Adultery அவள் கணவன் செய்த தவறு (Completed)

[Sanjjay Rangasamy]

Excellent. She is punishing murali or krishnan or both?

[intrested]

செமயா எழுதி இருக்கீங்க..

படிச்சு யாரும் கை போடாம இருக்க வாய்ப்பே இல்லை..

வித்தியாசம் வித்தியாசம்

அதுவும் நீச்சல் குளம் டேபிள் உள்ள இருந்து செம...

அப்படியே புருஷன புண்*யில் இருந்து கஞ்* கிளீன் பண்ண வச்சு

அதாவது என்ன தொடணும் னா வந்து கிளீன் பண்ணுனு டிமாண்ட் பண்ணி செய்ய வைக்கணும்

[Chandru33]

Durga ode inthe revenge kalanthe kaama attam veriya irukku thala.....aduthu ava enna panne porananuh ninaikke² semmaiya irukku......unge aduthe update kaaga aavalaa wait pannurom

[Chennai Veeran]

Nice update.

Murali is like a sadist and only aim is to fuck and humiliate durga and her husband. Now her affair is known to the office members. They will not respect her husband. it is what she wants. After fucking and using her, murali will dismiss durga husband from the job and start looking for another woman. only magesh will come to her rescue. krishnan will commit suicide.

[intrested]

Nice update.

Murali is like a sadist and only aim is to fuck and humiliate durga and her husband.  Now her affair is known to the office members. They will not respect her husband. it is what she wants. After fucking and using her, murali will dismiss durga husband from the job and start looking for another woman. only magesh will come to her rescue. krishnan will commit suicide.

No no
He face more humiliation 
And caged
Last castrated

[Royal enfield]

Super super brother

[Shrutikrishnan]

மணி ராத்திரி பன்னெண்டு நாப்பது.


கிருஷ்ணன் அந்த ஹால்ல சோபால உக்காந்திருந்தான். கெஸ்ட் ரூம்ல குட்டிப் பையன் நல்லா தூங்கிட்டு இருந்தான். ஆனா கிருஷ்ணனுக்குத் தூக்கம் வரல. ஈவினிங் ஆபீஸ்ல இருந்து மீட்டிங்ன்னு சொல்லிட்டு போன முரளி இன்னும் வீட்டுக்கு வரல.


கிருஷ்ணன் மனசு உறுத்திட்டே இருந்துச்சு. துர்கா... அவ இப்போ பண்றது எல்லாம் அவளுக்கா புடிச்சுப் பண்றதில்ல. முரளியை அவளுக்குச் சுத்தமாப் புடிக்கல. கிருஷ்ணன் பண்ண தப்புக்காக, அவனைக் காப்பாத்ததான், அவ வெறுப்பை மறைச்சுக்கிட்டு இதெல்லாம் பண்றா.


ஆனா... வயாக்ரா? முப்பது மாத்திரையா? நினைச்சாலே கிருஷ்ணனுக்குப் பயமா இருந்துச்சு. 'ஒருவேளை அந்த முரளிக்கு ஏதாச்சும் ஆகி, அவ செத்துத் தொலஞ்சா? என் பொண்டாட்டி வாழ்க்கை என்ன ஆகும்? நான் பண்ண தப்புக்கு அவ ஏன் பலியாகணும்? அவ என்னை வெறுத்தாலும் பரவாயில்லை, ஆனா அவ வாழ்கையை நான் அழிக்கக் கூடாது.'


அவனுக்குத் தோணுச்சு, முரளி வந்ததும் அவன் கால்ல விழுந்தாவது பேசிப் புரிய வைக்கணும். 'வேண்டாம் சார்... ஆபீஸ்ல என் பொண்டாட்டிய எல்லாம் இப்படி வர சொல்லாதீங்க... என் பொண்டாட்டியை விட்டுருங்க...' ன்னு கெஞ்சணும்னு நினைச்சான். அவனுக்கு அந்தத் தைரியம் இருக்குமான்னு தெரியல. முரளியைப் பார்த்தாலே அவனுக்குக் கை கால் நடுங்கும். ஆனா இன்னைக்கு... இன்னைக்கு எப்படியாச்சும் பேசிடணும்னு ஒரு வைராக்கியத்தோட காத்திருந்தான்.


அந்த நேரம்...


மாடி பெட்ரூம்ல துர்கா... அவளும் தூங்கல. அவ முரளி பொண்டாட்டி ஓட நயிட்டில தான் போட்டு இருந்தா.


அவ அந்த ரூம்ல இருந்த சார்ஜர் பாயிண்ட் கிட்டப் போனா. அவளோட போன் சுவிட்ச் ஆஃப் பண்ணதுல இருந்து அப்படியே தான் கிடந்தது. அதை எடுத்து சார்ஜ்ல போட்டா.


பக்கத்துல இருந்த சேரை இழுத்துப் போட்டு உக்காந்தா. போனை ஆன் பண்ணா. ஆன் பண்ண அடுத்த செகண்ட், அவ போன் 'ஜிவ் ஜிவ்வ்'னு அதிர்ந்து கத்த ஆரம்பிச்சது. நோட்டிஃபிகேஷன் மேல நோட்டிஃபிகேஷன். வாட்ஸ்அப் மெசேஜ், மிஸ்டு கால்னு ஸ்க்ரீன் பூரா நிறைஞ்சு வழிஞ்சது. எல்லாமே மகேஷ் கிட்ட இருந்து. அவ முகம் லேசா மலர்ந்தது. 'அட... பையன் நம்மளை இவ்வளவு மிஸ் பண்ணியிருக்கானா.' அவ உதட்டுல ஒரு சின்னப் புன்னகை பூத்தது.  இந்த வீட்டுக்கு வந்த அப்றம் அவ சிரிக்கிற முத உண்மையான சிரிப்பு இது தான். அவ வாட்ஸ்அப் ஓபன் பண்ணிப் பார்த்தா. முதல்ல... ஸ்டார்டிங்ல ரெண்டு மெசேஜ். ரெண்டுமே போட்டோ. அவ அத ஓபன் பண்ணா.


அவ கண்ணு விரிஞ்சது. மகேஷ் ஓட சுன்னி. நல்லா விறைச்சு, நரம்பு புடைச்சு, மொட்டு விரிஞ்சு நின்னுச்சு. ஆனா அது மட்டும் இல்ல... அந்தச் சுன்னியைச் சுத்தி... அவளோட தாலி... அவ புருஷன் தாலியை வச்சு விளையாடுனானே, அந்த கேம்... அந்தத் தாலியை அவன் சுன்னில இறுக்கமாச் சுத்தி போட்டோ எடுத்து அனுப்பிச்சிருந்தான். இது அவ முரளி வீட்டுக்கு வர்றதுக்கு முன்னாடியே அனுப்பிச்சிருக்கான்.


'லூசுப் பையன்... தாலிய திருப்பி குடுக்குறதுக்கு முன்னாடி இந்த வேலையெல்லாம் பண்ணி இருக்கானா கேடினு....' அதை நினைச்சு அவளுக்குச் சிரிப்பு வந்தது. அவ புருஷனோட சுன்னியும், இவனோட இந்தக் காளை சுன்னியும் அவ மனசுல வந்து போச்சு. அவங்க விளையாடின தாலி கேம்.


ஆனா அதுக்கப்புறம் வந்த மெசேஜ் எல்லாம் வேற மாதிரி இருந்துச்சு. அதுல காமம் இல்ல, பதட்டம் மட்டும் தான் இருந்துச்சு.


"அக்கா எங்க இருக்கீங்க?"
"ஏன் போன் ஆஃப்ல இருக்கு?"
"வெளிய போனீங்களா? வீடு பூட்டி இருக்கு."
"குட்டிப் பையன் எங்க?"
"அண்ணன் எங்க போனார்? அவருக்கும் கால் பண்ணேன், எடுக்கல."


ஒரே கேள்வி. திரும்பத் திரும்ப... இருபது, முப்பது மெசேஜ். காலைல இருந்து சாயங்காலம் வரைக்கும் அனுப்பிச்சிட்டே இருந்திருக்கான்.


துர்காவுக்கு மனசுக்குள்ள சந்தோஷமா இருந்துச்சு. 'பரவாயில்லையே... நம்மளை நெனச்சு இவ்வளவு துடிக்கிறான்.' அவ அந்தச் சேர்ல நல்லா சாய்ஞ்சு உக்காந்துக்கிட்டு, அவன் அனுப்புன அந்தத் தாலி சுத்துன சுன்னி போட்டோவையே திரும்பத் திரும்ப ஜூம் பண்ணிப் பார்த்துச் சிரிச்சிக்கிட்டா.


திடீர்னு வெளிய ஒரு கார் வந்து நிக்கிற சத்தம் கேட்டுச்சு. ஹால்ல இருந்த கிருஷ்ணன் திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்தான். ஆளுங்க பேசுற சத்தம். கேட் திறக்குற சத்தம்.


அவன் ஜன்னல் வழியா எட்டிப் பார்த்தான்.


வாசல்ல... அந்த வாட்ச்மேன் முரளியை ஒரு பக்கம் தோள்ல தாங்கிக்கிட்டு நின்னுட்டு இருந்தான். முரளி... அவன் நிதானத்துல இல்ல. மீட்டிங்னு சொல்லிட்டுப் போனவன், இப்போ முழு போதையில தள்ளாடிட்டு இருந்தான்.


ஆனா... அவன் மட்டும் தனியா வரல. அவன் கூட இன்னும் ரெண்டு பேர். முரளி வயசு இருக்கும். பணக்காரத் தோரணை. இவங்களை இதுக்கு முன்னாடி கிருஷ்ணன் பார்த்ததே இல்ல.


அவங்க எல்லாம் கதவு திறந்துட்டு உள்ள வந்தாங்க. முரளி கிருஷ்ணன் அங்க நிண்டிட்டு இருக்குறது பாத்தான். முரளி போதையில உளறினான். "நான் சொன்னேன்ல... சார் தான் அது..."


அவன் சொன்னதும் கூட இருந்த ரெண்டு பேரும் கிண்டலாச் சிரிச்சாங்க.


"வாங்க சார் மாடிக்கு போகலாம்..." வாட்ச்மேன் பேச்சை மாத்தினான். அவனுக்கும் இது பிடிக்கலனு அவன் முகத்துல தெரிஞ்சது.


"உன் பொண்டாட்டி எங்கடா கிருஷ்ணா? என் பெட்ரூம்ல தான?" முரளி போதையில உளறி, நக்கலாச் சிரிச்சான்.


கிருஷ்ணன் பேய் அறைஞ்ச மாரி நின்னுட்டு இருந்தான். அவனுக்குத் தலை சுத்துச்சு. 'என்ன நடக்குது இங்க? இவங்க யாரு? முரளி ஏன் இப்படிப் பேசுறான்?' அவனால அசையக் கூட முடியல.


இவன் என்ன நடக்குதுன்னு புரியாம இங்க நிண்டிட்டு இருக்கும் போதே, அப்போ... மாடி பெட்ரூம் கதவு திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு.


கிருஷ்ணனுக்கு சுயநினைவு வந்தது. 'துர்கா!' அவன் பதறிப்போய் மாடிப் படி ஏறினான். அங்க துர்கா மாஸ்டர் பெட்ரூம் வாசல்ல நின்னுட்டு இருந்தா. 


வாட்ச்மேன் முரளியைத் தாங்கிக்கிட்டு வந்து பெட்ல படுக்க வச்சான்.


ஆனா அந்த ரெண்டு பேரும்... அவங்க பெட்ரூம் வாசல்லயே நின்னுட்டாங்க. அவங்க கண்ணு துர்கா மேல மேஞ்சது.


"மச்சான்... மீட் மிஸஸ் கிருஷ்ணன்..." முரளி பெட்ல படுத்தபடியே உளறினான். அவன் எந்திரிக்க ட்ரை பண்ணான்.


"சார் படுங்க... உங்களால முடியல..." வாட்ச்மேன் அவனைத் தடுத்தான்.


முரளி அவன் கையைத் தட்டி விட்டான். கஷ்டப்பட்டு எழுந்து உக்காந்தான். அவன் கண்ணு செவந்து போயிருந்தது.


"மச்சான்ஸ்... ஹேவ் ஃபன் வித் ஹர்...என்ன வேணுமோ பண்ணிக்கோங்க. இன்னைக்கு என் ட்ரீட்." அவன் போதையில சொன்னான்.


துர்காவுக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டுருச்சு. அவ பயத்துல நடுங்கிப் போனா. அவ கண்ணு தேடுச்சு... கிருஷ்ணனை. அவ புருஷனை.


கிருஷ்ணன் அவ பக்கத்துல, ரெண்டு அடி தள்ளி நின்னுட்டு இருந்தான். அவனும் பயந்து போயிருந்தான். அவன் கண்ணுல பயம் அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது. அவன் வாயைத் திறக்கல.


துர்கா அவனைப் பார்த்தா. 'ஏதாவது சொல்லுங்க... ஏதாவது பண்ணுங்க...' அவ பார்வை கெஞ்சினது.


ஆனா கிருஷ்ணன் சிலையா நின்னான்.


அப்போ அந்த ரெண்டு பேரும் துர்கா கிட்ட நெருங்கினாங்க. ஒருத்தன் துணிஞ்சு, அவன் கையைத் தூக்கி துர்காவோட தோள் மேல வச்சான்.


துர்கா அலறின மாரி கிருஷ்ணனைப் பார்த்தா. அவ கண்ணுல கண்ணீர் எட்டிப் பார்த்தது.


அப்போ... அந்த வாட்ச்மேன்... அவனுக்குக் கோவம் வந்துச்சு. அவன் வேகமா வந்து துர்காவுக்கும் அந்த ரெண்டு பேருக்கும் நடுவுல நின்னான்.


"தம்பி... படுங்க... எதுவா இருந்தாலும் காலைல பேசிக்கலாம்..." அவன் கண்டிப்பாச் சொன்னான்.


துர்கா அவ புருஷனைப் பார்த்தா. 'ஒரு வாட்ச்மேனுக்கு இருக்கிற தைரியம் கூட உனக்கு இல்லையா?' அவ பார்வை கிருஷ்ணனைச் சுட்டது.


ஆனா அந்த ரெண்டு பேரும் கேட்கல. "நீ போய்யா..."னு வாட்ச்மேனைத் தள்ளிவிட்டுட்டு, மறுபடியும் துர்காவை நெருங்கினாங்க.


"டேய்!"


ஒரு சத்தம். அது இடி மாதிரி விழுந்தது.


எல்லாரும் திரும்பிப் பார்த்தாங்க.


கிருஷ்ணன்.


அவன் கண்ணுல இப்போ பயம் இல்ல. கோவம். பச்சக் கோவம்.


அவன் ஒரே பாய்ச்சலா வந்து, துர்காவோட கையைப் பிடிச்சு, அவளைத் தன் பக்கம் இழுத்து அணைச்சுக்கிட்டான்.


அவன் விரலை நீட்டி, அந்த ரெண்டு பேரையும் பார்த்து எச்சரிச்சான்.


"எவனாவது கிட்ட வந்தீங்க... அவ்ளோதான்!"


அவன் குரல் அதிர்ந்தது. வாட்ச்மேன் வாயைப் பொளந்து பார்த்தான். முரளிக்கு போதையிலயும் ஒரு கணம் ஷாக் ஆச்சு.


அந்த ரெண்டு பேரும் ஒரு மாதிரி பார்த்தாங்க. ஒருத்தன் நக்கலாச் சிரிச்சான்.


"அவளுக்குத் தேவையான காசைத் தான் முரளி கொடுத்துட்டானே... இன்னும் வேணும்னா சொல்லு... நான் தர்றேன்..."


கிருஷ்ணன் பல்லக் கடிச்சான். அவனை ஒரு முறை முறைச்சுட்டு, பதில் எதுவும் பேசாம, துர்காவோட கையை இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டு, தரதரன்னு இழுத்துட்டு கெஸ்ட் ரூமுக்குப் போனான்.


துர்கா ஆச்சரியமா அவனைப் பார்த்தா. இது கனவா இல்ல நிஜமானு அவளுக்குப் புரியல.


கெஸ்ட் ரூமுக்குள்ள போனவன், ஒரு வார்த்தை பேசல. வேகவேகமா அவங்க துணிமணி எல்லாத்தையும் எடுத்து பேக்ல அடைச்சான்.


எல்லாம் பேக் பண்ணிட்டு, தூங்கிட்டு இருந்த குட்டிப் பையனைத் தூக்கித் தோள் மேல போட்டுக்கிட்டான். ஒரு கைல குட்டி பையன அப்படியே புடிச்சுகிட்டு, இன்னொரு கைல பேக்கோட துர்கா கைய புடிச்சான்.


அவன் திரும்பவும் ஹாலுக்கு வந்தப்போ, முரளி தட்டுத் தடுமாறி படிக்கட்டு கிட்ட நின்னுட்டு இருந்தான்.


"எங்கடா போற? இங்க இருந்து போன அவ்ளோதான்... நாளைக்கு போலீஸ்ல கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிருவேன்..." முரளி மிரட்டினான்.


கிருஷ்ணன் நின்னான். அவன் முரளியைத் திரும்பிப் பார்த்தான். அவன் கண்ணுல இப்போ பயமே இல்ல.


"உன்னால முடிஞ்சத புடுங்கிக்கோ..."னு சொல்லிட்டு ஒரு அடி எடுத்து வச்சவன், நிண்டு, திரும்பி முரளியை பாத்து, "உன் காசு, கீசு... எதுவும் எனக்கு இனிமேத் தேவ இல்ல. கணக்கெல்லாம் நாளைக்கு முடிச்சுக்கலாம். நீ போலீஸ் கிட்ட என்ன சொல்லணுமோ சொல்லிக்கோ. "


அவன் சொன்ன அந்த ஒற்றை வார்த்தை... அதுல இருந்த அந்தத் திமிர்... துர்காவுக்குப் புல்லரிச்சுப் போச்சு. அவளுக்குச் சந்தோஷம் தாங்கல. அவ புருஷனோட கையை இன்னும் இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


அவங்க அங்க இருந்து கிளம்பினாங்க.


வாட்ச்மேன் அவங்க பின்னாடியே ஓடி வந்து கேட்டைத் திறந்து விட்டான். அவன் முகத்துல ஒரு சிரிப்பு. ஒரு பெருமை. 'இது தான்டா கரெக்ட்...' அவன் பார்வை சொன்னது.


கிருஷ்ணன் பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான். துர்கா பின்னாடி உக்காந்து, பேக்கும் குட்டிப் பையனையும் மடியில வச்சுக்கிட்டு, கிருஷ்ணனை இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


வாட்ச்மேன் கிருஷ்ணனைப் பார்த்துத் தலையசைச்சான்.


அந்த இருட்டுல, கிருஷ்ணனோட பைக் சத்தம் மட்டும் கேட்டுச்சு. அவங்க... அவங்க வீட்டுக்குக் கிளம்பிப் போனாங்க.


***

கிருஷ்ணன் பைக்கை நிறுத்தினான். மணி ராத்திரி ஒன்றை. வீட்டுக்கு வர்ற வழி பூரா, பைக் கண்ணாடியில தெரிஞ்ச கிருஷ்ணனோட முகத்தையே இமைக்காம பார்த்துக்கிட்டே வந்தா துர்கா. அந்தப் பார்வையில ஒரு பெருமை, ஒரு ஏக்கம், அவ்ளோ நாள் தொலைச்சுட்டுத் தேடின அந்த மரியாதை... எல்லாம் இருந்துச்சு. அவ உதட்டு ஓரத்துல ஒரு சின்னச் சிரிப்பு ஒட்டிக்கிட்டே வந்தது. 'இவன் தான்... இவன் தான் என் புருஷன்'ங்கிற கர்வம் அந்தச் சிரிப்புல தெரிஞ்சது.


வீட்டுக்குள்ள போனதும், தூக்கக் கலக்கத்துல இருந்த குட்டிப் பையனைத் தூக்கிட்டுப் போய் அவனோட சின்ன பெட்ல படுக்க வச்சு, போத்தி விட்டா.


அப்புறம் ரெண்டு பேரும் அவங்க பெட்ரூமுக்கு வந்தாங்க. துர்கா இன்னும் முரளி வீட்ல போட்டுட்டு இருந்த அதே உடையில தான் இருந்தா. ரெண்டு பேரும் ரூமுக்குள்ள வந்து ஒரு நிமிஷம் அமைதியா நின்னாங்க. கிருஷ்ணனுக்குத் துர்கா முகத்தை நிமிர்ந்து பார்க்கவே ஒரு மாதிரித் தயக்கமா இருந்தது. தான் செஞ்ச தப்பு, அவளைப் படுத்தின பாடு எல்லாம் ஞாபகம் வந்து உறுத்துச்சு.


துர்கா அதைக் கவனிச்சா. ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் அந்த அமைதி நீடிச்சது. அப்புறம் துர்காவே அந்த மௌனத்தைக் கலைச்சா.


"நான் போய்க் குளிச்சிட்டு வர்றேங்க... உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி இருக்கு," னு சொல்லிட்டு, அவ பாத்ரூமுக்குள்ள போனா.


கிருஷ்ணன் லுங்கியோடவே இருந்தான். சட்டையை மட்டும் கழட்டி ஷேர்ல போட்டுட்டு, போய் பெட்ல படுத்தான். ஆனா தூக்கம் வரல. மேல சுத்துற ஃபேனையே பார்த்துட்டு இருந்தான்.


இப்போ அவனுக்கு எல்லாம் புரிஞ்சது. ஆபீஸ்ல பணத்தைத் திருடினது, அதுக்காகப் பயந்து பொண்டாட்டியைக் கூட்டிக்குடுத்தது... நினைச்சாலே இப்ப அவனுக்குக் குமட்டிட்டு வந்தது. அருவருப்பா இருந்தது. மகேஷ் கூட அவ இஷ்டப்பட்டு இருந்தப்போ, அதை ஒளிஞ்சிருந்து ரசிச்சதுல ஒரு சுகம் இருந்தது, ஒரு போதை இருந்தது. ஏன்னா அதுல துர்காவோட விருப்பம் இருந்தது. ஆனா... பிடிக்காம, அருவெறுப்பா அந்த முரளி கூட அவ இருந்ததைப் பார்த்ததை... அவனுக்கு அத நினைச்சாலே இப்போ ஒரு மாரி இருக்கு.


‘நாளைக்குக் காலையில முதல் வேலையா அந்த முரளி நாயோட பணத்தை அவன் மூஞ்சிலயே வீசி எறியணும். போலீசோ, ஜெயிலோ... என்ன பிரச்சனை வந்தாலும் பாத்துக்கலாம்,’னு முதல் முறையா ஒரு முழு ஆம்பளையா, தைரியமா முடிவு எடுத்தான் கிருஷ்ணன்.


அப்போ... 'க்ளிக்'னு பாத்ரூம் தாழ்ப்பாள் திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு.


கதவு லேசா, பாதியளவு திறந்தது. துர்கா ஈரத் தலையோட எட்டிப் பார்த்தா.


"ஏங்க..." னு மெதுவா கூப்பிட்டா.


அந்தக் குரல்... அதுல இருந்த அந்தத் தொனி... கிருஷ்ணனை உருக்கிருச்சு. அவ இப்படி உரிமையா, பாசமா அவனைக் கூப்பிட்டு எவ்ளோ நாள் ஆச்சு? இந்தச் சீரழிவு எல்லாம் ஆரம்பிக்கிறதுக்கு முன்னாடி இருந்த அதே அன்பு. 'என் புருஷன் ஆம்பள... எனக்காக எதிர்த்துப் பேசுறான்... என்ன பிரச்சனை வந்தாலும் என்னைக் காப்பாத்துவான்'ங்கிற நம்பிக்கை வந்த அந்த நொடியிலயே, கிருஷ்ணன் மேல இருந்த மரியாதை அவளுக்குத் திரும்ப வந்திருச்சு.


கிருஷ்ணன் தலையைத் தூக்கிப் பார்த்தான். "என்னம்மா?"


"துண்டு எடுக்க மறந்துட்டேன்ங்க... எடுத்துத் தரீங்களா?" அவ கண்ணுல ஒரு குறும்பு மின்னல்.


கிருஷ்ணன் எழுந்தான். பீரோவைத் திறந்து, அவளோட டவலை எடுத்துக்கிட்டு பாத்ரூம் கதவு கிட்ட போனான். துர்கா அவன் கண்ணைப் பார்த்துச் சிரிச்சிக்கிட்டே, கையை நீட்டி டவலை வாங்கிட்டு, மறுபடியும் கதவைச் சாத்தினா.


கிருஷ்ணன் திரும்பவும் வந்து பெட்ல படுத்தான். மனசுக்குள்ள ஒரு நிம்மதி.


ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு... பாத்ரூம் கதவு திறந்தது.


துர்கா வெளிய வந்தா.


அவளைப் பார்த்ததும் கிருஷ்ணனுக்கு மூச்சே நின்னு போச்சு.


அவ உடம்புல ஒட்டுத் துணி இல்ல. முழுசா... அம்மணமா... குளிச்சிட்டு, டவலைக் கூடக் கட்டாம, அதை வச்சு ஈரமான கூந்தலைத் துவட்டிக்கிட்டே வெளிய வந்தா.


அவளோட உடம்பு... குளிச்ச ஈரம் காயாம, பளபளன்னு மின்னிக்கிட்டு இருந்தது. கழுத்துல அந்த மஞ்ச தாலி மட்டும் தனியாத் தெரிஞ்சது. அவ வேணும்னே... ரொம்ப மெதுவா... ஒவ்வொரு அடியா எடுத்து வச்சு நடந்தா. அவ நடக்கும்போது, அவளோட பழுத்த ரெண்டு தொடையும் ஒண்ணோட ஒண்ணு உரசிட்டு விலகுச்சு. அவளோட இடுப்பு மடிப்பு... அதுல ஒரு சொட்டுத் தண்ணி வழிஞ்சு ஓடுச்சு.


அவளோட ரெண்டு மொலையும்... எந்த ஆதாரமும் இல்லாம, சுதந்திரமா, கம்பீரமாத் துள்ளிக்குதிச்சு ஆடுச்சு. அந்தக் குளிர்ல அவளோட ரெண்டு காம்பும் நல்லா விறைச்சு, கூர்மையா முன்னாடி நீட்டிட்டு இருந்தது. அதுல இருந்த ஈரம் லைட் வெளிச்சத்துல வைரக்கல் மாரி மின்னுச்சு.


அவ கிருஷ்ணனை ஓரக்கண்ணால பார்த்துக்கிட்டே, ஒரு மர்மப் புன்னகையோட பெட் கிட்ட வந்தா. கிருஷ்ணன் அவளையே இமைக்காம முழுங்கிடுற மாதிரி பார்த்துட்டு இருந்தான்.


பெட் கிட்ட வந்தவ, டக்குனு கிருஷ்ணனுக்கு முதுகு காட்டித் திரும்பினா.


திரும்பி நின்னு, அவளோட அந்த நீண்ட கூந்தலைத் துவட்டுற சாக்குல, ஒரு சிலிர்ப்பு சிலிர்த்து உதறினா. அவளோட முதுகுத் தண்டுவடம், ஒரு பாம்பு மாரி வளைஞ்சு நெளிஞ்சது.


அப்புறம்... வேணும்னே... கிருஷ்ணன் பார்க்கணும்னு... குனிஞ்சா.


அவளோட நைட்டியை பீரோவுல தேடுற மாதிரி... நல்லாக் குனிஞ்சா.


அவ அப்படிக் குனியும் போது... அவளோட அகலமான, உருண்டையான குண்டி ரெண்டும்... பழம் மாதிரிப் பிளந்து... கிருஷ்ணன் கண்ணு முன்னாடி விரிஞ்சது. அவளோட அந்த ரெண்டு குண்டிக்கும் நடுவுல இருந்த அந்த ஆழமான பிளவு... அதுல இருந்து ஈரம் சொட்டுச் சொட்டா வடிஞ்சு, அவளோட வெள்ளையான தொடை வழியா இறங்குச்சு. அவளோட பெண்மை... அந்தப் பின்னாடிப் பக்கமா லேசாத் தெரிஞ்சது.


கிருஷ்ணனுக்குத் தொண்டை வறண்டு போச்சு. அவன் கண்கள் அந்த ஈரம் சொட்டுற குண்டியிலயே நிலைச்சு நின்னுச்சு. அவ வேணும்னே பொறுமையாத் தேடுனா. அவ குனியும் போது அவளோட குண்டி ஆடுற அழகை... அவளோட பின்னழகுப் பிரதேசத்தை... அவ புருஷனுக்கு முழுசா விருந்து வச்சா.


ஒரு வழியா நைட்டியை எடுத்தா. நிமிர்ந்து, திரும்பவும் கிருஷ்ணனைப் பார்த்தா. இப்பவும் உடம்பை மறைக்கல. அவளோட முன்னழகை அவன் கண் முன்னாடி காட்டிட்டே, மெதுவா அந்த நைட்டியைத் தலைக்கு மேல தூக்கிப் போட்டா. அந்த நைட்டி அவளோட மொலைகளை, வயிற்றை, இடுப்பை, கடைசியா அந்தத் தொடையை மறைக்கும் போது... கிருஷ்ணனுக்கு ஒரு பெருமூச்சு வந்தது.


கையில இருந்த டவலைத் தூக்கிப் போட்டுட்டு, மறுபடியும் கூந்தலை உதறினா. அதுல இருந்து சிதறின தண்ணித் துளிகள் கிருஷ்ணன் முகத்துல பட்டுச்சு.


அவ போய் ஃபேன் ரெகுலேட்டரை அஞ்சுல வச்சா. காத்து வேகமா வீசுச்சு.


அப்படியே வந்து... பெட்ல... கிருஷ்ணன் பக்கத்துல படுத்தா.


படுக்கும்போது... அவ மேல இருந்து வந்த சோப்பு வாசனையும், அவளோட இயற்கை வாசனையும் கிருஷ்ணனைத் தாக்கியது. அவன் லுங்கிக்குள்ள... அவனோட சுன்னி... பழைய அவமானங்களை எல்லாம் மறந்துட்டு... வானத்தைப் பார்த்துத் தூக்கிட்டு ஆட்டம் போட்டுச்சு.


அவ மெதுவா நகர்ந்து வந்து, சிரிச்சிக்கிட்டே அவன் மேல உரசுற மாதிரி, ரொம்ப ரொம்ப நெருக்கமா வந்து படுத்தா. பக்கத்துல இருந்த பெட்ஷீட்டை எடுத்து, 'விசுக்'னு உதறி ரெண்டு பேர் மேலேயும் போத்திக்கிட்டா. இப்போ அந்த அரை இருட்டுல அவங்க ரெண்டு பேரோட கழுத்து மட்டும்தான் வெளிய தெரிஞ்சது. மீதி உடம்பு எல்லாம் அந்தப் போர்வைக்கு அடியில ஒளிஞ்சிக்கிச்சு.

[Shrutikrishnan]

போர்வைக்கு அடியில ஒரு தனி உலகமே இயங்க ஆரம்பிச்சது. துர்கா அவளோட ஒரு காலைத் தூக்கி கிருஷ்ணனோட கால் மேல போட்டா. அவளோட வழுவழுப்பான தொடை, அவனோட கரடுமுரடான கால்ல உரசினது அவனுக்கு மின்சாரம் பாய்ஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு. அவ சும்மா காலை மட்டும் போடல, அவளோட கால் விரல்களை வச்சு, அவனோட லுங்கியை லேசா சுரண்டி, கொஞ்சம் கொஞ்சமா மேல தூக்க ஆரம்பிச்சா. அவளோட கால் பாதம் அவனோட அம்மணத் தொடையில படும்போது கிருஷ்ணன் சிலிர்த்துப் போனான்.


துர்காவோட கண்ணு இமைக்காம கிருஷ்ணன் முகத்தையே பார்த்துட்டு இருந்துச்சு. ஆனா கிருஷ்ணனால அவ கண்ணை நேருக்கு நேராப் பார்க்க முடியாமத் தவிச்சான். குற்ற உணர்ச்சியும், காமமும் அவனைக் கொல்லாம கொன்னுச்சு.


"எங்க பார்க்குறீங்க? என்னைப் பாருங்க,"னு துர்கா அதிகாரமா, ஆனா மெதுவா கிசுகிசுப்பா சொன்னா.


கிருஷ்ணன் கஷ்டப்பட்டுத் திரும்பி அவளைப் பார்த்தான். அவ கண்ணுல ஒரு காந்தம் இருந்துச்சு. அவ முகம் கிட்ட வந்து, அவனோட கன்னத்துல அழுத்தமா ஒரு முத்தம் கொடுத்தா. அந்த ஈரம் காயறதுக்குள்ள, போர்வைக்கு அடியில அவளோட கால் அவனோட லுங்கியை இடுப்பு வரைக்கும் ஏத்திருச்சு. இப்போ அவனோட சுன்னி எந்தத் தடையும் இல்லாம, சுதந்திரமாத் துடிச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு.


துர்கா அவளோட வலது கையை போர்வைக்கு அடியிலயே அவனோட நெஞ்சு மேல வச்சா. அவளோட மென்மையான விரல்கள் அவனோட மார்பு முடியைக் கோதிவிட்டுக்கிட்டே, மெதுவா... ரொம்ப மெதுவா... கீழே இறங்குச்சு. அவளோட கை அவனோட வயித்தைக் கடந்து, தொப்புளைச் சுத்தி வட்டமிட்டு, கடைசியா அவனோட துடிச்சுக்கிட்டு இருந்த சுன்னி மேல வந்து சேந்துச்சு.


'கப்'புனு ஒரே பிடி.


அவளோட மொத்த உள்ளங்கையாலும் அவனோட சுன்னியை இறுக்கிப் பிடிச்சா. அப்படி ஒரு பிடி. கிருஷ்ணன் இடுப்பு தானாத் தூக்கிருச்சு. "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆ..."னு முனகினான்.


அவளோட பிடி தளரல. இன்னும் இறுக்கமா ஆச்சு. அவ கண்ணு அவனையே ஊடுருவிப் பார்த்துச்சு.


"முரளி வீட்டுல... அவன்கிட்ட என்ன சொன்னீங்க? அதைத் திரும்பச் சொல்லுங்க,"னு துர்கா கேட்டா. அவ குரல்ல ஒரு போதை ஏறியிருச்சு.


"எ... என்ன சொல்லணும்?" கிருஷ்ணன் மூச்சு வாங்கிக் கேட்டான்.


"ம்ம்... நடிக்குறீங்களா? அவன் மிரட்டினானே... அப்போ நீங்க விரலை நீட்டிச் சொன்னீங்களே... 'உன்னால முடிஞ்சதப் புடுங்கிக்கோ'னு... அதைச் சொல்லுங்க,"னு அவ சுன்னியை ஒரு அழுத்து அழுத்தினா.


கிருஷ்ணனுக்கு அந்தத் தருணம் ஞாபகம் வந்தது. அவனுக்குள்ள இருந்த ஆம்பளைத் திமிர் சிலிர்த்தது.


"உன்னால... முடிஞ்சத... புடுங்கிக்கோ..." அவன் அந்த வார்த்தையை ஒவ்வொரு எழுத்தா ரசிச்சுப் பொறுமையாச் சொன்னான்.


அவன் சொல்லச் சொல்ல... துர்கா அவனோட சுன்னியை அடிபாகத்துல இருந்து நுனி வரைக்கும் மெதுவா, ஆனா அழுத்தமா உருவி விட்டா. அது மகேஷ் சுன்னி அளவுக்குப் பெருசா இல்லனாலும், இப்போ அவ கையில அது முழு பலத்தோட, வீங்கிப் போய், நரம்பெல்லாம் புடைச்சுக்கிட்டுத் துடிச்சுது. அவளுக்கு அது போதும். அவளோட புருஷனோட சுன்னி.


அவ அதை உருவிக்கிட்டே, "அப்படித்தான்... என் புருஷன் ஆம்பளடா..."னு சொல்லி அவனோட உதட்டைக் கடிச்சா.


அவளோட கைவேலை வேகம் எடுத்துச்சு. போர்வைக்கு அடியில அவ கை ஆடுறது வெளிய அலை அலையாத் தெரிஞ்சது.


"சொல்லுங்க... நான் யாரு?" அவ சுன்னியோட மொட்டைத் தன் உள்ளங்கையாலத் தேச்சுக்கிட்டே கேட்டா.


"என்... என் பொண்டாட்டி..." கிருஷ்ணன் சுகத்துல நெளிஞ்சான்.


"ம்ம்... நான் யாருக்குச் சொந்தம்?"


"எனக்கு... எனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம்..." கிருஷ்ணன் உரிமையாச் சொன்னான்.


துர்கா சிரிச்சா. ஒரு நக்கலான, காமச் சிரிப்பு. அவ கை அவனோட சுன்னியை இன்னும் வேகமா உருவிச்சு.


"உங்களுக்கு மட்டுமா? அப்போ... மகேஷ்?" னு வேணும்னே இழுத்தா. அவளுக்கு இந்த தருணத்துல மகேஷ் கூட இருக்கணும்னு ஆச இல்ல. ஆனா அவ புருஷனை வேணுமினே சூடேத்த இப்படி பேசி அவனை துடிக்க வச்சா.


கிருஷ்ணனுக்கு உடம்பெல்லாம் 'ஜிவ்'வுனு ஏறுச்சு. அவளே அதைச் சொன்னதும், அவனுக்குப் பொறாமைக்குப் பதிலா வெறி தான் வந்தது.


"சொல்லுங்க... நான் யாருக்குச் சொந்தம்?" அவ அவன் கொட்டையைப் பிசைஞ்சுக்கிட்டே கேட்டா.


கிருஷ்ணன் துடிச்சான். அவனாலப் பொய் சொல்ல முடியல. அவன் கண்ணு சொக்குச்சு.


"ரெண்டு... ரெண்டு பேருக்கும்... மகேஷுக்கும்... எனக்கும்..." அவன் உண்மையை உடைச்சான்.


துர்கா அதை ரசிச்சுக் கேட்டா. "ஆமா... நான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் பொதுவானவ..."னு சொல்லிக்கிட்டே, அவ மேல இருந்த போர்வையை 'சர்'னு காலால உதைச்சுத் தள்ளினா.


சட்டுனு எழுந்து, அவனோட இடுப்பு மேல ஏறி உக்காந்தா. அவ நைட்டியைக் கழட்டல. அதைத் தூக்கி இடுப்புல செருகவும் இல்ல. அப்படியே அந்த நைட்டியோடவே, அவனோட சுன்னிக்கு நேரா அவளோட கூதியைக் கொண்டு வந்தா.


கிருஷ்ணன் கீழ இருந்து பார்த்தான். அவ நைட்டி விரிஞ்சு, அவளோட வெள்ளைத் தொடைகள் ரெண்டும் பளிச்சுனு தெரிஞ்சது. நடுவுல அவளோட கூதி ஈரம் சொட்டச் சொட்டத் திறந்திருச்சு.


அவ ஒரு கையால அவனோட சுன்னியைப் பிடிச்சு, அவளோட கூதி வாசல்ல வச்சா. "இந்தாங்க... உங்க பங்கு..."னு சொல்லிட்டு, 'சளக்'னு ஒரே உட்கார் உட்கார்ந்தா.


அவனோட சுன்னி வழுக்கிக்கிட்டு அவளோட ஆழத்துக்குப் போய் முட்டுச்சு.


"ஆஆஆஹ்..." ரெண்டு பேரும் ஒரே நேரத்துல கத்தினாங்க.


அவ நைட்டிக்குள்ள அவளோட ரெண்டு மொலையும், அவ ஆடுற ஆட்டத்துக்குத் தாளம் போடுற மாதிரி குலுங்குச்சு. அவளோட கொண்டை அவிழ்ந்து முடி சிதற, அவ வெறி பிடிச்சவ மாதிரி அவன் மேல எம்பி எம்பிக் குதிச்சா.


"இது எனக்கு சொந்தம்..."னு அவ காதுல ஆபாசமா அவன் சுன்னிய பத்தி பேசிக்கிட்டே, அவ இடுப்பைச் சுத்துனா.


கிருஷ்ணனால தாங்க முடியல. அவளோட அந்தப் பேச்சு, அவளோட அந்த ஆட்டம், அவளோட கூதியோட இறுக்கம்...


ஒரு நிமிஷம் கூட ஆகல.


"துர்கா... துர்கா... வருதுடி..."னு அவன் அலறினான்.


அவ விடல. இன்னும் வேகமா, அவன் இடுப்பைப் பிடிச்சு அழுத்தித் தேய்ச்சா.


அடுத்த நொடி... கிருஷ்ணன் உடம்பு வில்லா வளைஞ்சது. அவன் சுன்னி அவளோட கூதிக்குள்ளேயே வெடிச்சுச் சிதறினது. அவன் கஞ்சி பீய்ச்சியடிச்சு அவளோட கருப்பப்பை வரைக்கும் போய் நனைச்சது.


அவ அப்படியே அவன் மேல சரிஞ்சு, அவன் கழுத்தைக் கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்டா. அவன் காதுல, "என் புருஷன் ... ஆம்பளையா ஆகிட்டாரு" னு மூச்சு வாங்கக் கேட்டா.


கிருஷ்ணன் அவளை இறுக்கி அணைச்சுக்கிட்டான். 


***

அடுத்த நாள் காலைல மணி ஆறு. 'டிங் டாங்... டிங் டாங்...'னு விடாம காலிங் பெல் அடிக்கிற சத்தம் கேட்டுச்சு. நேத்து ராத்திரி முழுக்க கிருஷ்ணன் கூட உருண்டு பிரண்டு ஆட்டம் போட்ட களைப்புல, துர்கா இன்னும் ஆழ்ந்த தூக்கத்துல இருந்தா. பக்கத்துல கிருஷ்ணனும் அசந்து தூங்கிட்டு இருந்தான்.


பெல் சத்தம் நிக்கவே இல்லை. துர்கா தான் முதல்ல சிணுங்கிக்கிட்டே கண்ணைத் திறந்தா. உடம்பெல்லாம் ஒரு சோம்பல் முறிச்சு, கலைஞ்சு போயிருந்த நைட்டியச் சரி பண்ணிக்கிட்டே எழுந்தா. அவளுக்குப் பின்னாடியே கிருஷ்ணனும் கண்ணைத் தேச்சுக்கிட்டே எழுந்தான். துர்கா அவளோட கலைஞ்ச கொண்டையை அள்ளி முடிஞ்சுக்கிட்டு, தூக்கக் கலக்கத்துலேயே தள்ளாடிட்டே போய் கதவைத் திறந்தா.


வெளிய மகேஷ் நின்னுட்டு இருந்தான். அவன் முகத்துல அத்தனை பதட்டம். துர்காவைப் பார்த்ததும் அவனுக்கு உசுரே வந்தது.


"அக்கா... எங்க போனீங்க? என்ன ஆச்சு? நேத்து ஃபுல்லா போன் பண்ணேன்... ஸ்விட்ச் ஆஃப்னு வருது... எனக்கு எவ்ளோ பயமா இருந்துச்சு தெரியுமா?" அவன் படபடன்னு பொரிஞ்சுத் தள்ளினான்.


துர்கா சிரிச்சா. அவ முகத்துல இருந்த தூக்கக் கலக்கத்தைத் துடைச்சுக்கிட்டே, உள்ள இருந்தே வெளிய எட்டிப் பார்த்தா. யாராச்சும் இருக்காங்களானு நோட்டம் விட்டுட்டு, "உள்ள வாடா,"னு அவனைக் கூப்பிட்டா.


மகேஷ் உள்ள வந்ததும், துர்கா கதவைச் சாத்தினா.


"என்ன ஆச்சுக்கா?" அவன் திரும்பவும் கேட்டான்.


"நீ முதல்ல உட்காரு,"னு அவனை சோபால உட்கார வச்சுட்டு, அவளும் அவனுக்கு பக்கத்துலேயே ஒட்டி உரசுற மாதிரி உட்கார்ந்தா. கிருஷ்ணனும் இப்போ ஹாலுக்கு வந்தான். மகேஷ் கிருஷ்ணனைப் பார்த்தும் அதே கேள்வியை அவன்கிட்ட திரும்ப கேட்டான்.


துர்காவுக்கு நேத்து நடந்த அந்தக் கேவலத்தை எல்லாம் மகேஷ் கிட்ட சொல்லி அழணும் போல இருந்துச்சு. ஆனா... அவ புருஷனை விட்டுக் கொடுக்க அவ மனசு வரல. அதுவும் இல்லாம, அந்தக் கதையெல்லாம் சொல்லி நேரத்தை வீணாக்க அவளுக்கு இப்போ மூட் இல்ல.


"ஒரு வேலையா சொந்த ஊருக்குப் போயிருந்தோம்டா. அங்க கொஞ்சம் நெட்வொர்க் பிரச்சினை. அதான் போன் எடுக்க முடியல. இப்போ எல்லாம் முடிஞ்சுது,"னு ஒரு பொய்யைச் சொல்லிச் சமாளிச்சா.


மகேஷ் அந்தப் பதில ஏத்துக்கல. அவன் முகம் இன்னும் வாடிப் போய் தான் இருந்துச்சு. "இருந்தாலும் ஒரு மெசேஜ் ஆவது பண்ணியிருக்கலாம்ல அக்கா... நான் இங்கே தவிச்சுப் போயிட்டேன்,"னு சிணுங்கினான்.


துர்கா சிரிச்சுக்கிட்டே, அவளோட மென்மையான கையை எடுத்து மகேஷோட தொடை மேல வச்சா. லேசா அவன் தொடையை வருடிக்கிட்டே, "சாரிடா..."னு கொஞ்சுற குரல்ல சொன்னா.


மகேஷ் அவ கையைத் தட்டி விடாம, "உங்க சாரி எல்லாம் நான் ஏத்துக்க மாட்டேன். இது பத்தாது,"னு சொன்னான்.


"ஓ... அப்போ சாருக்கு என்ன வேணும்?" துர்கா கண்ணைச் சிமிட்டிக் கேட்டா.


மகேஷ் அவளைக் குறுகுறுன்னு பார்த்துட்டு, "எனக்குக் காலேஜ் போக இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு,"னு சொன்னான்.


துர்கா 'கலகல'ன்னு சிரிச்சா. "அடப் பொறுக்கி பயலே,"னு செல்லமாத் திட்டினா. அப்புறம் அவ புருஷனைத் திரும்பிப் பார்த்தா. "இனிமே என் புருஷன் சொல்றது தான் எல்லாம். அவர் ஓகே சொன்னா... எனக்கும் ஓகே,"னு சொல்லிச் சிரிச்சா.


மகேஷ் உடனே கிருஷ்ணனைப் பார்த்தான். "சொல்லுங்க அண்ணா... நீங்க யார் பக்கம்? எனக்கு ஒரு மெசேஜ் ஆவது பண்ணியிருக்கலாம்ல... எவ்ளோ பதறிட்டேன்... நான் பாவம் தானே... வாயில சாரி சொன்னா மட்டும் போதுமா? அதை எப்படி நான் ஏத்துக்கிறது?"னு நியாயம் கேட்டான்.


துர்கா இப்போ வரைக்கும் அவளோட கையை மகேஷ் தொடையில இருந்து எடுக்கவே இல்ல. அவ லேசா அவன் தொடையைப் பிசைஞ்சுக்கிட்டே இருந்தா. இதைப் பார்த்த கிருஷ்ணனுக்கு, அவன் லுங்கிக்குள்ள சுன்னி துடிக்க ஆரம்பிச்சுது.


"ஆமா... அவன் சொல்றதும் சரிதானே... வாயில சாரி சொன்னா எப்படி ஏத்துக்க முடியும்?"னு கிருஷ்ணனும் மகேஷுக்குச் சாதகமாப் பேசுனான்.


மகுடி ஊதுன பாம்பு ஆடும் மாதிரி, அவங்க ஒண்ணா அப்படி ஒட்டி உட்காந்து இருக்குறது பாத்ததும் கிருஷ்ணன் சம்மதம் சொன்னான்.


"வேற எப்படிங்க சாரி சொல்றது?"னு துர்கா ஒண்ணும் தெரியாத பாப்பா மாதிரி கேட்டா.


அதுக்குக் கிருஷ்ணன் பதில் சொல்லாம, ஒதுங்கி நின்னு, அவனுக்குப் பின்னாடி இருந்த பெட்ரூம் கதவைத் திரும்பிப் பார்த்தான்.


அதைப் பார்த்ததும் மகேஷுக்குக் குஷி தாங்கல. "பாருங்க... அண்ணனே சொல்லிட்டாரு... சீக்கிரம் வாங்க... எனக்குக் காலேஜ் டைம் ஆச்சு,"னு துர்காவை அவசரப்படுத்தினான்.


"அவ்ளோ அவசரம்னா... காலேஜ் எல்லாம் முடிச்சுட்டு வரவேண்டியது தானேடா... அப்படி என்ன அவசரம்?"னு துர்கா நக்கலா கேட்டா.


"நான் இதுக்காக வரலக்கா... உங்களுக்கு என்ன ஆச்சோ ஏதாச்சோனு பயந்து தான் நலம் விசாரிக்க வந்தேன். இப்போ நீங்க நல்லா இருக்கீங்க... வேற எதுவும் பிரச்சினை இல்லனு தெரிஞ்சதும்... நாம அடுத்த கட்டத்துக்குப் போறோம்,"னு சொல்லி கண்ணடிச்சான்.


துர்கா அவளோட கீழ் உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டு, "சரி வாடா பொறுக்கி,"னு சொல்லிட்டு, அவனோட கையைப் பிடிச்சு இழுத்துக்கிட்டு எழுந்து நடந்தா.


பெட்ரூம் வாசல் கிட்ட கிருஷ்ணன் நின்னுட்டு இருந்தான். துர்கா அவனையே பார்த்தா. அவன் எதுவும் சொல்லாம, வழி விட்டு ஒதுங்கி நின்னான்.


துர்கா எக்கி, எட்டி நின்னுட்டு இருந்த அவ புருஷனோட நெத்தியில அழுத்தமா ஒரு முத்தம் கொடுத்தா. அது ஒரு அனுமதிச் சீட்டு மாதிரி இருந்தது.


ரெண்டு பேரும் பெட்ரூம் உள்ள போனாங்க. அப்புறம் துர்கா மகேஷைப் பார்த்து, "நீ போய் பெட்ல வெயிட் பண்ணு... நான் போய் முகம் கழுவிட்டு வர்றேன்,"னு சொன்னா.


"ஏன்... என்ன ஆச்சு?" மகேஷ் கேட்டான்.


"இப்போ தான்டா தூங்கி எழுந்தேன்... இன்னும் வாய் கூடக் கொப்பளிக்கல... ஒரு மாதிரி இருக்கும்,"னு துர்கா சொன்னா.


"அதனால என்ன... எனக்கு அதுதான் வேணும்,"னு சொல்லிக்கிட்டே, மகேஷ் அவகிட்ட நெருங்கி வந்தான்.


அவளோட வழுவழுப்பான இடுப்புல கையை வச்சு, அவளைத் தன் பக்கம் இழுத்துக்கிட்டான். துர்கா எதையும் தடுக்கல. அவன் முகம் கிட்ட வர வர, அவ கண்ணை மூடிக்கிட்டா.


மகேஷ் அவளோட இதழைக் கவ்வி, அவனோட நாக்கை விட்டான். அவளோட எச்சிலை அவன் ருசிச்சு ருசிச்சு நக்கினான். துர்காவும் அவனுக்கு ஈடு கொடுத்து, அவனோட நாக்கை உறிஞ்சினா. கிருஷ்ணன் முன்னாடியே, அந்தக் காலை நேரத்துல, பெட்ரூம்ல நின்னுக்கிட்டு ரெண்டு பேரும் வெறித்தனமா முத்தம் கொடுத்துக்கிட்டாங்க.


அந்தக் காலை நேரத்து முத்த மயக்கத்துல இருந்து மகேஷ் மெதுவா விலகினான். ஆனா அவளோட உடம்பை விட்டு விலகல. அவளோட நைட்டியோட அடிப்பாகத்தைப் பிடிச்சு சர்ருனு மேல தூக்கினான். துர்கா இப்போ வெட்கப்படல. அவளோட ரெண்டு கைகளையும் மேல தூக்கி, அந்த நைட்டி அவ உடம்பை விட்டு வெளிய போக வழிவிட்டா. அந்த நைட்டி கழண்ட அடுத்த நொடி, அவளோட முழு அம்மண உடம்பும் அந்த காலை வெளிச்சத்துல கிருஷ்ணன் கண்ணு முன்னாடியும் மகேஷ் கண்ணு முன்னாடியும் ஜொலிச்சது.


அவளோட திரண்ட மார்பகங்கள் சுதந்திரமாத் துள்ளிக்குதிச்சது. இடுப்பு மடிப்பு, அகலமான குண்டி, அந்த வழுவழுப்பான தொடைனு அவளோட ஒவ்வொரு அங்குலமும் காமத்தீயை மூட்டுச்சு. மகேஷ் அவளோட அந்தத் தழுவலைத் தாங்க முடியாம, அவளோட ரெண்டு மார்பகங்களையும் அவனோட கைகளுக்குள்ள அள்ளிப் பிடிச்சுப் பிசைஞ்சான். மாவைக் குழைக்கிற மாதிரி அவளோட மென்மையான சதைக்களை அழுத்தித் தேய்ச்சான். அவளோட காம்புகளைத் தன் விரல்களாலத் திருகிக்கிட்டே, அவளைத் தன் பக்கம் இறுக்கி அணைச்சான்.


அவனோட இன்னொரு கை அவளோட பின்னாடி வழுக்கிக்கிட்டுப் போய், அவளோட அகலமான குண்டியைப் பிடிச்சது. சும்மா பிடிக்கல, அவளோட அந்தச் சதைப்பிடிப்பான குண்டியைப் பிடிச்சு, பிசைஞ்சு, அவளைத் தன் இடுப்போட சேர்த்து இடிச்சான். துர்கா சுகத்துல நெளிஞ்சு, அவனோட நெஞ்சுல சாய்ஞ்சுக்கிட்டே அவளோட சூத்த ஆட்டி அவனுக்குத் தீனி போட்டா. கிருஷ்ணன் இதையெல்லாம் வாசல் ஓரமா நின்னு மூச்சு வாங்கப் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.


இப்போ துர்கா முறை. அவளோட கண்கள்ல ஒரு வெறி தெரிஞ்சது. அவ மகேஷை விடல. அவளோட மென்மையான கைகள் மகேஷோட டீ-ஷர்ட்டைப் பிடிச்சு இழுத்துத் தலைக்கு மேல கழட்டி வீசினாள். அவன் இப்போ மேல ஒண்ணும் இல்லாம நின்னான். அவனோட மார்புல முகம் புதைச்சு அவனோட வாசனையை உறிஞ்சிக்கிட்டே, அவனோட ஷார்ட்ஸையும் பிடிச்சு ஒரே இழுப்புல கீழ இறக்கினா.


அவனோட சுன்னி, உள்ளங்கையில அடங்காத அளவுக்கு, வில்லு மாதிரி வளைஞ்சு, நரம்பெல்லாம் புடைச்சுக்கிட்டு ஆக்ரோஷமா வெளிய வந்தது. அது துர்காவோட நேராத் துடிச்சுக்கிட்டு ஆடுச்சு. துர்கா அதை ஆசையாப் பார்த்தா. அவளோட விரல்களால அந்தத் தடிமனான தடியைப் பிடிச்சு, அடிவேர்ல இருந்து நுனி வரைக்கும் அழுத்தித் தேய்ச்சா. அந்தச் சூடு அவ கையில் பரவினது. அவனோட மொட்டைத் தன் கட்டைவிரலால வருடிவிட்டா. மகேஷ் சுகத்துல கண்ணை மூடித் தலையைத் தூக்கினான். துர்கா அவனோட சுன்னியை உருவி விட்டுக்கிட்டே, கிருஷ்ணனைப் பார்த்து ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு சிரிச்சா.


"அக்கா... போதும் உருவினது..." னு சொல்லிட்டு, மகேஷ் துர்காவை அப்படியே 'தொப்'னு பெட்ல மல்லாக்கத் தள்ளினான்.


விழுந்த வேகத்துல துர்காவோட ரெண்டு பெரிய பழுத்த மொலையும் 'ஜிங்-ஜக்'னு மேலேயும் கீழேயும் குலுங்கி, ஒரு ஆட்டம் ஆடி அடங்குச்சு. அவ இப்போ பெட்ல மல்லாக்க, ரெண்டு காலையும் வானத்தைப் பார்த்த மாதிரி அகலமா விரிச்சு, அவளோட அந்த வெள்ளைத் தொடைகளைத் திறந்து காட்டுனா.


அவ கழுத்துல இருந்த அந்த மஞ்சள் கயிறு தாலி... அது இப்போ அவளோட ரெண்டு பழுத்த மொலைக்கும் நடுவுல இருக்குற அந்த ஆழமான, வியர்வை பிசுபிசுக்குற பள்ளத்துல போய் ஜம்முனு உக்காந்துக்குச்சு. கிருஷ்ணன் கட்டுன தாலி... இப்போ இன்னொருத்தன் அவள ஓக்கப் போறதுக்கு முதல் வரிசையில டிக்கெட் வாங்கிட்டு வேடிக்கை பார்க்கக் காத்துட்டு இருந்துச்சு.


மகேஷ் அவ மேல ஏறி, அவ காலுக்கு நடுவுல முட்டிப் போட்டான். அவனோட அந்தத் தடிமனான, நரம்பு புடைச்ச கருப்புச் சுன்னியை... துர்காவோட ஈரம் சொட்டச் சொட்டத் திறந்திருந்த, பிங்க் கலர் கூதி வாசல்ல வச்சான்.


ஒரு செகண்ட்... ஒரே ஒரு செகண்ட் கிருஷ்ணனைத் திரும்பிப் பார்த்துட்டு...


மகேஷ் மெதுவா அழுத்த ஆரம்பிச்சான். வாசல் ஓரத்துல நின்னுட்டு இருந்த கிருஷ்ணனுக்கு, சும்மா 4K டிவில ஜூம் பண்ணிப் பாக்குற மாரி அவ்வளவு துல்லியமா இருந்துச்சு.


மகேஷோட அந்த அகலமான கருப்பு மொட்டு, துர்காவோட அந்த மென்மையான பூ இதழ் மாரி இருக்குற கூதிப் பிளவுல போய் முட்டுச்சு. அவன் லேசா அழுத்தினதும், அவளோட அந்த டைட்டான பிங்க் கலர் சதை, இவனோட பெரிய சுன்னிக்கு வழி விடுறதுக்காக, 'வ்வ்வ்வ்'னு ரப்பர் பேண்ட் மாரி இளிய ஆரம்பிச்சது.


கிருஷ்ணன் கண்ணு இமைக்காம அதையே வெறிச்சுப் பார்த்தான். மகேஷோட சுன்னி அவ்ளோ தடிமனா இருந்ததால, துர்காவோட கூதி, அவளோட அந்தச் சின்ன ஓட்டை, இவனோட அந்த முரட்டுத் தடியை முழுங்க முடியாமத் திணறித் திணறி விரியுற அழகு இருக்கே... அதைப் பாக்கவே கிருஷ்ணனுக்குப் போதை தலைக்கு ஏறுச்சு.


'வழுக்'னு அந்தப் பெரிய சுன்னி, அவளோட மதநீர்ல சறுக்கிக்கிட்டு உள்ள இறங்க ஆரம்பிச்சது. அது உள்ள போகப் போக, அவளோட கூதிச் சதை, அந்தச் சுன்னியை இறுக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டு, அதோட வடிவத்துக்கே ஏத்த மாரி, ஒரு வளையல் மாரி விரிஞ்சு கொடுத்துச்சு.

[Shrutikrishnan]

துர்காவோட சிவந்த கூதி இதழ், மகேஷோட கருப்பு சுன்னியைச் சுத்தி ஒரு இறுக்கமான மோதிரம் போட்ட மாரி பிடிச்சுக்கிட்டு இருந்தது அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது. அவன் ஒவ்வொரு இன்ச்சா உள்ள இறக்க இறக்க... துர்கா இடுப்பைத் தூக்கி, "ஸ்ஸ்ஸ்... ம்மா..."னு முனகிக்கிட்டே, பெட்ஷீட்டை இறுக்கிப் பிடிச்சா. அவளோட கூதிக்குள்ள ஏதோ ஒரு பெரிய இரும்பு ராடு பழுக்கக் காய்ச்சி இறங்குற மாரி ஒரு நெருக்கம்.


பாதி சுன்னி உள்ள போனதும் மகேஷ் ஒரு நிமிஷம் நிறுத்தினான். இப்போ துர்காவோட கூதி அவன் சுன்னியை முழுங்கிட்டு வாயைப் பிளந்துகிட்டு இருக்கிறதைப் பார்க்க கிருஷ்ணனுக்குச் சுன்னி வெடிக்கிற மாரி வலிச்சது. அவளோட அந்தச் சின்ன வாசல் இவனோட தடிமனான தடியை உள்ள வாங்க முடியாம விளிம்பு எல்லாம் வெள்ளையா இளிச்சுகிட்டு அந்தச் கருப்புத் தடியை கவ்விப் புடிச்சுகிட்டு இருந்தது.


அவன் அப்படியே பொறுமையா அழுத்தி மீதி இருந்த பாதியையும் உள்ள இறக்கினான். அது உள்ள போகப் போக துர்கா மூச்சு முட்டுற மாரி கண்ணை மூடினா. முழுசா உள்ள போனதும் அவளோட கூதி மேடு மகேஷோட இடுப்புல போய் நச்சுனு ஒட்டிக்கிச்சு.


முழுசா உள்ள இறக்கிட்டு மகேஷ் மிஷனரி பொசிஷன்ல குத்த ஆரம்பிச்சான்.


அவன் ஒவ்வொரு தடவையும் இடுப்பை பின்னாடி இழுத்துட்டு வேகமா முன்னாடி இடிக்கும் போதும் அவளோட கூதி இதழ் எல்லாம் அந்தச் சுன்னியோட உரசி வெளிய வந்து திரும்ப உள்ள போற அழகு இருக்கே அதை வர்ணிக்க வார்த்தையே இல்ல. அவன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி இடிக்கும் போது அவனோட காலுக்கு நடுவுல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்த ரெண்டு பெரிய கருப்பு கொட்டையும் ஊஞ்சல் ஆடி, 'டப்... டப்...'னு துர்காவோட குண்டியிலயும் அவளோட கூதிக்குக் கீழ இருக்குற அந்த மென்மையான சதைப் பகுதியிலயும் இடிச்சது.


கிருஷ்ணன் கண்ணு இமைக்காம அதையே பார்த்தான். மகேஷோட கருப்புக் கொட்டை துர்காவோட பால் கலர் குண்டிச் சதையில இடிச்சு இடிச்சு அந்த இடத்தை செக்கச் செவேல்னு சிவக்க வச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு. ஒவ்வொரு குத்துக்கும் அந்த கொட்டைங்க அவளோட குண்டிச் சதையை அறைஞ்சு எழுப்புற அந்தச் சத்தம்... 'சளக்... டப்... சளக்... டப்...'னு அந்த ரூம் முழுக்க ஒரு வெறித்தனமான மியூசிக் மாரி கேட்டுச்சு. அவளோட மதன நீர் வழிய வழிய அவன் குத்த குத்த அதுல இருந்து வர்ற நுரைச்சுப்போன சத்தமும் இந்தச் சதை இடிக்கிற சத்தமும் கிருஷ்ணனை கிறங்கடிச்சது.


துர்கா என்ன சும்மாவா இருப்பா? அவளோட அந்த வழுவழுப்பான பால்கோவா மாரி இருக்குற ரெண்டு வெள்ளைத் தொடைகளையும் மேல தூக்கினா. "ஆஆஹ்... அக்கா... அக்கான்னு சொல்லிக்கிட்டே இப்டி இடிக்கிறியே டா... கிழிச்சிருவ போலிருக்கே..."னு சுகத்துல முனகிக்கிட்டே அவளோட கால்களை மகேஷோட இடுப்பைச் சுத்தி வளைச்சு அவனோட முதுகுக்குப் பின்னாடி ஒரு 'லெக் லாக்' போட்டா பாரு... அப்பப்பா!


அவளோட கெண்டைக்கால் ரெண்டும் மகேஷோட முதுகை இரும்புப் பிடி மாரி அழுத்திப் பிடிக்க அது அவன இன்னும் ஆழமா அவளோட கர்ப்பப்பை வாய் வரைக்கும் இடிக்குற அளவுக்கு உள்ள இழுத்துச்சு. அந்தப் பிடியில அவளோட அகலமான குண்டி இப்போ பெட்ல படல. அப்படியே காத்துல மிதக்குற மாரி அந்தரத்தில் தொங்குற மாரி இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி மகேஷோட ஒவ்வொரு இடிக்கும் இவளும் ஈடு குடுத்து ஆட்டுனா.


அவ இடுப்பைத் தூக்கி ஆட்டும் போது அவளோட கூதி வாசல் இன்னும் நல்லா அகலமா விரிஞ்சு குடுத்து மகேஷோட அந்தத் தடிமனான சுன்னியை அதோட வேர் வரைக்கும் கவ்வி முழுங்கிக்கிட்டே இருந்துச்சு. அவன் இடுப்பை பின்னாடி இழுத்து வெளிய வரும்போது அவளோட கூதிச் சுவரு மகேஷோட சுன்னியைப் பிரிய மனசில்லாம பசை போட்ட மாரி ஒட்டிக்கிட்டு அந்தத் தோலை உறிச்சுக்கிட்டே வெளிய வந்து அப்புறம் சளக்னு உள்ள போறது பாக்கவே கிருஷ்ணனுக்கு வெறியா இருந்துச்சு. அவளோட மதன நீர் அந்த உராய்வுல நுரைச்சுப்போய் அவனோட சுன்னியை பளபளன்னு மின்ன வச்சுது.


மகேஷ் ஒரு கையால பெட்ஷீட்டை இறுக்கிப் புடிச்சுக்கிட்டு, இன்னொரு கையால துர்காவோட அந்தப் பழுத்த இடது மொலையை 'கப்'புனு கவ்விப் பிடிச்சான். சப்பாத்தி மாவு பிசையுறது எல்லாம் சும்மா... அவன் பிடிச்ச பிடியில அவளோட மென்மையான மொலைச் சதை அவனோட முரட்டு விரல் இடுக்கு வழியா பலூன் மாரி பிதுங்கிக்கிட்டு வெளிய வந்துச்சு. அவன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி குத்திக் கிழிக்குற வேகத்துக்கு ஏத்த மாரி, அந்த மொலையையும் ஆட்டி ஆட்டி கசக்கிப் பிழிஞ்சான். அவனோட கட்டைவிரல் அவளோட அந்தத் தடிமனான கருப்புக் காம்பை நசுக்கித் தேய்க்க, அது வீங்கிப்போய் விறைச்சு அவனோட உள்ளங்கையில குத்திச்சு.


துர்காவுக்கு இப்போ போதை உச்சத்துக்கு ஏறிடுச்சு. அவ கண்கள் ரெண்டும் சொருகிப்போய், மேல போயிருச்சு. அவளோட வாய் தானாத் திறந்து, ஈரம் சொட்டச் சொட்ட நாக்கு வெளிய நாய் மாரி தொங்குச்சு. தலையைத் தலையணையில போட்டு அங்குட்டும் இங்குட்டும் வெறி பிடிச்சவ மாரி ஆட்டிக்கிட்டே, அவளோட கொண்டை அவிழ்ந்து முடி சிதறிக் கிடந்தது.


"ஆஆஆஹ்... அப்படிச் செய் டா... குத்து... இன்னும் ஆழமா குத்து..."னு பச்சையா கத்துனா. அவ கத்தும்போது அவ கழுத்துல இருந்த அந்தத் தாலி, குலுங்குற அவளோட இன்னொரு மொலை மேல பட்டுப் பட்டுத் தெரிச்சுது.


வாசல்ல நின்னு இதையெல்லாம் பார்த்துக்கிட்டு இருந்த கிருஷ்ணனுக்கு, அவன் பொண்டாட்டி பேசுற ஒவ்வொரு ஆபாச வார்த்தையும் அவனோட சுன்னியில சவுக்கடி மாரி விழுந்துச்சு. அவளோட சிவந்த கூதி வாசல், மகேஷோட கருப்புத் தடியை முழுங்கி முழுங்கித் துப்புறதையும், அவனோட கொட்டைங்க 'டப் டப்'னு அவளோட குண்டியில அடிச்சுச் சிவக்க வைக்கிறதையும் க்ளோஸ்-அப்ல பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். அவனால சும்மா இருக்க முடியல, லுங்கிக்குள்ள கையை விட்டு, அவனோட இரும்பு மாரி நிக்கிற சுன்னியைத் தோலை உரிச்சு வேகமா ஆட்டிக்கிட்டே... அவனுக்கே தெரியாம எச்சில் ஒழுக முனகிக்கிட்டே ரசிச்சான்.


துர்காவோட முனகல் சத்தம் "ஆஆஆஹ்... ம்மா... மெதுவாடா... ஆஆ..."னு கூரையைப் பிளக்குற அளவுக்கு அதிகமாகுச்சு. அவளோட அந்தச் சத்தம் கேட்டு பக்கத்து ரூம்ல தூங்குற குட்டிப் பையன் முழிச்சுருவானோனு கிருஷ்ணனுக்குப் பக்குனு ஆச்சு. உடனே பாய்ஞ்சு போய் கதவைச் சாத்தி, சத்தம் வராம தாழ்ப்பாள் போட்டான்.


தாழ்ப்பாள் போட்டுட்டுத் திரும்பினான். மெதுவா... ரொம்ப மெதுவா... ஓரடி ஓரடியா எடுத்து வச்சு பெட் கிட்ட வந்தான். அப்போ அவன் கண்ணுல முதல்ல பட்டது துர்காவோட முகம். ஐயோ... என்ன முகம் அது! கண்கள் ரெண்டும் சொருகிப்போய், வெள்ளை விழி மட்டும் தெரிய, வாயைப் பிளந்துகிட்டு, "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆ..."னு காத்துல மிதக்குற மாரி கிடந்தா. அவளோட நெத்தில வேர்வை முத்து முத்தா அரும்பி வழிஞ்சுச்சு. அவளோட அந்த வெறிபிடிச்ச முகபாவனையைப் பார்த்ததுமே, கிருஷ்ணனுக்கு லுங்கிக்குள்ள சுன்னி 'விண் விண்'னு தெறிக்கிற மாரி துடிச்சுது.


ஆனா அவனுக்கு அது மட்டும் பத்தல. மகேஷ் அவ மேல முழுசாப் படர்ந்து படுத்து, அவளோட உடம்பை மறைச்சுக்கிட்டு இருந்தான். கிருஷ்ணனுக்கு நின்ன வாக்குல பார்க்கும்போது துர்காவோட முகம் மட்டும்தான் தெரிஞ்சது. மகேஷ் இடுப்பு மறைச்சதுல, அவளோட கூதிக்குள்ள அவன் சுன்னி போயிட்டு வர்ற அந்த அழகைப் பார்க்க முடியலையேனு தவிச்சான்.


மேல நின்னு பார்த்தா ஒண்ணும் தெரியலையேனு, மெதுவா உடம்பை வளைச்சு, குனிஞ்சு பார்த்தான். அப்போதான் அந்த கேப்ல லேசாத் தெரிஞ்சது. அதுக்கு மேல பொறுக்க முடியாம, அப்படியே பெட் பக்கத்துல தரைல சம்மணங்கால் போட்டு உக்காந்தான்.


இப்போ... அவனோட முகத்துக்கும், துர்காவோட விரிஞ்சிருக்குற கூதிக்கும் ஒரு அடி தூரம் கூட இருக்காது. அவ்ளோ க்ளோஸ்-அப். கிருஷ்ணன் மூச்சு விட்டா அந்த சூடு அவ கூதில படுற அளவுக்குப் பக்கத்துல உக்காந்து இருந்தான்.


கிருஷ்ணன் கண்ணு முன்னாடி தெரிஞ்ச காட்சி அவனை அப்படியே உறைஞ்சு போக வச்சுது. மகேஷோட அந்தத் தடிமனான, இரும்பு ராடு மாரி இருந்த கருப்புச் சுன்னி... துர்காவோட மென்மையான, ஈரமான ரோஜா பூ இதழ் மாரி இருந்த பிங்க் கலர் கூதிக்குள்ள போயிட்டுப் போயிட்டு வந்துச்சு.


அவன் இடுப்பை ஆட்டி உள்ள இடிக்கும் போதெல்லாம்... துர்காவோட அந்தச் சின்ன கூதி வாசல்... மகேஷோட தடியை வாங்க முடியாம 'வ்வ்வ்வ்'னு ரப்பர் வளையல் மாரி இளிச்சுக்கிட்டு விரியுறது அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சுது. அவ்ளோ பெரிய தடி உள்ள நுழையும் போது, அவளோட கூதி பிஞ்சுருமோங்கற அளவுக்கு விரிஞ்சு வழி விட்டுச்சு.


உள்ள போன சுன்னியை, அவளோட கூதி இதழ்கள் சுத்தி வளைச்சு, ஒரு மோதிரம் போட்ட மாரி இறுக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டு, அது வெளிய வரும்போது விட மனசில்லாம அந்தத் தோலோட ஒட்டிக்கிட்டே வெளிய வந்து, அப்புறம் 'சளக்'னு உள்ள போற அந்த அழகைப் பார்க்க கிருஷ்ணனுக்குப் பைத்தியமே புடிச்சது.


அந்த இடமே அவளோட மதன நீர்ல குளிச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு. மகேஷ் இடிக்குற வேகத்துல அந்த ஈரம் நுரைச்சுப் போய், வெள்ளையா வழிய ஆரம்பிச்சுது. ரூம் லைட் வெளிச்சத்துல அவளோட கூதி இதழும், மகேஷோட சுன்னியும் எண்ணெய் தடவின மாரி வழுவழுன்னு 'பளபள'னு மின்னுச்சு. மகேஷோட சுன்னி வேர், ஒவ்வொரு முறையும் இடிக்கும் போது, துர்காவோட மேல இருந்த அந்தச் சின்ன பருப்பு மாரி இருந்தது மேல உரசி உரசித் தேய்க்க... அதுல துர்கா துடிக்குற துடிப்பை கிருஷ்ணன் அந்த ஒரு அடி தூரத்துல துல்லியமா பார்த்தான்.


அவ முனகுற சத்தம் ரொம்ப அதிகமானதும், கிருஷ்ணன் பதட்டமா, "துர்கா... மெதுவா மா... சத்தம் போடாத... பையன் முழிச்சுக்கப் போறான்..."னு கிசுகிசுப்பா சொன்னான்.


துர்கா சுகத்துல கண்ணைத் திறக்க முடியாம, தலையை ஆட்டிட்டே, "நான் என்னங்க பண்றது... இவன்கிட்ட சொல்லுங்க... இவன் பண்ற வேலைக்கு என்னால கத்தாம இருக்க முடியல... ஆஆஹ்... உயிரே போகுதுங்க..."னு மூச்சு வாங்கச் சிணுங்கினா.


மகேஷ் வேகத்தைக் குறைக்காம இடுப்பை ஆட்டிக்கிட்டே, மூச்சு இரைக்க. "அண்ணா... இன்னும் கொஞ்ச நேரம்ணா..."னு சொன்னான்.


"டேய்... எவ்ளோ நேரண்டா பண்ணுவ? மணி ஆச்சு பாரு... பையன் வேற எழுந்துருவான்... அவனுக்கு டிபன் செய்யணும்... இப்டியே பண்ணிட்டு இருந்தா எப்போ சமைக்கிறது?"னு துர்கா இடுப்பைத் தூக்கிக் குடுத்துக்கிட்டே செல்லமாத் திட்டினா.


"இருக்கா... இதோ... உனக்குக் கஞ்சிய ஊத்திட்டுப் போறேன்... அப்புறம் போய் பையனுக்கு தோசை ஊத்து..."னு மகேஷ் சிரிச்சுக்கிட்டே, வேகத்தை இன்னும் கூட்டினான்.


"பாருங்க இவனை... எவ்ளோ திமிரு... சீக்கிரம்டா..."னு துர்கா அவனோட இடுப்பைக் கால்ல வளைச்சுப் பிடிச்சா.


மகேஷ் வெறி பிடிச்ச காளை மாரி குத்த ஆரம்பிச்சான். கிருஷ்ணன் கண்ணு இமைக்காம அந்த இடத்தையே பார்த்தான். அவன் இடுப்பு வேகம் கண்ணுக்கே தெரியாத அளவுக்கு வேகமாச்சு. 'சளக் சளக் சளக்'னு அந்த ரூமே அதிருற அளவுக்கு வெறித்தனமா இடிச்சான். அவன் ஒவ்வொரு முறை இடிக்கும் போதும், துர்காவோட குண்டி பெட்ல இருந்து எகிறி எகிறி விழுந்தது.


கிருஷ்ணன் கண்ணு இமைக்காம அந்த இடத்தையே பார்த்தான். மகேஷ் முழுசா அவனோட தடியை வெளிய உருவிட்டு, ஒரு மூச்சு இழுத்துட்டு, மொத்த பலத்தையும் திரட்டி 'நச்'னு ஒரே இடியா உள்ள இறக்கினான் பாரு... அப்பப்பா... துர்காவோட அந்தச் சின்ன கூதி கூதி வாசல் விளிம்பு கிழிஞ்சுற மாரி இழுத்துக்கிட்டு விரிஞ்சது.


"ஆஆஆ... அம்மா... வருதுடா... வருது..."னு துர்கா கண்ணை உருட்டிக்கிட்டு, உச்சகட்ட போதையில கத்துனா. அவளோட கால் விரல் எல்லாம் சுருண்டுக்கிச்சு.


மகேஷுக்கும் முகம் மாறுச்சு. அவன் நரம்பு எல்லாம் புடைச்சு, கழுத்து நரம்பு விடைச்சுக்கிட்டு நின்னது. "அக்கா... எனக்கும் தான்..."னு கத்திக்கிட்டே, அவனோட அந்த முரட்டுத் தடியை துர்காவோட கூதிக்குள்ள எவ்வளவு ஆழமா விட முடியுமோ அவ்ளோ ஆழமா, அவளோட கருப்பை வாய்க்குள்ளேயே திணிக்கிற மாரி இடிச்சு, அங்கேயே ஆணி அடிச்ச மாரி அழுத்திப் பிடிச்சான்.


கிருஷ்ணன் அந்த ஒரு அடி தூரத்துல இருந்து உத்துப் பார்த்தான். மகேஷோட இடுப்பு உறைஞ்சு போய் நின்னாலும், உள்ள இருந்த அவனோட சுன்னி துடிக்க ஆரம்பிச்சது. ஒரு பெரிய மலைப்பாம்பு எதையோ முழுங்குற மாரி, அவனோட சுன்னி தண்டு 'விண் விண்'னு துடிச்சதை வெளிய இருந்தே பார்க்க முடிஞ்சது. மகேஷோட உடம்பு வில்லா வளைஞ்சு விறைச்சுச்சு. அவன் இடுப்பு நரம்பு எல்லாம் புடைச்சு, 'ப்ளக்... ப்ளக்... ப்ளக்...'னு அவன் உடம்புல இருந்து தேக்கி வச்சிருந்த அந்தச் சூடான, கெட்டியான கஞ்சி, எரிமலைக் குழம்பு மாரி பீறிட்டு, துர்காவோட கூதி ஆழத்துக்குள்ள பீய்ச்சி அடிச்சது. ஒரு முறை இல்ல, ரெண்டு முறை இல்ல... தொடர்ந்து பத்துக்கு மேல அவன் சுன்னி துடிச்சுத் துடிச்சு உள்ளேயே கக்குச்சு.


அந்தச் சூடான கஞ்சி அவளோட கருப்பைக்குள்ள பாய்ஞ்சதும், துர்கா சுகத்துல துடிச்சுப் போய், அவளோட காலை இன்னும் இறுக்கி மகேஷோட இடுப்பைப் பூட்டிப் பிடிச்சுக்கிட்டா. "ஆஆஆ... சுடுதுடா... ஊத்துறான்டா..."னு முனகிக்கிட்டே, அவளோட கூதித் தசை எல்லாம் துடிச்சுத் துடிச்சு, மகேஷோட சுன்னியைக் கவ்விப் பிடிச்சு, அவன் விடுற ஒவ்வொரு சொட்டு விந்தையும் ஒரு சொட்டு கூட விடாம ஆசையா உறிஞ்சு குடிச்சது.


மகேஷ் உள்ளேயே அவனோட மொத்த வெறியையும் கக்கித் தீர்த்ததும், ஒரு பெருமூச்சு விட்டுட்டு, மெதுவா... ரொம்பப் பொறுமையா அவனோட சுன்னியை வெளிய உருவ ஆரம்பிச்சான்.


அவன் வெளிய உருவும்போது... துர்காவோட கூதிச் சதை அந்தச் சுன்னியை விட மனசில்லாம, அதோட தோலோட உரசினபடியே இறுக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டு வழியனுப்பிச்சது. கடைசியா அந்த மொட்டு வெளிய வரும்போது... 'வழுக்'னு ஒரு ஈரமான சத்தத்தோட அந்தத் தடி முழுசா வெளிய வந்து விழுந்துச்சு.


இப்போ கிருஷ்ணன் பார்த்த காட்சி அவனை உறைய வச்சது. அவ்ளோ பெரிய தடி உள்ள இருந்து வெளிய வந்ததால, துர்காவோட கூதி வாசல் உடனே மூட முடியாம, ஒரு கிணறு மாரி அகலமாப் பிளந்துகிட்டு, சிவந்துபோய் விடைச்சுக்கிட்டு இருந்தது.


அந்தத் திறந்த ஓட்டைக்குள்ள இருந்து... மகேஷ் உள்ளே ஆழமா இறைச்ச அந்தச் சூடான, வெள்ளையான, கெட்டியான கஞ்சி... பொங்கி வழியுற பால் மாரி... 'புளுக் புளுக்'னு நுரைச்சுக்கிட்டு வெளிய பீறிட்டு வந்துச்சு. அது துர்காவோட அந்தச் சிவந்த கூதி இதழ்கள் மேல வழிஞ்சு, அவளோட வழுவழுப்பான தொடை இடுக்கு வழியா இறங்கி, அவளோட சூத்து ஓட்டையை நனைச்சுக்கிட்டு பெட்ஷீட்ல ஒழுக ஆரம்பிச்சது.


கிருஷ்ணன் அந்த வெள்ளைக் கஞ்சி ஆறு மாரி அவளோட கூதியை முழுசா நிரப்பி, வழிஞ்சு ஓடுறதைக் கண்ணு இமைக்காம பார்த்தான். அப்பா... என்னமா ஊத்தியிருக்கான்... எவ்ளோ கஞ்சி மா இது... குளம் மாரி நிக்குது...னு வாய் பிளந்து, எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே ரசிச்சான்.


துர்கா நெஞ்சு ஏறி இறங்க மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே, தலையைத் தூக்கி அவளோட கூதியைப் பார்த்தா. அப்புறம் சிரிச்சுக்கிட்டே அவ புருஷனைப் பார்த்தா. “பாருங்க... எவ்ளோ ஊத்தி வச்சிருக்கான்னு... என்க்குள்ளயே பாதி தேங்கிக் கிடக்கு... இன்னைக்கு நாள் பூரா நான் நடக்கும் போதெல்லாம் இது என் கால் வழியா வழியப் போகுது…”னு வெட்கப்படாம சொல்லிச் சிரிச்சா.


மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே மகேஷ் பெட்ல இருந்து எழுந்தான். அந்த வெறி அடங்கின களைப்பு அவன் முகத்துல தெரிஞ்சது. தரையில கிடந்த அவனோட ஷார்ட்ஸையும் டீ-ஷர்ட்டையும் எடுத்து மாட்டிக்கிட்டே, "அக்கா... காலேஜுக்கு டைம் ஆச்சு... ஈவினிங் பாப்போம்,"னு கேஷுவலா சொன்னான். போற போக்குல கிருஷ்ணனைப் பார்த்து, "பை அண்ணா..."னு சொல்லிட்டு, ஒரு சாதாரண கெஸ்ட் மாரி ரூமை விட்டு வெளிய போனான்.


துர்கா இன்னும் நெஞ்சு ஏறி இறங்க மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே இருந்தா. படுத்தபடியே தலையைத் தூக்கி அவன் போறதையே பார்த்தா. அவ உதட்டுல ஒரு திருப்தியான சிரிப்பு. அவளோட கலைஞ்சு போன கூந்தலை விரலால கோதிவிட்டுக்கிட்டே, சுகமா பெட்ல சாய்ஞ்சா. கிருஷ்ணனால கண்ணை எடுக்க முடியல. அவன் பார்வை முழுக்க அந்த வெள்ளைக் குழம்பு மேலேயே இருந்துச்சு.


"சரி... நான் போய்க் குளிச்சிட்டு வர்றேன்... பையனுக்கு வேற சமைக்கனும்..."னு சொல்லிக்கிட்டே துர்கா மெதுவா எழ முயற்சி பண்ணா. அவ லேசா இடுப்பைத் தூக்கினதும், அதுவரைக்கும் உள்ள தேங்கியிருந்த மிச்சம் மீதி கஞ்சியும், அணை உடைச்ச மாரி 'சர்ர்'னு வேகமா வெளிய வந்துச்சு. அது நேரா பெட்ஷீட்ல விழுந்து ஒரு பெரிய வரைபடமே வரைஞ்சிருச்சு.


துர்கா அதைப் பார்த்துட்டு, "என்னங்க ச்சே... நீங்க படுக்குற இடத்துலேயே அவன் மொத்தத்தையும் ஊத்திட்டுப் போயிட்டான் பாருங்க..."னு சலிச்சுக்கிட்டே சொன்னா. அதைக் கேட்டு கிருஷ்ணனுக்கு நெஞ்சு வலிக்குற மாரி துடிச்சது. அவன் பொண்டாட்டிக்குள்ள ஊத்தி நிரப்பினது மட்டும் இல்லாம அவன் பெட்ல அவன் படுக்குற இடத்துலயும் ஊத்திட்டு போய்ட்டான்.


அவ மெதுவா கட்டில்ல இருந்து இறங்கி, கிருஷ்ணனுக்கு முன்னாடி கால் பரப்பி நின்னா. அவ நின்னதும், அவ கூதிக்குள்ள இருந்த கஞ்சி, அவளோட வழுவழுப்பான வெள்ளைத் தொடை வழியா ஒரு ஆறு மாரி வழிஞ்சு ஓடுச்சு.


கிருஷ்ணன் இன்னும் அவ காலுக்குப் பக்கத்துல தரைலதான் உக்காந்து இருந்தான். அவ அவ்ளோ பக்கத்துல நின்னதால... அவ தொடை வழியா வழிஞ்சு, முட்டி வழியா இறங்கி, கணுக்கால் வரைக்கும் வந்த அந்த மகேஷோட வெள்ளைக் கஞ்சி... 'சொட்'னு ஒரு பெரிய துளியா அவ கால்ல இருந்து பிரிஞ்சு... நேரா... தரைல இருந்த கிருஷ்ணனோட கால் கட்டை விரல் நுனியில 'பச்'னு விழுந்துச்சு.


கிருஷ்ணனுக்கு ஷாக் அடிச்ச மாரி இருந்துச்சு. வேற ஒருத்தன்... அதுவும் அந்த சின்னப் பையன்... அவன் பொண்டாட்டி கூதிக்குள்ள இரைச்ச கஞ்சி... அவளோட சூட்டோட கலந்து... இப்போ அவன் கால் மேல விழுந்துருக்கு. அந்த பிசுபிசுப்பும் சூடும் அவன் உடம்பை ஒரு குலுக்கிக் குலுக்கியது. அவன் விரலை ஆட்டக் கூட முடியாம, அந்தத் துளியையே பார்த்துட்டு இருந்தான்.


துர்கா குனிஞ்சு அதைப் பார்த்தா. அவ முகத்துல ஒரு குறும்புச் சிரிப்பு. "ஐயய்யோ... சாரிங்க... பார்த்து நின்னிருக்கலாம்... தெரியாம உங்க மேலேயே ஒழுகிருச்சு..."னு கிண்டலாச் சொல்லிச் சிரிச்சா.


"பரவாயில்லை,"னு கிருஷ்ணன் ஒரு வார்த்தையில சொன்னாலும், அவன் கண்ணு அந்தத் துளியை விட்டு நகரவே இல்ல.


துர்கா அதைப் பெருசா எடுத்துக்கல. அவளோட ரெண்டு கையையும் மேல தூக்கி, சிதறிக் கிடந்த அந்தக் கூந்தலை வாரிச் சுருட்டி, ஒரு கொண்டையாப் போட்டா. அவ கையைத் தூக்கும்போது, அவளோட ரெண்டு மொலையும் நிமிர்ந்து நின்னு ஆடுச்சு. ஒரு டவலை எடுத்து அலட்சியமாத் தோள் மேல போட்டுக்கிட்டு, அவளோட அந்த அகலமான குண்டி ஆடுற அழகைக் காட்டிக்கிட்டே நடந்து பாத்ரூமுக்குள்ள போனா.


கதவு சாத்துற சத்தம் 'டப்'னு கேட்டதுக்கப்புறம் தான் கிருஷ்ணனுக்குச் சுயநினைவே வந்தது. அவன் கால் விரலை லேசா ஆட்டினான். அந்தப் பிசுபிசுப்பு அவனுக்கு அருவருப்பா இல்ல, அது ஒரு வெறியைக் கிளப்புச்சு. மெதுவாத் தரையில இருந்து எழுந்தான்.


அவன் கண்ணு தரையைத் தேடுச்சு. துர்கா நடந்து போன தடம்... அங்கங்க ஒண்ணு ரெண்டு சொட்டு வெள்ளைக் கஞ்சித் திட்டுக்கள் தரையில மின்னிக்கிட்டு இருந்தது. அவளோட கூதிக்குள்ள நிரம்பி வழிஞ்சது, அவ நடக்கும்போது சிந்திக்கிட்டே போயிருக்கு. அந்தத் தடத்தைப் பார்த்துக்கிட்டே, ஏதோ காந்தம் இழுக்குற மாரி பாத்ரூம் வாசலுக்குப் போனான்.


ஒரு நிமிஷம்... ஒரே ஒரு நிமிஷம் அந்த மூடுன கதவை வெறிச்சுப் பார்த்துட்டு நின்னான். உள்ளே தண்ணி சத்தம் கேட்கல.


தயங்காமக் கதவைத் தட்டினான்.


அடுத்த நிமிஷமே கதவு திறந்தது. துர்கா வாயில பிரஷ்ஷோட நின்னுகிட்டு இருந்தா. அவளோட ஒரு புருவத்தைத் தூக்கி, வாயில பிரஷ் இருக்கறதால பேச முடியாம, "என்னங்க?"ங்கற மாரி தலையை ஆட்டி சைகை பண்ணா.


கிருஷ்ணன் பதிலே பேசல. அவளோட அந்தத் திறந்த மார்பு மேல, அவளோட ஈரம் படர்ந்த நெஞ்சுல கையை வச்சான். அவளோட அந்த மென்மையான சதை மேல அழுத்தி, அவளைப் பாத்ரூமுக்குள்ள தள்ளினான்.


துர்காவுக்கு ஆச்சரியம் தாங்கல. காலையில இவ்ளோ நடந்துருச்சு, இப்போ என்னடா புதுசா  இவர் கண்ணுல இப்டி ஒரு வெறி தெரியுதேனு நினைச்சுக்கிட்டே, அவன் தள்ளுன வேகத்துக்கு ஈடு கொடுத்து உள்ள போனா.


கிருஷ்ணன் உள்ள வந்ததும், டக்குனு கதவைச் சாத்தித் தாழ்ப்பாள் போட்டான்.


இப்போ அந்தச் சின்ன பாத்ரூமுக்குள்ள, அவனும் அவனோட அம்மணப் பொண்டாட்டியும் மட்டும்தான்.


துர்கா வேகமாத் திரும்பி, சிங்க்ல வாயில இருந்த நுரையைத் துப்பினா. "என்னங்க... என்னாச்சு?"னு கேட்டுக்கிட்டே குழாயைத் திறந்து வாயைக் கொப்பளிச்சா. தண்ணி அவளோட சிவந்த உதட்டுல பட்டுத் தெரிச்சு, அவளோட கழுத்து, மார்பு வழியா வழிஞ்சு ஓடுச்சு. அவ கழுத்துல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தத் தாலி தண்ணில நனைஞ்சு பளபளன்னு மின்னுச்சு.


கிருஷ்ணன் அப்போவும் வாயைத் திறக்கல. அவனோட பார்வை அவளோட ஈரமான உதடு, தண்ணி வழிஞ்ச கழுத்து, அப்புறம் கீழ... மகேஷோட கஞ்சி ஒட்டி, லேசா வீங்கிப் போய் சிவந்து இருந்த அவளோட கூதி... எல்லாத்தையும் மேஞ்சுது.


பதில் சொல்லாம, அவகிட்ட நெருங்கிப் போய், அவளோட ஈரம் சொட்டுற உதட்டைக் கவ்விப் பிடிச்சு ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். அவளோட வாயில இருந்த பேஸ்ட் வாசனை, அவ உடம்புல இருந்த வியர்வை வாசனை, கூடவே அந்த அறையில லேசா வீசுன மகேஷோட கஞ்சி நெடி... எல்லாம் கலந்து அவனுக்குப் போதையை ஏத்துச்சு.


முத்தம் கொடுத்துக்கிட்டே, அவசர அவசரமா அவனோட லுங்கியை உருவி எறிஞ்சான். பனியனைக் கழட்டித் தூக்கிப் போட்டான். இப்போ அவனும் அம்மணம்.


அவளோட கழுத்துல, தோள்பட்டையில, அவளோட அந்தப் பெரிய மார்புலனு வெறி பிடிச்சவன் மாரி முத்தம் கொடுத்தான். அவனோட கைகள் அவளோட வழுவழுப்பான இடுப்பைப் பிசைஞ்சு எடுத்துச்சு.


துர்காவுக்குப் போதை தலைக்கு ஏறுச்சு. அவளோட ஆசைப் புருஷன் இப்டி வெறித்தனமா நடந்துக்கறதைப் பார்த்து, அவ சுகத்துல சுவரைப் பிடிச்சுக்கிட்டுச் சாய்ஞ்சா. அவளோட உடம்பு பின்னாடி வளைஞ்சு, அந்த ஷவர் குழாய் மேல இடிச்சது. அவளுக்குத் தெரியாமலேயே ஷவர் நாப்பைத் திருப்பிட்டா.


'சர்ர்ர்'னு ஷவர்ல இருந்து தண்ணி கொட்ட ஆரம்பிச்சுது. அந்தச் சில்லுனு இருந்த தண்ணி அவங்க ரெண்டு பேர் மேலேயும் அருவி மாரி கொட்டுச்சு. துர்காவோட உடம்புல அங்கங்க ஒட்டியிருந்த மகேஷோட எச்சமும், கஞ்சியும் அந்தத் தண்ணியோட கலந்து கரைஞ்சு அவளோட உடம்பை விட்டு வழிஞ்சு ஓடுச்சு. அவளோட உடம்பு இப்போ சுத்தமா, புதுசா மின்னிக்கிட்டு இருந்தது.


கிருஷ்ணன் அந்தத் தண்ணிக்கு அடியில நின்னுகிட்டே, அவளோட நனைஞ்ச உடம்பை ரசிச்சான். அவளோட காம்புகள் தண்ணி பட்டு விறைச்சு நிக்க, அதைக் கடிச்சு இழுத்தான். அவளோட வயிறு, தொப்புள், இடுப்புனு முத்தம் கொடுத்துக்கிட்டே மெதுவா... ரொம்ப மெதுவாத் தரையில முட்டிப் போட்டு உக்காந்தான்.


இப்போ... அவனோட முகத்துக்கு நேரா... துர்காவோட கூதி.

[Shrutikrishnan]

தண்ணியில நனைஞ்சு, ஈரம் சொட்டச் சொட்ட, லேசாத் திறந்துகிட்டு... மகேஷ் இடிச்சதுல இன்னும் செவந்து போய், வீங்கிப் போய்... "வாடா... வந்து என்னைக் கவனி,"னு கூப்பிடுற மாரி இருந்தது. அந்த முடி இல்லாத, சுத்தமான, வழுவழுப்பான கூதி மேல தண்ணித் துளிகள் முத்து முத்தா விழுந்து வழிஞ்சுது.


கிருஷ்ணன் ஒரு நிமிஷம் நிமிர்ந்து அவனோட பொண்டாட்டி முகத்தைப் பார்த்தான். துர்கா போதையில கண்ணைச் சொருகி, ஷவர் தண்ணியில நனைஞ்சுகிட்டே அவனையே பார்த்துட்டு இருந்தா.


அடுத்த நொடி... கிருஷ்ணன் சட்டுனு குனிஞ்சு, அவனோட முகத்தை அவளோட கூதிக்குள்ள புதைச்சான்.


அவனோட உதடுகள் அவளோட அந்தச் சிவந்த இதழ்களைக் கவ்விப் பிடிச்சதும், துர்கா "ஆஆஆஹ்..."னு அலறித் துடிச்சுப் போனா. அவனோட மூக்கு, அவளோட கூதி மேட்டுல இடிக்க, அவன் நாக்கு உள்ளே புகுந்து விளையாட ஆரம்பிச்சது.


கிருஷ்ணனோட வாய் அவளோட கூதி மேல ஒரு அட்டைப்பூச்சி மாரி ஒட்டிக்கிச்சு. அவன் சும்மா நக்கல, வெறி பிடிச்ச மாரி அவளோட கூதி இதழ்களைக் கவ்வி இழுத்தான். அவளோட கூதி ஏற்கனவே மகேஷ் இடிச்ச இடியில செவந்து, வீங்கிப் போய், தொட்டாச் சிணுங்கி மாரி இருந்துச்சு. இப்போ கிருஷ்ணனோட சொரசொரப்பான நாக்கு அது மேல பட்டு உரசினதும், துர்காவுக்கு உயிர் போற மாரி ஒரு சுகம்.


ஷவர்ல இருந்து கொட்டுற தண்ணி அவளோட இடுப்பு வழியா இறங்கி, அவளோட கூதிக்குள்ள பூந்து வெளிய வந்துச்சு. அதுல மகேஷ் அவக்குள்ள இறைச்ச கஞ்சியும் கலந்து, ஒரு மாதிரி கொழகொழப்பான திரவமா வழிஞ்சுது. கிருஷ்ணனுக்கு அது தண்ணியா இல்ல மகேஷோட கஞ்சியானு பிரிச்சுப் பாக்கத் தெரியல, அவனுக்கு அதுல அக்கறையும் இல்ல. அவனுக்குத் தெரிஞ்சதெல்லாம் அவன் பொண்டாட்டியோட அந்தப் போதை ஏத்துற வாசனை மட்டும்தான். அவன் அந்த உப்புக் கரிச்ச தண்ணியையும், அவளோட மதன நீரையும் சேர்த்து, 'சப் சப்'னு சத்தம் வர அளவுக்கு வெறித்தனமா உறிஞ்சு குடிச்சான்.


அவன் நாக்கு அவளோட கூதிப் பிளவுக்குள்ள ஒரு பாம்பு மாரி வளைஞ்சு நெளிஞ்சு, ஆழமாத் துருவித் துருவி நக்குச்சு. அவளோட அந்தச் சின்னப் பருப்பு... அது ஏற்கனவே வீங்கிப் போய் செவந்து இருந்தது. அது மேல இவனோட நாக்கு பட்டு 'சளக்'னு தெறிக்கும்போதெல்லாம், துர்காவுக்கு உயிர் போற வலி கலந்த சுகம். "ஆஆஆ... ம்மா..."னு அவளறியாம கத்திக்கிட்டே, வழுக்குற அந்த பாத்ரூம் சுவருல தன்னோட நகத்தை வெறித்தனமாப் பதிச்சா.


அவளோட ரெண்டு கால்களும் தாளம் போடாம வெடவெடன்னு நடுங்க ஆரம்பிச்சது. தொடை தசை எல்லாம் தானாத் துடிச்சுது. அவளால அந்த இன்பத்தைச் சும்மா நின்னு அனுபவிக்க முடியல, நிக்கிற தெம்பு போயிருச்சு. குனிஞ்சு, அவ புருஷனோட ஈரம் சொட்டுற தலைமுடியைக் கொத்துாக் கொத்தாப் புடிச்சு வெறியோட இழுத்து, அவளோட கூதிக்குள்ள அவன் மூஞ்சியை இன்னும் ஆழமாப் புதைக்க அழுத்தினா. அவளோட கூதி வாசல், அவனோட மூக்கு நுனியை முழுங்குற அளவுக்கு அமுக்குனா.


அவன் நாக்கு பண்ற அந்த மாயம்... அவ நரம்பு மண்டலத்தையே சுண்டி இழுத்தது. துர்காவுக்கு உடம்பெல்லாம் ஏதோ ஹை வோல்டேஜ் மின்சாரம் பாய்ச்சுன மாரி 'ஜிவ்வ்வ்'னு அதிர்ந்தது. அடுத்த சில நொடிகள்ல, அவளோட இடுப்பு வில்லா வளைஞ்சது. அவளோட கூதித் தசை எல்லாம் 'படக் படக்'னு சுருங்கி விரிஞ்சு, கிருஷ்ணனோட முகத்தை இறுக்கிப் பிடிச்சது. அவளோட உச்சம்... அது ஒரு எரிமலை வெடிக்கிற மாரி பீறிட்டு அடிச்சது. "ஐயோ... வருதுங்க... ஆஆஆஹ்... கொல்லுறீயே டா..."னு அவ கத்துற சத்தம் அந்த பாத்ரூம் முழுக்க எதிரொலிச்சது.



ஆனா கிருஷ்ணன் விடல. அவ உச்சம் அடஞ்சு துடிச்சுக்கிட்டு இருக்கும்போதே, அவன் இன்னும் வேகமா, இன்னும் ஆக்ரோஷமா அவளோட பருப்பைத் தன் உதட்டுக்குள்ள போட்டுச் சப்ப ஆரம்பிச்சான். ஒரு ஆம்பளை அவளை ஓத்து முடிச்ச கையோட, இன்னொருத்தன்… அதுவும் அவ புருஷனே, வந்து அந்த இடத்தை நக்கி இப்படி சுகம் குடுக்குறது அவளுக்குப் புதுசா, பைத்தியம் பிடிக்கிற மாரி இருந்துச்சு.


அந்த உச்சம் கொடுத்த சுகம் அவ நரம்புல இருந்து இன்னும் இறங்கவே இல்ல. அவளோட உடம்பு பூராம் 'கிவு கிவு'னு அதிர்ந்துக்கிட்டே இருந்துச்சு. ஆனா கிருஷ்ணன் அவளுக்கு மூச்சு விடக்கூட டைம் தரல. அவளோட அந்தச் சின்னப் பருப்பு, இப்ப தொட்டாலே ஷாக் அடிக்கிற மாரி அவ்வளவு சென்சிடிவ்வா இருந்துச்சு. அவன் திரும்பவும் அதுல நாக்கை வச்சுச் சுழற்றினதும், துர்காவுக்கு உயிர் போற வலி.


"வேண்டாங்க... ஆஆஹ்... போதும்... போதும்... என்னால தாங்க முடியல... வலிக்குதுங்க..."னு அவனோட ஈரத் தலையைப் பிடிச்சுப் பின்னாடி தள்ளப் பார்த்தா. ஆனா அது நிஜமான வலி இல்ல. சுகத்தோட உச்சத்துல வர்ற அந்தத் தித்திப்பான வலி. அவ உடம்புல இருக்குற ஒவ்வொரு ரோமக்காலும் குத்திட்டு நிக்குற அளவுக்கு ஒரு இன்ப வேதனை.


கிருஷ்ணன் விடல. அவளோட ரெண்டு வழுவழுப்பான வெள்ளைத் தொடையையும் இன்னும் அகலமா, எவ்ளோ விரிக்க முடியுமோ அவ்ளோ விரிச்சுப் பிடிச்சான். அவளோட கூதி இப்போ முழுசாத் திறந்துகிட்டு, உள்ளே இருக்கிற சிகப்புச் சதை வரைக்கும் தெரிஞ்சுது. அவன் நாக்கை ஈட்டி மாரி கூர்மையாக்கி, அவளோட கூதிக்குள்ள ஆழமா விட்டான்.



அங்க... அவளோட கர்ப்பப்பை வாய்கிட்ட தேங்கிக் கிடந்த மகேஷோட அந்தக் கடைசிச் சொட்டு கெட்டி கஞ்சி... தண்ணி கலக்காத, திக்கான அந்தத் திரவம்... கிருஷ்ணனோட நாக்குல பட்டு, அவனோட உதட்டுல பிசுபிசுப்பா அப்பிக்கிச்சு. அந்த நொடியே கிருஷ்ணனுக்குப் புரிஞ்சுது. இது ஷவர் தண்ணில கலப்படமே இல்லாத, பச்சையா மகேஷ் அவ பொண்டாட்டிக்குள்ள பீய்ச்சி அடிச்ச கெட்டி விந்துனு அவனுக்கு உரைச்சது.


வேற ஒருத்தன் கஞ்சியைத் தன் உதட்டுல உணர்ந்தும், கிருஷ்ணன் அருவருப்படையல. மாறாக, அந்தச் சுவை அவனுக்குள்ள இருந்த மிருகத்தை எழுப்புச்சு. "என் பொண்டாட்டிக்குள்ள அவன் எவ்ளோ ஆழமா விட்டிருக்கான்... அவனோட விதை என் பொண்டாட்டிக்குள்ள இருக்கு"ங்கிற வெறில, அவன் நிறுத்தாம, அந்தப் பிசுபிசுப்பான கஞ்சியைத் தன் நாக்கால சுழட்டிச் சுழட்டி, சப்புக் கொட்டி ருசிச்சு நக்கினான். அவன் அப்படி நக்கும்போது, கீழே தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அவனோட சுன்னி, 'விண் விண்'னு நரம்பு புடைக்கத் துடிச்சு, எப்போ வேணா வெடிக்கிற நிலைமைக்கு வந்தது.



அவன் நாக்கு உள்ளே புகுந்து அந்த அசுத்தத்தைச் சுத்தம் பண்ற வேகத்தைப் பார்த்து, துர்காவுக்குப் பைத்தியமே புடிச்சது. அவ நேரா நிக்க கூட முடியாம, சுகம் தாங்க முடியாம தலையைப் பின்னாடி சாய்ச்சா. அவளோட ஒரு கை, அவளோட ஈரமான முடியைக் கோதி இழுத்துச்சு. இன்னொரு கை... அவளோட கழுத்துல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தத் தாலியைப் பிடிச்சு, அவளோட மார்புல அழுத்தி, கீழ நோக்கி வெறியோட இழுத்தா. அவ கழுத்து நரம்பெல்லாம் புடைச்சுது.



"என் புருஷன்... இப்போ என் கால் அடியில முட்டி போட்டு... என் தாலி முன்னாடியே... நான் விரும்பி ஏத்துக்கிட்ட வேற ஒருத்தன் கஞ்சியை... இவ்ளோ வெறியோட நக்கிச் சுத்தம் பன்றாரே..."ங்கற அந்த நினைப்பு துர்காவோட மூளையைச் சிதறடிச்சுது. "இவர் தான் உண்மையான ஆம்பள... என் அசிங்கத்தை ருசிக்கிறவன் தான் என் புருஷன்..." அந்த உணர்வு அவளைத் தாங்க முடியாத உச்சத்துக்கே கொண்டு போச்சு.



அடுத்த நிமிஷமே, அவளோட வாழ்நாள்ல இதுவரைக்கும் அவ அனுபவிக்காத அளவுக்கு, ஒரு பூகம்பம் வந்த மாரி, ரெண்டாவது முறையா அவளோட உடம்பு தூக்கி வாரிப் போட்டு உச்சம் அடைஞ்சது. அவளோட வயித்துத் தசை எல்லாம் உள்ளே இழுத்துக்கிட்டு, அவளோட கூதிக்குள்ள ஏதோ வெடிக்கிற மாரி ஒரு துடிப்பு. அவளோட கூதிச் சுவரு கிருஷ்ணனோட முகத்தை 'நச் நச்'னு இறுக்கிப் பிடிச்சு, பிழிஞ்சு எடுத்தது.



அந்த உச்சத்தோட வேகத்துல, அவ கால்கள் ரெண்டும் பலமிழந்து போச்சு. அவளோட தொடை தசை எல்லாம் ஆடி அடங்குச்சு. நிக்கிற தெம்பு மொத்தமா போய், அவ அப்படியே அந்த வழுக்குற டைல்ஸ் சுவருல சறுக்கிக்கிட்டே கீழே இறங்கினா. அவளோட குண்டி தரையைத் தொடுற வரைக்கும் கிருஷ்ணன் அவளை விடல. அவ முழுசாத் தளர்ந்து, கிருஷ்ணனோட தோள் மேல இடிச்சு, பாத்ரூம் தரையில சரிஞ்சு உட்கார்ந்த பிறகுதான், கிருஷ்ணன் அவளோட கூதியில இருந்து தன் வாயை எடுத்தான். அப்போவும் அவன் உதட்டுல மகேஷோட கஞ்சி ஈரம் பளபளன்னு மின்னிக்கிட்டு இருந்தது.



துர்கா அப்படியே கண்ணை மூடி அந்த உச்சகட்ட சுகத்தோட களைப்புல வாய் வழியா ஆழமா மூச்சு வாங்கிக்கிட்டு இருந்தா. அவளோட ஒவ்வொரு மூச்சுக்கும் அவளோட அந்தப் பெரிய மார்பகங்கள் ரெண்டும் அலை மாரி மேலேயும் கீழேயும் ஏறி இறங்குச்சு. ஷவர்ல இருந்து கொட்டுற தண்ணி அந்த மொலை மேல விழுந்து சிதறுற அழகே தனி. அவளோட ஒரு கை இன்னும் அவளோட கழுத்துல இருந்த அந்த மஞ்சக் கயிறு தாலியை விடாம இறுக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டே தான் இருந்துச்சு.



மெதுவா அவளோட இமைகளைப் பிரிச்சு கண்ணைத் திறந்தா. எதிரே இருந்த கிருஷ்ணனைப் பார்த்தா. அவன் அந்த பக்கம் செவுரு கிட்ட உட்காந்து இருந்தான். ஷவர்ல இருந்து வர தண்ணி அவன் மேல விழுல. அவனோட கண்கள்ல காமம் இன்னும் அடங்கல. அது அப்படியே தணல் மாரி மின்னுச்சு. அவளோட பார்வை அவனோட கண்ணை விட்டு இறங்கி அவனோட முகத்துல ஊர்ந்து அவனோட ஈரம் சொட்டற உதட்டுல வந்து நின்னுச்சு.



அங்க அவளோட இதயம் டக்குனு ஒரு துடிப்பு துடிச்சுது. அவனோட கீழ் உதட்டு ஓரத்துல ஒரு சின்ன வெள்ளைப் புள்ளி மாரி ஏதோ ஒண்ணு மினுங்கிக்கிட்டு இருந்துச்சு. அது தண்ணி இல்ல. தண்ணி அவ்ளோ திக்கா இருக்காது. அது மகேஷோட கஞ்சி. அவளோட கூதிக்குள்ள இருந்து கிருஷ்ணன் நக்கி எடுத்தப்போ அவனோட உதட்டுல ஒட்டுன அந்த கடைசிச் சொட்டு.



அதைப் பார்த்ததும் ஏற்கனவே ரெண்டு முறை உச்சம் அடைஞ்ச அவளோட உடம்புல மறுபடியும் ஒரு கிளர்ச்சி மின்னல் மாரி வெட்டுச்சு. அது அவளுக்குப் பைத்தியமே பிடிக்கிற மாரி இருந்துச்சு. அவளோட புருஷன் உதட்டுல மகேஷ் விட்டுட்டுப் போன அடையாளம்.



அவளால பேச முடியல. நாக்கு குழற "ஏங்க" னு முனகிக்கிட்டே அவளோட ஆள்காட்டி விரலை நடுங்கிக்கிட்டே கொண்டு வந்து அவளோட சொந்த உதட்டு ஓரத்துல வச்சு சைகை காட்டுனா. உங்களோட உதட்டுல ஏதோ ஒட்டியிருக்குனு சொல்லாமச் சொன்னா.



கிருஷ்ணன் அவளோட சைகையைப் புரிஞ்சுகிட்டு "ஓ" னு சொல்லிக்கிட்டே அவசரமா அவனோட கையைத் தூக்கி அந்த இடத்தைத் துடைக்கப் போனான்.



ஆனா அந்த நொடி துர்காவுக்கு எங்கிருந்து தான் தெம்பு வந்துச்சோ தெரியல. அவ உடம்புல மிச்சம் இருந்த மொத்த பலத்தையும் திரட்டி மின்னல் வேகத்துல அவளோட கையை நீட்டி கிருஷ்ணனோட கையை "கப்" புனு பிடிச்சு தடுத்தா.



கிருஷ்ணன் அதிர்ந்து போய் அவளைப் புரியாம பார்த்தான்.



துர்கா அவனோட கண்ணைப் பார்த்துக்கிட்டே ஒரு மர்மப் புன்னகை சிரிச்சா. மெதுவா நகர்ந்து அவன்கிட்ட இன்னும் நெருக்கமா வந்தா. இப்போ அவங்களோட முகம் உரசற தூரம். அவளோட சூடான மூச்சுக்காத்து கிருஷ்ணனோட முகத்துல பட்டுச்சு. அவளோட நிர்வாண மார்பு அவனோட நெஞ்சுல மெதுவா இடிச்சது.



அவ எதையும் பேசல. அவளோட வாயை மெதுவாத் திறந்தா. அவளோட அந்தச் சிவந்த ஈரமான நாக்கை வெளிய நீட்டினா. ஒரு பாம்பு படமெடுக்கிற மாரி மெதுவா அவளோட நாக்கு கிருஷ்ணனோட உதட்டை நோக்கிப் போச்சு.



சரியா அந்த உதட்டு ஓரத்துல ஒட்டிக்கிட்டு இருந்த அந்த மகேஷோட கஞ்சித் துளி மேல அவளோட நாக்கு நுனியை வச்சா. ஒரு ஐஸ் க்ரீமை ருசிக்கிற மாரி நிதானமா அந்தத் துளியை நக்கி அவளோட வாய்க்குள்ள இழுத்துக்கிட்டா. அவளோட புருஷன் உதட்டுல இருந்து இன்னொருத்தனோட விதையை அவளே ருசிச்சுக் குடிச்சா.



அடுத்த நொடியே அவளோட உதட்டை கிருஷ்ணனோட உதட்டோட சேர்த்து அழுத்தி ஒரு ஆழமான முத்தத்தைக் கொடுத்தா. ஷவர் தண்ணி சலசலன்னு கொட்ட அந்த பாத்ரூம் தரையில உட்கார்ந்துகிட்டு ரெண்டு பேரும் காமம் அடங்காம ஒருத்தரை ஒருத்தர் வெறித்தனமா முத்தம் கொடுத்துக்கிட்டாங்க.



***


ஒரு வழியா ரெண்டு பேருக்கும் அந்த பாத்ரூம் தரையில நடந்த காமப் போர் ஓய்ஞ்சு, மூச்சு சீரானப்போ தான் சுயநினைவே திரும்புச்சு. கிருஷ்ணன் தளர்ந்து போய் சுவத்துல சாய்ஞ்சான். துர்கா அவன் மார்புல சாய்ஞ்சு கிடந்தா. அப்போ தான் கண்ணு தற்செயலா பாத்ரூம் ஜன்னல் வழியா தெரிஞ்ச வெளிச்சத்தைப் பார்த்தது. குட்டி பையன்  ஸ்கூலுக்கு கிளம்புற நேரம் நெருங்கிக்கிட்டு இருந்துச்சு.


"ஐயய்யோ... லேட் ஆயிடுச்சே,"னு துர்கா பதறிப்போய் எழுந்தா. அவ எழும்புறப்போ, அவளோட வழுவழுப்பான உடம்பு கிருஷ்ணன் மேல உரசிட்டுப் போச்சு. அவசர அவசரமா ஷவரைத் திருப்பிவிட்டு, ரெண்டு பேரும் அவங்க உடம்புல ஒட்டியிருந்த அந்தச் சலவைக்கறைகளைத் தேய்ச்சுக் கழுவினாங்க. துர்கா அவளோட கூதியைச் சுத்தம் பண்ணும்போது, கிருஷ்ணன் அதை ரசிக்காம இருக்க முடியல. அந்தச் சிவந்த இதழ்கள் இன்னும் துடிப்பு அடங்காம இருக்கறதப் பார்த்து அவனுக்கு மறுபடியும் ஒரு முறுக்கு முறுக்குச்சு. ஆனா நேரம் இல்லாததால, மனசைக் கல்லாக்கிக்கிட்டான்.


ஒரு வழியா ரெண்டு பேரும் குளிச்சி முடிச்சாங்க. ஈர உடம்போட வெளிய வந்து, துர்கா அவசரமாப் புடவையைத் தேடினா. கிருஷ்ணன் அவளோட அவசரத்தைப் பார்த்து ரசிச்சான். அவ ப்ரா பேன்ட்டி எடுத்து போட்டுக்கிட்டு. ஜாக்கெட் மாட்டி, அப்றம் நேரா பாவாடையை மாட்டி, அப்றம் புடவையை எடுத்து அதைச் சுத்துற அழகை அவன் கண்ணு கொட்டாம பார்த்தான். அவளோட முலைகள் குலுங்கக் குலுங்க அவ புடவை கட்டுற வேகம், ஒரு தனி அழகு தான். ஒரு வழியா அவ தயாராகி, குட்டிப் பையனை எழுப்ப ஓடினா.


கிருஷ்ணனும் வேகமா டிரஸ் பண்ணிக்கிட்டு, ஹாலுக்கு வந்தான். துர்கா பையனுக்கு டிபன் பாக்ஸ் ரெடி பண்ணி, அவனை அரைகுறையா குளிப்பாட்டி யூனிபார்ம் மாட்டி விட்டா. அவளோட முகத்துல இப்போ ஒரு தெளிவு, ஒரு வைராக்கியம் தெரிஞ்சது. கிருஷ்ணன் கிட்ட வந்து, "பாத்து போயிட்டு வாங்க. எல்லாம் நல்ல படியா முடிச்சிட்டு வாங்க,"னு சொல்லும்போது அவ கண்ணுல ஒரு நம்பிக்கை தெரிஞ்சது.


கிருஷ்ணன், "சீக்கிரம் வந்துடுறேன் மா,"னு சொல்லிட்டு, குட்டிப் பையனை வண்டில ஏத்திக்கிட்டு கிளம்பினான். பையனை ஸ்கூல்ல இறக்கி விடும்போது, மத்த அப்பாக்கள் எல்லாம் சாதாரணமா சிரிச்சுப் பேசிட்டு இருந்தாங்க. ஆனா கிருஷ்ணன் மனசுக்குள்ள மட்டும் ஒரு எரிமலை புகைஞ்சுட்டு இருந்துச்சு. பையனுக்கு டாட்டா காட்டிட்டு, வண்டிய நேரா ஓடினான். ஆபீஸ்க்கு இல்ல, அவன் வண்டிய பேங்க் பக்கம் திருப்பினான்.


பேங்க்குள்ள நுழைஞ்சப்போ கூட்டம் அலைமோதுச்சு. ஆனா கிருஷ்ணன் எதையும் பார்க்கல. நேரா போய் வித்ட்ராயல் ஃபாரம் எடுத்து, 10 லட்சத்துக்குக் கையெழுத்துப் போட்டான். அவன் பேனா முனை பேப்பர்ல பட்டப்போ, அதுல ஒரு ஆக்ரோஷம் இருந்துச்சு. வரிசையில காத்துக்கிட்டு நிக்கும்போது, ஒவ்வொரு நிமிஷமும் அவனுக்கு ஒரு யுகமா இருந்துச்சு. அந்தப் பத்து லட்சம் பணம் அவன் கைக்கு வந்தப்போ, அது வெறும் காகிதக் கட்டாத் தெரியல. அவனோட மானத்தை, அவனோட பொண்டாட்டியோட கௌரவத்தை மீட்குற ஆயுதமாத் தெரிஞ்சது.


அந்த 10 லட்சம் வாங்கிட்டு, கோல்ட் லோன் செக்சன் வந்து நிண்டான். அவன் திருடி மாட்டினது ஏழு லட்சம், அவன் பொண்டாட்டிய அப்போ அப்போ கூட்டி குடுத்தது எல்லாம் கணக்கு போட்டா ஒரு 12 13 லட்சம் தான் வரும். ஆனா முரளி மேல எறியுற காசு, அவன அடிச்சு வீழ்த்துற அளவுக்குக் கனமா இருக்கணும். துர்கா கழட்டிக் கொடுத்த அவளோட செயின், வளையல் எல்லாம் பையில இருந்து எடுத்தான். அதை ஜுவல் லோன் கவுண்டர்ல கொண்டு போய்க் கொட்டினான்.


அதுல ஒரு அஞ்சு லட்சம் தேறுச்சு. மொத்தம் பதினைஞ்சு லட்சம். அந்தப் பணப் பையை எடுத்துக்கிட்டு அவன் வெளிய வரும்போது, அவன் நடைல ஒரு புது வேகம், ஒரு புதுத் திமிர் வந்து ஒட்டிக்கிச்சு. வட்டியும் முதலுமா அந்த நாயோட மூஞ்சில விட்டெறியணும்.


பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணான். இப்போ அவன் போறது வேலை பார்க்க இல்ல. அவன் செஞ்ச பாவத்தைக் கழுவ. நேரா ஆபீஸை நோக்கி வண்டிய முறுக்கினான்.


"திருடனாப் பார்த்து திருந்தா விட்டால் திருட்டை ஒழிக்க முடியாது"னு சும்மாவா சொன்னாங்க? ஆரம்பத்துல பணத்தாசைல ஆபீஸ் கணக்குல கை வச்சான். அது சின்னத் தப்புன்னு நெனைச்சான். ஆனா அந்த ஒரு தப்பு, இன்னைக்கு விஸ்வரூபம் எடுத்து, அவன் கட்டின தாலிக்குச் சொந்தமான அவன் பொண்டாட்டியோட கூதியையே வேற ஒருத்தனுக்குத் தாரை வார்க்குற நிலைமைக்குக் கொண்டு வந்து விட்டுருச்சு.


கிருஷ்ணனும் என்னவோ உத்தமன் இல்ல. ஒரு திருடன் தான். அவன் செஞ்ச தப்பு நினைச்ச இவளோ நாள் வறுத்த படமா இப்போ தான் யோசிக்கிறான். அவன் செஞ்ச துரோகம், மகேஷ் துர்காவை இணைச்சது. ஆனா, அது அவ விருப்பட்டு, அவன் பொண்டாட்டி அவளுக்குப் பிடிச்சவனோட படுக்குறதை ரசிச்சான். அவளோட விருப்பத்தோட நடக்குறதுனால, அந்தத் துரோகத்தைக் கூட ஒரு சுகமா ஏத்துக்கிட்டான். ஆனா துர்கா? அவ நிலைமை வேற. அந்த முரளி நாய் கூட அவ இஷ்டப்பட்டுப் படுக்கல. ஒவ்வொரு தடவையும் அவன் தொடும்போதும், உடம்பைக் கூசிக்கிட்டு, மனசை கல்லாக்கிக்கிட்டு, பல்லக் கடிச்சுக்கிட்டுத் தான் அவனுக்கு வழி விட்டா. புருஷனைக் காப்பாத்தணுமேங்குற ஒரே காரணத்துக்காக, அந்த அருவருப்பை எல்லாம் தாங்கிக்கிட்டா.


ஆனா நேத்து ராத்திரி நடந்தானே ஒரு அநியாயம்... அதுதான் உச்சக்கட்டம். அவளைத் தனியா அனுபவிச்சது பத்தாதுன்னு, குடி போதையில எவனோ ரெண்டு ஃப்ரெண்ட்ஸைக் கூட்டிட்டு வந்து, "இவளைக் கால விரிச்சுக் காட்டுறேன்... நீங்களும் ஓத்துக்கோங்க"னு சொல்ற மாரி செஞ்சானே.... அது எவ்ளோ பெரிய திமிர்? ஒரு பொம்பளையோட மானத்தை, அவளோட உடம்பை, ஏதோ சந்தையில விக்கிற பண்டம் மாரி நினைச்சு, "எல்லாரும் ஏறி மேய்ங்கடா"னு சொல்றதுக்கு அவனுக்கு எவ்ளோ கொழுப்பு இருக்கணும்? அந்தத் திமிர் தான் இப்போ கிருஷ்ணனுக்குள்ள இருந்த மிருகத்தை எழுப்பி விட்டுருச்சு. கிருஷ்ணன் திருட்டு தனத்தையும் மூட்டை கட்டி வச்சது.


கிருஷ்ணன் வழில வண்டில யோசிச்சான். அவன் பொண்டாட்டி மானத்தை வாங்கின காசை வச்சு முரளி அனுபவிச்சுட்டான் இப்போ பணத்தை மட்டும் திருப்பிக் கொடுத்தா நடந்ததெல்லாம் இல்லாம போயிருமானு அவனுக்குத் தெரியும். ஆனா அந்தப் பாவம் பிடிச்ச காசு அவன் கையில ஒரு பைசா கூட இருக்கக் கூடாதுனு அவன் முடிவு பண்ணிட்டான். ஆரம்பத்துல காசு ஆசையில நெறைய தப்பு பண்ணிட்டான். இனிமே இந்தக் கறை படிஞ்ச காசு வேணாம்னு அவன் மனசு சொல்லுச்சு.


பைக்கை பார்க்கிங்ல நிறுத்திட்டு, கிருஷ்ணன் ஆபீஸுக்குள்ள நுழைஞ்சான். ஆனா, இன்னைக்கு அவன் நடையில இருந்த வேகம் வேற. நேத்து வரைக்கும் அந்த வாசல்ல நுழையும்போதே, 'ஐயோ... முரளி என்ன சொல்வானோ, எவன் என்ன கேட்பானோ'னு பயந்து பயந்து, பூனை மாரி பதுங்கி வந்தவன், இன்னைக்கு ஒரு புலி மாரி, நெஞ்சை நிமிர்த்திக்கிட்டு, யாரையும் ஏறெடுத்துக் கூடப் பார்க்காம நேரா நடந்தான்.


அவன் நேரா முரளியோட கேபின் பக்கம் போனான். ஆனா அந்த கேபின் பூட்டியிருந்தது. வெளிய காயத்திரி அவளோட சீட்ல உக்காந்து, கம்ப்யூட்டர்ல ஏதோ தட்டிக்கிட்டு இருந்தா. அவ முகம் வாடிப் போயிருந்தது. முரளி அவளை என்ன பாடு படுத்தியிருப்பானோனு அவ முகத்திலயே தெரிஞ்சது.


கிருஷ்ணன் வந்து நின்னதும், நிமிர்ந்து பார்த்தா. "சார்..."னு இழுத்தா.


"முரளி இல்லையா?" கிருஷ்ணன் குரல்ல ஒரு அதிகாரம் இருந்தது.


அவன் முரளியை சார் னு சொல்லாம முரளின்னு சொன்னது கேட்டு காயத்திரி வாய புலந்து ஆச்சிரயமா பாத்தா. அவளுக்கு நேத்து நைட் முரளி வீட்டுல நடந்தது பத்தி எதுமே தெரியதனால, எப்படி கிருஷ்ணன் கிட்ட இப்படி ஒரு திடீர் மாற்றம்னு புரியாம பாத்தா.


"இல்ல சார்... இன்னும் வரல... லேட் ஆகும்னு சொன்னாரு," காயத்திரி தயங்கிட்டே சொன்னா.


கிருஷ்ணன் சலிச்சுக்கிட்டான். "சரி... பரவாயில்லை. அவன்கிட்ட கொடுக்க வேண்டியதை உன்கிட்டயே கொடுத்துட்டுப் போறேன்,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அந்தப் பெரிய பையை எடுத்து, காயத்திரி முன்னாடி இருந்த டேபிள்ல 'தொப்'னு வச்சான். அந்தப் பையோட கனம் தாங்காம டேபிள் லேசா ஆடுச்சு.


காயத்திரி புரியாம அந்தப் பையையும், கிருஷ்ணனையும் மாத்தி மாத்திப் பார்த்தா.


"இதுல பதினைஞ்சு லட்சம் இருக்கு காயத்திரி. அந்த நாய் வந்தா எண்ணிப் பார்த்துக்கச் சொல்லு. அவன் என் பொண்டாட்டி மானத்துக்குப் போட்ட விலையை விட, இதுல வட்டியும் முதலுமா அதிகம் இருக்குனு சொல்லு. இனிமே என் குடும்பத்தையோ, என் பொண்டாட்டியையோ தொந்தரவு பண்ணா... நடக்கிறதே வேறனு எச்சரிச்சதா சொல்லு."


கிருஷ்ணன் பேசுறதைக் கேட்டு காயத்திரிக்கு வாயடைச்சுப் போச்சு. இத்தனை நாள் கூனிக்குறுகி நின்ன மனுஷனா இதுனு அவ கண்ணு விரிஞ்சது.


"அப்புறம்... நான் வேலையை விட்டு நின்னுட்டேன்னு சொல்லிரு. லெட்டர் அது இதுனு எதையும் எதிர்பார்த்துக்கிட்டு இருக்க வேண்டாம். மூணு மாசம் நோட்டீஸ் பீரியட், கத்திரிக்காய் எல்லாம் என்னால பார்க்க முடியாது. இனிமே எவனாச்சும் கிளைண்ட் வந்து ஆபீஸ்ல பிரச்சனை பண்ணா, அவனையே குனிஞ்சுத் அவங்கள சமாளிச்சிக்க சொல்லு... என்னால இனிமே எவன் இஷ்டத்துக்கோ வளைஞ்சு கொடுக்க முடியாது,"னு பச்சையா முகத்துக்கு நேரா வெட்டினாப்புல சொன்னான்.


சொல்லிட்டு, அவன் காயத்திரி பதிலை எதிர்பார்க்காமத் திரும்பினான்.


ஆனா அப்டியே ஒரு நொடி நிண்டு, திரும்பி கயாத்திரிய பாத்து, "நீயும் இங்க இருக்காது. உன் நல்லதுக்கு தான் சொல்றன்,"னு அக்கறையா சொல்லிட்டு போனான்.


அவன் போகும் போது, சுத்தி இருந்த அத்தனை பேரும் வேலையை விட்டுட்டு இவனையே பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாங்க. அவங்க கிசுகிசுக்கிறது கிருஷ்ணன் காதுல விழுந்தது. சில பேரோட கண்ணுல கேலியும், சில பேரோட கண்ணுல ஆச்சரியமும் இருந்தது.


ஆனா கிருஷ்ணன் எவன் மூஞ்சியையும் பார்க்கல. எவன் என்ன நினைச்சா எனக்கு என்னங்கிற மாரி, சட்டைக் காலரைத் தூக்கி விடாத குறையா, கெத்தா, நெஞ்சை நிமிர்த்திக்கிட்டு அந்த ஆபீஸ் வாசலைத் தாண்டி வெளிய வந்தான். அவனுக்குப் பின்னாடி அந்த ஆபீஸ், அந்த முரளி, அந்த அவமானங்கள் எல்லாத்தையும் தூக்கி எறிஞ்ச ஒரு விடுதலை உணர்வு அவனுக்குள்ள பரவிச்சு.

[Shrutikrishnan]

வீட்டுக்கு வந்து பைக்கை நிறுத்தினப்போ, கிருஷ்ணனுக்கு உடம்புல இருந்த பாதி பாரம் குறைஞ்ச மாதிரி இருந்துச்சு. உள்ள நுழைஞ்சவன், சோபால உக்காந்து இருந்த துர்கா கிட்ட நடந்ததைச் சொன்னான்.


"காயத்திரி கிட்ட மொத்தப் பணத்தையும் ஒப்படைச்சுட்டேன் துர்கா. இனிமே அந்த நாய்க்கும் நமக்கும் எந்தச் சம்பந்தமும் இல்ல. வேலையை விட்டுட்டேன்னு சொல்லிட்டு வந்துட்டேன்,"னு சொல்லும்போது அவன் குரல்ல ஒரு நடுக்கம் இருந்தாலும், கண்ணுல ஒரு நிம்மதி தெரிஞ்சது.


துர்கா அவனையே பார்த்தா. அவ முகம் மலர்ந்துச்சு. எழுந்து வந்து அவன் கையைப் பிடிச்சுக்கிட்டா. "பரவாயில்லைங்க... போனா போகுது அந்தச் சனியன் பிடிச்ச வேலை. நீங்க செஞ்சது தான் சரி. இனிமே என்ன நடந்தாலும் நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து பாத்துக்கலாம்,"னு அவ சொன்னப்போ, கிருஷ்ணனுக்கு அது ஆயிரம் யானை பலம் கொடுத்த மாரி இருந்துச்சு.


மதியம் ரெண்டு பேரும் சாப்பிட உக்காந்தாங்க. தட்டுல சோறு இருந்தது, ஆனா ரெண்டு பேருக்கும் பசி இல்ல. கிருஷ்ணன் சும்மா பேருக்குச் சோத்தப் பிசைஞ்சு வாயில வச்சான், ஆனா அது தொண்டையில இறங்காம முள்ளு மாரி குத்துச்சு.


அமைதி. அந்த வீட்டுல ஒரு மயான அமைதி. ஃபேன் ஓடுற சத்தம் மட்டும்தான் கேட்டுச்சு. கிருஷ்ணன் மனசுக்குள்ள புயல் அடிச்சுது. 'அடுத்து என்ன பண்றது? கையில வேலை இல்ல... பேங்க்ல இருந்த பணத்தையும் காலி பண்ணியாச்சு... நகை அடகுல... குடும்பத்தை எப்படிக் காப்பாத்தப் போறோம்?'னு கேள்விகள் அவனைக் கொடைஞ்சு எடுத்தது.


அப்போ... ஹால்ல டீப்பாய் மேல கிடந்த அவனோட போன் அலறுச்சு.


'ட்ரிங்... ட்ரிங்...'


அந்த அமைதியில அந்தச் சத்தம் இடி இடிக்கிற மாரி கேட்டுச்சு. கிருஷ்ணன் திடுக்கிட்டுச் சாப்பாட்டை நிறுத்தினான். துர்காவும் நிமிர்ந்து பார்த்தா.


கிருஷ்ணன் மெதுவா எழுந்து, கை கழுவாமலே, சோத்துப் பருக்கை ஒட்டின கையோட போய் போனை எடுத்தான். ஸ்கிரீன்ல 'முரளி சார்'னு பேர் பளிச்சிட்டது.


அதைப் பார்த்ததும் அவன் முகம் இருகிப்போச்சு.


துர்கா அவன் ரியாக்ஷனைப் பார்த்தே புரிஞ்சுகிட்டா. அவளும் சாப்பிட்ட தட்டை அப்படியே விட்டுட்டு, அவசரமா எழுந்து அவன் பின்னாடியே வந்தா. "என்னங்க... யாரு?"னு சைகையில கேட்டா.


கிருஷ்ணன் ஸ்கிரீனைக் காட்டுனான். "அவன் தான்..."


துர்கா கண்ணுல ஒரு நெருப்பு தெரிஞ்சது. "பயப்படாதீங்க... அட்டெண்ட் பண்ணுங்க... ஸ்பீக்கர்ல போடுங்க,"னு அவ கண்ணாலயே தைரியம் சொன்னா.


கிருஷ்ணன் பெருமூச்சு விட்டு, போனை அட்டெண்ட் பண்ணி, ஸ்பீக்கர்ல போட்டு காதுகிட்ட வச்சான்.


கனெக்ட் ஆன அடுத்த செகண்ட்... போன்ல இருந்து முரளியோட குரல் வெடிச்சுச் சிதறினது.


"டேய் நாயே!!! என்னடா நெனச்சுட்டு இருக்க உன் மனசுல? காசைக் கொண்டு வந்து குடுத்துட்டு போனா பெரிய இவன்னு நினைப்பாடா? டேய்... நீ திருடுனதுக்கு நான் போலீஸ்ல போயிருந்தா இந்நேரம் நீ களி தின்னுட்டு இருந்திருப்ப... நான் இரக்கப்பட்டு விட்டா என் தலையிலயே ஏறுறியா?"


முரளி மூச்சு விடாம கத்துனான். அவன் குரல்ல போதை தெளிஞ்ச வெறியும், அவமானமும் கலந்து ஒலிச்சது.


"வேலையை விட்டுப் போறேன்னு சொல்லிட்டுப் போறியாமே? போடா... உன்னை மாரி ஆளுங்களுக்கெல்லாம் எவன்டா வேலை தருவான்? உன் பொண்டாட்டி ஒரு தேவடியா... அவளைக் கூட்டிக் கொடுத்துப் பொழைக்கிறவன்தானேடா நீ? அவளை வச்சு நீ சம்பாதிக்கிற காசுல திங்குற சோறு எப்படிடா தொண்டையில இறங்குது? உனக்கெல்லாம் இவ்வளவு திமிராடா?"


கிருஷ்ணனுக்கு அந்தக் கெட்ட வார்த்தை காதுல ஈயத்தைக் காய்ச்சு ஊத்துன மாரி இருந்துச்சு. ஆனா அவன் ரியாக்ட் பண்ணல. அவன் கண்கள் துர்காவைப் பார்த்தது. அவ முகம் இறுகிப் போயிருந்தது, ஆனா அவ கலங்கல.


"இங்க பாருடா... அந்தப் பணத்தை வச்சு என் வாயை அடைக்கலாம்னு நினைக்காத. உன் பொண்டாட்டி உடம்புல என் கஞ்சி காஞ்சிக் கிடக்கு... அவளை நான் அனுபவிச்ச சுகம் இன்னும் என் நரம்புல ஓடிட்டு இருக்கு... அவளை சும்மா விடமாட்டேன்டா... அவளை ரோட்டுல நிக்க வைக்கிறேன் பாரு... அவளை இனிமே எவன் வேணா ஏறி மேயுற அளவுக்கு ஆக்கலைனா என் பேரு முரளி இல்லடா..."


முரளி பேசப் பேச... கிருஷ்ணன் காதுல புகை வர்ற மாதிரி இருந்துச்சு. ஆனா அவன் கோவப்படல. அவன் பொண்டாட்டி தேவடியாவாவே இருக்கட்டும்... அவ அவனுக்குப் பிடிச்சவனோட படுத்து சந்தோஷமா இருக்கட்டும்... ஆனா இவன் மிரட்டிப் பணிய வைக்கிறதுக்கு அவ அடிமை இல்லங்கிற தெளிவு அவனுக்கு வந்துச்சு.


துர்காவுக்குப் பிடிச்சு அவ ஆசைப்பட்டு மகேஷ் கூட படுத்தா. அதை இவனால ரசிக்க முடிஞ்சது. அதுல அவ சந்தோஷப்பட்டா இவனுக்கும் அதுல ஒரு போதை இருந்தது. ஆனா துர்காவுக்குப் பிடிக்காம அவ முரளி கூட இருந்தது இவன் மனசுக்கு உறுத்தலா இருந்தது. அவ இஷ்டப்பட்டு பண்றது வேற இவன் கட்டாயப்படுத்துறது வேற.


முரளி அந்தப் பக்கம் மூச்சு விடாமத் திட்டித் தீர்த்துக்கிட்டு இருந்தான். அவனோட ஒவ்வொரு வார்த்தையும் நெருப்பா வந்து விழுந்துச்சு.


கிருஷ்ணன் ரொம்பப் பொறுமையா ஒரு பெருமூச்சு விட்டான். அவன் முகம் இப்ப தெளிவா இருந்துச்சு. முரளி கத்தி முடிச்சு, மூச்சு வாங்க ஒரு சின்ன இடைவெளி விட்டான் பாரு, அந்த கேப்ல கிருஷ்ணன் ரொம்ப கூலா, எந்தப் பதட்டமும் இல்லாம கேட்டான்.


"முரளி... கத்துனது போதும்... உனக்கு என் மேல கேஸ் கொடுக்கணும்னா தாராளமா போலீஸ் ஸ்டேஷன் போய் கம்ப்ளைன்ட் கொடு. நான் பாத்துக்கிறேன். அதை விட்டுட்டு எதுக்கு இப்போ போன்ல உக்காந்து கத்திட்டு இருக்க? போன்ன வைக்குறியா?"


அவன் அவ்ளோ நிதானமா கேட்டதும், அந்தப் பக்கம் முரளிக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டுருச்சு. இவன் கால்ல விழுந்து கெஞ்சுவான்னு பார்த்தா, இவன் என்னடான்னா 'போலீஸுக்கா போற? போய்க்கோ'னு அசால்ட்டா சொல்றானேனு அவனுக்கு மண்டை காஞ்சு போச்சு. மிரட்டிப் பார்த்தாச்சு, கேவலமாத் திட்டிப் பார்த்தாச்சு, ஆனா இவன் கிட்ட பயமும் இல்ல, கோவமும் இல்ல. ஒரு கல்லு மாரி பேசுறானேனு முரளிக்கு என்ன பண்றதுன்னே தெரியல.


உண்மையச் சொல்லணும்னா, முரளிக்கு கிருஷ்ணனை போலீஸ்ல மாட்டி விடணும்ங்கற எண்ணமெல்லாம் துளி கூட இல்ல. அவன ஜெயில்ல போட்டு இவனுக்கு என்ன ஆகப் போகுது? அவனுக்குத் தேவையெல்லாம் கிருஷ்ணனோட பொண்டாட்டி தான். துர்காவோட அந்தத் தளதளங்கற உடம்பு, அவளோட அந்த வழுவழுப்பான இடுப்பு, அவளோட பெரிய குண்டி... அதுதான் அவனுக்கு வேணும். அவனோட பொண்டாட்டியும் புள்ளைங்களும் மலேசியா டூர் முடிச்சுட்டு வர இன்னும் ஒரு நாலு அஞ்சு நாள் இருக்கு. அந்த ஒவ்வொரு நாள் ராத்திரி முழுக்க துர்காவை வச்சு விதவிதமா ஓக்கணும், அவளை அனுபவிக்கணும்னு அவ்ளோ பிளான் போட்டு வச்சிருந்தான். ஆனா நேத்து ராத்திரி குடி போதையில பண்ண தப்புல, கையில கிடைச்ச வாய்ப்பை நழுவ விட்டுட்டோமேங்கிற காண்டுல தான் அவன் இப்டி கத்திட்டு இருந்தான்.


இப்போ அவனுக்குப் புரிஞ்சு போச்சு. இவனை மிரட்டி வேலைக்கு ஆகாது. வேற ரூட்ல தான் போகணும்னு முடிவு பண்ணான். முரளி ஒரு பெருமூச்சு விட்டுட்டு, தன்னைத் தானே சமாதானப்படுத்திக்கிட்டான்.


"சரிடா கிருஷ்ணா... நீ ரொம்பத் தைரியசாலி ஆகிட்ட... ஆனா... என்கிட்ட ஒரு பொக்கிஷம் இருக்குடா," முரளி நக்கலா சிரிச்சான்.


"என்ன?" கிருஷ்ணன் கேட்டான்.


"வீடியோ... என் வீட்டுல, உன் பொண்டாட்டி என் சுன்னியை எவ்ளோ வெறியா, எவ்ளோ ரசிச்சு ஊம்புனா தெரியுமா? அந்த வீடியோ என் போன்ல பத்திரமா இருக்குடா. அவ என் பூலை வாயில வச்சு சப்புறதும், என் கஞ்சியைக் குடிக்குறதும்... எல்லாம் டிஜிட்டல் க்ளாரிட்டியோட இருக்கு."


கிருஷ்ணனுக்கு நெஞ்சுல 'பக்'குனு அடிச்சது.


"இப்போ நான் சொல்றதைக் கேளு... எனக்கு ஒண்ணும் பெருசா வேணாம். என் பொண்டாட்டி ஊர்ல இருந்து வர்றதுக்குள்ள... உன் பொண்டாட்டி எனக்குக் கால விரிச்சுக் கிடக்கணும். அவ எனக்குக் கூதியைக் காட்டுனா... உனக்கும் நல்லது, உன் பொண்டாட்டி மானத்துக்கும் நல்லது. இல்லன்னா... அந்த வீடியோவை இன்டர்நெட்ல அப்லோட் பண்ணிருவேன். அப்புறம் உலகம் பூரா உன் பொண்டாட்டி என் பூலை ஊம்புற அழகைப் பார்த்து ரசிப்பான். என்ன சொல்ற?"


கிருஷ்ணனுக்குக் கை கால் எல்லாம் வெடவெடன்னு நடுங்க ஆரம்பிச்சது. 'ஐயோ... வீடியோவா? நெட்ல போட்டா மானம் போயிருமே'னு அவன் முகம் பேயறைஞ்ச மாரி வெளுத்துப் போச்சு. அவன் பதட்டமா துர்காவைப் பார்த்தான்.


ஆனா துர்கா... அவ முகம் லேசா கூட மாறல. அவளோட கண்ணுல பயத்துக்கு பதிலா ஒரு ஏளனம் இருந்துச்சு. அவ புருஷன் கையில இருந்த போனை 'சட்'னு பிடுங்கினா.


ஒரு நிமிஷம் கூட யோசிக்கல. ஸ்பீக்கர்ல இருந்ததால முரளி சொன்னது அவ காதுலயும் விழுந்துச்சு.


"ஏய் முரளி..." துர்கா குரல் கனீர்னு ஒலிச்சது. "உன் கிட்ட வீடியோ இருக்கா? சந்தோஷம். அதை நெட்ல போடணுமா? தாராளமாப் போட்டுக்கோ. அதனால எனக்கு ஒரு மயிரும் இல்ல. எவன் பார்த்தா எனக்கென்ன? என் புருஷனுக்கே எல்லாம் தெரியும். நீ எக்கேடு கெட்டுப்போ,"னு சொல்லிட்டு, முரளி பதில் பேசுறதுக்குள்ளயே 'டக்'னு காலைக் கட் பண்ணா.


கட் பண்ணிட்டு, போனை சோபா மேல வீசிட்டு, "வாங்க... சாப்பிடலாம்,"னு கூலா தட்டை எடுத்து வச்சுச் சாப்பிட ஆரம்பிச்சா. கிருஷ்ணன் அவளையே ஆச்சரியமா பார்த்துட்டு இருந்தான். 


அவ பின்னாடியே பொறுமையா போய் உட்காந்து சாப்பிட்டான். 


கிருஷ்ணன் சாப்பாட்டைப் பிசையும்போதே கை நடுங்கிக் கேட்டான். "துர்கா... அவன் நிஜமாவே வீடியோவை நெட்ல போட்டுட்டா என்ன பண்றது? நம்ம மானம் போயிருமே..."


துர்கா ஒரு வாய் சோத்தை எடுத்து வாயில வச்சுக்கிட்டு, ரொம்பக் கூலா சொன்னா, "போகட்டும். மானம் போனா போகுது. என் புருஷனுக்கே என் அசிங்கம் எல்லாம் தெரிஞ்சிருச்சு. இதுக்கு மேல ஊர் தெரிஞ்சு என்ன ஆகப் போகுது? எவன் பார்த்தா எனக்கு என்ன? விடுங்க... நீங்க சாப்பிடுங்க,"னு சொல்லிட்டு அவ பாட்டுக்கு சாப்பிட ஆரம்பிச்சா.


கிருஷ்ணனும் வேற வழி இல்லாமச் சாப்பிட்டான். ஆனா அவன் மனசுக்குள்ள ஒரு பயம் நெருப்பா எரிஞ்சுட்டே இருந்துச்சு. அந்த வீடியோ... அதுல அவ முரளி சுன்னியை ஊம்புறது, அவன் கஞ்சியைக் குடிக்கிறது... இதெல்லாம் உலகமே பார்த்தா? அவனால நினைச்சுக் கூடப் பார்க்க முடியல.


***


சாயங்காலம் ஆச்சு. கிருஷ்ணன் ஸ்கூலுக்குப் போய் குட்டிப் பையனைக் கூட்டிட்டு வீட்டுக்கு வந்தான். வீட்டுக்குள்ள நுழைஞ்சப்போ, மகேஷ் காலேஜ் முடிச்சுட்டு வந்து சோபால உக்காந்து இருந்தான். துர்கா அவனுக்குப் பக்கத்துல உக்காந்து ஏதோ தீவிரமாப் பேசிட்டு இருந்தா.


மகேஷோட முகம் செக்கச் செவேல்னு சிவந்து போயிருந்தது. அதுல கோவம், வெறி, வருத்தம் எல்லாம் கலந்து தெரிஞ்சது. கிருஷ்ணனைப் பார்த்ததும் அவன் பார்வை இன்னும் கூர்மையானது.


துர்கா குட்டிப் பையனைக் கூப்பிட்டு, முகம் கழுவி விட்டு, "போய் வெளிய பிரண்ட்ஸ் கூட விளையாடிட்டு வாடா செல்லம்,"னு சொல்லி அனுப்பி வச்சா. பையன் போனதும், கதவைச் சாத்திட்டு வந்து அவங்க ரெண்டு பேர் முன்னாடியும் நின்னா.


இப்போ அந்த வீட்டுல துர்கா, கிருஷ்ணன், மகேஷ் மூணு பேர் மட்டும்தான்.


மகேஷ் கிருஷ்ணனைப் பார்த்துட்டு, அப்புறம் துர்காவைப் பார்த்து, "ஏன் அக்கா... இவ்ளோ நடந்திருக்கு... எதையுமே என்கிட்ட சொல்லாம மறைச்சிட்டீங்களே... அவன் உங்களை இவ்ளோ டார்ச்சர் பண்ணிருக்கான்... நான் பாட்டுக்கு ஒண்ணும் தெரியாம இன்னைக்குக் காலைல வந்து உங்ககிட்ட... ச்ச... நினைச்சாலே எனக்குக் கஷ்டமா இருக்கு. நீங்க எவ்ளோ வலியில இருந்திருப்பீங்க... நான் வேற தொல்லை பண்ணிட்டேன்,"னு குற்ற உணர்ச்சியில துடிச்சான்.


துர்கா மெதுவா நகர்ந்து மகேஷ் பக்கத்துல உரசி உக்காந்தா. அவளோட மென்மையான கையை எடுத்து மகேஷோட கெட்டித் தொடை மேல வச்சு, லேசா வருடினா.


"ஏன்டா ஃபீல் பண்ற? அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல. சொல்லப்போனா... அவ்ளோ கஷ்டத்துலயும், காலையில உன் கூட இருந்த அந்த கொஞ்ச நேரம் தான் எனக்கு நிம்மதியா இருந்துச்சு. நீ என்னைக் கட்டிப் பிடிச்சு, உன் இஷ்டத்துக்கு ஆட்டிப் படைச்சப்போ தான் என் மனசுல இருந்த பாரமே குறைஞ்சது,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அவ கிருஷ்ணனைத் திரும்பிப் பார்த்தா.


"எனக்கு மட்டும் இல்ல... இவருக்கும் தான். இவருக்கும் காலையில அது ரிலாக்ஸாத் தானே இருந்துச்சு?"னு கேட்டா.


கிருஷ்ணன் அந்த இடத்துல நின்னுக்கிட்டு, துர்கா மகேஷ் தொடையைத் தடவுறதையே பார்த்துட்டு இருந்தான். "ஆமா மகேஷ்... அவ சொல்றது நெசம் தான். என் பொண்டாட்டி சந்தோஷமா இருக்குறதப் பார்க்குறது தானே எனக்கு முக்கியம்,"னு சொன்னான். அவன் சொல்லும் போதே அவன் பார்வை துர்காவோட மார்புப் பக்கம் மேஞ்சுது.


மகேஷ் பெருமூச்சு விட்டான். அவனுக்கு இவங்க ரெண்டு பேரையும் நினைச்சு ஆச்சரியமா இருந்தது. "சரி அண்ணா... இப்போ என்னதான் பண்றது? அவன் சும்மா இருக்க மாட்டான் போலயே… அவனை எதாவது பண்ணனும்."


"அவன் பேசுறத வச்சுப் பார்த்தா, அவன் போலீஸ் ஸ்டேஷன் பக்கமெல்லாம் போக மாட்டான். அவனுக்கு அதுல இஷ்டம் இல்ல. அவனுக்குத் தேவை இவ தான். துர்கா மேல அவனுக்கு ஒரு கண்ணு... இல்ல இல்ல... வெறி. ஆனா இப்போ நம்ம கையில இருக்குற பெரிய பிரச்சனை அந்த வீடியோ தான். அவன் கிட்ட இருக்குற அந்த வீடியோவை மட்டும் எப்படியாச்சும் அழிச்சிட்டா... அப்புறம் அவன் ஆட்டத்தை அடக்கிரலாம்,"னு கிருஷ்ணன் யோசிச்சுக்கிட்டே சொன்னான்.


துர்கா மகேஷ் தொடையில இருந்த கையை எடுக்காம, "எப்படி அந்த வீடியோவை அழிக்கிறதுங்க... அவனோட போன் அவன் கையிலயே இருக்கும்... பாஸ்வேர்ட் வேற போட்டு வச்சிருப்பான்,"னு அவ புருஷனைப் பார்த்துக் கேட்டா.


கிருஷ்ணனுக்கு என்ன சொல்றதுனு தெரியல. "தெரியலையே துர்கா..."னு சொல்லிட்டு, ஒரு நிமிஷம் வந்து துர்கா பக்கத்துல சோபாவுல உக்காந்தான். தலையில கையை வச்சு யோசிச்சான். முரளி எவ்ளோ உஷாரான ஆளுனு அவனுக்குத் தெரியும். 


திடீர்னு கிருஷ்ணனோட மூளையில ஒரு பொறி தட்டுச்சு. அவன் டக்குனு நிமிர்ந்து துர்காவைப் பார்த்தான். அவன் கண்ணுல ஒரு நம்பிக்கை தெரிஞ்சது.


"காயத்ரி,"னு சொன்னான்.


"காயத்ரியா?"


"ஆமா... முரளியோட அசிஸ்டெண்ட் மட்டும் இல்ல... அவனோட அந்தரங்கமும் அவளுக்குத் தெரியும். அவளோட ஹெல்ப் இருந்தா... நாம எதாச்சும் பண்ணலாம்,"னு சொன்னான்.

[Shrutikrishnan]

ராத்திரி மணி ஒன்பது.


காயத்ரியோட வீட்டுக்கு வெளிய இருட்டுல கிருஷ்ணன் பைக்கை நிறுத்தினான். பின்னாடி உக்காந்திருந்த துர்கா மெதுவா இறங்கினா. 


கிருஷ்ணன் பாக்கெட்ல இருந்து போனை எடுத்து காயத்ரிக்குக் கால் பண்ணான்.


காயத்ரி உடனே எடுத்தா. "சொல்லுங்க சார்?"


"காயத்ரி... கொஞ்சம் வெளிய வர்றியா? நான் உன் வீட்டுக்கு வெளிய தான் நிக்கிறேன்,"னு சொன்னான்.


காயத்ரி ஒரு நொடி யோசிச்சா. அவ்ளோ ராத்திரில சார் எதுக்கு வீட்டுக்கு வந்துருக்காருனு அவளுக்குப் புரியல. இருந்தாலும், "இதோ வர்றேன் சார்,"னு சொல்லிட்டு போனை வச்சா.


ஒரு நிமிஷத்துல கேட் திறக்குற சத்தம் கேட்டுச்சு. காயத்ரி வெளிய வந்தா. அவ தூங்கப் போற கோலத்துல இருந்தா. ஒரு மெலிசான காட்டன் நைட்டி போட்டிருந்தா. உள்ளாடை எதுவும் போடலங்கிறது அவ நடந்தப்பவே தெரிஞ்சது. மார்புல ஒரு டவலை ஷால் மாரி போர்த்திக்கிட்டு, கூந்தலை அள்ளி முடிஞ்சுக்கிட்டு வந்தா.


வெளிய கிருஷ்ணனையும், அவன் கூட ஒரு பொண்ணு நிக்கிறதையும் பார்த்து அவளுக்குக் குழப்பமா இருந்தது. கிட்ட வந்ததும் தான் அது துர்கானு அவளுக்கு அடையாளம் தெரிஞ்சது.


"வாங்க சார்... வாங்க அக்கா... ஏன் வெளியவே நிக்கிறீங்க? உள்ள போலாம்,"னு அவங்களக் கூப்பிட்டா.


"இல்ல காயத்ரி... வீட்டுக்குள்ள வேணாம். உன்கிட்ட கொஞ்சம் தனியா, முக்கியமான விஷயம் பேசணும்,"னு கிருஷ்ணன் தயங்கிட்டே சொன்னான்.


காயத்ரி சுத்தி முத்திப் பார்த்தா. தெருவுல ஆள் நடமாட்டம் இல்ல. "சரிங்க சார்... வாங்க மொட்டை மாடிக்குப் போலாம். அங்க யாரும் வர மாட்டாங்க,"னு சொன்னா.


"வாங்க அக்கா,"னு துர்காவையும் கூட்டிக்கிட்டு அவங்க வீட்டு மொட்டை மாடிக்குப் படி ஏறிப் போனாங்க.


அந்த இருட்டுல, நிலா வெளிச்சத்துல மூணு பேரும் நின்னாங்க. காத்துல காயத்ரியோட நைட்டி லேசாப் பறந்து, அவளோட உடம்பைக் காட்டுச்சு.


கிருஷ்ணன் தயங்காம எல்லாத்தையும் சொன்னான்.


முரளி வீட்டுல தங்க டீல். அப்றம் அவன் பிரண்ட்ஸ் ரெண்டு பேரை கூட்டிட்டு வந்து பண்ண சொன்னது. எல்லாம் ஒன்னும் விடாம சொன்னான். அத தடுத்து, அடுத்த நாள் வேலையை விட்டு... பணத்தையும் திருப்பிக் குடுத்து. ஆனா இப்போ...  பொண்டாட்டி வீடியோவை வச்சுக்கிட்டு... அதை இன்டர்நெட்ல போட்ருவேன்னு சொல்லி பிளாக்மெயில் பண்றது. பொண்டாட்டி மானம் போயிரும்னு மிரட்டுறான்னு... எல்லாத்தையும் சொல்லி முடிச்சான்.


இதைக் கேட்கக் கேட்க காயத்ரிக்குக் கண்ணுல தண்ணி முட்டிட்டு வந்தது. அவ அதிர்ச்சியாவும், குற்ற உணர்ச்சியாவும் துர்காவைப் பார்த்தா.


அவ மெதுவா நடந்து போய் துர்காவோட கையைப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


"சாரி அக்கா... என்ன மன்னிச்சிருங்க. ஒரு வகையில நானும் இதுக்குக் காரணம் தான். அன்னைக்குக் கிருஷ்ணன் சார் கிட்ட... 'அவன் கிட்டப் பணம் இருக்கு... அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோங்க'னு சொல்லி, முரளியோட டீலுக்கு ஓகே சொல்லச் சொல்லித் தப்பு பண்ணிட்டேன். அவன் ஒரு கேடுகெட்டவன்னு எனக்குத் தெரியும்... ஆனா என்கிட்ட மட்டும் தான் அப்படி நடந்துப்பான்னு நினைச்சேன். உங்ககிட்ட ஒரு தடவை முடிச்சுட்டு விட்டுருவான்னு நினைச்சேன் அக்கா. ஆனா... உங்களை இப்படி ரெண்டு மூணு பேரோட அசிங்க படுத்துவானு நான் கனவுல கூட நினைக்கல,"னு சொல்லி அழுதா.


துர்கா அவளோட அழுகையைப் பார்த்துட்டு, அவ கையை இறுக்கமாப் பிடிச்சுக்கிட்டா.


"பரவாயில்ல காயத்ரி... விடு... நடந்தது நடந்துருச்சு. இது உன் தப்பு ஏதும் இல்ல. எல்லாம் என் புருஷன் அரமிச்சிவச்சது…”னு துர்கா அவ கண்ணைப் பார்த்து உறுதியா சொன்னா. “ஆனா இப்போ எனக்கு உன் உதவி வேணும்."


காயத்ரி கண்ணைத் துடைச்சுக்கிட்டு, "சொல்லுங்க அக்கா... என்னால முடிஞ்சது எதா இருந்தாலும் செய்றேன்,"னு சொன்னா.


துர்கா அவகிட்ட இன்னும் கொஞ்சம் நெருங்கி வந்தா.


"அவனோட போன் பாஸ்வேர்ட் வேணும் காயத்ரி. உனக்குத் தெரியுமா? அது மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்... மீதி வேலையை நாங்க பாத்துப்போம்,"னு துர்கா நம்பிக்கையோடு கேட்டா.


காயத்ரி ஒரு நிமிஷம் யோசிச்சா. அவ நெத்தியில சுருக்கம் விழுந்துச்சு. "ஐயோ அக்கா... அவனோட ஆபீஸ் சிஸ்டம் பாஸ்வேர்ட் தான் எனக்குத் தெரியும். ஆனா அவனோட போன் பாஸ்வேர்ட்... அது எனக்குத் தெரியாது அக்கா,"னு வருத்தமாச் சொன்னா.


அதைக் கேட்டதும் கிருஷ்ணனுக்கும் துர்காவுக்கும் பெரிய ஏமாற்றமா போச்சு. கிருஷ்ணன் முகம் வாடிப் போச்சு. காயத்ரிக்கு எல்லாமே தெரியும், ஈஸியா முடிச்சிரலாம்னு நினைச்சு வந்தவன், இப்போ இப்படிச் சொல்றாளேனு சோர்வா துர்காவைப் பார்த்தான்.


அவங்க முகம் சுருங்கிப் போனதைப் பார்த்ததும் காயத்ரிக்கு மனசு கஷ்டமா இருந்துச்சு.


"கவலைப்படாதீங்க அக்கா... எனக்கு ஒரு நாள் டைம் குடுங்க. நாளைக்குச் சாயங்காலத்துக்குள்ள எப்படியாவது அவனோட பாஸ்வேர்ட் என்னனு கண்டுபிடிச்சுச் சொல்றேன்,"னு காயத்ரி உறுதியாச் சொன்னா.


துர்கா பதறிப்போய், "வேணாம் காயத்ரி... பரவாயில்லை விடு. நாங்க வேற எதாச்சும் வழி பாத்துக்கிறோம். எங்களுக்காக நீ தேவையில்லாத ரிஸ்க் எதுவும் எடுக்காத. அவன் தான் சரியான நாய் ஆச்சே... உன்னை எதாச்சும் பண்ணிடப் போறான்,"னு அக்கறையாச் சொன்னா.


"அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லக்கா. நான் பாத்துக்கிறேன். நீங்க கவலைப்படாம போங்க. நாளைக்கு நல்ல செய்தியோட கால் பண்றேன்,"னு காயத்ரி அவங்களுக்குத் தைரியம் சொன்னா.


ரெண்டு பேரும் சரின்னு தலையாட்டினாங்க. வேற வழி இல்ல.


"சரி காயத்ரி... நாங்க போயிட்டு வரோம்,"னு கிருஷ்ணன் சொன்னான்.


"சார்... மணி ரொம்ப ஆச்சு... சாப்பிட்டுப் போங்க சார்,"னு காயத்ரி உபசரிச்சா.


அதுக்குத் துர்கா அவ கையைப் பிடிச்சு, "பரவாயில்லம்மா... நாங்க சாப்பிட்டுட்டுத் தான் வந்தோம். நீ போய் படு,"னு சிரிச்சுக்கிட்டே சொல்லிட்டு, கிருஷ்ணனைப் பார்த்து நடந்தா.


ரெண்டு பேரும் அந்த மொட்டை மாடிப் படியில இறங்கி, பைக்கை எடுத்துக்கிட்டு வீட்டுக்குக் கிளம்பிப் போனாங்க. மனசுக்குள்ள ஒரு பக்கம் ஏமாற்றம் இருந்தாலும், காயத்ரி உதவுவான்னு ஒரு சின்ன நம்பிக்கை துளிர்த்தது.


***

காயத்ரிக்கு அன்னைக்கு ராத்திரி பூரா கண்ணுல தூக்கமே இல்ல. படுக்கையில ஒரு பக்கம் படுத்தா உறுத்துது, இன்னொரு பக்கம் படுத்தா குத்துதுங்கற மாரி புரண்டு புரண்டு படுத்தா. மனசு முழுக்க ஒரே யோசனைதான். 'கிருஷ்ணன் சார் ஆரம்பிச்சது தப்பா இருக்கலாம், ஆனா அதுல எனக்கும் ஒரு பங்கு இருக்குல்ல...'னு அவ மனசுக்குள்ள குற்ற உணர்ச்சி குடைஞ்சு எடுத்தது. எப்படியாவது நாளைக்கு முரளி போன் பாஸ்வேர்டைக் கண்டு பிடிச்சே ஆகணும், துர்கா அக்கா வாழ்க்கையைக் காப்பாத்தணும்னு ஒரு வைராக்கியத்தோட இருந்தா.


விடிஞ்சது. காயத்ரிக்கு மனசுக்குள்ள படபடப்பு இருந்தாலும், வெளிய காட்டிக்கல. வழக்கமா ஆபீஸூக்கு சுடிதார் போட்டுட்டு போறவ, இன்னைக்கு முரளியை மயக்கி, அந்தக் காரியத்தை முடிக்கணும்னு முடிவு பண்ணி, ஒரு ஸ்பெஷல் புடவை எடுத்தா.


அது ஒரு சந்தன கலர்ல, பளபளன்னு மின்னுற சாட்டின் புடவை. அந்தக் கலரு அவளோட செக்கச் செவேல்னு இருக்குற மேனிக்கு அவ்வளவு கச்சிதமா பொருந்தி இருந்துச்சு. அந்தத் துணி... அப்பப்பா... தொட்டா வழுக்கிட்டு ஓடுற மாரி அவ்ளோ நைஸா, மெலிசா, எண்ணெய் தடவின மாரி இருந்துச்சு.


அவ அந்தப் புடவையைக் கட்டினப்போ, அது அவ உடம்போட பசை போட்ட மாரி ஒட்டி, அவளோட வளைவு நெளிவெல்லாம் அப்பட்டமாத் தூக்கிக் காட்டுச்சு. அவ இடுப்பு மடிப்புல அந்தப் புடவை இருக்கமா உக்காந்து, அவ நடக்கும்போது அந்தத் துணி அவளோட வழுவழுப்பான தொடையில உரசின சத்தம் அவளுக்கே ஒரு கிளுகிளுப்பைக் கொடுத்துச்சு. ஜாக்கெட் கொஞ்சம் டைட்டா போட்டுருந்ததால, அவளோட எடுப்பான முன்னழகு, அந்தப் புடவைக்குள்ள திமிறிக்கிட்டு வெளிய வரத் துடிச்சது. முதுகுல ஜாக்கெட் இறக்கமா வெட்டி, அவளோட பளபளக்குற வெள்ளையான முதுகைத் தாராளமா காட்டுச்சு.


ஆபீஸ்ல அவ உள்ள நுழையும்போதே, அங்க இருந்த அத்தனை பேர் கண்ணும் அவ மேல தான். அவ நடக்கும்போது அந்தப் பளபளக்குற புடவை அவளோட உருண்டையான குண்டியைச் சுத்தி இறுக்கிப் பிடிச்சு, 'ஜிவ் ஜிவ்'னு ஆடுற அழகைப் பார்த்து எல்லாரும் வாயைப் பொளந்தாங்க. அவளோட ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் அந்தப் புடவை தண்ணி மாரி அவ உடம்போட நெளிஞ்சு கொடுத்துச்சு. அவ சீட்ல போய் உக்காரும் போது, அந்தப் புடவை விலகி அவளோட இடுப்புச் சதை பிதுங்கித் தெரிஞ்சது ஆபீஸ்ல பாதி பேருக்கு வேலையை மறக்க வச்சுச்சு.


மணி பதினொண்ணு ஆச்சு. முரளி ஆபீஸூக்கு வந்தான். உள்ள நுழையும்போதே அவனோட கழுகுக்கண் காயத்ரி மேல தான் விழுந்துச்சு. அவளோட அந்தப் புதுக் கோலத்தையும், அந்தச் சந்தனக் கலர் புடவை அவ உடம்போட ஒட்டி உறவாடுறதையும் பார்த்ததும் அவனுக்குக் காலையிலேயே மூடு ஏறிடுச்சு. வந்ததும் வராததுமா, அவளோட ஆடுற இடுப்பையே வெறிச்சுப் பார்த்துக்கிட்டு, "காயத்ரி... அந்தப் புது ப்ராஜெக்ட் ஃபைலை எடுத்துட்டு கேபினுக்கு வா,"னு அதிகாரமா சொல்லிட்டு, எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே உள்ள போனான்.


காயத்ரி அந்த ஃபைலை நெஞ்சோட அணைச்சுக்கிட்டு உள்ள போனா. முரளி சிஸ்டம்ல எதையோ மும்முரமா நோண்டிட்டு இருந்தான். காயத்ரி அந்த ஃபைலை அவன் டேபிள் மேல வச்சா. ஆனா வேல முடிஞ்சதும் வெளிய போகாம அங்கேயே தயங்கி நின்னா. அவனுக்கு எப்படி நூல் விடுறது, எப்படி அந்தப் பாஸ்வேர்டை வாங்குறதுனு அவளுக்குத் தெரியல.


முரளி வேலையை நிறுத்திட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தான். "வாட்?”னு கேட்டான்.


காயத்ரி கையை பிசைஞ்சுகிட்டே, "சார்... அது வந்து... ஒரு சின்ன உதவி..."னு இழுத்தா.


"என்ன?" முரளி புருவத்தைத் தூக்கினான்.


"அப்பாவுக்கு மெடிக்கல் செலவு கொஞ்சம் இருக்கு சார். ஒரு பதினெட்டாயிரம் பணம் அவசரமாத் தேவைப்படுது. அட்வான்ஸா கொடுத்தீங்கன்னா..."னு கெஞ்சுற குரல்ல கேட்டா.


முரளி ஒரு செகண்ட் யோசிச்சான். அவன் கண்கள் அவளை ஒரு முறை மேலிருந்து கீழா அளவெடுத்துச்சு. அவளோட நளினமான உடம்பு, கெஞ்சுற முகம் எல்லாம் அவனுக்கு ஒரு கணக்கைப் போட்டுச்சு. அப்புறம் கையில இருந்த வாட்சைப் பார்த்தான். மணி பதினொண்ணே கால்.


"சரி... பதினெட்டாயிரம் தானே... தர்றேன். ஆனா சும்மா இல்ல..."னு சொல்லி ஒரு நக்கலான சிரிப்பு சிரிச்சான்.


காயத்ரி அவனைப் பார்த்தா.


"இப்போ நான் கொஞ்சம் பிஸி. கரெக்டா ஒரு 12:30 உள்ள வா,"னு சொன்னான்.


"சரிங்க சார்,"னு சொல்லிட்டு காயத்ரி திரும்பினா.


"ஏய் நில்லு," முரளி குரல் தடுத்தது.


காயத்ரி திரும்பினா. முரளி அவ முகத்தையே உத்துப்பார்த்தான்.


"அன்னைக்கு ஒரு பிங்க் கலர் லிப்ஸ்டிக் போட்டுட்டு வந்தியே... அது செமையா இருந்துச்சு. மறக்காம அதைத் திக்கா போட்டுட்டு வா,"னு சொன்னான்.


அவன் சொல்லும்போதே அவன் கண்ணு அவ உதட்டு மேல தான் காமமா மேஞ்சுது. அந்தப் பிங்க் லிப்ஸ்டிக் போட்ட வாயை நினைக்கும்போதே அவனுக்கு சூடேறிச்சு.


"அப்புறம்... நம்ம செட்டப் ஞாபகம் இருக்குல்ல?"னு கண்ணடிச்சான்.


காயத்ரிக்குத் தெரியும் அது என்ன செட்டப்னு. துர்காவுக்கு முன்னாடி இவ தான் அந்த டேபிளுக்கு அடியில முட்டி போட்டு அவனுக்குச் சுகம் கொடுத்துட்டு இருந்தவ. மனசுக்குள்ள அருவருப்பா இருந்தாலும், பாஸ்வேர்ட் வேணுமேங்கறதுக்காக, "ஞாபகம் இருக்கு சார்... ஆமா சார்..."னு தலையாட்டினா.


"குட்... போய் ரெடியாகு,"னு முரளி சொன்னான்.


காயத்ரி அங்க இருந்து திரும்பினாள். அவ இடுப்பைச் சுத்தி இருக்கமா கட்டியிருந்த அந்தச் சந்தனக் கலர் சாட்டின் புடவை, அவ உடம்போட பசை போட்ட மாரி ஒட்டிக்கிட்டு இருந்தது. அவ திரும்பினதும், அவளோட அந்த உருண்டையான, கும்முனு இருக்குற குண்டி, அந்தப் பளபளக்குற துணிக்குள்ள பிதுங்கிக்கிட்டு, தோலை உரிச்சுக் காட்டுற மாரி அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது.


அவ ஒவ்வொரு அடியும் எடுத்து வச்சு நடந்து போகும்போது, அந்த வழுவழுப்பான புடவை அவளோட குண்டிப் பிளவுக்குள்ள சிக்கிக்கிட்டு, தனித்தனியா 'ஜிவ் ஜிவ்'னு தாளம் போட்டு ஆடுற அழகை, முரளி கண்ணு இமைக்காம, வெறி பிடிச்சவன் மாரி ரசிச்சுப் பார்த்தான்.


அந்தச் சாட்டின் துணி அவளோட அசைவுக்கு ஏத்த மாரி மினுங்க, அவளோட குண்டி ஆடுற ஆட்டத்தைப் பார்த்து, 'அப்பா... என்ன ஷேப்புடா... இன்னைக்கு மதியம் இந்த ஆட்டத்துக்கு ஏத்த மாரி, அந்தப் பிங்க் லிப்ஸ்டிக் போட்ட வாய வச்சு என் சுன்னியைச் சப்பப் போறா... செம விருந்துடா...'னு நினைச்சுக்கிட்டு, அவனுக்குக் கீழ நரம்பு புடைக்க, எச்சில் முழுங்கிக்கிட்டே அவ போறதையே பார்த்துட்டு இருந்தான்.


***


மணி பனிரெண்டு முப்பது. காயத்ரி மெதுவா முரளியோட கேபின் கதவைத் தட்டினா.


"கம் இன்," உள்ளே இருந்து முரளியோட குரல் கரகரப்பா கேட்டது.


காயத்ரி கதவைத் திறந்து உள்ள போனா. உள்ள போனதும் 'க்ளிக்'னு கதவைச் சாத்தி தாழ்ப்பாள் போட்டா. அவளோட தோள்ல ஒரு ஸ்டைலான ஹேண்ட்பேக் தொங்கிட்டு இருந்தது. அவ முகம் இப்போ காலையில பார்த்ததை விட 'பளபள'னு மின்னுச்சு. நல்லா ஃபேஸ் வாஷ் பண்ணி, ஃபிரெஷ்ஷா மேக்கப் போட்டிருந்தா. கண்ணுல தீட்டின மஸ்காரா அவளோட பெரிய கண்ணை இன்னும் வசீகரமாக்குச்சு. ஆனா முரளியோட கண்ணு அவளோட உதட்டுல தான் நிலைகுத்தி நின்னுச்சு. அவன் சொன்ன மாரியே, அந்த அடர்த்தியான பிங்க் கலர் லிப்ஸ்டிக் அவளோட சதைப்பிடிப்பான உதட்டை ஒரு பழம் மாரி காட்டிக்கிட்டு இருந்தது. காதுல ஜிமிக்கி ஆடிக்கிட்டு அவளோட கழுத்தைச் சீண்டிச்சு. ஒரு கையில வாட்ச், இன்னொரு கையில ஒத்த தங்க வளையல் அவளோட மென்மையான மணிக்கட்டை அழகாக்குச்சு.


முரளி அவளோட அந்தப் பளபளக்குற சாட்டின் புடவையில தெரியுற வளைவு நெளிவுகளை எச்சில் ஒழுக ரசிச்சுப் பார்த்தான். "என்னடி... நம்ம செட்டப் எங்க?"னு அவளோட மொல ஆடுறதைப் பார்த்துக்கிட்டே கேட்டான்.


காயத்ரி ஒரு மர்மப் புன்னகையோட அவனோட டேபிள் கிட்ட வந்தா. அவளோட ஹேண்ட்பேக்கை டேபிள் மேல வச்சுட்டு, மெதுவா ஜிப்பத் திறந்தா. உள்ள கையை விட்டு எதையோ தேடினா.


முரளி ஆர்வமா எட்டிப் பார்த்தான்.


அவளோட கை வெளிய வரும்போது, அதுல ஒரு மஞ்சக் கயிறு இருந்தது. சாதாரணக் கயிறு இல்ல. புதுசா கல்யாணம் ஆன பொண்ணுங்க கழுத்துல கட்டுற, நூல்ல பின்னின, நல்ல தடிமனான, மஞ்சத் தாலி கயிறு. அதுல ஏற்கனவே முடிச்சு போட்டு தயாரா இருந்தது.


காயத்ரி முரளியோட கண்ணைப் பார்த்துக்கிட்டே, மெதுவா அந்தக் கயிற்றை அவளோட கழுத்துல மாட்டி, பின்னாடி முடியை விலக்கி சரி பண்ணிக்கிட்டா. அந்த மஞ்சத் தாலி கயிறு, அவளோட அந்தச் சந்தனக் கலர் பளபளக்குற மார்பு மேல விழுந்து ஆடுன அழகைப் பார்த்ததும், முரளிக்கு உடம்புல கரண்ட் பாய்ஞ்சது. "அப்பா... புதுப் பொண்டாட்டி மாரி இருக்கியேடி..."னு முனகிக்கிட்டே, அவன் கை தானா பாக்கெட்ல போச்சு.


முரளி அவனோட போனை வெளிய எடுத்தான். காயத்ரியோட கண்ணு கழுகு மாரி அந்தப் போன் மேலேயே இருந்துச்சு. அவன் தன்னோட விரலை வச்சு ஃபிங்கர் பிரிண்ட் சென்சார்ல அழுத்தினான். 'டக்'னு போன் அன்லாக் ஆச்சு. அவன் கேமராவை ஓபன் பண்ணி, "அப்படியே நில்லுடி... புதுப் பொண்டாட்டி கெட்டப்ல ஒரு போஸ் குடு... செமையா இருக்க,"னு சொன்னான்.


காயத்ரி வெட்கப்படுற மாரி நடிச்சுக்கிட்டே, அவளோட இடுப்பை லேசா வளைச்சு, மார்பை நிமிர்த்தி, அந்தத் தாலியை உதட்டுல கவ்விக்கிட்டு, கண்ணை லேசா மூடி ஒரு போஸ் கொடுத்தா. முரளி அந்த அழகை ரசிச்சுக்கிட்டே போட்டோ க்ளிக் பண்ணான்.


அப்புறம் இடுப்பை ஒரு பக்கம் ஒடிச்சு, கையைத் தூக்கி ஜாக்கெட்ல அவளோட அக்குளைக் காட்டுற மாரி இன்னொரு போஸ் கொடுத்தா. அவளோட ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் அந்தத் தாலி முரளியைச் சீண்டுச்சு.


முரளிக்கு வெறி ஏறுச்சு. டக்குனு போனை வீடியோ மோடுக்கு மாத்தினான். ரெக்கார்ட் பட்டனை அமுக்கிட்டு, "போதும்டி போட்டோ... இப்போ வீடியோ ஓடுது... கழட்டு... அந்தப் புடவையை உருவு,"னு கரகரப்பான குரல்ல சொன்னான்.


காயத்ரிக்கு அவனோட பலவீனம் தெரியும். அவனோட கண்ணு எப்பவும் அவளோட குண்டி மேல தான் மேயும்னு அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும். அதனால, அவனைக் கிறங்கடிக்க, அவ மெதுவா ஒரு பாம்பு மாரி உடம்பை வளைச்சு நெளிச்சுத் திரும்புனா.


அவ திரும்புனதும், அந்த இறுக்கமான, வழுவழுப்பான சந்தனக் கலர் சாட்டின் புடவையில அவளோட குண்டி, ரெண்டு உருண்டு திரண்டு, அந்தத் துணிக்குள்ள பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அவளோட இடுப்புக்கும் குண்டிக்கும் நடுவுல இருக்கிற அந்த வளைவு, ஒரு சிலையில செதுக்கின மாரி அவ்ளோ கச்சிதமா இருந்தது. முரளி போனை ஜூம் பண்ணி, அவளோட குண்டி அசையுற அழகையே வெறிச்சுப் பார்த்து வீடியோ எடுத்தான்.


காயத்ரி அவளோட ரெண்டு கையை மெதுவா மேலத் தூக்கினா. அப்படித் தூக்கும்போது அவ இடுப்பு இன்னும் ஒடுங்கி, அவளோட குண்டி இன்னும் பெருசாத் தூக்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அவளோட தோள் மேல இருந்த அந்த பின்னை கழட்டிட்டு முந்தானையை மெதுவாச் சறுக்க விட்டா. அந்த வழுவழுப்பான துணி, அவளோட உடம்புல நிக்காம 'வழுக்'னு சறுக்கிக்கிட்டு கீழே இடுப்பு வரைக்கும் விழுந்துச்சு.


இப்போ அவளோட முதுகு முழுசாத் தெரிஞ்சது. அவ போட்டிருந்த ஜாக்கெட் முதுகுல ரொம்ப இறக்கமா வெட்டி, ஜன்னல் வச்ச மாரி, அவளோட மொத்த முதுகையும் அப்பட்டமா காட்டுச்சு. அவளோட பளபளக்குற முதுகுத் தோல், அந்த ரூம் ஏசி வெளிச்சத்துல எண்ணெய் தடவின மாரி மின்னுச்சு. அவளோட கழுத்துல முடிஞ்சிருந்த அந்தத் தடிமனான மஞ்சத் தாலிக் கயிறு முடிச்சு, அவளோட முடிக்கு அடியில மறைஞ்சு, அந்தப் பொன்னிற முதுகுல புரண்டுக்கிட்டு இருந்தது பாக்கவே அவ்ளோ செக்ஸியா இருந்தது.


முரளி மூச்சு விடாம, அவளோட முதுகையும், குண்டியையும் மாத்தி மாத்தி வீடியோ எடுத்தான். காயத்ரி மெதுவாத் திரும்பி அவனைப் பார்த்து ஒரு கள்ளச் சிரிப்பு சிரிச்சா. இப்போ அவ மார்பு மேல துணி இல்ல. அந்த டைட்டான ஜாக்கெட் அவளோட ரெண்டு மார்பகத்தையும் தாங்க முடியாம, உள்ள அடைச்சு வச்சிருக்க மாரி, மேல பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது. அதுக்கு நடுவுல அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி, அவளோட மார்புப் பிளவுல விழுந்து ஆடுச்சு.


கீழே இடுப்புல அந்தப் புடவை இன்னும் இருக்கமாச் சுத்தியிருந்தது. அவ திரும்பும்போது, அந்தப் புடவை முடிச்சு விலகி, அவளோட ஆழமான தொப்புள் குழி லேசா எட்டிப் பார்த்தது. அவளோட இடுப்புச் சதை மடிப்பு, அந்தப் புடவைக்கு மேல நசுங்கித் தெரிஞ்சது. முரளி அவளோட அந்த ஆட்டத்தையும், உடம்பு மினுங்கறதையும் பார்த்துட்டு, போனை ஆட்டாம கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு, நாக்கைத் தொங்கப் போட்டுக்கிட்டு ரசிச்சு வீடியோ எடுத்தான்.

[Royal enfield]

Fantastic brother continue pannunga

[Shrutikrishnan]

முரளி தன்னோட போன்ல வீடியோ எடுத்துக்கிட்டே, அவளோட இடுப்பு அழகை ரசிச்சான். காயத்ரிக்கு துளி கூட தொப்பையோ சதை மடிப்போ இல்ல. அவளோட இடுப்பு ஒரு சிலையில செதுக்கி வச்ச மாரி, கச்சிதமா, வழுவழுன்னு இருந்துச்சு. அந்தச் சந்தனக் கலர் புடவை அவ இடுப்புல ஒரு பாம்பு மாரி சுத்தியிருக்க, அந்த வளைவு நெளிவெல்லாம் பார்க்குறவன் கண்ணை உறுத்துற அளவுக்கு ஷார்ப்பா இருந்துச்சு. அவளோட தட்டையான வயிறு, அதுல இருக்குற அந்த ஆழமான தொப்புள் குழி, பின்னாடி விரிஞ்சு நிக்கிற அவளோட அகலமான இடுப்பு எலும்புன்னு எல்லாமே ஒரு இன்ச் கூட பிசிறு இல்லாம அளவெடுத்துச் செஞ்ச மாரி இருந்தது.


முரளிக்கு அவளோட அந்தத் திமிரான அழகைப் பார்த்து வாய்ல எச்சில் ஊறுச்சு. "ஏண்டி... சும்மா காட்டுனா போதுமா? கழட்டு... அந்த ஜாக்கெட்டையும் உருவு,"னு கட்டளையிட்டான்.


காயத்ரி ஒரு மயக்குற சிரிப்போட, மெதுவா அவ கையை பின்னாடி கொண்டு போனா. அவளோட அந்த டைட்டான ஜாக்கெட்டுக்குள்ள அடைபட்டுக்கிடக்குற அவளோட ரெண்டு மாம்பழமும் மூச்சு முட்டுற மாரி விம்மிக்கிட்டு இருந்தது.


முரளி போனை இன்னும் கிட்ட கொண்டு போய் ஜூம் பண்ணிக்கிட்டே, "எப்போடி கல்யாணம் பண்ணப் போற? சீக்கிரம் பண்ணு... அப்போ தான் புருஷன் கை பட்டு இந்த உடம்பு இன்னும் பூசீனாப்ல கும்முனு ஆகும். அவன் கண்ணு முன்னாடியே உன்ன பண்ணனும்.,"னு ஆபாசமாப் பேசினான்.


காயத்ரி அவளோட ஜாக்கெட் கொக்கியை ஒவ்வொண்ணாப் பொறுமையா கழட்டிக்கிட்டே, "பண்றேன் சார்... வீட்ல மாப்பிள்ளை பார்த்துக்கிட்டு தான் இருக்காங்க,"னு சிணுங்கினாள்.


"ஹ்ம்ம்... பொண்ணு பார்க்க எவனாச்சும் வர்றானா?"னு நக்கலா கேட்டான்.


"போன வாரம் கூட ஒரு பையன் வந்து பார்த்துட்டுப் போனான் சார்,"னு சொல்லிக்கிட்டே கடைசி கொக்கியையும் கழட்டினா.


"ஓ... பார்த்துட்டு என்னடி சொன்னான்? உன்னோட இந்த இடுப்பையும், ஆடுற குண்டியையும் பார்த்துட்டு அந்தப் பயலுக்கு அங்கேயே கஞ்சி வந்திருக்குமே,"னு முரளி சிரிச்சான்.


"இல்ல சார். வரதச்சனை கேக்குறாங்க. எல்லாருக்கும் சொல்ற மாரி.. அவளோ செய்ய வசதி இல்லன்னு சொன்னா. எல்லார் மாரி அவன் குடும்பமும் ஓடிருச்சு."


காயத்ரி ஒருக்களிச்சு நின்னு, அந்த ஜாக்கெட்டை மெதுவா தோள்ல இருந்து உருவினா. அந்தத் துணி அவளோட வழுவழுப்பான கையை விட்டு இறங்கி, கீழே தரையில விழுந்துச்சு.


இப்போ அவ மேல ஜாக்கெட் இல்ல. உள்ள அவ போட்டுருந்த அந்த பிரா... சும்மா கண்ணைப் பறிக்கிற மாரி ஒரு அடர் சிவப்பு கலர்ல, லேஸ் வச்ச பேன்ஸி பிரா. அவளோட அந்தப் பால் கலர் உடம்புக்கும், அந்தச் சிவப்பு கலர் பிராவுக்கும் அப்படி ஒரு பொருத்தம். அவளோட ரெண்டு சிக்குன்னு இருக்குற மார்பகங்களையும் அந்த பிரா பாதியளவு தான் மூடியிருந்தது. மீதி பாதி சதை, வெள்ளையா, பளபளன்னு மேல பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது.


எல்லாத்தையும் விட ஹைலைட்டா, அவ கழுத்துல இருந்த அந்தத் தடிமனான புது மஞ்சத் தாலிக் கயிறு, அந்தச் சிவப்பு பிராவுக்கு நடுவுல, அவளோட ஆழமான மார்புப் பிளவுல தொங்கிக்கிட்டு, அவ மூச்சு விடும் போதெல்லாம் ஊஞ்சல் ஆடிச்சு. முரளி அந்தத் தாலியையும், அதுக்குப் பின்னால தெரியுற அந்தப் பிதுங்குற சதையையும் பார்த்துட்டு, காம வெறியில போனை ஆட்டிக்கிட்டே ரசிச்சான்.


முரளி அந்த சேர்ல கால் மேல கால் போட்டு உக்காந்துக்கிட்டு, ஒரு கையால வீடியோ எடுத்துக்கிட்டே, இன்னொரு கையால அவனோட பேண்ட் ஜிப்பை 'சர்ர்'னு கீழே இறக்கி விட்டான். உள்ள இருந்து அவனோட சுன்னியை வெளிய உருவி, அதை லேசாத் தடவிக்கிட்டே அவகிட்ட நக்கலாப் பேசினான்.


"வரதட்சணை அது இதுனு சொல்லி எவனாச்சும் போனான், அப்படியே விட்டுறாதடி. எப்படியாவது ஒரு இடிச்ச வாயனாப் பார்த்து வளைச்சுப் போடு. இன்னைக்குக் கட்டிட்டு வந்திருக்கியே... இதே மாரி பளபளனு, இடுப்பு தெரிய, ஒரு தேவிடியா மாரி புடவையக் கட்டிக்கிட்டு அவன் முன்னாடி போய் நில்லு. அவனுக்கு அதைப் பார்த்ததுமே கஞ்சி ஒழுகணும். அப்புறம் அவன் அப்பன் என்ன, ஆத்தா என்ன... எவன் பேச்சையும் கேக்காம நீதான் வேணும்னு நாய் மாரி அடம் பிடிப்பான்,"னு சொல்லிச் சிரிச்சான்.


காயத்ரி வெட்கப்படுற மாரி நடிச்சுக்கிட்டே தலையை ஆட்டினா.


"ம்ம்... கழட்டு... அந்த பிராவையும் கழட்டு,"னு முரளி அதிகாரமாச் சொன்னான்.


காயத்ரி அவளோட கையை முதுகுப் பக்கம் கொண்டு போனா. மெதுவா அந்தச் சிவப்பு கலர் பிராவோட கொக்கியை விடுவிச்சா. அது லூசானதும், அந்தப் பட்டை கழண்டு விழ, அவ முன்னாடி குனிஞ்சு அந்த பிராவை உருவித் தரையில போட்டா.


இப்போ அவ உடம்புல இடுப்புக்குக் கீழே அந்தச் சந்தன கலர் புடவை மடிப்பு மடிப்பா சுத்தியிருக்க, இடுப்புக்கு மேல ஒட்டுத் துணி இல்லாம, சும்மா சிக்குனு, கும்முனு சிலையில செதுக்கி வச்ச மாரி நின்னா. அவளுக்கு ஒண்ணும் பெருசா, தொங்குற மாரி எல்லாம் உடம்பு இல்ல. எல்லாமே கச்சிதமா, அளவா, பிடிச்சா கைக்குள்ள அடங்குற மாரி 'கும்'முனு இருந்துச்சு.


அவளோட மார்பகங்கள் ரெண்டும் நல்லா விறைப்பா, கூர்மையா, சாமந்திப் பூ மொட்டு மாரி நிமிர்ந்து நின்னுச்சு. அந்த ஏசி ரூம்ல கூட அவ உடம்பு சூட்டுல லேசா வேர்த்து, அவளோட மார்புல ஈரம் பளபளன்னு மின்னுச்சு. அவளோட மார்புக் காம்புகள் ரெண்டும், குளிருக்கு விறைச்சுக்கிட்டு, சின்னதா, கருப்பா, திருகிட்டு நின்னுச்சு.


எல்லாத்தையும் விட, அந்த வெறும் உடம்புல, அவளோட அந்த ரெண்டு கச்சிதமான மொலைகளுக்கும் நடுவுல, அந்தப் புது மஞ்சக் கயிறு தாலி, வேர்வை ஈரத்தோட ஒட்டிக்கிட்டுத் தொங்குனது பார்க்கவே அவ்ளோ வெறியா இருந்துச்சு.


முரளிக்கு அதுக்கு மேல உக்காந்து இருக்க முடியல. எழுந்து அவகிட்ட போனான். அவனோட போனை அவ மார்புக்கிட்ட கொண்டு போய், ஜூம் பண்ணி, அவளோட அந்த விறைச்ச காம்பையும், அதுல ஒட்டியிருக்குற வேர்வை துளியையும் க்ளோஸ்-அப்ல வீடியோ எடுத்தான். அவனோட இடது கையை நீட்டி, அவளோட அந்தச் சின்ன, கெட்டியான ஒரு மொலையைப் பிடிச்சு, பூவை நசுக்குற மாரி மெதுவாத் தடவினான். அவளோட காம்பை விரலால நெம்பி விட்டான். காயத்ரி சுகத்துல கண்ணை மூடினா.


அப்புறம் அவனோட கையை அவளோட வழுவழுப்பான தோள் மேல வச்சு, "கீழ போடி,"னு அழுத்தி, அவளைத் தரைல முட்டி போட வச்சான்.


இப்போ காயத்ரி அவன் கால்டியில முட்டி போட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தா. இடுப்புல அந்தச் சாட்டின் புடவை இறுக்கிப் பிடிச்சிருக்க, மேல எதுவும் இல்லாம, கழுத்துல தாலி தொங்க, அவளோட கச்சிதமான மார்பு குலுங்க அவ உக்காந்துருக்கறதப் பார்த்ததும் முரளிக்குச் சுன்னி துடிச்சுது.


"சரி சார்... நீங்க சொன்ன மாரியே ஒரு இடிச்ச வாயனாப் பார்த்து சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேன்,"னு காயத்ரி அவனோட சுன்னியைப் பார்த்துக்கிட்டே சொன்னா.


"குட் கேர்ள்... இப்போ சப்பு,"னு முரளி சொன்னான்.


காயத்ரி அவளோட ரெண்டு கையாலயும் அவனோட பேண்ட்டைப் பிடிச்சு, ஜட்டியோட சேர்த்து அப்படியே கணுக்கால் வரைக்கும் சட்டுனு இறக்கி விட்டா. முரளியோட சுன்னி அவ முகத்துக்கு நேரா ஆடுச்சு.


அவ முதல்ல அவனோட ரெண்டு கொட்டைகளையும் கையில் பிடிச்சு, அவளோட பிங்க் லிப்ஸ்டிக் போட்ட வாயால மெதுவா நக்கினா. அப்புறம் மெதுவா மேல வந்து, அவனோட சுன்னி மொட்டைத் தன் வாய்க்குள்ள விட்டு, ஒரு ஐஸ் குச்சியைச் சப்புற மாரி சப்ப ஆரம்பிச்சா.


முரளி மேல நின்னுக்கிட்டே வீடியோ எடுத்தான். அவளோட அந்த பிங்க் கலர் லிப்ஸ்டிக், அவனோட சுன்னியில கலர் பூசிக்கிட்டே போச்சு. அவ ஊம்புற வேகத்துல, அவளோட வாயில இருந்து வழிஞ்ச எச்சில், ஒரு மெலிசான கோடு மாரி இழுத்துக்கிட்டு, அவளோட தாடை வழியா இறங்கி, அவளோட திறந்த மார்பு மேலேயும், அவளோட விறைச்ச காம்பு மேலேயும், அந்தத் தாலி மேலேயும் 'சொட்டு சொட்டா' விழுந்துச்சு. அவளோட தட்டையான வயித்துல அந்த எச்சில் துளி பட்டுத் தெறிக்கிற அழகை முரளி வெறியோட வீடியோ எடுத்தான்.


முரளி தன்னோட இன்னொரு கையை அவளோட தலை மேல வச்சு, அவளோட முடியைக் கொத்தாப் பிடிச்சான். அவளோட வாய்க்குள்ள அவனோட சுன்னி போய் வர்ற வேகத்துக்கு ஏத்த மாரி, அவளோட தலையை முன்னும் பின்னும் ஆட்டி விட்டான். அவளோட பிங்க் லிப்ஸ்டிக் கரைஞ்சு அவனோட சுன்னியில ஒரு வழுவழுப்பை உண்டாக்கியிருந்தது.


"ம்ம்... சப்புடி... நல்லா சப்பு... நாளைக்கு அந்த இடிச்ச வாயன் எவனாவது வந்து உன் கழுத்துல தாலி கட்டுனாலும், நீ எனக்கு இப்படித்தான் ஊம்பனும். அவன் பொண்டாட்டியா இருந்தாலும், நீ எனக்கு வைப்பாட்டி தான். புரிஞ்சுதா?"னு முரளி காமப் போதையில உளறினான்.


காயத்ரி அவனோட சுன்னியை வாயில வச்சுக்கிட்டே, கண்ணை மேல உயர்த்தினாள். அவனோட கழுகுப் பார்வைக்கு ஏத்த மாரி, அவனைக் கிறங்கடிக்கிற பார்வை பாத்தா.


அவ வாயில இருந்த சுன்னியை லேசா வெளிய எடுத்துட்டு, எச்சில் ஒழுக, "கண்டிப்பா சார்... அவன் தாலி கட்டுன அப்றம் முதலிரவு அன்னைக்குக் கூட அவனத் தொட விட மாட்டேன் சார். விடிஞ்சதும் நேரா ஆபீஸ் வந்து, உங்க கூட ஒரு ஆட்டம் போட்டு, உங்க கஞ்சியை முழுசா உள்ள வாங்கிக்கிட்டுப் போய் தான், என் புருஷன் மூஞ்சியவே பாப்பேன். உங்க மிச்சம் தான் சார் அவனுக்கு..."னு சொல்லிச் சிரிச்சா.


முரளிக்குத் தலைக்கிருங்கு ஏறுச்சு. "அடிப்பாவி... புதுப் புருஷனைப் பட்டினியா போடுவயாடி?"


"பின்ன... உங்களுக்குக் கொடுக்காததையா அவனுக்குக் கொடுக்கப் போறேன்? அவன் கிடக்கான் சார்... ஊர் உலகம் வேணா அவனப் புருஷன்னு சொல்லட்டும். ஆனா, என் உடம்பு உங்களுக்குத் தான் அடிமை,"னு சொல்லிக்கிட்டே, அவனோட சுன்னியைத் தடவிக் கொடுத்தா.


அவளோட நாக்கு அவனோட சுன்னி மேல பாம்பு மாரி ஊர்ந்துச்சு.


காயத்திரிக்கு தெரியும் எது மாரி பேசினா முரளிக்கு போதைன்னு. அவனுக்கு தேவையான போதையை குடுத்து அவனை மயக்கினா.


"இன்னொன்னு கேட்கட்டுமா சார்?"னு காயத்ரி அவனோட கண்ணைப் பார்த்துக்கிட்டே, ஒரு அப்பாவி மாரி, ஆனா அத்தனை விபரமா கேட்டா.


"கேளுடி..." முரளி மூச்சு வாங்கினான்.


"இப்போ நீங்க உள்ள விடுவீங்களே... அப்போ எனக்குள்ள இருந்து வழியுற உங்க கஞ்சியை... என் புதுப் புருஷனை விட்டே நக்கி கிளீன் பண்ண சொல்லட்டுமா சார்? அவன் நாக்கால உங்க கஞ்சியைத் துடைச்சா தானே சார் அவனுக்கு மரியாத?"னு கேட்டா.


அந்த வார்த்தையைக் கேட்டதும் முரளிக்கு உடம்பெல்லாம் 'ஜிவ்'வுனு இழுத்துக்கிச்சு. அவனோட சுன்னி இரும்புக்கம்பி மாரி விறைச்சு நின்னது.


காயத்ரி அவனோட பதட்டத்தைப் புரிஞ்சுக்கிட்டு, சட்டுனு வாயைப் பிளந்து, அவனோட அந்த முழுத் தடியையும் தொண்டை வரைக்கும் உள்ள விட்டா. 'ப்ளக்'னு ஒரு சத்தத்தோட அவனோட சுன்னி அவளோட தொண்டைக்குழிக்குள்ள போய் இடிச்சது. அவளோட மூக்கு அவனோட சுன்னி முடியில உரச, கண்ணுல தண்ணி வர அளவுக்கு ஆழமா ஊம்பினாள்.


முரளியால நிக்க முடியல. அவளோட அந்த ஆழமான பிடியும், அவ பேசின பேச்சும் அவனைக் கொன்றுச்சு. "எழுந்திருடி,"னு கத்திக்கிட்டே, அவளோட தோளைப் பிடிச்சுத் தூக்கினான்.


அவளை அப்படியே அலேக்கா, அந்த டேபிள் மேல 'தொப்'னு சாச்சான். மேல ஒட்டுத் துணி இல்லாம, அந்தச் சந்தனக் கலர் புடவை இடுப்புல சுத்திக்கிட்டு இருக்க, அவ அந்த டேபிள்ல குப்புற விழுந்தா.


அவ விழுந்த வேகத்துல, அவளோட அந்த விறைப்பா நிமிர்ந்து நின்ன ரெண்டு மார்புக் காம்புகளும், அந்த மர டேபிள் மேல 'நச்'னு போய் இடிச்சு நசுங்குச்சு. அவளோட மென்மையான நெஞ்சுச் சதை அந்தத் தட்டையான டேபிள்யில அழுந்திப் பரவ, அவளோட அந்தச் சிவந்த காம்பு ரெண்டும் டேபிள்ல தேய்ச்சுக்கிட்டு நசுங்குறதைப் பாக்கவே அவ்ளோ வெறியா இருந்துச்சு. அந்த அழுத்தத்துல அவளோட காம்பு இன்னும் வீங்கி, அந்த டேபிள் மேல உரச, காயத்ரி "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆஆ..."னு முனகிக்கிட்டே டேபிள்யில நெஞ்சை அழுத்தித் தேய்ச்சா.


முரளி அவளோட பின்னாடி நின்னுக்கிட்டே, அவளோட கழுத்துல சரிஞ்சு கிடந்த அந்த நீளமான கூந்தலை மொத்தமா அள்ளி மேலத் தூக்கிப் பிடிச்சான். அவளோட வெண்ணெய் மாரி இருக்குற அந்தப் பிடரி, வேர்வை மினுமினுப்போட பளிச்சுனு தெரிஞ்சது.


அவன் அவளோட கழுத்துல முன்பக்கம் தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தப் புது மஞ்சத் தாலிக் கயிற்றைப் பிடிச்சு, மெதுவா இழுத்துத் திருப்பினான். அந்தத் தடிமனான மஞ்சக் கயிறு, அவளோட கழுத்தைச் சுத்தி வழுக்கிக்கிட்டு வந்து, இப்போ அவளோட அந்தப் பளபளக்குற, எந்தத் துணியும் இல்லாத நிர்வாண முதுகு மேல வந்து விழுந்துச்சு.


அந்த ஜாக்கெட் இல்லாத வெறும் முதுகுல, அந்தத் தாலி உரசும்போது உண்டாகுற போதை இருக்கே... அது முரளியை வெறிக்கொள்ள வச்சது. ஒரு புதுப் பொண்டாட்டியோட அடையாளம், இப்போ அவனோட ஆசைக்கு இணங்கி, அவனோட டேபிள் மேல குப்புறப்படுத்துக்கிட்டு, மார்புக் காம்பை டேபிள்ல நசுக்கிக்கிட்டு, முதுகுல தாலியைத் தொங்கவிட்டுக்கிட்டு கிடக்கிற அந்தக் காட்சி... அவனுக்குச் சுன்னியைத் துடிக்க வச்சது.


முரளி ஒரு கையில போனைக் கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு வீடியோ எடுத்துக்கிட்டே, இன்னொரு கையால அவளோட புடவையைச் சர்ருனு இடுப்புல இருந்து மேல தூக்கினான்.


அவளோட அந்த வழுவழுப்பான, உருண்டையான தொடைகள் பளபளன்னு தெரிஞ்சது. புடவை இடுப்பு வரைக்கும் ஏறுனதும், அங்க தெரிஞ்ச காட்சி முரளியை வெறி கொள்ள வச்சது.


காயத்ரி ஒரு ரத்தச் சிவப்பு கலர்ல, லேஸ் வச்ச சின்னதா ஒரு பேன்ட்டி போட்டிருந்தா. அவளோட அந்தப் பால் வண்ணக் குண்டிக்கும், அந்தச் சிவப்பு கலர் லேஸ் பேன்ட்டிக்கும் அப்படி ஒரு பொருத்தம். அந்த மெலிசான லேஸ் துணிக்குள்ள அவளோட குண்டிச் சதை அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது.


முரளி அந்தக் காட்சியைக் குளோஸ்-அப்ல வீடியோ எடுத்தான். "என்னடி இது... சும்மா நச்சுனு இருக்கு,"னு சொல்லிக்கிட்டே...


தன்னோடங்கையை ஓங்கி, அவளோட அந்தச் சிவப்புப் பேன்ட்டி மறைச்சிருந்த குண்டி மேல 'பளார்'னு ஒரு அறை விட்டான்.


"ஆஆஆஹ்... ஸ்ஸ்ஸ்... சார்..." காயத்ரி சுகத்துல நெளிஞ்சு, காலை உதறினா.


அந்த அறையோட வேகத்துல அவளோட குண்டிச் சதை 'தளும்பு தளும்பு'னு அதிர்ந்து ஆடுச்சு. முரளி அந்த நடுக்கத்தை வீடியோ எடுத்துக்கிட்டே, "உன் புருஷன் வர்ற வரைக்கும், இந்தக் குண்டி எனக்குத் தான்டி மேளம். நான் தான் இதுல தாளம் போடுவேன்,"னு சொல்லிச் சிரிச்சான்.


அவன் ஒரு கையில போனைக் கெட்டியா பிடிச்சுக்கிட்டு, ஜூம் பண்ணி அவளோட அந்தச் சிவப்பு லேஸ் பேன்ட்டிக்குள்ள சிக்கிக்கிட்டுத் திமிறுற அவளோட குண்டி அழகை வீடியோ எடுத்தான். அவனோட இன்னொரு கை, அவளோட அந்த வழுவழுப்பான குண்டி மேல ஊர்ந்துச்சு. அந்தச் சின்ன லேஸ் துணிக்கு மேலேயே, அவனோட முரட்டு விரல்கள் அவளோட சதைப்பிடிப்பான பிருஷ்டத்தைப் பிடிச்சு ஆழமாப் பிசைஞ்சுது.


அவளோட குண்டிப் பிளவுக்கு நடுவுல, அந்தச் சிவப்புத் துணி உள்ளே போய் மாட்டியிருக்க, அதை முரளி அவனோட விரலால நோண்டி, வீடியோல க்ளோஸ்-அப் காட்டுனான். 


அவனுக்குப் போதை தலைக்கு ஏறிடுச்சு. அவனோட விறைச்ச சுன்னியை, அவளோட குண்டிக்கு நேரா கொண்டு வந்தான். அந்தச் சூடான தடியை, அவளோட குண்டிப் பிளவுக்கு நடுவுல வச்சு, அந்த லேஸ் துணி மேலேயே மேலும் கீழுமாத் தேய்ச்சான். அவனோட சுன்னியோட ஈரம், அந்தச் சிவப்புப் பேன்ட்டில பட்டுத் தெரிஞ்சது.


"ஆஆஹ்... சார்..." காயத்ரி அந்த டேபிள்ல குப்புறப் படுத்துக்கிட்டே, அவனோட சுன்னி உரசற சுகத்துல முனகினா. அவளோட மார்புக் காம்பு டேபிள்ல நசுங்க, பின்னாடி அவளோட குண்டியைத் தூக்கிக் காட்டுனா.


முரளிக்கு இப்போ அவளை ஓக்கணும்னு வெறி வந்தது. ஆனா ஒரு கையில போன் வச்சு வீடியோ எடுத்துட்டு இருந்ததால, அவனால அவளோட குண்டியை ரெண்டு கையாலயும் விரிச்சுப் பிடிக்க முடியல.


"ஷ்ஷ..."னு முனகிக்கிட்டே, அவன் அவளோட பேன்ட்டைக் கழட்டாம, அந்தச் சிவப்புப் பேன்ட்டியோட அடிப்பக்கத்தை லேசா ஒரு விரலால ஒதுக்கி விட்டான். அந்தத் துணி அவளோட தொடை இடுக்குல போய் மாட்டிக்கிச்சு.


இப்போ அவளோட கூதி வாசல் லேசாத் தெரிஞ்சது. அவன் அவனோட சுன்னி மொட்டை அங்க வச்சு அழுத்தினான். குண்டியை விரிக்க ஆள் இல்லாததால, அவளோட இறுக்கமான சதை அவனோட சுன்னியை உள்ள விடாமத் தடுத்துச்சு.


"ஏண்டி... இப்டி இறுக்கி வச்சிருக்க... வழி விடுடி..."னு முரளி அவளோட இடுக்கான குண்டிக்குள்ள நுழைய முடியாம கத்துனான். அவன் கஷ்டப்பட்டு, அவனோட இடுப்பு பலத்தை வச்சு, அந்தச் சுன்னியை அவளோட கூதிக்குள்ள திணிச்சான்.


'வழுக்'னு பாதி சுன்னி உள்ள போனதும், காயத்ரி "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆஆ..."னு கத்தினா. அந்தச் சிவப்புப் பேன்ட்டி ஒரு பக்கம் இழுத்துக்கிட்டு, அவளோட கூதிக்குள்ள போற சுன்னி மேல உரச, முரளி முரட்டுத்தனமா இடுப்பை ஆட்டி உள்ள தள்ளினான்.


காயத்ரி அவன் கஷ்டப்படுறதைப் புரிஞ்சுகிட்டா. சுகத்துல கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டே, "இருங்க சார்... அவசரப்படாதீங்க... நானே வழி விடுறேன்,"னு முனகினா.

[Shrutikrishnan]

டேபிள்ல படுத்தபடியே அவளோட ரெண்டு கைகளையும் வளைச்சுப் பின்னாடி கொண்டு போனா. அவளோட ரெண்டு கையும் அவளோட அந்தப் பெரிய, உருண்டையான குண்டிச் சதையைக் கெட்டியாப்பிடிச்சுது. "இப்போ விடுங்க சார்..."னு சொல்லிக்கிட்டே, அவளோட ரெண்டு குண்டிப் பாதியையும் பிடிச்சு, ரெண்டு பக்கமும் நல்லா இழுத்து அகலமா விரிச்சா.


அவ அப்படி விரிச்சதும், அந்தச் சிவப்பு லேஸ் பேன்ட்டி விலகிக்கிட்டு, நடுவுல இத்தனை நேரம் மறைஞ்சிருந்த அவளோட சிவந்த கூதி வாசல், ஒரு பழுத்த பழம் வெடிச்ச மாரி 'பளிச்'னு பிளந்துகிட்டுத் தெரிஞ்சது. உள்ளே இருந்த ஈரம் லைட் வெளிச்சத்துல மினுங்க, அது "வாடா... வந்து இடுடா..."னு கூப்பிடுற மாரி அகலமாத் திறந்து வழி விட்டுச்சு.


முரளி போன்ல அந்த க்ளோஸ்-அப் காட்சியைப் பார்த்து வெறி ஏறுனான். அவளே கைய வச்சுத் தனக்கு வழி விடுற அழகைப் பார்த்து அவனுக்குப் பைத்தியம் புடிச்சது. "ஆஹா... அப்படித் தான்டி... நல்லா பொளந்து காட்டுடி..."னு சொல்லிக்கிட்டே, அவனோட அந்த விறைச்ச சுன்னி மொட்டை, அவளே விரிச்சு வச்சிருந்த அந்த வாசல்ல வச்சு ஒரே அழுத்து அழுத்தினான்.


இப்போ எந்தத் தடையும் இல்ல. அவளே வழி விட்டு விரிச்சுப் பிடிச்சதால, 'வழுக்'னு அந்த முரட்டுத் தடி, வெண்ணெய்யில கத்தி இறங்குற மாரி 'சர்ரு'னு உள்ள போய் ஆழமா இடிச்சது.


ஒரு வழியா முழுசா உள்ள இறங்கிருச்சு. காயத்ரி அவளோட ரெண்டு கையாலயும் அவ குண்டிய இன்னும் விடாம விரிச்சுப் பிடிச்சுக்கிட்டே டேபிள்ல நெளிஞ்சா. அவ விரிக்க விரிக்க, அவளோட கூதி வாசல் இப்போ முழுசாத் திறந்தே இருந்தது.


முரளி இப்போ மெதுவா வெளிய எடுத்து உள்ள குத்த ஆரம்பிச்சான். ஒரு கையில போனை வச்சு, அவனோட சுன்னி அவளோட கூதிக்குள்ள போயிட்டு வர்ற அழகை வீடியோ எடுத்தான். அந்தக் குறுகலான இடுக்குல, அந்தச் சிவப்பு லேஸ் பேன்ட்டி ஒரு பக்கம் ஒதுங்கி இருக்க, நடுவுல அவளோட ரோஸ் கலர் கூதிக்குள்ள அவனோட கருப்புத் தடி போயிட்டு வர்ற காட்சி சும்மா நச்சுனு பதிவாச்சு.


"இங்க பாருடி... உன் புருஷன் உனக்குத் தாலி கட்டி... நீ அவனுக்குப் பாய் விரிக்கிறதுக்கு முன்னாடி... நான் இங்க உன்னை விரிச்சுப் பார்த்துருவேன்,"னு முரளி ஆபாசமாப் பேசிக்கிட்டே இடிச்சான்.


காயத்ரி அந்த டேபிள்ல சுகத்துல கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டு, "ஆமா சார்... ம்ம்ம்... ஆஆஆ... நீங்க பிரிச்சதுக்கு அப்புறம் தான் அவனுக்கு..."னு உளறினா.


"உனக்கு முதலிரவு நடக்கப் போறது உன் புருஷன் கூட இல்லடி... என் கூடத் தான். இது தான்டி உனக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட் ரிகர்சல்,"னு சொல்லிக்கிட்டே ஓங்கி ஒரு குத்து குத்தினான்.


அவன் இடிக்கும் வேகத்துல, காயத்ரியோட நிர்வாண முதுகுல தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தத் தடிமனான புது மஞ்சத் தாலி, ஊஞ்சல் ஆடிச்சு. ஒவ்வொரு குத்துக்கும் அது 'டப் டப்'னு அவளோட பளபளக்குற முதுகுல பட்டுத் தெரிச்சுது. அவளோட குண்டிச் சதை அவ கையையும் மீறி அதிர்ந்து ஆடுச்சு.


"உன்ன பொண்ணு பாக்க வரவனுக்கு இந்த குண்டிய காமிச்சு மயக்கு டி தேவிடியா... வரதட்சணை வேணாம், நீ மட்டும் போதும்னு எவனும் கால்ல விழுந்துருவான்டி,"னு முரளி அவளோட குண்டி மேல மறுபடியும் 'பளார்'னு அடிச்சுக்கிட்டே வேகமா ஓத்தான்.


அவன் இடிக்கிற வேகத்துக்கு, அந்த டேபிள் 'கட கட'னு ஆடுச்சு. காயத்ரி அந்த டேபிளை இருக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டு, காலை இன்னும் அகலமா விரிச்சு வழி விட்டா.


"பாவம்டி அந்த இளிச்சவாயன்... உன்னை ஏதோ கன்னிப் பொண்ணு, கும்முனு இருக்கான்னு நெனச்சுத் தான் ஆசையாத் தாலி கட்டுவான். ஆனா அவனுக்குத் தெரியுமா? அன்னைக்கு அந்த ஃபார்ம் ஹவுஸ்ல... ஒருத்தன் இல்ல ரெண்டு இல்ல... பதினோறு பேர்... 11 பேரு சேர்ந்து ராத்திரி பூரா உன்னை வச்சு மாறி மாறி செஞ்சாங்களே... அது அவனுக்குத் தெரியுமாடி?"னு முரளி கேவலமாப் பேசிக்கிட்டே, அவளோட ஆழம் வரைக்கும் இடிச்சான்.


"அவன் நினைப்பான்... ஐய்யோ என் பொண்டாட்டி கூதி எவ்ளோ இருக்கமா இருக்குன்னு... ஆனா எனக்குத் தான்டி தெரியும்... இந்தக் கூதிக்குள்ள எத்தனை சுன்னி போயிட்டு வந்திருக்குன்னு... இந்தக் கூதி எவ்ளோ கஞ்சியைக் குடிச்சிருக்குன்னு எனக்குத் தான்டி தெரியும்,"னு கத்தினான்.


முரளி இப்போ அவனோட ஒரு கையை, அவளோட தொடை இடுக்குக்குள்ள விட்டான். அவன் சுன்னி உள்ள போயிட்டு வர்ற அந்த இடத்துல, அவளோட கூதி மேட்டைத் தேடிப் பிடிச்சு, அவளோட அந்தப் பருப்பைத் தன்னோட கட்டை விரலால நசுக்கித் தேய்ச்சான். "ஆஆஹ்... சார்..."னு காயத்ரி துடிச்சா.


அவன் விடல. இன்னொரு கையால அவளோட கூந்தலைக் கொத்தாப் பிடிச்சு, அவளோட தலையைப் பின்னாடி வெறியோட இழுத்தான். அவளோட தலை பின்னாடி சாய, அவளோட முதுகு வளைஞ்சது. அங்க தொங்கிக்கிட்டு இருந்த அந்தப் புதுத் தாலியையும் பிடிச்சு இழுத்து, "இந்தத் தாலி... இது சும்மா வேஷம்டி... நீ ஒரு தேவடியா... என் தேவடியா..."னு சொல்லிக்கிட்டே, அவளோட கூதியைத் தன்னோட விரலால பிறாண்டிக்கிட்டே, அவளோட ஆழத்தை இடிச்சுக் கிழிச்சான்.


முரளி அவனோட அந்த ஈரம் சொட்டச் சொட்ட இருந்த சுன்னியை 'வழுக்'னு அவளோட குண்டியில இருந்து வெளிய உருவினான். "போதும்டி குண்டி காட்டுனது... திரும்பு... மல்லாக்கப் படு,"னு அதட்டினான்.


காயத்ரி அந்த டேபிள் மேலேயே மெதுவா உடம்பை வளைச்சுத் திரும்பினா. அவ திரும்பும்போது, அவளோட நிர்வாண முதுகுல கிடந்த அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி, சறுக்கிக்கிட்டு முன்னாடி வந்து, அவளோட அந்த ரெண்டு பழுத்த மார்பகங்களுக்கு நடுவுல 'தொப்'னு விழுந்துச்சு. அவளோட வியர்வை ஈரம் பட்ட மார்புல அந்தத் தாலி ஒட்டிக்கிச்சு.


அவ அந்த வழுவழுப்பான மர டேபிள்ல மல்லாக்கப் படுத்தா. இடுப்புக்குக் கீழே அந்தச் சந்தனக் கலர் சாட்டின் புடவை கசங்கி, அவளோட இடுப்பு மடிப்பைச் சுத்தித் திரண்டு நின்னுச்சு. அவளோட ரெண்டு வழுவழுப்பான காலையும் அகலமா விரிச்சு, அந்தரத்தில் தொங்க விட்டா. அவளே அவளோட கையைக்கொண்டு போய், அவ தொடை இடுக்குல குறுக்க மறுக்க கிடந்த அந்தச் சிவப்பு லேஸ் பேன்ட்டியை ஒரு பக்கமா இழுத்து ஒதுக்கிப் பிடிச்சு, அந்தச் சந்தனப் புடவைக்கும் சிவப்புப் பேன்ட்டிக்கும் நடுவுல, அவளோட ஈரமான பிங்க் கலர் கூதியைத் தாராளமாத் தொறந்து காட்டுனா.


முரளி போனை கிட்ட கொண்டு போனான். அவனோட அந்த முரட்டுத் தடியை, அவளோட கூதி இதழ் மேல வச்சு, மேலேயும் கீழேயும் தேய்ச்சான். அந்தச் சிவந்த சதைக்கு நடுவுல, அவனோட கருப்புத் தடி உரசுறதை க்ளோஸ்-அப்ல வீடியோ எடுத்தான். "பாருடி... எவ்ளோ கும்முனு இருக்கு... இதுக்குள்ள போறதுக்குத் தான்டி இது துடிக்குது,"னு சொல்லிக்கிட்டே... ஒரே அழுத்து.


'சளக்'னு அவனோட சுன்னி அவளோட கூதிக்குள்ள வழுக்கிக்கிட்டுப் போய் ஆழமா இடிச்சது. காயத்ரி இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்தா.


முரளி இப்போ வெறி பிடிச்சவன் மாரி வேகமா குத்த ஆரம்பிச்சான். அவன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி வேகமா உள்ள இடிக்கும்போது, காயத்ரியோட மேலகுதிர்ந்து கிடந்த அந்த ரெண்டு கச்சிதமான மொலையும் 'தளும்பு தளும்பு'னு குலுங்கி ஆட்டம் போட்டுச்சு. அவளோட மார்பு குலுங்கும்போது, அது மேல கிடந்த அந்தத் தாலி, அவளோட காம்பு மேல பட்டுப் பட்டுத் தெரிச்சு, ஒரு லயத்தோட ஆடிச்சு.


அவளோட தொடை சதை அதிர, அவளோட கூதி நீர் வழிய, முரளி அவளை அந்த டேபிள் மேல வச்சு துவைச்சு எடுத்துக்கிட்டு இருந்தான். அவளோட உடம்பு அந்த இடியில அதிர்ந்து குலுங்குற அழகை அவன் போன்ல பதிவு பண்ணிக்கிட்டே ஓத்தான்.


"சார்... ரொம்ப இருக்கமா இருக்கு...  நீங்க ரொம்ப பெருசா இருக்கீங்க… கொஞ்சம் லூப் போட்டுக்கோங்க சார்... வலிக்குது,"னு காயத்ரி சுகமாச் சிணுங்கிக்கிட்டே கேட்டா. அவன் சுன்னி பெருசுனு வேற வேணுமுன்னே அழுத்தி சொன்னா.


முரளி மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே, வீடியோவை ஸ்டாப் பண்ணிட்டு, போனைக் கைக்கு எட்டும் தூரத்துல டேபிள் மேல வச்சான். அவனோட சுன்னியை வெளிய உருவிட்டு, டேபிள் டிராயரைத் திறந்தான். உள்ள இருந்து அந்த லூப் பாட்டிலை எடுத்தான். இதுக்காகவே தான் அவன் ஆபீஸ் ரூம்ல இந்த பாட்டில் வச்சி இருக்கான்.


அதை 'பிதுக்'னு அமுக்கி, ஒரு பெரிய அளவு ஜெல்ல அவனோட தடிமனான சுன்னி மேல ஊத்தினான். அந்தத் திரவம் அவனோட சுன்னி மொட்டுல இருந்து அடி வேர் வரைக்கும் வழிஞ்சு ஓடுச்சு. அவன் பாட்டிலைக் கீழே வச்சுட்டு, அவனோட கையால அந்த லூபை அவனோட சுன்னி முழுக்கத் தடவி விட்டான். இப்போ அந்த ரூம் லைட் வெளிச்சத்துல, அவனோட கருப்புத் தடி எண்ணெய் தடவின மாரி 'பளபள'னு மின்னுச்சு.


காயத்ரி அந்தக் காட்சியைக் கூர்ந்து கவனிச்சா. அவனோட கை முழுக்க இப்போ அந்த லூப் பிசுபிசுப்போட ஈரம்.


முரளி அவனோட கால்களைத் தள்ளி வச்சு, காயத்ரியோட இடுப்பை இழுத்து, அவளோட கூதி வாசல்ல அந்த வழுவழுப்பான சுன்னியை வச்சு அழுத்தினான். லூப் போட்டதால, எந்தத் தடையும் இல்லாம 'வழுக்'னு உள்ள பாய்ஞ்சது.


"ஆஆஹ்... சார்..."னு காயத்ரி முனகிக்கிட்டே, டேபிள் மேல கிடந்த முரளியோட போனைப் பார்த்தா. அவளோட மூளை வேகமா வேலை செஞ்சது. அவனோட விரல் முழுக்க லூப். அவனால ஃபிங்கர் பிரிண்ட் வைக்க முடியாது. இதுதான் சரியான சந்தர்ப்பம்னு முடிவு பண்ணா.


அவ வேணும்னே இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி, முரளிக்கு ஈடு குடுத்துக்கிட்டே, சத்தமா முனகினா. "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆஆ... சார்... சூப்பரா இருக்கு சார்... ஏன் சார் வீடியோவை கட் பண்ணிட்டீங்க? என் மூஞ்சியையும் உங்க சுன்னியையும் சேர்த்து நானே ஒரு செல்ஃபி வீடியோ எடுக்கவா? செமையா இருக்கும் சார்,"னு அவனைக் கிக் ஏத்துற மாரி கேட்டா.


முரளிக்கு அந்த ஐடியா புடிச்சிருந்தது. "எடுடி... எடு..."னு சொல்லிக்கிட்டே, டேபிள்ல இருந்த போனை எடுத்து அன்லாக் பண்ண அவனோட வலது கட்டைவிரலை வச்சான்.


ஆனா, அவன் விரல்ல இருந்த லூப்னால, சென்சார் வேலை செய்யல. "ச்ச... என்னா எழவுடா இது..."னு முரளி கடுப்பானான். பாஸ்வேர்ட் போடா டச் சுகிறீனை இழுத்துட்டு இருந்தான். லூப்னால அதுவும் சரியா வேல செய்யல.


காயத்ரி சந்தர்ப்பத்தை விடல. "கெடுங்க சார்... நீங்க ஏன் கஷ்டப்படுறீங்க... நான் பாத்துக்கிறேன்... நீங்க வேலையப் பாருங்க... பாஸ்வேர்ட் சொல்லுங்க சார்..."னு கேட்டுக்கிட்டே, அவனோட கையில இருந்த போனை நைஸாத் தட்டிப் பறிச்சா.


முரளி காமப் போதையில இருந்தான். அவனோட சுன்னி அவளோட கூதிக்குள்ள வழுக்கிக்கிட்டுப் போய் வர்ற சுகத்துல, அவன் எதை பத்தியும் யோசிக்கல. அவன் இடுப்பை வேகமா ஆட்டிக்கிட்டே, பாஸ்வேர்டைச் சொல்ல ஆரம்பிச்சான்.


"மூணு..."னு சொல்லிக்கிட்டே, ஓங்கி ஒரு குத்து குத்தினான்.


"ஆஆஹ்..."னு காயத்ரி அந்த அடியை வாங்கிக்கிட்டே போன்ல '3' அமுக்கினா.


அடுத்து முரளி, "எம்... எஸ்... டாலர் சிம்பல்..."னு சொல்லும் போது, வெறி பிடிச்சவன் மாரி தொடர்ந்து 'டப் டப் டப்'னு மூணு அடி அடிச்சான்.


அந்த வேகத்துல காயத்ரியோட உடம்பு அதிர்ந்து, அவளோட மார்பு குலுங்க, "அம்மா... மெதுவா சார்..."னு கத்திக்கிட்டே, நடுங்குற கையால 'ms$' டைப் பண்ணா.


கடைசியா முரளி மூச்சு இரைக்க, அவளோட ஆழம் வரைக்கும் இடிச்சுக்கிட்டே, "கேப்டில் ஹெச்... ஏழு... ஒய்..."னு கத்தினான்.


காயத்ரி 'H7y'னு டைப் பண்ணதும்... 'டக்'னு போன் அன்லாக் ஆச்சு.


அவ கண்ணுல ஒரு மின்னல் தெரிஞ்சது. மனசுக்குள்ள அந்த பாஸ்வேர்டை மந்திரம் மாரி சொல்லிப் பார்த்துகிட்டா. "3ms$H7y... 3ms$H7y..."


முரளி இப்போ அவளை வெறித்தனமா ஓத்துக்கிட்டு இருந்தான். காயத்ரி ஒரு கையில போனை வச்சுக்கிட்டு செல்ஃபி எடுக்குற மாரி நடிச்சுக்கிட்டே, மனசுக்குள்ள அந்தப் பாஸ்வேர்டை மறக்காம உருப்போட்டுக்கிட்டு இருந்தா.
காயத்ரி ஒரு கையில அந்தப் போனைத் தலைக்கு மேல உயர்த்திப் பிடிச்சு, செல்ஃபி வீடியோ எடுத்துக்கிட்டே இருந்தா. ஸ்க்ரீன்ல அவளோட முகம், வேர்வையில நனைஞ்சு, உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டு சுகத்துல துடிக்கிற அந்தப் பாவனை அப்பட்டமாத் தெரிஞ்சது. அதுக்குக் கீழே... அந்த தாலி ஆடிக்கிட்டு இருக்க, அவன் வெறி பிடிச்சவன் மாரி இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி அவளை இடிச்சுக்கிட்டு இருந்தான்.


அவன் ஒவ்வொரு முறையும் வேகமா இடுப்பை முன்னாடி தள்ளும்போதும், காயத்ரியோட அந்த ரெண்டு கச்சிதமான, உருண்டையான மொலைகளும் 'தளும்பு தளும்பு'னு அதிர்ந்து குலுங்குச்சு. அவளோட மார்பு மேல கிடந்த அந்தத் தடிமனான புது மஞ்சத் தாலி, அவன் இடிக்கிற வேகத்துக்கு ஏத்த மாரி, 'டப் டப்'னு அவளோட விறைச்ச காம்பு மேல பட்டுப் பட்டுத் தெரிச்சு, ஊஞ்சல் ஆடுற அழகை அவளே போன்ல ஜூம் பண்ணிப் பார்த்தா.


முரளி இப்போ முழு வேகத்துல இயங்கினான். அவளோட கூதிக்குள்ள, அவனோட அந்தத் தடிமனான கருப்புச் சுன்னி, எந்தத் தடையும் இல்லாம 'சளக் சளக்'னு வழுக்கிக்கிட்டுப் போய், அவளோட ஆழம் வரைக்கும் இடிச்சுட்டுத் திரும்பியது. அந்த ஈரம் பளபளக்க, அவனோட சுன்னி உள்ளே போயிட்டு வெளிய வர்ற அழகைக் காயத்ரி போனைத் தாழ்த்தி, அவளோட கூதிக்கும் அவன் இடுப்புக்கும் நடுவுல வச்சு கவர் பண்ணா. அவளோட சிவந்த கூதி இதழ்கள், அவனோட கருப்புத் தடியை இறுக்கிப் பிடிச்சுக்கிட்டு விரியுறதும், சுருங்குறதும் அந்த வீடியோவுல துல்லியமாப் பதிவாச்சு.


"ஆஆஆ... சார்... கிழிக்குறீங்க சார்..."னு காயத்ரி வீடியோவுக்காகவே முனகிக்கிட்டே, இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்தா.


முரளிக்கு இப்போ உச்சம் நெருங்கிருச்சு. அவன் முகம் மாறுச்சு. கழுத்து நரம்பெல்லாம் புடைக்க, அவன் காயத்ரியோட இடுப்பை இன்னும் இறுக்கமாப் பிடிச்சு அழுத்தி, "காயத்ரி... காயத்ரி... வருதுடி... தாங்கிக்கோ..."னு கத்திக்கிட்டே, கடைசி வேகத்துல இடிச்சான்.


அவன் இடுப்பு ஒரு வினாடி உறைஞ்சு நின்னது. அடுத்த நொடி, அவனோட உடம்பு துடிச்சது. அவன் சுன்னி துடிக்கத் துடிக்க, அவன் உடம்புல தேக்கி வச்சிருந்த அந்தச் சூடான, கெட்டியான கஞ்சியை, எரிமலை வெடிக்கிற மாரி காயத்ரியோட கூதிக்குள்ளேயே பீய்ச்சி அடிச்சான். ஒரு முறை இல்ல, தொடர்ந்து பல முறை அவன் சுன்னி துடிச்சுத் துடிச்சு அவளுக்குள்ள கக்குச்சு.


காயத்ரி சுகத்துல கண்ணைச் சொருகிக்கிட்டே, "ஸ்ஸ்ஸ்... ஆஆ..."னு முனகினா. அவளோட கூதித் தசை துடிச்சு, அவனோட சுன்னியைக் கவ்விப் பிடிச்சு, அந்தச் சூடான திரவத்தை வாங்கிக்கிச்சு.


முரளி உள்ளேயே எல்லாத்தையும் ஊத்தி முடிச்சதும், ஒரு பெருமூச்சு விட்டுட்டு, மெதுவா... ரொம்பப் பொறுமையா அவனோட சுன்னியை வெளிய உருவ ஆரம்பிச்சான். காயத்ரி விடாம அதையும் வீடியோ எடுத்தா.


அவன் சுன்னி 'வழுக்'னு வெளிய வந்ததும், அகலமா விரிஞ்சிருந்த காயத்ரியோட கூதி ஓட்டைக்குள்ள இருந்து... அவன் உள்ளே இறைச்ச அந்தச் சூடான, வெள்ளைக் கஞ்சி வெளிய வந்துச்சு. அது அவளோட சிவந்த சதை மேல வழிஞ்சு, அந்த டேபிள் மேல ஒரு குளம் மாரி பரவினது.


காயத்ரி அந்த வெள்ளைக் கஞ்சி அவ கூதியில இருந்து வழிஞ்சு ஓடுறதைக் க்ளோஸ்-அப்ல ஜூம் பண்ணி வீடியோ எடுத்தா. அவளோட இடுப்பு ஈரம், லூப், முரளியோட கஞ்சி எல்லாம் கலந்து அந்த இடமே ஒரு போர்க்களம் மாரி இருந்தது.


முரளி மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே, டேபிள் மேல இருந்த டிஷ்யூ பாக்ஸ்ல இருந்து நாலஞ்சு பேப்பரை உருவினான். அவனோட சுன்னிலயும், கையிலயும் இருந்த பிசுபிசுப்பைத் துடைச்சுக்கிட்டே, காயத்ரி கைல இருந்த போனைப் பிடுங்கினான். வீடியோ ரெக்கார்டிங்கை ஸ்டாப் பண்ணிட்டு, போனைத் தூக்கி ஒரு ஓரமா வச்சான்.


காயத்ரி இன்னும் அந்த டேபிள் மேல, கால் பரப்பி, மல்லாக்கப் படுத்துக்கிடந்தா. அவளோட சந்தனக் கலர் புடவை இடுப்பு வரைக்கும் சுருண்டு கிடந்தது. இடுப்புக்குக் கீழே முழு அம்மணம். மேல ஜாக்கெட், பிரா எதுவும் இல்லாம, அந்தத் தாலி மட்டும் அவளோட வேர்வை மின்னும் மார்புல ஒட்டிக்கிட்டு இருந்தது. அவளோட கூதியில இருந்து இன்னும் மிச்சம் மீதி கஞ்சி சொட்டுச் சொட்டா வழிஞ்சுக்கிட்டு இருந்தது.


முரளி அவளோட அந்த அலங்கோலமான, காமத் தோற்றத்தை ரசிச்சுப் பார்த்தான். "செமடி நீ..."னு பெருமூச்சு விட்டான்.


ஆனா காயத்ரி எதையும் காதுல வாங்கல. அவளோட மூளைக்குள்ள ஒரே ஒரு விஷயம் தான் ஓடிக்கிட்டு இருந்தது. முரளி காம போதையில உளறின அந்தப் பாஸ்வேர்ட். அவ மனசுக்குள்ள அதை ஒரு மந்திரம் மாரி திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிக்கிட்டே இருந்தா.


"3ms$H7y... 3ms$H7y... 3ms$H7y..."


முரளி ஒரு டிஷ்யூவை எடுத்து, அவளோட வழுவழுப்பான வயித்து மேல அலட்சியமாப் போட்டான். "துடைச்சுக்கோ,"ங்கற மாரி ஒரு பார்வை பார்த்துட்டு, அவனோட பேண்ட்டை ஏத்தி, ஜிப்பைப் போட்டு பெல்ட்டை இறுக்கினான். "ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு வர்றேன்,"னு சாதாரணமா சொல்லிட்டு, அவளோட அலங்கோலத்தை ஒரு முறை ரசிச்சுப் பார்த்துட்டு கேபினை விட்டு வெளிய போனான்.


கதவு சாத்துன சத்தம் கேட்ட அடுத்த நொடியே, காயத்ரி மேல இருந்த அந்தக் காமப் போதை எல்லாம் ஆவியாப் பறந்து போச்சு. அவளோட மூளைக்குள்ள அந்தப் பாஸ்வேர்ட் மட்டும் தான் 'டிக் டிக்'னு ஓடிக்கிட்டு இருந்துச்சு. வயித்து மேல கிடந்த அந்த டிஷ்யூவை வெறித்தனமா எடுத்தா. அவளோட தொடை இடுக்குல, அந்தச் சிவந்த கூதி மேல வழிஞ்சுக்கிட்டு இருந்த முரளியோட பிசுபிசுப்பான கஞ்சியை அவசர அவசரமாத் துடைச்சா. அது முழுசாப் போகலனாலும், வழிஞ்சதை மட்டும் ஒத்தி எடுத்துட்டு, அந்த டிஷ்யூவை அங்கேயே டஸ்ட்பின்ல வீசிட்டு, அந்த டேபிள்ல இருந்து கீழே குதிச்சா.


அவ குதிச்ச வேகத்துல, இடுப்புல அரைகுறையாச் சுத்தியிருந்த அந்தச் சந்தனப் கலர் சாட்டின் புடவை அவிழ்ந்து விழற நிலைமைக்கு வந்துச்சு. மேல ஒட்டுத் துணி இல்லாம, அவளோட ரெண்டு மொலைகளும் குலுங்க, கழுத்துல தாலி ஊஞ்சலாட, அவ ஓடிப் போய் டேபிள் ஓரத்துல இருந்த அவளோட ஹேண்ட்பேக்கை எடுத்தா.


உள்ள இருந்து போனை எடுத்து, அவசரமா வாட்ஸ்அப் ஓபன் பண்ணா. கை லேசா நடுங்குச்சு. கிருஷ்ணன் நம்பரைத் தேடி எடுத்து, சேட் பாக்ஸ்ல, அவ மனசுல உருப்போட்டு வச்சிருந்த அந்த மந்திர வார்த்தைகளை... "3ms$H7y"னு டைப் பண்ணி 'செண்ட்' கொடுத்தா. மெசேஜ் போனதைக் காட்டுற அந்த 'டிக்' விழுந்ததும் தான் அவளுக்கு உசுரே வந்தது.


போனை டக்குனு பேக்குக்குள்ள போட்டுட்டு, தரையில கிடந்த அந்தச் சிவப்பு லேஸ் பிராவை எடுத்தா. குனிஞ்சு, அவளோட ரெண்டு பழுத்த மொலைகளையும் கையால அள்ளி, அந்தச் சின்ன கப்புக்குள்ள திணிச்சு, பின்னாடி கையை விட்டு அவசரமா கொக்கியை மாட்டினா. அந்த சிவப்பு பிராவுக்குள்ள அவளோட வெள்ளையான சதை பிதுங்கிக்கிட்டுத் தெரிஞ்சது.


அப்புறம் அந்த ஜாக்கெட். அவளோட வேர்வை உடம்புல அந்தத் துணி ஒட்டிக்கிட்டு ஏற மாட்டேன்னு அடம் பிடிச்சுது. மூச்சு வாங்கிக்கிட்டே கையை நுழைச்சு, இழுத்து மாட்டி, முன்னாடி கொக்கியைப் போடும்போது, அவளோட தாலி ஜாக்கெட்டுக்குள்ள மாட்டிக்கிச்சு. அதை எடுத்து வெளிய விட்டுட்டு, அவசரமா மார்பை மறைச்சா.


கடைசியா, இடுப்புல சறுக்கிக்கிட்டு நின்ன அந்தச் சாட்டின் புடவையை இழுத்து, மடிப்புகளைச் சரியாக்கி, இடுப்புல இறுக்கிக் சொருகினாள். தலைமுடியை ஒரு உதறு உதறி சரி பண்ணிட்டு, முகம் முழுக்க இருந்த வேர்வையைத் துடைச்சுக்கிட்டு, ஒண்ணுமே நடக்காத மாரி அந்த இடத்துல நின்னா. ஆனா அவளோட தொடை இடுக்குல, அந்தப் பிசுபிசுப்பு இன்னும் ஈரம் காயாம அவளுக்கு நடந்ததை ஞாபகப்படுத்திக்கிட்டே இருந்துச்சு.


அவ கழுத்துல இத்தன நேரம் ஊஞ்சல் ஆடி, முரளியை வெறிக்கொள்ள வச்ச அந்தப் புது மஞ்சத் தாலி... அதை மெதுவா கழுத்துல இருந்து கழட்டினா. அதுல இன்னும் அவளோட வேர்வை ஈரம் இருந்தது. அதைச் சுருட்டி, அவளோட ஹேண்ட்பேக்குள்ள ஆழமாப் புதைச்சா. இனிமே அது அவளுக்குத் தேவை இல்ல. அவளோட பங்கு முடிஞ்சது. ஒரு பெருமூச்சோட, அந்த ஏசி ரூம் குளிரையும், அந்த இடத்துல நடந்த காமத்தையும் பின்னாடி தள்ளிட்டு, கேபினை விட்டு வெளிய வந்தா.


அங்க... கிருஷ்ணன் வீட்டுல... அவன் சோபால பதட்டமா உக்காந்துட்டு இருந்தான். அவனுக்குப் பக்கத்துல, ஒட்டி உரசுற மாரி துர்கா உக்காந்து இருந்தா. அவளோட மென்மையான தொடை கிருஷ்ணனோட கால்ல உரச, அவளோட கவனம் முழுக்க அவன் கையில இருந்த போன் மேல தான் இருந்தது.


'டிங்'னு போன் சத்தம் கேட்டதும், கிருஷ்ணன் அவசரமா ஸ்கிரீனைப் பார்த்தான். காயத்ரி அனுப்புன அந்த மெசேஜ். "3ms$H7y".


கிருஷ்ணன் மூச்சு விட்டான். "வந்துருச்சு துர்கா..." னு கிசுகிசுத்தான்.


துர்கா குனிஞ்சு அந்தப் பாஸ்வேர்டைப் பார்த்தா. அவளோட முகம் மலர்ந்துச்சு. அவ கிருஷ்ணனை நிமிர்ந்து பார்த்தா. அவ கண்ணுல ஒரு புது ஒளி, ஒரு வெறி தெரிஞ்சது. காயத்ரி அவளோட ஆட்டத்தை வெற்றிகரமா முடிச்சுட்டா. இனிமே... இனிமே நடக்கப் போறது துர்காவோட ஆட்டம்.


துர்கா கிருஷ்ணனைப் பார்த்து, அவளோட கீழ் உதட்டைக் கடிச்சுக்கிட்டு, ஒரு வக்கிரமான, அதே சமயம் வசீகரமான சிரிப்பு சிரிச்சா. "ஆரம்பிக்கலாமா?"னு அவ கண்ணாலயே கேட்டா.

[Punidhan]

Awesome and unexpected twist. Wooow. This is completely new direction. Loving it.

[intrested]

Sema updates..

Don't get any chance to win murali..

Make him cuckold infront of his own wife..

Krishnan and mahesh both show that videos to his wife and threatened..

Super going..

Super

[motfuc]

Romba Gap vittu vanthuttu ipdi athiradiya kelappureenga nanba...

Apdiye continue pannunga.

[Peterparker]

Durga marupadium mahesh kita thirumipi vandutha athum night avlo romance laiu.
Purusan kita maheskum sontham inta udam nu sla vechathu nala irunchu
Mahesh ta ipo authentic hubby ah irukan durga ku
Atleast one day night achum mahesh durga onna vidia vidia okanum
Durga mahesh wife ah velia poganumm

[Dharani]

இனி மேல் மகேஷ் துர்காவ அக்கா நு சொல்ல கூடாது. மகேஷ் நீ தான் என் புருஷனு
துர்கா சொல்லணும். துர்கா எப்பவும் நைட்டில தான் மகேஷ் கூட sex vachurukkiraa. இப்போ செக்ஸி saree la sex pannanum.