి కిందికి ఆడించాడు. స్వప్న కళ్లు తెరిచి చూసి ఏదో మాట్లాడటానికి నోరు తెరిచింది. ఆమె నోరు తెరవగానే అతని దండం అమాంతం ఆమె అంగిటిని చేరింది. ఆమె తల పట్టుకుని ఇంకా గట్టిగా అతని నడుముకేసుకుని అదుము కున్నాడు. ఆమె వూపిరాడక కళ్లు తేలేసే సమయానికి దండాన్ని బయటికి లాగేశాడు. ఊహించని ఆ పరిణామానికి స్వప్న షాక్ తినింది.

             ఆమెకు తేరుకునే సమయాన్ని కూడ ఇవ్వకుండానే రెండు తొడల మద్యన చేరుకుని అతని లావుపాటి దండాన్ని ఆమె కన్యతనానికి గురిపెట్టాడు. కేశప్ప ఏమి చేయడానికి సిద్దపడ్డాడో స్వప్నకి అర్థం అయిపోయింది. వెంటనే వెనక్కి జరిగి "ఎం చేస్తున్నావ్" అని అడిగింది. ముందులాగే ఆమెను బుజ్జగించడానికి చానా కబుర్లు చెప్పాడు. నేను నాయన్ని కదా చేస్తే ఏమి తప్పులేదన్నాడు. మీ అమ్మకు కూడా ఇలాగే చేశానన్నాడు. వెన్న రాసినట్టే సుఖంగా ఉంటుంది తల్లీ అని నైస్ చేయడానికి ప్రయత్నించాడు.
"అమ్మ చెప్పింది ఇలాంటి పని చెయ్యద్దని, చేస్తే తన లాగే భాద పడతావని చెప్పింది" అని "వద్దు నాన్న నీకు దండం పెడతానని" ఏడ్చింది.
అయిదు నిమిషాల ప్రతిఘటన తరవాత కేశప్ప ఓపిక నశించింది. తను ఏ ఆడదాన్ని ఇంతసేపు బంగపోయింది లేదు. ఏ ఆడదాని పూకు ఇంతసేపు నాకి నైస్ చేసింది లేదు. అయినా స్వప్న ప్రతిఘటించడం అతని అహంభావాన్ని దెబ్బ తీసింది.

             "రావే లంజా" అని దగ్గరకు లాక్కుని రెండు చేతులు వెనక్కి ఇరిచి పట్టుకుని తన గూటాన్ని ఆమె గుహకి గురి చూసి నూకాడు. మొదటి సారి గురి తప్పినా రెండో సారి మాత్రం సఫలం అయ్యాడు. గుండు వరకు వెల్లింది. మూడో నూకుడుకి ఆమె రెమ్మలని కోసుకుంటూ, ఆమె కన్యత్వాన్ని చింపేసి సగం దారికి చేరుకుంది. ఎప్పుడైతే అతని గూటం స్వప్న కన్యత్వాన్ని తాకిందో అప్పుడే ఆమె ఎవరో కత్తితో కోసిన ఫీలింగ్ వచ్చేసి "అబ్బా. . . నొప్పి. . .  నొప్పి. . . తీసెయ్ . . . తీసెయ్ . . . నాన్న" అని వెర్రి కేకలు పెట్టింది.మెలికలు తిరిగి పోతూ అతని పట్టునుండి విడింపించుకోవడానికి గింజుకుంది. కేశప్ప తన లవడాని బయటికి లాగ గానే ఆమె గుండె వేగం కొద్దిగా తగ్గి ఊపిరి పీల్చుని వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది. కనికరం లేని ఆ కసాయి లాగినట్లే బయటికి తీసి, వెంటనే గట్టిగా లోపలికి తోశాడు. ఈ సారి అతని గూటం ఆమె గుహాంతర్బాగాన్ని తాకింది. ఆ తోపుడుకి ఆమె గుండెకు తాకినట్లైంది. ఆ నొప్పిని బరించలేక "అమ్మా . . . . ." అని వెర్రి కేకొటి పెట్టిస్పృహ తప్పి పడిపోయింది. చలనం లేని ఆ శరీరం ఎంతసేపు ఊగాడో ఆ మొరటు మనిషి చివరగా పిచికారి చేసి వెల్లిపోయాడు. పోతూ పోతూ అమె బట్టలను యధావిదిగా తొడిగి వెల్లిపోయాడు.

            స్వప్న దగ్గర లేని తండ్రి ప్రేమని నటించి, ఆమె శరీరం అతని స్వాదీనంలోకి రాగానే  అనుభవించాలన్న కోరికతో ఆమె దగ్గరకు వచ్చాడు. దానికి కారణం ఆమె తల్లి స్వప్నను మేన మామ దగ్గరకు పంపి పెళ్లి చేయాలను కోవడమే. స్వప్నకు పెళ్లి చేయడం కేశప్పకు ఏ మాత్రం ఇష్టం లేదు పైగా ఆమె పెద్దమనిషి అయిన కాడ నుండి ఆమె మీద మనసుంది. ఆమె తన భార్యకు పుట్టిందన్న ఒక కారణం చేతనే ఇన్నాల్లు ఏమి చేయలేక పోయాడు. ఇప్పుడామెకు పెళ్లనగానే కోపం వచ్చి ఈ పనికి పూనుకున్నాడు.

           ఆ పైశాచికత్వానికి పలితంగా పదిరోజులకి కానీ మామూలు మనిషి కాలేదు. ఆమెను తోట బంగళాలోనే ఉంచి తెలిసిన డాక్టరు చేత వైద్యం చేయించాడు. స్వప్న తల్లికి ఈ విషయం తెలిసినా అతని మూర్ఖత్వానికి ఎదురు చెప్పలేక పోయింది. మరుసటి అమావస్య దాక కేశప్ప ఆమెను తాకలేదు. కానీ అమావస్య నాడు మాత్రం తన పైశాచికత్వాన్ని ఆమెకు రుచిచూపించాడు. నెలకు రెండు మూడు సార్లు ఆమెను అనుభవించినా అమావస్య నాడు మాత్రం అతని మృగత్వానికి అడ్డులేకుండా పోయేది. ఆమె యోని ద్వారమే కాకుండా గుదమయాన్ని కూడా ద్వంసం చేసేసేవాడు. చానా సార్లు తన మేన మామ కాడికి వెల్లిపోదామని ప్రయత్నించినా కేశప్ప కన్నులు కప్పలేక పోయింది. నాలుగేళ్ల పాటు ఈ నరకాన్ని భరించింది. ఆ ఇనప పంజరంలో పడి ప్రతి అమావస్యకి తన శరీరానికి కేశప్ప పెడుతున్న నానా చిత్రహింసలు పడింది.

           తోట బంగళా నిర్మాణం పూర్తయ్యక సంద్య ఆ బంగళాకి తీసుకు రావడంతో ఆమెకు స్వాంతన చేకూరింది. సంద్య ఆ బంగళాకి వచ్చిన తరవాత ఆమెకు అమావస్య నాటి నరకం తప్పింది. బంగళా నుంచి ఇంటికి మారినా కానీ అప్పుడప్పుడు ఆమె అతని లవడా రుచి  మాత్రం చూస్తూనే ఉంది.

           బంగళాలో ఉండగా ఎన్నో సార్లు ఆమె ఆ అమావస్య నాటి రహస్యాన్ని చేదించాలని ప్రయత్నించింది. కానీ ఆమె వల్ల కాలేదు. కానీ రెండు నెలల క్రితం ఆ ప్రయత్నంలో సఫలీకృతురాలయింది. అప్పటి నుండి ఆమె కేశప్ప ఇనప పంజరం నుండీ బయట పడటానికి సరైన సమయం కోసం ఎదురుచూస్తొంది.