Adultery அவள் இதயத்தின் மொழி

[Chellapandiapple]

கதையை வர்ணிக்க வார்த்தைகளே இல்லை நண்பா
சமீபத்தில் நான் படித்த கதைகளிலே இது டாப் நாட்ச்

[yazhiniram]

Part 25:



சில வினாடிகள் ஓடுச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் வியர்வையில நனைஞ்சு, மெதுவாச் சுவாசிச்சுட்டு இருந்தோம். அவன் சொன்ன அந்த 'ஐந்து நிமிஷம்' முடியப் போச்சு.

அப்போ அவனுக்கு எலக்ட்ரீஷியன்கிட்ட இருந்து கால் வந்துச்சு. அவன் போனை எடுத்து, ரொம்ப ஆவலோடவும், லேசாப் பதட்டத்தோடவும் பேசினான்.

"சொல்லுங்க... ரீச் ஆயிட்டீங்களா... லிஃப்ட்கிட்ட இருங்க... என்னாச்சு... அய்யோ... எவ்வளவு நேரம் ஆகும்... அது எங்க கிடைக்கும்... சீக்கிரம் போய் வாங்கிட்டு வாங்க... நான் உள்ள மாட்டிக்கிட்டு இருக்கேன்... சரி... சீக்கிரம் வாங்க." அவன் காலைத் துண்டிச்சான்.

அவன் முகத்துல இருந்த இறுக்கத்தைப் பார்த்ததுமே, ஏதோ பெரிய பிரச்சனைன்னு எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு. ஆவலோட நான் கேட்டேன், "என்ன ஆச்சு? என்ன சொன்னாரு?"

அவன் தயக்கத்தோட, பெருமூச்சு விட்டான். "மேடம், எலக்ட்ரீஷியன் வந்து ஃபியூஸ செக் பண்ணிட்டாராம். ஃபியூஸ் கட் ஆகல, ஆனா மொத்த MCB-யும் போயிருச்சாம். அதனாலதான் ஜெனரேட்டருக்கு மாறல. ஆனா, அந்த MCB-யோட ஸ்டாக் நம்ம அப்பார்ட்மென்ட்ல இல்ல. பக்கத்துல இருக்கிற கடையிலயும் கிடைக்காதாம். அவரு சிட்டி சென்டர்ல இருக்கிற பஜார் வரைக்கும் போகணுமாம். அதனால, இன்னொரு ஒரு மணி நேரம் ஆகும்னு சொல்றாரு."

அவன் இதச் சொல்லி முடிச்சதும், எனக்கு வந்த கோபத்துக்கு அளவே இல்ல. நான் 20 நிமிஷத்துக்கு மேல, இந்தச் புழுக்கத்துல, இருட்டுல மாட்டிக்கிட்டு இருக்கேன். ஏற்கனவே புழுக்கத்துனால என்னோட ஜாக்கெட் கொக்கிகளை அவிழ்த்து, பிராவோட உக்காந்திருக்கேன். இப்போ இந்த ஆள் மேலாடை இல்லாம உக்காந்திருக்கான். இப்போ இந்தச் சூழ்நிலையில நான் யார்ட்ட போய் கம்ப்ளைன்ட் பண்ண முடியும்? என் புழுக்கத்த அந்த வியர்வை வாடையோட சகிச்சுக்கிட்டு உக்காந்திருக்க வேண்டியதுதான் என் விதி.

நான் அவனப் பார்த்து ஆவேசமா, "நீங்க யாரும் மெயின்டனன்ஸ ஒழுங்காப் பாக்குறதில்ல. அதான் இப்படி நடக்குது. பாருங்க, என்னென்ன நடக்குதுன்னு! ஒரு மணி நேரம்னா சும்மாவா?"ன்னு சத்தம் போட்டேன்.

அவன் ரொம்ப அடக்கமா, "சாரி மேடம், நான் புதுசா வந்தவன். நீங்க இப்போ சொன்னதால, இனிமே இத நானே பாத்துக்கிறேன். வரப்போற மெயின்டனன்ஸ்ல எந்தக் குறையும் இருக்காது. கவலைப்படாதீங்க மேடம்"னு சொன்னான்.

நான் என் கால்களை இறுக்கமா ஒட்டி வச்சுக்கிட்டு, "எனக்கு வரப்போற மெயின்டனன்ஸ் பத்திக் கவலையில்லை பிரகாஷ்! நான் இப்போ பத்திப் பேசிக்கிட்டு இருக்கேன். இப்ப என்ன பண்ணப் போறோம்?"ன்னு கத்தினேன்.

அவன் மறுபடியும், "சாரி மேடம்"னு சொன்னான்.

நான் என் கோபத்தக் கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு, "பிரகாஷ், சாரி சொல்றத நிறுத்து. திரும்பத் திரும்பச் சொல்லாத"ன்னு சொன்னேன்.

இப்போ ஒரு மணி நேரம் ஆகும்னு தெரிஞ்சதும், என்னால இந்த லிஃப்ட்க்குள்ள உக்காந்திருக்கவே முடியல. எனக்குக் காத்து வேணும், விசிரி வேணும். நான் பிரா, ஜாக்கெட், பாவாடை, சேலை, பேண்டிஸ்னு இவ்வளவு துணிகள் போட்டுருக்கேன். இதுதான் எனக்கு அதிகமா வியர்க்கக் காரணம்.

என் மனசுக்குள்ள ஒரு பைத்தியக்காரத் தனமான யோசனை ஓடுச்சு: 'இந்தச் புழுக்கத்துல என்னால முடியாது. இந்த ஆள் இங்க இல்லன்னா, நான் எல்லாத் துணியையும் கழட்டிட்டு, நிர்வாணமா உக்காந்திருப்பேன். என் உடம்பு இப்படிச் சூடாகுறதுக்கு விட மாட்டேன்.' ஆனா, இந்த அடக்கமானவன் மாதிரி உக்காந்திருக்கிற இந்த இடியட் இங்க இருக்கான். இவன் கண்ணு என்னைய விட்டுப் போகவே இல்ல.

வேறு வழியில்லாம, நான் என்னைய ஆசுவாசப்படுத்திக்கிட்டு, இயல்பாப் பேச நெனச்சேன். "சொல்லுங்க பிரகாஷ், இதுக்கு முன்னாடி எங்க வேலை பார்த்தீங்க? உங்க பின்னணி என்ன?"

அவன் மெதுவா, தன்னோட சட்டைய விசிரி மாதிரி வீசிக்கிட்டே, தன்னோட கதையைச் சொல்ல ஆரம்பிச்சான். "எனக்கு ஆர்மிக்கு போகணும்னு ஆசை. ஆனா, உயரத்தைக் காரணம் காட்டி அவங்க என்னைய நிராகரிச்சுட்டாங்க. என் அப்பா இந்த மாதிரி அப்பார்ட்மென்ட்ல செக்யூரிட்டியா வேலை பார்த்தவர். அதனால நானும் இந்த வேலைக்கு வந்தேன். இதுக்கு முன்னாடி ஒரு ஐடி பார்க்குல செக்யூரிட்டியா இருந்தேன். இப்போ எங்க குடும்பம் டவுன்ல இருந்து பக்கத்துல இருக்கிற ஊருக்கு வந்துட்டாங்க. அதனாலதான் இங்க டிரான்ஸ்ஃபர் ஆகி வந்தேன்."

அவன் தன்னோட வாழ்க்கைக் கதையச் சொல்லச் சொல்ல, நான் அதைக் கேட்டுட்டு இருந்தேன். அதே சமயம், என் கண்ணு, அந்த அரை இருட்டுல, அவனோட சட்டை இல்லாத உடம்பையும், ஜிம் போற ஆளுங்களோட உடம்பு மாதிரி இருக்கிற அவன் மார்பு தசைகளையும் மாறி மாறிப் பார்த்துகிட்டு இருந்துச்சு. இந்த லிஃப்ட்ல மாட்டிக்கிட்ட இந்த ஒரு மணி நேரம், என் வாழ்க்கையில ஒரு முக்கியமான மணி நேரமா இருக்கப் போகுதுன்னு எனக்குள்ள ஒரு குரல் சொல்லுச்சு.

நான் என் காலை இறுக்கமா வச்சுக்கிட்டேன். என்னோட நிலைமையை இவன் ரசிக்கிறத உணர்ந்துட்டு, வேற வழியில்லாம அந்தச் சூட்டோட, இருட்டோட உக்காந்திருந்தேன்.



Part 26:

லிஃப்ட்டுக்குள்ள உக்காந்திருந்தது எனக்கு ரொம்ப சங்கடமா இருந்துச்சு. அவன் என் முலைகளை வெறிச்சுப் பார்க்கிற உணர்வு, அந்தச் புழுக்கம், என் வியர்வை—எல்லாமே சேர்ந்து என்னைய மேலும் எரிச்சலூட்டிச்சு. இப்போ 30 நிமிஷத்துக்கு மேல ஆச்சு. என்னால இதுக்கு மேல பொறுக்க முடியாது.

நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன், "பிரகாஷ், நீங்க அந்தப் பக்கம் பாருங்க. என்னையப் பார்க்காதீங்க."

அவன் பணிவா, "ஏன் மேடம்?"னு கேட்டான்.

நான் இன்னும் கோவமா, "question கேட்காத பிரகாஷ். அந்தப் பக்கம் மட்டும் பாரு"னு சொன்னேன்.

அவன், "சரி மேடம்"னு சொல்லி, உடனே தலையத் திருப்பிச் சுவர்ப் பக்கமாப் பார்த்தான். என் பேச்ச அவன் கேட்டது எனக்கு ஒருவிதமான திருப்தியக் குடுத்துச்சு.

இப்போ நான் ஜாக்கெட்டை மொத்தமா அவிழ்த்துப் போட்டுட்டேன். அடுத்தது பிராவை கழட்டணும்னு தோணுச்சு. முதல்ல, நான் என் சேலைக் கொசுவத்தை ஜாக்கெட்ல இருந்து அவிழ்த்து, லேசாத் தரையில இறக்கிப் போட்டேன். அப்புறம் அவன் என்னையப் பார்க்கிறானா இல்லையான்னு லேசாத் திரும்பிப் பார்த்தேன்.

அவன் இன்னும் அந்தச் சுவர்ப் பக்கமாத்தான் பார்த்திருந்தான். அவன் பார்வை அங்கதான் இருக்குன்னு உறுதி செஞ்சிட்டு, நான் மெதுவா நகர்ந்து, ஒரு கையில இருந்த ஜாக்கெட்டை, இன்னொரு கைக்கு மாத்தி முழுசா வெளியே எடுத்தேன். ஜாக்கெட் மொத்தமா கழன்றுச்சு.

இப்போ நான் அவனப் பார்த்தேன். இருட்டுதான். ஆனா, அவன் தலையை லேசா அசைக்கிற மாதிரி எனக்குத் தோணுச்சு.

நான் உறுதியா, "என்ன பாக்குற? பார்க்காத. தலை அந்தப் பக்கமே இருக்கட்டும்"னு சத்தம் போட்டேன். அவன் உடனே அசையாம நின்னுட்டான்.

இப்போ பிராதான் பாக்கி. என் முதுகுப் பக்கமா இருந்த கொக்கிகளை மெதுவா எடுக்க ட்ரை பண்ணேன். எனக்குப் பின்னாடி, அந்த இருட்டுலயும், கொக்கி "க்ளிக்"னு சத்தம் போட்டுச்சு. அந்தச் சத்தம் கேட்டதும், அவன் திடீர்னு என் பக்கம் திரும்பினான்.

அப்போ அவன் என் பிராவோட, முலைகள் மேல இருந்து வெளிச்சத்த நோக்கிப் பார்த்தான். வெளிச்சம் ரொம்பக் கம்மியா இருந்ததால, அவனால தெளிவாப் பார்க்க முடியாதுன்னு நான் நெனச்சேன். அவன் என் மார்பை bra oda irundhadha பார்த்தான். எனக்கு வெட்கம் அதிகமாச்சு. என் உடம்பு சூடாகிப் போச்சு.

நான் கோபமா, "ஏய், திரும்பிப் பாரு"னு சொன்னேன்.

அவன் திரும்பாமலே, "மேடம், ஏதோ சத்தம் கேட்டுச்சு, அதான் பாத்தேன்"னு சொன்னான். அவன் இன்னும் என் பிரா மேலேயே கண்ண வச்சுப் பார்த்துகிட்டு இருந்தான். எனக்கு வெட்கம் தாங்கல.

"இல்ல பிரகாஷ், ஒன்னும் ஆகல, சத்தம் வரல. தலையத் திருப்பு"னு சொன்னேன். அவன் தயக்கத்தோட தலையைத் திருப்பினான்.

அவன் என் பிராவைப் பார்த்த அந்த நொடி, எனக்குள்ள இருந்த ஆசை அதிகமாகி, என் புண்டை இன்னும் அதிகமா ஈரமாயிடுச்சு. அந்த இருட்டுல, அவன் என்னையப் பார்த்தது, எனக்குள்ள ஒரு புதுவிதமான உணர்வைக் குடுத்துச்சு.

இப்போ நான் பிராவை கழட்டிடணும்னு முடிவெடுத்தேன். அவன் திரும்பியிருந்தானுங்கிறத உறுதி செஞ்சிட்டு, முதுகுல இருந்து பிராவை இழுத்து, கைகள் வழியா வெளியே எடுத்தேன். என்னோட முயல் குட்டிகள் வெளிய ஜம்ப் பண்ணிச்சு, என்னோட முலைகளுக்கு ஒரு சுதந்திரம் கொடுத்தேன்.

இப்போ நான் மேலாடை இல்லாம இருந்தேன். என் உடம்புல மேல எதுவுமே இல்ல. என் முலைகள் அந்த இறுக்கத்திலிருந்து விடுதலை ஆகி, மெதுவா ஆடுற மாதிரி உணர்வு. இந்தச் சூட்டுல எனக்குக் கொஞ்சம் பரவாயில்லன்னு தோணுச்சு. உடம்பெல்லாம் வியர்வையால நனைஞ்சு போய் இருந்தாலும், துணிகள் இல்லாதது ஒரு ஆசுவாசம்.

இருட்டா இருந்ததால, நான் என் முலைகள் தெரியாதுன்னு நெனச்சேன். ஆனாலும், என் மெல்லிய ஊதாச் சேலை கொசுவத்த எடுத்து, மார்பு மேலப் போட்டு மறைச்சுக்கிட்டேன். அப்புறம் நான் கழட்டி வச்ச பிராவையும், ஜாக்கெட்டையும் அந்த பிரிண்டர் பெட்டி மேல வச்சுட்டு, நிம்மதியா உக்காந்தேன்.

ஆனா, வெயில் இன்னும் இருந்துச்சு, புழுக்கமும் அதிகமா இருந்துச்சு. எனக்கு வியர்த்துட்டே இருந்துச்சு. நான் என் முலைகள் மேல சேலைய வச்சு மெதுவா விசறிக்கிட்டேன். அவன் சுவர்ப் பக்கமாத்தான் பார்த்திருந்தாலும், அவன் மூச்சு விடுற சத்தம் மட்டும் அதிகமா இருந்துச்சு. அவன் மறுபடியும் எப்ப என்னையப் பார்ப்பானோங்கிற ஒருவிதமான பயமும், அதே சமயம் அவன் பார்க்கணும்ங்கிற ஆசையும் எனக்குள்ள ஓடுச்சு.

[krish196]

Lift la vatchi mudichi vitturunga bro

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் சூடான பதிவு அதிலும் லிஃப்ட் உள்ளே பவி அந்த வியர்வை வழிந்து கொண்டிருக்கும் போது தன் கொங்கைகள் அழகை காண்பித்து சொல்லியது மிகவும் தத்ரூபமாக தெளிவாக இருந்தது

[Punidhan]

New idea trapped in the lift
Near yet so far for both of them
Exciting

[yazhiniram]

Part 27:



சில நிமிடங்கள் ஓடுச்சு. அந்தச் புழுக்கமும் வியர்வையும் அடங்கவே இல்ல. லிஃப்டுக்குள்ள இருந்த இரும்புச் சுவர்கள், வெளிய இருந்த சூட்ட அப்படியே உள்ள பிரதிபலிச்சுச்சு. பிரகாஷ் இன்னும் மேலாடை இல்லாம உக்காந்திருந்தான். அவன் என்னை பார்க்கல, ஆனா தன்னோட வியர்த்த சட்டையை ஒரு விசிரி மாதிரி மெதுவா வீசிட்டு இருந்தான்.

நான் உக்காந்த இடத்துல இருந்து அவனைத் தொடர்ச்சியாகக் கவனிச்சேன். அவன் கண்ணு, அவன் சுவர்ப் பக்கமாப் பார்த்தாலும், அவனோட உடல் இருக்கிற விதம், அவன் என்னை மறைமுகமாப் பார்க்குற மாதிரி ஒரு உணர்வக் குடுத்துச்சு. அவன் தலையத் திருப்பினா, என் முலைக்காம்புகூட அவனுக்குத் தெரிஞ்சிடும். அது மாதிரி அவன் என்னையப் பார்த்திடக் கூடாதுன்னு நெனச்சேன்.

ஆனா, இன்னொரு மனசு, 'இவ்வளவு இருட்டுல அவனால தெளிவா எதையும் பார்க்க முடியாது. நீ சேலையால மறைச்சுதான் வச்சிருக்க'னு சமாதானப்படுத்த ட்ரை பண்ணுச்சு. ஆனா, 'ஒருவேளை அவனுக்கு எல்லாம் தெரிஞ்சா என்ன பண்றது?'ங்கிற அந்தச் சந்தேகம் எனக்குள்ள ஒருவிதமான பரபரப்பையும், ஆசையையும் குடுத்துச்சு.

அந்தப் பதட்டமான மௌனம் என் காதுக்குள்ள இரைச்சல் குடுத்துச்சு. நானே அந்த அமைதியா இருந்த நேரத்தை உடைச்சேன்.

நான் லேசா, "என்ன பிரகாஷ், இவ்ளோ அமைதி? என்ன யோசிச்சுட்டு இருக்கீங்க?"ன்னு கேட்டேன்.

நான் கேட்டதும், அவன் திடீர்னு தலையத் திருப்பி என் பக்கம் பார்த்தான். அவனோட கண்ணு, என் சேலைக்குள்ள இருந்த என் முலையையும், என்னோட காம்பையும் பார்த்தான். அந்தப் பார்வை சில செகண்ட்கள் அங்கேயே நிருந்துச்சு.

நான் உடனே, "நான் கேள்விதான் கேட்டேன், என்னையத் திரும்பப் பார்க்கச் சொல்லல. அங்கேயே பார்த்துட்டுப் பதில் சொல்லுங்க"ன்னு கண்டிப்பாச் சொன்னேன். என் குரல்ல இருந்த கோபத்தையும் மீறி, அவனோட அந்தப் பார்வை என் புண்டைக்குள்ள ஒரு சூட்டைக் கிளப்பிச்சு.

அவன் ஒரு செகண்ட் என் மேலாடை இல்லாத நிலையை, என் மார்புப் பிளவைப் பார்த்தான். அப்புறம் பக்கத்துல இருந்த அந்தப் பிரிண்டர் பெட்டி மேல, அதுக்கு மேல நான் கழட்டி வச்சிருந்த என் பிராவையும் ஜாக்கெட்டையும் பார்த்தான். அவன் உதட்டுல ஒரு குறும்புத்தனமான சிரிப்பு வந்துச்சு. அப்புறம் சுவர்ப் பக்கமாத் தலையத் திருப்பினான்.

அவனுடைய அந்தப் புன்னகை என் மனசுல ஒரு சந்தேகத்தக் கிளப்பிச்சு. நான் உடனே கேட்டேன், "ஏன் பிரகாஷ், சிரிக்கிறீங்க? என்னைப் பார்த்து என்ன சிரிப்பு?"

அவன் சிரிப்ப அடக்கிட்டு, "இல்ல மேடம், ஒன்னும் இல்ல"னு சமாளிச்சான்.

அப்புறம் என் முதல் கேள்விக்குப் பதில் சொன்னான்: "நான் என்ன நெனச்சேன்னா, எலக்ட்ரீஷியன் எப்போ வருவார், MCB-ய எப்ப மாத்தி, லிஃப்ட்டச் சரி பண்ணுவார்னு தான் மேடம் நெனச்சுட்டு இருந்தேன்."

நான் சலிப்போட, "ஓ, நல்லது. நானும் அதுக்காகத்தான் காத்துட்டு இருக்கேன். இந்த புழுக்கத்த என்னால தாங்கவே முடியல"னு சொன்னேன்.

அப்புறம் நாங்க இயல்பாப் பேச ஆரம்பிச்சோம். "உங்களுக்கு எப்போ கல்யாணம் பண்ணப் போறீங்க பிரகாஷ்?"னு கேட்டேன்.

அவன் லேசாத் தயங்கி, "எனக்கு ஒரு தங்கச்சி இருக்கா மேடம். அவளுக்குக் கல்யாணம் முடிஞ்சதும் தான், எங்க வீட்ல எனக்குப் பொண்ணு பார்ப்பாங்க"னு சொன்னான்.

நான் ஆச்சரியத்தோட, "ஓ, அது ரொம்ப வருத்தமான விஷயம். உங்க தங்கச்சிக்கு எத்தனை வயசு ஆகுது?"னு கேட்டேன்.

அவன், "அவளுக்கு 23 வயசு மேடம்"னு சொன்னான்.

நான் என் அதிர்ச்சிய மறைக்காம, "ஓ, 23 வயசா? ஏன் இன்னும் கல்யாணம் ஆகல? நல்ல வரன் கிடைக்கலயா?"னு கேட்டேன்.

அதுக்கு அவன், "இப்போதான் அவளுக்கு 23 தான் ஆகுது மேடம். அவ 25 வயசுக்கு அப்புறம் தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு நெனக்கிறா. நல்லா வேலையில செட்டிலானதும் தான் பண்ணணும்னு பிடிவாதமா இருக்கா. அதான் எங்க வீட்லயும் அவளுக்காக வெயிட் பண்றாங்க"னு சொன்னான்.

அவன் சொன்னது எனக்குள்ள ஒரு பெரிய பொறாமையக் கிளப்பிச்சு. என் மனசுக்குள்ள ஒரு பெரிய எண்ணப் போராட்டம் வந்துச்சு: 'இவனோட தங்கச்சிக்கு வெறும் ரெண்டு வயசுதான் என்னையவிடக் கம்மியா இருக்கு. ஆனா, அவ 25 வயசுலதான் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு அவ வீட்ல சொல்றா. ஆனா எனக்கு அந்த தைரியம் இல்லாம போச்சு. என் வீட்ல என் காலேஜ் படிப்பையே நிறுத்திட்டு, எனக்கு 20 வயசுலயே கல்யாணம் பண்ணி வச்சுட்டாங்களே!'

நான் என் குடும்பத்த மனசுக்குள்ள சபிச்சேன். 'எனக்கும் ஒரு ரெண்டு வருஷம் கிடைச்சிருந்தா, நானும் எங்கயாவது வேலைக்குப் போயிருப்பேன். அவளுக்கு 25 வயசுல ஆகுற அந்தச் சுதந்திரம் எனக்குக் கிடைக்கலையே.' என் மனசுக்குள்ள ஒரு எரிச்சல் வந்துச்சு. அந்த இருட்டுல, ஜாக்கெட்டே இல்லாம, நான் அவன்கிட்ட என்னோட தனிப்பட்ட வாழ்க்கையைப் பத்திப் பேசிக்கிட்டு இருந்தேன். அவனோட கண்ணு இன்னும் என் சேலைக்குள்ள எதையோ தேடுற மாதிரி இருந்துச்சு.



Part 28:



நாங்க கொஞ்ச நேரம் அவனோட தங்கச்சி கல்யாணத்தப் பத்திப் பேசிட்டு இருந்தோம். அவளுக்குக் கிடைச்ச சுதந்திரத்த நினைச்சு என் மனசுக்குள்ள ஒருவிதமான ஏமாற்றம் இருந்துச்சு. இந்த புழுக்கத்துல, இந்த எண்ணம் எனக்கு மேலும் எரிச்சலக் குடுத்துச்சு.

இப்போ என்னை பத்திப் பேசலாம்னு நெனச்சு, நான் கேட்டேன், "பிரகாஷ், என்னோட வயசு என்னன்னு நெனக்கிறீங்க?"

அவன் தயங்கினான். என் உடம்பை மேலிருந்து கீழாக ஸ்கேன் பண்ணிட்டு, என்னோட முலையையும், என்னோட காம்பையும் பார்த்தான். நான் உடனே கையை வச்சு மறைச்சிட்டேன். நான் மறைச்சதும், அந்தப் பக்கமாத் திரும்பிட்டு அப்புறம் அவன் பேச ஆரம்பிச்சான்.

அவன் பேச ஆரம்பிச்சான்: "உங்களுக்குப் பள்ளிக்குப் போற பையன் இருக்கான். அதனால, ஒரு 28 வயசு இருக்கும்னு நெனக்கிறேன் மேடம். ஆனா, நீங்க என்னோட தங்கச்சிய விட ரொம்ப சின்னப் பொண்ணு மாதிரி, ஒரு 21 வயசுல இருக்கிற மாதிரித் தெரியுறீங்க. ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க"னு சொன்னான்.

அவன் என்னைய 28ன்னு சொன்னதும் எனக்குச் சிரிப்பு வந்துச்சு. நான் சிரிச்சுட்டே, "இல்ல பிரகாஷ், எனக்கு 28 இல்ல. எனக்கு 26 வயசு ஆகுது"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் உடனே, "ஓ, சாரி மேடம். 28னு நெனச்சேன். ரொம்பக் கம்மியாதான் தெரியுறீங்க"னு சொன்னான்.

நான் உடனே, "உங்க சாரிய மறுபடியும் ஆரம்பிச்சிட்டீங்க. அத விடு"னு சொன்னேன்.

அவன் பேசலாமா வேண்டாமான்னு தயங்கிக்கிட்டே, "மேடம், நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க"னு சொன்னான். அப்புறம் லேசாத் துணிச்சலோட, "போன வாரம் வெள்ளிக்கிழமை, நீங்க கட்டிட்டு வந்தீங்களே அந்த ஆரஞ்சு நிறச் சேலை, அது உங்களுக்கு ரொம்ப அழகா இருந்துச்சு. அதனாலதான் உங்களுக்கு மெசேஜ் பண்ணேன். ஆனா, நீங்க என்னோட அதிகமாப் பேசவும் இல்ல. இந்த மூணு நாளா என் மெசேஜ்க்கு நீங்க ரிப்ளை பண்ணல. ஏன் மேடம்?"னு துணிஞ்சு கேட்டான்.

அவனோட இந்தக் ரொமான்டிக் பேச்சு எனக்குக் கோபத்தக் குடுத்துச்சு. நான் உடனே, "பிரகாஷ், நான் கல்யாணம் ஆனவ. நான் எப்படி உங்ககூடப் பேசணும்னு நீங்க எதிர்பார்க்கிறீங்க? இப்படி லூசு மாதிரி question கேட்டுட்டு இருக்காதீங்க"ன்னு கண்டிப்பாச் சொன்னேன்.

அவன் உடனே, "சரி மேடம், நான் அத நெனக்கல. நாம ஃப்ரெண்ட்ஸா இருக்கலாம்னு நெனச்சேன் மேடம்"னு சொன்னான்.

"அட, ஃப்ரெண்டா?" எனக்குச் சிரிப்பு தாங்கல. நான் சத்தமாச் சிரிச்சேன்.

நான் அப்படிச் சிரிச்சப்போ, அவன் திடீர்னு தலையை என் பக்கம் திருப்பினான். அவனோட கண்ணு, என் சேலைக்குள் மறைச்சிருந்த என் முலைகள்ல போச்சு. நான் பிரா கழட்டினதால, என் காம்புகள் லேசாத் தெரிஞ்சிருக்கலாம். அவன் அப்படியே 5 செகண்ட் என்னையவே வெறிச்சுப் பார்த்தான். அவன் பார்வைல ஒருவிதமான ஆசையும், அதிர்ச்சியும் இருந்துச்சு.

எனக்கு வெட்கம் அதிகமாச்சு. நான் உடனே என் முலைகள் மேல கையை வச்சு மறைச்சுட்டு, அவனைப் பார்த்து, "ஏய், என்ன பாக்குற? இதான் ஃப்ரெண்ட்ஸ் பண்ற வேலையா? அதனாலதான் நான் உனக்கு ரிப்ளை பண்ணல"னு சத்தம் போட்டேன்.

அவன் பதட்டத்துல, மறுபடியும், "சாரி மேடம், சாரி மேடம். நான் எதையும் பார்க்கல. இருட்டுதான் இங்க இருக்கு. அதான்!"ன்னு சொன்னான். அவன் உடனே முகத்தைத் திருப்பிக்கிட்டான்.

அவனுடைய இந்தச் செயலும், அவன் அவசரமாச் "சாரி" சொல்றதும் எனக்கு மறுபடியும் சிரிப்பக் குடுத்துச்சு. நான், "விடு பிரகாஷ். திரும்பத் திரும்பச் சாரி சொல்றத நிறுத்துங்க"னு சொன்னேன்.

அப்புறம் நான் அவனைப் பார்த்து, "இந்தச் புழுக்கத்துனாலதான் நான் இப்படி உக்காந்திருக்க வேண்டியதா போச்சு. ஒருவேளை, இதனால உங்களுக்குச் சங்கடமா இருந்தா சாரி"னு சொன்னேன்.

அவன் உடனே, "மேடம், நீங்க சாரி கேட்காதீங்க. நானும் ரொம்ப நேரமா இப்படித்தான் உக்காந்திருக்கேன். இந்த வெயில், இந்தச் சூடு எனக்குப் புரியுது. அதனால எனக்கு ஒன்னும் சங்கடம் இல்ல"னு சொன்னான்.

இப்போ நாங்க ரெண்டு பேரும் இயல்பாப் பேச ஆரம்பிச்சோம். அவன் தன்னோட மேலாடை இல்லாத உடம்போட சுவர்ப் பக்கமாப் பார்த்திருந்தாலும், அவன் கண்ணு என்னையத் திரும்பித் திரும்பிப் பார்த்துட்டு இருந்துச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் அந்த லிஃப்ட்ல, சட்டை இல்லாம, ஜாக்கெட் இல்லாம உக்காந்திருந்தோம்.

ஒரு சில நிமிஷம் ஓடுச்சு. அவன் மறுபடியும் போன் எடுத்து எலக்ட்ரீஷியனுக்குக் கால் பண்ணான். ஆனா, அவன் எடுக்கல. நான் அப்போதான் நேரத்தப் பார்த்தேன். இப்பதான் மொத்தமா 15 நிமிஷம் தான் ஆகியிருந்துச்சு.

இன்னும் நாங்க 45 நிமிஷம் காத்திருக்கணும். என் மனசுக்குள்ள இருந்த பயமும் ஆசையும் அதிகமாயிட்டே போச்சு.



Part 29:



இந்தச் புழுக்கம் அதிகமாயிட்டே போச்சு. மேல இருந்த துணிகள் (ஜாக்கெட், பிரா) இல்லாதது இப்போ பரவாயில்லை. ஆனா, சேலை வியர்வையில நனைஞ்சு, உடம்போட ஒட்டிப் பிடிச்சு, நசநசன்னு இருந்துச்சு. என்னால தாங்கவே முடியல. அதனால, நான் என் சேலைய முழுசா மேல இருந்து கழட்டிவிட்டேன். என் இடுப்புல சுத்தி இருந்த சேலையும், கொசுவமும் (Pallu) மொத்தமாத் தரையில இறங்கிச்சு.

இப்போ நான் மேலாடை இல்லாம, என் சேலைய என் மார்பு மேலப் போத்தாம, வெறும் bare body-யா, என் முலையை முழுசா காமிச்சிட்டு உக்காந்திருந்தேன். அந்த இருட்டுல என் தோல் பளபளன்னு மினுங்குச்சு. என் முலைகள் சில்லுன்னு காற்றுப் பட்டு ஒருவிதமான ஆசுவாசத்தை உணர்ந்துச்சு.

ஆனாலும், வியர்வையால என் தொடை, புண்டை, மற்றும் சூத்துப் பகுதிகள்ல அரிப்பு எடுக்க ஆரம்பிச்சுச்சு. எங்கெல்லாம் துணி ஒட்டி இருந்ததோ, அங்கெல்லாம் புழுக்கத்தால ஒருவிதமான எரியும் உணர்வு. என்ன செய்யறதுன்னு தெரியல. அவன் முன்னாடி என்னால நிர்வாணமா உக்கார முடியாது. ஆனா, இந்த புழுக்கம் மொத்த துணிகளையும் கழட்டிட்டு, நிர்வாணமா நிக்கச் சொல்லி என் மனச உந்துச்சு.

'ஒருவேளை இவன் என்னையப் பார்த்தா என்ன பண்றது?'ங்கிற பயம் இருந்தாலும், 'இவன் பார்த்தா பார்த்துட்டுப் போகட்டும்'ங்கிற ஒரு கிளர்ச்சியும் எனக்குள்ள இருந்துச்சு. இந்த புழுக்கம் என் வியர்வையும், என்னைய எப்படியாவது அம்மணமாக ஆக்கணும்னு ஐடியா பண்ணுச்சோ என்னவோ தெரியல, அப்புறம் அவனை டீஸ் பண்ணணும்னு நினைக்க வச்சது.

நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன், "பிரகாஷ், உங்களுக்கு வியர்க்குதா? ரொம்பச் சூடா இருந்தா, உங்க பேன்ட்டையும் கழட்டிடுங்க. உள்ளுக்குள்ள ரொம்பச் சூடா இருக்குன்னு எனக்குத் தெரியும். உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தா, கழட்டலாம்."

நான் பேன்ட்டைக் கழட்டச் சொன்னதுமே, அவன் திடீர்னு தலையைத் திருப்பி என் பக்கம் பார்த்தான். இந்தத் தடவை நான் என் முலைகளையும், காம்புகளையும் மறைக்கல. அவன் பார்வை அப்படியே என் நிர்வாண மார்புல வந்து பதிஞ்சுச்சு. அவன் கண்ணுல ஒருவிதமான ஆசையும், அதிர்ச்சியும் கலந்த ஒரு வெறித்த பார்வை தெரிஞ்சுச்சு. என் முலைகள் லேசா ஆடினது அவனுக்குத் தெரிஞ்சிருக்கணும்.

நான் சட்டென்று என் சேலைக் கொசுவத்த இழுத்து, மார்பை மறைச்சுட்டு, "ஏய்!"ன்னு சத்தம் போட்டேன்.

அவன் உடனே முகம் சிவந்து, தலையைத் திருப்பினான். "ஆமாம் மேடம், ரொம்பச் சூடா இருக்கு. உங்களுக்குச் சங்கடம் இல்லன்னா நான் கழட்டிடலாமா?"ன்னு கேட்டான். அவன் குரல்ல ஒரு தடுமாற்றம். அவன் பார்வையை மறைக்கப் பார்த்தாலும், அவனோட உடல் இன்னும் பரபரப்பா இருந்துச்சு.

நான், "பரவாயில்ல. கழட்டு"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் மெதுவா எழுந்து நின்னான். அவன் சட்டை இல்லாத, திடகாத்திரமான உடம்ப நான் இருட்டுலயும் பார்த்தேன். அவன் தன் பெல்ட்ட அவிழ்க்க ஆரம்பிச்சான். பெல்ட் சத்தம் "க்ரீச்"னு லிஃப்ட்க்குள்ள கேட்டுச்சு. அப்புறம் பேன்ட் பட்டனை அவிழ்த்து, ஜிப்பை இறக்கினான். அப்புறம் மெதுவா பேன்ட்டைக் கீழ இறக்க ஆரம்பிச்சான்.

அவன் பேன்ட்டை மெதுவா நகர்த்தும்போது, என் கண்ணு அவனையே உற்றுப் பார்த்தது. இருட்டுக்குள்ள என் கண்ணு இன்னும் தெளிவடைய ஆரம்பிச்சுச்சு. அவன் உள்ளாடை என் கண்ணுக்குத் தெரிஞ்சுச்சு. அது பிரவுன் நிறத்துல இருந்துச்சு. அவன் பேன்ட்டை இன்னும் மெதுவா கீழ இறக்க, அந்த பிரவுன் பாக்ஸர் பிரீஃப்க்குள்ள, ஒரு பெரிய டென்ட் (huge tent) நிமிர்ந்து நின்னது. அது அவனோட சுண்ணிதான்.

அவனோட கொட்டைகள் அதோட பாரத்தோட, அந்த பிரீஃபை அழுத்திப் பிடிச்சிருந்தது. எனக்கு ஒருவிதமான குறுநகை வந்துச்சு. நான் அதை அடக்காம சிரிச்சேன். அந்தச் சத்தம் அவனுக்குக் கேட்டிருக்கணும்.

அவன் பேன்ட்டை முழுசா கழட்டினான். அந்த பிரவுன் பிரீஃபும், அதுக்குள்ள இருந்த விறைப்பும் இப்போ இன்னும் தெளிவா இருந்துச்சு. அவன் கழட்டின பேன்ட்டை எடுத்து, பெட்டி மேல இருந்த என் பிரா, ஜாக்கெட் பக்கத்துல வச்சான். என் துணிகளுக்கு பக்கத்துல அவனோட பேன்ட்ட வச்சது எனக்குள்ள ஒரு அவஸ்தையையும் குடுத்துச்சு. ஆனா, நான் எதுவும் கேட்கல.

அவன் மறுபடியும் உக்கார வந்தான். இப்போ எங்க ரெண்டு பேரும் மேலாடை இல்லாம, அவன் வெறும் பிரீஃப்போட. அவனது பிரீஃப்க்குள்ள இருந்த விறைப்ப அவன் தன்னோட கையால மறைக்க ட்ரை பண்ணான்.

நான் அதை ரசிச்சிட்டு இருந்தேன். என் புண்டையில இருந்த அரிப்பும், ஈரமும் அதிகமாச்சு. அவன் பேன்ட்ட கழட்டியது, இப்போ எனக்குள்ள இருந்த கிளர்ச்சிய அதிகமாக்கி, என்னைய அறியாமலே என் தொடையோட பிடிப்பை இறுக்கிக்கிட்டேன். அவன் அந்தச் சிறிய பிரீஃப்க்குள்ள, அந்த விறைப்ப மறைக்க முடியாமத் திணறிட்டு இருந்தான்



Part 30:



அவன் வெறும் பிரீஃப்போட தரையில உக்காரத் தயாரானான். அவன் கரு நிற உடம்பு வியர்வையில நனைஞ்சு மினுமினுத்துச்சு. அவனுடைய நெற்றியில இருந்து வியர்வைத் துளிகள் இன்னும் வழிஞ்சுகிட்டு இருந்துச்சு.

நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன், "இப்படி உக்கார உனக்குச் சௌகரியமா இருக்கா? உனக்கு விருப்பம் இருந்தா, அதையும் கழட்டிடு. இன்னும் ஒரு 30 நிமிஷம் ஆகலாம்." நான் இப்போ என் மார்பையோ, காம்புகளையோ மறைக்கல. என் சேலைகூட என்னோட மார்பை மறைக்கல, அவனுக்கு open-ஆ காமிச்சிட்டு உக்காந்து இருந்தேன்.

அவன் என் பக்கமாத் திரும்பினான். என் நிர்வாண மார்பையும், முலைக் காம்புகளையும் அவன் இப்போ தெளிவாப் பார்த்திருக்கணும். அவன் அப்படிப் பார்த்ததும், அவனுடைய சுண்ணி அந்த பிரீஃப்க்குள்ள இன்னும் பெருசா, விறைப்பா நின்னது. என் உடம்பெல்லாம் வெட்கத்தால சூடேறிச்சு.

"இல்ல மேடம், பரவாயில்லை, இதுவே போதும்"னு தயக்கத்தோட சொன்னான். மறுபடியும் உக்காரத் தயாரானான்.

நான் விடல. "பாரு, நீ ரொம்ப வியர்த்துப் போயிருக்க. இன்னொரு முப்பது நிமிஷம் நாம வெயிட் பண்ணனும். சூடும் வியர்வையும் பரவாயில்லைன்னா, நீ கழட்ட வேண்டாம். இல்லன்னா, அது உன்னோட விருப்பம்"னு சொன்னேன்.

அவன் ஒரு செகண்ட் யோசிச்சான். அப்புறம் என்னைப் பார்த்துக் கேட்டான், "மேடம், உங்களுக்குப் பரவாயில்லையா? நீங்க சங்கடப்பட மாட்டீங்கல்ல?"

நான் ஒரு அலட்சியப் பாவனையோட, "ஏன் எனக்குச் சங்கடமாகணும்? இந்த இருட்டுல எனக்கு ஒண்ணும் தெரியல"னு சொன்னேன். ஆனா, அவனுக்குத் தெரியும், எனக்கும் தெரியும், இந்த அரை இருட்டுல நாங்க ஒருத்தரை ஒருத்தர் தெளிவாப் பார்க்கிறோம்னு.

அவன் தன்னோட பிரீஃபைக் கழட்ட முடிவு செஞ்சான். அவன் கைகளால மெதுவா, அந்த பிரவுன் பிரீஃபைக் கீழ இழுத்தான். அது மெதுவா இறங்கும்போது, அவனுடைய சூத்து பகுதி என் கண்ணுக்குத் தெரிஞ்சுச்சு, அது வளைவா இருந்துச்சு. அப்படியே பிரீஃப் கீழ இறங்க, அவனுடைய சுண்ணி அவனோட brief-ல இருந்து விடுபட்டு, "சுளுக்"னு ஒரு சத்தத்தோட முன்னாடி எகிறி குதிச்சது.

அந்தக் காட்சியப் பார்த்ததும் என் புண்டை தானாகவே ஊற ஆரம்பிச்சுடுச்சு. என் வாய் என்னை அறியாம திறந்துச்சு, என்னால அதை மூடவே முடியல. அது உண்மையிலேயே ரொம்பப் பெருசா இருந்துச்சு. என்னோட புருஷன் கார்த்திக்கோட சுண்ணியவிட ரெண்டு மடங்கு தடிமனா, குறைந்தபட்சம் மூணுல இருந்து நாலு இன்ச் நீளமா இருந்தது. 'அய்யோ!' நான் வாய் திறந்து, அவன் சுண்ணியை அப்படியே பார்த்தேன்.

அவன் பிரீஃபைக் கழட்டிட்டு, அந்தத் துணியை வச்சு வியர்வையைத் துடைக்க ஆரம்பிச்சான். ஆனா, அவனுடைய திடகாத்திரமான உடம்புக்கு அது பத்தாதுன்னு எனக்குத் தெரிஞ்சுச்சு. உடனே, நான் பெட்டி மேல இருந்த என்னோட ஜாக்கெட்ட எடுத்தேன். அதை அவன் சுண்ணிக்குப் பக்கத்துல வீசினேன்.

நான் வீசினது சரியாக அவன் விறைச்ச சுண்ணி மேல விழுந்துச்சு. அவன் அதிர்ச்சியோட என்னைப் பார்த்தான்.

நான் இயல்பா, "அதை வச்சுத் துடை"னு சொன்னேன்.

அவன் முகத்துல ஒரு சின்னச் சிரிப்பு வந்துச்சு. அவன் கழட்டி வச்ச பிரீஃபை என் பிரா மேல வச்சான். அப்புறம் என்னோட ஜாக்கெட்ட எடுத்தான். அந்தத் துணிய வச்சு தன்னோட சுண்ணியிலும், சூத்துப் பகுதியிலும், தொடையிலும் மத்த இடங்கள்லயும் துடைக்க ஆரம்பிச்சான்.

நான் என் கண்களைச் சிமிட்டாம அவனையே வெறிச்சுப் பார்த்தேன். என் முலைகள் லேசா ஆடுறத அவன் உணர்ந்திருக்கணும். அந்த லிஃப்ட்க்குள்ள, ஒருத்தரோட துணியை இன்னொருத்தர் துடைக்கப் பயன்படுத்தின அந்த நிலைமை, எங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளயும் இருந்த வெட்கத்தையும், தடைகளையும் உடைச்சுப் போட்டுச்சு. இப்போ அவன் நிர்வாணமா அப்புறம் நான் அரை நிர்வாணமா இருந்தோம், ஆனா, நடுவுல என் சேலை ஒரு லேசான திரையா இருந்துச்சு.



Part 31:



அவன் என்னோட ஜாக்கெட்டை வச்சு வியர்வையத் துடைச்சாலும், எனக்குத் திருப்தியில்ல. அவன் கரு நிற உடம்பு முழுவதும் நீர் வழியுற மாதிரி, வியர்வை அங்கங்கப் படிஞ்சு இருந்துச்சு. அது துடைச்ச மாதிரியே தெரியல. அந்தச் சூட்டுல, அவன் உடல் இன்னும் கொதிச்சுகிட்டு இருந்துச்சு.

நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன், "அந்தத் துணி உனக்குச் சரியா இருக்கா பிரகாஷ்? வியர்வை சுத்தமாப் போன மாதிரி தெரியலையே."

அவன் சிரிச்சுட்டே, "போதும் மேடம், இந்தத் துணிக்குப் ரொம்ப நன்றி"னு சொன்னான். அவன் துடைச்ச என்னோட ஜாக்கெட்ட எடுத்து, பெட்டியில இருந்த அவனுடைய பிரீஃப் மேல வச்சான். இப்போ என்னுடைய பிராவுக்குக் கீழ அவனோட பிரீஃப், அதுக்கு மேல என்னோட ஜாக்கெட்னு அடுக்கி இருந்துச்சு. பாக்குறதுக்கு sandwich மாதிரி இருந்துச்சு, அது என்னைய ஏதோ பண்ணுச்சு. அந்தத் துணிகள் எல்லாமே எங்க ரெண்டு பேரோட நெருக்கத்தை அதிகமாக்குற மாதிரி இருந்துச்சு.

அவன் மறுபடியும் உக்காரத் தயாரானான். ஆனா, நான் கழட்டச் சொன்னதுல இருந்து விறைப்பா இருந்த அவனுடைய சுண்ணி, இப்போ வியர்வைத் துணியால துடைச்சதுல, லேசாச் சுருங்க ஆரம்பிச்சுச்சு.

நான் உடனே, "பிரகாஷ், வெயிட் பண்ணு"னு சொல்லி, அவனை உக்கார விடாமத் தடுத்தேன். அவன் குழப்பத்தோட என்னைப் பார்த்தான்.

இப்போ நான் மெதுவா என் இடத்துல இருந்து எழுந்து நின்னேன். நாங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப நெருக்கமா இருந்தோம். இப்போ எங்களுக்கு நடுவுல ஒரு சில அங்குல தூரம்தான் இருக்கும். நான் எழுந்து நின்னப்போ, என் தோள்கள்ல சும்மாப் போத்தியிருந்த சேலை முழுசாக் கீழ விழுந்துச்சு.

இப்போ என் முழு நிர்வாண மார்பும் அவனுக்கு அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சுச்சு. என் முலைக் காம்புகள் புல்லரிச்சு, நிமிர்ந்து நின்னது. அந்த லிஃப்ட் வெளிச்சம், என் முலைகளின் நுனியை அவனுக்குக் காட்டிச்சு.

நான் உடனே, "என்னைப் பார்க்காத. அந்தப் பக்கம் பாரு"னு சொன்னேன்.

ஆனா, அவன் என்னையவே பார்த்துகிட்டு, லேசாச் சிரிச்சுட்டே, "மேடம், எனக்கு ஒண்ணும் தெரியலையே"னு சொன்னான். நான் முன்னாடி அவனப் பார்த்துக் கேட்ட அதே பதிலை அவன் இப்போ எனக்குக் குடுத்தது, எனக்குச் சிரிப்பையும், அதே சமயம் ஒரு கிளர்ச்சியையும் குடுத்துச்சு.

நான் சிரிச்சுட்டே, "தெரியலன்னாலும், அந்தப் பக்கமாப் பாருங்க"னு சொன்னேன்.

அவன் முகத்தைத் திருப்பினான். ஆனா, அவனுடைய கண்ணு இன்னும் என் மார்புலயும், காம்புகள்லயும் நிலைச்சு இருந்துச்சு. அந்தச் சமயத்துல, என் வெட்கம் மறுபடியும் தலை தூக்குச்சு. நான் உடனே ஒரு கையால என் மார்பை மறைச்சு, அவன் பார்வையைத் தடுத்தேன்.

அவன் அந்தப் பார்ப்பதும், பார்க்காமலிருப்பதுமாக விளையாட்டத் தொடர்ந்தப்போ, அவனுடைய சுண்ணி மறுபடியும் விறைப்பா எழும்பி, முன்னாடி நேரா நின்னுச்சு. அவன் பிரீஃப் கழட்டிட்டதால, அது நல்லாத் தெரிஞ்சுச்சு. அந்த இருட்டுல, அவனுடைய விறைப்பு ஒரு டார்ச் லைட் மாதிரி என் கண்ணுக்குப் பளிச்சுன்னு தெரிஞ்சுச்சு.

அவன் சுண்ணி விறைப்பானது எனக்கு மேலும் தைரியத்தைக் குடுத்துச்சு. நான் மெதுவா என் பாவாடையோட இடுப்புல சுத்தி இருந்த சேலைத் துணியை அவிழ்த்து, இடுப்பிலிருந்து இழுத்துக் கீழ போட்டேன்.

இப்போ நான் வெறும் பாவாடையோடவும், பிரா இல்லாம அரை நிர்வாண நிலையில அவன் முன்னாடி நின்னேன். என்னோட வெத்து முலைகள் அந்தச் சிறிய லிஃப்ட் வெளிச்சத்துல மின்னிக்கிட்டு இருந்துச்சு.

அப்புறம், நான் கீழே கிடந்த சேலையை எடுக்கக் குனிஞ்சேன். நான் குனிஞ்சப்போ, என் தலை சரியாக அவனுடைய சூத்துப் பகுதியில பட்டுச்சு. அவன் முழுக்க நிர்வாணமா இருந்ததால, என் தலை அவனுடைய சூத்துல பட்டது எனக்குக் கிளர்ச்சியக் குடுத்துச்சு. என் புண்டை இன்னும் அதிகமா ஊறி, அரிப்பு அதிகமாச்சு.

நான் குறும்பாச் சிரிச்சேன். அவன் உடனே லேசா நகர்ந்து, நான் என்ன பண்றேன்னு பார்த்தான். அவனுடைய சுண்ணி என் பக்கம் லேசா ஆடுச்சு.

நான் சேலையை எடுத்தேன். அந்தப் பெரிய துணியை அவன நோக்கி வீசி, "இந்தா, இத வச்சு உன்னோட வியர்வையைச் சுத்தப்படுத்து"னு சொன்னேன். அந்தச் சேலைத் துணி அவனுடைய உடம்பைத் தொட்டு, தரையில விழுந்துச்சு.

அப்புறம் நான் மறுபடியும் என் இடத்துல போய் உக்காந்தேன். இப்போ நாங்க ரெண்டு பேரும், மேலாடைகள் இல்லாம, அவன் நிர்வாணமா, நான் அரை நிர்வாணமா இருந்தோம். வியர்வை, புழுக்கம், இச்சை... இந்த லிஃப்ட் எங்களுக்குள்ள இருந்த இடைவெளியை மொத்தமாச் சுருக்கிடுச்சு.

[Senharry]

அருமை நண்பா வாழ்த்துக்கள் விரைவில் அடுத்த பதிவை பதிவிடவும்
லிப்ட்டுகுள்ளேயே வச்சு மேட்டர் பண்ணுனா இன்னும் கிக்கா இருக்கும் இது என்னுடைய கருத்து

[fuckandforget]

Very nice update

[yazhiniram]

Part 32:



நான் வீசின என் சேலைத் துணியை அவன் உடனே எடுத்தான். "நன்றி மேடம்!" என்று சொல்லிவிட்டு, தன்னுடைய அம்மணமான கரு நிற உடம்பைத் துடைக்க ஆரம்பிச்சான். அந்தச் சிறிய வெளிச்சத்துல அவன் உடம்பில் வியர்வை நீர் கோர்த்திருந்த கருமையான தசைகள் தெளிவாகத் தெரிஞ்சுச்சு.

அவன் துடைக்க ஆரம்பிச்சது நெற்றியிலிருந்து. மெதுவா நெற்றி, அப்புறம் கழுத்து, ஜிம் வொர்க் அவுட் செய்த அவனுடைய திடமான மார்புன்னு துடைச்சுக்கிட்டே வந்தான். அவனுடைய ஜிம் உடம்பும், கருத்த முடிகள் நிறைந்த மார்பும் என் சேலையால துடைக்கப்பட்டப்ப, நான் அதை உற்றுப் பார்த்தேன். அப்புறம் அவன் அக்குள்களையும், கைகளையும் துடைச்சு, வயித்துப் பகுதிக்கு வந்தான். அவன் துடைக்கும் ஒவ்வொரு அசைவும் எனக்குள்ள ஒரு வேகத்தை, ஒரு கிளர்ச்சியை அதிகப்படுத்திக்கிட்டு இருந்துச்சு.

அப்புறம் அவன் சேலைத் துணியைத் தன் தொடையிலேயும், கால்கள்லேயும் துடைச்சான். பிறகு, அவன் சேலைத் துணியை எடுத்து தன்னுடைய சூத்துப் பகுதிக்குப் பின்னாடி கொண்டு போனான். தன்னுடைய இரண்டு சூத்துப் பிளவுகளையும் லேசாப் பிரிச்சு, உள்ளேயும் துடைச்சான். அந்த வளைவான, இறுக்கமான சூத்துப் பகுதியை அவன் சுத்தம் செய்தத நான் கூச்சத்தோட பார்த்தேன். 'இவன் வியர்வையத் துடைக்கிறானா, இல்ல வேற எதாவது சுத்தப்படுத்தறானா?'ன்னு என் மனசுக்குள்ள ஒரு சந்தேகம் வந்துச்சு. என் புண்டையில அரிப்பு இன்னும் அதிகமாயிட்டு இருந்துச்சு.

இறுதியா, அவன் என் ஊதா நிறச் சேலையத் தன்னுடைய விறைச்ச சுண்ணி மேல வச்சு மறுபடியும் துடைக்க ஆரம்பிச்சான். அவன் துடைக்கும்போது, இப்போ அவனோட முழு உடலும் என் சேலையால மூடப்பட்டுச்சு. இந்தச் சமயத்துல, அவன் நடுநடுவே என்னையப் பார்த்தான். என்னோட நிர்வாண மார்பையும், காம்புகளையும் பார்த்தான். நான் மறைக்கல. என் முலைக்காம்புகள் விறைச்சு நின்னது அவனுக்கு நல்லாத் தெரிஞ்சிருக்கணும்.

இப்போ என் ஊதாச் சேலை முழுக்க அவனுடைய வியர்வை, அவனுடைய உடல் வாசனைன்னு கலந்திருந்துச்சு.

அவன் துடைச்சு முடிச்சதும், சேலையை எடுத்தான். அதை மூக்குக்குக் கிட்டக் கொண்டு போயி, ஆசையா முகர்ந்து பார்த்தான். "மேடம், இந்தச் சேலை ரொம்ப நல்ல வாசனை அடிக்குது"னு சொன்னான்.

நான் சிரிச்சேன். "அது உன்னோட வியர்வைதான் பிரகாஷ்"னு சொன்னேன்.

அவன் மறுபடியும் ஆழமா முகர்ந்து பார்த்துட்டு, "இல்ல மேடம். இது உங்க வாசனை, என்னோட வாசனை ரெண்டும் கலந்த வாசம். ரொம்பத் திருப்தியா இருக்கு. இந்த வாசம் என்னைய எங்கயோ கொண்டு போகுது மேடம்"னு சொன்னான். அவன் கண்களில் ஒரு கனவு தெரிஞ்சுச்சு.

அவன் என் சேலையை இன்னும் இறுக்கமாப் பிடிச்சு, அதிகமா நுகர்ந்தான். அதே சமயம், என் மார்பையும் பார்த்தான். இந்தத் தடவை நான் எதையும் மறைக்கல.

நான், "என்னையப் பார்க்காதன்னு சொன்னேன்ல? ஏன் பாக்குற?"ன்னு கேட்டேன். என் குரல்ல கோபமும், அதே சமயம் ஒரு கிளர்ச்சியும் கலந்திருந்தது.

அவன் லேசாத் தலையச் சாய்த்து, "மேடம், நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க. உங்களைப் போல அழகானவங்கள நான் இதுவரைக்கும் பார்த்ததே இல்ல. இந்த மாதிரி ஒரு காட்சிய நான் லிஃப்ட்ல பார்ப்பேன்னு நெனச்சுக்கூடப் பார்க்கல"னு சொன்னான்.

நான், "மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதீங்க"ன்னு கண்டிப்பாச் சொன்னேன். ஆனா, அவன் கேட்கல. அவனுடைய விறைச்ச சுண்ணிய என் சேலையால மறைச்சுக்கிட்டு, என் முலைகளையே வெறிச்சுப் பார்த்தான்.

நான் கோபப்பட்ட மாதிரி, "என் முகத்தைப் பார்த்துப் பேசு. வேற எங்கேயும் பார்க்காத"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் அடக்கமா, "மேடம், எனக்கு ஒண்ணும் தெரியல மேடம். இருட்டா இருக்கு"னு சொன்னான்.

நான் சிரிச்சேன். "பொய் சொல்லாத. என் முகத்தைப் மட்டும் பாரு"னு சொன்னேன். ஆனாலும், நான் என் முலைகளை மறைக்கவே இல்ல.

அவன் இப்போ துணிஞ்சு, "மேடம், அந்த ரெண்டும் (முலைகளைப் பார்த்து) ரொம்ப பர்பெக்ட்டா இருக்கு மேடம். ரொம்ப க்யூட்டா இருக்கு. நான் இப்படிப் பார்த்ததே இல்ல. அது ரொம்பப் பர்பெக்ட்டா, க்யூட்டா, அழகா இருக்கு மேடம். என்னால கண்ண எடுக்கவே முடியல மேடம்"னு துணிஞ்சு சொன்னான்.

நான் பொய்யாக் கோபப்பட்டு, "நீ என் ஃப்ரெண்டா இருக்கணும்னு நெனக்கிற. ஆனா, இப்படிப் பேசுற? உன்னோட கண்ணைப் பிடுங்கி காக்காக்குப் போடுவேன். அப்போதான் உனக்குப் புத்தி வரும்"னு மிரட்டுனேன்.

அவன் உடனே, "இல்ல மேடம், நீங்க என்னையக் கொல்லக் கூட செய்யுங்க. ஆனா, கண்ணைப் பிடுங்க மட்டும் அனுமதிக்க மாட்டேன். இந்தக் கண்ணு இல்லன்னா, என் வாழ்க்கையோட இலக்கையே நான் இழந்திருப்பேன். இப்ப என் வாழ்க்கை என் கண்ணு முன்னாடி இருக்கு. இதுதான் என் இலக்கு மேடம்"னு சொன்னான்.

அவனுடைய இந்தத் துணிச்சலான பதிலைக் கேட்டு எனக்குச் சிரிப்பு தாங்கல. அவன் என்னைய ஒரு இலக்கா பார்க்கிறதா சொன்னது, என் பெண்மையையும், அழகையும் உயர்த்திக் காட்டுற மாதிரி இருந்துச்சு. நான் சத்தமாச் சிரிச்சேன். "சும்மா இரு பிரகாஷ்! போதும்! உக்காரு"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் அந்தச் சிரிப்பிலேயே, தன் நிர்வாண உடம்போட கீழ உக்காந்தான். ஆனாலும், அவன் என்னையவே பார்த்துகிட்டு இருந்தான். அவன் விறைச்ச சுண்ணிக்கு மேல நான் வீசின சேலைத் துணி ஒரு மறைப்பு மாதிரி இருந்துச்சு. அவன் கைகள் அந்தச் சேலை மேல, சுண்ணிக்குப் பக்கத்துல இறுக்கமாப் பிடிச்சிருந்தது.



Part 33:



நான் உறுதியான குரல்ல, "போதும், அந்தப் பக்கம் பாரு"ன்னு பிரகாஷ்கிட்ட சொன்னேன்.

அவன் முகத்தைத் திருப்பி, வேற எங்கேயோ பார்க்கிற மாதிரி நடிச்சான். ஆனா, அவன் நடிக்கிறான்னு எனக்குத் நல்லாத் தெரியும். அவனால என்னையப் பார்க்காம இருக்கவே முடியல. ஒவ்வொரு பத்து செகண்டுக்கும் ஒரு தடவை, அவன் என்னை ஒரு முறை பார்த்து, என் முலைகளை வெறிச்சுப் பார்த்தான். இவ்வளவு நேரம் நாங்க சாதாரணமாப் பேசிக்கிட்டு இருந்ததுனால, அவன் இயல்பா இருக்க ரொம்ப ட்ரை பண்ணான். ஆனா, அவன் கைகள்ல இருந்த என்னோட ஊதாச் சேலைய அவன் இன்னும் இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டு இருந்தான்.

அந்தச் சேலைத் துணிக்கு மேலேயே அவன் தன்னுடைய சுண்ணியைத் தொட்டு நீவுறத என்னாலத் தெளிவாப் பார்க்க முடிஞ்சுச்சு. அவன் இப்படிச் செய்யிறதைப் பார்த்ததுமே, இந்தச் புழுக்கத்தாலயும், லிஃப்ட்டுக்குள்ளயும் என் புண்டை மொத்தமா ஊறி ஈரம் ஆச்சு. அந்தச் புழுக்கம், எல்லா உணர்வுகளையும் இன்னும் அதிகமாக்குச்சு.

கொஞ்ச நேரத்துல, என் மைண்ட் கொஞ்சம் நார்மல் ஆச்சு. அப்புறம் என்னால மூச்சு விடறதுக்கே சிரமமா இருக்கிற மாதிரி ஃபீல் ஆச்சு. காத்து ரொம்பப் பாரமா இருந்துச்சு. அந்தச் புழுக்கத்துல மொத்தமா மூச்சுத் திணுற மாதிரி உணர்வு. என் உடம்போட ஒட்டி இருந்த அந்தப் பாவாடை வியர்வையில நனைஞ்சு, எனக்கு தாங்க முடியாத எரிச்சல தொடையிலயும், இடுப்புலயும் குடுத்துச்சு.

எனக்குப் பித்து பிடிச்ச மாதிரி ஆச்சு, ஆனா அவன் மட்டும் அம்மணமா relax-ஆ என் சேலையை ஃபேனா யூஸ் பண்ணிட்டு jolly-ஆ இருந்தது எனக்குக் கடுப்ப ஏத்துச்சு. அதனால நான் அடுத்து என்ன செய்யறதுன்னு தெரியாமத் தவிச்சு நின்னேன்.

அப்போ, கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லணும், அவனுடைய போன் அடிச்சுச்சு. அவன் உடனே போனை எடுத்தான்.

"சொல்லுங்க... என்ன... சரி... எவ்வளவு நேரம்... நல்லது... சீக்கிரம் வாங்க... ஓகே..." அவன் காலைத் துண்டிச்சான்.

நான் ஆவலா, நல்ல செய்தி வரும்னு எதிர்பார்த்து, "என்ன ஆச்சு பிரகாஷ்?"னு கேட்டேன்.

அவன் என்னைப் பார்த்து, "மேடம், எலக்ட்ரீஷியன் MCB வாங்கிட்டாரு. அவர் இங்க வர்றாரு. இன்னும் முப்பது நிமிஷத்துல ரீச் ஆகிடுவார். அவ்வளவுதான் மேடம்"னு சொன்னான்.

முப்பது நிமிஷமா? சே, இதெல்லாம் நடக்கவே நடக்காது. என் நெஞ்சு இறுக்கமாச்சு. இந்தச் சூட்டு அடுப்புக்குள்ள என்னால இன்னும் ஒரு நிமிஷம் கூட உக்கார முடியாது. என் முதுகுல வியர்வை வெள்ளமா ஊத்துற மாதிரி உணர்வு. நான் உண்மையிலேயே மயங்கி விழுந்துடுவேன் போல இருந்துச்சு.

அதனால, நான் சட்டுன்னு எழுந்து நின்னேன். கிட்டத்தட்டத் தாவி எழுந்து நின்ன மாதிரி வேகமா இருந்துச்சு. பிரகாஷ் உடனே என்னையப் பார்த்தான். அவனுடைய கண்ணு, என் மேல இருந்த அசையுற எல்லாப் பகுதிகளையும் பின் தொடர்ந்துச்சு.

நான் அப்படி வேகமா எழுந்து நின்னப்போ, என் முலைகள் அதிர்ந்து ஆடுச்சு. அவன் கண்களால அதையெல்லாம் வெளிப்படையா ரசிச்சான். ஆனா, நான் அவனைத் திரும்பச் சொல்லல அப்புறம் நான் என்னைய மறைக்கவோ, நான் ட்ரை பண்ணவே இல்ல. என் மானம், வெட்கம், கூச்சம்—எல்லாவற்றையும் விட இந்தச் புழுக்கம் அதிகமா இருந்துச்சு.

நான் என் கையை இடுப்பைச் சுத்தி கொண்டு போய், அந்த வியர்வையில ஒட்டி இருந்த, நசநசப்பான பாவாடையின் நாடாவை இறுக்கிப் பிடிச்சு, சட்டென்று இழுத்துப் பிடுங்கினேன். பாவாடை கிழிஞ்சு போகிற மாதிரி ஒரு சத்தம் கேட்டுச்சு. மொத்தத் துணியும் என் உடலிலிருந்து விலகி, என் கணுக்காலச் சுத்தி வியர்வை ஈரத்தோட விழுந்துச்சு.

இப்போ நான் வெறும் ஊதா நிற ஜட்டியோட அவன் முன்னாடி நின்னேன். அவ்வளவுதான். என்னோட apartment செக்யூரிட்டி கார்டுக்கு முன்னாடி வெறும் ஜட்டியோட! எனக்கு பெருசா வெட்கமே வரல. இந்தச் புழுக்கமும் வெப்பமும் வியர்வையும் என் வெட்க உணர்வை முழுசா ஜெயிச்சு, அடிச்சு விரட்டிடுச்சு. நான் இப்ப அவன் முன்னாடி அரை நிர்வாணமா ஜட்டியோட நின்னேன். என் கைகள் இடுப்பைக் கட்டிக்கிட்டு நின்னேன். என் புண்டை மொத்தமா ஊறி, அதுல இருந்து ஒரு சூடான ஆவி வெளியேறுற மாதிரி உணர்வு. அவனுடைய கண்ணு என் ஜட்டிய தாண்டி, உள்ளுக்குள்ள இருக்கிறதையே பார்க்க ட்ரை பண்ணிச்சு.



Part 34:



நான் பிரகாஷைப் பார்த்தேன். அவன் என்னையவே வெறிச்சுப் பார்த்துட்டு இருந்தான். அவனுடைய கண்ணு இப்போ என் தொடையிலயும், ஜட்டியிலயும் ஒட்டிப் போச்சு. அவன் எல்லாத்தையும் ஸ்கேன் பண்ணிட்டு இருந்தான்.

நான் உடனே பொய்யான கோபத்துல, "பிரகாஷ்! இங்கப் பார்க்காத! அந்தப் பக்கம் பாரு! இந்த புழுக்கத்துனாலதான் நான் இந்தக் கண்டிஷன்ல இருக்கேன்!"னு சத்தமாச் சொன்னேன்.

அவன் உடனே தலையத் திருப்பல. அவன் மெதுவா, "இல்ல மேடம், நான் பார்க்கல. இங்க ரொம்ப இருட்டா இருக்கு. ஆனா, நீங்க ரொம்ப பர்பெக்ட்டா இருக்கீங்க மேடம். பாக்க ரொம்ப நல்லா இருக்கு"னு சொன்னான்.

"என்ன?" நான் கோபமாச் சீறினேன். "பார்க்கலன்னு சொல்ற. ஆனா உன் கண்ணு என்னையப் பார்க்குது, வாயோ என் உடம்பைப் பத்திப் பேசுது! அடுத்து என் செருப்பு உன் மூஞ்சிலதான் இருக்கும், பாரு! திரும்பு!" நான் வெளியில கோபத்தக் காட்டிப் பேசினாலும், உள்ளுக்குள்ள சிரிச்சேன். அவனுடைய தைரியம் எனக்கு கிளர்ச்சியைக் குடுத்துச்சு.

அப்புறம் நான் கீழக் குனிஞ்சு தரையில கிடந்த என் பாவாடையை எடுத்தேன். அது என் வியர்வையால முழுக்க நனைஞ்சு, வெயிட் அதிகமா இருந்தது. நான் மறுபடியும் அதே இடத்துல உக்காந்தேன். இப்போ அந்த ஈரமான பாவாடையை ஒரு விசிரி மாதிரி வச்சு மெதுவா வீசிப் பார்த்தேன்.

இந்தத் தடவை நான் உக்காந்தப்போ, என் கால்களை அகலமாப் பரப்பி உக்காந்தேன். எனக்கு அதப் பத்திக் கவலையே இல்ல. அவன் உக்காந்திருக்கிற இடத்துல இருந்து, என் ஜட்டிய அவன் முழுசாப் பார்க்கிறான் என்று எனக்குத் தெரியும். அவன் குனிஞ்சு வெறிச்சுப் பார்க்கிறதையும் நான் பார்த்தேன். 'எப்போடா இந்த கடைசித் துணியையும் (ஜட்டியை) கழட்டப் போறேன்?'னு மனசுக்குள்ள நெனச்சேன்.

திடீர்னு நான் அவனைப் பார்த்துக் கோபமான பார்வை பார்த்தேன். அவன் சட்டென்று முகத்த மாத்தி, என் பக்கம் பார்க்காமத் திரும்பினான்.

இப்போ நாங்க ரெண்டு பேரும்: அவன் என் சேலையைப் போத்திட்டு நிர்வாணமா இருந்தான், நான் வெறும் ஜட்டியோட, என் கால்களை அகலமாப் பரப்பி உக்காந்திருந்தேன்.

சில செகண்ட்கள் கழிச்சு, அவனுடைய போன் மறுபடியும் அடிச்சுச்சு. அது எலக்ட்ரீஷியன் கால். அவன் வேகமாப் பேசினான்: "ஓ, வந்துட்டீங்களா... இவ்ளோ சீக்கிரமா... நீங்க பஜாருக்குப் போகலையா... ஓ, அந்தக் கரண்ட் கடையிலயே கிடைச்சுதா... சரி... சரி..."

என்ன நடக்குதுன்னு நான் பெரும்பாலும் புரிஞ்சுக்கிட்டேன். ஆனா, அவன் எனக்கும் விளக்கினான். "மேடம், மன்னிச்சிருங்க. நான் தப்பாப் புரிஞ்சுக்கிட்டேன். அவர் அந்தப் பக்கத்துல இருந்த எலக்ட்ரிக் கடையிலயே MCB-ய வாங்கிட்டாரு. இப்போ MCB-ய மாத்தப் போறாராம் மேடம்."

இந்தச் செய்தியக் கேட்டதும், என் உணர்ச்சிகள் எல்லாம் திடீர்னு வேலை செய்ய ஆரம்பிச்சுச்சு. அந்தச் சூழ்நிலையோட நிஜம் என்னை உலுக்கிச்சு. 'இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல கரண்ட் வந்துரும்! லிஃப்ட் ஓட ஆரம்பிச்சிடும்! இப்போ நான் வெறும் ஜட்டியோடவும், இவன் நிர்வாணமாவும் இருக்கோம். ஐயோ, இதெல்லாம் தப்பு!'ங்கிற பயம் மனசுக்குள்ள வந்துச்சு.

இப்போ எனக்குள்ள ஒரு பெரிய குற்ற உணர்வா மாறிச்சு. என் உடம்பெல்லாம் உலுக்கிச்சு.

நான் சட்டுன்னு என் கால்களை ஒட்டி வச்சு உக்காந்தேன். ஆனா அவன் இன்னும் என் ஜட்டி மேல வெறிச்சுப் பார்த்தான்.

அவன் அவசர அவசரமா நேரா உக்காந்தான்."தெரியல மேடம், ஆனா சீக்கிரம் முடிஞ்சிடும்னு நெனக்கிறேன்"னு சொன்னான். அவன் பேசுறதுல இருந்த வேகமும், பதட்டமும் அவனுடைய சுதாரிப்பை எனக்குக் காட்டிச்சு. அவன் என் பாவாடைய எடுத்ததும், என் பக்கமா வீசினான்.

எனக்கு இப்போ எந்தத் துணியப் போடுறது, எதப் போடுறதுன்னு தெரியல. வெளிய இருந்து ஒரு சத்தமும் கேக்கல, ஆனா ஏதோ நடக்கப் போகுதுன்ற மாதிரி ஃபீலிங்-ஆ இருந்துச்சு. இந்த அமைதி, நாங்க செஞ்சுட்டு இருந்த எல்லாத்துகும் ஒரு முடிவக் கொண்டு வர்ற மாதிரி இருந்துச்சு. நான் என் நிர்வாண மார்பை காட்டிட்டு, ஜட்டியோட அந்தச் சிறிய லிஃப்ட்டுக்குள்ள உக்காந்திருந்தேன்.

[Dumeelkumar]

Great update. Hope electrician will also join the fun soon

[chellaporukki]

Superb update

[yazhiniram]

Part 35:



எலெக்ட்ரீஷியன் லிஃப்டை சீக்கிரம் ரெடி பண்ணிடுவார்னு இப்போ எனக்குப் புரிஞ்சுது. அவசரமா நான் என் உடம்பை கவர் பண்ணனும். கரண்ட் வர்றதுக்கு முன்னாடியோ, லிஃப்ட் கதவு திறக்கிறதுக்கு முன்னாடியோ துணியை எடுத்துப் போட்டுக்கணும்னு நினைச்சேன்.

நான் வேகமா எழுந்திருக்க ட்ரை பண்ணேன். ஆனா, நான் எழுந்து நின்ன அதே நேரத்துல, லிஃப்ட் லேசா ஒரு அசைவு குடுத்துச்சு—அது ஒரு சின்ன அதிர்வு மட்டும்தான். நான் அவசரமா எழுந்து நின்னதால, அந்தச் சின்ன அதிர்வுல என்னோட சமநிலை தவறிச்சு. நான் நிலை தடுமாறி விழுந்தேன்.

என் வேகமான செயலால, நான் அவன் உடம்பு மேலேயே விழுந்தேன். நான் விழுந்த விதம், சரியாக அவனுடைய சுண்ணிக்குப் பக்கத்துல விழுந்தேன். என் தாடை அவனுடைய சுண்ணியில பட்டுச்சு. அது இப்போ என் வாய்க்கு ரொம்பவே கிட்ட இருந்துச்சு.

அவனுடைய சுண்ணியிலிருந்து வந்த வாசனை என் மூக்குல அடிச்சுச்சு—அது வியர்வையும், கெட்டியா இருந்த ஒரு ஆண்மை கலந்த வாசனை. அந்த வாசனை எனக்கு ஒருவிதமான போதையை ஏத்துச்சு.

அவன் என்னைய உடனேத் தூக்க ட்ரை பண்ணி, என்னையப் பிடிச்சான். அவன் என் முலைகளை இறுக்கிப் பிடிச்சு, என்னைய நேராத் தூக்க முயற்சி செஞ்சான். தாங்குறதுக்காக அவன் வேணும்னே செஞ்ச மாதிரி ஒரு அமுக்கு அமுக்கினான், அழுத்தினான். அந்தச் சமயம் என்னைய அறியாமலே, என் வாய்ல இருந்து ஒரு சின்ன முனகல் சத்தம் வந்துச்சு.

நானும் பதட்டத்தோட எழுந்து நிற்க ட்ரை பண்ணேன். எதுனாச்சும் பிடிமானம் கிடைக்குமான்னு என் கை எங்கயோ நீண்டுச்சு. ஆனா, பிடிமானத்துக்குப் பதிலா, என் கை அவனுடைய சுண்ணியைக் கெட்டியா பிடிச்சுச்சு—அதுவும் என் தாடைக்குப் பக்கத்துல இருந்த அந்தப் பெரிய சுண்ணிய! அது ரொம்பவே பெருசா இருந்த மாதிரி உணர்வு. அது என்னோட கை சைஸ், ஏன் என்னோட கையை விட பெருசா இருந்துச்சு.

என் புண்டை அந்த நொடியில, ரொம்ப ஈரமா ஆகிடுச்சு. என் ஜட்டியெல்லாம் என்னோட ஜூஸ்ல ஈரமாயிருந்துச்சு.

எப்படியோ, அவனுடைய உதவியோட நான் சமாளிச்சு எழுந்து நின்னேன். உடனே என் கையை அவனுடைய சுண்ணியிலிருந்து விலக்கினேன். என் கை இன்னும் அவனுடைய சுண்ணியின் சூட்டையும், கடினத்தன்மையையும் உணர்ந்துச்சு.

ஆனா, நான் எழுந்து நின்னப்போ, அவன் என் இடது முலையை ஒரு அமுக்கு அமுக்கினான், அவன் வேணும்னே செஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு. அப்புறம் என் ஜட்டி மேல கையை வச்சு என்னைய மேல தூக்கி விட்டான்—சரியாக என் ஜட்டியின் மேல இல்ல, ஆனா அவனுடைய விரல்கள் என் ஜட்டிக்குள்ள லேசாப் போய், என் சூத்துல பட்டது. அவன் என்னையத் தூக்கும்போது என் ஆசனவாயைத் தொட்ட மாதிரியே எனக்கு இருந்துச்சு.

இந்த விழுந்தது, பிடித்தது, தூக்கியது—எல்லாம் சேர்ந்து அதிகபட்சம் மூணு செகண்ட்கள் தான் நடந்திருக்கும். ஆனா, அந்த மூணு செகண்ட்ல, நாங்க ஒருத்தரை ஒருத்தர் முழுசாத் தொட்டுட்டோம்.

அவன் என்கிட்ட, "மேடம், இருங்க. பயப்பட ஒண்ணும் இல்ல. மெதுவா டிரஸ் பண்ணுங்க"னு சொன்னான்.

அவன் இப்போ முழு நிர்வாணமா நின்னு பேசிக்கிட்டு இருந்தான். அவனுடைய சுண்ணி இப்போ என் தொடுகையால, இன்னும் பெரிதாகி, நிமிர்ந்து நின்னது. ஆனா, அவன் ரொம்பச் சௌகரியமா இருந்த மாதிரி தெரிஞ்சுச்சு. நான் வெறும் ஜட்டியோட நின்னுகிட்டு, அவன் பேச்சைக் கேட்டேன். என் உடம்புல இருந்த வியர்வை, இப்போ பதட்டத்தால உறைஞ்சு போச்சு. அவனுடைய கையின் சூடு இன்னும் என் முலையிலும், சூத்துப் பிளவுகளிலும் ஒரு விதமான எரிச்சல உணர்த்திச்சு. நான் தொட்ட அந்தப் பிரமாண்டமான சுண்ணியை நினைச்சதுமே, என் ஜட்டிய தாண்டி ஈரத்தை அதிகமா உணர முடிஞ்சுச்சு.



Part 36:



அவன் சொல்லி முடிச்சு, ஒரு செகண்ட் கூட ஆகியிருக்காது, திடீர்னு கரண்ட் வந்துச்சு.

லிஃப்ட் light சட்டுன்னு பளிச்சுன்னு எரிஞ்சுச்சு. அதோட ஃபேனும் சத்தம் போட்டுச் சுத்த ஆரம்பிச்சுச்சு. அட! எவ்வளவு இதமா இருந்துச்சு—கடைசியில கொஞ்சம் காத்து! ஆனா, இந்த பிரகாசமான வெளிச்சம் எனக்குப் பெரிய ஆபத்தா இருந்துச்சு.

அந்த வெளிச்சம், என் மென்மையான, ஆரஞ்சு நிறத் தோலை, வெறும் சின்ன ஜட்டியோட இருந்த என் உடலை, என்னோட மென்மையான முலைய, என்னோட சூத்த, என்னோட எதுமே போடாத என் மொத்த உடம்பையும், பிரகாஷுக்கு அப்பட்டமா வெளிச்சம் போட்டு காட்டிச்சு. அவன் வாய் பிளந்து, என் அரை நிர்வாண உடம்பை வெறிச்சுப் பார்த்தான். என் முலைகளும், தொடைப் பிளவுகளும் இப்போ அவனுக்கு ரொம்பத் தெளிவா தெரிஞ்சுச்சு. எனக்கு ஒரே வெட்கமா போச்சு. என் உடம்புல இருந்த வியர்வை கூட இப்போ மினுமினுன்னு ஜொலிச்சுச்சு.

எந்தவிதமான யோசனையும் இல்லாம, என் உள்ளார்ந்த உணர்வு தூண்டுச்சு. அவன் தோள்கள்ல சும்மாப் போத்தியிருந்த என் ஊதாச் சேலைய வேகமாப் பிடிச்சு, ஒரே இழுப்பா இழுத்துப் பறிச்சேன். அந்தச் சேலையை இழுத்து, என் மார்பைச் சுத்தி, ஒரு துண்டு மாதிரி வேகமாச் சுத்தி மறைச்சுக்கிட்டேன்.

நான் அதைச் செய்த அதே நொடியில, லிஃப்ட் நான்காவது மாடில கதவைத் திறக்கத் தயாராகுச்சு. நான் பதட்டத்துல, அந்த பட்டனை வேகமா அடிச்சு, கதவு திறக்கிறத நிறுத்துனேன். அப்புறம், ஏழாவது மாடிக்குரிய பட்டனை அழுத்தினேன். லிஃப்ட் மறுபடியும் மேல நகர ஆரம்பிச்சுச்சு.

நான் அவனைப் பார்த்தேன். அவன் இன்னும் முழு நிர்வாணமா நின்னுட்டு இருந்தான். அவனுடைய சுண்ணி கடப்பாரை மாதிரி நீட்டிக்கிட்டு இருந்துச்சு, அதைப் பார்த்ததும் எனக்குள்ள ஏதோ ஆச்சு. ஆனா நான் கடவுள்கிட்ட, "கடவுளே, ப்ளீஸ், ஏழாவது மாடில யாரும் இருக்கக் கூடாது. எனக்கு அது போதும்!"னு மனசுக்குள்ள வேண்டிக்கிட்டேன். லிஃப்ட் அஞ்சைத் தாண்டி, அப்புறம் ஆறைக் கடந்துச்சு.

லிஃப்ட் போயிட்டு இருந்த வேகத்துல, அவன் அவசர அவசரமாத் தன்னோட பேன்ட்டை எடுத்து, தன்னுடைய பெரிய சுண்ணிக்கு மேல இழுத்துப் போட ட்ரை பண்ணான். அவன் சுண்ணி இன்னும் விறைப்பா இருந்ததால, பேன்ட் போடுறதுக்கு ரொம்பச் சிரமப்பட்டான். அவன் பேன்ட்டோட முன்பகுதி விறைப்பால் இறுக்கமாகி, வெளிப்படையாக் தெரிஞ்சுச்சு.

நான் வெறும் சேலையால என்னையச் சுத்தி மறைச்சுக்கிட்டு, இறுக்கமாப் பிடிச்சு நின்னேன். என்னோட சேலைக்குள்ள பாவாடை இல்ல, பிரா இல்ல, ஜாக்கெட் இல்ல, எதுவுமே இல்ல. நான் அதைச் சரியாப் போட்டுக்கிறதைப் பத்திக் கவலைப்படவே இல்ல. என் ஜட்டியும், என் மார்பைச் சுத்தியிருந்த சேலைத் துணியும் மட்டும்தான் இப்போ என்னோட ஆதாரம்.

லிஃப்ட் ஏழாவது மாடிய அடைஞ்சுச்சு. கதவு திறக்கப் போகுது. நான் கோபமான ரகசியக் குரல்ல, "எல்லாத்தையும் எடுத்துட்டு வா!"னு சொன்னேன்.

லிஃப்ட் கதவு விலக ஆரம்பிச்ச அந்த செகண்டில், நான் வேகமா வெளியப் பார்த்தேன். கடவுளுக்கு நன்றி, அங்க யாரும் இல்ல! எனக்கு நிம்மதியும் சந்தோஷமும் அதிகமாச்சு. என் உடம்புல இருந்த எல்லாப் பயமும் இப்போ விலகிச்சு. இப்போ எனக்குப் பிரகாஷைப் பத்திக் கவலையே இல்ல. நான் வேகமா ஓடினேன்.

என் உடம்பை மறைச்சிருந்த ஒரே துணியான சேலைய இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டு, அந்த லிஃப்ட்டை விட்டு வெளிய ஓடினேன். எங்க வீட்டை நோக்கி ஓடினேன். சாவி எடுத்து வேகமாத் திறந்து, அவன் வர்றதுக்காகக் கதவை லேசாத் திறந்து வச்சேன். நான் நேராப் படுக்கை அறைக்கு ஓடினேன். அங்க இருந்த என் பழைய, தளர்வான நைட்டி ஒன்ன எடுத்து, வேகமாப் போட்டுக்கிட்டேன்.

நான் டிரஸ் மாத்தினதும், திரும்ப வெளிய வந்தேன். பிரகாஷ் இப்பதான் அந்தப் பிரிண்டர் பெட்டியோட என் வீட்டுக்குள்ள நுழைஞ்சான். அவன் வெறும் பேன்ட் மட்டும் தான் போட்டிருந்தான். அவனுடைய பூல் (poolu) அந்த பேன்ட்ல புடைச்சுட்டு வெளியத் தள்ளியிருக்கிற மாதிரி தெரிஞ்சுச்சு. மீதி எங்களுடைய எல்லாத் துணிகளும்—என் பாவாடை, பிரா, ஜாக்கெட், அவனுடைய பிரீஃப், சட்டை—எல்லாமே அந்தப் பெட்டி மேல குவிஞ்சு கிடந்துச்சு.

அவன் உள்ள நுழைஞ்ச அடுத்த செகண்ட், அங்கேயே நில்லுன்னு சொன்னேன். நான் மெயின் கதவண்டப் போய், வெளிய காரிடாரை எட்டிப் பார்த்தேன். யாரும் இல்ல. இப்போதான் எனக்கு முழுசாப் பயம் போச்சு. அதனால, நான் வேகமா கதவைச் சாத்தி, பூட்டுனேன். இறுதியில, நான் முழுப் பாதுகாப்பா இருக்கிற மாதிரி உணர்வு வந்துச்சு.

இப்போ நாங்க ரெண்டு பேரும் என் வீட்டுக்குள்ள, அந்தச் சூட்டையும், வியர்வையையும், இச்சையையும் சுமந்துக்கிட்டு, ஒருவிதமான பரபரப்போட நின்னோம்.





Part 37:



கதவைத் சாத்தியதும், என் மனசு இப்போதான் கொஞ்சம் normal ஆச்சு. என் நெஞ்சு படபடன்னு அடிச்சுக்கிட்டது இப்பதான் கொஞ்சம் குறைஞ்சுச்சு. நான் டைம் பார்த்தேன். மணி இப்போ 12:40 ஆகி இருந்துச்சு. 'அட! ஒரு மணி நேரத்துக்கும் அதிகமா இவனோட அந்த லிஃப்ட்க்குள்ள மாட்டிட்டு இருந்தேனா?'ன்னு ஆச்சரியப்பட்டேன். இவ்வளவு நேரம் நாங்க என்னெல்லாம் பண்ணோம்னு ஒரு வினாடி மனசுல ஓடிச்சு. அந்த நினைப்பே என் உடம்ப சூடேத்துச்சு.

அவன் இன்னும் வெறும் பேன்ட்டோட நின்னுட்டு இருந்தான். அவனுடைய இடுப்புக்குக் கீழ, அந்தப் பேன்ட்ல விறைப்பு லேசா குறைஞ்சிருந்தாலும், அந்தத் துணிக்குள்ள ஒரு புடைப்பு தெரிஞ்சுச்சு. அதுக்கு மேல இருந்த பிரிண்டர் பெட்டியில, என் பிரா, ஜாக்கெட், பாவாடை, அவனுடைய ஜட்டி, சட்டைன்னு துணிக் குவியல் இருந்துச்சு.

அவனுடைய சட்டையில்லாத மேல் உடம்பும், கருத்த, ரோமங்கள் நிறைந்த, ஜிம் வொர்க் அவுட் செய்த உடலும் எனக்குத் தெளிவாத் தெரிஞ்சுச்சு. என் பார்வை அவனுடைய மார்பையும், கைகளையும் சுத்தி வந்துச்சு.

நான் என்ன பார்க்கிறேன்னு அவன் கவனிச்சான். உடனே பேச்ச ஆரம்பிச்சான், "மேடம், இத நான் எங்க வைக்கணும்?"

நான் என் புருஷன் ஆபீஸ் ரூம் பக்கமா வழியைக் காட்டி, "அங்க வச்சுடு"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் உள்ள போய் பெட்டியைக் கீழ வச்சுட்டுத் திரும்பி நின்னான். இப்போ அவன் விறைப்பு இன்னும் கொஞ்சம் குறைஞ்சு, பேன்ட்ல இருந்த புடைப்பு லேசாத் தணிஞ்சு இருந்துச்சு. ஆனா, அவன் என்னைய, நான் புதுசாப் போட்டிருந்த நைட்டி மேல ஒரு முறை ஸ்கேன் பண்ணிப் பார்த்தான். நானும் அவனுடைய மார்பு, கைகள், அப்புறம் அவனுடைய இடுப்புக்குக் கீழ இருந்த புடைப்புன்னு எல்லா இடத்தையும் மாறி மாறிப் பார்த்தேன்.

நாங்க ரெண்டு பேருக்கு நடுவுல ஒருவிதமான அமைதி நிலவுச்சு. அந்த அமைதியில, லிஃப்ட்க்குள்ள நடந்த எல்லாமே இப்போ வெளிச்சமா தெரிஞ்சுச்சு. நான் கண்ணால, 'என்ன பாக்குறீங்க?'ன்னு கேட்ட மாதிரி அவனைப் பார்த்தேன்.

அவன் உடனே தலையை லேசா ஆட்டி, "ஒண்ணும் இல்ல மேடம்"னு சொன்னான்.

அப்புறம் நான் பேச ஆரம்பிச்சேன், "ரொம்ப நன்றி பிரகாஷ், உதவிக்கு ரொம்ப நன்றி."

அவன், "பரவாயில்லை மேடம். நோ பிராப்ளம்"னு சொன்னான். அப்புறம் தயக்கத்தோட, "மேடம், எனக்குக் கொஞ்சம் தண்ணி கிடைக்குமா? ரொம்பத் தாகமா இருக்கு"ன்னு கேட்டான். அவன் குரல் ரொம்ப வரண்டு போயிருந்துச்சு.

எனக்கு உடனே உறைச்சுச்சு. லிஃப்ட்டுக்குள்ள ஏற்பட்ட புழுக்கத்தாலயும், வியர்வையிலயும் அவன் எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டிருப்பான்!

நான் உடனே, "சாரி"னு சொல்லி, "வா, முதல்ல ஃபேனுக்குக் கீழ வந்து நில்லு"ன்னு சொன்னேன். அவனை லிவிங் ரூம் பக்கம் கூட்டிட்டுப் போய், அங்க இருந்த ஃபேனை ஆன் பண்ணினேன். அந்தச் சுழற்சியில காத்து உடம்புல பட்டதும், அவனுடைய முகம் ஆசுவாசம் அடைஞ்சுச்சு. அப்புறம் கிச்சன் பக்கம் தண்ணி எடுக்க ஓடினேன்.

நான் ஓடும்போது, அவன் என்னையவே பார்த்தான். என்னோட நைட்டிக்குள்ள என் உடம்பு ஆடுறத அவன் ரசிச்சான். நான் அதப் கண்டுகாம போனேன். ஃப்ரிட்ஜிலிருந்து ஜில்லுன்னு இருந்த ஒரு லிட்டர் தண்ணி பாட்டிலை எடுத்துக்கிட்டு, அவன் கிட்ட வந்தேன்.

நான் திரும்பி வந்தப்போ, அவன் கண்ணிமைக்காம என்னையவே பார்த்தான். அவனுடைய பார்வை நைட்டியைத் துளைச்சு உள்ள பார்க்க ட்ரை பண்ணுச்சு. இறுதியில, நான் தண்ணி பாட்டிலை அவன் கிட்டக் குடுத்தேன்.

அவன் தண்ணியைக் குடிக்க ஆரம்பிச்சான். அவன் ஒரு மிருகம் மாதிரி, வேகமா, இரைச்சலோட தண்ணியைக் குடிச்சான். தண்ணி பாட்டிலை முழுசா வாயில வச்சு, அண்ணாந்து வேகமா குடிக்கும்போது, தண்ணி அவனுடைய மார்புல வழிஞ்சு, வயித்துல ஓடுச்சு. அந்த நீர் துளிகள் அவனுடைய கருத்த ரோமங்கள் மேல வழிஞ்சு, கீழ போறத நான் ரசிச்சுப் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன்.

அவன் அந்த ஒரு லிட்டர் பாட்டிலை பத்து செகண்டுல முழுசா முடிச்சான். குடிச்சு முடிச்சு, பெருமூச்சு விட்டு, தன்னுடைய நாவை உதட்டுல வச்சு நக்கினான். அவன் பாட்டிலைத் திருப்பிக் குடுத்துட்டு, "ரொம்ப நன்றி மேடம்"னு சொன்னான்.

நான், "பரவாயில்லை"னு சொல்லிட்டு, பாட்டிலை வாங்கி, அதுல மிச்சம் இருந்த தண்ணியைக் குடிச்சேன். அவன் வாய் வச்சு குடிச்சதையே என்னைய அறியாம குடிச்சேன், but நான் வாய் வச்சு குடிக்கல. அந்தப் பாட்டிலை அவனும் நானும் மாத்தி மாத்திக் குடிச்சது எங்களுக்கு நடுவுல இருந்த பழக்கத்தை அதிகமாக்குச்சு. அந்த புழுக்கமும், தாகமும் இப்போதான் கொஞ்சம் தணிஞ்சுச்சு. நாங்க ரெண்டு பேரும் இப்போ தண்ணீர் குடிச்ச திருப்தில ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்தோம்.



Part 38:



அவன் என்னையவே பார்த்தான். அவன் பார்வை என்னையச் சுத்திட்டு இருந்துச்சு. அவனுடைய கண்ணு என் நைட்டியின் ஒவ்வொரு மடிப்பையும் ஊடுருவிப் பார்க்க ட்ரை பண்ணுச்சு.

அவனப் பார்க்கப் பாவமா இருந்துச்சு. அந்தச் சட்டையும் வியர்வையால முழுக்க நனைஞ்சு, பிசுபிசுன்னு இருந்துச்சு. அவன் அந்த ஈரமான சட்டையைப் போட்டுக்கிட்டு, கிளம்பத் தயாரானான். அவன் அக்குள்களில் இருந்த வியர்வை ஈரமும், இறுக்கமான சட்டைத் துணியும் எனக்குத் தெளிவாத் தெரிஞ்சுச்சு.

நான் மறுபடியும் அவன்கிட்ட, "Thanks பிரகாஷ், பார்த்துப் போ"னு சொன்னேன்.

அவன், "சரி மேடம்"னு சொல்லிட்டு, வேகமா என் வீட்டை விட்டு வெளிய போனான். நான் கதவை மெதுவாச் சாத்தி, லாக் பண்ணினேன்.

அவன் போனதும், நான் சோஃபால சாய்ஞ்சு உக்காந்தேன். என் கண்களை மூடினேன். ஆனா, என் கண் முன்னாடி அந்தக் கருநாகம் தான் தெரிஞ்சுச்சு. அது எப்படி விறைப்பா நிமிர்ந்து நின்னுச்சு, நான் எப்படி அவன் மேல விழுந்தேன், நான் எப்படி அதைப் பிடிச்சேன், அது எப்படி என் வாய் பக்கத்துல இருந்துச்சுனு... எல்லா ஞாபகமும் என் மனசுல ஓடிச்சு. அந்தச் ஞாபகத்துலயே நான் அப்படியே தூங்கிப் போயிட்டேன்.

எப்படி நான் சோஃபாலயே தூங்கிப் போனேன்னு எனக்கே தெரியல. திடீர்னு என் போன் சத்தம் கேட்டு, விழிச்சு எழுந்தேன். என் அம்மா கூப்பிட்டாங்க. பேசி முடிச்சுட்டு, டைம் பார்த்தேன். மணி இப்போ 2:30. 'ஐயோ!'ன்னு என்னைய நானே திட்டிக்கிட்டேன். கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை மணி நேரம் தூங்கிட்டேன்.

எனக்கு குளிக்கணும் போல இருந்துச்சு. வியர்வையும், லிஃப்ட்ல நடந்த நிகழ்வுகளும் என்னைய ஏதோ பண்ற மாதிரி இருந்துச்சு. அதனால, நான் எழுந்து என் பெட்ரூமுக்குப் போனேன். அங்க இருந்த என் சேலைய எடுத்தேன். அப்புறம், என் துணிகளை எடுக்க, புருஷன் ஆபீஸ் ரூமுக்குள்ள போனேன்.

அந்தப் பிரிண்டர் பெட்டி மேல என் துணிகள் குவிஞ்சு கிடந்துச்சு. என் பாவாடை, பிரா, ஜாக்கெட் பக்கத்துல, அவனுடைய ஜட்டியும் சேர்ந்து கிடந்தது. அதைப் பார்த்ததுமே, நான் ஒரு நிமிஷம் அப்படியே உறைஞ்சு போயிட்டேன்.

அந்த ஜட்டியை என்ன செய்யறதுன்னு எனக்குத் தெரியல. ஆனா, அதைப் பார்த்ததும் மறுபடியும் எனக்கு அவனுடைய ஆண்மை, அந்தப் பெரிய சுண்ணி, அதோட சைஸ்—எல்லாமே ஞாபகம் வந்துச்சு. என் மனசுல எந்தவிதமான எண்ணமும் இல்லாம, என் கை தானாகவே அவனுடைய ஜட்டியை நோக்கிப் போச்சு.

அது புதுசா இல்ல. அங்கங்க சின்னச் சின்ன ஓட்டைகள் கூட அதுல தெரிஞ்சுச்சு. நான் அதை எடுத்துப் பார்த்தேன்.

அந்த ஜட்டிய என் கையில எடுத்ததும், மறுபடியும் அதே உணர்வு வந்துச்சு—லிஃப்ட்ல அவனுடைய சுண்ணியை நான் கெட்டியாப் பிடிச்ச அதே உணர்வு! அந்த நினைவு என்னைய மறுபடியும் கிளர்ச்சியடைய செஞ்சுச்சு. என்னையறியாமலே, என் கை என் ஜட்டி மேல போச்சு. நான் ஒரு முறை மெதுவாத் தேய்ச்சேன்.

அப்புறம் எனக்குத் திடீர்னு அந்த ஜட்டியை முகர்ந்து பார்க்கணும்னு தோணுச்சு. நான் அதை என் மூக்குக்குப் பக்கத்துல கொண்டு போனேன். அடேயப்பா! அது ரொம்ப கடும் வாசனையா இருந்துச்சு—வியர்வை, கெட்டியான ஆண் வாசனை, அதுல கொஞ்சம் சிறுநீர் வாடையும் கூட கலந்து இருந்துச்சு.

அந்த வாடை எனக்குச் சிறு குமட்டலைக் குடுத்துச்சு. ஆனா, ஒருவிதத்துல அந்த வாடை என்னைய ஏதோ பண்ணுச்சு. அந்த வாசனை எனக்கு ஒருவிதமான திருட்டு இன்பத்தைக் குடுத்துச்சு.

normal ஆயிட்டேன். இந்த மாதிரி யோசனைகள் எல்லாம் தப்புன்னு என் மனசு சொல்லுச்சு. நான் எல்லாத் துணிகளையும் (என் துணிகள், அவனுடைய ஜட்டி உட்பட) எடுத்து ஒன்னாச் சேர்த்து, வாஷிங் மெஷின்ல போட்டேன். அதுல நிறைய வியர்வையோட, அவனுடைய வாடையும் சேர்ந்து இருந்துச்சு.

நான் குளிக்கிறதுக்காகத் தயாரானேன். ஆனா, என் மனசுல இன்னும் அந்தச் கருநாகமும், அவனுடைய ஜட்டியோட நினைப்பும் சுத்தி சுத்தி வந்துச்சு.

[Punidhan]

Hotttt soooooooooooo hotttt

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் சூடான பதிவு அதிலும் லிஃப்ட் உள்ளே மின்சாரம் வருவதற்கு முன் பவி பிரகாஷ் ஆண்குறி விறைப்பு தன் கையால் பிடித்து கொண்டு அவள் மனதில் படபடப்பை சொல்லியது மிகவும் தத்ரூபமாக இருந்தது. பின்னர் மின்சாரம் வந்து தன் உடல் அழகை பிரகாஷ் கண்டு அவளும் பிரகாஷ் உடல் அழகை கண்டு ரசித்து சொல்லியது மிகவும் அற்புதமாக இருந்தது. பின்னர் வீட்டிற்கு வந்து இயல்பான உரையாடல் கொண்டு சென்று நன்றாக உள்ளது.

பின்னர் பவி தூங்கி எழுந்து உடன் அவனின் உள்ளாடைகளை கண்டு அவளின் பெண்மை பொங்கி வழிந்து சொல்லி அதற்கு பிறகு பிரகாஷ் ஜட்டி மோர்ந்து பார்த்து அந்த இன்பத்தை சொல்லியது மிகவும் எதார்த்தமாக தெளிவாக இருந்தது

[yazhiniram]

Part 39:



நான் குளிக்க ஆரம்பிச்சேன். எனக்குச் சுடு தண்ணி வேண்டாம். அந்த லிஃப்ட்க்குள்ள இருந்த புழுக்கத்தால, நான் ஜில்லுன்னு குளிர்ந்த தண்ணியில குளிக்கணும்னு நெனச்சேன். ஒவ்வொரு சோப்புத் தண்ணியும் என்னோட வியர்வையையும், அந்தப் புழுக்கத்துல நான் பட்ட அவஸ்தையையும் என் உடம்புல இருந்து கழுவி எடுத்துச்சு. குளிச்ச பிறகும், எனக்குள்ள ஒருவிதமான உணர்ச்சியும், கிளர்ச்சியும் லேசா இருந்துட்டே இருந்துச்சு. என் மனசுல இன்னும் அந்தச் சூடான நிமிடங்கள் ஓடிட்டுதான் இருந்துச்சு.

ஒரு வழியா, கொஞ்ச நேரத்துக்கு அப்புறம், நிம்மதியா குளிச்சுட்டு வந்து, நான் மஞ்சள் நிறச் சுடிதார் போட்டேன். நான் போட்டிருந்த அந்தச் சுடிதார் மெலிசா, உடம்போட ஒட்டி, என் உடலமைப்பை அழகா எடுத்து காட்டிச்சு. எனக்குள்ள இருந்த குற்ற உணர்வு கொஞ்சம் மறைஞ்சு, இப்போ நான் புத்துணர்ச்சியோட இருந்தேன்.

அப்போ என் போன்ல அலாரம் அடிச்சுச்சு. இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல என் பையன் ஸ்கூல்ல இருந்து வந்துடுவான். நான் கண்ணாடி முன்னாடிப் போய் என்னையப் பார்த்தேன். என் முகம் புத்துணர்ச்சியோட அழகாகத் தெரிஞ்சுச்சு. வழக்கம்போல மேக்கப் எதுவும் போடல. குளிச்சதால, என் முடியை லேசாப் பின்னி விட்டுட்டு, மீதிய ஃப்ரீ ஹேரா விட்டேன். என்னோட தோல் அந்த மஞ்சள் சுடிதார்ல பளிச்சுன்னு தெரிஞ்சுச்சு.

நான் என் பையனைப் பிக்கப் பண்றதுக்காகக் கீழ இறங்கிப் போனேன்.

நான் கேட் பக்கத்துல போனபோது, பிரகாஷ் அங்க நின்னுக்கிட்டு, என்னையவே பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். அவன் அதே யூனிஃபார்ம்ல இருந்தான். அவனுடைய கண்ணு என்னையத் துரத்துறத என்னால உணர முடிஞ்சுச்சு.

நான் அவனைப் பார்த்ததும், லேசா சிரிச்சேன். என்னுடைய அந்தச் சிரிப்பு, லிஃப்ட்டுக்குள்ள நடந்த எல்லாத்தையும் ஞாபகப்படுத்திச்சு.

என் சிரிப்பைப் பார்த்ததும், அவனுடைய முகம் சட்டென்று பிரகாசமாச்சு. அவன் முகத்துல ஒரு ஆசை கலந்த உணர்ச்சி தெரிஞ்சுச்சு. நான் எதுவும் பேசல. அவனைத் தாண்டி, ஸ்கூல் வேனுக்காகக் காத்திருந்தேன்.

சிறிது நேரத்துல என் பையன் வந்தான். நான் அவனைப் பிக்கப் பண்ணிட்டு, மறுபடியும் அவனைப் பார்த்து சிரிச்சேன். அவனும் பதிலுக்குச் சிரிச்சான். அந்தச் சிரிப்பு, இப்போ நான் அவனைப் பார்த்து முறைக்காம, அவன் ஸ்டாக் பண்றது எனக்குப் பிடிக்குதுன்னு காமிக்கிற மாதிரி இருந்துச்சு. நாங்க ஒரு ரகசிய உடன்படிக்கைய செஞ்ச மாதிரி எனக்குத் தோணுச்சு.

நான் பையனைக் கூட்டிக்கிட்டு, மறுபடியும் லிஃப்ட்ல ஏறினேன். நாங்க லிஃப்ட்டுக்குள்ள ஏறுனதும், என் மொபைல்ல ஒரு வாட்ஸ்அப் நோட்டிஃபிகேஷன் வந்துச்சு. நான் அதைப் பார்க்காம, வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன்.

வீட்டுக்கு வந்ததும், என் பையனுக்குச் சாப்பாடு ஊட்டிவிட்டேன். அப்புறம் வழக்கம்போலப் பொழுது போச்சு. பையனை அழைச்சுக்கிட்டுப் பார்க்குக்குப் போனேன். கொஞ்ச நேரம் அங்கச் செலவு செஞ்சுட்டுத் திரும்ப வந்தோம். நானும் என் பையனும் டின்னர் சாப்பிட்டுட்டு, கார்த்திக்காகக் காத்திருந்தோம்.

ஆனா, இன்னைக்குக் கார்த்திக் கொஞ்சம் சீக்கிரமா, மணி 8:20-க்கே வீட்டுக்கு வந்துட்டான்.

அவனும் என் பையனும் கொஞ்ச நேரம் விளையாடினாங்க. அப்புறம் நான், "தூங்குற டைம் ஆச்சு"னு சொன்னதும், என் பையன் தூங்கப் போனான்.

கார்த்திக்காக டின்னர் ஏற்பாடு செஞ்சு, அவனைச் சாப்பிடக் கூப்பிட்டேன். அவன் டின்னரை முடிச்சுட்டு, "இப்போ அந்தப் பிரிண்டரை செட் பண்ணிடுறேன்"னு சொன்னான். இந்த நினைப்பு எனக்குள்ள ஒரு சலிப்பைக் குடுத்துச்சு. 'சே, இந்த ஒரு பிரிண்டரால இன்னைக்கு எவ்வளவு ஹங்கமா நடந்துச்சு!'

அந்தச் சிந்தனையோட நான் சேனலை மாத்தி, ஏதோ ஒரு சீரியல் பார்க்க ஆரம்பிச்சேன். ஆனா, என் மனசு முழுக்க, அந்த லிஃப்ட் நிகழ்வுதான் ஓடிட்டு இருந்துச்சு. நான் இப்போ சோஃபால உக்காந்திருக்கேன். பிரகாஷோட வியர்வை வாடை, அவனுடைய தொடுகை, அவனுடைய அந்த கருப்புப் பாம்பு—எல்லாமே ஞாபகம் வந்துச்சு.

சில நிமிஷங்கள்ல, கார்த்திக் வெளிய வந்தான். "இன்ஸ்டாலேஷன் முடிஞ்சிச்சு. அந்தப் பெட்டிய நாளைக்குத் தூக்கிப் போட்டுடு"னு என்கிட்ட சொன்னான். நான், "சரி"ன்னு சொன்னேன்.

அவன் வந்து என் பக்கத்துல உக்கார வந்தான். நான் அவன் கிட்ட நெருங்கிப் போக ட்ரை பண்ணினேன். லிஃப்ட்ல இருந்த கிளர்ச்சியால என் உடம்பு இப்போ ஒரு சுண்ணி வேணும்னு தேடிச்சு.

ஆனா, அவன் என்னை கண்டுக்காம இருந்தான். என் கிட்ட வராம, தள்ளி உக்காந்து, "பவி, சாட்டர்டே வரைக்கும் வெயிட் பண்ணு. எனக்கு மூட் இல்ல. ஒர்க் டென்ஷன்"னு சொன்னான்.

அவனுடைய இந்தச் சலிப்பான பதில் எனக்குப் பெரிய ஏமாற்றத்தைக் குடுத்துச்சு. எனக்கு ரொம்பக் கோபம் வந்துச்சு. "இவ்வளவு நடந்தும், இவனுக்கு இன்னும் வேலை டென்ஷனா? எப்போ பார்த்தாலும் இவனுக்கு work மட்டும் தான் முக்கியம், எனக்கும் ஃபீலிங் இருக்குறது தேவையே இல்லை, என்ன மனுஷன் இவன்!"னு மனசுக்குள்ள திட்டிக்கிட்டேன். அவனுடைய புறக்கணிப்பு என் மனசைக் கஷ்டப்படுத்துச்சு. அதனால, நான் மேற்கொண்டு ட்ரை பண்ணல, அவனுக்கு இடைவெளி குடுத்தேன்.

அவன் என்னையப் படுக்கைக்குத் தூங்கக் கூப்பிட்டான். ஆனா, நான், "நீங்க போய்த் தூங்குங்க. நான் மதியம் தூங்கிட்டேன். அதனால தூக்கம் வரல. சீரியல் பார்த்துட்டு அப்புறம் வரேன்"னு சொன்னேன். அவன் அதைப் பத்திக் கவலைப்படாம, உள்ளே போய் படுத்துட்டான்.

கார்த்திக் உள்ளே போனதும், நான் சோஃபால உக்காந்து, மெதுவா என் தொடையைத் தடவிப் பார்த்தேன். இப்போ என் மொத்த கவனமும் அந்த வாட்ஸ்அப் நோட்டிஃபிகேஷன் மேல போச்சு. லிஃப்ட்ல இருந்து வெளிய வந்ததும் அடிச்ச அந்த மெசேஜ் என்னவா இருக்கும்? அது பிரகாஷா தான் இருக்கணும்னு என் மனசுல ஒரு உந்துதல். நாளைக்கு என்ன நடக்கப் போகுதுங்கிற ஒருவிதமான ஆவலோட சோஃபால சாய்ஞ்சு உக்காந்தேன்.



Part 40:



கார்த்திக் தூங்கப் போனதும், நான் சோஃபால உக்காந்து, என் சீரியலைப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். ஆனா, என் கவனம் மொத்தமும் மொபைல் மேலதான் இருந்துச்சு. என் மனசு, பிரகாஷ் அனுப்பியிருக்க வாட்ஸ்அப் மெசேஜைப் பார்க்கச் சொல்லித் துடிச்சுச்சு.

திடீர்னு என் மொபைல் லேசா டிங்னு சத்தம் குடுத்துச்சு. நான் உடனே என்னோட போன்-அ எடுத்தேன். அது பிரகாஷ் அனுப்பின மெசேஜ்தான். நான் வேகமா அந்தச் சத்தத்தை வைப்ரேஷன் மோட்ல போட்டுட்டு, வாட்ஸ்அப்பைத் திறந்தேன்.



அங்க இரண்டு படிக்காத மெசேஜ்கள் இருந்துச்சு. அவன் அனுப்பியிருந்தான்:

"மேடம், இந்தச் சுடிதார்ல நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க. ?" (அதுக்குக் கீழ ஒரு சின்ன லவ் ஸ்மைலி இருந்தது.)

"Good night madam."

அந்த லவ் ஸ்மைலியைப் பார்த்ததும், என் நெஞ்சுல ஒரு சின்னப் படபடப்பு வந்துச்சு. அவன் என்னை அழகா இருக்கேன்னு சொன்னதுல, என் ஈகோவுக்கு ஒரு திருப்தி. ஆனா, அந்தச் சுடிதார்ல என் முலைகளும் வளைவுகளும் தெரிஞ்சத அவன் கூர்ந்து கவனிச்சிருக்கான்ங்கிறது எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு. அப்புறம் அது என்ன லவ் ஸ்மைலி? எனக்குக் கோவம் வரணும், ஆனா வரல. அந்த ஸ்மைலியே எனக்குள்ள ஒரு சின்னச் சிரிப்பைத் தூண்டுச்சு.

நான் அந்த மெசேஜ்களைப் பார்த்ததும், என் மனசுல ரெண்டு எண்ணங்கள் ஓடிச்சு:

ஒரு மனம்: "மறுப்புக் குரல் கொடுக்காதே. அவன இத்தோட நிறுத்து. இது தப்பு."

மறு மனம்: கார்த்திக் என்னை படுக்கைக்கு வரச் சொன்னான், ஆனா மேட்டர் பண்றதுக்கு அவன் இன்ட்ரஸ்ட் காட்டலனு மறுத்ததாலும், என் உடம்பு இப்போ திருப்தி தேடிச்சு. அது, பிரகாஷோட சுண்ணியை ஞாபகப்படுத்தி, "ரிப்ளை பண்ணு, சும்மாப் பேசுடீ. பேசத் தான போற"ன்னு என்னையத் தூண்டிச்சு.

அந்த இரண்டாம் மனசு ஜெயிச்சுச்சு. நான் ரிப்ளை செஞ்சேன்:

"Good night."

ரொம்ப சாதாரணமான, சலிப்பான ஒரு பதில். அதிகமாப் பேச விருப்பமில்லாத மாதிரி, வெறும் 'குட் நைட்' மட்டும் அனுப்பி, நான் ஒரு தடையை ஏற்படுத்த ட்ரை பண்ணினேன்.

நான் மெசேஜை அனுப்பிச் சில விநாடிகள்லயே, அது ப்ளூ டிக் ஆகிச்சு. அவன் ஆன்லைன்லதான் இருந்தான். உடனே அடுத்த மெசேஜை அனுப்பினான்.

சில விநாடிகள்ல என் போன் லேசா வைப்ரேட் ஆச்சு. நான் மெசேஜைத் திறந்தேன்.

"இன்னும் தூங்கலையா? சாப்டாச்சா மேடம்?"

இப்போ நான் என்ன பதில் சொல்லணும்? மறுபடியும் ரிப்ளை பண்ணலாமா, இல்ல இத்தோட நிறுத்திக்கலாமான்னு மனசுக்குள்ள ஒரு சண்டை நடந்துச்சு. நான் ஏற்கெனவே கிளர்ச்சியான மனநிலையில இருந்ததாலும், என் உள் உணர்வு திரும்பவும் ஜெயிச்சுச்சு.

நான் மெதுவா டைப் செஞ்சேன்:

"சாப்டேன். நீ சாப்டியா?"

அவன் கிட்ட ஒரு நண்பனைப் போல, அதே சமயம் அதிக அனுமதி கொடுக்காமப் பேசுற மாதிரி என் பதிலை வச்சேன். நான் ஏன் அவனோட பேச ட்ரை பண்றேன்னு ஒரு குற்ற உணர்வு லேசாத் தொட்டுச்சு.

அவன் உடனே ரிப்ளை பண்ணான்:

"ஆமா மேடம், இப்பதான் என் டியூட்டி முடிஞ்சு வீட்டுக்குப் போனேன். அம்மா சமைச்ச சாப்பாட்டச் சாப்ட்டேன்."

அவன் தன்னுடைய அன்றாட விஷயங்களைப் பேசுறது, என்னைய இன்னும் சௌகரியமா ஃபீல் பண்ண வச்சுச்சு. நான் அடுத்த கேள்வி கேட்டேன்:

"லக்கி ஃபெல்லோ. நல்ல டின்னரா?"

நான் இப்போ இயல்பு நிலைக்கு வந்துட்டேன்.

ஒரு நிமிஷத்துல அவன் பதில் வந்துச்சு. அந்தப் பதில் என் பதட்டத்தை அதிகமாக்குச்சு:

"ஆமா மேடம், இன்னைக்கு எனக்கு ஒட்டுமொத்தமாவே ஒரு லக்கி டே."

என் மனசுக்குள்ள சின்னதா ஒரு அபாய மணி அடிச்சுச்சு. 'ஏன் லக்கி டே?' இது லிஃப்ட் நிகழ்வைப் பத்திதான் பேசுறான்னு எனக்குத் நல்லாத் தெரியும்.

நான் அப்பாவியா இருக்கிற மாதிரி காட்டிக்கிட்டு, பதில் கேட்டேன்:

"ஓ, நல்ல சாப்பாடு அதனாலதான் லக்கியா?"

அவன் உடனே பதில் சொன்னான்:

"ஆமா மேடம், நல்ல சாப்பாடு, அப்புறம் இன்னும் நிறைய."

இன்னும் நிறையன்னா என்ன? என் மனசு துடிச்சுச்சு. லிஃப்ட் கதவுகள் திறந்ததுல இருந்து அவன் கண்ணு என் உடம்பை எங்கெல்லாம் துரத்துச்சு, நான் எப்படி அவன் மேல விழுந்தேன்னு எல்லாத்தையும் நான் ஞாபகப்படுத்தினேன். ஆனா, நான் அதை வெளிக்காட்டல:

"என்ன இன்னும் நிறைய?"

சில நிமிஷங்கள் அவன் கிட்ட இருந்து பதில் வரல. என் போன் திரும்ப வைப்ரேட் ஆச்சு. இப்போ அவன் வெளிப்படையாப் பேச ஆரம்பிச்சான்.

"இன்னைக்கு லக்கி டே மேடம், லிஃப்ட்க்குள்ள மாட்டுனது, அது என்னோட வாழ்க்கையில மிகச் சிறந்த நேரம்."

அவன் எதைச் சொல்றான்னு எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு. அவன் நடந்ததையும், அவன் மேல விழுந்து தொட்டதையும் தான் 'லக்கி டே'ன்னு குறியீடா சொல்றான். நான் அவனை ஊக்குவிக்க விரும்பல. ஏன்னா, நான் இப்போ வீட்டுக்குள்ள, என் புருஷன் இருக்குற நேரத்துல இருக்கேன். இது ரொம்ப ஆபத்தானது.

நான் ஒரு கண்டிப்பான குரல்ல, என் பதிலை அனுப்பினேன்:

"என்ன சொல்ற? அந்த லிஃப்ட் சூட்டுல, அந்தப் புழுக்கத்துல பட்ட பாடுதான் உன்னோட லக்கி டேவா?"

நான் அவனுடைய சமிக்ஞையைப் புறக்கணிக்க ட்ரை பண்ணினேன். ஆனா, என் மனசு உள்ளுக்குள்ள, அவன் இன்னும் கொஞ்சம் துணிஞ்சு பேச மாட்டானான்னு எதிர்பார்த்துச்சு. நான் போனை என் மார்புல வச்சுட்டு, அவன் பதிலுக்காகக் காத்திருந்தேன்.

[yazhiniram]

Part 41:



நான் ஸ்க்ரீனையே வெறிச்சுப் பார்த்தேன். பெட்ரூம்ல கார்த்திக் தூங்கிட்டு இருந்த அமைதிக்கும், என் நெஞ்சுக்குள்ள நடக்குற படபடப்புக்கும் ரொம்பப் பெரிய சண்டை நடந்துட்டு இருந்துச்சு. ஒரு பயம், ஒரு பரபரப்பு—ரெண்டும் கலந்து மனசுக்குள்ள ஓடிட்டு இருந்துச்சு. நான் என் மூச்சைக் கட்டுப்படுத்த ட்ரை பண்ணினேன்.

என் போன் டக்குனு வைப்ரேட் ஆச்சு.

பிரகாஷ்: மேடம், புழுக்கத்துக்காக இல்லை. அது ஒரு நரகம்னு தெரியும். ஆனா, என் தேவதையோட ஒரு மணி நேரத்துக்கும் அதிகமா இருந்தேன்ல, அதுக்காகத்தான் மேடம்.

நான் ஒரு பெரிய மூச்சு விட்டேன். இவன் திருந்தவே மாட்டான். இவனுக்கு நான் எந்த அளவுக்கு தைரியம் கொடுத்துட்டேன்னு இப்பதான் எனக்கு உரைச்சுச்சு.

நான் சிரிச்சுக்கிட்டே பதில் டைப் பண்ண ஆரம்பிச்சேன். என் உதட்டுல ஒரு சின்னச் சிரிப்பு தெரிஞ்சுச்சு. அதுல ஒருவிதமான திருட்டுச் சந்தோஷம் இருந்துச்சு.

பவித்ரா: ஓஹோ! யாரு உன் தேவதை?

நான் 'சென்ட்' பட்டன அழுத்தினேன். என் மனசுக்குள்ள, அவன் என்ன சொல்லப் போறான்னு எனக்குத் நல்லாத் தெரியும். ஆனாலும், அவன் வாயால அதைக் கேட்கணும். அவன் என்னையப் புகழ்ந்து புகழ்ந்து பேசணும்னு என் மனசுக்குள்ள ஒரு ஆசை வந்துச்சு. என் புருஷன்கிட்ட இருந்து கிடைக்காத பாராட்டு இவன்கிட்ட இருந்து கிடைக்கும்னு நெனச்சேன்.

சில செகண்டுகள்ல, அவன்கிட்ட இருந்து பதில் வந்துச்சு.



பிரகாஷ்: மேடம், உங்களுக்குத் தெரியாதா? அவங்க எல்லா விதத்துலயும் பெர்ஃபெக்ட்—அவங்களோட அழகு, அவங்களோட பேச்சு, அவங்களோட அக்கறை. அவங்க பெர்ஃபெக்ட்.

நான் ஸ்க்ரீனையே உற்றுப் பார்த்தேன். அவங்கன்னும், அவங்களோடன்னும் பேசுறது அவனோட அடக்கமான ஒரு நடிப்புன்னு எனக்குத் தெரிஞ்சுச்சு.

நான் இன்னும் கொஞ்சம் அவனைச் சீண்டலாம்னு நெனச்சேன். கொஞ்சம் விளையாட்டுத்தனமாகவும், சவால் விடுற மாதிரி ஒரு குரல்லயும் அடுத்த மெசேஜை அனுப்பினேன்:

பவித்ரா: யாரு உன் தேவதைன்னு எனக்குத் தெரியாது. நீ சொல்லு. யாராவது சினிமா நடிகையப் பத்திப் பேசுறியா? இந்த மாதிரி விளையாட்டுலாம் என்கிட்ட வெச்சுக்காம நேரடியா சொல்லு பிரகாஷ்.

நான் நடித்தேன். ஒரு ஒருத்தனைக் கட்டுப்படுத்தும் பவர் கிடைக்கிறதுல எனக்கு ஒரு புதுவிதமான சந்தோஷம். நான் அவனுக்காக வெயிட் பண்ணினேன்.

சில நிமிஷங்கள்ல, இன்னொரு மெசேஜ் வந்துச்சு.

பிரகாஷ்: மேடம், நீங்கதான் என் தேவதை.

என் இதயமே பறக்க ஆரம்பிச்சுச்சு. என் ஜட்டிக்குள்ள ஒரு சூடான கிளர்ச்சி அப்புறம் லேசா ஒழுகுற மாதிரி ஒரு ஃபீலிங் வந்துச்சு. இந்த உணர்வு ஒரு செக்யூரிட்டிக்காக வருதான்னு நெனச்சப்போ, எனக்குள்ள ஒரு குற்ற உணர்வு லேசாத் தொட்டுப் போச்சு.

நான் சோஃபால மாத்தி உக்கார ட்ரை பண்ணினேன், அந்த ஃபீலிங்ஸ்ஸை மறைக்க நெனச்சேன். எனக்கு நானே அந்த உணர்வ மறைக்க நெனச்சேன்.

நான் அவனுக்கு ரிப்ளை பண்ணல, எனக்குப் பிடிக்கலைங்கிற மாதிரி காட்டணும்னு நெனச்சு ரிப்ளை பண்ணாம விட்டேன். ஆனா, அவன் டைப் பண்றதக் காட்டுற அந்த மூணு புள்ளிகளைப் பார்த்தேன். அவன் என்ன மெசேஜ் அனுப்புவான்னு எனக்கு ஒரு ஆர்வம் அதிகமாச்சு. என் மனசுக்குள்ள ஒரு சின்னச் சத்தம்: 'இன்னும் கொஞ்சம் அவனைப் பேச விடு.'

சில நிமிஷங்கள்ல, இன்னொரு மெசேஜ் வந்துச்சு.

பிரகாஷ்: மேடம், ஏன் ரிப்ளை பண்ணல? நீங்க என் மனசுல இருக்கிறதாலதான், எனக்கு நீங்க ஒரு மகாராணி மாதிரி.

அவன் கையில இருந்த எல்லா டெக்னிக்குகளையும் யூஸ் பண்ணான். அவன் என்னைய 'மகாராணி'ன்னு சொன்னான். இதுவரைக்கும் கார்த்திக் ஒரு நாளும் என்னைய ராணி மாதிரி ட்ரீட் பண்ணதில்ல. அதனால, இந்த வார்த்தைகள் என் மனச ரொம்பப் பாதிச்சுச்சு.

நான் டைப் பண்ண ஆரம்பிச்சேன், ஆனா நான் அந்தக் கோட்டைய உடைக்கக் கூடாதுன்னு நெனச்சேன்.

பவித்ரா: பிரகாஷ், நான் ஒருத்தருக்கு மனைவி, கல்யாணம் ஆனவ. நான் எப்படி உன் தேவதையாக முடியும்? பகல் கனவு காணாத.

நான் அனுப்பினேன். மனசுக்குள்ள, அவன் பேசுறது எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருந்தது. எனக்கு கார்த்திகிட்ட இருந்து கிடைக்க வேண்டிய எல்லா கவனத்தையும் இவன்கிட்ட இருந்து நான் வாங்கிட்டு இருந்தேன், அது எனக்குப் பிடிச்சிருந்தது.

சில செகண்டுகள்ல, என் போன் மறுபடியும் 'டிங்'னு சத்தம் குடுத்துச்சு.

பிரகாஷ்: மேடம், நீங்க என்ன சொன்னாலும், எனக்கு நீங்கதான் என் தேவதை. நீங்க கல்யாணம் ஆனவங்கன்னாலும், எனக்குக் கவலையில்ல.

அது என் புண்டைக்குள்ள இன்னொரு துடிப்பைக் குடுத்துச்சு. என்ன ஒரு சந்தோஷம்! அவன் என்மேல இவ்வளவு ஆசை வெச்சிருக்கான்னு நெனச்சப்போ எனக்குள்ள ஒருவிதமான திருப்தி.

நான் டைப் பண்ண ஆரம்பிச்சேன், வழக்கம்போல அவனுக்கு ஒரு நல்ல புத்திமதி சொல்ற மாதிரி:

பவித்ரா: நீ இன்னும் கல்யாணம் பண்ணல. போய், கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. உன்னை விட ரொம்ப அழகான பொண்ணு உனக்குக் கிடைப்பா. அப்புறம் இப்படிப் பேச மாட்ட.

நான் அனுப்பினேன்.

சில செகண்டுகள்ல, மறுபடியும் ஒரு 'டிங்'.

பிரகாஷ்: நான் கல்யாணம் பண்ணாலும், நீங்க மட்டும்தான் என் தேவதையா இருப்பீங்க மேடம்.

அவ்வளவுதான்! அதைப் படிச்சதும், நான் அவன் வார்த்தைகளுக்காக விழுந்துட்டேன். அவனுடைய வார்த்தைகள் என்னையச் சுத்தி ஒரு சூடான போர்வை மாதிரி போர்த்திக்கிச்சு—கார்த்திக் குடுக்கத் தவறுன ஒரு ஆறுதல் அது. இவன் பேசும்போது, எனக்குள்ள ஒருவிதமான பெண்மை உணர்வு அதிகமாச்சு. இவன் ஒரு செக்யூரிட்டிங்கிறதக்கூட நான் மறந்துட்டேன்.

நான் வேகமா டைப் பண்ணினேன், அவனை மறுபடியும் அவனோட இடத்துல வைக்க ட்ரை பண்ணினேன்.

பவித்ரா: அது ரொம்பப் பெரிய பொய். நடிக்காத.

பிரகாஷ்: மேடம், நான் பொய் சொல்லல. நான் சொல்ற எல்லாமே என் மனசுல இருந்து வர்றது. உங்களப் பத்தி நெனக்காம என்னால இருக்கவே முடியல.

பவித்ரா: நீ உன் எதிர்காலத்தப் பத்தியும், குடும்பத்தப் பத்தியும் நெனக்கணும்.

பிரகாஷ்: நான் என் எதிர்காலத்தப் பத்திதான் நெனச்சுட்டு இருக்கேன் மேடம். ஏன்னா, இப்போ என் தேவதை தினமும் அப்பார்ட்மென்ட்க்குள்ள வந்து போறத என்னால பாக்க முடியுது. நீங்க மட்டும்தான் இப்போ என்னோட ஒரே மோட்டிவேஷன்.

பவித்ரா: ரொம்பக் கஷ்டமான விஷயத்தைச் சொல்ற. என் மேல இவ்வளவு பிரஷர் குடுக்காத.

பிரகாஷ்: இது பிரஷர் இல்ல மேடம். இதுதான் உண்மை. நீங்க ரொம்ப பெர்ஃபெக்ட் மேடம். நாளைக்குக் காலை வரைக்கும் நான் செகண்டுகளை எண்ணிட்டு இருக்கேன்.



பவித்ரா: ஏன்? மறுபடியும் என்னைய வெறிச்சுப் பார்க்கவா?

பிரகாஷ்: ஆமாம் மேடம். மன்னிச்சுக்கோங்க, ஆனா என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல. உங்க அழகு, உங்க நடை... எல்லாமே பெர்ஃபெக்ட்.

பவித்ரா: என் நடையா? என் நடையில என்ன பிரகாஷ்?

பிரகாஷ்: மேடம், நீங்க நடக்கும்போது, உங்க சேலை அசையுது... எல்லாமே அழகா அசையுது. என்னால அத விளக்கவே முடியல. ஆனா, அது எனக்கு... ரொம்பச் சந்தோஷத்தைக் குடுக்குது.

அவன் எதைச் சொல்றான்னு எனக்குத் தெரியும். அவன் என் சூத்தப் பத்திதான் பேசுறான்—சேலையில அது எப்படித் தெரிஞ்சுச்சு, நான் நடக்கும்போது லேசா அது எப்படி ஆடுச்சுன்னு. என் புண்டை என் ஜட்டிக்குள்ள ஒரு கூச்சமான, சூடான துடிப்பைக் குடுத்துச்சு. அவன் என் நடையை ரசிக்கிறான்னு நெனச்சப்போ, நான் இன்னும் அழகா நடக்க ட்ரை பண்ணணும்னு எனக்குள்ள ஒரு ஆசை வந்துச்சு.

பவித்ரா: நீ ரொம்ப நாட்டிபாய் பிரகாஷ்.

பிரகாஷ்: உங்களுக்கு மட்டும்தான் மேடம். மத்த எல்லார்ட்டயும் நான் நல்லவன் தான்.

பவித்ரா: எனக்குச் சந்தேகம் தான்.

பிரகாஷ்: யாரைக் கேட்டாலும் தெரியும் மேடம். நான் நல்லவன் தான். ஆனா, நீங்க என்னையப் பைத்தியக்காரனாக்கிட்டீங்க.

பவித்ரா: நீ நடிக்காத. லிஃப்ட் குலுங்குனப்போ என்ன நடந்துச்சுன்னு உனக்குத் தெரியும். நீ நல்லவன் இல்ல.

அவன் உடனே பதில் அனுப்பினான்.

பிரகாஷ்: சாரி மேடம். அந்தப் printer பெட்டிக்காக நான் பயந்தேன். நீங்க கீழ விழுந்துடக் கூடாதுன்னுதான் உங்களப் பிடிச்சேன். மத்ததெல்லாம்... அது ஒரு விபத்து. என் கைகள் தெரியாம படக்கூடாத இடத்துல பட்டிருச்சு.

அவனுடைய கை எங்கிருந்துச்சுன்னு அவன் மறுக்கவே இல்லை. என்மேல எந்த அளவுக்கு ஆசை இருந்தா, ஒரு விபத்தால நடந்த விஷயத்தக்கூட அவன் மறக்காம பேசுவான்னு நெனச்சப்போ எனக்குள்ள ஒருவிதமான கிளர்ச்சி.

பவித்ரா: விபத்தா இருந்தாலும் இல்லன்னாலும், நீ பெண்களோட எல்லைகளை எப்படி மதிக்கணும்னு தெரிஞ்சுக்கணும் பிரகாஷ். ஒரு கல்யாணம் ஆன பொம்பளைகிட்ட, விபத்தால கூட தொடுறதுக்கோ, வெறிச்சுப் பார்க்குறதுக்கோ ஒரு பொம்மை இல்ல.

நான் அனுப்பினேன். நான் எவ்வளவு உயர்ந்தவ, நீ எவ்வளவு கீழானவன்னு நான் அவனுக்கு உணர்த்த ட்ரை பண்ணினேன்.

பிரகாஷ்: மேடம், நான் நூறு தடவை மன்னிப்புக் கேட்டுக்கிறேன். ஆனா, தயவு செஞ்சு நம்புங்க, நீங்க என் மேல விழுந்தப்போ, என் உடம்பு முழுக்க ஒரு கரண்ட் பாஞ்சுச்சு. அப்படி ஒரு உணர்வ நான் இதுவரைக்கும் அனுபவிச்சதே இல்ல.

பவித்ரா: இப்போ நீ என்ன சொல்ல ட்ரை பண்ற?

பிரகாஷ்: நான் உங்களப் பத்தி நெனக்காம இருக்க முடியலன்னு சொல்ல ட்ரை பண்றேன். எனக்குத் தூக்கம் வரல. மத்தியானம் வெளிச்சம் சரியில்ல, அந்த லிஃப்ட்ல உங்க முகத்தைக் கூட சரியாப் பார்க்க முடியல. அதனால உங்க அழக நான் இப்போ, வெளிச்சத்துல தெளிவாப் பார்க்கணும். நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க மேடம். உங்கள இப்போ பார்க்க முடியுமா மேடம்?

நான் அந்த ரெக்வெஸ்ட்டை வெறிச்சுப் பார்த்தேன். அவன் ஒரு போட்டோ கேட்பான் போல. அவன் என்னைய இப்போ பார்க்கணும்னு ஆசைப்பட்டான். என் உடம்புல ஃபீலிங்ஸ் அதிகமாச்சு. என்னால 'ஆமா'ன்னு சொல்ல முடியல. என்னால போட்டோ அனுப்பவும் முடியாது. ஆனா, சும்மா 'இல்ல'ன்னு சொன்னா, இந்த விளையாட்டு முடிஞ்சுடும்.

பவித்ரா: நீ ரொம்ப அதிகமா ஆசைப்படுற பிரகாஷ். நான் தூங்கப் போறேன்னு சொன்னேன்.

பிரகாஷ்: ஆனா மேடம், எனக்குத் தூக்கம் வரல. ஒரே ஒரு தடவை பார்க்கணும். ப்ளீஸ் மேடம். ஒரு தடவை மட்டும் பார்த்துட்டு, உடனே டெலிட் பண்ணிடுவேன். சத்தியம்.

பவித்ரா: நான் உனக்குப் போட்டோ அனுப்ப மாட்டேன். கேட்கிறத நிறுத்து. இது ரொம்பத் தப்பான விஷயம்.

பிரகாஷ்: ஓகே மேடம். நான் போட்டோ கேட்கல. ஆனா, நீங்க இப்போ என்ன டிரஸ் போட்டுருக்கீங்கன்னு சொல்ல முடியுமா?

(அவன் விடவே மாட்டான். போட்டோ வேண்டாம்னு சொல்லிட்டு, இன்னும் தனிப்பட்ட விஷயத்தைக் கேட்க ஆரம்பிச்சுட்டான், ஆதாரம் இல்லாத மாதிரி.)

பவித்ரா: அது உனக்குத் தேவையில்லாத விஷயம் பிரகாஷ்.

பிரகாஷ்: ப்ளீஸ் மேடம். இங்க ரொம்ப அமைதியா இருக்கு, தூக்கமே வரல மேடம்.

பவித்ரா: இப்போ நைட்டி போட்ருக்கேன். இப்போ என்னைத் தனியா விடு.



Part 42:



கடைசியா நான் அனுப்பின மெசேஜ்... ஐயோ, அது எனக்குப் பெரிய ஏதோ தப்பு பண்ணுறமோங்கிற உணர்வைக் கொடுத்துச்சு. ராத்திரிக்குன்னு ஒரு இதமான துணி போட்டிருக்கேன், ஃபிரீயா இருக்கேன்னு ஒத்துக்கிட்ட மாதிரி ஆகிடுச்சு. என் உடம்பு, என்னோட டிரஸ்ஸோட டீட்டெய்ல்ஸ் அவனுக்குக் கொடுத்துட்ட மாதிரி மனசுக்குள்ள ஒரு குழப்பம். 'நான் சுதந்திரமா இருக்கேன்'னு அவன்கிட்ட மறைமுகமா ஒத்துக்கிட்ட மாதிரி ஒரு பீலிங்.

பவித்ரா: சரி. நைட்டிதான் போட்டிருக்கேன். இப்போ என்னை தனியா விடு.

போனை எடுத்து சோஃபால வச்சேன். அவன் கிட்ட இருந்து அடுத்தடுத்து, இன்னும் பெர்சனல் டீட்டெய்ல்ஸ் கேட்டு மெசேஜ்கள் வரிசையா வரும்னுதான் நெனச்சேன். அவனை ப்ளாக் பண்ணத் தயாரா இருந்தேன். நெஞ்சு படபடன்னு அடிச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு. ஆனா... கொஞ்ச நேரம் அமைதியா இருந்துச்சு. ஒரு நிம்மதியான அமைதி.

அப்புறம், டக்குனு டிங்னு சத்தம்.

பிரகாஷ்: தேங்க்ஸ் மேடம். நைட்டி... அது உங்களுக்கு சௌகரியமா இருக்குதா? அது காட்டன் துணியா மேடம்?

அவனுக்கு எதுக்கு இவ்வளவு டீட்டெய்ல்ஸ் எல்லாம்னு டென்ஷன் தான் ஆச்சு. 'என்ன இது? ஏன் என்னோட சௌகரியம் உனக்கு முக்கியம்? நீ வெறும் செக்யூரிட்டிதானே?'—இப்படித்தான் என் மனசுக்குள்ள ஓடிச்சு. அவன் என்னையப் பத்தி யோசிக்கிறான்ங்கிறது ஒரு பக்கம் சந்தோஷமா இருந்தாலும், இந்த நேரத்துல இப்படிப் பேசுறது ரொம்பத் தப்புன்னு இன்னொரு பக்கம் பயம் பிடிச்சுச்சு. அதனால நான் பதில் அனுப்பினேன்:

பவித்ரா: நீ ஏன் இதைக் கேக்குற? உனக்கு ஏன் கவலை?

பிரகாஷ்: மேடம், இந்தக் சம்மர் வெயிலுக்கு காட்டன் துணிதான் ரொம்ப நல்லது. என் தேவதை புழுக்கம் இல்லாம கஷ்டப்படக் கூடாதுன்னு நான் நெனக்கிறேன். உங்களை நெனச்சு எனக்கு ரொம்பப் பயமா இருக்கு.

எனக்கு உடம்பெல்லாம் ஏதோ மாதிரி ஒரு உணர்வு பரவிச்சு. அவன் தன்னோட அக்கறைய வெளிப்படுத்துற மாதிரி, நான் லிஃப்ட்ல பட்ட வேதனையை ஞாபகப்படுத்தி, இது ஒரு உண்மையான பந்தம் மாதிரி காட்ட ட்ரை பண்ணினான். அவன் பேச்சு நல்லாதான் இருந்துச்சு. நான் மத்தியானம் பட்ட அந்த அவஸ்தைய அவன் மறக்கலங்கிறது ஒருவித சந்தோஷமான சுகத்தைக் கொடுத்துச்சு.

பவித்ரா: சரி, அது பருத்தி துணிதான். இப்போ பேசுறதை நிறுத்துங்க.

பிரகாஷ்: அது ஒரு நல்ல மெட்டீரியல் இல்ல மேடம், ஃப்ரீயா இருக்கும்? லைட் கலரா மேடம்?

நான் இப்போ என்ன சொல்றதுன்னு யோசிச்சேன்: 'நான் வெள்ளை கலர்னு சொன்னா, கண்டிப்பா அந்த லைட் ட்ரான்ஸ்பரென்ட் துணிக்குள்ள என் உடம்பு எப்படித் தெரியும்னு அவன் ஆழமா கற்பனை பண்ணுவான். அதுவும் இல்லாம, லிஃப்ட்ல நான் ப்ளவுஸ் இல்லாம இருந்தது, அவனுக்குத் தெரியும். இதை அவன் கற்பனை பண்ணா, எனக்கு ஏதோ பண்ணும்னு தோணுச்சு!' அதனால அவனுக்கு எதுவுமே தெரியக் கூடாது. ஆனா, நான் இப்போதே அவனுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமா இடம் கொடுக்க ஆரம்பிச்சுட்ட மாதிரி மனசுக்குள்ள ஒரு பீலிங்.

பவித்ரா: கேக்குறதை நிறுத்து பிரகாஷ். நான் நைட்டி போட்டிருக்கேன்னு சொன்னது போதும்.

பிரகாஷ்: சரி, சரி, மேடம். மன்னிச்சுக்கோங்க. இதுக்கு மேல உங்க டிரஸ்ஸப் பத்தி நான் கேட்க மாட்டேன். என் மகாராணி நல்லாத் தூங்கணும்னு மட்டும்தான் நான் நெனச்சேன்.

மகாராணி! அந்த வார்த்தை, நான் கஷ்டப்பட்டு கட்டி வச்சிருந்த என் தடுப்பணையை மொத்தமா உடைச்சுடுச்சு. கார்த்திக் ஒரு நாளும் என்னைய ராணின்னு கூப்பிட்டது இல்ல. அவனுக்குத் தேவை வீட்டை பாத்துக்க ஒரு மனைவி மட்டும்தான். ஆனா இந்த செக்யூரிட்டி என்னைய மகாராணின்னு போற்றிப் பேசுறான். அவன் வார்த்தைக்கு நான் மயங்கிட்டேன்ன்னு எனக்கே தெரிஞ்சுச்சு.

பவித்ரா: நீ இப்படி மெசேஜ் பண்ணிக்கிட்டே இருந்தா, என்னால நல்லாத் தூங்க முடியாது பிரகாஷ்.

பிரகாஷ்: எனக்கு தூக்கம் வரல மேடம். உனக்கு தூக்கம் வருதா? இங்க ரொம்ப போர் அடிக்குது மேடம்.

பவித்ரா: எனக்குத் தூக்கம் வருது ஆனா நீ என்னை தூங்க விட மாட்டேங்குற. அதுவும் இந்த நேரத்துல வேற யாருக்கூடயும் நான் பேச விரும்பல.

பிரகாஷ்: நான் வேற ஆள் இல்ல மேடம். நான் உங்க செக்யூரிட்டி. இன்னிக்கு உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணுனேன் அப்புறம், என் வியர்வையைத் துடைக்க நீங்க உங்க துணிகளைக் கொடுத்தீங்க, அப்போதான் உங்க உண்மையான அன்பைப் பார்த்தேன்.

அவன் மறுபடியும் அந்த துணி விஷயத்தைக் கொண்டு வந்தான்—அதாவது என் அம்மணத்த நன்றி சொல்ற மாதிரி மறைச்சுப் பேசினான். லிஃப்ட்ல அவன் என் உடம்பை தொட்டதப் பத்திதான் பேசுறான். வெட்கமான உணர்வு என் உடம்பெல்லாம் பரவிச்சு. என் தொடை ரெண்டும் இறுக்கமா அழுத்திக்கிச்சு. 'அவன் என்னை உரிமையாத் தொட்டதை ஒப்புக்க வைக்க ட்ரை பண்றான்'னு எனக்குப் புரிஞ்சுச்சு.

பவித்ரா: அது வெறும் பச்சாதாபம் (pity) மட்டும்தான் பிரகாஷ்.

பிரகாஷ்: எனக்கு அது பச்சாதாபம் இல்ல மேடம். அது உங்க அக்கறை. நான் உங்க உண்மையான முகத்தைப் பார்த்தேன். அந்த அழகான முகத்துக்குப் பின்னாடி இருக்கிற அன்பான மனசப் பார்த்தேன்.

பவித்ரா: (அவன் என் அழகை மட்டும் புகழல, என் குணத்தையும் புகழ ட்ரை பண்றான். ரொம்பத் திட்டம் போட்டுப் பேசுறான்.) உண்மையான நான் தூங்கிட்டு இருக்கேன். இப்போ இருக்கிறது வெறும் சோர்வான மனம் மட்டும்தான்.

பிரகாஷ்: இந்தச் சோர்வான உங்களோட மனத எனக்கு ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாப் பிடிச்சிருக்கு மேடம். ஏன்னா, இந்தச் சோர்வான மனம் கொண்ட நீங்கதான் இப்போ என்கூடப் பேசிட்டு இருக்கீங்க. அகைன் ஒரு புகழ்ச்சியா பேச ஆரம்பிச்சான், அண்ட் எனக்கே ஒரு தெளிவையும் கொடுத்தது அவனோட இந்தப் பேச்சு.

பவித்ரா: நீ ரொம்பத் தைரியமா பேசுற. இப்படிப் பேசிக்கிட்டே இருந்தா வேலைய இழந்துடுவ. நான் கம்ப்ளைன்ட் பண்ணுவேன்.

பிரகாஷ்: நான் என் வேலைய இழப்பேன், ஆனா நான் உங்களை இழக்க மாட்டேன் மேடம். நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்க மேடம். நீங்கதான் என்னைத் தைரியமாப் பேச வைக்கிறீங்க.

நான் இந்த பேச்சை மாத்த ட்ரை பண்ண நெனச்சேன், அதனால திசை திருப்பினேன்:

பவித்ரா: அப்போ சொல்லு, நீ ஏன் இந்த வேலையில சேர்ந்த? நீ ராணுவத்துல சேர நெனச்சதா சொன்னியே?

பிரகாஷ்: ஆமாம் மேடம். என்னோட உயரம் ரொம்ப குறைவா இருந்ததுனால என்னைய ஏத்துக்கல. இப்போ, என்னோட வேலை உங்களைப் போல அழகானவங்கள பாதுகாக்குறதுதான். உங்களுக்கு சேவை செய்றதுதான். நான் உங்களுக்காக இருக்கிற ஒரு காவலனா இருக்கேன் மேடம்.

பவித்ரா: (அவன் தன்னோட பக்தியை என் கால்ல வைக்கிறான். அது ஒரு விதமான உணர்வா இருந்துச்சு.) எனக்கு உன் பாதுகாப்பு தேவையில்ல பிரகாஷ்.

பிரகாஷ்: வேணும் மேடம். என்னோட பாதுகாப்பு முக்கியம் மேடம், ஆனா, எல்லாரும் வேலைக்குப் போனப்ப, என் ராணிய யாரு பாத்துக்கிறது? நான் தான். நான் இப்போ உங்க கட்டிடத்தை பாதுகாத்துக்கிட்டு இருக்கேன்.

பவித்ரா: நீ இப்போ எனக்கு மெசேஜ் பண்ணிட்டு இருக்க. நீ எதையும் பாதுகாக்கல.

பிரகாஷ்: நான் என் மனசப் பாதுகாத்துட்டு இருக்கேன் மேடம். உங்களை ரொம்ப மிஸ் பண்ணாம இருக்கத்தான். உங்க சின்ன டிபி (DP) போட்டோவ பார்க்காம என்னால இருக்கவே முடியல. அது ரொம்பச் சின்னதா இருக்கு. அந்தச் சோர்வான மனசோட என்கூடப் பேசிக்கிட்டு இருக்கிற உங்களோட, ஒரு போட்டோவ எனக்குக் கிடைக்குமா மேடம்?

பவித்ரா: (அய்யோ! மறுபடியும் போட்டோவப் பத்தியே பேச ஆரம்பிச்சுட்டான். திரும்பித் திரும் பி அதையே கேக்குறான்.) நான் சொன்னேன்ல, போட்டோ இல்ல. கேக்குறதை நிறுத்து. நான் உன்னை ப்ளாக் பண்ணுவேன்.

பிரகாஷ்: ஓகே, ஓகே மேடம். போட்டோ வேண்டாம். நான் இனி கேட்க மாட்டேன்.

பவித்ரா: நல்லது.

பிரகாஷ்: ஆனா மேடம், நீங்க அன்னைக்கு சாயங்காலம் அந்த ஆரஞ்சு நிறச் சேலை கட்டிட்டு வந்தீங்களே, அதுல மல்லிகைப்பூவ வெச்சு...

பவித்ரா: ஓ, அதப் பத்தி என்ன?

பிரகாஷ்: எனக்கு சாமி மாதிரி தோணுச்சு மேடம். நீங்க கோயில்ல இருந்து வர்ற தேவதை மாதிரி இருந்தீங்க. நான் குனிஞ்சு, உங்க கால்ல விழுவனுன்னு நெனச்சேன். நீங்க ரொம்பச் பியூர் மேடம்.

(என் உடம்பு மறுபடியும் சிலிர்த்துச்சு. நான் விரும்பிப் போடுற அந்த மல்லிகைப்பூவ கூட அவன் கவனிச்சிருக்கான். ஆனா அவனோட வார்த்தைகள் என் ஆசைய தீ வெச்சு எரிக்க ஆரம்பிச்சுச்சு.)

பவித்ரா: நீ இப்போ ரொம்ப மரியாதையாப் பேசுற. அது நடிக்குற மாதிரி இருக்கு.

பிரகாஷ்: இல்ல மேடம். அது உண்மைதான். உங்க மதிப்பையும், உங்க கலாச்சாரத்தையும் நான் மதிக்கிறேன். ஆனா... (அந்த டாட் டாட் வச்சு வந்த மெசேஜ், என் வயித்துல ஒரு படபடப்பைக் கொடுத்துச்சு.)

பிரகாஷ்: ...ஆனா, உங்க உள்ளுக்குள்ள இருந்த நெருப்பையும் நான் இன்னிக்குப் பார்த்தேன் மேடம். குளிர்ந்த காத்து தேவைப்பட்ட அந்த அழகான, காட்டுத்தனமான நெருப்பை பார்த்தேன்.

பவித்ரா: (அவன் நான் ஜாக்கெட்டோட கொக்கியக் கழட்டினதப் பத்திதான் பேசுறான். சேலைக்கு அடியில சிக்கித் தவிச்ச அந்த பொண்ண அவன் பார்த்திருக்கான்.) அது வெறும் வெயிலுக்காகவும், லிஃப்ட்டுக்குள்ள இருந்த புழுக்கத்துக்காகவும் தான் பிரகாஷ். எனக்கு மூச்சுத் திணறிச்சு. உங்களுக்கு தினமும் அந்தக் குளிர்ந்த காத்த கொடுக்கிற ஆள் நானா இருக்க மாட்டேனானு நெனச்சேன். நீங்க மூச்சுத் திணறக் கூடாது, குளிர் காத்துக்காக ஏங்கக் கூடாது. நீங்க சுதந்திரமா இருக்கணும்னு தான் மேடம் பேசுறேன்.

(என் கன்னங்கள் சிவந்துச்சு. வெக்கத்தால என் முகமெல்லாம் பிரகாசமா ஆச்சு.)

பவித்ரா: நீ இன்னிக்கு பார்த்த, எல்லாமே தற்செயலா நடந்தது. அது ஃபுல்லா இருட்டா இருந்தது, யாரும் எதுவும் பாத்துருக்க முடியாது. அதை கன்ஃபியூஸ் பண்ணாம இரு, இப்படி எல்லாம் திங்க் பண்ணாத, அதுதான் பிரச்னையே. (என் மனசுக்குள்ள, அவன் எல்லாத்தையும் நிர்வாணமா பார்த்ததை ஒத்துக்க முடியாம, நான் இப்படிப் பேசினேன்.)

பிரகாஷ்: அது ஆக்சிடெண்டா இருந்தாலும் பிரச்னை இல்ல மேடம். அது எனக்குக் கிடைச்ச பரிசு. அந்த இருட்டுல நான் நிலாக்களப் பார்த்தேன். இப்போ என்னால வேற எதையும் நெனச்சுக் கூட பாக்க முடியல மேடம்.

[yazhiniram]

வணக்கம் நண்பர்களே, என்னோட “அவள் இதயத்தின் மொழி” கதையை இதுவரைக்கும் பொறுமையா, ஆர்வமா படிச்சிட்டு வந்த எல்லாருக்கும் ஒரு பெரிய நன்றி.

ஆனா, இப்போ நான் ஒரு முக்கியமான முடிவை உங்ககிட்ட சொல்ல வேண்டியிருக்கு. இந்தக் கதையோட அடுத்த பகுதிய, அதாவது Part 42-க்கு மேல, இப்போதைக்கு நான் தற்காலிகமா நிறுத்திக்கலாம்னு இருக்கேன்.

ஏன் இந்த முடிவு?

• பார்வையாளர்கள் குறைவு: நான் இவ்வளவு தூரம் தமிழ்ல, ரொம்ப எமோஷனலா, நீங்க விரும்புற மாதிரி எழுதினாலும், இந்தக் கதைக்குக் கிடைக்கிற வரவேற்பும், கமெண்ட்ஸ்-ம் (Comments) ரொம்பக் கம்மியா இருக்கு.
  
• ஆர்வமின்மை: author ku, அவங்க எழுதுறதை நிறைய பேர் படிக்கிறாங்க, ரசிக்கிறாங்கன்னு தெரிஞ்சாதான் அடுத்த கட்டத்துக்குப் போக ஒரு உத்வேகம் கிடைக்கும். ஆனா, இங்கே அந்த ஆர்வம் குறைவா இருக்கிறதுனால, இதுல மட்டும் நேரத்தை வீணடிக்க விரும்பல.
  

என்ன நடக்கப் போகுது?

இப்போதைக்கு, இதே கதையை ஆங்கிலப் பகுதியில (English Section) தொடர்ந்து எழுதலாம்னு முடிவு பண்ணியிருக்கேன். ஆங்கிலப் பகுதியில, இந்தக் கதையோட முதல் சீசன் (Season 1) ஏற்கனவே முடிஞ்சிருச்சு. உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தா, நீங்க அங்கே சீசன் 2-வை தொடர்ந்து பார்க்கலாம்.


தமிழ் வாசகர்களுக்கு ஒரு வார்த்தை:
உண்மையிலேயே, இந்தக் கதை எழுதுறது எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருந்தது. உங்களுக்காக இயல்பா, நம்ம பேசுற பாணியில, பவித்ராவோட உணர்வுகளைக் கொண்டு வர்றதுல ஒரு பெரிய சந்தோஷம் இருந்தது.
இப்போதைக்கு நிறுத்தினாலும், எதிர்காலத்துல கண்டிப்பா திரும்பவும் தமிழ்ல கதை எழுதுவேன். இப்போதைக்கு, இந்தக் கதை இங்கே முடிஞ்சதுக்கு மன்னிக்கவும்.
உங்க ஆதரவுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி!

[karthikhse12]

நண்பா மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் பவி மற்றும் பிரகாஷ் உரையாடல் எந்தவொரு இடத்திலும் இயல்பு மாறாமல் அப்படியே எதார்த்தமாக சொல்லியது மிகவும் அற்புதமாக இருந்தது.

நீங்கள் கதை தொடர்ந்து எழுத வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

கண்டிப்பாக நீங்கள் வந்து கதையின் ஒவ்வொரு நாளும் உங்கள் வேலை இடைவெளியில் கதை தமிழ் எழுதி அதை பதிவு செய்வதற்கு நீங்கள் எடுக்கும் சிரமத்தை நன்றாக அறிகிறேன். தயவுசெய்து வாசகர் ஆகிய என் வேண்டுகோள் மட்டுமே நீங்கள் தொடர்ந்து கதை எழுதி முடிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

[Punidhan]

Beautiful teasing and flirting. Hopefully you will continue here.

[Vijay42]

வணக்கம் நண்பர்களே, என்னோட “அவள் இதயத்தின் மொழி” கதையை இதுவரைக்கும் பொறுமையா, ஆர்வமா படிச்சிட்டு வந்த எல்லாருக்கும் ஒரு பெரிய நன்றி.

ஆனா, இப்போ நான் ஒரு முக்கியமான முடிவை உங்ககிட்ட சொல்ல வேண்டியிருக்கு. இந்தக் கதையோட அடுத்த பகுதிய, அதாவது Part 42-க்கு மேல, இப்போதைக்கு நான் தற்காலிகமா நிறுத்திக்கலாம்னு இருக்கேன்.

ஏன் இந்த முடிவு?

• பார்வையாளர்கள் குறைவு: நான் இவ்வளவு தூரம் தமிழ்ல, ரொம்ப எமோஷனலா, நீங்க விரும்புற மாதிரி எழுதினாலும், இந்தக் கதைக்குக் கிடைக்கிற வரவேற்பும், கமெண்ட்ஸ்-ம் (Comments) ரொம்பக் கம்மியா இருக்கு.
  
• ஆர்வமின்மை: author ku, அவங்க எழுதுறதை நிறைய பேர் படிக்கிறாங்க, ரசிக்கிறாங்கன்னு தெரிஞ்சாதான் அடுத்த கட்டத்துக்குப் போக ஒரு உத்வேகம் கிடைக்கும். ஆனா, இங்கே அந்த ஆர்வம் குறைவா இருக்கிறதுனால, இதுல மட்டும் நேரத்தை வீணடிக்க விரும்பல.
  

என்ன நடக்கப் போகுது?

இப்போதைக்கு, இதே கதையை ஆங்கிலப் பகுதியில (English Section) தொடர்ந்து எழுதலாம்னு முடிவு பண்ணியிருக்கேன். ஆங்கிலப் பகுதியில, இந்தக் கதையோட முதல் சீசன் (Season 1) ஏற்கனவே முடிஞ்சிருச்சு. உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தா, நீங்க அங்கே சீசன் 2-வை தொடர்ந்து பார்க்கலாம்.


தமிழ் வாசகர்களுக்கு ஒரு வார்த்தை:
உண்மையிலேயே, இந்தக் கதை எழுதுறது எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருந்தது. உங்களுக்காக இயல்பா, நம்ம பேசுற பாணியில, பவித்ராவோட உணர்வுகளைக் கொண்டு வர்றதுல ஒரு பெரிய சந்தோஷம் இருந்தது.
இப்போதைக்கு நிறுத்தினாலும், எதிர்காலத்துல கண்டிப்பா திரும்பவும் தமிழ்ல கதை எழுதுவேன். இப்போதைக்கு, இந்தக் கதை இங்கே முடிஞ்சதுக்கு மன்னிக்கவும்.
உங்க ஆதரவுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி!

என்ன நண்பா ....வாசகர்களுக்காகவா எழுதுறீங்க?  தமிழில் சூப்பரா எழுதும் நீங்க நேரம் கிடைக்கும்போது  தமிழிலும் ,ஆங்கிலத்திலும் எழுதுங்க.

Xosspy தமிழ் தளத்தில் தமிழில் எழுதும் சுதந்திரம் வேறு எந்த மொழியில் எழுதும்போது இருக்குதா நண்பா?

பவித்ராவின் இதயத்தின் மொழி தமிழில் எழுதும்போது இயற்கையாக இருக்கிறது நண்பா ...தொடர்ந்து எழுதுங்கள் இடையில் விட்டுவிட்டு செல்லவேண்டாம்.
ஒரு வாரத்திற்கு 2 Episode எழுதுங்க ...அந்தரங்கத்தை எல்லா இடத்திலும் எல்லோரிடமும் பகிர முடியாதே இந்த மாதிர் காமகதை தளத்தில்தான் பகிர முடிகிறது இதுவும் ஒருவகை Meditation தான்.

இங்கு 100 பேருக்கு பிடித்தது போல் எழுத முடிந்தாலும் அந்த கதையை படித்தாலும் கருத்துக்களை பகிரும் பொறுமை,நேரம் கிடைப்பதில்லை கருத்துக்கள் அதிகம் வரவில்லை என்பதற்காக இடைநிறுத்தாதீங்க. 

வாசகர்கள் எங்களுக்கு ஒரு எழுத்தாளர் பிடித்த கதையை தொடர்ந்து எழுதுகிறார் என்பதே பெரிய மகிழ்ச்சிதான்.
எல்லோருக்கும் கதை,கட்டுறை,கவிதை எழுதும் திறமை இருப்பதில்லையே இருந்தாலும் பொதுவெளியில் எழுதி தொடர முடிவதில்லை Xossipy தளத்தில் 8 வருடங்களுக்கு எத்தனை எழுத்தாளர்கள் வந்து கதை எழுத தொடங்கி பாதியிலே நிற்கிறார்கள் கற்பனை இல்லாமல் சிலபேர் Comments வரலனு பலபேர் இடைநிறுத்தி சென்று விட்டார்கள் அந்த வரிசையில் நீங்களும் செல்ல வேண்டாம்.
திருமதி நிஷா கதை முடிந்து 1 1/2 ஆண்டுகள் கடந்தாலும் சீனு- நிஷா வின் உரையாடல்களை படிக்க இப்பொழுதும் ஆர்வமாக இருக்கும் அதுபோல பல கதைகள் மனதில் கதை & எழுத்தாளர் மனதில் பதிந்து இருக்க உங்க கதையும் அமையட்டுமே .

தொடர்ந்து தமிழிலும் எழுதுங்க நண்பா உங்க அவள் இதயத்தின் மொழி தமிழ் Version கற்பனைக்கு தடை போகாதீங்க.

அப்புறம் உங்க விருப்பம் நண்பா கட்டாயம் இல்லை.....