Adultery కుమార్ గాడి కష్టాలు BY హైడ్ కాక్

[LUKYYRUS]

కుమార్ గాడి కష్టాలు

BY

హైడ్ కాక్

[LUKYYRUS]

కుమార్ గాడి కష్టాలు
హైడ్ కాక్

 అది కాకినాడలోని అగ్రహారం ఏరియా. శివాలయం రావుగారి పడుచుపెళ్ళాం శారద మంచి నిద్రలో ఉంది. ఎందుకు ఉండదూ! నేతితో పోపు పెట్టిన థప్పళం, ఆపై కమ్మటి దద్దోజనంతో కడుపు నింపింది మరి. ఆనక అసలే కుమార్ గాడి దడ్డుతో పూకు పూజ!
ఎక్కడినుంచి వచ్చాడోగానీ నిత్యం మడి గుడి అనే శారదతో ముడ్డి నాకించుకునే వరకూ తెచ్చాడు వ్యవహారం. రావుగారి మాగముగ్గిన దొండకాయతో సాగుతున్న సంసారంలో లేత సొరకాయ కలుపు ఎప్పుడు జరిగిందో కూడా గుర్తు లేదు శారదకి. ఐనా ఎలా మొదలైతే ఏముంది, రోజూ రంజుగా ముగుస్తుంటే!!
రావుగారు అలా గుడికి వెళ్ళగానే ఇంటి పని వంట పనీ కానిచ్చేస్తుంది శారద. వంట మాత్రం ముగ్గురికి తయారవుతుంది. పై పోర్షన్లో అద్దెకు ఉండే కుమార్ ఇంట్లో పొయ్యి వెలిగించి రెండు సంవత్సరాలు అయ్యిందంటే ముక్కున వేలు వేసుకుంటారు ఎవ్వరైనా... అయినా తాను మాత్రం తక్కువ తిన్నాదా.. మూడో కంటికి తెలియకుండా చాలా జగ్రత్త పడుతోంది. అందరిలో కుమార్ ని "తమ్ముడూ" అని సాగదీసిమరీ పిలుస్తోందిగా!!! కుమార్ కూడా 11 గంటలకల్లా వచ్చి (రావుగారు గుడికి వెళ్ళాకా) అక్కా అక్కా అంటూ పక్కలో నలిపి పారేస్తాడు. ఇద్దరి తీట తీరేదాక గుద్ద దెంగి నోట్లో కార్చితే కడుపు వచ్చేనా, రావుగారికి అనుమానం వచ్చి చచ్చేనా?
అంతా సవ్యంగా సాగిపోతుంటే ఎలా? కుమార్ ఇంజినీరింగ్ అయిపోయింది. ఉద్యోగం కోసం హైదరాబాదు వెళ్ళిపోవాలి. అందుకే కాబోలు ఆ నోట్లో పోసేది కాస్తా పూకులో పోయించుకుంటోంది శారద. కనీసం సంతానంలో ఐనా కుమార్ని చూసుకోవచ్చు అని. బ్రతిమాలి మరీ దెంగించుకునే ఆడది మళ్ళీ దొరకుద్దో లేదో అని కుమార్ కూడా బాగా కష్టపడిపోతున్నడు ఒక వారం నుంచి.
తెలిసి తెలిసి ఆచారాలు కట్టుబాట్లు ఉన్న స్త్రీతో తొడసంబంధం పెట్టుకున్నాడు మన కుమార్.చూడాలి పాపం జీవితం ఎలా ఉండబోతోందో!!! /01

[LUKYYRUS]

ఒక మంచిరోజు చూసుకుని హైదరాబాదు బయలుదేరాడు మన కుమార్. అందమైన శారదని వదిలివెళ్తున్న బాధకంటే కొత్త ఊరిని తలుచుకుని భయమే ఎక్కువ ఉంది మనసులో. హైదరాబాదులో చిన్ననాటి స్నేహితుడు రమేష్ రూంలో ఉండటానికి సెట్టింగ్ కుదిరింది కాబట్టిగానీ, లేకపోతే ఏడుపు ఎప్పుడో వచ్చేసేదే!! ఎప్పుడూ తల్లిచాటునే ఉన్న తనకి ఇంజినీరింగే పెద్ద గండంలా ఫీల్ అయ్యేవాడు. ఏదో రావుగారి చేతకానితనానికీ శారద కుతికి, వీడికి కలిసి వచ్చిందిగానీ, తండ్రిలేని తను ఎప్పుడో రోడ్డు ఎక్కాల్సినవాడే మరి. ఇంటర్ వరకు చదువుతప్ప వేరే వ్యాపకం లేకుండా బ్రతికాడు. కాలేజీకి దగ్గరగా ఉంటుందని, అద్దె మరీ తక్కువ అని పంతులుగారి ఇంట్లో, పైన ఉన్న సింగిల్ రూంలో దిగాడు. ఆ గదిలోనే పడకా, వంటానూ. ఎంత కష్టంగా ఉన్నా చదివి అమ్మని బాగా చూసుకోవాలి అన్న సంకల్పంతోనే ఉండేవాడు. అనుకోకుండా ఒకరోజు శారద స్నానాలగదిలోనుంచి లంగాతో ఇంట్లోకి వెల్తూ వీడికి కనపడటమూ, ఆవిడని చూస్తున్న వీడిని ఆమె చూడటమూ ఒకేసారి జరిగిపోయాయి. ఆ సాయంత్రము శారద పైకి వచ్చి, తనని అల్లరి చేస్తున్నాడు అని పదిమందికీ చెప్తానని బెదిరించి మరీ మీదెక్కించేసుకుంది. సహజంగానే సౌందర్యవతి. పైగా సుఖంలేని సంసారం. కుమార్ కూడా సుఖం మరిగాడు. తిండి ఖర్చు అద్దె ఖర్చు కూడా లేకపొయ్యేసరికి శారదనామజపం నిత్యక్రియగా మారింది. చదువు కాస్తా అటకెక్కింది. ఇంటర్ దాకా ఉన్న 85 శాతం మార్కులు ఇంజినీరింగ్లో 59 శాతానికి తగ్గాయి. ఐతే ఏ, కామశాస్త్రంలో ఘనాపాటీ అయ్యడు కదా!!

ఈ ఆలోచనలతోనే గౌతమి ఎక్కాడు. ఈ సెకండ్ క్లాస్ సర్టిఫికేట్ తో జీవితాన్ని ఫస్ట్ క్లాస్ లోకి ఎలా మార్చాలా అని.
సామర్లకోటలో ఒక కుటుంబం ఎక్కారు. తలిదండ్రులతోపాటు ఒక 18-20 మధ్యగల అమ్మాయి. 32-24-34 ఉండోచ్చేమో. చామనఛాయ. టైట్ పంజాబీలో సళ్ళు ఇంకా పెద్దవిగా కనపడుతున్నాయి. ఐనాసరే ఆ గుద్దతర్వాతే ఏదైనా. పెద్ద అందగత్తె కాదుగానీ ఆ గుద్దదెంగాలి అనుకోని మగాడు ఉండడేమో. కుమార్ కూడా ఆ పిల్లని కళ్ళతోనే తడిమేస్తున్నాడు. ఇంత అందగత్తెకి తల్లి ఎలా ఉంటుందో అని అటు చూస్తే అది ఇంకో అద్భుతం. తెల్లటి తెలుపు. మహానటి సావిత్రి అందానికి ఏమీ తక్కువ కాదు. చీరపక్కగా కనపడుతున్న సళ్ళు పిచ్చెక్కిస్తున్నాయి. కండపట్టిన పొట్టని చూడగానే కుమార్ గాడిది నిక్కేసింది. ఇదే ఏ సినిమానో అయ్యుంటే ఈపాటికి డ్రీం సాంగ్ పడిపోయేదే. కానీ హీరోయిన్ ఎవరు? ప్రౌఢ ఐన తల్లా లేక కసి గుద్ద ఉన్న కూతురా?? ఇద్దరూ ఎందుకు కాకూడదు? మీదెక్కి కూతురు గుద్ద దెంగించుకుంటుంటే, ఆ తల్లి ఏమో ముఖమ్మీద కూర్చుని పూకు నాకించుకుంటుంటే... కుమార్ గాడు కళ్ళు తెరిచే కలలోకి వెళ్ళిపోయాడు. ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి తల్లీకూతళ్ళని చూస్తున్నాడు. ఆ అందాలు అలాంటివి మరి.
ఎవరో తడితే ఈ లోకంలోకి వచ్చాడు కుమార్. ఎవరా అని చూస్తే ఆ పిల్ల తండ్రి. టిక్కెట్ కలెక్టర్ టిక్కెట్ అడుగుతుంటే పట్టించుకోలేదని ఆయన తట్టి లేపాడు. చూస్తున్నవాళ్ళకి కుమార్కి సాయం చేస్తున్నట్టు కనిపించినా ఆయనకి ఆయనే సాయం చేసుకుంటున్నాడు పాపం, ఇంటి ఆడవారిమీదనుంచి దృష్టి మరల్చి. వాడి చూపులకి లేచింది కాస్తా పడుకుంది. ఛీ దరిద్రం అనుకుంటూ కుమార్ కూడ లేచి పై బెర్త్ ఎక్కాడు పడుకోవటానికి. /02

[LUKYYRUS]

ప్రొద్దున్న మెలకువ వచ్చేసరికి 6 అయ్యింది. ఇంకా హైదరాబాదు రాలేదు. కిందకి దిగిచూస్తే ఆంటీ కూర్చుని ఉంది. పాప ఎదురుగా ఉన్న బెర్త్లో నిద్రపోతోంది. దుప్పటి కప్పుకుని ఉంది కనుక ఆ గుద్ద కనపడటంలేదు. అంకుల్ బాత్రూం కి వెళ్ళాడు అనుకుంటా, కనపడలేదు. కుమార్ ధైర్యంగా వెళ్లి ఆంటీ పక్కన కూర్చున్నాడు. అలవాటు పడిన ప్రాణం కదా.. ఆంటీని కెలుకుదామనే ఫిక్స్ అయ్యాడు. గొంతు సవరించుకుని మీది హైదరాబాదా ఆంటీ అన్నాడు. ఆవిడ ఒక్కసారి కోపంగా చూసింది.

ఆంటీ: ఎవరయ్యా నీకు అంటీ?
కుమార్: పోనిలే అక్కా, మీది హైదరాబాదేనా?
ఆంటీ కిసుక్కున నవ్వింది. గాలికి ఎగురుతున్న జుట్టుని, చెదిరిన పైటని సరి చేసుకుంటూ "అవునయ్యా" అంది. బాగా నిద్రపోయి లేచిందేమో ఒకలాంటి అందంతో అదరగొడుతోంది. కుమార్ చూపులు ఆ పైట దగ్గరే చిక్కుకుపోయాయి. కనీసం 36 సైజు ఉంటుంది.
ఆంటీ: నీది కూడా హైదరాబాదేనా బాబు? ఏ ఏరియాలో ఉంటావేంటి?
కుమార్: అమీర్పేట అక్కా.
ఆంటీ: ఇందాక ఆంటీ అన్నట్టున్నావ్.
కుమార్: ఎదో ఆలా జరిగిందిలే అక్కా. వదిలేయ్.
ఆంటీ: మరి అక్కని ఆలా చూస్తున్నావ్. ఇదీ వదిలేయాలా నాయన? మీ బావ నన్ను తిట్టాడు నీ చూపులకి.
కుమార్: అయ్యో! సారీ అక్కా. ఇంకోసారి ఆలా జరగదులే.
ఆంటీ: ఏది జరగదు? నువ్వు చూడటమా లేక మీ బావ తిట్టటమా?
ఆంటీ మంచి కసి ఉంది అని కుమార్ కి అర్ధం అయిపోయింది. ఆలస్యం కాకుండా నంబర్ తీసుకుంటే తర్వాత మెల్లగా లైన్లో పెట్టుకోవచ్చు.
కుమార్: నీకు ఏది కావాలో అది జరిపించొచ్చులే అక్కా. ఇంతకీ మీ పేరు ఏంటో?
ఆంటీ: అబ్బా మాటకారివే! అయినా నా పేరు దేనికి? దారిన పోయే అందరికి నా పేరు చెప్తూ కూర్చుంటే మీ బావ చంపేస్తాడు.
కుమార్: అబ్బో బావ అంట స్ట్రిక్ట్ అన్నమాట. ఉరికి కొత్త కదా, మంచి చెడూ మాట్లాడుకోవడానికి ఒకరుంటారు అని అడిగా. పోనిలే అక్కా.
ఆంటీ: అదేంటి ఊరికి కొత్త?
కుమార్: కాకినాడలో ఇంజనీరింగ్ అయ్యింది. ఉద్యోగం పురుషలక్షణం అన్నారు కదా. అందుకే హైదరాబాదు వస్తున్నా.
ఆంటీ ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వింది. కుమార్ ఏంటి అన్నట్టు చేయి ఊపాడు.
ఆంటీ: ఏమి లేదు... నువ్వు పెద్ద మగాడు అనుకున్నానే.
కుమార్ కి ఎక్కడో కాలింది. దీనమ్మ చీర ఎత్తి పూకులో తోస్తే నోట్లోంచి అరుపు రావాలి. అప్పుడు తెలుస్తుంది మగతనం అంటే ఏంటో!
కుమార్: నా పురుషలక్షణాలు ఇంకా చాలా ఉన్నాయి.
ఆంటీ: అందుకేనా తినేసేలా చూసావ్ రాత్రి నన్ను.
కుమార్: ఎక్కడ చూసాను? మీ ఆయన పుణ్యమా అని బోర్లా పడుకున్నా.
ఆంటీ: లేకపోతే ఏమి చేసేవాడివో?
సిగ్గులేకుండా ఇలా మాట్లాడుతుంటే కుమార్ కి ధైర్యం పెరిగిపోయింది. ఆంటీ ఖచ్చితంగా లైన్లోకి వస్తుంది అని అర్ధం అయిపోయింది.
కుమార్: పేరు అడ్రస్ ఇచ్చి చూడు అక్కా, నీకే తెలుస్తుంది.
ఆంటీ: అడగగానే ఇస్తారు మరి. నువ్వే సాధించుకో. (జరగని పైటని జరిపి, కొంచెం చూపించి సరిచేసింది)
కుమార్ గాడికి నిక్కేసింది. మనోడేమీ తక్కువ కాదుగా.. ప్యాంటు మీదనుంచే ఒకసారి నిగిడిన మొడ్డని వత్తుకున్నాడు. ఏదైతే చుపించాలనుకున్నాడో అది ఖఛ్చితంగా చూపించాడు. అంటీ కూడా బాగుంది అన్నట్టు ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వింది. ఇంతలో అంకుల్ రావటం అంటీ కిటికీలో తల దూర్చేయ్యటం జరిగిపోయాయి. అంకుల్ వచ్చి కుమార్ అంటీల మధ్యలో కూర్చున్నాడు మనవాడిని కోపంగా చూస్తూ.
అంకుల్(చిరాగ్గా): ఏంటో ఈ ట్రైన్. గంట లేటంట! మౌలాలి లో దిగిపోదామా ఆగితే?
అంటీ: మీ ఇష్టం అండి.
అంకుల్: సరే మరి జ్యోతిని లేపి సామాన్లు సర్దు. వెధవ గోల భరించలేకపోతున్నా!
కసి గుద్ద పాప పేరు జ్యోతి అన్నమాట. కుమార్ మెంటల్ గా నోట్ చేసుకున్నాడు. అంటీ కూడా జ్యోతిని లేపి సామాన్లు సర్దటంలో పడిపోయింది. అప్పుడప్పుడు కుమార్ వంక చూసేది. పైట సరిచేసేది. ఇంతలో మౌలాలి రావటం ట్రైన్ ఆగటం, ఈ ఫామిలీ దిగిపోవటం అన్నీ జరిగిపోయాయి.
నంబర్ ఇవ్వకుండా దెంగేసింది అంటీ అని తిట్టుకున్నాడు కుమార్. ఆ అంకుల్ గాడు ఒకే ఒక్క నిమిషం తర్వాత వచ్చిన బాగుండేది. నోటి దాకా వచ్చిన పూకు గుద్ద చూపెట్టి పోయింది. ట్రైన్ ఎంత స్పీడ్గా వెళ్తున్నా మనవాడి ఆలోచనలు మౌలాలిలో ఆగిపోయాయి.
సికింద్రాబాద్ స్టేషన్లో ట్రైన్ ఎప్పుడు ఆగిందో కూడా పట్టలేదు కుమార్ కి. రమేష్ సీట్ దగ్గరికి వచ్చి పలకరించాక మాములు మనిషి అయ్యాడు.
రమేష్: ఎరా బావ? ఎలా ఉన్నావ్?
కుమార్: బాగానే ఉన్నాను రా... నువ్వే చెప్పాలి. మీ కంపెనీ లో ఇంటర్వ్యూ సెట్ అయిందా నాకు?
రమేష్: మొదలెట్టావా? నేను చూసుకుంటా. నువ్వు కాస్త ఫ్రెష్ అవ్వరా బాబు. ఇంతకీ మీ శారద అక్క ఎలా ఉంది?
కుమార్: అక్కకేరా బాగుంది. ( కళ్ళముందు ఒకసారి శారద బలిసిన గుద్ద కనిపించింది)
రమేష్: నీ మొదటి జీతంతో అక్కకి ఒక చీర కొనాలి రా. ఎంత చేసింది నీకోసం. దేవత రా..
కుమార్: అవునవును. చీర తీసెయ్యాలి.... తీసుకోవాలి.
రమేష్: రేపు శనివారం నీకు ఇంటర్వ్యూ. వీకెండ్ కదా... టికెట్ బాగానే దొరికింది. కష్టం అనుకున్నా నువ్వు రావటం.
కుమార్: తత్కాల్ టికెట్ రా. బుక్ అయ్యేసరికి తాతలు కనపడ్డారు.
కుమార్ ఠక్కున ఆగిపోయాడు. వెనక్కి తిరిగి తన భోగీ దగ్గరికి పరుగు మొదలుపెట్టాడు. రమేష్ కి ఏమి అర్ధం కావటం లేదు. కుమార్.. కుమార్.. అని అరుస్తూ తాను పరిగెడుతున్నాడు. భోగీ దగ్గరికి వచ్చేసరికి కుమార్ రిజర్వేషన్ షీట్ చూస్తూ కనపడ్డాడు.
బెర్త్ నంబర్ 20 : రామనాథం M 55
బెర్త్ నంబర్ 21 : జ్యోతి F 18
బెర్త్ నంబర్ 22 : రూప F 44; Mob : 98483 *****
నంబర్ నోట్ చేసుకుంటున్న కుమార్ వంక రమేష్ వింతగా, కోపంగా చూస్తూ నుంచున్నాడు. /03

[LUKYYRUS]

10H బస్సు లో అమీర్పేట్ బయలుదేరారు ఇద్దరు. మామూలు మాటలు ఒకేగాని రమేష్ లో నిరుత్సాహం గుర్తుపట్టకపోలేదు కుమార్. ఇంటర్ వరకు కలిసే పెరిగారు. ఒకటే కంచం ఒకే మంచం టైపు స్నేహం మరి. చదువు తప్ప ఇంకేవి పట్టించుకోని కుమార్ గాడికి ఇంజనీరింగ్ లో 59% మాత్రమే ఎలా అని రమేష్ కి ఎప్పుడూ బాధే. ఆరోగ్యం బాగోలేదని హోమ్ సిక్ అని చెప్పేవాడు ఎప్పుడైనా అడిగితే. శారదక్క పుణ్యమా అని ఊరు కానీ ఊరిలో ఒక్కడు ఉండి కనీసం గట్టెక్కాడు అనుకుంటున్నారు అంతా. చూస్తే మనవాడు ఆడంగులకు మరిగినట్టున్నాడు. ఎంత యావ లేకపోతే రైల్వే స్టేషన్ లో అలా పరుగెడతాడు? కుమార్ గాడిని ఒక కంట కనిపెడుతూనే ఉండాలి ఇక పైన అని నిర్ణయించుకున్నాడు రమేష్.

రమేష్ నిరుత్సాహానికి కారణం తెలిసినా ఆ టాపిక్ బయటకి రావటం ఇష్టం లేదు కుమార్ కి. ఇప్పటికే రమేష్ దగ్గర చాలా సాయం పొంది ఉన్నాడు. ఇకపైన కూడా వాడి రూంలోనే ఉండాలి. ఆ ఉద్యోగం ఎదో వచ్చేస్తే కాస్త తలెత్తుకోవచ్చు మళ్ళీ. నెమ్మదిగా అన్నీ సర్దుకుంటాయి అని తనకి తానే నచ్చచెప్పుకున్నాడు కుమార్.
అమీర్పేట్ సత్యం థియేటర్ వెనక సందులో ఇల్లు. ఇంద్రభవనమ్ ఐతే కాదుగానీ కాకినాడ రూమ్ కంటే చాలా పెద్దది. 2 BHK అనాలంట. హైద్రాబాదు కి కాకినాడ కి మాటల్లో తేడా: మొదటి అనుభవం. ఏదైతేనో కుమార్ గాడికి వేరే రూమ్ ఉంది. కాస్త ప్రైవసీ ఉంటుంది అన్నమాట. రమేష్ 10 గంటలకి ఆఫీసుకి వెళ్ళాక కుమార్ రిలాక్స్ అయ్యాడు. మర్నాడు ఉన్న ఇంటర్వ్యూ కోసం కొంచెం ప్రిపేర్ అయ్యాడు. బోర్ కొట్టి పుస్తకాలూ మూసేసేడు. పదకొండున్నర అయ్యింది. ఒక టైం టేబుల్ కి అలవాటు పడ్డ శరీరం కదా. మూడ్ వచ్చేసింది.
టైట్ గుద్దని దెంగేవాడు రోజూ! నాకుళ్ళు చీకుళ్ళు... అబ్బో!! ఇప్పుడు చేత్తో కొట్టుకునే పరిస్థితి కి వచ్చాడు. మనసు రూప మీదకి మళ్లింది. చెయ్యేమో మొడ్డ మీదకి వెళ్ళింది. మొడ్డని రెండుసార్లు వత్తుకుని ఫోన్ తీసి రూప నంబర్ డైల్ చేసేడు.
రూప: ఎవరూ?
కుమార్: నేను అక్కా. నిన్న రైల్లో కలిసాం కదా.
రూప: (కంగారుగా) నా నంబర్ ఎలా దొరికింది. అయినా రైలేంటి?
కుమార్: నంబర్ అడిగితే సాధించుకోమన్నావు కదా. ఇప్పుడు తెలియనట్టు భలే పోజ్ కొడుతున్నావ్!!
రూప: సాధించవన్నమాట అయితే? దేనికి ఫోన్ చేసావ్?
కుమార్: కష్టసుఖాలు పంచుకుందాం అని అక్కా.
రూప: ఏమిటో తమరికి వచ్చిన కష్టం?
కుమార్: నువ్వు గుర్తొచ్చావ్ అక్కా. ఊరికే పలకరిద్దామా అని చేశా.
రూప: నీలాంటి కుర్రోళ్ళకి నాలాంటి వాళ్ళు దేనికి గుర్తు వస్తారో తెలుసుగానీ, మీ బావ కి తెలిస్తే నన్ను నిన్ను కలిపి చంపేస్తాడు. ఇలా ఫోన్ చేసి నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు ప్లీజ్.
కుమార్: అయ్యో ఇప్పుడు నేను ఏమన్నాను అక్కా.నంబర్ కనుక్కోమన్నావ్ కదా. సాధించా అని చెప్పటానికి కాల్ చేశా. నువ్వు ఎదో అనుకుంటున్నావు.
రూప: ఇది మరీ బాగుంది. ఎదో సరదాగా రెండు మాటలు మాట్లాడా. ఇలా ఫోన్ చేసేస్తారా?
కుమార్: ఆ... సరదాకే తెగ చూపించాలా?
రూప: ఏంటి?
కుమార్: నీ సళ్ళు అక్కా... తెగ సర్దేదానివి కదా పైట. అది కావాలనే కదా చేసింది.
రూప: ఛీ...
రూప మరో మాట కోసం చూడకుండా ఫోన్ కట్ చేసేసింది.
ట్రైన్ లో మాట్లాడితే మరీ ఇలా ఫోన్ చేసేస్తాడా? రామనాధం కి తెలిస్తే ఉప్పుపాతరే...అయినా నంబర్ ఎలా దొరికింది? అడ్రస్ కుడా దొరికిందా? ఇంటిదాకా వచ్చేస్తాడా? అసలు తాను సరిగా మాట్లాడకపోవడం వల్ల వీడికి దొరికిపోయా! కాదు... కాదు... మొగుడు సరిగా లేకపోవటం వల్ల ఇలా తయారయ్యా. రామనాధం పురుషుడేగాని పురుషత్వం అంటే ఏంటో మర్చిపోయి పుష్కరం దాటింది. ఆయనే ఉంటే తెల్లచీరెందుకు అన్నట్టు రామనాధం సరిగ్గా ఉంటే తాను మాత్రం పాతివ్రత్యంలో పట్టా పుచ్చుకోదా?
ఈ ఆలోచనలకి తెరదించుతూ ఫోన్ మళ్ళీ మోగింది. ఇందాకటి నంబరే. ఎత్తాలా వద్దా అనుకుంటూనే ఫోన్ ఆన్సర్ చేసింది రూప.
రూప: ఆ... ఏంటి?
కుమార్: కాల్ ఎత్తవు అనుకున్నా అక్కా. ఏత్తావన్నమాట.
రూప: అన్నమాట... ఉన్నమాట... ఏమి లేదు. దేనికి చేసేవ్ కాల్?
కుమార్: సరదాగా కాసేపు మాట్లాడదాము అని చేశా అంతే అక్కా.
రూప: రేయ్... అక్కా అక్కా అంటున్నావ్. టాపిక్ ఏమో సళ్ళు వళ్ళు అన్నావ్. ఏంటిది?
కుమార్: పిలుపుదేముంది... పోనీ నువ్వే చెప్పు ఆమనీ పిలవాలో?
రూప: అంటే పిలుపు మారుస్తావుగాని టాపిక్ మార్చను అంటావ్?
కుమార్: మా మంచి అక్క! ఇట్టే కనిపెట్టేసింది.
రూప: కుర్రవెధవలు మారర్రా!!! ఇంతకీ నా నంబర్ ఎవడు ఇచ్చాడు? అడ్రస్ కుడా ఉందా నీ దగ్గర?
కుమార్: నువ్వు ఇచ్చినా రైల్వే వాడు అడ్రస్ ప్రింట్ చెయ్యలేదు రూపా చార్ట్ మీద.
రూప: ఓహో! పేరు కూడా తెలుసన్నమాట (అడ్రస్ లేనందుకు హమ్మయ్య అనుకుంటూ)
కుమార్: ఇంకా చాలా తెలుసు రూపా...చెప్పనా?
రూపా: ఏంటో?
కుమార్: వయసు 44, సొగసు 36...
రూపా: తుంటరి వెధవ. ఇలా ఐతే నేను మాట్లాడాను. తిరిగి తిరిగి అక్కడికే వస్తున్నావే!
కుమార్: ఐతే నా గెస్ కరెక్టేనా? భలే ఉన్నాయి తెలుసా!
రూపా: ఖర్మ రా నాయన! ఇలా తగులుకున్నావేంట్రా?
కుమార్: సరేగానీ అడ్రస్ చెప్పొచ్చుగా...
రూపా: దేనికో?
కుమార్: వచ్చి చెప్తా!
రూపా: చెప్పు తెగుద్ది. ఏదయినా ఉంటే ఇక్కడే చెప్పు.
కుమార్: సరే రూపా... ఊరు కొత్త. ఏమి తెలియదు. నువ్వు కూడా కాస్త వేడిమీద ఉన్నావ్. లేకపోతే ఇలా ఇంతసేపు మాట్లాడవు కదా. సరదాగా కలుద్దాం. ఎంజాయ్ చేద్దాం. ఏమంటావ్?
రూపా: నోరు ముయ్యమంటా!!
కుమార్: పోనిలే! కనీసం ఫోన్ లో అయినా మాట్లాడుకుందాం. ప్లీజ్...
రూపా: ఫోన్ మాత్రమేనా. తర్వాత ఇంకేమైనా అంటావా?
కుమార్: మాట్లాడటం మాత్రమే... ప్రామిస్.
రూపా: సరే చెప్పు.
కుమార్: కాల్ స్టార్ట్ చేసినప్పుడు మొడ్డ నలపడం మొదలెట్టా నీ సళ్ళని తలుచుకొని. ఇప్పుడే కారింది రూపా..
రూపా: నీ యబ్బ! మాట్లాడమంటే ఇవిరా నువ్వు మాట్లాడేది?
కుమార్: మరి రామాయణం భారతం చెప్పుకోవాలా ఏంటి? అన్నీ అర్ధం అయ్యి కుడా నటిస్తారు మీ ఆడాళ్ళు.
రూపా: చాలా ఎక్స్పీరియన్స్ ఉంది అనుకుంటా ఆడాళ్ళతో..
కుమార్: ఉందిలే రూపా.. చూడగానే సైజులు చెప్పేటంత. సరేగానీ నేను ఉంటా మరి. వెళ్లి కడుక్కోవాలి.
రూపా: వెళ్ళు నాయనా వెళ్ళు.
కుమార్ గడు కాల్ కట్ చేసి బాత్రూం లో దూరాడు. రూప మంచం మీద బోర్లా పడుకుని ఏమి జరిగిందో ఆలోచించుకుంటూ నవ్వుకుంటుంది. /05

[LUKYYRUS]

తర్వాత రోజు మొత్తం చదువుతో సాగిపోయింది. మర్నాడు రమేష్ తో కలిసి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాడు కుమార్. చిన్న ఆఫీస్. ఒక 15 మంది ఎంప్లాయిస్ ఉన్నారని రమేష్ చెప్పాడు. కొత్త ప్రాజెక్ట్ ఏదో ఫైనల్ అయ్యిందని, దానికోసం ఇంకో ముగ్గురిని తీసుకుంటారని కుడా చెప్పాడు. రిఫరెన్స్ ఉండటం వల్ల కుమార్ గాడికి ఆల్మోస్ట్ జాబ్ పక్కా! మరీ వచ్చిన వాళ్లలో తోపులు తురుములు ఉంటే తప్ప.

ఆప్టిట్యూడ్ టెస్ట్ కోసం అందర్నీ ఒక గదిలోకి పంపారు. ముప్పై మంది ఉండొచ్చేమో!! మనవాడు పక్కచూపులు పక్కనేపెట్టి పేపర్లో మునిగిపోయాడు. ఎంతైనా తెలివైనవాడు కదా, పేపర్ ఈజీగా అనిపించింది. బుర్రకి పనిచెపుతుంటే చెవికి ఒక తీయని గొంతు వినపడింది. ఇన్విజిలేటర్ని బ్రతిమాలుతోంది లేట్ అయినా ఎస్క్యూజ్ చేసి allow చెయ్యమని. ఆ ఇన్విజిలేటర్ కూడా గొంతు కి ఫ్లాట్ అయ్యాడేమో, వెంటనే ఒప్పేసుకున్నాడు. ఆ గొంతు వింటూ ఒక జీవితం గడిపేయొచ్చు. అంత బాగుంది మరి. కుమార్ తల ఎత్తి చుస్తే షాక్ తగిలింది. నిన్న రైల్లో ఉన్న రూప కూతురు జ్యోతి.
సరాసరి వచ్చి పక్కనే కూర్చుంది. కుమార్ గాడి చూపులు ఆ గుద్దకి అతుక్కుపోయాయి. ఏమి ఫిగర్ రా దేవుడా! దీనిని కన్న అమ్మకి దణ్ణం పెట్టాలి. కాదు కాదు... మన రూపానే కదా ఏకంగా మొడ్డ తో పాలాభిషేకమే చెయ్యాలి.
ఇన్విజిలేటర్ జ్యోతికి క్వశ్చన్ పేపర్ ఇస్తుంటే టెస్ట్ సంగతి గుర్తొచ్చి కాన్సంట్రేషన్ ఇక్కడ పెట్టాడు కుమార్. ఎగ్జాము అయ్యాక చుస్తే ఐదుగురు నెక్స్ట్ రౌండ్ కి సెలెక్ట్ అయ్యారంట. కుమార్ అండ్ జ్యోతి కూడా అయ్యారు లెండి. కుమార్ కి పట్టలేని సంతోషంగా ఉంది. గ్రూప్ డిస్కషన్ రౌండ్ లంచ్ తర్వాత అని తెలిసి రమేష్ తో కలిసి కాంటీన్ కి వెళ్ళాడు కుమార్. అక్కడ జ్యోతిని చూసి వెళ్లి పలకరించాడు.
కుమార్: హాయ్
జ్యోతి: హాయ్... మీరు...?
కుమార్: ఐ యామ్ కుమార్. మొన్నట్రైన్ లో కలిసి ట్రావెల్ చేసాం.
జ్యోతి: ఐతే ఏంటి?... హౌ కెన్ ఐ హెల్ప్ యూ?
దీనమ్మా జీవితం. ఇంత పొగరేంటీ దీనికి. ఫిగర్ బాగుంది కదా అని పలకరిస్తే ఒళ్ళు బలుపు. తీరుస్తా తీరుస్తా ఆ బలపంతా తీరుస్తా.
కుమార్: నథింగ్. ఏదో పలకరించా అంతే... అల్ ది బెస్ట్ ఫర్ నెక్స్ట్ రౌండ్.
జ్యోతి: థాంక్స్ అండ్ సేమ్ టు యు.
జ్యోతి తన కంచంలో బుర్ర పెట్టేసింది. కుమార్ తనని తానూ తిట్టుకుంటూ వెనకకి తిరిగాడు. రమేష్ కోపంగా చూస్తున్నాడు. తల దించుకుని రమేష్ దగ్గరికి వచ్చి తిందామా అన్నట్టు సైగ చేసాడు.
పరిచయం లేని జ్యోతి పట్టించుకోకపోయినా బాగుంది. దాదాపు పదిహేనేళ్ల స్నేహితుడు పట్టి పట్టి చూస్తే మాత్రం కష్టంగా ఉంది. ఇదేనేమో పూకుకున్న ఆకర్షణ.
మాటలు లేకుండా లంచ్ ముగించారు ఇద్దరు. టాపిక్ స్టార్ట్ చేసి కాన్సంట్రేషన్ డిస్టర్బ్ చెయ్యాలనుకోలేదు రమేష్.
GD లో ఐదుగురికీ ఏదో టాపిక్ ఇచ్చాడు ఇన్విజిలేటర్. కాస్త తెలిసిన విషయం అవ్వడం తో కుమార్ గాడు హ్యాపీ. జ్యోతి డిస్కషన్ స్టార్ట్ చేసింది. కూర్చునే మాట్లాడుతుండటం తో గుద్ద కనపడటం లేదు. కానీ ఆ గొంతు మాత్రం కేక. జ్యోతి ఆపగానే కుమార్ అందుకుని తనకు తెలిసిన నాలుగు మాటలు మాట్లాడి, what do you say jyothi ? అనేవాడు. మళ్ళీ ఆ గొంతు వింటూ ఆనందపడేవాడు. ఇలా మొత్తం టైం లో జ్యోతి మరియు కుమార్ మాత్రమే మాట్లాడారు. మిగతా ఇద్దరు వీళ్ళని చూసి కుళ్ళుకోవటం తప్ప ఏమి చేయలేకపోయారు. సాయంత్రానికి ఇద్దరికీ ఆఫర్ లెటర్స్ రావటం కూడా జరిగిపోయింది. మండే జాయిన్ అవ్వాలి. రమేష్ ఆనందానికి హద్దులు లేవు. కుమార్ మాత్రం ఇవేవి పట్టించుకోకుండా జ్యోతి ని చూస్తూ తన గొంతు వింటూ గడిపేసేడు.
ఇంటికి వచ్చాక కమలకి (కుమార్ గాడి తల్లి) ఫోన్ చేసేడు రమేష్. శుభవార్తని చెప్తే ఎగిరి గెంతినంత పని చేసింది కమల.
రమేష్: అత్తా మీ అబ్బాయికి మంచి ఉద్యోగం. ఇరవై వేలు జీతం.
కమల: అంతా నీ చలవ రా రమేషు. చాలా ఆనందంగా ఉంది రా.
రమేష్: నాదేముంది అత్తా... ఇంటర్వ్యూ లో కుమార్ చాలా బాగా మాట్లాడాడు. అంతా వాడి టాలెంట్ అత్తా. ఇదిగో కుమార్ కి ఇస్తున్నా. వాడితోనే మాట్లాడు.
కుమార్: ఆ అమ్మా... ఎలా ఉన్నావు?
కమల: నేను బాగున్నాను రా. చాలా సంతోషం గా ఉన్నాను తెలుసా?
కుమార్: అవునమ్మా. రమేష్ గాడి చలవే అమ్మా ఇదంతా... సరేగాని నేను బాగా అలిసిపోయా. రమేష్ తో మాట్లాడు. నేను తర్వాత చేస్తా...
కుమార్ ఫోన్ రమేష్ కి ఇచ్చేసి తన మొబైల్ పట్టుకుని బాల్కనీ లోకి వెళ్ళిపోవటం రమేష్ కి నచ్చలేదు. కమల ఎంత కష్టపడింది వీడి కోసం. చిన్నప్పుడు ఆ ఏరియాలో పిల్లలందరూ కుమార్ వాళ్ళ ఇంట్లోనే ఆడేవారు. పెద్ద లాన్ లో బోలెడు బొమ్మలతో కమలత్త ఇచ్చిన తాయిలాలతో సరదాగా గడిచేవి సాయంత్రాలు. సినిమా యాక్ట్రెస్ పవిత్ర లోకేష్ అంత అందంగా ఉండేది. లక్ష్మి కళ. మామయ్య పోయాక ఆ వైభవమే లేదు. ఇల్లు అమ్మేసి చిన్న అద్దెఇంట్లో ఉంటూ కుమార్ని చదివించింది.
రమేష్: ఆ అత్తా.. ఇంకేంటి విషయాలు?
కమల: నాకేముంటాయి. నువ్వు చెప్పారా... ఏమి బహుమానం కావాలి నీకు?
రమేష్: నాకు ఏమి వద్దులే అత్తా.. నేను చేసింది ఏముంది.
కమల: ఆలా నాకు రా... నా ఆనందం కోసం ఏదో ఒకటి చెప్పు.
రమేష్: నువ్వు వచ్చేయ్ అత్తా హైదరాబాదు. నాకు అది చాలు.
కమల: అప్పుడే వద్దు లేరా... కొన్నాళ్ళు వాడిని అలవాటు పడనివ్వు ఆ ఊరికి. అయినా పిలవాల్సినవాడు పిలవాలి కదా.
రమేష్: హ్మ్మ్... నేను పిలిస్తే రావా అత్తా...
కమల: ఎందుకు రానూ... టైం రావాలి కదా..
రమేష్: సరే అత్తా నీ ఇష్టం. నేను కూడా ఉంటా మరి.
కమల: సరే... జాగ్రత్తగా ఉండండి ఇద్దరు.. bye
రమేష్ కి కమల అత్త అంటే చాలా ఇష్టం. చిన్నతనం లో అది అభిమానం. యుక్తవయసు వచ్చాక అది ప్రేమ. ఈ వయసులో అది కోరిక. కానీ ఏమి చెయ్యలేని పరిస్థితి. దూరం నుంచే చూడటం తప్ప ఇంకేమి చెయ్యలేదు ఇప్పటి వరకు. హైదరాబాదు తెచ్చేస్తే రోజు చూడొచ్చు అనే ఒక excitement మాత్రం ఉంది.
బయట కుమార్ ఫోన్లో రూపతో మాట్లాడుతున్నాడు.
కుమార్: రూపా... నీకో విషయం చెప్పాలి అని కాల్ చేశా.
రూపా: ఎంటబ్బాయ్. ఏదో పెళ్ళాన్ని పిలిచినట్టు పిలుస్తున్నావ్? నీ పేరు కూడా తెలియదు ఇప్పటివరకు.
కుమార్: అవును కదా... నా పేరు కుమార్ రూపా.
రూపా: ఏంటి రోజంతా ఫోన్ చెయ్యకుండా ఈ టైం లో కాల్ చేసేవ్? మా ఆయన వస్తే ఎంత ప్రాబ్లెమ్ అవుతుందో తెలుసా?
కుమార్: అది... ఒక ఇంటర్వ్యూ ఉంటే వెళ్ళా...
రూపా: అరే మా అమ్మాయి కూడా వెళ్ళింది. తనని తీసుకురావటం కోసం మా ఆయన వెళ్ళాడు. రోజు ఈ టైం కి వచ్చేస్తాడు. నువ్వు ఈ టైం కి కాల్ చెయ్యొద్దు. ఇంతకీ దేనికి ఫోన్ చేసావ్?
కుమార్: నాలో ఇంకో పురుషలక్షణం కూడా వచ్చి చేరింది. అది చెపుదామనే కాల్ చేశా రూపా.
రూపా: అంటే?
కుమార్: ఉద్యోగం వచ్చింది రూపా...
రూపా: మంచిది రా బాబు. రోజంతా బిజీగా ఉంటావ్ అన్నమాట. నాకు కాల్స్ చేసే టైం ఉండదు ఇంక నీకు.
కుమార్: హ్మ్మ్... రాత్రికి కాల్ చేస్తుంటా. ఒకే నా?
రూపా: నాకింకేమి పని లేదా... చచ్చిపోతాను మా ఆయన చేతిలో.
కుమార్: బాబోయ్ ఇప్పుడు ఆయన సంగతి దేనికి? ఇంకేదయినా మాట్లాడొచుగా..
రూపా: ఇంకేదయినా మాట్లాడమంటావ్. చేతి పని కానిస్తుంటావ్. నాకు తెలుసు రా నీ వెధవ వేషాలు.
కుమార్: అయ్యో రూపా... ఇప్పుడు ఆలా చేయటం కుదరదు.
రూపా: ఏం మాయరోగం?
కుమార్: రూమ్ లో ఫ్రెండ్ కూడా ఉన్నాడు.
రూపా: ఐతే మరి నాకు కాల్ దేనికి చేశారో సారు?
కుమార్: చాలా హ్యాపీగా ఉన్నాను రూపా. అదే షేర్ చేసుకుందాం అని.
రూపా: కంగ్రాట్స్ రా కుమార్. మరి ఇంక నేను ఉండనా ఐతే?
కుమార్: అంతేనా? ఇంకేమి లేదా...
రూపా: ఏమి కావాలి రా నీకు. ఏదో ఒక మెలిక ఉంటుంది లే... చెప్పు.
కుమార్: అదీ...అదీ...
రూపా: ఏదీ..
కుమార్: వాట్సాప్లో ఒక ఫోటో పంపవా నీది.
రూపా: దేనికి రా?
కుమార్: ఆ... పెళ్లి సంబంధాలు చూడటానికి. దేనికో తెలీదా నీకు?
రూపా: రేయ్...మరీ ఎక్కువ చేస్తున్నావ్ రా. ఎలా కనపడుతున్నా?
కుమార్: చాల్లే రూపా బడాయి. నీకు కూడా ఇష్టం అని తెలుసు. అయినా ఫోన్ లో మాట్లాడుకోవటమే కదా. టెన్షన్ ఎందుకు పడతావ్? నీ అడ్రస్ నాకు ఎలాగూ తెలీదు. ఇంక భయం దేనికో?
రూపా: సన్నాసి వెధవ. చంపేస్తా ఇలాంటి మాటలు మాట్లాడితే. bye ...
రూపా ఫోన్ కట్ చేసేసింది. కుమార్ గాడు ఉస్సూరుమంటూ ఇంట్లోకి వచ్చాడు. రమేష్ కోపంగా చూస్తుంటే తలదించుకుని తన రూంలోకి వెళ్ళిపోయాడు. ఇంతలో ఏదో వాట్సాప్ మెసేజ్. చూస్తే రూపా నంబర్ నుంచి. ఓపెన్ చేసి చూస్తే అదిరిపోయే స్థనద్వయం తో selfie. /06

[LUKYYRUS]

ఆదివారం చాలా సాదాసీదాగా గడిచింది. రమేష్ కుమార్ ని కోఠి తీసుకెళ్లి షాపింగ్ చేయించి బహార్ లో బిరియాని రుచి చూపించాడు. రోజు మొత్తం తిరగటం తోనే సరిపోయింది. రూప కి ఫోన్ చేసే టైం కూడా దొరకలేదు కుమార్ కి. రాత్రి ఎప్పుడో ఇంటికి వచ్చాక నిన్నటి బొమ్మనే చూసుకుంటూ చేతిపని కానిచ్చాడు.

సోమవారం ఉదయం ఆఫీస్ లో ఇండక్షన్ కూడా బాగానే జరిగింది. టీం పరిచయాలు అవి మాములే. జ్యోతి తెలుపు చుడిదార్లో అప్సరసలా కనపడింది మనవాడి కంటికి. తెల్లబట్టలు వేస్తే అప్పలమ్మ కూడా అందంగా ఉంటుందంటారు. ఇక కసి గుద్ద ఎలా ఉంటుంది? మన్మధుడి పెళ్ళాం రతీదేవికి భూమ్మీద కేర్ఆఫ్ అడ్డ్రస్సులా ఉంది. దానికితోడు జాస్మిన్ సెంట్ ఒకటి. రెస్ట్రూమ్ ఎక్కడో వెతుక్కుని మరీ కొట్టుకున్నాడు కుమార్. అప్పటికిగాని మిగతా వాటి మీద దృష్టి నిలవలేదు. ఈ తల్లీకూతుళ్లు ఇద్దరు మనవాడి వట్టలు ఖాళీ చెయ్యటానికే పుట్టినట్టున్నారు.
మధ్యాన్నం లంచ్ టైం లో రమేష్ దగ్గరికి వెళ్తే ప్రాజెక్ట్ పనిలో బిజీ అన్నాడు రమేష్. దాంతో కుమార్ ఒంటరిగానే కాంటీన్కి రావాల్సివచ్చింది. తిండి తింటుంటే తీయని గొంతు పలకరించింది.
జ్యోతి: హాయ్ కుమార్!
కుమార్: ఓహ్ హాయ్! జ్యోతి కదా. (పోజ్ కొట్టటానికి)
జ్యోతి: if you don't mind, can i sit here?
కుమార్: నాకు తెలుగు వచ్చు మేడం... కూర్చోండి.
జ్యోతి: బ్రతికించావు. అసలే నాకు ఇంగ్లీష్ అంటే భయం.
కుమార్: ఓకే... how can i help you?
ఎదో ఉడికిద్దాం అని ఆలా అనేశాడు కుమార్. జ్యోతికి కూడా అనుకున్నట్టుగానే కాలింది.
జ్యోతి: నథింగ్. తెలుగు నేర్పుదాం అని వచ్చా అంతే. నువ్వు ఒక్కడివే కూర్చుని తిను.
జ్యోతి తన ప్లేట్ తీసుకుని వెళ్లిపోతుంటే కుమార్ ఆమె చేయి పట్టుకుని ఆపేసేడు.
కుమార్: సారీ జ్యోతి.. కూర్చో ప్లీజ్.
జ్యోతి పాపం చుట్టూ చూసుకుని ఎవరు చూడలేదు అని ఫిక్స్ అయ్యాక కూర్చుంది.
జ్యోతి: ఏంటి చెయ్యి పట్టుకునేంత ఫ్రెండ్స్ ఆ మనము? అసలే చాలా ప్రొఫెషనల్గా ఎదో అడిగావు?
కుమార్: సారీ సారీ... మొన్న నేను పలకరిస్తే నువ్వు కూడా అలాగే అన్నావ్ కదా. ఎదో ఉడికిద్దాం అని.
జ్యోతి: ఐతే మాత్రం... చెయ్యి పట్టేసుకుంటారా? నేనేదో థాంక్స్ చెపుదామని వచ్చా.
కుమార్: థాంక్స్ ఆ... దేనికి?
జ్యోతి: మొన్న GD గురించి.
కుమార్ కి నవ్వు వచ్చింది. శారద గుద్ద దెంగటానికి పెట్టుకున్న కోడ్ నేమ్ GD మరి.
జ్యోతి: దేనికి నవ్వుతున్నావ్?
కుమార్: ఏమి లేదు... GD అన్నావ్ కదా... అండ్ it was my pleasure ...
జ్యోతి: మరి ఆ నవ్వు దేనికి?
కుమార్: ఎదో జోక్ అంతే... వదిలేయ్. ( జ్యోతి గుద్ద దెంగితే ఎలా ఉంటుందో అనే ఊహ మొదలైపోయింది)
జ్యోతి: సరే ఐతే... చెయ్యి దేనికి పట్టుకున్నావ్?
కుమార్: సారీ చెప్పానుగా!!!
జ్యోతి: నేను ఒప్పుకోను. దేనికి నవ్వావో చెప్పు.
కుమార్: అబ్బా!!! ఇది టూ మచ్ తెలుసా!
జ్యోతి: నా అనుమతి లేకుండా నా చెయ్యి పట్టుకుంటావా? చంపేస్తారు తెలుసా మా ఊరిలో ఇలా చేస్తే?
కుమార్: బాబోయ్! మాట్లాడుకోవటం మొదలు పెట్టి 5 నిముషాలు అవ్వలేదు... అప్పుడే చంపేస్తారా?
జ్యోతి: ఆ ఐదు నిముషాలలోనే మరి చెయ్యి పట్టుకుంటారా?
కుమార్: సారీ చెప్పానుగా...
జ్యోతి: నాకు సారీ వద్దు. ఆ జోక్ ఎదో చెప్పు. అంత నవ్వు దేనికి వచ్చిందో తెలుసుకోవాలి...
కుమార్: ఏది GD నా?
జ్యోతి: అవును అదే...
కుమార్: అదీ కాలేజీ రోజుల్లో ఎదో జోక్. వదిలేయ్ అన్నానుగా
జ్యోతి: ఏంటి వదిలేసేది. నా చెయ్యి పట్టుకున్నావ్ అని HR కి కంప్లైంట్ చేస్తా జాగ్రత్త.
కుమార్: ఓరి నాయనోయ్! ఇలా తగులుకున్నావేంటి జ్యోతి...
జ్యోతి: అవన్నీ నాకు తెలియవు. GD అంటే ఏంటో చెప్పాల్సిందే.
కుమార్: సరే... అందమైన అమ్మాయి కనపడితే కాలేజీ ఫ్రెండ్స్ GD అని పిలుచుకునేవాళ్ళం.
జ్యోతి: దానికి ఇంత నవ్వటం దేనికి? బెట్టు చెయ్యటం దేనికి? full form చెప్పు.
కుమార్ గాడు ఇరుకుల్లో పడ్డాడు. ఎంత దీని గుద్ద బాగుంటే మాత్రం మాటలు కలవగానే గుద్ద దెంగాలని ఉంది అని ఎలా చెప్పగలడు. పోనీ వదులుతోందా ఆంటే అదీ లేదు.
జ్యోతి: హలో ఏమిటి దీర్ఘాంగా ఆలోచిస్తున్నావు?
కుమార్: ఆగవమ్మా. GD ఆంటే... అదీ...
జ్యోతి: హ్మ్మ్ చెప్పు.
కుమార్: Golden Damsel. చాలా? (మనసులో Damsel అనే పదం గుర్తు వచ్చినందుకు ఆ దేవుడికి దణ్ణాలు పెట్టుకుంటూ)
జ్యోతి: Golden Damsel ఆ? ఆంటే?
కుమార్: తల్లీ... అన్ని నన్నే అడగాలా? కొన్ని కొన్ని డిక్షనరీ ని అడగొచ్చు.
జ్యోతి: ఛా!! దీనికి ఇంత బిల్డప్ ఎందుకో మరి?
కుమార్: చెప్పానుగా... కత్తిలాంటి అమ్మాయిలకి మేము పెట్టుకున్న కోడ్ నేమ్ అని.
జ్యోతి: ఐతే?
కుమార్: మొదటి రోజే ఫ్లర్టింగ్ చేస్తున్నా అనుకుంటావ్ అని భయం... చాలా?
జ్యోతి: మొదటి రోజే చెయ్యి పట్టుకోవచ్చే?
కుమార్: మళ్ళీ అదే టాపిక్ ఆ? సారీ చెప్పానుగా. దానిని వదిలేయ్ ప్లీజ్...
జ్యోతి: అమ్మాయి తనకు తానుగా వచ్చి పలకరించింది కదా అని చెయ్యి పట్టేసుకుని ఫ్లర్టింగ్ చేసేస్తున్నావ్. మీ కుర్రాళ్ళు అంతా ఇంతేనా...
కుమార్: కుర్రాళ్ళు ఇలా చేస్తున్నారు అని తెలిసి కూడా ఇంకా ఇంకా మాట్లాడతారు. మీ అమ్మాయిలు అంతా ఇంతేనా?
జ్యోతి: సరే సరే.. వెళ్దాం పద. ఇప్పటికే ఆలస్యం అయ్యింది.
జ్యోతి నవ్వుకుంటూ లేచి వెళ్తుంటే కుమార్ కళ్ళు ఆ గుద్దకి అతుక్కుపోయాయి. తీట లో తల్లిని మించిన కూతురు అన్నమాట ఇది. ఆ గుద్దని చూస్తూ వెనకే నడుస్తున్న కుమార్ నోటిలోంచి అప్రయత్నంగానే పైకి వచ్చేసింది GD అనే మాట. ఆ మాట జ్యోతికి వినపడి ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగింది.
జ్యోతి: ఓయ్! చాలు ఇంకా. ఇలా నలుగురిలో ఉన్నప్పుడు కూడా ఆపవా?
కుమార్ గాడి రొట్టె విరిగి నేతిలో పడింది. కాదు కాదు... వట్ట కరిగి నేతిని చేసింది. /08

[LUKYYRUS]

కుమార్ గాడి జీవితం మంచి రసపట్టులో పడింది. కూతురు కూడా సరసానికి సై అంది మరి. అటు తల్లి కూడా అడగగానే ఫోటోలు పెట్టి కిర్రెక్కిస్తోంది. రూప ని దెంగితే జ్యోతి కూతురు వరస. జ్యోతిని ఎక్కితే రూప అత్త అవుతుంది. మరి రెండూ దొరికితే...పండగ జరుగుతుంది.

రాత్రికి భోజనం పూర్తి అయ్యాకా రమేష్గాడికి ఒక గుడ్ నైట్ పాడేసి తన రూమ్ లో దూరాడు కుమార్. ఇంటికి వచ్చిన దగ్గరనుంచి ఒకటే వెయిటింగ్ ఈ పర్సనల్ టైం కోసం. అమ్మని ఎప్పుడు తీసుకువస్తావ్ హైదరాబాద్ అని ఒకటే నస మరి. ఇప్పుడే కదా ఉద్యోగం వచ్చింది! అప్పుడే బరువులు బాధ్యతలునా? అయినా కందకి లేని దురద కత్తికి దేనికో? అమ్మ ఎప్పుడు రావాలో తాను చూసుకుంటాడు కదా. ఈ రమేష్ కి కొంచెం ఎక్కువ అవుతోంది. ఇవే ఆలోచనలతో పిచ్చెక్కుతోంది కుమార్ కి. ఇంతలో ఫోన్ మోగి ఆలోచనలకు ఆనకట్ట వేసింది. చూస్తే శారద. టైం పది.
కుమార్: చెప్పు శారదక్క.
శారద: ఏంటిరా చెప్పేది నా రంకు మొగుడా... హైదరాబాద్ వెళ్ళగానే నన్ను మర్చిపోయావా?
కుమార్: హ్మ్మ్... బావగారు ఇంకా రాలేదన్నమాట. నిన్ను మర్చిపోయినా నీ సళ్ళు, గుద్ద మర్చిపోనివ్వవు కదా అక్కా...
శారద: ఈ సరసానికి ఏమి తక్కువ లేదు. కనీసం ఫోన్ కూడా చెయ్యలేదు. అప్పుడే నాలుగు రోజులయ్యింది. ఇదేనా గుర్తుపెట్టుకునే పద్దతి?
కుమార్: ఇప్పుడే చేద్దాం అనుకుంటున్నా...నీకు వందేళ్లు తెలుసా.
శారద: ఏమి చేసుకోను వందేళ్లు? మీ బావకి వండిపెట్టే పనిమనిషిలా బతకాలి అంతే! నువ్వు కూడా వెళ్ళిపోయావు.
కుమార్: వెళ్ళినందుకే కదా అక్కా మంచి ఉద్యోగం వచ్చింది. ఇరవై వేలు జీతం. చెప్పు అక్కా నీకు ఏమి కావాలో. నేను వచ్చినప్పుడు తీసుకువస్తా.
శారద: అప్పుడే వచ్చేసిందా ఉద్యోగం. వెళ్లి మూడు రోజులేగా అయ్యిందీ!!!
కుమార్: ఎదో బావగారి పూజల ఫలితం అక్కా.
శారద: అవునవును మరి. అయినా తెలియక అడుగుతున్నా... నేను ఏమి తక్కువ చేశాను రా నీకు? వేళకు కుంభాలు కుంభాలు మింగేవాడివి. పైగా నా సర్వస్వము ఇచ్చాను కదరా. అయినా వదిలి వెళ్ళిపోయావు! అసలు మనసు అనేది ఒకటి ఉండి చచ్చిందా రా నీకు?
కుమార్: తప్పదుకదా అక్కా... ఎన్నాళ్ళు అలా ఉండగలను? చదువు పూర్తి అయ్యాకా పెళ్లి గిళ్లి అవ్వాలి కదా...
శారద: దొంగ లంజాకొడకా... పెళ్లి అవ్వలేదుగాని ఆ గిళ్లి బాగానే సాగింది కదా నాతో! అయినా అడిగి మరీ గుద్ద దెంగించుకున్నాననేగా నీకు నేను లోకువ అయ్యిందీ...
అలవాటు పడ్డ శరీరానికి కోరిక తప్ప ఇంకేమి కనపడటం లేదు. కుమార్ కి శారద సంగతి తెలుసు కాబట్టి పట్టించుకోవటం లేదు.
కుమార్: ఇక్కడ శని ఆదివారాలు సెలవలు నాకు. వచ్చి నీ బులబాటమ్ తీర్చే బాధ్యత నాది. మరీ ఇంత కోపం పనికిరాదు అక్కా. నేను మాత్రం సుఖంగా ఉన్నానా ఏంటి? చేత్తోనే కదా కొట్టుకునేది!
శారద: ఏం పాపం! తమరి మొడ్డకి నచ్చే పాపలు లేరా ఆఫీస్ లో?
కుమార్: ఛ ఊరుకో అక్కా!! (కళ్ళముందు జ్యోతి గుద్ద కనిపించింది)
శారద: అలాగే అంటావురా! రెండు నెలలు తిరగకుండా ఎదో ఒక పూకులో దూరిపోతావ్. నేను చూస్తానుగా...అయినా మీ మగవారు పూకులచుట్టూ తిరిగితే రసికహృదయులంటారు.అదే మేము చేస్తే లంజలైపోతాం.
కుమార్: పై పోర్షన్ లో మంచి కసక్కులాంటి కుర్రాడిని దింపు అక్కా... నువ్వు ఎంజాయ్ చేస్తావ్.
శారద: నీకేం నాయనా... బాగానే చెప్తావ్. మీ కుర్రాళ్ళకి ఈ గది నచ్చాలి. ఆ తర్వాత వచ్చేవాడిని నేను ముగ్గులో దింపాలి.. ఆ తర్వాత వాడికి నేను నచ్చాలి. పూకు ఇస్తా అంది కదా అని పుల్లమ్మతో పడుకునే రకాలా మీరు?
నిజమే మరి. ఒక మోస్తరు అందంగా ఉండి కత్తిలాంటి ఫిగర్ ఉండబట్టే కదా జ్యోతిని కెలుకుతున్నాడు కుమార్. అదే ప్రాజెక్ట్ లో మూడో జాయినీ... పేరేంటి... ఆ... సత్య వాణి. ఆ పిల్ల వంక కనీసం చూడలేదు కదా.
కుమార్: సరేలే అక్కా. మా జూనియర్స్ కి చెప్తా అద్దెకి రూమ్ ఉంది అని. ఎవరో ఒకరు రాక మానరు.
శారద: ఆ పని చెయ్యరా. పస్తులుంచని పెళ్ళాం రావాలని ఆ శివుడిని కోరుకుంటా...
కుమార్: అబ్బా! భలే దీవించావ్ అక్కా... ఎంతైనా ఆ మూడు రోజులు మాత్రం పస్తులు తప్పవు కదా. శివుడు మాత్రం ఏమి చెయ్యగలడు?
శారద: ఛ... శివుడినే శంకిస్తున్నావా? ఆయన తల్చుకుంటే ఏదయినా సులువేరా... కూతురికి ముట్టు ఐతే పంగచాపి పాలుతాపే అత్తగారు వస్తారులే...
కుమార్ గాడికి ఒక్కసారిగా నిక్కేసింది. జ్యోతి ఇంకా రూప ఇద్దరు నగ్నంగా పరుగులు పెడుతున్నారు ఊహల్లో.
కుమార్: మా మంచి అక్కా. నీకు కూడా జోడెద్దులస్వారీ ప్రాప్తిరస్థు.
శారద: ఎంట్రోయ్ అంత ఆనందం? ఎవరినో ఊహించేసుకుంటున్నావే? ఏంటి కథ?
కుమార్: ఇదీ మరీ బాగుంది. నువ్వు దీవించావు కాబట్టి నేను కూడా దీవించా అంతే... నేను ఉంటా మరి.
శారద: మంచిది నాయనా... నన్ను మాత్రం గుర్తుపెట్టుకో కాస్త. అప్పుడప్పుడు ఫోన్ చేసి తగలడు. ఆ జోడెద్దుల మాట మాత్రం మర్చిపోకు.
కుమార్: అలాగే అక్కా... నువ్వు అంతలా చెప్పాలా? bye ...
ఫోన్ కట్ చేసేసేడు కుమార్. ఈ ఆడాళ్లకి సెంటీమీటర్ సందు ఇస్తే కిలోమీటర్ దూరిపోతారు. కథ ఏంటి అని అడిగితె వీడు మాత్రం ఏమి చెప్పగలడు పాపం. పైగా గురుదక్షిణగా ఇంకో ఇద్దరు కుర్రాళ్లని పంపమని అడుగుతుందా... కస్టమర్ ని బాగా సుఖపెట్టి ఇంకో నలుగురికి తన పనితనం గురించి చెప్పమనే లంజలా తయారయ్యింది శారద. పాపం రావుగారు!! ఎలా నెగ్గుకొస్తారో!
మనసులో జ్యోతి మెదిలింది. తనకి కాల్ చేస్తే తియ్యని గొంతు వినొచ్చు. కానీ రాత్రి పదకొండుకి కాల్ చేసే ఫ్రీడమ్ ఇంకా రాలేదు. రూపాని కెలికి చూద్దాం అని ఫిక్స్ అయ్యాడు కుమార్. వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పంపాడు. మెలుకువగా ఉంటే తనే రిప్లై ఇస్తుంది కదా...
అక్కడ రూప కూడా ఖాళీగానే ఉంది. రాత్రుళ్ళు మొగుడు తొమ్మిదికె ముసుగుతన్నేస్తాడు. వంటిల్లు సర్దేసి జ్యోతితో ఒక అరగంట కబుర్లు చెప్పుకుని తన గదిలోకి వచ్చేసరికి పది. అక్కడినుంచి మొదలు కష్టాలు. పూకు చిమచిమలు చిన్నప్పటినుంచి ఎక్కువే. మొగుడు మాత్రం అవేవి పట్టనట్టు పడుకుంటాడు. అటు దొర్లి ఇటు దొర్లి ఎప్పుడో పన్నెండుకి పడుకుంటుంది. ఇది తన రాత్రిచర్య (దినచర్యలు మాములే). ఎప్పుడైనా బాగా వేడెక్కిపోతే వేలు పెట్టుకుంటుంది లోపల. అంతకంటే ఎక్కువ ఏమి చెయ్యలేదు ఇప్పటిదాకా. కానీ రైల్లో కనపడ్డ కుర్రాడు మాత్రం తన ఆడతనాన్ని తట్టి లేపాడు. ఎప్పుడు లేనిది వరసగా రెండు రోజులు బాత్రూంలో కెలుక్కుంది మరి. సరిగ్గా అలాగే మంచం మీద పడి దొర్లుతుంటే వచ్చింది వాట్సాప్ మెసేజ్... ఉన్నావా అని. తుంటరి సన్నాసి. ఏదో పెళ్ళాన్ని పిలిచినట్టు పిలుస్తున్నాడు.
రూప: ఆ ఉన్నా. ఏంటి ఈ టైం లో.
కుమార్: ఉంటావ్ అని తెలుసు రూపా...
రూపా: అదేంటి?
కుమార్: మీ అయన ఈ పాటికే పడుకోవాలే?
రూపా: చూసినట్టే చెపుతున్నావుగా.
కుమార్: రూపా.. ఒకటి చెప్పనా... నీకు సుఖం లేదు. అదే ఉంటే ఈ టైం లో నాతో మాట్లాడవు. అసలు ఏ టైంలోనూ మాట్లాడవు. పాతివ్రత్యం, పాత ఆవకాయ పక్కన పెట్టి సరదాగా ఉండు.
రూపా: అబ్బో! చాల తెలుసునే అబ్బాయిగారికి. (చీరెత్తి వేళ్ళు పెట్టుకుందాం అనుకుంటుండగా మెసేజ్ చేసేడు మరి)
కుమార్: ఒకసారి కలుద్దాం రూపా..
రూపా: ఇదిగో అబ్బాయ్! ఫోన్ వరకే తమరితో వ్యవహారం. ఇది కూడా వద్దు ఇలా కలుద్దాం అన్నావంటే.
కుమార్: సరే సరే!
రూపా: ఇంతకీ నా ఫొటోతో ఏమి చేసేవు రా?
కుమార్: ఏమి చేస్తాం! చేత్తో నలుపుకోవటం తప్ప. ఏదైతేనో భలే ఉన్నావు తెలుసా.
రూపా: ఏమి బాగున్నాను. చెప్పు రా!
కుమార్: నీ సళ్ళు భలే ఉన్నాయ్ రూపా. నువ్వు ఒప్పుకుంటే వాటిని చీకి చీకి పాలు కార్పిస్తా.
రూపా వేళ్ళు పూకులోకి దూరిపోయాయి. బాగా కెలుక్కున్నాక మెసేజ్ పెట్టింది.
రూపా: ఇంకా ఏమి చేస్తావు రా?
కుమార్: నీ పూకు నాకుతా రూపా... సళ్ళు పిసుకుతూ నీ రసాలు రుచి చూస్తా..
రూపా: ఇప్పుడు ఏమి చేస్తున్నావు రా..
కుమార్: నువ్వు చేస్తున్నదే.
రూపా: నేను చేస్తున్నదా?
కుమార్: హస్తప్రయోగం రూపా... చేత్తో నా మొడ్డని నలుపుతున్నాను.
రూపా: బాగా నిగిడిందా నీది. ఎంత ఉంటుంది రా నీ సైజు.
కుమార్ గాడు తన 7 అంగుళాల మొడ్డ ఫోటో తీసి పంపేసేడు.
రూపా: పాడు పిల్లాడా! అంత ఉందేంట్రా...
కుమార్: నీవల్లే రూపా. నచ్చిందా?
రూపా: నచ్చింది రా... నోరూరిపోతుంది తెలుసా...
కుమార్: మరి పెట్టుకోవచ్చుగా నోట్లో.
రూపా: మళ్ళీ అదిగో! వద్దన్నాను కదా కలవడం గురించి.
కుమార్: ప్లీజ్ రూపా!!! అడ్రస్ చెప్పు. ఎవ్వరు లేని టైంలో వస్తా...
రూపా: వద్దు రా. అనవసరమైన గొడవలు.
కుమార్: సరే నేనే కనుక్కుంటా నీ అడ్రస్!
రూపా: రైల్వే సైట్ ని హాక్ చేస్తావా ఏంటి?
కుమార్: అంత లేదు నాకు. సరేగాని పూకులో బాగా తడి చేరిందా?
రూపా: చేరదా మరి. నేను ఏమైనా వయసుడిగిన ముసలి దానినా?
కుమార్: నేను చెప్పేది కూడా అదే రూపా... మీ అయన వేస్ట్ చేస్తున్నాడు నీ అందాన్ని.
రూపా: ఏమి చేయను రా! నా ప్రాప్తం.
కుమార్: నీ ప్రాప్తానికే... నేను రెడీగా ఉన్నా నువ్వు ఊ ఆంటే రావటానికి. నాకు లేదు నిన్ను సుఖపెట్టే యోగం.
రూపా: ఉంటావు రా... ఎందుకు ఉండవు? నేను మాత్రం అడ్రస్ చెప్పనుగాక చెప్పను.
కుమార్: నువ్వు చెప్పొద్దు రూపా. కానీ నేను కనుక్కుని వస్తే?
రూపా: నువ్వు నా అడ్రస్ కనుక్కుని వస్తే నా పూకు చూపిస్తా... సరేనా?
కుమార్: చూపించటం కాదు. నాకనివ్వాలి. కష్టానికి తగ్గ ఫలం ఉండాలి కదా!!
రూపా: పేరు వయసుతో ఎలా తెలుసుకుంటావ్ రా... పోనీ ముఖం కనపడని ఫొటోతో గూగుల్ కూడా ఏమి చెప్పదు.
కుమార్: అవన్నీ నీకెందుకు. నేను వస్తే నీ పూకు నాకనివ్వాలి. ఈ డీల్ ఓకేనా?
రూపా: సరే అదీ చూద్దాం.
కుమార్: నీ పూకు నాకుతా అనే ఆలోచనకే నాకు కారిపోయింది రూపా.
రూపా: నాకు కూడా కారింది రా... థాంక్స్.
కుమార్: థాంక్స్ నాకు పర్సనల్ గా చెప్పు రూపా, కలిసినప్పుడు.
రూపా: ఓయబ్బో... అదీ చూద్దాం. ఉంటాను మరి.
కుమార్: గుడ్ నైట్.
కుమార్ గాడు ఫోన్ పక్కన పెట్టేసి ఆలోచనలో పడ్డాడు. జ్యోతిని లైన్లో పెట్టి ఇంటిదాకా వెళ్ళాలి ఎలాగైనా. /10

[LUKYYRUS]

మర్నాడు పొద్దున్నే రమేష్ తో కలిసి ఆఫీస్ కి చేరేటప్పటికి పది. రెగ్యులర్ వర్కే అంతా... కొత్తగా జాయిన్ అవ్వటం వల్ల ఇంకా ట్రైనింగ్ నడుస్తోంది. అది పెద్దగా ఇంటరెస్టింగ్ గా లేకపోయినా కుమార్ కి మాత్రం టైం పాస్ బాగానే ఉంది జ్యోతి వల్ల... సత్య వాణికే పాపం, చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటోంది. కుమార్ గాడికి మాత్రం పెద్దపండగ, దీపావళి కలిసి వచ్చినట్టు ఉంది. జ్యోతి జీన్స్ అండ్ టాప్ లో వచ్చింది మరి. తనని ఆలా చుస్తే బ్రహ్మకైనా రిమ్మ తెగులు పుట్టాల్సిందే!

ట్రైనర్ కి ఏదో పర్సనల్ పని పడి ఈరోజు సెలవు తీసుకున్నాడు. దాంతో ఈ ముగ్గురికి పనిలేక ఖాళీ దొరికింది. మిగతా స్టాఫ్ మొత్తం వారి వారి పనులతో బిజీగా ఉండటంతో లోన్లీనెస్ భరించలేక సత్యవాణి HR దగ్గరికి వెళ్లి ఇంటికి వెళ్ళొచ్చా అని అడిగేసింది. HR కి ఎక్కడో కాలి పనిలేకపోతే ఇంటికి వెళ్లిపోవటానికి ఇదేమన్నా పార్క్ అనుకుంటున్నావా అని దొబ్బులు పెట్టింది. పాపం సత్యవాణికి ఏడుపు ఆగలేదు. కళ్ళనిండా నీళ్ళుపెట్టుకుని వచ్చి తన డెస్క్ దగ్గర కూర్చుంది. HR వాణి వెనకాలే వచ్చి దేనికి ఏడుపు అన్నట్టు చూసింది. వాణి పరిస్థితి చూసి జాలి వేసిందో ఏమోగానీ ఈరోజుకి మీరు ఇంటికి వెళ్ళండి, బట్ ఇంకెప్పుడు ఇలాంటివి తాను ఎంటర్టైన్ చెయ్యను అని బల్లగుద్ది మరీ చెప్పి వెళ్ళిపోయింది. జరిగింది అర్ధం అయ్యేలోపు వాణి వెళ్ళిపోవటంతో కుమార్ జ్యోతిలు మాత్రమే మిగిలారు.
కుమార్: రూంకి వెళ్లి నేను ఒక్కడినే ఏమి చెయ్యను? పరమ బోర్!
జ్యోతి: నాకు కూడా అంతే... ఇంటికి వెళితే మా అమ్మ టార్చర్ పెడుతుంది జాయిన్ అయిన రెండో రోజే మానేసాను అని. ద్వితీయవిఘ్నం, తొక్క, తోటకూరా అని. పోనీ సినిమాకి వెళ్దామా?
కుమార్: నేను అడుగుదామా వద్దా అని ఆలోచిస్తుంటే నువ్వే అడిగేశావ్. ఏ మూవీ కి వెళ్దాం?
జ్యోతి: నాకేమి తెలుసు... నువ్వే డిసైడ్ చెయ్యి.
కుమార్: అదేదో imax థియేటర్ ఉందంట కదా. అక్కడ ఏది ఉంటె అదే చూద్దాం.
జ్యోతి: సరే... నాకు ఒకే.
రమేష్ కి జరిగింది చెప్పి రూమ్ కి వెళ్తున్నా అని అబద్దం చెప్పాడు కుమార్. ఏ విషయాలకి ఎలా రియాక్ట్ అవుతున్నాడో కూడా తెలియటం లేదు ఆ రమేష్ గాడు. వీలున్నంత తక్కువ మాట్లాడి ఆఫీస్ నుంచి బయటకు వచ్చేసాడు కుమార్. జ్యోతిని ఆఫీస్ బయట వెయిట్ చెయ్యమని ముందే చెప్పి ఉంచాడు. ఇద్దరు కలిసి ప్రసాద్స్ కి చెరుకున్నారు. అక్కడ kingsmen అని ఏదో మూవీ నడుస్తుంటే లోపలికి దూరారు. వర్కింగ్ డే అవ్వటంతో చాలా ఖాళీగా ఉంది థియేటర్. ఎంతో ప్లాన్ చేస్తేగని ఇలాంటి డేట్ దొరకదు జ్యోతిలాంటి కసక్కుతో. కుమార్ గాడికి మొడ్డ మీద పుట్టుమచ్చ ఉంది ఉండాలి. లేకపోతె రెండోరోజే సెలవు. ఆ పైన సినిమా. కనీసం రెండు గంటలు జ్యోతితో దగ్గరగా గడపొచ్చు.
సినిమా మొదలయ్యాకగాని కుమార్ కి అర్ధం కాలేదు ఇది రెండో భాగం అని. సినిమా ఒక స్పై థ్రిల్లర్ అని తప్ప ఇంక ఏమి అర్ధం కావటం లేదు. జ్యోతి మాత్రం తెగ involve అయ్యి ఎంజాయ్ చేస్తోంది. ఆంటే తనకి పాత స్టోరీ తెలుసన్నమాట. సినిమాలో హీరో హీరోయిన్లకి ముందే పరిచయం ఉందా అని అడిగాడు జ్యోతిని. మూవీ చూడటం ఆపేసి మరీ నువ్వు ఫస్ట్ పార్ట్ చూడలేదా అన్నట్టు చూసింది మనవాడి వంక. ప్రపంచాన్ని కాపాడితే గుద్ద దెంగించుకుంటా అని వాగ్దానం చేసే ఒక రాకుమారి హీరోయిన్ అనీ, ఈ సినిమాలో ఇద్దరు అదే పనిలో ఉన్నారని ఎలా చెప్తుంది వీడికి? తెలిసి తెలిసి తీసుకొచ్చాడు అనుకుంది పాపం!
కుమార్ గాడు ఏమీ అర్ధం కాక తెగ ఇబ్బంది పడుతున్నాడు. అయినా కసి ఎక్కించే అందమైన పిల్లతో ఖాళీ థియేటర్లో కూర్చుని సినిమా ఎంతసేపు చూడగలడు!! పవర్ స్టార్ పవన్ కళ్యాణ్ సినిమా అయినా సరే పక్కనున్న పరువాలమీదకే మనసు పోతుంది. అలాంటిది kingsmen ఒక లెక్కా!! అటు ఇటు కదుల్తున్నట్టు నటిస్తూ చేతులు తొడలు తగిలించేసాడు. జ్యోతి కూడా పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. దాంతో కుమార్ గాడి ధైర్యం రెండింతలైంది. ఏవో ప్రశ్నలు వేస్తున్నట్టు గా మాటిమాటికి జ్యోతి చెవిలో ఏదో ఒకటి వాగటం మొదలుపెట్టాడు, తన వేడి శ్వాస కావాలనే జ్యోతి చెవి తమ్మిలకి తగిలేటట్టు. వయసు వేడిలో జ్యోతి కూడా చాలా ఎంజాయ్ చేస్తోంది ఈ చిలిపి చేష్టలని.
కుమార్ గాడు జ్యోతి చెంపలకి తన పెదాలు రాయటం మొదలుపెట్టాడు ఇంకొంచెం ధైర్యంగా... జ్యోతి కూడా మొదటి సారి ఒక మగాడు ఇంత దగ్గరికి వచ్చేసరికి సిగ్గు, భయం, కోపం, కామం ఇలా అన్ని కలిసిన ఏదో తెలియని కొత్త ఫీలింగ్ తో కొట్టుమిట్టాడుతోంది. ప్యాంటీని పూర్తిగా తడిపేసి తన శరీరం కూడా కామానికే ఓటు వేసేసింది. ఎప్పుడు కుమార్ మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి వాడి నాలుకను తన బుగ్గలకి డాన్స్ స్టేజిగా మార్చిందో కూడా గుర్తులేదు. కుమార్ నాలుకతో తన చెంపను తడిపేస్తుంటే కింద పూకు గోదారి అయిపోతుంది. తన ప్రమేయం లేకుండా తన పెదవులు కుమార్ పెదవులకు వెతుకుతున్నాయి.
కుమార్ గాడికి ఈ అనుభవం కొత్త కాదు. ఏమీ చేస్తే జ్యోతి ఎలా రియాక్ట్ అవుతుందో బాగా తెలిసిన నైపుణ్యం. థియేటర్ సీట్ లో జ్యోతిని దెంగేసినా ఎవడికీ తెలీదు. అన్నిటికన్నా పై రో లో సీట్స్ వచ్చాయి మరి. కింద ఉన్నవారు మహా అంటే పదిమంది. కుమార్ ఇవన్నీ గమనించుకునే పని మొదలుపెట్టాడు. ఒక చేతిని జ్యోతి మెడ చుట్టూ వేసి తనవైపు బలంగా లాగుతూనే రెండో చేతితో జ్యోతి సళ్ళతో ఆటలు మొదలుపెట్టాడు. నాలుకలు యుద్ధం మాత్రం ఆపలేదు. ఒకరి నోటిలోనుంచి ఇంకొకరిలోకి లాలాజలం తెప్పలుతెప్పలుగా ప్రవహిస్తోంది. జ్యోతి టాప్ లోకి చెయ్యి పెట్టి బ్రా మీదనుంచే సళ్ళని నొక్కుతున్నాడు. తీయని బాధతో జ్యోతి మెలికలు తిరుగుతుంటే తనకౌగిలిని బిగించి అదుపు చేస్తున్నాడు. సళ్ళు పిసికితే కూడా సుఖం ఉంటుంది అని ఈ క్షణం వరకు తెలియదు పాపం జ్యోతికి. తన చేతులని తన సళ్ళపైన వేసి పిసుక్కోవటం మొదలు పెట్టింది. కుమార్ గాడు ఇంక ఆలస్యం చేయకుండా తన చేతిని జ్యోతి ప్యాంటు విప్పే పనిలో పెట్టేసేడు. తన ఆడతనం దగ్గరలోకి వేరే వారి చేయి రావటం ఇదే మొదటి సారి. జ్యోతి పంగచాపి మరీ ఆహ్వానం పలుకుతోంది. కుమార్ గాడు తన మధ్యవేలిని సరాసరి జ్యోతి మదనమందిరం లో ప్రవేశపెట్టేసేడు. జ్యోతి ఒక్కసారిగా కుమార్ పెదాలను వదిలేసి అరిచినంత పనీ చేసింది. కుమార్ దీనిని ముందే ఊహించినట్టు తన వేలిని బయటకు తీసి పైన గొల్లిమీద నెమ్మదిగా రాస్తూ మరలా జ్యోతి పెదవులతో యుద్ధం మొదలుపెట్టాడు. కింద పుడుతున్న వేడి మంటలకి పైన లాలాజలంతో చల్లదనం ఇస్తూ. ఒకసారి రుచి చూసాక జ్యోతి మాత్రం ఆగగలదా? సళ్ళని పిసుక్కుంటూ మరలా పంగచాపింది. ఈసారి కుమార్ తన వేలిని లోపలికి పెట్టి నెమ్మదిగా కెలకడం మొదలుపెట్టాడు. జీవితంలో చూడని సుఖాన్ని చూస్తోంది జ్యోతి. ఈ హాయి ఇలాగే ఉండిపోతే చాలు. తన మదనరసాలతో కుమార్ వేలుకి అభిషేకాలు చేసేస్తోంది. కుమార్ జ్యోతికి ముద్దు పెట్టటం ఆపి జ్యోతి కళ్ళలోకి చూస్తోంటే, సిగ్గు పడాల్సిన పిల్ల ఎందుకు ఆపవు అన్నట్టు రెట్టించి చూసింది. కుమార్ నెమ్మదిగా తన వేలిని తీసుకుని నోట్లో పెట్టుకున్నాడు. వాడు చేసిన పనికి వచ్చింది నిజమైన సిగ్గు. తలదించుకుని చిరునవ్వు నవ్వుతూ
జ్యోతి: ఛీ... ఇలా కూడా చేస్తారా?
కుమార్: మరి... దీనినే అమృతం అంటారు తెలుసా? మోహిని ఇది ఇవ్వలేదనే దేవతలకి రాక్షసులకు యుద్ధం కూడా జరిగింది. దీని రుచి చూడని వాడి జన్మ వేస్ట్.
జ్యోతి సిగ్గుతో తన ముఖాన్ని కుమార్ కౌగిలిలో దాచేసింది. రెండు క్షణాల తర్వాత మరలా కుమార్ వేలు ప్యాంటీలోకి వెళ్తుంటే ముసిముసి నవ్వులతో కుమార్ గుండెలమీద చిన్నగా కొట్టింది.
కుమార్: జ్యోతి... బాగుందా?
జ్యోతి: చాలా... ఇలాగే కాలం ఆగిపోతే బాగుంటుంది. అంత బాగుంది.
కుమార్: హ్మ్మ్... మరి ఆ సుఖాన్ని నాకు ఇవ్వవా?
జ్యోతి: ఏమీ చేయాలి?
కుమార్ తన అదృష్టానికి తానే మురిసిపోతున్నాడు. ఏమీ తెలియని కన్నె కుసుమం జ్యోతి. తనకు కావలసినట్టు మలుచుకోవచ్చు. జ్యోతి చేతిని తీసి నెమ్మదిగా తన మొడ్డ మీద వేసుకున్నాడు.
కుమార్: జిప్ తీస్తే నీకే తెలుస్తుంది జ్యోతి...
జ్యోతి కుమార్ గాడి ప్యాంటు జిప్ విప్పగానే బారుమొడ్డ బయటపడింది. చిన్నపిల్లలవి మాత్రమే చూసింది జ్యోతి ఇప్పటివరకు. ఇంతపెద్దది ఉంటుందని ఊహించలేదు. దానినే చూస్తున్న జ్యోతి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని తన అంగం చుట్టూ పట్టు బిగించాడు. జ్యోతి కూడా ఏదో ట్రాన్స్ లో ఉన్నట్టు కుమార్ ఏది చెప్తే అది చేస్తోంది. కుమార్ తన అంగాన్ని పైకి కిందకి ఊపుతూ మరలా ముద్దలు మొదలుపెట్టాడు. జ్యోతి కి అంతా వింతగా ఉంది. ఏదో తెలియని సుఖం. కుమార్ తన చేతిని తీసేసినా జ్యోతి వాడి మొడ్డని ఊపటం ఆపలేదు. కుమార్ తన చేతిని జ్యోతి ప్యాంటు లో పెట్టేసేడు మళ్ళీ. ఒకరి రహస్యాంగాలతో ఒకళ్ళు ఆడేసుకుంటున్నారు. తనకి రెండురోజులుగా మతిపోగొడుతున్న కసి గుద్ద రెండంటే రెండే ఇంచుల దూరం లో ఉంది కుమార్ కి. రెచ్చిపోయి జ్యోతి పూకుని కెలుకుతున్నాడు. సమ్మగా ఉంది జ్యోతి కి కూడా. అదే సుఖం లో వాడి గూటాన్ని కూడా బాగా ఆడిస్తూ వాడి పెదాలని చీకేస్తోంది.
పది నిముషాలలో కుమార్ లోని ఆవేశం కట్టలు తెంచుకుంది. వట్టలు రెండిటినీ ఖాళీ చేస్తూ మొత్తం జ్యోతి చేతిలో కక్కేసాడు. అప్పటికి జ్యోతి ఎన్నిసార్లు కార్చిందో లెక్కేలేదు. కుమార్ జ్యోతిని గట్టిగా కౌగించేసుకుని ఉండిపోయాడు. కాస్త కుదుటపడ్డాక చేతిలో ఉన్నదానిని ఏమీ చెయ్యాలన్నట్టు జ్యోతి గాలిలోనే చేతులు ఊపింది.
కుమార్: నోట్లో పెట్టేసుకో...
జ్యోతి: ఛీ... నేను ఆలా చేయను.
కుమార్: నీ రసాలని నేను రుచి చుసాగా... మరి నీకు అమృతం రుచి చూడాలని లేదా?
జ్యోతి: నా వల్ల కాదు బాబోయ్!
కుమార్: ఒకసారి చూస్తే వదలవు తెలుసా...
జ్యోతి: ఆలా ఐతే అసలు చూడను బాబు...
కుమార్: ప్లీజ్ జ్యోతి... నాకోసం!!
జ్యోతి: మళ్ళీ ఎప్పుడైనా. ఈ సారికి మాత్రం నావల్ల కాదు.
కుమార్ కూడా ఎక్కువ బెట్టు చేయకుండా తన హ్యాండ్ కర్చీఫ్ తీసి ఇచ్చాడు తుడిచేసుకోమని. అన్ని పాఠాలు ఒకేరోజు చెప్పేసి బెదరగొట్టాలనుకోలేదు పాపని. అసలే ముందు ముందు దీని గుద్ద దెంగాలి.
ఇద్దరు బట్టలు సర్దేసుకుని ప్రశాంతంగా మిగతా సినిమా చూసారు. ముద్దులు గోకుళ్ళు మాత్రం ఆపలేదు. ఇక జీవితకాలం ఆగవు కూడా!!
మూవీ అయ్యాక జ్యోతిని జాగ్రత్తగా ఆటో ఎక్కించేసి కుమార్ గాడు కూడా బయలుదేరాడు ఇంటికి. ఎప్పుడెప్పుడు రాత్రి అవుతుందా, తన అత్తగారితో కూతురి ముచ్చట్లు ఎప్పుడెప్పుడు చెపుదామా అని. /12

[LUKYYRUS]

సాయంత్రం అంతా జ్యోతి ఊహలతో గడిపేశాడు కుమార్. ఎనిమిదికి ఒకసారి జ్యోతికి మెసేజ్ పెట్టాడు వాట్సాప్ లో "హాయ్ ఏమి చేస్తున్నావు మోహిని?" అని. ఫోన్ చేత్తోనే పట్టుకుని కూర్చుందేమో జ్యోతి కూడా వెంటనే లైన్లోకి వచ్చింది.

ఇద్దరు కూడా ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి మాట్లాడేసుకుంటున్నారు. ఉదయం జరిగినదానికి జ్యోతికి ఎక్కడలేని సిగ్గుగా ఉంది. అందుకే ఆ టాపిక్ తప్ప అన్ని మాట్లాడుతోంది. కుమార్ కూడా ఎంతో శ్రద్ధగా అన్ని వింటున్నాడు. ఎంతైనా చెప్తోంది రూప గురించి కదా... తన తల్లిదండ్రులిద్దరిది ప్రేమపెళ్లి అనీ, పెద్దలు ఒప్పుకోకపోతే లేచిపోయి పెళ్లి చేసుకున్నారు అనీ చెప్తే ఆశ్చర్యపోయాడు కుమార్. రూప ఏరి కోరి పెళ్లిచేసుకుందా రామనాథాన్ని? ఇది కాదూ irony అంటే? మాటల్లో తెలిసిన ఇంకో విషయం ఏంటంటే జ్యోతికి ఒక చెల్లి కూడా ఉందట. ఆమె తాతగారిదగ్గర పెరుగుతోందట. ప్రేమించి పెళ్లిచేసుకున్నాడన్న కోపంతో రామనాథాన్ని రూపాని అతని తండ్రి చేరదీయలేదట. పెళ్లి అయిన సంవత్సరానికి జ్యోతి పుట్టిందట. దానితో బంధాలు మళ్ళీ మెరుగయ్యాయట. ఆపై సంవత్సరం జ్యోతి చెల్లెలు పుట్టిందట. రామనాథం తండ్రి ఆ పిల్లని తీసుకెళ్లి పెంచుకుంటున్నాడట.
పెళ్లి అయిన రెండేళ్లలో ఇద్దరిని కన్నారంటే రూపాని రామనాథం ఎలా వాడాడో అర్ధం అయ్యింది కుమార్ కి. ప్రతి రాత్రి జాగారం చేసేవారన్నమాట. తర్వాత పాపం ఏమైందో ఏమో!!
జ్యోతి ఇలా ఫోన్లో చాటింగ్ చేసింది ఎన్నడూ చూడలేదు రూప. ఇంటికి వచ్చిన దగ్గరినుంచి ఏదో తేడా ఉంది జ్యోతిలో.చాలా ఆనందంగా కనిపించింది జ్యోతి. కానీ అదేమిటో అర్ధం అవ్వటం లేదు రూపకు. రోజు ఏడున్నరకే తినేసి పుస్తకాలతో గడిపే జ్యోతి ఈరోజు ఎనిమిది ఐన రావటం లేదు. పిలిచినా జవాబు ఇవ్వటం లేదు. అయినా కూతురు బెంగగా కనపడితే ఆలోచించాలిగానీ ఆనందంగా ఉంటె బాధ దేనికి? ఏదయినా ఉంటె జ్యోతినే స్వయంగా చెప్తుంది అని వదిలేసింది రూప. ఈ భోజనాలతంతు ఎంత త్వరగా ముగిస్తే అంతే త్వరగా ఆ రైల్లో అబ్బాయితో మాట్లాడుకోవచ్చు మరి!
ఎప్పటిలాగే పనులన్నీ ముగించేసి పదకొండుకి కుమార్ కి పింగ్ చేసింది రూప. అటునుంచి రెస్పాన్స్ లేదు. పక్కగదిలో ఉన్న కూతురితో చాటింగ్లో ఉన్నాడని తెలియదు కదా పాపం. జ్యోతికి గుడ్నైట్ కిస్సులు అవి ఇచ్చి వచ్చేసరికి కుమార్ కి పది నిముషాలు పైనే పట్టింది.
కుమార్: హాయ్ రూపా...
రూపా: ఆన్లైన్ లో ఉండి కూడా ఇంతసేపు మాట్లాడలేదు. అప్పుడే అలుసైపోయానా?
కుమార్: అదేమీ లేదు. అమ్మతో మాట్లాడుతున్నా...
రూపా: అమ్మతో రాత్రి పదకొండుకి మాట్లాడుతున్నావు. అది నేను నమ్మాలి...అబద్ధాలు చెప్పినా అతికినట్టు ఉండాలి.
కుమార్: అదేంటి ఆలా అనేశావు రూపా?
రూపా: నేను కూడా అమ్మనే బాబు... ఎనిమిది తర్వాత ఏరోజు మా అమ్మాయి నాతో మాట్లాడదు. సో, నిజం చెప్పు దేనిని తగులుకున్నావో...
కుమార్: అయ్యబాబోయ్ రూపా... మీ ఆడాళ్ళముందు ఏ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు పనికిరారు తెలుసా...
రూపా: అంటే ఎవత్తో దొరికిందన్నమాట!
కుమార్: ఆ ఉందిలే రూపా. మా ఆఫీస్ లో ఒక పిల్ల.
రూపా: పేరేంటో?
కుమార్: మోహిని. ఫిగర్ కూడా అదే రేంజ్ లో ఉంది. ముందే ఊహించి పెట్టినట్టున్నారు ఆ పేరు.
రూపా: దొంగ నా కొడకా. ఇక్కడ నాతో చాటింగ్లు సరిపోవన్నట్టు ఇంకొకత్తి కావాలా రా నీకు. (స్త్రీ సహజమైన ఈర్ష్య)
కుమార్: అదేంటి రూపా ఆలా అంటావ్. ఇక్కడ చాటింగ్ మాత్రమే అని నువ్వే అన్నావు కదా...
రూపా: ఐతే...
కుమార్: అబ్బో! దీన్నే మా ఊరిలో జెలసి అంటారు తెలుసా...
రూపా: ఛా! అవన్నీ నాకు తెలీదు. ఒక ఆడదాని ఎదురుగ ఇంకోదాన్ని పొగడకూడదు. అది బేసిక్ రూల్.
కుమార్: హ్మ్మ్... ఇలాంటి రూల్స్ అన్ని నాకు నేర్పండి మేడం.
రూపా: అందుకేనా నాయనా నీ తల్లి వయసులో ఉన్న నన్ను తగులుకుంది. ఆడాళ్ళగురించి నీకు నేర్పి నిన్ను ఊరిమీద వదలాలా?
కుమార్: వదలమని ఎవరు అన్నారు రూపా... నీ దగ్గరే ఉంచేసుకో. గురుదక్షిణగా నీ పూకు నాకుతా రోజూ...
రూపా: వీటికేమి తక్కువలేదు నీ దగ్గర. ఇంతకీ ఆ లంజ అంత అందగత్తెనా?
పోటీకి వచ్చే ప్రతి ఆడది లంజే ఈ ఆడాళ్ళ దృష్టిలో. తాము పరాయివాడితో ఉన్నాసరే ఎదుటివారి పాతివ్రత్యం మీద పడి ఏడ్చేస్తారు.
కుమార్: నీ అందం ముందు ఎక్కడా? నీ సళ్ళలో సగం కూడా లేవు తెలుసా తనవి.
రూపా: (నవ్వుతూ) ఈ మాటలతోనే కదరా నన్ను పాడేసింది. ఇంతకీ ఆ మోహినితో ఏమి చేసావ్?
కుమార్: నేను చెప్పను. నువ్వు మాట్లాడటం మానేస్తావ్ మళ్ళీ.
రూపా: ఓరి మొద్దు... అడిగితె చెప్పాలి రా. లేకపోతె నిజంగా మానేస్తా...
కుమార్: ఓకే ఓకే... మోహిని గుద్ద చాలా బాగుంటుంది రూపా... రెండు రోజులనుంచి ఆఫీస్ రెస్ట్రూమ్లో ఆ గుద్దని తలుచుకుని కార్చుకున్న తెలుసా...
రూపా: ఆఫీస్ లో కూడా నలుపుకోకుండా ఉండవా? అయినా చూసి కార్చుకుంటేనే ఎదో పీకినట్టు చెపుతున్నావే?
కుమార్: మరి అదే... చెప్పనియ్యి డార్లింగ్! ఈ రోజు నేను తన పూకామౄతం రుచి చూసా...
రూపా: రెండో రోజే!!! ఎలా రా ఇంత త్వరగా?
కుమార్: సినిమాకి వెళ్ళాం. ఖాళీ థియేటర్, వేడి వయసు. ఆ తర్వాత అంతా ఆలా కలిసి వచ్చేసింది.
రూపా: నువ్వు మాములోడివి కాదురా. ఏమేమి చేసావో చెప్పు.
రూపకి తెలియకుండానే తన చేతులు చీరలో దూరాయి. నిద్రమాత్రలు మింగి పడుకునే మొగుడు ఎలాగూ లేవడు. రోజు ఉండే ఉద్యోగ టెన్షన్స్ కి బీపీ, షుగరు అప్పుడే వచ్చేసాయి మొగుడికి. ఐదేళ్లుగా చూస్తోంది మొగుడిని నిద్ర మాత్ర మింగి పడుకోవటం. అన్నింటికీ విరుగుడిని పక్కనే ఉంచుకొని మందుల్లో మనఃశాంతి వెతుకుంటున్నాడు పాపం రామనాథం.
కుమార్: చిన్నపిల్ల రూపా... మొదటి అనుభవం. తొడలు తాకించగానే సెగలు పుట్టాయి తనకి. నేను ఆపకుండా డోస్ పెంచుకుంటూ వెళ్ళా అంతే... వేళ్ళు పెట్టి పూకంతా కెలికేసా.
రూపకి తన మొదటి అనుభవం గుర్తు వచ్చింది. రామనాథం కూడా ఇలాగే తనలోని ఆడదాన్ని రెచ్చగొట్టి వదిలేవాడు. పెళ్ళికి ముందు ఒకసారో రెండుసార్లో ఏకాంతంగా కలిశారంతే... ఇద్దరికీ అనుభవం లేకపోవటంతో పైపైన గోకుళ్ళకే మదనసామ్రాజ్యాన్ని జయించేసాము అని ఫీల్ అయ్యేవారు. పెళ్లి తర్వాత చాలా నేర్చుకున్నారు. అది వేరే సంగతి. ఆ మోహిని ఎలా ఫీల్ అయ్యిందో రూపకి ఖచ్చితంగా తెలుసు.
రూపా: రేపటినుంచి నీ వెనక కుక్కపిల్లలా తిరుగుతుందిరా ఇంక అది.
కుమార్: అవునవును. నాకు కూడా అదే కావాలి రూపా... ఎలాగైనా దాని గుద్ద దెంగాలి.
రూపా: ఇంకేమేమి చేయాలనుకుంటున్నారు దొరగారు?
కుమార్: నిన్ను తనని కలిపి ఒకేసారి చేయాలనీ ఉంది. తన గుద్దలో నా గూటం దిగేసి నీ పూకు నాకాలని ఉంది.
రూపా: ఛీ ఛీ... నువ్వు ఇంత చెడ్డవాడివి అనుకోలేదు.
పైకి ఆలా అన్నదేగానీ రూపకి చాలా కసెక్కించింది కుమార్ గాడి మాట. ఒక కన్నెపిల్లతో సరసాలాడి కూడా వీడికి తన మీద ఉన్న కోరిక చాలా నచ్చింది. పదహారేళ్ళ పాపలతో పోల్చే అందగత్తె అని వీడు పొగుడుతుంటే కాస్త గర్వంగా కూడా ఉంది. ఆ గర్వం అంతా కింద కెలుకుతున్న పూకులోనుంచి వరదలా బయటకి వచ్చేసింది. తన శరీరం ఇంతలా ఈమధ్యకాలంలో ఆనందాన్ని చూడలేదు. కుమార్ మీద అంతకంతకూ అభిమానం కూడా పెరిగిపోతోంది.
కుమార్: నా కోరిక తీరుతుందంటావా రూపా?
రూపా: ఏమో!! ముందు తనని తయారుచెయ్యి. ఆ తర్వాత చూద్దాం.
కుమార్ కల తీరాలంటే తల్లీకూతుళ్లు కలిసి దెంగించుకోవాలి. అది అంత సులువు కాదు అని కుమార్ కి బాగా తెలుసు. కానీ మాటవరసకైనా ఒకరిని ఒప్పించాడు. అంతకంటే ఆనందం ఏమిటంటే చాట్ లో తప్ప బయట కలవను అన్న అంటీ ఏకంగా త్రీసమ్ కి ఒప్పుకోవడం. మరో ఆడది చెడిపోతుంది ఆంటే మనం చెడినా పర్లేదు అనే ఇలాంటివారిని చూసే వచ్చినట్టుంది ఆడదే ఆడదానికి శత్రువు అనే నానుడి. /14

[LUKYYRUS]

మర్నాడు ఆఫీస్ లో తన పధకాన్ని అమలుచేయడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు మన కుమార్. ట్రైనింగ్ స్టార్ట్ అవ్వటానికి ఇంకా పది నిముషాలు ఉంది. ట్రైనర్ కూడా ఇంకా రాలేదు. ఇదే మంచి టైం అనుకుని వెళ్లి సత్యవాణి పక్కన కూర్చుని కబుర్లు మొదలుపెట్టాడు. ఆడవారికి సహజమైన ఈర్ష్య, అసూయలే తమ అస్త్రాలు. ఎంతటి అందగత్తె అయినా నచ్చిన మగాడి పొందు కోసం పోటీ కోరుకోదు. జ్యోతి కూడా ఆడదే కదా!!

కుమార్: హాయ్ వాణి.. ఎలా ఉన్నావు ఈరోజు?

వాణి: నేను బాగానే ఉన్నాను. బట్ ఆలా ఎందుకు అడిగావు? (తనని పలకిరించాడు అన్న ఆశ్చర్యం ముఖంలో కనపడిపోతుంది)

కుమార్: నథింగ్.. నిన్న చాల అప్సెట్ గా కనపడ్డావు. అందుకే అడిగా.

వాణి: ఓహ్..సారీ...

కుమార్: నిన్న సడన్గా ఆఫ్ వచ్చేసరికి ఏమి చెయ్యాలో తెలియలేదు. చాలా బోర్ అవ్వాల్సి వచ్చింది. (జ్యోతి కి వినపడేలా)

జ్యోతికి పాపం ఏమి అర్ధం కావటంలేదు. కుమార్ బిగిసిపోయిన సత్యవాణిని ఊరడించటానికి ఆలా అన్నాడా లేక నిజంగా తనతో గడిపిన టైం నచ్చలేదా? అదే తేల్చేసుకోవాలని మధ్యలో దూరింది.

జ్యోతి: బోర్ అయ్యావా? నేను మాత్రం చాలా ఎంజాయ్ చేశాను నిన్న. ఏమి తక్కువైంది నీకు?

కుమార్: అదేమీ లేదు... నేను కూడా చాలా ఎంజాయ్ చేశా.

జ్యోతి: మరి దేనికి ఆలా అన్నావ్. అప్పుడే నేను నీకు అలుసైపోయా కదా.

కుమార్: అయ్యో జ్యోతి... అర్ధం చేసుకో. మన సత్యవాణి అప్సెట్ గా ఉంది కదా చీర్ చేద్దాం అని.

వాణి: అసలు ఏమి జరిగింది? మధ్యలో నా గురించి దేనికి?

జ్యోతి: ఓయబ్బో! అయ్యగారిని ఒక మాట అంటేనే అమ్మగారికి ఇదైపోతోందే!

వాణి: స్టాప్ ఇట్ జ్యోతి. మీరు మీరు మాట్లాడుకుంటూ నన్ను మధ్యలో లాగుతారేంటి. ఇది చూడలేకే నేను వెళ్ళిపోయా నిన్న.

కుమార్: ఆపండి ఇద్దరు. ట్రైనర్ వస్తే బాగొదు.

వాణి: రానియ్యి. ఏమి చేశాను అని నేను ఆపాలి?

కుమార్: హ్మ్మ్... నువ్వు కూడా ఏంటి జ్యోతి చిన్నపిల్లలా?

జ్యోతి: నువ్వు మాట్లాడకు ముందు. ఎంత బాగుంది నిన్న. బోర్ కొట్టిందట సార్ కి.

కుమార్: మళ్ళీ అదే మాట. ఐ ఆమ్ సారీ. అయినా... ఎదో ఆ క్షణం ఆలా జరిగింది. నీకు ఎలా ఉందో ఏమో తెలియకుండా నేను మాత్రం ఎలా మాములుగా ఉండను చెప్పు.

జ్యోతి: అంటే బాగోకుండానే నీతో ఎంజాయ్ చేసానా? అంత చీప్ క్యారెక్టర్ దానిలా కనపడుతున్నానా?

కుమార్: బాబోయ్! దేనికి ఇంత సీరియస్ అవుతున్నావ్. నిన్న రాత్రి చాట్ లో కూడా తాతయ్య..తోటకూర కట్ట అన్నావ్. సో, నేనంటే ఇంటరెస్ట్ లేదు అనుకున్నా.

జ్యోతి: ఇంటరెస్ట్ లేదంటే వెంటనే వేరే వాళ్ళని తగులుకోవాలా?

[LUKYYRUS]

పక్కన ఉన్న సత్యవాణికి ఏమీ అర్ధం కావటం లేదు. వీళ్ళద్దరు దేనికి ఇంత గొడవపడుతున్నారు... అసలు ఏమి జరిగింది నిన్న? ఏమైనా జరిగినా, తనను తగులుకోవటం ఏమిటి?

సత్యవాణి: గైస్... ఆపండి. అసలు ఏమైంది నిన్న? ఈగోల అంతా ఏమిటి?
కుమార్: ఏమి లేదు వాణి! వదిలేయ్..
జ్యోతి: లేకపోవటం ఏమిటి? చంపేస్తా ఆ మాట అంటే!
జ్యోతికి కళ్ళల్లో నీళ్లు తిరుగుతున్నాయి. ఈ కుమార్నా తాను నమ్మింది. ఈ కుమార్ నా తాను ప్రేమించింది!!!
వాణి: చిల్ చిల్!!! అసలు ఏమైంది జ్యోతి...
జ్యోతి: i trusted this idiot . trusted him with my life ... I LOVED HIM .
కుమార్ గాడికి కావలిసింది వచ్చేసింది. ఇంక ఈ డ్రామాకి తెరదించేసే టైం కూడా వచ్చేసింది. వచ్చి జ్యోతిని కౌగలించుకున్నాడు.
కుమార్: ఓయ్... సారీ నిన్ను హర్ట్ చేసి ఉంటె. ఎదో మాటల్లో ఆలా అన్నాను అంతే... దానికే ఇలా అయిపోవాలా? ఐ లవ్ యు టూ.
జ్యోతి: నిజంగా?
కుమార్: నీ మీద ఒట్టు.
వీళిద్దరిని దూరం నుంచి చూడటం తప్ప ఏమి చేయలేకపోయింది సత్యవాణి. తాను కేవలం ఒక పావు మాత్రమేనని అర్ధం కావటానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదు. వీళ్ళిద్దరిని చూస్తుంటే కంపరం వచ్చేస్తోంది. జరుగుతున్నా డ్రామాని ముగింపు పలుకుతూ ట్రైనర్ కూడా వచ్చేశాడు. ముగ్గురు ఎవరి స్థానాల్లో వారు సర్దుకుని కూర్చున్నారు.
ట్రైనర్: సో, I was on a personal work yesterday... Did you guys miss me?
కుమార్ జ్యోతిలు ఫక్కున నవ్వేసేరు వీడి మాటలకి. సత్యవాణికి మాత్రం చిరాకు పెరిగిపోయింది పాపం!!
లంచ్ టైంలో కాంటీన్ లో కూర్చున్న తర్వాత మెల్లగా టాపిక్ స్టార్ట్ చేసేడు కుమార్.
కుమార్: జ్యోతి... ప్రొద్దున్న దేనికి అలా రియాక్ట్ అయ్యావు?
జ్యోతి: ఏమో తెలీదు.
కుమార్: తెలీదా? పోనీ నన్ను ప్రేమించటం అయినా తెలుసా? లేక...
జ్యోతి: నోరు ముయ్యి. అది 100%. నువ్వు లేకుండా నేను ఉండలేను ఇంక.
కుమార్: నేను కూడా... కానీ మరీ రెండంటే రెండు రోజుల్లో...
జ్యోతి: కదా!!! అంతా మాయగా ఉంది. నువ్వు పెద్ద మాయలోడివి. నాకు తెలియకుండానే నా మీద ఎదో మేజిక్ చేసేశావు రా నువ్వు.
కుమార్: కాదు కాదు... ఈ మాయ అంతా నీదే.
జ్యోతి: ఐతే నీ golden damsel అన్నమాట నేను.
కుమార్: డౌటా...
కుమార్ గాడు ఇంకొంచెం ముందుకి వెళ్ళాలి అనుకున్నాడు. ఎవ్వరికి వినపడకుండా చిన్న గొంతులో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.
కుమార్: జ్యోతి... నీకొక విషయం చెప్పాలి.
జ్యోతి: ఏంటో?
కుమార్: అదీ అదీ... GD అంటే Golden Damsel కాదు.
జ్యోతి: మరి...
కుమార్: కోప్పడకూడదు, ఫీల్ అవ్వకూడదు.
జ్యోతి: సరే.. పడను, అవ్వనూ... చెప్పు.
కుమార్: GD ఆంటే గుద్ద దెంగుడు. దానికి మా కోడ్ వర్డ్ అది.
జ్యోతి: ఛీ!!! నిన్నూ... అయినా అక్కడ కూడా చేస్తారా?
కుమార్ గాడి పని బాగుంది. అన్నీ ప్లాన్ ప్రకారం జరుగుతున్నాయి. జ్యోతి పూర్తిగా ప్రేమలో మునిగింది. అక్కడ రూప కూడా ఆల్మోస్ట్ ఇదే రేంజ్ లో ఉంది. ఇంక జాగ్రత్తగా ఇంటి అడ్డ్రస్సు కనుక్కుని వెళ్ళటమే మిగిలింది. వెళ్తే పూకు నాకించుకుంటా అని రూప అసలే మాట కూడా ఇచ్చేసింది కదా!!! /17

[LUKYYRUS]

ఆఫీస్ లో చాలా హుషారుగా తిరిగారు జ్యోతి మరియు కుమార్. ఏదో తెలియని కొత్త లోకంలో ఉన్నట్టు ఉంది జ్యోతికి. సినిమాల ప్రభావమో లేక నిజమో తెలీదుగానీ కుమార్ కోసం గుండెల్లో గుడి కట్టేసింది. వాడు ఏమి చెప్తే అది చెయ్యటానికి రెడీగా ఉంది. మనసులో పెళ్లి కూడా ఐపోయినట్టే ఊహించేసుకుంటోంది మరి!

సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్లే ముందు కాన్ఫరెన్స్ రూమ్ లో రెండుమూడు ఎంగిలిముద్దులు కూడా పెట్టేసుకున్నారు. ఆషాడం కొత్తపెళ్ళికూతురు కూడా ఇంత బాధపడుతుందో లేదో తెలీదుగానీ జ్యోతికి ఇంటికి వెళ్ళటమే పెద్ద కష్టంగా తోచింది.
కుమార్ గాడికి కూడా తెలుసు, అడిగితే జ్యోతి తన సర్వస్వము ఇచ్చేస్తుంది అని.కోరుకున్న ఆడదాన్ని వశపరచుకోవటం చాలా కష్టమేమో తన వయసు వారికి! కానీ శారదక్కతో వీడికున్న అనుభవం వల్ల కాబోలు ప్రతీ ఆడది కోరికలతో రగిలిపోతుందనీ కేవలం మాటలతోనే ఎంతటి వారినైనా వశబరుచుకోవచ్చుననీ తెలిసింది. మానసికంగా వారిని ఆదరిస్తే చాలు, శారీరక సుఖం గురించి పెద్దగా ఆలోచించరు. అవకాశం దొరకని వారు, సరైన మగాడిని చూడని వారు మాత్రం పాతివ్రత్యం, పాత చింతకాయ పచ్చడి అంటూ మాట్లాడుతుంటారు. ఆనందం, ఉల్లాసం వద్దనే వారు ఉంటారా?
అనుకున్న పని అనుకున్నట్టుగా సాగుతున్నందుకు కుమార్ గాడు పిచ్చ హ్యాపీ. కానీ ఇంటికి వచ్చేటప్పటికి ఆ ఆనందం అంతా ఆవిరయ్యింది. రమేష్ తోక తొక్కిన పాములా బుసలు కొడుతున్నాడు. ఉద్యోగం, ఆ పైన స్థిరత్వం అంటూ వచ్చి ఇక్కడ కుమార్ చేస్తున్నది వాడికి నచ్చలేదు. గత రెండు రోజులుగా సాగుతున్న వ్యవహారం తెలీదేమోగాని ఈరోజు ఆఫీస్ లో ట్రైనింగ్ రూమ్ లో జరిగిన గొడవలు తర్వాతి కౌగిలింతలు వీడివరకు చేరాయి. ఒక ఆడదాని దగ్గర తన సొంత రంకు తప్ప ఇంక ఏది దాగినట్టు చరిత్రలో ఎక్కడా లేదు. అలాగే సత్యవాణి నోట్లో ఇది కూడా దాగలేదు. ఆ నోటా ఈ నోటా పాకీ చివరకు రమేష్ దాక వచ్చింది. కానీ ఒక ప్రొఫెషనల్ ఎన్విరాన్మెంట్ కదా! ఎవ్వరు మాట్లాడలేదు. ఒక్క రమేష్ మాత్రం స్నేహం పేరుతొ కుమార్ ని నిలదీస్తున్నాడు.
రమేష్: అసలు నువ్వు హైదరాబాద్ వచ్చిన పని ఏంటి నువ్వు చేస్తున్నది ఏంటి కుమార్?
కుమార్: నేనేమి చేశాను రా ఇప్పుడు...
రమేష్: ఆ జ్యోతితో నీ పద్దతి బాగోలేదు. ఆఫీస్ మొత్తం ఈ విషయం తెలిసిపోయింది.
కుమార్: ఐతే?
రమేష్: ఒరేయ్... నీ పరిస్థితులు నాకన్నా నీకే బాగా తెలుసు. ఒక సెటిల్మెంట్ వచ్చేవరకు ఇవన్నీ నెత్తిన పెట్టుకుంటే అత్త సంగతి ఏమిటి? తాను ఎంత కష్టపడింది నీ కోసం?
కుమార్: కాదని నేను అన్నానా? తనకి ఇప్పుడు ఏమి తక్కువయ్యింది. మధ్యలో అసలు అమ్మ గురించి దేనికి?
రమేష్: హ్మ్మ్... రేపు ఏ HR గాడో నీ బిహేవియర్ బాగోలేదని నిన్ను తీసేస్తే ఏమి చేస్తావ్? అత్తకి ఏమి సమాధానం ఇస్తావ్? అత్తకి నేను ఏమి సమాధానం ఇవ్వాలి?
కుమార్: ఆలా ఏమి జరగదు. అయినా నేను ఏమి చేసానని? ప్రేమించుకుంటున్నాం రా... అది మా పర్సనల్ విషయం. ఆఫీస్ వాళ్లకి సంబంధం ఉండదు. నీకు కూడా సంబంధం లేదు.
రమేష్ గాడికి ఆ మాట చాలా గట్టిగా తగిలింది. ఊహ తెలిసిన తర్వాత కమలత్త కుమార్ తప్ప తనకి కుటుంబేతరా పరిచయాలు లేవు. కుమార్తో చదువుల్లో పోటీ స్థాయి తనకి ఏనాడూ లేదు. అందువల్ల ఆ కాకినాడ JNTUKలో సీట్ రాలేదుగానీ లేకుంటే ఆ ఇంజనీరింగ్ కూడా కలిసే చేసేవారు. తీరా చుస్తే ఆ చేసిన ఇంజనీరింగ్ కూడా ఏదో బాయ్స్ కాలేజీ అవ్వటంతో ఆడవాసన లేకుండానే గడిచిపోయింది. స్వతహాగా మితభాషి అవ్వటంతో మగముండాకొడుకులు కూడా స్నేహితులుగా లేరు. అందువల్ల మిగిలిన ఏకైక ఆప్తుడు కుమార్. అలాంటి కుమార్ తన విషయాలలో సంబంధం లేదని ఇలా చెప్పేసరికి రమేష్ కి కోపమూ బాధ కలగలిపి వచ్చేశాయి.

[LUKYYRUS]

రమేష్: నాకు సంబంధం లేదని ఎంత తేలిగ్గా అన్నవురా... నువ్వు చాలా మారిపోయావురా. మొన్న మొన్న పరిచయం అయిన ఒక పిల్ల కోసం నన్ను పక్కకి పెడుతున్నావా?

కుమార్: ఎప్పుడు పరిచయం ఐతే ఏంటట? నేను తనని ప్రేమిస్తున్నాను.
రమేష్: అత్తకి తెలుసా ఈ విషయం?
కుమార్: అమ్మకి అప్పుడే తెలియాల్సిన పని లేదు. అయినా నువ్వెంట్రా బాబూ పెద్ద వాళ్ళలా మాట్లాడుతున్నావు. ఈ వయసులో ఇవన్నీ మాములే. నువ్వు కాస్త శాంతంగా ఉండు.
రమేష్: సరే నా మాటగా అత్తకి నేను చెప్పను. కానీ ఒక కండిషన్. అత్తని హైదరాబాద్ తీసుకుని వచ్చేయి. తాను ఇక్కడ ఉంటె తానే చూసుకుంటుంది.
కుమార్: రేయ్... ఉద్యోగం వచ్చి ఇంకా పట్టుమని పది రోజులు అవ్వలేదు. అప్పుడే నాకు ఇవన్నీ అవసరమా?
రమేష్: నాకు అదంతా తెలియదు. అత్త ఇక్కడికి వస్తే నీ బాధ్యతలు తాను చూసుకుంటుంది. నేను జవాబుదారీగా ఉండను ఇక!
కుమార్: అసలు నిన్ను నా బాధ్యత తీసుకోమని ఎవడు చెప్పాడు? అయినా అమ్మ వస్తే ఏక్కడ ఉంటుంది. ఇప్పటికిప్పుడు వేరే ఇల్లు తీసుకోవాలా?
రమేష్: వేరే ఇల్లు దేనికి రా... అత్త కూడా మనతోనే ఉంటుంది. మనకి కూడా ధైర్యంగా ఉంటుంది తాను ఇక్కడ ఉంటే...
రమేష్ కి కమలని హైదరాబాద్ తీసుకుని వచ్చేయాలని ఉంది. కుమార్ గాడి మీద కోపం ఒక ఎత్తు ఐతే కమల మీద అనురాగం ఇంకొక ఎత్తు. రోజూ కమలత్త చేతి వంట తినాలని, అత్త కి దగ్గరగా ఉండాలని తెగ ఉత్సాహంగా ఉంది. కుమార్ కి మాత్రం పరిస్థితి కొరకరాని కొయ్యలా తయారయ్యింది. ఇప్పుడు ఏమైందని ఈ రమేష్ గాడు ఇంత నాటకానికి తెరలేపుతున్నాడు? అసలు వీడి జులుం ఏంటో? పెద్దగా పొడిగించక ఈ డిస్కషన్కి స్వస్తి పలకలనుకున్నాడు కుమార్.
కుమార్: సరేరా రమేష్... నీ ఇష్టం వచ్చినట్టే చేద్దాం. కానీ నాకు కొంచెం టైం కావాలి. నేను బాగా అలిసిపోయా. రేపు మాట్లాడదాము.
రమేష్ గాడి జవాబుకోసం ఎదురు చూడకుండా తన గదిలోకి వచేసాడు కుమార్. కుమార్ లోని అసహనం గమనించకపోలేదు రమేష్. కానీ అత్తని హైదరాబాద్ తీసుకురావటం అనే ఆలోచన తప్ప ఇంక ఏమి ఆలోచించే మూడ్లో లేడు వాడు. కుమార్ కూడా వచ్చిన చిరాకుకి ఇకదేనిమీదా ఆసక్తి లేక మంచం మీద బోర్లా పడ్డాడు. ఎప్పుడు నిద్ర పట్టేసింది కూడా తెలియలేదు.
ఏదో ఫోన్ మోగుతుంటే మెలకువ వచ్చింది కుమార్ కి. టైం చుస్తే పదకొండు దాటింది రాత్రిలో. తనని తెగ ఊరిస్తున్న జాంపండు రూప దగ్గర నుంచి ఫోన్. చాటింగ్ మాత్రమే అన్న తాను కాల్ దేనికి చేస్తుందో! బాగా గులెక్కి ఉంటుంది.
కుమార్: ఆ రూప...ఏంటి ఈ టైములో. అంతా బాగానే ఉందా...
రూప: అంతా బాగుంటే నీతో మాటలు దేనికి కుమార్. అయినా పింగ్ చేస్తావు కదా అని వెయిట్ చేస్తున్నా. ఎప్పటికి నీ మెసేజ్ రాకపోయేసరికి నేనే కాల్ చేస్తున్నా.
కుమార్: మరి మీ ఆయన!!
రూప: ఆయనకే! మహారాజయోగం! మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు.
కుమార్: చెప్పాలి ఐతే విశేషాలు.
రూప: నువ్వు చెప్పు. నీ మొహినితో సరసాలు ఎక్కడిదాకా వచ్చాయి.
కుమార్: మోహిని సంగతి ఏముంది రూపా... నిన్న మనం అనుకున్నట్టే పూర్తిగా పడింది పిట్ట. ఈరోజు లవ్ యు అని పదిసార్లు చెప్పింది కనీసం. ఏకాంతంగా కలిస్తే గృహప్రవేశమే ఇంక.
రూపా: అందుకేనా నాకు మెసేజ్ గానీ కాల్ గానీ లేదు? కన్నె పూకు దొరికింది కదా ఎంతైనా...
కుమార్: అదేమీ కాదులే రూపా... కొత్త ప్రాబ్లెమ్ ఒకటి వచ్చి పడింది. అయినా కన్నెపిల్లకి నీకున్న అనుభవం ఉంటుందా? నీ పట్టు, పొంకం ఉంటాయా?
రూపా: ఏంటో చెప్తావ్.
కుమార్: నిజమే రూపా... నువ్వు పాత బెల్లం ఐతే తాను కొత్త బెల్లం. దేని రుచి దానిది. నాకు రెండూ కావాలి.
రూపా: హ్మ్మ్...సరేగానీ ఏదో ప్రాబ్లెమ్ అన్నావ్. ఏంటది?
కుమార్: ఏమి లేదులే...
రూపా: చెప్పు పర్లేదు. నా దగ్గర దాచేదా... కొంపదీసి మొడ్డ లేవటం లేదా ఏంటి?
కుమార్: నీతో మాట్లాడుతుంటేనే లేచిపోయింది నా మొడ్డ. అది కాదు ఈ ప్రాబ్లెమ్. రమేష్ అని నా రూమ్ మేట్. వాడికి మోహిని విషయం తెలిసింది.
రూపా: ఐతే ఏంటంటా? వాడు కూడా ఆ మోహిని దెంగుతాడా? మీ కుర్రాళ్ళకి దొరికింది ఆ పిల్ల పాపం. బెదరిపోతుంది రా...
కుమార్: ఏడ్చినట్టే ఉంది. ఆ ఎదవకి అలంటి ఆశలు ఉన్నా బాగుండు.
రూపా: అంటే?
కుమార్: వాడికి సాడుకి (పూకామృతం) పాయసానికి తేడా తెలీదు రూపా. ఇంక మోహిని గురించి ఏమి ఆలోచిస్తాడు. ఒట్టి వెర్రి వెంగళప్ప.
రూపా: ఐతే మరి భయపడటం దేనికి రా...

[LUKYYRUS]

కుమార్: మోహినిని నేను ప్రేమిస్తున్నా అని అమ్మకి చెపుతాడంట. అమ్మకి చెప్పి నా జీవితాన్ని ఉద్ధరిస్తాడంట.

రూపా: నిజం చెప్పారా కుమార్. నీకు మోహిని అంటే ఇష్టమా? ప్రేమిస్తున్నావా?
కుమార్: ఇంకా నాకూ తెలీదు రూపా. తనతో ఉన్నంతసేపు నన్ను నేను మర్చిపోతా. దీనినే ప్రేమ అంటారేమో. మొదలు పెట్టింది మాత్రం ఆ గుద్ద దెంగాలనే కోరికతోనే...
రూపా: నీకేమి కావాలో నీకు కూడా తెలియటం లేదు. బాగుందిరా చోద్యం.
కుమార్: ఎందుకు తెలీదు. ఖచ్చితంగా తెలుసు!
రూపా: ఏమిటో ఆ కావలసింది?
కుమార్: నీ అడ్రస్... నీ పూకు.
రూపా: హ్మ్మ్.. మరి అది ఎలా దొరుకుతుంది?
కుమార్: నువ్వే చెప్పొచ్చు కదా...
రూపా: ఇది మరీ బాగుంది. కనుక్కుంటా వచ్చి ఏదేదో చేస్తా అన్నది నువ్వు. నేనేదో నీకోసం కోరికతో కొట్టుకుంటున్నట్టు అడ్రస్ ఎందుకు ఇస్తా... నిజంగా ఇంటికి రా. అడిగింది ఇస్తా.
కుమార్: నిజంగా?
రూపా: పాడు పిల్లాడా... ఎప్పుడు లేనిది నీతో చాటింగ్లు, ఫోన్ కాల్స్... నాకూ అవసరమా రా... ఆ తర్వాత వేళ్ళు దూర్చుకోవటం. ఎలాంటి దానిని ఎలా చేసావు రా నువ్వు. ఇదే చెప్తున్నా... నువ్వు వచ్చి తలుపు కొట్టు. నీ తపస్సుకి మెచ్చి నీకు నన్ను నేను వరంగా ఇచ్చుకుంటా.
కుమార్: ఆ మాట మీదే ఉండు. వారం తిరగకుండా నిన్ను నా దానిని చేసుకుంటా...
రూపా: ఛా!!! అదీ చూద్దాం. నేను కూడా ఎదురు చూస్తున్నా...
కుమార్: సరే ఐతే.. నిన్ను ఎక్కువ వెయిట్ చేయనివ్వను. ప్రస్తుతానికి ఉంటాను ఇంక.
రూపా: ఇప్పుడే వస్తున్నావా ఏమిటీ?
కుమార్: వచ్చేయ్యాలనే ఉంది. కానీ నీ అడ్రస్ లేదుగా. అదే వెతకాలి.
రూపా: శీఘ్రమేవ పూకామృత ప్రాప్తిరస్తు!
కుమార్: ధన్యోస్మి రూపా... bye !!!
ఫోన్ కట్ చేసి కుమార్ రూపా అందాలని ఊహించుకుంటూ కార్చుకుని పడుకున్నాడు. /20

[LUKYYRUS]

తెల్లవారగానే ఆఫీస్ కి వెళ్లేదారిలో బ్రేక్ఫాస్ట్ చేస్తుండగా రమేష్ అడిగాడు కుమార్ ని అత్త ఎప్పుడు వస్తుంది అని. కుమార్ గాడికి ఎక్కడాలేని కోపం వచ్చినా ఏమి అనలేక సాయంత్రం మాట్లాడదాం అని దాటేశాడు. రమేష్ కూడా పెద్దగా సాగదీయలేదు. ఆఫీసుకి చేరేసరికి జ్యోతి ముందుగానే వచ్చేసి ఎదురు చూస్తూ కనపడింది. నిండు పున్నమి చంద్రుడిలా వెలిగిపోతుంది ఆమె ముఖం. అంతే ఆనందంగా రమేష్ ని పలకరించింది. అలవాటు లేని ఆడవారి పలకరింపుకి రమేష్ గాడు తెగ సిగ్గుపడిపోయాడు. ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వి తలదించుకుని తన డెస్క్ దగ్గరకి వెళ్ళిపోయాడు. రమేష్ లోని సిగ్గు కుమార్ గమనించకపోలేదు. వెర్రి వెంకన్న అని మనసులో నవ్వుకుని జ్యోతి కి ఫార్మాలిటీ కోసం ఒక హాయ్ చెప్పేసి తమ ట్రైనింగ్ రూమ్ లో దూరాడు. వెనకే జ్యోతి కూడా పరుగులాంటి నడకతో ఆ గదిలోకి రాగానే ఆమెని అల్లుకుపోయాడు కుమార్. అరక్షణం ఆలస్యం చేయకుండా ఒకరి నోట్లో ఒకరు దూరిపోయే ప్రయత్నాలు మొదలుపెట్టేసారు. యుద్దభూమి నుండి ఇంటికి వచ్చిన సైనికుడిలో కూడా ఇంత విరహం ఉంటుందో లేదో మరి. చిన్నగా దగ్గు లాంటి శబ్దం విని ఒకరినుండి ఒకరు వేరుపడ్డారు. ఆ గదిలో అప్పటికే ఉన్న సత్యవాణి వీరిద్దరివంక కోపంగా చూస్తూ ఉంది. ముసి ముసి నవ్వులతో కుమార్ జ్యోతిలు హాయ్ సత్యవాణి అని పలకరించారు ముక్తకంఠంతో!

ట్రైనింగ్ జరుగుతూ ఉండగా రవళి (HR)మాడం దగ్గరనుంచి పిలుపు వచ్చింది ముగ్గురు ట్రైనీస్ కి. ఆమె కేబిన్ లోకి వెళ్లిన ముగ్గురిని కూర్చోమన్నట్టుగా సైగలతోనే చెప్పింది రవళి.

రవళి: సో, ఎలా జరుగుతుంది మీ ట్రైనింగ్?

ముగ్గురు: నైస్ మాడం, థాంక్ యు.

రవళి: ఏమైనా ప్రోబ్లెంస్ ఉన్నాయా ఇక్కడ, వాణి... ముఖ్యంగా నీకు?

సత్యవాణి: నథింగ్ మాడం.

రవళి: గుడ్!!! మీ ముగ్గురిని ఒకే ప్రాజెక్ట్ కోసం రిక్రూట్ చేసుకున్నాం అనే విషయం తెలిసిందే కదా... ఆ క్లయింట్ పూణేలో ఉంటాడు. సో, మీలో ఒకరు పూణే వెళ్ళవలసి ఉంటుంది రిక్వైర్మెంట్స్ తీసుకోవటానికి. కనీసం రెండు వారాలు పడుతుంది. ఎవరు వెళతారో సాయంత్రం చెప్తాను. రేపు రాత్రి ట్రైన్ కి స్టార్ట్ అవ్వాల్సి ఉంటుంది.

ముగ్గురికి పచ్చి వెలక్కాయ నోట్లో పడ్డట్టు అయ్యింది ఒక్కసారిగా. ఎవరో ఒకరే వెళ్ళాలి అంటే అది సత్యవాణి ఐతే బాగుండు అని కుమార్ మరియు జ్యోతి ఆలోచన. వారిద్దరిలో ఎవరైనా వెళ్తే... ఆ ఆలోచనే చాల కష్టంగా ఉంది. సత్యవాణికి మరీ దారుణం. పాపం తెలుగు మాట్లాడే వాళ్ళమధ్యలోనే తాను చాల ఇబ్బంది పడుతోంది. ఇంక మహారాష్ట్ర లో... మహా కష్టాలే తనకి. భాష కూడా వచ్చి చావదు.

రవళి: ఏంటి గైస్? చాల ఎక్సయిటింగ్ గా ఉన్నట్టున్నారు? ఒకరే వెళ్ళాలి అనేది బాధాకరమైన విషయమే! బట్, తప్పదు. సత్యవాణి... ఇంక నువ్వు వెళ్ళొచ్చు.. నేను వీళ్ళిద్దరితో సెపెరేట్గా మాట్లాడాలి.

సత్యవాణి: ఒకే మాడం.

సత్యవాణి లేచి వెళ్ళిపోయింది.

రవళి: సో గైస్... ఏంటి సంగతులు?

కుమార్: నథింగ్ స్పెషల్ మాడం.

రవళి: చూడు కుమార్... ఇది ఒక పేరున్న కంపెనీ. నువ్వు చేసే పనులు అసలు బాగోలేదు.

కుమార్: నేనేమి చేశాను మాడం? ( వీడికి అర్ధం అయిపోయింది రవళి దేనిగురించి మాట్లాడుతోందో)

రవళి: ప్రతి రూంలోను సి.సి. కెమెరా ఉంది. సో, ఆఫీస్ మొదలవ్వటానికి ముందు, పనులు అయిపోయిన తర్వాత ఏమేమి చేసారో మీరిద్దరూ అన్నీ రికార్డు అయ్యాయి.

జ్యోతి గుండె ఆగినంత పని అయ్యింది. తన పరువు పోతుంది ఈ విషయం గాని ఇంట్లో తెలిస్తే! నాన్న చంపేస్తాడు. అమ్మ తనని చంపేసి ఆమె ఆత్మహత్య చేసేసుకుంటుంది. ఇవన్నీ తలచుకుంటుంటే పాపం జ్యోతికి కళ్ళలో నీళ్లు ఆగటం లేదు.

జ్యోతి: సారీ మాడం. (ఏడుపుని ఆపుకుంటూ)

రవళి: హే.. డోంట్ బీ సిల్లీ. మీ ఇద్దరి ఆనందాలు మీ ఇష్టం. ఇట్ ఈస్ నన్ అఫ్ మై బిజినెస్. బట్, ఒక ఆఫీస్ అన్నాక కొన్ని పద్ధతులు ఉంటాయి. అవి ఫాలో అవ్వాలి కదా.

కుమార్: థాంక్ యు మాడం... ఇది రిపీట్ అవ్వకుండా చూసుకుంటా.

[LUKYYRUS]

రవళి: ఇది రిపీట్ అవ్వకుండా నేను చూస్తా. జ్యోతిని పూణే పంపుతున్నాము. మూడు వారాలు. న్యాయంగా ఐతే అబ్బాయివి కాబట్టి నిన్నే పంపాలి. బట్, నీ ప్రొఫైల్ ఆ క్లయింట్ని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యలేదు.

జ్యోతి: నాకు వెళ్లాలని లేదు మాడం... సత్యవాణిని పంపండి.
రవళి: నాకు తెలుసు నువ్వు ఎందుకు వెళ్లనంటున్నావో! బట్, వాణి హేండిల్ చెయ్యలేదు. ఇట్స్ ఓన్లీ త్రీ వీక్స్ ఎనీవే...
జ్యోతి: నేను ఎప్పుడు పేరెంట్స్ ని వదిలి ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు. ప్లీజ్...
రవళి: నువ్వు పెద్దదానివి అయ్యావు కదా జ్యోతి. పెద్దవాళ్ళు చేసే పనులు కూడా చేస్తున్నావుగా.. యూ డోంట్ హేవ్ ఎ ఛాయస్ బేబీ! అయినా ఈ ట్రిప్ ఖర్చులు అన్ని ఆఫీస్ పెట్టుకుంటుంది. ఫైవ్ స్టార్ అకామోడేషన్. మూడు వీకెండ్స్ కూడా. ఇక్కడ దొరకని ప్రైవసీ దొరుకుతుంది మీకు సరిగ్గా ప్లాన్ చేసుకుంటే!!! (చాలా పెద్ద హింట్ ఇచ్చేసింది కుమార్ కి)
కుమార్ గాడు వేరే ఆలోచలో ఉన్నాడు. ఈ రవళి మూడు వీకెండ్స్ అంటుంది. కానీ సరిగ్గా ప్లాన్ చేస్తే మొత్తం మూడు వారాలు సుఖపడొచ్చు. వీక్ డేస్ లో రూపతో అండ్ వీకెండ్స్ లో జ్యోతి తో.. ఆలోచిస్తే ఈ ట్రిప్ ఎదో తనకోసమే వచ్చినట్టుంది. మనసులోనే రవళికి థాంక్స్ చెప్పుకున్నాడు. అన్ని సవ్యంగా జరిగితే దీని ఋణం ఉంచుకోకుండా తీర్చాలి. ఒక యాంగిల్ లో శ్రీదేవిని గుర్తుతెస్తోంది మరి. పేరు సంగతి సరే సరి!!!
జ్యోతికే పాపం చాలా బెంగగా ఉంది. ఇల్లు వదిలి ఉండటం ఎప్పుడూ లేదు. పైగా కొత్తగా కుమార్ ప్రేమ కూడా తనని కట్టిపడేస్తుంది. రోజంతా చాలా కష్టంగా గడిపింది ఆఫీస్ లో. బ్రేక్ లో కూడా ఏమి మాట్లాడకుండా గడిపింది. కుమార్ కి కూడా జ్యోతిని ఇలా చూడటం ఇబ్బందిగానే ఉంది.
సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్తున్న జ్యోతితోపాటే తన బస్ ఎక్కాడు. ఇంటి వరకు తోడు వస్తానని, తనతో ఇంకొంచెం సేపు గడపొచ్చని చెప్తే జ్యోతి చాలా సంతోషింది. దారి మొత్తం ఒకరిచేతిని ఒకరు వదిలింది లేదు. చాలా కబుర్లు చెప్పుకున్నారు. సికింద్రాబాద్ లో దిగి 51 బస్సు లో నాచారం వరకు చేసిన ప్రయాణం అసలు బోర్ కొట్టలేదు ఇద్దరికీ. బస్స్టాప్ లో దిగిన తర్వాత మాత్రం జ్యోతి కుమార్ ని వెళ్లిపొమ్మంది. ఎవరైనా ఇద్దరినీ కలిపి చుస్తే గొడవ అని. కుమార్ కూడా అవునన్నట్టు తలాడించి బాయ్ చెప్పి పంపించేశాడు జ్యోతిని. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక తనకి తెలియకుండా జ్యోతిని ఫాలో అయ్యాడు కుమార్. St. Pious కాలేజీ పక్క సందులో మూడో ఇంట్లోకి జ్యోతి వెళ్లెవరకూ దూరం నుంచే గమనించి తిరిగి బస్స్టాప్ చేరుకొని తన రూంకి బయలుదేరాడు. /22

[LUKYYRUS]

నాచారం నుండి అమీర్పేట్ చేరేటప్పటికి రాత్రి తొమ్మిది దాటింది. ఎక్కడా లేని నీరసం వచ్చింది పాపం కుమార్ కి. అయినా కష్టే ఫలి అని ఊరికే అన్నారా పెద్దలు. ఈ మాత్రం కష్టపడకపోతే రూప ఇంటి అడ్రస్ ఎలా తెలుస్తుంది?

ఇంటిలోకి వచ్చేసరికి రమేష్ గాడు వంట చేసేసి ఉంచటంతో కుమార్ గాడికి మిత్రుడిపై ప్రేమ తన్నుకువచ్చేసింది. కానీ ఏదో ఒక మూల కోపం కూడా ఉంది. ప్రస్తుతానికి ఆ కోపాన్ని అంతా అటకెక్కించేసి భోజనం చేస్తూ హాయిగా కబుర్లు చెప్పుకున్నారు ఇద్దరూ. ఒకటిరెండుసార్లు రమేష్ గాడు జ్యోతి పేరుతో కూడా కుమార్ని ఆటపట్టించాడు. ఏదైతేనో 'చెప్పి వెళ్ళాలి చెప్పులు వేసుకెళ్ళాలి' అనే ప్రకాష్ రాజ్ పోజులు కట్టిపెట్టినందుకు కుమార్ గాడు హ్యాపీ. ఆడపిల్ల తనంతట తానుగా ఒక్కసారి పలకరిస్తేనే ఇంత తేడానా!!!

తన గదిలోకి వెళ్ళి ఫోన్ చుస్తే రెండు మిస్డ్ కాల్స్ ఉన్నాయి జ్యోతి నుంచి. వెంటనే మెసేజ్ పెట్టాడు సారీ బిజీగా ఉంది చూడలేదు అని. జ్యోతి కాల్ చేసేసింది.

జ్యోతి: హలో!! ఏమి చేస్తున్నావు?

కుమార్: ఏముంది... చాలా అలిసిపోయా ఈ రోజు. హైద్రాబాదు ఇంత పెద్దదని ఇప్పటిదాకా తెలీదు. అది సరేలేగాని పూణే వెళ్ళాలి అంటే ఏమన్నారు ఇంట్లో?

జ్యోతి: నాన్న చాలా హ్యాపీగా ఉన్నారు. అమ్మ మాత్రం బెంగ పెట్టేసుకుంది పాపం!

కుమార్: బెంగ దేనికి? పెట్టుకుంటే నేను పెట్టుకోవాలి నీ మీద బెంగ.

జ్యోతి: దేనికో?

కుమార్: మూడు వారాలు నువ్వు లేకుండా నేను ఎలా ఉండాలి. అయినా మీ అమ్మ నాన్నలు హ్యాపీ నువ్వు వెళ్తున్నందుకు. తెలుసా...

జ్యోతి: అదేంటి?

కుమార్: పిచ్చి జ్యోతి... రవళి మాడం చెప్పినట్టు నువ్వు ఇంకా చిన్నపిల్లవే! నువ్వు పుట్టిన ఇన్నేళ్లకి వాళ్ళిద్దరికీ ఏకాంతం దొరుకుతుంది. ఎంజాయ్ చేస్తారు హాయిగా ఈ మూడు వారాలూ.

జ్యోతి: ఛా!! అంతలేదులే వాళ్ళకి.

కుమార్: అదేంటి?

జ్యోతి: వాళ్లిద్దరూ కలిసి నవ్వుకోవటం కూడా చూడలేదు ఎప్పుడు నేను. అసలు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నారు అంటే నేనే నమ్మను. ఎప్పుడు చూసినా బిజినెస్ గొడవలే నాన్నకి.

కుమార్: మరి మీ అమ్మ?

జ్యోతి: ఏముంటుంది... ఉదయం ఎనిమిదికే నాన్న ఆఫీస్ కి వెళ్లిపోతారు. ఆయనకోసం ఆ టైంకే వంట అయిపోతుంది. అప్పటినుంచి రాత్రి ఎనిమిది వరకు ఖాళీగా గడుపుతుంది పాపం. టీవీతోనే కాలక్షేపం.

[LUKYYRUS]

కుమార్: సరేలే... నీకు కనపడేలా సంసారం చెయ్యాలా ఏమిటి వాళ్ళు? అయినా మన సంసారం గురించి వదిలేసి పక్కవాళ్ళ సంగతులు దేనికి చెప్పు మనకి?

జ్యోతి: కదా... అప్పుడే మనకి ఈ కష్టాలు ఏమిటో? ఆ రవళికి శాంతి లేకుండా పోవాలి.
కుమార్: శాంతి నా... ఆవిడ ఎవరు? అయినా రవళి ఏ మగాడినో తగులుకుంటుందిగానీ ఇలా ఆడాళ్ళని ఏమి చేసుకుంటుంది?
జ్యోతి: ఛీ!! ఎప్పుడు అదే తిరుగుతుంటుందా నీ బ్రెయిన్లో?
కుమార్: ఏది?
జ్యోతి: సెక్స్... ఇంక వేరే ఆలోచనే ఉండదా మీ అబ్బాయిలకి?
కుమార్: నీలాంటి అందగత్తెలు పక్కన ఉంటే వేరే ఏమి ఆలోచించను చెప్పు. సరే గానీ రవళి చెప్పినట్టు పుణేలో బోణీ చేద్దామా?
జ్యోతి: దానిదేమి పోయింది. ఎన్నైనా చెప్తుంది... దొంగ మొహంది!!
కుమార్: తమరిది మాత్రం ఏమి పోతుందో?
జ్యోతి: పెళ్ళికి ముందు ఇవన్నీ వద్దురా! అయినా అందరిని వదిలి వెళ్ళాలి అని నేను బాధపడుతుంటే నువ్వు సెక్స్ అంటావేంటి?
కుమార్: ఏదో వీకెండ్స్ వచ్చి నీతో టైం గడుపుదాం అనుకున్నా... అయినా నామీద నమ్మకం లేనట్టుంది. ఆ మాత్రం వెయిట్ నేను కూడా చేయగలను.
జ్యోతి: అందుకే డార్లింగ్... I love you...
కుమార్: మీ టూ... ఇంక మేడంగారు పడుకోండి. రేపు అసలే ప్రయాణం.
జ్యోతి: ఒకే... గుడ్ నైట్.
కుమార్ కాల్ కట్ చేసి టైం చుస్తే పది దాటింది. రూప పనులు ముగించి గదిలోకి వచ్చేసి ఉంటుంది. ఇలా తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి కెలుకుతుంటే ఏదో తెలియని కిక్కు ఉంది. రూపకి కాల్ చేసేసాడు ధైర్యంగా... రూప పాపం చాలా అప్సెట్ గా ఉంది జ్యోతి ప్రయాణాన్ని తలుచుకుని.
కుమార్: హాయ్ డార్లింగ్... ఏమి చేస్తున్నావు?
రూప: హాయ్ రా...
కుమార్: ఏమైంది రూప అంత డల్గా ఉన్నావు?
రూప: ఏమి లేదురా... ఏదో ఇంట్లో ప్రోబ్లం.
కుమార్: నాతో చెప్పకూడనిదా?
రూప: అదేమీ లేదు. మా అమ్మాయి ప్రాజెక్ట్ వర్క్ మీద మూడు వారాలు పూణే వెళ్ళాలిరా.. ఏదో బెంగ అంతే.

[LUKYYRUS]

కుమార్: ఒకే... మరేమీ పర్లేదు డార్లింగ్... ఈ మధ్య కంపెనీ వాళ్ళు చాలా బాగా చూసుకుంటున్నారు. ఇంతకీ ఎప్పుడు వెళ్ళాలి?

రూప: రేపు రాత్రి నాంపల్లి స్టేషన్ నుంచి ట్రైన్. 8.40 కి. నేనే వెళ్ళి దింపాలి. స్టేషన్లో ఏడ్చేస్తామేమో!
కుమార్: ఏ... మీ ఆయన ఈ పనులు కూడా చెయ్యడానికి పనికి రాడా?
రూప: ఓయ్!! మా ఆయన కూడా అలుసైపోయాడా నీకు.
కుమార్: అబ్బో! ఇదంతా పతిభక్తే!
రూప: చంపుతా వెధవా... అయినా ఈ సంగతులకేంగానీ నీ మోహిని కబుర్లు చెప్పు. ఈరోజు ఆఫీస్ లో నలిపేశావా దానిని.
కుమార్: భేషుగ్గా!! అడిగి మరీ నలిపించుకుంటుంది రూప, మోహిని. కానీ సెక్స్ ఆంటే మాత్రం వద్దంటోంది. పెళ్లి తర్వాతేనంట అన్నీ...
రూప: అలాగే అంటారులేరా... ఒక్కసారి రుచి చుస్తే మాత్రం ఇంక ఆగలేరు. ఇంతకీ తనని పెళ్లి చేసుకునే ఆలోచన ఉందా అసలు తమరికి?
కుమార్: ఎందుకు లేదూ... తానే నా సర్వస్వము.
రూప: మరికనే? హ్యాపీగా ఎంజాయ్ చెయ్యండి. అయినా అలంటి పిల్ల కోసం ఆమాత్రం ఆగలేవా?
కుమార్: నువ్వు ఉన్నావుగా నాకోసం. ఖచ్చితంగా ఆగుతాను రూప.
రూప: ఛా... అయ్యగారు మర్చిపోయారనుకుంటా... నా అడ్రస్ కనుక్కుని రావాలి తమరు ఇంటికి.
కుమార్: ఏ టైములో రమ్మంటావో చెప్పు. నేను వచ్చేస్తా...
రూప: అడ్రస్ దొరికేసిందా ఏంటి? ఎవరు చెప్పారు రా నీకు.
కుమార్: ఎవరో ఎందుకు చెప్తారు. నువ్వే చెప్తావు.
రూప: నేనా...
కుమార్: రేపు రాత్రి.. నాంపల్లి స్టేషన్... 8.40... అక్కడివరకు వస్తే నువ్వే తీసుకెల్తావు నన్ను.
రూప: ఓరి వెధవా... అసాధ్యుడివి రా... వస్తే వచ్చావులే... మా అమ్మాయికి మాత్రం కనపడకు.
కుమార్: నాకు తెలీదా?
రూప: తెలుసురా నీకు అన్నీ తెలుసు. గుట్టుగా సాగుతున్న సంసారంలోనుంచి రంకు వరకు తెచ్చావు నన్ను. దొరకకపోవు రా... నీ మొడ్డ కోసేసి దాచేసుకుంటా నీ మోహినికి లేకుండా...
కుమార్: అంత పని చెయ్యకే... ఇప్పటికే చాలా కష్టంగా ఉంది.
రూప: సరే మరి... నేను ఉంటా ఇంక. రేపు చాలా పనులున్నాయి. రేపు కలిసినప్పుడు మాట్లాడుకుందాం.
కుమార్: మాట్లాడుకోవటానికా కలిసేది? ఆ మాత్రానికి ఫోన్లు లేవా?