Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘....ఇంటికెళ్ళింతర్వాత...వికాస్ కి ...ఏం చేస్తూ చెప్పుకుంటావో నాకు తెలీదుగానీ నాకు మాత్రం ఇపుడు చెప్పాల్సిందే!...’ అంటూ పట్టూ బట్టీంది వకుళ...‘...సరే తల్లీ చెప్పక ఛస్తానా!...’ అంటూ మొదలెట్టాను...
‘...మొహమాటపడుతూనే మిళింద్ గాడి మగతనాన్ని... వేళ్లతో ట్రేస్ చేసి... ‘...ఎంత?...ఎనిమిదా!...తొమ్మిదా!!...’ అని... కోరికతో వణికే గొంతుతో, అడిగాననీ....‘...తొమ్మిదికి పైమాటే!...కావలిస్తే చెక్ చేసుకో మన్నాడనీ...చెప్పాను గుర్తుందా!... అనుమానం తీర్చుకోడానికి వాడన్న పనే చేసి... ...‘...అదృష్టవంతురాలు...’ అని గొణిగేశానే!...‘...ఎవర్నీ!...అదృష్టవంతుల్ని చేస్తున్నారూ?...’ అన్నాడు మిళింద్...నేనేం మాట్లాడలేదు...‘...సుధనేగా!...’ అన్నాడు ...నా బదులు తనే సమాధానం చెప్పుకుంటూ....‘...ఒక్క ఈ సుధే అనేముంది? అసలే తుమ్మెదగాడివి!...ఎన్ని పువ్వుల్లో సుధల్ని జుర్రు కున్నావో!!...’అన్నాను...చిర్రెత్తి...‘...మరింకేం!...పూర్తిగా వికసించిన ఈ సంధ్యాపుష్పానికేం అభ్యంతరం లేనట్లేగా ఈ తుమ్మెద కి తేనెలు అర్పించడానికి!!...’ అంటూ నా ఎడమ తొడ మీద చేయేసి...నెమ్మదిగా వేళ్ళని లోపలికి జొనపబోయాడు...‘...ఛీ!...నేనలా అన్లేదు...’ అన్నాను తన వేళ్లని బయటికి లాగేస్తూ...‘...పైకి అనాలేంటీ!...మనం ...అలా...ఆపక్క...పొడుగాటి సోఫాల దగ్గరకి వెళ్ళొచ్చేయచ్చు...డాన్స్ అయేలోగా!...’ అంటూ బెల్లించాడే!...’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి వదుల్తూ!

...‘...హీట్స్ లో ఉన్నావ్!...ఎలా వెళ్తావ్ లే!!...’ అంది వకుళ... ‘...ఆ మాటే చెప్పానులేమ్మా ...ఒద్దుబాబూ!...అసలే ఫెర్టైల్ పీరియడ్ లో ఉన్నానూ!...’ అని దీర్ఘం తీస్తూ!...’ తను వదిల్తేగా ...‘...నో ప్రాబ్లం...హెల్మెట్ ఎప్పుడూ నా జేబులో ఎప్పుడూ ఉంటుంది...’ అన్నాడు...నా తొడల్ని నిమురుతూ...‘...నన్ను మాటల్తో, చేతుల్తో దువ్వుతూ, రెచ్చగొడుతున్నాడు బాబూ ఇతగాడు..ఓ సారి...ట్రై చేస్తేనో!...’ అనిపించినా ‘...నాకలా ఇష్టం లేదు...’ అన్నాను ఓ నిముషం మౌనం తర్వాత....‘...పోనీ!...ఓ ఓరల్ తో ఐనా తృపి పడతాను...’ అన్నాడు...
‘...ఛీ!...ఇక్కడెలా!? బాగోదేమో!!..., అని గొణిగానుదిక్కులు చూస్తూ ‘... థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది...మీరు ఊ అనండి చాలు...నేనేర్పాట్లు చేస్తాను...’ అంటూ పాకెట్లు వెతుక్కోడం మొదలెట్టాడు...‘....దేనికోసమో ఆ వెతుకులాట!...’ అన్నాను ‘...ఏదైనా నాణెం కోసం...ఎవరు మొదలెట్టాలో డిసైడ్ చెయ్యడానికి టాస్ వెయ్యాలిగా!...మీదగ్గరుందా?...’ అనడిగాడు... ‘....లేనట్టుంది!...ఐనా మీ ...హెల్మెట్ ...నే ఉపయోగించచ్చుగా!...’ అని అతగాడ్ని కవ్వించి...పర్స్ లో వెతకడం మొదలెట్టాను...‘...అది మరో పువ్వుకి రిజర్వడ్...ఐనా ఇవున్నాయిగా మీదగ్గరా!...’ అంటూ నా గుబ్బలవైపు చెయ్యి చాచాడు...

‘...ఛీ!...వీటితో టాస్ ఎలా వేస్తారూ!...’ అంటూ ముడుచుకుపోతూంటే...మిళింద్ చటుక్కున ముందుకొంగి...మెడలో వ్రేలాడుతూన్న మంగళ సూత్రపు రెండు బిళ్ళల్ని పట్టేసుకుని, ఓ అరచేతిలోంచి మరో దాంట్లోకి మార్చేస్తూ కాసేపు తిప్పింతర్వాత...దేంట్లో ఉన్నాయో చెప్పుకోండి...’ అంటూ టేబుల్ మీద మోచేతుల్ని ఆనించి...మూసిన గుప్పెళ్లని నాముందు నిలబెట్టాడు...‘...ఓస్!...ఇదో పనా!...చిటికెలో పట్టేస్తా!...ఆ తర్వాత అంతా నాఇష్టప్రకారం జరగాలి...’ అని షరతు పెట్టాను...ఈపేరుతో ఓరల్స్ ఎగ్గొట్టచ్చు...’ అనుకుంటూ!...‘...సరే!...నే గెలిస్తే మాత్రం నే చెప్పినట్లు చెయ్యాలి...’ అన్నాడు మిళింద్...
....పట్టుకోయే ముందు భగవంతుడ్ని మనస్సులో ప్రార్థిస్తూ...అని నేను చెప్తూంటే...‘...ఏమని ప్రార్థించావ్?...ఓడిపోగొట్టు బాబూ!... అనా!!...’ అని కిసుక్కున నవ్వింది వకుళ...‘...ఛీ! పోవే!...’ అంటూ దాన్నోసారి గిల్లి...‘...నన్ను తప్పించు భగవంతుడా!...అనుకుంటూ ఓ గుప్పెటని పట్టుకుని ...ఊ...విప్పూ...అన్నా నమ్మా!...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...‘..ఊ!...’ కొట్టింది వకుళ...
‘...మీరే విప్పుకోండి...’ అన్నాడే!...సరే...అంటూ బిగించిన తన వేళ్ళని విప్పడం మొదలెట్టాను...అవో పట్టాన విడివడితేనా!...ఇంతా కష్టపడి ఓ వేల్ని విప్పి...మరోదాన్ని విప్పబోతే...మొదటిదాన్ని మూసేయడం మొదలెట్టాడు...ఇలా కాదని...నా రెండు చేతుల్తో వాడి గుప్పెటని పట్టుకుని...బలమంతా ఉపయోగించి...వాడి చిటికెన వేల్ని విప్పి దాన్నిమళ్ళీ మూసేయకుండా నా గుండెలకి దగ్గరగా లాక్కుని...మరో వేలు విడదీయడంలో పడ్డాను...‘...సందట్లో సడేమియా...’ లాగ వాడు ఆ వేల్తో నా గుబ్బల లోయని కెలకడం మొదలెట్టాడు...పులకింతల్ని ఓర్చుకుంటూ మిగిలిన మూడు వేళ్ళనీ విప్పేసరికి...కొంటెగా నవ్వుతూ తనే బొటకనవేల్నిప్పేశాడు...చూస్తే...ఆ అరచేయి ఖాళీ!....సిగ్గు...తమకాలు మనస్సుని ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తూంటే...నా రెండరచేతుల్తో ఎఱ్ఱబడ్ద మొహాన్ని కప్పుకున్నానమ్మా ...

....‘...సంధ్యా!...మొహమాటంగా ఉందా?...’ అన్నాడు... నా అర చేతుల్ని మొహం మీదినుంచి పక్కకి తప్పించి, కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...ఏమనాలో తెలీక కను రెప్పల్ని వాల్చుకున్నాను...‘....పోనీ!...నే మొదలెట్టనా!?...’ అంటూ నా బుగ్గల్నీ, పెదాల్నీ తన వేళ్ళతో నిమరడం మొదలెట్టాడే!...‘...ఎక్కడా!?...’ అన్నాను బలహీనంగా!...‘...ఇక్కడే!...ఈ టేబుల్ కిందే!!’ అన్నాడే!...అని ఆగాను...‘...ఎలాగే తల్లీ!...అదీ మన హైట్ వాళ్లం!!..’ అంది వకుళ... ఒక అర చేతిని గుబ్బలకీ, మరో దాన్ని తొడల మధ్యా ఒత్తుకుంటూ...‘...నేనూ ఆ మాటే అన్నావకూ!...‘...ఇలా!!...’ అంటూ తన కుర్చీని కొద్దిగా వెనక్కినెట్టి...మోకాళ్ళని నేలకాన్చి ...టేబుల్ కిందికి తల దూర్చేసి...చీరని పైకెత్తేస్తూ మోకాళ్ళని ముద్దులాడ్డం మొదలెట్టాడే!...‘ ఛీ!...లే బాబూ!!...అన్నానమ్మా...అసంకల్పితంగా తొడల్నిప్పుకుంటూ ’ అని నేనంటూంటే...‘...నువ్వా పని చేసింతర్వాత వాడు లేస్తాడనే అన్నావా ఆమాట?...’ అంది వకుళ బొంగురు గొంతుతో...
‘...నేనూ లేవడనే అనుకున్నా వకూ!...కానీ మిళింద్ చటుక్కున పైకి లేచి...‘...చూశారా...ఎంత ఈజీయో!...సిక్స్ టూ ఉన్న నేనే టేబుల్ కింద పడితే...ఫైవ్ ఫోర్ ఉన్న మీరూ...ఫైవ్ సిక్స్ ఉన్న మీ వకుళా ఈజీగా పట్టేస్తారు...నేలని తాకే ఈ టేబుల్ క్లాత్ చూడండి..ఈ డిమ్ లైట్ లో నర మానవుడికి తెలీదు ... దాని కింద ఏం జరుగుతుందో!...ఏమంటారు!?...’ అన్నాడే వాడు...అని నే చెప్పుకుపోతూంటే...‘...నిజం చెప్పు సంధ్యా!...నా పేరు వాడెత్తాడా? లేక నువ్వు కలుపుతున్నావా?...’ అంది వకుళ నన్నాపి...‘...వింటూండు, నీకే తెలుస్తుంది, వాడికి నీమీదెంత కోరికుందో!...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...