Adultery కుమార్ గాడి కష్టాలు BY హైడ్ కాక్

[LUKYYRUS]

రూప: చాలా సిగ్గుగా ఉంది రా... ప్లీజ్ రేపు రావద్దు నువ్వు. అమ్మాయిని పంపేసి వెంటనే నీతో... మూడ్ బాగోదు.

కుమార్: అంతలా చెప్పాలా రూప... ఏదో నిన్ను ఆటపట్టిద్దాం అని అంతే. రేపు నేను రాను. నువ్వు మీ అమ్మాయితో హాయిగా ఎంజాయ్ చెయ్యి. ఉంటాను. Bye!!!
కుమార్ గాడు ఫోన్ కట్ చేసేసాడు. గేలరీలో ఉన్న రూప పిక్ ఓపెన్ చేసి చూస్తూ మొడ్డ నలుపుకుంటుంటే వాట్సాప్ లో మెసేజ్ వచ్చింది రూపనుంచి. Love you and bless you అని... /23
తరువాతి రోజు ఆఫీసుకి చేరేసరికి జ్యోతి వచ్చేసి కుమార్ కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంది. రాత్రి నిద్ర లేనట్టు చాల క్లియర్గా కనపడుతోంది. బాధతోనా లేక ఆనందం వల్లనో మాత్రం అర్ధం కాలేదు కుమార్ కి. ఏ విధమైన భావోద్వేగాలు లేవు ఇద్దరిలో... ఎలా ఉన్నావు అని కుమార్ అడిగితె కూడా పెద్దగా పట్టించుకోనట్టే ఉండిపోయింది జ్యోతి.
రవళి మేడం వచ్చి అఫిషియల్గా జ్యోతి ప్రయాణం గురించి ట్రైనింగ్ రూమ్ లో అనౌన్స్ చేస్తేగానీ పాపం సత్యవాణికి దిగులు తగ్గలేదు. జ్యోతి మరియు కుమారులతో విడిగా మాట్లాడింది ఈ రవళి అసలే! ఆ కుమార్ గాడు ఏవో మాయమాటలు చెప్పేసి దానిని కూడా ఒప్పించేసేఉంటాడు తనని పూణే పంపడానికి.
అదేంటో మనకి వినపడకుండా వేరేవారు మాట్లాడుకుంటే అది మనగురించే అనేసుకుంటాం. పైగా ఖచ్చితంగా అది మనకి వ్యతిరేకము కూడా...
జ్యోతి మూడ్ అంత చెత్తగా ఎందుకు ఉన్నదో ఇప్పుడు అర్ధం అయ్యింది వాణికి. పైకి కనపడకపోయినా లోపల మాత్రం చాలా సంతోషించింది జ్యోతిని అలా చూసి.
ఈ పూట మొత్తం పుణేలో ఎక్కడ ఉండాలి, క్లయింట్ కంపెనీ విషయాలు ఇలాంటివే చెప్తూ కూర్చున్నాడు ట్రైనర్. అక్కడినుంచి జ్యోతి పంపే డాకుమెంట్స్ వాటిని ఇక్కడ ఉండే ఇద్దరు ఎలా ప్రాసెస్ చెయ్యాలి అనేవి అన్నమాట. అంతా చాలా ముక్కుసూటిగా ఉండటంతో పెద్దగా పట్టించుకోకపోయినా ఇబ్బంది లేకుండా జరిగిపోయింది జ్యోతికి, కుమార్ కి. మధ్యాన్నం వరకు KT మొత్తం పూర్తయ్యింది.
లంచ్ కి ముందు రవళి వచ్చి ట్రైన్ టికెట్స్ అండ్ ఆకొమొడేషన్ డీటెయిల్స్ అన్ని ఇచ్చింది జ్యోతికి. తర్వాతి రెండు రోజులు వీకెండ్ అవ్వటం వల్ల జ్యోతికి సెటిల్ అయ్యే టైం దొరుకుతుంది పుణేలో. ఈ రెండు రోజులల్లో ఒకరోజు లోనావ్లా ట్రిప్ కూడా ఆరెంజ్ చేసారంట ఆఫీస్ వాళ్ళు. ఇంకేమైనా డౌట్స్ ఉంటే తీర్చుతానని లేకపోతె ముగ్గురు వెళ్లిపోవచ్చని కూడా చెప్పింది రవళి. ముగ్గురు వెళ్తామనేసరికి సరే అంది. సత్యవాణి నిమిషం ఆలస్యం చేయకుండా అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయింది. ఈపిల్ల తనకి అర్ధం కాదు అన్నట్టు సైగ చేసి కుమార్ వైపు తిరిగింది రవళి.

[LUKYYRUS]

రవళి: సో, కుమార్... డోంట్ బి దిసప్పోయింటెడ్.

కుమార్: దేనికి మేడం?
రవళి: అదే అదే... జ్యోతి వెళ్తోంది కదా. దానికి. (ముసిముసిగా నవ్వుతూ)
కుమార్: ఇట్స్ ఓకే మేడం. చేయాల్సిందంతా చేసి ఇప్పుడు బాగానే నవ్వుతున్నారు.
కుమార్ గాడి ధైర్యానికి జ్యోతికి ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకు వచ్చింది. అలాగే కోపం కూడా. అనాలోచితంగా కుమార్ని గట్టిగా గిల్లేసింది.
కుమార్: అమ్మా!!!
రవళి: ఏమైంది కుమార్... ఈస్ ఎవిరీథింగ్ ఆల్రైట్?
జ్యోతి: ఎస్ మేడం. ఆల్ ఈస్ వెల్...
రవళి: బాగానే కంట్రోల్ లో ఉంచుతున్నట్టున్నావ్ జ్యోతి... ఇలా ఐతే ఎలా పాపం?
జ్యోతి: సారీ మేడం.
రవళి: లేదు లేదు... ఇలాగె ఉండాలి. లేకపోతె ఈకాలం కుర్రాళ్ళు ఇట్టే పక్కచూపులు చేసేస్తారు.
జ్యోతి: కుమార్ అలాంటివాడు కాదు మేడం. తాను చాలా సిన్సియర్.
రవళి: అబ్బో! చాలా ఎక్కువగా నమ్మేస్తున్నావ్. కొంచెం చూసుకో. అయినా ఈ మూడు వారాలు నువ్వు ఉండవు కదా. నేను ఒక కంట కనిపెడుతూనే ఉంటాను లే వీడిని.
జ్యోతి: థాంక్ యు మేడం.
రవళి: నువ్వు మాత్రం పని మీద మాత్రమే నీ దృష్టి పెట్టు. ఈ మూడు వారాలు చాలా ఇంపార్టెంట్ ఈ ప్రాజెక్ట్ కి.
జ్యోతి: ఎస్ మేడం. విల్ డూ మై బెస్ట్!
రవళి: ఏమోయ్ కుమార్... ఆఫీస్ లో కాన్సెన్ట్రేషన్ ఫుల్లుగా పెడతావా లేక నేను వేరే ఎవరినైనా చూసుకోవాలి?
కుమార్: భలేవారే... నేను ఆఫీస్ లో ఉంటేనే కదా జ్యోతితో కాంటాక్ట్ లో ఉండగలిగేది. మీకు ఆ టెన్షన్ అవసరం లేదు మేడం.
రవళి: గుడ్. నా ఎంప్లాయిస్ నుంచి నాకు కావలిసింది కూడా ఇదే. ఇలా ఐతే మధ్యలో వదిలి వెళ్ళిపోతారనే భయం కూడా ఉండదు.
కుమార్: మీరు ఉండమంటే రిటైర్ అయ్యేదాకా మీ దగ్గర ఉండిపోవటానికి నేను రెడీ మేడం.
రవళి: చూడమ్మా జ్యోతి... వీడు నీముందే నాదగ్గర డబల్ మీనింగ్ తో మాట్లాడుతున్నాడు.
కుమార్: బాబోయ్! ఇది అన్యాయం మేడం. మరీ ఇలా పుల్లలు పెట్టేస్తున్నారే!!

[LUKYYRUS]

రవళి: మరి... నాదగ్గరే వేషాలా!!! ఎనీ వే... క్యారీ ఆన్ గైస్... ఆల్ ది బెస్ట్ జ్యోతి...

జ్యోతి: థాంక్స్ మేడం!
రవళి ఆలా వెళ్ళగానే కుమార్ని మళ్ళీ గిల్లింది జ్యోతి ఇంకొంచెం గట్టిగా. కానీ వాడి అరుపు బయటకి రాకుండా తన నోటితో వాడి నోటిని మూసేసింది. కుమార్ కూడా నొప్పిని దిగమింగేసి ముద్దుని ఆస్వాదించాడు కాసేపు. కుమార్ చెయ్యి జ్యోతి సళ్ళమీద పడ్డాకగానీ జ్యోతికి లోకం గుర్తు రాలేదు. నెమ్మదిగా వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని వాడి చెవిలో గుసగుసగా ఇక్కడ కాదు అని చెప్పి కౌగిలినుంచి వేరుపడింది.
ఇద్దరు కలిసి ఆఫీసునుంచి బయటపడి జ్యోతి ఇంటివైపు బయలుదేరారు. ప్రయాణం చేస్తున్నారేగానీ మనుషుల్లో లేరు ఇద్దరు... ఇద్దరికీ విరహవేదన మొదలైపోయింది. ఏంతో కష్టపడి కంట్రోల్ చేసుకుంటున్నారు వారి వారి మోహావేశాన్ని. ఎప్పుడు నాచారం చేరారో కూడా తెలియలేదు ఇద్దరికీ. జ్యోతికి బస్టాప్ లోనే బాయ్ చెప్పేసి తిరుగుప్రయాణం మొదలుపెట్టాడు కుమార్.
అప్పటివరకు బాగా వేడెక్కిన శరీరం స్త్రీ సాంగత్యాన్ని కోరుకుంటుంటే మనసు రూప వైపు మళ్లింది. ఆలస్యం చెయ్యకుండా రూపకి ఫోన్ చేసేసాడు కుమార్.
రూప: ఏంటిరా కుమార్ ఈ టైంలో? నీ మోహిని లేదా పక్కన?
కుమార్: ఎందుకు లేదు... కానీ నువ్వు గుర్తొచ్చావు రూప... రేపు కలుస్తున్నాం అన్న ఊహే ఊపేస్తోంది నన్ను.
రూప: చాలా బాగుంది నీ పని. ఇక్కడ నా మనసు అసలు బాగోలేదు.
కుమార్: నాకు తెలుసు రూపా... అందుకే నీ మూడ్ మార్చాలనుకునేది. పోనీ ఆ పని మీ ఆయనకి వదిలేద్దాం. ఎంతలా చూసుకుంటాడో చూద్దాం.
రూపా: చాలా చులకన అయ్యాను కదా నీకు. నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడుతున్నావు కదరా...
కుమార్: అయ్యో రూపా... ఎదో సరదాకి అన్నాను అంతే. నువ్వు ఇలా హర్ట్ అవుతావు అనుకోలేదు.
రూపా: సరదా ఏంటి అసలు. నీతో సరదాలు ఆడటానికి నీ అత్త కూతురుని అనుకున్నావా? ఏదో చొరవ ఇచ్చాననుకో... ఇంత లోకువ చేస్తావా? ఇంకెప్పుడు నాకు ఫోన్ చెయ్యకు నువ్వు.
ఇలా గట్టిగా తిట్టేసి వెంటనే రూపా ఫోన్ కట్ చేసేసింది. ఏమి జరిగిందో అర్ధం కాక కొయ్యబారిపోవటం కుమార్ వంతు అయ్యింది. /27

[LUKYYRUS]

కుమార్ గాడికి దిమ్మతిరిగి బొమ్మ కనపడింది. రూప ఇలా కసురుకుంటుంది అని అస్సలు ఊహించలేదు పాపం. మర్నాడు ఇంటికి వెళ్ళగానే తనంతట తానుగా మీదెక్కించుకోవాల్సిన రూప, ఇలా కోపగించేసుకుంటే ఎలా... నోటి దాకా వచ్చిన పండు నేలజారినట్టయ్యింది. ఏదో ఒకటి చెయ్యాల్సిందే. కానీ ఏమి చెయ్యగలడు తను. ధైర్యం చేసి నిజంగా ఇంటికి వెళితే... గొడవ పెట్టిందా మొదటికే మోసం వస్తుంది. వెధవ ఎక్సయిట్మెంట్లో అనవసరంగా నోరు జారాడు. దాని మొగుడు సంగతి అసలు ఎందుకు ఎత్తటం. నోటి దూల కాకపోతే!!! మొగుడిని ఎమన్నా అంటే ఏ భారతస్త్రీ మాత్రం ఊరుకుంటుంది. అంటే గింటే తానే అనాలి. సర్వహక్కులు కట్నం ఇచ్చి మరీ కొనుక్కుంటుంది మరి!

ఇవే ఆలోచనలతో బుర్ర వేడెక్కిపోయింది కుమార్కి. ఇంటికి వెళ్లాలని లేదు. అనాలోచితంగానే నాంపల్లి బయలుదేరాడు. దూరం నుంచైనా రూపాని చూడొచ్చు అని. బస్సు ఎక్కాక గుర్తొచ్చింది శారద. ఇలాంటి సమయాల్లో ఏమి చెయ్యాలో చెప్పగలిగేది తను ఒక్కత్తే... ఎంతైనా మనవాడి గురువు కదా... వెంటనే వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పెట్టేసేడు అక్కా ఉన్నావా అని. ఎంతకీ రిప్లై లేకపోయేసరికి కాల్ చేసేడు బస్ ఖాళీగా ఉండేసరికి.

శారద: ఏమిట్రోయ్ నేను గుర్తు వచ్చాను. ఆఫీస్ కి సెలవు ఇస్తే ఇంట్లో లేపుకుని కుర్చున్నావా?

కుమార్: అదేమీ లేదక్కా...

శారద: మరి నేను దేనికి గుర్తొచ్చాను రా? అయినా నేనే ఫోన్ చేద్దామనుకున్నా. నీకొక శుభవార్త చెప్పాలి.

కుమార్: శుభవార్తా? నెల తప్పవా ఏంటి?

శారద: నువ్వెళ్ళి నెల ఇంకా అవ్వలేదు. అప్పుడే ఎలా తప్పుతాను? అది కాదు. మీ అమ్మ మాట్లాడింది పొద్దున్న. నీకు సంబంధాలు చూడమని చెప్పింది. ఉద్యోగం చేసి బిడ్డ అలసిపోతున్నాడంట పాపం. ఆ అలసట తీర్చే అందమైన పెళ్ళాన్ని వెతకమంది.

కుమార్: బాబోయ్... ఈ కొత్త ట్విస్ట్ ఏంటి? అయినా అప్పుడే పెళ్లేంటి? పైగా నీకు చెప్పటమేంటి?

శారద: బాగుందిరా...ఇప్పుడు కాకపోతే ఇంకెప్పుడు చేసుకుంటావు? ఏ వయసు ముచ్చట ఆ వయసులో తీరాలి కదా... నా బిల్డప్ పెంచటానికి అక్కా అక్కా అని ఏవేవో చెప్పి ఉంటావు మీ అమ్మకి. నీకు పిల్లని చూడమని నాకు చెప్పింది. కత్తిలాంటి పిల్ల ఒకటి ఉంది మీ బావగారి ఎరుకలో... పండగ చేసుకోవచ్చు చేసుకుంటే...

కుమార్: పండగ చేసుకోవాలంటే పెళ్లే అక్కరలేదు. నీలాంటి అక్క దొరికినా చాలు. ఇప్పుడే పెళ్లి చేసుకుంటే బరువులు బాధ్యతలూను.

శారద: అందుకేనా మరి నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోయావు?

[LUKYYRUS]

కుమార్: నేను మాత్రం బాగున్నానా ఏంటి? అయినా నేను ఏదో సరదాగా మాట్లాడదామని ఫోన్ చేస్తే ఇలా పెళ్లి అని భయపెడతావేంటి అక్కా?

శారద: నాదేముంది నాయన... ఏదయినా ఉంటే మీ అమ్మని అనుకో. నీ పెళ్లికోసం తానే ఎక్కువగా ఆలోచిస్తోంది. ఇంతకీ దేనికి ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: అదీ అదీ...
శారద: ఓయబ్బో!! మొదటిసారి గుద్ద నాకమని నన్ను అడిగినప్పుడు కూడా ఇంత సిగ్గుపడలేదురా నువ్వు. ఇప్పుడు దేనికో?
కుమార్: ఊరుకో అక్కా నువ్వు మరీను. అన్నీ అడిగి మరీ చేయించుకున్నది నువ్వే కదా. సరేలేగాని నిన్ను కొన్ని విషయాలు అడుగుదామని కాల్ చేశా.
శారద: ఏమిటో అవి.
కుమార్: మరి తిట్టకూడదు.
శారద: ఎవత్తినైనా తగులుకున్నావా నాయనా?
కుమార్: ఇంకా లేదు అక్కా... అసలు పని అవ్వలేదు ఇంకా. అప్పుడే పిట్ట ఎగిరిపోయేలా ఉంది.
శారద: మోటుసరసంతో బెదరగొట్టేసి ఉంటావు సచ్చినోడా!
కుమార్: అదొక్కటే తక్కువ. ఇప్పటిదాకా ఫోన్లోనే మాటలు. రేపు ఇంటికి వెళ్లి గృహప్రవేశం చేద్దాం అనుకున్నా. తానే రమ్మంది కూడా. కానీ ఈరోజు బండబూతులు తిట్టేసింది.
శారద: అంతదాకా వచ్చాక ఇలా ప్లేట్ తిప్పిందంటే నువ్వే ఏదో తింగరిపని చేసి ఉంటావు.
కుమార్: హ్మ్మ్... వాళ్ళ ఆయనని రెండు మాటలు అన్నా... చేతగానివాడు అని.
శారద: ఇలా కాదుగానీ మొత్తం చెప్పు మీ పరిచయం దగ్గరనుంచి.
కుమారిగాడు మొత్తం చెప్పాడు రూప గురించి. కానీ జ్యోతి ఊసెత్తలేదు. ఎంతైనా అన్నీ విషయాలు చెప్పాలనిపించలేదు శారదకు కూడా. కానీ స్టోరీలో జ్యోతిని తీసేస్తే ఎక్కడ లింకులు కుదరటం లేదు. అందుకే శారద మళ్ళీ అడిగింది అదే మాట చెప్పి. కుమార్ కి మొత్తం చెప్పక తప్పలేదు. ఈసారి నోరెళ్లబెట్టటం శారదవంతయ్యింది.
శారద: తస్సాదియ్యా... తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి పడేశావా? అదీ ఒకరికి తెలియకుండా ఇంకొకరిని. నువ్వు సామాన్యుడివి కాదురా. ఒకే కుటుంబంలో వాళ్ళతో తొడసంబంధం. వదిలేస్తే నీ సొంత కుటుంబంలో మొదలెట్టేసే రకానివిరా నువ్వు.

[LUKYYRUS]

కుమార్: ఛా ఊరుకో అక్కా... ఏదో నిన్ను అక్కా అన్నాను కదా అని వరసైనవాళ్ళని అందరిని అలాగే చూస్తానా? అయినా నాకు అక్కచెళ్లెలు లేరని నీకు తెలుసుగా...

శారద: ఆ...మీ అమ్మ లేదా ఏంటి? ఉన్నాక, అది ఆడది కాకుండా పోతుందా ఏంటి? నువ్వెంత మాయగాడివో ఇప్పుడిప్పుడే కదా నాకూ తెలుస్తోంది.
కుమార్: వార్నాయనో! ఏ టాపిక్ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్తోంది ఈ డిస్కషన్? అసలు ఏమంటున్నావో అర్ధం అవుతుందా నీకు శారదా!!
కుమార్ శారదని ఏరోజు ఇలా పేరు పెట్టి పిలిచింది లేదు. అక్కా అనే పిలుపు ఎప్పుడు వదలలేదు కుమార్. శారద గుద్ద దెంగినా అక్కా అక్కా అనేవాడు తప్పితే ఇలా ఏకవచనంలో పిలిచింది లేదు. శారదకు కూడా పిలుపులో తేడా గమనించటానికి ఎక్కువ టైం పట్టలేదు.
శారద: సరేలే... నువ్వు ఎవరితో ఉంటే నాకెందుకు? దేనిని దెంగితే నాకెందుకు? నాకెందుకు ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: రూప కోపాన్ని తగ్గించే ఉపాయం ఏమైనా ఉంటే చెప్పు అక్కా...
శారద: ఉపాయమా... ఉల్లిపాయా!!! అసలు ఏమీ అవ్వలేదు. కూతుర్ని ఊరు పంపే బాధలో ఉంది తాను అంతే... నిన్ను కాస్త దగ్గరివాడివి అనుకుంది కాబట్టి ఆ బాధ వెళ్లగక్కింది. తనని నవ్విస్తావు అనుకుంటే నువ్వేమో మొగుడిని ఆటపట్టిస్తున్నావు. మరేమి పర్లేదు. రేపు మామూలుగా తన ఇంటికి వెళ్ళు. ఖచ్చితంగా బెట్టు చేస్తుంది. రెండు దెబ్బలు వేసినా భరించు. తర్వాతే అదే పక్కెక్కుతుంది.
కుమార్: అంతే అంటావా...
శారద: ఆడాళ్లకి తమ బాధ వినే మగాడు కావాలిరా... మరేం పర్లేదు.
కుమార్: థాంక్స్ అక్కా... మళ్ళీ ధైర్యం వచ్చేసింది నీతో మాట్లాడాకా...
శారద: రేపు ఆ రూపాని దెంగేస్తావ్ అన్నమాట అయితే... జ్యోతిని కూడా బాగానే చూసుకుంటావ్. మరి నా సంగతి ఏంటి?
కుమార్: వచ్చే సండే, నేను కాకినాడ వచ్చి నీ ఋణం తీర్చుకుంటా. సరేనా...
శారద: అదీ చూస్తా... ఆ కన్నెపిల్లని వదిలేసి నా దగ్గరికి వస్తావో రావో... రాకపోతే పెళ్లి చేయిస్తా మీ అమ్మకి చెప్పి. దెబ్బకి అన్నీ మూసుకుని ఇంట్లో పెళ్ళాం చుట్టూ తిరగాలి ఇంక.
కుమార్: బాబోయ్ అక్కా... ఎంతైనా నీ శిష్యుణ్ణి. ఇలా భయపెట్టొద్దు.
శారద: ఐతే గురుదక్షిణగా వచ్చి గుద్ద దెంగిపెట్టు. నేను ఉంటాను. మీ బావ వచ్చే టైం అయ్యింది. bye.

[LUKYYRUS]

కుమార్ కూడా bye చెప్పేసి కాల్ కట్ చేసాడు. శారదతో మాట్లాడాక మనసు హాయిగా అనిపించింది. అంతా బాగానే ఉందిగానీ అమ్మ టాపిక్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువైంది. లేకపోతె అమ్మ గురించి అంత నీచంగా మాట్లాడుతుందా. అమ్మ నిస్సందేహంగా అందగత్తె. ఐతే మాత్రం... అమ్మ కదా. ఈ వయసులో కూడా కుర్రోళ్ళు చూపులతోనే తినేసేలా చూస్తారు కమలని. అలాగని ఇంట్లోవాళ్ళని మనం కూడా అదే దృష్టితో చూస్తామా ఏమిటి? శారద లంజకి బాగా గుద్దబలిసి కొట్టుకుంటోంది. అందుకే ఇలాంటి మాటలు వస్తున్నాయి నోటికి. అయినా అమ్మ గుద్ద కూడా బాగానే ఉంటుంది బాగా కండపట్టి నిజం చెప్పాలంటే....

కుమార్ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడ్డాడు. ఏమిటి ఆలోచనలు ఇలా పక్కదారులు పడుతున్నాయి. అసలు అమ్మ గురించేనా ఈ ఊహలు. శారద వల్ల తన ఆలోచనలు కూడా పాడైపోతున్నాయి. దొంగ ముండ! ఈసారి కలిసినప్పుడు దాని గుద్ద దెంగి వదలాలి. కాదు కాదు... దూల లంజ ఎంజాయ్ చేస్తుంది ఆ పనిని. అందుకే అసలు దెంగకుండా వదిలెయ్యాలి. ఇంకా చెప్పాలంటే దాని ముందే వేరేదాన్ని దెంగాలి. దూలతో చచ్చిపోతుంది లంజ.

ఈ ఆలోచనల ప్రవాహంలో కొట్టుమిట్టాడుతుండగా అబిడ్స్ బస్టాప్ వచ్చింది. టైం చుస్తే ఇంకా అయిదే అయ్యింది. కుమార్ బస్సు దిగేసి సంతోష్ థియేటర్లో దూరాడు టైంపాస్ కి. ఆ సినిమా కూడా ఏదో కసక్ సినిమా అవ్వటంతో మనవాడు ఇంకా కసెక్కిపోయి బయటకు వచ్చాడు ఎనిమిదికి. జ్యోతికి కాల్ చేసాడు నాంపల్లి స్టేషన్ వైపు నడుస్తూ...

కుమార్: జ్యోతి... బయలుదేరావా స్టేషన్ కి?

జ్యోతి: ఎస్ సర్... ఒక టెన్ మినిట్స్ లో, ఐ విల్ రీచ్ ది స్టేషన్.

కుమార్: ఏంటి మీ ఫాదర్ ఉన్నారా నీ పక్కన?

జ్యోతి: లేదు సర్, మా మదర్. ఆవిడే డ్రాప్ చేస్తుంది నన్ను.

కుమార్: ఒకే...ఒకే... మీ నాన్న రాలేదా?

జ్యోతి: ఆయన క్యాంపు మీద వైజాగ్ వెళ్లారు సర్.

కుమార్: క్యాబ్ లో వస్తున్నారా...

జ్యోతి: లేదు సర్. మా కార్లోనే వస్తున్నాం. మై మామ్ ఈస్ ఎ గుడ్ డ్రైవర్.

కుమార్: ఈ సర్ గోలేంటి?

జ్యోతి: తప్పదు కదా సర్.. కార్ అన్నాక డీజిల్ పొయ్యాల్సిందే కదా. క్యాబ్ కంటే ఇదే తక్కువలేండి కాస్ట్ పరంగా.

కుమార్: బాబోయ్.. ఏంటేంటో మాట్లాడేస్తున్నావ్. నేను ఉంటా ఇంకా. హ్యాపీ జర్నీ... మిస్ యు...

జ్యోతి: ఐ అండర్స్టాండ్ సర్... విల్ డూ మై బెస్ట్!

కుమార్ ఫోన్ పెట్టేసాక రూప అడిగింది ఎవరని. వాళ్ళ బాస్ అని ఆలోచించకుండా అబద్దం చెప్పేసింది జ్యోతి. ప్రేమ ఏదయినా చేయించగలదుగానీ నిజాలు మాత్రం చెప్పించలేదు.

[LUKYYRUS]

కుమార్ గాడు చూస్తుండగానే కార్ పార్క్ చేసేసి లోపలికి వెళ్లిపోయారు జ్యోతి మరియు రూప. సిల్క్ శారీలో అదిరిపోయింది రూప. జీన్స్ లో జ్యోతి గురించి వేరేగా చెప్పక్కరలేదు. ఇద్దరు దేవకన్యలలాగా మెరిసిపోతున్నాడు. స్టేషన్లో చాలామంది కుర్రాళ్ళు తమ పనులు ఆపేసి మరీ వీళ్ళిద్దరినీ చూస్తున్నారు. ఈ రెండు అందాల్ని తాను కొల్లగొడతాడు అనే ఆలోచనకి వాడి మీద వాడికే ముచ్చటేసింది. ముందుగానే రాసిపెట్టుకున్న ఒక కాగితాన్ని తీసి రూప కార్ మీద పెట్టాడు కుమార్. డ్రైవర్ సీట్ ఎదురుగా ఉన్న అద్దం మీద ఎగిరిపోకుండా వైపర్ కింద పెట్టి ఆ ఇద్దరినీ చూస్తూ స్టేషన్ లోకి వెళ్ళాడు.

తల్లీకూతుళ్లు నవ్వుకుంటూ చాలా ఆనందంగా కనపడ్డారు కుమార్ కంటికి. ఇద్దరు మంచి స్నేహితురాళ్ళలా బెహవె చేస్తున్నారు. ఏదో చిన్న జోక్ వేసుకోవటం, మనస్పహూర్తిగా నవ్వటం. ఆ నవ్వులో ఒకరిమీద ఒకరికి ఉన్న స్వచ్ఛమైన ప్రేమ కనపడింది. రూప అందమైతే నాలుగింతలు అయ్యింది ఆ నవ్వుతో... B3 భోగీ లో తన సీట్ దగ్గర లగేజ్ మొత్తం సర్దేసి ప్లాట్ఫారం మీదకి దిగి తల్లితో కబుర్లు చెప్తోంది జ్యోతి. కుమార్ B1 భోగీ లో ఎక్కి B3 వరకు trainలోంచే వెళ్లి జ్యోతి సీట్ లో కూర్చుని ఇద్దరినీ చూస్తున్నాడు. AC భోగీ అవ్వటం వల్ల వాళ్లకి తాను కనపడడు.
రైలు విజిల్ వేసాక ఒక్కసారిగా తల్లీకూతుళ్ల ముఖాల్లో ఆనందం ఎగిరిపోయింది. అందరు చూస్తారు అని జ్యోతి అయినా కొంచెం కంట్రోల్ చేసుకుందేమో గానీ రూప మాత్రం కళ్ళలో నీళ్లు పెట్టేసుకుంది. పుట్టినప్పటి నుండీ ఇదే మొదటిసారి జ్యోతిని వదిలి ఉండటం. రూపకి ధైర్యం చెప్పి రైలు ఎక్కింది జ్యోతి. ఇద్దరి గుండెల్లో దిగులుని మోస్తున్నట్టు భారంగా కదిలింది రైలు కూడా... ప్లాట్ఫారం మీద ఉన్న రూప కనపడుతున్నంత వరకు తనకి చేయి ఊపుతూనే ఉంది జ్యోతి. స్టేషన్ లోనుంచి రైలు బయటకు వచ్చాక గానీ లోపల సీట్ వద్దకు రాలేదు. అక్కడకి వస్తే అక్కడ కుమార్ని చూసి షాక్ అయ్యింది పాపం.
జ్యోతి: కుమార్... ఏంటి ఇక్కడ.
కుమార్: నీకు bye చెప్పాను మీ బస్టాప్ లో... నువ్వు వినిపించుకోలేదు. అందుకే మళ్ళీ చెపుదామని వచ్చా...
జ్యోతి: థాంక్ యు. ఐ లవ్ యు.
కుమార్: మీ టూ...
ఇద్దరు చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి కౌగిలిని ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.
తి: వీకెండ్ కి నువ్వు కూడా పూణే వస్తున్నందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది. ఈ సర్ప్రైస్ ఇంకా బాగుంది.

[LUKYYRUS]

కుమార్: అదీ... నేను బేగంపేటలో దిగిపోతా జ్యోతి. నెక్స్ట్ వీకెండ్ వస్తా ఖచ్చితంగా...

జ్యోతి: హ్మ్మ్... ఎక్కువ ఊహించుకున్నానా... ఈ వీకెండ్ ఏంటో తమరికి ఉన్న పనులు.
కుమార్: ఉందిలే ఏదో పని. మా దూరపు అత్త ఒకరున్నారు ఇక్కడ. వెళ్లి పలకరించాలి. ముందే ఫిక్స్ చేసుకున్న పని. తప్పదు.
జ్యోతి: నెక్స్ట్ వీక్ రాకపోతే చంపేస్తా...
ఈ మాటల్లోనే బేగంపేట్ స్టేషన్ వచ్చేసింది. నలుగురు చూస్తున్నారు అని కూడా పట్టింపు లేకుండా కుమార్ కి ఒక తడిముద్దు ఇచ్చేసింది జ్యోతి. గత పది నిముషాలలోనే బాగా బరువెక్కిన గుండె తేలికపడటమూ మరలా ఇంకా బరువుగా అవ్వటమూ జరిగాయి. ఈ వింత ఫీలింగ్ అర్ధం అయ్యేలోపు బేగంపేట్ స్టేషన్ లోనుంచి కూడా రైలు కదిలిపోయింది. అదే బరువైన గుండెతోనే తన బెర్త్ ఎక్కేసి నిద్రలోకి జారిపోయింది జ్యోతి.
రూప పరిస్థితి కూడా దాదాపు ఇలాగే ఉంది. ఊరుకాని ఊరిలో ఒక్కత్తే ఎలా ఉంటుందో జ్యోతి అని తెగ ఆరాటపడిపోతుంది మనసు. అవే ఆలోచనలతో అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కార్ దగ్గరికి వచ్చింది. కార్ విండ్ షీల్డ్ మీద ఉన్న పేపర్ మీద దృష్టి పడింది. తీసి చుస్తే పెద్ద అక్షరాలతో సారీ అని రాసి ఉంది. కింద కుమార్ అనే ఒక సంతకం కూడా ఉంది. ఆంటే ఆ కుమార్ వచ్చాడన్నమాట. దొంగ వెధవ రాను అని చెప్పాడు. ఈ మగ వెధవలు మారరు. అప్రయత్నంగానే కళ్ళు వాడికోసం వెతుకుతున్నాయి. ఎక్కడా కనపడలేదు వాడు. ఆనందపడాలో బాధపడాలో కూడా అర్ధం కాలేదు తనకి. పోకిరి వెధవ అని తిట్టుకుంటూ కార్ ఎక్కింది రూప. పర్సు లోంచి తాళాలు తీస్తూ, అలవాటుగా ఫోన్ తీసింది. వాట్సాప్ లో కుమార్ నుంచి మెసేజ్లు ఉన్నాయి. తాను జ్యోతి లోకాన్ని మర్చిపోయి నవ్వుకుంటున్న ఫోటోలు. ఆ ఫోటోలు చూడగానే ఎక్కడలేని ఆనందం వచ్చేసింది రూపకి. కింద ఇంకా రెండు మెసేజ్లు కూడా ఉన్నాయి.
కుమార్: సారీ. మీ అమ్మాయి వెళ్తోందన్న బెంగతో నువ్వు ఉంటే నేను ఆట పట్టించా... కానీ మీరిద్దరూ చాలా బాగున్నారు అలా ఫ్రెండ్స్ లాగా నవ్వుకుంటూ. చిన్నప్పటినుంచీ హాస్టల్ లో ఉండటం వల్ల ఫామిలీ కి కొంచెం దూరం నేను. మీ ఇద్దరినీ చూసాక నేనేమి పోగొట్టుకున్నానో అర్ధం అయ్యింది. నువ్వు ఎప్పుడు ఇలాగే నవ్వుతు ఉండాలని కోరుకుంటున్నా...
రూపకి తెలియకుండానే తన కళ్లలోనుంచి ధారగా కన్నీటి ప్రవాహం మొదలైంది. కానీ దానికి కారణం మాత్రం తనకి కూడా తెలియటం లేదు. /33

[LUKYYRUS]

రూప ఇంటికి చేరుకునే సరికి ఊహించినట్టుగానే రామనాథం నిద్రపోతున్నాడు. ముదనష్టపు మొగుడు ఉంటే ఎంత పడుకుంటే ఎంత? ఒక ముద్దు లేదు, ఒక ముచ్చటా లేదు. వయసుతో పాటు కోరికలు చచ్చిపోతే పోయాయి, కనీసం కూతురు మొదటిసారి ఇల్లు వదిలివెళ్లింది అన్న బెంగ కూడా లేదు మనిషికి. కోరి మరీ చేసుకున్నందుకు అనుభవించాల్సిందే కదా! ఈ సంబంధం వద్దని తన తల్లిదండ్రులు నెత్తీ నోరు కొట్టుకున్నారు. వింటే గా... అయినా జరిగినదాంట్లో తన తప్పు లేదు. అంతా తన వయసు తప్పే... అసలు ఏనాడైనా తన కాలేజీ కుర్రాళ్ళని నిలబడనిచ్చిందా! రోజంతా కాలేజులో ఎవడో ఒకడితో కబుర్లు, రాత్రికి ఇంట్లో కెలుక్కోవడాలు. ఆ వేడి వయసులో ఈ రామనాథంతో కమిట్ అయ్యింది పాపం. ఇద్దరినీ కనేసి జీవితంలో ఎదో సాధించేసినట్టు పోజ్ కొట్టటం తప్ప ఏమీ చెయ్యలేదు ఈ కొజ్జాగాడు.

రూప ఇలా రామనాథంని తిట్టుకున్నది లేదు. మంచం మీద పిల్లి అయినా మిగతా విషయాలలో పులి తన మొగుడు. గురుడు చాలా బాగా చూసుకున్నాడు తనని తన పిల్లల్ని. హైద్రాబాదు లాంటి ఊర్లో సొంత ఇల్లు, నయాపైసా అప్పు లేకుండా ఉండటం అంటే మాటలా మరి. మనసులో కూడా రామనాథంని తిట్టుకున్న సందర్భం లేదు. ఈ కుమార్ గాడు వచ్చాకే అన్నీ తప్పుడు ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి. ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు చేసినట్టు రోజూ కెలుక్కోడాలూ, మొగుణ్ణి ఇలా మనసారా తిట్టుకోడాలూ. ఇవి ఇప్పుడు నిత్యకృత్యాలైయ్యాయి. రోడ్డు మీద కనపడ్డ ప్రతీ మగవెధవ మొడ్డ ఏ సైజులో ఉంటుందో అనే వెర్రి ఆలోచనలే. తప్పో ఒప్పో, సుఖం లేని జీవితం మాత్రం నచ్చటం లేదు తనకి. కంచం నిండా తిండి పెట్టేవాడే కాదు, మంచం నిండా సుఖాన్ని ఇచ్చేవాడు కూడా అవ్వాలి మగాడనేవాడు. వయసుతో పాటు కోరికలు కూడా పెరుగుతాయి ఆడదానికి. అది అర్ధం చేసుకుని సుఖపెట్టేవాడే అసలు సిసలు మగాడు.
ఇలా ఆలోచిస్తుంటే తన శరీరం అదుపు తప్పేసింది. ఎప్పుడు వంటిమీద వలువలు వేరైపోయాయో గానీ తాను మాత్రం నగ్నంగా ఉంది. అరటిబోదెలలాంటి కాళ్ళు, ఇప్పుడిప్పుడే కండ పడుతున్న జఘానసౌందర్యం, ఎత్తైన పిర్రలు, విశాలమైన వీపు, లంక బోండాలలాంటి సళ్ళు, వాటిని మోసి మోసి సన్నపడిపోయిన నడుము, వీంటిన్నిటిని తలదన్నే అందమైన ముఖము... ఎంతో అదృష్టం ఉండాలి ఇలాంటి అందాన్ని అనుభవించాలంటే. కానీ ఎందుకు, అడవి కాచిన వెన్నెలే చేసేడు ఈ పనికిరాని మొగుడు. అయినా ఇంకెంత, ఆ రైల్వే స్టేషన్ వరకు వచ్చిన కుమార్, తనని ఫాలో చేస్తూ ఇంటికి కూడా వచ్చే ఉంటాడు. వచ్చిన వాడు మర్నాడు ఇంటికి రాకుండా ఉంటాడా? అసలు ఉండగలడా? ఈ అందం అంతా వాడికి ధారపోస్తే మరల జీవితంలో మదనోత్సవాలు మొదలవుతాయి.

[LUKYYRUS]

ఆ ఆలోచనే వచ్చిందే తడవు కుమార్ గాడికి కాల్ చేసింది. అదేంటో... ఫోన్ ఎంతసేపు రింగ్ అయినా కుమార్ ఫోన్ మాత్రం ఎత్తటం లేదు. ఒక్కసారిగా నీరసం వచ్చేసింది రూపకి. ఈ కుమార్ గాడు కూడా బెట్టు చేస్తున్నాడా! లేక తానే మరీ ఎక్కువ ఊహించేసుకుంటోందా? ఒక్కసారి ఆ కుమార్ గాడు వస్తే తన జాణతనం అంతా చూపించి అయినా సరే, వాడిని తన కొంగుకి ముడేసుకోవాలి. మోహిని అయినా కామిని అయినా తనముందు పనికిరారు అని వాడితోనే చెప్పించాలి.

ప్రస్తుతానికి ఇంక చేసేది ఏమి లేక రోజులాగానే కెలుక్కుని పడుకుంది రూప.
మర్నాడు ఉదయం లేవగానే ఎప్పటిలాగే ఎనిమిదికల్లా పనులన్నీ ముగిసిపోయాయి. రామనాథం రెండు రోజులకోసం వైజాగ్ వెళుతున్నాడు. అందువల్ల వంట పని కూడా లేదాయె. ఆఫీస్ పనులు శని ఆదివారాల్లో వద్దని ఎన్నిసార్లు చెప్పిందో ఈ మొద్దావతారానికి. కనీసం ఈ వారాంతంలో అయినా పెళ్ళాంతో నాలుగు మాటలు ప్రేమగా మాట్లాడవచ్చు. అసలు చేయాలి అని తలచుకుంటే ఏదయినా చెయ్యొచ్చు. కానీ తన మొగుడూ ఉన్నాడు. వారాంతం లో పని దేవుడెరుగు, ఇప్పుడు ఏకంగా వేరే ఊరు కూడా. వెధవ జీవితం. రెండంటే రెండు బ్రెడ్ ముక్కలు తినేసి వెళ్ళిపోయాడు. నోరు తెరిచి అడిగితే కమ్మటి జీడిపప్పు ఉప్మా చేసేది కదా. అసలు ఎవరికోసం ఇలా ఉరుకులు పరుగుల జీవితం అనుభవిస్తున్నాడో ఏమో...
మొగుడిని మనస్ఫూర్తిగా తిట్టుకుని ఆ ఉప్మా చేసుకుని తిని కూర్చునేసరికి పది గంట కొట్టింది. జ్యోతికి ఫోన్ చేస్తే తాను అప్పుడే పుణేలో ట్రైన్ దిగి హోటల్ కి వెళ్తున్నాను అని చెప్పి మధ్యాన్నం కాల్ చేస్తా అని ఫోన్ పెట్టేసింది. ఇన్నాళ్లు మొగుడితో పడిన బాధ ఇప్పుడు కూతురితో మొదలయ్యింది. అంతా ప్రారబ్ధం.
ఏమి చెయ్యటానికి లేక టీవీ పెట్టింది రూప. ఎదో పాటల ఛానెల్. చూస్తే బాహుబలి సినిమా లో "ధీవర" పాట వస్తోంది. తమన్నా అందాల ఆరబోత. ఆమె కోసం ప్రభాస్ కొండలు కోనలు దాటి మరీ వెళుతున్నాడు. తమన్నా లాంటి పూకు కోసం ఎంత కష్టమైనా తక్కువే అన్నట్టు సాహసాలు చేసేస్తున్నాడు ప్రభాస్. ఒక అందమైన ఆడది అంటే అంతటి ప్రేరణ మగాడికి. తాను మాత్రం అందంగా లేదా... కానీ ఏమి లాభం!!!
ఈ ఆలోచనలకి తెర దించుతూ బెల్ మోగింది. దొంగసచ్చినోడు ఎదో ఒకటి మర్చిపోయి ఉంటాడు. ఇప్పుడు వండి పెడితే తినేసి మధ్యాన్నం ఫ్లైట్ కి వైజాగ్ వెళ్ళిపోతాడు అని మొగుడిని తిట్టుకుంటూ వెళ్లి తలుపు తీసింది రూప. కానీ ఎదురుగా ఉన్నది కుమార్. చంద్రుడి మీద కాలు పెట్టినప్పుడు నీల్ ఆర్మ్స్ట్రాంగ్ కూడా అంతటి విజయ దరహాసం ఇచ్చాడో లేదో తెలీదు గానీ కుమార్ పెదవుల మీద మాత్రం ఖచ్చితంగా ఉండి అది. రూప మాత్రం పాపం కొయ్యబారిపోయింది.

[LUKYYRUS]

కుమార్: హాయ్ రూప... ఎలా ఉన్నావు?

రూప: నేను బాగున్నాను. నువ్వు... లోపలి రా ముందు.

కుమార్ చెయ్యి పట్టుకుని మరీ లోపలి లాగేసి తలుపులు వేసేసింది ఎవరైనా చూస్తారేమో అనే భయంతో..

కుమార్: నీకు కోపం తెప్పించి తప్పు చేశాను. నన్ను క్షమించు రూప...

రూప: చెయ్యాల్సినది మొత్తం చేసేసి ఇప్పుడు ఈ క్షమాపణలు ఒకటా? అయినా రావద్దు అని చెప్పను కదా. దేనికి వచ్చావు?

కుమార్: సారీ చెపుదామని.

రూప: నిన్న రాత్రి నేను ఫోన్ చేసినప్పుడు చెప్పొచ్చు ఆ సారీ. అప్పుడు మాత్రం ఫోన్ ఎత్తరు తమరు. ఏమిటో అంత బిజీ...

కుమార్: నిన్ను తలుచుకుంటూ ఊపుకున్నా...

రూప: నోరుముయ్యి వెధవ... ఎప్పుడు చూసినా అవే చెత్త మాటలు. ఇంతకీ ఎవరైనా చూసారా నువ్వు ఇంట్లోకి వస్తోంటే? (కుమార్ గాడి చేయి పట్టుకుని తీసుకెళ్లి సోఫాలో కూర్చోబెట్టింది.)

కుమార్: నిజం చెపితే ఇలాగె తిడతారు మీ ఆడాళ్ళు. పైగా చేసిన ఒక్క ప్రామిస్ కూడా నిలబెట్టుకోరు.

రూప: అంటే?

కుమార్: "అడ్రస్ కనుక్కుని ఇంటికి రా... నా సర్వస్వము ఇస్తా" అన్నారు ఎవరో. తీరా కష్టపడి వస్తే నిజాలు కూడా చెప్పొద్దంటున్నారు. ఇలా అయితే ఎలా అధ్యక్షా...

రూప: (వస్తున్న నవ్వుని ఆపుకుంటూ) ఏడ్చావులే వెధవ... తలుపు తెరిచీ తెరవగానే వీధిలోనే దుకాణం పెట్టెయ్యాలా?

కుమార్: ఛా... నిన్న రైల్వే స్టేషన్లో ఆల్మోస్ట్ అదే పరిస్థితి తెలుసా...

రూప: అంటే?

కుమార్: మీ అమ్మాయి తో ఉండి నువ్వు పట్టించుకోలేదేమోగానీ, స్టేషన్ లో ప్రతీ వాడు నిన్నే చూస్తున్నాడు. చాల మందికి కసెక్కించావు. పాపం ఆ కసి మొత్తం వాళ్ళ పెళ్ళాల పూకుల్లోనో లేక వారి వారి చేతుల్లోనే దించేసి ఉంటారు అందరు.

రూప: (మెత్తగా కుమార్ తొడలపై గిల్లింది) మరీ మునగ చెట్టెక్కిస్తున్నావు రా!

కుమార్: నేను ఎక్కించాలా! నీ అందం గురించి నీకు తెలీదు రూప... (రూప చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని మెల్లగా నలుపుతూ తన మొడ్డ మీద వేసుకున్నాడు.)

[LUKYYRUS]

రూప క్షణకాలం సిగ్గుతో బక్కచిక్కిపోయింది. ఒక మగాడి అంగం ముట్టుకుని దాదాపు పదేళ్ళయింది. కుమార్ వస్తాడని తెలిసినా, వచ్చాక ఇదే చేస్తాడని తెలిసినా స్త్రీ కి సహజత్వంగా ఉండే సిగ్గు కమ్మేసింది.

రూప: ఏంటి... ఇంతటి ధైర్యం ఎక్కడినుంచి వస్తోంది రా నీకు.
కుమార్: పెద్దాళ్ళు ఎప్పుడో చెప్పారు కదా రూప... అసలు మొగుడికంటే రంకు మొగుడికే అధికారాలు ఎక్కువ అని.
రూప: ఐతే?
కుమార్: నీ కోరికలు తీర్చే నీ రంకు మొగుడిని. అదే నా ధైర్యం.
రంకు అనే పదాన్ని కొంచెం వత్తి పలికాడు కుమార్. అలాగే రూపాని తన కౌగిలిలో బంధించి మెడ మీద ముద్దులు పెడుతున్నాడు. రూపకి కూడా ఈ అనుభవం కొత్తగా ఉంది. ఒక పెళ్లికానీ కుర్రాడు ఇద్దరిపిల్లల తల్లిని ఇంతలా కోరుకుంటున్నాడు అంటే తనలో ఇంకా బిగి తగ్గలేదన్నమాటే. తాను కూడా ఒక కన్నెపిల్లలానే కోరికతో రగిలిపోతుంది.
రూప: నీ ధైర్యమేరా నీకోసం నన్ను పిచ్చిదాన్ని చేసింది. లేచి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళదాం పద.
రూప కుమార్ చేతిని పట్టుకుని బెడ్ రూమ్ వైపు తీసుకెళుతోంది. ఆకలి మీద ఉన్న సింహం ఎలాగైతే ఆహారంకోసం మాత్రమే ఆలోచిస్తుందో రూప మానసిక స్థితి కూడా అలాగే ఉంది. కోరిక మాత్రమే తనని నడిపిస్తోంది. భర్త మీద కోపం కూడా ఆ కోరికకి ఆజ్యం పోస్తోంది. /38
రూప పడకగదిని చాలా బాగా సర్దుకుంది. అందమైన రూప టేస్ట్ కూడా అందంగా కనపడింది కుమార్ కి.
చేయి పట్టుకుని తీసుకొచ్చిన రూప, కుమార్ ని వదిలి మంచం మీద కూర్చుంది. ఇంతదాకా అంటే వచ్చిందిగానీ సిగ్గు కొంచెం ఎక్కువగానే ఉంది. కుమార్ వంక చూడలేక నేలచూపులు చూస్తోంది రూప. ఆమె ఇబ్బంది కనిపెట్టిన కుమార్ వెళ్లి రూప పక్కన కూర్చుని ఆమె చెంపమీద ఒక మెత్తని ముద్దు పెట్టాడు. అదురుతున్న ఆమె పెదవులు భలే గమ్మత్తుగా కనిపించాయి వాడి కంటికి. ఏమి అందం! ఆ అందానికి సిగ్గు కూడా తోడయి ఇంకా వన్నె తెచ్చింది. మంచం మీద కూర్చున్న రూపాని కౌగిలించుకుందాం అంటే కుదిరినట్టు అనిపించక ఆమెని లేపి నించోపెట్టాడు నేల మీద. ఇప్పుడు కౌగిలి చాలా మధురంగా ఉంది ఇద్దరికీ. రూప స్థనాలు కుమార్ గాడికి మెత్తగా తగులుతుంటే కింద వాడి ఆయుధం కూడా ఆమె ఆడతనాన్ని పలకరించింది, కాకపోతే కాస్త గట్టిగా. బట్టలు విప్పకుండానే ఆమె లోకి దూరిపోవాలనే వాడి ఆత్రానికి నవ్వు వచ్చింది రూపకి.

[LUKYYRUS]

అంత అందమైన ముఖం మీద నవ్వు, అదీ ఇంత దగ్గరగా చూడగానే అప్రయత్నంగానే ఆమె పెదవులతో తన పెదవులను కలిపేసాడు కుమార్. ఎంతైనా ఈ ఆటలో ఇద్దరూ ప్రావీణ్యులేకదా! పెదవులతో మొదలైన యుద్ధం నాలుకల వరకు చేరడానికి అట్టే సమయం పట్టలేదు. అధరచుంబనసేవ అవసరం కంటే కాస్త ఎక్కువే జరిగింది. ఒకరికొకరు తమ తమ లాలాజలాలని నైవేద్యం పెట్టుకున్నారు ఈ సేవలో!!

ఇంత కోరికతో కూడిన ముద్దు రుచి చూసి చాలా కాలం అయ్యింది రూపకి. కన్నెపిల్లగా రామనాథాన్ని మొదటిసారి ముద్దు పెట్టుకున్నప్పుడు అనుభవించిన హాయి, తమకం మళ్ళీ ఇన్నేళ్లకు చవి చూసింది. ఒకరికోసం ఇంకొకరో లేక ఎవరికోసం వారేనో తెలీదుగానీ ఒకరి వంటి మీద బట్టలు ఇంకొకరు విప్పేశారు. పరపురుషుడి ముందు నగ్నంగా నించోటానికి సిగ్గు పడాల్సిందిపోయి ఆనందపడింది రూప. ఇప్పటికైనా తన ఆడతనానికి తగ్గ మగతోడు దొరికినందుకు. అయినా సుఖపడటానికి దారులు వెతుక్కోవాలిగానీ కారణాలు కాదుగా!
ఒక గాజుబొమ్మని ఎంత జాగ్రత్తగా చూస్తామో అంతకంటే జాగ్రత్తగా తనని కుమార్ మంచం మీద పడుకోబెడుతుంటే, వాడి మీద ఎక్కడ లేని ప్రేమ పొంగుకొచ్చేసింది. ఉపరతిలో స్త్రీని ఇలా అసలు కార్యానికి సిద్ధం చేసే మగాడికి యే ఆడది మాత్రం అడ్డు చెప్పగలదు?
రూప పక్కన పడుకున్న కుమార్ ఆమె మెడ కింద తన చేతిని పెట్టి దానినే ఆమెకి తలగడగా చేసాడు. ఆమె వీపు వాడి ఛాతీ మీదకి వచ్చేలా పడుకోబెట్టి ఆమె మెడ మీద ముద్దులు పెడుతుంటే రూప పరవశంతో మెలికలు తిరుగుతోంది. ఇద్దరి శరీరాల మధ్యలో గాలి కూడా దూరనంత గట్టిగా ఆమెని వెనుకనుండి కౌగలించుకుని సళ్ళని మార్చి మార్చి నలుపుతున్నాడు. వాడి దండం ఆమె పిరుదుల మధ్యలో గుచ్చుతుంటే ఎక్కడలేని తాపం పెరిగిపోతోంది ఇద్దరిలో...
తన చేతులతోనే రూప వళ్ళంతా తడిమేస్తున్న కుమార్ ఆమె బొడ్డు దగ్గర ఆగిపోయాడు. ఈ వయసులో కూడా కన్నెపిల్లలకంటే సన్నగా తన నడుముని మెయింటైన్ చేస్తున్న రూపాని ప్రశంసించకుండా ఉండలేకపోయాడు ఆమె బొడ్డులో వేలుపెట్టి మెల్లగా గిల్లుతూ... మెల్లగా మూలగటం తప్ప ఏమి చేయలేకపోయింది రూప. ఆమెను తనవైపు తిప్పుకుని ఆ మూలుగులని ఆపే ప్రయత్నంగా మరల పెదవుల యుద్ధం ప్రకటించాడు కుమార్. రూప ముచ్చికలను పట్టి లాగుతూ వాడి చేతులు వాటి పని అవి చేసుకుని పోతుంటే ఆమె మూలుగులు బయటకు రాకుండా నాలుక దాని పని అది చేసేస్తోంది.
బంతి భోజనంలో కూర్చున్నవాడు ఎంతని పులిహోర మాత్రమే తినగలడు! దానిని వదిలితేనే కదా తరువాతి ధప్పళం వచ్చేది... కుమార్ కూడా ఇంక తప్పదన్నట్టు రూప పెదవులని వదిలి మెల్లగా కిందకి జరిగి ఆమె ఎడమ చన్నుని నోట్లో పెట్టుకున్నాడు. కుడిచేతిలో ఆమె కుడి చన్ను అలుపులేని నలుపుకి గురౌతోంది.

[LUKYYRUS]

నిక్కబొడుచుకున్న ఆమె బుడిపెలు వాడి నోటిలో నానిపోతున్నాయి. కింద గోదారమ్మ గేట్లు తెరుచుకున్నాయి, మొదటి భావప్రాప్తికి. అనిర్వచనీయమైన ఆనందంలో లేచి కుమార్ గాడి నుదుటి మీద ఒక ముద్దు పెట్టింది రూప. బలవంతంగా వాడిని కింద పడుకోబెట్టేసి వాడి అంగాన్ని చేతిలోకి తీసుకుంది. మురిపెంతో వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ మొడ్డని అమాంతం నోట్లో పెట్టేసుకుంది. రూప నుంచి ఇది అసలు ఎక్సపెక్ట్ చెయ్యని కుమార్ మూలుగుల శబ్దాలతో ఇప్పుడు ఆ గది నిండిపోయింది. వాడి మొడ్డ మొత్తం గొంతువరకు దిగేసుకొని చీకుతున్న రూపాని చూస్తుంటే కుమార్ గాడి దండం ఇంకా పెరిగిపోతోంది పరిమాణంలో... మధ్యమధ్యలో వాడి వట్టలను కూడా నాకుతూ గుండు దగ్గరి బొక్కలో నాలుకతో ఆమె కెలుతుంటే కుమారిగాడికి ఒక విషయం చాలా క్లియర్గా అర్ధం అయ్యింది. రూప శారదకంటే పెద్ద దూల లంజ అని. శారద కూడా ఇంత టెక్నీక్ ఎప్పుడు చూపించలేదు. రామనాథం ఏమి మిస్ అవుతున్నాడో తలుచుకునే సరికి జాలి వేసింది వాడి మీద. ఇలాంటి పెళ్ళాం ఇంట్లో ఉంటే ఏ మగాడు మాత్రం బజారు లంజల దగ్గరికి వెళతారు? అయినా ఆ రామనాథమే బాగుంటే ఈ రూప ఈ క్షణంలో వీడి మొడ్డ గుడిసేదా!

కుమార్ గాడికి ఇంక తట్టుకునే సత్తా లేదని అర్ధం అయ్యి రూపాని పక్కకి తోసేసాడు. రతిలో ఒక మోస్తరు అనుభవం ఉన్న రూప కూడా మారుమాట్లాడకుండా లేచి పక్కన పడుకుంది, కుమార్ గాడి అంగప్రవేశానికి రెడీ అవుతూ...కుమార్ గాడు ఆమె మీదకి వంగి ఆమె యోని మీద ముద్దులు పెడుతున్నాడు. వాడి వేడి శ్వాసతో ఆమె పూకంతా చిగురుటాకులా వణుకుతోంది.
రూప: పదేళ్లు ఆగాను దీనికోసం. ఇంక నేను ఆగలేను రా కుమార్! త్వరగా కానియ్యి.
కుమార్: అప్పుడే! ఇంకా నీలో రుచి చూడాల్సిన అందాలు బోలెడు ఉన్నాయి రూపా.
రూప: జీవితకాలం ఉంది అవి చూడటానికి. ప్రస్తుతం దీని సంగతి చూడరా నా రంకు మగాడా...
ఇంకా ఆలస్యం చేస్తే రూప బూతులలోకి దిగుతుందని అర్ధం అయ్యింది కుమార్కి. మారు మాట్లాడకుండా తన మొడ్డని కొంచెం తడి చేసి ఆమె పూరెమ్మలమీద పెట్టి దించనా అన్నట్టు కంటిచూపుతోనే అడిగాడు. రూప వాడిని అమాంతం కౌగలించుకుని మీదకు లాక్కుంది. వాడి అంగం ఆమె పూలోతుల్లోకి దిగబడింది. వెచ్చటి ఈ స్పర్శ అనుభవించి దాదాపు రెండు వారాలు అవుతుంది కుమార్ కి. ఈ గ్యాప్ కే ఈ సుఖం వాడికి ఎంతో ఆనందాన్ని ఇస్తుంటే, ఇక రూప పరిస్థితి అర్ధం చేసుకోవచ్చు. నిండుగా తన ఆడతనం ఆనందించి పదేళ్లు దాటింది.

[LUKYYRUS]

ఎనిమిదంగుళాలు లోపలికి దిగితే నోట్లో తడారిపోయింది. ఐతే ఏం, కింద మాత్రం రొచ్చు రొచ్చుగా ఉంది.

మెల్లగా దెంగటం మొదలుపెట్టాడు కుమార్. దెబ్బదెబ్బకీ ఇంకా లోపలికి వెళ్తోంది వాడి మొడ్డ. కన్నెపిల్లలు కూడా ఏమాత్రం పోటీకి రాలేరన్నట్టు ఉంది రూపతో సంభోగం. అసలు వాడకం లేక చాలా బిగుతుగా ఉంది ఆమె పూకు. అలాగని కన్నెపిల్లల్లో ఉండే సిగ్గు, బిడియం, భయం నామమాత్రంగా కూడా లేవు. ఎదురొత్తులు ఇస్తూ కుమారుగాడి మొడ్డని ఇంకా లోపలికి లాగేసుకుంటోంది రూప. ఈ మధురక్షణాలకోసమే కోసమే కదా రాజ్యాలు సైతం పోగొట్టుకునేవారు పూర్వం రాజులు. ఈ సుఖం లేని బ్రతుకు బ్రతికినా ఒక్కటే చచ్చినా ఒక్కటే...
కుమార్ రూప పాలిండ్లని మర్దిస్తూ ఆమెని దెంగుతుంటే వాడి వీపు మీద ఆమె తన గోళ్ళతో గిచ్చుతోంది. మాములు స్థితిలో ఏమోగానీ, ఈ క్షణంలో ఆ పనులు అలవిగాని సుఖాన్ని ఇస్తున్నాయి ఇద్దరికీ. అలవాటు లేకనో ఏమో, రూప ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా ఆమె శరీరం మాత్రం తన మాట విననంటోంది. కళ్ళు మూసుకుపోతున్నాయి, కాళ్ళు తేలిపోతున్నాయి రూపకి. తెప్పలుతెప్పలుగా సుఖాన్ని అనుభవిస్తోంది. కుమార్ గాడిని ఇంకా గట్టిగ హత్తుకుని వాడి మొడ్డని ఇంకొంచెం లోపలికి తీసుకుంటూ సుఖంతో వణికిపోతోంది రూపా. ఆమె పూకు మొత్తం మదనరసాలతో నిండిపోయింది. ఆ వెచ్చదనానికి కుమార్ కూడా భావప్రాప్తికి దగ్గర పడ్డాడు. అలా ఆమె మీద ఇంకా ఊగుతూనే అడిగాడు ఏమి చేయమంటావు అని..
కుమార్: నాకు కూడా అయిపోయేలా ఉంది రూప. ఎక్కడ కార్చను?
రూప: బయటకి తీస్తే కోసేస్తా లంజాకొడకా... లోపలే కార్చెయ్.
అంతటి అందగత్తె నోట్లోంచి ఇలా నాటుగా బూతులు వినేసరికి కుమార్ కూడా తట్టుకోలేకపోయాడు. రూప కోరుకున్నట్టే విడతలు విడతలుగా ఆమె ఆడతనాన్ని వాడి మగతనంతో నింపేసాడు. అలాగే ఆమెని కౌగలించుకుని ఆమె పక్కన వాలిపోయాడు. ఇద్దరూ తమ తమ సుఖాలని పూర్తిగా ఆస్వాదించేవరకు మౌనమే రాజ్యమేలింది ఆ గదిలో...
పది నిముషాల తర్వాత కుమార్ కాస్త తేరుకుని రూప వంక చూసాడు. అనుభవించిన సుఖం వల్ల ఆమె అందం పదింతలైంది. అనాలోచితంగానే కుమార్ రూప పెదవులపై ముద్దు పెట్టాడు.
కుమార్: I Love You.
రూప కళ్ళు తెరవకుండానే ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వింది.
రూప: నన్ను తరువాత తీరిగ్గా ప్రేమించుదువుగానీ, వెళ్లి ఒక ఐ-పిల్ తీసుకురా. అలాగే కొన్ని కండోమ్స్ కూడా!!! /42

[LUKYYRUS]

ఓ పదినిముషాల తర్వాత కుమారిగాడు లేచి బాత్రూం లో కడుక్కుని వచ్చి కూర్చున్నాడు. మంచం మీద ఇంకా రూప నగ్నంగానే కళ్ళు మూసుకుని ఉంది. ఈ అందాన్ని కొల్లగొట్టానని చాలా ఆనందంగా ఉంది కుమార్ కి. వాడు కూడా బట్టలు వేసుకోకుండానే వెళ్లి రూప పక్కన పడుకుని ఆమె పొదివి పట్టుకుని తనవైపు తిప్పుకున్నాడు.

కుమార్: రూపా... నేను బయటకు వెళ్తున్న. బిర్యానీ తెస్తా. ఇంకేమైనా కావాలా?
రూప: (ఇంకా కళ్ళు తెరవకుండానే) ఇందాక చెప్పినవి తెచ్చుకుని వచ్చేయ్. అలాగే ఒక కిలో చికెన్ కూడా... నేను ఇంట్లోనే వంట చేస్తా..
కుమార్: అలాగే...
కుమారిగాడు లేచి బట్టలు వేసుకుంటున్నాడు. రూప నగ్న శరీరం ఇంకా తనని పిలుస్తున్నట్టుగానే ఉంది. పక్కకి పడుకుని కొంచెం కాళ్ళు ముడుచుకుని ఉందేమో, ఆమె గుద్ద మహాద్భుతంగా కనపడింది వాడి కంటికి. అలాగే వంగి దానిమీద చిన్నగా ముద్దుపెట్టి ఒకసారి కరిచి వదిలాడు.
రూప: అబ్బా... ఉండరా బండ వెధవా... ఏమి చేస్తున్నావు?
కుమార్: నేను బుద్ధిగా బట్టలు వేసుకుంటుంటే నువ్వు ఇలా ఉంటే ఇంక ఎలా వెళతాను? ఇంకో రౌండ్ వేసుకుందామా?
రూప: కొత్త బిచ్చగాడు పొద్దెరగదంట!! ముందు ఏదైనా తినాలి. ఆకలి దంచేస్తోంది. తర్వాత చూద్దాం.
రూప లేచి కడుక్కుని వచ్చింది. బీరువాలోనుంచి ఒక నైటీ తీసి తొడుక్కుంది. లోపల ఇంక ఏమీ వేసుకోలేదేమో... నైటీలో అదిరింది ఆమె. శరీర సౌష్టవం పొందిగ్గా ఉంటే ఏ బట్టలు వేసుకున్న వట్టలు అల్లల్లాడాల్సిందే మరి.
కుమార్: చీర కట్టుకోవచ్చు కదా రూప. నైటీకంటే అందులో చాలా సెక్సీగా ఉంటావ్ నువ్వు తెలుసా...
రూప: హ్మ్మ్... తర్వాత... పాలగ్లాసుతో గదిలోకి రమ్మంటారేమో సారు!
కుమార్: ట్రై చేద్దామా? సరేగాని, నీకు గుద్దరికం జరిగిందా?
రూప: లేదు. వద్దు కూడా.
కుమార్: అదీ చూద్దాం. నేను వెళ్తున్నా. తలుపు వేసుకో.
కుమార్ గాడిని సాగనంపి తలుపులు మూసి వంటగదిలో దూరింది రూప. శరీరం సుఖంతో తేలిపోతున్నట్టుగా ఉంది. ఎన్ని సంవత్సరాల తర్వాత ఇంత హాయిగా ఉందో! చికెన్ బిర్యానీ తయారీ కోసం చేతులు పనిచేస్తున్నాయి కానీ మనసు మాత్రం వలపు తీపులతో ఊగిపోతోంది. చూస్తుండగానే కావలసినవన్నీ సిద్ధం అయ్యాయి. ఒకటా రెండా, ఏకంగా ఇరవై సంవత్సరాల అనుభవం మరి వంటలో. మంచం మీద సంగతులు ఎలా ఉన్నా కంచం దగ్గర ఏనాడు లోటు జరగలేదు రామనాథానికి!

[LUKYYRUS]

ఉద్యోగం వెలగబెట్టినంత కాలం బాగానే ఉండేది గానీ సొంత బిజినెస్ పెట్టాక మాత్రం పూర్తిగా వదిలేసాడు పెళ్ళాం పిల్లల్ని. ఇలా ఆలోచనలు జ్యోతి దగ్గరికి రాగానే తనకి ఫోన్ చేసింది రూప. జ్యోతి ఫోన్ ఎంగేజ్ వస్తుంటే ఆపకుండా నాలుగైదు సార్లు కాల్ చేసింది. ఎంతకీ ఉపయోగం లేక తెగ చిరాకు పడిపోయింది. ఉద్యోగం వచ్చిన వారానికే తండ్రి అడుగుజాడల్లో వెళ్ళిపోతుంది జ్యోతి. చేసేదేమి లేక కుమార్ కి కాల్ చేస్తే వాడి ఫోన్ కూడా ఎంగేజ్ వచ్చి చచ్చింది. కుర్ర వెధవ! నన్ను దెంగి ఆ మొహినితో సొల్లు వేస్తున్నాడు అని నవ్వుకుంటూ బీరువాలోనుంచి తన తొలిరాత్రి చీర తీసింది స్నానం చేసి కట్టుకోవటానికి... ఆల్మోస్ట్ పదేళ్ల తర్వాత.

కుమార్ రూప ఇంటినుంచి బయటకి రాగానే కావలసినవన్నీ కొనేసుకుని జ్యోతికి ఫోన్ చేసాడు. ఆమె కూడా హోటల్ లో సెటిల్ అయ్యి స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయిందేమో, వదలకుండా వాగుతూనే ఉంది. తన తల్లి నుండి ఎన్ని కాల్స్ వస్తున్నా పట్టించుకోకుండా కుమార్ తో మాట్లాడుతూనే గడిపేసింది. వయసులో ఉందేమో అసలే, కుమార్ కొంటె మాటలు కొకెయిన్ కంటే మత్తునిస్తున్నాయి మరి! కుమార్ మాత్రం ఎప్పుడు కాల్ కట్ చేద్దామా అని ఉన్నాడు పాపం. వాడి దూరపు అత్త ఇంటికి వెళ్తే ఆమె వీడికోసం బిర్యానీ వండుతా అన్నదంట.. చికెన్ కోసం అని బయటకి వచ్చి తనకి కాల్ చేసాడు. ఫామిలీ వాళ్ళకంటే తనకి ఎక్కువ ఇంపార్టెన్స్ ఇస్తున్నాడని తెగ మురిసిపోతుంది పిచ్చిపిల్ల. మొత్తానికి ఒక గంట తర్వాతగాని ఇంటికి చేరలేకపోయాడు కుమార్.
బెల్ కొట్టిన నిముషం లోపలే రూప తలుపు తెరిచి వీడిని లోనికి లాగినంత పని చేసింది. అరక్షణంలో తలుపులు మూసుకుపోయాయి. ఎవరైనా చూస్తారేమో అనే భయం మాత్రం తప్పదుగా ఇలాంటి సంబంధాలలో!!
రూప: ఏమైపోయావురా! ఇంత సేపా? కోడిని కొనుక్కు రమ్మంటే కొట్టుకొచ్చావా ఏంటి?
కుమార్: ఎం చేస్తాం రూప... మీ ఏరియాలో షాపులు తెలీక ఇబ్బంది పడ్డా... దానికి తోడు అందరు హిందీలోనే మాట్లాడుతున్నారు. ఇక్కడి భాష, యాస అర్ధం అయ్యేసరికి తాతలు కనపడ్డారు తెలుసా...
రూప: నా ఆతులు పీకుతానని వచ్చి కోడి ఈకలు పీకుతున్నావేమో అని అనుకున్నా... ఏదైతేనేం... నేను అరగంటలో భోజనమ్ పెట్టేస్తా... అందాక ఆ TV చూస్తూ కూర్చో.
కుమార్ గాడి సమాధానం కోసం కూడా చూడకుండా వాడి చేతిలోనివి తీసుకుని వంటగదిలోకి పరుగులాంటి నడకతో వెళ్ళిపోయింది రూప. కుమార్ కూడా మారుమాట్లాడకుండా వెళ్లి సోఫాలో వాలిపోయాడు. గత గంటనుంచి ఎండలో బస్టాప్ లోని ఇనప బల్లమీద కూర్చుని సొల్లుకబుర్లు వినాల్సి వచ్చింది పాపం.

[LUKYYRUS]

ఓ పదినిముషాల తర్వాత గానీ ఈ లోకంలోకి రాలేకపోయాడు. లేచి వంటగదిలోకి నీళ్లకోసం అంటూ వెళ్ళాడు. అక్కడ రూప వంటపనుల్లో చాలా బిజీగా ఉంది కుమార్ గాడి రాక కూడా గుర్తించలేనంతగా. చడీచప్పుడు లేకుండా వెళ్లి రూప వెనుక న్నుంచున్నాడు కుమార్. నైటీ ఆమె పిరుదుల మధ్య ఇరుక్కుని కసెక్కిస్తోంది. ఆమె కూనిరాగాలు వాడి చెవులకి ఆనందభైరవి రాగం కంటే శ్రావ్యంగా అనిపిస్తోంది. దోరగా వేగుతున్న మసాలా ఘుమఘుమలు అదరగొడుతున్నాయి. అనాలోచితంగానే వెనుకనుండి కుమార్ రూపాని కౌగిలించేసుకున్నాడు. ఆమె సళ్ళు వాడి చేతిలో మెత్తగా ఒదిగిపోతుంటే వాడి మొడ్డ ఊపిరి పోసుకోవటం మొదలుపెట్టింది. ఆమె మెడ మీద పట్టిన చెమటని వాడు నాకుతున్నాడు. చిత్రంగా నోటిలో ఈ రుచికూడా అద్భుతంగా అనిపించింది. వాడి పంచేంద్రియాలు సుఖంతో పరవశించిపోతున్నాయి.

రూప: రేయ్ కుమార్... వంట అవ్వనివ్వరా... ఇలా ఐతే ఈరోజుకి మనకి పస్తులే!
కుమార్: ఇన్నేళ్ల పస్తులు తీరుస్తా అంటుంటే ఇంకా తిండి గురించి ఆలోచిస్తావేంటి రూప?
రూప: కాస్త ఎంగిలి పడితే రాత్రంతా ఓపిక ఉంటుంది. వెళ్లి బయట కూర్చో మంచి పిల్లాడిలా. నేను వచ్చేస్తా!!
కుమార్: మంచిది మేడం... టీవీ బోర్... మీ ఇల్లు చూస్తుంటా ఈలోగా!
రూప: ఎదో ఒకటి చేసుకో. నన్ను మాత్రం పది నిముషాలు వదిలెయ్యి రా మగడా!
ఆ పిలుపుకి కుమార్ గాడికి నిక్కేసింది. రూపా సళ్ళని అలా వెనుకనుంచే నొక్కుతూ దెంగుతున్నట్టుగా నాలుగు ఊపులు ఊపి వదిలేసాడు. వాడి ఆత్రానికి నవ్వటం తప్ప ఏమీ చేయలేకపోయింది రూప. ఫ్రిజ్ లోనుంచి ఒక నీళ్ల బాటిల్ తీసుకుని వంటగదినుంచి బయట పడ్డాడు కుమార్.
వెతుక్కుని మరీ వచ్చి జ్యోతిగదిలో దూరాడు కుమార్. ఈ గదికూడా చాలా బాగుంది. బుక్ షెల్ఫ్ లోని పుస్తకాలు చెప్పకనే చెబుతున్నాయి జ్యోతి చదువుల సరస్వతి అని. చేతికి దొరికిన పుస్తకాన్ని తిరగేస్తూ పక్కన ఉన్న wardrobe తెరిచాడు కుమార్. బట్టలు చాలా పొందికగా అమర్చి ఉన్నాయి. బాచిలర్ రూమ్ లో ఉండటం మాత్రమే తెలిసిన తనకి బట్టలు సర్దటం అంటే కూడా తెలీదు. ఆ బీరువాలో ఒక మూలగా ఉన్న ఇన్నెర్స్ మీద మనోడి కళ్ళు పడ్డాయి. బ్లాక్ కలర్ పాంటీ ఒకటి తీసి వాసన చూసాడు. ఉతికిన బట్ట కదా... ఫ్రెష్ ఫీల్ ఉంది అంతే!! జ్యోతి ఇంట్లో ఆమెకి తెలియకుండా ఆమె పాంటీ వాసనా చూస్తుంటే మాత్రం కిక్కే కిక్కు.

[LUKYYRUS]

36 సైజు పాంటీ అది. చాలా మంది ఆ సైజు వాడతారు కానీ, ఈమె షేప్ మాత్రం ఉండదు, లావు ఉండి ఈ సైజు బట్టలు వాడతారు. కానీ జ్యోతి గుద్ద అలా కాదు. మంచి కసెక్కించే షేప్. ఎంతో కష్టపడితే తప్పితే ఆ ఆకారం రాదు.

ఈ ఆలోచనలకి స్వస్తి చెపుతూ రూప వస్తున్నా అలికిడి వినగానే ఆ పాంటీని మంచం పరుపుకింద పాడేసి పుస్తకం తిరగేస్తూ కూర్చున్నాడు అమాయకత్వం నటిస్తూ.
రూప: ఏమిట్రోయ్ ఇక్కడ కూర్చున్నావ్!
కుమార్: మీ అమ్మాయి గది కదా ఇది. మంచి టేస్ట్ ఉంది పుస్తకాలలో మీ అమ్మాయికి.
రూప: అవును రా... ఎప్పుడు ఎదో ఒకటి చదువుతూనే ఉంటుంది రా తను.
కుమార్: తెలుస్తోంది. సరేగానీ ఆ వంట ఎక్కడిదాకా వచ్చింది. ఆకలి దంచేస్తోంది!
రూప: పిలుద్దామనే వచ్చా. అన్నీ టేబుల్ మీద పెట్టేసా. నువ్వు రావటమే ఆలస్యం.
కుమార్ ని తీసుకెళ్లి కడుపునిండా పెట్టింది రూప. తన పూకునిండా పెట్టినవాడికి ఆ మాత్రం చెయ్యదా మరి! వండే వంటలో ప్రేమకుడా కలిపిందేమో భలే రుచిగా కుదిరింది వంట. మధ్యమధ్యలో ముద్దులు పిసుకుళ్ళు కూడా... శుభ్రంగా తిన్నాక అన్నీ సర్దేసి వచ్చి కుమార్ వొళ్ళో వాలిపోయింది. వాడు కసిగా నలిపేస్తుంటే ఆమెలో మరలా కోరికలు రాజుకుంటున్నాయి. నైటీలో చేతులు దూర్చేసి ఆమె పూకులో వేళ్ళు పెట్టి వాడు కెలికేస్తుంటే కష్టపడి వారించింది వాడిని.
రూప: రేయ్... నేను కాస్త స్నానం చేసి వస్తా... అంతదాకా ఆగు. చాలా చిరాకుగా ఉంది చెమటలతో.
కుమార్: తప్పదా డార్లింగ్! చాలా వేడెక్కి ఉన్నా...
రూప: నేను కూడా రా... ఇంకొక్క పది నిముషాలు. తర్వాత నీ ఇష్టం రా! రేపటి దాకా నీకు అడ్డు చెప్పను!
కుమార్: కలిసి చేద్దామా స్నానం పోనీ?
రూప: వద్దు నాయనా!! కనీసం అక్కడ అయినా నాకు ఏకాంతాన్ని ఇవ్వరా బాబు! నువ్వు కూడా స్నానం చేసి రెడీగా ఉండు మా అమ్మాయి గదిలో. అక్కడ కూడా బాత్ రూమ్ ఉంది.
కుమార్: ఇప్పుడు ఈ స్నానం గోల దేనికి? తర్వాత చేద్దాం కదా...
రూప: శుభ్రంగా తోము రా సబ్బు పెట్టి నీ మొడ్డని.
కుమార్: అంటే నువ్వు కూడా తోముతావన్నమాట! నీ పూకామౄతం రుచి చుపిస్తావన్నమాట ఐతే!!
రూప: అందుకే స్నానం చేసి రా అనేది. అన్నీ నీకు నచ్చినట్టుగా ఉంటాయి.