Adultery மை டியர் பவித்ரா அண்ணி( my dear pavithra Anni)❤️❤️❤️❤️❤️

[Bijay55]

சிறப்பான காமம் தாதம்பும் மின் காம கதையாக இருக்கும் சூப்பராக உள்ளது

[Lust king 66]

பவி அண்ணி ❤️  8



மாலை ஆறு மணிக்கு சூர்யா ஆகாஷின் 
வீட்டிலிருந்து திரும்பி வந்தபோது, வானம் மஞ்சள் நிறத்தில் மங்கி, மெல்ல இருட்டத் தொடங்கியிருந்தது.


அவன் தலையில், பவித்ராவின் கரண்டி அடியால் வந்த காயம் இன்னும் வலித்தது.

நெற்றியில் ஒரு வீங்கிய சிவப்பு தடத்துடன், வெள்ளை பேண்டேஜ் ஒட்டப்பட்டிருந்தது, சற்று கறை படிந்து மஞ்சளாக மாறியிருந்தது.


ஆகாஷும் சூர்யாவும் போலீஸ் அகாடமியில் ஒன்றாகப் பயிற்சி பெற்றவர்கள், உயிர் நண்பர்கள். ஆகாஷ் இப்போது கிரைம் பிராஞ்சில் பணிபுரிகிறான். சூர்யாவின் எல்லா ரகசியங்களும், அவனின் கனவுகளும், தோல்விகளும் அவனுக்கு தெரியும்.


சூர்யா ஆகாஷின் வீட்டுக்கு வந்தவுடன், அவனின் நிலையைக் கண்டு அதிர்ந்து, “டேய், என்னடா இது? யாரு உன்ன இப்படி அடிச்சது?” என்று கேட்டு, உடனே ஃபர்ஸ்ட் எய்டு கிட் எடுத்து வந்தான்.


காயத்தை ஆல்கஹால் துணியால் சுத்தப்படுத்தி, மருந்து தடவி, பேண்டேஜ் போட்டு, “என்ன நடந்துச்சு, சொல்லு!” என்று வற்புறுத்தினான். ஆனால், சூர்யா முழு உண்மையைச் சொல்லவில்லை.



“சின்ன சண்டைடா, விடு,” என்று மழுப்பி, மனதை மாற்ற முயன்றான். ஆனால், அவன் மனசு அமைதியாக இல்லை.

பவித்ராவுடன் சமையலறையில் நடந்தவை, அவளின் கோபம், அவளை காயப்படுத்திய குற்ற உணர்ச்சி, எல்லாம் அவனை உள்ளுக்குள் குத்திக் காட்டின.


வீட்டுக்குள் கால் வைத்தன்
ஹாலில் எல்லோரும் இருந்தனர், ஒவ்வொருவரும் தங்கள் உலகில் மூழ்கியிருந்தனர். ரஞ்சித், பழைய பீஜ் நிற சோபாவில் உட்கார்ந்து, கையில் ஒரு காகிதத்தைப் புரட்டியபடி, சுரேஷுடன் வேலை விஷயமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

அவனின் குரல் உரத்து, “இந்த டீலை முடிச்சுட்டா, நம்ம பிரச்சினை எல்லாம் தீர்ந்து போயிடும்,” என்று சொல்லி, சுரேஷின் தோளில் தட்டினான். சுரேஷ், ஒரு மஞ்சள் சட்டையில், கண்ணாடி விலக்கி, “ஆனா, ரிஸ்க் இருக்கு அண்ணா,” என்று மெதுவாக பதில் சொன்னான்.


சுந்தரவல்லி, மற்றொரு சோபாவில் காலை நீட்டி, கையில் ரிமோட்டை வைத்து கொண்டு, டிவியில் சீரியலில் மூழ்கியிருந்தாள். சீரியலின் பின்னணி இசை  கேட்டது.


குட்டி சௌமியா, ஹாலின் மூலையில், தரையில் ஒரு மெல்லிய பாய் விரித்து, புத்தகத்தை மடியில் வைத்து, வண்ண பென்சிலால் படங்களை வரைந்தபடி பாடம் செய்து கொண்டிருந்தாள்.


அவளின் சின்ன கைகள், மெதுவாக பென்சிலை நகர்த்தி, ஒரு மரத்தை வரைந்து கொண்டிருந்தன.

சினேகா, சுரேஷின் பக்கத்து சோபாவில், போலீஸ் யூனிஃபார்மில், மொபைலை நோண்டிக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் முகத்தில் ஒரு சலிப்பு தெரிந்தது, ஆனால் கண்கள் எப்போதும் எச்சரிக்கையாக இருந்தன.


சூர்யா உள்ளே நுழைந்தவுடன், எல்லோரின் பார்வையும் அவன் மீது திரும்பியது.

தலையில் பேண்டேஜ், முகத்தில் ஒரு களைப்பு, சற்று அழுக்கு படிந்த சட்டை அவனைப் பார்த்து, ஹாலில் ஒரு நொடி அமைதி நிலவியது.

சூர்யாவுக்கு உள்ளுக்குள் மனசு பதறியது. ‘பவி அண்ணி எல்லாத்தையும் சொல்லியிருந்தா? இப்போ என்ன ஆகப் போகுதோ?’ என்று மனம் திகிலடித்தது.

அவன் கண்கள், எல்லோரையும் ஒரு நொடி ஸ்கேன் செய்து, பவித்ராவைத் தேடின.


ஆனால், அவள் அங்கு இல்லை. சுந்தரவல்லி முதலில் வாயைத் திறந்தாள். “எங்கடா போயிருந்த? ஊர் சுத்திட்டு வர்றியா? பொறுக்கி மாதிரி சண்டை போட்டுட்டு, தலையில கட்டு போட்டு நிக்குறியே!” என்று கடுமையாகக் கத்தினாள்.


அவளின் குரல், ஹாலை நிரப்பி, டிவியின் சத்தத்தை மறைத்தது. சினேகாவின் கண்கள், அவனை ஒரு கூர்மையான பார்வையால் உரசின, ஒரு கேள்விக்குறியுடன் அவனை அளந்தன.

அடுத்த வாரம் சுரேஷ்கும் சினேகாவுக்கும் கல்யாணம் எல்லா வேலையும் நீ தான் பாக்கணும் ஞாபகம் இருக்கா இல்லையா சுந்தரவல்லி அத்திகரமாக கேட்டால்.

ரஞ்சித், சுரேஷ் இருவரும் பேச்சை நிறுத்தி, அவனை ஒரு நொடி பார்த்து, “என்னடா, இது புது வம்பா?” என்று ரஞ்சித் முணுமுணுத்துவிட்டு, மீண்டும் தங்கள் பேச்சுக்கு திரும்பினர்.

சௌமியா மட்டும், தன் புத்தகத்தை வைத்து  விட்டு, அவனைப் பார்த்து ஒரு சின்ன புன்னகை வீசினாள், ஆனால் அவளின் கண்களில்  கவலை மின்னியது.


சூர்யாவின் மனசு இன்னும் அமைதியாகவில்லை. பவித்ரா எங்கே என்று தெரியவில்லை.

சமையலறையை எட்டிப் பார்த்தான், அங்கு யாருமில்லை. ஹாலிலும் அவள் இல்லை. மெதுவாக சௌமியாவின் பக்கம் சென்று, மண்டியிட்டு,


“குட்டி, உங்க அம்மா எங்கடி இருக்காங்க?” என்று மெல்லக் கேட்டான். அவன் குரல், தயக்கத்துடன், சற்று நடுங்கியது.


சௌமியா, பென்சிலை கீழே வைத்து, “அம்மாவுக்கு உடம்பு சரியில்ல, மேல ரூம்ல படுத்திருக்காங்க,” என்று சொன்னாள். அவளின் சின்ன குரலில் ஒரு கவலை தொனித்தது, அவளின் கண்கள் சற்று கலங்கின.


சூர்யாவுக்கு மனசு கனமாகிப் போனது. ‘தன்னாலதான் இப்படி ஆயிடுச்சு. நான் அப்படி பண்ணாம இருந்திருந்தா, இவளுக்கு இந்த நிலை வந்திருக்காது,’ என்று நினைத்து, குற்ற உணர்ச்சி அவனை உள்ளுக்குள் தாக்கியது.


வீட்டில் எல்லோரும் இருந்ததால், பவியின் அறைக்குப் போய் அவளைப் பார்க்க முடியவில்லை.

“சாப்பிடுறியா?” என்று யாரும் கேட்கவில்லை அவன் மெதுவாக தன் அறைக்கு நகர்ந்தான்.


கதவைத் திறந்து, உள்ளே நுழைந்தவுடன்,  சின்ன அறையின்  வாசனையும்,  பீரோவின் மணமும் அவனை வரவேற்றன. கட்டிலில் விழுந்து, தாத்தா கொடுத்த மூலிகைச் சூரணத்தை எடுத்து,

ஒரு சிட்டிகை வாயில் போட்டு, தண்ணீர் குடித்தான். சூரணத்தின் கசப்பு, அவன் மனதின் கசப்பை மேலும் தூண்டியது.
கண்களை மூடினாலும், பவித்ராவின் முகம் கண்முன் வந்து நின்றது.


அவளின் கோபமான கண்கள், அவளின் நடுக்கமான உதடுகள், அவளின் கன்னத்தில் வழிந்த கண்ணீர் எல்லாம் அவனை மன்னிக்காமல் பார்த்தன.


‘எல்லாம் உன்னாலதான், சூர்யா,’ என்று மனசு குற்றம் சாட்டியது. ‘நாளைக்கு விடிஞ்சதும், எப்படியாவது அவகிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுடணும்,’ என்று முடிவு செய்து, குற்ற உணர்ச்சியின் பாரத்தில் தூங்கி விட்டான்.



இதற்கிடையில், பவித்ரா தன் அறையில், குளிர் காய்ச்சலில் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

மர கட்டில், ஒரு மெல்லிய பருத்தி மெத்தையுடன், அவளின் நடுக்கத்தைத் தாங்கியது. அறையில்  சிறிய ஜன்னல் வழியாக  மங்கிய ஒளி உள்ளே வந்து, அவளின் மஞ்சள் நிற புடவையில் பட்டு, ஒரு மெல்லிய பிரகாசத்தை உருவாக்கியது.

டாக்டர் மாலையில் வந்து, அவளுக்கு ஒரு ஊசி போட்டு, மாத்திரைகள் கொடுத்துவிட்டுச் சென்றிருந்தார்.


“ரெண்டு நாளு ரெஸ்ட் எடுங்க, காய்ச்சல் குறையும்,” என்று சொல்லிவிட்டு, அவளின் கையில் ஒரு மாத்திரை பாக்கெட்டை வைத்தார்.


மருந்தின் மயக்கத்தில் அவள் தூங்கினாலும், மனசு அமைதியாக இல்லை. கண்ணை மூடினாலும், சமையலறையில் நடந்தவை ஒரு கனவு போல மீண்டும் மீண்டும் ஓடின.

சூர்யாவின் கைகள் அவளின் இடுப்பை இறுக்கிப் பற்றியது, அவனின் நாக்கு அவளின் தொப்புளில் மெதுவாக நக்கியது, அவளின் உடலில் எழுந்த அந்த  சுகம், பின்னர் அவளின் கோபம், குற்ற உணர்ச்சி எல்லாம் அவளை விடாமல் துரத்தின.


அவளுக்கு ஆறுதலாக இருக்க வேண்டிய ரஞ்சித், இரவு சரக்கு அடித்துவிட்டு, சுரேஷுடன் வேலை விஷயமாகப் பேசி முடித்து, அவளைக் கவனிக்காமல், அவனின் அறையில் போய் படுத்துவிட்டான்.


ஆனால், குட்டி சௌமியா, அம்மாவின் பக்கத்தில் வந்து, அவளின் தலையை மென்மையாக நீவி, “அம்மா, பயப்படாத, நான் இருக்கேன்,” என்று சொல்லி, அவளை அணைத்தபடி படுத்துக் கொண்டாள். அந்த சின்னஞ்சிறு கைகள், பவிக்கு ஒரு சிறு ஆறுதலைத் தந்தன.


சௌமியாவின் மெல்லிய மூச்சு, அவளின் கழுத்தில் பட்டு,  அரவணைப்பாக இருந்தது.



பொழுது விடிந்தது. காலை சூரிய ஒளி, ஜன்னல் வழியாக மெதுவாக வீட்டுக்குள் நுழைந்து, ஹாலின் தரையில் ஒரு மஞ்சள் நிற பிரகாசத்தை பரப்பியது.


ஆனால், வீடு ஒரு வீடு மாதிரி இல்லை. சமையலறையில் கழுவப்படாத பாத்திரங்கள் குவிந்து கிடந்தன, தரை சுத்தம் செய்யப்படாமல் அழுக்காக இருந்தது. சுந்தரவல்லி, வழக்கம் போல, தன் மகன்களுக்கு மட்டும்  பருப்பு குழம்பும், ரசமும் சமைத்து, சாப்பிட்டுவிட்டு, “எனக்கு முதுகு வலி,” என்று சொல்லி, தன் அறையில் போய் படுத்துவிட்டாள்.



ரஞ்சித், சுரேஷ் இருவரும் வேலைக்குப் போய்விட்டனர். பவியின் உடல்நிலையைப் பற்றி கேட்க அவர்களுக்கு நேரமில்லை,  “எப்படி இருக்க?” கூட கேக்க இல்லை.

சௌமியா அன்று ஸ்கூலுக்குப் போகவில்லை. “அம்மாவுக்கு உடம்பு சரியில்ல, கூட நான் இருக்கேன்,” என்று சொல்லி, அவளின் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து, புத்தகத்தைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.


சூர்யா காலையில் எழுந்து, பவியின் அறைக்கு வெளியே நின்று, கதவின் சின்ன இடைவெளி வழியாக அவளைப் பார்த்தான்.


பவி, ஒரு மெல்லிய பருத்தி புடவையில், கட்டிலில் படுத்து கொண்டு இருந்தாள் முகத்தில்  களைப்புடன், பலவீனமாக இருந்தாள்.

அவள் இன்னும் சாப்பிடாமல் இருப்பதைப் பார்த்து, சூர்யாவுக்கு மனசு கனத்தது. ‘இவளுக்கு இப்படி ஆனதுக்கு நான்தான் காரணம்,’ என்று நினைத்து, ஒரு முடிவு செய்தான். அவனே சமையலறைக்குப் போய், ஒரு சின்ன பாத்திரத்தில் இலேசான அரிசி கஞ்சி வடித்தான்.


சற்று உப்பு, ஒரு சிட்டிகை மஞ்சள் போட்டு, மெதுவாக கிளறி, ஒரு கிண்ணத்தில் ஊற்றினான்.

சௌமியாவைக் கூப்பிட்டு, “குட்டி, இதை உங்க அம்மாக்கு கொடு. ஆனா, நான் கொடுத்தேன்னு சொல்லாத,” என்று சொன்னான்.


அவன் குரலில் மென்மையும், வருத்தமும் தொனித்தன. சௌமியா, ஒரு சின்ன புன்னகையுடன், “சரி ,” என்று சொல்லி, கிண்ணத்தை எடுத்துக் கொண்டு அம்மாவிடம் ஓடினாள்.


பவி, கஞ்சியைப் பார்த்து, ஒரு நொடி ஆச்சரியப்பட்டாள். கட்டிலில் மெதுவாக உட்கார்ந்து, “யாரு செல்லம், இதைக் செய்து கொடுத்தது?” என்று கேட்டாள். அவளின் குரல் பலவீனமாக,  ஒலித்தது.


சௌமியா, சூர்யா சொன்னபடி, “நானே தான், அம்மா,” என்று சொன்னாள், ஆனால் அவளின் கண்கள்  தயக்கத்தைக் காட்டின.

பவிக்கு உடனே புரிந்துவிட்டது இது சூர்யாவின் வேலை. அவள் மனசு குழம்பியது. ஒரு பக்கம், சமையலறையில் நடந்தவை நினைவுக்கு வந்து கோபத்தைத் தூண்டின. மறுபக்கம், இந்த கஞ்சியில் இருந்த அக்கறை, அவளை யோசிக்க வைத்தது.


ஆனால், மருந்து சாப்பிட வேண்டிய கட்டாயத்தில் கஞ்சியைக் குடித்துவிட்டு, மாத்திரைகளை எடுத்து விழுங்கி, மீண்டும் படுத்தாள்.


கஞ்சியின் சூடு, அவளின் தொண்டையில் இறங்கி, சிறு ஆறுதலைத் தந்தாலும், மனசு இன்னும் கனமாகவே இருந்தது.


அடுத்த இரண்டு நாட்கள், பவி படுக்கையில் ஓய்வெடுத்தாள். வீடு ஒரு குப்பை மேடு மாதிரி ஆனது. சமையலறையில் பாத்திரங்கள் குவிந்தன, தரையில் தூசி படிந்தது, ஹாலில் சௌமியாவின் புத்தகங்கள், பென்சில்கள் சிதறிக் கிடந்தன.


சுந்தரவல்லி, “எனக்கு உடம்பு சரியில்ல,” என்று சொல்லி, தன் வேலையை மட்டும் செய்துவிட்டு, படுத்துவிட்டாள்.


ரஞ்சித், சுரேஷ் இருவரும் தங்கள் வேலையில் மூழ்கி, பவியைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை. சௌமியா மட்டும், அம்மாவின் பக்கத்தில் இருந்து, அவளுக்கு தண்ணீர் கொடுத்து, மாத்திரைகளை நினைவூட்டி, சின்ன தேவதை மாதிரி கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

சூர்யா, இந்த இரண்டு நாட்களிலும், பவியைப் பார்க்க முயற்சி செய்தான். ஒரு நாள், அவளின் அறைக்கு வெளியே நின்று, “அண்ணி, உடம்பு எப்படி இருக்கு?” என்று கேட்டான்.

ஆனால், பவி திரும்பிப் பார்க்கவே இல்லை.  மெல்ல “ஹ்ம்ம்” என்று முணுமுணுத்துவிட்டு, முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.

அவளின் மௌனம், சூர்யாவை மேலும் குற்ற உணர்ச்சியில் ஆழ்த்தியது.


மூன்றாவது நாள், பவிக்கு உடம்பு கொஞ்சம் தேறியிருந்தது. காலையில் எழுந்து, ஒரு இளநீல பருத்தி புடவையை உடுத்தி, மெதுவாக சமையலறைக்கு வந்தாள். வீட்டில் மற்றவர்கள் அவரவர் வேலைக்குப் போயிருந்தனர்.

சௌமியா, “அம்மா, நான் ஸ்கூல் போய்ட்டு வந்துடுறேன்,” என்று சொல்லி, பையை மாட்டிக் கொண்டு ஓடிவிட்டாள். பவி, சமையலறையில்,  சின்ன கத்திரிக்காய் குழம்பு சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். கத்திரிக்காயின் மணம், சமையலறையை நிரப்பியது.


அவளின் கைகள், இன்னும் சற்று பலவீனமாக இருந்தாலும், கத்தியை எடுத்து, வெங்காயத்தை மெதுவாக நறுக்கின. அவளின் மனசு, இன்னும் ஒரு குழப்பத்தில் இருந்தது‌சூர்யாவின் செயல், அவளின் கோபம், அவனின் அக்கறை, எல்லாம் ஒரு புயலாக சுழன்றன.


சூர்யா, காலையில் குளித்துவிட்டு,  சாம்பல் நிற டீ-ஷர்ட்டும், கருப்பு ட்ராக் பேன்ட்டும் அணிந்து, கீழே வந்தான்


சமையலறையில் சத்தம் கேட்டு திரும்பிப் பார்த்தான். பவி, முதுகைக் காட்டி, வாணலியில் எதையோ கிளறிக் கொண்டிருந்தாள்.

அவளின் பளிங்கு முதுகு, புடவையின் மெல்லிய தோரணையில்,  தெரிந்தது. முதுகுக்கு கீழே, வீணை போல வளைந்த இடுப்பு, தளதளவென வீங்கிய சூத்து சதைகள், அவன் கவனத்தை ஒரு நொடி சிதறடித்தன.



‘எப்பா, என்ன சூத்துடா இவளுக்கு?’ என்று மனசு தன்னை மறந்து நினைத்தது. ஆனால், அவன் உடனே தலையை உலுக்கி, அந்த எண்ணங்களைத் தள்ளி, ‘இப்போ மன்னிப்பு கேட்கணும், வேற எதுவும் இல்ல,’ என்று மனதை உறுதிப்படுத்தினான்.


அவன் சமையலறைக்குள் சென்று, “அண்ணி, சாரி. அன்னைக்கு நான் அப்படி நடந்துக்கிட்டதுக்கு ரொம்ப சாரி,” என்று மெல்லச் சொன்னான்.

அவன் குரல், உண்மையான வருத்தத்துடன், சற்று நடுங்கியது. ஆனால், பவி திரும்பவே இல்லை. வாணலியில் கத்திரிக்காயை கிளறுவதில் மூழ்கியிருந்தாள், அவனை ஒரு பொருட்டாகவே பார்க்கவில்லை.


அவளின் மௌனம், சூர்யாவுக்கு ஒரு கனமான அடியாக இருந்தது. ஆனால், அவன் விடவில்லை. மெதுவாக அவளின் கையைப் பிடித்து, “அண்ணி, ப்ளீஸ்,” என்று சொல்லி, அவளைத் திருப்பினான்.


பவியின் முகத்தைப் பார்த்தவுடன், அவன் சமையலறை தரையில் மண்டியிட்டான். “அண்ணி, நான் தப்பு பண்ணிட்டேன். உங்களுக்கு இவ்வளவு கஷ்டம் கொடுத்துட்டேன். இனி இப்படி நடக்காது, ப்ளீஸ் மன்னிச்சுடுங்க,” என்று கெஞ்சினான்.

அவன் கண்கள், உண்மையான வருத்தத்துடன், சற்று கலங்கியிருந்தன. அவன் கைகள், மெதுவாக அவளின் கையைப் பற்றியிருந்தன, ஆனால் இறுக்கமாக இல்லை,  மென்மையான கெஞ்சலாக இருந்தது.


பவி, அவன் தொட்டவுடன், ஒரு நொடி திடுக்கிட்டு, பயத்துடன் அவனைப் பார்த்தாள். ‘இந்த முறை என்ன பண்ணப் போறானோ?’ என்று மனசு திகிலடித்தது.

அவளின் கண்களில் கோபம், பயம், குழப்பம் கலந்து மின்னின. “சூர்யா, எந்திரி! இதெல்லாம் வேணாம்!” என்று குரல் நடுங்கச் சொன்னாள். அவளின் கை, அவனின் பிடியிலிருந்து விலக முயன்றது, ஆனால் அவள் உடல் இன்னும் பலவீனமாக இருந்ததால், அந்த முயற்சி மெதுவாக இருந்தது.

“நீ... நீ அன்னைக்கு பண்ணது தப்பு, சூர்யா. என்னை அப்படி நினைச்சு, இப்படி பண்ணியிருக்கக் கூடாது,” என்று சொன்னாள். அவளின் குரல், கோபத்துடன் ஆரம்பித்து, பின்னர் ஒரு வலியில் உடைந்தது.


அவளின் கண்கள் கண்ணீர் முத்துடன், அவனைப் பார்த்தன. “நான் உன்னை என் ஃப்ரெண்ட் மாதிரி நினைச்சேன். ஆனா, நீ...” என்று சொல்லி, மறுபடி மௌனமானாள்.

அவளின் மனசு, அவனை மன்னிக்க வேண்டும் என்று ஒரு பக்கம் சொன்னாலும், அவளின் ஒழுக்கம், அவளின் கற்பு, அவனை இன்னும் தள்ளி வைத்தன.


சூர்யா, அவளின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு, மனசு கனமாகி, “அண்ணி, நான் உங்களை தப்பா நினைக்கல. அன்னைக்கு... நேரம். நான் என்னை மறந்துட்டேன். ஆனா, இப்போ உண்மையா சொல்றேன், உங்களை என் அண்ணி மாதிரிதான் எப்பவும் பாக்குறேன். ப்ளீஸ், ஒரு வாய்ப்பு கொடுங்க,” என்று கெஞ்சினான்.

அவன் எழுந்து, அவளுக்கு அருகில் நின்று, “நான் இனி உங்களுக்கு எந்தக் கஷ்டமும் கொடுக்க மாட்டேன்,” என்று உறுதியாகச் சொன்னான். ஆனால், பவி இன்னும் மௌனமாகவே இருந்தாள்.



அவளின் கண்கள், அவனை ஒரு நொடி பார்த்து, பின்னர் தரையைப் பார்த்தன. “சூர்யா, போ. எனக்கு இப்போ கொஞ்ச நேரம் தனியா இருக்கணும்,” என்று மெதுவாகச் சொன்னாள். அவளின் குரல், அமைதியுடன், அவனை விலகச் சொன்னது.

[Bijay55]

சிறந்த படைப்பு நண்பா தொடருங்கள்

[Kamakathalan5555]

கதையை நிறுத்தாமல் தொடருங்கள் பாதியில் விட்டுவிட்டால் நன்றாக

[Royal enfield]

Super brother

[Bijay55]

கறுப்பு கிரானைட் மேடையில் விளிம்புகளுடன் பளபளத்த வாணலியில், மெதுவடைகள் பொரியும் “ச்சி... ச்சி...” என்ற மெல்லிய சத்தம், இன்னும் பின்னணியாக ஒலித்ததது


பவித்ராவின் இதயத்தில் எழுந்த கோபத்தின் பாதிப்பு இருந்தது

அவளின் நீல பட்டு புடவை, வியர்வையில் ஈரமாகி, அவளின் மென்மையான உடலை இறுக்கமாகப் பற்றியது, 
அவளை நக்குள் பகுதிகள் வியர்வையுடன் கவர்ச்சியாக இருந்தது 

பவித்ராவில் உடம்பில் இருந்து வந்த வாசனை சமையலறையை நிறுத்தியது


 புடவையின் முந்தானை, அவளின் வேகமான, நடுக்கமான மூச்சில் சற்று விலகி, அவளின் மார்பின் மென்மையான உயர்வுகளையும், வயிற்றின் மெல்லிய மடிப்புகளையும் பகுதியாக வெளிப்படுத்தியது, 

அவளின் தோலில் வியர்வை முத்துக்கள் மின்னின. கூந்தல், மல்லிகைப் பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு தளர்ந்த பின்னலாக, அவளின் இடுப்பு வரை ஆடி மயக்கமான மணத்தை வெளியிட்டது,


 மல்லிகையின் வாசனை சமையலறையின் மசாலா மணத்துடன் கலந்தது.


 அவளின் கழுத்தில், தங்கத் தாலியின் மெஞ்ஞான மஞ்சள் நூல் சிறிய தங்க மணியுடன் இருந்தது 

அவளின் மாநிற தோல், வியர்வை முத்துக்களால் மின்னி அழகை வெளிப்படுத்தியது, அவளின் கழுத்து, மார்பு, இடுப்பு வழியாக மெதுவாக வழிந்து, புடவையில் ஈரமான புள்ளிகளை உருவாக்கியது. 

அவளின் ஆழமான கருப்பு கண்கள் புயல் கடலைப் போல, கோபம், பயம், குற்ற உணர்ச்சி, மற்றும் வலியால் நிரம்பியிருந்தன. அவளின் உதடுகள் நடுக்கத்துடன் துடித்தன, 


சூர்யாவின் தைரியமான, எல்லை மீற அவனின் கைகள், பவியின் வழுவழுப்பான, வெண்ணை போன்ற இடுப்பை இறுக்கமாகப் பற்றியது அவளை மின்னல் தாக்கியது போல அதிர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கியது. 

அவனின் கரடு முரடான விரல்கள், அவளின் மென்மையான, வெல்வெட் போன்ற தோலில் ஆழமாகப் பதிந்து
அவளின் தோலில் சிறு சிவப்பு தடங்களை விட்டன,

 அவளின் இடுப்பில் அவனின் விரல்களின் அழுத்தம் மெல்லிய வலியை உருவாக்கியது.

 அவனின் வெள்ளை சட்டை, அவனின் கட்டுடல் தேகத்தை இறுக்கமாகப் பற்றி, அவனின் அகன்ற தோள்களையும், உறுதியான மார்பையும், அவனின் இயல்பான வெளிப்படுத்தியது, அவனின் மார்பில் சிறு வியர்வைத் துளிகள் சட்டையில் ஈரமாகின. அவனின் கருப்பு பேன்ட், அவனின் ஆண்மையின் துடிப்பை மறைக்க முடியாமல் கூடாரம் போல புடைத்து, அவனின் உணர்ச்சிகளின் தீவிரத்தை வெளிப்படுத்தியது, 


அவனின் ஆண்மை ஜட்டியில் அடங்காமல் துடித்து, பேன்டின் தையல்களை இறுக்கமாக்கியது.

. அவனின் கண்கள் வேட்டைக்காரனின் பார்வையைப் போல, பவியின் ஒவ்வொரு இயக்கத்தையும் அவளின் நடுக்கமான மூச்சு, அவளின் கலங்கிய கண்கள், அவளின் துடிக்கும் உதடுகள், அவளின் மார்பின் உயர்வு தாழ்வு துல்லியத்துடன் ஆராய்ந்தன.


 பவி, கண்களை மூடி, அவனின் முந்தைய தொடுதலில் நெளிந்து கொண்டிருந்தவள், திடீரென கண்களைத் திறந்து, அவனின் கைகளையும், அவனின் முகத்த பார்த்தாள்.

 “என்ன சூர்யா, இது? கைய எடு! எனக்கு எரிச்சல் குறைஞ்சிடுச்சு!” என்று அவள் கோபமும், பயமும், கெஞ்சலும் கலந்த குரலில் கத்தினாள்.

 அவளின் குரல், சமையலறையின் சுவர்களில் மோதி, எதிரொலித்து, 

சூர்யா, அவளின் கோபத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் புன்னகையுடன், “இல்ல, அண்ணி, இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல திருப்பி எரிச்சல் வரும். அதுக்கும் சேர்த்து மருந்து போடுறேன்,” என்று சொன்னான். 


புன்னகை தவழ்ந்து, அவனின் கண்களில் மின்னல் மின்னியது. 


அவனின் மனதில் எண்ணம் தெளிவாக இருந்தது: இது அரிய வாய்ப்பு, இப்படி தருணம் மீண்டும் கிடைக்காது. பவியின் உணர்ச்சிகரமான, பலவீனமான தருணத்தை, அவளின் உடலின் பதில்களை, தன் திட்டத்தின் முதல் படியாக மாற்ற வேண்டும் 


ரஞ்சித்தின் ஆதிக்கத்தை உடைப்பது, இந்த வீட்டின் சொத்துக்களை மீட்டெடுப்பது. அவன், பவியின் உணர்ச்சிகளை, அவளின் உடலின் துடிப்பை ஆயுதமாக பயன்படுத்த முடிவு செய்திருந்தான், அவனின் இதயம் உறுதியுடன் துடித்தது.


பவி, அவனின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு மெல்ல எச்சிலை விழுங்கினாள். அவளின் தொண்டை கனமான உணர்ச்சியால் அடைபட்டு, 



அவளின் உதடுகள் ச நடுங்கின. “போதும், சூர்யா, இதுக்கு மேல போகாத! இது தப்பு! நான் உன் மேல எவ்வளவு பாசம் வச்சிருக்கேன், அதை நீ காப்பாத்திக்க!” என்று அவள் உடைந்த, கெஞ்சலான குரலில் கூறினாள், 
அவளின் குரல் மெல்லிய அழுகையுடன் முடிந்தது.

 அவளின் கண்களில் கண்ணீர் முத்து உருவாகி, அவளின் கன்னத்தில் மெதுவாக வழிந்து, புடவையில் சிறு ஈரமாகப் பரவியது, அவளின் கன்னத்தில் ஈரமான பாதையை உருவாக்கியது


. அவள், சூர்யாவை ஆதரவாக குடும்ப உறுப்பினராக பார்த்தவள், இப்போது அவனின் செயல்களால் அச்சத்தில் குழப்பத்தில் உணர்ச்சிகரமான புயலில் நடுங்கினாள். அவளின் கைகள், கிரானைட் மேடையை இறுக்கமாகப் பற்றியது



 அவளின் விரல்கள், மேடையின் விளிம்பில் ஆழமாகப் பதிந்து, அவளின் மணிக்கட்டுகளில் மெல்லிய வலியை உருவாக்கின. 


 சுற்று முற்றும் பார்த்தான்.. வீடு அமைதியாக இருந்தது ரஞ்சித் வெளியே சென்றிருந்தான், சுந்தரவல்லி தன் அறையில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள், வேதாச்சலம் தன் பழைய புத்தகத்தில் மூழ்கியிருந்தான், சுரேஷ் வெளியூரில் இருந்தான். சமையலறையின் மூலையில் சிறிய ஜன்னல் வழியாக, காலை சூரிய ஒளி உள்ளே வந்து, பவியின் முகத்தில் பட்டு, அவளின் கண்ணீர் தடங்களை மின்ன வைத்தது, 


அவளின் மாநிற தோலில் தங்க ஒளியைப் பரப்பியது. இந்த தருணம், சூர்யாவுக்கு அவனின் திட்டத்தை முன்னெடுக்க ஏற்றதாகத் தோன்றியது.

.
பவி, அவனின் பார்வையையும், அவனின் தோரணையையும் கண்டு, தன் இடுப்பில் இருந்த அவனின் கைகளை எடுக்க முயன்றாள். 

அவளின் மென்மையான, மெல்லிய கைகள், அவனின் உறுதியான, கரடு முரடான பிடியை எதிர்த்து, அவனின் விரல்களை அழுத்தின, ஆனால் அவனின் பிடி உடும்பு பிடியைப் போல இரும்பாக இருந்தது. 



அவளின் விரல்கள், அவனின் கைகளைப் பற்றி, அவனின் உறுதியான மணிக்கட்டுகளை அழுத்தின, ஆனால் அவனின் பிடி, அவளின் மென்மையான இடுப்பில் ஆழமாகப் பதிந்து வலி உணர்வை உருவாக்கியது, 


“சூர்யா, விடு! என்னை விடு!” என்று அவள் கெஞ்சலுடன் கோபமான கத்தினாள், அவளின் குரல் உடைந்து அழுகையுடன் முடிந்தது. 


அவளின் வளையல்கள் “சலசல...” என்று ஒலித்தன.


சூர்யா முடிவுடன், தன் விரல்களால், பவியின் பாதி மறைந்திருந்த, தளதள தக்காளி போன்ற தொப்புளை, புடவையில் இருந்து முழுவதுமாக வெளியே எடுத்தான். 


அவளின் தொப்புள் ஆழமாக, கவர்ச்சியான குழியாக, வியர்வையில் மின்னி அழகை வெளிப்படுத்தியது, அவளின் வயிறு மென்மையான மடிப்புகளுடன் பளிங்கு சிலையைப் போல, சூர்யாவின் கண்களுக்கு பொக்கிஷமாகத் தோன்றியது. 


 அவளின் தொப்புள் குழியாக, வியர்வையில் ஈரமாகி, சூரிய ஒளியில் மின்னியது.


 பவி, இதை உணர்ந்து, தன் கால்களை உதைத்து, “சூர்யா, என்னை விடு! இது தப்பு!” என்று கத்தினாள், 


அவளின் கால்கள் தரையில் “தப்... தப்...” என்று உதைத்தன. அவள், அவனின் அடர்ந்த தலை முடியை இறுக்கமாகப் பிடித்து ஆட்டினாள், 


தன் கற்புக்கும், பத்தினித்தனத்துக்கும் இவனால் சோதனை வந்துவிடுமோ என்று பயந்தாள். “நீ... நீ என்ன பண்ணுற? விடு!” என்று அவள் உடைந்த, கெஞ்சலான குரலில் கூறினாள், 


அவளின் உடல் நடுங்கியது.


சூர்யா, அவளின் எதிர்ப்பை புறம் தள்ளி, தன் வேலையில் முழு கவனம் செலுத்தினான். அவன், அவளின் வழுவழுப்பான, வெல்வெட் போன்ற இடுப்பை, தன் இரண்டு கரங்களால் இறுக்கமாகப் பிடித்து, அவளின் தொப்புள் அருகே தன் முகத்தைக் கொண்டு சென்றான். 


அவளின் தோலில் வியர்வையின் மணம் மயக்கமான, பெண்மையின் வாசனையாக, அவனை பைத்தியமாக்கியது,


 அவளின் உடலின் மணம் மல்லிகையுடன் கலந்து, அவனின் மூச்சை மயக்கியது. அவன், தன் நாக்கை மெதுவாக வெளியே நீட்டி, தொப்புள் அருகே இருந்த வியர்வை முத்துக்களை உள்நோக்கி இழுத்தான்,


 அவனின் நாக்கு அவளின் தோலில் பட்டு மெல்லிய “சப்...” என்ற சத்தத்தை உருவாக்கியது. “ம்ம்... ம்ம்...” என்று அவன் முனகினான், 

அவளின் பெண்மையின் வாசனை, அவனின் உணர்ச்சிகளை உச்சத்துக்கு கொண்டு சென்றது. அவனின் ஆண்மை, பேன்டில் புடைத்து, ஜட்டியைக் கிழித்து வெளியே வருவது போல துடித்தது எரிமலை தயாராக இருப்பது போல, 


 அவனின் மூச்சு, அவளின் தோலில் சூடாக பட்டு, அவளின் உணர்ச்சிகளை மேலும் தூண்டியது, 

அவளின் தோலில் மெல்லிய நடுக்கத்தை உருவாக்கியது.



பவி, அவனின் தொடுதலில் துடித்து நடுங்கினாள். அவளின் உடல் இன்ப வேதனையில் தத்தளித்தாலும், அவளின் மனம் ஒழுக்கத்துடன் பயத்துடன் குற்ற உணர்ச்சியுடன் போராடியது. 


சூர்யா, அவளின் இடுப்பை இறுக்கமாகப் பிடித்து, தொப்புளில் மெல்லிய முத்தம் பதித்தான், அவனின் உதடுகள் அவளின் தோலில் பட்டு “ச்...” என்ற மெல்லிய சத்தத்தை உருவாக்கின. 


அவன், மெதுவாக மேலே நகர்ந்து, அவளின் மார்பகங்களின் அடிப்பகுதியைத் தொட்டான், அவளின் புடவையின் முந்தானை சற்று விலகி, அவளின் மென்மையான, முழு மார்பின் வளைவுகளை பகுதியாக வெளிப்படுத்தியது, 


 அவன், தன் கைகளை பின்புறம் நகர்த்தி, அவளின் குண்டி சதைகளை உறுதியாக பிசைந்தது 

அவளின் சதைகள் அவனின் கைகளில் மென்மையாக அழுத்தப்பட்டு இன்ப வேதனையை உருவாக்கின. அவன், அவளை தன் முகத்துடன் இறுக்கமாக அணைத்தான், அவனின் மார்பு, அவளின் வயிற்றைத் தொட்டு சூடான, தொடர்பை உருவாக்கியது, 


அவனின் சட்டையின் வியர்வை அவளின் புடவையில் மெல்லிய ஈரத்தை உருவாக்கியது. 


பவி, இந்த உணர்ச்சிகளில் கசங்கி மெல்லிய முனகலுடன், “சூர்யா... வேணாம்...” என்று கெஞ்சினாள், 


அவளின் குரல் மெல்லிய அழுகையுடன் உடைந்தது. ஆனால், அவளின் தொடைகளுக்கு நடுவே குறுகுறுப்பு உணர்வு உருவாகி பிசுபிசுப்பு தோன்றி, அவளை புதிய, உணர்ச்சியில் மூழ்கடித்தது, அவளின் உடல் மெல்லிய நடுக்கத்துடன் பதிலளித்தது.


சூர்யா, அவளின் தொப்புளில் தன் முகத்தைத் தேய்த்து, அந்த சூட்டை, அந்த மென்மையை, அந்த வாசனையை உள்வாங்கினான், 


அவனின் கன்னங்கள் அவளின் தோலில் மெதுவாக உரச அவன் சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போல உணர்ந்தான். 

அவன், நாக்கை வெளியே நீட்டி, “ச்... ச்...” என்று, தொப்புளில் பல மெல்லிய முத்தங்களைப் பதித்தான், அவனின் உதடுகள் அவளின் தோலில் மெதுவாக அழுத்தி மெல்லிய உணர்வை உருவாக்கின.

 மெதுவாக ஆரம்பித்தவன், பின்னர் வேகமெடுத்து, “சரட்டு... சரட்டு...” என்று, தொப்புளை நக்க ஆரம்பித்தான், 

“ஸ்ஸ்ஸாஸா ஆஹான் ஸ்ஸா”
அவள் உணர்ச்சியில் முனங்கினால்

அவனின் நாக்கு கலைஞனின் தூரிகையைப் போல, தொப்புளின் ஒவ்வொரு மடிப்பையும், ஒவ்வொரு சதையையும் ஆராய்ந்தது.


 “ஹான்... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...” என்று பவி முனகினாள், அவனின் நக்கல் சுகத்தைத் தாங்க முடியாமல், அவன் தலை முடியை இறுக்கமாகப் பிடித்து, தன் தொப்புளுடன் அழுத்திக் கொண்டாள், 


அவளின் விரல்கள் அவனின் முடியில் ஆழமாகப் பதிந்தன. 



அவளின் இடுப்பில் தொப்புளில் அவனின் உதடுகளும், நாக்கும் மயக்கமான நடனத்தில் விளையாடின. 


இந்த சுகம், அவளுக்கு புதியது, அறியப்படாதது. ரஞ்சித், பல முறை அவளை தொப்புளில் முத்தமிட்டிருந்தாலும், அது கடமையாக, உணர்ச்சியற்றதாக, வெறும் உடல் ரீதியான செயலாக இருந்தது. 


ஆனால், சூர்யாவின் தொடுதல் மின்சார அலையைப் போல, அவளின் உச்சி முதல் பாதம் வரை அவளின் உடல் முழுவதும் பரவியது, 


அவளின் உடல் மெல்லிய நடுக்கத்துடன் பதிலளித்தது.
சூர்யா, தொப்புளை முழுவதுமாக தன் வாய்க்குள் எடுத்து, நாக்கை சுழற்றி, அதன் சதைகளை ருசித்தான், 



அவனின் வாய் அவளின் தொப்புளை முழுவதுமாக மூடி “சப்... சப்...” என்ற சத்தத்தை உருவாக்கின. 


அவன், தொப்புளை சப்பி, உறிஞ்சி, பற்களால் மெதுவாக கடித்து, மீண்டும் நாக்கால் தடவி, ஒவ்வொரு சதையையும் ஆராய்ந்தான். 



அவன், தொப்புளை பட்டென்று விடுவித்து, மீண்டும் வாய்க்குள் எடுத்து, “சலப்... சலப்...” என்று சப்பினான்,




 அவனின் உதடுகள் அவளின் தோலில் மெதுவாக உரசன அவன் பற்கள், தொப்புளின் மென்மையான சதைகளை மெதுவாக கவ்வி செல்லமான கடியை வைத்து, பின்னர் நாக்கால் தடவி, அந்த இடத்தை மென்மையாக்கினான்,


 அவளின் தோலில் மெல்லிய சிவப்பு தடத்தை விட்டான்.


 வியர்வை கலந்த அந்த சுவை, அவனின் தொண்டையில் இறங்கி, அவனை பைத்தியமாக்கியது, 


அவளின் உணர்ச்சிகளை மேலும் உச்சத்துக்கு கொண்டு சென்றது. அவன், மேலிருந்து கீழாக, இடமிருந்து வலமாக, “சலப்... சலப்...” என்று நக்கி, தொப்புளில் இருந்த அமுதத்தை உறிஞ்சினான், 



அவனின் நாக்கு அவளின் தொப்புளின் ஒவ்வொரு மூலையையும் ஆராய்ந்தது. பவி, இந்த சுகத்தில் திக்கி, 

“போதும்... போதும்... போ...து...ம்... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...” என்று திணறினாள்,


 அவளின் குரல் முனகலாக மாறியது. அவளின் பெண்மை உருகி சுக அலைகளை பரவியது,


 அவளின் தொடைகளுக்கு நடுவே பிசுபிசுப்பு தோன்றி, அவளை இன்ப வேதனையில் மூழ்கடித்தது, 




திடீரென, பவியின் கழுத்தில் தொங்கிய தங்கத் தாலி, அவளின் கண்ணில் பட்டது. அந்த தாலி, அவளின் பத்தினித்தனத்தின் அடையாளத்தை மின்னல் போல, அவளை உணர்த்தியது. 



அவளின் மனதில், ரஞ்சித்தின் முகம் அவளின் மகள் சௌமியாவின் அப்பாவி சிரிப்பு, அவளின் குடும்பத்தின் நம்பிக்கை புயலாக எழுந்தன. அவளுக்கு, நடந்து கொண்டிருக்கும் விபரீதம் உறைத்தது அவள், தன் கற்பை, தன் ஒழுக்கத்தை, இந்த உணர்ச்சிகளுக்கு இழந்து கொண்டிருக்கிறாள். 


அவளின் கோபம் எரிமலையாக வெடித்தது. “சூர்யா!” என்று அவள் கோபமான கர்ஜனையாக கத்தினாள், அவளின் குரல் சமையலறையில் எதிரொலித்து ஒலித்தது. 


தன் உடல் முழுவதும் சக்தியை ஒன்று திரட்டி, “என்னை விடு! விடு!” என்று கத்தி, அவனின் கன்னத்தில் கடுமையான அறைகளை வீசினாள், 

அவளின் கை அவனின் முகத்தில் பட்டு “பளார்!” என்ற சத்தத்தை உருவாக்கியது,     


 அருகில் இருந்த கரண்டியை மின்னல் வேகத்தில் எடுத்து, அவனின் நெற்றியில் வேகமான, அடியை வைத்தாள், கரண்டியின் உலோகம் பட்டு “டங்!” என்ற சத்தத்துடன் சிவப்பு இரத்தத் துளி வழிந்தது. 



அவளின் கால்களை உயர்த்தி, அவனின் நெஞ்சில் வைத்து உதையுடன், அவனை கீழே தள்ளினாள், 


அவளின் உதை அவனை தரையில் கிடத்தியது.


கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில், இவை நடந்து முடிந்தன. சூர்யா, சமையலறையின் தரையில் உருண்டு, வலியுடன் கிடந்தான், 


 அவனின் முகத்தில் கலவையான உணர்ச்சிகள் பவியின் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டிய திருப்தி, அவளின் கோபத்தால் வந்த தோல்வி, மற்றும் அவனின் திட்டத்தின் அடுத்த கட்டத்தைப் பற்றிய எண்ணம் மின்னின.



 பவி, உடல் நடுங்க, கண்களில் கண்ணீருடன், “நீ... நீ என்ன பண்ணிட்ட?” என்று முனகி, சமையலறையை விட்டு, தன் படுக்கையறை நோக்கி ஓடினாள், 


அவளின் மனம் குற்ற உணர்ச்சியாலும், கோபத்தாலும் உடைந்து போயிருந்தது.


சூர்யா, தன் நெற்றியைத் தடவி, வலியில் முகம் சுளித்து, மெதுவாக எழுந்தான், அவனின் வெள்ளை சட்டை சற்று கசங்கி இருந்தது ‌அவன் மெல்லிய முனகலுடன், தன்னைத் தானே சமாதானப்படுத்தினான். 


அவன், மெதுவாக சமையலறையை விட்டு வெளியேறி, வீட்டின் முன் நின்ற பைக்கை எடுத்து, தன் நண்பன் ஆகாஷைப் பார்க்க கிளம்பினான், அவனின் பைக் தூசியை உயர்த்தி, வீட்டை விட்டு விரைந்தது.


பவி, தன் படுக்கையறையில், கட்டிலில் அமர்ந்து, கண்ணீருடன் நடுங்கினாள், அவளின் கைகள், தாலியை இறுக்கமாகப் பற்றி . “நான்... நான் எப்படி இப்படி ?” என்று அவள், தன்னைத் தானே குற்றம் சாட்டினாள், 


அவளின் மனம், சூர்யாவின் தொடுதலால் எழுந்த சுகத்தையும், அதைத் தொடர்ந்த கோபத்தையும், குற்ற உணர்ச்சியையும் புயலாக சுழற்றியது

நண்பா சான்சே இல்ல காமம் திரும்பி வருகிறது பவித்ராவின் பத்தினித்தனம் என்னாகப் போகிறதோ clp);

[samns]

Super story bro
Keep going well

[Siva.s]

Good story.
Keep posting.

[Bijay55]

ப்ரோ இன்னைக்கு அப்டேட் இருக்கா

[Srinesh]

Super bro.

[Lust king 66]

பவி அண்ணி ❤️    9



சூர்யா, பவித்ராவோட மௌனத்தால அவள தொந்தரவு பண்ணாம இருந்தான். ஆனா, உள்ளுக்குள்ள ஒரு புயல் அடிச்ச மாதிரி இருந்தது. 

மனசு ஒரு பக்கம், “பவி அண்ணி ரொம்ப நல்லவ, இத இப்படியே விடு. அவளால இந்த வலிய தாங்க முடியாது,”னு கெஞ்சியது. 

ஆனா, மூளை விடாம கத்தியது, “ரஞ்சித் மாதிரி ஒரு துரோகிக்கு, துரோகத்தாலதான் பதிலடி கொடுக்கணும்!” இந்த ரெண்டுக்கும் நடுவுல சூர்யா சிக்கி பைத்தியம் மாதிரி அல்லாடினான்.

 மனசு கனமா, உடம்பு களைப்பா, வீட்ட விட்டு வெளியே கிளம்பி போய்ட்டான். எங்க போறது, என்ன பண்ணுறதுனு தெரியல தெருவுல நடந்தான். சாலையோரம் இருக்குற மரங்களோட நிழல், அவனோட மனசு மாதிரியே மங்கலா தெரிஞ்சது. 

கையில இருந்த பைக்கை எடுத்து, நகரத்துக்கு வெளியே இருக்குற ஒரு குளத்து பக்கம் போய் உட்கார்ந்தான். குளத்து தண்ணி, மெதுவா அலையடிச்சு, அவனோட மனசு மாதிரி அமைதியில்லாம இருந்தது. ‘இத எப்படி ஹேண்டில் பண்ணுறது?’னு அவனுக்கு ஒரு வழியும் தெரியல.

அவனோட உடம்பு, மனசு, ரெண்டும் ஒரு புயல்ல சிக்கி தவிச்சது. காரணம், அவனுக்கு இந்த வயசு உணர்ச்சிகள் புதுசு.

 25 வயசு ஆனாலும், இந்த உணர்ச்சிகளை எப்படி கட்டுப்படுத்துறதுனு அவனுக்கு தெரியாது. 

இதுக்கு மேல, அவனோட தாத்தா கொடுத்த மூலிகை சூரணம், ஒரு அரிய வகை மருந்து. அது உடம்புல வளர்ச்சியை, குறிப்பா வாலிபத்தோட உணர்ச்சிகளை, ராக்கெட் மாதிரி பூஸ்ட் பண்ணுற மாதிரி இருந்தது. 

சூர்யா வீட்டுல சரியா சாப்பிட மாட்டான்னு தாத்தாவுக்கு தெரியும். அதனாலதான், “டேய், இந்த சூரணத்தை தினமும் ஒரு சிட்டிகை வாயில போட்டுக்கோ,”னு சொல்லி அனுப்பியிருந்தார். 

சூர்யா, தாத்தா மாதிரியே, இயற்கையாவே கட்டுடல் தேகத்தோட இருந்தான்.

 அகலமான தோள்கள், இறுக்கமான மார்பு, வயித்துல மசில்ஸ் எல்லாம் இயற்கையா அமைஞ்சிருந்தது. 

சிறு வயசுல இருந்து இந்த சூரணத்தை சாப்பிட்டதால, அவனோட உடல் வளர்ச்சி, குறிப்பா அவனோட ஆண்மை, சாதாரணத்தை விட கூடுதலா இருந்தது.

 அவனோட சுன்னி, இயல்பாவே ஐந்து இன்ச் இருந்தது. ஆனா, கடந்த சில மாசங்களா, அது ஒரு கட்டுப்பாடு இல்லாம ஆட்டம் போட்டது. விடியற்காலையில, கனவுல பவிய நினைச்சு எந்திரிக்கும்போது, அது எட்டு இன்ச் வரை வீங்கி துடிச்சது. 

பவிய பார்க்கும்போது, அவனோட ஜட்டி கூடாரம் போட்டு, அவன கஷ்டப்படுத்தும்.


இரவு நேரங்கள்ல, சூர்யா தன்னோட அறையில, கதவ சாத்திட்டு, பவித்ராவ நினைச்சு, சுன்னிய தடவிக்குவான்.

 அவனோட கை, மெதுவா ஜட்டிக்குள்ள போய், அந்த எட்டு இன்ச் தடிய பிடிச்சு, மேல கீழ ஆட்டும். அவன் பல பிட்டு படங்கள் பார்த்திருக்கான். நடிகைகளோட முலைகள், இடுப்பு, சூத்து எல்லாம் பார்த்திருக்கான். ஆனா, யாருக்கும் பவியோட அழகு, அந்த ஸ்ட்ரக்சர் இல்ல. 


அவளோட மாம்பழ முலைகள புடவை இறுக்கி பிடிக்கும்போது தெரியுற அந்த முலை காம்பு, வளைவான இடுப்பு, ஆழமான தொப்புள், பின்னால தூக்கி நிக்குற பூசணிக்காய் சூத்து இதெல்லாம் அவன பைத்தியமாக்கியது

பவி கிச்சன்ல வேலை செய்யும்போது, கைய தூக்கும்போது வெளிப்படுற அவளோட ஈரமான அக்குள், புடவை விலகி தெரியுற அந்த தொப்புள் இதெல்லாம் அவனுக்கு காம தரிசனம் . 

குளிச்சுட்டு, மங்களகரமா நெத்தியில சந்தனம் இட்டு, கழுத்துல தாலி மின்ன, கொலுசு கலகலக்க, மருதாணி இட்ட கைகளோட வீட்டுல நடக்கும்போது, அவனோட சுன்னி 90 டிகிரில தூக்கிக்கும்.

 அவளோட கூந்தல், இடுப்பு வரை ஆடி, மயக்குற மணத்த வீசும். அவளோட மெல்லிய குரல், சிரிக்கும்போது ஒலிக்குற அந்த சிரிப்பு எல்லாம் அவன தூங்க விடாம பண்ணும்.

அவனோட மனசு, பவியோட வளையல் இட்ட கைகள் அவனோட கருந்தடிய பிடிக்குற கற்பனையில மூழ்கியது.

 அவளோட லிப்ஸ்டிக் போட்ட சிவந்த உதடுகள், அவனோட சுன்னிய ஊம்புற காட்சிய நினைச்சு, அவன் உடம்பு துடிச்சது. 

அவளோட நாக்கு, சுன்னியோட நுனி மொட்டை மெதுவா தடவி, உதடுகளால கவ்வி சப்புறத நினைச்சு, அவன் மூச்சு வேகமாச்சு. 

அவளோட ஜிமிக்கி கம்மல் ஆட, சுன்னிய அவளோட தொண்டையில வச்சு குத்துற கற்பனை, அவன பைத்தியமாக்கியது.

 பவியோட பளிச்சுனு இருக்குற பற்கள், சிவந்த ஈர உதடுகள், அவனோட சுன்னிய கவ்வுற மாதிரி கனவு கண்டான். அந்த ஸ்ட்ராபெரி உதடுகள்ல சுன்னிய வச்சு தடவுறத நினைச்சு, கனவுல அவள ஓத்து, உணர்ச்சிய அடக்கிக்குவான். 

இப்படி, பவிய நினைச்சு ஏங்காத இரவுகள் இல்ல. அவனோட ஜட்டி, இரவு முழுக்க ஈரமா இருக்கும். ஆனா, இந்த உணர்ச்சிகள் அவன குற்ற உணர்ச்சிலயும் தள்ளியது. “நான் அண்ணிய நினைச்சு இப்படி பண்ணுறது தப்பு இல்லையா?”னு மனசு கேட்கும். ஆனா, உடம்பு மறுபடி அவன மீறி நடந்துக்கும்.


சுரேஷோட கல்யாணத்துக்கு இன்னும் ரெண்டு நாளு இருந்தது. அதுக்குள்ள பவியோட எப்படியாவது பேசணும்னு சூர்யா துடிச்சான்.

 ஆனா, பவி அவன இக்னோர் பண்ணிட்டே இருந்தா. அவ எங்க பார்த்தாலும், பவியோட முன்னாடி ஒரு பாவமான மூஞ்சிய வச்சுக்கிட்டு, “அண்ணி, ப்ளீஸ், ஒரு வார்த்தை பேசுங்க,”னு கெஞ்சினான்.

 ஆனா, பவி அவனோட இரட்டை முகத்த கண்டு பிடிச்சிருந்தா. அவனோட பார்வைகள்ல ஒரு கள்ளத்தனம் இருக்குறத புரிஞ்சுக்கிட்டா. 

ஒரு நாளு, அவன் ஒரு காகிதத்துல, “சாரி, அண்ணி, மன்னிச்சுடுங்க. இனி இப்படி நடக்காது,”னு எழுதி, சௌமியாகிட்ட கொடுத்து, “குட்டி, இத உங்க அம்மாக்கு கொடு,”னு சொன்னான். 

சௌமியா, அந்த காகிதத்த எடுத்துட்டு, பவியோட ரூமுக்கு ஓடினா. பவி அத படிச்சுட்டு, ஒரு நொடி கூட யோசிக்காம, “ச்சே ,”னு சொல்லி, காகிதத்த கிழிச்சு குப்பைல போட்டுட்டா. 

சமீப காலமா, சூர்யாவோட கள்ள பார்வைகள கவனிச்சிருந்தா. அவன் அவள பார்க்குறப்போ, கண்ணுல ஆசை மின்னுறத பார்த்திருந்தா.

 “மறுபடி இவனோட நல்லா பேசினா, மறுபடி ஏதாவது பண்ணிடுவான்,”னு பயந்தா. இப்படியே, சூர்யா ஒரு நாய் மாதிரி அவ பின்னாடி சுத்துவது, பவி “சீ, போ!”னு சொல்லி துரத்துவது, ஒரு கண்ணாமூச்சி ஆட்டமா, சுரேஷோட கல்யாணம் வரை நீடிச்சது.


கல்யாண நாளு வந்தது. சுரேஷோட கல்யாணத்துல மண்டபம் கடல் மாதிரி ஆளுங்களால நிரம்பி வழிஞ்சது.

 புது முகங்கள், பெரிய தலைகள், கட்சி ஆளுங்க, உறவினர்கள் எல்லாரும் வந்து குவிஞ்சிருந்தாங்க. மண்டபம் பிரம்மாண்டமா அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. மேடையில மஞ்சள் தோரணங்கள், மல்லிகை பூ மாலைகள், பளபளனு மின்னுற LED விளக்குகள், எல்லாம் ஒரு திருவிழா மாதிரி இருந்தது. மேடைக்கு பின்னாடி, பெரிய மலர் அலங்காரத்துள “சுரேஷ் & சினேகா”னு எழுதப்பட்டு, மின்னல் விளக்குகளால ஜொலிச்சது.

 மண்டபத்துல புரோகிதரோட மந்திர சத்தம், ஆளுங்க பேசுற சத்தம், சிரிப்பு, எல்லாம் கலந்து ஒரு களேபரமா இருந்தது. சாப்பாட்டு பந்தி பக்கத்துல, பிரியாணி, சிக்கன் குழம்பு, மட்டன் கறி, பாயாசம் மணம், மண்டபத்தையே நிரப்பியது.


சுந்தரவல்லி, எல்லாருக்கும் புது ட்ரெஸ் எடுத்து கொடுத்திருந்தா. சூர்யாவுக்கு ஒரு புது வெள்ளை சட்டையும், சந்தன கலர் பேன்ட்டும் கொடுத்திருந்தா. ஆனா, இது அவன மேல இருக்குற பாசத்தால இல்ல, கல்யாணத்துக்கு வந்தவங்க முன்னாடி, “நம்ம வீட்டு ஆளுங்க எல்லாம் நல்லா இருக்காங்க,”னு காட்டுறதுக்காக.

 சூர்யா, அந்த வெள்ளை சட்டையில, பேன்ட்டுல, அழகு பையனா தெரிஞ்சான். அவனோட கட்டுடல் தேகம், சட்டையில இறுக்கமா தெரிஞ்சது. ஆனா, அவனோட முகத்துல ஒரு கவலை, ஒரு ஏக்கம் இருந்தது.


ரஞ்சித் அவனோட கட்சித் தலைவர் வந்திருந்தார். ஒரு பெரிய அரசியல் புள்ளி, வெள்ளை வேட்டி, சட்டையில, தங்க கை வாட்ச், கண்ணுல கூலிங் கிளாஸ் போட்டு, ஒரு ராஜா மாதிரி உட்கார்ந்திருந்தார். ரஞ்சித், விழுந்து விழுந்து அவர கவனிச்சான்.

 “சார், சாப்பாடு எப்படி இருக்கு? இன்னும் கொஞ்சம் பிரியாணி எடுத்துட்டு வரவா? தண்ணீர் வேணுமா?”னு அவருக்கு முன்னாடி நெளிஞ்சு நெளிஞ்சு பேசினான். 

தேர்தல் வருது, சீட்டு வேணும்னு இப்பவே தலைவர காக்கா பிடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டான். “சார், எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சிடும். நீங்க ஒரு வார்த்தை சொன்னா, நம்ம கட்சி இந்த ஏரியாவ ஸ்வீப் பண்ணிடும்,”னு சொல்லி, அவரோட தோள தொட்டு, ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சான். தலைவர், ஒரு மெல்லிய புன்னகையோட, “பார்ப்போம், ரஞ்சித்,”னு சொல்லி, சாப்பாட்டுல கவனம் செலுத்தினார்.


சுரேஷும் சினேகாவும், மேடையில உட்கார்ந்து, புரோகிதர் சொன்ன மந்திரங்கள கேட்டுக்கிட்டு இருந்தாங்க. சினேகா பளபளனு மின்னுற மஞ்சள் காஞ்சிபுரம் புடவையில, ராணி மாதிரி இருந்தா. அவளோட கழுத்துல தங்க நகைகள், கையில வளையல்கள், நெத்தியில குங்குமம் கல்யாண பெண்ணுக்குரிய கலையை காட்டியது. சுரேஷ், ஒரு வெள்ளை வேட்டி, சட்டையில, அவள பார்த்து, “நீ இவ்வளவு அழகா இருப்பனு நான் எதிர்பார்க்கல,”னு மெதுவா சொல்லி, ஒரு குறும்பு சிரிப்பு சிரிச்சான். 

சினேகா, ஒரு வெட்கப் புன்னகையோட, “போ, பொய் சொல்லாத,”னு சொல்லி, அவன தோள்ல கிள்ளினா.
ஆனால் சினேகாவுக்கு தெரியாது சுரேஷோட சுயரூபம் பத்தி
பவித்ரா புது அழகோட, மண்டபத்துல பம்பரமா சுழண்டு வேலை செஞ்சுட்டு இருந்தா. அவ கட்டியிருந்த மெரூன் கலர் பட்டு புடவை, அவள ஒரு பேரழகியாவும், காம தேவதையாவும் காட்டியது. 

மஞ்சள் பூசிய முகத்துல, நெத்தியில குங்குமம், ஜன்னல் வைச்ச ஜாக்கெட், மருதாணி இட்ட கைகள் அந்த புடவையில தெரிஞ்ச அவளோட இடுப்பு .

 புடவை இறுக்கமா அவளோட மாம்பழ முலைகளையும், வளைவான இடுப்பையும், ஆழமான தொப்புளையும் பிடிச்சு, அவள கவர்ச்சி கனியா காட்டியது. அவளோட கூந்தல், இடுப்பு வரை ஆடி, மல்லிகை பூ மணத்த வீசியது. கையில வளையல்கள், நடக்கும்போது மெல்லிய சத்தம் எழுப்பின. கால்ல கொலுசு, அவள் நடக்கும்போது கலகலனு ஒலிச்சது. 

---

மண்டபத்துல அவள பார்த்து, ஜொள்ளு விடாத ஆண்கள் இல்ல. ஒரு பையன், அவள பார்த்து, “யாரு இவ!”னு அவனோட நண்பன்ட்ட சொன்னான். மறு பக்கம், ஒருத்தன், “இவள மாதிரி ஒரு பொண்டாட்டி கிடைச்சா, வாழ்க்கை செட்டில்!”னு சிரிச்சான்.

 பவி, இந்த பார்வைகள கவனிக்காம, வேலையில மூழ்கியிருந்தா. ஆனா, உள்ளுக்குள்ள அவளோட மனசு இன்னும் அமைதியாக இல்ல. அவளோட அம்மா கல்யாணத்துக்கு வந்திருந்ததால, தன்னோட சோகத்த மறைச்சு, முகத்துல ஒரு புன்னகைய வச்சிருந்தா. “அம்மா முன்னாடி சோகமா இருந்தா, அவ என் கஷ்டத்த கண்டு பிடிச்சுடுவா,”னு பயந்தா. அவளோட அம்மா, பருத்தி புடவையில, மேடைக்கு பக்கத்துல உட்கார்ந்து, “பவி, நீ இவ்வளவு பொறுப்பா இருக்கியே, உன்ன பார்த்து பெருமையா இருக்கு,”னு சொல்லி, அவள கண்ணு கலங்க பார்த்தா.


சூர்யா, மண்டபத்துல ஓடி ஆடி வேலை செஞ்சுட்டு இருந்தான். சாப்பாட்டு பந்தியில , தண்ணீர் கேன்கள கொண்டு வந்து வைக்குறது, மேடையில தோரணம் சரி பண்ணுறது எல்லாம் அவனே செஞ்சான். 
ஆனா, அவனோட கண்கள், அவ்வப்போது பவிய தேடின. அவளோட அழக பார்க்கும்போது, அவனோட உடம்பு மின்சாரம் பாய்ஞ்ச மாதிரி ஆச்சு.

 அவளோட இடுப்பு, தொப்புள், சூத்து எல்லாம் அவனோட கண்ண மயக்கியது. ஒரு தடவை, பவி தனியா பந்திக்கு பக்கத்துல நின்னு, ஒரு பெரிய பாத்திரத்துல பாயாசத்த கிளறிக்கிட்டு இருந்தா. 

சூர்யா, மெதுவா அவள்ட்ட போய், “அண்ணி, ப்ளீஸ், ஒரு வார்த்தை பேசுங்க. நான் உங்ககிட்ட மன்னிப்பு கேக்குறேன்,”னு கெஞ்சினான். அவனோட குரல், ஒரு உண்மையான வருத்தத்தோட இருந்தது. 


பவி, ஒரு கோபமான பார்வையோட, கிளறுறத நிறுத்தி, “சூர்யா, அன்னைக்கு ஏன் அப்படி நடந்துக்கிட்ட? சொல்லு!”னு கேட்டா. அவளோட கண்கள், கோபத்தோடயும், ஒரு வலியோடயும் அவன பார்த்தது.


சூர்யா, ஒரு நொடி தயங்கி, தலை குனிஞ்சு, “அண்ணி, நான் எதோ வயசு கோளாறுல அப்படி பண்ணிட்டேன். நீங்களே சொல்லுங்க, எனக்கு வயசு 25 ஆயிடுச்சு, ஆனா இன்னும் கல்யாணமே ஆகல. நானும் ஒரு பையன்தானே, எனக்கும் ஃபீலிங்ஸ் இருக்கும்ல? உங்கள பார்க்கும்போது, என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல,”னு சொன்னான்.
 அவனோட குரல், கலவையான வருத்தமும், வெறுப்பும், ஆசையும் கலந்து ஒலிச்சது.


பவி, அவன பார்த்து, ஒரு கணம் யோசிச்சு, “ஓ, அப்ப கல்யாணம் ஆயிடுச்சுனா, நீ சரி ஆயிடுவியா? அதுதான் காரணமா?”னு கேட்டா. அவளோட குரல், கேலியோட இருந்தது, ஆனா உள்ளுக்குள்ள அவனோட வார்த்தைகள் அவள யோசிக்க வச்சிருந்தது.


சூர்யா, “அதுவும் ஒரு காரணம், ஆனா அதுதான் முழு காரணம்னு சொல்லல. நான் உங்கள தப்பா நினைக்கல, அண்ணி. ஆனா, அன்னைக்கு என் மனசு என்ன மீறி நடந்துடுச்சு,”னு சொன்னான். 

பின், ஒரு சின்ன சிரிப்போட, “நீங்க போய் வீட்டுல எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்க சொல்லுங்க. அப்புறம் அவங்க ரியாக்ஷனை நீங்களே பாருங்க,”னு சொல்லி, கனத்த மனசோட நகர்ந்து போய்ட்டான். அவனோட முகத்துல, ஒரு வெறுப்பும், ஒரு வலியும் தெரிஞ்சது.


பவிக்கு, சூர்யாவோட ஃபீலிங்ஸ் கொஞ்சம் புரிஞ்சது. ‘இவனுக்கு வயசு கோளாறு இருக்கலாம், ஆனா இப்படி எல்லை மீறி நடந்துக்கிட்டது தப்புதான்,’னு நினைச்சா. பின்ன, ‘சரி, வீட்டுல சுந்தரவல்லி, ரஞ்சித்தோட பேசி, இவனுக்கு ஒரு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சா, இவன் சரியாயிடுவானோ?’னு யோசிச்சா. 

ஆனா, அவளோட மனசு இன்னும் அவன மன்னிக்க தயாராக இல்ல. அவனோட கள்ள பார்வைகள், அவனோட ஆசை மின்னுற கண்கள் இதெல்லாம் அவளுக்கு பயத்தையும், கோபத்தையும் தந்தது.


கல்யாணம் முடிஞ்சு, எல்லாரும் வீட்டுக்கு வந்தாங்க. களைப்பு, எல்லாரோட முகத்துலயும் தெரிஞ்சது. சினேகாவும் சுரேஷும், முதல் ராத்திரிக்காக, அவங்க ரூமுக்கு போய்ட்டாங்க. அவங்க ரூமுக்கு வெளியே, ஒரு சின்ன மல்லிகை பூ மாலை தொங்கி மெல்லிய மணத்த வீசியது.

 வீட்டுல மத்தவங்க, சுந்தரவல்லி, சௌமியா, எல்லாரும் களைப்புல தங்கள் ரூமுக்கு போய் படுத்துட்டாங்க. சௌமியா, “அம்மா, நான் ரொம்ப டயர்டா இருக்கேன்,”னு சொல்லி, அவளோட சின்ன கட்டில்ல படுத்து, தூங்கிட்டா.

 சுந்தரவல்லி, “இந்த கல்யாணம் முடிஞ்சுருச்சு, இனி கொஞ்ச நாளு ரெஸ்ட் எடுக்கணும்,”னு முணுமுணுத்துக்கிட்டு, தன் ரூமுக்கு போய் கதவ சாத்தினா.

ரஞ்சித், கல்யாண பார்ட்டில நல்லா சரக்கு அடிச்சுட்டு, ஒரு திமிரோட ரூமுக்கு வந்தான். “இந்த தேர்தல்ல சீட்டு கன்பார்ம் ஆயிடும்! நம்ம கட்சி இந்த ஏரியாவ ஸ்வீப் பண்ணிடும்!”னு உளறிக்கிட்டு, அவனோட வெள்ளை சட்டைய கழட்டி, மூலையில போட்டான். அவனோட முகத்துல, சரக்கு போதையும், ஒரு ஆணவமும் தெரிஞ்சது. 

சரக்கு வாசனைய வீசியது. பவி, மெல்லிய பருத்தி நைட்டியில, கட்டிலோட மூலையில உட்கார்ந்து, தலை முடிய அவுத்து, சின்ன ரப்பர் பேண்ட வச்சு கட்டிக்கிட்டு இருந்தா. அவளோட முகத்துல, களைப்பும், ஒரு யோசனையும் இருந்தது. 

அவ, ரஞ்சித்தோட மெதுவா பேச்சு கொடுக்க ஆரம்பிச்சா. “ஏங்க, சூர்யாவுக்கு வயசு ஆயிடுச்சு. இவனுக்கும் ஒரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாமா? 


 மெதுவா கேட்டா. அவளோட குரல், ஒரு அக்கறையோட, ஆனா ஒரு தயக்கத்தோட இருந்தது. அவ, ரஞ்சித் என்ன சொல்வானு பார்க்க, அவனோட முகத்த பார்த்தா.

ஆனா, ரஞ்சித், போதையில உளற ஆரம்பிச்சான். “ஹா, சூர்யாவுக்கு கல்யாணமா? அவனுக்கு என்ன தகுதி இருக்கு, பவி? அவன இந்த வீட்டுல வச்சிருக்குறதே, நம்ம பெரிய மனசு!”னு சொல்லி, சிரிப்பு சிரிச்சான். 

அவனோட கண்கள், சரக்கு போதையில மங்கியிருந்தாலும், கோபமான பார்வையும் இருந்தது.

 அவன் உன்னோட தம்பி இல்லையா?”னு கேட்டா. அவளோட குரல், ஒரு பயத்தோட நடுங்கியது. அவளோட கைகள், நைட்டியோட முனைய பிடிச்சு, இறுக்கமா சுருட்டியது. 
ரஞ்சித், மறுபடி ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சு, “நீ இன்னும் புரியாம இருக்கியா, பவி? சூர்யா... அவன்...”னு ஆரம்பிச்சு, போதையில தடுமாறி, “
உண்மைகளை உலர ஆரம்பித்தான்
அவனோட அரை குறை வார்த்தைகள், பவியோட மனசுல ஒரு பெரிய புயலை கிளப்பியிருந்தது. ‘அவ, கட்டிலோட மூலையில உட்கார்ந்து, கண்ண மூடி, ஒரு ஆழமான மூச்சு விட்டா.

 ஆனா, தூக்கம் வரல. அவளோட மனசு, சூர்யாவோட செயல், ரஞ்சித்தோட உளறல், இந்த வீட்டோட ரகசியம் எல்லாத்தையும் நினைச்சு, ஒரு குழப்பத்துல தவிச்சது.

[Bijay55]

[Bijay55]

[Bijay55]

[Bijay55]

afbeeldinge

[Bijay55]

[Lust king 66]

Keep cooking ? ???????????

[Bijay55]

[Bijay55]

[Bijay55]

url online