Adultery సంధ్యావందనం-(వి.యస్.పి తెన్నేటి) ... by Vikatakavi

[Milf rider]

 వి.యస్.పి తెన్నేటి వారి  సంధ్యావందనం


                      ... by Vikatakavi

[Milf rider]

సంధ్యావందనం

� వి.యస్.పి తెన్నేటి

మిత్రులారా!
వి.యస్.పి. తెన్నేటిగారి సంధ్యావందనం నవలను నేను ఇక్కడ వ్రాయటానికి పూనుకుంటున్నాను. నా ఈ ప్రయత్నాన్ని ఆదరిస్తారని ఆశిస్తూ...

మీ
వికటకవి
______________________________

[Milf rider]

నిజాయితీగా రాయబడిన నిఖార్సైన నవల

ఈ నవల రాయాలనే ఆలోచన తెన్నేటికి పది సంవత్సరాలుగా వుందని నాకు తెలుసు. అతడు నాకు చూచాయిగా ఈ కథ గురించి చెప్పినప్పుడు ఆంధ్ర రాష్ట్రాన్ని ఉర్రూతలూగిస్తున్న సరికొత్త సినిమా పాట "ఓలమ్మీ తిక్క రేగిందా ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కిందా?" అది ఏ సంవత్సరంలోనో నాకు సరిగ్గా గుర్తులేదు. మా రోజుల్లో ఆచార్య ఆత్రేయ "లేవనంటావా? నన్నే లేపమంటావా? పెట పెటలాడే పచ్చి వయసు పైపైకొచ్చింది" "మెరిక చేనులో వాడు దున్నుతుంటే చూడాలి వాడి జోరు, వాడు తోడుతుంటే తీరుతుంది వయసుపోరు�" అని పాటలు రాస్తుంటే "ఛీ పాడు, బూతు. ఆయన ఆత్రేయ కాదు బూత్రేయ" అని ముక్కున వేలేసుకున్నారు. రానురానూ సినిమాల్లోనూ, పాటల్లోనూ సెక్స్ అనేది ఉధృతమౌతునే వున్నా అది సర్వ సామాన్యమైపోయింది. వాన పాటలు, డబుల్ మీనింగ్ పద ప్రయోగాలు సర్వ సహజమైపోయాయి. జనం వాటిని ఆదరించినంతగా వేటినీ ఆదరించకపోవడంతో సినిమాలని రెండురకాలుగా విభజించి ఆనందిస్తున్నారు. కళాత్మక చిత్రాలు, వ్యాపారాత్మగా చిత్రాలు.
తెలుగు నవలా సాహిత్యంలో కూడా వ్యాపారాత్మక నవలలు రాకపోలేదు. వ్యాపారాత్మక నవలల్లో బహుశా యండమూరి వీరేంద్రనాథ్ అనబడే ఓ సంచలనాత్మక రచయితదే అగ్రస్థానం అయ్యుంటుందని నా ప్రగాఢ విశ్వాసం. అందుకు కారణం ఎవరి నోట విన్నా ఆయన పేరే. ఈ మధ్యకాలంలో వస్తున్న నవలల ధోరణి నాకంతగా తెలీదు. నేను చలం అభిమానిని. ఆయన మైదానం, ప్రేమ లేఖలు, మ్యూజింగ్స్ దాదాపుగా కంఠోపాఠంగా అప్పజెప్పగల వ్యక్తినంటే అతిశయోక్తి కాదండోయ్. తర్వాత తర్వాత వడ్డెర చండీదాస్ నాకు నచ్చాడు. అతని అనుక్షణికం ఓ మూడు నాలుగుసార్లు చదివాను. తెన్నేటి పత్రికా సంపాదకుడుగా వుంటూ ఎంతటి సృజనాత్మక కనబరిచేవాడో నాకు జ్ఞాపకం వుంది. అతని సంపాదకత్వంలో వెలువడిన స్రవంతి, హారిక వారపత్రికలు అడపా దడపా చూస్తుండేవాడిని. నేటి పాఠకులకి ఏం కావాలో బాగా తెలిసిన వాడు తెన్నేటి. ట్రెండ్ సెట్టర్ ఔనో కాదో గానీ ట్రెండ్ రీడర్ అని చెప్పొచ్చును.
మా పిల్లలు అడియో వీడియో క్యాసెట్లు తెచ్చి వింటూండడం, సినిమాలు చూస్తుండడం మూలంగా.... నా దృష్టి మధ్య మధ్యలో 'రజనీష్ ఫిలాసఫీ' 'జిడ్డు కృష్ణమూర్తి ఐడియాలజీ'ల మీంచి మళ్ళి....వాటి మీద పడకుండా ఆపలేకపోవడంచేత.... నా మెదడు కంప్యూటర్ లో అప్రయత్నంగా రికార్డ్ అయిపోయిన కొన్ని సినిమా పాటల తాలూకు పల్లవులో చరణాలో ట్యూన్స్ తో సహా వల్లె వేయగలను. రసవంతమైన గమ్మత్తు పాటలు అవి. "జారిందమ్మో జారిందమ్మో పైట కొంగు జారిందమ్మో! మారిందయ్యో.... మారిందయ్యో.... 'పువ్వుకు' రంగు మారిందయ్యో...." అనే ఒక పాటలో పువ్వు అనేచోట శ్రద్ధగా వినండి. సినీ మాయాజాలం అర్ధం ఔతుంది. "మదన జనక నీ నెత్తి మీద టోపీ వెనక్కి జరిగిందేమిటో, పడుచు గుమ్మ పూకొరకు గుడిశెలో నేరక దూరిన పాపమే" అని ఓ పాటలో.... "ఏందిబే ఎట్టాగ వుంది ఒళ్ళు ఎక్కడో గుచ్చావు చేప ముల్లు.... ఓసినీ ఇంకాస్త ముందుకెళ్ళు, సఠ్టిలో సరుకేదో నింపుకెళ్ళు" అని ఓ చోట.... ఇలా చెప్పుకుంటూపోతే ఓ వెయ్యికి పైగా నేనే టీకా తాత్పర్యాలతో సహా నొక్కి వక్కాణించగల పాటలున్నాయి. పదాల గారడీలో అశ్లీలాన్ని దాచుకుని ఇంటింటా రేడియోల్లో టేప్ రికార్డర్స్ లో మోగుతున్నాయి. జాలాది అని నేనెంతో ఇష్టపడే కవి� ఈమధ్య ఓ చిత్రంలో చాకచక్యంగా రాసిన పాటలో "చుమ్మా చుమ్మా కొమ్మా రెమ్మల్లో దున్నేవాడే ఓయమ్మలో� గుచ్చీ గుచ్చీ కన్నె గుండెలో గుమ్మెత్తించే ఓయమ్మలో� జుంటి తేనెకై చంటి పూవుతో సరసమాడుతుంటే� ఆ రేకు విప్పుకుని సోకులాడి మళ్ళీ మళ్ళీ పడుతుంటే" అంటాడు. ఎంతటి భాషాచాతుర్యం భావసౌందర్యం కదం దొక్కుదోంతో ఆ పాటలో రసజ్ఞులు గ్రహించకపోలేదు. సినిమాల సంగతి వదిలేయండి. మన పత్రికల భోగట్టా ఎలా వుంది? నేను చెబుతుంది మామూలు కుటుంబ పత్రికలు. సెక్స్ ఎడ్యుకేషన్ ముసుగులో ఎంత విజృంభిస్తున్నాయో మనం గ్రహించటం లేదనా? హస్త ప్రయోగం గురించి, రతి జరిపే విధానం గురించి, అంగ చూషణం గురించి, లింగ స్థంభన గురించి, కన్నెపొర గురించి, అవయవ పరిణామాల గురించి, ప్రశ్నలు-జవాబుల రూపంలో చెప్పిందే చెప్పి, రాసిందే రాసి, కుతిదీరా కసిదీరా ఎడా పెడా ప్రచురిస్తోంటే ఎంత హాయిగా చదువుకోవటం లేదు మనం. జనం. మనజనం.
కుటుంబ నియంత్రణ ప్రకటనలు ఎంత బాహాటంగా అంతా విడమర్చి చెప్పటంలేదూ? ఈ నిరోధ్ ఏంటి తాతయ్యా, కామసూత్ర కాండోమ్స్ అంటే ఏంటి తాతయ్యా అని మా మనవడే నన్నడిగాడంటే అది కాలమహిమ కాదనగలరా? శృంగారం, సెక్స్, బూతు.... ఏదైతెన్నే కథల్లో స్పష్టంగా చోటు చేసుకుంటోంది. బ్లూఫిలింలు విచ్చల విడిగా ఎక్కడపడితే అక్కడ లభ్యమవుతున్నాయి. ఇంటర్ మీడియేట్ చదువుకుంటోన్న ఏడుగురు అబ్బాయిలు (మా ప్రాంతంలోనే) వారానికి కనీసం ఒక్కసారైనా అందరూ కలిసి నీలిచిత్రం చూస్తుంటారని ఈమధ్యనే బైటపడి నానా గొడవ అయ్యింది.
ఇదంతా నేరమనీ, ఘోరమనీ నిందించటం లేదు నేను. సమాజం చెడిపోతోందనీ వాపోవటం లేదు నేను. SEX AWARENESS మనిషికి అవసరం. పరదాల చాటు సరదాగా, గుప్పిట్లో గుట్టుగా ఉంచే ప్రయత్నం చేస్తున్న కొలదీ బహిరంగంగా రహస్యంగా వర్ధిల్లుతూంటుంది. అదేం దురదృష్టమో, ఈ దేశంలో సెక్స్ అనేది ఒక హిపోక్రసీ. తాను చదివి, చూసి, అనుభవించి, ఆనందించి, పరవశించి, తన్మయత్వం చెంది బైటకొచ్చి పదిమంది ముందు� "ఛ ఛ సెక్స్ండీ, వెధవ సెక్సు, మరీ టూమచ్ అయిపోతోందీ మధ్య...." అని కబుర్లు చెప్పే హిపోక్రాట్స్ ఎన్ని లక్షలమంది లేరు?
సెక్స్ జుగుప్సాకరంగా కాకుండా అందంగా వేటూరి సుందర్రామ్మూర్తి పాటంత ఆహ్లాదంగా చతురంగా రాయగల సత్తా వున్న నవలా రచయితలు లేరు అని ఘంటాపధంగా చెప్పొచ్చు. కానీ....
తెన్నేటి దగ్గర శైలి వుంది. అతని రచనల్లో ఆ చాతుర్యం తొంగి చూస్తూంటుంది. మోతాదు మించకుండా ఆరోగ్యవంతమైన ముచ్చటైన సెక్స్ అద్భుతంగా రాయగల దమ్ము అతనికుంది.
'సంధ్యావందనం' చదవమని అడిగాడు తెన్నేటి. ముద్రణ అయ్యాక చదువుతానులే అన్నాను. అలాకాదు, దీనికి మీరే ముందుమాట రాయాలి, మీరు బావులేదు అంటే వ్రాతప్రతిని చింపి పారేస్తాను, అని రిక్వెస్ట్ చేసాడు. ఐతే చదివి వినిపించమన్నాను.
నవల ఎత్తుకోవడంలోనే అర్ధమయ్యింది. సంధ్యావందనం చవకబారు సెక్సు నవల కాదని. యాభై పేజీలు చదివేసరికి నాకు బోలెడంత ఆశ్చర్యం వేసింది. అలా రాయటం అందరికీ సాధ్యం కాదు. నవల సగం దాటాక నాక్కొంచెం భయం వేసింది. నవల క్లయిమాక్స్ కి చేరుకుంటూ వుంటే నేను పట్టరాని ఆనందంతో "శభాష్ తెన్నేటి" అని అభినందించకుండా వుండలేకపోయాను. నవల నామకరణం చెయ్యటమే ఎంతో గొప్పగా చేసాడనిపించింది.
I loved the frankness, the straight and bold way of expression, the Anonymous style of putting it into sentences and sequences.
చిరంజీవి 'తెన్నేటి' భవిష్యత్తులో మరింత పదునైన, ఆలోచనాత్మక, సంచలన రచనలు చెయ్యాలని ఆశీర్వదిస్తూ�


25-9-93
హైద్రాబాద్

[Milf rider]

సెక్స్...
ఛి....పాడు...బూతు...
సెక్స్...
ష్...రహస్యం...హిపోక్రసీ...
సెక్స్...
నిషేధింపబడిన స్వప్నం...నిక్షేపించబడిన స్వర్గం.
సెక్స్...
రెండు నగ్న శరీరాల మధ్య...
స్త్రీ పురుషుల మధ్య...
కొన్ని నిముషాల రాపిడి...

అది ఒక రంగుల చిత్రం. అది ఒక అద్భుతం. అది ఒక పునాది. అనాదిగా సకల చరాచర సృష్టికీ మూలాధారం. ఆడమ్ అండ్ ఈవ్ లతో మొదలయ్యిందది.

ఊహలు. స్పందనలు. ప్రతిస్పందనలు. భిన్నత్వంలో ఏకత్వం. ఏకత్వంలో భిన్నత్వం. సరసం. మధురసం. ఆహ్లాదం. ఆనందం. తాదాత్మ్యలు పరవశం రిలాక్స్
పెర్వెర్షన్.
పశుత్వం.
రాక్షసత్వం.
పైశాచికం.
సరళం.
కఠినం.

అపారం. ఆనందం. అద్వితీయం. అపూర్వం. అఖండం. అజరామరం. అనిర్వచనీయం. నిశ్శబ్దం. మౌనం. రభస. తపన. ఆరాటం. పోరాటం. గెలుపు. ఓటమి, సర్వస్వం.
సెక్స్...సెక్స్...సెక్స్...

ఆడది...మగాడికోసం సృష్టించబడిన విలాసవస్తువు

అఫ్కోర్స్!
మగాడు కూడా... ఆడదానికోసం సృష్టించబడిన విలాసవస్తువే.

పొరపాటు ఆడదే చేస్తోంది.
మగాడికి పెద్దపీట వేసి, మగాడికి అనవసరమైన ఆధిక్యతనిచ్చి, తనని తాను పరోక్షంగా కించపరుచుకుంటోంది.
సెక్సీగా కనిపించే ఆడదాన్ని చూడగానే మగాడెంతగా స్పందిస్తాడో...
హాండ్ ఫుల్ గా హాండ్ సమ్ గా వుండే మగాడిని చూసి ఆడదీ అంతగా స్పందించే అవకాశం లేకపోలేదు.

ఆడది తనకు తానే ఓ పరిధిని సృష్టించుకుంటోంది.
మగాడు ఆ పరిధిని ఆమె ప్రపంచంగా నిర్దేశిస్తున్నాడు.

బలవంతులు దుర్బలజాతిని ఎక్సప్లాయిట్ చెయ్యటం సర్వ సహజమైన సాంఘిక దురాచారం.
బలవంతుడు మగాడైతే ఎక్సప్లాయిట్ చెయ్యబడేది ఆడది.
బలవంతురాలు ఆడదైతే ఎక్సప్లాయిట్ చెయ్యబడేది మగాడు.
తను ఏ విధంగానూ మగాడికన్నా బలహీనం కాదని, ఇన్ ఫాక్ట్, మగాడికన్నా వెయ్యిన్నొక్క రెట్లు బలవంతురాలినని నమ్మే ఆడవాళ్ళు నానాటికీ పెరుగుతూనే వున్నారు.

విష్ యు గుడ్ లక్ మేడమ్స్, డీమ్స్, వుమెన్, గర్ల్స్...ఎండ్ ది ఫిమినైన్ బ్రీడ్.
కుడోస్ టు ది విమెన్ కైండ్.

[Milf rider]

ప్రతి మనిషికీ కొన్ని ఫాంటసీలుంటాయి.
నాకు పధ్నాలుగేళ్ళ వయసునుంచీ బూబ్ ఫాంటసీ.
అంటే...నా దృష్టిలో ఈ సృష్టిలో అత్యంత విలువైనవీ, అందమైనవీ, అద్భుతమైనవీ...వక్షోజాలు.
ఆడదానికున్న గొప్పవరం అది.
వక్షసంపద స్త్రీజాతికే గర్వకారణం.
మాతృత్వం కన్నా మధురమైనదేదీ లేదని అంటూ వుంటారు. తల్లిపాలు అమృతం అంటారు. తల్లి ప్రేమ మహోన్నతం అంటారు.
నాన్సెన్స్ అంటాను నేను.
మాతృత్వం గురించి నా కెటువంటి అనుభవమూ లేదు. నేను పుట్టిన రెండు సంవత్సరాలకే అమ్మ నాన్నని ఛీకొట్టి వెళ్ళిపోయింది.
ఇంకా పచ్చిగా చెప్పాలంటే అమ్మ నాన్నని వదిలేసి మరెవడితోనో లేచిపోయింది.
అమ్మెలా వుంటుందో తెలీదు.
కనీసం నాన్న నాకు చెప్పడానికయినా ప్రయత్నించలేదు.

నాకు తెలిసి, నేను ప్రఖ్యాత సంగీత విద్వాంసుడు గురునాథ్ గారి ఏకైక పుత్రరత్నాన్ని. నాన్నకి సంగీతమంటే ఆరాధన కాదు వ్యాపారం. జస్ట్ బిజినెస్. నాన్న చాలా తెలివైన వ్యాపారస్తుడు. ఐతే నాకు ఊహ తెలిసే నాటికే నాన్న సంగీతం సాధన చెయ్యటం వదిలిపెట్టి...ఆడియో వీడియో ప్రపంచంలో సంగీతం ద్వారా చక్కటి వ్యాపారం చేసాడు.
గాయత్రీ రికార్డింగ్ కంపెనీ పేరు భారతదేశంలో తెలీని వాళ్ళుండరు.
లక్షలు సంపాదించాడు.
ఎలా సంపాదించాడు, ఎప్పుడు సంపాదించాడు, ఎందుకు సంపాదించాడు, ఈ వివరాలేవీ నాకు తెలీవు. నేను తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నించనూలేదు.

నన్ను బాగా చదివించాలని ప్రయత్నించాడు. కానీ నాకు ఈ విద్యా విధానం మీద చాలా చులకనైన అభిప్రాయం.
క్వాలిఫికేషన్స్ ఆర్ ట్రాష్.
అదీ నా అభిప్రాయం.
ఆ అభిప్రాయం ఏర్పడే నాటికి నా వయసు పంధొమ్మిది.
గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తిచేసి, ఇక చదవనని చెప్పేసాను.
నాది ఇష్టారాజ్యం.
నేనేది కావాలనుకుంటే అది నాకు దక్కేది.
డబ్బుకి ఇబ్బంది పడటం అంటే ఏమిటో నాకు తెలీదు.
నాన్న నాకెప్పుడూ ఒకటే పదే పదే చెప్పేవారు.
"ఈ ప్రపంచంలో ఏదీ నీది కాదు అభినయ్. నాదీ అని అనుకున్న క్షణం నుంచీ నీకు సమస్యలు మొదలవుతాయి. నాదీ అని అనుకున్నది నాది కాదు అని తెలియగానే మనసు పాడౌతుంది. మనసు పాడైతే బ్రతుకు పాడౌతుంది. నాకు అది కావాలీ అనుకుంటే సొంతం చేసుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యి. దక్కకపోతే వదిలెయ్. మర్చిపో. మనసులోంచి తుడిచేయ్.
పుట్టినప్పుడు ఏమీ లేకుండా వచ్చాం.
పోయేటప్పుడూ అలాగే పోదాం.
మధ్యలో వచ్చిపోయే వాటికోసం తాపత్రయపడితే జీవితం ఒక చిక్కుముడి.
అసలే తాపత్రయం లేకపోతే మనం ఎక్కడుంటే అదే ఒక గుడి.
టేకిట్ ఈజీ.
దటీజ్ లైఫ్!"
ఇదీ నాన్న చెప్పిన సత్యం. జీవిత సత్యం.
భాగవతం చదివాక తెలిసింది. దీన్నే వేదాంతం అంటారనీ.
నేను వెర్రిగా చదివే వాడిని.
నన్ను ఏ రచనలూ ఏ గ్రంధాలూ ప్రభావితం చెయ్యలేదు.
ప్రభావితం చెయ్యడానికి నాన్న చెప్పిన దానికన్నా ఎవరూ గొప్పగా చెప్పినట్లు తోచలేదు.

ఐతే నాకు ఆడదంతే భలే ఇంట్రెస్టింగ్ గా వుండేది.
ముఖ్యంగా వక్షోజాలు.
అవి ముట్టుకోవాలని, నిమరాలని, ఏదేదో చెయ్యాలనీ ఆశ. కుతి. తపన.

జాహ్నవి మా ఎదురింట్లో వుండేది.
ఆమె రోజు రోజుకీ స్తన సంపద పెంచుకుంటూ పోతున్నట్లు అనిపించేది.
నేనంటే ఆమెకు ఇష్టమనుకుంటాను.
దొంగ చూపులు చూసేది.
నాన్న ఇంట్లో లేరు.
ఢిల్లీ వెళ్ళారప్పుడు.
జాహ్నవి ఎదురింటి డాబామీద కనిపించింది.
నేను రోజూ ఆమెను తదేకంగా చూడటం, ఆమె అదోలా నవ్వటం అలవాటు.
రమ్మని చెయ్యి ఊపాను.
వచ్చేసింది జాహ్నవి.
టీనేజ్ ట్రాష్ అంటారే అలాంటి వెర్రి కబుర్లు చెప్పుకున్నాం.
ఇప్పుడు తల్చుకుంటే నాకు నవ్వొస్తుంది.
నాన్నకన్నా జాహ్నవి గొప్పగా తోచేది.
ఆమె నవ్వే నవ్వు తెగ జ్ఞాపకం వచ్చేది.
ఆమె వొంగినప్పుడు, నవ్వినప్పుడు, కదిలినప్పుడు, పరుగెత్తినప్పుడు ఆమె మహోన్నత వక్ష శిఖరాలు కుదిళ్ళతో సహా కదులుతూ వుంటే — నాకు ఒళ్ళంతా వేడెక్కేది.
ప్రొఫెసర్ పీటర్ డీజోన్స్ అనే సైకాలజిస్ట్ రాసిన 'బెడ్ రూమ్ డైరీ'లో సెక్సువల్ ఫాంటసీల గురించి రాసిన అంశాలన్నీ ఎన్ని వందలసార్లు చదివానో గుర్తులేదు.
నిజంగా భగవంతుడనే వాడున్నాడో లేడో గానీ ఆడదాన్ని మగాడి కోసం, మగాడిని ఆడదానికోసం భలే సృష్టించాడు!
నాకు జాహ్నవికి మధ్య పరిచయం నెలల్లోనే బలపడింది.
ఓరోజు నాన్న యింట్లో లేనప్పుడు—
"నిన్ను ముద్దు పెట్టుకోనా?" అని అడిగాను.
అప్పుడు జాహ్నవి మొహం కోపంతో ఎంత ఎర్రబడిందంటే నేను ఆమెను గట్టిగా కౌగలించుకోకుండా వుండలేకపోయాను.
ముద్దులు పెట్టుకున్నాను.
నాకు తెలియకుండానే నా చేతులు ఆమె వక్ష సంపదని తడిమాయి.
నా ఒంట్లో విద్యుత్తు ప్రవహించింది.
ఆమె పెనుగులాడింది.
ప్రతిఘటించింది.
నాకేదోంతెలీని మైకం ఆవహించింది.
ఆమె సంగతి వదిలిపెట్టి, నా సరదాలు నేను పొందటంలో నిమగ్నమై ఆమె ఒళ్ళంతా తడిమి, ఆమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి, ఇంకా ముందుకి ప్రొసీడ్ అవ్వబోయాను.
కానీ ఆమె అరిచింది.
చేతిమీద కరిచింది.
చటుక్కున వదిలేసాను.
ఆవేశంతో బుసలు కొడ్తూ నా చెంప ఛెళ్ళుమనిపించింది.
"అభినయ్! నువ్వు మంచివాడవనుకున్నాను. కానీ, నీ మనసులో ఇలాంటి క్రూరమైన ఆలోచనలుంటాయని కలలోనైనా అనుకోలేదు. ఐ హేట్ యు!" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
ఆమె వెళ్ళిపోయాక నాకు ప్రాణం విలవిల్లాడింది.
తప్పు చేసానేమో అనే భయం తొలిసారిగా కలిగింది.
రాత్రి భోజనం చెయ్యబుద్ధి కాలేదు.
కిటికీలోంచి ఆమె ఇంటివేపు వెర్రివాడిలా చూస్తుండిపోయాను.
రాత్రి పదకొండు దాటాక నాన్న వచ్చి నన్ను పలకరించినా, నేను పొడి పొడిగా నాలుగు మాటలు మాట్లాడి, భోంచేసానని అబద్ధం చెప్పి—నిద్రపోయాను.
మళ్ళీ నెలరోజుల వరకు జాహ్నవి నా మొహం చూడలేదు.
ఆమె ఇంటికి ఫోన్ చేస్తే ఆమె గొంతు వినిపించలేదు.
నా తలపుల జాహ్నవి.
నాన్న నాలో మార్పు గమనించి, దివ్యదృష్టితో అంతా గ్రహించినట్లు చెప్పారు —
"ఈ ప్రపంచంలో ఏదీ నీది కాదు — నీది అని అనుకున్న క్షణం నుంచీ నీకు సమస్యలు మొదలవుతాయి..." అని.
హటాత్తుగా ఓ రోజు జాహ్నవి వాళ్ళ అమ్మతో సహా యింటికొచ్చింది.
నేనుండగానే జాహ్నవి నాన్నతో మాట్లాడి—
తన వివాహ శుభలేఖ ఇచ్చింది.
అది నాకు జీవితంలో పెద్ద షాక్.
ఆ షాక్ నుంచి నేను తేరుకోడానికి ఎనిమిది నెలలు పట్టింది.
జాహ్నవి పెళ్ళికి కూడా వెళ్ళలేదు.
వెళ్ళటానికి మనసొప్పలేదు.
ఇది జరిగిపోయి ఎనిమిదేళ్ళయింది.
నాన్నకి గుండెపోటు వచ్చి ఏడేళ్ళయింది.
నాన్నకి రెండోసారి ఆరేళ్ళక్రితం గుండెపోటొచ్చింది.
ఆస్తినంతా నాకు రాసిచ్చి—నాకెన్నెన్నో జీవిత సత్యాలు బోధించి పదిహేను రోజులు మంచం మీదే వుండి—కన్నుమూసారు.
నేనిప్పుడు అనాథని.
కానీ నాన్న చనిపోయాక నేను ఏడవలేదు.
అదీ విచిత్రం.
నాన్న నన్ను సైకలాజికల్ గా అంతగా ప్రిపేర్ చేసారు.
నేను సంపాదించే అవసరం లేదు.
ప్రతి నెలా నా ఎకౌంట్ లోకి పాతికవేల రూపాయలు వచ్చే ఏర్పాట్లు చేసారు నాన్న.
డిల్లీలోని కాస్మొటిక్స్ కంపెనీ దిన దిన ప్రవర్ధమానమవుతూ ఎదుగుతుంటే, నాకు నెల నెలా డివిడెండ్స్ వస్తాయి.
అద్దెలొస్తాయి.
ఇంట్రెస్టు వస్తుంది.
ఫైనాన్స్ కంపెనీల షేర్లు ద్వారా నాకు లెక్కలేనంత ఆదాయం.
నేను ఒంటరి వాడినైనా నాకే చింతాలేదు.

ఓసారి కలకత్తా వెళ్ళినప్పుడు తొలిసారిగా ఒక ఖరీదైన కాల్ గర్ల్ ని తనివితీరా అనుభవించి, స్త్రీ సంపర్కపు మధురానుభూతిని పదేళ్ళ క్రితమే పొందాను.

ఎప్పుడైనా మనసు బాగోకపోతే—
బ్లూ ఫిల్మ్ లు చూస్తాను.
ఎవరూ తోడు లేకపోతే, కావాలని అనిపిస్తే, మాస్టర్బేట్ చేసుకుంటాను.
హస్త ప్రయోగం తప్పు కాదని నేనెన్నో పుస్తకాల్లో చదివాను.
అదీ నాకు సంతృప్తినిస్తుంది.

హైద్రాబాద్ లో పారిశ్రామిక ప్రపంచంలో యువతారగా ప్రకాశిస్తున్న సుభాష్ చంద్రా నా క్లాస్*మేట్.
అనుకోకుండా చాలా కాలం తర్వాత నన్ను చూడాలనిపించి నా ఇంటి కొచ్చాడు.
నా ఒంటరితనాన్ని చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. నన్ను ఎంటర్*టైన్* చెయ్యడానికి అతనెంతో కృషి చేసాడు.
తనతో బిజినెస్ లో కలవమన్నాడు.
నాకు ఇష్టం లేదన్నాను.
ఒకసారి కలిసి బార్లో తాగాం.
తర్వాత చాలాసార్లు బార్ కెళ్ళాం.
నాకు ఆల్కహాల్ ఎందుకో అంతగా నచ్చలేదు.
"వెరీబ్యాడ్ అభినయ్! నీలాంటి వాళ్ళని చూస్తే ఇమోషనల్ ఫూల్స్ అని తిట్టాలనిపిస్తోంది!" అన్నాడు సుభాష్.
నేను నవ్వి ఊరుకున్నాను.
యాపిల్ జ్యూస్ తాగుతూ వాడి మాటలు ఎంజాయ్ చేస్తున్నాను.
"జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చెయ్యటం చేతకాని ఇడియట్ వి నువ్వు—" అన్నాడు సుభాష్.
నేనేమీ మాట్లాడలేదు.
"అసలు నువ్వెందుకిలా అయిపోయావో నాకేమీ అర్ధం కావటం లేదు. నా అనాలసిస్ కి అందని సైకాలజీ నీ ఒక్కడిదే. ఇలా లైఫ్ నెందుకు వేస్ట్ చేస్తావో నాకేమీ బోధపడటం లేదు. కమాన్ యార్—ఎంజాయ్. చదయవుకున్న వాడివి, అందగాడివి, ఆజానుబాహుడివీ, బోలెడంత ఆస్తి వుంది ఏకాకివి. అసలు నువ్వేం చెయ్యదల్చుకున్నావ్? జీవితాంతం ఇలా ఒంటరిగానే మడి కట్టుకుని కూర్చుని, వన్ ఫైన్ డే బాల్చీ తన్నేద్దామని నిర్ణయించుకున్నావా?" అన్నాడు సుభాష్.
మందు బాగా తలకెక్కినట్లుంది వాడికి.
"జీవితంలో ఏదో ఒక ముచ్చట, మురిపెం, సరదా లేకపోతే అది జీవితమే కాదు—" అన్నాడు సుభాష్ ఆవేశంగా.
"కరక్టే" అన్నాన్నేను తాపీగా.
"నాకు ముచ్చట్లు, మురిపాలు, సరదాలు అన్నీ వున్నాయి. ఐతే నా సరదాలు నీకు సరదాలు కావు. నీ సరదాలు నాకు సరదాలు కావు" ఖచ్చితంగా అన్నాను.
"ఎవరినైనా ప్రేమించరా? పెళ్ళి చేసుకోరా? ఈ భయంకరమైన ఒంటరితనాన్ని తరిమికొట్టరా?" ఎక్సెంట్రిక్ గా అన్నాడు సుభాష్.
నాకు నవ్వొచ్చింది.
గట్టిగా నవ్వేసాను.
"పెళ్ళి చేసుకోడానికి ప్రేమించి తీరాలని ఏమైనా రూలుందా? నేను ఒంటరితనాన్ని అనుభవిస్తున్నానూ అని నా నుదుటి మీదేమైనా రాసుందా? పెళ్ళయినంత మాత్రాన ఒంటరితనం వుండదు అని ఏమైనా గ్యారంటీ వుందా?"
"మరి పెళ్ళి చేసుకోలేదెందుకు?"
"నాకు సరిపోతుందనుకునే అమ్మాయి కనిపించలేదు. నాకు ఇష్టమైన అమ్మాయి దొరికినప్పుడు బేషరతుగా చేసుకుంటాను. జస్ట్ వెరీ సింపుల్"
ఆ మాటకి సుభాష్ సైలంటైపోయాడు. ఆ తర్వాత వాడెప్పుడూ నాకు గీతోపదేశాలు చెయ్యడానికి ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. ఓ వారం తర్వాత నన్ను తనతో సరదాగా బొంబాయికి రమ్మని కోరాడు.
ప్రముఖ పారిశ్రామిక వేత్త, పారిశ్రామిక జగత్తులో విప్లవానికి మారుపేరైన జగన్ మోహన్ దేశాయ్ గారి ఏకైక పుత్రిక టీనా దేశాయ్ పుట్టినరోజు వేడుకకి బొంబాయి ఆహ్వానింపబడ్డాడు సుభాష్. వాడితో వెళ్ళడానికి నిశ్చయించుకున్నాను.
నేను బొంబాయి వెళ్ళడమే నా జీవితంలో ఒక ప్రధానమైన ఘట్టానికి శ్రీకారం ఔతుందని ఆరోజు అనుకోలేదు.

స్త్రీ జాతి గురించి నాకున్న అభిప్రాయాలు,

స్త్రీ జాతి గురించి నేను తెలుసుకున్న నిజాలు,

స్త్రీ జాతి గురించి నేను చదివిన విషయాలు—

అన్నీ తారుమారు చేసే వ్యక్తి నాకు తారస పడబోతోందని... నాకు తెలీదు.

[Milf rider]

భారతదేశపు నలుమూలల నుంచి ప్రత్యేకంగా ఆహ్వానింపబడిన ప్రముఖులందరితో కళకళలాడుతున్న బొంబాయి మహా నగరంలోని ఆ మూడంతస్థుల సువిశాలమైన భవనప్రాంగణం అంతా రంగురంగుల దీపాల తోరణాలతో, బారులు తీరిన ఖరీదైన వాహనసలతో, విదేశీ పరిమళాల గుభాళింపులతో, పలకరింపులతో, పరామర్శలతో, నవ్వులతో, అభినందనలతో, కేరింతలతో, కన్నుల పండుగగా వుంది.
సుభాష్ నేను ఒంటరిగా వున్నప్పుడు మాత్రమే వాడికి నాతో మాట్లాడే తీరిక.
ఇలాంటి ఫంక్షన్స్ లో వాడికెంత ప్రాముఖ్యత వుందో కళ్ళారా చూస్తున్న నాకు ఆశ్చర్యం, ఆనందం కలిగాయి.
అందరూ బిగ్ షాట్స్.
అందరినీ నాకు పరిచయం చేస్తున్నాడు.
వాళ్ళెవరూ నా మైండ్ లో రిజిష్టర్ కావటం లేదు.
అందుకు కారణం!
ఆమె!!
నేను ఆ హాల్లో వున్నాననే మాటే కానీ ఆ పరిసరాలు, వాతావరణం ఏమీ నన్ను ఆకట్టుకోవడం లేదు.
ఆమె తప్ప.
ఆమె ఎవరో తెలీదు.
నా చూపులు ఆమె మీద ఫిక్స్ ఐపోయాయి.
అందుకు ఎన్నో కారణాలున్నాయి.
ఐతే అందులో ప్రధాన కారణం మాత్రం నా ఫాంటసీ.
అంత అందమైన పొందికై ఏపైన ఉన్నతమైన వక్షశిఖరాలు వుండటం ఆమె ప్రత్యేకత.
అసలు ఆడదానికి వక్షోజాలనేవి ఓ పెద్ద ఎసెట్ అని నా అభిప్రాయం.
వాటి ప్రాముఖ్యతనీ ప్రాధాన్యతనీ ఎరిగిన ఆడదైతే వాటిని మరింత ఆకర్షణీయంగా, పొందిగ్గా, ప్రవోకింగ్ గా, ఎక్సక్లూజివ్ గా, ఎక్సప్లోజివ్ గా, ఎఫేక్టీట్ గా బంధించి ప్రాజెక్టు చెయ్యగలదు.
అటువంటి సౌందర్య శృంగార కిటుకులేవో తెలిసిన అందాల రాశి ఆమె.
ఐతే ఆమెది ఎర్రగా బంగారంలా మెరిసిపోతున్న శరీర ఛాయ కాదు.
నీలమేఘశ్యామ వర్ణం అంటే అదేనేమో.
అదో రకమైన చామనచాయ.
కానీ నున్నగా ఆరోగ్యంగా పుష్టిగా సమృద్ధిగా కనిపిస్తోంది.
ముస్తాబులో కూడా ఒక ప్రత్యేకత వుంది.
స్లీవ్ లెస్ జాకట్టు వేసుకుంది.
బొడ్డుకి జానెడు కిందకి కట్టింది చీర.
ఆ చీరకట్టు ఓ రతీంద్రియ శక్తి అని నాకనిపిస్తుంది.
ఆ కట్టుకి తోడు రసపట్టు ఎరిగిన వొయ్యారపు నడక.
గుండ్రటి ఎత్తయిన జఘన భాగం అద్వితీయంగా కదులుతోంది.
అతిధుల్లో దాదాపు అందరిచూపు ఆమె మీదే వుంది.
ఆమె టీనాదేశాయ్ కాదని కన్*ఫార్మ్*డ్ గా తెలుసు.
ఎందుకంటే, టీనా దేశాయ్ పదహారేళ్ళ పిల్లలా వుంది. తెల్లని వస్త్రాలు ధరించి చాక్లెట్ బేబీ అందాలు వొలికిస్తూ. అటువంటి లేత అందాలు నన్నేమాత్రం ఆకర్షించవు.
మరి ఈ రతీదేవి ఎవరో!
నవ్వులు కురిపిస్తూ, వొయ్యారాలు వొలికిస్తూ, గమ్మత్తుగా కులుకుతూ, మధ్యమధ్యలో ఏవో ఛలోక్తులు విసురుతూ, పక్కనున్న వారిని పగలబడి నవ్విస్తూ— నా దృష్టి అంతా ఆమె మీదే వుంది.
ఒక దశలో సుభాష్ నన్ను గమనించాడు.
"ఏమిట్రా చూస్తున్నావ్?" అన్నాడు.
"అబ్బే...ఏం లేదు___" అన్నాను కాస్త తడబడుతూ.
అదోలా నవ్వాడు సుభాష్.
"ఇన్నాళ్ళకి నీ కళ్ళల్లో మెరుపు కనిపించింది. ఎందుకబ్బా అని గమనిస్తే నీ చూపు ఎటువైపు డైవర్ట్ అయ్యిందో చూసి షాక్ అయ్యాను—" అన్నాడు సుభాష్.
"షాక్ అవ్వడానికేముంది? అందమైన ఆడది కనిపించింది. చూస్తూ వుండిపోవాలనిపించింది. చూస్తున్నాను. అంతే!" అన్నాను.
పెదవి విరిచాడు సుభాష్ వ్యంగ్యంగా.
"నీ ఖర్మ!" అన్నాడు.
"దేనికి?"
"నీ కంటికి ఎవరో అదృష్టవంతురాలు నచ్చింది కదా, పెళ్ళి విషయం మాట్లాడేద్దాం అనుకున్నాను. తీరా చూస్తే, అది!" అన్నాడు.
"ఏయ్! అది ఏమిట్రా అది! ఆడదేమైనా పశువనుకున్నావా? అదీ ఇదీ అంటున్నావు? గివ్ రెస్పెక్ట్..." అన్నాను.
"ఓరి నాయనోయ్! యు ఆర్ వెరీ పొసెసివ్! ఆమె గురించి వింటే కళ్ళు తిరిగి పడిపోతావ్?" అన్నాడు సుభాష్.
"పెళ్ళయి పోయిందా?" సింపుల్ గా అన్నాను.
"ఆవిడకు పెళ్ళెందుకు నాయినా? పెళ్ళొక్కటే కాలేదు. మిగతావన్నీ ఐపోయాయి." అన్నాడు వ్యంగ్యంగా.
"సో వ్యాట్? నీకు కాలేదా? నాకు కాలేదా? మగాడికి పెళ్ళి కాకుండా పరస్త్రీతో సంబంధం వుంటే అదేదో ఘనకార్యం! అదే ఆడదానికి వుంటే తప్పా? ఇడియాటక్! ప్రేమారిడల్. ఎక్సట్రా మారిటల్ రిలేషన్*షిప్స్ గురించి నీలాంటి చదువుకున్న వాళ్ళు కూడా ఇంత పక్షపాత ధోరణిలో ఆలోచించడం....వెరీ బ్యాడ్!" అన్నాను.
ఆశ్చర్యంగా చూశాడు సుభాష్.
"మైగాడ్! నువ్విలా కూడా ఆలోచిస్తావని నాకు తెలీదే! వండ్రఫుల్! ఐతే నీకు ఆమెను ఖచ్చితంగా పరిచయం చెయ్యాల్సిందే! ఆమె మాటలు వింటే నువ్వు ఆమె భక్తుడవైపోతావ్! మహా తెలివైన ఆడది" అంటున్నాడు సుభాష్.
అదే క్షణంలో ఎవరో వాడ్ని పలకరించారు.
టాపిక్ డైవర్ట్* అయిపోయింది.
ఆ తర్వాత కేక్ కట్ చెయ్యటం, అతిధులంతా చప్పట్లు కొట్టటం, జన్మదిన శుభాకాంక్షలు చెప్పటం, కానుకలు ఇవ్వటం ఇవన్నీ జరిగిపోయాయి.
సుభాష్ అన్నమాట ప్రకారం ఆమెను పరిచయం చేసాడు.
గమ్మత్తుగా.
"హలో మిమ్మల్నే...ఒకసారిలా వస్తారా?" అని సడెన్ గా పిలిచాడు సుభాష్ ఆమెను.
ఆమె తలతిప్పి చూసి, కళ్ళు అంతంత చేసుకుని.... "హల్లో మిస్టర్ సుభాష్. హైద్రాబాదులోనే వున్నారా?" అంటూ దగ్గరకొచ్చేసింది.
"ఆఁ...అదిసరే...మీకు ఈ పార్టీలో ఒక అద్భుతమైన వ్యక్తిని పరిచయం చెయ్యాలనుకుంటున్నాను."
"ఈజిట్? ఎవరబ్బా అది! మీ గర్ల్ ఫ్రెండా? ఉడ్ బీ యా?" అందామె.
నా గుండె వేగంగా కొట్టుకుంది.
కొంతమంది గొంతులు అలా వుంటాయి.
కిక్ ఇచ్చేలా.

కోయిల గొంతులా వుండదు.
ఒక రకమైన కైపు నిండి వుంటుంది.
దానికి తోడు ఆమె మాట్లాడ్తే ఉచ్ఛారణా సౌందర్యం విశేషంగా ఆకట్టుకుంటోంది.
చక్కటి హావభావాలు.
వాయిస్ ఫ్రీక్వెన్సీ.
స్టయిల్ గెస్చర్స్ పంచ్.
నా చూపులు ఆమె గుండెల మీదకి అప్పటికే పది పన్నెండుసార్లు పాకి తప్పుకున్నాయి.
"నా గర్ల్ ఫ్రెండ్ ని మీకెందుకు పరిచయం చేస్తాను? మీకు ఇంట్రెస్టింగ్ గా వుండే బాయ్ ఫ్రెండ్ ని పరిచయం చేస్తాను..." అని నా వైపు తిరిగి...
"ఒరేయ్! ఇలారా?" అని పిలిచాడు.
ఆమె నావైపే చూస్తోంది.
రెప్ప వాల్చకుండా.
అదో గొప్ప కళ.
చూపులతో మనసుని ఉరితీయటం తెలిసిన కళ్ళకు మాత్రమే సాధ్యమైన హంటింగ్ అండ్ హాంటింగ్ ట్రెండ్.
"దిసీజ్ మై ఫ్రెండ్ అభినయ్"
"హాయ్__" అన్నాను.
"షీ ఈజ్ ఉషా...ది అదర్ నేమ్ ఫర్ నిషా!" నవ్వుతూ అన్నాడు సుభాష్.
"యూ సిల్లీ షటప్..." అంది మూతిని సున్నాలా చుట్టి, చిరుకోపంతో. అప్పటికే ఆమె మొహంలో సవాలక్ష భావప్రకటనలు.
అంతలో "హలో మిస్టర్ సుభాష్ కై సే హై" ఎవరో అరిచారు.
"హల్లో" అని చెయ్యి వూపి—ఉష వైపు దిరిగి__
"మీకు మా వాడినెందుకు పరిచయం చేస్తున్నానో తెలుసా? ఒంటరితనం శాపం కాదు వరం అని భావించే మూర్ఖత్వం నుంచి వాడిని బైటకి పడేయగల శక్తి మీకుందని__" అంటూ నవ్వి—
"ఆల్ ద బెస్ట్ అభి..." కొంటెగా నవ్వుతూ అన్నాడు నాతో.
"అరే. మీరెక్కడికెళ్ళిపోతున్నారు..." కంగారుగా అరిచింది ఉష.
అప్పటికే సుభాష్ పార్టీ కలకలంలో కలిసిపోయాడు.
"అయాం సారీ. వాడు లేకుండా ఇక్కడ మీకుండడానికి ఇబ్బందైతే__మనం తర్వాత కలుసులుందాం లెండి" అన్నాను.
ఆమె భృకుటి ముడిపడింది.
"అదేం లేదు లెండి. మొక్కుబడి తీర్చుకున్నట్టు మనని కలిపేసి జారుకుంటుంటే కలవరపడ్డానంతే" అందామె.
నేనేమీ మాట్లాడలేదు.
"రండి అలా సోఫాలో కూర్చుందాం." అందామె వెంటనే.

---

"నాకు ఈ పార్టీ వాతావరణం బాగా డిస్టర్బ్ చేస్తోంది. బయట లాన్ లో కాస్త ప్రశాంతంగా వుంటుందేమో."
"పార్టీ డిస్టర్బ్ చేస్తోందా? ఓ చిన్న సలహా ఇవ్వనా?" అందామె కనుబొమ్మలు గమ్మత్తుగా పైకెత్తి.
ఆమె దగ్గరనుంచి చూస్తుంటే ఇంతకు ముందు ఆమెలో కనిపించని మరెన్నో ప్రత్యేకతలు కనిపిస్తున్నాయి.
మంచి వర్ఛస్సు వున్న మొహం.
"చెప్పండి___" అన్నాను.
"అదిగో ఒక లార్జ్ బ్రాందీ అందుకోండి. పెగ్ లోపలికి వెళ్ళగానే ఈ కోలాహలం ఇన్*స్పిరేషన్ కలిగిస్తుంది."
"మందొద్దులెండి."
"ఏం మీరు తాగరా?"
"ఐడోంట్ ఎంజాయ్ ఆల్కహాల్."
"అన్న ప్రాశన రోజు ఆవకాయ పెట్టారనుకోండి. ఎంజాయ్ చేస్తారా? అంతే. దేనికైనా సమయం, సందర్భం, నియమం, స్టయిల్ వుండాలి. నా కంపెనీలో ఒక్క పెగ్ తీసుకోండి. యువిల్ లవ్ ఆల్కహాల్."
"నోనో___"
ఆమె భుజాలెగరేసింది.
"మీ ఇష్టం అభినయ్ గారూ. మీరు ఆల్కహాల్ ని ఎంజాయ్ చెయ్యలేదు అంటే మీకు ఎంజాయ్ చేసే విధానం తెలీదనుకోవాలిగానీ, తప్ప ఆల్కహాల్ ది కాదు. అసలు జీవితంలో ఏదైనా మనం ఎంజాయ్ చెయ్యలేకపోతున్నాం అంటే తప్పు మనలోనే వుంటుంది." ఉష మాట్లాడుతోంది.
నేను పూర్తిగా ఆమె మాటల మీద దృష్టి కేంద్రీకరించలేక పోతున్నాను.
ఆమె ముఖ కవలికలు నన్నెంతో ప్రభావితుడ్ని చేస్తున్నాయి.
ఆమె మొహంలో ఒక రకమైన గ్రేస్ వుంది.
బహుశా సెక్స్ అపీల్ అయ్యుండొచ్చు.
అందుకు కారణం ఆమె పెదవులు.
పై పెదవి కన్నా కింద పెదవి ఒకింత పెద్దది. అయినా నిండుగా చెక్కినట్లు వున్నాయి. పెదవుల చివర గమ్మత్తుగా ఒంపు తిరిగివుంది.
ఆమె నవ్వకపోయినా నవ్వినట్లు అనిపిస్తుంది.
అదీకాక ఆ పెదవుల విగింపులో రవ్వంత నిర్లక్ష్యం, కించిత్ డామినేషన్ కనిపిస్తోంది.
న్యాచురల్ షైన్ లిపిస్టిక్ అంటీ అంటనట్లు అద్దుకోవటంతో, చూపులు వేలుతో పెదవులపై సుతారంగా నిమిరి, సున్నితంగా ద్రాక్ష పండు నొక్కినట్లు నొక్కి స్లోగా నా పెదవులు ఆన్చి, చప్పరించాలని అనిపిస్తూంది.
ఐ బ్రోస్ షేప్ కూడా ఆ పెదవుల ఫార్మేషన్ కి తగినట్లు ఏదో ఆశ్చర్యాన్ని ప్రకటిస్తున్నట్లు ఆర్కే షేపుల్లో వున్నాయి.
హైచీక్ బోన్స్ వలన చెంపలు యాపిల్ ఆకారాన్ని పోలివున్నాయి.
బాగా లోనెక్ జాకెట్ కావటంతో, నాకెంతో ఇష్టమైన వృత్తాకారాలు సహానికి పైగా పలుచటి చీర మాటునుంచి స్పష్టంగా బ్రిస్క్ గా కనిపిస్తున్నాయి.
"పోనీ చిన్న పిల్లల్లా ఐస్ క్రీమ్ తిందామా?" అడిగిందామె.
"ఒద్దు. బ్రాందీ తెస్తాను..." అన్నాను వెంటనే.
ఆమె విస్మయంగా చూసి "చా...!" అంది.
నేను లేవబోయాను. ఆమె నా చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోపెట్టి, నేనున్నానుగా అని కళ్ళతోనే ప్రకటించి, లయబద్ధంగా నృత్య గమనంతో వెళ్ళి కాక్*టెయిల్ టేబిల్ దగ్గరికి చేరుకుంది.
ఆ హాల్లో ఎవరూ ఎవరినీ గమనించే స్థితిలో లేరు.
ప్రముఖుల పరిచయాలు వాటిని పటిష్ట పరుచుకునే హిపోక్రసీలు, డిప్లమసీలు, కోలాహలం, సందడి.
"తీసుకోండి�" అంది ఉష, ఒక గ్లాసును నాకు అందిస్తూ.
"అదేమిటి మీరు థమ్స్ అప్ తీసుకుంటున్నారా?"
"ష్...ఇది రమ్...చూసేవాళ్ళకి కూల్ డ్రింక్ లా వుంటుంది. ఇందులో థమ్స్ అప్ కలిపాను. మీకు బ్రాందీలో సోడా అలవాటేగా!" అందామె ప్రక్కన కూర్చుంటూ.
ఈసారి బాగా దగ్గరికి కూర్చుంది.
"అలవాటేం లేదు జస్ట్ ఎనీథింగ్..." అంటూ దిగబోయాను.
"ఆగండాగండి. ఛీర్స్..." తన గ్లాసు నా గ్లాసుకి తగిలించింది.
"చీర్స్" అన్నాను.
"చూడండి. కొంచెం కొంచెం సిప్ చేయండి. మాట్లాడుతూ వుండండి. లేదా నేను మాట్లాడేది శ్రద్ధగా వినండి. ఆత్రంగా అందుకునేదేదయినా రుచిగా వుండదు. స్లో. స్టెప్ బై స్టెప్. డ్రాప్ బై డ్రాప్..." నవ్విందామె.
ఆమె ఎన్నో రకాలుగా నవ్వగలదని అర్ధమయ్యింది.
సిప్ చేయకముందే కిక్ ఇస్తున్నట్లుంది ఆమె నవ్వు.
సిప్ చేసాను.
"మీరేం చేస్తుంటారు?"
"ఏమీ చెయ్యను..."
"అబద్ధం! నేను చెప్పనా మీరేం చేస్తుంటారో!" అందామె.
"చెప్పండి�"
"చూపులతో అందాల పరదాలు తొలగించి, తాకకుండానే శృంగార తాండవం చేస్తుంటారు" అందామె గోముగా.
శరీరంలో అతి సున్నితమైన భాగాన్ని నాలుక కొనతో టికిల్ చేసినట్లు ఒళ్ళంతా ఝల్లుమంది.
"నా మీద నిందలేస్తున్నారు" అన్నాను.
"నిందకీ, అభినందనకీ తేడా తెలీదని అనుకుంటానని అనుకుంటున్నారా?"
నా నోట మాట రాలేదు.
"మీరూ హైద్రాబాదేనా?"
"ఆఁ�"
"మద్రాస్ వచ్చేయకూడదూ?"
"మీది మద్రాసా?"
"కాదు. ప్రస్తుతం అదీ నా అడ్రస్. ఈ క్షణం బొంబాయిలో వున్నాను. మళ్ళీ మద్రాసు వెళ్ళిపోతాను."
"మీరేం చేస్తుంటారు?"
"సినిమాల్లో నటించే భాష రాని అమ్మాయిలకి నా గొంతు అరువు ఇస్తుంటాను..."
"డబ్బింగ్ ఆర్టిస్టా?" ఆశ్చర్యపోయాను.
"ఔదామని ప్రయత్నం. చాలా కాంపిటేషన్ వుంది. చిన్న చిన్న పాత్రలకు చేస్తుంటాను..."
"అదే మీ సంపాదనా?"
"కాదు..."
"మరి?"
"మీలాంటి వాళ్ళెవరయినా నాలో ఏదో ఉందని ఆశపడితే____వాళ్ళనుంచి గిఫ్ట్ గా డబ్బు తీసుకుని, కంపెనీ ఇస్తుంటాను."
"ఇదే విషయాన్ని కాస్త మొరటుగా చెప్పండి" అన్నాను వెంటనే.
"కాల్ గర్ల్ అనుకుంటున్నారు కదూ? కాదు. నేను నా శరీరాన్ని అంత సులభంగా అందరికీ అందించను! అందినట్లు అంది, అందబోతున్నట్లు భ్రమ కలిగించి�"
"ఛీ..." అప్రయత్నంగా నా నోట ఆ పదం వెలువడింది.
అమె ఉలిక్కిపడి చూసింది నా వైపు.
నేనూ ఉలిక్కిపడ్డాను.
ఆ మాట అన్నందుకు మాత్రమే కాదు.
నా గ్లాసు అప్పుడే ఖాళీ అయిపోయినందుకు.
ఆమె గ్లాసు అందుకుంటూ చెప్పింది___
"చూసారా? నేనింగా సగమైనా ఫినిష్ చెయ్యకుండా మొత్తం లాగించేసారు. స్లో అండ్ స్టడీ అన్నానా? అంత ఆత్రం వద్దబ్బాయా" అంటూ గ్లాసుతోనే సున్నితంగా నా చేతిమీద కొట్టి లేచి నిల్చుంది.
బ్రాందీ ప్రభావమో ఏమో, ఆమె నడుస్తు వెళుతుంటే ఆ కదలికలకి ఎన్నడూ లేనంత ఉద్రిక్తత. రక్తం వేడెక్కింది.
నా మనసులో ఉష ఒక సమ్మౌహనాకృతిలా ముద్ర పడుతోంది.
ఆమెనే చూస్తున్నాను.
కాక్*టెయిల్ టేబిల్ దగ్గర ఆమె నెవరో పలకరించారు.
ఎంతో మర్యాదగా మాట్లాడి తప్పించుకుంది.
తన చేతిలో వున్న రమ్ కాస్త ఎత్తి గటగటా తాగేసి, మళ్ళీ రెండు గ్లాసులు నింపింది.
ఇటే వస్తోంది.
నాకు రాత్రిళ్ళు అప్పుడప్పుడు కలలొస్తుంటాయి.
వందలాది నగ్న స్త్రీలు తమ మహోన్నత వక్షశిఖరాలతో నా మీదకి దాడి చేస్తున్నట్లు.
రెండు చేతుల్లో రెండు గ్లాసులు పట్టుకుని ఉష వస్తూంటే____ఆమె కన్నా ముందు నన్ను చేరుకోడానికి ఆమె ఘన వక్ష ద్వయాలే పెల్లుబికి వస్తున్నట్లు కనిపిస్తోంది.
పొట్టమీద చీర పక్కకు జరిగిపోయి వుండటంతో, పలుచటి పొట్టమీద సుడి దిరిగినట్లున్న బొడ్డు సంపంగి మొగ్గలా కనిపిస్తోంది.
గ్లాసు నా చేతిలో పెట్టి, చీరని బొడ్డు మీదకి లాక్కుని____
"ఇప్పుడ్ధమయిందా మీ కళ్ళు చేసే ఘనకార్యం ఏమిటో!" అంది చిలిపిగా చూస్తూ.
"అయామ్ సారీ" అన్నాను.
"ఎందుకు సారీ? దేవుడు కళ్ళు ఇచ్చింది ఎందుకు? చూడటానికి! ఇక నేను ఈ డ్రెస్ లో వున్నది ఎందుకు? మీకో రహస్యం చెప్పనా! పెదవులకి రంగు రాసుకునేదెందుకు? ఏయ్ మగాడా? ఇవి ముద్దు పెట్టుకోవడానికి పసందయిన పెదవులు సుమా అని హెచ్చరించడానికి! స్లీవ్ లెస్ జాకెట్ వేసుకునేదెందుకో తెలుసా? జుత్తు సవరించుకోడానికి. చేతులు పైకెత్తితే, నేను మేకప్ కోసం ఎంత కేర్ చేసుకుంటానో, నా అందం మీద నా కెంత నమ్మకం వుందో, ఆ నున్నదనాన్ని బట్టీ మీరు అంచనా వేసుకోడానికి! ఇక బొడ్డుకి ఇంత క్రిందగా చీరెందుకు కట్టుకుంటానో తెలుసా? క్రీడారంగానికి బౌండ్రీ లిమిట్స్ తెలియజేయడానికి!" అంది ఉష.
"అందరూ అలాగే అనుకుంటారా?"
"అందరి విషయం నాకు తెలీదు. ఇది నా స్వవిషయం. ఇతరుల గురించి, ముఖ్యంగా ఇతర ఆడవాళ్ళ గురించి నేను కామెంట్స్ చేయను. ఎందుకో తెలుసా? నాలుగు గోడల మధ్య, చీకట్లో, పాత పట్టి మంచంమీద మొక్కుబడి చెల్లించుకునే పాదివృత్యం పట్ల నాకున్న గౌరవం! ఆర్గాశం అనే పదానికే అర్ధం తెలీని అమాయకత్వం పట్ల నాకున్న సానుభూతి" అంది ఉష.
శృంగారశాస్త్రాన్నీ కాచి వడబోసిన వాత్స్యాయనిలా గోచరిస్తోంది ఉష నా కళ్ళకి.
"మీతో ఎవరెవరుంటున్నారు?" అన్నాను వెంటనే.
"మీకులాగే ఒంటరిదాన్ని! ఐతే నేను ఒంటరితనాన్ని ఎప్పుడూ ఫీలవ్వను. ఆ ప్రపంచం అనే విశాల భవనంలో నా ఇల్లు ఒక గది అనుకుంటాను�అటువంటప్పుడు నాతో ఎవరెవరుంటారు అంటే ఏం చెప్పను? అందరూ� ఎనభై కోట్ల భారతీయులు" అందామె.
"మై గుడ్ నెస్! అంత పరిధి భరించడం కష్టం. మీ గదివరకూ ఐ మీన్ మీ ఇంటివరకూ పరిమితం కాలేరా?"
"ఆడదానికి పెళ్ళయితే ఇంటికి పరిమితం కాగలదు" గంభీరంగా చెప్పిందామె.
"చేసుకోండి."
"మీరు చేసుకుంటారా?" వెంటనే అడిగింది ఉష.
నా గుండె వేగంగా కొట్టుకుంది.
"అంత అదృష్టమా?" అన్నాను.
నిర్ఘాంతపోయి చూసిందామె నావైపు.
మరుక్షణం వ్యంగ్యంగా నవ్వింది.
"రెండో పెగ్ మహిమ. మీరింత ఇమోషనల్ అని నేనూహించలేదు. పెళ్ళంటే ఏమనుకుంటున్నారు? మాటలా?" అందామె.
"చాలా పెళ్ళిళ్ళు మాటలే, కొన్ని కేవలం కలలు. కొన్ని జస్ట్ సంఘటనలు, కొన్ని యాక్సిడెంట్లు. నా దృష్టిలో పెళ్ళంటే అదో నవజీవన బాంధవ్యం" అన్నాను సీరియస్*గా.
ఫకాలున నవ్వేసింది ఉష.
మనం నాన్సెన్స్ మాట్లాడుకుంటున్నాం కదూ!" అందామె.
"నాకలా అనిపించటం లేదు. ఐతే మందు మాత్రం నిజంగానే జీవితంలో మొట్టమొదటిసారి ఎంజాయ్ చేస్తున్నాను. ఈ శుభసందర్భములో మీకో పచ్చినిజం, నా మనసులోని మాట�ఫ్రాంక్ గా చెప్పాలనుకుంటున్నాను" అన్నాను.
"వద్దు. చెప్పొద్దు" వెంటనే అంది ఉష. నేను ప్రశ్నార్థకంగా చూసాను. ఆమె ఒక్కక్షణం నా కళ్ళల్లో ప్రతిఫలిస్తున్న భావోద్వేగాన్ని గమనించి-చిరునవ్వు నవ్వి�
"అది నిజంగా మీ మనసులో మాటైతే రేపు కూడా మీకు జ్ఞాపకం వుంటుందిగా!" అడిగింది సౌమ్యంగా.
"ష్యూర్...రేపేమిటి? జీవితాంతం గుర్తుంటుంది."
"నేను హోటల్ సావన్ కాంటినెంటల్ లో వున్నాను. రూంనెంబర్ సిక్స్ జీరో జీరో. రేపు ఉదయం ఫోన్ లోనయినా ఫర్వాలేదు, చెప్పండి- ఇప్పుడొద్దు ప్లీజ్" అంది.
"ఆ రూంలో ఎవరెవరుంటున్నారు?" అన్నాను.
ఆమె అదోలా చూసింది.
"మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నేనూ అదే హోటల్లో మరో రూమ్ తీసుకుందామనీ�" అన్నాను.
ఆమె చెయ్యి నా చేతిమీద పడింది.
"మరో రూం ఎందుకు? నా గదిలోనే ఇండొచ్చు. కానీ మీఫ్రెండ్ అదే సుభాష్ గారు�" అర్ధోక్తిలో ఆగిపోయింది.
"వాడికి ఇదే ఊళ్ళో సవాలక్ష పనులున్నాయి. బోలెడన్ని అడ్రస్ లున్నాయి. వాడిని మళ్ళీ హైద్రాబాద్ లోనే కలుసుకుంటాను____" అన్నాను.
ఆమె నా చెయ్యి నొక్కి వదిలింది. ఇద్దరం ఒకరి కళ్ళలోకి ఒకరు తదేకంగా చూసుకున్నాం. ఏమాత్రం ఛాన్స్ దొరికినా ఆమె బ్రెస్ట్ లైన్ వైపే చూస్తున్నాను.
"రండి. అందరూ ఫుడ్ మీద దాడి చేస్తున్నారు. లెట్స్ జాయిన్ దెమ్" అంది ఉష.

[Milf rider]

ఓకే. ఓకే. ఒకే...నో ఎక్సప్లనేషన్ నౌ..." నా మాటలని కట్ చేసాడు సుభాష్.
"మీరిద్దరూ నాకు ఎవరికి వారే రెండు ఆసక్తికరమైన మనస్తత్వాల్లా కనిపించారు. నాకు ఉషదో పెద్ద ఇంటిమెసే లేదు కానీ వీడు నాకు బాగా తెలుసు. ఐతే ఉష గురించి నేను విన్నదీ, చూస్తున్నదీ, మాట్లాడినప్పుడు అర్ధమయిందీ అంతా కలిపి ఆలోచిస్తే-ఒక కోణంలో ఇద్దరూ మేధావులేననిపిస్తుంది. ఒక కోణంలో ఇద్దరూ మూర్ఖులే అనిపిస్తుంది. ఒక్కోసారి మీ మాటలు వింటుంటే-ఆకాశమంత ఎత్తు ఎదిగిన చైతన్య శిఖరాల్లా కనిపిస్తారు. ఒక్కోసారి మీ జీవనవిధానం, మీ చర్యలు గమనిస్తే పాతాళకూపంలో కూరుకుపోయిన పిగ్మీల్లా కనిపిస్తారు. మీ ఇద్దరినీ ఒకరికొకరిని పరిచయం చేయటంలో నా ఉద్దేశ్యం ఏమిటంటే— ఉష వలన అభినయ్ కి, అభినయ్ వలన ఉషకీ...పరస్పరం ఏదో గొప్ప ప్రయోజనం కలుగుతుందనీ, ఒక సంచలనాత్మక పరిణామానికి నాంది అవుతుందనీ, ఏదో ఒక అద్భుతం జరుగుతుందనీ. నేననుకున్నది జరగకపోయినా, ఒకరి వలన ఒకరికి ఎటువంటి నష్టం జరగదని నాకు సంపూర్ణ విశ్వాసం! నేను మీకు మనవి చేసేది ఒక్కటే! ఈ క్షణం నుంచి సుభాష్ ని మర్చిపోండి! ఏ క్షణంలోనయినా నేను గుర్తుకొస్తే అది పాజిటివ్ థాట్ అయ్యుండాలే తప్ప—నన్నెప్పుడూ తిట్టుకోకండి, శపించకండి—ఐ విష్ యు ఆల్ ద బెస్ట్. మీ జీవితాల్లో జరిగే ఏ సన్నివేశాలకయినా, ఏ మలుపులకయినా, ఏ పర్యవసానాలకయినా—మీరే బాధ్యులు సుమా!" అన్నాడు సుభాష్ గంభీరంగా.
వాడింత గంభీరంగా ఉపన్యసించ గలడని ఆ క్షణంలోనే తెలిసింది.
వాడి సంకల్పంలోని పవిత్రత నాకెంతో నచ్చింది.
"నాకో మంచి ఫ్రెండ్ ని పరిచయం చేసినందుకు థాంక్స్..." అన్నాను వాడిని కౌగిలించుకుంటూ.
"నేను మంచి ఫ్రెండ్ నని ఎందుకనుకుంటున్నారు అభినయ్ గారు! మీకు నా గురించి ఏమీ తెలీదు కాబట్టీ అలా అనిపిస్తుంది. సుభాష్ గారి సమక్షంలో మీకు నాగురించి ఒక నిఖార్సయిన నిజం చెప్పాలనుకుంటున్నాను" అందామె.
"ఏమిటది?" అన్నాడు సుభాష్.
"అయామ్ ఎ బ్యాడ్ గర్ల్. ఉష అనే నేను చాలా చెడ్డ అమ్మాయిని తెలుసా?" అంటోందామె.
నేనూ, సుభాష్ ఏకకాలంలో పగలబడి నవ్వేసాం.
"వండ్రఫుల్! నేను బ్యాడ్ గర్ల్ నని నిజాయితీగా తనంతట తానే ఒప్పుకోవటంతోనే పాపప్రక్షాళనమైపోతుందని పెద్దలంటారు. నిజమైన బ్యాడ్ గర్ల్ కి తను బ్యాడ్ గర్ల్ అని తెలీదు, తెలిసినా ఒప్పుకోదు. కాబట్టి-ఐ సర్డిఫై...ఉషా ఈజ్ ఎ గుడ్ గర్ల్" అన్నాడు సుభాష్.
అదే క్షణంలో ఆ ఇంటి నౌకరు వచ్చాడు.
వాడి చేతిలో ఒక సూట్ కేసు, ఒక బ్రీఫ్ కేసు వున్నాయి.
"ఓరినీ! నాదెందుకు తెచ్చావురా? ఈ బ్రీఫ్ కేసొక్కటే తెమ్మన్నానుగా?" అన్నాడు సుభాష్. వాడి చేతిలోంచి నా బ్రీఫ్ కేసు అందుకుని నాకందిస్తూ.
"విష్ యు ఆల్ ది బెస్ట్ బోత్ ఆఫ్ యూ" అన్నాడు.
అప్పుడన్నదామె.
"నన్ను పరిచయం చేసినందుకు అభినయ్ గారు థాంక్స్ చెప్పారు. నేను ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నానో తెలుసా?"
"ఏమిటి?"
"జీవితంలో మొట్టమొదటిసారి ఒక మగాడిని చూడగానే—అతని ఛాతీమీద తలవాల్చి పడుకోవాలనిపించేంత ఇంట్రెస్టింగ్ ఇన్*స్పిరేషన్ కలిగింది ఇతన్ని చూడగానే. థాంక్స్ ఫర్ దట్" అంది.
నా గుండె అట్టడుగున హఠాత్తుగా ఏదో తలుపు తెరుచుకున్నట్లు గమ్మత్తయిన ఫీలింగ్ కలిగింది.
ఇద్దరం బైటికి వచ్చేసాం జగన్ మోహన్ దేశాయ్ గారి బంగళాలోంచి.
రాత్రి పది గంటలు దాటుతోంది.
ఒక తెల్లని మారుతీ కారు వచ్చి మా ముందు ఆగింది.
"రండి-కూర్చోండి..." బ్యాక్ డోర్ తెరిచి నన్ను లోపలకి ఎక్కమని చెప్పింది ఉష.
"ఈ కారు మీదా?" అని అడగాలనిపించింది.
అడగలేకపోయాను.
ఐతే నా మనసులోని ప్రశ్న ఆమె గ్రహించినట్లుగా కారులోకి ఎక్కిన తర్వాత, నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ, జవాబు ఇచ్చింది.
"హోటల్ సావన్ కాంటినెంటల్ ఎం.డి. నాకు మూడేళ్ళుగా తెలుసు. నేను కనిపిస్తే చాలు ఐస్ అయిపోతాడు. బొంబాయి ఎప్పుడొచ్చినా సావన్ లోనే దిగుతాను. నా రూం బిల్ తీసుకోడు. ఏది కావాలంటే అది ఇస్తాడు. కారు పంపించనా అని అతనే అడుగుతాడు. అతనికి నేను కావాలని నాకు తెలుసు. కానీ నేనతనికి దొరికిపోయాననుకోండి. ఈ మర్యాదలు ఇక జరగవు, వాడుకుంటాడు. డబ్బు పడేస్తాడు. ఇంతవరకు నామీద సుమారుగా పదిహేనువేల రూపాయలు ఖర్చు చేసి వుంటాడంటే ఎవరూ నమ్మరు. ప్రతిసారీ నేనతనికి మర్నాడే లొంగిపోబోతున్నాననే భావన కలిగించి, తప్పించుకుంటూ వుంటాను. క్రితం సారి నేను రూం ఖాళీ చేస్తున్నానని చెప్పగానే, నా గదిలోకి వచ్చి, చాలా చనువుగా నా చుట్టూ చేతులు వెయ్యబోయాడు. నేనతనివైపు ఎంత క్రూరంగా చూసానో నాకింకా జ్ఞాపకం వుంది. మంత్రించినట్లు ఆగిపోయాడు. పాపం అతని మీద జాలి వేసింది. అయినా నేనతనికి లొంగలేదు. అందుకే ఈసారి మూడు నెలల తర్వాత బొంబాయికి రాగానే, అతని హోటల్ కి ఫోన్ చేసి, వస్తున్నానని చెప్పి, రాగానే అతన్ని నా గదిలోకి ఆహ్వానించి, నేనే అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుని, గట్టిగా ముద్దుపెట్టుకున్నాను..." అంటూ కిలకిల నవ్వి, "ఆ ముద్దు ప్రభావం ఏమిటో తెలుసా? నేను కనిపిస్తే చాలు నా కాళ్ళ చుట్టూ తోకాడిస్తూ తిరిగే పెంపుడు కుక్క అయిపోతున్నాడు!" అంది ఉష.
నేనామెవైపు రెప్పవాల్చకుండా చూస్తుంటే—
"నామీద అసహ్యం కలుగుతోందా? కమాన్, టేకిట్ ఈజీ..." నా తొడ మీద చెయ్యివేసి నొక్కింది.
కారు 'సావన్ కాంటినెంటల్' లోనికి ప్రవేశించింది.
మేము కిందకు దిగాం.
"మేమే సాబ్, జడేసాబ్ ఘర్ మే హై. ఆప్ కో ఫోన్ కర్నేకో బోలే..." అన్నాడు సర్దార్జీ డ్రయివర్.
అతన్ని ఎగాదిగా చూసి ముందుకి కదిలింది ఉష.
నేనామె తైతక్కలాడే పిరుదులను చూస్తూ ఫాలో ఔతున్నాను.
నేనెక్కడో చదివిన మాటలు అప్రయత్నంగా జ్ఞాపకం వచ్చాయి.
ఒక అందమైన, తెలివైన ఆడది ఎటువంటి మగాడినైనా...కీలుబొమ్మలా మార్చుకోగలదు.

[Milf rider]

గదిలోకి వెళ్ళగానే ఆమె తలుపులు వేసి, తుఫానులా దూసుకొచ్చి, నన్ను హఠాత్తుగా కౌగిలించుకోవటం నాకాశ్చర్యం కలిగించింది.
నా షర్టు పైబటన్ తీసేసి, ఛాతీమీద రింగులు తిరిగిన వెంట్రుకల మధ్య గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది ఉష.
"మీరు ఎక్సర్*సైజ్ చేస్తారా? బండరాయిలా వుంది మీ బాడీ" అందామె.
నేను జవాబివ్వలేదు.
"షర్టు ప్యాంటు విప్పేసి లుంగీ కట్టుకోండి" అందామె మళ్ళీ.
ఆమె బాత్*రూంలోకి వెళ్ళింది.
నేను చక చక దుస్తులు మార్చుకున్నాను.
నా ఒంటి మీద లుంగీ మాత్రమే వుంది.
నిలువుటద్దంలో నా రూపం నాకు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.
ఆరడుగుల ఎత్తుంటాను.
ప్రత్యేకించి వ్యాయామం చెయ్యకపోయినా, చాలా చిన్నతనం నుంచి ఫుట్ బాల్, వాలీ బాల్ ఆడే అలవాటుండేది. ఒళ్ళంతా చెమట ముద్దయిపోయేలా ఆడేవాడిని. నా ఫిజిక్ ని అభినందించిన వాళ్ళెందరో నా జీవితంలో తారసపడ్డారు.
ఐదేళ్ళ క్రితం ఓ కాల్ గర్ల్ నన్ను నగ్నంగా చూసి — పిచ్చి ఆనందంతో అరిచి నన్ను తుఫానులా చుట్టేసి - "ఫెంటాస్టిక్, ఒళ్ళంతా ఇలా ఎలుగుబంటిలా వెంట్రుకలుండే మగాడు గ్రేట్ ఇన్ బెడ్ అంటారు. కమాన్!" అని అభినందించింది.
హెరిడిటరీ.
నాన్న కూడా నాకులాగే వుండేవాడు.
బాత్ రూం తలుపు తెరుచుకుని ఆమె ఇంటర్నేషనల్ లక్స్ పరిమళాలు వెదజల్లుతూ, వొంటికి టర్కిష్ టవల్ బిగించుకుని వచ్చింది.
"స్నానం చేస్తారా?" అడిగింది ఉష.
నేను బాత్ రూంలోకెళ్ళి స్నానం చేసి వచ్చేసరికి ఆమె డబుల్ కాట్ మీద మెడవరకూ కప్పుకుని పడుక్కుని వుంది.
నేను వెళ్ళి ఆమెకు కొంత దూరంలో పడుక్కున్నాను.
ఆమె గొంతు తగ్గించి మెల్లిగా అంది...
"ఒంటిమీద నూలు పోగులేదు తెలుసా? ఈ బ్లాంకట్ తప్ప"
ఒక్క క్షణం నేను మాట్లాడలేదు.
బరువుగా వూపిరి పీల్చి వదిలాను.
నా మస్తిష్కంలో రూపు దిద్దుకుంటున్న సహస్రాంశాలన్నిటినీ పోగు చేసుకుంటూ, సీలింగ్ వైపు తదేకంగా చూస్తూ మెల్లిగా అన్నాను__
"ఉషా...!"
"ఊ...? దగ్గరకొచ్చి పడుక్కోవచ్చుగా?" గోముగా అందామె.
"పడుక్కోవచ్చు. అంతేకాదు, ఇద్దరం ఒక్కటైపోవచ్చు. కానీ... నేనిప్పుడప్పుడే మిమ్మల్ని అందుకోవాలని అనుకోవటం లేదు."
"ఎందుకు?" చటుక్కున నావైపు ఒత్తిగిల్లుతూ కుతూహలంగా అడిగింది.
"అందినట్లు అంది అందబోతున్నట్లు భ్రమ కలిగించి అందరినీ ఆడించినట్లు...నన్ను మీరు ఆడించటంలేదని నాకు తెలుసు. నేను మిమ్మల్ని ఇప్పుడంటే ఇప్పుడు అందుకోగలననీ నాకు తెలుసు. కానీ నన్ను క్షమించండి. మన పరిచయం కొన్ని గంటలక్రితమే అయినా...ఎందుకో నాకు మీ మీద వ్యామోహం కలుగుతోంది. మిమ్మల్ని చూసిన క్షణం నుంచీ నా మనసులో మీరే! రేపు ఉదయం నా మనసులోని మాట చెప్పమని మీరు కోరినా, అయాం సారీ, నేను దాచుకోలేకపోతున్నాను. నేను మిమ్మల్ని పెళ్ళి చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను!" అన్నాను.
అదిరిపడి లేచి కూర్చుందామె.
మెల్లిగా తలతిప్పి ఆమెవైపు చూసాను.
ఆమె వంటి మీద బ్లాంకట్ జారిపోయినట్లు ఆమె గమనించిందో లేదో నేను గమనించే స్థితిలో లేను.
ఆమె మెడ క్రిందకు పాకింది నా చూపు.
అద్భుతం. అపూర్వం. అమోఘం.
నా ఫాంటసీ ఫంటాస్టిక్ గా సాక్షాత్కరిస్తోంది.
ఆమె ఉఛ్వాస నిశ్వాసలకి కుంకుడు గింజల్లాంటి ఆమె టిప్స్ సన్నగా ప్రకంపిస్తోంటే—యుద్ధానికి సిద్ధంగా స్టెన్ గన్స్ స్టిఫ్ గా పట్టుకుని అలెర్ట్ గా నిల్చున్న సైనికులు జ్ఞాపకం వచ్చారు.
"రియల్లీ సారీ ఉషా, రేపు ఉదయం మళ్ళీ ఇదే మాట చెప్తాను, మర్చిపోకుండా యధాతధంగా చెప్తాను. ఇప్పుడు నిద్రపోండి —" అన్నాను.
"నో! నేను సిన్సియర్*గా నమ్ముతున్నాను, ఈ మాట మీ గుండె లోతుల్లోంచి తన్నుకొచ్చిందని! ఐతే...ఐతే...మీకు నా గతం గురించి, నా జీవితం గురించి సరిగ్గా తెలీదు కాబట్టి..." ఆమె ఏదో అనబోయింది.
"ఒద్దు. నాకు మీ గతం వద్దు ఉషా."
"నాకు కావాలి అభినయ్ జీ. నా గతం మీరు తెలుసుకోవటం నాకు కావాలి. నా గతం, నా మనస్తత్వం తెలిస్తే మీరెంత తొందరపాటు మాట అన్నారో గ్రహిస్తారు. నాలాంటి ఆడదాన్ని పెళ్ళి చేసుకుంటే — ఎన్ని కష్టాలు ఎదుర్కోవలసి వస్తుందో మీరు ఊహించలేకపోతున్నారు. నేనేమి పతివ్రతను కాను. అఫ్కోర్స్ వేశ్యని కాల్ గర్ల్ నీ అంత కన్నా కాను. నన్ను పెళ్ళంటూ చేసుకుంటే నా మొట్టమొదటి భర్త మీరవుతారేమో తప్ప — మొట్ట మొదటి మగాళ్ళు మాత్రం మీరు కారు! పది మంది ... కనీసం పదిమంది... మగాళ్ళతోనైనా నేను..." అంటోంది ఉష.
"నోనో...డోంట్ డోంట్ టెల్ మీ" అరిచాను.
ఆమె విశ్మయంతో నోరు మూసుకుంది.
నేను లేచి కూర్చున్నాను.
"ఉషా! ఈ క్షణంనుంచి నేను నిన్ను నువ్వూ అని ఏకవచనంతో పిలుస్తాను. నువ్వు కూడా నన్ను దయచేసి మీరు అనవద్దు. మనం పెళ్ళి చేసుకున్నా చేసుకోకపోయినా, మనం మంచి మిత్రులుగా ఉండిపోదాం. కానీ మనం పెళ్ళి చేసుకోకపోతే—మన శరీరాలు మాత్రం దూరంగానే ఉంటాయి. మనమధ్య పెళ్ళయ్యేంతవరకూ సెక్స్ నిషేదించబడింది" అన్నాను సీరియస్*గా.
"పెళ్ళంటే ఏమనుకుంటున్నావ్ అభినయ్?" సూటిగా అడిగింది ఉష.
"ఒక ఆడదీ, ఒక మగాడు కలిసి బ్రతకడానికి ఈ సంఘం కోసం చేసుకునే ఎగ్రీమెంట్" అన్నాను.
"నీకూ—నాకూ ఇష్టమైతే మధ్యలో ఈ సంఘం ఏమిటి బుల్ షిట్!" అందామె.
"సంఘం అనేది లేకపోతే, సంఘం పట్ల మనిషికి ఒక నైతిక బాధ్యత లేకపోతే...ఇది అరణ్యం అవుతుంది, జనారణ్యం! మనం మృగాలమౌతాం. జస్ట్ యానిమల్స్" అన్నాను.
"మేన్ ఈజ్ ఎన్ యానిమల్!"
"నో...ఎ సోషల్ యానిమల్" సరిదిద్దానామెను.
"తప్పు! అది హిపోక్రసీ. నైతిక బాధ్యతలు, కట్డుబాట్లు, ఆచారాలు ఇవన్నీ ప్రకటించడానికి బోధించడానికే ఆచరించడానికి కాదు... చూపించనా?ఎంతమంది..." అంటోందామె.
"వద్దు..." కట్ చేసాను. "నువ్వు చెప్పదల్చుకున్నది నాకు తెల్సు. నేరస్తులను చూపించి ఇది సంఘం, ఇదే శాసనం అనుకోవటం తప్పు" అన్నాను.
"నాలో ఏం చూసి పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటున్నావ్?"
"సెక్స్ అపీల్! ది ప్రవోకింగ్ లేడీ ఇన్ యు! శారీరకంగా నేను స్వప్నాల్లో ఆవిష్కరించుకున్న శిల్ప సౌందర్యం జీవం పోసుకుని నా ముందు ప్రత్యక్షమైనట్లు అనిపించింది నీ శరీర లావణ్యం చూడగానే! ఒక గొప్ప ఆడదానిలో ఈ లక్షణాలుండాలి అని నా వరకూ నేననుకున్న ప్రత్యేకతలన్నీ నీతో మాట్లాడుతూంటే నాకు కనిపించాయి. నీ అనుమతి లేకుండా, అయాం సోసారీ! నిన్ను నేను మానసికంగా పెళ్ళిచేసుకున్నట్లుగానే భావిస్తున్నాను."
"యు ఆర్ మ్యాడ్ అభినయ్" కోపంగా అంది ఉష.
"యస్! మ్యాడ్ ఫర్ యూ" ఏదో అయస్కాంతపు శక్తి నా చూపులని ఆమె గుండెల వైపు లాగేస్తోంటే చూపు తిప్పుకున్నాను.
"నన్ను కాసేపు మాట్లాడనిస్తావా అస్సలు" అనడిగిందామె.
ఆమెవైపు చూసి చిరునవ్వుతో అన్నాను—"ఊ...ప్రొసీడ్!"
"నన్ను పెళ్ళి చేసుకుని భర్తగా నన్ను శాసించగలనని అనుకుంటున్నావేమో..."
"శాసించను. లాలిస్తాను, ప్రేమిస్తాను."
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ" వ్యంగ్యంగా అందామె.
"అది నువ్వు భావిస్తే"
"నువ్వు మాట్లాడొద్దు అభినయ్! జస్ట్ విను... అంతే" అందామె ఆవేశంగా.
సరేనన్నట్లు తలూపాను.
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ. సెక్స్ ఒక ఎడల్ట్ ఫాంటసీ. పెళ్ళి ఈ రెండు ఫాంటసీల మధ్య ఉధ్భవించిన హంబక్. హుళక్కి! నాకు కొన్ని పెర్వర్షన్స్ ఉన్నాయి, సరదాలున్నాయి, ఇష్టాలున్నాయి, ఆశలున్నాయి, కోరికలున్నాయి. పెళ్ళి పేరుతో వాటిని సమాధి చెయ్యలేను—"
"వన్ మినిట్! సారీ ఫర్ ద ఇంటరప్షన్. నా దగ్గర డబ్బుకు కొదవలేదు. లంకంత ఇల్లు వుంది, కండల్లో బలం వుంది. నీ సంతోషం కోసం నువ్వేం చేస్తానని అన్నా నాకభ్యంతరంలేదు. నేను నీకు ఏదయినా ఇవ్వలేకపోయిన పక్షంలో నువ్వు ఎక్కడయినా ఎప్పుడయినా పొందగలిగినా నాకేమీ అభ్యంతరముండదు. నన్ను వదిలి వెళ్ళకుండా నాతోనే ఉండిపో! అంతేచాలు" అన్నాను.
ఉష నాకు దగ్గరగా జరిగింది.
నా మొహానికి ఆమె మొహం ఎంత దగ్గరగా ఉందంటే కిక్ ఇచ్చే ఆడతనపు పరిమళం, ఆ వెచ్చటి ఊపిరి...నేను ఫీల్ ఔతున్నాను.
"అభినయ్! ఈ ప్రపంచంలో ఏ ఒక్క మగాడయినా ఏదైతే ఇవ్వగలడో అది నువ్వు నాకు ఇవ్వగలవని నాకు పూర్తి నమ్మకముంది. అయాం ఎ స్పెషలిస్ట్ ఇన్ సెక్స్! కాబట్టీ నేను నీకు కొత్త పాఠాలు నేర్పించగలను. శారీరకంగాఎన్నో ఎన్నెన్నో అద్భుతాలు చేయగలను. ఐ కెన్ డూ వండర్స్ విత్ యు! కానీ మానసికంగానే నేను నీకు పూర్తి తృప్తినివ్వలేనేమోనని..." అని ఒక్కక్షణం ఆగి—
"ఓకే. ఒక షరతు! నేను నీకు నచ్చకపోయినా, నువ్వు నాకు నచ్చకపోయినా, ఏ క్షణంలోనయినా మనం ఒకరినొకరు వదిలి వెళ్ళిపోవచ్చు. నేను నీకు భార్యగా రావడానికి నీ షరతులేటో చెప్పు వింటాను" అంది.
"నాకు నువ్వు కావాలి. అంతే! షరతులంటూ ఏమీలేవు."
"తర్వాత పొరపాటు చేసానని అనిపిస్తే..."
"నెవ్వర్___అభినయ్ పొరపాట్లు చెయ్యడు. చేస్తే బాధపడడు."
"మాటలు కాదు లీగల్ అగ్రిమెంట్ కావాలి. ఇద్దరం కలిసి డాక్యుమెంట్స్* రాసుకోవాలి. నా షరతులన్నిటికీ నువ్వంగీకరిస్తున్నట్లు రాసిస్తే...మన పెళ్ళి" అందామె.
"ఓకే. నాకు ఏ డాక్యుమెంట్స్* అక్కరలేదు. నీకు కావాలంటే రాసిస్తాను. తప్పకుండా..." అన్నాను.
ఉష నావైపు నమ్మలేనట్లు చూసింది.
"నేను నిన్ను మోసం చేస్తే?"
"నన్ను మోసం చేయాలని నీకనిపిస్తే అది కూడా నెరవేర్చుకునే అవకాశం నీకు కలిగిస్తాను. నా అనుమతి లేకుండా నాకు తెలీకుండా నువ్వు నన్ను ఒకే ఒక్కసారి మాత్రమే మోసం చేయగలవు— అదే ఆఖరిసారి ఔతుంది" అన్నాను.
ఆమె పెదవులు ముచ్చటగా బిగుసుకున్నాయి.
వెనువెంటనే ఆ పెదవుల మీద ఒక దరహాసం లాస్యం చేసి అదృశ్యమయ్యింది.
"అంటే...నేను నిన్ను మోసం చేస్తే ఆత్మహత్య చేసుకుంటావా?"
"నేను మూర్ఖుడ్ని కాను. ఆత్మహత్య చేసుకునే వాళ్ళంటే నాకు పరమ అసహ్యం."
"నన్ను హత్య చేస్తావా?"
"నేను పిచ్చివాడ్ని కాను. నానుంచి అటువంటి ప్రమాదాలెప్పుడూ రావు" అన్నాను ధీమాగా.
ఆమె ఒక్క నిమిషం నా మొహంలోకి అలా చూస్తూనే వుంది.
ఆమె పెదవులు వణుకుతున్నాయి.
చటుక్కున నా మొహాన్ని తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని—
నా పెదవులకి తన పెదవులు ఆన్చి—
గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని—
నా పెదవులను చప్పరిస్తూ—
తన వెచ్చని నాలుకను నా నోట్లోకి జొనిపి, నా నాలుకని అందుకుంది

ఆ రాత్రి నన్ను ఒక లక్షసార్లయినా ముద్దుపెట్టుకుంది ఉష.
నేను మనసుని ఎంత అదుపులో పెట్టుకున్నానో నాకు తెలుసు.
ఆమె మహోన్నత వక్ష శిఖరాలు నా కళ్ళముందు కదలాడుతున్నా నేను చేతులు చాచలేదు.
నా గుండెల మీద తలవాల్చి నిద్రపోయిందామె.
ఉదయమే టెలిఫోన్ నిద్రలేపింది.
ఆమే రిసీవర్ అందుకుంది.
హోటల్ సావన్ కాంటినెంటల్ ఎం.డి. రాత్రి ఫోన్ చేస్తారని ఎంతో ఎదురుచూసానని చెప్పాడట. నీతో పాటు గదికెవరో కుర్రాడొచ్చాడట. నిజమేనా, అని అడిగాడట. నిజమే అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది.
రూం ఖాళీ చేసి బొంబాయిలో ఆమెకు తెలిసిన ఒక ఎడ్వకేట్ దగ్గరకెళ్ళాం.
నన్ను ఫ్రంట్ రూంలో కూర్చోబెట్టి ఆమె లోపలికెళ్ళి, నలభై నిముషాల తర్వాత వచ్చి, నన్ను లోపలికి రమ్మని పిలిచింది.
అప్పటికే అగ్రిమెంట్* టైప్ చేసి సిద్ధంగా వుంచాడు ఎడ్వకేట్ థీరూబాయ్ పటేర్కర్.
"ఒకసారి చదువుకో అభినయ్" అంది ఉష.
"అక్కర్లేదు"
"సంతకం చేసేముందు చదువుకోవాలి..." అన్నాడĺ

[srinivas_k]

దీనికంటే ఇదే రచయిత రాసిన మిస్సింగ్ లెసన్స్ నవల మంచి రంజుగా ఉంటుంది ట్రై చెయ్యండి

[Vikatakavi02]

దీనికంటే ఇదే రచయిత రాసిన   మిస్సింగ్ లెసన్స్ నవల మంచి రంజుగా ఉంటుంది ట్రై చెయ్యండి

సదరు పుస్తకం వుంటే పంపగలరు. తప్పకుండా ట్రై చేస్తాము.
ఐనా...ఇక్కడ రంజైన కథలకి కొదవేలేదు. కానీ, ఇలాంటి రచనలు చాలా అరుదు. ఇదే రచయిత వ్రాసిన 'సౌదామిని' పుస్తకం కూడ మావద్ద వుంది. ఈ కోవలోకి రాకపోయినా అది కూడ ఒక అద్భుతమైన రచనే...

ధన్యవాదములు

[Vikatakavi02]

Milf గారు...
ఈ కథను మరలా ఇక్కడ పోస్టు చేస్తున్నందుకు ధన్యవాదములు. మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నేను కొనసాగించవచ్చా? ఈ కథ కాపీ యింకా నావద్దనే వున్నది.
అలాగే, మిరు టైటిల్ లో సంధ్యావందనం బై వికటకవి అని వ్రాశారు. అలాకాకుండా ఒరిజినల్ రైటర్ పేరు (వి.ఎస్.పి. తెన్నేటి) పెట్టవలసినది అని అభ్యర్ధిస్తున్నాను.
ధన్యవాదములు

[Milf rider]

Milf గారు...
ఈ కథను మరలా ఇక్కడ పోస్టు చేస్తున్నందుకు ధన్యవాదములు. మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నేను కొనసాగించవచ్చా? ఈ కథ కాపీ యింకా నావద్దనే వున్నది.
అలాగే, మిరు టైటిల్ లో సంధ్యావందనం బై వికటకవి అని వ్రాశారు. అలాకాకుండా ఒరిజినల్ రైటర్ పేరు (వి.ఎస్.పి. తెన్నేటి) పెట్టవలసినది అని అభ్యర్ధిస్తున్నాను.
ధన్యవాదములు

మీ thread మీరు కొనసాగిస్తా ను అంటే ఆనందమే గాని అభ్యన్తరం ఏమి ఉంటుంది భయ్యా..

Good luck... copy ఉందంటున్నారు కనుక మీరే ఇక్కడికి వేసుకుని కొనసాగించండి.

అలాగే vsp తెన్నేటి add చేయగలను. పొరపాటుకు sorrry

[srinivas_k]

మిస్సింగ్ లెస్సొన్స్ నెను ఆద్దె పుస్తకాల షొప్ లొ చదివాను అది ఇప్పుదు లేదు

[srinivas_k]

మిస్సింగ్ లెస్సొన్స్ రచయిత అమరా

[rajusatya16]

Update please

[Vikatakavi02]

4

ఆ రాత్రి నన్ను ఒక లక్షసార్లయినా ముద్దుపెట్టుకుంది ఉష.
నేను మనసుని ఎంత అదుపులో పెట్టుకున్నానో నాకు తెలుసు.
ఆమె మహోన్నత వక్ష శిఖరాలు నా కళ్ళముందు కదలాడుతున్నా నేను చేతులు చాచలేదు.
నా గుండెల మీద తలవాల్చి నిద్రపోయిందామె.
ఉదయమే టెలిఫోన్ నిద్రలేపింది.
ఆమే రిసీవర్ అందుకుంది.
హోటల్ సావన్ కాంటినెంటల్ ఎం.డి. రాత్రి ఫోన్ చేస్తారని ఎంతో ఎదురుచూసానని చెప్పాడట. నీతో పాటు గదికెవరో కుర్రాడొచ్చాడట. నిజమేనా, అని అడిగాడట. నిజమే అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది.
రూం ఖాళీ చేసి బొంబాయిలో ఆమెకు తెలిసిన ఒక ఎడ్వకేట్ దగ్గరకెళ్ళాం.
నన్ను ఫ్రంట్ రూంలో కూర్చోబెట్టి ఆమె లోపలికెళ్ళి, నలభై నిముషాల తర్వాత వచ్చి, నన్ను లోపలికి రమ్మని పిలిచింది.
అప్పటికే అగ్రిమెంట్‌ టైప్ చేసి సిద్ధంగా వుంచాడు ఎడ్వకేట్ థీరూబాయ్ పటేర్కర్.
"ఒకసారి చదువుకో అభినయ్" అంది ఉష.
"అక్కర్లేదు"
"సంతకం చేసేముందు చదువుకోవాలి..." అన్నాడో అడ్వకేట్.
"తర్వాత ఎప్పుడయినా చదువుతాను..." అని పెన్ అందుకున్నాను.
సంతకాలు చేసాం. ఆ ఎడ్వకేట్ గారి సెక్రటరీ ఒకతను, టైపిస్ట్ ఒకమ్మాయి, ఇంకెవరో అతని ఫ్రెండ్ ముగ్గురూ సాక్షి సంతకాలు చేసారు.
కారులో అక్కడనుంచి బాలాజీ గుడికి వెళ్ళాం.
అంతా ఉష ఇష్టమే.
నేను ఏమీ పట్టించుకోలేదు.
గుళ్ళో వేంకటేశ్వరస్వామి సమక్షంలో మంత్రోచ్ఛారణ జరిగింది.
మేము దండలు మార్చుకున్నాం.
సంతకాలూ చేసాం.
ఫీజు చెల్లించేసాను.
ఎడ్వకేట్ థీరూబాయ్, అతని సెక్రటరీ ఉత్తమ్, టైపిస్ట్ స్వరూప, మిత్రుడు కిషన్ లాల్... మమ్మల్ని వివాహ శుభ సందర్భంలో శుభాకాంక్షలు తెలియజేసాడు.
హోటల్ లో అందరం బోజనాలు చేసాం.
"శోభనం మా యింట్లో... ఐ మీన్ మన యింట్లో..." అన్నాను.
ఆమె ఒప్పుకుంది.
నాకెంతో థ్రిల్లింగ్ గా వుంది.
నేను, నా భార్య ఉషతో బొంబాయి వదిలిపెట్టి హైదరాబాదుకి పయనమయ్యాం.

[Vikatakavi02]

5

ఎయిర్‌పోర్ట్ కి కారొచ్చింది.

డ్రయివర్ బాబూరావ్ నన్ను ఉషని అరక్షణం ఆశ్చర్యంగా చూసి, మరుక్షణం వినమ్రంగా చేతులు జోడించాడు.
పెళ్ళికూతురు గెటప్ లో ఉష ముద్దుగా వుంది.
బ్యాక్ సీట్ లో కూర్చున్నాం. నా గుండెల మీద వాలిపోయింది.
కస్తూరిబా కాలనీ దాటి జయంత్*పూర్ ప్రాంతాల్లోకి కారు ప్రవేశిస్తోంటే—ఉషతో చెప్పాను.
"అదిగో చూడు... ఇక్కడ నుంచీ అంతా మా భూములే. అదిగో ఆ దూరంగా కనిపిస్తోంది చూడు—అదే మన ఇల్లు" అని.
"మైగాడ్! ఎంత ప్రశాంతంగా వుంది! చుట్టు ప్రక్కల ఎక్కడో దూరం దూరంగా విసిరేసినట్లున్న యిల్లు!" అంది.
కొంచెం ఎత్తు మీద వుంది మా యిల్లు.
చాలా విశాలమయిన ఖాళీ స్థలం. ఎత్తైనా కాంపౌండ్ వాల్. పెద్ద ఇనుప గేట్. గేట్ వరకూ విశాలమైన రోడ్డు.
గేటు దగ్గరకి రాగానే హారన్ మోతవిని గేట్ కీపర్ మరిడయ్య పరుగున వచ్చి గేటు తెరిచాడు.
"బాప్ రే! నూరు కుటుంబాలు ఇందులో కాపురం చేసుకోవచ్చు. ఇదంతా మీదేనా?" అంది ఉష విస్మయంగా.
"కాదు! మనది!!" అన్నాను.
పోర్టికోలో కారు ఆగగానే తోటమాలి, వంటవాడు, వంటమనిషి అందరూ పరుగు పరుగున వచ్చారు.
"నమస్తే అయ్య... నమస్తే అయ్య..." అంటూ చుట్టు మూగారు.
"అమ్మగారు-బొంబాయిలో పెళ్ళి చేసుకున్నాం!" అందరికంటే పెద్దవాడైన సాంబయ్యతో చెప్పాను. మళ్ళీ ఉషకి వినమ్రంగా నమస్కరించారు.
ఉష చుట్టూ చూస్తోంది.
నా కర్ధమయ్యింది.
"ఈ అందమైన గార్డెన్ అంతా సాంబయ్య మహిమే!" నవ్వుతూ అన్నాను.
పల్చటి లాన్. క్రోటాన్స్ మొక్కలు. పూలతోట. రంగు రంగుల పువ్వులు, ఇంద్ర భవనం లాంటి బంగళా.
"అంతేకాదు, వెనకవైపు స్విమ్మింగ్ పూల్ కూడా వుంది...!" అన్నాను.
"బ్యూటిఫుల్!" అందామె ఆనందంగా.
ఆమె పల్వరుస ముత్యాల్లా మెరుస్తోంటే, పెళ్ళికూతురు గెటప్ లో ఆమె నవ్వుతుంటే, దేవకన్యలా దేదీప్యమానంగా ప్రకాశిస్తోంది.
సాంబయ్య తలుపులు తెరిచాడు.
మొజాయిక్ ఫ్లోరింగ్, గోడలకి ఖరీదైన తైల వర్ణచిత్రాలు. ఖరీదైన కార్పెట్.
సోఫా. టీపాయ్. ఫ్రిజ్. టివి. పైనుంచి వ్రేలాడుతున్న అందమైన షాండ్*లియర్స్. గోడలకి ఒక మూల గిటార్.
మేడమీదకి మెట్లు.
"సింగారి! రావుతో చెప్పి మంచి టిఫిను, కాఫీ, చెయ్యించి తీసుకురా" అన్నాను.
సింగారి మా విశ్యామైన పనిమనిషి.
రావు మా సూపర్ వంటవాడు.
మేడమీదకి వెళ్ళాం నేనూ, ఉష.
పది పన్నెండు గదులున్నాయి మేడమీద, నాలుగు విశాలమైన బెడ్ రూమ్స్, ముందువైపు సిట్ ఔట్ పేము కుర్చీలు.
ఇండోర్ ప్లాంట్స్ తో చాలా అందంగా డెకరేట్ చేసాడు సాంబయ్య.
యిల్లంతా ఎప్పటికప్పుడు అద్దంలా శుభ్రంగా మెరుస్తూ ఉంచుతుంది సింగారి. కనిపించడానికి నల్లగా, కౄరంగా, లావుగా, చిన్న సైజు ఏనుగు పిల్లలా వున్నా, ఓపికగా పనిచేసే మంచి పనిమనిషి సింగారి.
"నేను ఊహించలేదు అభినయ్! ఇంత పెద్ద ఇల్లు! ఇంతమంది నౌఖర్లు! నువ్వింత ధనవంతుడవని నేను అనుకోలేదు!" అంది ఉష.
"ఇదంతా నాన్న గొప్పతనం. ఆయన నాన్న గొప్పతనం!" అన్నాను.
"ఈ పనివాళ్ళంతా ఇక్కడే వుంటారా?" అంది ఉష.
ఆమె ఉద్దేశ్యం నాకర్ధమయింది.
"నా అనుమతి లేకుండా ఎవరూ లోపలికి రారు. అందరూ ఔట్ హౌస్ లో వుంటారు" అన్నాను.
"ఐసీ..." అంది ఉష ఏదో ఆలోచిస్తూ.
"ఒక్క సాంబయ్యే...ఎక్కడో ఇరవై కిలోమీటర్ల దూరంలో వుంటాడు. వారం పదిరోజులకోసారి వెళ్ళొస్తుంటాడు" అన్నాను.
"ఒక ఆరు నెలల వరకూ వీళ్ళందరినీ మాన్పించేయకూడదూ? నీకు నేను, నాకు నువ్వేగా. ఇంత పెద్ద ఇంట్లో మనిద్దరమే వున్నామనుకో...ఎన్నెన్ని సరదాలు చేసుకోవచ్చో తెలుసా? ఒంటి మీద నూలుపోగు లేకుండా, అసలు బట్టలు వేసుకోవాలనే సంగతే మర్చిపోయి, నాలుగైదు రోజులు ఇల్లంతా తిరగాలని నాకో ఆశ..." అంది ఉష నా మెడ చుట్టూ చేతులు పోనిచ్చి.
"ఛి..." అన్నాను.
"ఇదిగో. ఆ ఛి...అనే మాట ఇంకెప్పుడూ ఉపయోగించకు. ఏమిటా ఛి...నీ పిచ్చి..." అందామె.
నేను మాట్లాడలేదు.
ఆమె నన్ను గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది.
"మరి వంటపనులూ, యింటిపనులూ, గార్డెనింగ్ అవన్నీ ఎవరు చేస్తారు?" ఆమె చెంపలు నిమురుతూ అడిగాను.
"నీకో రహస్యం తెలుసా? అందమైన ఆలోచనలు, అందమైన శృంగార జీవితం కలిగిన ఆడది ఇంటి పనులన్నీ తనే స్వయంగా చేసుకోడానికి ఉత్సాహపడుతుంది. అసలు నా చేతివంట ఎంత రుచిగా వుంటుందో తెలుసా? ఒకసారి నా చేతివంట రుచి చూసినా, నాతో ఒకసారి సెక్స్ రుచి చూసినా మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలని అనిపిస్తుంది తెలుసా? దాంపత్య సుఖం అందుకోవటం అందించటం తరలిసిన స్త్రీ రుచికరమైన వంటకాలు చెయ్యటంలో ఆరితేరి వుంటుంది..." అంది ఉష.
"రియల్లీ...ఏదీ రుచి చూపించు మరి?" అన్నాను ఆమెను మీదకి లాక్కోబోతూ.
"ముందు ఏది రుచి చూస్తావూ? ఫుడ్డా? బెడ్డా?" కొంటెగా చూస్తూ అడిగింది.
"నీ యిష్టం..." అన్నాను.
అదే క్షణంలో సింగారి___ "రావొచ్చా అయ్యా?" అని అడిగింది గది బైటనుంచి.
"ఆఁ.... రా!" అన్నాను ఉషకి కొద్దిగ దూరంగా జరుగుతూ.
ట్రేలో టిఫిన్ ప్లేట్స్, కాఫీ పాట్ పట్టుకుని వచ్చింది సింగారి.

*      *      *      *

ఆరోజు మధ్యాహ్నమే భోజనాలయ్యాక— నౌకర్లందరనీ పిలిపించాను.
వాళ్ళని అకారణంగా పనిలోంచి తీసెయ్యడానికి నా కెందుకో బాధ అనిపించింది. ముఖ్యంగా తోటమాలి సాంబయ్య. నా చిన్నతనం నుంచి ఈ యింట్లో పని చేస్తున్నాడు.
డ్రయివర్ బాబూరావ్, వంటవాడు రావు, గేటు కీపరు మరిడయ్య, పనిమనిషి సింగారి, తోటమాలి సాంబయ్య— అందరికీ ఆరు నెలల జీతం ఒక్కసారిగా ఉచితంగా చేతికిచ్చేసరికి వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయారు.
"ఈరోజు నుంచి మీరు మానెయ్యండి. మీకెక్కడా ఉద్యోగం దొరకకపోతే నాకు ఫోన్ చెయ్యండి, నేను ఉద్యోగంలో చేర్పిస్తాను. ఎప్పుడైనా ఏదైనా ఇబ్బంది వస్తే నన్ను కలవండి..." అని నిర్మొహమాటంగా చెప్పేసాను.
వాళ్ళ మొహాల్లో బాధ గమనించినా నేను చలించలేదు.
ఉష ఆనందం ముందు వాళ్ళ బాధ నా మీద ఎలాంటి ప్రభావం చూపించలేదు. వాళ్ళందరూ వెళ్ళిపోయారు.
ఇప్పుడు ఈ మందిరంలో నేనూ. ఉషే.
ఇద్దరమే.

*    *     *     *

[Vikatakavi02]

చిన్నతనం నుంచీ నాకు ఎందుకో వక్షోజాల పిచ్చి. నా నోట్ బుక్స్ లో వెనక పేజీల్లో పెన్సిల్ తో బొమ్మలు వేస్తూవుండే అలవాటుండేది. ఏ నోట్ బుక్ పేజీలు తిరగేసినా పెద్ద పెద్ద వక్షోజాలున్న ఆడవాళ్ళ బొమ్మలు కనిపిస్తాయి.
పత్రికల్లో ప్రకటనల్లో, సినిమా పోస్టర్స్ లో, ఎక్కడ బ్రెస్ట్ ఎక్స్*పోజర్ కనిపించినా కత్తిరించి తీసుకొచ్చి ఒక కవరులో భద్రంగా దాచుకునే వాడిని.
రాత్రి వేళ కలల్లో కూడా ఘన వక్షసుందరసంగులే కదలాడుతూండేవారు.
నాకు ఇప్పటికీ ఏ లక్ష సార్లయినా వచ్చిన ఒక కల... రిపీటెడ్ డ్రీమ్ బాగా జ్నాపకం వుంది.

నేనొక్కడినే మంచంమీద పడుకుని వున్నట్లు—
ఆ గదికి ఎనిమిది ద్వారాలున్నట్లు—
హఠాత్తుగా ఆ ద్వారాలు వాటంతట అవే తెరుచుకున్నట్లు—
జాకెట్లు లేకుండా వక్షోజాలు నగ్నంగా ప్రదర్శిస్తూ నా గదిలోకి అన్నివైపుల నుంచి అనేకమంది అప్సరసా శిరోమణులు లోపలకి ప్రవేశిస్తున్నట్లు—
అందరూ కిలకిల నవ్వులు కురిపిస్తూ___ నా మంచాన్ని చుట్టుముట్టి— రకరకాల సైజుల్లో వున్న ఆ సంపదల్ని కదిలిస్తూ నా మీద పడిపోయి— నా మొహాన్ని వాటితో కట్టేసి ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నట్లు—
అదే కల!
ఎప్పుడొచ్చినా అదే కల!
కొంచెం హెవీగా వుండే ఆడవాళ్ళని చూడగానే నాకు వెర్రెత్తిపోయేది.
నేను జీవితంలో పెళ్ళంటూ చేసుకుంటే, పేపర్ లో ప్రత్యేకంగా ప్రకటించి, ఉన్నత వక్షశిఖరాలుండే ఆడవాళ్ళని స్వయంవరానికి ఆహ్వానించి, అందరికన్నా జెయింటు సైజు స్తన సంపద కలిగిన ఆడదాన్నే చేసుకోవాలని చిన్నతనంలో అనుకునేవాడిని.
ఒక విధంగా నా కోరిక తీరినట్లే.
ఉష దగ్గర నాకు కావలసిన అద్భుతమైన ఫాంటసీలున్నాయి.
నేను ఆమె గురించి ఆలోచిస్తూండగా వచ్చిందామె.
ట్రేలో కాఫీ కప్పులతో. ఒక చిన్న ప్లేటులో జీడిపప్పుతో, ఫ్లాస్కుతో.  నా మనసులో భావాలని ఆమె గమనించినట్లు నవ్వి...
"నా గురించే ఆలోచిస్తున్నావు కదూ? ఐయాం సోసారీ అభీ... బాగా ఊరిస్తున్నాను కదూ!" అంది దగ్గరకొచ్చి.
నేనేమీ మాట్లాడలేదు.
ఆమె వైపే రెప్ప వాల్చకుండా తదేకంగా చూస్తున్నాను.
ప్రత్యేకంగా ముస్తాబై వచ్చింది.
పలుచటి తెల్లని నైటీ వేసుకుని వచ్చింది. జుత్తు విరబోసుకుంది. లోపలినుంచి ఆమె వొంపు సొంపులు లీలగా అవుపిస్తున్నాయి. బ్యాక్ లైట్ ఆమె మీద పడుతూ వుండటంతో...వొంపులు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి.
ఆమె ట్రే టీపాయ్ మీద పెట్టి___ నా మొహం ముందు చిటికేసి, ఫక్కున నవ్వింది. నేను ఉలిక్కిపడి ఈ లోకంలోకి వచ్చాను. ఆమె నన్ను ఒక్కసారిగా మంచం మీదకి వెల్లకిలా తోసేసింది. నా మీదపడి మొహం అంతా ముద్దులు కురిపించింది. చెవులమీద, చెవుల వెనక సున్నితంగా చుంబించగానే... నా అరికాళ్ళలో జివ్వుమంది. నాలిక మొనతో చెవి మీదనుంచి చెంపమీదకి తడిమి___సరాసరి నా పెదవుల దగ్గర వచ్చి ఆగింది. నేను కళ్ళు మూసుకున్నాను. నాలుకతో నా పెదవులని ఆమె తడుపుతూ వుంటే నా చేతులు ఆమె నడుము మీద పడ్డాయి. కిందకి పోనిచ్చాను. బిగుతయిన, ఎత్తయిన ఆమె పిరుదులని నిమిరాను. చటుక్కున ఆమె నోటిని నా నోటితో మూసేసాను. ఆమె పెదవులని చప్పరించాను. ఆమె క్రింద పెదవిని లూజ్ గా వదిలి పెట్టింది. ద్రాక్ష పండులా నోట్లోకి తీసుకున్నాను.
అప్పటికి నా ఒంట్లో రక్తం వేగంగా ప్రవహించ సాగింది.
మెల్లిగా ఆమె వీపు మీదుగా చెయ్యి పోనిచ్చి, నా కెంతో ఇష్టమైన నా ఫాంటసీల వైపుకి మలుపు తిప్పాను.
మైగాడ్! అయాం సో లక్కీ!!
చెక్కు చెదరని బిగువు, పుష్టి.
"ఏయ్...ఆగు...ముట్టుకోవద్దు" నా చెవిలో గొణిగింది ఉష.
"ఊహుఁ...ఐ వాంట్ దమ్" అన్నాను హస్కీగా.
"కాఫీ చల్లారి పోతోంది."
"నన్ను వేడెక్కించేసావుగా..."
"నిజంగా...? ఏదీ" అంటూ ఆమె తన చేతిని...నా నడుము దగ్గరకి పోనిచ్చింది. ఆమె వేలి కొసలు అన్వేషణ సాగిస్తున్నాయి. నేనెప్పుడూ శంఖుమార్కు లుంగీలే వాడుతాను. ఆ పరిస్థితిలో నన్ను చూసిన ఉష నేను ఉపయోగిస్తున్న గొడుగు మార్కు లుంగీలని భ్రమ పడే అవకాశం లేకపోలేదు.
"బాప్ రే..." అరిచినంత పనిచేసింది ఉష.
నా పంచ ప్రాణాలని ఇప్పుడామె చెయ్యి బంధిస్తోంది. కానీ___
అదంత సులభం కాదని ఆమె గ్రహించినట్లుంది.
నా కాళ్ళు మంచం క్రిందకి వున్నాయి.
నా నడుము నుంచి పై భాగం అంతా మంచంమీదే వుంది.
ఆమె నా మెడ మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
క్రిందకి దిగింది.
చేత్తో ఛాతీని నిమిరింది.
బరువుగా వూపిరి పీలుస్తోంది.
ఇంకా క్రిందకి జారింది.
నా స్టిఫ్*నెస్ ఆమె శరీరాన్ని తాకుతోంది.
నా పొట్ట మీదకి జారింది.
నా వూపిరి బిగపట్టాను. నా గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. ఆమె చర్యలన్నీ కళ్ళు మూసుకునే గ్రహిస్తున్నాను. కొన్ని క్షణాల క్రితం వరకూ నా శరీరాన్ని అంటి పెట్టుకుని వున్న శంఖు మార్కు లుంగీకి నా మీద కోపం వస్తుందని నాకు తెలుసు. తప్పు నాదికాదు____ ఉషది.
నాకు దూరం చేసిన పాపం ఉషదే.
నా నడుముకి ఎడమవైపున ఆమె కుడి చెయ్యి, కుడి వైపున ఆమె ఎడమ చెయ్యి, బొడ్డు మీద ఆమె శిరోజాలు...కదులుతున్నాయి.
ఆమె నా వైపు అలాగే చూస్తూ వుంది కాసేపు.
రెండింతలైన నన్ను ఇంతింత కళ్ళు చేసుకుని ఉష గమనిస్తోందని నాకు తెలుసు.
ఆమె చేతివ్రేళ్ళు కదులుతున్నాయి.
షీ ఈజ్ ఎక్స్*ప్లోరింగ్ మి...
నన్ను క్షుణ్నంగా పరిశీలిస్తోంది.
ఉచ్ఛస్థితిలో వున్న నన్ను ఆమె కదిలిస్తోంది.
నేనెక్కడ మొదలవుతానో అక్కడ ఆమె గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది.
నేనెక్కడ అంతం ఔతానో అక్కడామె నాలుక వెచ్చగా తగిలింది. నా చేతులు ఆమె తలమీద పెట్టాను. నానుంచి ఆమె సుమారు ఏడంగుళాల ఎత్తులో వుంది. ఆమె మునిపళ్ళు ఆరంభం దగ్గర చిన్నగా కొరికింది. కొద్దిగా ప్రకంపించాను. వెంటనే ఆమె నాలుక ఆ పంటిగాట్లు పడనీయకుండా చికిత్స చేస్తోంది. వృత్తాకారంలో ఆమె నాలుక నా చుట్టూ పరిభ్రమిస్తోంది. నేనామెలోకి అదృశ్యమవుతున్నాను. నన్నామె పూర్తిగా అదృశ్యం చేసుకోగలదనే నమ్మకం నాకులేదు. ఇప్పుడు ఉష నా నుంచి ఆరంగుళాల దూరంలో వుంది. తర్వాత ఐదు, నాలుగు, మూడు, రెండు...
మా ఇద్దరి మధ్యన రెండే రెండు అంగుళాల దూరం.
ఉష ఫాంటసీలు నా తొడల మీద నొక్కుకుపోతున్నాయి.
నా చేతులు ఆమె చెవుల మీదనుంచి మెల్లిగా చెంపలమీదకి ప్రాకాయి.
ఆమె బుగ్గలు కదులుతున్నాయి. ఆ కదలికలు స్పర్శిస్తోంటే నాకు మరింత ఉష్ణోగ్రత, ఉత్సాహం, ఉత్కంఠత, ఉత్తేజం, ఉన్మాదం.
నా భావాలని ప్రకటించమని చెప్పడానికే కాబోలు ఆమె కుడి చెయ్యి నా గుండెల మీదనుంచి పైకి ఎగబ్రాకింది.
ఆమె చేతిని నేను నాలుకతో అందుకున్నాను.
ఆమె చూపుడువేలు నా నోటి దగ్గరకి వచ్చింది.
ఆమె ఏం చేస్తోందో అదే నేనూ చేస్తున్నాను.
ఆమె చూపుడు వేలుని నా నోట్లోకి తీసుకున్నాను. నాలుకతో ఆమె వేలుని వృత్తాకారంలో తడుముతూనే చప్పరిస్తున్నాను.
లేగదూడ ఆవుపాలు ఎలా చప్పరిస్తుందో...
నేను ఉష చూపుడు వేలు మీద ప్రయోగం చేస్తూ ఆమెకు రెస్పాన్స్ ఇస్తున్నాను. నేనక్కడ ఎలా సఫకేట్ ఔతున్నానో, అలాగే ఆమె చూపుడువేలు నా నోట్లో అదిరి అదిరి పడుతోంది.
నేను కూడా నా నాలుకని మరింత వేగంగా కదిలిస్తుంటే, ఆమె కూడా సరిగ్గా అలాగే తన చూపుడు వేలుని లోపలికి బైటకి కదిలిస్తోంది.
ఆడవాళ్ళ నాలుకలకి దివ్యశక్తులుంటాయని నా కప్పుడే అర్ధమయింది.
నా ప్రకంపనలని ముందుగానే గ్రహించినట్లుగా ఆమె తన వేలుని నా నోట్లోంచి మెల్లిగా బైటికి తీసేసింది.
ఆమె మెల్లగా లేచి నిల్చుని మొహంమీద పడుతున్న వెంట్రుకల్ని వెనక్కి తోసుకుంది.
ఒక్క నిముషం ఆలస్యం అయ్యుంటే నేను దొరికిపోయేవాడినే.
కానీ ఆమె నన్ను దొరకనివ్వలేదు.
నేనామె మొహంలోకి చూస్తుంటే ఆమె నావైపు విశ్మయంగా చూస్తోంది.
ఆమె ఫాంటసీలు ఆమె ఉచ్ఛాస నిశ్వాసలకి ఎగిసెగిసి పడుతున్నాయి.
అంతవరకు ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసిన ఆమె నాలుకతో తన పెదవులని తడుపుకుంటూ అలాగే చూస్తూ ఉంది.
నేను మెల్లిగా లేచి కూర్చున్నాను.
అక్కడనుంచి ఆమె దృష్టి ఇంకా తప్పుకోలేదు.
"యు ఆర్ ఎ బిగ్ షాట్ అభినయ్...!" గుసగుసగా అంది ఆమె.

[Vikatakavi02]

బిగ్ షాట్...బిగ్ షాట్...బిగ్ షాట్!!!
నేను కూడా తల మెల్లిగా కిందికి దించాను.
నా చూపులు, ఉష చూపులు ఇప్పుడు బిగ్ షాట్ మీదే కేంద్రీకరించబడి వున్నాయి.
క్రమక్రమంగా బిగ్ షాట్ విశ్రాంతి తీసుకోవడానికి సంసిద్ధమవుతుంటే...
"గుడ్ బాయ్... నీకంటే బిగ్ షాట్ కే మంచి మానర్స్ తెలుసు" చిలిపిగా నవ్వుతూ అంది ఉష.
చటుక్కున ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని మీదికి లాక్కున్నాను.
నా తొడమీద కూర్చుందామె.
నా భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
నేను ఫ్లాస్క్ లోంచి కాఫీని కప్పుల్లో పోసాను.
పొగలు గ్రక్కుతున్న కాఫీ సిప్ చేస్తోంటే-ఆమె ఎర్రని పెదవుల వేపే రెప్ప వాల్చకుండా చూస్తున్నాను.
ఆమె ఓరకంట నావైపు చూసి___
"ఏమిటి నా పెదవులనే అంత ఇదిగా చూస్తున్నావు?" అంది అమాయకంగా.
"నీ నోటికెన్ని విద్యలొచ్చోనని ఆశ్చర్యపోతున్నాను. అదీగాక— నోటికే ఇన్ని కళలుంటే...వాటికెన్ని కళలుంటాయోనని..." అన్నాను.
"వాటికి అంటే...?" ఏమీ తెలీని ఎల్.కే.జీ. స్టూడెంట్ లా అడిగింది.
నేను చేతిని ఆమె పొట్టమీంచి కొంచెం కిందికి జరుపుతూ — అక్కడికి చేరుకునేలోగా ఆమె చెవిలో గుసగుసలాడాను.
ఆ మాట నేననగానే ఆమె ఫట్ మని ఓ చిరు దెబ్బ నా తొడమీద వేసి__నా మొహంలోకి చూస్తూ, కళ్ళు రెపరెపలాడిస్తూ, సీరియస్‌గా అంది___
"ఆమాట బయటికే అనొచ్చుగా? భార్యభర్తలు బూతులు మాట్లాడుకో కూడదని ఎక్కడయినా రూలుందా?"
"ఇంకా కొత్త కదా..."
"ఏమిటి కొత్త! నాకు బిగ్ షాట్ కొత్త కాదా? బూతు చెయ్యడం కన్నా బూతు మాట్లాడటం తప్పా...?" నా ముక్కుని పట్టుకుని ఊపుతూ అందామె.
నేను బ్లాంక్ గా నవ్వి కన్ను గీటాను.
ఖాళీ కప్పులు టీపాయ్ మీద పెట్టేసాం.
గదిలో ఒక మూల ఒంటరిగా పడున్న శంఖు మార్కు లుంగీకి తోడు కావాలని గ్రహించింది కాబోలు, తన నైటీని తీసేసి దానిమీద పడేసింది.
నూలుపోగు లేని సౌందర్యం నా కళ్ళని మిరుమిట్లు గొలుపుతోంది.
అజంతా శిల్ప నిర్మాణ లాలిత్యం నా నవనాడులనీ స్పందింపజేస్తోంది.
ఫాంటసీలను చూస్తుంటే ఉష్ణోగ్రత ద్విగుణీకృతం ఔతోంది.
పూర్ణకుంభాల్లాంటి క్షీర కలశాలని దొరకబుచ్చుకున్నాను.
మంచంమీదకి మెల్లిగా జారిపోయిందామె.
ఆమె నిలువెల్లా అందమే.
రెండు చేతులూ తలకింద పెట్టుకుంది ఉష. నున్నగా మెరుస్తున్న చంకలు ఆ కిందుగా మహోన్నత వక్ష శిఖరాలు సన్నటి నడుము, వీపుకి అతుక్కుపోయిందేమో అన్నట్లున్న పొట్ట. నాకు తోడుగా ఉష వుంది. బిగ్ షాట్ కి తోడుగా పుస్సీక్యాట్ వుంది. చక్కటి స్వరూపం. స్వర్గ ద్వారాలు కొద్దిగ తెరుచుకుని వున్నట్లు—
అక్కడనుంచి స్త్రీత్వపు పరిమళం గుభాళిస్తోంది. నేను మెల్లిగా నా చేతిని అటు పోనిచ్చాను. అది గమనించి ఉష బిగ్ షాట్ వేపు తన చేతిని పోనిచ్చింది. పుస్సీక్యాట్ ని అతి త్వరలో పరిచయం చేయబోతున్నట్లు గ్రహించాడో ఏమో బిగ్ షాట్ విశ్రాంతికి భగ్నమయింది.
ఉత్తిష్ట మార్తాండుడయ్యాడు.
ఉష చేతివేళ్ళు గమ్మత్తుగా కదులుతున్నాయి.
నేను అరచేతిలో మెల్లిగా ప్రవేశ ద్వారాన్ని నిమిరాను.
అంతవరకూ ఉష పాదాలు ఒకదానికొకటి తగులుతూ వున్నాయి. ఇప్పుడవి ఒకదానికొకటి దూరం ఔతున్నాయి. నున్నటి పిక్కలు, అరటి బోదెల్లాంటి తొడలు.
"కమాన్" బిగ్ షాట్ ని పిలుస్తోందామె డేరింగ్ గా.
నేనామె పక్కకి చేరుకున్నాను మంత్రముగ్ధుడిలా.
ఆమె మెడ మీద ముద్దు పెట్టుకుంటున్నాను. ఆమె నా చెంపమీద నాలుకతో నాకుతోంది.
ఆమె పుస్తకంలా తెరుచుకుంది.
ఆ మహాగ్రంధాన్ని చదవడానికి నేను సంసిద్ధమవుతున్నాను.
పుస్సీక్యాట్...బిగ్ షాట్ కోసం శతకోటి హస్తాలు చాచి తమకంతో స్వాగతం పలుకుతోంది. ఇద్దరికీ ఉద్రేకమూ, ఉద్వేగమూ ఆవేశం తపన తొందరే తప్ప మరేమీ లేదు.
వారిద్దరికీ పరిచయం ఏర్పడే అపూర్వమయిన క్షణం ఆసన్నమవుతోంది.
నేను ఉషాంతర్గత రహస్య గ్రంధాన్ని దీక్షగా అధ్యాయనం చెయ్యటం ఆ క్షణం నుంచే ఆరంభమవుతుంది.
పుస్సీక్యాట్ నాకు కనిపించటంలేదు.
బిగ్ షాట్ ఉషకీ కనిపించడంలేదు.
నా చేతివేళ్ళు ఆమె చెంపమీదుగా మెడమీదకీ, మెమీదనుంచి ఆమె గుండ్రటి భుజాలమీదకి సుతారంగా కదిలి వెళుతుంటే ఆమె కళ్ళు అరమోడ్పులయి, నాసికపుటాలు వెచ్చటి ఆవిర్లు విరజిమ్ముతున్నాయి.
గమ్మత్తుగా వొంపు తిరిగిన ఆమె క్రింద పెదవి సన్నగా వణుకుతూంటే కొరుక్కుని తినేయాలన్నంత కసి పుట్టుకొస్తోంది.
నా చేతులు భుజాలమీంచి క్రిందికి ఆమె ఫాంటసీలను తాకగానే ఆమె తియ్యగా మూలిగింది. మెత్తదనాలని మరీ మోటుగానూ, మరీ సుకుమారంగానూ కాకుండా హస్తలాఘవాన్ని ప్రదర్శించటంతో నాకు తెలిసిన ఒక అద్భుతమైన కళ. నేనెంతో కాలంగా స్వప్నాల్లో ఆవిష్కరించుకున్న నా ఫాంటసీలు నా హస్తగతమయ్యాయి.
"బ్యూటిఫుల్" కీచుమన్న స్వరంతో మత్తుగా పరవశంగా ఉష అభినందనలు తెలియజేస్తుంది.
సరిగ్గా అదేక్షణంలో... గృహప్రవేశ మహోత్సవం ఆరంభం అయ్యింది.
భిన్న ధృవాలు ఢీకొన్న అద్భుత క్షణంలో మా ఇద్దరి గుండెల్లో జిగేల్ జిగేల్ మని మెరుపులు.
పుస్సీక్యాట్ బిగ్ షాట్ ని రాచమర్యాదలతో బిగువుగా స్వాగతం పలుకుతోంది.
ఆ రెండింటికీ ఏర్పడుచున్న సాన్నిహిత్యం మాకు స్పష్టంగా అర్ధమవుతోంది.
స్వర్గలోకపు స్వర్గ కవాటాలు సువిశాలంగా తెరుచుకుంటూ వుంటే బిగ్ షాట్ కి స్వర్గాధిపత్యం అప్పగించబడుతూ వుంటే — ఉష చెమ్మ గిల్లింది.
ఆమె చేతివేళ్ళు నా వీపు మీద కదులుతున్నాయి హడావుడిగా.
వ్యతిరేక నినాదం చేస్తూ... "నో...నో...నో..." అని అరిచింది ఆమె.
ఆమె కేకలలోని తియ్యదనం యిప్పుడు బిగ్ షాట్ కి పూర్తిగా అర్ధమయ్యింది.
పడమట దిశగా వున్న పూలతోటలో కొత్త పుష్పాలని పూయించి, నవమోహనుడు మురళిని వాయించే సత్సంకల్పంతో కదులుతున్న వనమాలి... ఉక్కు హస్తాలలోని గునపం భూదేవి గుండెలదిరేలా దిగబడుతూంటే... ప్రకృతి మైమరచిపోయి మధు వసంత గీతాల నాలపిస్తోంది.
నేను ఫాంటసీలకి మల్లయుద్ధం పట్లు నేర్పిస్తున్నాను.
ఉష చేతులు నా వీపు మీదనుంచి క్రిందకి, మరింత కిందకి ప్రాకి, కదలికల విద్యుత్ వేగాన్ని అంచనా వేస్తున్నాయి.
పొగ గొట్టపు హూంకార ధ్వనిలా ఆమె వెచ్చటి ఊపిరి నా మెడమీద మధురమైన సీత్కృతాలు చేస్తూ చటుక్కున ఆమె నా చెవిని మునిపళ్ళతో కొరికింది.
ఆమె గోళ్ళు నా నడుములో దిగబడుతున్నాయి.
"ఏయ్...ఏయ్...బ్యూటిఫుల్...ఎక్సెలెంట్..." ఆమె నోటి నుంచి మాటలు రాకుండా ఆమె పెదవులని నా నోటితో మూసేసాను. నాలుకలు ఒకదాని చుట్టూ ఒకటి వేగంగా తిరుగుతూంటే... ఆమె క్షణక్షణానికీ పుష్పకవిమానం ఔతోంది.
నా వేగంతో ఆమె పోటీపడుతోంది, సరిసమానంగా.
ఆమె చేతి వేళ్ళు మెల్లిగా కదిలి...... క్రీడారంగానికి చేరువౌతున్నాయి.
బిగ్ షాట్ బ్యాంక్ బాలెన్స్ లని చెరో చేతితో అందుకుని, భైరవ రుద్రాక్ష జపం సాగిస్తోంది.
నా నోటిని మళ్ళీ ఫాంటసీల వైపుకు మళ్ళించాను.
టిప్స్ ని అందుకున్నాను.
చప్పరిస్తున్నాను ద్రాక్ష సారాయిని.
ఉష మూల్గులు, నిట్టూర్పులు, నన్ను రెచ్చగొడుతున్నాయి.
బిగ్ షాట్ రాక్షస వేగాన్ని అందుకున్నాడు.
పుస్సీక్యాట్ ఆనంద పారవశ్యంతో వైశాల్యాన్ని గుణీకృతం చేస్తోంది.
ఉష పాదాలు నా వీపు మీదకి చేరుకుంటూ వుంటే...
బిగ్ షాట్ పంచామృత స్నానం చేస్తూ... తన బ్యాంక్ బ్యాలెన్స్ ల సారాంశాన్ని పుస్సీక్యాట్ కి ధారాదత్తం చేయడానికి అంత్యదశకు చేరుకుంటున్న ఎక్స్*టెసీలో ఆమె అరుస్తోంది.
ఆమె అశ్లీల మాటల అర్ధాలని...
అరుపుల్లోని అంతర్యాలనీ...
నేనిప్పుడు లక్ష్యపెట్టే స్థితిలో ఎంతమాత్రం లేను.
ఏకాగ్రత, తదాత్మ్యత, సాధన, తపస్సు, పరిశ్రమ, పారవశ్యం, చండ ప్రచండ వేగం, అఖండ తాండవం, అనంత సమరం, మహా ప్రభంజనం.
ఆమె కాలి మడమలు నా జఘన భాగాన మృదంగనాదాలు పలికించే ఉన్మాదంలో చిరు తుంపర పెనుతుఫానయ్యింది. వెల్లువయ్యింది. మహా ప్రవాహమయ్యింది. స్వర్గాధిపత్యంతో బిగ్ షాట్ పట్టాభిషిక్తుడవుతుంటే, క్షీరసాగరమధనం అంత్యదశకు చేరుకుంటూ వుంటే...
మేళతాళాలు...
మంగళ వాయిద్యాలు...
ఉషని నిశ్శబ్దంలో ముంచెత్తుతూ ఆమె నోటిని నా నోటితో మూసేసాను. అధరామృతం జుర్రుకుంటున్నాను.
వేగం క్రమ క్రమంగా తగ్గింది.
ఇద్దరం ఆయాసంతో రొప్పుతూ, ఇంకా ఓటమిగెలుపుల సయ్యాట కొనసాగిస్తూనే వున్నాం.
అమృతం తాగిన దేవత శాంతిస్తుంది.
నేను ఆగిపోయాను.
ఆమె నన్ను గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
మా ఇద్దరి మధ్యన గాలి దూరే తావులేదు.
నేనోడి ఆమెను గెలిపించానో, తానోడి నన్నే గెలిపించిందో... మా ఇద్దరి కళ్ళల్లో విజయోత్సాహం.
నా మొహాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తుతోంది ఉష.
అలికిడి కాకుండా బిగ్ షాట్ ని నిద్రపుచ్చి, తప్పుకుందామని పుస్సీక్యాట్ చేస్తున్న ప్రయత్నం ఫలించలేదు. అది గమనించిన ఉష కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో పెద్దవయ్యాయి.
"అప్పుడేనా?" అంటూ నా బుగ్గ గిల్లింది ఉష కసిగా.

[Vikatakavi02]

6

నేనెప్పుడు నిద్రలోకి జారుకున్నానో నాకు జ్ఞాపకం లేదు.
మెలుకువ వచ్చేసరికి ఉష నా పక్కలోలేదు.
కిటికీలోంచి బయటికి చూపు సారిస్తే...మసక చీకట్లు. రాత్రయిపోయిందా?
గోడ గడియారం వంక చూపు తిప్పాను.
ఏడు గంటల ఇరవై నిముషాలు.
మెల్లిగా లేచి కూర్చున్నాను. నేలమీద పడివున్న లుంగీని అందుకుని ఒంటికి చుట్టుకున్నాను.
ఉష ఎక్కడికెళ్ళింది?
బాత్ రూంలో ఉందా?
మంచం మీంచి క్రిందకి దిగి బాత్ రూం వైపు చూసాను. గడియ వేసి వుంది. గదిలోంచి బయటికి వచ్చాను. మెట్లు దిగుతూ వుంటే—ఫ్రంట్ హాల్లోకి అప్పుడే కిచెన్ లోంచి బయటికొస్తున్న ఉష కనిపించింది.
"హాయ్... గుడ్ ఈవ్నింగ్ డార్లింగ్..." అంది.
నేనామెవైపు విశ్మయంగా చూస్తూ చెయ్యూపాను.
డైనింగ్ టేబిల్ మీద బోలడన్ని గిన్నెలు, అందంగా సర్ది వున్నాయి.
"వెళ్ళి స్నానం చేసి రా కన్నా.... నా చేతి వంట రుచిచూపిద్దామని ఎన్ని ప్రయోగాలు చేసానో చూద్దువుగాని" అంది నవ్వుతూ.
నాకు ఆకలివేస్తోందని అప్పుడు అర్ధమయ్యింది. ఔను మరి, ఉదయం టిఫిన్ చేసి... రంగంలోకి దిగితే... మధ్యాహ్నం వరకూ ఒకటే పని. ఆ తర్వాత ఒళ్ళుమరిచి నిద్ర. ఆకలెయ్యదూ?
అప్పటికే ఉష స్నానం చేసి, జుత్తువిరబోసుకుని నైటీతో ఫ్రెష్ గా మెరుస్తూ సిద్ధంగా వుంది.
నేను ఫ్రిజ్ వైపు నడిచాను.
సీసా ఎత్తిపెట్టి చల్లటి నీళ్ళు తాగాను.
పక్కనే వున్న జానీవాకర్ బాటిల్ మీద చూపు పడింది.
దాన్ని అందుకుని ఉష వైపు తిరిగాను.
"హేయ్!" ఆనందంగా అరిచిందామె.
నేనామె దగ్గరకు నడిచాను. బాటిల్ ఆమె చేతికిచ్చి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను.
ఆమె కాలివేళ్ళమీద పైకి లేచి... ఆమె ముక్కుని నా ముక్కుకి రాస్తూ... ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతోంది.
"నువ్వెంత అద్భుతంగా వున్నావు..." అందామని అనుకుంటున్నాను. అదే క్షణంలో ఆమె అంది..."యు ఆర్ గ్రేట్ అభినయ్" అని.
నేనామెను సున్నితంగా నుదుటిమీద చుంబించాను.
"ఏం వండావు... స్పెషల్సా..." అన్నాను. ఆమెను వదిలి, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరికి కదిలాను. ఒక్కొక్క మూత తెరుస్తూ వుంటే ఘుమఘుమ వంటకాల వాసన ఎన్నో ఐటెమ్స్.
"ఫెంటాస్టిక్... ఆ రంగు చూస్తుంటేనే నోరూరుతోంది" అన్నాను.
"రుచి చూస్తే వదిలిపెట్టవు..." అంది.
"అది మధ్యాహ్నమే నిర్ణయించుకున్నాను. జీవితాంతం నిన్ను వదిలిపెట్టకూడదని..."
"నాకు కూడా అనిపించాలిగా?" అందామె.
"అనిపించలేదా?"
"అప్పుడే ఏం తెలుస్తుంది?"
"ఇంకా ఏం కావాలి నీకు? నీకేం తక్కువయ్యింది? నాదగ్గర. నీకింకా సరిపోనిది ఏముంది? యు ఆర్ గ్రేట్ అన్నావుగా ఇప్పుడే..." అన్నాను.
"సెక్స్ ఒక్కటేనా జీవితం అంటే... ఒక ఆడదీ ఒక మగాడూ కలిసి అన్యోన్యంగా బ్రతకడానికి సెక్స్ ప్రధాన పాత్ర వహించొచ్చునేమోగానీ సెక్స్ ఒక్కటే జీవితం కాదు. నీకో రహస్యం చెప్పనా? నీకు తెలిసిన సెక్స్ చాలా తక్కువ... అసలు సెక్స్ అంటే ఇది కాదు" అంది ఉష.
కొరడా దెబ్బ తగిలినట్లు అదిరిపడ్డాను.
"వ్వాట్?" అన్నాను దిగ్భ్రాంతిగా.
ఆమె చిరునవ్వు నవ్వింది.
"సెక్స్ గురించి కూడా పూర్తిగా తెలీని నువ్వు... ఏం తక్కువ అని అడుగుతుంటే ఏం చెప్పను—? ఆ మాట కొస్తే ఈ దేశంలో ఎనభై ఎనిమిది శాతం మగాళ్ళకి తెలిసిన సెక్స్ అంతా సెక్స్ కానేకాదు. ఈ పురుషాధిక్య ప్రపంచంలో తొంభై తొమ్మిది శాతం ఆడవాళ్ళు... ఈ మగాళ్ళు చెప్పే, చేసే, చూపించే, వినిపించే సెక్స్ ద్వారా ప్రభావితులై వుండటంతో ఈ దేశంలో తొంభైశాతం ఆడవాళ్ళకి అస్సలు సెక్స్ తెలీదు. వాళ్ళకు తెలిసిందే సెక్స్ అనే భ్రమలో కుళ్ళిపోతున్నారు..." అంది ఉష.

ఆమె మాటలు నాకేమీ అర్ధం కావటం లేదు.

"సెక్స్ విషయం పక్కనపెట్టు అభినయ్. ఒక ఆడది ఒక మగాడూ కలిసి సుఖంగా జీవించాలంటే ముందు ఇగోలు, హిపోక్రసీలు, కాంప్లెక్స్ లు, అభిరుచులు— వీటన్నిటికీ మధ్య సయోధ్య కుదరాలి! మిగతా వాళ్ళ గురించి నాకనవసరం. మన వరకు మాత్రం అది తప్పనిసరి! ఎందుకంటే నేను ఈ దేశపు సగటు ఆడదాన్ని కాను! అందరిలా నేను రాజీపడిపోయి బ్రతికే మనిషిని అంతకన్నా కాదు."
"నిన్నెవరు రాజీ పడమన్నారు ఉషా...? నీకేం కావాలో చెప్పు? క్షణాల్లో తెచ్చిస్తాను" అన్నాను ఆవేశంగా.
"నువ్వు తెచ్చిస్తే తీసుకునేది కాదు, నాకు కావలసింది. నాఅంతట నేను అందుకునేది."
నేనామెవైపు అయోమయంగా చూసాను.
"డోంట్ వర్రీ డాళింగ్. సెక్స్ గురించి నీకు పూర్తిగా తెలీదన్నాను కదూ? మరేం ఫర్వాలేదు. నాకు నీతో పనిలేదు. నాకు కావలసింది నేను పొందగలిగే... అద్భుతం నీ దగ్గరుంది! సెక్స్ లో కొత్త కొత్త పాఠాలు నేర్పించి, నా బిగ్ షాట్ ని నేను లక్ష రకాలుగా ఉపయోగించుకోగలననే ధీమా కలిగింది. నిజం చెప్పాలంటే నీకన్నా వెయ్యి రెట్లు గొప్ప బిగ్ షాట్," అందామె.
అప్రయత్నంగా నా పెదవుల మీద నవ్వు మెరిసింది.
ఆమె కూడా నవ్వేసింది.
"తొందరగా స్నానం చేసి రా కన్నా!" పసిపిల్ల మారాం చేస్తున్నట్లు అంది ఉష.
"వన్ మినిట్..." అన్నాను.
కానీ ఫైవ్ మినిట్స్ పట్టింది నేను స్నానం చేసి రావడానికి. నేను బాత్ రూంలోంచి లక్స్ ఇంటర్నేషనల్ పరిమళాలని నాతో మోసుకొస్తూ బైటకి అడుగుపెట్టగానే...
చేతిలో కొత్త లుంగీ పట్టుకుని ఉష నిలబడి వుంది.
నేను లుంగీకోసం చెయ్యి చాచగానే, నేను వూహించని విధంగా ఆమె నా ఒంటి మీద టర్కిష్ టవల్ ని చటుక్కున లాగి పారేసి, ఆత్రంగా వచ్చి నా ముందు మోకాళ్ళమీద కూర్చుంది.
రాస్కెల్.
ఆ బిగ్ షాట్ గాడికి నాకన్నా పొగరెక్కువ.
ఆమె పెదవులు తగలగానే, పుస్సీక్యాట్ కోసం ఎగబడుతున్నట్లు వాడు తలెత్తటం, వాడి ఉద్దేశ్యం గ్రహించినట్లుగా ఆమె బ్యాంకు బ్యాలెన్స్‌ లని పట్టుకుని, నోటి మహత్యం చూపించటం మొదలు పెట్టింది.
నేనామె రెక్క పట్టుకుని లేవనెత్తి, బుగ్గ పట్టుకుని సాగదీస్తూ...
"ముందు భోజనం, తర్వాత అది."
"ఊఁ..." బుంగ మూతి పెట్టింది ఉష.
ఎంత ముద్దొస్తుందో! చటుక్కున ఆమె పెదవుల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.
ఆమె కిసుక్కున నవ్వేసింది.
ఆమె చూపు పడకముందే చకచక లుంగీ లాక్కుని, చుట్టేసుకున్నాను.
ఆమె ఓరకంట నా వంకచూసి, వెంటనే తల పైకెత్తి సీలింగ్ ఫాన్ వైపు చూస్తూ, "వర్షం ఏమీ పడటం లేదే, ఇప్పుడు గొడుగు ఎందుకమ్మా పెద్ద," అంది కొంటెగా.
ఫట్ మని ఆమె పిరుదుల మీద కొట్టాను.
"ఈ గొడుగు బైటకి ఉపయోగించేది కాదు గానీ, నువ్వు పద" అంటూ ఆమెను డైనింగ్ టేబిల్ దగ్గరికి లాక్కు వెళ్ళాను.
గ్లాసుల్లోకి జానీవాకర్ పోసి రెడీగా టెబిల్ మీద పెట్టింది.
అప్పటికే ఐస్ క్యూబ్స్ సగం కరిగిపోయాయి.
కాప్సికమ్ కోకోనట్ ఫ్రయ్ ఘుమఘుమ లాడుతోంది.
ఉడకపెట్టిన కోడిగుడ్లు, ఆలూటిక్కా, గోబీ మసాలా, జింజర్ సాస్, పరోటా, ఫ్రయిడ్ రైస్...
"బాప్ రే... నువ్వసలు నిద్ర పోనేలేదా? ఇన్నీ ఐటెమ్స్ ఎప్పుడు చేసావు?"
"ఆరు గంటలకి మొదలు పెట్టాను. ఆర్టిస్టిక్ టేస్ట్ వున్న ఆడవాళ్ళు... గంటల తరబడి వంటగదిలో మగ్గిపోరు. అదే కిచెన్ కీ బెడ్ రూంకీ వున్న తేడా" అందామె.
"అదిగో ఏ టాపిక్ నైనా సరిగ్గా బెడ్ రూం దగ్గరకే తెచ్చి ఆపేస్తావు..."
"అబద్ధం. నీకింకా నా సంగతి తెలీదు. అసలు ప్రపంచంలో ఏ టాపిక్ అయినా మొదలయ్యేది పుస్సీక్యాట్ దగ్గరనుంచి, బిగ్ షాట్ దగ్గరనుంచి, వాటి అపూర్వ సంగమం దగ్గరే ఈ సృష్టి ఆరంభమవుతుంది. అంతమవుతుంది" అంది ఉష.
నేను ఆమె మొహంలోకి నిశ్శబ్దంగా చూస్తూ వుండిపోయాను.
ప్రపంచంలో ఆడదే ఒక పెద్ద ఫాంటసీ అనుకునే మగాళ్ళని చూసాను. వక్షోజాలు మాత్రమే ప్రపంచంలో అద్భుతమైన ఫాంటసీలని ఇన్నాళ్ళూ భావించాను. కానీ... మగాడే ఫాంటసీ అనీ... బిగ్ షాట్స్ ప్రపంచం అనీ భావించే ఆడవాళ్ళు వుంటారని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు.
అలాంటి పుస్సీక్యాట్ నా సొంతం ఔతుందని నేనూహించలేదు.
"చీర్స్..." అంది ఉష నా గ్లాసుని తన గ్లాసుతో తాకిస్తూ. మొదటి పెగ్ పూర్తికాగానే ఆమె అడిగిన ప్రశ్న నన్ను నిరుత్తురుడ్ని చేసింది.
"నా మీద అసహ్యం కలుగుతోంది కదూ?"
"నెవ్వర్___నిన్ను ఏరికోరి మోజుపడి చేసుకున్నాను. నీమీద అసహ్యం కలిగింది అంటే నా ఎన్నిక తప్పన్నమాట. నా టేస్ట్ తప్పన్నమాట. నా ఆలోచన తప్పన్నమాట. నా అంచనా తప్పన్నమాట. అంటే నా మనసే తప్పన్న మాట. తప్పులన్నీ నావైనప్పుడు—అసహ్యం నా మీద కలుగుతుంది కానీ... నీ మీదెందుకు?"
"ఇంకా మొదటిరాత్రే పూర్తికాలేదు. నా సరదాలు, నా ప్రవర్తన, నా ఇష్టాలు, నా మొండితనం, నా కోరికలు, ఇంకా నువ్వేమీ చవిచూడలేదు కాబట్టి — నువ్వలా అంటున్నావ్?" అంది ఉష, సీసాలోని ఆల్కహాల్ ని గ్లాసులోకి పోస్తూ.
"అబ్బ...ఎంత బావున్నాయో...!" అన్నాను కాప్సికమ్ ఫ్రయ్ నములుతూ.
ఉలిక్కిపడి తన వక్షోజాలవంక చూసుకుంది.
"అబ్బా... అవి కాదు... నీ చేతి వంటకాలు..." నవ్వుతూ అన్నాను.
టాపిక్ మార్చడానికి నేను చేసిన ప్రయత్నం ఫలించలేదు.
"అంటే ఇవి బాగోలేవా?" అందామె చిరుకోపంతో.
"అసలు చూపు పడిందే వాటిమీద. నీలాంటి అద్భుతమైన పుస్సీక్యాట్ ని నాకు దక్కేలా చేసినవి అవే, వాటికి సర్వదా కృతజ్ఞుడిని..." అన్నాను చిరునవ్వుతో.
"ఓకే. ఓ.కే. థాంక్స్ ఫర్ ది కాంప్లిమెంట్. అసలు వాటిని ఎన్ని విధాలుగా ఉపయోగించవచ్చో, అసలు వాటి పర్పస్ ఏమిటో ఇవాళ నీకు చూపిస్తాను. లోనెక్ జాకెట్లు, టైట్ ఫిట్టింగ్ బ్రాసరీలు మాత్రమే వేసుకోవటం తెలిసిన ఎంతోమంది ఆడవాళ్ళు, అసలు వాటిని ఎన్నిరకాలుగా ఎప్పుడెప్పుడు ఎలా ఉపయోగించాలో తెలీదు. ఐ విల్ టీచ్ యు" అందామె ఎడమకన్ను గీటుతూ.
"ఔనూ? అసలు ఈ విద్యలన్నీ నీకెలా తెలుసు?"
"క్రియేటివ్ థింకింగ్ వుంటే మెదడుకి ఎప్పుడూ కొత్త కొత్త ఆలోచనలు వస్తాయి. క్రియేటివ్ థింకింగ్ రావాలంటే పరిశీలన, అవగాహన, పరిశోధన మూడు కంబైన్*డ్ గా వుండాలి!" అందామె.
"నా బొంద! సెక్స్ లో క్రియేటివిటీ ఏమిటి? వాత్స్యాయనుడికంటే గొప్పగా ఏం చెప్పగలవు? ఏం తెలుసు నీకు? ఇవ్వాళ నువ్వేదో కొత్తగా సెక్సు గురించి తెలుసుకుంటున్నానని అనుకోవద్దు. శ్రీనాధుడి కవిత్వంలో, మేనక అహల్య తార వీళ్ళ కథల్లో, ప్రబంధ కావ్యాల్లో, అసలు ఈ భారతదేశంలో ఎక్కడ చూసినా శృంగార నిక్షేపాలే! దేవాలయాల మీద వుండే శిల్ప కళాఖండాల్లో, జానపద గీతాల్లో ఎక్కడ చూసినా శృంగారపు సోయగాలే! పుస్తకాలు చదవకుండా పడక గదుల్లో బిగ్ షాట్లు పట్టుకుని కూర్చుంటే సెక్సు గురించి అంతా తెలిసిపోయిందని, ఇదేదో కొత్తగా తెలుసుకున్నానని అనిపించొచ్చు...గానీ...ఎవరికీ తెలీదనే భ్రమలోమాత్రం వుండకు!" సీరియస్‌గా అన్నాను.
"హియర్! హియర్!" చప్పట్లు కొట్టింది ఉష, అదోలా నవ్వుతూ.
"పుస్తకాలు చదివితే ఏమీ రావు మహాశయా!" మళ్ళీ ఆమే అందుకుంది—
"అసలు ఈ దేశాన్ని, ఈ సమాజాన్ని, ఈ వ్యవస్థని నాశనం చేసినవి ఈ పుస్తకాలే! నేను ఏవీ చదవలేదని ఎందుకనుకుంటున్నావు? ఏమిటి ఈ పుస్తకాల్లోని గొప్పతనం? రామాయణంలో దశరథుడు గొప్పవాడా? అతని మూడో భార్య కైకేయి గయ్యాళా? ఆయనకి నలుగురు కొడుకులా? అందులో పెద్దవాడు శ్రీరామచంద్రుడా? ఆయన భార్య సీతాదేవి పతివ్రతా శిరోమణి లక్షణాలకి ఉదాహరణా? ఆయన అడవులకి వెళుతుంటే ఆయన వెంబడిపడి వెళ్ళిపోతుందా? బంగారు లేడి కావాలని అడిగిందే అనుకో... అది మాయలేడి అని గ్రహించలేడా...? అసలు ఈ రామాయణం అంతా ఏమిటి? ఒక కుట్ర! స్త్రీ జాతిని నైతికంగా మగాడి కాళ్ళ దగ్గర కట్టిపడేయ్యడానికి సృష్టించబడ్డ ఒక కుట్ర! మగాడి పాదాలు కడిగి నెత్తిన జల్లుకుంటే పాతివ్రత్యం! మగాడు ముగ్గురిని చేసుకుని, ముగ్గురికీ పిల్లలు కలగకపోతే, అగ్నిదేవుడికోసం అదేదో గుర్రాల యాగం చేసి..."
"షటప్!" ఆవేశంగా అరిచాను... "అసలేమనుకుంటున్నావు నువ్వు? రామాయణం గురించి మాట్లాడే అర్హత నీకులేదు! కాకమ్మ కథలు చదువుకోవలసిన నీ బుర్రకి రామాయణ భారత భాగవతాలేమర్ధం ఔతాయి..."
"ఏమిటర్ధం అయ్యేది గోంగూర! ఈ పురుషాధిక్య ప్రపంచం స్త్రీ శక్తికి భయపడే ఇన్*ఫీరియారిటీ కాంప్లెక్స్ తో ఎన్నో ఎన్నో కట్టు కథలు తరతరాలుగా మనకి ఇంజెక్టు చేస్తోంది! మగాడు పదిమంది ఆడవాళ్ళతో తిరిగితే పురాణ పురుషుడు. శృంగార పుంగవుడు! అదే ఆడది మరో మగాడిని కన్నెత్తి చూస్తే కులట! ఒక్కసారి ఆలోచించు-మగాడు చేసే ఏ పనైనా ఆడది చెయ్యగలదు... కానీ, మగాడు చేసే ఏ వెధవ పనైనా ఆడది అంతకన్నా గొప్పగా చెయ్యగలదు. కానీ మగాడికి వున్నంత స్కోప్ ఆడదానికి కల్పించారా? ఎవరు? ఈ రచయితలు? తమ పుస్తకాల్లో ఆడదాన్ని అంగాంగ వర్ణనలతో నింపేస్తారే! అసలు నిజం చెప్పాలంటే ఆడదానికన్నా సెక్సీగా వుండేది మగాడు. మగాడిలోని కండబలం... విచ్చలవిడితనం... పోజు... ఆడదాన్ని ఆకర్షించినంతగా మగాడ్ని స్త్రీ ఆకర్షించలేదు. కానీ, పాపభీతి ఆడవారి గుండెల్లో బ్రతుకుల్లో నింపి, మగాడికి మాత్రం బోలెడంత అవకాశం కల్పించారు! ఎవరు? కవులు, రచయితలు, ఈ గ్రంధాలు, ఈ పుస్తకాలు! ఎందుకో తెలుసా? అవి రాసినవి... మగాళ్ళే! కాబట్టి—"
నేనేమీ మాట్లాడలేదు.
ఆమె ఆవేశాన్ని, ఆలోచనా విధానాన్ని గమనిస్తున్నాను.
"అసలు సెక్స్ ని నాలుగు గోడల మధ్యకి పరిమితం చెయ్యడంతోనే ఇన్ని అనర్ధాలు జరుగుతున్నాయి. ఆ పరిమితిని అధిక్రమించాలని ప్రయత్నం జరిగినప్పుడల్లా యుద్ధాలు జరుగుతున్నాయి. విప్లవాలు పుడుతున్నాయి. పవిత్రత, పాతివ్రత్యం, అక్రమం, చెడిపోవడం అనే పదాలకే అర్ధంలేదు. ఏది అక్రమం? ఏది సక్రమం? ఏది పవిత్రత? ఏది అపవిత్రత? ఏది పాతివ్రత్యం? ఏది భ్రష్టుత్వం? మీ పురాణాల్లోనే చెప్పారు. మానసిక వ్యభిచారం అన్నిటికన్నా ప్రమాదకరమైనదీ అని! మానసిక వ్యభిచారి కాని మనిషిని చూపించు చూస్తాను! అవకాశం లభించనంతవరకు ప్రతివాడు పవిత్రుడే! ముగ్గురు పిల్లల తండ్రయినా, పక్కన అందమైన భార్య వున్నా, పక్కింటి వాడి పెళ్ళాం నడక వాడికిష్టం! తన భార్యలో లేనిదేదో ఆమెలో చూస్తాడు! నీకు తెలుసా అభినయ్... రోజూ కట్టుకున్న పెళ్ళాంతో శృంగారంలో పాల్గొనే ఎంతోమంది మగాళ్ళు కళ్ళు మూసుకుని, తన ఆఫీసులో పనిచేసే లేడీ సెక్రటరీ నడుమునో, నడకనో, పక్కింటి ఆంటీ నవ్వునో, ఎదురింటి పదహారేళ్ళ బాలామణి బొడ్డునో ఊహించుకుంటూ ఎజాక్యుటేట్ చేసుకుంటారు! నీకు తెలుసా అభినయ్! రాత్రిళ్ళు తప్ప తాగేసి ఇంటికొచ్చే మొగుడు ఇంటిపనితో అలిసిపోయి నిద్రపోతున్న భార్యని నిద్రలేపి, బలవంతంగా దాదాపుగా మానభంగం చేసి, ఏదో మొక్కుబడి తీర్చుకుని, నిద్రపోతే... సినిమాల్లో చూపించే ఆదర్శభావాలున్న హీరోలని మానసికంగా ప్రేమిస్తూ ఊహిస్తూ వంట గదుల్లో మగ్గిపోయే ఆడవాళ్ళు ఎంతమందో! అసలు వాళ్ళకి సెక్స్ తెలీదు! ఆర్గాజం ఔతుందని తెలీని ఆడవాళ్ళు ఈ దేశంలో ఎంతమంది వున్నారో! అసలు సెక్స్ అంటే ఈ దేశంలో నూటికి తొంభైమందికి ఒకటే... రాపిడి, అలసట! వాళ్ళు అనుభవిస్తున్నదే సెక్స్ అనుకుంటారు! అదే వాళ్ళ భార్యలకి అతిశయోక్తులుగా చెప్పుకుంటారు! తనని ఎంతోమంది ఆడవాళ్ళు ఇష్టపడుతున్నారని మగాడు తన భార్యతో గొప్పగా చెప్పుకోగలిగినట్లు, తనకోసం ఎంతమంది మగాళ్ళు విలవిల్లాడుతున్నారో చెప్పుకోలేదు! ఆమె మనసులోని భావాలని ఆడది బైటపెడితే మగాడు భయంతో కాంప్లెక్స్ తో విలవిల్లాడిపోతాడు! స్త్రీకి శృంగార సామ్రాజ్యపు లోతుపాతులు తెలిసిపోతే, మగాడు నిలబడలేడు! ఆడది మగాడికి ఏమేం ఇవ్వగలదో, అందులో పదోవంతు మగాడు ఆడదానికి ఇవ్వలేడు, ఇవ్వడు! అంతేకాదు... ఆడది మగాడికి ఇవ్వగలిగిన వాటిలో పదోవంతు కూడా మగాడు నిర్భయంగా, నిస్సంకోచంగా మనస్ఫూర్తిగా అందుకోలేడు! ఎందుకో తెలుసా? భయం! ఇన్*సెక్యూరిటీ! అనుమానం! కాంప్లెక్స్! సిగ్గు! పిరికితనం...! చేతకానితనం!"
ఊపిరి పీల్చుకోడానికన్నట్లు ఆగింది.
నేనేదో మాట్లాడతాననుకుని ఆగిందేమో కూడా.
నేను ఆమె గ్లాసులో మూడో పెగ్ పోసి... ఐస్ క్యూబ్స్ వేసి... వాటర్ పోసాను.
"నేను మగజాతిని నిందించటంలేదు అభినయ్! నేను స్త్రీ జాతి మీద సానుభూతి అంతకన్నా చూపించటం లేదు! అసలు ఈ వ్యవస్థ మీద నాకు అసహ్యం! అవసరమయిన వన్నిటినీ గుప్పిట్లో బంధించి, పరిధులు గీచి, శాసిస్తుంది! అనవసరమయిన వాటినన్నిటినీ హద్దులు చెరిపేసి బలాదూర్ గా వదిలేస్తుంది! సెక్స్ భారతదేశంలో ఒక పరమ రహస్యం! సెక్స్ ఒక నేరం! ఒక పాపం! ఒక బలహీనత! ఒక నీచమైన పని!"
"కావచ్చు... కానీ సెక్స్ ని ఎంజాయ్ చేసినట్లు దేన్నీ ఎంజాయ్ చెయ్యరు. సెక్స్ ని నిందిస్తూనే ఆరాధిస్తారు! ఆకాంక్షిస్తారు! ఉషా... నీకు సెక్స్ మీద బోలెడన్ని ఐడియాలున్నాయి. భావాలున్నాయి. కానీ అవేవీ ఇప్పుడు ఒక క్రమపద్ధతిలో రావటం లేదు. నీ మీద ఆల్కహాల్ ప్రభావం చూపిస్తోంది! జానీవాకర్ విజృంభిస్తోంది! నీ నరనరాల్లో ఆవేశం తొంగిచూస్తోంది! మందుది గాక... ఒక పద్ధతి ప్రకారం మనం మాట్లాడుకుందాం!" అన్నాను మధ్యలో.
అంతే! ఒక్కసారిగా గ్లాసు ఎత్తి గడగడా తాగేసి, ఛివాలున లేచి నిల్చుంది.