Fantasy தேவிகா ஒரு தேவதை

[prady12191]

அடுத்த நாள் காலையில், பதான் சரதாவின் மொபைலுக்கு call செய்தான்.

"மேடம், உங்களுக்கு முதல் task கொடுக்கிறோம்," பதான் கட்டளை இடும் தொனியில் பேசினான்.

"என்ன task?" சரதா பயத்துடன் கேட்டாள்.

"இன்னைக்கு தேவிகா மேடம் class-ல வரும்போது, நாங்க அவங்க தொப்புளை பார்க்கணும். நீங்க என்னை செய்தாலும், அவங்க saree-ஐ low-ஆ கட்ட வேணும். தொப்புள் தெரியணும்," பதான் நேரடியாக சொன்னான்.

"அய்யோ! இது எப்படி possible? நான் எப்படி தேவிகாவை convince பண்றது? அவ ரொம்ப conservative," சரதா திகைத்துப் போனாள்.

"அது உங்க problem. நீங்க எப்படியாவது பண்ணுங்க. இல்லன்னா consequences தெரியுமே," விஷ்ணு கடுமையாக எச்சரித்தான்.

"சரி... நான் try பண்ணுறேன்," சரதா தோல்வியுடன் ஒப்புக்கொண்டாள்.

Phone cut ஆனதும், சரதா என்ன செய்வது என்று யோசிக்கத் தொடங்கினாள். தேவிகாவை எப்படி இந்த மாதிரி செய்ய வைப்பது? அவள் மனம் குற்ற உணர்வில் நிறைந்திருந்தது.

கல்லூரியில், தேவிகா அழகான பச்சை நிற புடவையில் staff room-க்குள் நுழைந்தாள். அவளது புடவை மரபுசார்ந்த முறையில், மார்பு முதல் தொப்புள் வரை முழுமையாக மறைக்கும் விதமாக கட்டப்பட்டிருந்தது.

"காலை வணக்கம் சரதா மேடம்," தேவிகா புன்னகையுடன் வாழ்த்தினாள்.

"வணக்கம் தேவிகா... அழகா இருக்கீங்க இன்னைக்கு," சரதா செயற்கையான புன்னகையுடன் சொன்னாள், ஆனால் அவள் மனம் குற்ற உணர்வில் நிறைந்திருந்தது.

சரதா ஒரு சூழ்நிலையை உருவாக்க நினைத்தாள். அவள் வேண்டுமென்றே தன் கையில் இருந்த தண்ணீர் கிளாஸை தேவிகாவின் புடவையின் மீது கொட்டினாள்.

"அய்யோ! Sorry தேவிகா... எனக்கு தெரியாமல் கை நழுவிட்டது," சரதா நடித்தாள்.

தேவிகாவின் புடவை நனைந்து விட்டது. ஈரத் துணி அவளது உடலின் வடிவங்களை தெளிவாக வெளிப்படுத்தியது.

"அய்யோ! இப்படி ஈரமா class-க்கு போக முடியாதே," தேவிகா கவலையுடன் சொன்னாள்.

"தேவிகா, நான் உங்க saree-ஐ மறுபடியும் கட்டி தர்றேன். ஈரம் தெரியாம கட்டிதருவேன்," சரதா யோசனை சொன்னாள்.

"ஆனால் எப்படி?" தேவிகா சந்தேகத்துடன் கேட்டாள்.

"Trust me. ஈரமான பகுதியை மறைக்க, saree-ஐ கொஞ்சம் low-ஆ கட்டணும். அப்புறம் pallu-வால் cover பண்ணிடுவேன்," சரதா தன் திட்டத்தை செயல்படுத்த ஆரம்பித்தாள்.

"சரி... ஆனால் decent-ஆ இருக்கணும்," தேவிகா தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டாள்.

சரதா தேவிகாவின் pallu-ஐ கழற்றினாள். தேவிகாவின் blouse மட்டும் இருந்த நிலையில், அவளது மார்பின் மேல் பகுதியும், மென்மையான தோள்களும் வெளிப்பட்டன. சரதா saree-ஐ மிகவும் குறைவாக, தொப்புளுக்கு கீழே கட்டினாள்.

"இப்படி கட்டினா ஈரம் தெரியாது. இப்போ pallu-வால் cover பண்ணுங்க," சரதா கூறினாள்.

தேவிகா தன் நிலையைப் பார்த்தாள். அவளது குறுகிய blouse மற்றும் தொப்புள் தெளிவாக தெரிந்தது. அவள் உடனே pallu-ஐ எடுத்து தன்னை மூடிக்கொண்டாள்.

"இது கொஞ்சம் awkward-ஆ இருக்கு சரதா மேடம். நான் இப்படி போக comfortable இல்ல," தேவிகா அசௌகரியத்துடன் கூறினாள்.

"தேவிகா, இது temporary. class முடிஞ்சதும் மறுபடியும் சரியா கட்டிக்கலாம். இப்போ adjust பண்ணுங்க," சரதா வேண்டுகோளுடன் சொன்னாள்.

தேவிகா தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டாள்.

அதே நேரத்தில், சீனு தன் அலுவலகத்தில் CCTV monitor-ஐ பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். staff room-ல் நடப்பதை அவன் கண்களால் விழுங்கிக்கொண்டிருந்தான். தேவிகா pallu இல்லாமல், வெறும் blouse-ல் நிற்பதைப் பார்த்தபோது, அவனது மூச்சு வேகமாயிற்று.

அவளது blouse-ன் மேல் பகுதியில் சிறிது cleavage தெரிந்தது. அவளது மென்மையான இடுப்பு, தொப்புளின் வட்டம், saree-ன் கீழ் வளைவுகள் - எல்லாமே அவனை உணர்ச்சி வசப்படச் செய்தது.

சீனு தன் பேன்ட் zip-ஐ திறந்து, உள்ளிருக்கும் கட்டை எடுத்தான். அது ஏற்கனவே கம்பம் போல கடினமாக இருந்தது.

"எத்தனை sexy... என்ன ஒரு உடல்," அவன் முணுமுணுத்தபடி தன்னை தொட ஆரம்பித்தான்.

ஆனால் அவனுக்கு குழப்பம் ஏற்பட்டது. ஏன் சரதா தேவிகாவின் saree-ஐ இப்படி கட்டினாள்? எதற்காக? இது வேண்டுமென்றே செய்த காரியமா? அவன் மேலும் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று நினைத்தான்.

வகுப்பறையில், தேவிகா நுழைந்தாள். அவளது pallu நன்றாக மூடியிருந்தாலும், நடக்கும்போது saree-ன் கீழ் பகுதி அசைந்தது.

கடைசி bench-ல் விஷ்ணுவும் பதானும் உட்கார்ந்திருந்தனர். அவர்கள் வாயில் paan-ஐ மென்றுகொண்டே, தேவிகாவை ஆர்வத்துடன் பார்த்தனர்.

"டேய், pallu cover பண்ணியிருக்கா," பதான் ஏமாற்றத்துடன் விஷ்ணுவிடம் மென்மையாக கூறினான்.

"ஆமாடா... சரதா மேடம் என்ன பண்ணியிருக்காங்க தெரியல," விஷ்ணு பதிலளித்தான்.

தேவிகா பாடத்தை ஆரம்பித்தாள். "இன்றைக்கு நாம் plant cell structure-ல் பாக்கப்போறோம்."

அவள் board-ல் diagram வரைய ஆரம்பித்தாள். கையை மேலே தூக்கி எழுதும்போது, அவளது pallu சற்று மேலே போனது. அந்த கணத்தில் அவளது மென்மையான தொப்புள் வெளிப்பட்டது.

விஷ்ணுவும் பதானும் அந்த காட்சியைப் பார்த்தபோது, அவர்களது இதயம் ஒரு கணம் நின்றது. தேவிகாவின் தொப்புள் மிகவும் அழகாக, சிறிய வட்டமாக, மென்மையான தோலுடன் இருந்தது.

"டேய்... பார்த்தியா!" பதான் மிகவும் மென்மையாக விஷ்ணுவிடம் கிசுகிசுத்தான்.

"எத்தனை sexy navel... சரதா மேடம் நம்மளுக்கு support பண்ணியிருக்காங்க," விஷ்ணு மகிழ்ச்சியுடன் கூறினான்.

அவர்கள் தேவிகாவின் தொப்புளை வெறித்துப் பார்த்தனர். அந்த மென்மையான, வட்டமான அழகு அவர்களை வெறி கொள்ள வைத்தது.

"அந்த தொப்புள்ல நாக்கு வச்சு நக்கணும்," பதான் தன் வெட்கமான ஆசையை வெளிப்படுத்தினான்.

"அதுல honey ஊத்தி குடிக்கணும்," விஷ்ணு ஆசையுடன் சொன்னான்.

தேவிகா மீண்டும் கையை உயர்த்தி எழுதும்போது, அவளது தொப்புள் மீண்டும் வெளிப்பட்டது. இம்முறை அது நீண்ட நேரம் தெரிந்தது.

"எத்தனை perfectly shaped... அந்த curve, அந்த depth... imagine பண்ணு டேய், நம்ம finger அதுல வைக்கறதை," பதான் கண்களை மூடி கற்பனை செய்தான்.

"அவ முழு body-யும் எப்படி இருக்கும்னு நினைக்கு. இந்த tummy, இந்த waist... கீழே என்ன இருக்கும்?" விஷ்ணு தன் வருடிய எண்ணங்களை வெளிப்படுத்தினான்.

அவர்கள் வெறும் தேவிகாவின் தொப்புளை மட்டுமே பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர், பாடத்தில் கவனம் செலுத்தவில்லை. அவர்களது மனம் முழுவதும் அவளது உடலின் அழகில் மூழ்கியிருந்தது.

"சரதா மேடம் இன்னும் என்னென்ன பண்ணுவாங்கன்னு தெரியல. இது தான் ஆரம்பம்," விஷ்ணு தனக்குள் நினைத்துக்கொண்டான்.

[omprakash_71]

Semma Interesting and Fantastic Update Nanba Super

[prady12191]

மாலை வெயில் சரிந்து இருள் படரத் தொடங்கியிருந்தது. விஷ்னுவின் அறையில், பதன் சிகரெட்டின் புகையை கொட்டி விட்டபடி, அன்று வகுப்பில் நடந்ததை மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

"அந்த தொப்புள்... அந்த வயிறு... உண்மையில் நான் கிறுக்கன் ஆகிட்டேன்டா," என்றான் பதன், கண்களை மூடிக்கொண்டு.

விஷ்னு, தன் போனில் ஏதோ மெசேஜ் செய்தபடி, "இன்னும் நல்லது வரப்போகுது. ஒரு நாள் போதாது. தினமும் அவள் இப்படிதான் புடவை கட்டணும்."

"ஆமாடா. அந்த தலைவிரி கோலத்துல தேவிகாவ நான் ஒரு நாள்... ம்ம்..." பதன் அசிங்கமாக சிரித்தான்.

விஷ்னு தன் போனை காண்பித்து, "சரதாவுக்கு மெசேஜ் அனுப்பிட்டேன். உன் வேலைய செம்மையா செஞ்சிட்ட, டீச்சர்," என்றான்.

அடுத்த நிமிடமே போன் அழைத்தது. சரதா, கோபத்தில் தெறித்தாள்.

"என்ன பைத்தியக்காரத்தனம் இது? ஒரு பி.எச்.டி. படித்த பெண்ணை, அவளுக்கே தெரியாமல் இப்படி... நீங்க எல்லாம் மனுஷங்களா?" அவள் குரல் நடுங்கியது.

பதன் சிரித்தான். "ஏய், ரிலாக்ஸ் மேடம். நீ செஞ்சது செமையான காரியம். அந்த தொப்புள் பாக்க வகுப்பு முழுக்க காத்திருந்தோம்."

"நான் ரொம்ப ரிஸ்க் எடுத்துட்டேன். இனிமே வேண்டாம்," என்றாள் சரதா.

விஷ்னு குறுக்கிட்டான். "அப்போ உன் புருஷன் இன்னும் ஒரு ஆள் கூட படுக்கையில கிடக்கறத நாங்க அவருக்கு காட்டணுமா? உன் சொய்ஸ்."

சரதா சிறிது நேரம் மௌனம் காத்தாள். அவள் மூச்சு அதிகமாக கேட்டது. "இது கடைசி முறை. ஒரே ஒரு முறை மட்டும்."

"நாங்க முடிவு பண்ணுவோம் எத்தனை முறைன்னு," பதன் சொன்னான். "நாளைக்கு அவளை மறுபடியும் அதே மாதிரி புடவை கட்ட வை. தொப்புள் தெரியணும்."

சரதா தோற்றுப்போனவளாய், "சரி" என்று முணுமுணுத்தாள்.



அடுத்த நாள் காலை, ஸ்டாஃப் ரூமில் தேவிகா தன் நோட்ஸை சரிபார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். சரதா காபி கொண்டு வந்து, அவள் அருகில் அமர்ந்தாள்.

"நேற்று உன் புடவை அழகா இருந்தது. அந்த பச்சை நிறம் உன் தோலுக்கு செம்மையா சூட் ஆகுது," என்றாள் சரதா, குற்ற உணர்வு தன் குரலில் ஒலிக்காமல் இருக்க முயன்று.

தேவிகா சிரித்தாள். "அந்த புடவை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். ஆனா நீ கட்டின மாதிரி கட்டறது கொஞ்சம் அசௌகரியமா இருந்தது."

சரதா இதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல், "ஏன் தெரியுமா? உன்னோட வடிவம் ரொம்ப அழகானது. இப்படி ஒளிச்சு வைக்கறது பாவம்!"

"என்ன சொல்ற?" தேவிகா புருவம் உயர்த்தினாள்.

சரதா குரலை தாழ்த்தினாள். "உன்னோட இடுப்பு, வளைவுகள் எல்லாம் அற்புதமானவை. உடல் அழகை வெளிக்காட்டுவதில் தவறில்லை."

தேவிகா கொஞ்சம் தயங்கினாள். "எங்க குடும்பத்தில் இப்படி..."

"அதெல்லாம் பழைய காலத்து பைத்தியக்காரத்தனம்," சரதா இடைமறித்தாள். "உன் அழகை பொறாமைப்படுபவர்கள் சொன்ன விஷயம்."

தேவிகா கொஞ்சம் பெருமிதம் அடைந்தாள். அவளது வளைவான உடலை குறித்து புகழ்ச்சி கேட்பது அபூர்வம்.

"உன்னை இன்னும் அழகாக்கலாம். ஒரு சின்ன மாற்றம்," என்றாள் சரதா.

தேவிகா தயக்கத்துடன், "சரி..." என்றாள்.

வாஷ்ரூமில், சரதா தேவிகாவின் புடவையை மீண்டும் கட்டினாள். இம்முறை இன்னும் தாழ்வாக, தொப்புள் தெரியும் அளவுக்கு. பல்லுவால் மறைத்தாலும், தேவிகா நடக்கும் போதோ, அசையும் போதோ தொப்புள் வெளிப்படும் வகையில் கட்டினாள். இடுப்பின் வளைவுகள் இன்னும் தெளிவாக தெரிந்தன.

"இது ரொம்ப... ஒட்டியிருக்கு," தேவிகா சங்கடத்துடன் சொன்னாள்.

"உன் உடல் அழகை கொண்டாடு," சரதா அவள் இடுப்பை கிள்ளி, "இந்த வளைவுகளுக்காக எத்தனை பெண்கள் ஏங்குவார்கள் தெரியுமா?"

மேலே, சீனு மீண்டும் CCTV மானிட்டரில் கண்களை பதித்திருந்தான். தேவிகா புடவை கட்டுவதற்கு முன் அரை நிர்வாணமாக நின்ற காட்சி அவனை வெறிகொள்ள வைத்தது. உடல் சூடேறி, "தேவிகா..." என்று முணுமுணுத்தபடி, அவன் கையை அவசரமாக நகர்த்தினான்.

வகுப்பறையில், தேவிகா கரும்பலகையில் எழுதும் போது, அவளது பல்லு சரிந்து, தொப்புள் வெளிப்பட்டது. பதனும் விஷ்னுவும் கண்களை விலக்காமல் பார்த்தனர்.

"சரதா இன்னைக்கும் செம வேலை காட்டிட்டா," என்றான் விஷ்னு, ரசித்தபடி.

"அந்த இடுப்பு... அந்த வளைவு..." பதன் விழுங்கினான். "அவள் நடக்கும் போது அந்த அசைவு பாரு. சீ..."

தேவிகா வகுப்பை சுற்றி நடந்து விளக்கினாள். ஒவ்வொரு அசைவிலும், அவளது புடவை சரிந்து, தொப்புளும் இடுப்பின் வளைவுகளும் வெளிப்பட்டன. அவள் திரும்பி பார்த்தபோது, பதனும் விஷ்னுவும் தங்களுக்குள் பேசி சிரிப்பதை கவனித்தாள். அவர்களின் பார்வை எங்கே பதிந்திருக்கிறது என்பதை புரிந்து கொண்டு, கோபம் வந்தாலும், எதுவும் சொல்லாமல் புடவை பல்லுவை இழுத்து சரி செய்தாள்.

வகுப்பு முடிந்ததும், பதனும் விஷ்னுவும் அவள் செல்லும் திசையை பார்த்தபடி, அடுத்த தாக்குதலுக்கான திட்டத்தை தீட்டினர்.

[prady12191]

தேவிகா குல்கர்ணி குடும்பத்தின் வாசலில் நின்று மணி அடித்தாள். வழக்கமாக வைஷாலி உடனே கதவு திறப்பாள், ஆனால் இன்று மிலிந்த் கதவு திறந்தான்.

"வைஷாலி இல்லையா?" தேவிகா கேட்டாள்.

"இல்லை, உறவினர் வீட்டுக்கு போயிருக்கா. மாலைக்கு வருவா," மிலிந்த் புன்னகையுடன் சொன்னான். "வாங்க உள்ளே, நான் தனியா உட்கார்ந்து போர் அடிச்சுக்கிட்டிருந்தேன்."

"இல்லை, நான் பிறகு வரேன்," தேவிகா திரும்ப முயன்றாள்.

"ஏய், என்ன இது? கொஞ்சம் உட்காருங்க. எங்க வீட்டுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம் இப்படி போறீங்களா?" மிலிந்த் விடவில்லை. "உங்க கணவர் இல்லாம நீங்க எப்படி தனியா இருக்கீங்க, அதே மாதிரி நானும் தனியா இருக்கேன்."

தேவிகா தயங்கியபடி உள்ளே நுழைந்தாள். மிலிந்த் அவளை அதே சோபாவில் உட்கார வைத்தான் - அந்த இடத்தில் இருந்து அவள் முதுகு பார்த்த பிளவுஸ் அவனுக்கு தெரியும்.

"உங்க கணவர் ரொம்ப லக்கிமேன்," மிலிந்த் டீ கொண்டு வந்து கொடுத்தபடி சொன்னான்.

"ஏன்?" தேவிகா கேட்டாள்.

"உங்க மாதிரி அழகான மனைவி கிடைச்சிருக்கே. ஆனா அவரு இன்னும் லக்கி இல்லை," மிலிந்த் அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தான்.

தேவிகா புரியாமல் பார்த்தாள். "என்ன சொல்றீங்க?"

"உங்களோட இருக்க முடியலையே. ஒரு வருஷமா தூர தேசத்தில இருக்கார்," மிலிந்த் அவள் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தான். "உங்களுக்கு மிஸ் ஆகாதா?"

தேவிகா முகம் சிவந்தது. "அது... ப்ரைவேட் விஷயம்."

மிலிந்த் புன்னகித்தான். "சரி, அந்த ராத்திரி என்ன நடந்தது? அந்த அந்நியன் உங்களை..."

"நான் போகணும்," தேவிகா எழுந்து நின்றாள்.

"இல்லை இல்லை, உட்காருங்க. எனக்கு விசாரணை பண்ணணும் என்ன நடந்துன்னு. அப்போதான் அவனை கண்டுபிடிக்க முடியும்," மிலிந்த் அவள் கையை மெதுவாக பிடித்து உட்கார வைத்தான்.

தேவிகா சங்கடத்துடன் உட்கார்ந்தாள். "என்ன சொல்லணும்?"

"அவன் உங்களை எங்கே தொட்டான்? எப்படி தொட்டான்? எல்லாத்தையும் டீடெயில் சொல்லுங்க," மிலிந்த் அவள் கண்களை உற்றுப் பார்த்தான்.

"இது..." தேவிகா தயங்கினாள்.

"பிளீஸ், இது ஒரு க்ரைம். நான் பாங்க் மேனேஜர், எனக்கு இந்த விஷயங்கள் தெரியும். சொல்லுங்க."

தேவிகா ஆழ்ந்த மூச்சு விட்டாள். "அவன்... என் இடுப்பை பிடிச்சான். பின்னே என் கன்னத்துல முத்தம் கொடுத்தான்."

மிலிந்த் கண்கள் மின்னியது. அவன் உதடுகள் காய்ந்தன. "அவன் உங்க இடுப்பை எவ்வளவு நேரம் பிடிச்சான்?"

"இல்லை, ஜஸ்ட் சில செகண்ட்ஸ். அப்புறம் ஓடிப்போயிட்டான்," தேவிகா குரல் நடுங்கியது.

"அந்த அந்நியன் ரொம்ப லக்கி," மிலிந்த் மூச்சு அதிகமாக விட்டான்.

"ஏன்?" தேவிகா கேட்டாள்.

"இல்லை... அதுவா... ஒன்னும் இல்லை," மிலிந்த் தன்னை கட்டுப்படுத்த முயன்றான்.

தேவிகா அவனை விடவில்லை. "இல்லை, நீங்க ஏன் அவன் லக்கின்னு சொன்னீங்க?"

மிலிந்த் தயங்கினான். தன் உண்மையான எண்ணங்கள் வெளிப்படும் என்ற பயம். "அதாவது... அவனுக்கு உங்களோட... உங்களோட அழகான இடுப்பை தொடுற வாய்ப்பு கிடைச்சுது."

தேவிகா அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள். மிலிந்தின் குரலில் இருந்த காமம் அவளுக்கு தெரிந்தது. அவன் கண்களில் அதே பசி - அந்த ராத்திரி அந்த அந்நியனின் கண்களில் இருந்தது.

"நான் போகணும்," அவள் உடனடியாக எழுந்தாள்.

"ஏன் கோபம்? நான் தப்பா எதுவும் சொல்லலையே," மிலிந்த் மெல்ல சிரித்தான்.

தேவிகா எதுவும் பதில் சொல்லாமல் கதவை நோக்கி நடந்தாள். மிலிந்த் அவள் பின்னால் நின்று, அவள் நடக்கும் போது அசையும் இடுப்பின் வளைவுகளை ரசித்தான்.

"தேவிகா, நான் தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க. நான் உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ண தான் முயன்றேன்," அவன் கதவு அருகே சொன்னான்.

தேவிகா திரும்பி பார்க்காமல், "சரி" என்று சொல்லி வெளியேறினாள். அவள் மனதில் ஒரு கலக்கம் - மிலிந்தின் வார்த்தைகளும், அவன் பார்வையும் அவளுக்குள் ஏதோ ஒரு பயத்தையும் அதே நேரம் ஒரு வித்தியாசமான உணர்வையும் கிளப்பின.

மிலிந்த் கதவை மூடி, சோபாவில் தேவிகா உட்கார்ந்த இடத்தை பார்த்தான். அவள் வெப்பம் இன்னும் அங்கு தங்கியிருப்பது போல் உணர்ந்தான்.

[balamurali]

Romba nalla narrration slowa pathini devigava rasikrathu supera iruku antha pasnaga merati idupa pathathu super

[prady12191]

[prady12191]

[venkygeethu]

Beautiful story line please continue and give bigger updates

[mandothari]

தேவிகாவின் முதுகு பிளவுஸ் சூப்பர் ப்ரோ

தேவிகாவின் கணவர் உண்மையிலேயே லக்கி தான் ப்ரோ (ஆனால் இப்போ இல்ல - இவ்ளோ சூப்பர் பிகரை விட்டுவிட்டு தூர தேசம் போய் இருப்பது அன்-லக்கி என்றே கூற வேண்டும்)

தேவிகா செம அழகா இருக்காங்க (உங்க வர்ணனை மூலமா தெரிஞ்சிகிட்டேன்) அவ்ளோ நேச்சுரலா வர்ணிக்கிறீங்க - சூப்பர் ப்ரோ

மிலிந்த் நைசாக தேவிகாவின் பிரைவேட் விஷயங்களை பேச முயல்வது மிக அருமை ப்ரோ

மிலிந்த் தேவிகாவின் கையை பிடித்து உக்கார வைப்பது செம ஹாட் ப்ரோ

ஏதோ கோர்ட்டில் பெரிய வக்கீல் கேட்கும் கேள்வி போல ஒரு சாதாரண பேங்க் மேனஜர் தேவிகாவை துருவி துருவி கேட்பது கொஞ்சம் ஓவராக தான் தெரிகிறது ப்ரோ

ஒரு பழைய படம் "விதி"

பூர்ணிமா மோகன் நடித்த படம்

அதில் பூர்ணிமாவை லாட்ஜில் வைத்து மோகன் ஓலு ஓலு என்று ஆசை தீர வெறி தீர ஓத்து விடுவான்

அந்த காட்சியை விளக்கும்படி கோர்ட்டில் வக்கீல் ஜெய்ஷ்ங்கர் பூர்ணிமாவை இதை போல தான் எங்கே தொட்டான் எப்படி கட்டி பிடிச்சான் எவ்ளோ நேரம் லிப் கிஸ் அடிச்சான் எப்படி ஓத்தான் என்று வெறியோடு கேட்பார்

அந்த நியாபகம் வந்து விட்டது ப்ரோ

செம சூப்பர் என்கொய்ரி ஸீன் ப்ரோ இது

தேவிகா அந்த அந்நியன் தொட்டதை சொல்ல சொல்ல மிலிந்த்க்கு மட்டும் அல்ல படிக்கும் எங்களுக்கும் உதடுகள் காய்கிறது ப்ரோ

செம இன்டெரெஸ்ட்டிங்

தேவிகா புருசனும் லக்கி அந்நியனும் லக்கி

இருவருமே தேவிகாவின் இடுப்பை அனுபவித்து இருக்கிறார்கள் சூப்பர் ப்ரோ

ஐயோ மிலிந்த் கண்களில் உள்ள காம பசியை நீங்கள் சொல்லி இருக்கும் விதம் செமையா வெறியேத்துது ப்ரோ

அந்நியன் காம பார்வையையும் மிலிந்த்த்தின் காம பார்வையையும் தேவிகா கம்ப்பேர் பண்ணி பார்ப்பது மிக அருமை ப்ரோ

மிலிந்த் தேவிகாவின் பின்பக்க அசையும் இடுப்பு மடிப்பை ரசிப்பது சூப்பர் ஹாட் ப்ரோ

ஓ மை காட் ! தேவிகா உக்காந்த இடத்தின் சூடு - சத்தியமா சொல்றேன் இந்த விஷயத்தை யாருமே இதுவரை எந்த கதையிலும் எந்த திரைப்படத்தில் கூட சொன்னது இல்லை ப்ரோ

இந்த பதிவிலேயே உங்கள் லாஸ்ட் இந்த சூத்து சூடு வரிகள் டாப் டக்கர் ப்ரோ

மிக நேர்த்தியான பதிவு ப்ரோ

நன்றி

[Punidhan]

Kudos to the author first of all for openly crediting AI. Shows his honesty
The plot is awesome. A married woman living away from her husband with all the pent up sexual feelings. A professor who is desired by both professors and students and the neighbour too.
பத்தினி பெண் பரத்தையராய் மாறுவது என்றும் sexyyyy and erotic

[Punidhan]

தேவிகாவின் முதுகு பிளவுஸ் சூப்பர் ப்ரோ

தேவிகாவின் கணவர் உண்மையிலேயே லக்கி தான் ப்ரோ (ஆனால் இப்போ இல்ல - இவ்ளோ சூப்பர் பிகரை விட்டுவிட்டு தூர தேசம் போய் இருப்பது அன்-லக்கி என்றே கூற வேண்டும்)

தேவிகா செம அழகா இருக்காங்க (உங்க வர்ணனை மூலமா தெரிஞ்சிகிட்டேன்) அவ்ளோ நேச்சுரலா வர்ணிக்கிறீங்க - சூப்பர் ப்ரோ

மிலிந்த் நைசாக தேவிகாவின் பிரைவேட் விஷயங்களை பேச முயல்வது மிக அருமை ப்ரோ

மிலிந்த் தேவிகாவின் கையை பிடித்து உக்கார வைப்பது செம ஹாட் ப்ரோ

ஏதோ கோர்ட்டில் பெரிய வக்கீல் கேட்கும் கேள்வி போல ஒரு சாதாரண பேங்க் மேனஜர் தேவிகாவை துருவி துருவி கேட்பது கொஞ்சம் ஓவராக தான் தெரிகிறது ப்ரோ

ஒரு பழைய படம் "விதி"

பூர்ணிமா மோகன் நடித்த படம்

அதில் பூர்ணிமாவை லாட்ஜில் வைத்து மோகன் ஓலு ஓலு என்று ஆசை தீர வெறி தீர ஓத்து விடுவான்

அந்த காட்சியை விளக்கும்படி கோர்ட்டில் வக்கீல் ஜெய்ஷ்ங்கர் பூர்ணிமாவை இதை போல தான் எங்கே தொட்டான் எப்படி கட்டி பிடிச்சான் எவ்ளோ நேரம் லிப் கிஸ் அடிச்சான் எப்படி ஓத்தான் என்று வெறியோடு கேட்பார்

அந்த நியாபகம் வந்து விட்டது ப்ரோ

செம சூப்பர் என்கொய்ரி ஸீன் ப்ரோ இது

தேவிகா அந்த அந்நியன் தொட்டதை சொல்ல சொல்ல மிலிந்த்க்கு மட்டும் அல்ல படிக்கும் எங்களுக்கும் உதடுகள் காய்கிறது ப்ரோ

செம இன்டெரெஸ்ட்டிங்

தேவிகா புருசனும் லக்கி அந்நியனும் லக்கி

இருவருமே தேவிகாவின் இடுப்பை அனுபவித்து இருக்கிறார்கள் சூப்பர் ப்ரோ

ஐயோ மிலிந்த் கண்களில் உள்ள காம பசியை நீங்கள் சொல்லி இருக்கும் விதம் செமையா வெறியேத்துது ப்ரோ

அந்நியன் காம பார்வையையும் மிலிந்த்த்தின் காம பார்வையையும் தேவிகா கம்ப்பேர் பண்ணி பார்ப்பது மிக அருமை ப்ரோ

மிலிந்த் தேவிகாவின் பின்பக்க அசையும் இடுப்பு மடிப்பை ரசிப்பது சூப்பர் ஹாட் ப்ரோ

ஓ மை காட் ! தேவிகா உக்காந்த இடத்தின் சூடு - சத்தியமா சொல்றேன் இந்த விஷயத்தை யாருமே இதுவரை எந்த கதையிலும் எந்த திரைப்படத்தில் கூட சொன்னது இல்லை ப்ரோ

இந்த பதிவிலேயே உங்கள் லாஸ்ட் இந்த சூத்து சூடு வரிகள் டாப் டக்கர் ப்ரோ

மிக நேர்த்தியான பதிவு ப்ரோ

நன்றி

விதி  reference is awesome. Yesssss the court scene where the father is asking the woman about his sons sexual act is wooow

[prady12191]

அடுத்த நாள் காலையில், தேவிகா கல்லூரிக்கு செல்லத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தபோது, அவள் போனில் ஒரு unknown Dubai number-ல் இருந்து மெசேஜ் வந்தது.

"உங்க கணவர் பற்றி ஒரு முக்கியமான விஷயம் தெரிய வேண்டாமா? Video பாருங்க."

தேவிகா confused-ஆக video-வை play பண்ணினாள். அடுத்த சில நொடிகளில் அவள் கைகள் நடுங்கின. ராஜீவன் ஒரு வெளிநாட்டுப் பெண்ணுடன் hotel room-ல் intimate-ஆக இருந்தான். அவன் அவளை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தான், அவள் அவன் shirt buttons-ஐ கழற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.

"இது... இது fake video-வா இருக்கும்," தேவிகா தனக்குத் தானே சொல்லிக் கொண்டாள்.

உடனே அவள் ராஜீவனுக்கு call செய்தாள். அவன் normal tone-ல் phone-ஐ எடுத்தான்.

Rajeevan: "ஹலோ டார்லிங், எப்படி இருக்க? இன்னைக்கு college எப்படி இருந்துச்சு?"

Devika: "ராஜீவன்... நான்... ஒன்னு கேக்கணும்."

Rajeevan: "என்ன? நீ voice-ல ஏதோ tension-ஆ இருக்க?"

தேவிகா எப்படி கேட்பது என்று தெரியாமல் தடுமாறினாள்.

Devika: "நீ... நீ Dubai-ல என்ன பண்றே? office work மட்டும்தானே?"

Rajeevan: "ஆமாம்டா, வேற என்ன? ஏன் இப்படி கேக்கறே? நான் எப்பவும் office-ல தான் இருக்கேன். Evening-ல room-ல வந்து Netflix பார்த்துட்டு sleep பண்ணுவேன்."

Devika: "ராஜீவன், நான் ஒரு video send பண்றேன். அதை பார்."

அவள் அந்த video-வை WhatsApp-ல் அனுப்பினாள். சில நிமிடங்கள் silence. பிறகு ராஜீவன் கத்தினான்.

Rajeevan: "என்னடா இது? எங்கிருந்து வந்துச்சு இந்த video? இது fake டா! AI-ல create பண்ணியிருப்பாங்க!"

Devika: "ஆனா உன் face clear-ஆ தெரியுதே. உன் hotel room-ம் அதே மாதிரி தான் இருக்கு."

Rajeevan: "நீ என்ன சொல்றே தெரியுமா? நான் உன்மேல trust இல்லாம இப்படி doubt பண்றியா? ஏழு வருஷமா கல்யாணம் ஆகி, நான் எப்போ உன்னை cheat பண்ணேன்?"

அவன் குரல் கோபத்தில் உயர்ந்தது. தேவிகா பதட்டமடைந்தாள்.

Devika: "நான் doubt பண்ணல ராஜீவன். ஆனா யாரோ என்கிட்ட இந்த video send பண்ணியிருக்காங்க. இது real-ஆ இருக்கும்னு நினச்சு..."

Rajeevan: "யாரு send பண்ணினாங்க? Enemy-கள் இருப்பாங்க! அவங்க நம்மள separate பண்ண பார்க்கறாங்க! நீ அவங்க trap-ல விழறே!"

Devika: "அப்போ நீ இங்க வா. India-வுக்கு வா. அப்போ எல்லாம் clear ஆயிடும்."

Rajeevan: "என்னால வர முடியாது டா. இன்னும் ரெண்டு வருஷம் project இருக்கு. நான் resigned பண்ணா எல்லா money-யும் போயிடும். நம்ம future-க்காக நான் இங்க suffer பண்றேன், நீ என்னை doubt பண்றே!"

Devika: "ஆனா ராஜீவன்..."

Rajeevan: "நான் disappointed டா. என் மேல உனக்கு கொஞ்சம் trust கூட இல்லையா? Fake video பார்த்துட்டு என்னை blame பண்றே!"

மிலிந்த் தன் drawing room-ல் உட்கார்ந்து கொண்டு, தேவிகாவின் apartment-ல் இருந்து வரும் sounds-ஐ கவனித்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் கத்துவது, அழுவது - எல்லாம் அவன் காதுகளில் படுகிறது.

Devika: "நீ என்னை scold பண்ணாதே! நான் confused-ஆ இருக்கேன்! Video fake-ஆ இருந்தா நல்லது, ஆனா..."

Rajeevan: "ஆனா என்ன? நீ என்னை trust பண்ணல்ல! இது marriage-ஆ? நான் உன்னை நம்பி இருக்கேன், நீ என்னை doubt பண்றே!"

அவன் phone-ஐ cut பண்ணி விட்டான். தேவிகா phone-ஐ பார்த்து அழ ஆரம்பித்தாள். அவள் floor-ல் உட்கார்ந்து கொண்டு சப்தமாக அழுதாள்.

மிலிந்த் சுவர் கேட்டுக் கொண்டு அவள் pain-ஐ உணர முடிந்தது. அவள் broken voice-ல் "ஏன் இப்படி ஆச்சு" என்று முனகுவது கேட்டது.

[prady12191]

தேவிகாவின் கண்ணீர் சுவரை நனைத்தது. உள்ளே, மிலிந்த் அவளது ஒவ்வொரு விசும்பலையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவளது விசனம் அவனுக்கு புரிந்தது - அவளுக்கும் அவள் கணவனுக்கும் ஏதோ பிரச்சனை. ஆனால் அவன் உடனடியாக நகரவில்லை. அவள் துயரத்தின் ஆழத்தை உணர்ந்தவனாக, அவன் தன் நேரத்துக்காக காத்திருந்தான்.

"ராஜீவன், நான் எப்படி உன்னை நம்ப? என்ன தவறு செஞ்சேன்?" தேவிகா தன் தலையை கைகளால் பிடித்துக்கொண்டு அழுதாள்.

திடீரென, கதவில் தட்டும் சத்தம் கேட்டது. தேவிகா தன் கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு எழுந்தாள். அவள் நிலைகுலைந்த நிலையில் கதவை திறந்தாள்.

அப்பார்ட்மென்ட் செக்யூரிட்டி ராம்லால் அங்கே நின்றிருந்தான்.

Ramlal: "மேடம், கொஞ்சம் parcel வந்திருக்கு. Courier boy gate-ல விட்டுட்டு போயிட்டான்."

தேவிகா அவனைப் பார்த்தாள். ராம்லால் அவளை அடிமுதல் முடிவரை பார்வையால் வருடிக்கொண்டிருந்தான். அவளது சிவந்த கண்களும், கலைந்த முடியும் அவனுக்கு வேறு விதமான எண்ணங்களை கொடுத்தன.

Devika: "என்ன பார்க்கறீங்க? என்ன parcel?"

Ramlal: "சொல்றேன் மேடம். உங்களுக்கு parcel வந்திருக்கு. நீங்க... நீங்க அழுதிருக்கீங்களா?"

Devika: "இல்லை. Parcel-ஐ கொடுங்க."

ராம்லால் ஒரு சிறிய பெட்டியை அவளிடம் நீட்டினான். தேவிகா பெட்டியை வாங்கிப் பார்த்தாள். அது கடுமையாக சேதமடைந்திருந்தது - ஓரங்கள் நசுங்கியிருந்தன, மேல் பகுதியில் ஒரு பெரிய கிழிசல்.

Devika: "என்ன இது? Parcel-ஐ இப்படி damage பண்ணிட்டீங்களா?"

Ramlal: "இல்ல மேடம், நான் ஒன்னும் பண்ணல. Courier boy இப்படிதான் கொடுத்துட்டு போனான்."

Devika: "இதுல என்ன இருக்குன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா? இது என் class notes. நான் print பண்ணி Dubai-லிருந்து என் husband அனுப்பினார். இப்ப எல்லாம் damage ஆயிடுச்சு!"

தேவிகாவின் கோபம் தீவிரமானது. அது ராஜீவன் மீதான கோபமா அல்லது அந்த video-வின் மீதான ஆத்திரமா என்று அவளுக்கும் தெரியவில்லை. ஆனால் ராம்லால் அவள் முன் நின்றிருந்தான், அவன் அவளைக் காமக்கண்களால் பார்த்திருந்தான்.

Ramlal: "மேடம், நான் damage பண்ணல..."

தேவிகா இனி கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவள் கை ஓங்கி, ராம்லாலின் கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டாள். அந்த சத்தம் corridor முழுவதும் எதிரொலித்தது.

Devika: "என் வீட்டுக்கு வந்து என்னை பார்க்கறீங்க! இப்ப இதையும் damage பண்ணிட்டீங்க! போங்க இங்கிருந்து!"

ராம்லால் அதிர்ச்சியில் அவளை பார்த்தான். அவனது கன்னம் சிவந்திருந்தது. அவன் தலை குனிந்தான்.

Ramlal: "Sorry மேடம். எனக்கு தெரியாது parcel damage ஆனதுன்னு. நான் போறேன்."

அவன் அங்கிருந்து வெளியேறினான். கதவு மூடியதும், தேவிகா அந்த parcel-ஐ bed-ல் வீசினாள். அவள் சுய உணர்வுக்கு வந்தாள். அவள் அப்போதுதான் செய்ததை நினைத்து அதிர்ச்சியடைந்தாள்.

"நான் என்ன பண்ணிட்டேன்? ராம்லால்-ஐ slap பண்ணிட்டேனா? அவன் என்ன பண்ணினான்? அவன் குற்றமில்லாதவன். என் கோபத்தை அவன்மேல காட்டிட்டேனே..."

தேவிகா சோபாவில் உட்கார்ந்து தன் முகத்தை கைகளால் மூடிக்கொண்டாள். இது ராஜீவனுடனான சண்டையின் விளைவு என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். கணவன் மீதான கோபத்தில், ஒரு அப்பாவி பாதுகாவலரை அறைந்துவிட்டாள்.

மிலிந்த் குல்கர்னி பக்கத்து அப்பார்ட்மென்ட்டில் இருந்து எல்லாவற்றையும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவள் நிலை அவனுக்கு தெளிவாகத் தெரிந்தது. அவள் குழப்பமும், பலவீனமும் அவனுக்கு சாதகமாக இருக்கும் என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான். ஆனால் அவன் பொறுமையாக இருந்தான், தன் நேரத்துக்காக காத்திருந்தான்.

[prady12191]

தேவிகா அறையில் படுத்துக் கொண்டு ceiling-ஐ பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். ராம்லாலின் பார்வை அவள் மனதில் மீண்டும் மீண்டும் வந்துகொண்டிருந்தது. அவன் அவளைப் பார்த்த விதம் - அந்த கொடூரமான ஆசை நிறைந்த கண்கள். இதே மாதிரிதான் அந்த மறைமுக நபரும் அவளைப் பார்த்திருந்தான். அவன் தான் ராம்லாலா? ஆனால் அந்த நபரின் body structure வேறு மாதிரி இருந்ததே.

அவள் phone-ஐ எடுத்து மீண்டும் அந்த video-வை பார்த்தாள். ராஜீவன் அந்த பெண்ணின் lips-ஐ kiss பண்ணிக் கொண்டிருந்தான். அவள் heart-ல் ஒரு கூர்மையான வலி உண்டானது. ஏழு வருஷமாக marriage life, அவன் இப்படியா நடந்துகிட்டிருந்தான்?

Devika: "இந்த video real-ஆ இருக்குமோ? Fake-ஆ இருக்குமோ?"

அவள் மனசு குழப்பத்தில் சிக்கிக்கொண்டது. யார் கிட்ட பேசுவது? அந்த மறைமுக நபர் தான் அவளுக்கு நெருக்கமானவன். ஆனால் அவன் advantage எடுத்துக்கலாம். வைஷாலி தான் அவளுக்கு ஒரே நல்ல துணை. கடந்த முறை வைஷாலி இல்லாதபோது மிலிந்த் அவளை advantage பண்ணினான். ஆனால் இப்போ வேற choice இல்லை.

அவள் எழுந்து குல்கர்னிகளின் flat-ஐ நோக்கி நடந்தாள். அவள் door bell அழுத்தினாள்.

வைஷாலி கதவை திறந்தாள்.

Vaishali: "ஆஆ தேவிகா! வா வா, உள்ள வா."

Devika: "ம்ம் thanks வைஷாலி அக்கா."

மிலிந்த் hall-ல் TV பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். தேவிகாவைப் பார்த்தவுடன் அவன் எழுந்து நின்றான்.

Milind: "ஹலோ தேவிகா, எப்படி இருக்கிங்க? கிட்ட ஒரு மணி நேரமா உங்க flat-ல கொஞ்சம் sound கேட்டுது. எல்லாம் ok-யா?"

தேவிகா உடனே nervous ஆனாள். மிலிந்த் கேட்டிருந்தானா அவள் ராஜீவனுடன் சண்டையையும், ராம்லாலுடன் argument-ஐயும்?

Devika: "ஆ... அது... nothing serious uncle."

Vaishali: "அதனால என்ன? வா, உட்காரு. Tea போடட்டுமா?"

தேவிகாவும் வைஷாலியும் kitchen area-ல் போய் உட்கார்ந்தார்கள். மிலிந்த் TV-ல் volume-ஐ கொஞ்சம் குறைத்துவிட்டு கேட்க ஆரம்பித்தான்.

Vaishali: "என்ன தேவிகா? நீ கொஞ்சம் sad-ஆ தெரியறே. ஏதாவது problem-ஆ?"

Devika: "இல்ல அக்கா, ஒன்னும் இல்ல."

Vaishali: "உன் கணவன் அந்த... ராஜீவன்-ஆ? அவனுடன் எல்லாம் சரியா?"

தேவிகாவின் கண்களில் கண்ணீர் முட்டியது. வைஷாலி உடனே புரிந்துகொண்டாள்.

Vaishali: "ஓ... அப்படியா? உன்னால பேச முடியலியா?"

Devika: "அக்கா, எனக்கு கொஞ்சம் fresh air வேணும். Out-க்கு போகணும்னு தோணுது."

Vaishali: "சரி தேவிகா, அது நல்ல idea. நானும் வரேன். எங்க ரெண்டு பேரும் Shaniwar Wada-க்கு போலாம். அங்க நல்ல environment இருக்கும்."

இருவரும் ready ஆக ஆரம்பித்தார்கள். வைஷாலி புடவையை மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவள் phone ring ஆனது.

Vaishali: "ஹலோ? என்ன அக்கா? எங்க? ஹாஸ்பிட்டல்-ஆ? இப்பவே வரணுமா?"

அவள் phone-ஐ முடித்துவிட்டு தேவிகாவிடம் வந்தாள்.

Vaishali: "ஐயோ தேவிகா, என் சித்தி hospital-ல admit ஆயிட்டாங்க. உடனே போகணும். Sorry டா."

Devika: "Oh no! பரவாயில்லை அக்கா. நான் வேற நாள் போய்கிட்டேன்."

Vaishali: "இல்ல இல்ல. நீ upset-ஆ இருக்க, உனக்கு change வேணும். மிலிந்த், நீ தேவிகாவை கொஞ்சம் out-க்கு கூட்டிட்டு போய் வா."

மிலிந்த் தன் நம்பமுடியாத அதிர்ஷ்டத்தை நினைத்துப் பார்த்தான். அவன் innocent wife அவனுக்கு என்ன ஒரு opportunity கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறாள்!

Milind: "சரி வைஷாலி, நான் தேவிகாவை கூட்டிட்டு போய்ட்டு வரேன்."

Devika: "இல்ல uncle, நான் வீட்டிலேயே இருக்கேன். நீங்க போங்க."

நேற்று அவன் அவளுடன் எப்படி பேசினான், எப்படி அவளை touch பண்ணினான் என்பதெல்லாம் அவள் நினைவில் இருந்தது.

Vaishali: "ஏய் தேவிகா, நீ worry பண்ணாத. மிலிந்த் நல்லவன், அவன் உன்னை நல்லா கவனிச்சுக்கப்பான். நீ house-ல் உட்கார்ந்து இன்னும் அழுதுக்கிட்டே இருந்தா எப்படி? Mood change ஆகணும்னா out போகணும்."

தேவிகாவால் இன்னும் மறுக்க முடியவில்லை. வைஷாலி சொன்னது சரி தான். அவள் தனியா இருந்தால் ராஜீவன் பற்றியே நினைச்சுக்கிட்டே இருப்பாள்.

Devika: "சரி அக்கா."

Vaishali: "Good girl! மிலிந்த், அவளை எங்காவது nice place-க்கு கூட்டிட்டு போ. Tea shop-க்கு கூட்டிட்டு போய் chat பண்ணுங்க."

மிலிந்த் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டான். அவன் wife அவனுக்கு perfect setup கொடுத்துவிட்டாள்.

[prady12191]

மிலிந்த் bike-ஐ எடுத்துக்கொண்டு வந்தான். தேவிகா கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் பின்னால் ஏறி உட்கார்ந்தாள். ராஜீவன் தவிர வேறு எந்த ஆணும் பின்னால் உட்கார்ந்ததில்லை.

"Ready-யா?" மிலிந்த் கேட்டான்.

தேவிகா மெதுவாக தலையாட்டினாள். மிலிந்த் bike-ஐ ஸ்டார்ட் செய்தான். அவன் ஸ்பீடாக ஓட்டத் தொடங்கியதும், தேவிகா seat-ஐ இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டாள். அவள் தன்னை balance பண்ண முயற்சி செய்தாள், ஆனால் ஒவ்வொரு திருப்பத்திலும் சறுக்கி விழும் நிலையில் இருந்தாள்.

மிலிந்த் அவளது discomfort-ஐ கவனித்தான். அவன் bike-ஐ சாலை ஓரத்தில் நிறுத்தினான்.

Milind: "தேவிகா, நீங்க தவறி விழப்போறீங்க. என் shoulders-ஐ பிடிச்சிக்கோங்க."

Devika: "நான் OK, uncle."

Milind: "Uncle, uncle-ன்னு சொல்லாதீங்க. என் பேரை சொல்லுங்க. மிலிந்த்-ன்னு சொல்லுங்க. And என்னை கெட்டியா பிடிச்சிக்கோங்க, இல்லாட்டி விழுந்துடுவீங்க."

தேவிகா தயங்கினாள். ஆனால் அவள் உண்மையிலேயே விழும் அபாயத்தில் இருந்தாள். மெதுவாக, அவள் தன் கைகளை மிலிந்தின் தோள்களில் வைத்தாள். அவன் மீண்டும் bike-ஐ ஸ்டார்ட் செய்தான்.

அவள் ஒரு வித்தியாசமான உணர்வை உணர்ந்தாள். ஏழு வருஷங்களுக்குப் பிறகு, தன் கணவன் அல்லாத ஒருவரின் தோள்களைத் தொடுவது அவளுக்கு விசித்திரமாக இருந்தது. வெட்கமும், குற்ற உணர்வும் அவளை ஆட்கொண்டன, ஆனால் அதே நேரத்தில் ஒரு புதிய உணர்வும் அவளை தொட்டது.

சிறிது நேரத்தில், அவர்கள் மால்-க்கு வந்து சேர்ந்தனர்.

Milind: "பசிக்குதா? Ice cream சாப்பிடலாமா?"

Devika: "சரி."

அவர்கள் ice cream பார்லர்-க்குள் நுழைந்தனர். மிலிந்த் அவளை ஒரு மேஜைக்கு அழைத்துச் சென்றான், அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் எதிரே அமர்ந்தனர்.

Milind: "என்ன flavor வேணும்? Chocolate? Vanilla?"

Devika: "Butterscotch இருந்தா..."

Milind: "Sure! ரெண்டு butterscotch sundaes!"

மிலிந்த் ஆர்டர் கொடுத்துவிட்டு, அவளை கவனித்தான். அவள் மனம் எங்கோ அலைபாய்வது தெளிவாக தெரிந்தது.

Milind: "தேவிகா, என்ன problem? நீங்க ரொம்ப upset-ஆ இருக்கீங்க. உங்க husband-ஆ? அவரோட என்ன பிரச்சனை?"

Devika: "ஒன்னும் இல்லை."

Milind: "பரவாயில்லை, சொல்லுங்க. Long-distance relationships-ல இது சாதாரணம்தான். நான் help பண்ண முடியுமா பார்க்கலாம். எனக்கு பல problems solve பண்ண தெரியும்."

தேவிகா சிறிது நேரம் தயங்கினாள். பிறகு, அவள் தன் போனை எடுத்து அந்த வீடியோவைக் காட்டினாள். மிலிந்த் அதைப் பார்த்துவிட்டு அதிர்ச்சி போல் முகத்தை வைத்துக்கொண்டான். ஆனால் உள்ளுக்குள், அவன் சந்தோஷப்பட்டான். தேவிகாவின் vulnerable நிலைமை அவனுக்கு perfect opportunity.

Milind: "இது என்ன? உங்க husband இப்படி பண்ணுவாரா? உங்களை மாதிரி wife இருக்கும்போது, எப்படி அவர் வேற பெண்ணோட..."

Devika: "பரவாயில்லை. அவர் என்னை விட்டுட்டு போயிடுவார்னு நினைக்கிறேன்."

Milind: "உங்க hope நல்லது. ஆனா இது marriage life-க்கு சரியில்லை. எப்படி ஒரு man தன் wife-க்கு இப்படி cheat பண்ண முடியும்? நான் கல்பனை கூட பண்ண முடியலை."

Ice cream வந்தது. இருவரும் சாப்பிட ஆரம்பித்தனர். மிலிந்த் தேவிகாவின் உதடுகளையும், நாக்கையும் கவனித்தான். அவள் ice cream-ஐ நக்கும்போது, அவன் கண்கள் அவள் உதடுகளில் சிக்கிக்கொண்டன. அவளது உதட்டின் ஓரத்தில் ஒரு சிறு துளி ice cream ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது.

Devika: "ஏன் என்னை அப்படி பார்க்கறீங்க?"

Milind: "உங்க உதட்டில் ice cream இருக்கு. இங்க..."

அவள் துடைக்க முயற்சித்தாள். ஆனால் சரியான இடத்தில் துடைக்கவில்லை.

Milind: "இல்ல, இப்படி... நான் எடுத்துடறேன்."

திடீரென, மிலிந்த் தன் விரலை அவள் உதட்டில் வைத்து அந்த ice cream-ஐ துடைத்தான். தேவிகா அவன் தொடுதலில் திடுக்கிட்டு பின்னால் சாய்ந்தாள்.

Devika: "என்ன பண்றீங்க?"

Milind: "Sorry, அந்த ice cream-ஐ எடுத்தேன்."

Devika: "என்னை தொட வேண்டாம். அது appropriate இல்லை."

Milind: "மன்னிக்கணும், தப்பா நினைக்காதீங்க. Ice cream-ஐ மட்டும்தான் எடுத்தேன்."

தேவிகா தன் உதட்டைத் துடைத்துக்கொண்டாள். அவள் மனதில் இருந்த confusion இன்னும் அதிகமானது. அவள் கணவன் cheat பண்ணுகிறான், இந்த மனிதன் அவளை touch பண்ணுகிறான்.

[prady12191]

Ice cream parlour-ல் தன் behaviour-ஐ நினைத்து தேவிகா மனதுக்குள் குற்ற உணர்வு அடைந்தாள். மிலிந்த் தன் நல்ல உள்ளத்தில் ice cream-ஐ எடுக்க முயற்சித்தான், ஆனால் அவள் அவனை கடுமையாக பேசிவிட்டாள். திரும்பி bike-ல் travel செய்யும்போது, திடீரென் வானம் மழை பொழிய ஆரம்பித்தது.

முதலில் சில drops மட்டும், பின்னர் கனமான மழை. இருவரும் முழுவதும் நனைய ஆரம்பித்தனர். மிலிந்த் ஒரு பெரிய மரத்தின் கீழ் bike-ஐ நிறுத்தினான். மழையில் இருந்து தப்பிக்க அங்கே சில பேர் நின்றுகொண்டிருந்தனர்.

தேவிகா தன் bag-ல் இருந்து ஒரு சிறிய umbrella-வை எடுத்தாள். அவள் அதை மரத்தின் கீழ் திறந்து, மழையில் இருந்து தன்னை protect செய்துக்கொண்டாள். மிலிந்த் கொஞ்சம் தூரத்தில் நின்றிருந்தான், மழையில் நனைந்துகொண்டே.

அவன் கருப்பு shirt முழுவதும் தன் உடலில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவன் மழையில் நனைந்துகொண்டிருக்கும் பார்வை தேவிகாவுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது.

Devika: "மிலிந்த், இங்க வாங்க. Umbrella-ல வாங்க."

Milind: "பரவாயில்லை, நான் மழையில நின்னுக்கலாம்."

Devika: "ஏன்? நீங்க நனைஞ்சிடுவீங்களே."

Milind: "Ice cream parlour-ல நீங்க சொன்னது நியாயம்தான். என்னை தொடாதேன்னு சொன்னீங்க. அதனால umbrella-ல வரறது appropriate இல்லை."

தேவிகாவின் மனசு பாரமானது. அவள் வார்த்தைகள் அவனை hurt பண்ணியிருந்தன என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது.

Devika: "நீங்க umbrella-ல வரலைன்னா நானும் மழையில வந்து நிக்கிறேன்."

அவள் umbrella-வை மூட ஆரம்பித்தாள்.

Milind: "இல்லை, வேண்டாம். சரி, நான் வரேன்."

மிலிந்த் umbrella-ன் கீழ் வந்தான். Small umbrella-ல் இருவரும் நிற்க சிறந்த space இல்லை. அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாக நிற்க வேண்டியிருந்தது. மிலிந்தின் wet shirt அவள் blouse-ஐ தொட்டுக்கொண்டிருந்தது.

திடீரென், thunder அடித்தது. பயங்கரமான sound. தேவிகா அதிர்ச்சியில் மிலிந்தின் பக்கம் சாய்ந்தாள், அவன் body-ல் சாய்ந்து நின்றாள்.

Milind: "தேவிகா, பயப்படாதீங்க."

அவன் தன் கையை அவள் இடுப்பில் வைத்து, அவளை தன் பக்கம் இழுத்துக்கொண்டான். அவள் wet saree அவன் கைகளில் slippery-ஆக இருந்தது. அவள் bare இடுப்பின் மேல் அவன் fingers பட்டன.

Devika: "என்ன பண்றீங்க?"

Milind: "நீங்க பயப்படக் கூடாதுன்னு தான். Thunder அடிக்கும்போது சப்போர்ட் பண்றேன்."

தேவிகா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. Ice cream parlour-ல் அவன் feelings-ஐ hurt பண்ணியிருந்தாள். இன்னொரு முறை அவனை hurt பண்ண விரும்பவில்லை. மிலிந்தின் விரல்கள் அவள் இடுப்பின் மென்மையான சதையை உணர்ந்தன. அவள் மழையில் நனைந்த skin-ன் warmth அவன் கைகளில் பட்டது.

ராஜீவனுடன் சண்டைக்குப் பிறகு, இந்த physical closeness அவளுக்கு strange comfort கொடுத்தது. அவன் hands அவள் இடுப்பை gently hold செய்திருந்தன, protective-ஆக.

மிலிந்த் அவள் காதுக்கு அருகில் வந்து whisper செய்தான்.

Milind: "இப்போ நான் கூட அந்த stranger மாதிரி lucky-ஆ இருக்கேன்."

தேவிகா அவன் என்ன சொல்ல வருகிறான் என்பதை புரிந்துகொண்டாள். அந்த masked stranger அவளை courtyard-ல் தொட்டது போல, இப்போது மிலிந்தும் அவளை தொட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவள் முகம் சிவந்தது, கொஞ்சம் blush ஆனாள்.

சில நிமிடங்கள் கழித்து மழை நின்றது. இருவரும் bike-ல் ஏறி flat-ஐ நோக்கி ride பண்ணினர். வீட்டுக்கு வந்ததும், தேவிகா ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் flat-ஐ நோக்கி நடந்தாள்.

Milind: "தேவிகா..."

அவள் திரும்பி பார்க்காமல் தன் கதவை திறந்து உள்ளே போய்விட்டாள். மிலிந்த் corridor-ல் நின்று அவளை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அவன் lips-ல் சிறிய smile.

Inside flat, தேவிகா mirror-ல் தன்னை பார்த்தாள். அவள் முழு உடலும் மழையில் நனைந்திருந்தது, hair messy-ஆக இருந்தது. ஆனால் அவள் mind-ல் மிலிந்தின் touch இன்னும் feel ஆகிக்கொண்டிருந்தது. அவன் fingers அவள் இடுப்பில் இருந்த sensation இன்னும் அவள் skin-ல் இருந்தது.

"என்ன நடக்குது? நான் ஏன் அவனை resist பண்ணல?" அவள் தனக்குத் தானே கேட்டுக்கொண்டாள்.

ஆனால் அவளுக்கு answer தெரியாது. அவள் ராஜீவனின் betrayal, அவள் loneliness, இந்த new feelings எல்லாம் ஒரு confusing mix ஆக இருந்தது.

[prady12191]

back to college

சீனு தன் அறையில் தனியாக அமர்ந்திருந்தான். கதவு மூடப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அவன் மனம் வேறு எங்கோ இருந்தது. அவன் நினைவில் தேவிகாவின் முகம்தான் நிறைந்திருந்தது.

கடந்த சில நாட்களாக தேவிகாவின் உடை அணியும் விதம் மாறியிருந்தது. சரத்தாவின் ஆலோசனைப்படி, தேவிகா தன் சேலையை சற்று தாழ்த்தி கட்டத் தொடங்கியிருந்தாள். அவளது இடுப்பும், வயிற்றின் மேற்பகுதியும் வெளியே தெரிந்தன. இது சீனுவை ஆழமாக பாதித்திருந்தது.

"தேவிகா மேடம், எனது அறைக்கு வரமுடியுமா? சில புதிய syllabus பற்றி discuss பண்ணணும்."

தேவிகா அவன் அறைக்கு வந்தாள். அவளது பச்சை நிற சேலை அவளை இன்னும் அழகாக காட்டியது. சீனுவின் கண்கள் அவள் முகத்திலிருந்து மெதுவாக அவளது கழுத்து, பின் உதடுகள் என அலைந்தன. அவன் முகத்தில் ஒரு புன்னகை.

சீனு: "உட்காருங்க மேடம். நான் சில புதிய reference books order பண்ணியிருக்கேன். ஒரு minute, அதை எங்கே வைத்தேன்..."

சீனு தன் நாற்காலியை சுற்றி அந்த புத்தகத்தை தேடுவது போல் நடித்தான்.

சீனு: "அந்த top shelf-ல இருக்கலாம். நீங்க check பண்ண முடியுமா? என் height போதாது."

தேவிகா: "Sure sir."

தேவிகா அவன் நாற்காலிக்கு அருகில் சென்று, மேல் அலமாரியை பார்த்தாள். அவள் தன் கைகளை உயர்த்தி ஒவ்வொரு புத்தகமாக எடுத்து பார்க்க ஆரம்பித்தாள். அந்த நேரத்தில், அவளது சேலை சற்று தளர்ந்து, இடுப்பின் மேலும் கீழும் தெளிவாக தெரிந்தது.

சீனுவின் கண்கள் விழுந்தன. அவளது இடுப்பின் வளைவுகள், வயிற்றின் மென்மையான சதை, அவளது blouse-ல் இருந்து தெரிந்த பக்கவாட்டு காட்சி - எல்லாமே அவனை பைத்தியம் பிடிக்க வைத்தன. அவன் தன் முகத்தை அவளது இடுப்பில் புதைத்து, அவளது தொப்புளை முத்தமிட வேண்டும் என்ற வெறி அவனுள் எழுந்தது.

தேவிகா: "இந்த புத்தகமா sir?"

சீனு பதில் சொல்லவில்லை. அவன் கண்கள் அவளது இடுப்பில் உறைந்திருந்தன.

திடீரென, தேவிகா கீழே பார்த்தாள். சீனுவின் கண்கள் தன் உடலை ஊடுருவுவதை உணர்ந்தாள். அவள் நெஞ்சில் ஒரு அசௌகரியம். அவள் சேலையை சரிசெய்துகொண்டாள்.

சீனு உடனே தன் பார்வையை திருப்பிக்கொண்டான். கைகளை நடுங்க, காலணியை சப்தம் போட, கண்களை வேறு திசையில் திருப்பிக்கொண்டான்.

சீனு: "அ...அந்த புத்தகம் இல்லை. சரி... நாளை department meeting பற்றி discuss பண்ணலாம்."

தேவிகா முதன்முறையாக சீனுவின் பார்வையின் உண்மையான அர்த்தத்தை புரிந்துகொண்டாள். அவனது கண்களில் இருந்த ஆசை, அவனது body language - எல்லாமே ஒரே விஷயத்தை சொன்னது. அவனுக்கும் அவள் மீது ஆசை இருந்தது.

தேவிகா அதை புறக்கணித்தாள். வேலையை முடித்து அறையை விட்டு வெளியேறினாள். ஆனால் அவள் மனதில் ஒரு புதிய விழிப்புணர்வு. அவளை சுற்றியுள்ள ஆண்கள் அனைவரும் அவளை ஒரே விதமாக பார்ப்பது ஏன் என்று இப்போது புரிந்தது.

[Punidhan]

Superbly written

[omprakash_71]

Super update bro

[rameshsurya84]

BRO EPPO UPDATE? ALREADY 1 MONTH GONE. WE ARE WAITING FOR YOUR UPDATES. PLEASE UPDATE.