17-11-2018, 10:33 PM
’...అందుకేనేంటి... నిన్ను మా ఆయన్ని సెడ్యూస్ చేయమని పురికొల్పాడా!!...’ అన్నాను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూనే...
...’...మా ఆయన చెప్పక పోయినా నేనాపనే చేసేదాన్నిలే... ...మగతనం మూర్తీభవించినట్లున్న మధు కండలు తిరిగిన దండల్ని...బలిష్టమైన తొడల్ని... బారెడు వెడల్పున్న తన ఛాతీ మీది దట్తమైన జుట్టుని ఆడాళ్ళకి చూపించడానికా అన్నట్లు పై బటన్స్ వదిలేసి పార్టీ లో తిరుగుతూన్న మీ ఆయన్ని మరో వగలాడి పరం చేస్తానా?...అవునూ!...ఒంటిమీద బట్తలుంటేనే కితకితలెట్టేస్తూందే మీ ఆయన జుత్తు... ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా పక్కమీద ఎలాభరిస్తున్నావమ్మా ?...’ అంది పచ్చిగా...’...నాకెలాగూ తప్పదు!...మొదటిసారే అయిండాలే ’నీ...కా...’ అనుభవం!?...’ అన్నాను ఒళ్లుమండి... .’..ఎక్కడా!? ...నువ్వూ,మాఆయన...కనీసం మంచం మీదికైనా వెళ్ళారు...నేనూ...మీ ఆయనా...హాల్లో సోఫామీదేకదా...పైగా అది "...పావుగంట..." వ్యవహారమేగా....తృప్తి తీరలేదు వకూ! విశ్రాంతిగా ఓ రెండు రాత్రులు గడపాలనిఉంది మధుతో...జయంత్ కూడా ఎదురుచూస్తున్నాడు... ఎప్పుడెప్పుడా! అని...ఏమంటావ్!...’ అంది నా కళ్ళల్లోకి సూటిగాచూస్తూ...
’...ఛీ... నాకేం ఆ కోరిక లేదు...నీక్కావాలంటే నీ బాధ నువ్వుపడు...’ అన్నానే గానీ నా గొంతు నాకే కన్విన్సింగ్ గా అనిపించలేదు.... వెంటనే గ్రహించింది శైలజ...’...నా సంగతి నే చూసుకుంటాలే!... కానీ...యూ రిలాక్స్ వకూ...మొహమాటపడకు... ఇప్పుడు కాపోతే ముసలితనంలో చేస్తామా ఇలాంటి పన్లు! ...అందులోనూ, మనకీ, కట్టుకున్న మొగుళ్ళకీ అభ్యంతరం లేనప్పుడు!!... అవకాశమొస్తే నచ్చిన మగాడితో ఎంజాయ్ చెయ్యడం తప్పుకాదంటాను ...అంచేత నీ జయ్ ఏర్పాటు చేస్తే కాదనకు...’ అంది శైలజ...నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ... ’ ...ఉఁహూఁ...’ అంటూ నా చూపులు విడదీసుకున్నాను గుండెలు దడదడా కొట్టుకుంటూంటే!...నా అవస్థని గమనించి.... ’...బై వకూ...ఈ గురువారం చండీగడ్ వెళ్తున్నాను...వచ్చింతర్వాత ఫొన్ చేస్తా...ఏమైనా జరిగితే చెప్పు...’ అంటూ నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది...
...ఆ గురువారమే మధుకూడా చండీగడ్ కాంప్ కి బయల్దేరాడు ...శైలజ కూడా చండీ గడ్ కే వెళ్ళిందని గుర్తుకు రాగానే నాకు చిర...చిరలాడింది... జయంత్ గుర్తుకొచ్చాడు... ఇంతలో నా మొబైల్ మోగింది....జయంత్ కాల్... భయంతో నేనాన్సర్ చెయ్యలేదు... పాడు ఆలోచనలతో ఆ రాత్రి సరిగా నిద్ర పట్తలేదు.... మర్నాడు నా మొబైల్ కి ఎస్.ఎమ్.ఎస్ పంపించాడు.... ’...ఓ గంట తర్వాత ఫోన్ చేస్తాను...మాట్లాడడానికి వీలు చేసుకో!... సరే...నని ’ రిప్లై ఇవ్వ’మని... నేను రిప్లై ఇవ్వలేదుగానీ...దడ దడా కొట్టుకుంటూన్న గుండెల్తో వెయిట్ చేశాను జయంత్ ఫోను కోసం...చెప్పిన టైం కన్నా అరగంట ఆలస్యంగా ఫోన్ చేశాడు... ’...రిప్లై ఇవ్వలేదేం?...అని మొదలెట్టి ’...మనం మళ్ళీ కలుసుకోవాలి వకూ...చాల్లేదు....’ అని...ఇవాళ సాయంత్రం ఏడింటికి...ఫలానా...సూపర్ మార్కెట్ దగ్గిర నిన్ను పికప్ చేసుకుంటాను... తర్వాత ...హోటల్లో డిన్నర్...ఆ తర్వాత....మా ఇంటికి....మా ఆవిడ చండీగడ్ కాంపెళ్ళింది...’ అని పెట్టేశాడు...నా సమాధానంకోసం ఎదురు చూడకుండా!!...
’...ఎంత పొగరు...చస్తే వెళ్ళను...’
అనుకున్నానేగానీ... ఆరున్నరకల్లా తయారయ్యి...రోహిత్ ని ఎత్తుకుని ...కొత్తగా మొదలెట్టిన ఆ సూపర్.మార్కెట్ కి వెళ్ళి ,అవసరంలేని వస్తువులు కొంటూ...’ఉందామా!...ఇంటికి తిరిగెళ్లిపోదామా !!...’ అని గుంజాటన పడుతూ...ఎటూ తేల్చుకోలేక...’...ఇంకా పది నిముషాలుంది...ఏదో నిర్ణయం తీసుకోవాలి...’ అనుకుంటూంటే... ’...అయిపోయిందా...ఇంక వెళ్దామా...’ అంటూ జయంత్ ప్రత్యక్షం...నా చేతిలో షాపింగ్ బ్యాగ్ అతనికందించి తన వెనకే నడిచాను కింది చూపుల చూస్తూ... తను కౌంటర్ దగ్గర బిల్ పే చేస్తూంటే... ’...ప్లీజ్ కం ఎగైన్ మిసెస్ మిట్టల్...వి హేవ్ గుడ్ డిస్కౌంట్ స్కీమ్స్...’ అంటూ...షాప్ మేనేజర్ గ్రీటింగ్... ’...వాడు నన్ను మిసెస్ మిట్టల్ అని ఎలా అనుకున్నాడు?...’ అన్నాను ఎర్రబడ్డ మొహంతో జయంత్ పక్క కార్లో కూర్చుంటూ...
.....’...ఓహ్... అవునుకదా!...కాదని చెప్పిరానా!...’ అంటూచిలిపిగా నా వైపు చూస్తూ కార్ లోంచి దిగబోయాడు... ’...ఛీ...సిగ్గులేకపోతేసరి...డ్రైవ్ చెయ్యి...’ అన్నాను తన తొడ గిల్లుతూ... ’...ఆహ్!...ఎంత తియ్యగా ఉంది!!...’ అంటూ కన్నుగీటి స్టార్ట్ చేశాడు... ’...సరసుడే!...’ అనుకుని...నా ఎడం తొడమీదున్న రోహిత్ ని సర్దుకుంటూంటే వాడి లేత మొహంలో ఆశ్చర్యం కనిపించింది... ’...పిల్లల ముందు జాగ్రత్తగా ఉండాలి...’ అనుకున్నాను ...ఇంతలో ’...ఏ హోటల్ కెళ్దాం వకూ!!...’ అని జయంత్ ప్రశ్న... ’...ఏం వద్దు...ఇంటికే...వంటేదో నేనే చూస్తాను...’అన్నాను,ఎవరైనా తెలిసిన వాళ్ళు కనిపిస్తే తలనెప్పి అనుకుంటూ... ’...పోనీ...స్వీట్స్ కొనుక్కెళ్దాం...ఇవాళ మన ఫస్ట్ నైట్ కూడానూ...’ అంటూ మరోసారి కన్ను గీటి...దారిలో ఓ మిఠాయ్ భండార్ దగ్గర ఆపి ‘...సెలక్ట్ చేద్దుగాని...దా..’ అన్నాడు...
... నాకొళ్ళు మండి పోయింది...‘...కిందటి వారం జరిగింది అప్పుడే మర్చిపోయావా!...’అన్నాను కోపంగా! ‘...సారీ...ఫస్ట్ నైటౌట్ ...అనాలి...’ అన్నాడు చిలిపిగా!...నా కోపం, భయం, మటుమాయమైంది...‘...మాటకారి రంకుమొగుడివి...’ అంటూదిగబోయిందాన్నే!...ఎందుకో స్టోర్ వైపు చూశాను...గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయి...మధుకి ఫేవరెట్ షాపది...ఓనర్ మమ్మల్ని గుర్తు పడ్తాడు కూడానూ...’...నే రాను బాబూ...’ అన్నాను ఎర్రబడ్డ మొహంతో... ‘...పోనీ...ఏ స్వీట్స్ తీసుకురాను?...’అనడిగాడు... ’...నీ ఇష్టం...’ అన్నాను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ...’ వీడి ఛాయస్ ప్రకారం కొంటా...’నంటూ నే వద్దనే లోపలే రోహిత్ ని ఎత్తుకుని బయల్దేరాడు జయంత్... ‘...షాప్ వాళ్ళు రోహిత్ ని కూడా గుర్తుపడ్తారే...భగవంతుడా...నీదే భారం !!...’ అనుకుంటూ సీట్లో ఒదిగిపోయాను... ’...అమ్మా!...షాపంకుల్ ఇచ్చాడు...’ అంటూ "...మలాయ్ బర్ఫీ..." చేతులో పుచ్చుకుని నా ఒళ్ళోకురికిన రోహిత్ ని చూశేసరికి నా ప్రాణాలు పైకి లేచిపోయాయి... మేమెళ్ళినప్పుడల్లా వీడికి ఈలంచం ఇస్తూనే ఉంటాడాషాప్ ఓనర్... ’...మీరు రెగ్యులర్ గా వచ్చే షాపాఇది!...నే మానేజ్ చేశాలే...’ అంటూ జయంత్ నా తొడని నిమిరేదాకా నేకోలుకోలేదు...
...’...మా ఆయన చెప్పక పోయినా నేనాపనే చేసేదాన్నిలే... ...మగతనం మూర్తీభవించినట్లున్న మధు కండలు తిరిగిన దండల్ని...బలిష్టమైన తొడల్ని... బారెడు వెడల్పున్న తన ఛాతీ మీది దట్తమైన జుట్టుని ఆడాళ్ళకి చూపించడానికా అన్నట్లు పై బటన్స్ వదిలేసి పార్టీ లో తిరుగుతూన్న మీ ఆయన్ని మరో వగలాడి పరం చేస్తానా?...అవునూ!...ఒంటిమీద బట్తలుంటేనే కితకితలెట్టేస్తూందే మీ ఆయన జుత్తు... ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా పక్కమీద ఎలాభరిస్తున్నావమ్మా ?...’ అంది పచ్చిగా...’...నాకెలాగూ తప్పదు!...మొదటిసారే అయిండాలే ’నీ...కా...’ అనుభవం!?...’ అన్నాను ఒళ్లుమండి... .’..ఎక్కడా!? ...నువ్వూ,మాఆయన...కనీసం మంచం మీదికైనా వెళ్ళారు...నేనూ...మీ ఆయనా...హాల్లో సోఫామీదేకదా...పైగా అది "...పావుగంట..." వ్యవహారమేగా....తృప్తి తీరలేదు వకూ! విశ్రాంతిగా ఓ రెండు రాత్రులు గడపాలనిఉంది మధుతో...జయంత్ కూడా ఎదురుచూస్తున్నాడు... ఎప్పుడెప్పుడా! అని...ఏమంటావ్!...’ అంది నా కళ్ళల్లోకి సూటిగాచూస్తూ...
’...ఛీ... నాకేం ఆ కోరిక లేదు...నీక్కావాలంటే నీ బాధ నువ్వుపడు...’ అన్నానే గానీ నా గొంతు నాకే కన్విన్సింగ్ గా అనిపించలేదు.... వెంటనే గ్రహించింది శైలజ...’...నా సంగతి నే చూసుకుంటాలే!... కానీ...యూ రిలాక్స్ వకూ...మొహమాటపడకు... ఇప్పుడు కాపోతే ముసలితనంలో చేస్తామా ఇలాంటి పన్లు! ...అందులోనూ, మనకీ, కట్టుకున్న మొగుళ్ళకీ అభ్యంతరం లేనప్పుడు!!... అవకాశమొస్తే నచ్చిన మగాడితో ఎంజాయ్ చెయ్యడం తప్పుకాదంటాను ...అంచేత నీ జయ్ ఏర్పాటు చేస్తే కాదనకు...’ అంది శైలజ...నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ... ’ ...ఉఁహూఁ...’ అంటూ నా చూపులు విడదీసుకున్నాను గుండెలు దడదడా కొట్టుకుంటూంటే!...నా అవస్థని గమనించి.... ’...బై వకూ...ఈ గురువారం చండీగడ్ వెళ్తున్నాను...వచ్చింతర్వాత ఫొన్ చేస్తా...ఏమైనా జరిగితే చెప్పు...’ అంటూ నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది...
...ఆ గురువారమే మధుకూడా చండీగడ్ కాంప్ కి బయల్దేరాడు ...శైలజ కూడా చండీ గడ్ కే వెళ్ళిందని గుర్తుకు రాగానే నాకు చిర...చిరలాడింది... జయంత్ గుర్తుకొచ్చాడు... ఇంతలో నా మొబైల్ మోగింది....జయంత్ కాల్... భయంతో నేనాన్సర్ చెయ్యలేదు... పాడు ఆలోచనలతో ఆ రాత్రి సరిగా నిద్ర పట్తలేదు.... మర్నాడు నా మొబైల్ కి ఎస్.ఎమ్.ఎస్ పంపించాడు.... ’...ఓ గంట తర్వాత ఫోన్ చేస్తాను...మాట్లాడడానికి వీలు చేసుకో!... సరే...నని ’ రిప్లై ఇవ్వ’మని... నేను రిప్లై ఇవ్వలేదుగానీ...దడ దడా కొట్టుకుంటూన్న గుండెల్తో వెయిట్ చేశాను జయంత్ ఫోను కోసం...చెప్పిన టైం కన్నా అరగంట ఆలస్యంగా ఫోన్ చేశాడు... ’...రిప్లై ఇవ్వలేదేం?...అని మొదలెట్టి ’...మనం మళ్ళీ కలుసుకోవాలి వకూ...చాల్లేదు....’ అని...ఇవాళ సాయంత్రం ఏడింటికి...ఫలానా...సూపర్ మార్కెట్ దగ్గిర నిన్ను పికప్ చేసుకుంటాను... తర్వాత ...హోటల్లో డిన్నర్...ఆ తర్వాత....మా ఇంటికి....మా ఆవిడ చండీగడ్ కాంపెళ్ళింది...’ అని పెట్టేశాడు...నా సమాధానంకోసం ఎదురు చూడకుండా!!...
’...ఎంత పొగరు...చస్తే వెళ్ళను...’
అనుకున్నానేగానీ... ఆరున్నరకల్లా తయారయ్యి...రోహిత్ ని ఎత్తుకుని ...కొత్తగా మొదలెట్టిన ఆ సూపర్.మార్కెట్ కి వెళ్ళి ,అవసరంలేని వస్తువులు కొంటూ...’ఉందామా!...ఇంటికి తిరిగెళ్లిపోదామా !!...’ అని గుంజాటన పడుతూ...ఎటూ తేల్చుకోలేక...’...ఇంకా పది నిముషాలుంది...ఏదో నిర్ణయం తీసుకోవాలి...’ అనుకుంటూంటే... ’...అయిపోయిందా...ఇంక వెళ్దామా...’ అంటూ జయంత్ ప్రత్యక్షం...నా చేతిలో షాపింగ్ బ్యాగ్ అతనికందించి తన వెనకే నడిచాను కింది చూపుల చూస్తూ... తను కౌంటర్ దగ్గర బిల్ పే చేస్తూంటే... ’...ప్లీజ్ కం ఎగైన్ మిసెస్ మిట్టల్...వి హేవ్ గుడ్ డిస్కౌంట్ స్కీమ్స్...’ అంటూ...షాప్ మేనేజర్ గ్రీటింగ్... ’...వాడు నన్ను మిసెస్ మిట్టల్ అని ఎలా అనుకున్నాడు?...’ అన్నాను ఎర్రబడ్డ మొహంతో జయంత్ పక్క కార్లో కూర్చుంటూ...
.....’...ఓహ్... అవునుకదా!...కాదని చెప్పిరానా!...’ అంటూచిలిపిగా నా వైపు చూస్తూ కార్ లోంచి దిగబోయాడు... ’...ఛీ...సిగ్గులేకపోతేసరి...డ్రైవ్ చెయ్యి...’ అన్నాను తన తొడ గిల్లుతూ... ’...ఆహ్!...ఎంత తియ్యగా ఉంది!!...’ అంటూ కన్నుగీటి స్టార్ట్ చేశాడు... ’...సరసుడే!...’ అనుకుని...నా ఎడం తొడమీదున్న రోహిత్ ని సర్దుకుంటూంటే వాడి లేత మొహంలో ఆశ్చర్యం కనిపించింది... ’...పిల్లల ముందు జాగ్రత్తగా ఉండాలి...’ అనుకున్నాను ...ఇంతలో ’...ఏ హోటల్ కెళ్దాం వకూ!!...’ అని జయంత్ ప్రశ్న... ’...ఏం వద్దు...ఇంటికే...వంటేదో నేనే చూస్తాను...’అన్నాను,ఎవరైనా తెలిసిన వాళ్ళు కనిపిస్తే తలనెప్పి అనుకుంటూ... ’...పోనీ...స్వీట్స్ కొనుక్కెళ్దాం...ఇవాళ మన ఫస్ట్ నైట్ కూడానూ...’ అంటూ మరోసారి కన్ను గీటి...దారిలో ఓ మిఠాయ్ భండార్ దగ్గర ఆపి ‘...సెలక్ట్ చేద్దుగాని...దా..’ అన్నాడు...
... నాకొళ్ళు మండి పోయింది...‘...కిందటి వారం జరిగింది అప్పుడే మర్చిపోయావా!...’అన్నాను కోపంగా! ‘...సారీ...ఫస్ట్ నైటౌట్ ...అనాలి...’ అన్నాడు చిలిపిగా!...నా కోపం, భయం, మటుమాయమైంది...‘...మాటకారి రంకుమొగుడివి...’ అంటూదిగబోయిందాన్నే!...ఎందుకో స్టోర్ వైపు చూశాను...గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయి...మధుకి ఫేవరెట్ షాపది...ఓనర్ మమ్మల్ని గుర్తు పడ్తాడు కూడానూ...’...నే రాను బాబూ...’ అన్నాను ఎర్రబడ్డ మొహంతో... ‘...పోనీ...ఏ స్వీట్స్ తీసుకురాను?...’అనడిగాడు... ’...నీ ఇష్టం...’ అన్నాను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ...’ వీడి ఛాయస్ ప్రకారం కొంటా...’నంటూ నే వద్దనే లోపలే రోహిత్ ని ఎత్తుకుని బయల్దేరాడు జయంత్... ‘...షాప్ వాళ్ళు రోహిత్ ని కూడా గుర్తుపడ్తారే...భగవంతుడా...నీదే భారం !!...’ అనుకుంటూ సీట్లో ఒదిగిపోయాను... ’...అమ్మా!...షాపంకుల్ ఇచ్చాడు...’ అంటూ "...మలాయ్ బర్ఫీ..." చేతులో పుచ్చుకుని నా ఒళ్ళోకురికిన రోహిత్ ని చూశేసరికి నా ప్రాణాలు పైకి లేచిపోయాయి... మేమెళ్ళినప్పుడల్లా వీడికి ఈలంచం ఇస్తూనే ఉంటాడాషాప్ ఓనర్... ’...మీరు రెగ్యులర్ గా వచ్చే షాపాఇది!...నే మానేజ్ చేశాలే...’ అంటూ జయంత్ నా తొడని నిమిరేదాకా నేకోలుకోలేదు...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)