18-11-2018, 05:15 AM
...ఒంట్లో తాపాన్ని ఓర్చుకోలేక తనో పక్క సతమతమౌతుంటే...ఆఫీస్ లో...బాస్ లు... అనే మగపశువుల చూపుల తూపులు...ఎవరో ఒకర్ని తృప్తి పరచవలసిన పరిస్థితులు... దాంతో సేఫ్ పార్టీలని ఎంచుకుని...వాళ్ల ప్రలోభానికి తలొగ్గినట్లు నటిస్తూ, తన కోరికల్ని తీర్చుకునేదట!... కొడుకు కష్టపడి మంచి పొజిషన్ లోకొచ్చాడనీ...తన పట్ల వల్లమాలిన ప్రేమతో...తనేమైపోతానో అని...విదేశాల్లోఎన్ని మంచి అవకాశాలొచ్చినా వదులు కుంటున్నాడని చెప్పి... సుధ పరిచయమైన తర్వాత ఏంజరిగిందో గానీ ఇద్దరూ కలిసి...తనని పెళ్ళి చేసుకోమని...అప్పుడు వాళ్ళుకూడా,మనశ్శాంతితో కెరీర్ చూసుకుంటామనీ ఒకటే గొడవట...ఆ పని మీదే ఓ వరుడిని పరిచయం చేస్తామని, ఇక్కడికి తీసుకొచ్చారని...సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ చెప్పిందావిడ....’అని ముగించాడు...
‘...ఓ చెంప నీ చేత...వాట్ని...పిసికించుకుంటూనే... పై సంగతులన్నీ చెప్పిందా!?...ఇంతకీ ఎవరో ఆ వరుడు!...’ అని అడిగింది వకుళ...‘...నీ వాసు...’ అని వికాస్ సమాధానం ...‘...అది తెలిసిందేగా! నిన్నేమైనా కోరిందా ఆవిడ?...’అంది వకుళ...‘...ఆహా!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటో అది!?...’ అన్నాను... తన వైపు ఓరగా చూస్తూ!...‘...నవ్వొస్తూంది...ఆవిడ అడిగింది తల్చుకుంటూంటే!...అది చెప్తాలే గానీ, నీకేం చెప్పాడేంటి మిళింద్?...’ అంటూనే...‘...ఏమంటుకుంది సంధ్యా అక్కడ!...’ అన్నాడు వికాస్, నా మొహాన్ని పరీక్షగా చూస్తూ...‘....జాగ్రత్తగా తుడుచుకున్నానే...ఇంకా ఏం మిగిలిపోయిందోరా భగవంతుడా!...’ అని మనస్సు లో అనుకుంటూ...పైకి...‘...ఏముందీ!...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేస్తూ మొహాన్ని నాప్కిన్ తో తుడుచుకుని...‘...మీరందరూ చెప్పుకొచ్చిందే!...’ అన్నాను ...నా తత్తరపాటు దాచుకోడానికి కళ్ళు వాల్చుకుంటూ... ‘...తప్పించుకోకు...మిళింద్ వెర్షన్ కూడా విందాం...చెప్పు...’ అంటూ బలవంత పెట్టాడు...ఇక తప్పదురా!...అనుకుని ...భోంచేస్తూనే మొదలెట్టాను...
...‘...మొగాడికో రూలూ, ఆడదానికో రూలూనా?... అంటూ తన తల్లి కాముకత్వాన్ని వెనకేసుకొస్తూనే...ఆవిడ విశృంఖలతని చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు...
తండ్రి చనిపోయిన కొత్తల్లో తల్లి పక్కనే పడుక్కునేవాడిననీ...రాత్రి మంచం కుదుపులకీ, రొప్పులూ, మూల్గులకీ మెలుకువొచ్చి లేస్తే, రెండు జతల చేతులు తన్ని జోకొట్టేవనీ మొదలెట్టాడు, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...తల్లి ఆఫీసులో, లొకాలిటీలో ,బంధువర్గంలో, అంకుల్స్ అందరూ తనని ఓవర్ గా ముద్దుచేస్తూంటే...గ్రహించలేక పోయానని...తను పెద్దౌతున్నకొద్దీ తల్లి జాగ్రత్త పడిందేగానీ అలవాట్లని మానుకోలేదనీ...అట్లాఅని, తననీ, తన చదువునీ ఎన్నడూ అశ్రధ్ధ చేయలేదనీ, అంచేత తనూ చూసీ చూడనట్లుండడం అలవాటు చేసుకున్నాననీ చెప్పాడు, చిన్నబోయిన మొహంతో!...’...అని చెప్తూంటే ...సంధ్యా...అన్న వకుళ పిలుపు విని దాని మొహం చూశాను...అది నాలికతో పై పెదవిని నాక్కుంది...సైగ గ్రహించి, నేనూ ఆపనే చేశాను నాలిక్కి ఉప్పుప్పగా...వగరుగా రుచి తగిలేసరికి...అదేంటో అర్థమై...ఒళ్ళు ఝుల్లుమనడంతో సన్నగా వణికాను...
...‘...వాడి తలని గుబ్బలకదుముకుని ఓదార్చినట్లున్నావ్!...వాడేదో చేసుంటాడు...అది గుర్తుకొచ్చిందా సంధ్యా!’ అన్నాడు...అది చూసిన వికాస్,ఈర్ష్యని చిరునవ్వు వెనక దాచుకుంటూ! ‘...నువ్వు , వాడి తల్లి స్థనాల్ని...నలిపేస్తే లేని తప్పు,ఆ కుఱ్ఱగాడు నీ భార్య...వాటిని....ముట్టుకుంటే తప్పొచ్చిందా!?...’ అంటూ చిందులు తొక్కింది వకుళ ...‘...ఆ మాట నేనన్నానా!...తనేం చేసిందో...వాడింకేం చేశాడో...చెప్పమన్నాను...అంతే!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా కన్ను గీటి... ‘...మరింకేం!...చెప్పేయ్యవే జరిగింది!...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
‘...మిళింద్ కి కను ముక్కు తీరులో, కుతి లో తల్లి పోలిక, తండ్రి పర్సనాలిటీ వచ్చిందిట...అంచేత కాలేజ్ లో ఉండగానే బాగా ఏపుగా ఎదిగాడట ...దాంతో రాధ వెనక పడ్డ మొగాళ్ల భార్యలు మిళింద్ ని చేరదీసి...అన్నీ... నేర్పించడంతో...కాలేజీ స్థాయికొచ్చేసరికి, అటు ,లేడీ స్టాఫ్ లోనూ, ఇటు అమ్మాయిల్లోనూ మాంఛి సరసుడుగా పేరొచ్చేసిందట...ట్రిక్కులకోసం యంగ్ మేల్ స్టాఫ్ కూడా తన చుట్టూ చేరుతున్నారని గర్వపడినా, వాళ్ళు తన తల్లి పరిచయం కోసం తనతో స్నేహం చేస్తున్నారని గ్రహించి దూరంగా ఉండేవాడట...
...ఉద్యోగంలోకూడా ఇదే కధ...‘...బలే సరుకురా మీ అమ్మ ...నువ్వూ ట్రై చేసేరాదూ చీకట్లో...’ అని ఒకడంటే చచ్చేట్లు చావగొట్టాడట వాడిని...‘...అది అబధ్ధం కాదుగా!...’ అని నలుగురూ నిలదీస్తే...తల్లి సమస్యని ఎలా పరిష్కరించాలా? ...అనే ఆలోచనలో పడ్డాడట... సరిగ్గా అప్పుడే సుధ తో పరిచయం ...అది ,ప్రేమగా మారిపెళ్ళి చేసుకుందామనే ఆలోచన కలగ్గానే కుటుంబాల వివరాలు మార్చుకోడంలో...ఇద్దరిదీ ఒకే సమస్య... అని బయటపడింది...ఈ సుముహూర్తాన... వీళ్ళిద్దరికీ పెళ్ళి చేస్తే...అన్న ప్రపోజల్ సుధ తీసుకొచ్చిందట...మొదట్లో వద్దన్నా...ఇదే మంచిదనిపించిందట మిళింద్ కి కూడా ...అందుకే ఈ ట్రిప్ ...’ అన్నాడు మిళింద్...అని ముగించాను...
...‘ఇంతకీ నిన్నేం అడిగాడు?...’ అన్నాడు మధు...మీరు చెప్పారేంటీ,నేచెప్పడానికి...’ అని బిగదీసుకున్నాను...కాసేపు నువ్వు ముందంటే నువ్వు ముందని వాదులాటలోనే డిన్నర్ పూర్తైంది...‘...అందరూ ఒకటే అడిగారని నా అనుమానం...అంచేత, వాళ్ళ కోరికని స్లిప్స్ మీద రాస్తేనో!...’ అంది వకుళ...ఇదీ బాగానే ఉందనుకుని, ఆపనే చేశాం...ఒక్కొక్క స్లిప్ తెరిచి చూసే డ్యూటీ మగాళ్ళుచ్చుకున్నారు...ఓ నిముషం లో పని పూర్తి చేసి...‘...మాకేం అభ్యంతరం లేదు...’ అంటూ, మీసంగతేంటీ!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశారు\ మా వైపు చూస్తూ...మాకూనూ...’ అన్నాం....నేనూ,వకూ ఓ క్షణం మొహాలు చూసుకుని...మావైపే ఆతృత తో చూస్తూన్న వాళ్ల గ్రూప్ కి థంబ్స్ అప్ చెప్పాం...కాసేపట్లో ...థాంక్స్... అంటూ మా టేబుల్ దగ్గరకొచ్చారు ...ముందు మిళింద్ ,సుధ..., వెనకే వాసు రాధలు...‘...రండి... రిసిప్షన్ దగ్గరకెళ్ళి ఏర్పాట్లు చూద్దాం!...’ అంటూ అందరం లేచాం...
‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ వికాస్ వెనకే బయల్దేరిన నా చేయుచ్చుకులాగి, ‘...మీరు నడుస్తూండండి...మేం వస్తాం...’ అంది వకుళ వికాస్ తో...‘...ఇది నన్ను పట్టేసినట్లుంది...’ అనుకుంటూ ఆగిపోయాను... ఇంతలో ‘...సంధ్యా మాట...’ అంటు వికాస్ పిలిచేసరికి నా గుండెలు దడ,దడ లాడాయి...
‘...ఓ చెంప నీ చేత...వాట్ని...పిసికించుకుంటూనే... పై సంగతులన్నీ చెప్పిందా!?...ఇంతకీ ఎవరో ఆ వరుడు!...’ అని అడిగింది వకుళ...‘...నీ వాసు...’ అని వికాస్ సమాధానం ...‘...అది తెలిసిందేగా! నిన్నేమైనా కోరిందా ఆవిడ?...’అంది వకుళ...‘...ఆహా!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటో అది!?...’ అన్నాను... తన వైపు ఓరగా చూస్తూ!...‘...నవ్వొస్తూంది...ఆవిడ అడిగింది తల్చుకుంటూంటే!...అది చెప్తాలే గానీ, నీకేం చెప్పాడేంటి మిళింద్?...’ అంటూనే...‘...ఏమంటుకుంది సంధ్యా అక్కడ!...’ అన్నాడు వికాస్, నా మొహాన్ని పరీక్షగా చూస్తూ...‘....జాగ్రత్తగా తుడుచుకున్నానే...ఇంకా ఏం మిగిలిపోయిందోరా భగవంతుడా!...’ అని మనస్సు లో అనుకుంటూ...పైకి...‘...ఏముందీ!...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేస్తూ మొహాన్ని నాప్కిన్ తో తుడుచుకుని...‘...మీరందరూ చెప్పుకొచ్చిందే!...’ అన్నాను ...నా తత్తరపాటు దాచుకోడానికి కళ్ళు వాల్చుకుంటూ... ‘...తప్పించుకోకు...మిళింద్ వెర్షన్ కూడా విందాం...చెప్పు...’ అంటూ బలవంత పెట్టాడు...ఇక తప్పదురా!...అనుకుని ...భోంచేస్తూనే మొదలెట్టాను...
...‘...మొగాడికో రూలూ, ఆడదానికో రూలూనా?... అంటూ తన తల్లి కాముకత్వాన్ని వెనకేసుకొస్తూనే...ఆవిడ విశృంఖలతని చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు...
తండ్రి చనిపోయిన కొత్తల్లో తల్లి పక్కనే పడుక్కునేవాడిననీ...రాత్రి మంచం కుదుపులకీ, రొప్పులూ, మూల్గులకీ మెలుకువొచ్చి లేస్తే, రెండు జతల చేతులు తన్ని జోకొట్టేవనీ మొదలెట్టాడు, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...తల్లి ఆఫీసులో, లొకాలిటీలో ,బంధువర్గంలో, అంకుల్స్ అందరూ తనని ఓవర్ గా ముద్దుచేస్తూంటే...గ్రహించలేక పోయానని...తను పెద్దౌతున్నకొద్దీ తల్లి జాగ్రత్త పడిందేగానీ అలవాట్లని మానుకోలేదనీ...అట్లాఅని, తననీ, తన చదువునీ ఎన్నడూ అశ్రధ్ధ చేయలేదనీ, అంచేత తనూ చూసీ చూడనట్లుండడం అలవాటు చేసుకున్నాననీ చెప్పాడు, చిన్నబోయిన మొహంతో!...’...అని చెప్తూంటే ...సంధ్యా...అన్న వకుళ పిలుపు విని దాని మొహం చూశాను...అది నాలికతో పై పెదవిని నాక్కుంది...సైగ గ్రహించి, నేనూ ఆపనే చేశాను నాలిక్కి ఉప్పుప్పగా...వగరుగా రుచి తగిలేసరికి...అదేంటో అర్థమై...ఒళ్ళు ఝుల్లుమనడంతో సన్నగా వణికాను...
...‘...వాడి తలని గుబ్బలకదుముకుని ఓదార్చినట్లున్నావ్!...వాడేదో చేసుంటాడు...అది గుర్తుకొచ్చిందా సంధ్యా!’ అన్నాడు...అది చూసిన వికాస్,ఈర్ష్యని చిరునవ్వు వెనక దాచుకుంటూ! ‘...నువ్వు , వాడి తల్లి స్థనాల్ని...నలిపేస్తే లేని తప్పు,ఆ కుఱ్ఱగాడు నీ భార్య...వాటిని....ముట్టుకుంటే తప్పొచ్చిందా!?...’ అంటూ చిందులు తొక్కింది వకుళ ...‘...ఆ మాట నేనన్నానా!...తనేం చేసిందో...వాడింకేం చేశాడో...చెప్పమన్నాను...అంతే!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా కన్ను గీటి... ‘...మరింకేం!...చెప్పేయ్యవే జరిగింది!...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
‘...మిళింద్ కి కను ముక్కు తీరులో, కుతి లో తల్లి పోలిక, తండ్రి పర్సనాలిటీ వచ్చిందిట...అంచేత కాలేజ్ లో ఉండగానే బాగా ఏపుగా ఎదిగాడట ...దాంతో రాధ వెనక పడ్డ మొగాళ్ల భార్యలు మిళింద్ ని చేరదీసి...అన్నీ... నేర్పించడంతో...కాలేజీ స్థాయికొచ్చేసరికి, అటు ,లేడీ స్టాఫ్ లోనూ, ఇటు అమ్మాయిల్లోనూ మాంఛి సరసుడుగా పేరొచ్చేసిందట...ట్రిక్కులకోసం యంగ్ మేల్ స్టాఫ్ కూడా తన చుట్టూ చేరుతున్నారని గర్వపడినా, వాళ్ళు తన తల్లి పరిచయం కోసం తనతో స్నేహం చేస్తున్నారని గ్రహించి దూరంగా ఉండేవాడట...
...ఉద్యోగంలోకూడా ఇదే కధ...‘...బలే సరుకురా మీ అమ్మ ...నువ్వూ ట్రై చేసేరాదూ చీకట్లో...’ అని ఒకడంటే చచ్చేట్లు చావగొట్టాడట వాడిని...‘...అది అబధ్ధం కాదుగా!...’ అని నలుగురూ నిలదీస్తే...తల్లి సమస్యని ఎలా పరిష్కరించాలా? ...అనే ఆలోచనలో పడ్డాడట... సరిగ్గా అప్పుడే సుధ తో పరిచయం ...అది ,ప్రేమగా మారిపెళ్ళి చేసుకుందామనే ఆలోచన కలగ్గానే కుటుంబాల వివరాలు మార్చుకోడంలో...ఇద్దరిదీ ఒకే సమస్య... అని బయటపడింది...ఈ సుముహూర్తాన... వీళ్ళిద్దరికీ పెళ్ళి చేస్తే...అన్న ప్రపోజల్ సుధ తీసుకొచ్చిందట...మొదట్లో వద్దన్నా...ఇదే మంచిదనిపించిందట మిళింద్ కి కూడా ...అందుకే ఈ ట్రిప్ ...’ అన్నాడు మిళింద్...అని ముగించాను...
...‘ఇంతకీ నిన్నేం అడిగాడు?...’ అన్నాడు మధు...మీరు చెప్పారేంటీ,నేచెప్పడానికి...’ అని బిగదీసుకున్నాను...కాసేపు నువ్వు ముందంటే నువ్వు ముందని వాదులాటలోనే డిన్నర్ పూర్తైంది...‘...అందరూ ఒకటే అడిగారని నా అనుమానం...అంచేత, వాళ్ళ కోరికని స్లిప్స్ మీద రాస్తేనో!...’ అంది వకుళ...ఇదీ బాగానే ఉందనుకుని, ఆపనే చేశాం...ఒక్కొక్క స్లిప్ తెరిచి చూసే డ్యూటీ మగాళ్ళుచ్చుకున్నారు...ఓ నిముషం లో పని పూర్తి చేసి...‘...మాకేం అభ్యంతరం లేదు...’ అంటూ, మీసంగతేంటీ!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశారు\ మా వైపు చూస్తూ...మాకూనూ...’ అన్నాం....నేనూ,వకూ ఓ క్షణం మొహాలు చూసుకుని...మావైపే ఆతృత తో చూస్తూన్న వాళ్ల గ్రూప్ కి థంబ్స్ అప్ చెప్పాం...కాసేపట్లో ...థాంక్స్... అంటూ మా టేబుల్ దగ్గరకొచ్చారు ...ముందు మిళింద్ ,సుధ..., వెనకే వాసు రాధలు...‘...రండి... రిసిప్షన్ దగ్గరకెళ్ళి ఏర్పాట్లు చూద్దాం!...’ అంటూ అందరం లేచాం...
‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ వికాస్ వెనకే బయల్దేరిన నా చేయుచ్చుకులాగి, ‘...మీరు నడుస్తూండండి...మేం వస్తాం...’ అంది వకుళ వికాస్ తో...‘...ఇది నన్ను పట్టేసినట్లుంది...’ అనుకుంటూ ఆగిపోయాను... ఇంతలో ‘...సంధ్యా మాట...’ అంటు వికాస్ పిలిచేసరికి నా గుండెలు దడ,దడ లాడాయి...