పౌరాణిక కథలు - శ్రీరామ కోటి

[k3vv3]

ధన్యవాదములు కేప్టెన్ గారు

[k3vv3]

చివరకు యశోధర హస్తి మహారాజులు ప్రస్థలకు వచ్చారు. యశోధర త్రిగర్త రాజ్యములోని సంశప్తకుల గురించి హస్తి మహారాజు కు చెప్పింది. ఆపై హస్తి మహారాజు త్రిగర్త రాజధాని ప్రస్థల మొత్తాన్ని సందర్శించాడు. అక్కడి ప్రత్యేకతలన్నిటిని గమనించాడు. ఇంతకంటే అందమైన రాజధానిని తన రాజ్యంలో నిర్మించాలని అనుకున్నాడు. అదే విషయాన్ని తన ధర్మపత్ని యశోధర కు చెప్పాడు. అనంతరం హస్తి మహారాజు యశోధర తో తన రాజ్యానికి వచ్చాడు. తన మందిరంలో ఒక సమావేశాన్ని ఏర్పాటు చేసాడు. ఆసమావేశంలో యశోధర, సువర్ణాదేవి, సుహోత్రుడు, భరద్వాజుడు తదితరులు ఉన్నారు. అంత హస్తి మహా రాజు తన తండ్రి సుహోత్రునితో, " తండ్రి, మీరు అనేక దండ యాత్రలు చేసారు. నానా విధముల యజ్ఞయాగాదులు చేసారు. మన రాజ్య వాసులు రెండు తరములకు పైగా సుఖసంతోషాలతో ఉండేవిధంగా సంపదను కూడబెట్టారు. అది గమనించిన మన ప్రజలు మన కోసం వారి ప్రాణాలు ఇవ్వడానికి కూడా సిద్దంగా ఉన్నారు. ఇది చాలా సంతోషించ వలసిన విషయం. అయితే నేను ప్రస్థలను చూచిన పిమ్మట మన రాజ్యానికి చక్కని రాజధాని లేదనిపిస్తుంది. ఇందుకు మీరేమంటారు?" అన్నాడు. 



"దీనికి సమాధానం మన భరద్వాజులవారే చెప్పాలి. " కుమారునితో అన్నాడు సుహోత్రుడు. 



"తప్పకుండా చెబుతాను సుహోత్ర. తప్పకుండా చెబు తాను. మీ తాతగారు భరత మహారాజుగారు భరత వంశ కర్త. వారి పేరు మీద జంబూ ద్వీపానికి భారత దేశం అనే పేరు వచ్చింది. భారత దేశంలో నివసించే వారందరూ మేం భారతీయులం మాది భారత జాతి అని చెప్పుకోవడానికి నేడు సహితం మహా గర్వపడుతున్నారు.. 



 ఈ జంబూ ద్వీపాన ఇంద్ర కసేరు తామ్ర వర్ణ గభస్తి నాగద్వీప సౌమ్య గంధర్వ వరుణ అని ఎన్ని భాగాల జాతులు ఉన్నా అందరూ మాది భారత జాతి అని చెప్పుకోవడానికే ఎక్కువగా ఇష్ట పడుతారు.. భరత మహారాజు గొప్ప పరిపాలనా దక్షుడు. తన అవక్రపరాక్రమాలతో మహేంద్ర మలయ సహ్య శుక్తిమాన్ వింధ్య పరియాత్ర వంటి ప్రధాన పర్వత శ్రేణుల నడుమన ఉన్న భూమినంత తన స్వంతం చేసుకున్నాడు. ఆయనకు కాశీరాజు కుమార్తె సునందతో పాటు మరో ఇద్దరు భార్యలు ఉన్నారు. 



మొదటి ఇద్దరు భార్యల ద్వారా భరతునికి తొమ్మిది మంది సంతానం కలిగారు. వారు మహా కౄరులుగ పెరిగారు. వారి కౄరత్వం వారి తల్లులనే హింసించే స్థాయికి ఎదిగింది. అప్పుడు ఆ తల్లులు ఆ తొమ్మిది మంది వ్యర్థ సంతానాన్ని సంహరించేసారు. ఆ సంహారాన్ని చూచి దుర్గామాత కూడా భయపడి పోయింది. 



దుర్మార్గులకు సింహాసన బాధ్యత అప్పగించకూడదని ఆ తల్లులు పుత్ర వధతో నిరూపించి చూపించారు. నేను అప్పుడు భరతుని ప్రార్థనను అనుసరించి శాంతి యాగం చేయించాను. ఆపై భరతుని మూడవ భార్య అయిన సుమమ, భరతుల చేత సంతాన యాగం చేయించాను. వారికి భూమన్యుడు జన్మించాడు. భూమన్యుడు రాజయ్యాడు.. 



 భూమన్యుడు మొదలైన వారు రాజ్యాభి వృద్ధికి కృషిచేసినంతగా రాజధాని నిర్మాణం నిమిత్తం కృషి చెయ్యలేదు. ఇక రాజధాని నిర్మాణం మన హస్తి మహారాజే చేపట్టాలి" అన్నాడు భరద్వాజుడు. 



 "చిత్తం భరద్వాజ మునీంద్ర చిత్తం. మీ మా టలను తప్పని సరిగా పాటిస్తాను. " రెండు చేతులు జోడించి భరద్వాజునికి నమస్కరిస్తూ అన్నాడు హస్తి మహారాజు. 



 "హస్తి మహారాజ! రాజధాని నిర్మాణ విషయంలో నువ్వు నీ ధర్మ పత్ని యశోధర సలహాలను తీసుకోవడం సముచితంగా ఉంటుంది. యశోధర సామాన్య వనిత కాదు. ఆమె శిక్షణ లో తయారైన సంసప్తకులు శత్రు బలాలను, బలహీనతలను చక్కగా గమనిస్తారు. వారు శత్రువులు బలవంతులని గమనిస్తే వారికి వెన్ను చూపరు. వారి అంత్యక్రియలను వారే చేసుకుని సమర రంగం లో కొదమ సింగాల్లా చెలరేగిపోతారు. సంసప్తకులకు యశోధర అలా శిక్షణ ఇచ్చింది. కావున నీ ధర్మపత్ని యశోధర సలహాలు నీకు మహోన్నత మేలు చేస్తాయని మరువకు. " అని హస్తి మహారాజు తో అన్నాడు భరద్వాజుడు.



 "చిత్తం " అన్నాడు హస్తి మహారాజు. తదనంతరం
హస్తి మహారాజు రాజధాని నిర్మాణ నిమిత్తం తన ధర్మప త్ని యశోధర అభిప్రాయాలను అడిగాడు. 



 యశోధర మాటలను అనుసరించి హస్తి మహారాజు సామంత రాజులందరిని సతీ సమేతంగా సమావేశ పరిచాడు. తను రాజధాని నిర్మాణమునకు సంసిద్దమ య్యానని వారందరికి చెప్పాడు. సామంత రాజులందరూ మిక్కిలి సంతోషించారు. వారికి తెలిసిన సూచనలు ఇచ్చారు. హస్తి మహారాజు అందరి సూచనలను స్వీకరించాడు. ఆపై రాజధాని నిర్మాణ విషయంలో తన అభి ప్రాయాలను చెప్పమని ధర్మపత్ని యశోధరను అడిగాడు. 



 అప్పుడు యశోధర "అందరికీ ముందుగా వందనాలు. త్రిగర్త రాజధాని ప్రస్థల. అది మా పుట్టిల్లు. ఒకసారి మూడు నదుల అంతర్భాగం నుండి శత్రువులు ప్రస్థల మీదకు యుద్దానికి వచ్చారు. అప్పుడు నేను జలంధర విద్య ద్వారా సంసప్తకుల సహాయంతో శత్రువులను జలవలయంలో బంధించి చంపాను.. ఆ అనుభవా లన్నిటిని దృష్టిలో పెట్టుకొని ఇక్కడ ప్రస్థలను మించిన రాజధానిని నిర్మించాలనే సంకల్పంతో ఉన్నాము. 



 కాల ధర్మ చక్రంలో ద్విపాద సంచార ధర్మం మనది. అందుకు తగ్గట్టుగానే మనం నడుచుకోవాలి. మన రాజధాని నిర్మాణం కూడా అందుకు తగ్గట్టుగానే ఉండాలి. రాజధాని లోని రాజ మందిరాలకు రకరకాల చలువరాళ్ళను సేకరించాలి. అలాగే రకరకాల ఉష్ణ రాళ్ళను, ఉష్ణశీతల రాళ్ళను సేకరించాలి. శ్రేష్టమైన మట్టిని, సున్నమును, జిగురును, రకరకాల చెట్లు నుండి వచ్చే చెక్కను సేకరించాలి. కొండ రాళ్ళను సేకరించాలి. 
శ్రేష్టమైన ఇసుకను సేకరించాలి. 



 ఇక మన రాజధాని లో విస్తృతం గా గోసంపద ఉండాలి. మా మామగారి దయవలన మన రాజ్యం లో ధన కనక మణిమయాది విలువైన వస్తువులకు కొదవలేదు. మనకున్న ధనంలో పావు లో పావు శాతం ధనాన్ని వెచ్చిస్తే చాలు మనకు కావాల్సినంత గోసంపద వస్తుంది. 
 మత్స్య రాజ్యంలో గో సంపద పుష్కలంగా ఉంటుందని విన్నాము. " అంది యశోధర.



 "ఆ గోసంపదను కొల్లగొడదాం మహారాణి " అని ఒక సామంత రాజు యశోధరతో అన్నాడు. 

[k3vv3]

"అలాంటి పనులు మాత్రం ఇక మీదట చేయకండి. గో సంపదను విక్రయించడం ధర్మం అవుతుంది కానీ కొల్లగొట్టడం ధర్మం కాదు. రాజధాని నిర్మాణం పవిత్ర పథాన సాగాలి కానీ అపవిత్ర పథాన సాగరాదు. 



 గో సంపద తర్వాత అనేకానేక వ్యూహాలలో ఆరితేరిన సమరయోధులను తయారు చేద్దాం. నాకు జలంధర వంటి కొన్ని వ్యూహాలతో పాటు గరుడ వ్యూహం బాగా తెలుసు. దానిని సమయం చూసుకుని ఉత్సాహం ఉన్న స్త్రీ పురుషులందరికీ నేర్పుతాను. 



 మన రాజ్యాలలో రాజ్యం కోసం ప్రాణాలిచ్చే సమర యోధులు అనేకమంది ఉన్నారు. వారిని సంసప్తకాలు గా విభజించుదాం. అనేకమంది అతిరథ మహారథులను తయారు చేద్దాం. ఇక ధర్మం తెలిసిన వ్యాపారస్తులను, నూతన వస్తు రూపకల్పన చేయగల విజ్ఞానవేత్తలను, మేథావులను ప్రోత్సహించుదాం. ఇలా కొత్త రాజధాని లో సమస్తం ఉండేటట్లు రాజధాని నిర్మాణం చేద్దాం " అంది యశోధర. 



యశోధర మాటలను అందరూ సమ్మతించారు. 
యశోధర గో విక్రయం నిమిత్తం గోపాలకులతో, కొంత సైన్యంతో కలిసి మత్స్య రాజ్యం పయనమయ్యింది. 



హస్తి మహారాజు రాజధాని నిర్మాణం కు కావలసిన పెద్ద పెద్ద కొండ రాళ్ళ నిమిత్తం గజ సంపదను తీసుకుని అచలాచలం వెళ్ళాడు. దారి మధ్యలో యశోధర సైన్యం ను చేడి, బొడ్డు రాజ్యాల సైన్యం ముట్టడించింది. 



 యశోధర శత్రు సైన్యం తో సమరానికి సిద్దపడింది. వివిధ రకాల నాగాస్త్రములను శత్రువుల మీదకు వదిలింది. శత్రువుల కాళ్ళనుండి బొడ్డు వరకు విష నాగులు చుట్టుకున్నాయి. వారిని కదలకుండా చేసాయి. అప్పుడు ఆమె సైన్యం లో ఉన్న సంసప్తకులు వారిని చీల్చి చెండాడారు. సమరము ముందే సంసప్తకులు శత్రువులను చంపుతాము లేదా మేం చనిపోతాము అని ప్రతిజ్ఞ చేసారు. ఆపై శత్రు సైన్యం ను ఊచకోత కోసారు. 



శత్రువులు యశోధరతో సమరం చేస్తున్నారన్న విషయం తెలిసి మత్స్యరాజు యశోధర కు సహాయంగా వెళ్ళా డు. శత్రువులు యశోధరను, మత్స్య రాజును చూసి కాలికి బుద్ది చెప్పారు. 



 మత్స్య రాజు యశోధర కు స్వాగతం పలికాడు. పెద్ద ఎత్తున సన్మానం చేసాడు. తమ ఆడ బిడ్డలు తయారు చేసిన బొమ్మ పొత్తికలను చూపించాడు. "ఆ బొమ్మ పొత్తికల తయారీకి ఉపయోగించిన వస్త్రాలు మచ్ఛిల్లిక, పారదక వంటి రాజ్యాల రాజుల కిరీట అలంకరణకు సంబంధించినవి "అని చెప్పాడు. అనంతరం మీకు కావల్సినంత గోసంపదను ఉచితంగా తీసుకు వెళ్ళమన్నాడు. 



 అందుకు యశోధర సమ్మతించలేదు. మత్స్య రాజుకు తగిన విత్తం చెల్లించి గోసంపదను వశం చేసుకుంది. అందరితో కలిసి గోపూజ చేసింది. 



 హస్తి మహారాజు కొండల్లో ఉన్న చోరులతో పోరాటానికి సిద్ద పడ్డాడు. అచల వ్యూహం పన్ని శత్రువులను చెల్లాచెదురు చేసాడు. తన దగ్గర ఉన్న సంసప్తకులతో సమర నియమాలు పాటించని చోరులతో తగు రీతిలో ప్రవర్తించి సమరం చేయమన్నాడు. సంసప్తకులు అలాగే అని పిల్లిగంతుల వ్యూహాన్ని పన్నారు. అప్పుడు చోరులతో ఉన్న మాయావి అసుర అశ్వాలను సృష్టించి సంసప్తకుల మీదకు వదిలారు. 



సంసప్తకులు అసుర అశ్వాలను మట్టుబెట్టారు. రక్త నాలికలతో అసుర శక్తిని భయ పెట్టి అవతలకు తరిమేశారు. మాయావి మరణించాడు. చోరులు మరణించారు. హస్తి మహారాజు పెద్ద పెద్ద కొండ రాళ్ళ తో రాజధాని నిర్మాణ ప్రాంతానికి వచ్చా డు. 



 మహర్షుల యజ్ఞయాగాదులను నిర్వహించారు. గోపూజ అనంతరం రాజధాని నిర్మాణం ప్రారంభమైంది. రాజధాని నిర్మాణం నకు ప్రజల ఆర్థిక సహాకారం తీసుకుంటే బాగుంటుందని కొందరు సామంత రాజులు యశోధర హస్తి మహారాజు లతో అన్నారు. అందుకు యశోధర సమ్మతించలేదు. 



"రాజధాని నిర్మాణం నకు రాజకీయంగా అధిక ప్రయోజనం పొందేవారు సహాయం చేస్తే సరిపోతుంది. మన రాజధాని లో ఉన్న ఒక్కొక్క సచివుడు ఒ క్కొక్క మందిరాన్ని నిర్మిస్తే చాలు. రాజధాని నిర్మాణం పరిపూర్ణంగా సంపూర్ణం అవుతుంది. రాజధాని నిర్మా ణం పేరుతో ప్రజల శ్రమను దోచుకునేవారు రాజులు సచివులు కారు. దోపిడీ దారులు అవుతారు. అధికార అహంతో నిరుపేదలను యిష్టం వచ్చినట్లు దోచుకున్న రాజులు అధికం అవ్వడంతోనే ఒకనాడు పరశురాముడు 21 పర్యాయాలు భూమిని చుట్టుముట్టి దుర్మార్గ రాజులందరిని హతమార్చాడు. మనం అలాంటి దుర్మార్గ మార్గాన సంచరించవద్దు. సన్మార్గ పథాన సంచరించే రాజధాని నిర్మాణం చేద్దాం. సామంత రాజులు కూడా మీ రాజ్యంలోని నిరుపేద ప్రజలను హింసించి ధనం తీసుకురాకండి. మీరు సహాయం చేయగలిగినంత మాత్రమే సహాయం చెయ్యండి. " అని యశోధర సామంత రాజులతో అంది. 



 "యశోధర చెప్పినట్లుగా సంచరించుదాం. మనం పరశురాముని కోపానికి బలవ్వవద్దు. " చిరునవ్వుతో సామంత రాజుల తో అన్నాడు హస్తి మహారాజు. 



రాజధాని నిర్మాణం అనుకున్నదానికంటే ముందుగానే ముగిసింది. భరద్వాజుడు వంటి మహర్షులు అనేకమంది కలిసి చర్చలు చేసి ఆ రాజధానికి "హస్తినాపురం" అని నామకరణం చేసారు. అనంతరం అనేకానేక యాగాలు చేసారు. రాజధాని లోని ప్రజలందరిని తగిన రీతిలో సన్మానించారు.



హస్తినాపురం దినదిన ప్రవర్ధమానమవ్వ సాగింది. హస్తి మహారాజు గజ బలాన్ని, అశ్వ బలాన్ని విరివిగా అభివృద్ధి చేసాడు. యశోధర అనేకానేక సమర వ్యూహాలను సైనికులకు నేర్పించింది. క్రమం తప్పకుండా గో పూజలను, యజ్ఞ యాగాలను చేయించింది. 



యశోధర నెల తప్పింది. అది తెలిసిన హస్తి మహారాజు మిక్కిలి సంతోషించాడు. హస్తినాపురం లో, రాజ్యం లో రకరకాల రీతులలో విందు వినోదాలు ఏర్పా టు చేసాడు. 



 యశోధర ఓ పుణ్య ముహూర్తాన పండంటి శిశువుకు జన్మనిచ్చింది. భరద్వాజాది మహర్షులు శిశువు జాతకాదులను పరిశీలించి "వికంఠునుడు" అని శిశువుకు నామకరణం చేసారు. ఇలా హస్తి మహారాజు పేరు మీద హస్తినాపురం ఏర్పడింది. ఈ హస్తినాపురం ను కొందరు గజపురం అనీ, మరికొందరు నాగపురం అనీ, బ్రహ్మ స్థలం అని కూడా పిలిచేవారు. 



అయితే హస్తి మహారాజు పేరున నిర్మించబడిన హస్తినాపురమనే పేరే యుగయుగాల చరిత్రలో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయింది. యశోధర హస్తి మహారాజుల ముద్దుల తనయుడు గా వికంఠునుడు దినదిన ప్రవర్ధమాన మవ్వసాగాడు. 



 సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

[TheCaptain1983]

అయితే హస్తి మహారాజు పేరున నిర్మించబడిన హస్తినాపురమనే పేరే యుగయుగాల చరిత్రలో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయింది. యశోధర హస్తి మహారాజుల ముద్దుల తనయుడు గా వికంఠునుడు దినదిన ప్రవర్ధమాన మవ్వసాగాడు. 



 సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

Nice Andi, K3vv3 garu!!!

 

[k3vv3]

ప్రమధ్వర


[font=var(--ricos-font-family,unset)][/font]

రచన: వాగుమూడి లక్ష్మీ రాఘవరావు



పూర్వం విశ్వావసువు అనే గంధర్వ రాజు ఉండేవాడు. వాగ్దేవి వర ప్రసాదంతో విశ్వావసువు మంచి సుకవికి ఉండే సులక్షణాలన్నిటిని పుణికిపుచ్చుకున్నాడు. అతడు దేవేంద్రుని స్తుతించి, అనేక బహుమతులను, వరాలను పొందాడు. అతనికి నూతన విద్యలను అభ్యసించడం అంటే మహా యిష్టం గా ఉండేది. ఎవరి దగ్గర ఏ నూతన విద్య ఉందని తెలిసినా, దానిని నేర్చు కునేవరకు అతనికి నిద్రపట్టేదికాదు. ఆకలిదప్పికలు ఉండేవి కావు. అలా విశ్వావసువు భ్రమలు, సోమ, చక్షుషీ విద్యలందు మంచి నైపుణ్యం సంపాదించాడు. తను నేర్చుకున్న చక్షుషీ విద్యను చిత్ర రథుడు వంటి గంధర్వులకు కూడా నేర్పించాడు. 



విశ్వావసువు చక్షుషీ విద్య ద్వారా గంధర్వులందరిని ఒకేచోట నుండే చూడటం గమనించిన గంధర్వులు గంధర్వ రాజులలో అతనిని మిన్నగా భావించారు. గంధర్వ రాజులుగ చెలామణి అవ్వాలనుకునే చిత్రసేన, తుంబురు వంటివారు కూడా విశ్వావసువు విద్యల ముందు తలవంచి తాము విశ్వావసువు ముందు సామంత రాజులుగా ఉంటే చాలు అని అనుకునే వారు. 



 విశ్వావసువు జ్ఞాన నైపుణ్యానికి, అందానికి ముగ్దులైన అనేకమంది అప్సరసలు అతని పిలుపు కోసం ఎదురుచూసేవారు. ఇంద్రుని కొలువులో ఉండే మేనక విశ్వావసువు దృష్టిలో పడింది. అది గ్రహించిన మేనక మహదానంద పడింది. 



 "కాలం, ఖర్మ ఎవరిని ఎప్పుడు ఎలా కలుపుతుందో ఎవరూ చెప్పలేం. కాలం కలిపిన క్షణాల ను మధుర క్షణాలుగా భావించాలి. వాటిని సద్విని యోగం చేసుకోవాలి. " అని మేనక అనుకుంది. 



 మేనక, విశ్వావసువు ఇరువురు కలిసి అనేక పుణ్య ప్రదేశాలు తిరిగారు. శృంగార ప్రదేశాలను సందర్శించారు. అక్కడ ఆనందంగా ఆడిపాడారు. కడకు పవిత్రమైన మహత్తుగల స్థూలకేశ మహర్షి ఆశ్రమ సమీపాన కొంత కాలం సంచరించారు. ఆ ఆశ్రమ సమీపాన ఉన్న సమయంలో విశ్వావసువు మేనకతో, " మేను.. ఈ సృష్టిలో అన్ని జన్మలలోకెల్లా మానవ జన్మ ఉత్తమ జన్మ. అలాంటి మానవ జన్మను ఎత్తినవారు మహా అదృష్టవంతులు. అయితే వారెందుకు పుట్టారో వారు ముందుగా ఆలోచించి గమనించాలి.. వారి శక్తి, యుక్తి ఏపాటిదో ముందుగా వారు గ్రహించాలి. ఆపై అందుకు అనుగుణంగా నడుచుకోవాలి. అలా నడుచుకున్నవారే పదుగురికి ఉపయోగ పడతారు. పరమాత్మ ఆత్మలో పదిలంగా ఉంటారు. మానవ లోకంలో మహదానందంగా జీవిస్తారు. ధర్మార్థ కామమోక్షాలను సమస్దాయిలో స్వీకరింగలుగుతారు. 



 అలాంటి వారే అమలిన శృంగార సీమలో ఆధ్యాత్మిక చట్రంలో విహరించగలుగుతారు. అలాగే మన గత జన్మ మనకు ప్రసాదించిన అదృష్టాన్ని వినయంగా మనం అందిపుచ్చుకోవాలి గాని మనమే అదృష్టవంతులమని అహంకరించకూడదు" అని అన్నాడు. 



మేనకకు విశ్వావసువు మాటలు బాగా నచ్చా యి.నాటినుండి మేనక విశ్వావసువు మాటలకు అనుకూలంగా నడుచుకో సాగింది. వారు అక్కడ ఒక పాపకు జన్మనిచ్చారు. 
 విశ్వావసువు తన చక్షుషీ విద్య ద్వారా పసి పాపలో ఉన్న మానవ తత్వాన్ని, మానవత్వాన్ని, మహ ర్షి తత్వాన్ని గ్రహించాడు. పసిపాప వదనంలో తారాడే సుర నర కళను గ్రహించాడు. "కారణ జన్మురాలు. కాదు కాదు మానవ జన్మకు మహోన్నత విజ్ఞాన కళను అద్దే మహనీయురాలు" అని అనుకున్నాడు. ఆ శిశివును అక్కడే ఉంచి తనలోకం వెళ్ళి పోయాడు. విశ్వావసువు మాటలను అనుసరించి మేనక కూడా తనలోకం వెళ్ళి పోయింది. 



 కొండల మీద నుండి ప్రవహిస్తున్న సరోవరంలో 
స్తూలకేశ మహర్షి సంద్యావందన కార్యక్రమాన్ని ముగించు కున్నాడు. సరోవరం లోని నీటిని దోసిలి తో తీసుకుని, "సరస్వతీ నదీ జలం కన్నా, గంగా నదీ జలం కన్నా, యమునా నదీ జలం కన్నా, నర్మదానదీ జలం కన్నా ఈ జలం మహా పవిత్రం" అని దోసిలిలోని నీటిని స్థూలకేశ మహర్షి కళ్ళకు అద్దుకున్నాడు. సరోవరం చుట్టూ ఉన్న చూత ఫలములతో నిండిన చూత వృక్షములను, జంభూ ఫలములతో నిండిన జంభూ వృక్షములను, బిల్వ ఫలములతో నిండిన శ్రీ వృక్షములను, నింబ వృక్షము లను చూసాడు. 
 స్థూలకేశ మహర్షి సరోవరం నుండి బయటకు వచ్చాడు. తన ఆశ్రమం వైపు నడవసాగాడు. దారికి రెండు వైపులా ఉన్న బదరీ, అమల, అమృత, జంభీర వృక్షములను చూసాడు. వాటి ప్రక్కనే ఉన్న రంభా వృక్ష తోటలో కిలకిల నవ్వుతున్న పసిపాపను చూసాడు.. రంభా వృక్షాలకున్న రంభాఫల గెలలను చూసాడు. 



స్థూలకేశుడు అటూ ఇటూ చూసి శిశువు దగ్గర ఎవరూ లేరని గ్రహించాడు. కిలకిల నవ్వుల శిశువును రెండు చేతుల్లోకి తీసుకున్నాడు. స్థూలకేశ మహర్షి పసి పాప కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూసాడు. రెండు ప్రాణ తేజాలతో ప్రకాశిస్తున్న పాప అతని జ్ఞాన నేత్రాలకు కనపడింది. 



"అహో బ్రహ్మ దేవ! నాకెంతటి అదృష్టాన్ని ప్రసాదించావయ్య. " అనుకుంటూ స్థూలకేశ మహర్షి పసి పాపను తన ఆశ్రమానికి తీసుకువచ్చాడు. స్థూలకేశ మహర్షి మిగతా మునులకు, మహర్షులకు, తదితరులందరికీ జరిగిన విషయమంతా చెప్పాడు. 



స్థూలకేశ మహర్షి ఆడ శిశువుకు "ప్రమద్వర" అని నామకరణం చేసాడు. స్థూలకేశ మహర్షి ప్రమద్వర ను అల్లారు ముద్దుగా పెంచసాగాడు. 



 రురుడు అనే యువ మహర్షి తన తండ్రి ప్రమతి కి తెలిసిన సమస్త విద్యలను చక్కగా అభ్యసించాడు. అలాగే తన తల్లి ఘృతాచిని కలిసి అనేక విద్యలను అభ్యసించాడు. ‌ 
ఘృతాచి మాటలను అనుసరించి తన పూర్వీకులు చ్యవన మహర్షి, సుకన్య వంటి వారు ఎంత గొప్పవారో తెలుసుకున్నాడు.. 



తన పూర్వీకులు "చ్యవన మహర్షి పుట్టుకతోనే పులోముడనే రాక్ష సుని సంహరించి తల్లి పులోమను కాపాడాడు. నేను కూడా అలాంటి గొప్ప విద్యలను నేర్చుకోవాలి" అని రురుడు అనుకున్నాడు. అతని మనసు జీవాల ప్రాణ విభజన మీదకు వెళ్ళింది. ప్రాణ విభజన విద్యకై రురుడు అనేక మంది మహర్షులను ఆశ్రయించాడు. వారి దగ్గర అనేకానేక విషయాలు నేర్చుకున్నాడు. చివరికి ప్రాణ విభజన విద్యను ఔపాసన పట్టాడు. 

[k3vv3]

రురుడు ప్రాణ మిత్రులతో కలిసి ప్రతి రోజు తను కొత్తగా నేర్చుకున్న దాని గురించి చర్చించేవాడు. ఒక నాడు రురుని మిత్రులలో ఒకడైన యుయుడు, "మిత్రమా రురు.. పనీపాట లేనివాడు పక్కవాని పళ్ళ గురించి ఆలోచిస్తాడని నాకు మా బామ్మ బామ్మ చెప్పింది. పనంటేనే మహా బద్దకం పెరిగే నాకు నీ విద్యల సారం ఎందుకు చెప్పు?" అని అన్నాడు.
 
యుయుని మాటలను విన్న రురుడు, " మిత్రమా! మనిషిని మాయలో పడేసి అసురుని చేసేది అతని బద్దకమే. అదృష్టం అందలాన్ని చూపితే దురదృష్టం దురదగుంటాకును చూపుతుంది. సరస్వతీ మాత మనందరిని అదృష్టవంతులను చేసింది. కలిసి చదువు కునే భాగ్యాన్ని ప్రసాదించింది. కాబట్టి నీ అదృష్టాన్ని కాలదన్నుకోమాకు. "అని చెప్పాడు. 
రురుని మాటలను విన్న యుయుడు ఆలోచనలో పడ్డాడు. అటు పిమ్మట తన బద్దకానికి తిలోదకాలు ఇచ్చాడు. రురుని జ్ఞాన చర్చలో గొంతు కలిపాడు. 



స్థూలకేశ మహర్షి ఆధ్వర్యంలో ప్రమధ్వర స్త్రీల కు ఉపయోగకరమైన విద్యలన్నిటిని నేర్చుకుంది. తను నేర్చుకున్న విద్యలను ఆశ్రమంలోని మునికన్య లనేక మందికి నేర్పింది. పాక శాస్త్రం లో మంచి ప్రావీణ్యం సంపాదించింది. "గూఢాన్నం, గుడమిశ్రిత ముద్గ సూపం, గుడ మిశ్రిత తండుల పిష్టం, మాష చక్రం, అపూపం, సపాద భక్ష్యం వంటి వంటకాలు తయారు చేయడంలో ప్రమ ధ్వరకు సాటి ప్రమధ్వరే అని అక్కడి ఆశ్రమాల వారంత అనుకునేవారు. 



శుక్లపక్ష చంద్రునిలా పెరిగే ప్రమధ్వర ఇంద్ర ధనుస్సు లాంటి కనుబొమ్మలతో కళకళలాడ సా గింది. ప్రమధ్వర విశాల నేత్రాలు, గులాబీ చెక్కిళ్ళు, బింబాధరాలు, రాయంచ నడకలను చూసేవారు ప్రమధ్వర మానవ రూపంలో ఉన్న సురకన్య అని అనుకునేవారు. 



"రురుడు ఆజానుబాహుడు, అరవింద దళాయతాక్షుడు, మహోన్నత విజ్ఞాన విద్యల సుస్వరూపుడు" అని రురుని చూచినవారు అనుకునేవారు. 



రురుడు అనేక మంది మహర్షులను సేవిస్తూ స్థూలకేశుని ఆశ్రమానికి వచ్చాడు. అక్కడ నిత్యాగ్ని హోత్రానికి ఉపయోగపడే సమిధలను చూసాడు. ఆ సమిధల ప్రత్యేకతను గమనించాడు. ఆ సమిధలలో మానవ ప్రాణ తేజాన్ని పెంచేశక్తి ఎక్కువగా ఉందని గ్రహించాడు. ప్రాణవాయువు ను పెంచే సమిధలను ఇన్నాళ్ళకు చూడగలిగానని సంతోషించాడు. కొన్ని సమిధలను చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. 



అక్కడ రురుడు పూల సజ్జతో ఆశ్రమానికి వెళుతున్న ప్రమధ్వరను చూసాడు. రురుడు తొలిచూపులోనే ప్రేమ లో పడ్డాడు. ప్రమధ్వర కూడా రురుని చూచింది. తొలి చూపులోనే రురుని ప్రేమించింది. ఇరువురు ఒకరికొకరు మనసులు ఇచ్చి పుచ్చుకున్నారు. ప్రకృతి లోని అంద మంతా ప్రమధ్వర రురునిలో చూసింది. సృష్టిలోని సౌం దర్యమంతా రురుడు ప్రమధ్వరలో చూసాడు. 



 రురుడు తన ప్రేమ గురించి తన తండ్రి ప్రమతికి చెప్పమని తన ప్రాణ స్నేహితులను అభ్యర్థించాడు. ‌వారు అలాగే అని ప్రమతిని కలిసి విషయం చెప్పారు. ప్రమతి
రురుని ప్రేమను సమ్మతించాడు. 



ప్రమధ్వర తనను పెంచిన తండ్రి స్థూలకేశ మహర్షి ని కలిసింది. కుమార్తె ఏదో చెప్పడానికి వచ్చిందని స్థూల కేశ మహర్షి గమనించాడు. కుమార్తె ముఖం చూస్తూ, " విషయం ఏమిటని?" అడిగాడు. ప్రమధ్వర విషయం చెప్పింది. ప్రమధ్వర మాటలను మహర్షి మన్నించాడు. 



 ప్రమతి స్థూలకేశ మహర్షి ని కలిసి తన కుమారుడు రురునికి ప్రమధ్వరని ఇచ్చి పెళ్ళి చేయమన్నాడు. అందుకు స్థూలకేశ మహర్షి అంగీకరించాడు. పూర్వ పాల్గుణీ నక్షత్రం ఉచ్ఛ స్థితిలో ఉన్నప్పుడు రుద్రునికి ప్రమధ్వర కు వివాహం చేయాలని పెద్దలు నిర్ణయించారు. 



 స్థూలకేశ మహర్షి ప్రమద్వరను దగ్గరకు తీసుకొని "అమ్మా ప్రమధ్వర... 



 కార్యేషు దాసి కరణేషు మంత్రీ 
 రూపేచ లక్ష్మీ క్షమయా ధరిత్రీ 
 భోజ్యేషు మాతా శయనేషు రంభా 
 షట్కర్మ యుక్తా కుల ధర్మపత్నీ... 



అని పెద్దలు ఉత్తమ భార్యా లక్షణాలను చెప్పారు. ఆ లక్షణాల మూలాలను తెలుసుకుని ఇక మీదట నువ్వు నీ భర్త దగ్గర మసలుకోవాలి. " అని ఉత్తమ భార్య లక్షణాలను చెప్పాడు. 



 ప్రమతి మహర్షి తన కుమారుడు రురుని దగ్గరకు తీసుకొని, 
"నాయన రురు.. 



 కార్యేషు యోగీ కరణేషు దక్షః 
 రూపేచ కృష్ణః క్షమయా తు రామః 
 భోజ్యేషు తృప్తః సుఖదుఃఖ మిత్రం 
 షట్కర్మ యుక్తః ఖలు ధర్మ నాథః... 



అని పెద్దలు ఉత్తమ భర్త లక్షణాలను చెప్పారు. ఆ లక్షణాల మూలాలను తెలుసుకుని ఇక మీదట నువ్వు నీ భార్య దగ్గర మసలుకోవాలి" అని ఉత్తమ భర్త లక్షణాలను చెప్పాడు. 



ఇలా రురునికి ప్రమతి, ప్రమధ్వర కు స్థూలకేశ మహర్షి ఉత్తమ దంపతుల లక్షణాలను అనేకం చెప్పారు.. 



 మనిషి ఒకటి తలిస్తే దైవం మరొకటి తలుస్తుంది. దైవం తలచిందే మనిషి తలిస్తే, ఆ మనిషి దైవం అయిపోతాడు. అలాంటి సంఘటనలు భూమి మీద అరుదే అని చెప్పాలి. 
ఒకనాడు ప్రమధ్వర స్నేహితురాళ్ళతో కలిసి పూలు కోయడానికి వనంలోకి వెళ్ళింది. అక్కడే స్నేహితురాళ్ళ తో కాసేపు ఆడింది. పాడింది. కాబోయే తన భర్త రురుని పాండిత్యం గురించి స్నేహితురాళ్ళతో కాసేపు మాట్లాడింది.



అప్పుడు ప్రమధ్వర చూడకుండా గుండ్రంగా చుట్టుకుని ఉన్న పాముపై కాలువేసింది. పాము బుస్సున లేచి తన కోరలతో ప్రమధ్వరని కరిచి అక్కడి నుండి వెళ్ళి పోయింది. 
పాము కరవగానే ప్రమధ్వర నేలపై కూలిపోయింది. పాము విషం వేగంగా ప్రమధ్వర శరీరాన్ని కప్పివేయాలని ప్రయత్నిస్తుంది. 

[k3vv3]

అయితే తపోశక్తి తో కూడిన ప్రమధ్వర శరీరం పాము విషం వేగాన్ని నిరోధిస్తుంది. నేల మీద పడి ఉన్న ప్రమధ్వర ను చూసిన ఆమె స్నేహితురాళ్ళు కంగారు గా స్థూలకేశ మహర్షి దగ్గరకు వెళ్ళి జరిగిందంతా చెప్పారు. 
స్థూలకేశ మహర్షి కుశికుడు, గౌతముడు, భరద్వాజుడు, ఉద్దాలకుడు, శ్వేతుడు వంటి మరి కొందరు మహర్షుల తో ప్రమధ్వర పడి ఉన్న చోటకు వచ్చా డు.. మునులు, మహర్షులు అందరూ ప్రమధ్వరను చూసారు. అప్పటికే ప్రమధ్వర శరీరంలో ఉన్న ప్రాణం ఆమెను వదిలిపోయింది. 
 ప్రమధ్వర మృత దేహము చూచిన కొందరు మునులు, "ప్రమధ్వర మరణించినా ఆమె శరీరం లో తేజస్సు ఇంకా తగ్గలేదు. " అని అనుకున్నారు. 



జ్యోతిష శాస్త్రం మీద కొంచెం పట్టు ఉన్న మునులు, "ప్రమ ధ్వర పుట్టిన సమయాన్ని, గ్రహాలనీ, నక్షత్రాదులను ఒకటికి పది సార్లు పరీక్షించి, "ప్రమధ్వర ఇప్పుడే చనిపోవడానికి అవకాశం లేదే?!" అని అనుకోసాగారు.



వారు మరికొందరు మహర్షులతో కలిసి ప్రమధ్వరను బతికించే ఉపాయం కోసం ఆలోచించసాగారు. చివరకు "ఇక లాభం లేదు. ఏదో చిత్రం జరిగితేగానీ ప్రమధ్వర బతకదు" అని అనుకున్నారు. 



ఈ విషయం తెలిసిన రురుడు ప్రమధ్వర మృత దేహం వద్దకు వడివడిగా వచ్చాడు. నిశ్చితార్థం జరిగింది కాబట్టి ప్రమధ్వర తన భార్యే అని రురుడు అనుకున్నాడు. 



రురుడు మృతిచెంది ఉన్న ప్రమధ్వరను చూచి గుండె బద్దలయ్యేలా ఏడ్చాడు. అతని కన్నులు ఎర్రబడ్డాయి. ప్రమధ్వర ప్రాణాన్ని హరించినవారి అంతు చూడాలి అని ప్రాణ స్నేహితులతో అన్నాడు. అప్పుడు రురునితో వచ్చిన దేవదూత అనే రురుని ప్రాణమిత్రుడు " మిత్రమా! పవిత్ర సశాస్త్రీయంగా వేదాధ్యయనం చేసావు.. దేవ యజ్ఞములు, వ్రతములు, పుణ్యకార్యాలు చేసావు. ఘోరమైన తపస్సు చేసావు. దేవతలు వరం కోరుకోమన్నా కోరు కోకుండా నా తపస్సంతా సాత్వికత ను, మంచిని, అమలిన ప్రేమను పెంపొందించడానికే అన్నావు. 



యమదేవేంద్రాది లోకాలకు వెళ్ళే శక్తిని పొందావు. విష తత్వ శాస్త్రమును చదివావు. ప్రాణ విభజన వైద్యం తెలిసిన వాడివి. నువ్వు దుఃఖించనేలా?. ప్రమధ్వర ను బతికేంచే ఉపాయం ఆలోచించు". అని అన్నాడు. 



ప్రాణ మిత్రుడు దేవదూత చెప్పిన మాటలను విన్న రురుడు ప్రమధ్వర దేహాన్ని పరిశీలించాడు. ఆమె దేహంలో ఉన్న విషాన్ని తీసివేసాడు. అయినా ప్రమధ్వర బతకలేదు. అప్పటికే ప్రమధ్వర ప్రాణం పోయిందని రురుడు గ్రహించాడు. అంత తన తపోశక్తి ప్రభావం తో యమలోకంలో ఉన్న యముని దగ్గరకు వెళ్ళాడు. 



యమునితో, " సూర్య పుత్ర! యమలోకాధిపతి! దక్షిణ దిశాధినేత! సమవర్తి! యమధర్మ రాజ! మనసా వాచా కర్మణా త్రికరణ శుద్ధిగా ప్రమధ్వర నేనూ ప్రేమించు కున్నాము. పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకున్నాము. మా యిద్దరి కి నిశ్చితార్థం కూడా జరిగిపోయింది. 



 కానీ నేడు ప్రమధ్వర పాము కాటుకు బలైంది. ప్రమధ్వర లేనిదే నేనూ జీవించలేను. నా ప్రాణం నా ప్రేమ ప్రాణం రెండింటినీ ఇక్కడే ఇప్పుడే తీసేసుకోండి. " అన్నాడు. 



 రురుని మాటలను విన్న యమధర్మరాజు, " రురు.. పరమేష్టి శాసనం అనుసరించి ప్రమధ్వర ఆయువు తీరి పోయింది. అందుకే ఆమె మరణించింది. 



వేద పురాణేతిహాసాలను క్షుణ్ణంగా చదివిన నీకు నేను ప్రత్యేకంగా చెప్పవలసిన పనిలేదు. యిలలో యమ ధర్మాన్ని మించిన ధర్మం మరో ధర్మం లేదు. విధాత రాత ను అనుసరించి నా ధర్మం నేను నిర్వర్తిస్తాను. మహిలో మనుషుల నడుమ కలిగే సంబంధ బాంధవ్యాలు అక్క డి వరకే పరిమితం. ఇక్కడ అందరూ ఒక్కటే. " అని యమధర్మరాజు ప్రమధ్వర దేహాన్ని చూసాడు. 



ఆపై "రురు.. చూడ చూడ ప్రమధ్వర తనువుకు మరికొంత ప్రాణశక్తి ని భరించగల శక్తి ఉందనిపిస్తుంది.. అది ఆమె తపో ఫలం వలన ఆమెకు లభించిన శక్తి. ప్రియురాలిని బతికించుకోవాలని నువ్వు నా దగ్గరకు రావడం నాకు చాలా ఆనందాన్ని కలిగిస్తుంది. నీ ప్రేయసి ప్రమధ్వర బ్రతకాలంటే నీ ఆయుష్షు లో సగం ఆమె కు ధారపోయాలి. ప్రాణ విభజన విద్యను తెలిసిన వాడివి కదా? నువ్వు ఆ పని చేయగలవా?" అని రురుని యమధర్మరాజు అడిగాడు. 






 రురుడు యమధర్మరాజు కు ప్రత్యుత్తరం ఇవ్వకుండా ప్రమధ్వర దగ్గరకు వచ్చాడు. ప్రమధ్వర మృత దేహానికి కొంచెం ముందుగా పద్మాసనం వేసుకుని తన వైద్య విధానం అనుసరించి తనకు మిగిలి ఉన్న ఆయువులో సగభాగం ప్రాణాన్ని ప్రమధ్వరకు సమర్పించాడు. అప్పటివరకు అ చేతనంగా పడి ఉన్న ప్రమధ్వర నిద్రలో నుండి లేచినట్లు లేచింది.. అంత రురుడు దక్షిణ దిక్కుకు నిలబడి రెండు చేతులు జోడించి యమ ధర్మరాజు కు నమస్కరించాడు. 



యమ ధర్మరాజు రురుని ఆశీర్వదిస్తూ, " ఇదంత బ్రహ్మ సంకల్పమే. మీ తలరాత రూపమే. " అని అన్నాడు. 



రురుని ప్రేమయే ప్రమధ్వర ని బతికించిందని అందరూ అనుకున్నారు. ఏదేమైనా ప్రమధ్వర మరల ప్రాణం పోసుకున్నందుకు అందరూ మిక్కిలి సంతోషించారు. 



 రురుడు తన ప్రాణ విభజన వైద్యం విజయవంత మైనందుకు మిక్కిలి సంతోషించాడు. ఆ సంతోషంతో ప్రమధ్వర దగ్గరకు వచ్చాడు. ప్రమధ్వరను చూస్తూ మనసులో "నువ్వే నా ప్రాణం నేనే నీ ధ్యానం" అని అనుకున్నాడు ఆ తర్వాత అనుకున్న శుభముహూర్తా న ప్రమధ్వర రురుల వివాహం అంగరంగ వైభవంగా జరిగింది. 



 ఒక మనిషికి మిగిలి ఉన్న ఆయువును రెండు సమ భాగాలుగా చేసి, అందులో ఒక భాగాన్ని అప్పుడే చనిపోయిన మరో మనిషికి యిచ్చి, ఆ చనిపోయిన మనిషిని బతికించే అవకాశం యింకా ఆధునిక విజ్ఞాన శాస్త్రాలలోకి ప్రవేశించలేదు. అయితే ఆ విజ్ఞాన సంపద మన వేద కాలం నందే ఉంది. అందుకు ఒక ఉదాహరణ.. ప్రమధ్వర. ఇది మాయ కాదు. మంత్రం కాదు. మానవ శరీర శాస్త్ర విజ్ఞానము. అయితే ఇది నేడు ప్రయోగ శాలలో ఋజువు కావలసిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. 



ప్రమధ్వర కథ మగవారి ప్రాణాన్ని ఆడవారికి, ఆడవారి ప్రాణాన్ని మగవారికి పోయవచ్చును అని చెబుతుంది.  ప్రయోగ శాలలో ఇక్కడ అనేక దివ్య ఔషద వాడకాల ప్రస్తావన చేయవలసి వస్తుంది. 



 సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

[k3vv3]

వధూసర


రచన: వాగుమూడి లక్ష్మీ రాఘవరావు


సీతారాముల వనవాసం, పాండవుల అరణ్య వాసం, అజ్ఞాత వాసం, పురాణాల చరిత్రలో ఒక ప్రత్యేకతను సంతరించు కున్నాయి. సీతారాములు, అరణ్య వాసంలో అనేకమంది మహర్షుల నడుమ విజ్ఞానాత్మక, ఆద్యాత్మిక జీవితాన్ని గడిపారు. పాండవ మధ్యముడు అరణ్యవాస సమయంలోనే ముక్కంటిని ఎదిరించి విజయం సాధించాడు. 



 నేడు అరణ్యం, వనం అనగానే అదేదో కౄర మృగములు సంచరించే ప్రదేశం అని అనుకుంటాము. కానీ రామాయణ భారత కాలాలలో మునులు, ఋషులు, రాజర్షులు, మహర్షులు, బ్రహ్మర్షులు, దేవర్షులు వనాలలోనే తమ పర్ణశాలలను నిర్మించుకునే వారు. అక్కడే ఘోర తపమును ఆచరించేవారు. మోక్ష పథమును పొందేవారు. అలాంటి పవిత్ర వనాలు నాడు భారత దేశాన అనేకం ఉండేవి. 



 అలాంటి వనాలలో ఆకు పచ్చని చెట్లతో కూడిన వనరాజమది.. ఆ వనంలో రంగు రంగుల పూల చెట్ల నడుమ ప్రశాంత మైన పర్ణశాలలు వందకు మించి ఉన్నాయి. ఆ పర్ణ శాలల పక్కనే నిర్మల సురగంగా ప్రవాహతరంగాలు వయ్యారంగా ప్రవహిస్తున్నాయి. ఆ ప్రవాహ తరంగాల నడుమన ఉన్న ఎత్తైన శిఖరాల మీద మునులు, మహర్షులు తపస్సు చేసుకుంటున్నారు. 



 గంగా నది ప్రక్కనే ఉన్న అందమైన చెట్ల మీద రెండు విధములైన నెమళ్ళ కేకలు వినసోంపుగా ఉన్నాయి. అక్కడే ఆనందంగా అటూ ఇటూ తిరుగుతున్న నెమళ్ళ, వానకోయిలల, మేకల, క్రౌంఛ పక్షుల, కోకి లల, కప్పల, ఏనుగుల కేకలు సప్త స్వరాలైన స, రి, గ, మ, ప, ద, ని, లను గుర్తు చేస్తున్నాయి. 



 పర్ణశాలల దగ్గర నీవార ధాన్య భాగాలను తిన్న ఆనందంతో చెంగు చెంగున లేడి పిల్లలు అటూ ఇటూ ఎగురుతున్నాయి. ఇంకా కుందేళ్ళు, యజ్ఞయాగాదులకు ఉపయోగ పడే పాలనిచ్చే కామ ధేనువుల్లాంటి ఆవులు, శ్వేతాంబర అశ్వాలు, పల్లకీలు, గుర్రపు బండ్లు, కూర్మ మత్స్యాది వివిధ ఆకారాల యజ్ఞయాగాది గుండాల నడుమ పర్ణశాలలు సిరి సంపదలతో, పవిత్ర ప్రశాంత తేజంతో ప్రకాశిస్తున్నాయి. ఆ పర్ణశాలలు నిగమాగమా లతో నిర్మితమైన దేవాలయాల్లా పవిత్రంగా తేజోవంతం గా దేదీప్యమానంగా వెలుగొందుతున్నాయి. 



 ఆ పర్ణశాలల నడుమ ఓ బంగారు బావి ఉంది. ఆ బావి నీరు అమృత సదృశ్యంగా ఉంటాయి. అక్కడి మునులు ఆ బావిలోని మట్టిని తీసుకువచ్చి, దానిని శుద్ది చేసి, దానిలో గంధపు పొడిని కలిపి దేవతా ప్రతిమలను తయారు చేస్తారు. అక్కడి వారంత ఆ బావిలోని మట్టికి సురతేజం ఉందని భావిస్తారు. 



 ఆ పర్ణశాలల నడుమ అందమైన, ఆకర్షణీ యమైన, అద్భుతమైన ఒక పర్ణశాల ఉంది. ఆ పర్ణశాల లో అందాల సౌందర్య రాశి పులోమ అనే కన్య ఉంది. ఆ కన్య అందం చూసిన అప్సరసలే ఈ కన్య అందం ముందు మా అందం ఏపాటిది? అని అనుకుంటారు. పులోమ సౌందర్య తేజంలోని తేజో గుణం గురించి పలు విధాలుగా చర్చించుకుంటారు. కడకు పులోమ అందం ముందు దేవకాంతల అందం దిగతుడుపే అనుకుంటారు. 



 పులోమ తలిదండ్రులు పులోమకు అక్కడ ఉన్న అందరి మహర్షుల దగ్గర వేదవేదాంతాది విద్యలన్నిటిని నేర్పించారు. పులోమ మహర్షులందరి దగ్గర వారు బోధించిన విద్యలన్నిటిని శ్రద్దాసక్తులతో వినయం గా నేర్చుకుంది. కడకు తన తలిదండ్రుల వద్ద కూడా పులోమ చక్కగా విద్యలను నేర్చుకుంది. 



 పులోమ ఎల్లప్పుడూ సంతోష హృదయంతో ఉండేది. తన చుట్టూ ఉన్న వారందరిని సంతోషంగా ఉంచడానికి ప్రయత్నించేది. 



 పులోమ అంటే సంతోషం అని అర్థం. పులోమది పేరుకు తగ్గ ప్రవర్తన, ప్రవర్తనకు తగ్గ పేరు. పులోమది కన్యా రాశి, హస్తా నక్షత్రం అని కొందరు మహర్షులు పులోమను చూచి అనుకునేవారు. ఆ ప్రాంతంలో ఉన్న మహర్షులు అందరూ పులోమ అంటే మహా యిష్ట పడేవారు. వేదాలలో గార్గి, మైత్రేయి, అపాల వంటి వారు చెప్పిన మంత్రాలను పులోమ తో మహర్షులు పఠింప చేసి ఆనందించే వారు. 



పులోమ గొంతులో వేద మంత్రాలు ఉదాత్తాను దాత్తాది స్వరాలతో చక్కగా ప్రకాశిస్తున్నాయి అని మహర్షులు అనుకునే వారు. 



ముని పుంగవులు బావిలో మట్టిని తీసుకువచ్చి పులోమతోనే దేవతా ప్రతిమలను తయారు చేయించే వారు. పులోమ ముని పుంగవులు కోరుకున్న విధంగా దేవతా ప్రతిమలను తయారు చేసేది. ఆ ప్రతిమలను అందమైన మండపములలో ఉంచి పాలతో సంస్కరించేది. నైవేద్యంగా "శివము"అనేది. 25 అంగుళాల పొడవు, 12 అంగుళాల వెడల్పు 15 అంగుళాల ఎత్తు ఉన్న చెక్క లేదా లోహ పాత్ర నిండా ఉన్న పరిశుద్ద ఆహారంను శివము అంటారని ముని పుంగవులకు తెలుసు.



 అందుకే వారు అలాగే అనేవారు. వాగర్థ సంబంధమైన శివ పార్వతుల జ్ఞాన స్వరూపం ఎంతటి మహత్తరమైనదో పులోమకు తెలిసినంతగా మరెవరికీ తెలియదని మహర్షులందరూ అనుకునేవారు. 



 పులోమ సుఖదుఃఖాలను, లాభనష్టాలను, జయాప జయాలను సమానంగ స్వీకరించేది. ఏదేమైనా తన కర్తవ్యాన్ని విస్మరించేది కాదు. అన్ని కాలాలో వేద పఠనం చేసేది. ఆరుకాలాల్లో ఎప్పుడు ఏ పని చెయ్యా లో అప్పుడు ఆ పనిని క్రమం తప్పకుండా చేసేది. సత్య సంపద నిమిత్తం మితంగా మాట్లాడేది. 
 ఒకనాడు పులోమ పర్ణశాలలకు దగ్గరగా ఉన్న సరోవరం దగ్గరకు వెళ్ళి, అక్కడ ఉన్న దర్భలను, పూలను కోసుకుని తన నివాసానికి వస్తుండగ పులోముడు అనే నవ యువక రాక్షసుడు పులోమను చూసాడు. తొలి చూపులోనే పులోమ, పులోముని మనసులో ముద్రపడి పోయింది. 



 పులోముడు కశ్యప ప్రజాపతి కుమారుడు. ముక్కోపి. ఆకలి వేస్తే ఆహారం తీసుకోవాలి అని అనుకోడు. ఎవరిని చంపైనా సరే ఆహారం తీసుకోవాలి అనుకుంటాడు. ఆడది మగవానికి సేవలు చేయడానికే పుట్టిందంటాడు. న స్త్రీ స్వాతంత్య్ర మర్హతి అంటాడు. ఏ పనినైనా వెనుక ముందు ఆలోచించకుండా చేసేస్తాడు. అనుకున్నది సాధించడానికి ఎంతకైనా తెగిస్తాడు.. 



 అలాంటి పులోముడు పులోమ తండ్రి దగ్గర కు వెళ్ళి "నీ కుమార్తె నాకు నచ్చింది. మీరు అనుమతిస్తే వివాహం చేసుకుంటాను. లేదంటే బలవంతంగా నా కోరిక తీర్చుకుంటాను" అని అన్నాడు. 

[k3vv3]

అప్పుడు పులోమ తండ్రి తన తపోశక్తి తో పులోముడి ముఖాన్ని గాడిద ముఖంగా మార్చాడు. పులోముడు తన ముఖాన్ని చూసుకుని భయపడి పులోమ తండ్రి కాళ్ళపై పడ్డాడు. పులోమ తండ్రి శాంతించి, "నువ్వు కశ్యప ప్రజాపతి కుమారుడు పులోముడివని నా తపోశక్తి తో గ్రహించాను. నీలో సురగుణాలు లేవు. మహర్షుల గుణాలు లేవు. మానవుల గుణాలు లేవు. రాక్షస గుణాలు మెండు గా ఉన్నాయి. 



నా కుమార్తె పులోమ మహర్షి వంశాన జన్మించింది. వేద పురాణేతిహాసాల మూలాలను అసాంతం అర్థం చేసుకుంది. ఆశువ్రీహి అనే ధాన్యాన్ని కనిపెట్టింది. తల్లి గర్భంలోని శిశువుకు ధ్యాన శక్తిని, జ్ఞానశక్తిని ఎలా నేర్పించాలో ప్రయోగ పూర్వకంగా నేర్చుకుంది. 



స్వాయంభువ, స్వారోచిష, ఉత్తమ, తామస, రైవత, చాక్షుష, వైవస్వత, సూర్య సావర్ణి, దక్ష సావర్ణి, బ్రహ్మ సావర్ణి, రుద్ర సావర్ణి, ధర్మ సావర్ణి, , దేవ సావర్ణి, ఇంద్ర సావర్ణి అనే పదునాలుగు మనువుల మూలాలను తెలుసుకున్నది. 



స్వయంప్రభ గురించి పరిశోధన చేసింది. కొంత సుర తేజాన్ని వంట పట్టించుకుంది. అలాంటి నా కుమార్తెను నీకిచ్చి వివాహం చెయ్యను. కశ్యప ప్రజా పతి మీద ఉన్న గౌరవం తో నీ ముఖాన్ని నీకు ప్రసాదిస్తున్నాను " అని పులోమ తండ్రి పులోముని గాడిద ముఖం నుండి విముక్తుడిని చేసాడు. 



 "బతుకు జీవుడా" అనుకుంటూ పులోముడు అక్కడినుండి వెళ్ళిపోయాడు. కానీ అతని మనసుని పులోమ రూపం వదలలేదు. పులోమునికి పులోమ మీద ఉన్న వ్యామోహం క్షణ క్షణం పెరగసాగింది కానీ తరగలేదు. రాక్షసాంశ ఉన్న తన మిత్రులను కలిసి పులోముడు పులోమ గురించి చెప్పాడు. వారు అవకాశం కోసం ఎదురు చూడు అని అన్నారు. 
పులోమకు పులోముని గురించి, అతను చేసిన దౌర్జన్యకర పనుల గురించి అసలు తెలియదు. తన విద్యా సాధనలో తాను మునిగిపోయింది. 



పులోమ తండ్రి పులోమను భృగు మహర్షి కి యిచ్చి వివాహం చేయాలనుకున్నాడు. తన మనసు లోని మాటను ముందుగా కుమార్తె పులోమకు చెప్పా డు. అపుడు పులోమ "భృగు మహర్షి భూత దయ కల వాడు. అన్ని ప్రాణుల మేలు కోరేవాడు. సతతం సత్యమునే పలుకుతాడు. ధైర్యవంతుడు. ధర్మాత్ముడు. పర స్త్రీని తల్లిలా గౌరవిస్తాడు. కాబట్టి అతనిని వివాహమాడి తే నా బ్రతుకు ధన్యవుతుంది " అని అనుకుంది. 



తర్వాత పులోమ తండ్రి భృగు మహర్షి ని కలిసి తన మనసు
లోని మాటను చెప్పాడు. భృగు మహర్షి కూడా పులోమ లాగే ఆలోచించాడు. అలా ఇరువురు ఇష్టపడ్డారు. అంగ రంగ వైభవంగా పులోమ భృగు మహర్షి వివాహం జరిగింది. భృగు మహర్షి అప్పటికే తనకు కావ్యమాతతో వివాహం అయిన విషయం శుక్రాచార్యుడు పుట్టిన విషయం భార్య పులోమకు చెప్పాడు. 



 పులోమ భృగు మహర్షుల వైవాహిక జీవితం మూడు పువ్వులు ఆరు కాయలు అన్నట్లుగా అన్యోన్యంగా సాగిపోయింది. వారి దాంపత్య జీవితాన్ని చూచి ప్రకృతి మాత పరవసించి పోయింది. వారి ఆదర్శమయ సంసారాన్ని చూచి అక్కడి ముని దంపతులందరూ వారిని అనుసరించారు. పులోమ ప్రతిరోజూ తన పతి దేవుడు భృగు మహర్షి చెప్పే పురాణ గాథలను విని తన జ్ఞానాన్ని, తన ఆధ్యాత్మిక శక్తిని పెంచుకునేది. 



 ఒకనాడు భృగు మహర్షి తన భార్య పులోమ కు అతలలోకంలో ఉన్న 96 మాయల గురించి చెప్పా డు. అలాగే వితల లోకంలో ఉన్న హాటకీ నది గురించి, అందులో తయారయ్యే బంగారం గురించి, ఆ నదిలో విహరించే భవానీ హాటకేశ్వరుల గురించి చెప్పాడు. 



పార్వతీ పరమేశ్వరులు భవానీ హాటకేశ్వరుల గా మారిన వైనమంత భర్త భృగు మహర్షి చెప్పగా పులోమ విని బ్రహ్మానంద భరితురాలయ్యింది. ఆపై సుతల లోకం లో ఉన్న బలి చక్రవర్తి వైభవం గురించి, తలాతలం లోని మయుని గురించి, తలాతలాన్ని రక్షించే రుద్రుని గురించి, మహాతలంలోని కద్రువ సంతానం గురించి, రసాతలం లోని దైత్యుల గురించి, పాతళంలోని ఆది శేషుని గురించి భర్త ద్వారా తెలుసుకుంది. ఇలా పులోమ, భర్త భృగు మహర్షి అడుగుజాడలలో నడుస్తూ కాలం గడప సాగింది. కొంత కాలానికి పులోమ గర్భవతి అయ్యింది. 



పులోమ ప్రతిరోజూ తన తపో శక్తిని, తన తేజో శక్తిని గర్భం లో ఉన్న శిశువుకు ధారపోయ సాగింది. ఆమె గర్భంలోని శిశువు మహా తేజోవంతంగా పెరగసాగాడు. తన గర్భంలోని శిశు సంరక్షణ విషయంలో పులోమ తగిన వైద్య జాగ్రత్తలు అన్నీ తీసుకునేది. 



పులోమకు భృగు మహర్షి తో వివాహం అయ్యింది అని పులోమునికి తెలిసింది. పులోమ మీద ఉన్న కామం అతనిలోని రాక్షస ప్రవృత్తిని ద్విగుణీ కృతం, త్రిగుణీకృతం చేసింది. ఇంద్రుడు అహల్యను వంచించినట్లు పులోమను పులోముడు వంచించాలనుకున్నాడు. 



ఒకనాడు నిత్యకర్మానుష్టానానికి భృగు మహర్షి నదీ స్నానానికి వెళుతూ, పులోమకు తోడుండమని అగ్ని దేవునికి చెప్పి నదీ స్నానానికి వెళ్ళాడు. అది గమనించిన పులోముడు పులోమను చెరపట్టడానికి వచ్చాడు. 



పులోమునికి అగ్ని దేవుడు అడ్డు పడ్డాడు. భగ భగమండే అగ్నిని చూచిన పులోముడు, "అగ్ని దేవ! నేను చేసే పని తప్పుకాదు. ఈ పులోమను ముందుగా నేనే యిష్టపడ్డాను. కానీ ఈమె తండ్రి నన్ను కాదని పులోమను భృగు మహర్షి కి యిచ్చి వివాహం చేసాడు. మనసులో ఉన్న మగువను చెరబట్టడంలో తప్పేముంది?" అని అన్నాడు. 



అందుకు అగ్ని దేవుడు "పులోముడ! నీ ఆలోచనలు ఈ యుగానికి చెందినవి కావు. ఇవి కలియుగం లో చివరి పాదానికి చెందినవి. భృగు మహర్షి పులోమ ను వేద మంత్రాల మాటు అగ్ని సాక్షిగా వివాహం చేసుకున్నాడు. కావున ఆమెను రక్షించాల్సిన బాధ్యత నా మీద ఉంది. పులోమ భృగు మహర్షి కి ధర్మ బద్ధమైన ధర్మపత్ని. పైగా పూర్ణ గర్భవతి. మహా తేజోవంతమైన శిశువును తన కడుపులో మోస్తుంది. ఈమెను కామ దృష్టితో చూడటం మహా పాపం. బలగర్వంతో అధర్మానికి పాల్పడితే అంతమైపోతావు. కావున నీ ఆలోచనలు మార్చుకో" అన్నా డు. 

[k3vv3]

పర్ణశాల లోపలినుండి అగ్నిదేవుని మాటలను విన్న పులోమ భయ భ్రాంత చిత్తంతో "దేవ దేవ! బ్రహ్మ దేవ! నా రూపం ఒక రాక్షసుని మనసులో ప్రవేశపెట్టావా? నా నామ ధేయం పులోమ అయితే ఆ రాక్షసుని నామ ధేయం పులోముడా !? ఇదెక్కడి తలరాత బ్రహ్మ దేవుడా?" అని దుఃఖించ సాగింది. 



కామోద్రేక చిత్తుడైన పులోమునకు అగ్ని దేవుని మాటలు రుచించలేదు. పర్ణశాల లోని నిండు గర్భిణి అయిన పులోమను చూడగానే పులోమునిలో రాక్షస కామం రంకెలు వేసింది. పులోముడిని చూచి పులోమ గజగజ వణికిపోయింది. ఆ వణుకుకు ఆమె శరీరంలోని నరాలన్నీ వేగంగా బిగుసుకు పోసాగాయి. తన వైద్య సామర్థ్యం తో ఆ బిగువును సడలించుకుంది. 



అప్పుడు పులోముడు, "మదీయ సుందరీ! నీ పరిణయం కాక ముందే నిన్ను నా మనసులో నిలుపుకున్నాను. అప్పటికీ ఇప్పటికీ నీలోని అందం చెక్కు చెదర లేదు. నీ ముఖారవిందాన్ని చూస్తుంటే నాలోని మన్మథ తాపం ఎలా ఎలా పెరిగిపోతుందంటే.. అబ్బా మాటల్లో చెప్పలేను. చేతల్లో చూపిస్తాను. " అని పులోముడు పులోమ ముందుకు వచ్చాడు. 



 "రాక్షసాధమ పులోముడ! నేను భృగు మహర్షి ధర్మపత్నిని. బ్రహ్మను సహితం శాసించగల సమర్థుడు భృగు మహర్షి. అలాంటి వాని ధర్మపత్ని నీకు తల్లితో సమాన మవుతుంది. అందునా నేను పూర్ణ గర్భవతిని" అని దుఃఖాన్ని ఆపుకుంటూ అంది పులోమ. 



"వావి వరసలు వలదు వనిత.. వావి వరుసలు వలదు. దేవతల వావి వరుసలు నాకు తెలియనివి కావు. బ్రహ్మ తన కుమార్తె సరస్వతీ దేవినే పెళ్ళాడాడని మీ మహర్షులే కొందరు చెబుతుంటారు. అదేమంటే ఆ సృష్టి ఈ సృష్టి అంటూ పరులను వంచించే ఆద్యాత్మిక మాటలు విపరీతంగా మాట్లాడతారు. పూర్ణ గర్భవతి ని పరిపూర్ణంగా అనుభవించినప్పుడు కలిగే మహదానందం మీ బ్రహ్మానందాన్ని మించి ఉంటుంది. " అని వెంటనే పులోముడు వరాహ రూపం ధరించాడు. 



పులోమ "నన్ను తాకవద్దు.. తాకవద్దు" అంటూ తన తపో శక్తి తో ధారాపాతంగా కన్నీరు కార్చింది. ఆ కన్నీరు నది లా ప్రవహించసాగింది. నదిలా ప్రవహిస్తున్న పులోమ కన్నీటిని చూచి క్షణ కాలం పాటు పులోముడు నిశ్చేష్టు డయ్యాడు. 



అప్పుడు పులోమ "ఓరి దుర్మారుడ పులోముడ! నీ పాపం పండే సమయం ఆసన్నమైంది. నీ తనువుకు భూమితో సంధానింపబడిన చక్రాల సంబంధం తెగిపోయే సమయం ఇహనో ఇప్పుడో అన్నట్లు ఉంది. నీ అరి కాళ్ళ పాదాలు చల్లబడే సమయం వచ్చేసింది. నీ ఆత్మ కు అనుసంధానించబడిన వెండితీగ తెగిపోనుంది" అని అంది.
 
 పులోమ కన్నీరు కార్చటం ఆపిన వెంటనే, "నాకు భూమి తో సంబంధం తెగిపోనుందా? అయితే ఆకాశం లోకి ఎగురుతాను" అని పూర్ణ గర్భవతి అయిన పులోమను ఎత్తుకుని పులోముడు ఆకాశంలోకి ఎగిరాడు. ఆ దృశ్యం భూమాతను హిరణ్యాక్షుడు చెరబట్టిన దాని కంటే భయంకరంగా ఉంది. అక్కడ భూమాత స్త్రీ అయితే ఇక్కడ పులోమ పూర్ణ గర్భవతి అయిన స్త్రీ. 



ఆ వేగానికి పులోమ గర్భంలో ఉన్న శిశువు జారి కింద పడ్డాడు. శిశువు తీక్షణంగా పులోముని చూసాడు. తల్లి ప్రసాదించిన మహాన్నత తేజోవంతమైన ఆ శిశువు కంటి కిరణాల వెలుగులో పడి పులోముడు కాలి బూడిదై నేల మీద పడ్డాడు. 



పులోమ తన బిడ్డను దగ్గరకు తీసుకుంది. తన బిడ్డను ఎత్తుకుని తన అవమానం గురించి చెప్పడానికి గోడు గోడున దుఃఖిస్తూ బ్రహ్మలోకం వెళ్ళింది. ఆమె కన్నీరు కాలువై నదిగా మారి ఆమె వెనుకనే రాసాగింది. 



పులోమ తనకు జరిగిన అవమానమంతా బహ్మ దేవునికి చెప్పుకుని "ఇదేం రాత బ్రహ్మ దేవుడా?" అని దుఃఖించింది. 



బ్రహ్మ దేవుడు పులోమను ఓదార్చి, " అమ్మా పులోమ! తలరాతను నరులే కాదు సుర రాక్షస యక్ష గంధర్వ కిన్నెరాదులు సహితం తప్పించుకోలేరు. లోకం పోకడ లో మంచితో పాటు చెడుకూడ పుడుతుంటుంది. దానిని భరించక తప్పదు. ఆశామోహాలతో జీవం చేసే ఖర్మ జన్మజన్మలను అంటే ఉంటుంది. దానిని ఎవరూ తప్పిం చుకోలేరు. 



జన్మజన్మల ఖర్మ ఫలంగా మహా పుణ్యాత్ములను ఖర్మ ఫలం వెంబడించినా, అది వారిని ఏం చేయ లేదు. కొంత కాలం ఇడుములను కలిగిస్తుంది. అంతే. అదే జన్మ జన్మల ఖర్మ ఫలం పాపాత్ములను ఒక్కసారి గా అందలం ఎక్కించి, అక్కడి నుంచి వారిని అధఃపాతా ళం లోకి పడేసి చంపేస్తుంది. 



మానవ లోకంలో, మనిషి బతుకుతెరువు చూపే విద్యను తన ఖర్మ సంబంధ మూ ల విద్యను అభ్యసించాలి. అభ్యాసించినదాని మూలా లెరిగి ప్రవర్తించాలి. అప్పుడు మనిషి మహనీయుడు అవుతాడు. 



నీ పేరు పులోమ అంటే సంతోషం. ముందుగా నువ్వు బతుకుతెరువు, ఖర్మ ఫలం కు సంబంధించిన విద్యలే అభ్యసించావు. వివాహం అయిన పిమ్మట కొంచెం సంసార వ్యామోహం లో పడి ఖర్మ ఫల విద్యకు దూరమయ్యావు. అందుకే నువ్విలా దుఃఖిస్తున్నావు. 



దుఃఖాన్ని వదులు. జగన్నాథ జగతిని చూడు. ఏదీ ఏమైనా మహా తేజోవంతుడైన బిడ్డకు తల్లివయ్యావు. నీ బిడ్డ నువ్వు ప్రసాదించిన యోగ బలంతో నీ ఉదరం నుంచి జారి ( చ్యుతమై) కింద పడ్డాడు. కావున నీ బిడ్డ చ్యుతుడనే పేర ప్రసిద్ది చెందుతాడు. నీ బిడ్డ భూమి మీ ద పడగానే పులోముని సంహరించి తల్లి ఋణం తీర్చు కున్నాడు. నీ కన్నీరు నదై నీ వెనుకనే ప్రవహిస్తుంది. నీ కన్నీటి నది "వధూసర" అనే పేర యిలలో యశమొందుతుంది " అని అన్నాడు. 



"నేను కార్చిన కన్నీటి నది పేరు వధూసరయా!?", అని అంది పులోమ. 



"అవును వధూసర. వధూసర అంటే వధువు కన్నీటి ప్రవాహం అని అర్థం. కలకంఠి కంట కన్నీరు ఒలికిన సిరి యింట ఉండదు. నీలాంటి పతివ్రత కంటి కన్నీరు నదైంది. ఆ నది పాపాత్ముల పాలిట ప్రళయకాల ఉప్పెన. " అన్నాడు బ్రహ్మ.
 
 భృగు మహర్షి జరిగినదంతా తెలుసుకుని భార్యా బిడ్డలను ఆశ్రమానికి తీసుకువచ్చాడు. ఆపై చ్యవనుని కి దోసికోండ వద్ద మహోన్నత విద్యలను నేర్పించాడు. జానపద వీరుడు మృకండ వలే చ్యవన మహర్షి మహోన్నత కీర్తి ప్రతిష్టలను ఆర్జించాడు. భృగు వంశంలో జన్మించిన వారే పరశురాముడు మొదలైనవారు. 



సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

[TheCaptain1983]

జానపద వీరుడు మృకండ వలే చ్యవన మహర్షి మహోన్నత కీర్తి ప్రతిష్టలను ఆర్జించాడు. భృగు వంశంలో జన్మించిన వారే పరశురాముడు మొదలైనవారు. 



సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

Nice, VLakshmiRaghavaR/K3vv3 garu!!!

[k3vv3]

పంచమ వేదం



రచన: వాగుమూడి లక్ష్మీ రాఘవరావు

బదరీ వనం ప్రశాంతంగా ఉంది. పసిడి వన్నెల రేగుపళ్ళ కాంతి, ఆకు పచ్చని ఆకుల కాంతి, రంగు రంగుల పూల కాంతి యజ్ఞ యాగాదులనుండి వచ్చిన హయ్యంగ వీనాది యాగ దినుసుల సువాసనల న డుమ బదరీ వనం మహా పవిత్రంగా ప్రకాశిస్తుంది. అక్కడి సువాసనలను అనుక్షణం ఆస్వాదించాలనే మక్కువతో సుర కిన్నెర యక్ష గంధర్వ కిన్నెరాది దేవతలు అక్కడి మహర్షులు ఎప్పుడు ఏ యాగం చేస్తారా? ఎ ప్పుడు ఏ దేవతను పిలుస్తారా? అని అందరు దేవతలు ఎదురు చూస్తున్నారు. 



ఆకాశాన ఉన్న దేవతలు బదరీ వనంలో ఉండి వ్యాస భగవానుడు చెప్పిన జయ సంహిత అనబడే మహా భారతాన్ని వ్రాస్తున్న గణపతిని చూసి, "ఆహా! పార్వతి తనయుడు ఎంత అదృష్టవంతుడు.. ఒక వైపు బదరీ వన పవిత్ర సువాసనల నడుమ మహా ఆనందం గా, ఆరోగ్యంగా ఉన్నాడు. మరో వైపు చతుర్వేద సార మనదగిన పంచమ వేదం మహా భారతం ను వేద వ్యాసుడు చెప్పగా వ్రాస్తున్నాడు. వినాయకుని బాదరాయణ సంబంధం నభూతో నభవిష్యతి. ఇలాంటి పవిత్ర సంబంధం సమకూరినప్పుడు వారిది బాదరాయణ సంబంధం అనాలి. 



 ఇక నరనారాయణులు సుర యక్షగంధర్వ కిన్నెర కింపురుషాదులు, ఋషులు, మహర్షులు, రాజర్షులు, బ్రహ్మర్షులు ఇంకా ఎందరెందరో మహానుభావులు బదరీ వనంలో తపస్సు చేసి ప్రశాంత చిత్తంతో ఉన్నారు. వారి జన్మ ధన్యం." అని అనుకున్నారు. మహా భారతం వ్రాస్తున్న గణపతిని, చెబుతున్న వ్యాస భగవానుని అనునిత్యం ఏదో ఒక సమయంలో ఆకాశం నుండి దేవతలు చూస్తూనే ఉన్నారు.



 ఇలా మూడు సంవత్సరాలు గడిచిపోయింది. ఆ మూడు సంవత్సరాలు వేద వ్యాసుడు చెప్పే మహా భారత శ్లోకాలను గణపతి వ్రాసి ఆలపిస్తుండగా,అక్కడి ముని పుంగవులు తదితరులు వంత పాడుతున్నారు.



"ధర్మ క్షేత్రే కురుక్షేత్రే.... యత్ర యోగేశ్వరో కృష్ణో యత్ర పార్థో ధనుర్థరః..." వంటి మహా భారతం లోని భగవద్గీతా శ్లోకాలను రెట్టించిన ఉత్సాహంతో ముని పుంగవు లు ఒకటికి నాలుగు సార్లు ఆలపించారు. భగవద్గీత లోని మొదటి శ్లోకం "ధర్మ క్షేత్రే" శ్లోకం లోనీ మొదటి పదం "ధర్మ" భగవద్గీత లోని చివరి శ్లోకం "యత్ర యోగే శ్వరో'," శ్లోకం లోని చివరి పదం "మమ". ఈ రెండు పదాలను కలిపితే ‘మమ ధర్మః’ అనగా నా యొక్క ధర్మం అని అర్థం. భగవద్గీత అంటే ఇది నా యొక్క ధర్మం అని తెలుసుకునే పవిత్ర గ్రంథం అని ముని పుంగవులు చర్చించుకుంటున్నారు. 



మహా భారత రచన పూర్తి అయ్యింది. ఆ రోజు ఆషాఢ శుద్ధ పౌర్ణమి. కృష్ణ ద్వైపాయన వేద వ్యాసుని జన్మ దినోత్సవం. ఆ రోజు మునులందరూ ప్రత్యేక కార్యక్రమాలను నిర్వహించే ప్రయత్నం లో ఉన్నారు. 



వ్యాసుడు అప్పటికే మహోన్నత వేదంగా, వేదత్రయిగా ఉన్న వేద తేజాన్ని చతుర్వేదాలుగ విభజించాడు. అందలి ఉదాత్తానుదాత్తాది స్వరాలను, అంత్యమ ధ్యోదాత్తాదుల స్వరూపాలను శాస్త్రోక్తంగా, గణితోక్తంగ తెలుసుకున్న మహర్షులు వేదాలను శాస్త్రోక్తంగా పఠించాలని అనుకుంటున్నారు. వేద వ్యాసునిచే విభజించ బడిన ఋగ్వేదం లోని "అగ్ని మీళే పురోహితం" అన్న మధుచ్ఛందసుని మొదటి ఋక్కు లోని 8 అక్షరాల గురించి, 13 స్వరాల గురించి 18 ఉచ్ఛారణా స్వరాల గురించి, అందలి గణ ధర్మాల గురించి, గుణ ధర్మాల గురించి ముని పుంగవులు చర్చించుకుంటున్నారు.
 
"చతుర్వేద విభజన చేసిన నేను ఆయా వేదాల సారమంతా జయ సంహిత అనబడే మహా భారతంలో పొందుపరిచాను. కాబట్టి ఈ మహా భారతం ను పంచమ వేదం అనవచ్చును." అని మహా తృప్తి గా తన మనసులో అనుకున్నాడు వేద వ్యాసుడు.



వినాయకుడు తను వ్రాసిన జయ సంహిత ను తృప్తిగ ఒకసారి చూసుకున్నాడు. "వ్యాసో నారాయణో హరిః" అనుకుంటూ పంచమ వేదం అనదగిన మహా భారతం ను వేద వ్యాసునికి సమర్పించాడు.



మూడు సంవత్సరాల పాటు వాగ్దేవి తన నోట పంచమ వేదం రూపం లో ఎంత పవిత్రంగా, సశాస్త్రీయంగా నిలిచిందో తలచుకుంటూ అవ్యక్త బ్రహ్మానందం తో తన కళ్ళ ముందున్న జయ సంహితను వ్యాసుడు చూసాడు.
ఆషాఢ శుద్ధ పౌర్ణమి వేడుకలు మహోన్నతంగా జరిగాయి. వేద వ్యాసుని జన్మ దినోత్సవం ను వినాయకుని ఆద్వర్యంలో ముని పుంగవులందరు బ్రహ్మాండంగా జరిపించారు. అనంతరం వేద వ్యాస మహర్షి దగ్గర వినాయకుడు సెలవు తీసుకుని కైలాసం కు బయలు దేరాడు.. కుడుములు, ఉండ్రాళ్ళు, పాల తాలికలు, చక్కర పొంగలి వంటి పవిత్ర పదార్థాలను ముని పుంగ వులు వినాయకునికి పెట్టి అతనిని సంతృప్తి పరిచారు. కొంత కాలం తర్వాత బదరీ వనానికి నారద మ హర్షి వచ్చాడు. నారద మహర్షికి బదరీ వనం లోని మునులందరూ స్వాగతం పలికారు. 



నారద మహర్షి మునులందరి స్వాగత సత్కారాలను స్వీకరించాడు. అనంతరం వేద వ్యాస మహర్షి కి నమస్కారం చేస్తూ," కృష్ణ ద్వైపాయన వేద వ్యాస! శివపార్వతులకు గణపతి చెప్పగ విన్నాను. మీ వదనాన వాగ్దేవి ధారాపాతంగా ప్రవహిస్తుండగా మీరు జయ సంహిత అని పిలవబడే మహా భారతం చెప్పారటగదా? దానిని గణపతి వ్రాసాడట గదా? దానిని మ హా భారతం అనేకంటే పంచమ వేదం అంటే బాగుంటుందని గణపతి కైలాస వాసులందరికి చెబుతున్నాడు. ఏమిటా కథ?" అని నారద మహర్షి వ్యాసుని అడిగాడు.



నారద మహర్షి మాటలను విన్న వ్యాసుడు,
"అవును మహర్షి.. భారతీ సరస్వతీ శారదా దేవీ, హం స వాహినీ,జగద్విఖ్యాతా, వాగీశ్వరీ, వాణీ,గీర్వాణీ, కౌమారీ, బ్రహ్మ పత్ని అని నానారకాల నామధేయాలతో పిలబడే వాగ్దేవి కరుణాకటాక్ష వీక్షణ క్షీరసంద్ర ప్రభావాన నేను మహా భారతం చెప్పగలిగాను. నేను చెప్పెదాని కంటే వేగంగా గణపతి మహా భారతం ను వ్రాయడమే గాక అందలి శ్లోకాలను తను ఆలపిస్తూ, ముని పుంగ వుల చేత ఆలపింపచేసాడు. 



మహా భారతం కథ కాదు. నా మాతృ మూర్తి వంశానికి సంబంధించిన కథ. మహా భారతం కేవలం కథ కాదు. చతుర్వేద మూలాల తేజం తో కూడిన కథ. దీనిని సమస్త లోకాలకు వ్యాపింప చేయాలి. అలా సమస్త లోకాలను విజ్ఞానవంతం, జ్ఞాన వంతం చేయాలి." అని అన్నాడు.



" తప్పుకుండా సమస్త లోకాలకు వ్యాపింప చేయాలి " అన్నాడు నారద మహర్షి.

[k3vv3]

 పంచమ వేదం అనదగిన మహా భారతం కథను వేద వ్యాసుడు నారద మహర్షి కి చెప్పాడు. మహా భార తం ను. వ్యాస మహర్షి చెప్పగా విన్న నారద మహ ర్షి," కేవలం ఇది పంచమ వేదమే కాదు. వర్తమాన భూత భవిష్యత్ ల విజ్ఞాన తేజం. జీవన రూపం "అని వ్యాస మహర్షి తో అన్నాడు. అంత వ్యాస మహర్షి" దీనిని స్వర్గ లోకం లో ప్రచారం చేయమని నారద మహర్షి అన్నాడు.. 



అందుకు నారద మహర్షి అలాగే అని,"నారాయణాయ ఘన చరిత నవ రస భరితం శ్రీ కృష్ణ లీలామృతం పంచమ వేదం మహా భారతం " అంటూ స్వర్గ లోక వాసులకు కృష్ణ ద్వైపాయన వేద వ్యాసుడు వ్రాసిన మహా భారతం కథను వినిపించసాగాడు. 



 ఆపై మహా భారతం కథను పితృ లోకం లో చెప్పడానికి దేవలుడిని నియమించాడు. 



 వేద వ్యాస మహర్షి ఒకసారి తన కుమారుడు అయిన శుక మహర్షి వైపు చూసాడు.తను కర్ణికా వనమున తపస్సు చేసిన రోజులు అతనికి గుర్తుకు వచ్చాయి
............
వేద వ్యాస మహర్షి మేరు పర్వతము అందాలను చూస్తూ కర్ణికావనమునకు వెళ్ళాడు. అక్కడ పర మశివుని గురించి తపస్సు చేయడం ప్రారంభించాడు. వేద వ్యాస మహర్షి తపస్సు కు మెచ్చి శివుడు ప్రత్యక్ష మై ఏం వరం కావాలని అడిగాడు. 



వ్యాస మహర్షి "నీరు నిప్పు నేల గాలి ఆకాశము తో సమానమైన కుమారుడు కావా”లని పరమ శివుని ప్రార్థించాడు. పరమశివుడు తథాస్తు అన్నాడు.



వ్యాసుడు మహదానందం తో హోమము చేయడానికి అరణిని మధించసాగాడు. అప్పుడు అక్కడికి ఘృతాచి అనే అప్సరస వచ్చింది. వ్యాసుడు ఘృతాచి ని చూసాడు. అతని మనసు ఆమె మీదకు పోయింది. ఘృతాచి చిలుక రూపం ధరించింది.



వ్యాసుని మనసు చిలుక రూపంలో ఉన్న ఘృతాచి మీదనే ఉంది. ఘృతాచి తేజస్సు వ్యాసుని తేజస్సు ఏకమవ్వడంతో కాంతులు వెదజల్లే సుపుత్రుడు వ్యాస మహర్షి ముందు పచ్చికతో చేసిన ఉయ్యాలలో కిలకిల నవ్వసాగాడు. అతని వదనం చిలుక ఆకారంలో ఉంది.



ఘృతాచి శుకాకార పసికూనను చూచి మాతృ హృదయం తో వ్యాసుని ముందుకు వచ్చి రెండు చేతులు జోడించి అతని ముందు రెండు మోకాళ్ల మీద నిలబడింది. వ్యాసుడు ఘృతాచిని చూసాడు.



"ఘృతాచి! నువ్వు అప్సరసవైనప్పటికి నన్ను చూడగానే నీలోని సురకామ తేజస్సు నిలువున దహించుకు పోయి ద్వాపర యుగ మానవోత్తమ మగువ తేజస్సు ఆవిర్భవించింది. అది సుర తేజస్సు కన్నా వంద రెట్లు మహోన్నతమైనది. ఆ తేజస్సే నన్ను ఆవహించింది. ఈ పసి బాలుని పుట్టుకకు కారణమైంది. ఈ పసి బాలుడు శుక మహర్షి అనే పేర ప్రసిద్ధి చెందుతాడు. నీలో ప్రస్తు తం మానవోత్తమ మగువ తేజం కనపడటం లేదు. కావున నువ్వు అప్సర ఘృతాచిగ దేవ లోకం వెళ్ళు. " అని ఘృతాచి తో వ్యాసుడు అన్నాడు.



"అలాగే" అని ఘృతాచి దేవ లోకం వెళ్ళిపోయింది.



శుకునకు గంగ స్నానం చేయించింది. శివపార్వతులు శుకునకు ఉపనయనం చేసారు. బృహస్పతి విద్య నేర్పించాడు. ఆవు పాలు పితికినంత సేపు కూడా ఒక చోట ఉండని శుకుని వ్యాసుడు మోక్షాది మార్గాలు తెలుసుకు రమ్మని జనకుని దగ్గరకు పంపాడు
.................
గతాన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ జనకుని దగ్గరకు వెళ్ళి వచ్చిన శుక మహర్షి ని వ్యాసుడు పిలిచా డు.. అంత శుక మహర్షి తో, "నాయనా శుక! నువ్వు గరుడ గంధర్వ యక్ష రాక్షస లోకాదులకు వెళ్ళి పంచమ వేదం అనదగిన నేను వ్రాసిన మహా భారతం చెప్పు." అని వ్యాసుడు ఆన్నాడు. 



శుక మహర్షి చిత్తం తండ్రి అన్నాడు.. ఆ తర్వాత సర్ప లోకంలో మహా భారతం చెప్పడానికి సుమంతుడిని నియమించాడు. మానవ లోకం లో చెప్పడానికి వైశంపాయనుని నియమించాడు. అలా వ్యాస భగవానుని శిష్యాదుల వలన తన పంచమ వేదం అనదగిన మహా భారతం సమస్త లోకాలకు తెలిసింది.



పంచమ వేదం మహా భారతం పరమ పవిత్రం మహోన్నత విజ్ఞానం. 
ఓం శాంతి ఓం శాంతి ఓం శాంతి 



 సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు 

[k3vv3]

శ్రీరామ కోటి

[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
రచన: వాగుమూడి లక్ష్మీ రాఘవరావు

రామపాదమొకప్పుడు చిన్న కుగ్రామం. ఆ కుగ్రామం చుట్టూ పంటపొలాలు ఉన్నప్పటికీ అది సరైన వసతులు లేని కుగ్రామం. ఆధునిక వసతులు అసలు లేని కుగ్రామం. ఆహ్లాదకరమైన పాడి పంటల పంటపొలాల కళకళలతో పాటు విష సర్పాలు, తేళ్ళు, దోమలు, క్రిమికీటకాలు విపరీతంగా ఉన్న కుగ్రామం. ఆకు పచ్చని చేల మాటు ఆకు పచ్చని పాములు వంటి జుగుప్సాకర విష జీవులున్న కుగ్రామం. 



మట్టి రోడ్లే మహా గొప్ప రోడ్లనుకునే అమాయక జనమున్న కుగ్రామం. ఎడ్లబండ్లతో పాటు గాడిద బండ్లు కూడా ఉన్న కుగ్రామం. 



 అలాంటి రామ పాదం కుగ్రామం ఇప్పుడు రాజ ధానిని మించిన పేరుప్రతిష్టలతో అందరి దృష్టిలో పడిం ది. ఒకసారి రామపాదం ను దర్శించుకుంటే చాలు సగం పైగా దరిద్రం తీరి ప్రశాంత జీవనానికి మార్గం మంచిగా కనపడుతుంది అని అనేకమంది రామ భక్తులు అను కునే స్థాయికి ఎదిగిన కుగ్రామం రామపాదం. అందుకు ప్రధాన కారణం అక్కడ కొలువు తీరిన శ్రీసీతారామాంజనేయ దేవాలయం. పూర్వ జన్మ వాసనలను నశింపచేసే పూజ అక్కడ జరుగుతుందరు అక్కడికి వచ్చే భక్తులందరూ నమ్ముతారు. 



 ఏ దైవం ఎప్పుడు ఎక్కడ ఎలా వెలసి, ఏ మహిమ చేస్తుందో ఎందరిని ఆదరిస్తుందో మరెందరి ప్రాణాలనులను కాపాడుతుందో, మరెందరిని మూఢ భక్తులను చేస్తుందో, యిలలో ఎవరు చెప్ప లేరు. 



 బ్రహ్మ రాత బ్రహ్మకు కూడా తెలియదని కొంద రంటారు. రాత రాసిన విధాతకు తను వ్రాసిన రాత గురించి ఎందుకు తెలియదంటే, విధాత ఓ జీవి రాత రాయగానే తన బాధ్యత తీరిపోయినట్లు ఆ రాత మూలాలను మరిచిపోతాడు. మరో జీవి రాత మీద దృష్టి పెడతాడు. అందుకే భూమి మీద మనిషికి వాన రాకడ ప్రాణం పోకడ తెలియదంటారు. ఇక ఎప్పుడు ఏం జరుగుతుందో ఎవరు చెప్పగలరు? 



 చిన్న కుగ్రామమైన రామపాదం మీద అనేక మంది రామ భక్తులు అనేక భజన కీర్తనలు వ్రాసా రు. అందు 



"సుందర మతిసుందరము రామపాదము. 
అంబర మంటే రామపాద రామమందిరము.. 
శ్రీ రాముని హృదయం మెచ్చిన పుణ్య నివాసము. 
శ్రీకౌసల్యామాతకదే సుపుత్ర నిలయం. 
లక్ష్మణ స్వామి నివాసం.. 
కథల కథల విన్యాసం 
కలియుగ త్రేతాయుగ శ్రీరామవాసము. 
సదా మహోన్నత నివాసం.
అబ్బబ్బ తనువును తబ్బిబ్బు చేసే సుర నివాసము. 
రామపాదమ మనోహరం మనోహరం " 



అంటూ రామ భక్తులు పాడే భజన కీర్తనలు అందరిని ఆకట్టుకుంటాయి. 



చిన్న కుగ్రామం ను మహా రాజధానిని చేసిన శ్రీ సీతారామాంజనేయ దేవాలయం లోనికి ప్రవేశించగానే, 
ముందుగా చిన్న గుడిలో శ్రీకౌసల్యామాత కొలువై ఉంటుంది. అటుపిమ్మట ప్రధాన ఆలయంలో శ్రీసీతారామాంజనేయ స్వామి కొలువై ఉంటారు. ఇక్కడ సీతా రాముల దగ్గర లక్ష్మణుడు కూడా ఉన్నాడు. 



అతగాడు అందరికి కనపడడు అంటారు. అతనిని చూచిన వారే పుణ్యాత్ములు అంటారు. పైకి చూడటానికి మాత్రం సీతారాముల దగ్గర లక్ష్మణ స్వామి కొలువై ఉండే ప్రదేశం ఖాళీగా కనపడుతుంది. 



అక్కడ ఆలయంలోకి ప్రవేశించాక ముందుగా కౌసల్యామాత దర్శనం చేసుకోవాలి. అటుపిమ్మట సీతా రామాంజనేయ లక్ష్మణులను దర్శనం చేసుకోవాలి. 



ఆలయంలోకి ప్రవేశించనవారందరూ, "సహజంగా నాకు లక్ష్మణ స్వామి కనపడ్డాడు" అనే చెబుతారు. కనపడ లేదంటే వారిని పాపాత్ములు అనుకుంటారనేది వారి భయం. 
 దేవాలయంలో భక్తులు లేనప్పుడు, అర్చక స్వా మి ప్రశాంతంగా ఉన్నప్పుడు లక్ష్మణ స్వామి గురించి అర్చక స్వామిని అడిగితే, " ఆ లక్ష్మణ స్వామి ఇంత వరకు నాకే కనపడలేదు. ఆయన ఎవరికీ కనపడకుండా ఉండి "శ్రీరామ కోటి " వ్రాసుకుంటున్నారేమో అని నాకు అనిపి స్తుంది" అని చిరునవ్వు తో అంటారు. అదేమిటంటే అదంతే అంటూ ఉంటారు. 
 "కదిలే కాలం నీతో కలిసి వస్తుంటే నీకు కావల్సిన వన్నీ నీ కళ్ళముందే కనపడతాయి. కలసిరాని కాలంలో నువ్వేం చేసిన తాడే పామై కరచినట్లు నీ పనులే నిన్ను చుట్టుముట్టి నిన్ను అధః పాతాళంలోకి తోసేస్తాయి. ఈ దేవళ దర్శనం చేసుకుంటే కాలంతో పాటు నువ్వు కదులుతున్నావని అర్థం. లక్ష్మణ స్వామి కనపడితే కాలమే నిన్ను అనుసరిస్తుందని అర్థం. అంత అదృష్టం శ్రీరామ చంద్రమూర్తికే కలగలేదు. ఆయన కాలంతో పాటే కదిలారు. పడాల్సిన కష్టాలన్ని పడ్డారు. దుష్టశిక్షణ శిష్టరక్షణ చేసారు. " అని అర్చక స్వామి తనదైన వేదాంతం వల్లిస్తారు. 



 కొందరు అర్చక స్వాములు అక్కడి జానపదులతో కలిసి లక్ష్మణ స్వామి మీద కొన్ని జానపద గేయాలను కూడా రచించారు. 



అందులో
"అయ్యా ఓరయ్యా లక్ష్మణా.. 
అన్నమాట జవదాటని ముద్దుల తమ్ముడా.. లక్ష్మణా.. 
ఈ గుడిలోన దొంగాటలు ఆడుతున్నవా? 
నీ వదినమ్మకు నాకు ముదముప్పొంగ ఆడుతున్నవా? అయ్యా ఓరయ్య లక్ష్మణా.." వంటివి ఉన్నాయి. 



 ఆ దేవళానికి రఘురామానుజవల్లభ్ వంశానికి దేవతలు సహితం విడదీయరాని సంబంధం ఉంది. రఘు రామానుజవల్లభ్ వంశం వారు లేనిదే ఆ దేవళం లేదనే చెప్పాలి. ఆ మాటకు వస్తే ఆ వూరే లేదని చెప్పాలి. 
 రఘురామానుజవల్లభుని అందరూ "అనుజ వల్లభ్ అనుజవల్లభ్" అని పిలుస్తారు. 

[k3vv3]

అనుజవల్లభ్ శ్రీ రామ భక్తుడు. అతను ఏపని చేసిన జైశ్రీరామ్ అనుకునే పని మొదలు పెడతాడు. అందరి దేవుళ్ళ భక్తులను గౌరవిస్తాడు. అందరి దేవుళ్ళని ప్రార్థిస్తాడు. 
దేవతలను సంతోష పెట్టే అర్చన చేస్తాడు. గత జన్మ పాపాలను పోగొట్టి, జీవుడిని దేవుడిని చేసే జపం చేస్తాడు. దివ్య భావాన్ని కలిగించే దీక్ష చేస్తాడు. 



అయితే అనుజవల్లభ్ సీతారామాంజనేయ స్వామి అంటే ప్రాణం ఇస్తాడు. అనుజవల్లభ్ ఆ దేవాలయ బాధ్యత లన్నిటిని తనే తలకెత్తుకున్నాడు. శ్రీరామ నవమి వంటి వేడుకలకు తనే దగ్గరుండి జరిపిస్తున్నాడు. కొందరు అనుజవల్లభ్ ని ఆ వూరిలో నడిచే, అందరికి కనిపించే లక్ష్మణ స్వామి అని అంటారు. 



"తన తలిదండ్రులు ఉన్నప్పుడే అనుజవల్లభ్ కు వివాహం అయ్యింది. ఆ వివాహానికి అందరూ హాజరయ్యారు. పెళ్ళి కూతురు అనుజవల్లభ్ కు తప్ప ఎవరికి కనపడలేదు. ఆ వూరి వారంతా ఇదేం చిత్రం అనుకున్నారు. 



 అనుజవల్లభ్ తల్లిదండ్రులు కాలం చేసారు. అనుజవల్లభ్ అందరికీ కనపడని ఆ అమ్మాయి తోనే కాపురం చేస్తున్నాడు. కానీ ఆ అమ్మాయిని ఆ వూరి వారు ఎవరూ చూడలేదు. అనుజవల్లభ్ ఆనందంగా ఉన్నాడు.. ఆవూరివారు అనుజవల్లభ్. ఆనందంలోనే ఆ అమ్మాయిని చూసి తృప్తి పడతారు. 



 అనుజవల్లభ్ ని పరిశీలించిన వైద్యులు, "ఆద్యాత్మిక వేత్తలు అనుజవల్లభ్ ని దైవాంశ సంభూతుడు అని అంటారు. మేం అనుజవల్లభ్ తను నిర్మించుకున్న సుందరలోకంలో ఓ యువతితో ఆనందంగ జీవిస్తు న్నాడు. అతను అలా ఆనందంగా జీవించడానికి ప్రధాన కారణం దేవళంలోని లక్ష్మణ స్వామి అని చెప్పవచ్చు ను. అతని వాలకం వలన ఊరిలో ఎవరికీ నష్టం లేదు. లాభం తప్ప" అని అన్నారు.



ఎవరేమన్నా అనుజవల్లభ్ తన మార్గం లో తాను శ్రీరామ సేవ చేస్తూ ఆనందంగా జీవిస్తున్నాడు. దేవాలయం ప్రభుత్వ అధీనంలోకి వెళ్ళినప్పటికి అక్కడ అనుజవల్లభ్ మాటే చెల్లుతుంది. 



 అనుజవల్లభ్ తల్లిదండ్రులు రామసేన, ప్రజా రాం లే ఆ దేవాలయ నిర్మాణానికి పునాది వేసారు. 



అనుజవల్లభ్ అక్షరాభ్యాసం నాడు రామసేన అనుజవల్లభ్ తో, "ఓ న మః శి వా యః” లతో పాటు “శ్రీరామ శ్రీరామ శ్రీరామ" అని మూడుసార్లు వ్రాయించింది. ఆ తర్వాత తనకు ఖాళీ ఉన్నపుడల్లా అనుజవల్లభ్ తో "శ్రీరామకోటి" వ్రాయిం చడం మొదలు పెట్టింది. 



"శ్రీరామ శ్రీరామ శ్రీరామ" అని ఖాళీ ఉన్నపుడల్లా శ్రీరామకోటి వ్రాసి, శ్రీరామ కోటి పుస్తకాన్ని భద్రాచల దేవాలయానికి, లేదా అయోధ్య రామునికి సమర్పిస్తే, దాని వలన ఎలాంటి పుణ్యమూ రాదు. మరెలాంటి మోక్షము రాదన్నది రామసేన నమ్మకం. ప్రగాఢ విశ్వాసం. అందుకే రామసేన "శ్రీరామ కోటి" వ్రాయలేదు. తన భర్తతో వ్రాయించలేదు. రామసేన శ్రీరామ భక్తురాలు అయిన ప్పటికీ తను "శ్రీరామ కోటి" వ్రాయ కపోవడానికి, భర్తని వ్రాయమని ప్రోత్సహించక పోవడానికి అనేక కారణాలు ఉన్నాయి. అలాగే తన కుమారుడు అనుజవల్లభ్ తో శ్రీరామకోటి వ్రాయించడానికి అనేక కారణాలు ఉన్నాయి. 



 రామసేన పుట్టినప్పుడు రామపాదం చిన్న కుగ్రామం. ఎంత చిన్న కుగ్రామం అంటే అసలు దానిని కుగ్రామం అనికూడా అనకూడదు. గోదారి రహదారి నడుమ పదిళ్ళున్న ప్రాంతం అంటే సరిపోతుంది అని కొందరు అనేవారు. రామసేన కుటుంబానికి ఆ పదిళ్ళ ప్రాంతానికి విడదీయలేనంత అవినాభావ సంబంధం ఉంది. రామసేన తండ్రి అక్కడికి బతకడానికి వచ్చిన వారందరికీ అంతో ఇంతో ఎంతో కొంత ఏదో ఒక సహాయం చేసేవాడు. అలా అలా అదొక కుగ్రామం అయ్యింది. 



 రామసేన తండ్రే ఆ ప్రాంతానికి రామపాదం అని పేరు పెట్టాడు. ఆ వూరికి తనకి జన్మజన్మల సంబంధం ఉందని అతనికి అనిపించింది. 



 అక్కడికి వచ్చి బతికేవాళ్ళకి యిల్లు వేసు కోవడానికి స్థలాలను, తాటి తోపుల్లో తాటాకులను ఉచితంగా ఇచ్చాడు. గోదారి కొంచెం దూరంగా ఉందని ఊరివారంతా కలిసి గోదారినుండి వారి ఊరికి చిన్న కాలువ తవ్వి గోదారి నీళ్ళను వారి ఊరికి దగ్గర చేసారు. 



 రామసేన బుడిబుడి అడుగులు వేస్తున్నప్పుడు ఒకసారి ఒక విచిత్రం జరిగింది. ఒకచోట కాలువ గట్టున రామ చిలుకల గుంపు ఒక చిత్రం చుట్టూ తిరగ సాగాయి. రామసేన చిలకల గుంపుల నడుమకు వెళ్ళి చిన్నగా గంతులు వేయసాగింది. అది చూసిన ఆమె తల్లిదండ్రులు రామచిలుకల మాటున ఉన్న శ్రీరామ చంద్రుని విగ్రహం చూసారు. దానిని అక్కడే పరిశుభ్రం చేసి పూజచేయసాగారు. 



రామసేన తండ్రి అనేకమంది పండితులను, స్వామీజీలను పిలిచి ఆ ప్రదేశాన్ని చూపించాడు. అందరి అభిప్రాయాలను స్వీకరించాడు. కడకు అక్కడే దేవళం కట్టాలను కున్నాడు. 
 మంచి ఉన్నచోటే చెడుకూడ ఉంటుంది. అది సృష్టి ధర్మం. రామసేన తండ్రి ఉన్న ఊరిలోనే నాగేంద్ర కుటుం బం కూడా ఉంది. అయితే ఆ కుటుంబం రామసేన తండ్రి ద్వారా రాలేదు. పాముల బసవయ్య ద్వారా నాగేంద్ర కుటుంబం అక్కడకు వచ్చింది. 



రామసేన తండ్రి కి రామసేన ఒక్కతే కుమార్తె. రామసేన తండ్రి ప్రజారాం ను ఇల్లరికం తెచ్చు కున్నాడు. తన పదెకరాల భూమిని అల్లుడి చేతిలో పెట్టాడు. అలాగే "ఊరిని పెద్దది చెయ్యాలి. ఊరిలో దేవళం నిర్మించాలి" అనే తన కోరికలను అల్లుడికి చెప్పాడు. 



 ప్రజారాం కష్టజీవి. పనిపాటలతో కాలం గడిపే వ్యక్తి. తన కష్టం తో మామగారిచ్చిన ఆస్తిని నాలుగు రెట్లు పెంచాడు. అవకాశం వచ్చిన ప్పుడల్లా మామగారి కోరికలను తీర్చాలన్న నిర్ణయానికి వచ్చాడు. 



 రామసేన పొలంలో భర్తకు సహాయం చేస్తూ ఆడవారికి కర్రసాము నేర్పేది. 



"వెనక నడకతో నాటులు. 
ముందు నడకతో కోతలు. 
కుప్పలమ్మ కుప్పలు. 
బంగరు వన్నెల కుప్పలు 
పల్లెమాత సిరి సంపదలశోభలు" 



అంటూ ఆటపాటలతో ఆనందిస్తూ, అందరిని ఆనందింప చేసేది. ఆమె వస్త్రధారణ చూసి పల్లెమాత పరవసించి పోయేది. 

[k3vv3]

 "మాలక్ష్మి మహలక్ష్మి మావూరి సిరిసంపదల శ్రీలక్ష్మి.. సాగతమమ్మ సుస్వాగతం.. 
తూరుపుంటి బాల భానుడు శ్రీమన్నారాయణుని బంగారు వెలుగున తులసికోట ముందు ప్రణమిల్లిన భాగ్యలక్ష్మి స్వాగతం సుస్వాగతం" 



అంటూ రామసేనను చూచిన జానపద కవులు కవితలల్లేవారు. 
రామసేన పయిటను గిర్రున తిప్పి అల్లంత దూరంలో ఉన్న ఎదుటివాడి మెడకేసి కొట్టిందంటే వాడు పరలోకానికి వెళ్ళవలసిందే. రామసేన వందకేజీల వడ్లబస్తాని పైకెగరేసి కాలితో తంతే అది వడ్లబండి మీద పడి కుదురుగా కూర్చునేది. రామ సేనకు ఆవులను గేదెలను పెంచడమంటే మహా యిష్టం. వాటి పొదుగు మీద ఆమె చెయ్యి పడితే చాలు పశువులు పాలధారలను కురిపించేయి. మరెవరి చెయ్యన్న పడితే వెనక కాళ్ళు రెండూ ఎత్తి జాడించి కొట్టేయి. 



రామసేన ప్రాణ స్నేహితురాలు హసీనా అక్బర్. 



రామసేన పెళ్ళికాకమందే రామసేన, హసీనా అక్బర్ ఇద్దరూ కలిసి ఊరికి చివరన ఉన్న చంద్రకోన లో చిక్కు కున్న కామధేనువు లాంటి ఆవును కాపాడారు. 



చంద్రకోన ఒక విచిత్రమైన కోన. పౌర్ణమి నాటి చంద్ర కిరణాలకు ఆ కోనలోని కొన్ని చెట్ల ఆకులు కరుగు తాయి. అలా కరిగిన ద్రవం మరుసటి రోజు సూర్య కిరణాలు తాకగానే రకరకాల ఆకారాల్లో రకరకాల రంగు ల్లో గడ్డ కడడతాయి. ఆ ఆకారాలన్ని రకరకాల దేవుళ్ళ స్వరూపాలను కలిగి ఉంటాయి. 



ఒకప్పుడు నాగేంద్ర కన్ను రామసేన మీద పడింది. రామసేనను పెళ్ళి చేసుకుని రామసేనతో పాటు, హసీనా అక్బర్ ని కూడా నాగేంద్ర తన స్వంతం చేసుకో వాలనుకున్నాడు. రామసేన తండ్రి నాగేంద్రకు తన కూతురునిచ్చి పరిణయం చేయడానికి సమ్మతించ లేదు. రామసేన తండ్రి ఊరి పెద్ద అవ్వడంతో నాగేంద్ర తలవంచుకు వెళ్ళిపోయాడు. 



రామసేన వివాహం ప్రజారాం తో జరి గాక ఒకసారి గడ్డివాము చాటున నాగేంద్ర హసీనా అక్బ ర్ భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు. అది చూసిన ప్రజారాం నాగేంద్ర జుట్టు పట్టుకుని రచ్చబండ ముందు నాగేంద్ర ను నిలబెట్టాడు. అప్పుడు రామసేన తండ్రి నాగేంద్ర తో హసీనా అక్బర్ యింట పది నెలల వెట్టి చాకిరీ చేయిం చాడు. అప్పటినుండి నాగేంద్ర రామసేన కుటుంబం పై పగబట్టాడు. ఏదో ఒక రకంగా ప్రజారాం ను మంచి చేసు కుని అతని ఆస్తి సమస్తం తన వశం చేసుకోవాలనే ఎత్తుగడతో నాగేంద్ర ప్రవర్తించసాగాడు. 



 నాగేంద్ర చూడటానికి నాలుగు కళ్ళ మనిషిలా ఉంటాడు. అతను చిన్నప్పుడు ఒక కొండ మీదనుండి కిందికి దొర్లి పడ్డాడు. అప్పుడు అతని నుదురు మీద కళ్ళ పైన రెండు పెద్ద గాయాలు అయ్యాయి. ఆ గాయా లు మాని మాని రెండు పెద్ద కళ్ళలా తయారయ్యాయి. దానితో చూసేవారికి నాగేంద్ర నాలుగు కళ్ళ రాక్షసుడు లా కనపడతాడు. అతనికి దేవుడిచ్చిన రెండు కళ్ళు నిరంతరం రుధిర జ్వాలల్లా ఉంటాయి. 



రామసేన తండ్రి ప్రోత్సాహం తో రామసేన, ప్రజారాం లు ఊరిలో శ్రీసీతారామాంజనేయ దేవళ నిర్మా ణానికి శ్రీకారం చుట్టారు. వారికి హసీనా అక్బర్ కూడా తోడుగా నిలిచింది. చిన్నప్పటి నుండి ఒకే కంచంలో తిని, ఒకే మంచంలో పడుకున్న రామసేన, హసీనా అక్బ ర్ లు రకరకాల కార్యక్రమాల ద్వారా ధనం రాబట్టి రామ మందిర నిర్మాణ వేగం పెంచాలనుకున్నారు. హసీనా అక్బర్ రామసేన కు రామమందిర నిర్మాణ విషయంలో సహకరించడం చూచిన '' పెద్దలలో కొందరు, . 



"బేటీ హసీనా అక్బర్ నువ్వు రామసేన ఎంత ప్రాణ దోస్తులో మాకు తెలుసు. రామసేన మన '' పండు గలప్పుడు పర మతం అని అనుకోకుండా మన పండు గలకు రకరకాల సహాయసహకారాలు అందిస్తుంది. 



ఇది ఈ ఊరంతటకు తెలిసిన సత్యం. కాకపోతే మన ఊరి ''లు, '' పెద్దలందరూ నిన్ను సపోర్ట్
చేస్తే చేయవచ్చు. కానీ మనవూరికి అప్పుడప్పుడు వచ్చే మనకంటే గొప్ప వాళ్ళయిన '' మతాన్ని పెంచి పోషించే '' పెద్దలకు నీ తీరు నచ్చడం లేదని తెలిసింది. ఇలాగైతే నీకు షాదీ అవ్వడం కూడా కష్టమ వుతుంది అని వారు అంటున్నారు. " అని అన్నారు. 



 '' పెద్దల మాటలను విన్న హసీనా అక్బర్, "మీరంతా నాకు అల్లాతో సమానం. అయితే ఈ వూరు ఇంత అవ్వడానికి ప్రత్యక్షంగా, పరోక్షంగా సేవలందించింది నా ప్రాణానికి ప్రాణమైన రామసేన తండ్రి. ఆయన నాకు అల్లాలా కనపడతారు. నన్ను కూడా ఆయన "బేటీ.. బేటీ" అనే పిలుస్తారు. మనమంతా మనుషులం. దేవుడు చేసిన మనుషులం. 
ఆ దేవుడు రాముడు కావచ్చు. అల్లా కావచ్చు. మాధవుడు కావచ్చు. జీసస్ కావచ్చు. కనకదుర్గ కావచ్చు. కలియుగ దైవం శ్రీ వేంకటేశ్వరుడు కావచ్చు. బీబీ నాంచారమ్మ కావచ్చు. వారాహి మాత కావచ్చు. 



అంతా సమానమే. 



భగవంతుడు మనకు ప్రాణం పోసాడు. మన కర్మాను సారం మనకు కష్టసుఖాలను ప్రసాదించాడు. దేవుడు మంచిని ఇచ్చా డు. మనసును ఇచ్చాడు. మానవత్వాన్ని ఇచ్చా డు. మతాన్ని ఇచ్చాడు. కులాన్ని ఇచ్చాడు. ప్రతి మతం లో ప్రతి కులంలో ఓ మంచిని, ఓ మానవత్వాన్ని, ఓ మానవ ధర్మాన్ని భద్రపరిచాడు. 



 అయితే కొందరు స్వార్థపరులు కొందరు కుహనా పండితులతో కలిసి కులంలో మతంలో కుళ్ళుని నింపించారు. వారి ధనాభివృద్ధికి, వారి వారి అధికా రాభివృద్ధికి వాటిని వాడుకుంటున్నారు. అలాంటి వారి మాటలను నమ్మి కత్తులు పట్టి ప్రాంతాల మీదకు పోరాదు. 
 దేవుడు చేసిన మనుషులు దేవుడు లాంటి మనుషులుగా ఉండాలి. పిచ్చి పిచ్చి మాటలతో రాక్ష సులు గా ఉండాలనుకోకూడదు. 



ఎవరి మతంలో వారుండి పరమత దేవుని ప్రార్థించడం తప్పుకాదు. నేను అల్లాని ఎంత భక్తితో ప్రార్థిస్తానో రామ భజన అంత భక్తితో చేస్తాను. 
 ఏ మతం వారికైన, ఏ కులం వారికైన పవిత్ర అవ కాశాలు అన్ని వేళల రావు. వచ్చిన అవకాశాన్ని కులమతాతీత సదాలోచనలతో సద్వినియోగం చేసుకోవాలి గానీ దుర్వినియోగం చేసుకోరాదు. మత మారణ హోమం లో జ్వాలలు కాకండి. " అన్న హసీనా అక్బర్ మాటలు '' మత పెద్దలకు నచ్చాయి. 



 హసీనా అక్బర్ రామమందిర నిర్మాణ విషయంలో రామసేనకు తోడుగుండటాన్ని నాగేంద్రకు అసలు నచ్చలేదు. 

[k3vv3]

"ఇలాంటి వారు సర్వ మత సహనం అంటూనే ఏదో ఒక సందర్భంలో మన మతాన్ని గొయ్యి తీసి పాతిపెడదాం అని చూస్తారు. హే అల్లా హే రాం అంటూనే శ్రీరాముడు పెళ్ళాన్ని నిందించిన భయస్తుడు అంటా”రని పరిహసించాడు. 



విషయాన్ని రచ్చబండ దగ్గరకు తీసుకువచ్చాడు. 



 "ఒక '' మహిళ హిందూ దేవాలయ నిర్మాణ సహకారానికి ముందుకు రావడం వెనుక ఏదో మర్మం దాగి ఉంద”న్నాడు. 



నాగేంద్ర మాటలను ఊరివారంత ఖండించారు. "మనసు మంచిదైతే మంచి చేయడానికి మతం అడ్డు రాద”న్నారు. అయినా నాగేంద్ర వారి మాటలను సమర్థిం చలేదు. 



"ఈ ఊరివారంత రామమందిర నిర్మాణానికి సహకరించినా, రామమందిర నిర్మాణ కమిటీ లో ఒక '' మహిళ ఉందంటే పరాయి ఊరువారు సహకరించక పోవచ్చును " అని అన్నాడు. 



"ఇవన్నీ అవకాశవాదులు, స్వార్థ పరులు, కుతంత్ర వ్యాపారస్తులు చేసే పనులు. వాటిని అసలు పట్టించు కో”వద్దని ఊరివారందరితో రామసేన తండ్రి అన్నాడు. 



రామసేన నెల తప్పింది. హసీనా అక్బర్ రామసేన యింటనుండే ఆమె ఆలనా పాలనా చూసుకోసాగింది. 
రామసేన, దశరథరామయ్య, రామసేన తండ్రి, హసీనా అక్బర్ ఖాళీ సమయంలో రామమందిర నిర్మాణం ఎలా ఉండాలనే అంశం మీదనే ఎక్కువగా ముచ్చటించుకునే వారు. 



ఒకనాడు "రామమందిరం గోడలు రామాయణ గాధ ను తెలపాలి. రామమందిరం రామనామాలతో మారు మ్రోగాలి" అంటూ నలుగురు రామమందిర నిర్మాణం గురించి రకరకాల మాటలను చెప్పుకున్నారు. ఆపై అందరూ విశ్రాంతి గ పడుకున్నారు. 



 ఒకగంట అనంతరం హసీనా అక్బర్ కు మెలకువ వచ్చింది. హసీనా అక్బర్ కు గదిలో కిలకిల నవ్వులు వినిపించాయి. ఎవరా అని హసీనా అక్బర్ చుట్టూ చూసింది. ఆమెకు ఎవరూ కనపడలేదు. చివరికి హసీనా అక్బర్ రామసేన కడుపు వైపుకు చూసింది. అక్కడ నుండే కిలకిల నవ్వులు వస్తున్నాయని హసీనా అక్బర్ గమనించింది. రామసేన మంచం దగ్గరకు వచ్చింది. రామసేన గర్భంలోని శిశువు అభిమన్యుడు లా "జైశ్రీరామ్.. రామమందిరం లో ముందుగా అమ్మ కౌసల్య దేవి ఆలయం ఉండాలి. ఆలయంలో అందరూ లక్ష్మణ స్వామి గురించే తలచుకోవాలంటే లక్ష్మణ స్వామి విగ్రహరూపంలో కాక ఛాయా రూపంలో ఉండాలి. " అని అంది. 



"అదెలా సాధ్యం?" శిశువును హసీనా అక్బర్ అడిగింది. 
"అది సుసాధ్యం కావాలంటే మీ మీ త్యాగఫలం అక్కడ ప్రతిష్టించబడాలి. ఏమిటా త్యాగం అనేది కాలం చెబు తుంది. మీరు కరుణాహృదయంతో ఆ త్యాగాన్ని మీ పరం చేసుకోండి. మీలో ఎవరి పరం అవుతుందనేది దేవ రహస్యం. నేను నీకు ఈ విషయాలు చెప్పినట్లు ఎవరికి చెప్పకు. కౌసల్యా మందిరాదుల నిర్మాణం నీ అభిప్రాయం అన్నట్లే చెప్పు" అని హసీనా అక్బర్ తో అంది శిశువు. 



 హసీనా అక్బర్ అందరూ నిద్రలేచాక రామమందిర నిర్మాణం లో కౌసల్యామందిరం గురించి, లక్ష్మణ స్వామి గురించి అందరికి చెప్పింది. శిశువు గురించి మాత్రం చెప్పలేదు. 



రామసేన పండంటి మగబిడ్డ కు జన్మనిచ్చింది. రామసేన తండ్రి శిశువుకు "రఘురామానుజవల్లభ్" అని పేరు పెట్టాడు. రఘురామానుజవల్లభ్, అచ్చం తండ్రి ప్రజారాం లాగానే ఉన్నాడని కొందరన్నారు. కాదు తల్లి రామసేన లా ఉన్నాడని కొందరన్నాడు. దైవాంశ సంభూతుడని హసీనా అక్బర్ అనుకుంది. రామసేన తండ్రి ఆవూరికి రామానుగ్రహంతో ఎలా వచ్చింది. రామాపాదం వూరు ఎలా ఏర్పడింది అందరికీ చెప్పా డు. రఘు రామానుజవల్లభ్ పుట్టిన పది నెలలకు రామసేన తండ్రి, అతని భార్య ఈ లోకాన్ని వదిలారు. 



 శివరాత్రి పండుగ వచ్చింది. రామపాదం పక్క వూరివారు ఎడ్ల పందాల పోటీలు పెట్టారు. పక్కవూరికి పది మైళ్ళ దూరంలో ఉన్న శివాలయం చుట్టూ ప్రభతో ఉన్న ఎడ్లబండి ని తిప్పుకు తీసుకు రావాలి. ఎవరు గెలిస్తే వారికి ఆరెకరాల పొలమన్నది పందెం. పందెం లో ఆడమగ ఎవరైన పాల్గొనవచ్చును అన్నది నియమం. 

[k3vv3]

ఎడ్ల బండిని ఒడుపుగ వాయువేగంగా నడప డంలో రామసేన మహాదిట్ట అని చుట్టు పక్కల ఉన్న నలబై గ్రామాలవారికి తెలుసు. అయితే చిన్న బిడ్డ కు తల్లి అయిన రామసేన పోటీలో పాల్గొనడం అసాధ్యం. 



ఆమె ఆరోగ్యం సహకరించదు అని అందరూ అనుకు న్నారు. అయితే రామసేన స్దానంలో హసీనా అక్బర్ నిలబడింది. 
నాగేంద్ర హసీనా అక్బర్ బండికి అనేక అవాంతరాలు కల్పించాలని ప్రయత్నించాడు. కడకు హసీనా అక్బర్ ముఖం పై వసికర్రలు విసిరాడు. అయితే నాగేంద్ర ఎడ్ల బండే పట్టుతప్పింది. నాగేంద్ర చక్రాల కింద పడి చనిపోయాడు. 



 హసీనా అక్బర్ గెలిచింది. అయితే నాగేంద్ర విసిరిన వసికర్రల వలన ఆమె రెండు కళ్ళు పోయాయి. 
హసీనా అక్బర్ ఎండ్ల పందెం లో ఆరు ఎకరాల భూమిని గెలిచింది. ఆ పొలం ను అమ్మింది. సీతారామాంజనేయ నిర్మాణం మొదలయ్యింది. ఆలయ నిర్మాణం శరవేగం గా సాగుతుంది.. 



ఆలయ నిర్మాణం ఎలా సాగుతుంది రామ సేన అనుక్షణం హసీనా అక్బర్ కు చెప్పేది. ఒకనాడు హసీనా అక్బర్ "రామసేన, నాకు తెలిసి కౌసల్య మాతృ హృదయం మహత్తరమైనది. ఆమె శ్రీరాముడు వన వాసం చేసేటప్పుడు, " నాయన రామ! నువ్వు అడవిన ఉన్నప్పుడు నరమాంస భక్షణ చేసే కౄర మృగములు నిన్ను హింసించవు. వనవాసాన నీకు వన్య ఫలములు సంవృద్ధిగా లభిస్తాయి. అలా జరగాలని నేను అనుక్షణం ఇక్కడ సమస్త దేవతలను పూజిస్తాను" అని అంది. 



అలాంటి కౌసల్య మాత మందిరం మన దేవళాన ఉండాలి. " అని రామసేనతో అంది. 



 "తప్పకుండా కౌసల్య మాత మందిరం మన దేవళాన నువ్వనుకున్నట్లే ఉంటుంది. " అని హసీనా అక్బర్ తో అంది రామసేన. అందరూ అనుకున్నట్లే రామాలయ నిర్మాణం అన్ని హంగులతో పూర్తి అయ్యింది. అంగ
రంగ వైభవం గా దేవళ ప్రారంభోత్సవం జరిగింది. 
 రామపాదం ఊరిలోని శ్రీసీతారామాంజనేయస్వామి గురించి, రామసేన గురించి, హసీనా అక్బర్ గురించి చుట్టు పక్కల ఉన్న అన్ని గ్రామాలవారు గొప్పగా చెప్పుకుంటూ రామ దర్శనానికి రాసాగారు. 
రామపాదం కుగ్రామానికి రాజధాని కి ఉన్నంత క్రేజ్ వచ్చింది. 



 రామసేన అనుజవల్లభ్ తో శ్రీరామ కోటి వ్రాయించడం మొదలు పెట్టింది. 



"శ్రీరామ కోటి వ్రాయాలనుకుంటే కోటి మందికి అన్నదానం చెయ్యాలన్న సత్సంకల్పంతో శ్రీరామ కోటి మొదలు పెట్టాలి. అంతేగానీ కాలక్షేపం కోసం రెండు కోట్ల శ్రీరామ కోటి వ్రాసిన ప్రయోజనం లేదు. " అన్న సంకల్పం గల రామసేన కోటి మందికి అన్నదానం చేయగల శక్తిని సంపాదించుకున్నాక కొడుకు రఘుతో శ్రీరామ కోటి వ్రాయడం మొదలు పెట్టించింది. 



రామసేన, హసీనా అక్బర్ ల ముచ్చట్లప్పుడు శ్రీరామ కోటి గురించి హసీనా అక్బర్ రామ సేనకు చెప్పి న విషయం యిది. హసీనా అక్బర్ మాటలు రామ సేన కు బాగా నచ్చాయి. రామసేన ఆ పనిని తన కొడుకు అనుజవల్లభ్ తో చేయించి విజయం సాధించింది. శ్రీరామ కోటి విశిష్టత ను, అన్నదానం గొప్పదనాన్ని అనుజవల్లభ్ అనేక పుణ్య క్షేత్రాలలో తన అనుభవ పూర్వకంగా వివరించాడు. శ్రీరామకోటి మర్మం చాటి చెప్పాడు. 



కొన్ని సంవత్సరాల అనంతరం రామపాదం వూరిలో రామసేన, హసీనా అక్బర్, ప్రజారాం లు కనపడలేదు. హసీనా అక్బర్ మక్కా, రామసేన ప్రజారాంలు కాశీ, అయోధ్యలు వెళ్ళారని కొందరు అనుకుంటే కాదు కాదు వారు బొందితో కైలాసం కు వెళ్ళారని ఎక్కువమంది అనుకోసాగారు. 



 సర్వే జనాః సుఖినోభవంతు