Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...హలో!... అని చిరునవ్వుతో సమాధానాలు చెప్పాం...అలవోకగా చున్నీలని సవిరించుకుంటూ...‘...ఐయామ్ డాక్టర్ వాసుదేవ్ మీనన్...ఏన్ ఆర్థోపెడీషియన్... హి ఈజ్ మిళింద్ షెట్టి...ఎ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీయర్ ఎండ్ ఎ కొలీగ్ ఆఫ్ మై డాటర్ సుధా మీనన్...దట్ గర్ల్ ఇన్ పింక్ టాప్...’ అన్నాడు సీనియర్...మంద్రమైన గొంతుతో, వాళ్ళు కూర్చున్న టేబుల్ వైపు చూపిస్తూ...మా వైపే చూస్తున్న ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ చెయ్యూపింది...మేమూ చెయ్యూపాం...‘...అండ్ దట్ లేడీ ఇన్ యెల్లో సారీ ఈజ్ మై మదర్ రాధా షెట్టి,...ఎ సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్...’ అన్నాడు ఖంగుమనే గొంతుతో కుఱ్ఱ గుర్రం...
‘...ఐతేఏంటిట?...’ అన్నట్టుగా కళ్ళెగరేశాం, నవ్వుతూనే!...‘...వి వాంట్ యువర్ అడ్వైజ్...’ అన్నాడు మిళింద్ ...‘...ఫ్రం స్ట్రేంజర్స్!?...’ అన్నాం ఇద్దరం ఒకసారే... మా గొంతుల్లోఆశ్చర్యాన్ని గమనించి ‘...నన్ను చెప్పనీ!...’ అంటూ కుఱ్ఱగాడ్ని ఆపి...‘...మిసెస్ మెహ్రా, మిసెస్ గూటం...మేం కాసేపిక్కడ కూర్చుంటే మీకేం అభ్యంతరంలేదుగా!...అన్నాడు వాసుదేవ్...మా ఇద్దరివైపూ మార్చి,మార్చి చూస్తూ... (...సంభాషణ ఇంగ్లీషు లో జరిగినా తెలుగులోనే రాస్తున్నాం...)
‘...నేను సంధ్య... ఈవిడ వకుళ...’ అంటూ నేను మాఇద్దరి పేర్లు చెప్తూంటే...‘...ప్లీజ్!...కూర్చోండి!...’ అని వాళ్లతో అంటూ...‘...ఎందుకే మనపేర్లు చెప్పావ్ వాళ్లకి?...అంది వకుళ పెదాలు కదపకుండా...‘...మన సిగ్గుమాలిన మొగుళ్ళు...ఎవర్ని...ఎవరి భార్యలుగా చెప్పుకున్నారో తెలీదుగా !...’ అన్నాను నేనూ పెదాలు కదపకుండా! ...పేర్లు చెప్తూన్నపుడు...అనుకోకుండా మా మా గుండెలవైపు వేళ్ళు చూపించుకుని దించామనుకుంటా!...మా చున్నీలు వాటితోపాటు జారిపోయాయేమో... మా బిగుతు గుబ్బల మధ్య చీలికలు బయట పడ్డట్టున్నాయి ...వాటివైపే మైమరిచి చూస్తూ నిలబడి పోయారిద్దరూ...వాళ్లచూపుల డైరెక్షన్ గమనించి ...చున్నీలు సర్దుకుని ‘...కూర్చోండి...’ అన్నాం మరోసారి...వెంటనే కోలుకుని ‘...థాంక్స్...’ అంటూ కుర్చీల్లోసెటిలయ్యారు వాళ్ళిద్దరూ...
 
‘...నీ తుమ్మెదగాడు చూడు వకూ!...చూపుల్తో ఎలా చొరబడిపోతున్నాడో మన చీలికల్లోకి!!...ఇలా ఎన్ని పూలల్లోకి చొరబడి తేనెలు జుర్రు కున్నాడో !...’ అని గొణిగాను ...ఆ ఆలోచనతో నా ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో సన్నగా వణుకుతూ....‘...తుమ్మెదెక్కడ నుంచి వచ్చిందే?...’ అంది వకుళ అయోమయంగా దిక్కులు చూస్తూ ‘... నీ కుఱ్ఱగాడి పేరుకర్థం అదేగా!...’ అన్నాను...’...ఒహ్ అర్థమైందిలే!...చూపుల్తోనేగా చొరబడత...అదీ ఎంత దాచుకున్నా దాగని ఆ చీలికల్లోకేగా?...నీ పై పెదాల్లోకో...లేకపోతే నిలువుపెదాల్లోకో...ఏ నాలికనో...వేళ్లనో జొనిపేసినట్లు వణికిపోతావేంటీ!?...కాస్త ఓర్చుకో!...ఎంతైనా ఉడుకు రక్తం కదా! ...నీ ముసిలాడేం తీసిపోలేదులే!...ఎలా మనిద్దరి సైజుల్నీ పోల్చేసుకుంటున్నాడో! ...మగబుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నాడు కాదు...’ అని గొణిగింది వకుళ...నా తొడని గోకి...‘...అంత ముసిలాడు కాదని చెప్తూనే ఉన్నానా!...అనుమానంగా ఉంటే ఆ ‘...ఉబ్బు...’ చూడు’ అని తలొంచుకుని దానికి సమాధానం చెప్పి...‘...ఊఁ...చెప్పండి...’ అన్నట్లుగా వాళ్ళవైపు చూశాను...

...ఇంతలో ‘...స్నాక్స్...మేమ్...సర్స్...’ అంటూ హాస్పెటాలిటీ వాళ్ళు తయారు...ఆ కబురూ, ఈ కబురూ చెప్పుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వాటిని కానిచ్చి కాఫీ కూడా ముగించేసరికి కాస్త బెరుకు తగ్గింది మాలో...‘...బానే జోక్సు వేస్తాడే నీ ముసిలాడు...’ అంది వకుళ అల్లరిగా!...‘...ఛీ ఊరుకోవే!...’ అంటూటే ‘...మా హోటల్ ఆనివర్సరీ బాంక్వెట్ మరో హాఫెనవర్ లో స్టార్ట్ అవుతుంది...ప్లీజ్ జాయన్...’ అంటూ హోటల్ మానేజ్మెంట్ తాలూకు పిల్ల తయారు...చుట్టూ చూశేసరికి గెస్ట్స్ అందరూ లేస్తున్నారు.....‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...‘...డాక్టర్ వకుళా!...’ అంటూ దాన్ని పిలిచాడు వాసుదేవ్...‘...గాలి నీమీదికి మళ్ళింది పిల్లా...వెళ్ళు!...’ అని కొంటెగా అంటూ అడుగు ముందుకేశాను...
‘...మే ఐ జాయన్ యూ ఎట్ డిన్నర్ మామ్? ...మిమ్మలడగాలనుకున్న విషయం అడగనేలేదు...’ అన్నాడు మిళింద్...నాతో అడుగు కలుపుతూ...‘...ఏంటడుగుతాడో వీడు!...మా మొగుళ్ళెలాగూ వీళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళతో లింకు ఐపోయినట్లున్నారు...చూద్దాం!...ఈ మార్పిడి...ఎలా ఉంటుందో!!...’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ పైకి ‘...సరే!...’ అన్నాను వాడితో...చాటంత మొహం చేసుకుని నాకు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడు...ఆగి వెనక్కి చూశేసరికి ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో వాసుదేవ్ తో ఇంకా ఏదో చెప్తూందది...నాతో చూపు కలవగానే కళ్ళతో అతగాడికి అందంగా బై చెప్పి నా పక్క చేరింది...అందంగా కదులుతూన్న దాని పిరుదుల్ని తదేకంగా చూస్తూన్నాడు వాసుదేవ్...తన చూపుని నేను పసికట్టానని గమనించి, మొహమాటంగా నవ్వి, ముందుకెళ్ళిపోయాడు...

...‘...నీ పిరుదులమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడే అతగాడు!...ఏమడిగాడేంటీ...’ అన్నాను ‘...మీ డాక్టరేటు సైకాలజీలో కదా!...మిమ్మల్నో విషయం అడగాలి...డాన్స్ టైం లో మాట్లాడుదామాఅన్నాడు...’ అందది...‘...ఐతే ఇంకేం!...వీట్ని కసితీరా పిసికేస్తాడన్నమాట అప్పుడు!...’ అన్నాను...దాని పిర్ర మీదొకటి ఇచ్చుకుంటూ...‘...కాసేపైంతర్వాత నీ వాడ్ని నీకప్పగించేస్తాలే!...ఐనా నువ్వా తుమ్మెదగాడ్ని ముగ్గులోకి దింపినట్లున్నావ్ కదా!... ఇక బాధెందుకూ?...’ అని రిటార్టిస్తూ అదే పని చేసింది వకుళ...
...‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అని మరోమాటనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...మమ్మల్ని చూసి అక్కడికి చేరారు వికాస్, మధు ‘....యువర్ రూమ్స్ విల్ బి రెడీ వెరీ సూన్...మీరు బాంక్వెట్ కోసం ఛేంజ్ అవడానికి వీలుగా ఆ పక్క స్యూట్ లోకి మీ లగేజ్ ని షిఫ్ట్ చేశాం...ప్లీజ్ కమ్...’ అన్నారు రిసెప్షన్ వాళ్ళు అతి వినయాన్ని ఒలకపోస్తూ... ‘...మనం ఆలస్యమయ్యాంగా!...ఓ రెండు గంటలకోసం ఇంకో పార్టీకి అద్దెకిచ్చేసుంటారువీళ్ళు...’ అని మనస్సులో తిట్టుకుంటూ వాళ్ళవెనకే బయల్దేరాం...స్యూట్స్ బాగానే ఉన్నాయి...చెరో బెడ్ రూమ్ లో మా లగేజ్ పెట్టారు...‘...ముందు మమ్మల్ని బట్టలు మార్చుకోనీండి...మీఆడాళ్ళు తయారు కావడానికి బోల్డు టైం తీసుకుంటారు...’ అంటూ మగాళ్ళు రూమ్స్ లో దూరారు...ఓ పావుగంటలో వాళ్లు డార్క్ ట్రౌజర్, లైట్ కలర్ ఫార్మల్ షర్ట్,బౌటై లతో రెడీ ఐపోయి...‘...మేం టేబుల్ ఏర్పాటు చూస్తాం...’ అంటూ జారుకున్నారు ‘...మాకోసం ఆగచ్చుగా!...ఆ ఆడాళ్ళ ఎడబాటు అంత సహించ లేకుండా ఉన్నారా!...’ అంటూన్న మా సణుగుళ్ళని పట్టించుకోకుండా!