Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

.అలా ఐనా..‘...ఒద్దు, ఒద్దు...’ అంటూ నఖరాలు పోతూనే దెంగించుకుందటే ఆవిడ...ఇంకేముందీ!...మొదట నెమ్మదిగానే మొదలెట్టి...తర్వాత స్పీడందుకున్నాడట...ఓ మూడు నిముషాల వాయింపుకే తోటకూర కాడలా వడిలిపోయి, దీదీ వైపు బేల గా చూసిందటే ఆవిడ!...దాంతో వికాస్ ని తనమీదికి లాక్కుందట దీదీ!....కాస్త సేదతీరగానే మళ్ళీ ఆశగా చూస్తూంటే...దీదీ జాలిపడి...వికాస్ ని అటెళ్లమని సైగ చేసిందటే ...ఇలా!...ఇద్దర్నీ మార్చి,మార్చి మరీ దెంగాడుట...ఎంత సిగ్గులేకుండా చెప్పుకొచ్చాడో!...ఇలా ఓ రెండు రౌండ్లు మారిన తర్వాత...మాధురీ దీదీ రమ్మన్నా వెళ్లకుండా శిరినే దున్నుతూ ఉండిపోయేసరికి...ఆడాళ్ళిద్దరూ కలిసి...మనం చేసిన పనే చేశారటే!...కట్టలు తెంచుకుని ప్రవహిస్తూన్న తన మదాన్ని కూడా ఇద్దరికీ పంచానని చెప్పాడమ్మా!...ఏం గొడవలు తెస్తాడో కొంపమీదికి!... అని వాపోయాను...
‘...గొడవలేముందే!...తను సేఫేటగా! మొన్న నాలోకి పిచికారీ వదుల్తూన్నప్పుడు నిలదీస్తే చెప్పాడు...’ అంది వకుళ....అమ్మో!...నీకది సేఫ్ పీరియడేగా తల్లీ!...లేక పోతే కొంపలు ములిగిపోతాయి...వికాస్ స్టెరిలైజేషన్ చేయించుకుని ఇంకామూడు నెలలు దాటలేదు... ఆరు నెలల దాకా...జాగ్రత్తగా ఉండవయ్యా మగడా...అంటే వినటం లేదు...ఎక్కడెక్కడ విత్తనాలు నాటొస్తాడో ఏమో!?...అన్నాను...

‘...ఓ బ్రహ్మాండమైన ఐడియా వచ్చిందే సంధ్యా! నా మొగుడికి నువ్వూ, నీ మొగుడికి నేనూ పిల్లల్ని కంటే !?...ఈ మగాళ్లకి వాతెట్టినట్లుండదూ!...’ అంది వకుళ సిన్సియర్గా...నీ మొహంలాగుంటుంది...నాకు, నా పోలికల్తో ఎర్రటి పిల్లాడూ, నీకు, నీపోలికల్తో చామన ఛాయ పిల్లాడూ పుడితే లోకానికి మొహమెలా చూపించుకుంటాం!? ...అని పైకి అన్నా, అలా చేస్తే ఎలా ఉంటుందో!...అనే చిలిపి ఊహ మెదిలింది నా మనస్సులో!
‘...ఆఁ, అదేం పర్లేదులే!...రంగుదేముంది!...మన పూర్వీకుల్లో ఆ రంగులున్నవాళ్ళుండరేంటీ!...ఐనా జెనిటిక్స్ దానివి, ఏదో ఎక్స్ ప్లనేషన్ పట్టుకుందుగానిలే!!...మొన్న కాన్ఫరెన్సు చివర డిస్కస్ చేశారుగా!.. అలా... హైబ్రిడైజేషన్తో , మాంచి బలమైన పోటుగాళ్లని కని, భావితరపు అందగత్తెలమీద వదిలేద్దాం! ’ అని చులాగ్గా తీసి పారేసింది వకుళ...మన మొగుళ్ళు ఒప్పుకుంటారంటావా!?...అన్నాను...బెరుకుగా!...‘...ఛస్తే ఒప్పుకోరు!...మనమే వాళ్లని ట్రిక్ చేయాలి...’ అందది ధాటీగా!... ఇది చాలా ఆవేశం మీదున్నట్లుంది...అనుకుని...సరేలే తల్లీ!...ఓ రెండ్రోజుల తర్వాత మాట్లాడుదాం!...అంటూ దాటేయడానికి ప్రయతించాను...

...అప్పటికీ అది వదల్లేదు...‘...ఏదో కోపం మీదంటుందిది...’ అనుకుంటున్నావుకదూ!...నీతో చెప్పలేదుకానీ...వికాస్ ని మొదటిసారి చూసినప్పుడే నాకా ఆలోచన కలిగిందే!...ఎందుకో తెలుసా!?...అప్పటికే మధు...ఆ శైలజకి, మరో బాస్ భార్యకీ కడుపులు చెయ్యడమే కాకుండా...అదో పెద్ద ఘనకార్యమన్నట్లు మాట్లాడడం మొదలెట్టాడే!...నాకొళ్ళు మండిపోయిందనుకో!...నేనూ ఆపని చేసి చూపిస్తేగానీ తనకి బుద్ధిరాదు...అనుకున్నాను...జయ్...తర్వాత ఇంకొంత మంది మగాళ్లతో తొడపరిచయమైనా...నాకు...అన్ని విధాలా నచ్చిన మగాడు...నీమొగుడే!...అదీ సంగతి...’ అని ఆగింది వకుళ... దాని స్వరంలో నిజాయతీ కొట్టొచ్చినట్లు తెలుస్తూంటే కాదనలేకపోయాను...నీ విషయం సరే...నన్నెందుకమ్మా రెచ్చగొడుతున్నావ్ ఆ పనికి!?...అన్నాను...‘...కబుర్లు చెప్పకే! ఇప్పుడేగా వాపోయావ్...వికాస్ ఎక్కడెక్కడ ...విత్తనాలు...విరజల్లేస్తున్నాడో!...అని!...నీ ప్రతీకారేఛ్ఛ నాకు తెలీదా!...నా మొగుడిమీద నీకున్న కోరిక తెలీదా!...తనకన్నా తగిన మొగాడెవడున్నాడే నీకు కడుపు చెయ్యడానికి? ...’ అంది వకుళ ఆవేశంగా!...
...సరేలే తల్లీ...ఇంక ఆపు....ఒకరి మొగుడితో మరొకళ్ళు గడిపిన మధుర క్షణాలని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ పడుక్కుందాం! ...అన్నాను...‘...దాటేయకు ... మనం నలుగురం కూర్చుని మాట్లాడాలి...’ అంది వకుళ.... ఉహూఁ...అలా కాదులే!...ఫలితం ఉండదు....ఇంతకీ వికాస్ తో నీ అనుభవం గురించి మధుకి చెప్పావా?... అన్నాను...‘... వర్ణించి చెప్పడానికి వీలు కాలేదులే! అమ్మ ఉందిగా!...అప్పటికీ తను అడిగేశాడు...లాండ్ లైన్ కి ఫోన్ చేస్తే ఆన్సరింగ్ మెషీన్ పలికింది... నీ సెల్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసుంది...సంధ్యకి అప్పుతీర్చడానికెళ్ళావా?...అని...అవునన్నాను...మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని వెళ్ళిపోయాడు...నేను గదిలోకి వెళ్ళగానే మళ్ళీ మొదలెట్టాడు ...ఎలా దెంగాడు వాడు నిన్ను!?...అంటూ... అమ్మ ఉండగా...విపరీతమైన మంచం చప్పుడ్లు మొదలైతే బాగుండదని...నేనే... తర్వాత చెప్తా!... అని దాటేశా...రేపొస్తాడుగా!...అపుడు చెప్పేస్తాలే!...’...అంది వకుళ...

...ఆ పని చెయ్యి...అపుడు నీ కూతురి బర్త్ డే నాడు మన మొగుళ్ళు ఎదురడతారుగా!...ఒకళ్ల భార్యలతో మరొకళ్ళ అనుభవాల్ని పంచుకుంటారో లేక దెబ్బలాడుకుంటారో చూద్దాం...వాళ్ల రియాక్షన్స్ చూసి, అప్పుడు ప్లాన్ చేద్దాం...అసలైన భర్తల మార్పిడి...అన్నాను...‘...అదేదో అప్పుడే జరిగిపోయిందికదే!...’ అంది వకుళ... అసలైన భర్తలమార్పిడి అంటే పంగలు జాపి పడుక్కోడం కాదమ్మా!...దాని ఫలితాన్ని లోకం కి చూపించడం... అన్నానే గానీ...అది నిజంగా జరిగితే!...అన్న ఆలోచన మనస్సులో మెదలగానే గొంతులో గుండె కొట్టుకోడం మొదలెట్టింది...
వద్దులేవే, నవ్వుతాలకన్నాను ...అని చెప్దామని గొంతు సవిరించు కుంటూంటే... ‘...దట్ ఈజ్ మై సంధ్యా !...స్వీట్ డ్రీమ్స్...’ అంటూ పెట్టేసింది...
...మళ్ళీ చెప్పచ్చులే...అనుకుంటూ నేనూ ఫోన్ పెట్టేసి కళ్ళుమూసుకున్నాను...
-------------- ----------- -------------
రొటీన్ లో మరో పదిరోజులు గడిచిపోయాయి...దివ్య బర్త్ డే ఆ శనివారం ఎరేంజ్ చేశామనీ, తప్పకుండా రావాలనీ , వికాస్ ని ఫోన్ చేసి ఆహ్వానించాడు మధు... ముందే రమ్మని వకుళ పోరెట్టడంతో ఓరెండుగంటలముందే చేరాం, పిల్లల్ని తీసుకుని...అప్పటికే ఏర్పాట్లన్నీ పూర్తి చేసుకుని, కొడుకుతో విశ్రాంతిగా షటిల్ ఆడుతున్నాడు మధు...‘...రా వికాస్! ఓ గేమ్ ఆడదామా!...అలవాటుందా!...’ అంటూ కొద్దిగా ఎక్కసంగానే ఆహ్వానించాడు...సరేనంటూ వాళ్లతో చేరారు...వికాస్, పిల్లలూ ...నేనూ, వకుళా లోపలి కెళ్ళాం, ఏర్పాట్లు చూడడానికి...ఓ అరగంట తర్వాత కూడా మగాళ్లింకా లోపలికి రాకపోయేసరికి పిలుద్దామని వెళ్ళాం...గేమ్ రంజుగా సాగుతూంది...