Fantasy சப்தஸ்வரங்கள்

[Kaja.pandiyan]

வீட்டின் நடுவே இருந்த அந்த பெரிய ஹாலில் கிழக்கு பக்கமிருந்த ஜன்னலை ஒட்டினாற்போல போடப் பட்டிருந்த சிங்கிள் ஸ்டீல் கட்டிலில் கால்களை தொங்க விட்ட படி வாணியும் ராகவனும் எதிரெதிரே உட்கார்ந்திருந்தார்கள். வாணி இன்னும் ஈரமான தலை முடியை முழுவதும் பின்னாமல் பின்பக்கம் விரித்துப் போட்டு பேருக்காக ஒரு கோடாலி முடிச்சு போட்டு இருந்தாள்.

குளித்து முடித்து விட்டு குளியலறை கதவில் ஒட்டி வைத்து இருந்த ஒரு சிறிய ஸ்டிக்கர் பொட்டினை நெற்றியில் வைத்து இருந்தாள். முகத்துக்கு மஞ்சள் பூசியிருந்ததால் அந்த மஞ்சள் வாசனையும் கூடவே அவள் உடம்பில் போட்டுக் குளித்த மைசூர் சாண்டல் சோப்பின் சுகந்தமான சந்தன மனமும் தலைக்கு மேலே ஓடிய விசிறிக் காற்றில் இரண்டடி இடைவெளியில் உட்கார்ந்திருந்த ராகவனுக்கு மூக்கில் உறைக்க... வீட்டின் பின்புறத்தில் வைத்து அவளருகே நின்றபோது உணர்ந்த மனத்தை விட இப்போது அந்த மனம் அதிகமாக தெரிய ... அந்த வாசனையில் அவன் சற்று கிறங்கத்தான் செய்தான். திருவிளையாடல் படத்தில் வரும் 'பெண்களின் கூந்தலுக்கு இயற்கையிலேயே மணம் உண்டா?' என்ற வசனம் நினைவுக்கு வர...அதை நினைத்து தனக்கு தானே லேசாக சிரித்தான்.

அவர்கள் இருவரையும் உட்கார சொல்லி விட்டு இருவருக்கும் சாப்பாடு எடுத்து வர சாந்தி அடுக்களைக்கு சென்று இருந்ததால் ... இருவர் மட்டுமே அருகருகே தனியாக இருந்த நிலையில் எதிரே இருந்த ராகவன் சப்தமில்லாமல் திடீரென சிரித்ததை கவனித்த வாணி....ராகவனை பார்த்து. 'எதுக்கு சிரிக்கிறீங்க...?' என்று கேட்கவே...தான் சிரித்ததை அவள் கவனித்து விட்டாள் என்பதை கண்டு மேலும் சிரிக்காமல் அடக்க முயன்று தோற்றுப் போன ராகவன்....'இல்ல சும்மாதான்....' என்று இழுத்தான்.

'ம்ஹூம்....இல்லை....என்னை பாத்துதானே சிரிச்சீங்க....சொல்லுங்கண்ணா....எதுக்கு சிரிச்சீங்க....?' என்று அழுத்தமாக கேட்டாள்.

'இல்ல வாணி....சும்மாதான் சிரிச்சேன்....காரணம் எல்லாம் ஒண்ணுமில்ல....'
'ம்ஹூம்...அதெல்லாம் இல்ல....காரணம் இல்லாம யாராவது சிரிப்பாங்களா...? என்னை பார்த்துதான் சிரிச்சீங்கன்னு எனக்கு தெரியும்...சொல்லுங்க...'

'ம்ம்...அது வேற ஒண்ணுமில்ல....ஒரு சினிமா வசனம் ஞாபகம் வந்துட்டு...அதான்...'
'அப்டியா....என்ன வசனம்....?'

'திருவிளையாடல் படத்தில் 'பெண்களின் கூந்தலுக்கு இயற்கையிலேயே மணம் உண்டா?' என்ற வசனம் வருமே...அதான்....'
'அந்த வசனம் எதுக்கு இப்போ ஞாபகம் வந்திச்சி...?'

'காரணம் இல்லாம வருமா....நீ இந்த மாதிரி தலை முடியை விரிச்சு போட்டுட்டு இருக்குறப்போ மஞ்சள் வாசனையும் சந்தன வாசமும் சேர்ந்து வருது.... அதான் உடனே எனக்கு அந்த படத்துல வர்ற அந்த வசனம் ஞாபகத்துக்கு வந்துட்டு....'
ராகவன் சொல்வதை கேட்டு விட்டு சற்று வெட்கப் பட்ட வாணி....மெதுவான குரலில் அவனை நேராகப் பார்த்து ....'ம்ம்...பரவாயில்லியே....உங்களுக்கு நல்ல ரசனைதான்...ஆனா எனக்கு அந்த மாதிரில்லாம் இல்ல....குளிக்கும்போது போட்ட மஞ்சளும்....சோப்பும்தான் காரணம்....' என்று சொல்ல...அதை கேட்டு...
ராகவன் மெதுவாக சிரிக்க....அவனுடன் சேர்ந்து வாணியும் சிரிக்க....கையில் இரண்டு சில்வர் தட்டுகளோடு சாந்தி அடுக்களையில் இருந்து ஹாலுக்குள் நுழைந்தாள்.

'என்ன....அண்ணனும் தங்கச்சியும் என்ன பேசி சிரிச்சுகிட்டு இருக்கீங்க....?' என்று வினவியபடியே அவர்களை நெருங்கி இருவருக்குமிடையே அந்த சில்வர் தட்டுகளை வைத்தாள். அவளிடம் எதற்காக சிரித்தோம் என்பதை சொல்லவா வேண்டாமா என்று இருவருக்குமே ஒரு தயக்கம் உண்டாக....ராகவன் அந்த தயக்கத்திலேயே சாந்தியை ஏறெடுத்துப் பார்க்க....வாணிதான் பதில் சொன்னாள்.

'அது ஒண்ணுமில்லை...அத்தை....பொம்பளைங்க தலைமுடியில இருந்து இயற்கையாவே மணம் வருமா வராதான்னு அண்ணனுக்கு சந்தேகம்...அதான்...'

குனிந்து நின்று கட்டிலில் சில்வர் தட்டுகளை வைத்து விட்ட நிமிர்ந்த சாந்தி ..வாணி சொன்னதை கேட்டு விட்டு...அவளையும் ராகவனையும் பார்த்து புன்னகைத்தபடியே....'அப்டியா....என்ன திடீர்னு பொம்பளை தலை முடி வாசனை பத்தின ஆராய்ச்சி...?' என்று எடுத்துக் கொடுப்பதை போல வினவ...வாணியே தொடர்ந்து பதில் சொன்னாள்.
'அதுவா.....என்கிட்டே இருந்து மஞ்சளும் சந்தனமும் கலந்த வாசனை வருதாம்...அதான் அண்ணனுக்கு அந்த ஆராய்ச்சி...' என்று வாணியின் பதிலை கேட்ட சாந்தி....சிரித்துக் கொண்டே ராகவனை பார்த்து....'ம்ம்...நல்ல ஆராய்ச்சிதான்... ' என்று சொல்லி விட்டு....'சரி...சாப்பிடுங்க....இட்லி சூடா இருக்கு....'என்று சொல்லவே....ராகவனும் வாணியும் சாப்பிட தயாரானார்கள்.

தான் ஆசைபடுகிற படி இருவரையும் சேர்த்து வைக்க அப்படி ஒன்றும் கஷ்டப் பட வேண்டியதில்லை....ரொம்ப சுலபமாக அது நடந்து விடும் போலத்தான் இருக்கிறது என்று மனதுக்குள் சந்தோஷித்தபடி....
'உன் தங்கச்சி...மூணு நாளைக்கு அப்புறம் இப்பதான் ஒழுங்கா உட்கார்ந்து சாப்பிட போறா...' என்று அடுத்த கட்ட பேச்சை தொடங்க...அதை செவியுற்ற ராகவன்...கண்கள் விரிய....'அப்டியா....எதுக்கு வாணி....?' என்று வாணியைப் பார்த்து கேட்க....அதற்கு வாணி பதில் சொல்லுவதற்கு முன்பாக அவளை முந்திக் கொண்டு சாந்தியே பதில் சொன்னாள்.
'வேற என்ன....கழுதைக்கு என்மேல கோபம்....சொன்னதை சரியா புரிஞ்சுக்காம என்மேல கோபப்பட்டுட்டு சரியா சாப்பிடாம இருந்தா.....இப்போ நீ போயி விவரமா பேசினதுக்கு பிறகுதான் சாப்பிட வந்து உட்காந்து இருக்கா...' என்று அங்கலாய்ப்பதை போல சொல்ல....வாணி தலையை இட்டிலி தட்டை பார்த்து குனிந்தபடியே முனகுவதை போல....'சொல்றதை விவரமா சொன்னா நான் எதுக்கு கோபப் படப் போறேன்....டக்குன்னு அந்த மாதிரி சத்தம் போட்டா கோபம் வராம என்ன செய்யும்...?' என்று சொல்ல...'கழுதைக்கு இன்னும் வீராப்பு குறைஞ்சு இருக்கான்னு பாரேன்......மூணு நாளா நானே வலிய வந்து உன்கிட்ட பேசினாலும் நீதான் நான் சொல்ல வந்ததை கேட்கவே இல்லியே...அப்புறம் எப்படி உனக்கு புரியும்....?' என்று சற்று (போலியான) கோபத்தோடு சாந்தி வாணியை பார்த்து கேட்க....அதை கண்ணுற்ற ராகவன் மீண்டும் அவர்களுக்குள் சண்டை வந்து விடுமோ என்று பயந்து....'ஐயோ...அக்கா...அதான் அதெல்லாம் அப்பவே முடிஞ்சு போயிருச்சே....திரும்பவும் எதுக்கு தேவை இல்லாம அந்த பேச்சை எடுக்குறீங்க....விடுங்க அக்கா...அவளுக்கு இப்ப உங்க மேல எந்த கோவமும் இல்ல...'என்று வாணியின் சார்பாக பேச....'அது சரி....நீ உன் தங்கச்சியை விட்டுக் குடுப்பியா என்ன....?' என்று சொல்லி விட்டு....'சரி...சட்டினியும் சாம்பாரும் எப்படி இருக்குன்னு சொல்லு தம்பி....'என்று சட்டென்று குரலில் பரிவை வெளிப்படுத்தி கேட்க....'கொஞ்சம் இருங்க...'என்று சொல்லி விட்டு....இட்டிலியை எடுத்து இரண்டு வாய் சாப்பிட்டு விட்டு ...''ம்ம்...சூப்பரா இருக்கு அக்கா....'என்று சப்புக் கொட்டியபடி சொல்ல....

'ம்கும்....அதெல்லாம் நல்லாத்தான் செய்வாங்க....'என்று முகவாயை செல்லமாக இடித்தபடி வாணி சொல்ல...அதை கவனித்த ராகவனும் சாந்தியும் அவளைப் பார்த்து சிரித்தார்கள்.

(ஆசைகள் தொடரும்)

write your comments about this story friends..!!

[Kartikjessie]

super nanba. arumai.

[lotoffun768]

arumaiyana pathivu valthukkal

[Prabhas Rasigan]

super update

[Kaja.pandiyan]

ஸ்வரம் -எட்டு.

இன்னும் கோபம் தீராதவளைப் போல வாணி சொன்னதை கேட்டு சாந்தியும் ராகவனும் சிரிக்க....அதை கண்டு கொள்ளாதவளைப் போல இட்டிலியை சாப்பிடத் தொடங்கினாள் வாணி.
'சரி....அவ அப்படித்தான் தம்பி....இன்னும் அவளுக்கு என்மேல கோபம் தீரல போல.... சரி...நீங்க சாப்பிடுங்க....நான் போயி சூடா இட்டிலி எடுத்திட்டு வர்றேன்...'என்று சொல்லி விட்டு திரும்பப் போன சாந்தியை பார்த்து....
'வேண்டாமே அக்கா...இதுவே போதுமே...'என்று ராகவன் சொல்ல...
'அதெல்லாம் இல்லப்பா....நீ எத்தனை இட்டிலி சாப்பிடுவேன்னு எனக்கு தெரியாதா....இந்த நாலு இட்டிலி எப்படி போதும்....இரு இரு....இதோ வர்றேன்...'என்று சொல்லி விட்டு சாந்தி அடுக்களைக்கு செல்ல......
'எதுக்கு வாணி....சாப்பிடாம இருந்தே...?' என்று ராகவன் வாணியை பரிவோடு கேட்க....'அதை விடுங்க அண்ணா... ' என்று வாணி சொன்னாள்.

இத்தனை பேச்சுகளுக்கு நடுவில் வாணி தோளை சுற்றிப் போட்டிருந்த துண்டு சற்று அகன்று கொண்டதை போல இருக்க...அவளது மார்புக்கு மேலே கட்டியிருந்த உள்பாவாடை நடுவில் இரண்டு மாங்கனிகளுக்கு இடையே ஒரு காரட் அல்லது மலை வாழைப் பலத்தை சொருகும் அளவுக்கு தெரிந்த ஓடையும் அதனை ஒட்டி தெரிந்த விம்மி நின்ற இரு மாங்கனிகளும் ராகவனின் பார்வைக்குத் தெரிய....அங்கே இருந்து கண்களை அகற்ற மிகவும் சிரமப் பட்டான் ராகவன்.
தான் அங்கே பார்ப்பதை வாணி பார்த்து விடுவாளோ என்று படபடப்பாக இருந்தாலும் கண்களை அகற்ற இயலாமல் அரை நிமிடத்திற்கு ஒருமுறை அங்கேயே பார்க்க...அவன் பயந்த மாதிரியே வாணி அவன் தனது மார்பை பார்ப்பதை கவனித்து விட்டாள்.

வாணி தன்னை கவனித்து விட்டாள் என்பதை ராகவனும் உணர்ந்து கொண்டதால் டக்கென்று அங்கே இருந்து கண்களை அகற்றி குனிந்தபடி சாப்பிடுவதை போல செய்ய....அதை கண்டு வாணி தனக்குள்ளே சிரித்துக் கொண்டாள். அத்தை லேசுபட்ட ஆள் இல்லை.....அத்தை சொன்னதை போலவே எல்லாம் நடக்கிறதே என்று தனக்குள்ளாகவே நினைத்துக் கொண்டு...
'இன்னும் சாம்பார் ஊத்தவா அண்ணா....?'என்று சாதாரணமாக கேட்க....ராகவனும் ...'இல்லை...வேண்டாம் வேணி....'என்று சொல்லி விட்டு சாப்பிட்டான்.
இருவரும் தட்டில் இருந்த இட்டிலிகளை சாப்பிட்டு முடிக்கும் நேரத்திலேயே சாந்தி வேறு ஒரு தட்டில் வைத்து சூடான இட்டிலிகளை கொண்டு வந்து ராகவனின் தட்டில் இரண்டு இட்டிலிகளை வைக்க....வாணி போதும் என்று சொல்லி விட்டு எழுந்தாள்.
'என்ன வாணி....போதுமா..?'என்று ராகவன் கேட்க....'அவ சாப்பாடு அவ்வளவுதான் தம்பி....நாலு இட்டிளிதான் சாப்பிடுவா...'என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவனின் தட்டில் சட்டினி சாம்பாரை சாந்தி ஊற்ற வாணி அங்கே இருந்து வீட்டின் பின்புறம் கைகழுவச் சென்றாள்.
ராகவனுக்கு பரிமாறி விட்டு சாந்தியும் வாணியை தொடர்ந்து வீட்டின் பின்புறம் செல்ல....ராகவன் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

வாணி கைகழுவி விட்டு திரும்ப அவளை தொடர்ந்து சென்று படிக்கட்டில் நின்ற சாந்தி உள்ளே இருந்த ராகவனுக்கு கேட்காத படி அவளிடம் மெதுவாக என்னவோ சொன்னாள். சாந்தி சொன்னதை கேட்டு முதலில் முகத்தில் சற்று தயக்கத்தை காட்டிய வாணி ....மேலும் சாந்தி சொன்னதை கேட்டு தயக்கம் நீங்கி சரியென்று தலையாட்டிய வாணி....கொஞ்சம் முகத்தை சுளித்தபடி...கிசுகிசுப்பான குரலில் 'வெக்கமா இருக்கு அத்தை...'என்று சொல்ல....'என்ன வெக்கம்...சும்மா நான் சொல்றபடி கேளு...என்ன சரியா...'.என்று சாந்தி அழுத்தமாக சொல்ல....மீண்டும் சரி என்று தலை அசைத்த வாணியிடம்...'சரி..சரி...உள்ள பொய் இரு....'என்று சொல்லி விட்டு திரும்பிய சாந்தி மீண்டும் அடுக்களைக்குள்ளே போக...வாணி ஈரமான கையை தனது தோளை சுற்றிப் போட்டிருந்த துண்டில் துடைத்துக் கொண்டே ஹாலுக்கு சென்று 'நல்லா சாப்பிடுங்க அண்ணா...இன்னும் இட்டிலி வைக்கவா?' என்று கேட்டபடி அவனுக்கு எதிரே பழையபடி உட்கார...'வேண்டாம் போதும்....ரொம்ப சாப்பிட்டுட்டேன்...'என்று சொல்லிக் கொண்டே வாணியை பார்த்த ராகவன் பார்வையில் வாணி இப்போது இன்னும் கவர்ச்சியாக தெரிந்தாள். காரணம் அவளுடைய தோளை சுற்றிக்கிடந்த துண்டு இப்போது முன்பை விட சற்று விலகிக் கிடந்தது.

அதை பார்த்த ராகவனுக்கு தர்மசங்கடமாக இருக்க...அதே நேரம் உள்ளறையில் இருந்து குழந்தை அழும் சப்தமும் அதை தொடர்ந்து சாந்தி அங்கே வரவும்....ராகவன் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அவசரம் அவசரமாக கை கழுவ வீட்டின் பின்புறத்திற்கு சென்றான்.அவன் லேசான பதட்டத்தோடு செல்வதை பார்த்த மாமியாரும் மருமகளும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து ரகசியமாக சிரித்துக் கொண்டார்கள். நேரமும் காலமும் கூடி வந்தால் எல்லாமே நாம் நினைத்தபடி நடக்கும்தானே.....அதுபோலத்தான் சாந்தி எதிர்பார்த்ததை போலவே ஒவ்வொன்றும் மிகச் சரியாக நடந்தது.

இப்போது குழந்தை அழுததும் கூட சாந்தி எதிர்பார்த்ததுதான். குழந்தை இந்த நேரத்தில் பசிக்காக அழும் என்று அவளுக்கு தெரியும்.....ஆகவே அடுத்த நடவடிக்கையை தொடங்கும் பொருட்டு....'அம்மா சாப்பிட்டு முடிச்சவுடனேயே மகளுக்கும் பசி எடுத்திட்டு பாரேன்...'என்று சத்தமாக சொல்லிக் கொண்டே உள்ளறைக்கு சென்று தொட்டிலில் இருந்த குழந்தையை எடுத்துக் கொண்டு வந்து வாணியிடம் கொடுத்து விட்டு கண்ணைக் காட்ட.....அவள் பதிலுக்கு உதட்டால் புன்னகைத்தபடி ...குழைந்தையை வாங்கி மடியில் போட்டு விட்டு துண்டை விலக்கி மார்பில் கட்டியிருந்த உள்பாவாடையை அவிழ்த்து இரு மாங்கனிகளுக்கும் கீழாக இறக்கி கட்டிக் கொண்டு வெளியே தெரிந்த கனிகளில் ஒரு பக்கத்து கனியை துண்டால் மறைத்துக்கொண்டு ஒரு பக்கத்து கனியை வெளியே தெரியும் படி குழந்தையின் வாய்க்கு நேராக வைத்து குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கத் துவங்கினாள்.

அதுவரை அருகே நின்று பார்த்துக்கொண்டிருந்த சாந்தி திருப்தியான முகத்தோடு அவளைப் பார்த்து சிரிக்க...பதிலுக்கு வாணியும் அவளைப் பார்த்து சிரித்தாள்.
'சும்மா வெக்கமா இருக்கு...அப்படி இப்படின்னு ஏதாவது சாக்கு சொல்லி சொதப்பிராத....எல்லாம் நான் சொன்ன படி பாத்து நடந்துக்கோ...புரிஞ்சுதா?' என்று கிசுகிசுப்பாக சொல்ல...பின்புறம் சென்ற ராகவன் உள்ளே வருவதை உணர்ந்த சாந்தி ...அங்கே இருந்து திரும்பி அடுக்களைக்கு செல்லும்போது எதிரே நெருங்கி வந்த ராகவனை பார்த்து....'இரு தம்பி.....காப்பி கொண்டு வர்றேன்....குடிச்சுட்டு கிளம்பு....'என்று சொல்லி விட்டு உள்ளே போனாள்.

அங்கே தனக்கு ஒரு புதிய தரிசனம் கிடைக்கப் போகிறதென்பதை அறியாத ராகவன் பேன்ட் பாக்கெட்டில் இருந்த கைக்குட்டையில் ஈரமான கையை துடைத்தபடி ஹாலுக்குள் சென்று கட்டிலை நெருங்க.....அங்கே குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த வாணியை பார்த்த ராகவன் இன்ப அதிர்ச்சியில் வாய் பிளந்தபடி நிற்க....அவனது பேண்டின் முன்பக்கம் விறைப்பு தோன்றி பேன்ட் ஜிப் அறுந்து போகும் நிலை ஏற்பட்டது.

[Kaja.pandiyan]

This picture was downloaded from internet...this picture was added in between the story for the reader's interest purpose only. if any one objected for this picture, admin has rights to remove that without any intimation.

[Kaja.pandiyan]

நான்கு நாட்களுக்கு முன்னால் வீட்டின் பின்பக்கம் இருந்து குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த வாணியின் கனி புடவை தலைப்பினூடே முக்கால்வாசிதான் தெரிந்தது. ஆனால் இப்போது திரட்சியான அவளது ஒருபக்கத்து (இனி முலை என்றே சொல்லலாம்ல) முலை எவ்வித மறைப்பும் இன்றி அப்பட்டமாக அவன் கண்களுக்கு தெரிய ...இது நிஜம்தானா என்று சந்தேகம் தோன்ற....இன்ப அதிர்ச்சியில் வாணியை பார்க்க....அவளோ சாதாரணமாக .....'வாங்க....உக்காருங்க அண்ணா...ரேவதிக்கு பசி எடுத்திட்டு போல....'என்று சொல்லி விட்டு தன்னுடைய குழைந்தையை பார்த்து குனிந்து கொஞ்சுவதை போல செய்ய.....அதை பார்த்துக் கொண்டே மெதுவாக தயங்கி தயங்கி இரண்டடி நடந்து கட்டிலை நெருங்கி அவளுக்கு எதிரே அமர்ந்தான்.
குழந்தையை கொஞ்சுவதை போல தலையை கவிழ்த்துக் கொண்டிருந்தாலும் அவனது நடவடிக்கையை உன்னிப்பாக கவனித்தாள் வாணி.

'மாமாவை பாரு.....இந்த மாமாவை பாரு....'என்று குழந்தையிடம் செல்லமாக வாணி சொல்ல....குழந்தை நோக்கி பார்வையை திருப்பிய ராகவனுக்கு அவளது பால் நிறைந்த திரட்சியான முலைதான் கண்ணில் பட்டது. ஆயினும் பேருக்கு குழந்தையை பார்த்து சிரிப்பதை போல வலுக்கட்டாயமாக சிரித்த ராகவனுக்கு தொடைகளுக்கு நடுவே மேலும் புடைப்பை உணர்ந்தான். அதனால் கால் மேல் கால் போட்டு அமர்வதை போல செய்து தன எழுச்சியை சமாளிக்க முயன்ற ராகவனை கவனித்த வாணி தனக்குள்ளாக கமுக்கமாக சிரித்துக்கொண்டாள்.

(தொடரும்)

[opheliyaa]

super update. wonderful piece of writing.

[prrichat85]

good updatee

[Kaja.pandiyan]

ராகவனுக்கு அந்த சூழ்நிலை மிகவும் தர்மசங்கடமாக இருந்தது என்னவோ உண்மை....உள்பாவாடையை முலைகளுக்கு கீழே இறக்கி கட்டியிருந்ததால் அவள் இப்போது கிட்டத்தட்ட அரை நிர்வாண கோலத்தில் ராகவனுக்கு முன்பாக உட்கார்ந்து தோளை சுற்றிக் கிடந்த துண்டுக்குள் ஒரு முலை தொண்ணூறு சதமானம் மறைந்திருக்க...மறுபக்கத்து முலை அப்படியே அப்பட்டமாக வெளியே தெரியும்படி வைத்து பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள். வாணியை பார்த்து வலுக்கட்டாயமாக சிரித்தாலும் ராகனுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒருமாதிரி சூடேறுவதை போல உணர்ந்தான். கூடவே தொடைகளுக்கு நடுவில் அவனது காமநாகம் கட்டுகடங்காமல் சீறிக் கொண்டிருந்தது. ஆகவே கால் மேல் கால் போட்டு தன்னுடைய உணர்ச்சியை வெளிக்காட்டாமல் இருக்க படாதபாடு பட்டான்.

வாணி தன் முன்பாக இந்த அளவுக்கு அரை நிர்வாணமாக இருந்து பால் கொடுப்பாள் என்று அவன் எதிர்பார்த்திருக்க வில்லை. என்னதான் தங்கை என்று அவளை சொந்தம் கொண்டாடி பழகி கொண்டிருந்தாலும் இப்படி அவளது அந்தரங்கப் பகுதியை அருகே வைத்து பார்த்து விட்டு ஒரு ஆண்மகனாய் எப்படி உணர்ச்சியை அடக்க முடியும்....?
குழந்தைக்கு பாலூட்டும் ஒரு பெண்ணை இப்படி காம இச்சையோடு பார்ப்பது முறையல்லவே ...? ஆயினும் பொங்கி எழுகிற மனதை கட்டுப் படுத்த முடியவில்லையே.....எப்படி இருந்தாலும் கட்டுப்படுத்தித்தான் ஆக வேண்டும்....இல்லை என்றால் சாந்தி அக்கா அன்று வாணியிடம் சத்தம் போட்டது உண்மை என்று ஆகிவிடாதா....என்றெல்லாம் யோசித்து ஒரு வழியாக தன்னைத்தானே சமாளித்தவனாக ... கஷ்டப்பட்டு வரவழைத்துக் கொண்ட புன்னகையோடு எதிரே இருந்த வாணியிடம்....'இப்போ நல்லா முகம் பார்த்து சிரிக்கிற அளவுக்கு வந்துட்டாளே..?' என்று குழைந்தையை சிலாகித்து சொல்ல....'ஆமா அண்ணா....நல்லா முகம் பார்த்து சிரிக்கிறா...நாம பேசுறதெல்லாம் புரிஞ்ச மாதிரி சிரிக்கிறா....'என்று வாணியும் அவனிடம் பதில் சொல்ல.....கையில் இரண்டு தம்ளர்களில் காப்பியை ஆற்றியபடி சாந்தி சமையலறையில் இருந்து வந்து வாணிக்கும் ராகவனுக்கும் அருகே நின்று மேலும் இரண்டு மூன்று தடவை மாற்றி மாற்றி ஆற்றி விட்டு ஒரு டம்ளரில் காப்பி முழுவதையும் நிரப்பி ராகவனிடம் நீட்டிக் கொண்டே....'என்ன மருமக என்ன சொல்றா....?' என்று சாதாரணமாக கேட்க.....தனக்கு எதிரில் வாணி இருந்த கோலத்தை பார்த்தால் சாந்தி எதுவும் சொல்வாளோ என்று சின்ன பதட்டத்தில் இருந்த ராகவனுக்கு ... சாந்தியின் முகத்தில் அப்படி எந்த வித மாற்றமும் வெளிப்படாதது சற்று நிம்மதியாக இருந்தது.

சாந்தி நீட்டிய காப்பி டம்ளரை வலது கையால் வாங்கிக் கொண்டே....'எனக்கு மட்டும்தான் கொண்டு வந்து இருக்கீங்க....வாணி காபி குடிக்கலியே....நீங்களும் கூட காப்பி குடிச்ச மாதிரி தெரியலையே....' என்று கேட்க.....'நீ முதல்ல குடிப்பா....நீ வழக்கமா இந்த நேரத்துக்கு ஆபீசுக்கு கிளம்பி போயிருவியே...அதான் உனக்கு மட்டும் அவசரமா எடுத்திட்டு வந்தேன்....நாங்க அப்புறமா குடிச்சுக்குறோம்....' என்று விளக்கம் சொல்ல...அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசாமல் காப்பியை உறிஞ்சிக் குடிக்கத் தொடங்கிய ராகவனுக்கு சாந்தியின் முன்னால் வைத்து வாணியின் முலை மீது தனது பார்வை விழுந்து விடக்கூடாது என்று அச்சமாக இருந்தது.

அந்த நேரம் பார்த்து சாந்தி வாணியிடம் அறிவுரை சொல்வதை போல ....'எத்தனை தடவை சொன்னாலும் உன்னை மாத்தவே முடியாதுடி.....அந்த பக்கமா வச்சே எப்பவும் பால் குடுக்கதடி....ரெண்டு பக்கத்துலையும் மாத்தி மாத்தி குடுன்னு சொன்னா கேட்க மாட்டேங்கறியே....ஒரு பக்கமா குடுத்தா அப்புறம் பாக்க ஒரு சைடுல பெருசாவும் ஒரு சைடுல சிறுசாவும் தெரியும்டி..' என்று சொல்ல....'போங்க அத்தை ....எப்ப பார்த்தாலும் எதுக்கு எடுத்தாலும் என்னை வசை சொல்றதே உங்களுக்கு வேலையாப் போச்சு.....' என்று செல்லமாக சிணுங்கிக் கொண்டே....அத்தை சொல்வதை மறுக்காத மருமகளைப் போல பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த இடது பக்கத்து முலையை குழந்தையின் வாயில் இருந்து எடுத்து குழைந்தையை தலை மாற்றி மடியில் போட்டுக் கொண்டு துண்டை முழுவதும் விலக்கி வலது பக்கத்து முலையை குழந்தை வாயில் கொடுக்க....குழைந்தையும் முலைக்காம்பை பற்றி பால் குடிக்கத் துவங்க....காப்பியை அருந்திக் கொண்டே அமைதியாக அனைத்தையும் கவனித்து கொண்டிருந்த ராகவனுக்கு தன் முன்னால் நடப்பதெல்லாமே கனவா நனவா என்று சந்தேகமாக இருந்தது. இப்போது வாணியின் தோளில் கிடந்த துண்டு இரண்டு புறமும் முக்கால்வாசிக்கு மேல் ஒதுங்கிக் கிடக்க....வாணி ராகவனுக்கு முன்பாக நிஜமாகவே அரை நிர்வாணமாக இருந்தாள்.

சாந்தி அக்கா அருகே நிற்கிறாள் என்பதையும் மறந்து ராகவன் வாணியின் முலைகளை வெறித்துப் பார்க்க....அதை கவனித்த சாந்தி ... சற்று நேரம் நிதானித்து....வாணியிடம்....'அப்பா....இப்பவாவது சொன்னதை உடனே கேட்டியே....இன்னிக்கு மழைதான் வரப்போவுது.......'என்று சொல்ல...அந்த சூழ்நிலையில் இனியும் தன்னால் நீடிக்க இயலாது என்று உணர்ந்த ராகவன் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து கொள்ள...சாந்தி அவனை பார்த்து.....'அதுக்குள்ளே காபி குடிச்சு முடிச்சுட்டியா....தம்பி ?' என்று கேட்க....'ம்ம்...குடிச்சுட்டேன்....இந்தாங்க...நான் கிளம்பட்டுமா...?'என்று சொல்லிக் கொண்டே கிளம்பப் போனவனை ...'எதுக்கு இப்படி அவசரப் படுற.....காப்பி குடிச்சு முடிச்சாதான் என்ன.... ரெண்டு நிமிஷம் உட்கார்ந்துட்டு போனா என்ன...?'என்று கேட்டு சாந்தி நிறுத்த.....'பரவாயில்ல அக்கா...வாணி வேற குழந்தைக்கு பால் குடுத்துட்டு இருக்கா...நான் கிளம்புறேன்....' என்று மீண்டும் கிளம்பப் போனவனை நோக்கி....'ஓகோ....அதான் இப்படி அவசரப் பட்டு கிளம்புறியா...? பாத்தியா....இப்ப நீதான் தப்பு பண்றே.....நீ என்ன வெளியாளா...அவ பால் குடுத்துட்டு இருந்தா என்ன....? நீ நிதானமா உட்கார்ந்து காபி குடிக்க வேண்டியதுதானே....நீயே சொல்லு.....இப்ப நீ செய்றது சரியா....?' என்று கொக்கி போடுவதை போல கேட்க.....'ஐயோ அக்கா அப்படில்லாம் இல்ல....சும்மாதான்...எனக்கும் நேரம் ஆயிடுச்சு...அதான்....' என்று அசடு வழிவதை போல சொன்ன ராகவனை நோக்கி....'சரிப்பா உன் இஷ்டம்...ஆனா நான் சொல்றதை மட்டும் கேட்டுக்கோ....நாம எல்லாரும் ஒண்ணா உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டு இருக்கும்போது குழந்தை அழுதுச்சின்னா நீ இருக்கேன்னுட்டு அங்கே இருந்து எந்திரிச்சி போய் மறைவா வச்சு பால் குடுத்துட்டு வர்றதுக்கு நான் இவளை சத்தம் போடுவேன்....ஏன்னா அவ அப்படி செய்றது இந்த அளவுக்கு பாசமா பழகுற உன்னை அசிங்கப் படுத்துற மாதிரி ... இப்ப நீ இப்படி எந்திரிச்சு போறது என்னையும் இவளையும் அசிங்கப் படுத்துற மாதிரி....'என்று சற்று இறுக்கமான முகத்தோடு சொல்ல.....ராகவனுக்கு என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியவில்லை....

ஆகவே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து இரண்டடி நகர்ந்து நின்ற ராகவன் மீண்டும் கட்டிலை நெருங்கி சாந்தியை பார்த்து....'புரியுது அக்கா....நீங்க வேற எதுவும் நினைச்சுக்காதீங்க....'என்று சொல்லிக் கொண்டே கட்டிலில் மீண்டும் உட்கார்ந்து கொள்ள....'ம்ம்....இதுதான் நல்லா இருக்கு...வழக்கம் போல உன் தங்கச்சிகிட்டயும் மருமக கிட்டயும் பேசிட்டு கிளம்பு...என்ன சரியா? .' என்று சொல்லி விட்டு அவர்கள் இருவரையும் சற்று நேரம் தனியே விட்டால் நல்லது என்று சிந்தித்தவளாக வேண்டுமென்றே அங்கே இருந்து நகர எத்தனிக்க...ராகவனின் கரகரத்த குரல் அவளை நிறுத்தியது.

[Kaja.pandiyan]

ஸ்வரம்- ஒன்பது

கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த ராகவனுக்கு அருகே தான் சாந்தி நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய ஒரு கையை பற்றி பிடித்துக் கொண்டு ராகவன் குரல் கரகரக்க சொன்னான்.
'அக்கா....எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு....பெருமையாகவும் இருக்கு...என் மேல எத்தனை நம்பிக்கையும் பாசமும் வச்சு இருந்தா....இப்படி வாணியை என் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேச சம்மதிப்பீங்க....நினைக்கவே ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு அக்கா....'

அவனது குரல் திடீர் என்று ஏற்பட்ட உணர்ச்சி பெருக்கினால் கரகரப்பாக வெளிப்பட....மற்றொரு கையால் அவன் கையை பற்றி கொண்ட சாந்தி ...'என்னப்பா....திடீர்னு என்னென்னவோ சொல்ற...இதுல என்ன இருக்கு....நீங்க ரெண்டுபேரும் ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் எம்புட்டு பாசம் வச்சு இருக்கீங்கன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்....அதனால வாணி இந்த மாதிரி உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டு இருக்குறதுல எனக்கு ஒண்ணும் வருத்தம் கிடையாது.....இப்பவாவது இந்த அக்காவோட மனசு என்னன்னு உனக்கு புரியுதா தம்பி....?' என்று அவனை முழுவதுமாக தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்து விட்டதை போல அவனிடம் தன்மையாக பேச....'நல்லா புரியுது அக்கா....'என்று தன்னை ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டே பதில் சொன்னான் ராகவன்.

அவர்கள் இருவர் பேசிக் கொள்வதையும் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு தலையை குனிந்தபடியே மௌனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் வாணி... அத்தையின் நாடகம் எத்தனை தூரம்தான் போகிறதென்று பார்க்கலாமே என்று எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

தலையை குனிந்து இருந்த நிலையில் வெளியே தெரிந்து கொண்டிருந்த தன்னுடைய இரண்டு முலைகளும் ராகவனுக்கு எந்த அளவுக்கு தடுமாற்றத்தை கொடுக்கும் என்பதை நினைக்கும்போதே அவளுக்கு உணர்ச்சி மிகுந்து கொண்டிருந்தது.

'நல்லா புரியுது அக்கா...'என்று பதில் சொல்லி விட்டு ராகவன் தானை தானே ஆசுவாசப் படுத்த முயன்ற அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையில்....சாந்தி அமைதியாக ஒன்று சொன்னாள். அதில் ராகவன் முழுவதும் விழுந்து விட்டான் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்...

'கடைசியா ஒன்னு சொல்றேன் தம்பி....நீ என்னை தப்பா நினச்சாலும் பரவாயில்ல....உங்க ரெண்டு பேர் மேலயும் நான் எந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை வச்சு இருக்கேன்னு நிரூபணம் செய்றதுக்கு ஒண்ணு சொல்றேன் கேட்டுக்கோ....வாணி இப்போ இப்படி வெறும் உள்பாவாடை கட்டிக்கிட்டு உன் முன்னாடி உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்குறதுக்கு நான் எதுவும் சொல்லலைன்னு சொல்றியே..... இதுல என்னப்பா இருக்கு.....இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....இதுக்கு மேல விளக்கமா சொல்றதுக்கு எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குப்பா.....ஏதோ ஒரு வேகத்துல என் மனசுல இருந்தது வெளியே வந்துட்டுது ....'என்று சொல்லி விட்டு சட்டென்று அந்த இடத்தை விட்டு அகன்று சமையல் அறைக்குள் புகுந்து கொண்டாள்.

[Kaja.pandiyan]

சாந்தி உள்ளே போனவுடன் தனித்து விடப்பட்ட ராகவனும் வாணியும் ஒரு நிமிடம் தலையை குனிந்தபடி அமைதியாக இருக்க.....அனிச்சையாக இருவரும் ஒரே நேரத்தில் நிமிர்ந்து பார்க்க....இருவருடைய கண்களும் நிலை குத்தி நின்று பார்க்க... அவள் முகத்தில் இருந்து பார்வையை இறக்கிய ராகவன் வாணியின் கழுத்துக்கு கீழே பார்வையை நிறுத்த அதை வாணியும் கவனிக்க....மீண்டும் வாணியை ராகவன் நிமிர்ந்து நேருக்கு நேராக பார்க்க...வாணியும் எதுவும் பேசாமல் அவனையே பார்த்தாள். இருவருக்கும் என்ன பேசுவதென்றே தெரியவில்லை. அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையை விலக்கும் பொருட்டு...'சரி வாணி....நான் கிளம்புறேன்....ஆபீசுக்கு நேரமாயிட்டு....'என்று அவளை பார்த்துக் கொண்டே மெதுவாக எழுந்திரிக்க...வாணியும் அமைதியாக அவனையே பார்க்க.....கிளம்ப மனசில்லாமல் கிளம்புவனை போல திரும்பி நடந்து வெளியே வந்து தன்னுடைய மோட்டார் சைக்கிளை நெருங்கி அதை உயிர்ப்பித்து தெருவில் இறங்கினான்.

சாந்தி கடைசியாக பேசியது அவனை பித்து பிடிக்க செய்ததை போல இருந்தது. அவளது அந்த வார்த்தைகள் அவன் செவிகளில் கடல் அலையை போல ஓயாமல் ஒளித்துக் கொண்டே இருந்தது .
"...............இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....."
அப்படி என்றால் வாணி அந்த மாதிரி கூட என் முன்னால் நின்று பேசுவாளா...அப்படி எல்லாம் நடக்குமா....? என்றெல்லாம் சிந்தனையை ஓட விட்டபடி மோட்டார் சைக்கிளை செலுத்திக் கொண்டிருந்த ராகவனுக்கு அவனது உணர்ச்சியை எப்படி கட்டுப்படுத்த என்று தெரியாமல் தவித்தான்.

100 டிகிரி காய்ச்சல் வந்ததை போல உடம்பெல்லாம் ஜிவ்வென்று சூடேற ஒரு வழியாக அலுவலகம் வந்து தனது இருக்கையில் உட்கார்ந்த பின்னரும் சாந்தியின் வார்த்தைகள் அவனை நிலை தடுமாற வைத்தது, .

அலுவலகம் சென்ற பின்னரும் அலுவலகப் பணியில் மனம் லயிக்காமல் வாணியின் முலை தரிசனத்திலும் சாந்தியின் பேச்சிலும் சிந்தனையை ஓடவிட்டு அலைபாயும் மனதோடு ராகவன் உழன்று கொண்டிருக்க....
அங்கே வீட்டில் வாணியும் சாந்தியும் சற்று முன்பு நடந்ததை பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
'ஆனாலும் நீங்க ரொம்ப மோசம் அத்தை.....வெட்கப் படாம பாவாடையை கட்டிக்கிட்டு இருன்னு முதல்ல சொன்னீங்க....அப்புறம் பாவாடையை இறக்கி கட்டிக்கிட்டு ஒரு சைடு மட்டும் வெளியே தெரியும்படி இருக்கச் சொன்னீங்க....கடைசியில ரெண்டையும் காட்டச் சொன்னீங்க....ஆனா எனக்கு வெட்கத்துல உடம்பே குறுகிப் போச்சு தெரியுமா....?'
'ம்ம்...எல்லாம் உனக்காகத்தாண்டி .... '
'அதுக்காக இப்படியா....?'
'இதுல என்னடி இருக்கு....அவன் என்ன வெளி ஆளா...? நமக்கு நல்ல பழக்கப் பட்டவந்தானே....?'
'அதுக்காக எடுத்தவுடனேயே இந்த மாதிரில்லாம் செய்யச் சொல்லிட்டீங்களே....எனக்குத்தான் ரொம்ப கஷ்டமாப் போயிட்டு...'
'அதனால என்ன....நாம எதிர்பாக்குற மாதிரி எல்லாம் நல்ல படியா நடந்துச்சின்னா இந்த கஷ்டம் எல்லாம் போயி அதுக்கு பதிலா சந்தோசமாத்தானே இருக்கும்.... நிஜமா சொல்லு.....அவன் முன்னாடி ரெண்டையும் காட்டிகிட்டு இருந்தப்போ உனக்கு வெட்கம் மட்டும்தான் இருந்துச்சா....கொஞ்சம் கூட அந்த மாதிரி இல்லியா....?'
'அந்த மாதிரின்னா....?'
'ம்கும்....எல்லாத்தையும் விவரமா சொல்லனுமாக்கும்....? அவன் பார்க்கும்போது... அவனுக்கு காட்டும்போது உனக்கு சந்தோசமா இல்லியா....மறைக்காம சொல்லு...'
'ச்சீ... போங்க அத்தை....இப்படி கேட்டீங்கன்னா எப்படி....?'
'நீதானே சொல்ற...வெட்கமா இருந்திச்சின்னு....அதான் கேக்குறேன்....கொஞ்சம் கூட உனக்கு சந்தோசமா இல்லியா...?'
'ம்ம்...இருந்திச்சிதான்....ஆனாலும்....'
'என்ன ஆனாலும்னு இழுக்கிற....எனக்கு தெரியாதாடி....நானும் உன்னோட வயசை கடந்து வந்தவதானே....அதுலயும் உனக்கும் அவன் மேல ஒரு இது உண்டுன்னு தெரியும்டி....எல்லாத்தையும் கவனிச்சுட்டுதானே நான் இதுக்கு தயாரானேன்....'
'அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை அத்தை....எனக்கு அவங்க மேல எல்லாம் அந்த மாதிரி எதுவும் கிடையாது....நீங்க சொன்னதைத்தானே செஞ்சேன்...'
'ஒத்துக்கவே மாட்டியே....சரி..சரி....நீ சொல்ற மாதிரியே இருந்துட்டு போகட்டும்.....இப்ப நான் கேக்குற கேள்விக்கு மட்டும் பதில் சொல்லு....'
'என்ன கேக்கப் போறீங்க...?'
'அவன் என்னெல்லாம் செய்வான்னு சந்தியா உன்கிட்ட சொல்றப்போ எல்லாம் அதை நீ எம்புட்டு ஆர்வமா கேப்பேன்னு நான் கவனிச்சு இருக்கேண்டி....அது மட்டுமா....அவ சொல்றது மட்டுமில்லாம அவனோடது ரொம்ப பெருசா....தடிசா...அப்படின்னெல்லாம் நீ அவகிட்ட விவரமா கேட்டதையும் நான் கவனிச்சு இருக்கேண்டி....அதுக்கு என்னடி அர்த்தம்....?'

சாந்தி இப்படி கேட்டவுடன் வாணியின் முகத்தில் வெட்கமும் சின்ன பயமும் உண்டானது. அதை மறைக்க முயலும் பொருட்டு முகத்தை சுளித்தபட,.
'ஐயோ அத்தை....அதெல்லாம் நீங்க நினைக்கிற மாதிரி ஒன்னும் இல்லை....நாங்க எங்க வயசுக்கு சும்மா நேரம் போகாம அந்த மாதிரி பேசிக்கிட்டு இருந்தோம்...அவ்வளவுதான்....'
'சரி...சரி....நான் அதை தப்பா சொன்னாத்தானே நீ பயப்படனும்....நான்தான் ஒண்ணுமே சொல்லலியே...?'
'அப்புறம் நீங்கதானே எனக்கு அவங்க மேல அந்த மாதிரி ஆசை இருக்குன்னு சொல்றீங்க...?'
'இப்பவும் சொல்றேன்....ஆனா நீ என்கிட்டே சொல்றதுக்கு கஷ்டப்பட்டா விட்டுரு....'
'இல்லவே இல்லை அத்தை.....எனக்கு அவங்க மேல அந்த மாதிரி எல்லாம் அதுவும் இல்லை....'
'சரி..சரி...அப்படியே இருந்துட்டு போகட்டும்....நான் சொல்றேன்றதுக்காக நீ செய்றேன்னே வச்சுக்கலாம்...'
'ம்ம்.........................'
'சரியான திருட்டு கழுதைடி நீ.......சரி அதை விடு....ராகவன் உன்னை எப்படி பார்த்தான்....?'
'ம்கும்....நல்லா அவுத்து காட்டினா வேற என்ன செய்வாங்க....? இது ரெண்டையும் வெறிச்சு வெறிச்சு பார்த்தாங்க...எனக்குத்தான் வெக்கமா இருந்திச்சி....'
'இந்த மாதிரி அழகா பால்குடம் மாதிரி இருந்தா அவன் வெறிச்சு பாக்காம வேற செய்வான்....? நீதான் அம்புட்டு அழகா இருக்கியே....உன் முகம் மட்டுமா....உன் உடம்பும்தான் எம்புட்டு அழகு....?'
என்னதான் மாமியாராக இருந்தாலும் ஒரு பெண்ணே மற்றொரு பெண்ணை இப்படி புகழ்ந்து பேசினால் அந்த பெண்ணுக்கு கிறக்கம் வராமல் என்ன செய்யும்...?.வாணியும் சாந்தியின் புகழ்ச்சியில் கிறங்கித்தான் போனாள். ... அவளுக்கு உண்மையாகவே ரொம்ப சந்தோசமாக இருந்தது.....தன்னுடைய அழகின் மேல் சற்று பெருமையாகவும் இருந்தது.
அவளை மேலும் கிறங்க செய்யும் வகையில் சாந்தி மேலும் சொன்னாள்.
'உன்னை இப்படி அரைகுறையா பாத்ததுக்கே அவன் அந்த மாதிரி படபடப்பா கிளம்பி போறானே....உன்னை முழுசா பாத்தா என்னனடி செய்வான்...?'

'ஐயோ அத்தை....அப்போ அவங்க முன்னாடி எல்லாத்தையும் அவுத்து போட்டுட்டு நிக்க சொல்றீங்களா...?'
'அப்புறம் பதினெட்டு முழம் புடவையை கட்டிகிட்டாடி அதெல்லாம் செய்ய முடியும்....?'
'அதுக்காக அவங்க முன்னாடி அப்படி முழுசா எப்படி காட்டிக்கிட்டு நிக்கிறதாம்...?'

'அதெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம்....நான் சொல்றபடி மட்டும் நீ நடந்துகிட்டா போதும்....என்ன சரியா....? சரி....குழந்தையை கொண்டா....நான் கொஞ்ச நேரம் வச்சு இருக்கேன்...நீ போய் நைட்டியோ சேலையோ கட்டிக்கோ....'என்று சொல்லி விட்டு வாணியிடம் இருந்து குழந்தையை வாங்கிக் கொண்ட சாந்தி தன பேத்தியை கொஞ்சியபடியே அந்த அறையை விட்டு வெளியே போக.....வாணிக்கு சற்று முன்பு நடந்ததவை எல்லாம் ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு வர....அவளுக்கும் உடம்பு சூடாகியது. ராகவன் அவளது இரண்டு முலைகளையும் வெறித்து பார்த்ததை நினைத்தால் அவளுக்கு உள்ளுக்குள் காமம் கொப்பளித்தது.

அத்தை சொல்வதை போல அவங்களுக்கு என்னை முழுசா காட்ட வேண்டி வந்தால் அவங்க என்னவெல்லாம் செய்வாங்க....என்று நினைக்க நினைக்க அவளுக்கு கீழே ஏதோ நமநமத்தது..


(தொடரும்)

[Renjith]

Super bro

[mulaikallan]

சூப்பர் அப்டேட். தொடருங்கள்

[Rocky Rakesh]

இந்த கதை ஸோஸ்ஸிப் சைட் ல படிச்சா ஞாபகம். பாதியில் நின்னு போச்சு னு நெனைக்கிறேன். திரும்ப படிக்கும் போது இன்னும் நல்லா இருக்கு. நீங்களாச்சும் முடிப்பீங்களா ?

[prrichat85]

good updaTEE

[Kaja.pandiyan]

இந்த கதை ஸோஸ்ஸிப் சைட் ல படிச்சா ஞாபகம்.  பாதியில் நின்னு போச்சு னு நெனைக்கிறேன். திரும்ப படிக்கும் போது இன்னும் நல்லா இருக்கு. நீங்களாச்சும் முடிப்பீங்களா ?

sure..  i'll try to do  best of my level.

[Kaja.pandiyan]

ராகவனுக்கு ஆபீசில் இருப்பு கொள்ளவில்லை. அவனது மேஜையில் இருந்த லேப்டாப்பை பார்த்தாலோ அல்லது வேறு பைல்களைப் பார்த்தாலோ எங்கு பார்வையை திருப்பினாலும் வாணி என்ற அழகு பதுமையின் அரை நிர்வாண கோலம்தான் தெரிவதை போல இருந்தது. அப்பப்பா...என்ன ஒரு அழகு..? கைக்கு அடங்காத சைசில் உருண்டையான மாம்பழத்தை போல முலைப்பால் கொடுக்கும் இந்த சமயத்தில் கூட சற்றும் சரியாத வடிவத்தில் தடிப்பாக முன்னின்ற செம்பழுப்பு காம்புகளோடு பார்த்த அவளது அந்த அழகு முலைகள் இரண்டும் ராகவனை ரொம்ப அல்லாடவைத்துக் கொண்டிருந்தது.

அது மட்டுமா....அவள் குழந்தையை சைடு மாற்றி பால் கொடுப்பதற்காக திருப்பியபோது அவள் தோளை சுற்றி போட்டிருந்த துண்டு பெருவாரியாக விலகி அதனூடே வெளிப்பட்டு தெரிந்த அவளது பளிங்கு போன்ற இடுப்பும் அவன் பார்வையில் இருந்து தப்பவில்லை.

அவனது மனைவி சந்தியாவும் அழகில் குறைந்தவள் இல்லை என்றாலும் வாணியின் அளவுக்கு கவர்ச்சியான உடல்வாகு கொண்டவள் என்று சொல்ல முடியாது. இத்தனை நாள் வரை வாணியை தங்கை தங்கை என்று கூப்பிட்டு பழகி வந்தவனுக்கு இப்போது அவளை வேறு விதமான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கத் தோன்றியது.
இது சரியா தவறா என்று அவனுக்கு ரொம்ப குழப்பமாக இருந்தது. வாணிக்கு தன்மேல் எந்தவிதமான பற்றுதல் இருக்கும் என்றும் சந்தேகம் தோன்றியது. வேண்டும் என்றேதான் அவள் தன்னுடைய முலைகளை தனக்கு காட்டினாளா....? அப்படி அவள் தன்மேல் ஆசைப் பட்டு காட்டினாலும் அவளது மாமியார் சாந்தி அக்கா முன்பு வைத்து எப்படி அது சாத்தியம்....?
ஒருவேளை தான் நினைப்பதெல்லாம் தவறுதானோ...? அவள் மனதில் எவ்வித தவறான அபிப்ராயமும் இன்றி கள்ளம்கபடம் இல்லாமல் தன்னை அவளுடைய உடன்பிறவா சகோதரனை போலத்தான் நினைக்கிறாளா...?

அதனால்தான் சாந்தி அக்கா முன்னால் வைத்தே எவ்வித பயமோ தயக்கமோ இன்றி அவளது முலைகள் இரண்டும் எனக்கு தெரியும்படி குழைந்தைக்கு பால் கொடுத்தாளா...? அது மட்டுமில்லாமல் சாந்தி அக்கா கூட அதை பற்றி எதுவுமே தவறாக சொல்லவில்லையே...? அதற்கு மாறாக வாணி அந்த மாதிரி தனக்கு முன்னால் வெளிப்படையாக இருப்பதை ஊக்கமளிப்பதை போல அல்லவா நடந்து கொண்டார்கள்.
அதுகூட பரவாயில்லை....வாணி முலைகளுக்கு கீழே இறக்கி கட்டியிருந்த அந்த நீல நிறத்திலான உள்பாவாடையை கூட கட்டாமல் எனக்கு அருகில் இருந்தால்கூட தான் ஒன்றும் சொல்ல மாட்டேன் ... என்மேலும் வாணி மேலும் அத்தனை நம்பிக்கை வைத்து இருக்கிறேன் என்றல்லவா சொன்னார்கள்.... அப்படி என்றால் வாணியும் சாந்தியும் என்னை அந்த அளவுக்கு நம்புகிறார்கள்....அவர்கள் வீட்டு ஆளை போலத்தான் நம்மை கருதுகிறார்கள் ..... நான்தான் தவறான ரீதியில் சிந்திக்கிறேனோ...ஆமாம் ...அப்படித்தான்.....நான் நினைப்பதுதான் தவறு....அவர்கள் மனதில் வேறு எந்த விதமான அபிப்ராயமும் இல்லை.....இனிமேல் இப்படி எல்லாம் சிந்தனை செய்யக் கூடாது......என்று தன்னை தானே திருத்திக் கொள்பவனை போல .. தலையை சிலுப்பி கொண்டு மனதை கட்டுப்படுத்த முயன்றவனுக்கு ... கூடவே வேறொரு சந்தேகம் எழுந்தது.

சரி...என்னை தன்னுடைய சகோதரன் என்று வாணி கருதினாலும் அதற்காக இப்படியா மாராப்பு கட்டியிருந்த உள்பாவாடையை இறக்கிக்கட்டிக் கொண்டு இரண்டு முலைகளையும் காட்டிக் கொண்டு குழந்தைக்கு கொடுப்பாள்...? கூடப் பிறந்த சகோதரனாக இருந்தாலும் கூட இதெல்லாம் சாத்தியமா...? என்று யோசனை செய்தவனுக்கு ஆபீசில் தன்னுடன் பணிபுரியும் சுகுமாரனின் நினைப்பு வந்தது.

சுகுமாரனின் வீட்டில் நடப்பதை எல்லாம் அவன் ராகவனிடம் ஒன்று விடாமல் சொல்லும் அளவுக்கு இருவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள். சுகுமாரனின் தங்கை குளித்து விட்டு உடைமாற்றும் சமயங்களில் அடிக்கடி அவளது பிராவின் ஹூக்கை அவன்தான் மாட்டி விடுவான் என்றும்....அதை கேட்டு விட்டு ராகவன் அவனிடம் தயங்கி தயங்கி...அது எப்படி சுகு... அப்படி நீ ஹூக்கை மாட்டி விடும்போது உன் சிஸ்டர் வேற ஒண்ணும் போடாமலா நிப்பா...? எதுக்குன்னா அப்படி எதுவும் மேலே போடாமல் நின்னா ஏதாவது வெளியே தெரியாதா...அது உனக்கும் உன் தங்கச்சிக்கும் கூச்சமா இருக்காதா...என்று வாயில் எச்சில் ஊற இவன் கேட்டதற்கு .....அதுல என்ன இருக்கு ராகவா...அவன் என்னோட தங்கச்சி....இன்னிக்குதானே அவ பெரிய பொண்ணா வளந்து நிக்கிறா....அதுக்கு முன்னாடி நாங்க ரெண்டு பெரும் சின்ன வயசுல இருந்தே ஒண்ணா ஓடிபிடிச்சு விளையாடி வளர்ந்தவங்கதானே...அதனால அதெல்லாம் ஒரு பிரச்சினை இல்லை....நீ சொல்றமாதிரி என் தங்கச்சி என் முன்னாடி சும்மா நிண்ணுதான் பிரா ஹூக்கை போட்டு விடச் சொல்லுவா....அந்த நேரத்துல ஹூக்கை மாட்டிட்டு அவ திரும்புப்போது அவளோட செஸ்ட் எனக்கு தெரியத்தான் செய்யும்.....பட் அதுல என்ன இருக்கு ..?இதெல்லாம் அண்ணன் தங்கச்சிக்குள்ள ரொம்ப சாதாரணம்....

சுகுமார் சொன்னதெல்லாம் இப்போது ராகவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது. அப்படி என்றால் அண்ணன் தங்கைக்கு நடுவில் இதெல்லாம் ஒரு விகல்பமான விஷயம் இல்லைதானோ......வாணியும் சாந்தியும் என்னைப் பற்றி அந்த மாதிரிதான் நினைக்கிறார்களோ....நாம்தான் அப்படி திடீரென்று வாணியை அப்படி ஒரு நிலைமையில் பார்த்து விட்டு தவறாக நினைத்து விட்டோமோ? மனைவி அருகில் இல்லாமல் கொஞ்ச காலமாக உடலுறவு இல்லாமல் விரகத்தில் இருக்கும் நம் ஆண் புத்திதான் இப்படிஎல்லாம் நினைக்க தோன்றுகிறதோ என்றெல்லாம் நினைத்து தனக்குதானே வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

[Kaja.pandiyan]

ச்சேச்சே....இனிமேல் அப்படி எல்லாம் வாணியை பற்றி நினைக்கக் கூடாது.....வாணி என்னுடைய தங்கச்சி என்பதில் எந்தவித மாற்றமும் இல்லை....சாந்தி அக்கா சொன்ன மாதிரி வாணி என் முன்னால் அந்த பாவாடை கூட இல்லாமல் பிறந்தமேனியாக முழு நிர்வாணமாக நின்றாலும் கூட ... அவள் மீது எவ்வித தவறான அபிப்ராயமும் தனக்கு வரக்கூடாது என்று ஒரு தீர்மானமான முடிவுக்கு வந்தவனாக சேரில் இருந்து எழுந்து பாத்ரூமுக்குப் போனான்

மாலை நேரத்தில் ஆபீசில் இருந்து வீட்டுக்கு வரும் நேரத்தில் வழக்கம் போல மல்லிகைப்பூ வாங்கி வந்த ராகவன். சந்தியா ஊருக்கு போகும் வரை நான் தவறாமல் மல்லிகைப் பூவும் அதனுடன் அல்வா அல்லது வேறு ஏதாவது ஸ்வீட்ஸ் வாங்கி வரும் பழக்கம் உண்டு. இரண்டு வீட்டுக்கும் சேர்த்தேதான் வாங்கி வருவான்.அவன் வாங்கிக் கொண்டு வந்த பூவையும் ஸ்வீட்சையும் சந்தியா இரண்டு வீட்டுக்குமாகப் பிரித்து கொண்டு வந்து சாந்தியிடமோ வாணியிடமோ கொடுத்து விட்டுப் போவாள்.

தினமும் என்றில்லாவிட்டாலும் வாரத்தில் மூன்று நான்கு நாட்கள் கண்டிப்பாக கொண்டு வந்து கொடுப்பாள். அந்த பழக்கத்தில் ராகவன் இன்று மல்லிகைப்பூவும் ஸ்வீட்சும் வாங்கிக் கொண்டு வந்து வாசலுக்கு வெளியே நின்று சாந்தி அக்காவை அழைத்து அவளிடம் கொடுக்க...அதை வாங்கிக் கொண்டே சாந்தி அவனிடம் கேட்டாள்.
'எதுக்குப்பா தேவை இல்லாம இதெல்லாம் வாங்கிட்டு வர்றே...? அதான் சந்தியா வேற ஊருக்கு போயிட்டாளே...?'
'அதனால என்னக்கா...அவ ஊருக்குப் போனால் என்ன...அதான் வாணி இருக்காளே...அதான் வாங்கிட்டு வந்தேன்...'
'சரிப்பா.....நீயாச்சு....உன் தங்கச்சியாச்சு....சரி...நீ போயி டிரஸ் மாத்திட்டு வா....சூடா வாழைக்காய் பஜ்ஜி செஞ்சு வச்சு இருக்கேன்....சூடா காபியும் போட்டுத் தர்றேன்...'
'அதெல்லாம் எதுக்கு அக்கா...? நான்தான் இப்போ லைப்ரரிக்கு போவேனே...போற வழியில குடிச்சுக்கிறேன்...'
'அதெப்படி....நீ மட்டும் பூவும் இனிப்பும் வாங்கிட்டு தருவே....பதிலுக்கு நாங்க உனக்கு ஒரு காபி கூட தரக் கூடாதா...?'
'சரி அக்கா...நான் கொஞ்சம் ப்ரெஷ் அப் ஆகிட்டு ஒரு பத்து நிமிஷத்துல வர்றேன்....'
சரி என்று சொல்லி விட்டு சாந்தி வீட்டுக்குள் போக....ராகவன் தன்னுடைய போர்ஷன் கதவை திறந்து உள்ளே வந்து பேன்ட் ஷர்ட்டை கழற்றி விட்டு பாத் ரூமுக்குள் போய் கழுத்துக்குக் கீழே குளித்து விட்டு வேஷ்டியும் டி-ஷர்ட்டும் அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்து கதவை அடைத்து விட்டு சாந்தி அக்கா வீட்டுக்குள் போனான்.

அதற்குள் வீட்டிற்குள் சென்ற சாந்தி வாணியை முகம் கழுவி விட்டு நைட்டி அணிந்து இருக்க சொன்னாள். சந்திரமோகன் அவர்களுக்கு திருமணமான புதிதில் புது பொண்டாட்டி மோகத்தில் வாங்கி கொடுத்த செக்சியான நாலைந்து நைட்டிகள் அப்படியே பீரோவுக்குள் இருந்தது. சந்தியா ஊருக்கு போனபிறகு சாந்திதான் அவைகளை வெளியே எடுத்து அணிந்து கொள்ளும்படி சொல்லி இருந்தாள். வாணியும் சாந்தி சொன்னதை போல முகம் கை கால் கழுவி விட்டு கட்டியிருந்த நைட்டியை கழற்றி விட்டு ஒரு ரோஸ் நிறத்திலான நைட்டியை எடுத்து அணிந்து விட்டு கண்ணாடியில் பார்க்க....அவள் உருவம் அவளுக்கே செக்சியாக தெரிந்தது.

[Renjith]

Super bro