Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...కాసేపట్లో...నన్ను కుర్చీ లో కూలేసినవాడి థాంక్స్ కి నీరసంగా బదులు చెప్తూ వెనక్కి వాలిపోయాను ‘...ఏమైందే!...అంతనీరసంగా థాంక్స్ చెప్తున్నావ్ ’ అంటూ వకుళ కూపీలాగింది...‘...ముందు నువ్వు కానీ తల్లీ!...ఆ తర్వాత చెప్తానూ!...‘ అంటూ బ్రతిమాలాను, ఎవరో అందించిన డ్రింక్ ని సిప్ చేస్తూ..‘....సరే...’ అంటూ అది మొదలెట్టింది...
‘...ఈసారి తగిలిన వాడు మనవాళ్లంత ఎత్తూ ఉన్నాడే!...దాంతో ఓ క్షణం వికాస్ కాదుగదా అనిపించి,...పేరెట్టి పిలిచానే!...‘...నో ఐయామ్...***...’ అంటూ తన పేరు చెప్దామని ముందుకి వంగినట్లున్నాడు...నా బుగ్గల మీద అతగాడి మెత్తటి మీసాల స్పర్శతోనే కాదని తేలిపోయింది.మొదటి అరనిముషం...వాడి చేతులు నా నడుం మీదా, పిరుదులమీదా తారట్లాడినా, బెల్ కావడం ఆలస్యం...అవి నా గుబ్బల మీద సెటిలైపోయాయి...బెల్ ఐయ్యేలోపల వాడు బ్లౌజ్ హుక్స్ ని తెంపేయకుండా కాచుకునేటప్పటికి ప్రాణాలు కడంటాయనుకో!...ఎందుకంటావే ఈ మగాళ్లకి వాటిమీద అంత వ్యామోహం!?...’ అంది వకుళ... తన స్వరంలో గర్వాన్ని దాచుకోడానికి కష్టపడుతూ!...
‘...తెలియనట్లు ఫోజేం అక్కర్లేదులేమ్మా!...నీ ఆడతనాల్ని అంత దగ్గిరగా చూసిన ఏ మగాడూ ఆగలేడులే!...’ అన్నాను...‘...అక్కడికి నీ సైజులు తక్కువవైనట్లు!....సర్లే!...నీ...ఈ...జతగాడెలా వున్నాడేంటీ!...’ అంది వకుళ...‘...విను...’ అంటూ మొదలెట్టాను...

‘...అతగాడు నా నడుంచుట్టూ చేయేసి డాన్స్ ఫ్లోర్ మీదికి తీసికెళ్తూన్నపుడే ‘...హాయ్...ఐయామ్ సంధ్య...’ అని పరిచయం చేసుకుని...తన పేరు చెప్తాడేమో! అని వెయిట్ చేశానే!...సమాధానం రాలేదు...‘...సర్లే...’ అనుకుని...ఫ్రెండ్లీ గా వీపు మీద చెయ్యేసి... కిందకి జారుస్తూ వీపు వెడల్పునీ, దండలబలుపునీ అంచనా వేసేసరికి...‘...మధేమో!...’ అని అనుమానం కలిగిందే!... ఇంతలో వాడు సడెన్ గా వెనక్కి తిరిగి, చేతులట్టుకుని మ్యూజిక్ తోపాటు కదులుతున్నా ఎందుకో...ఓ అడుగు దూరం మెయింటైన్ చేస్తూంటే...నా అనుమానం ఇంకాస్త బలపడింది.. విషయం తేల్చుకుందామని, నేనూ వాడితో కదులుతూనే ఒక షర్ట్ బటన్ విప్పి వాడి ఛాతీమీద జుత్తులో వేళ్ళు దూర్చేసరికి...నా గురించి ఏమనుకున్నాడో! ఏంపాడో! ఒక్క జర్క్ తో...నన్ను మీదికి లాక్కునేసరికి...’ అంటూ ఊపిరి తిప్పుకోడానికి ఆగేను...

‘...మరోసారి కార్చేసుకున్నావా!?...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ...‘...ఆహా!.. ... ఆ... మైకం లోంచి నేను తేరుకునేలోపలే అతగాడు నా పెదాల్ని అందు కున్నాడమ్మా! ...నా దురదృష్టం కొద్దీ ఇంతలో బెల్ మోగింది...’ అని నేనంటూంటే ...‘...దురదృష్టం ఎందుకైందీ!...అదృష్టమే!...’ అంది వకుళ...‘...అలాగుటే!...నెక్స్ట్ రౌండ్ లో నీకూ అలాంటి వాడు తగిలితేగానీ తెలిసిరాదు...’ అన్నాను ఉక్రోషంగా!...‘...ఏమైందే!...’ అంటూ తన కుర్చీని నాదానికి దగ్గరగా జరుపుకుని...నా బుగ్గల్నీ, పెదాల్నీ తడిమి...‘...ఈ రెండూ బాగా వాచినట్లున్నాయే పిల్లా!... రెచ్చిపోయి అప్పగించేసుంటావ్!...ఎలాగో చెప్పు!...’ అంది వకుళ...నన్ను మరింత ఆటపట్టిస్తూ!
‘....చెప్పేందుకేముందీ!...వాడు తన నాలికతో నా పెదాల్ని విడదీసి...తన దాన్ని...నా దాంతో మెలివేసి...చప్పుడ్లు చేస్తూ జుర్రేసు కోడం మొదలెట్టాడే! ...పక్కనుంచి మధో, వికాసో చూస్తున్నారేమో అని సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ...వాడిని బిగువుగా కౌగలించుకుని...ఛాతీమీద తల దాచుకుంటే పెదాలందవు కదా! అని...ఆ పిచ్చిపని చేశానే...దాంతో వాడు మరింత రెచ్చిపోయి...రెండు చేతుల్తో నా మొహాన్ని ఒడిసి పట్టుకుని...కొంచెం వెనక్కి విరిచి...వా...టి...ని ఆక్రమించేసుకున్నాడే!...బెల్ అయిన తర్వాత కూడా వాడు వదుల్తేగా! చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని నన్నుకుర్చీలో కూలేసేదాకా వదల్లేదంటే నమ్ము...’ అన్నాను...‘...అందుకేనన్నమాట!...నువ్వంతగా జావకారిపోయావ్!...ఇంతకీ వాడ్ని గుర్తు పట్టావా!?...’ అంది వకుళ...‘...ఆహా!...వాడి పేరు రికార్డ్ చేయించాలే!...’ అంటూంటే మళ్ళీ బెల్...
...ఈ రౌండూ పూర్తైంది... కొత్త జతగాడి ...‘థాంక్స్...’ కి కుర్చీలో కూర్చుంటూ ‘...వెల్ కం...’ చెప్పి చెప్పలేని ఉత్సాహంతో ‘...వకూ!...’ అని పిలిచాను ... సన్నగా...అదీ తిరిగొచ్చుంటుందన్న ఉద్దేశ్యంతో!...కానీ...ఓ అరక్షణం తర్వాత , నా పక్క కుర్చీ దగ్గర బరువైన అడుగుల చప్పుడూ, .‘...మి టూ...’ అంటూన్న వకుళ నీరసపు గొంతూ విని ...‘...ఈ సారి జతగాడెవడో గానీ!...నీకు నడవడానికి కూడా ఓపిక లేనంతగా...నిన్ను జుర్రేసుకుని, ఆపైన మోసుకొచ్చి...కుర్చీలో కూలేసినట్లున్నాడు కదూ!... ముందు నేనే మొదలెడ్తాలే!...తర్వాత నీ భాగోతం చెప్దూగాని...ఈలోగా జ్యూస్ తాగి సేదతీరు...బలే తమాషాగా జరిగిందిలే! ’ అంటూ, నాకందించిన జ్యూస్ ని మధ్య మధ్యలో తాగుతూ, మొదలెట్టాను...

‘...ఈ సారి నాకు ఓ పూర్తి మొహమాటస్తుడు తగిలాడే పిల్లా!...తన ముని వేళ్లతో,నా వేళ్ళట్టుకుని డాన్స్ ఫ్లోర్ మీదికి తీసికెళ్ళినవాడలాగే, మాటా, మంతీ లేకుండా అడుగులేస్తూ ఉండిపోయాడే !...నాటకాలు ఆడుతున్నాడేమో అనిపించి, నేనూ ఊరుకున్నాను...కానీ బెల్ మోగడానికి కొంచెం ముందను కుంటా!...వాడి ముని వేళ్ళు నా చనుమొనల్ని ఓ లిప్త ముట్టుకుని వెనక్కి వెళ్ళిపోయాయే...‘...ఏపాటి ధైర్యం కలవాడో చూద్దాం...’ అనుకుని ఊరుకున్నాను...ఈ సారి...ఆ... రెండింటినీ పట్టుకుని సుతారంగా మెలిపెడుతూంటే వాడి చేతుల్నీ, దండల్నీ నిమిరానమ్మా!...‘...ఒడ్డూ, పొడుగూ ఉన్నవాడే!..’ అనుకుంటూ, అడుగు ముందుకేసి...గెడ్డాలూ, మీసాలూ ఉన్నాయో లేదో చూద్దామని వాడి మొహం నిమరబోయిందాన్నే...క్రిందటి రౌండ్ అనుభవం గుర్తుకొచ్చి ఆగిపోయానమ్మా!...ఇంతలో బెల్ మోగింది...వాడు చటుక్కున మోకాళ్ళమీద కూర్చుండిపోయి...తన ముక్కుని నా గుబ్బలకి తగిలీ తగలనట్టుగా రుద్ది వెనక్కి జరిగిపోయాడు...వెయిట్ చేశాను...మళ్ళీ రాకపోతాడా!...అని...నా ఊహ కరెక్టైంది...ఈ సారి ముక్కుతో పాటు రెండర చేతుల్నీ, వాటి వేళ్ళనీ ఉపయోగించాడు...అప్పటికీ నేనేం మాట్లాడలేదు...దాంతో వాడు ఇంతవరకూ, ఏ మగాడూ చేయని పని చేశాడే వకూ!...’ అని ఆగాను...డ్రింక్ సిప్ చేయడానికి...
‘...ఏంటో అది!?...’ అంది...అప్పటికి కొద్దిగా తేరుకున్న వకుళ....‘...అడుగు బ్లౌజ్ హుక్స్ రెండింటినీ టపటపా...’ అని నేచెప్తూంటే...‘....తెంపేశాడా!?...’ అంది ఎక్కడలేని ఉత్సాహంతో!...‘...చెంపలు వాయగొట్టుండేదాన్ని...వాడాపని చేసుంటే!...’ అన్నాను రోషంగా!...‘...మరింకేటి చేశాడేంటీ!?...’ అని సాగదీసింది వకుళ... ‘...నాకు తెలీకుండానే విడదీసి...బ్లౌజ్ ని పైకి తోసి...నా ఎడం చనుమొనని...లపక్కున...పెదాల్తో అందుకున్నాడే!...’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ!... ‘...నీ మొహం!...ఇది...ఇంతవరకూ, ఏ మగాడూ చేయని పనా!...నా మొగుడితో సహా...ఇప్పటివరకూ ఓ నలుగురు చేశారు!...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ ...‘...ఈ సాయంత్రం ...’ అని నా ఉద్దేశ్యమే!...’ అన్నాను...‘...సర్లే!...ఆ తర్వాత వాడి జుత్తట్టుకుని దూరం తోశేసుంటావ్!...’ అంది వకుళ...‘...ఉహూ!...’ అన్నాను సిగ్గుగా!...‘...