17-11-2018, 10:36 PM
‘...ఏయ్...వకూ!...ఆగవే!...నేను సంధ్యని...నీ జయ్ ని కాదు...’ అంటూ దాన్ని ఆపబోయాను...అది ఆగలేదు సరికదా!...మరింత కసిగా ఊగడం మొదలెట్టింది..దాని చనుమొనలు నా బుగ్గలకి గీసుకోడం మొదలెట్టాయి...అవి నా పెదాలకందుబాట్లోకొచ్చినప్పుడు పళ్లమధ్య ఇరికించుకుని కొరికేశాను....మా మొత్తలు గుద్దుకుంటూంటే నేనూ రెచ్చిపోయాను...దాని పిరుదుల్ని పట్టేసుకుని న మొత్తనెగరేయడం మొదలెట్టాను...ఓ రెండు క్షణాల్లో అది నా భుజం మీద సోలిపోయింది...నాకూ కళ్ళు మూతలడ్డాయి...తెలివి రాగానే ఒకళ్లనొకళ్లు చూసుకోలేకపోయాం... అది చటుక్కున లేచి మంచం మీద బోర్లా పడిపోయింది....నేనూ కుర్చీలోంచి లేచి తొడలమధ్య తడినొత్తుకుంటూ గడియారం వైపు చూశాను...నాలుగైంది...
....నెమ్మదిగ వకుళ దగ్గరకెళ్ళి , దాని తల దువ్వుతూ...‘...ఇట్స్ ఓకే వకూ!...జయ్ నిన్నంతగా రెచ్చగొట్టాడన్నమాట....ఆదెబ్బతో నిన్ను రెచ్చగొట్టడం మానేసుంటాడు...’ అన్నాను...‘...ఉహూఁ...తను మహాఁ మొండి...నేను తన...అంగం...మీద పళ్ళు దింపేసినా మాన్లేదు...’...అంది వకుళ మొహమాటంతో ఓరగా నావైపు చూస్తూ!...‘...డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గిరే చేశావా ఆపని!...’ అన్నాను మళ్ళీ కసి పెరుగుతూంటే!...‘...లేదులే!...ఫస్ట్ నైట్ బెడ్ మీదే!...చెప్తానాగు’ అంటూ... చటుక్కున మంచం దిగి బాత్ రూం లోకి పారిపోయింది వకుళ...అది లేచిన చోట బెడ్ షీట్ మీద ఓ పెద్ద తడి మరక...‘...అదృష్టవంతుడు ఆ జయ్...’ అనుకుంటూ బెడ్ షీట్ మారుస్తూంటే...‘...ఏమ్మా!...నీ శోభనం కోసం ఏర్పాట్లు చేసుకుంటున్నావా!?...’ అందది కొంటెగా!
‘... నువ్వు మిగతా కధ చెప్తూ మరోసారి కార్చేసుకోకుండా ఉంటేనూ!...’ అంటూ దాని బుగ్గ మీటి...‘...నేనూ బాత్ రూం కెళ్ళొస్తా...’ అని ...ఆపని కానిచ్చి వచ్చేసరికి అది కూల్ డ్రింక్స్ , బిస్కెస్ట్స్. ట్రే పక్కనెట్టుకుని మంచం మీద వయ్యారంగా పడుక్కునుంది...‘...ఊఁ!...కానీవే! అంటూ నేనూ దాని పక్క చేరాను...
టేబుల్ ని కుర్చీల్ని గబగబా సర్దేశాం ఇద్దరం... పైకి బయల్దేరబోతూంటే...‘...ఏయ్ వకూ...స్వీట్స్ , పళ్ళతోపాటు నాకు మలాయ్ బర్ఫీకూడా కావాలి...అవీ తీసుకురా పైకి...’ అన్నాడు.తను తాళాలు వేయడానికి వెళ్తూ.. ’...చిన్నపిల్లాడిలా ఇదేం కోరిక!...’ అనుకుంటూ తెచ్చిన స్వీట్స్ లో చూస్తే అది లేదు... ‘...సరే...చెప్దాంలే...’ అనుకుని ఇందాకా రోహిత్ కోసం కొన్న మిల్క్ బార్ ని కూడా ట్రే లో పెట్టుకుని బెడ్రూం వైపు నడిచాను...మరోసారి శోభనం గదిలోకెళ్తూన్న ఫీలింగ్ తో...
...కాసేపట్లో గది లోకొచ్చిన జయంత్ ట్రే లో మిల్క్ బార్ ని చూసి... ’...నేను మలాయ్ బర్ఫీ అడిగితే ఇది తెచ్చావేంటి?...’ అన్నాడు కొంటెగాగా నవ్వుతూ....’...నువ్వది కొన లేదుగా?...’ అన్నాను కోపంగా... జయంత్ విరగబడి నవ్వి...’...అర్థం కాలేదా!...’ అంటూ నానడుం చుట్టూ చేతులేసి మీదికి లాక్కుని..తన కుడిచేయిని నా మొత్తపైన రాస్తూ... ’...నాక్కావలసిన మలాయ్ బర్ఫీ ఇక్కడుంది...కాపోతే అక్కడ జుత్తు తీసేసుకోవాలి...’ అన్నాడు నా చెవిలో గుసగుసగా...నేను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోయాను... ’...ఎందుకమ్మా అంతసిగ్గు! నాకలా ఉంటే ఎంతిష్టమో...’ అన్నాడు నన్ను అటాచ్డ్ బాత్రూం వైపు నడిపిస్తూ... ’....లోపల అన్నీ ఉన్నాయి... అవసరమైన క్రీమ్...సెంట్...అన్నీ!....’ అంటూ నన్ను లోపలికి తోశాడు...
’... అక్కడ జుత్తు లేక పోతే ఎంతిష్టమో...’ అంటున్నాడు...కొరుక్కు తినేస్తాడేమో భగవంతుడా! ఇతగాడి పళ్లగాట్లని మధు చూసడుగుతే ఏంచెప్పాలో... అనుకుంటూనే హెయిర్ రిమూవర్ క్రీమ్ ఉపయోగించి వాళ్ళావిడ నైట్ గౌన్ వెసుకుని సిద్దమైనా అది నా వంపులకి పూసుకున్నట్లు పిటటపిట లాడుతూ పట్టడంతో సిగ్గుతో బయటికెళ్ళలేక లోపలే ఆగిపోయాను.. ఇంతలో బాత్రూం తలుపు కొట్టిన చప్పుడు, ఆ వెంటనే జయంత్ లోపలికి రావడం...నాచెయ్యుచ్చుకుని మంచం మీదికి తీసుకుని పోవడం క్షణాలమీద జరిగిపోయింది.......భరించలేని సిగ్గుతో మంచం మీద బోర్లా పడ్డాను...అదే నే చేసిన పొరపాటని కొద్ది సేపు తర్వాత తెలిసింది...’ అని ఆగింది వకుళ... ’...అంత భయపడేదానివెలావెళ్ళావ్ ...’ అంటూ దాన్ని నిలదీశాను...
....’...విషయం తెల్సుకుని మాట్లాడు...మొదటిది... శైలజ నైట్ గౌన్ కి వీపుమీద జిప్ ఉండడం...రెండోది...జయంత్ మాటలు విని నేను లోపల బ్రాసియర్, పాంటీ లు వేసుకోపోవడం...’ అంది వకుళ కోపంగా... ’...ఓహ్...అదాసంగతీ... అతడు జిప్ కిందికి లాగేసి...నిన్ను వెల్లకిలా తిప్పి నీ ఒంటిమీదున్న నైట్ గౌన్ వలిచేసుంటాడూ!!...’ అన్నాను ఇంతకన్నా ఏముంది అనుకుంటూ...
’...అక్కడే పప్పులో కాలేశావ్...కిందికి జారుతూన్న జిప్ ని పైకి సద్దడానికి రెండుసార్లు ట్రై చేసి...అది వెంటనే కిందికి జారుతూండంతో మానేసి...నా మీదికి వంగి... ’...నీ సైజులు శైలజ వాటికన్నా చిన్నవి కావా!!..ఏదీ! చూడనీ వకూ...’ అంటూ నన్ను వెల్లకిలా తిప్పి...నా స్థనాల్ని ఓక్షణం తీక్షణంగా చూసి...’...ఏమో! చెప్పలేను...కానీ...ఇవి ఒక్క చేతిలో పట్టేట్లు లేవు సుమా!...’ అంటూ నా ఎడమ గుబ్బని కుదుళ్ళ దగ్గిర రెండుచేతుల్తో గ్రిప్ చేసి సున్నితంగా నొక్కేసరికి ... నా చనుమొన పొటకరించి...చంకల్లో కుట్లు టపటపలాడాయి...’...ఇది మా ఆవిడ నైట్ గౌన్ ని చీల్చేటట్లుందిసుమా...ఏం సమాధానం చెప్పుకోవాలో...’ అంటూ దాన్ని పుణికేసరికి...భరించలేని సిగ్గు, తమకాలతో బోర్లా తిరిగి పరుపుకి నా గుబ్బల్ని ఒత్తేసుకున్నానే...’ అంది వకుళ రక్తం చిమ్మే మొహంతో బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
‘...ఇంతసేపూ జరిగింది చాల్లే...ఇంకా నేనందుబాటులో ఉంటే నాకొత్తేసేట్లున్నావ్ తల్లీ వాటిని...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను ... ఎగసెగసి పడే దాని గుబ్బలవైపు చిలిపిగా చూస్తూ...’...ఛీ...ఇలా వెక్కిరిస్తావనే...వివరాలు చెప్పనన్నాను...’ అంది వకుళ బుంగమూతితో... ’ "...వాడి మొహం కనబడ్లేదుగానీ ...బారెడు పొడుగున్న వాడి...అది... మాత్రం కనిప్చిందా!!..." అంటూ నన్నువెక్కిరిపించినప్పుడు లేదేమో...సర్లే కానీ...’అంటూ వకుళని ప్రోత్సహించాను...
...
....నెమ్మదిగ వకుళ దగ్గరకెళ్ళి , దాని తల దువ్వుతూ...‘...ఇట్స్ ఓకే వకూ!...జయ్ నిన్నంతగా రెచ్చగొట్టాడన్నమాట....ఆదెబ్బతో నిన్ను రెచ్చగొట్టడం మానేసుంటాడు...’ అన్నాను...‘...ఉహూఁ...తను మహాఁ మొండి...నేను తన...అంగం...మీద పళ్ళు దింపేసినా మాన్లేదు...’...అంది వకుళ మొహమాటంతో ఓరగా నావైపు చూస్తూ!...‘...డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గిరే చేశావా ఆపని!...’ అన్నాను మళ్ళీ కసి పెరుగుతూంటే!...‘...లేదులే!...ఫస్ట్ నైట్ బెడ్ మీదే!...చెప్తానాగు’ అంటూ... చటుక్కున మంచం దిగి బాత్ రూం లోకి పారిపోయింది వకుళ...అది లేచిన చోట బెడ్ షీట్ మీద ఓ పెద్ద తడి మరక...‘...అదృష్టవంతుడు ఆ జయ్...’ అనుకుంటూ బెడ్ షీట్ మారుస్తూంటే...‘...ఏమ్మా!...నీ శోభనం కోసం ఏర్పాట్లు చేసుకుంటున్నావా!?...’ అందది కొంటెగా!
‘... నువ్వు మిగతా కధ చెప్తూ మరోసారి కార్చేసుకోకుండా ఉంటేనూ!...’ అంటూ దాని బుగ్గ మీటి...‘...నేనూ బాత్ రూం కెళ్ళొస్తా...’ అని ...ఆపని కానిచ్చి వచ్చేసరికి అది కూల్ డ్రింక్స్ , బిస్కెస్ట్స్. ట్రే పక్కనెట్టుకుని మంచం మీద వయ్యారంగా పడుక్కునుంది...‘...ఊఁ!...కానీవే! అంటూ నేనూ దాని పక్క చేరాను...
టేబుల్ ని కుర్చీల్ని గబగబా సర్దేశాం ఇద్దరం... పైకి బయల్దేరబోతూంటే...‘...ఏయ్ వకూ...స్వీట్స్ , పళ్ళతోపాటు నాకు మలాయ్ బర్ఫీకూడా కావాలి...అవీ తీసుకురా పైకి...’ అన్నాడు.తను తాళాలు వేయడానికి వెళ్తూ.. ’...చిన్నపిల్లాడిలా ఇదేం కోరిక!...’ అనుకుంటూ తెచ్చిన స్వీట్స్ లో చూస్తే అది లేదు... ‘...సరే...చెప్దాంలే...’ అనుకుని ఇందాకా రోహిత్ కోసం కొన్న మిల్క్ బార్ ని కూడా ట్రే లో పెట్టుకుని బెడ్రూం వైపు నడిచాను...మరోసారి శోభనం గదిలోకెళ్తూన్న ఫీలింగ్ తో...
...కాసేపట్లో గది లోకొచ్చిన జయంత్ ట్రే లో మిల్క్ బార్ ని చూసి... ’...నేను మలాయ్ బర్ఫీ అడిగితే ఇది తెచ్చావేంటి?...’ అన్నాడు కొంటెగాగా నవ్వుతూ....’...నువ్వది కొన లేదుగా?...’ అన్నాను కోపంగా... జయంత్ విరగబడి నవ్వి...’...అర్థం కాలేదా!...’ అంటూ నానడుం చుట్టూ చేతులేసి మీదికి లాక్కుని..తన కుడిచేయిని నా మొత్తపైన రాస్తూ... ’...నాక్కావలసిన మలాయ్ బర్ఫీ ఇక్కడుంది...కాపోతే అక్కడ జుత్తు తీసేసుకోవాలి...’ అన్నాడు నా చెవిలో గుసగుసగా...నేను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోయాను... ’...ఎందుకమ్మా అంతసిగ్గు! నాకలా ఉంటే ఎంతిష్టమో...’ అన్నాడు నన్ను అటాచ్డ్ బాత్రూం వైపు నడిపిస్తూ... ’....లోపల అన్నీ ఉన్నాయి... అవసరమైన క్రీమ్...సెంట్...అన్నీ!....’ అంటూ నన్ను లోపలికి తోశాడు...
’... అక్కడ జుత్తు లేక పోతే ఎంతిష్టమో...’ అంటున్నాడు...కొరుక్కు తినేస్తాడేమో భగవంతుడా! ఇతగాడి పళ్లగాట్లని మధు చూసడుగుతే ఏంచెప్పాలో... అనుకుంటూనే హెయిర్ రిమూవర్ క్రీమ్ ఉపయోగించి వాళ్ళావిడ నైట్ గౌన్ వెసుకుని సిద్దమైనా అది నా వంపులకి పూసుకున్నట్లు పిటటపిట లాడుతూ పట్టడంతో సిగ్గుతో బయటికెళ్ళలేక లోపలే ఆగిపోయాను.. ఇంతలో బాత్రూం తలుపు కొట్టిన చప్పుడు, ఆ వెంటనే జయంత్ లోపలికి రావడం...నాచెయ్యుచ్చుకుని మంచం మీదికి తీసుకుని పోవడం క్షణాలమీద జరిగిపోయింది.......భరించలేని సిగ్గుతో మంచం మీద బోర్లా పడ్డాను...అదే నే చేసిన పొరపాటని కొద్ది సేపు తర్వాత తెలిసింది...’ అని ఆగింది వకుళ... ’...అంత భయపడేదానివెలావెళ్ళావ్ ...’ అంటూ దాన్ని నిలదీశాను...
....’...విషయం తెల్సుకుని మాట్లాడు...మొదటిది... శైలజ నైట్ గౌన్ కి వీపుమీద జిప్ ఉండడం...రెండోది...జయంత్ మాటలు విని నేను లోపల బ్రాసియర్, పాంటీ లు వేసుకోపోవడం...’ అంది వకుళ కోపంగా... ’...ఓహ్...అదాసంగతీ... అతడు జిప్ కిందికి లాగేసి...నిన్ను వెల్లకిలా తిప్పి నీ ఒంటిమీదున్న నైట్ గౌన్ వలిచేసుంటాడూ!!...’ అన్నాను ఇంతకన్నా ఏముంది అనుకుంటూ...
’...అక్కడే పప్పులో కాలేశావ్...కిందికి జారుతూన్న జిప్ ని పైకి సద్దడానికి రెండుసార్లు ట్రై చేసి...అది వెంటనే కిందికి జారుతూండంతో మానేసి...నా మీదికి వంగి... ’...నీ సైజులు శైలజ వాటికన్నా చిన్నవి కావా!!..ఏదీ! చూడనీ వకూ...’ అంటూ నన్ను వెల్లకిలా తిప్పి...నా స్థనాల్ని ఓక్షణం తీక్షణంగా చూసి...’...ఏమో! చెప్పలేను...కానీ...ఇవి ఒక్క చేతిలో పట్టేట్లు లేవు సుమా!...’ అంటూ నా ఎడమ గుబ్బని కుదుళ్ళ దగ్గిర రెండుచేతుల్తో గ్రిప్ చేసి సున్నితంగా నొక్కేసరికి ... నా చనుమొన పొటకరించి...చంకల్లో కుట్లు టపటపలాడాయి...’...ఇది మా ఆవిడ నైట్ గౌన్ ని చీల్చేటట్లుందిసుమా...ఏం సమాధానం చెప్పుకోవాలో...’ అంటూ దాన్ని పుణికేసరికి...భరించలేని సిగ్గు, తమకాలతో బోర్లా తిరిగి పరుపుకి నా గుబ్బల్ని ఒత్తేసుకున్నానే...’ అంది వకుళ రక్తం చిమ్మే మొహంతో బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
‘...ఇంతసేపూ జరిగింది చాల్లే...ఇంకా నేనందుబాటులో ఉంటే నాకొత్తేసేట్లున్నావ్ తల్లీ వాటిని...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను ... ఎగసెగసి పడే దాని గుబ్బలవైపు చిలిపిగా చూస్తూ...’...ఛీ...ఇలా వెక్కిరిస్తావనే...వివరాలు చెప్పనన్నాను...’ అంది వకుళ బుంగమూతితో... ’ "...వాడి మొహం కనబడ్లేదుగానీ ...బారెడు పొడుగున్న వాడి...అది... మాత్రం కనిప్చిందా!!..." అంటూ నన్నువెక్కిరిపించినప్పుడు లేదేమో...సర్లే కానీ...’అంటూ వకుళని ప్రోత్సహించాను...
...