பெண்ணாக மாறிய கதை !

[Mouni1]

அம்மா என்னை மிகவும் அழகாக்கியிருந்தாள். எனக்கே என்னை பார்த்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என தோன்றியது. அன்று முழுவதும் அடிக்கடி கண்ணாடி முன் நின்று பார்த்து கொண்டிருந்தேன்.

இப்போது புடவையை handle செய்யும் விதம் அனிச்சையாக  எனக்கு வந்திருந்தது.. என்னை அறியாமலேயே மார்பின் மேல் உள்ள புடவை தலைப்பை அவ்வப்போது இழுத்துவிட்டு கொண்டேன். படிகளில் ஏறி இறங்கும் போது கொசுவத்தை தூக்கி பிடித்துக் கொண்டேன். இடுப்பில் உள்ள மடிப்பு கீழே இறங்கும் போது மேலே இழுத்து விட்டேன்.

முந்தானையை இழுத்து சொருகுவது, பின்னால் free ஆக விடுவது, மார்பின் மேல் மடிப்புகள் இல்லாமல் plain ஆக போர்த்துவது, என டிவி யில் பெண்களை பார்த்து அனைத்தையும் முயற்சி செய்தேன். மேக்கப் என்னுடைய மன பலத்தை கூட்டியிருந்தது. நாமும் அழகாகத்தான் இருக்கிறோம், ஏன் டிவியில் வரும் மற்ற பெண்கள் செய்வதை செய்து பார்க்க கூடாது என தோன்றியது. முக்கியமாக மெகா சீரியல் ஹீரோயின் மற்றும் செய்தி வாசிக்கும் பெண்களை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர்களை போல என்னுடைய புடவையையும் அணிவதற்கு முயற்சி செய்தேன்.

மறுநாள் நானே புடவை கட்டி கொண்டேன். அம்மாவின் உதவி தேவை இருக்கவில்லை. பின்னர் அவளை அழைத்து மேக்கப் போட்டு விட சொன்னேன். முந்தைய நாளை போலவே மேக்கப் போட்டு விட்டு, அம்மா வாங்கி வந்த செயின் மற்றும் தோடை அணிவித்தாள். பச்சை பட்டு புடவையில் சூப்பராக இருந்தேன்.

அன்று முழுவதும் என்னை பார்க்கும் போது எனக்கே ஒரு புது energy வந்த மாதிரி இருந்தது. இதே போல அந்த ஒரு வாரம் முழுவதும் புடவை கட்டியே இருந்தேன். இப்போது நானே மேக்கப் போடவும் கற்று கொண்டேன். ஞாயிற்று கிழமை வந்துவிட்டது.

நாளை  காலேஜ் ஆரம்பிக்கிறது. அவள் அதற்கான ஏற்பாடுகளை செய்து கொண்டிருந்தாள். அம்மாவும் வீட்டில் இருந்தார்கள். மத்தியானம் சாப்பாடு முடித்த பிறகு ப்ரீ ஆகி விட்டோம். உட்கார்ந்து நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அப்போது தெருவினில் பூ விற்கும் சப்தம் கேட்டது.

"வா கொஞ்சம் பூ வாங்கி விட்டு வரலாம். நாளைக்கு காலேஜ் join பண்ண போற. இன்னைக்கு கோவிலுக்கு போயி சாமி கும்பிட்டு வரலாம்." - அம்மா சொன்னார்.

இருவரும் சென்று உதிரி பூ வாங்கி வந்தார்கள். பேசிக்கொண்டே தொடுக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

"நீயும் பூ கட்ட கத்துக்கோ. புடவை கட்டிட்டு, பூ வச்சா ரொம்ப நல்லா இருக்கும்." - அம்மா சொன்னாள்

"சரிம்மா.." - அம்மா.

"சரி. நீங்க ரெடி ஆகு"  - அம்மா சொன்னார்.

நான் இன்றும் புடவை தான் கட்டியிருந்தேன்.

"சரி. நான் பான்ட் ஷர்ட் போட்டு ரெடி ஆகிறேன்" - நான் சொன்னேன்.

"ராஜா, உனக்கு ஒரு பட்டு புடவைஎடுத்து வச்சிருக்கேன். அத கட்டிட்டு வா" - அம்மா சொன்னார்.

"நான் எப்படிம்மா புடவை கட்டிட்டு வெளியே வர முடியும்?"

"உனக்கு இன்னும் 4 நாளில் காலேஜ் திறந்திருவாங்க. அப்போ எப்படியும் புடவை கட்டிட்டுதானே போகணும். இப்போ உன்ன பாத்தா யாருக்கும் பையன்னு தெரியாது. உண்மையிலேயே பொண்ணு மாதிரிதான் இருக்க."

"நாம போயி ரெடி ஆகலாம். நாம ரெண்டு பெரும் ஒரே மாதிரி saree கட்டிக்கலாம்" - அம்மா சொன்னாள்.

இப்போதெல்லாம் அவள் சொல்வது எதையும் தட்ட முடிவதில்லை. சரி என்று அவளுடன் சென்றேன்.

அம்மா இதுவரை புடவை கட்டியதில்லை. அவளிடம் புடவைகள் இல்லை. அம்மாவின் புடவைகளில் தேடினோம். Orange வண்ண புடவை இரண்டு இருந்தது. அவற்றை அணிந்து கொள்ளலாம் என முடிவெடுத்தோம். முதலில் நான் புடவை அணிந்து கொண்டேன். இப்போதெல்லாம் 5 நிமிடத்திற்கு மேல் ஆவதில்லை.

அம்மா அவளாகவே புடவை கட்ட முயற்சி செய்தாள். முதல் தடவை அதலால் முடியவில்லை. பின்னர் நானே அம்மாவுக்கும் புடவை கட்டி விட்டேன். இருவரும் மேக்கப் டேபிள் முன் சென்றோம்.

"முதலில் நீ உட்காரு. நான் உனக்கு இன்னைக்கு மேக்கப் பண்ணி விடுறேன்."

மற்ற நாட்களை விட இன்று கொஞ்சம் அதிகமாகவே மேக்கப் செய்து விட்டாள். கண்கள் மை இட்டு எடுப்பாக தோன்றின. பின்னர் அவள் அமர்ந்தாள்.

"அந்த பூவில ரெண்டு முழம் எடுத்துட்டு வரியா?" - அம்மா சொன்னாள்.

"அப்படியே எனக்கும் எடுத்துட்டு வந்துரு", அம்மா

நான் போய் எடுத்து வந்தேன்.

"நீயே இதையும் வச்சு விட்டுடு.", அம்மா.

நானும் முயற்சி செய்தேன். அம்மாவின் உதவியுடன் வைத்து விட்டேன்.

வெளியே கிளம்பும் போது எனக்கு nervous ஆக இருந்தது. அம்மாதான் தைரியம் சொன்னாள்.


upload images


"பதட்ட படாதடா. நீயும் பொம்பள மாதிரிதான் இருக்க. யாராலும் நீ ஆம்பளன்னு கண்டு புடிக்க வாய்ப்பே இல்ல.. நாம வேற ஊருக்கு புதுசு. அதனால யாராலும் கண்டுபுடிக்க முடியாது."

இருந்தாலும் எனக்கு உடம்பில் பதட்டம் குறையவில்லை. ரோட்டில் ஒரு சில பேர் எங்களை cross செய்து போனார்கள். யாரும் என்னை வித்தியாசமாக பார்க்கவில்லை. இப்போது எனக்கே ஒரு தைரியம் வந்துவிட்டது. கோவிலுக்கு நடந்தே சென்று வந்தோம். அம்மா auto வேண்டாம் என சொல்லி விட்டார். வெளி உலகத்தை பழக எனக்கு இது ஒரு வாய்ப்பாக இருக்கும் என சொன்னார். யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் கோவிலுக்கு சென்று வந்து விட்டோம். எனக்கு ஏதோ பெரிய சாதனை செய்தது போல இருந்தது

[Mouni1]

மறுநாள்  நான் மட்டும்தான் தனியாக இருந்தேன். அவர்கள் இருவரும் சென்ற பிறகு நான் குளித்து புடவை கட்டி ரெடி ஆகி விட்டேன். நான் மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அம்மா வந்து விட்டாள்.

"அம்மா, நீ இல்லாம இன்னைக்கு ரொம்ப போர் அடிச்சிருச்சு." - என்றேன்.

"இன்னும் ரெண்டு நாள் தான்..அப்புறம் உனக்கும் காலேஜ் திறந்துடுவாங்க."

"அதை நினைத்தால்தான் பயமா இருக்கு. எப்படி சமாளிக்க போறேன்னு தெரியல.."

"நீ வருத்தபட அவசியமே இல்லைண்ணா.. ஒரு வாரத்துக்குதான புடவை கட்ட வேண்டியிருக்கும்னு சொன்னாங்க. இல்லன்னாலும் நீ புடவை கட்டிட்டு போனா உனக்கும் மத்த பொண்ணுங்களுக்கும் ஒரு வித்தியாமும் இருக்காது."

"நான் மட்டும் தான் அங்க ஒரே பையன். எல்லா பொண்ணுங்களும் என்ன கிண்டல் பண்ணுவாங்களே!"

"அதல்லாம் இல்லைடா!  ஒரு நாள் இல்ல ரெண்டு நாள் கிண்டல் பண்ணுவாங்க. அதுக்கப்புறம் எல்லாரும் உன்கிட்டதான் friend ஆ இருக்கணும்னு ஆசை படுவாங்க."

மீதமுள்ள நாட்களும் இவ்வாறே கழிந்தன. நான் எப்போதும் புடவையிலேயே இருந்தேன். சமாளித்து  என்ற நம்பிக்கை வந்து விட்டது. பெண்கள் என்னவெல்லாம் பேசுவார்கள் எப்படி பதில் சொல்வது எல்லாம் கேட்டு தெரிந்து கொண்டேன். மேக்கப் மற்றும் dress பற்றித்தான் முக்கியமாக பேச்சு இருக்குமாம். இப்பொழுது மேக்கப் போடுவதிலும் expert ஆயிருந்தேன்.

இதோ நான் காலேஜ் செல்ல வேண்டிய நாளும் வந்து விட்டது. எனக்கு 10 மணிக்குதான் காலேஜ் ஆரம்பம். அனால் அம்மா 9 மணிக்கு கல்லூரியில் இருக்க வேண்டும். முதலில் அவள் ரெடி ஆவதற்கு உதவினேன். பின்னர் நானும் ரெடி ஆக தொடங்கினேன்.

வெள்ளை கலர் உள்பாவாடை எடுத்து இடுப்பில் கட்டினேன். bra மற்றும் blouse அணிந்தேன். blouse-ல் என் முதுகு முழுவதும் திறந்து இருப்பது போல உணர்ந்தேன். மற்ற students எப்படி blouse போட்டு வருகின்றனர் என பார்க்க வேண்டும். மேக்கப் டேபிள் முன் அமர்ந்தேன்.

அம்மா கிளம்ப வேண்டிய நேரம் வந்து விட்டது. "all the best" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பி விட்டாள்.




நான் சிறிய தோடு போட்டு கொண்டேன். மிகவும் light - ஆக மேக்கப் போட்டேன். இன்று காலையில்தான் ஷேவ் செய்திருந்தேன். கண்ணாடியில் திரும்ப திரும்ப பார்த்து புடவை மேக்கப் அனைத்தையும் சரி செய்தேன். இதோ கல்லூரிக்கு கிளம்பி விட்டேன். இன்று ஒரு நாள் அம்மா என்னை drop செய்வதாக கூட்டி சென்றார். அம்மாவின் இரு சக்கர வாகனத்தில் அமர்ந்தேன். புடவை கட்டியிருப்பதால் பெண்கள் போல இரண்டு கால்களையும் ஒரே பக்கத்தில் போட்டு அமர வேண்டியிருந்தது

[Mouni1]

அம்மா என்னை கல்லூரி வாசலில் இறக்கிவிட்டு சென்றுவிட்டார்கள்.

ஒரு வாரம் முழுவதும் புடவை கட்டி பழகி இருந்தாலும், இன்று ஏனோ புடவை கட்டி கல்லூரியில் நுழையும் போது கால்கள் நடுங்கின.
கல்லூரி மிகப் பெரிதாக பரந்து விரிந்து இருந்தது. ஏராளமான மரங்கள் இருந்தன. பொண்ணுங்க எல்லோரும் ஒரு ஆல  மரத்தடியில் நின்று  பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். நிறைய பேருக்கு ஏற்கெனவே friends இருந்தார்கள். நான் ஊருக்கு புதிது என்பதால் எனக்கு யாரையும் தெரியவில்லை. நானாக சென்று பேச்சை துவக்க தயக்கமாக இருந்தது.

நான் பெண் அல்ல, ஆண் தான் என்பதை கண்டுபிடித்து விட்டார்களா என பயமாக இருந்தது. பின்னர், எப்படியும் தெரிந்துதானே ஆக வேண்டும் என என் மனதை தேற்றி கொண்டேன். இது வரை யாரும் என்னை வித்தியாசமாக பார்க்கவில்லை. எல்லோரும் என்னை பெண் என நினைத்து கொண்டார்கள் போல.

நான் யாருடனாவது பேச ஆரம்பிக்கலாம் என யோசித்துகொண்டிருக்கும் போதே பிரின்சிபால் மூன்று ஆசிரியைகளுடன் வந்தார். எங்களுக்கு கல்லூரி விதிகளையும் மற்ற விவரங்களையும் கூறினார். பேச்சின் போதே அவர் என்னை தேடுவது போல  தோன்றியது. நான் பின்னால் நின்று கொண்டிருந்ததால் தெரியவில்லை போல. 

அனைத்து விவரங்களையும் கூறிய பின்னர், "ராஜா, வந்திருக்கிரியா?" என கேட்டார்.  எல்லா பொண்ணுகளுக்கும் ஒரே ஆச்சரியம். எல்லோரும் இங்கு பெண்கள்தான் என  அவர்கள் நினைத்து கொண்டிருந்தார்கள் போல. நான் சில நொடிகள் யோசித்து பின் என் கைகளை மெதுவாக தூக்கினேன். பிரின்சிபால் என்னைக் கண்டு மிகவும் ஆச்சர்யபட்டு போய் விட்டார். அவர் என்னை இவ்வளவு தத்ரூபமான பெண்ணாக எதிர் பார்க்கவில்லை போல. சிலர் நொடிகள் வாயில் விரல் வைத்து  திகைத்து நின்று  விட்டார். பின்னர்  சுதாரித்து கொண்டு,

"girls , இவன்தான் ராஜா. நம்ம காலேஜில் முதல் மற்றும் ஒரே பையன். காலேஜ் uniform rules follow பண்ணுறதுக்காக  புடவை கட்டிட்டு வந்திருக்கான். நீங்க எல்லோரும் அவனுக்கு support ஆ இருக்கணும். யாரும் அவனை தேவை இல்லாமல் கிண்டல் பண்ண கூடாது."

மற்ற பெண்களிடம் ஒரே சல சலப்பு. இதுவரை பெண்கள் கல்லூரி என நினைத்து கொண்டிருந்த இடத்தில் ஒரு  ஆணை பார்த்ததும், அவன் பெண்களை போலவே  புடவையில் வந்திருந்ததும் அவர்களுக்கு வியப்பாக இருந்திருக்கும்.

"Silence.. இப்போ நீங்க எல்லோரும் class கு போகலாம்.  இன்னைக்கு பாடம் எதுவும் கிடையாது. காலேஜ் ல எல்லா இடத்துக்கும் போய் பாருங்க. உங்க classmates ஓட introduce ஆகிக்கோங்க. lunch கு  அப்புறம் நீங்க வீட்டுக்கு போறதுன்னா போகலாம். திரும்பவும் சொல்லுறேன், ராஜாவுக்கு யாரும் எந்த தொந்தரவும் தரக்கூடாது. மீறினா severe actions  எடுக்க  வேண்டி இருக்கும்." என்று சொல்லிவிட்டு பிரின்சிபால் சென்று விட்டார்.

மற்ற பொண்ணுங்க எல்லோரும் அவர்களுக்குள் ஏதோ ரகசியமாக பேசிக்கொண்டனர். என்னுடன் பேச தயக்கமாக இருந்தது போல. எல்லோரும் எங்கள் classroom ஐ நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தோம். நான் எல்லோரையும் முன்னால் செல்ல விட்டு தயக்கத்துடன் மெதுவாக கடைசி ஆளாக நடந்து கொண்டிருந்தேன். மற்ற பொண்ணுங்க எல்லாரும் என்னை பின்னால் திரும்பி திரும்பி பார்த்து சிரித்து கொண்டே சென்றனர்.

நாங்கள் அனைவரும் எங்கள்  வகுப்பறையில் சென்று அமர்ந்தோம். ஒரு desk ல் இரண்டு பேர் அமர்வது போல இருந்தது. நான் கடைசியில் வந்ததால் யாரும் இல்லாத ஒரு desk ல் அமர்ந்து கொண்டேன்.

ஒரு பொண்ணு class முன்னாடி வந்து பேச ஆரம்பித்த்தாள்.

"Girls" - என அழுத்தம் திருத்தமாக கண்களை என் மேல் வைத்து பேச ஆரம்பித்தாள். எல்லோரும் அமைதி ஆனார்கள். என்னை வெறுப்பேற்றுவதற்காக வேண்டுமென்றே "Girls" என அழைப்பது போல தோன்றியது.

"நாம இன்னும் மூணு வருஷம் சேர்ந்து படிக்க போறோம். எல்லாரையும் பத்தி தெரிஞ்சிக்க நிறைய நேரம் இருக்கு. இப்போ எல்லாரும் ஒரு சின்ன introduction பண்ணிக்கலாம்" - என்றாள். எல்லோரும் கை தட்டி ஆமோதித்தார்கள்.

"என் பேரு லலிதா" - என ஆரம்பித்து அவள் எங்கு படித்தாள், எவ்வளவு மதிப்பெண் வாங்கினாள். என்னென்ன பொழுதுபோக்கு என விரிவாக பேசினாள்.

வரிசையாக அனைவரும் பேசினார்கள். கடைசியில் என்னுடைய முறை.

மிகவும் nervous ஆக இருந்தது. புடவை தலைப்பை கைகளில் பிடித்து கொண்டே சென்றேன். யாரோ whislte அடித்தாள்.

"என் பெயர் ராஜா" - என ஆரம்பித்தேன்.

"ராஜாவா? ராணியா?" - என யாரோ குரல் கொடுத்தாள். உடனே லலிதா எழுந்திருந்தாள்.

"Girls! Please இவன இப்போ கிண்டல் பண்ணாதிங்க. நம்மளோட சப்போர்ட் இவனுக்கு ரொம்ப முக்கியம். வீணா ஒரு பையனோட படிப்பு தடை ஆகுறதுக்கு நாம காரணமாக வேண்டாம். அதனால, நாம எல்லோரும் நல்லா comfirtable friends ஆகிற வரைக்கும் இவன கிண்டல்  பண்ணாதிங்க.friends குள்ள கேலி கிண்டல் இருந்தாத்தான் நல்லா இருக்கும். ஆனா, இப்போ வேண்டாம்" - என்றாள்
எல்லோரும் அமைதி ஆனார்கள்.

நான் தொடர்ந்து என்னுடைய கதையை கூறினேன். பின்னர் என் desk ஐ நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன். அப்பபோ  லலிதா "ஏய் ராஜா! எங்க போற.. இன்னும் கொஞ்ச நேரேம் நில்லு. உன்கிட்ட சில கேள்விகள் கேக்கணும். நீ ரொம்ப nervous ஆ இருக்க. உன்ன கொஞ்சம் relax பண்ணலாம்" - என்றாள்.

"Girls.. ராஜா கிட்ட உங்களுக்கு என்ன கேக்கணுமோ கேட்கலாம்" - என்றாள்.

"புடவை ரொம்ப அழகா கட்டியிருக்கிற மாதிரி தெரியுது.. யார் கட்டிவிட்டா?" - என ஒருத்தி கேட்டாள்.

"நான்தான் கட்டினேன்" - என்றேன்.

"உண்மைலேயே என்னால் நம்ப முடியவில்லை. ஒரு பையனால் இவ்வளவு நேர்த்தியாக புடவை கட்ட முடியுமா? உன்னோட mannerism ம் பொண்ணுங்களை போலவே இருக்கு. Super. very  good" - என்றாள்.

"Thanks" - என சொல்லி திரும்ப நடக்க பார்த்தேன்.

"ஏய்.. இன்னும் கேள்விகள் முடியல.. முன்னாடி போய் நில்லு" - என இன்னொருத்தி சொன்னாள்.
அவ்வாறே செய்தேன்.

"இங்க எல்லாரும் பொண்ணுங்க.. நீ மட்டும் தான் பையன்... அதுவும் புடவையில் இருக்க. உனக்கு எப்படி தோணுது.. பயமா இருக்கா" - என்றாள்..

"காலையில் முதல் தடவை உங்களை எல்லாம் பார்க்கும் போது பயமாக இருந்தது. இப்போ இல்லை. ஓரளவு relax ஆயிட்ட மாதிரி இருக்கு. இன்னும் மூணு வருடம் எப்படி கழிக்க போறேன்னு தெரியல" - என்றேன்.

"நீ கவலையே படாத ராஜா.. உனக்கு வேண்டிய எல்லா supportம் நாங்க பண்ணுறோம்.. காலேஜ் வர்றப்போ, புடவை கட்டியிருக்குறப்போ, உன்னை ஒரு பொண்ணாவே நினைச்சுக்கோ.. ஒரு பிரச்சனையும் இருக்காது" - என்றாள்.

இன்னொருத்தி, "ஒரு personal matter. கொஞ்சம் பக்கத்துல வரியா? என கூப்பிட்டாள்."



அருகினில் சென்றவுடன் மெதுவாக கேட்டாள் "நீ bra போட்டுருக்குறது jacket  வழியா தெரியுது. உள்ள ஏதாவது stuff பண்ணி வச்சிருக்கியா ?" என்றாள்.

எனக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது. "இல்லை" - என மெதுவாக கூறினேன்.

" atleast ரெண்டு பக்கமும் hand kerchief வது வச்சுக்கோ.. நல்லா எடுப்பாக இருக்கும் "
எனக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. அமைதியாக இருந்து விட்டேன். இப்படி இன்னும் பல questions / suggestions. 


பின்னர் என் இடத்துக்கு வந்து அமர்ந்தேன். லலிதா வந்து பக்கத்தில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தாள். Lunch time ஆனதும் வீட்டுக்கு கிளம்பி விட்டோம்.

[Mouni1]

முதல் நாள் கல்லூரி சீக்கிரமே முடிந்து விட்டதால் வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன்.

"என்னடா! முதல் நாள் காலேஜ் எப்படி இருந்தது."

"நான் நினைத்த அளவுக்கு மோசமாக இல்லை. யாரும் அவ்வளவா கிண்டல் பண்ணவில்லை"

"மற்ற பொண்ணுங்களோட எல்லாம் பேசுனயா... என்ன சொன்னாங்க? எதாவது புது friend புடிசிருக்கியா?"

"லலிதா ன்னு ஒரு பொண்ணு இருக்கா.. எனக்கு ரொம்ப support ஆ இருந்தா”

"ம்ம்.. முதல் நாளே friend கிடைச்சிருச்சு.  உன்கிட்ட ஜாக்கிரதையா இருக்கணும்" - என சிரித்து கொண்டே கிண்டல் பண்ணினாள்.
கல்லூரியில் ஒரு பெண் என் பிராவினுள் ஏதாவது stuff செய்ய சொன்னது ஞாபகம் வந்தது.

"உன்கிட்ட கேட்கனும்னு நெனச்சிருந்தேன். இன்னக்கு காலேஜ் ல ஒரு பொண்ணு பிரா குள்ள எதாவது வச்சிருக்கியா ன்னு கேட்டாள். இல்லை ன்னு சொன்னேன். நாளைக்கு ஒரு கர்சீப் ஆவது உள்ள வச்சிட்டு வா.. அப்போதான் எடுப்பா இருக்கும்னு சொன்னாள். நீ 
என்ன நினைக்குற..."

"பார்ரா.. அதுக்குள்ள இந்த level க்கு பேச ஆரம்பிசிட்டேன்களா... அவள் சொன்னதும் கரெக்ட் தான். எதாவது வச்சு தைக்க சொல்லலாம்..."

"ஜாக்கட் ல வச்சு தச்சா, bra fill ஆகாதே... அது ஒரு மாதிரி incomlete ஆ இருக்கும்... எனக்கு என்னவோ bra உள்ள துணி வச்சிக்கிறதுதான் ஈசியாகவும் எடுப்பாகவும் இருக்கும்னு தோணுது.."

"ம்ம்ம்.. இவ்வளவு தெளிவா இருக்க.. பின்ன ஏன் என்கிட்டே ஐடியா கேக்க..  போற போக்குள்ள உண்மயான பொண்ணுங்கள விட தெளிவா ஆயிடுவ போலயே..."

"எந்த அளவு stuff செய்யனும்னு ஒரு suggestion.. ரொம்ப பெருசா விகாரமா தெரிய கூடாதுல்ல..."

"என்னொடத பாரு." என்று சொல்லி அவள் போட்டிருந்த சட்டையின் மேல் அழுத்தி காட்டினாள்.

"எனக்கு breast சைஸ் கொஞ்சம் சின்னதுதான்.. நீ இதே அளவு வசிக்கலாம்.. இதை விட இன்னும் கொஞ்சம் பெருசா இருந்தா புடவை கட்ட எடுப்பா இருக்கும்.."

எனக்கு அதிர்ச்சியாகவும், வெட்கமாகவும் இருந்தது.

"சீ..இப்படியா காட்டி பேசிட்டு இருப்ப..." - என்று கிண்டல் பண்ணினேன்.

"இப்போதான் நாம ரொம்ப close ஆகிட்டோமே" - என்றாள்..

பின் அவள் போட்டிருந்த uniform shoes ஐ கழட்டிவிட்டு shocks ஐ எடுத்தாள்.

"shirt உள்ள bra போட்டிருக்கியா?" என்றாள்..




"ஆமாம்"

அவளே இரண்டு socks ஐயும் bra cups உள்ளே வைத்தாள்.. பின்னர் பின்னல் தள்ளி நின்று பார்த்தாள்.

"இந்த size சரியா இருக்கும்னு தோணுது.. நாளைக்கு இதையே வச்சிட்டு போ..." - என்றாள்..

"இப்போ உனக்கும் எனக்கும் ஒரே size ஆ இருக்குமா" - என்றேன்.

"ஆமா.. ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே சைஸ் பிராதான்.. 36." - என்றாள்.

[prrichat85]

Good update sema

[preethi15]

nice.....

[sagotharan]

தொடருங்கள் நண்பரே

[Sparo]

Update panuga

[karthi321]

Nice story, update podunga

[karthi321]

avlo thaana?

[prrichat85]

Ena amudha fulla mudipen nu sonenga IPA no updates

[Mouni1]

"இப்போ உனக்கும் எனக்கும் ஒரே size ஆ இருக்குமா" - என்றேன்.

"ஆமா.. ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே சைஸ் பிராதான்.. 36...என்ன ராஜா! நீ ஸ்பீடா இருக்கே! விட்டா இன்னைக்கே புது பாய் பிரெண்ட் புடிச்சிடுவா போல"  என்று சொல்லி அம்மா சிரித்தாள்.

”சீ போங்கம்மா! எனக்கு அது எல்லாம் புடிக்காது"

"பாக்கலாம்.. பாக்கலாம்...எந்த பொண்ணுங்கு பசங்க பிடிக்காது" என்று அம்மா வெறுப்பேற்றினாள்.

“அம்மா கிண்டல் பண்ணாதே” என்றேன். அவள் மீண்டும் சிரித்தாள்.

“இல்ல.....உனக்கும் நல்லா கிளிவேஐ் தெரியுது...இப்போ இந்த  சிலிக்கான் பிரா பேட் வைத்தவுடன் இன்னும் அம்சமாய் இருந்தது. அதான் சிரிச்சேன்."

"நிஜமா நல்லா இருந்ததாம்மா!  கிளிவேஜ் அப்படி காமிக்கலாமா? தப்பு இல்லையா?" என்றேன்.

"தப்புன்னு எதுவும் இல்லடி. அப்படி காட்டினாதான்  எல்லா பசங்களும் பாப்பாங்க. அது ஒரு கிக்கா இருக்கும்” என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“உனக்கு கிளிவேஜ் இருக்காம்மா” என்றேன்.

“ஓ! இருக்கே!” என்று அம்மா தன் கிளிவேஜ் காட்டினாள்.




“அம்மா...பெருசா இருக்கும்மா....எனக்கும் இப்படி வருமா?” என்றேன்.

“இந்த கிரீமை போட்டுக்க!” என்றாள்.

"என்ன கிரீம் இது?"

"உடம்பில் உள்ள முடியை எடுக்க. இது போட்டதுக்கு அப்புறம் உன்னோட ஸ்கின் ரொம்ப மென்மையா இருக்கும். சூப்பரா இருக்கும்.அப்ப மார் இன்னும் எடுப்பா இருக்கும்” என்றாள். பின் அவள் வீட்(veet) எனப்படும் அந்த கிரீம் எடுத்து என் கை மற்றும் கால்களில் தடவினாள். என் நெஞ்சினிலும் தடவினாள். ஏற்கனவே எனக்கு இயற்கையாகவே உடம்பில் முடி இல்லாவிட்டாலும், இந்த கிரீம் நல்ல ஒரு மென்மையை தரும் என்றாள் அம்மா!

 சிறிது நேரம் கழித்து கை கால்களை துடைத்தவுடன் என் மேனி பளப்பளவென்று பட்டு போல் மென்மையாக இருந்தது.

“அம்மா, எனக்கும் இப்படி மார் வருமா” என்றேன்.

“வரும்” என்றாள் அம்மா!

“க்ரீம் இருக்கா இதுக்கு” என்றேம்.

“இருக்கே” என்று பெட்ரூம் ஜன்னல் கதவை திறந்தாள். பக்கத்தில் மைதானம் இருந்தது. அங்கே சில பசங்க ஓடிக்கொண்டு இருந்தார்கள். ஓடிய அவர்கள் எங்களை 
பார்த்ததும் நின்றார்கள்.

"மச்சி, சூப்பர் பிகருங்க டா" என்றான் ஒருவன்.

"வயசான பொண்ணு சூப்பர் டா" என்றான் இன்னொருவன்.

"பின்னாடி இருக்குற குட்டிய பாருடா. நைட் முழுக்க அனுபவிக்கலாம்" என்று இது மாதிரி எங்கள் காதில் விழும்படி பேசிக்கொண்டிருந்தனர். எனக்கு கோபம் வந்தது. அம்மா சிரித்தாள்.

“அம்மா! பொறுக்கி பசங்க கிண்டல் பண்றாங்க” என்றேன் கோபமாக!

அம்மா சிரித்தாள்.

"பொண்ணுங்க பார்த்தா அப்படித்தான் சொல்வாங்க” என்றாள் சகஜமாக!

"அது தெரியும்மா....உனக்கு கோபம் வரலயா?” என்று கேட்டேன்!

"லூசு.. பொண்ணுன்னா இதுக்கெல்லாம் கோபப்பட கூடாது...அது சரி...நைட் முழுக்க வச்சி என்ன பன்னுவான் அவன்?" என்று கிண்டலடித்தாள் அம்மா!

"ச்சீ ...சும்மா கிண்டல் பண்ணுறீங்க" என்று சிணுங்கினேன்.

”கிண்டல் பண்ணலடா...மார் வளர்ற க்ரீம் இருக்கான்னு கேட்ட இல்லே....இவனுங்க பூளில் இருந்துதான் அந்த க்ரீம் வரும்” என்று சொல்ல அம்மாவை பார்த்தேன்.

“என்ன பார்க்கறே...இதிலே எவன் பூளு நல்லா இருக்குன்னு பாரு” என்று சொல்ல அம்மா சொல்ல , எனக்கு ஆச்சரியம் அதிகமானது!

[prrichat85]

super updatee semaya irukuuu athuvum amma payana toondarathu semaa

[Sparo]

Update panuga

[prrichat85]

Update pls

[Mouni1]

சும்மா சொல்லக்கூடாது.

அந்த இரண்டு பேரும் அழகாகவே இருந்தார்கள். அதிலும் அந்த வளர்த்தியான பையன் நல்லாகவே இருந்தான். பார்க்க அமீர் கான் டைப்பில் இருந்தான்.

“அம்மா, இவன் நல்லா இருக்கான் இல்லே” என்றேன்.

"யாரு இவனா? ஆளைப் பாத்தாலே தெரியலை. இவனுக்கு பூலு ரெண்டு இஞ்சுக்கு மேல இருக்காது. நமக்குலாம் கழுதைக்கு இருக்குற மாதிரி நீளமா இருக்கணும். அதுக்கு இவன் சரிப்பட மாட்டான்” என்றாள் அம்மா!

"ஓஹோ! ஆளைப் பாத்தாலே சொல்லிருவியா?

"ஆமாம். அது என்னோட டேலன்ட்...என் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் என்ன தெரியுமா?” என்றாள் அம்மா!.

"ஒருவேளை பெருசா வச்சிருந்தானா?”

"சான்ஸே இல்லை. வேணும்னா பெட் கட்டலாமா? இவனை பேன்ட்டை அவுக்க சொல்லி பாக்கலாம். பெருசா இருந்துச்சுன்னா, நான் என் புண்டையை அறுத்துக்குறேன். நான் சொன்னது கரெக்டா இருந்துச்சுன்னா, நீ உன் சுண்ணீயை அறுத்துக்கணும். ஓகேவா?




"ஐயோ வேணாம்பா. எனக்கு என் சுண்ணி வேணும். இவன் பூலை பாக்குறதுக்காக எல்லாம் என் சுண்ணீயை அறுத்துக்க முடியாது” என்றேன்.

“ஏண்டா! உனக்கு சுண்ணி இருக்கு” என்று சொல்லிக்கொண்டே மெல்ல தன் கையால் என் கீழ் பாகத்திற்கு கொண்டு சென்றாள்.

“அம்மா” என்று சிணுங்கினேன்.

"ஏய் இந்த மாதிரி பேசுறது ஜாலியா இருக்குல்ல?

"ஆமாம்மா! செம ஜாலியா இருக்கு” என்றேன்.

"ஓஹோ. ஓகே. இவன் கூட ஓக்கறதுக்கு சான்ஸ் கெடைச்சா என்ன பண்ணுவே?” என்றாள்.

“சீச்சி!”

“என்ன சீச்சி...இன்னொரு பையன் எப்படி” என்று சொல்லி சிரித்தாள் அம்மா!

“தெரியல....நீ என்ன நினைக்கறே?” என்றேன்.

“எனக்கெனவோ இவன் பூலு நல்லா பெருசாதான் இருக்கும்ன்னு தோணுது. எனக்கு இவனை ஓக்குறதுக்கு சான்ஸ் கெடச்சா, சந்தோஷமா ஓப்பேன். இவனை மல்லாக்க படுக்கப் போட்டு மேல ஏறி பண்ணுவேன். இவன் பூலு உடையற வரைக்கும் சும்மா நங்கு நங்குன்னு குத்துவேன். சரி, நீ என்ன பண்ணுவேன்னு சொல்லு"

“அப்புறம்?”

“இவனோட கையை கட்டிப் போட்டுருவேன். ஏதாவது குச்சியை எடுத்து இவன் பூலுலேயே சுளீர் சுளீர்னு அடிப்பேன். இவன் அப்படியே பூலு செவந்து அழுகுறதை பாத்து ரசிப்பேன். இவனை சேர்ல கட்டிப் போட்டு மேல உக்காந்து பண்ணுவேன். ஓத்து முடிஞ்சதும் இவன் பூலை கடிச்சு துப்பிருவேன்" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

"ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா” என்று சொல்லி சிரித்தாள் அம்மா!

[Mouni1]

”சரி! அவன் கூட படுக்கலாமா? நீ போய் கூட்டிட்டு வறயா?” என்றாள் அம்மா!

”அம்மா....நான் என்ன ப்ரோக்கரா?” என்றேன்.

"ஸாரி...நான் கேட்டு இருக்க கூடாது....கேட்டுட்டேன் இல்லே. நான் சொன்ன ஐடியா உனக்கு புடிகலைன்னு எனக்கு புரியுது. அதை அப்படியே மறந்துடுடா" என்று சொல்லிக்கொண்ட அம்மா அமைதியானாள். 

"இல்லை... இல்லை.. நீ சொன்னதுதான் சரியானது"

"என்னடா? உனக்கு அது சம்மதமா?"

"ஆமாம்.எனக்கு ஒகே. நான் உனக்காக இதை கூட பண்ணமாட்டேனா?"

"உன்னமையாகவா?"

"உன்மேல சத்தியமா சொல்றேன்" என்று உண்மையாக சத்தியம் செய்தேன்.

"ஹையா.. ஜாலி ஜாலி.. அப்ப நாம ரெண்டு பேரும் எஞ்சாய் பண்ணலாம்” என்றேன்.

"ஆனா நான் எப்படி எஞ்சாய் பண்றது..உங்கிட்டே ப்ளான் இருக்கா?” என்றேன்.

"அதை எல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன். நீ கவலைப்படாத. எனக்காக நீ இவ்ளோ பண்ணும்போது நான் இதைகூடவா பண்ணமாட்டேன்?" ஆறுதலாய் பேசினாள் அம்மா! 

"சரி..இப்போ இனிமேல். நான் என்ன என்ன பண்ணனும்? கொஞ்சம் தெளிவா சொல்லு"

"அப்படி கேளுடா.. அய்யோ..இல்ல இல்ல.. இனிமேல் நீ எனக்கு டா இல்லை, டீ தான்" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

அவள் சொன்னது எனக்கு முதலில் புரியவில்லை என்றாலும் பின்னர் எனக்கு புரிந்தது. "டீ" என்று கூப்பிட்டு இப்போதிருந்தே பழகினால் தான் பின்னாடி பெண்கள் மத்தியில் இருக்கம் போது வித்தியாசமாய் தெரியாது என்று காரணமும் சொன்னாள்.

"சரிடீ ஆனந்தி" என்று அவளே எனக்கு பெயர் வைத்து கூப்பிட்டு, "உனக்கு இந்த பெயர் புடிச்சிருக்கா?" என்று கேட்டாள்.

"நல்லா தான் இருக்கு. ஆனா வேற பெயர் வைக்கலாம் எனக்கு" என்றேன்.

"அப்போ நீ ஒரு பெயர் முடிவு பண்ணுடி"

"நீலிமா ராணின்னு வைச்சிக்கட்டுமா?” என்றேன்.




"ஹ்ம்ம். எனக்கு தெரியும்டீ. இந்த பெயர் இன்னும் நல்லா இருக்கு. ரொம்ப பென்மைத்தனமாக I mean girly ah இருக்கு. எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்குடி.

"இப்பொழுது முதல் என் பெயர்  நீலிமா ராணி"

 "எனக்கு இப்போதாண்டி எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு. நாம இப்போ கேர்ள் பிரண்ட்ஸ் ஆகிறோம்."

"எனக்கும் சந்தோசம்தான். நீலிமான்னு என் பெயரை நீ சொல்லும்போதே எனக்கு உடம்பு சிளிற்குதுடி. ஏன் அப்படி?"

"பெண்மையின் சின்ன சின்ன சந்தோசங்களில் இதுவும் ஒன்று. இன்னும் நிறைய இருக்குடி நீலிமா?” 

"இந்த அனுபவம் எல்லாம் எனக்கு புதுசா இருக்கு."

"இன்னும் போக போக நிறைய புதுசா தெரியும்.. ஒரு பொண்ண இருக்குறது ரொம்ப சந்தோஷமான விஷயம்னு உனக்கே புரியும்."

"பாக்கலாம்.. அடுத்து என்ன பண்ணனும்?"

"நீ முதலில் ஒரு பெண்ணாக மனதளவில் தயாராகணும். நீ இனிமேல் ஒரு ஆம்பிள்ளை இல்லை. நீ ஒரு பொண்ணுன்னு உன்னோட உள்மனசுல பதியனும். எல்லா விசயங்களையும் ஒரு பொண்ணு எப்படி பார்பாளோ, அப்படி தான் நீயும் இனிமேல் பாக்கணும். சின்ன சின்ன விஷயங்கள்கூட ஒரு பெண்ணுக்கு நிறைய சந்தோசம் இருக்கு."

 "எப்படிஅதையெல்லாம் தெரிஞ்சிகுறது?"

"முன்னாடி மாதிரி இல்லாமல், பெண்கள் பற்றிய எல்லா விஷயங்களிலும் கவனம் செலுத்து. பெண்களை பார்த்து, அவர்கள் என்ன என்ன பண்றாங்களோ அதை மனதில் பதியவை. பெண்கள்கூட அதிகநேரம் செலவுசெய். நான் உடுத்தும் ஆடைகளை நல்லா கவனி. என்ன என்ன உள்ளாடைகள் போடுறாங்கன்னு பாரு. இது எல்லாம் உனக்கு உதவும்"

"நான் எப்படி உன்னோட உள்ளாடைகளை கவனிக்குறது? அது தப்பு இல்ல?"

 "நீயும் ஒரு பெண் என்பதை எப்போதும் மறக்காத. நீ ஒரு பெண்ணாக அவர்களை பார்க்குறது எந்த தப்பும் இல்ல. ஒரு பொண்ணு இன்னொரு பொண்ணோட டிரஸ் பத்தி யோசிக்கிறது ரொம்ப இயல்பான ஒன்னு."

"சரிடி.. நீ சொன்னா கரெக்டாதான் இருக்கும் எப்பவுமே."

"சூப்பர்டி நீலிமா ராணி! பெண்கள் உலகத்துக்கு நான் உன்னை வரவேற்கிறேன். இன்றுமுதல் ஒரு பெண்ணாய் உன் வாழ்க்கையை ஆரம்பிக்க போகிறாய். பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள்." - என்று சிரித்தபடி வாழ்த்துச் சொன்னாள் அம்மா!

[prrichat85]

Good updateee super