Thriller అభిమాన సంఘం

[anaamika]

జూలై 4వ తేదీ మధ్యాహ్నం మూడు గంటలకు, స్వర్గధామం లో ఎత్తైన ప్రదేశంలో ఉన్న రహస్య క్యాబిన్లో, మానవ కదలిక తాత్కాలికంగా నిలిచిపోయినట్లు,  అంతా నిశ్శబ్దంగా, ప్రశాంతంగా ఉన్నట్లు అనిపించింది.

ఆ సమయం ఒక విరామం లాంటిది,  ప్రతి ఒక్కరూ తమ మనసులో ఏదో జరుగుతుందని ఎదురుచూస్తూ సమయం గడుపుతున్నారు.  చివరికి ఏం జరుగుతుందో అని ఆత్రుతగా ఎదురుచూస్తున్నారు.

వాళ్ళు తమ మనిషి విజయవంతంగా తిరిగి రావడం కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు.  అతను వెళ్లేటప్పుడు సాయంత్రం ఐదు గంటలకల్లా వస్తానని చెప్పాడు.

ఇంకా రెండు గంటలు గడవాలి.

తాళం వేసి, మూసివేసిన గదిలో, వేడి చొచ్చుకుపోవడం వల్ల ఉక్కపోతగా ఉంది. స్మిత నీళ్లు నిండిన బాత్టబ్లో కూర్చుని, వేడిని తగ్గించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తోంది.  బయట ఏమి జరుగుతుందో, రాబోయే గంటలు తన జీవితాన్ని ఎలా మారుస్తాయో అని వందల సార్లు ఆలోచిస్తోంది.

బయట వరండా మెట్లపై రాహుల్ ఒక కొమ్మను చెక్కుతూ, తన భవిష్యత్తు ఎలా ఉండాలా అని కలలు కంటున్నాడు. లివింగ్ రూమ్లో ఆది టీవీ ముందు కూర్చుని, తనకిష్టమైన గేమ్ షోలో లీనమై, తన జీవితాన్ని తలకిందులు చేసే, నగరం నుండి బలవంతంగా బయటకు పంపించే అసంభవమైన ప్రణాళిక గురించి ఆలోచించకుండా ఉండాలని ప్రయత్నిస్తున్నాడు. చిన్న బెడ్రూమ్లోని ఒక బంక్పై శరత్ ఒక  పుస్తకం చదవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు, కానీ అతని మనస్సు మాత్రం వేరే చోట, భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తోంది.

చాలాసేపటి వరకు, ఆ గాఢమైన నిశ్శబ్దం క్యాబిన్లో రాజ్యమేలింది.  అంతా నిశ్చలంగా, నిశ్శబ్దంగా ఉంది.  కానీ ఈ నిశ్శబ్దం ఎంతోకాలం ఉండదు.  సరిగ్గా మూడు గంటల ఎనిమిది నిమిషాలకు అంతా మారిపోతుంది, ఈ నిశ్శబ్దం శాశ్వతంగా అంతమవుతుంది.

కొంత ఆలస్యంగా, ఆది టీవీలో లైవ్ గేమ్ షో చూసాడు.  సౌండ్ పెంచడానికి అతను ముందుకు అడుగు వేస్తుండగా, స్క్రీన్పై హఠాత్తుగా ఏదో అంతరాయం కలిగింది, ఆట ఆగిపోయింది.

ఆది గేమ్ షోలో నవ్వులు పుట్టించే సన్నివేశం చూస్తూ సౌండ్ పెంచాడు.  అప్పుడే స్క్రీన్పై ఉన్న ప్యానెలిస్ట్లు, పోటీదారులు ఒక్కసారిగా మాయమైపోయారు.  వేరే స్టూడియోలోని ఒక బోర్డు కనిపించింది.  దానిపై పెద్దగా "సిటీ న్యూస్రూమ్" అని రాసి ఉంది.

ఒక అనౌన్సర్ గొంతు వినిపించింది.

"ప్రేక్షకులకు ముఖ్య గమనిక.  కొన్ని ముఖ్యమైన వార్తల కారణంగా, మా రెగ్యులర్ ప్రోగ్రామ్ను ఇప్పుడే ఆపివేసి, మిమ్మల్ని సిటీ న్యూస్రూమ్కు తీసుకువెళ్తున్నాం. మా ప్రఖ్యాత వ్యాఖ్యాత రజినీకాంత్ ఒక ప్రత్యేకమైన, సంచలనాత్మకమైన వార్తతో మీ ముందుకు వస్తున్నారు."

ఈ అనుకోని అంతరాయానికి ఆది చాలా చిరాకు పడ్డాడు.  కోపంతో టీవీ కట్టేయబోయాడు.  కానీ ఇంతలో స్క్రీన్పై రజినీకాంత్ క్లోజప్ కనిపించింది.  రజినీకాంత్ వెనుక స్మిత తన కొత్త సినిమాలో వేసుకున్న ఒక అందమైన డ్రెస్సులో ఉన్న ఫోటో కనిపించింది.  ఆ ఫోటో చాలా ఆకర్షణీయంగా ఉంది.

ఆది వెనక్కి తగ్గి, ఆశ్చర్యంగా, ఏమి జరుగుతుందో అని ఎదురుచూస్తూ కూర్చున్నాడు.  అతను ఎప్పుడూ చూసే వ్యాఖ్యాత, అతని ముఖం చాలా గంభీరంగా ఉంది, అతని మధురమైన, ఆహ్లాదకరమైన స్వరం ఇప్పుడు గట్టిగా, తక్కువ స్వరంలో, అత్యవసరంగా, ఏదో ముఖ్యమైన విషయం చెప్పాలని మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.

"ప్రేక్షకులకు సంచలన వార్త. దేశవ్యాప్తంగా ప్రజలను దిగ్భ్రాంతికి గురి చేసే ఒక వార్తతో మీ ముందుకు వస్తున్నాం. అంతర్జాతీయంగా ప్రసిద్ధి చెందిన, అందాల తార, స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారు. హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు వెంటనే రంగంలోకి దిగి, తమకున్న అన్ని వనరులను, మానవశక్తిని ఉపయోగించి కేసును పరిష్కరించడానికి తీవ్రంగా ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఈ దారుణమైన నేరం గురించి ప్రస్తుతానికి ఎలాంటి వివరాలు తెలియవు. స్మిత ను ఏ రోజున, ఏ సమయంలో అపహరించారు, ఆమె సహచరులను ఎలా సంప్రదించారు, ఎంత డబ్బు డిమాండ్ చేశారు అనే విషయాలను అత్యంత రహస్యంగా ఉంచారు. స్మిత కిడ్నాప్కు గురయ్యారని, హైదరాబాద్ లోని శాంతి భద్రతల అధికారులు గత కొన్నేళ్లలో ఎన్నడూ లేనంత పెద్ద గాలింపు చర్యను ప్రారంభించారని మాత్రమే మాకు విశ్వసనీయమైన సమాచారం అందింది."

ఆది నమ్మలేకపోతూ, భయంతో గడ్డకట్టుకుపోయినట్లు స్క్రీన్ను చూశాడు.

తర్వాత, ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి, కుర్చీలోంచి లేచి దూకి, తన స్నేహితులను గట్టిగా పిలిచాడు.  భోజనాల గదిలోకి, ఆ తర్వాత చిన్న బెడ్రూమ్లోకి పరిగెత్తాడు.  అక్కడ అతనిని పిలవగానే లేచి నిలబడ్డ శరత్ ను ఢీకొన్నాడు.

"వాళ్ళకి తెలిసిపోయింది!  అంతా తెలిసిపోయింది!" ఆది కంగారుగా, తడబడుతూ, ఆందోళనగా అన్నాడు. "స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారని వాళ్ళకి తెలిసిపోయింది!"

కొద్దిసేపటి తర్వాత, కంగారుపడ్డ శరత్ ను లాక్కొని లివింగ్ రూమ్కు వచ్చాడు.  రాహుల్ వరండాలో అటు ఇటు నడుస్తూ కనిపించాడు.  ఆది అతన్ని పిలవడానికి తలుపు దగ్గరకు వెళ్ళబోతుండగా, అప్పటికే గొడవ విని అప్రమత్తమైన రాహుల్ గదిలోకి వేగంగా వచ్చేశాడు.

"ఏమైందిరా బాబు?" రాహుల్ చిరాకుగా, కోపంగా అడిగాడు.  అద్దాలు పక్కకు జారిపోయిన ఆది కంగారుగా, మాటలు రాక, రాహుల్ ముందు కొంచెంసేపు తడబడ్డాడు.  చివరికి, "ప్రకటించారు... టీవీలో చెప్పారు...  వార్తల్లో... ఇప్పుడే విన్నాను... సడన్గా బ్రేకింగ్ న్యూస్ చెప్పారు..." అని కంగారుగా, తడబడుతూ అన్నాడు.

"దీనమ్మ, కాస్త ప్రశాంతంగా ఉండు, అర్థమయ్యేలా చెప్పు!" రాహుల్ కోపంగా అన్నాడు.

"వార్తల్లో చెప్పారు!" ఆది కంగారుగా, ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అన్నాడు. "స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారని ఇప్పుడే చెప్పారు! సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు గాలింపు మొదలుపెట్టారు!"

రాహుల్ ఆశ్చర్యంగా శరత్ ను చూసి, "ఈ ముసలాయన ఏం మాట్లాడుతున్నాడో నీకు అర్థమవుతోందా? ఏమైనా వినిపించిందా?" అన్నాడు.

"లేదు, నేను ఇప్పుడే లోపలికి వచ్చాను - ఆగండి, వాళ్ళు ముఖ్యమైన వార్తను మళ్ళీ రిపీట్ చేస్తున్నారు - రజినీకాంత్ ఉన్నాడు - బహుశా మనకు ఏదైనా తెలుస్తుంది..."

ముగ్గురు ఉత్కంఠగా, ఏమి జరుగుతుందో అని తెలుసుకోవాలని టీవీ స్క్రీన్ చుట్టూ గుమిగూడారు, వేచి ఉన్నారు.

స్మిత యొక్క ప్రొజెక్ట్ చేయబడిన స్టిల్ ఫోటోతో రజినీకాంత్ మరోసారి మాట్లాడుతున్నాడు.

"ఇప్పుడే టీవీ చూస్తున్న మా ప్రేక్షకులందరికీ ముఖ్యమైన వార్త.  ఒక సంచలనాత్మకమైన వార్తతో మీ ముందుకు వస్తున్నాం.  సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ శాఖ నుండి మాకు అందిన విశ్వసనీయమైన సమాచారం ప్రకారం, ప్రపంచ ప్రఖ్యాత నటి, అందాల తార, సినిమా స్టార్, లక్షలాది మంది అభిమానుల ఆరాధ్య దైవం, స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారు.  ఆమెను డబ్బు కోసం బంధించి ఉంచారు.  హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఈ విషయం తెలిసింది, వాళ్ళు వెంటనే రంగంలోకి దిగి కేసును విచారిస్తున్నారు.  ఈ నేరం ఎలా జరిగిందో ఇంకా తెలియకపోయినా, అందుబాటులో ఉన్న అన్ని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ శాఖలు కలిసి, ఆధునిక చరిత్రలోనే అతిపెద్ద గాలింపు చర్యను ప్రారంభించాయి.  ఇంత ప్రసిద్ధమైన, అందరూ అభిమానించే వ్యక్తిని కిడ్నాప్ చేయడం ఇదే మొదటిసారి…"

భయంతో వణిపోతూ, ఆది టీవీ వైపు దూకి దాన్ని కట్టేశాడు.  "నేను ఇంకేమీ వినకూడదు!  విషయం తెలిసిపోయింది!" అని ఏడ్చాడు.  మిగిలిన వాళ్ళ వైపు తిరిగి, వణుకుతూ, కంగారుగా అన్నాడు, "వాళ్ళు మనల్ని పట్టుకుంటారు!  మనం ఇక్కడి నుండి వెంటనే వెళ్ళిపోవాలి - ఆమెను వదిలేయాలి, ఎలాగైనా సరే ఇక్కడి నుండి తప్పించుకోవాలి, ఎక్కడికైనా పారిపోవాలి!"

రాహుల్ కోపంతో ఆది చొక్కా ముందు భాగం పట్టుకుని అతన్ని పైకి లాగాడు, అతని పాదాలు నేల నుండి దాదాపుగా ఎత్తబడ్డాయి. "నోరు మూసుకో, వెర్రి వెధవా! నీ నోరు మూయి!" అని గద్దించాడు.

భయపడిపోయిన ఆది కి వెంటనే మాటలు రాలేదు, ఏమి చెప్పాలో తెలియక మూగగా ఉండిపోయాడు.

"ఇదిగో బాగుంది," రాహుల్ ఆదిని వదిలేస్తూ, నవ్వుతూ, ధైర్యం చెప్పేలా అన్నాడు. "ఈ విషయం ఎలా బయటకు పొక్కిందో నాకు తెలీదు, కానీ ఇది పెద్ద విషయం కాదు, మనల్ని ఇబ్బంది పెట్టేంత సమాచారం లేదు. ఇంకా ఎక్కువ తెలిసి ఉంటే, మనకు తెలిసేది. కాబట్టి ప్రశాంతంగా ఉండు, నేను చెప్పేది విను. ఎవరో ఒకరు టీవీ వాళ్ళకి కిడ్నాప్ గురించి చెప్పినంత మాత్రాన, ఎవరు చేశారో, మనం ఎక్కడ ఉన్నామో వాళ్ళకి తెలుసని కాదు. వాళ్ళకి ఎలా తెలుస్తుంది? తెలీదు. మనం ఎప్పటిలాగే సురక్షితంగా ఉన్నాం. భయపడాల్సిన పని లేదు. మనం ఎక్కడికీ పారిపోవడం లేదు, అర్థమైందా? రంజిత్ డబ్బుతో తిరిగి వచ్చే వరకు ఇక్కడే దాక్కొని, ఎవరికీ కనిపించకుండా ఉంటాం. డబ్బు మన చేతికి వచ్చాక, మనం ఎవరి దారిన వాళ్ళు వెళ్ళిపోవచ్చు."

భయంతో ఆది దంతాలు కొట్టుకుంటున్నాయి. "ఎ-ఎప్పుడు?" అని అడిగాడు.

"శాంతంగా ఉండు అని చెప్పాను కదా. ఈ రాత్రి. మనం డబ్బు పంచుకుని ఈ రాత్రే ఇక్కడి నుండి పారిపోవచ్చు.  ఇప్పుడు కొంచెం ధైర్యంగా ఉందా?"

"అ-అవును."

రాహుల్ శరత్ వైపు తిరిగి, "మనం టీవీ ఆన్లో ఉంచాలి.  వార్తలు వస్తూ ఉంటాయి" అన్నాడు.

"అవును, అదే మంచిది," శరత్ అన్నాడు, టీవీ ఆన్ చేయడానికి వెళ్తూ.

రాహుల్ అప్రమత్తంగా చుట్టూ చూశాడు.  ఆది వెనక్కి వెళ్తున్నాడు, గది నుండి బయటకు వెళ్ళడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడు.

"ఎక్కడికి వెళ్తున్నావు?" రాహుల్ కోపంగా, అనుమానంగా, గద్దించేలా అడిగాడు.

భయంతో ఆది వణుకుతూ నిలబడ్డాడు.  భోజనాల గది వైపు వేలు చూపిస్తూ, "వంటగదికి... వంటగదికి వెళ్తున్నాను... నాకు... నాకు కాస్త గట్టిగా డ్రింక్ కావాలి... కొంచెం ధైర్యం కోసం" అని నత్తిగా అన్నాడు.

"సరే, వెళ్ళు.  అయిన తర్వాత, మమ్మల్ని కనిపెట్టుకునేలా ఇక్కడికి తిరిగి రా" అని రాహుల్ గద్దించాడు.

"ఖచ్చితంగా, ఖచ్చితంగా," ఆది అన్నాడు, "వెంటనే వస్తాను."

రాహుల్ ఆది వెళ్ళిపోవడం చూసి తల ఊపాడు. "ఆ వెర్రి వెధవ" అని తిట్టుకున్నాడు. శరత్ టీవీ దగ్గరకు కుర్చీ లాక్కొని, "నాకు ఇది నచ్చలేదు, రాహుల్.  ఏదో తేడాగా ఉంది, ప్రమాదకరంగా అనిపిస్తోంది" అన్నాడు.

"ఎవరికి నచ్చుతుంది?" రాహుల్ తన కోసం కుర్చీ లాక్కొని కూర్చున్నాడు.  "కానీ నువ్వు ప్రశాంతంగా, తెలివిగా ఆలోచిస్తే, ఏమీ మారలేదని తెలుస్తుంది.  వార్త బయటకు వచ్చింది. ఆమెను కిడ్నాప్ చేశారు.  అంతే కదా?  బయట ఎవరికీ దీని గురించి ఏమీ తెలియదు.  మనం ఈ రాత్రి వరకు సురక్షితంగా ఉన్నాం.  మనం ఎలాంటి ఇబ్బంది లేకుండా, డబ్బుతో నిండిన జేబులతో ఇక్కడి నుండి బయలుదేరుతాం, కానీ అది మనం ప్రశాంతంగా ఉంటేనే, తెలివిగా వ్యవహరిస్తేనే సాధ్యమవుతుంది."

శరత్ టెలివిజన్ స్క్రీన్ను చూపిస్తూ, "రజినీకాంత్ మళ్ళీ వస్తున్నాడు. ఏం చెప్తున్నాడో విందాం" అన్నాడు.

మరోసారి, రజినీకాంత్ తన వార్తా బులెటిన్ను పునరావృతం చేశాడు.  వింటూ రాహుల్ విసుక్కున్నాడు, "అదే పాత చెత్త. వాళ్ళకి ఏమీ తెలీదు.  మనల్ని భయపెట్టడానికి, కంగారు పెట్టడానికి ఏమీ లేదు."

"నువ్వు చెప్పింది నిజమే," శరత్ అంగీకరించాడు.

రాహుల్ కోపంగా గది చుట్టూ చూశాడు.  "ఆ తెలివితక్కువ వెధవ ఎక్కడ ఉన్నాడు? ఆది ఎక్కడ?"

"బహుశా తాగుతూ ఉంటాడు" అని శరత్ అన్నాడు.

రాహుల్ కోపంగా లేచి నిలబడ్డాడు. "నేను అతనిని ఇక్కడికి తిరిగి రమ్మని చెప్పాను. అతను నా మాట వింటాడో లేదో నేను స్వయంగా చూడాలి."

రాహుల్ కంగారుగా వంటగదిలోకి వెళ్లాడు. ఆది కనిపించలేదు.  విడి గదిని, స్నానాల గదిని వెతికాడు.  అక్కడ కూడా లేడు.  చిన్న బెడ్రూమ్లోకి వెళ్లాడు. ఖాళీగా ఉంది.  కంగారుగా లివింగ్ రూమ్ దాటి కారిడార్లోకి పరిగెత్తాడు. స్మిత గది తాళం తీసి లోపలికి తొంగి చూశాడు, ఆమె భయపడిపోయింది.  అక్కడ కూడా లేడు.  తలుపు మూసి తాళం వేసి, కంగారుగా కారిడార్లో వేగంగా నడిచి, బయటికి వచ్చి వెతకడం మొదలుపెట్టాడు.  క్యాబిన్ చుట్టూ వెతికాడు, కానీ ఆది ఎక్కడా కనిపించలేదు.

చివరికి, వెతికి వెతికి అతను కోపంతో, ఉక్రోషంతో లివింగ్ రూమ్కు తిరిగి వచ్చాడు.  "నీకు తెలుసా?" అతను శరత్ తో కోపంగా అన్నాడు. "ఆ చిన్న వెధవ, ఆది, మోసం చేసి పారిపోయాడు."

"ఖచ్చితంగానా?"

"అతను ఇక్కడ లేడు. డ్రింక్స్ కూడా ముట్టుకోలేదు. బాగా భయపడిపోయి, పిరికివాడిలా, మాట తప్పి, వెనుక డోర్ నుండి తనంతట తానే పారిపోయాడు. ఇప్పుడతను మోటార్ సైకిల్ తో కొండ దిగి, ఇంటికి వెళ్తూ ఉంటాడు."

"మనం ఏం చేయాలి?"

"మనం ఏం చేయకూడదో నాకు తెలుసు.  అతన్ని ఇప్పుడే, ఇలా వదిలేయకూడదు.  అతని పరిస్థితి చూస్తుంటే, అతను చాలా అనుమానాస్పదంగా ప్రవర్తించవచ్చు, ఏమైనా చేయవచ్చు లేదా చెప్పవచ్చు.  అంతేకాదు, అతన్ని హైదరాబాద్ లో ఉండనివ్వకూడదని మనం ఒప్పుకున్నాం.  అక్కడ వాళ్ళు అతన్ని పట్టుకుని మన గురించి నిజం చెప్పేలా చేస్తారు.  మనం అతన్ని మన కళ్లముందు, మన కంట్రోల్లో ఉంచుకోవాలి, ఒప్పుకున్నామా?  మనం డబ్బు పంచుకునే వరకు, విడిపోయే వరకు కలిసి ఉండాలి."

"అవును, అలాగే చేద్దాం."

"సరే, నువ్వు ఇక్కడే ఉండు. స్మిత ను కనిపెట్టు. నేను ఆ చిన్న వెధవ ఆది కోసం వెళ్తున్నాను.  అతను పిచ్చివాడిలా, ఏదేదో మాట్లాడేస్తూ తిరగడం నాకు అస్సలు ఇష్టం లేదు. అతన్ని పట్టుకొని, లాక్కొని వెంటనే ఇక్కడికి తీసుకువస్తాను.  అతను పూర్తిగా శాంతించే వరకు, రంజిత్ తిరిగి వచ్చే వరకు అతనిని కనిపెట్టుకుని ఉందాం.  ఆ తర్వాత అంతా సవ్యంగా, మన కంట్రోల్లో ఉందని తెలిసి, సామాన్లు సర్దుకుని, ఎలాంటి ఇబ్బంది లేకుండా ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిపోవచ్చు."

ఆ మాటతో, రాహుల్ హడావుడిగా క్యాబిన్ నుండి బయటికి వెళ్లాడు, మైదానంలో ఉన్న కాలిబాట వైపు వేగంగా పరుగెత్తడం ప్రారంభించాడు, క్షణాల్లో అతను కనుమరుగయ్యాడు.

***

[anaamika]

స్మిత ఇంటి వెనుక, పిల్లలు ఆడుకునే గదిని (ఎవరైనా పిల్లలతో కలవడానికి వస్తే) ఇప్పుడు కార్యదర్శి ఆఫీసుగా మార్చారు.  సాధారణంగా అది చాలా ప్రకాశవంతంగా, ఆహ్లాదకరంగా ఉంటుంది.  చేతితో పెయింట్ చేసిన ఫర్నిచర్ రంగురంగుల డిజైన్లలో, చూడముచ్చటగా ఉంటుంది.  సునీత డెస్క్గా ఉపయోగించే ఫ్రెంచ్ టేబుల్ పై పింక్ కలర్ టెలిఫోన్, ఇటాలియన్ డిజైన్ గల టైప్రైటర్, తాజా ఎర్ర గులాబీల పూల కుండీ ఉన్నాయి.  ఒక గోడపై స్మిత వేసిన రెండు అందమైన చిత్రాలు ఉన్నాయి. ఒకటి ప్రఖ్యాత చిత్రకారుడు చాగల్ గీసిన స్మిత ఆయిల్ పెయింటింగ్, మరొకటి స్మిత స్వయంగా గీసిన సునీత వాటర్ కలర్ పెయింటింగ్.  రోజులో చాలా భాగం ఆఫీసు ఎండగా ఉంటుంది, కిటికీల నుండి సూర్య కిరణాలు లోపలికి పడుతూ ఉంటాయి.

సునీత ఆఫీసులోకి స్మిత గురించి మాట్లాడటానికి వచ్చిన ఎవరైనా, ఆ గదిలోని సంతోషకరమైన, ఉల్లాసమైన, ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణానికి అనుగుణంగా ఎంతో ఉల్లాసంగా, తేలికగా ఉండేవారు.

కానీ ఇప్పుడు, జూలై నాల్గవ తేదీ మధ్యాహ్నం, సునీత ఆఫీసు ఒక శ్మశాన వాటికలోని రిసెప్షన్ హాల్ లాగా, భయంకరంగా, విషాదకరంగా ఉంది.  గది అంతా చీకటిగా, విషాదంగా, నిశ్శబ్దంగా, భయానకంగా ఉంది.

బ్రహ్మం తల చేతుల్లో పెట్టుకుని, తీవ్ర నిరుత్సాహంలో, ఏమి చేయాలో తెలియక కూర్చున్నాడు. సునీత కూడా, ఎప్పుడూ సంతోషంగా, ఆశాజనకంగా ఉండేది, తన స్నేహితురాలు స్మిత గురించి తెలిసి దుఃఖంతో తెల్లగా, నీరసంగా అయిపోయింది. మహేందర్ యొక్క ఉల్లాసమైన, ఉత్సాహభరితమైన ప్రవర్తన కూడా తీవ్రమైన, విషాదకరమైన ఆత్మపరిశీలనకు దారితీసింది.  అందరూ విషాదంలో మునిగిపోయారు.

ఒకే ఒక్క అర్జున్ మాత్రం ఈ విషాదానికి లొంగలేదు, అతను మాత్రం ధైర్యంగా ఉన్నాడు.

పదిహేను నిమిషాల క్రితం, అడవి దగ్గర ఉన్న సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల నుండి వచ్చిన మొదటి సమాచారంతో అతను కాస్త కంగారుపడ్డాడు, ఆందోళన చెందాడు.  ఈ వార్త అతనికి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ హెడ్ క్వార్టర్స్లోని కమ్యూనికేషన్ సెంటర్ ద్వారా అందింది. కానీ అతను వెంటనే తేరుకున్నాడు, తనను తాను నియంత్రించుకున్నాడు.  తన ఉద్యోగంలో అతను ఇలాంటి ఎన్నో నిరాశలను, వైఫల్యాలను చూశాడు కాబట్టి, వెనక్కి తగ్గకూడదని, మరింత పట్టుదలగా, రెట్టించిన ఉత్సాహంతో పనిచేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.  ఎప్పుడూ లాగే, ఇలాంటి వైఫల్యాలకు అతని సమాధానం ఏమిటంటే, పరిస్థితిని చక్కదిద్దడానికి, కాపాడటానికి తన ప్రయత్నాలను రెట్టింపు చేయడం, తన శక్తిని, సామర్థ్యాన్ని పూర్తిగా ఉపయోగించడం.

కిడ్నాపర్ అయిదు కోట్ల డబ్బుని తీసుకోవడానికి డ్రాప్ సైట్ కు పంపబడినప్పుడు, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు అతన్ని సజీవంగా పట్టుకోవాలని ప్రయత్నించారు. కానీ అతను తన దగ్గర ఉన్న చివరి షాట్గన్ షెల్ తో ఆత్మహత్య చేసుకుని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల నుండి తప్పించుకున్నాడు.  ఈ విషయం తెలుసుకున్న అర్జున్ తన దురదృష్టాన్ని తిట్టుకున్నాడు, చాలా కోపపడ్డాడు.

కానీ వెంటనే తనను తాను నియంత్రించుకుని, "తల అయితే గెలుస్తావు, బొమ్మ అయితే ఓడిపోతావు.  ఈసారి బొమ్మ పడింది, మనకు దురదృష్టం ఎదురైంది.  సరే, మళ్ళీ ప్రయత్నిద్దాం, వేరే ప్లాన్ వేద్దాం" అని తన సహచరులకు ధైర్యం చెప్పాడు.

ఆ తర్వాత, అతను ఒక్కసారిగా చాలా చురుకుగా, వేగంగా, ఉత్సాహంగా పని చేయడం మొదలుపెట్టాడు. మహేందర్ కు కొన్ని అత్యవసరమైన, ముఖ్యమైన పనులు అప్పగించాడు—

వెంటనే హైదరాబాద్ లోని CBI ఆఫీస్కు వెళ్ళండి.  అక్కడ విశాల్ ను కలవండి.  స్మిత కిడ్నాప్ కేసు గురించి అతనికి క్లుప్తంగా, వివరంగా చెప్పండి.  మనం కలెక్ట్ చేసుకున్నరెండు రాన్సమ్ నోట్ల కాపీలు అతనికి పంపిస్తున్నామని చెప్పండి.  వాటిని వెంటనే, వీలైనంత త్వరగా ఢిల్లీ లోని CBI హెడ్ క్వార్టర్స్కు పంపి, అక్కడ వాటిని నిపుణులతో పరీక్షించి, డీకోడ్ చేయమని చెప్పండి.

ఇంకా మూడు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ కార్లను వెంటనే, స్టాండ్బైగా, సిద్ధంగా ఇక్కడకు తీసుకురండి.  ఎటువంటి ఆలస్యం చేయవద్దు.

వెంటనే, ఆలస్యం చేయకుండా స్పెషల్ టాస్క్ ఫోర్స్ను రంగంలోకి దించండి.  అరోరా స్టూడియోలో మిస్ స్మిత కు వచ్చిన అన్ని బెదిరింపు, అనుమానాస్పద లేఖలను క్షుణ్ణంగా పరిశీలించడం మొదలుపెట్టమనండి.  మిస్ స్మిత స్నేహితులు, సన్నిహితులు, తెలిసిన వాళ్ళను వెంటనే, వివరంగా విచారించండి.  స్మిత ఉంటున్న ఇంటి ప్రాంతంలో ఇంటింటికి తిరిగి, ప్రతి ఇంటినీ క్షుణ్ణంగా పరిశీలించి, ఏవైనా ఆధారాలు లభిస్తాయేమో చూడమని చెప్పండి.

బండరాయి దగ్గర కనుగొనబడినది ఎవరి శరీరమో, అతని గుర్తింపు మీకు తెలిసిన వెంటనే, ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా, వెంటనే నాకు తెలియజేయండి.

మిస్ స్మిత గురించి న్యూస్ ను రమ్య ద్వారా వెంటనే మన అన్ని నెట్వర్క్లో పంపించండి.

ఒక విషయం గుర్తుంచుకోండి - మీడియాకు వార్త తెలిసినా, మనం...  ఏమిటి? రమ్య, స్మిత కిడ్నాప్ గురించి రజినీకాంత్ ఇరవై నిమిషాల క్రితం చెప్పాడని అంటున్నాడా? ఛీ!  సరే, అతనికి వివరాలు తెలియకపోవడం మన అదృష్టం.  అయినా, ఈ విషయాన్ని మనం చాలా రహస్యంగా, మన కంట్రోల్లో ఉంచాలి.  అందరూ నోరు మూసుకోవాలని, ఏమీ మాట్లాడకూడదని గట్టిగా, హెచ్చరించేలా చెప్పండి.  ఎవరూ లీక్ చేయకూడదు.

వెంటనే, ఆలస్యం చేయకుండా వెళ్ళండి!

మహేందర్ గది నుండి బయటికి పరిగెత్తాడు, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు వెంటనే, క్షణాల్లో చర్యలు ప్రారంభించారు, యంత్రాంగం వేగంగా కదిలింది.

"ఇదంతా ఎందుకు?  ప్రయోజనం ఏమిటి?" బ్రహ్మం నిరాశగా, ఆందోళనగా అన్నాడు. "మనం ఈ ప్రయత్నంలో విఫలమైతే, స్మిత ను రక్షించడానికి మనకు తగినంత సమయం కూడా ఉండకపోవచ్చు అని మీరే ఒప్పుకున్నారు కదా?"

అర్జున్ వాస్తవాన్ని మార్చడానికి, దాచిపెట్టడానికి ప్రయత్నించలేదు.  అతను ఒప్పుకున్నాడు, పరిస్థితులు వాళ్ళకి వ్యతిరేకంగానే, చాలా క్లిష్టంగా ఉన్నాయి.  "అయినా, డ్రాప్ పాయింట్ దగ్గర నుండి వచ్చిన రిపోర్ట్ ప్రకారం, డబ్బు తీసుకురావడానికి వచ్చిన వ్యక్తితో పాటు ఇంకెవరూ లేరు.  అక్కడి నుండి ఎవరూ బయటకు వెళ్లడం చూడలేదు.  కాబట్టి మనం కొంచెం అదృష్టవంతులైతే, స్మిత ను కాపాడటానికి ఎవరైనా ఉంటే, మన దాడి గురించి అతనికి తెలిసి ఉండకపోవచ్చు, కొంతకాలం వరకు తెలియకపోవచ్చు.  ఇది మనకు కొంత సమయం ఇస్తుంది, స్మిత ను రక్షించడానికి ఏదైనా ప్రయత్నం చేయడానికి అవకాశం ఇస్తుంది."

"ఎంత సమయం ఉంది? అదే అసలైన ప్రశ్న," బ్రహ్మం ఆందోళనగా అన్నాడు. "మీడియాకు స్మిత కిడ్నాప్ విషయం తెలిసిపోయింది.  అడవి లో ఏం జరిగిందో, రోడ్ బ్లాక్స్, హెలికాప్టర్లు, అంబులెన్స్... అన్నీ తెలుసుకుంటారు."

"అవును, తప్పకుండా తెలుసుకుంటారు. బహుశా ఇప్పటికే తెలిసి ఉంటుంది," అర్జున్ దాటవేయకుండా, నిర్మొహమాటంగా ఒప్పుకున్నాడు.

"ఈ వార్త రేడియో లో, టీవీ లో, అన్ని న్యూస్ పేపర్లలో వస్తుంది," బ్రహ్మం పట్టుబట్టి చెప్పాడు.

"ఖచ్చితంగా వస్తుంది. కానీ స్మిత ను కాపాడుతున్న వ్యక్తి ఎక్కడో మారుమూల ప్రదేశంలో ఉండొచ్చు, అక్కడ రేడియో, టీవీ లాంటివి ఉండకపోవచ్చు.  ఒకవేళ ఉన్నా, అతను ఆన్ చేసి ఉండకపోవచ్చు. అడవి లో ఏం జరిగిందో అతనికి తెలిసినా, మనకు ఇంకా కనీసం అరగంట, బహుశా ఒక గంట వరకు సమయం ఉండొచ్చు అని నేను అనుకుంటున్నాను.  అయినా, ఖచ్చితంగా చెప్పలేం."

"అయ్యో పాపం! ఎంత దారుణం!" సునీత కన్నీళ్లతో, దుఃఖంతో అంది. "పాపం స్మిత, పాపం, ఎంత కష్టం!  ఆమెకు ఏం జరుగుతుందో!"

టెలిఫోన్ మధురంగా, సంగీతంగా మోగింది, అందరూ ఒక్క క్షణం నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయారు.  సునీత కుర్చీలో కూర్చున్న అర్జున్ ఫోన్ అందుకుని, "అర్జున్ మాట్లాడుతున్నాను.  ఏమిటి విషయం, చెప్పండి" అన్నాడు.

అతను టెలిఫోన్లో చాలా నిమగ్నమై ఉన్నాడు.  చాలా తక్కువ మాటల్లో, జాగ్రత్తగా సమాధానం ఇస్తూ, ఏమీ బయటకి పొక్కకుండా, తన పసుపు ప్యాడ్పై నిరంతరం, శ్రద్ధగా నోట్స్ రాసుకుంటున్నాడు.  చివరగా, "సరే, విషయం అర్థమైంది.  ధన్యవాదాలు. నేను ఇక్కడే, అందుబాటులో ఉంటాను.  ఏదైనా కొత్త సమాచారం ఉంటే, నాతో టచ్లో ఉండండి" అన్నాడు.

ఫోన్ పెట్టేసి, అర్జున్ కిషన్ తో, "గుర్తింపు తనిఖీ పూర్తయింది" అన్నాడు.  పసుపు ప్యాడ్ వైపు తిరిగి, బ్రహ్మం  మరియు సునీత వైపు చూసి, వివరంగా చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.  "డబ్బు తీసుకురావడానికి వచ్చిన వ్యక్తి రంజిత్ అని తేలింది.  వయస్సు 41 సంవత్సరాలు.  ఆరు అడుగుల పొడవు, 120 కిలోల బరువు.  అతను తన తలను పేల్చుకుని, తుపాకీతో ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు, గుర్తుందా? - గోధుమ రంగు జుట్టు, నకిలీ మీసం పెట్టుకున్నాడు.  శరీరాన్ని పోస్ట్మార్టం కోసం పంపించారు, అక్కడ అన్ని వివరాలు తెలుస్తాయి." తన నోట్స్ చూసి, జ్ఞాపకం తెచ్చుకుని,  "అతని నేపథ్యం చాలా మంచిది.  ఉస్మానియా యూనివర్సిటీలో చదివాడు, డిగ్రీ తీసుకున్నాడు.  కాలేజీ ఫుట్బాల్ టీమ్లో రైట్ టాకిల్గా ఆడాడు,  అంతేకాదు, ఎవరెస్ట్ లైఫ్ ఇన్సూరెన్స్ కంపెనీలో స్వతంత్ర ఇన్సూరెన్స్ ఏజెంట్గా పనిచేస్తున్నాడు..." అని చెప్పాడు.

"అది చాలా పెద్ద, ప్రసిద్ధ కంపెనీ," బ్రహ్మం ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. "చాలా గౌరవనీయమైన సంస్థ."

అర్జున్ తల ఊపాడు.  "రంజిత్ కు ఇక్కడే సొంత ఇల్లు ఉంది.  పద్నాలుగు సంవత్సరాల క్రితం పెళ్లయింది, ఇప్పటికీ సంతోషంగా, అన్యోన్యంగా కలిసి ఉన్నారు.  భార్య ఇద్దరు పిల్లలు - కొడుకుకి పన్నెండు, కూతురు కి పది సంవత్సరాలు.  చిన్న ట్రాఫిక్ కేసులు తప్ప, అతనిపై ఎలాంటి క్రిమినల్ కేసులు లేవు.  అతని నేర చరిత్ర ఎప్పుడూ శుభ్రంగా ఉంది.  అతను ఎప్పుడూ ఇలాంటి పనులు చేసి ఉండడు." తల ఊపి, "చూస్తుంటే, అతను అలవాటైన, కఠినమైన నేరస్థుడులా లేడు.  ఇలాంటి పని చేయడానికి అతన్ని ఏదో బలవంతం చేసి ఉండాలి, లేకపోతే అతను ఒత్తిడికి గురై ఉండాలి" అన్నాడు.

"అయ్యో దేవుడా!  అలాంటి మంచి వ్యక్తిని, అలాంటి నేపథ్యం ఉన్న వ్యక్తిని అలా చేయడానికి ఏం కారణం అయి ఉంటుంది?  నమ్మలేకపోతున్నాను!" సునీత ఆశ్చర్యంగా, షాక్తో అంది.

"నాకు తెలియదు, నాకు తెలియదు," అర్జున్ నిట్టూర్చి, నిరాశగా ప్యాడ్ను డెస్క్పై పడేసాడు.

"బహుశా అతను ఆర్థిక ఇబ్బందుల్లో చిక్కుకున్నాడు," కిషన్ సూచించాడు. అర్జున్ భుజాలు పైకెత్తాడు, "ఏమో, నిజమై ఉండొచ్చు" అన్నాడు. అతను బ్రహ్మం మరియు సునీత ని మరోసారి ఉద్దేశించి, "ఖచ్చితంగా, Ransom  డబ్బు తిరిగి పొందబడింది. అది చెక్కుచెదరకుండా, పూర్తిగా అలాగే ఉంది, ఒక్క రూపాయి కూడా పోలేదు" అన్నాడు.

"దానితో నాకు ఏం పని?  అది నాకు ముఖ్యం కాదు" బ్రహ్మం విసుగ్గా అన్నాడు.

"బాధితుడి జేబులో కారు తాళాలు కనుగొనబడ్డాయి.  వారు బహుశా అతని వాహనాన్ని కూడా ఇప్పటికీ కనుగొని ఉంటారు మరియు అది కొంత ఆధారాన్ని, క్లూని వెలికితీయవచ్చు.  నేను మీకు ఎప్పటికప్పుడు సమాచారం అందిస్తూ ఉంటాను. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఈ నిమిషంలోనే రంజిత్ నివాసానికి వెళుతున్నారు, అతని భార్యకు విషాద వార్త తెలియజేసి, ఆమెను విచారిస్తారు, వివరాలు తెలుసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తారు.  అది కూడా ఒక ఆధారాన్ని వెలికితీయవచ్చు.  మా సిబ్బంది రోజంతా రంజిత్ పొరుగువారు, స్నేహితులు, వ్యాపార సహచరులను ఇంటర్వ్యూ చేస్తూ, ఏదైనా చిన్న క్లూ కోసం వెతుకుతూ ఉంటారు.  మేము కొంతమందిని రంజిత్ బీమా కార్యాలయానికి కూడా పంపాము, అక్కడ కూడా విచారణ జరుగుతుంది.  ప్రస్తుతానికి, మా దగ్గర ఉన్న సమాచారం ఇంతే.  మనం కొంచెం సహనంతో వేచి ఉండాలి, ఏమి జరుగుతుందో చూడాలి."

"ఓపిక పట్టాలా?  ఇదిగో, సమయం అయిపోతుంది, స్మిత ప్రాణం ప్రమాదంలో ఉంది!" సునీత ఆవేశంగా, కోపంగా అంది. "ప్రతి క్షణం గడుస్తోంది, ఆమె మరణానికి దగ్గరవుతోంది, ఒకవేళ ఆమె ఇంకా బతికే ఉంటే... ఏమి జరుగుతుందో తెలియట్లేదు."

"క్షమించండి, మేడమ్."

"లేదు, లేదు, క్షమించండి," సునీత వెంటనే అంది. "మీరు మీ వంతు ప్రయత్నం చేస్తున్నారని నాకు తెలుసు.  నాకు చాలా భయంగా ఉంది, ఏం చేయాలో తెలియట్లేదు."

బ్రహ్మం కంగారుగా, ఆత్రుతగా మరో సిగరెట్ కోసం వెతుక్కున్నాడు. "రాన్సమ్ నోట్ కాపీని నిపుణులతో డీకోడ్ చేయించడానికి, అర్థం చేసుకోవడానికి ఎంత సమయం పడుతుంది?  దీని గురించి ఏమైనా చెప్పగలరా?" అని అడిగాడు.

అర్జున్ చుట్టూ తిరిగి, సునీత డెస్క్పై ఉన్న గడియారాన్ని చూసి, "దాదాపు ఒకటిన్నర గంట పడుతుంది.  అదృష్టం బాగుంటే, లేదా వాళ్ళు వేగంగా పనిచేస్తే, కొంచెం ముందుగానే అవ్వొచ్చు.  ఖచ్చితంగా మాత్రం చెప్పలేం" అన్నాడు.

సునీత కన్నీళ్లతో, దుఃఖంతో రుమాలు తీసుకుని ముక్కు తుడుచుకుంది. "ఇంకా చాలా ఆలస్యం, సమయం లేదు," ఆవేదనగా అంది. "దేవుడా, ఆ శాపగ్రస్తమైన, ముఖ్యమైన కోడ్ను గుర్తుంచుకోలేకపోవడం వల్ల నాకే చాలా బాధగా ఉంది, నేనేదో చాలా పెద్ద తప్పు చేసినట్లు, బాధ్యతగా, అపరాధ భావనగా అనిపిస్తోంది.  స్మిత కు ఏదైనా అయితే నేను తట్టుకోలేను."

అర్జున్ ఆమె వైపు నిశితంగా చూస్తూ, "ఒకవేళ ఏదైనా రహస్య సంకేతం ఉంటే, మిస్ సునీత," అని అన్నాడు, ఎటువంటి ప్రేరణ లేకుండా, దాదాపు తనలో తాను మాట్లాడుకుంటున్నట్లుగా. "చివరికి, మీరు కలత చెందారు—మనమందరం కొన్నిసార్లు కలత చెందుతాము, జ్ఞాపకాలు ఒక్కోసారి చిత్రవిచిత్రంగా ప్రవర్తిస్తాయి కదా-"

సునీత సోఫా అంచుకు ఒరిగి కూర్చుంది. "అర్జున్, ఒక రహస్య సంకేతం ఉంది. నేను అంత పిచ్చిగా భ్రమలు పడేదాన్ని కాదు, ఉనికిలో లేని విషయాలను కల్పించుకునేది కాదు. నాకు ఖచ్చితంగా జ్ఞాపకం ఉంది ఎలా —చిత్రం షూటింగ్ పూర్తయిన మరుసటి ఉదయం — మీ వెనుక ఉన్న డెస్క్ మీద ఒక నిస్సారమైన, పూర్తిగా అర్ధం లేని నోట్ కనిపించింది, స్మిత దానిని 'స్మిత సంగీత' అని సంతకం చేసింది, ఆ చిత్రంలో ఆమె పోషించిన కథానాయిక పేరుతో. కాబట్టి—"

సునీత హఠాత్తుగా ఆగిపోయింది. ఆమె విస్మయానికి, అర్జున్ ఆమెకు ఎదురుగా నిలబడి, ఆమెను తేరిపార చూస్తూ, అతని ముఖంలో ఒక విచిత్రమైన వ్యక్తీకరణతో ఉన్నాడు. "మిస్ సునీత," అతను మృదువుగా అన్నాడు, "ఏ చిత్రం షూటింగ్ పూర్తయిన మరుసటి రోజు ఉదయం? ఏ చిత్రమో చెప్పండి."

ఉలిక్కిపడి, అయోమయంగా, సునీత అతనిని చూసి కళ్ళు తెరిచింది. "ఎందుకు—ఎందుకు—కోడ్ ఉపయోగించిన సినిమాలో—అది కథలో భాగం. అది—అలా స్మిత దానిని ఎలా పట్టుకుని దానితో ఆటలు ఆడటం మొదలుపెట్టింది." ఒక్కసారిగా, ఆమె చేయి ఆమె నోటి దగ్గరకు వెళ్ళింది. "అయ్యో, దేవుడా," ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది.

బ్రహ్మం ఆమె పైకి దూకాడు. "సునీతా, భగవంతుడా, నువ్వు ఇది ఇంతకు ముందు ఎందుకు చెప్పలేదు—"

"నేను—నేను మరచిపోయాను. అయ్యో, నన్ను క్షమించు. అవును, నిజమే, అది సినిమాలో ఉంది. ఆమె ప్రారంభ సినిమాలలో ఒకటి. ఒక—ఒక చారిత్రాత్మక చిత్రం—చివరిలో ఆమె తన పెంపుడు తండ్రిని విలన్ నుండి రక్షించడానికి ఒక సందేశం పంపింది—'సంగీత'ని మధ్య పేరుగా, కోడ్ పేరుగా ఉపయోగించి, సహాయం చేయగల ఎవరినైనా అప్రమత్తం చేసింది—"

అర్జున్ ఆమె దగ్గర నిశ్చలంగా నిలబడి, గంభీరంగా ఉన్నాడు.

"ఏ చిత్రం?" అతను మరలా ప్రశ్నించాడు.

సునీత నిశ్చలంగా, నిర్వికారంగా కూర్చుంది, ఆమె కనుల వెనుక ఆమె మనస్సు కార్యనిర్వహణలో ఉంది.

గదిలోని వారందరూ ఆమెను గమనిస్తూ వేచి ఉన్నారు, మాట లేదు, శబ్దం లేదు.

హఠాత్తుగా, సునీత ఊపిరి పీల్చుకుంది, ఆమె కళ్ళు పెద్దవిగా తెరుచుకున్నాయి, ఆమె పెదవులు కంపించసాగాయి, ఆమె నిలబడింది. "నాకు తెలుసు, ఇప్పుడు నాకు తెలుసు," ఆమె ఉత్సాహంతో చెప్పింది. "ఒక విప్లవం గురించినది—స్మిత భూస్వామి చేత వెంబడించబడుతున్న ఒక కులీనుడి యొక్క దత్తపుత్రిక పాత్రను పోషించింది—మరియు ఆమె వారిని మరియు కొంతమంది ఇతరులను దాచిపెట్టింది, వారికి ఆశ్రయం కల్పించింది మరియు రాష్ట్రము నుండి నిష్క్రమిస్తున్న ఒక యువ దౌత్యవేత్తకు సమాచారం చేరవేయవలసి వచ్చింది—డాక్టర్ చేత నిర్వహించబడుతున్న—నిర్వహించబడుతున్న మానసిక వైద్యశాల నుండి ఒక సందేశాన్ని పంపాలి—" ఉత్సాహంతో, ఆమె తన చేతులతో చప్పట్లు కొట్టింది. "నాకు దొరికింది! డాక్టర్ యొక్క క్లయింట్స్. సినిమా పేరు డాక్టర్ యొక్క క్లయింట్స్!"

అర్జున్ ఆమె చేతులు పట్టుకున్నాడు. "మరియు కోడ్ ఖచ్చితంగా ఆ సినిమాలో ఉందా?"

"ఖచ్చితంగా! ఇది చివరిలో కథలో భాగం—స్మిత దానిని ఎలా గుర్తుపెట్టుకుందో—మరియు తరువాత సరదాగా ఉపయోగించింది—" హఠాత్తుగా, ఉత్సాహంతో, ఆమె అర్జున్ పట్టు నుండి తనను విడిపించుకుంది మరియు గది దాటడానికి ప్రయత్నిస్తూ బ్రహ్మం కాళ్ళపై పడబోయింది. "నాకు తెలుసు ఎక్కడ ఉందో! స్మిత పూర్తి చేసిన సినిమాల స్క్రిప్ట్లు నా దగ్గర ఉన్నాయి, ప్రతి స్క్రీన్ ప్లే ఫైలులో కట్టబడి ఉంది. సూచన కోసం. మొత్తం కోడ్ స్క్రిప్ట్లో వివరించబడింది—"

ఆమె గదికి అవతలి వైపున గోడకు అమర్చిన పుస్తకాల అరల వద్దకు చేరుకుంది. ఆమె ముందుకు వంగి, రెండు చిన్న ఆఫ్రికన్ వైలెట్ కుండీలను ఉంచిన అంచు వెనుక ఉన్న మొదటి అరను పరిశీలించింది. నీలి రంగు తోలుతో ఖరీదైన బైండింగ్లో మరియు బంగారు రంగులో భారీగా ముద్రించబడిన స్క్రిప్ట్ల సంపుటాలపై ఆమె వేలుతో రాసింది.

"డాక్టర్ యొక్క క్లయింట్స్!" ఆమె కేక వేసింది మరియు ఆమె వేళ్ళు సంపుటాన్ని ముందుకు లాగాయి, దానిని సులభంగా బయటకు తీశాయి, ఇతరులు ఆమె చుట్టూ చేరడానికి త్వరపడ్డారు.

ఆమె వెనుక పేజీల వైపు తిప్పుతోంది. "ఇది ఎక్కడో చివరలో, క్లైమాక్స్కు కొంచెం ముందు ఉంది. చాలా ఉత్కంఠభరితంగా ఉంది. నాకు గుర్తుంది, నాకు గుర్తుంది, నేను తప్పుగా ఉండలేను. స్మిత ఇతరులతో కలిసి, ఆమె పిచ్చి ఆసుపత్రిలో ఒక ఖైదీగా నటిస్తోంది. ఆమె ఒక సంరక్షకుడిని బయటకు పంపి, కొంత మందులు కావాలని కోరుతూ ఒక సందేశం పంపుతుంది. ఆమె నిజం రాస్తే, వారి దుస్థితిని మరియు వారిని ఎలా రక్షించాలో తెలుస్తుంది, టెర్రర్ యొక్క విప్లవకారులు ఆమె ప్రణాళికలను తెలుసుకుంటారని మరియు ఆమెను మరియు ఆమె తండ్రిని పట్టుకుంటారని ఆమె భయపడుతుంది. అప్పుడు ఆమె తండ్రి ఒక తెలివైన రహస్య కోడ్ను గుర్తుచేసుకున్నాడు, ప్రాచీన కాలం లో ఒక రాజు చాలా కాలం క్రితం ఉపయోగించినట్లుగా భావించబడే ఒక సంక్లిష్టమైన కోడ్. అతను దానిని స్మిత కు వివరిస్తాడు. ఆమె దానిని ఉపయోగిస్తుంది మరియు—"

సునీత స్వరం క్షీణించింది.

ఆమె తనలో తాను చదువుతూ, పేజీని తిప్పింది, ఆమె నుదురు చిట్లించింది.

"ఓహ్, ఛీ!" ఆమె అంది, సంపుటాన్ని మూసివేసింది. "ఇది కోడ్ గురించి ప్రస్తావిస్తుంది, కానీ అది ఎలా పనిచేస్తుందో వివరించదు."

"కానీ ఇది ఏమి—?" అర్జున్ ప్రశ్నించడం ప్రారంభించాడు.

"ఇది కేవలం, 'క్లోజ్ టూ షాట్—అతను తన బాల్యంలో తెలిసిన రహస్య సంకేతాన్ని వివరిస్తున్నప్పుడు. ఆమె ఆసక్తిగా దానిని పునరావృతం చేస్తుంది మరియు రాయడం ప్రారంభిస్తుంది. తరువాత ఆమె రాష్ట్రము లోని మంత్రిత్వ శాఖకు వెళ్ళే మానసిక వైద్యశాల సంరక్షకుడికి గూఢమైన సంకేత సందేశాన్ని అందజేస్తున్నప్పుడు తదుపరి దృశ్యానికి కరిగిపోతుంది.' అని చెబుతుంది. ఇది అర్ధం కాదు, ఎందుకంటే ఇది నిస్సందేహంగా చిత్రంలో ఉంది—"

ఆమె ఆగిపోయింది మరియు ఆమె స్థూలకాయ ముఖం ఆ మధ్యాహ్నం మొదటిసారిగా విజయవంతమైన చిరునవ్వుతో ప్రకాశించింది.

"నాకు గుర్తుంది," ఆమె అర్జున్ తో అంది, ఆమె స్వరం ప్రశాంతంగా మరియు ఆమె ప్రవర్తన ఆత్మవిశ్వాసంతో ఉంది. "ఖచ్చితంగా. స్క్రీన్ రైటర్కు ఒక కోడ్ అక్కడ ఉండాలని తెలుసు, కానీ అతను ప్రేక్షకులకు తక్షణమే అర్థమయ్యేంత సరళమైన కోడ్తో దర్శకుడు లేదా నిర్మాతను సంతృప్తి పరచలేకపోయాడు. కాబట్టి వారు దానిని తాత్కాలికంగా పూరించమని అతనికి చెప్పారు, ఆ ఒక్క కీలకమైన సన్నివేశానికి సాంకేతిక సలహాదారుగా పనిచేయడానికి వారు ఒక క్రిప్టోగ్రాఫర్ను కనుగొని నియమించే వరకు. వారు సన్నివేశం చిత్రీకరించడానికి ఒక రోజు ముందు నిపుణుడిని తీసుకువచ్చారు. అతను స్మిత మరియు దర్శకుడు మరియు స్క్రిప్ట్ క్లర్క్తో ఆమె డ్రెస్సింగ్ రూమ్లో చర్చించాడు—లేదు, స్క్రీన్ రైటర్ కాదు, అతను అప్పటికే చిత్రం నుండి వెళ్ళిపోయాడు—స్క్రిప్ట్ క్లర్క్, అది మరొకరు—మరియు ఆమె వివరణను, కొత్తగా జోడించిన సంభాషణను రాసుకుంది—ఇది స్టూడియోలో ఆమె ఒకే వివరణాత్మక స్క్రిప్ట్ వెర్షన్లో ఉండాలి—"

"అది అసాధారణంగా ఉందా?" అర్జున్ అన్నాడు. అతడు సినిమా నిర్మాణ రహస్యాలకు కొత్తవాడు.

"లేదు," సునీత పరధ్యానంగా అంది, "లేదు, ఇది సర్వసాధారణం—సెట్లో సంభాషణను జోడించడం—మనం అక్కడికి వెళ్లాలి—" ఆమె చిటికెలు వేసింది. "ఆగు, ఆగు, స్మిత సినిమాల పూర్తి ప్రింట్ ఇక్కడే ఇంట్లో ఉంది, పైన ఉన్న ప్రైవేట్ వాల్ట్లో, ఆమె తన కాస్ట్యూమ్ లను కూడా నిల్వ చేస్తుంది. డాక్టర్ యొక్క క్లయింట్స్ ప్రింట్ అక్కడ ఉండాలి. సంకేతాన్ని తెలుసుకోవడానికి మనం చివరి రీల్ను మాత్రమే ప్రదర్శించాలి. ఇది ఆ రీల్ లో ఉంటుంది, నాకు నమ్మకం ఉంది. బ్రహ్మం, అందరినీ స్మిత ప్రొజెక్షన్ రూమ్లోకి తీసుకువెళ్ళు. నేను ఫిల్మ్ డబ్బాను తెస్తాను. మనం పనివాడితో తో ప్లే చేయిస్తాము."

ఆమె కార్యాలయం నుండి బయటకు పరిగెత్తడం ప్రారంభించింది, దాదాపు పరుగెత్తింది, తలుపు వద్ద ఆయాసంతో ఆగిపోయింది, అర్జున్ ను వేడుకుంటున్నట్లుగా చూసింది. "అర్జున్, మనకు ఇంకా సమయం ఉందా?"

అర్జున్ ముఖం చిట్లించాడు. "నాకు తెలియదు. కానీ ఇప్పుడు—సరే, ఇప్పుడు మనకు ఒక చిన్న అవకాశం ఉంది."

***

[anaamika]

పది నిమిషాల తర్వాత, వారు స్మిత యొక్క వాల్నట్ ప్యానెల్డ్ ప్రైవేట్ ప్రొజెక్షన్ రూమ్లో నిశ్శబ్ద నిరీక్షణతో గుమిగూడి కూర్చున్నారు.

సునీత గది వెనుక భాగంలో పొడవైన మరియు ఎత్తైన సోఫా పై అర్జున్ మరియు బ్రహ్మం మధ్య కూర్చుంది. వారి క్రింద, వేర్వేరు కుర్చీలలో, మహేందర్ మరియు కిషన్ కూర్చున్నారు.

మంత్రముగ్ధులైనట్లుగా, వారు తమ ముందు పైకప్పు నుండి క్రిందికి దిగి వస్తున్న తెరను చూశారు. వారి వెనుక మరియు పైన గోడపై, రెండు ఫ్రేమ్ చేసిన డ్యూఫీ చిత్రాలు విద్యుత్తుతో పైకి లేచి ప్రొజెక్షన్ యంత్రాల కోసం జంట రంధ్రాలను వెల్లడించాయి. గది చీకటిగా మారింది.

ఒక బజర్ మోగింది మరియు పనివాడి గొంతు ఇంటర్కామ్ నుండి నిశ్చలంగా వినిపించింది. "మీరు సిద్ధంగా ఉంటే నేను సిద్ధంగా ఉన్నాను, సునీత గారు."

సునీత తన ప్రత్యేక ఆర్మ్రెస్ట్లో అమర్చిన కంట్రోల్ యూనిట్లో ఒక బటన్ నొక్కింది. "సిద్ధంగా ఉన్నాము !"

వెంటనే, తెల్లటి తెర రంగుల గందరగోళంతో నిండిపోయింది.

ప్యానింగ్ షాట్. ఒక ప్రదేశం, గుంపులు ఏదో ఆఫ్ స్టేజ్ కోసం కేరింతలు మరియు అరుపులతో ఉన్నాయి.

సునీత వేళ్ళు అర్జున్ చేయిపై బిగుసుకున్నాయి. "ఈ సన్నివేశాలలో ఒకటి," ఆమె బిగ్గరగా గుసగుసలాడింది. "చూడండి."

ఆ సీన్ కరిగిపోయింది.

డాక్టర్ యొక్క పిచ్చి ఆసుపత్రి లోపల. పాత పిచ్చి ఇంటిలోని ఒక మూల. స్మిత, చాలా అందంగా ఉంది, ఆమె రాసిన సందేశం గురించి సంతోషంగా లేదు. "మనము దీనిని వారి నుండి దాటించలేము. మనం ఏమి చేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నామో వారికి తెలుస్తుంది. మనం బయటపడిపోతాము."

ముసలి నాయకుడి యొక్క క్లోజప్, ఆలోచనలో మునిగిపోయాడు. "ఒక మార్గం ఉండవచ్చు—" కెమెరా వెనక్కి లాగడం ఇతర పరారీలో ఉన్న కులీనులను మరియు స్మిత ను చూపిస్తుంది, అందరూ అతనిని చూస్తూ, వేచి ఉన్నారు.

నాయకుడు కొనసాగిస్తూ. "—నా బాల్యంలో నాకు గుర్తు ఉన్న ఒక సంకేతం, ఒక గణిత శాస్త్రవేత్త కనిపెట్టినది, అతను రాజు యొక్క సేవలో గుప్తలేఖన మేధావి అయ్యాడు." నాయకుడు మరింత ఉత్సాహంగా చెప్పాడు. "మీ స్నేహితుడు —అతను దానిని అర్థం చేసుకుంటాడు. నేను ఒకరోజు సాయంత్రం అతనితో రహస్య సందేశాల గురించి సుదీర్ఘంగా చర్చించాను. అతను ఈ మిషన్ కోసం మొత్తం కోడింగ్ మరియు డీకోడింగ్ చేస్తాడు. అతను వివిధ సిస్టమ్ల గురించి చాలా తెలివైనవాడు. ఈ సిస్టమ్ గురించి అతనితో చర్చించడం నాకు జ్ఞాపకం ఉంది. సంకేతం యొక్క కీ ఎల్లప్పుడూ పంపినవారు తమ సంతకానికి జోడించే మధ్య పేరు ఉపయోగంలో ఉంటుంది."

నాయకుడు లేచి, స్మిత వైపు నడిచి, ముతక చెక్క బల్ల వద్ద బెంచ్పై ఆమె ప్రక్కన ఆసీనుడయ్యాడు. "నేను నీకు విశదీకరిస్తాను. అప్పుడు బహుశా—బహుశా నీవు ప్రయత్నించవచ్చు."

తెరపై దృశ్యం కరిగిపోవడం ప్రారంభించగానే, చీకటి ప్రొజెక్షన్ గదిలో సునీత స్వరం వినిపించింది. "తర్వాతది చూడండి. ఇది వివరించబడేది అక్కడే అని నేను భావిస్తున్నాను. ఆమె తన సందేశంపై సంతకం చేసినప్పుడు, ఎలా మధ్య పేరును చేర్చి, తన సంతకాన్ని సంగీత అని చేస్తుందో మీరు చూస్తారు. 'సంగీత' అంటే నోట్ను స్వీకరించేవారు దేనిలో దాగి ఉన్న రహస్య సందేశం కోసం వెతకాలి—"

"‘సంగీత’ పేరుకు ఏదైనా నిర్దిష్ట కారణం ఉందా?" అర్జున్ అంతరాయం కలిగించాడు.

"వారు ఏదో ఒక మధ్య పేరును కల్పించవలసి వచ్చింది," సునీత అంది, "మరియు 'సంగీత'ని ఎంచుకోవడం స్మిత యొక్క ఒక యాదృచ్ఛిక నిర్ణయం, ఎందుకంటే ఆమె ఎల్లప్పుడూ సంగీత అనే పేరుని ఇష్టపడేది—"

"ష్!" బ్రహ్మం ఆజ్ఞాపించాడు, వారిని నిశ్శబ్దం చేశాడు, అతను సూటిగా ముందుకు చూపించాడు.

అందరి దృష్టి మరలా తెరపై కేంద్రీకరించబడింది.

స్మిత చేతిలో ఈకతో, ఖాళీ చర్మపు కాగితం యొక్క ఇన్సర్ట్కు సన్నివేశం కరిగిపోయింది, మరియు నాయకుడి యొక్క గొంతు వినిపించింది మరియు ఉపయోగించవలసిన సంకేతాన్ని నెమ్మదిగా వివరించింది.

అర నిమిషం తర్వాత, దృశ్యం పూర్తయింది.

"ఓహ్, దేవుడా, నిజమే, ఎంత సులభం!" సునీత ఆశ్చర్యపోయింది. ఆమె చేయి బజర్ కోసం వెతికింది. ఆమె ఇంటర్కామ్ ద్వారా పిలిచింది, "రీల్ను ఆపు, రెండవ ఇన్సర్ట్కు వెనక్కి తిప్పు, నాయకుడు స్మిత కు కోడ్ను ఎలా డీకోడ్ చేయాలో చూపిస్తున్న చోట, ఆపై దానిని మళ్లీ ప్లే చేయమని చెప్పు."

స్క్రీన్పై సినిమా వెనక్కి వెళ్ళింది, ఆగిపోయింది, ఆపై రెండోసారి ప్లే అవ్వడం ప్రారంభించింది.

"సరే, అంతే," అర్జున్ ప్రకటించాడు. "ఆపమని మరియు లైట్లు వేయమని అతనికి చెప్పు."

సినిమా ఆగిపోయింది, మరియు కొద్దిసేపటి తర్వాత, లైట్లు వెలిగాయి.

అర్జున్ సోఫా నుండి త్వరగా దిగి,మహేందర్ మరియు కిషన్ మధ్య అడుగులు వేసాడు. వంగి, అతను మహేందర్ కు పసుపు ప్యాడ్ మరియు పెన్సిల్ అందించాడు. అతను కిషన్ నుండి రెండవ Ransom నోట్ యొక్క ఫోటోకాపీని తీసుకుని, దానిని ప్యాడ్ పక్కన ఉంచాడు. సునీత మరియు బ్రహ్మం తొందరగా చుట్టూ చేరారు.

"సరే," అర్జున్ అన్నాడు, అతని గొంతు ఉద్రిక్తంగా మారింది. "మిస్ స్మిత నోట్ను అర్థంచేసుకోవడానికి ఇదిగో కీ. 'సంగీత' అనే మధ్య పేరును ఉపయోగించడం అంటే ఆమె నోట్లో ఒక కోడ్ సందేశం దాగి ఉందని మనకు తెలుసు. మధ్య పేరులోని అక్షరాల సంఖ్య—సంగీత లో మూడు ఉన్నాయి—అంటే కోడ్ సందేశం మూడవ వాక్యం నుండి ప్రారంభమవుతుంది. ఆ తర్వాత, మీరు ప్రతి పూర్తి వాక్యంలోని ప్రతి పదం యొక్క మొదటి అక్షరాన్ని తీసుకుంటారు. ఈ మొదటి అక్షరాలు కలిసి సందేశాన్ని ఏర్పరుస్తాయి. చివరగా మనం ఒక వాక్యానికి వచ్చినప్పుడు, మొదటి అక్షరాలు దేనితోనూ కలపబడవు, అంటే సందేశం ముగిసిందని అర్థం. అర్థమైందా?"

"అర్థమైంది," మహేందర్ అన్నాడు. అతని చేతిలో పెన్సిల్ ఉంది మరియు స్మిత యొక్క Ransom లేఖను పరిశీలిస్తున్నాడు. "సరే, 'డియర్ బ్రహ్మం' పరిగణించబడదు ఎందుకంటే ఇది ఒక వాక్యం కాదు, సరియైనదా?"

"సరియైనది," అర్జున్ అన్నాడు.

వాళ్ళు డీకోడ్ చేయడం మొదలు పెట్టారు.

మొదటి సందేశం తెలిసింది. "కామారెడ్డి"

రెండవ సందేశం - నీళ్లు

మూడవ సందేశం – కొండలు

అర్జున్ స్మిత యొక్క కోడ్ సందేశాన్ని మళ్ళీ చూసాడు. "నీరు," అతను పునరావృతం చేశాడు. "కొండలు," అతను బిగ్గరగా చదివాడు. "కొండలు, ఖచ్చితంగా! కామారెడ్డి చుట్టూ కొండలు ఉన్నాయి. నిజమే! ఆ కొండలలో కొంతవరకు ఒంటరి ప్రదేశం ఉంది, కాబట్టి వారు ఆమెను అక్కడికి తీసుకెళ్లడం సహేతుకం. కానీ నీరు—నీరు అని ఆమె ఏమి చెప్పాలనుకుంటుంది?"

అర్జున్ వెంటనే కామారెడ్డి ఏరియా లో పుట్టి పెరిగిన సెక్యూరిటీ అధికారి వ్యక్తి ఎవరన్నా ఉంటే వెంటనే తన దగ్గరికి పంపమని మహేందర్ కి చెప్పాడు. అలాగే కామారెడ్డి మొత్తం మ్యాప్ ని తెమ్మనమని చెప్పాడు.

"ఆమె మన కోసం తన స్థానాన్ని గుర్తించడానికి ప్రయత్నిస్తోందని నేను అనుకుంటున్నాను," కిషన్ అన్నాడు. "ఆమె ఒక ప్రవాహం, చెరువు, సరస్సు దగ్గరలో లేదా సమీపంలో ఉందని చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తోంది. ఏదో ఒక నీటి వనరు."

"అవును. మహేందర్ ఆ మ్యాప్తో ఎక్కడ ఉన్నాడు?"

మహేందర్ గదిలోకి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చాడు, మ్యాప్ను విప్పుతూ, ప్రొజెక్షన్ రూమ్ నేలపై పరచడానికి మోకాళ్లపై కూర్చున్నాడు. బ్రహ్మం మరియు సునీత ఆశ్చర్యంగా మరియు మాటల్లేకుండా చూస్తూ ఉన్నారు.

అర్జున్ మరియు కిషన్ మ్యాప్పై వంగి కూర్చున్నారు. అర్జున్ పెన్సిల్ ఒక పాయింటర్గా మారింది.

"కామారెడ్డి ఇక్కడ ఉంది. దక్షిణాన పది మైళ్ల దూరంలో ఉన్న ఈ కొండల గురించి ఏమిటి? నీరు—నీరు—దేవుడా, నేను ఇంత నీరు ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఊరి చివరలో ఒక చిన్న సరస్సు వుంది. దానికి దగ్గర లోనే ఇంకో సరస్సు కూడా ఉంది. చూద్దాం. ఆ కొండలకు తిరిగి వెళ్దాం. అక్కడొక రిజర్వాయర్ ఉంది, కానీ అది పట్టణానికి చాలా దగ్గరగా ఉంది. ఈ రెండో సరస్సు గురించి ఏమిటి?" అతను ఇతరులను చూసాడు. "ఇది కూడా ఒక రిజర్వాయర్. మీరు రిజర్వాయర్ను 'నీరు' అని పేర్కొంటారా?"

"నేను అంటాను," మహేందర్ అన్నాడు.

"సరే. ఈ రెండు ఇతరాలు కొంచెం దూరంగా ఉన్నాయి. ఇక్కడ ఇంకో రెండు చెరువులు వున్నాయి." అతను ఆలోచిస్తూ అన్నాడు. "మీరు దానిని ఎలా అర్థం చేసుకుంటారు?"

కిషన్ పసుపు ప్యాడ్ను క్రిందికి లాగాడు. అతను కోడ్ సందేశాన్ని సూచించాడు: కామారెడ్డి, నీరు, కొండలు. "ఆమె కామారెడ్డి పట్టణానికి సమీపంలో ఉన్న నీటి వనరుకు దూరంగా కొండలలో ఉందని మనకు చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తోందని నేను భావిస్తున్నాను."

అర్జున్ అంగీకరించినట్లు కనిపించాడు. "సరే, అది పరిధిని తగ్గిస్తుంది. మనం సరిగ్గా అర్థం చేసుకుంటే, అది ఆమెను ఆ కొండలలో ఎక్కడో రిజర్వాయర్ సమీపంలో లేదా ఎక్కువగా చెరువు సమీపంలో ఉంచుతుంది."

అర్జున్ పెన్సిల్ను కింద పడేసి నిలబడ్డాడు. "మనకు వెళ్లడానికి తగినంత సమాచారం ఉంది. కిషన్, కామారెడ్డి సెక్యూరిటీ అధికారి కార్యాలయానికి తెలియజేసి, కామారెడ్డి లో ఎక్కడో ఫీల్డ్ ప్రధాన కార్యాలయాన్ని ఏర్పాటు చేయమని వారికి సూచించండి. వీలైనంత త్వరగా వారి మొబైల్ పరికరాలను తరలించమని వారికి చెప్పండి. వృధా చేయడానికి మనకు సమయం లేదు. మహేందర్, DIG ని అప్రమత్తం చేసి, మొత్తం పని దళాన్ని కామారెడ్డి కి  తరలించమని ఆదేశించండి. నేను వెంటనే ఫోన్ చేసి మనల్ని అక్కడికి తీసుకెళ్లడానికి రెండు లేదా మూడు హెలికాప్టర్లను ఆర్డర్ చేస్తున్నాను."

ఉత్సాహంలో, అతను సునీత మరియు బ్రహ్మం లను విస్మరించాడు. ఇప్పుడు అతను వారి ఉనికిని మరియు వారి ఆందోళనను గుర్తు చేసుకున్నాడు.

అతను అంతగా రాని చిరునవ్వుతో వారిని ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించాడు. "మీకు ఏమి చెప్పాలో నాకు తెలియదు," అన్నాడు. "ఇప్పటి నుండి అరగంటలో మనం కామారెడ్డి అంతటా, ఆ కొండలన్నిటా మరియు సరస్సు ప్రదేశాల చుట్టూ విస్తరించి ఉంటాము. ఆమె చాలా తెలివైన మరియు ధైర్యవంతురాలైన యువతి, మీ అమ్మాయి. మేము ఆమెను రక్షించడానికి ఒక అవకాశం ఇచ్చింది." అతను మింగేశాడు. "మనం చేయగలమో లేదో నాకు తెలియదు. కానీ మనం ప్రయత్నించగలము, అదే నేను చెప్పగలిగేది, మనం ప్రయత్నించగలము."

బయలుదేరుతూ, అర్జున్ సునీత ను తిరిగి చూసాడు. ఈసారి అతను చిన్న చిరునవ్వును నవ్వాడు. "మనం అక్కడ చూస్తున్న చిత్రం. ఎప్పుడో నేను దాని మిగిలిన భాగాన్ని చూడాలనుకుంటున్నాను. ఆమె బయటపడిందో లేదో తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను."

CHAPTER – 14

కామారెడ్డి షాపింగ్ ప్రాంతపు నడిబొడ్డున, ఒక ఫర్నిచర్ దుకాణం ముందున్న విశాలమైన పార్కింగ్ స్థలంలో, సెక్యూరిటీ అధికారి శాఖ యొక్క మొబైల్ లాబొరేటరీ, దాని పూర్తి స్థాయి పరికరాలతో సిద్ధంగా ఉంది.

ఆధునిక కమాండ్ వ్యాన్ లోపల, అర్జున్ గోడలపై అమర్చిన కార్క్బోర్డుల వరుసను పరిశీలిస్తూ పక్కకు కదిలాడు. ప్రతి కార్క్బోర్డులో, జియోలాజికల్ సర్వే మ్యాప్ ఉంది, ఇది కామారెడ్డి పరిసర కొండ ప్రాంతాల యొక్క మరియు చుట్టుపక్కల వున్న చిన్న చిన్న గ్రామాల వివిధ భాగాల యొక్క భూభాగ వివరాలను స్పష్టంగా ప్రదర్శిస్తోంది.

ప్రతి చతుర్భుజ పటంలో, రహదారి వర్గీకరణ, భారీ-డ్యూటీ, మీడియం-డ్యూటీ, తేలికపాటి-డ్యూటీ మరియు మెరుగుపరచని కంకర రహదారుల కోసం వేర్వేరు రంగులు మరియు చిహ్నాలతో సూచించబడింది.

అర్జున్ ఇప్పుడు ఈ రహదారులను శ్రద్ధగా పరిశీలిస్తున్నాడు. ఒక సందర్భంలో, అతను మహేందర్ తో, "వాళ్ళు ఏ రహదారిని ఉపయోగించకుండానే తమ వాహనాన్ని గమ్యస్థానానికి చేర్చి ఉండవచ్చు" అని అన్నాడు.

కామారెడ్డి సెక్యూరిటీ అధికారి వాళ్ళు క్షేత్ర కార్యకలాపాలను పర్యవేక్షించడానికి వెళ్ళినప్పుడు, మహేందర్ మొబైల్ యూనిట్ యొక్క డెస్క్ను పర్యవేక్షిస్తూ, అత్యాధునిక సమాచార మరియు ప్రయోగశాల పరికరాలతో పని చేస్తూ ఉన్నాడు. అతని డెస్క్పై మూడు టెలిఫోన్లు, సమీపంలోని గస్తీ కార్లకు ఒక టూ-వే రేడియో, వ్యాన్లో మరో ఐదు రేడియోలు ఉన్నాయి. అతని పక్కన ఒక పోర్టబుల్ టెలిటైప్ మెషిన్ మరియు వెనుక ఒక వీడియో టేప్ సెట్ ఉన్నాయి.

మహేందర్ ప్రస్తుతం స్వర్గధామం కొండల చుట్టూ ప్రధాన రహదారులపై గస్తీ తిరుగుతున్న సెక్యూరిటీ అధికారి లు మరియు గస్తీలు తిరుగుతున్నసెక్యూరిటీ అధికారి లు సేకరించిన సమాచార నివేదికలపై దృష్టి పెట్టాడు. ఈ నివేదికలు రంజిత్ చిత్రపటాలను ప్రతి ఇంటికీ, ప్రతి షాప్ కీ చూపించడం ద్వారా పొందబడ్డాయి.

"ఇది ఖచ్చితంగా అతని పోలిక అని నేను అనుకోను," అని అర్జున్ తన టాస్క్ ఫోర్స్ బృందానికి మరియు అటవీ శాఖ సెక్యూరిటీ అధికారి లకు ఆ నల్ల-తెలుపు ఫోటోలను ఇస్తూ అన్నాడు. "ఈ ఫోటో అతని డ్రైవింగ్ లైసెన్స్ కోసం మూడేళ్ల క్రితం తీసింది. అతని భార్య దగ్గర వేరే ఫోటో లేదు.

ఆమె స్పృహలో లేదు, మత్తులో ఉంది. అతని గురించి తెలిసింది ఏమిటంటే, అతను క్లీన్ షేవ్ చేసుకుని, జుట్టు చిన్నగా ఉంచుకునేవాడు. కానీ అతను నకిలీ మీసం, సైడ్బర్న్స్ పెట్టుకున్నట్లు ల్యాబ్ రిపోర్ట్ చెబుతోంది. ఆర్టిస్ట్ వాటిని ఫోటోలో వేశాడు. జుట్టు కూడా డార్క్ బ్రౌన్ కలర్ వేసుకున్నాడు. ఈ ఫోటోలు ఎంతవరకు పనికొస్తాయో తెలియదు, కానీ ఒకవేళ ఎవరైనా గుర్తుపడితే చూడండి. ప్రస్తుతానికి ఇదే మన దగ్గర ఉన్న సమాచారం."

మహేందర్ ముఖ కవళికల ద్వారా, కొండల్లోని ప్రజలు గత రెండు వారాల్లో రంజిత్ ను పోలిన వ్యక్తిని చూడలేదని తెలుస్తోంది.

వ్యాన్ యొక్క ఒక మూలలో రెండు మడత కుర్చీలలో నిశ్శబ్దంగా కూర్చున్న, ఇద్దరూ దాదాపు అలసిపోయిన స్థితిలో, వెలిగించని సిగార్ యొక్క మొండిని నములుతున్న బ్రహ్మం మరియు క్లీనెక్స్ టిష్యూను నిర్లక్ష్యంగా చింపుతున్న సునీత, మొదట మహేందర్ను, తరువాత అర్జున్ను గమనిస్తూ ఉన్నారు. వారి ముఖంలో ప్రతి నిమిషం పెరుగుతున్న నిరుత్సాహం కనిపిస్తుంది.

స్మిత యొక్క కిడ్నాప్ నోట్లో కోడ్ విచ్ఛిన్నం కావడం, ఆమె ఎక్కడ ఉండవచ్చు అనేదానికి సంబంధించిన సాధారణ ఆధారాలు, బ్రహ్మం మరియు సునీత లకు సంక్షిప్తంగా అడ్రినలిన్ షాట్లుగా ఉపయోగపడ్డాయి.

చట్టం అమలు సంస్థల సహకరించే వేగం బ్రహ్మం మరియు సునీత లకు స్మిత చాలా ఆలస్యం కాకముందే కనుగొనబడుతుందనే కొత్త ఆశను ఇచ్చాయి.

క్షేత్ర కార్యకలాపాల వేగంతో సమయం తెలియకుండానే గడిచిపోయింది.  గంట అయిందో లేదో, హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు సైన్యం నుండి అతిపెద్ద హెలికాప్టర్, A-4 బెల్ జెట్ రేంజర్, సాధారణంగా అత్యవసర పరిస్థితుల్లో వాడేది, స్మిత ఎస్టేట్లో దిగింది.  పైలట్తో సహా ఐదుగురు పట్టే ఆ హెలికాప్టర్లో అర్జున్ తో పాటు బ్రహ్మం, సునీత ఎక్కారు. మహేందర్, కిషన్ రెండు చిన్న బెల్ 47G హెలికాప్టర్లలో వారిని అనుసరించారు.

హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ మరియు కామారెడ్డి సెక్యూరిటీ అధికారి కార్యాలయంతో నిరంతర సంభాషణలో, అతిపెద్ద జెట్-శక్తితో నడిచే హెలికాప్టర్ స్మిత ఇంటినుండి కామారెడ్డి నడిబొడ్డుకు నలభై నిమిషాలలో ప్రయాణం చేసింది. ఫర్నిచర్ దుకాణంలోని పార్కింగ్ స్థలంలో దిగి, ప్రయాణికులను దించింది. అక్కడ సెక్యూరిటీ అధికారి అధికారులు ట్రాఫిక్ను నియంత్రిస్తున్నారు. ఆసక్తిగల ప్రేక్షకుల గుంపులను ఎక్కువ మంది సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ అధికారులు ఒకచోట చేర్చి, వేరు చేశారు.

బ్రహ్మం మరియు సునీత షాపింగ్ చేసేవారి కార్లతో ఖాళీ చేయబడిన మరియు ఇప్పుడు భారీ మొబైల్ వ్యాన్ను కలిగి ఉన్న బ్లాక్ చేయబడిన పార్కింగ్ స్థలం గుండా వేగంగా కదులుతున్న అర్జున్ మరియు అతని సహాయకులను అనుసరించారు. కామారెడ్డి సెక్యూరిటీ అధికారి డిప్యూటీలకు మరియు హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ అధికారులకు విధులు కేటాయించబడుతుండగా, హైదరాబాద్ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ కార్లు అర్జున్ యొక్క ప్రత్యేక టాస్క్ ఫోర్స్ బృందం యొక్క ముఖ్య సభ్యులతో వస్తూనే ఉన్నాయి. కామారెడ్డి సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ కార్లు ఇప్పటికే పెద్ద సంఖ్యలో అందుబాటులో ఉన్నాయి.

పత్రిక, టెలివిజన్, రేడియో మీడియా సభ్యులను వీధికి అవతల ఉన్న ఖాళీ దుకాణాన్ని బ్రీఫింగ్ రూమ్గా ఉపయోగించాలని అభ్యర్థించారు. వారికి తెలిసిన కొద్దిపాటి సమాచారం చెప్పారు. కేసులో పురోగతి సాధించే వరకు మరియు ఏదో ఒకటి అధికారికంగా ప్రకటించే వరకు, అటువైపు లేదా ఇటువైపు, మరేమీ వాగ్దానం చేయలేదు.

"ఏదో ఒక విధంగా," అని బ్రహ్మం తనలో అనుకున్నాడు, స్మిత బతికివుందా లేదా చనిపోయిందా (లేదా అసలు కనిపించలేదా) అని అర్థం.

పది నిమిషాల క్రితం, గాలిలో వెతకడానికి పంపబడిన బెల్ 47G హెలికాప్టర్ల నుండి ప్రతికూల నివేదికలు రావడం ప్రారంభమైనప్పుడు, సమీపంలోని కొండలను అడ్డంగా దాటుతున్న పెట్రోల్మెన్ నుండి కూడా ప్రతికూల నివేదికలు వచ్చినప్పుడు, అర్జున్ మరింత స్థానిక విచారణపై ఎక్కువ కృషిని కేంద్రీకరించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

"ఆమె కనిపించకుండా పోయి పదహారు రోజులైందా?" అని అతను బ్రహ్మం, సునీత లతో అన్నాడు.

"ఈరోజు ఉదయంతో పదహారు రోజులు," అని బ్రహ్మం నిర్ధారించాడు.

"సరే," అని అర్జున్ ట్రైలర్ దగ్గర ఉన్న కిషన్ ను పిలిచి అన్నాడు. "కిషన్, మనకు ఇప్పటివరకు ఏమీ దొరకలేదు. త్వరగా ఏదైనా క్లూ దొరకకపోతే కష్టం. కొండల్లో వెతికినా ఏమీ ఫలితం లేదు. కానీ నాకు ఒక ఆలోచన వచ్చింది. మిస్ స్మిత ను కిడ్నాప్ చేసినవాళ్లు ఆమెను ఇంతకాలం, పదహారు రోజులు, ఎక్కడైనా దాచిపెట్టి ఉంటే, వాళ్ల దగ్గర ఆహారం లాంటివి అయిపోయి ఉంటాయి. వాళ్లలో ఎవరో ఒకరు రెండుసార్లు కామారెడ్డి కి వచ్చి సరుకులు తెచ్చుకుని ఉండొచ్చు. నాకు ఇది లాజికల్గా అనిపిస్తోంది."

"ఖచ్చితంగా," అన్నాడు కిషన్.

"అవును, అదే నా ఆలోచన.  వేరే పనుల్లో లేని వాళ్లందరినీ పిలిచి, కామారెడ్డి వ్యాపార ప్రాంతంలో గాలింపు చేద్దాం.  రంజిత్ ఫోటోను ప్రతి దుకాణదారుడికి, గుమాస్తాకు చూపించండి.  కొండల నుండి వచ్చామని చెప్పినా, భయంగా ఉన్నా ఎవరినైనా గుర్తుంటే చెప్పమని అడగండి. మీకు తెలుసు కదా. మనకు వేరే దారి లేదు, కాబట్టి ప్రయత్నిద్దాం."

పది నిమిషాలైంది, ఫలితం శూన్యం.

అర్జున్ మ్యాప్ ల ముందు నుండి కదిలాడు. "ఆ ఒంటరి వెనుక ప్రాంతాలకు దారితీసే చాలా రహదారులు మరియు కాలిబాటలు ఉన్నాయి, ఒక రకంగా ఆగిపోయి ఎక్కడికీ వెళ్లడం లేదు. ఆ తర్వాత దుప్పులు మరియు పుట్టలు మరియు చెట్లు మరియు నిటారుగా ఉన్న కొండల అరణ్యం. మనం ఇక్కడి సమీపంలోని రెండు నీటి వనరుల చుట్టూ మానవ వేటను కేంద్రీకరించినప్పటికీ, ఈ కొండలలోని ప్రతి చదరపు మైలును పరిశీలించడానికి మరియు అన్వేషించడానికి చాలా రోజులు పడుతుంది. మనం ఇంకా మర్చిపోయింది కానీ విలువైనది కానీ ఏమన్నా ఉందా ?"

మహేందర్ అలసటతో నిట్టూర్చాడు. "కొన్ని తప్పుడు అలారాలు. ఖచ్చితమైనది ఏమీ లేదు. ఒక్క విషయం కూడా లేదు."

"నేను సిగరెట్ తాగడానికి బయటికి వెళ్తున్నాను."

సమయం గడుస్తున్న కొద్దీ, బ్రహ్మం, సునీత నిరాశలో కూరుకుపోయారు.

ఆ తర్వాత, ట్రైలర్లో హడావుడి మొదలైంది.

అర్జున్ ఇద్దరు సెక్యూరిటీ అధికారి లతో తిరిగి వచ్చాడు. వాళ్ళు కామారెడ్డి షాపింగ్ ఏరియాలో గాలించారు. పురాతన వస్తువుల దుకాణం, ఫర్నిచర్ షాప్, కంటి డాక్టర్ ఆఫీసు, టీవీ రిపేర్ షాప్, కరాటే కాలేజ్, ఫీడ్ షాప్, రెండు బార్బర్ షాపులు... ఇలా చాలా చోట్ల వెతికారు.

"బార్బర్ షాప్ దగ్గర ఏం తెలిసింది?" అని అర్జున్ అడిగాడు.

ఒక సెక్యూరిటీ అధికారి కొట్టిపారేశాడు. "ఒక క్లూ అనుకున్నాం.  బార్బరు మూడు రోజుల క్రితం గడ్డం షేవ్ చేసుకోవడానికి వచ్చిన ఒక యువకుడి గురించి చెప్పాడు.  అతను కొత్త అమ్మాయి కోసం బాగా కనిపించాలని చెప్పాడు.  అతనికి ఇక్కడి ప్రాంతం తెలియదు.  మేము వివరాలు తీసుకుని వెళ్ళాం, కానీ అది వృథా అయింది.  ఫారెస్ట్ సెక్యూరిటీ అధికారి వాళ్ళ దగ్గర అతని ఫైల్ ఉంది.  అతను బార్బర్ షాప్ నుండి బయటకు రాగానే తాగి డ్రైవింగ్, కారు దొంగతనం కేసులో పట్టుకున్నారు.  అతను ఆర్మీలో ఉన్న వ్యక్తి, పరారీలో ఉన్నాడు.  మిలిటరీ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు అతన్ని తీసుకెళ్లారు. సారీ."

ఆ తర్వాత, బ్రహ్మం, సునీత కామారెడ్డి సమాచారంతో వస్తున్న సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లతో బిజీగా ఉన్నారు. రంజిత్ ఫోటోలను  ఎవరూ గుర్తు పట్టలేదు. చాలామంది ప్రయాణికులు కొనుగోళ్లు చేసి హైవే మీదుగా వెళ్లిపోయారు. ఎవరి ప్రవర్తన అనుమానాస్పదంగా లేదు.

కిషన్ తిరిగి వచ్చాడు. "నేను స్వయంగా వెతికాను," అతను అర్జున్, మహేందర్ లకు చెప్పాడు. "ఏమీ లేదు." అతను తన నోట్ప్యాడ్ను చూశాడు. "ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిన తర్వాత... విజార్డ్స్ స్టీరియో. రంజిత్ లాగా ఉన్న వ్యక్తి నెల క్రితం ట్వీటర్ కోసం వచ్చాడు. సేల్స్ స్లిప్లు చూశాను. కస్టమర్ పేరు తెలిసింది. అతను ఫారెస్ట్ రేంజర్ అని తెలిసింది, ఆ రోజు డ్యూటీలో లేడు. పీపుల్స్ త్రిఫ్ట్ షాప్ - ఏమీ లేదు. వాక్యూమ్ రిపేర్ షాప్ - ఏమీ లేదు. ఆంద్ర బ్యాంక్ - టైమ్ పట్టింది, కానీ లేదు".

"ఇంకా ఏమన్నా ?" అర్జున్ ప్రశ్నించాడు.

"వైన్ షాప్ లో కొంచెం అనుమానం వచ్చింది. ఒక ధనవంతుడు - కొత్త బెంజి కారులో వచ్చాడు - రంజిత్ లాగా లేడు కానీ, ఒక నటికి ఇవ్వడానికి షవస్ రీగల్ కావాలని చెప్పాడు. అతను కొన్నాడు.  చెక్ బౌన్స్ అయింది.  అతను ఇంకో చెక్ బౌన్స్ కేసులో దొరికిపోయాడు. ప్రస్తుతం జైల్లో ఉన్నాడు.  అంటే ఆ ఆశ కూడా లేదు."

"సరే," అన్నాడు అర్జున్, మహేందర్ భుజంపై నుండి నివేదికలు చూస్తూ. "నేను అనుకుంటున్నాను మనం ఇంకా డెడ్ ఎండ్లోనే ఉన్నాము."

కిషన్ తన నోట్స్ చివరి పేజీకి వచ్చాడు. "నేను చివరిగా వెంకటేశ్వరా మెడికల్ స్టోర్లో చూశాను. యజమాని బయట ఉన్నాడు, కానీ ఒక గుమాస్తా ఉంది. రంజిత్ ఫోటో చూపిస్తే ఆమెకు గుర్తు రాలేదు.  కొత్తవాళ్లు ఎవరైనా వచ్చారా అంటే, గత వారం ఒక విషయం గుర్తుందని చెప్పింది.  ఆమె స్వయంగా చూడలేదు కానీ, ఆ షాప్ ఓనర్ తర్వాత చెప్పాడు.  ఒక ఖరీదైన కస్టమర్ వాళ్ల దగ్గర లేని ఒక ఫ్రెంచ్ పెర్ఫ్యూమ్ గురించి, ఆల్టోయిడ్స్ మింట్స్ గురించి అడిగాడు.  ఆ ఓనర్ వాటిని ఆర్డర్ చేయమని చెప్పాడు. ఇంకో మధ్య వయస్కురాలు కూడా వచ్చింది..."

"ఒక్క నిమిషం ఆగండి." సునీత లేచి నిలబడి, అధికారుల దగ్గరకు వచ్చింది. ఆమె నుదురు ముడుచుకుంది. "నేను సరిగ్గా వినలేదు, కానీ ఎవరైనా ప్రత్యేకమైన మింట్స్ గురించి చెప్పారా?"

కిషన్ ఆశ్చర్యపోయి, "అవును. ఆల్టోయిడ్స్. నేను వాటి గురించి ఎప్పుడూ వినలేదు. మీరు విన్నారా?" అన్నాడు.

"ఖచ్చితంగా విన్నాను. నేను వాటిని స్మిత కోసం ఎప్పుడూ కొంటాను. అవి ఇంగ్లాండ్ నుండి దిగుమతి చేయబడ్డాయి మరియు అవి ఎరుపు-తెలుపు టిన్లలో వస్తాయి. వాటిని కనుగొనడం కష్టం, అందుకే నేను ఆసక్తిగా విన్నాను. మరియు మీరు ఫ్రెంచ్ పెర్ఫ్యూమ్ గురించి చెప్పారా?"

కిషన్ తల ఊపాడు. "అవును. నేను దానిని రాసుకున్నాను, కానీ నేను దానిని ఉచ్చరించలేను - అది -"

"ఇది మేడమ్ గ్రేస్ ద్వారా కాబోచార్డ్?" అని సునీత త్వరగా అన్నది.

"అది నిజం! మీకు ఎలా తెలుసు?"

సునీత అర్జున్ వైపు తిరిగింది. "అది స్మిత ఫేవరెట్ పెర్ఫ్యూమ్.  బహుశా నేను ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నాను.  కాబోచార్డ్ వాడే వాళ్ళు, ఆ మింట్స్ ఇష్టపడే వాళ్ళు చాలామంది ఉంటారు కదా?"

"కామారెడ్డి లోనా?" అర్జున్ ఉత్సాహంగా అన్నాడు. "ఖచ్చితంగా ఇది చాలా అసాధారణం.  కామారెడ్డి లాంటి చిన్న ఊర్లో ఒకే కస్టమర్ ఇలాంటివి అడగడం చాలా ఆశ్చర్యకరం, కదా?"

"ఖచ్చితంగా," అని సునీత అన్నది, బ్రహ్మం ఆమె పక్కన వచ్చాడు.

అర్జున్ కిషన్ ను ఉద్దేశించి మాట్లాడాడు. "మెడికల్ స్టోర్లోని మహిళ ఇంకేమైనా చెప్పిందా?"

"నా నోట్స్ ప్రకారం కాదు. నేను ఆమెను ఒత్తిడి చేయలేదని అనుకుంటున్నాను, ఎందుకంటే అది ముఖ్యం అనిపించలేదు."

[anaamika]

నా రెండవ ఎరోటిక్ షార్ట్ స్టోరీ పోస్ట్ చేశాను.
చదివి మీ అభిప్రాయాలు చెబుతారని అనుకుంటున్నా.

https://xossipy.com/thread-67535.html

[anaamika]

అర్జున్ చొక్కా చేతులు సరిచేసుకున్నాడు. "ఇది పెద్ద విషయం కాకపోవచ్చు. కానీ ఏదైనా ప్రయత్నించాలి. కిషన్, నీకు ఈ సమాచారం ఎక్కడి నుండి తెలిసింది?  గుమాస్తా తన బాస్ చెప్పినట్లు చెప్పిందా?"

"అవును, సార్. ఆమె బాస్, షాప్ ఓనర్, అతను వాస్తవానికి కస్టమర్కు అతనే ఇచ్చాడు. అతను తన పని నుండి ఏ క్షణంలోనైనా తిరిగి వస్తాడని ఆమె ఎదురు చూస్తోంది, కానీ అతని కోసం వేచి ఉండటం విలువైనదని నేను అనుకోలేదు."

"వేచి ఉండటానికి అతను విలువైన వాడు అవునా కాదా అని స్వయంగా తెలుసుకుందాం," అని అర్జున్ అన్నాడు, కిషన్ ను ట్రైలర్ తలుపు వైపు నడిపిస్తూ. "నన్ను ఆ మెడికల్ స్టోర్కు తీసుకెళ్ళు." అప్పుడు అతను తన భుజం మీదుగా పిలిచాడు, "మిస్ సునీతా - మిస్టర్ బ్రహ్మం - మీరు కూడా రావాలి. మాకు మీ అవసరం ఉండొచ్చు."

ఐదు నిమిషాల్లో, కిషన్ తో కలిసి, వారు బయటి కామారెడ్డి వేడి నుండి లోపలి మెడికల్ స్టోర్ చల్లదనంలోకి వెళ్లారు. మెడికల్ స్టోర్ ఇరుకుగా, రద్దీగా ఉంది.

నగదు కౌంటర్ వద్ద, బట్టతల వ్యక్తి ఒక మహిళతో మాట్లాడుతూ, కొనుగోలు వస్తువును ప్యాక్ చేస్తున్నాడు.  అతను అరవై ఏళ్ల పైగా ఉంటాడు, పొట్టతో, పెద్ద ముక్కుతో ఉన్నాడు.

అర్జున్ అతని దగ్గరకు వెళ్ళి, "షాప్ ఓనర్ మీరేనా ?" అని అడిగాడు.

పైకి చూడకుండా, అతను చుట్టడం కొనసాగించాడు. "కొంచెం ఆగండి, వస్తాను."

"వేచి ఉండలేను," అన్నాడు అర్జున్, వాలెట్ తీసి, అతని ముక్కు దగ్గర తన బ్యాడ్జ్ చూపించాడు. "సెక్యూరిటీ అధికారి. కొన్ని ప్రశ్నలు ఉన్నాయి. అర్జెంటు."

ఓనర్ వెంటనే తేరుకున్నాడు. "పోలీసా! తప్పకుండా. వీధిలో ఏదో జరుగుతోందని విన్నాను..." అతను వెనక్కి చూసి అన్నాడు. "కమలా ! ఇక్కడకు వచ్చి, ఈ ప్యాకెట్ చుట్టేయండి. కొంచెం ముఖ్యమైన వాళ్ళు వచ్చారు!"

కొద్దిసేపటిలో, కమల కౌంటర్ దగ్గర ఉండగా, ఓనర్ కస్టమర్లకు వినిపించకుండా అర్జున్ ను మెడికల్ స్టోర్ వెనక్కి తీసుకువెళ్ళాడు.

"మీకు ఏం కావాలి?" అని ఓనర్ అడిగాడు.

"మీరు నా కోసం ఏమి చేయగలరో నాకు ఖచ్చితంగా తెలియదు," అని అర్జున్ అన్నాడు, కిషన్, సునీత మరియు బ్రహ్మం లను దగ్గరగా రమ్మని సూచిస్తూ. "ఒక పెద్ద నేరం జరిగిందని మీకు తెలిసి ఉండొచ్చు..."

"స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారని ఇప్పుడే విన్నాను. నమ్మలేకపోయాను. ఈ రోజుల్లో ఏం జరుగుతోందో అర్థం కావట్లేదు. తర్వాత ప్రెసిడెంట్నే కిడ్నాప్ చేస్తారేమో. రేడియోలో విన్నాను. కిడ్నాపర్స్లో ఒకడిని డబ్బు కోసం చంపేశారట. మంచి పని అయింది."

"ఓహ్, లేదు," సునీత నిరాశగా అంది, బ్రహ్మం ను చూస్తూ.

"అవును, అందరికీ తెలిసిపోయింది," అన్నాడు బ్రహ్మం. "ఇక దాచలేం."

అర్జున్ వాళ్ళను పట్టించుకోకుండా, మెడికల్ స్టోర్ యజమానితో మాట్లాడసాగాడు. "మేము ఈ కేసును విచారిస్తున్నాము. మాకు ఎలాంటి క్లూ అయినా చాలా ముఖ్యం. కిడ్నాపర్లు ఇక్కడే ఎక్కడో ఉన్నారని అనుకుంటున్నాము..."

"ఇక్కడేనా? ఇప్పుడు అర్థమైంది, ఎందుకంత హడావుడి చేస్తున్నారో."

"అవును. అనుమానితుల్లో ఒకరు సరుకులు కొనడానికి కామారెడ్డి కి వచ్చి ఉండొచ్చని అనుకుంటున్నాము. మేము వ్యాపారులను విచారిస్తున్నాము. కానిస్టేబుల్ కిషన్ అరగంట క్రితం మిమ్మల్ని కలవడానికి వచ్చాడు. మీరు లేరు. మీ గుమాస్తాను అడిగాడు. ఎవరో ధనవంతుడు రెండు వారాల క్రితం వచ్చి, ఇక్కడ లేని కొన్ని వస్తువుల గురించి అడిగాడని, మీరు వాటిని ఆర్డర్ చేయాలని చెప్పారని తెలిసింది."

ఓనర్ తల ఊపుతూ అన్నాడు. "అది కొంచెం వింతగా అనిపించింది. కానీ మేం అందరికీ సహాయం చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాం. అందుకే వాటిని ఆర్డర్ చేయమని చెప్పాను.  మీరు రావడానికి ముందు, ఎవరో సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ వచ్చి విచారించాడని కమల చెప్పింది. అందుకే నేను ఆర్డర్ స్లిప్ చూశాను. ఇదిగోండి." తన జేబులోంచి కాగితం తీశాడు.

అర్జున్, "షాపింగ్ చేస్తున్న వ్యక్తి," అన్నాడు, "అతను మేడమ్ గ్రేస్ ద్వారా కాబోచార్డ్ అనే పెర్ఫ్యూమ్ కోసం అడిగాడు. అది నిజమేనా?"

"స్లిప్పై సరిగ్గా రాసి ఉంది."

"దిగుమతి చేసుకున్న మింట్స్ కూడా. ఆల్టోయిడ్స్. సరియైనదా?"

"అది కూడా ఉంది," అని ఓనర్ సంతోషంగా అన్నాడు.

"మీకు ఇంకేమైనా ఉందా?"

మెడికల్ స్టోర్ యజమాని తన జాబితాను చూసి నిట్టూర్చాడు. "అవునండీ. మరొక అంశం. లార్గోస్. అవి చిన్న సిగార్లు లాంటివని చెప్పాడు—"

సునీత ఉత్సాహంగా ముందుకు వచ్చింది. "లార్గోస్! స్మిత యొక్క బ్రాండ్! ఆమె వాటిని సంవత్సరాలుగా తాగుతుంది. ఇది యాదృచ్ఛికం కాదు."

అర్జున్ చేయి పైకి ఎత్తాడు. "చూద్దాం." అతను ఓనర్ వైపు చూసాడు. "ఇంకేమైనా ఉందా?"

ఓనర్ స్లిప్ను మడిచాడు. "లేదు. ఆలోచించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను. అతను ఏదో రకమైన వార్తాపత్రిక కావాలనుకున్నాడు. దాని గురించి ఎప్పుడూ వినలేదు. గుర్తు లేదు."

"వెరైటీనా?" అని బ్రహ్మం సూచించాడు.

ఓనర్ తల ఊపాడు. "గుర్తు లేదు, భయపడుతున్నాను. దాని గురించి క్షమించండి." అకస్మాత్తుగా, అతని ముడతలు పడిన ముఖం చిరునవ్వుగా మారింది. "నేను గుర్తుంచుకున్న ఒక అంశాన్ని మీకు చెబుతాను, అతను కొన్నాడు. రాక్పై ఉన్నటువంటి స్కింపీ బికినీలలో ఒకటి కావాలన్నాడు. నేను అతనితో, ఏ సైజు అని అన్నాను? అతను, ఆమె సైజు తెలియదు కానీ ఆమె ప్రాథమిక కొలతలు తెలుసు అన్నాడు. కాబట్టి అతను వాటిని నాకు ఇచ్చాడు, మరియు అవి ఒక వ్యక్తి ఎంత వయస్సులో ఉన్నా ఆకట్టుకునేలా ఉన్నాయి." అతను గుర్తు చేసుకుంటూ తనలో తాను నవ్వుకున్నాడు.

అర్జున్ డిమాండ్ చేశాడు, "కొలతలు చెప్పు ?"

"కొంచెం ప్రత్యేకమైనవి, అని నేను చెబుతాను. అవి ఒక మహిళ కోసం ముప్పై ఎనిమిది అంగుళాలు, ఇరవై నాలుగు అంగుళాలు మరియు ముప్పై ఏడు అంగుళాలు."

అర్జున్ సునీత ని చూశాడు. ఆమె ఉత్సాహంతో గెంతుతూ ఉంది. "అవి స్మిత వి!" అని గుసగుసలాడింది. "ముప్పై ఎనిమిది, ఇరవై నాలుగు, ముప్పై ఏడు ! స్మిత కొలతలు !"

"సరే," అని అర్జున్ ఎటువంటి భావోద్వేగం చూపించకుండా అన్నాడు. అతను వృద్ధ యజమానిని పరిశీలించాడు. "ఈ కస్టమర్ ఎప్పుడు వచ్చాడు?"

"వారం ప్రారంభంలో. సోమవారం లేదా మంగళవారం అయి ఉండాలి."

"మేము అతని చిత్రాన్ని మీకు చూపిస్తే మీరు అతనిని గుర్తుపట్టగలరని అనుకుంటున్నారా?"

"నేను గుర్తుపట్టవచ్చు. గుర్తుపట్టవచ్చు అని అనుకుంటున్నాను. చాలా మంది వస్తారు, కానీ నేను సరైన వ్యక్తి గురించి ఆలోచిస్తున్నట్లయితే, అతను కొంచెం లావుగా, మంచి మనస్సు గలవాడు, హృదయపూర్వకంగా, కొన్ని జోకులు వేసాడు—"

"కిషన్, అతనికి ఛాయాచిత్రం చూపించు."

కిషన్ రంజిత్ యొక్క ఛాయాచిత్రాన్ని యజమానికి అందించాడు. ఓనర్ దానిని అనుమానంగా చూశాడు. "గుర్తు పట్టలేకపోతున్నాను..."

"ఇది అతని పాత ఫోటో. అతను ఇటీవల మీసం ధరించి ఉండవచ్చని మరియు బహుశా అతని జుట్టు పొడవుగా ఉండవచ్చని మేము నమ్ముతున్నాము. మీరు అక్కడ చూసే మీసం పెయింట్ చేయబడింది—"

"కొంచెం తెలిసినట్లుగా ఉంది. అతను అయి ఉండవచ్చు. ఆ వ్యక్తికి చాలా పెద్ద మీసం ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను. అతను ఆ చుట్టూ ఉండే సన్గ్లాస్లలో కొన్ని ధరించి ఉన్నాడని కూడా నేను అనుకుంటున్నాను, కాబట్టి అతని ముఖం అంతా గుర్తు చేసుకోవడం కష్టం. కానీ ఇది ఇలాంటి పెద్ద ముఖం మరియు తల."

"అంటే అతనే అని ఖచ్చితంగా చెప్పలేరా?"

"ఖచ్చితంగా చెప్పలేను. కానీ కొంచెం గుర్తు ఉంది." ఫోటోను కిషన్ కు ఇచ్చాడు. "చాలా మంది వస్తుంటారు, అందరినీ గుర్తు పెట్టుకోవడం కష్టం."

"అతను ఎక్కడి నుండి వచ్చాడు లేదా ఎక్కడికి వెళ్తున్నాడని ఏదైనా సూచన ఇచ్చాడా?"

"నేను గుర్తుంచుకోగలిగినంత వరకు అయితే లేదు."

అర్జున్ కిషన్ ను అలసిపోయినట్లుగా చూశాడు. "సరే, మనం ఎంత దూరం వెళ్ళగలమో అంత దూరం వెళ్ళాము అని అనుకుంటాను." అతను యజమానికి కృతజ్ఞతతో కూడిన చిరునవ్వును అందించాడు, "ధన్యవాదాలు మీ—ఓహ్, మీకు ఇబ్బంది లేకపోతే మరొక ప్రశ్న. మీకు తెలిసినంత వరకు ఈ వ్యక్తి ఒంటరిగా ఉన్నాడా?"

"అతను ఇక్కడ దుకాణంలో ఒంటరిగా షాపింగ్ చేస్తున్నాడు," అని ఓనర్ చెప్పాడు. "కానీ మేమంతా బయట ఉన్నప్పుడు, అతనిని ఒక స్నేహితుడు పికప్ చేసి లిఫ్ట్ ఇచ్చినట్లు నేను చూశాను."

అర్జున్ వెంటనే అప్రమత్తమయ్యాడు. "స్నేహితుడా? మీరు బయట ఉన్నారా? అతనిని చూశారా?"

"సరిగా చూడలేదు. అతను మార్చిన మోటార్ సైకిల్ లో స్టీరింగ్ వెనుక ఉన్నాడు. సరిగా కనిపించలేదు, పట్టించుకోవాల్సిన అవసరం కూడా లేదు."

"మార్చబడిన మోటార్ సైకిల్," అని అర్జున్ పునరావృతం చేశాడు. "వారు మోటార్ సైకిల్ నడుపుతున్నారా?"

ఓనర్ దీనిని ఉత్సాహంగా ధృవీకరించాడు. "ఆ భాగం నాకు చాలా బాగా గుర్తు ఉంది, ఎందుకంటే నాకు తెలియనిది ఒకటి నేను నేర్చుకున్నాను, దానిని నేను ఈరోజు తనిఖీ చేయడం ప్రారంభించాను."

"నేను దాని గురించి వినాలనుకుంటున్నాను." అర్జున్ కిషన్ కు ఒక అస్పష్టమైన సంజ్ఞ చేసాడు, అతను గమనికలు తీసుకోవడం తిరిగి ప్రారంభించాలని సూచిస్తూ. "మిమ్మల్ని ఏదో నేర్చుకునేలా ఏమి జరిగింది?"

"ముఖ్యమైనది ఏమీ లేదు, నేను తెలుసుకోనిది ఏదో ఒకటి తప్ప, కాబట్టి అది నా మనస్సులో ఉండిపోయింది. మనం మాట్లాడుతున్న ఈ వ్యక్తి, షాపింగ్ అంతా చేసిన వ్యక్తి, అతను నాకు చెల్లించాడు మరియు అతను పికప్ చేయబడుతున్నందున తొందరగా వెళ్లాలని చెప్పాడు. అప్పుడు అతను ఆలస్యంగా ఉన్నట్లుగా తొందరగా వెళ్ళిపోయాడు. సరే, అప్పుడు కౌంటర్పై అతను తన చిల్లర తీసుకోవడం మరచిపోయాడని నేను చూశాను. మొత్తం గుర్తు లేదు."

"పర్వాలేదు," అని అర్జున్ అసహనంగా అన్నాడు.

"సరే, మేము అతనిని మోసం చేస్తున్నామని అతను అనుకోకూడదని నేను అనుకున్నాను, కానీ నేను అతనిని ఇప్పుడు కోల్పోయి ఉంటానని నేను అనుకున్నాను. అప్పుడే నేను పైకి చూసి, అతను తలుపు దగ్గర వదిలిపెట్టిన మరొక ప్యాకేజీని తీసుకోవడానికి అతను ఇక్కడి దుకాణంలోకి తిరిగి వచ్చాడని చూశాను. నేను అతనిని పిలిచాను, కానీ అతను తలుపు గుండా వెళ్ళిపోవడంతో అతను నన్ను వినలేదు. కాబట్టి నేను చిల్లరను తీసుకుని అతనిని పట్టుకోవడానికి అతని వెనుక బయటకు వెళ్ళాను. ఖచ్చితంగా, అతను ఇంకా అక్కడే ఉన్నాడు, అతని ప్యాకేజీల చివరిదాన్ని మోటార్ సైకిల్ లో ఉంచుతున్నాడు. కాబట్టి అతను ఎక్కడానికి ముందు నేను అతని చిల్లరను ఇచ్చాను మరియు అతను సరే అని కృతజ్ఞతతో ఉన్నాడు. అప్పుడు నేను మోటార్ సైకిల్ గురించి చెప్పాను, ఎందుకంటే నాకు పొలం లో నా స్వంతగా ఒకటి ఉండేది—"

"వాహనం గురించి ప్రత్యేకంగా ఏదైనా ఉందా?"

"నేను చెప్పలేను. అవి వేరువేరుగా అలంకరించబడి ఉంటాయి, కానీ అవి అన్నీ ఒకేలా ఉంటాయి, మీకు అర్థమైతే. ఇదిగో, సూర్యుడి నుండి నీడ కోసం దీనికి ఒక అవరణం ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను. కానీ అది నేను చెప్పినది కాదు. చూడు, మోటార్ సైకిల్ తో సమస్య, నేను చివరికి దానిని వదులుకునే వరకు నాతో కనుగొన్నట్లుగా, మీరు దానిని కఠినమైన ప్రదేశంలో, కొండలలో, రాంచ్లో ఉపయోగించవచ్చు, కానీ ఇది పట్టణంలో మంచిది కాదు, ఎందుకంటే పేవ్మెంట్ రబ్బరు టైర్లను నాశనం చేస్తుంది. కాబట్టి దీని అర్థం మీరు రెండు కార్లు కలిగి ఉండాలి, అంటే కొండలలో మోటార్ సైకిల్ మరియు పట్టణంలో వేరే సిటీ కారు, ఇది కొద్దిమందికి మాత్రమే భరించగలరు. కాబట్టి నేను ఈ వ్యక్తిని హెచ్చరించాను, అతను పట్టణంలో మోటార్ సైకిల్ ని ఉపయోగించకూడదని లేదా అతను తన కొత్త టైర్లను పాడు చేస్తాడని చెప్పాను. కాబట్టి అతను నాకు ఇంతకు ముందు తెలియనిది చెప్పాడు, అవి ఇప్పుడు డబుల్ డ్యూటీ చేసే ప్రత్యేకమైన ఆల్-పర్పస్ టైర్లను కనుగొన్నారని, అంటే కఠినమైన కొండలలో మరియు సిమెంట్ పేవ్మెంట్పై కూడా అంతే బాగా పనిచేస్తాయి. కాబట్టి నేను అతని టైర్లను చూడటానికి క్రిందికి చూశాను, నేను మరొక మోటార్ సైకిల్ ని కొనాలని నిర్ణయించుకుంటే మరియు సరైన టైర్లు కావాలనుకుంటే. వాటిని కూపర్ సిక్స్టీస్ టైర్లు అని పిలిచేవారు, నేను వాటిని పరిశీలించాలని మానసికంగా గుర్తు పెట్టుకున్నాను."

"అయితే వాటిని పరిశీలించావా ?"

"చివరికి ఈరోజు చేసాను. నేను టిఫిన్ తింటున్నప్పుడు మెకానిక్ ను కలిసాను - అతను మాకు కొన్ని బ్లాక్ల వెనుక ఆటో సరఫరా దుకాణం కలిగి ఉన్నాడు - మరియు కూపర్ సిక్స్టీస్ బ్రాండ్ పేరు గురించి అతనిని అడిగాను - మరియు అతను ఖచ్చితంగా చెప్పాడు, ఈ రోజుల్లో డబుల్ డ్యూటీ కోసం అనేక మంచి బ్రాండ్ పేర్లు ఉన్నాయని, అయితే అతను కూపర్ సిక్స్టీ రాపిడ్ ట్రాన్సిట్ టైర్ను మరెవరికైనా సిఫార్సు చేస్తాడు. ఇది దేశానికి మరియు నగరానికి సమానంగా మంచిదని చెప్పాడు. ఇది అదనపు-వెడల్పు టైర్ - అతను తయారు చేసిన వాటిలో వెడల్పైనది అని నేను అనుకుంటున్నాను - ఇది వీధి ఉపయోగం కోసం కూడా మంచిది మరియు ఇది ధూళి లేదా ఇసుకలో ఎక్కువ ట్రాక్షన్ కోసం తొమ్మిది-రిబ్ ట్రెడ్ను కలిగి ఉంది."

"అది ట్రెడ్ల యొక్క అసాధారణ సంఖ్యనా?"

"సరే, కొన్ని ఇతరులు ఉన్నాయి, కానీ ఎక్కువగా, మీరు టైర్పై అంత ఎక్కువ ట్రెడ్లను చూడరు. ప్రతి ఒక్కటి ఏదో ఒక విధంగా భిన్నంగా ఉంటుంది. ఆ మోటార్ సైకిల్ లోని ఈ కూపర్ సిక్స్టీ కి విలక్షణమైన జిగ్జాగ్ గీత ఉంది."

"మరియు మోటార్ సైకిల్ పై ఉన్నవి కొత్తవా?"

"చాలా కొత్తవి, నేను చెప్పగలను. చాలా బాగున్నాయి."

"మీ కస్టమర్ లేదా అతని డ్రైవర్తో మరేమైనా సంభాషణ జరిగిందా?"

"అంతే, నేను గుర్తుంచుకోగలిగినంత వరకు. వారు మెయిన్ రోడ్ లోకి వెళ్లిపోయారు."

"వారు ఏ దిశలో వెళ్లారు?"

"రోడ్ వరకు వెళ్లి, ఆ వెంటనే కుడివైపు తిరిగారు," అని ఓనర్ చెప్పాడు, దూరంగా చూపిస్తూ. "వారు ఆ దిశలో వెళ్లారు."

"అది వారిని యాదయ్య కొండలకు తీసుకెళ్లగలదా?"

"వారు ఆ కొండలని చేరుకోవడానికి మళ్లీ కుడివైపు తిరిగితే తీసుకెళ్తుంది."

"మీకు చాలా ధన్యవాదాలు. మీరు ఎంత సహాయకారిగా ఉన్నారో మీకు తెలియదు."

ఫుట్పాత్పై బయట ఉన్న తర్వాత, అర్జున్ తన ఆనందాన్ని దాచడం కష్టంగా భావించాడు.

"మేము కోడ్ను క్రాక్ చేసినప్పటి నుండి ఇది మా మొదటి పెద్ద పురోగతి," అని అతను బ్రహ్మం మరియు సునీత తో అన్నాడు.

"ఇప్పుడు వారిలో ఒకటి కంటే ఎక్కువ మంది ఉన్నారని మీకు తెలుసు," అని బ్రహ్మం అన్నాడు.

"వాళ్ళు వెళ్లిన దారి కూడా ఉపయోగపడుతుంది, కదా?" అంది సునీత.

"ప్రతిదీ ఉపయోగపడుతుంది. కానీ ముఖ్యమైనది టైర్ల బ్రాండ్. అది మనకు పని చేయడానికి ఉపయోగపడుతుంది." అర్జున్ కిషన్ తో అన్నాడు, "మీరు ఏం చేయాలో తెలుసు కదా? మెకానిక్ షాప్కు లేదా దగ్గరలో ఉన్న షాప్లకు వెళ్ళండి. కూపర్ సిక్స్టీ రాపిడ్ ట్రాన్సిట్ టైర్ల ఫోటోలు తీయండి.  టైర్ల నుండి లేదా కేటలాగ్ నుండి.  పెద్దవి చేసి, చాలా కాపీలు తీయండి.  కొండల్లో తిరుగుతున్న అన్ని పెట్రోల్ కార్లకు ఇవ్వండి.  సిమెంట్, తయారు రోడ్ల గురించి పట్టించుకోవద్దని చెప్పండి.  మట్టి రోడ్లపైనే దృష్టి పెట్టండి.  మోటార్ సైకిల్ అంటే మట్టి రోడ్లపైనే ఉంటారు.  ప్రతి రోడ్డును, ఎక్కువగా తిరగని రోడ్లను కూపర్ సిక్స్టీ టైర్ల గుర్తుల కోసం చూడండి.  కొత్త టైర్లు అయి ఉంటాయి కాబట్టి అరుగుదల ఉండదు.  గుర్తులు కనిపిస్తే, ఫోటోలు తీయండి, ప్లాస్టర్ కాస్ట్లు కూడా తీయండి.  మన దగ్గర మోడల్ టైర్ ఉంటుంది.  ఇంకా వెలుతురు ఉండగానే అందరినీ పనిలో పెట్టండి."

కిషన్ పరిగెత్తుకుంటూ సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్కు వెళ్ళాడు.

అర్జున్ బ్రహ్మం, సునీత లను చూశాడు.  కాసేపు ఆలోచించి అన్నాడు,

"మనకు ఇప్పుడు ఆశ ఉందా అని అడుగుతున్నారు కదా?"

"అవును, అవకాశం ఉంది కదా?" అన్నాడు బ్రహ్మం.

అర్జున్ ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు. "మీకు ఏమి చెప్పాలంటే. ఇప్పటి వరకు, కొంచెం కూడా లేదు. మా హెలికాప్టర్లు ఆకాశం నుండి ఏమీ గుర్తించలేదు, నివాసయోగ్యమైన దాగున్న ప్రదేశాన్ని పోలి ఉండే ఒక్క వస్తువు కూడా లేదు. అది సహజం. అనుమానితులు పై నుండి సులభంగా చూడగలిగే ఏ ప్రదేశంలోనూ దాక్కోరు. మా గ్రౌండ్ టీమ్ల విషయానికొస్తే, వారు ఆ కొండలలోని వ్యక్తులతో చేసిన ఇంటర్వ్యూల నుండి కనీసం కొద్దిపాటి ఆధారాన్ని కూడా కనుగొనలేకపోయారు. కానీ ఇక్కడే కామారెడ్డి లో, మేము మా చివరి ఆశాకిరణాన్ని కనుగొన్నాము. ఇది చాలా కష్టమైన విషయం, మీరు అర్థం చేసుకోవాలి—"

"ఎంత కష్టమైన విషయం, అర్జున్ ?" అని సునీత ఆత్రుతగా అడిగింది.

"ఎన్ని మట్టి రోడ్లు ఉన్నాయో చెప్పండి. అదే మనకు మిస్ స్మిత ను కనుక్కోవడానికి ఉన్న ఆశ."

సునీత ని, బ్రహ్మం ను ట్రైలర్కు పంపిస్తూ అర్జున్ వారిని ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించాడు.

"ఏదేమైనా," అన్నాడు, "ఇప్పుడు పందెం వేయడానికి కొంత అవకాశం ఉంది. ఇంతకుముందు ఏమీ లేదు. కానీ ఇప్పుడు ఏదో ఒకటి ఉంది."

***

[anaamika]

స్వర్గధామం లోని లివింగ్ రూమ్లో, రాహుల్ ఆది ని వెంబడించడానికి వెళ్ళిన తర్వాత, శరత్ రజినీకాంత్ న్యూస్ స్పెషల్ చూడటం కొనసాగించాడు, ఇది అన్ని సాధారణ ప్రోగ్రామింగ్లను నిలిపివేసింది, టెలివిజన్ సెట్ ఆన్లోనే ఉంది.

రజినీకాంత్ న్యూస్ ఫ్లాష్ తర్వాత కొత్త సమాచారం ఏమీ లేదు. స్మిత ను కిడ్నాప్ చేశారని, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు కేసులో ఉన్నారని చెప్పారు. ఆమె ఇంటికి వెళ్లిన టీవీ సిబ్బందికి లోపలికి అనుమతి ఇవ్వలేదు. గేటు నుండి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ కార్లు రాకపోవడం మాత్రమే కనిపించింది. అరోరా స్టూడియో మూసి ఉంది. నిర్మాత ఊరిలో లేరు.  దీంతో రజినీకాంత్ వాళ్ళు స్మిత గురించిన పాత వీడియోలు చూపించారు.

కిడ్నాప్ విషయం బయటపడిందని మొదట్లో కంగారుపడ్డ శరత్, స్మిత పాటల వీడియోలు చూస్తూ ఆందోళన తగ్గించుకున్నాడు.  అవి అతనికి తెలిసినవే అయినా, స్మిత గతంతో పాటు తన జ్ఞాపకాలను కూడా నెమరువేసుకున్నాడు.

ఒక కమర్షియల్ బ్రేక్లో, అతను ఒక్కసారిగా గుర్తు తెచ్చుకున్నాడు - ఎంత మర్చిపోయాడో అని ఆశ్చర్యపోయాడు - తన అభిమాన నటి ఇక్కడే ఉందని, పక్క రూమ్లోనే ఉందని.

కొత్త న్యూస్ ఏమీ లేకపోవడంతో, టీవీ కట్టేసి, స్మిత రూమ్కి వెళ్లి, తలుపు తెరిచి లోపలికి వెళ్ళాడు.

ఆమె డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ వద్ద కూర్చుని ఉంది, వారు పదహారు రోజుల క్రితం ఆమెను అపహరించినప్పుడు ఆమె ధరించి ఉన్న అసలైన బ్లౌజ్ మరియు స్కర్ట్ దుస్తులనే ధరించి ఉంది. ఆమె అద్దంలో తనను తాను పరిశీలించడంలో, మేకప్ వేసుకోవడంలో  నిమగ్నమై ఉంది.

ఆమె బలవంతంగా నవ్వింది. "అహంకారం కాదు.  వీడ్కోలు చెప్పే ముందు కొంచెం ఫ్రెష్గా ఉండాలనుకుంటున్నాను."  ఆమె ఆగిపోయింది. "ఈ రోజే వెళ్తున్నాం కదా?"

"ఈ రోజే లేదా రేపు ఉదయం."

"సరే. డబ్బులు తీసుకున్నారా?"

"అవును, అనుకుంటున్నాను. కొరియర్ ఇప్పుడే వస్తాడు. నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు, స్మితా."

"ధన్యవాదాలు. నువ్వు కూడా చాలా అందంగా ఉన్నావు. ముద్దు పెట్టుకోవా?"

అతను ఆమెను ముద్దు పెట్టుకోవడానికి వంగగానే, ఆమె చేతులు అతనిని చుట్టుకున్నాయి, విడిచిపెట్టలేదు. ఆమె పెదవులు మెత్తగా, తేమగా ఉన్నాయి. అతని కోరిక కనిపించే వరకు ఆమె అతన్ని ఆటపట్టించింది.

"నాతో సంభోగం చేస్తావా?" ఆమె గుసగుసగా అడిగింది. "ఇది కొంతకాలం తర్వాత మళ్లీ ఎప్పుడు అవుతుందో తెలియదు."

అతను చాలా కోరుకున్నాడు, కానీ జరిగిన విషయాలు అతన్ని ఆపాయి. రాహుల్, రంజిత్ వచ్చే వరకు ఉండాలని అతనికి తెలుసు. "చేయాలని ఉంది, కానీ ఇప్పుడే వద్దు."

"ఏమైంది? ఏదైనా జరిగిందా?" ఆమె అతన్ని వదిలేసింది. "కంగారుగా కనిపిస్తున్నావు."

"టీవీ చూశావా?"

"ఉదయం నుండి లేదు."

"విషయం బయటపడింది—నువ్వు కనిపించడం లేదని, కిడ్నాప్ చేశారని, డబ్బులు డిమాండ్ చేస్తున్నారని న్యూస్లో చెప్పారు."

ఆమె రియాక్షన్ చూసి అతను ఆశ్చర్యపోయాడు. ఆమె ముఖం ఒక్కసారిగా వెలిగిపోయింది, కానీ వెంటనే భయపడిపోయింది.

"ఇది ఎలా బయటకు వచ్చింది?" ఆమె అడిగింది. "బ్రహ్మం దానిని ఎవరికీ చెప్పడు."

"నాకు తెలియదు, నిజంగా తెలియదు. వివరాలు ఏమీ లేవు, కేవలం—కిడ్నాప్ అని వచ్చింది. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఈ కేసులో పనిచేస్తున్నారనే వార్తలు మాత్రమే ఉన్నాయి."

"అయ్యో, ఎంత కష్టం! ఇది నేను అస్సలు ఊహించలేదు. వాళ్ళు కోపంగా ఉన్నారా? నేను ఏం చేయలేనని వాళ్ళకి తెలుసు కదా? నన్ను ఏమీ చేయరు కదా?"

"లేదు స్మితా, భయపడకు. డబ్బులు రాగానే—ఇప్పుడే వస్తాయి—నిన్ను ఎప్పుడు పంపాలో చూస్తాం. ఈ రోజే వెళ్లే అవకాశం ఉంది. నువ్వు సర్దుకో."

"తీసుకోవడానికి ఏమీ లేదు. నీ పుస్తకాలు తప్ప."

ఆమె అతనితో రూమ్ వరకు వెళ్లింది, చాలాసేపు ముద్దు పెట్టింది. చివరకు అతను ఆమెను వదిలి, తలుపు లాక్ చేసి, లివింగ్ రూమ్కి వచ్చాడు.

ఇప్పుడు, పది లేదా పదిహేను నిమిషాల తర్వాత, తినాలనే ఆసక్తి లేనప్పటికీ, అతను తనకు ఒక శాండ్విచ్ చేసుకున్న తర్వాత, శరత్ లివింగ్ రూమ్లోకి తిరిగి వచ్చాడు. అతను టెలివిజన్ సెట్ను మళ్లీ ఆన్ చేయాలని అనుకున్నాడు, కాని అతని దృష్టి రాహుల్ వైపు తిరిగింది, అతను పెరటి గుండా నడుస్తూ వరండా మెట్లు ఎక్కుతున్నాడు.

రాహుల్ చొక్కాపై చెమట మచ్చలు కప్పివేసాయి మరియు అతను లివింగ్ రూమ్లోకి వస్తున్నప్పుడు అతను ఇప్పటికే దానిని విప్పదీసి లాగేస్తున్నాడు. అతను శరత్ ను చూశాడు, ముఖం ముడుచుకున్నాడు, తల ఊపాడు.

"ఆ నీచుడు," అతను గుసగుసలాడాడు, "ఆ భయపడిన మూర్ఖుడు ఆది, నేను నీకు చెప్తున్నాను—నేను నిజంగా అలసిపోయాను."

"ఏమిటి? ఏం జరిగింది?"

"ఆ చిన్న పిచ్చ నా కొడుకు గాడు తప్పించుకున్నాడు. మోటార్ సైకిల్ దాచిన చోట వరకూ వెళ్ళాను. ఎక్కడా కనిపించలేదు. ఎలా తప్పించుకున్నాడో తెలీదు.  నాకంటే ముందు వెళ్ళి ఉండడు. నేనే అతని కంటే వేగంగా, బలంగా ఉన్నాను."

"నిన్ను చూసి దాక్కున్నాడా?"

"ఉండొచ్చు.  ఒకటి మాత్రం మంచి జరిగింది. మోటార్ సైకిల్ అక్కడే ఉంది. కీస్ తీసుకుని పారిపోయాడని భయపడ్డాను. రంజిత్ వస్తే అది మనకు అక్కర్లేదు..." రాహుల్ కంగారుగా అన్నాడు, "వాడు ఎక్కడున్నాడు? డబ్బుతో వస్తే పంచుకోవచ్చు."

"ఇప్పటి వరకు రావాలి."

"ఏమైందో తెలీదు. ట్రాఫిక్ అనుకుంటా. సూట్కేసులతో వస్తాడు. కానీ ఆది గాడు సమస్య. వాడు నోరు మూసుకుని ఎక్కడైనా దాక్కుంటే చాలు."

"అతను తప్పకుండా చేస్తాడు, తన కోసమైనా."

"సరే, వాడు నోరు మూసుకున్నా, ఆ అమ్మాయి మాత్రం ఊరుకుంటుందని నమ్మకం లేదు."

"ఆమె వూరుకుంటుంది, రాహుల్, ఆమె నిశ్శబ్దంగా ఉంటుంది. ఆమెను మనం నమ్మవచ్చని నాకు తెలుసు. ఆమె స్వేచ్ఛగా ఉండటానికి చాలా సంతోషిస్తుంది, ఆమె మనల్ని ఇకపై ఆలోచించటానికి కూడా ఇష్టపడదు."

"నీలా నమ్మలేకపోతున్నాను," రాహుల్ అన్నాడు. "మనం ఆమెను విడిచిపెట్టిన తర్వాత, మనం ఆది ఇంటికి వెళ్లి, అతను మరియు అతని ముసలి పెళ్ళాం, మనం ఆలోచించగలిగే అత్యంత మారుమూల ప్రదేశానికి ఎక్కడో ఒక చోట రైలులో లేదా విమానంలో సరిగ్గా వెళ్లేలా చూసుకోవడం మంచిది."

"రంజిత్ తిరిగి వచ్చినప్పుడు మనం దాని గురించి చర్చించవచ్చు."

"సరే. టీవీలో ఇంకేమైనా ఉందా?"

"లేదు. మీడియా మరియు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఎక్కువ ఏమీ తెలుసుకోలేనట్లు కనిపిస్తోంది. పాత వార్తలనే పదే పదే చెబుతున్నారు."

"ఏదేమైనా, కొన్ని విషయాలకు సంతోషించాలి. మనం బాగానే ఉన్నాం.ఆది గాడు భయపడి పారిపోవడం తప్ప." రాహుల్ కండరాలు చూపిస్తూ అన్నాడు, "చాలా నడిచాను, ఆకలిగా ఉంది. నీ శాండ్విచ్ చూస్తుంటే తినాలని ఉంది. ఏంటది?"

శరత్ రాహుల్ కి ఇచ్చాడు. "ఇదిగో, నువ్వే తినేసెయ్. కొంచెం మాత్రమే తిన్నాను. ఆకలి లేదు."

"ఖచ్చితంగానా? సరే." రాహుల్ శాండ్విచ్ తీసుకుని తిన్నాడు. నములుతూ శరత్ ను చూశాడు. "ఏమైంది, టెన్షన్గా ఉన్నావా?"

"లేదు. కొంచెం కంగారుగా ఉంది, అంతే. అంతా అయిపోవచ్చని."

"Relax అవ్వు. డబ్బుతో తొందరగానే బయలుదేరుతాం." పెదవులు తడుపుకుంటూ అన్నాడు, "దాహంగా ఉంది. డ్రింక్ చేసుకుని కాసేపు కూర్చుంటాను. టీవీలో ఏమైనా వస్తుందో చూస్తాను."

"సరే. కాసేపు నన్ను వదిలేస్తావా ? నాకు కొంచెం విసుగ్గా ఉంది.  కాసేపు బయటకి వెళ్లి వస్తాను. రంజిత్ వస్తుంటే కలవొచ్చు."

రాహుల్ డైనింగ్ రూమ్ దగ్గర ఆగి కన్ను గీటాడు. "వెళ్ళు, కుర్రోడా. రంజిత్ తో కలిసి తిరిగి రావడం మర్చిపోవద్దు. డబ్బులో మూడో వంతు నాది."

"మూడో వంతు? ఆది సంగతి?"

"ఏమిటి పిచ్చిగా ఉందా? వాడు దానిలో లేడు. పార్టనర్షిప్ నుండి బయటకి వెళ్ళాడు. హైదరాబాద్ నుండి వెళ్ళడానికి టికెట్ మాత్రమే ఇస్తాను."

శరత్ భుజం ఎగరేశాడు. "నీ ఇష్టం."

అతను క్యాబిన్ దాగున్న ప్రదేశం నుండి బయలుదేరాడు, ఓక్ చెట్ల తోపు దాటి, కొండ శిఖరం వైపు లోయ నుండి బయటికి దారిని ఎక్కడం ప్రారంభించాడు. పైకి చేరుకున్న తర్వాత, అతను మరింత ఉద్దేశపూర్వకంగా, చురుకుగా, పచ్చిక బయలు పీఠభూమి మీదుగా కొండా చుట్టూ తిరిగే వంకర టింకర బాట వైపు కదిలాడు.

***

నిజానికి, రాహుల్ కి ఈ నడకకు గల అసలు కారణం చెప్పలేదు. అది కేవలం వ్యాయామం కోసమేనని అతను రాహుల్ ని నమ్మించాడు, కానీ అతని మనసులో మాత్రం ఆదిని కలవాలనే కోరిక బలంగా ఉంది. బహుశా, అతను ఆది తో మాట్లాడాలనుకున్నాడు, అతనితో కొంత సమయం గడపాలనుకున్నాడు, లేదా బహుశా అతని మనసులో ఏదో భయం వేధిస్తోంది.  ఏదేమైనా, రాహుల్ కి మాత్రం అసలు విషయం తెలియదు.

అతనికి ఆ వృద్ధుడి పట్ల జాలి కలిగింది. ఆది పైకి కొంచెం మొరటుగా కనిపించినా, లోపల మాత్రం మంచి వ్యక్తి అని అతనికి తెలుసు.  చాలా నిజాయితీపరుడు, చాలా సరళుడు.  అలాంటి వ్యక్తి కిడ్నాప్ వార్త వినగానే భయపడటం, ఆందోళన చెందటం సహజం.  అతని స్థానంలో ఎవరున్నా అలాగే స్పందిస్తారని అతనికి అనిపించింది.

చాలా మంది వయస్సు పెరిగే కొద్దీ ఆలోచనల్లో మార్పు వస్తుంది.  కొంచెం సంప్రదాయబద్ధంగా తయారవుతారు.  ఏదైనా కొత్త పని చేయడానికి, ముఖ్యంగా చట్టానికి వ్యతిరేకంగా ఏదైనా చేస్తే శిక్ష పడుతుందేమోనని భయపడతారు.  ఆది కూడా అలాంటి వారిలో ఒకడు.  అందుకే, "అభిమాన సంఘం" చేసిన పనికి తనకెలాంటి సంబంధం లేదని, ఆ బాధ్యత తనది కాదని ఆది తొందరపడ్డాడు.  అతను తన పరువును, తన భవిష్యత్తును కాపాడుకోవాలనుకున్నాడు.

శరత్ కు ఆదిని వెతికి అతనితో మాట్లాడవలసిన, అతనికి నచ్చజెప్పవలసిన అత్యవసర పరిస్థితి ఏర్పడింది.  మిగిలిన వాళ్ళందరిలో తనొక్కడినే ఆదిని నిజంగా ఊరడించగలనని, భయం అనవసరమని అతనికి నమ్మించగలనని అతను నమ్మాడు. ఒక గొప్ప అధ్యక్షుడి మాటలను గుర్తుచేస్తూ, "భయానికి మినహా దేనికీ భయపడకూడదు" అని అతను ఆదికి గుర్తు చేయగలడని భావించాడు. ఆది రాహుల్ తో మాట్లాడాలనుకుంటే, రాహుల్ అతన్ని సులభంగా పట్టుకుని సంభాషణ మొదలుపెట్టేవాడని శరత్ ఊహించాడు. అయితే, ఆది కి రాహుల్ అంటే ఇష్టం లేకపోగా, అతనంటే భయపడుతున్నాడని, అతనితో ఎలాంటి సంబంధం పెట్టుకోవాలనుకోవడం లేదని శరత్ కు స్పష్టంగా అర్థమైంది. బహుశా, ఆది ఎక్కడో దాక్కుని రాహుల్ తనను వెంబడిస్తున్నట్లు చూసి ఉంటాడు, వెంటనే తనను తాను దాచుకుని, రాహుల్ వెతకడం మానేసి తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళే వరకు అక్కడే ఉండిపోయాడని శరత్ అనుకున్నాడు. ఆ తర్వాత, ఆది పర్వతం చుట్టూ తన సుదీర్ఘమైన నడకను కొనసాగించి, చెరువు దగ్గరికి చేరుకుని ఉంటాడని, అక్కడ నుండి లిఫ్ట్ తీసుకుని, ఆపై హైదరాబాద్ కు బస్సు ఎక్కి, తనకూ మిగిలిన వాళ్ళకూ వీలైనంత దూరం వెళ్ళిపోవాలనుకుంటున్నాడని శరత్ ఊహించాడు.

పర్వత కాలిబాటను చేరుకున్న తర్వాత, శరత్ తన నడక వేగాన్ని పెంచి, వృద్ధుడిని అధిగమించగలనని నమ్మకంగా ఉన్నాడు. ఆది ఎంత ఆరోగ్యకరమైన ఆహారం తీసుకున్నా, వ్యాయామం చేసినా, అతని వయస్సు అతనిని వెనక్కి లాగుతుందని శరత్ భావించాడు.  శరత్ కే అంత కష్టంగా అనిపిస్తుంటే, ఆది తరచుగా ఆగి ఊపిరి తీసుకోవాల్సి వస్తుందని అతనికి తెలుసు.  ఈ కాలిబాట చాలా అలసట కలిగించేది, శరత్ లాంటి యువకుడికే అలా ఉంటే, ఆది పరిస్థితి ఇంకెలా ఉంటుందో ఊహించడం కష్టం.

శరత్ నమ్మకంగా ఉన్నాడు, అతను వృద్ధుడిని కనుగొన్న తర్వాత, ఈ రాత్రి వరకు క్యాబిన్కు తిరిగి రావాలని అతన్ని ఒప్పించగలడు. అప్పుడు వారు తమ తుది ప్రణాళికలను మరింత జాగ్రత్తగా రూపొందించుకోవచ్చు మరియు వారు వచ్చినట్లే కలిసి ఇక్కడి నుండి వెళ్లిపోవచ్చు. ఒక ముఖ్యమైన ప్రోత్సాహం: ఆది తిరిగి గ్రూప్లో చేరడం ద్వారా, అయిదు కోట్లలో అతని వాటా పునరుద్ధరించబడుతుందని అతనికి గుర్తు చేయడం. అంతేకాకుండా, రాహుల్ ఆదేశాన్ని పాటించాల్సిన అవసరాన్ని, అంటే సమీప భవిష్యత్తులో కనిపించకుండా ఉండాలని ఆదికి అర్థమయ్యేలా చెప్పాలి. స్మిత ఆదిని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు పట్టించదని శరత్ నమ్మాడు, కాబట్టి ఈ జాగ్రత్త అనవసరమని అతనికి అనిపించింది. అయినప్పటికీ, రాహుల్ ని శాంతింపజేయడానికి, అతను భయంకరమైన ప్రత్యామ్నాయ పరిష్కారాన్ని మరోసారి ప్రస్తావించకుండా నిరోధించడానికి అతన్ని ఒప్పించడం అవసరం.

ముందుకు సాగుతూ, వృద్ధుడిని ఎక్కడైనా చూడొచ్చా అని దారికి ఇరువైపులా చూస్తూ, ఆదిని స్వర్గధామం కు తిరిగి రావడానికి ఒప్పించడానికి తాను ఉపయోగించబోయే వాదనలను శరత్ మనసులో రిహార్స్ చేస్తున్నాడు.

అన్నింటికంటే మించి, శరత్ ఆదికి భాస్కర్ కేసు వివరాలను చెప్పడానికి ఆత్రుతగా ఉన్నాడు. భాస్కర్ ఒక ఇంజనీర్. నేరపూరిత తప్పించుకునే కథలలో అతను చాలా ప్రసిద్ధి చెందాడు. హత్య నుండి తప్పించుకోవడానికి చరిత్రలోనే అత్యంత తెలివైన పథకాలలో ఒకదాన్ని అతను రూపొందించాడు. అతను ప్రేమించిన ఒక మహిళ భర్తను తొలగించడానికి, భాస్కర్ తన సోదరుడు పవన్ ను కిల్లర్గా ఉపయోగించాడు. భాస్కర్ మార్గదర్శకత్వంలో, సోదరుడు తన రూపాన్ని, దుస్తులను, గుర్తింపును మార్చుకున్నాడు, మరొక వ్యక్తిగా నటించాడు, లక్ష్యంగా ఉన్న వ్యక్తిని వ్యాపార సమావేశంలో నిమగ్నం చేసి, ఆపై అతన్ని హత్య చేశాడు. ఆ తర్వాత, సోదరుడు తన కల్పిత గుర్తింపును వదిలించుకున్నాడు. ఉనికిలో లేని వ్యక్తి నేరం చేశాడు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఎవరిని వెతకాలో తెలియక అయోమయంలో పడిపోయారు.

ఇది అద్భుతం.

ఆయాసపడుతూ శరత్ కొండని దిగుతూ ఆ కేసు ని గుర్తు తెచ్చుకున్నాడు.

సరే, భాస్కర్ కేసు ఆది కోసం అతను ఆలోచిస్తున్న పథకానికి నమూనా. అతను భాస్కర్ వేషధారణ గురించి ఆదికి చెబుతాడు. మోసం చేశాడని అనుమానించబడుతున్నందున, నిజమైన నేరస్థుడు పట్టుబడే వరకు అతను కనబడకుండా ఉండాలని తన భార్యకు చెప్పమని ఆదిని కోరుతాడు. ఆది తన భార్య సహకారాన్ని పొందాలి. ఆపై, కొత్త వేషధారణను అభివృద్ధి చేయడం, బహుశా ప్లాస్టిక్ సర్జరీ చేయించుకోవడం, భాస్కర్ సోదరుడు చేసినట్లు కొత్త పేరు పెట్టుకోవడం, వేరే అపార్ట్మెంటు మరియు కొత్త వ్యాపారం ఏర్పాటు చేయడం ద్వారా, ఆది సురక్షితంగా హైదరాబాద్ లో ఉంటూ తన భార్యతో సంబంధం కొనసాగించగలడు. మరియు ఒకరోజు, ఒక సంవత్సరం లేదా రెండు సంవత్సరాల తర్వాత, లేదా కొంతకాలం తర్వాత, స్మిత కిడ్నాప్ విషయం మరచిపోయిన తర్వాత, ఆది తన పాత గుర్తింపును తిరిగి పొందడానికి స్వేచ్ఛగా ఉంటాడు.

ఖచ్చితంగా, అతను దీన్ని ఆదికి వివరించాలి. ఇది ఆదికి నచ్చుతుందని, రాహుల్ మరియు రంజిత్ లకు కూడా ఆమోదయోగ్యంగా ఉంటుందని అతనికి తెలుసు.

భాస్కర్ కథను గుర్తుచేసుకుని, దానిని ఆదికి ఎలా వర్తింపజేయాలో ఆలోచించిన తర్వాత, శరత్ చాలా ఉత్సాహంగా ఉన్నాడు.

అప్పుడు అతను తనకు తెలిసిన ప్రదేశానికి చేరుకున్నట్లు గ్రహించాడు. అతని ఎడమ వైపు నిటారుగా ఉన్న కొండ, కుడి వైపు దట్టమైన పొదలు ఉన్న ఒక పచ్చిక బయలు. మోటార్ సైకిల్ ని అక్కడే దాచిపెట్టారు.

శరత్ కాసేపు విశ్రాంతి తీసుకోవడానికి ఆగాడు. ఆది తనకు ఎంతో దూరంలో ఉండడని, కొద్ది నిమిషాల్లో అతనిని పట్టుకుంటానని అతనికి నమ్మకంగా అనిపించింది. రాహుల్ ని తప్పించుకున్నట్లుగానే, తనను కూడా ఆది తప్పించుకుంటాడని శరత్ కు అనిపించలేదు.  ఆది తన స్నేహితుడని, మిత్రుడని, గతంలో తన వైపు నిలిచిన వాడని ఆదికి తెలుసు అని అతను అనుకున్నాడు.

తన వెంబడింపును కొనసాగించబోతున్న శరత్ కు అకస్మాత్తుగా ఆందోళన కలిగింది.

రాహుల్ మోటార్ సైకిల్ సురక్షితంగా ఉందని, ఆది దానితో పారిపోలేదని నివేదించాడు. అయినప్పటికీ, శరత్ సిద్ధాంతం నిజమైతే, ఆది కొంత దూరంలో దాక్కుని ఉంటాడు, రాహుల్ తనను దాటి వెళ్ళే వరకు అనుమతించి ఉంటాడు, షటిల్ వాహనం సురక్షితంగా ఉందని రాహుల్ నిర్ధారించే వరకు వేచి ఉండి ఉంటాడు, రాహుల్ తన వేటను విరమించుకుని క్యాబిన్కు తిరిగి వెళ్ళే వరకు వేచి ఉండి ఉంటాడు.

ఈ సిద్ధాంతం నిజమైతే, బహుశా ఆది తన పరుగును కొనసాగిస్తూ, కొద్దిసేపటి క్రితమే మోటార్ సైకిల్ ని చేరుకుని దానితో వెళ్లిపోయి ఉండవచ్చు. అలా జరిగితే, అతన్ని నడకతో పట్టుకోవడం అసాధ్యం మరియు శరత్ తన వెంబడింపును విరమించుకోవాల్సి ఉంటుంది.

మోటార్ సైకిల్ తీసుకోబడలేదని నిర్ధారించుకోవడానికి, శరత్ వెనక్కి తిరిగి, చిన్న అడవిలోకి దారి మళ్లించాడు. దట్టమైన పొదల్లోకి ప్రవేశించి, ఆకుల గుండా ముందుకు సాగుతూ ఉండగా, రంజిత్ దానిని దాచిన కొమ్మల కింద ఆ చిన్న వాహనం స్పష్టంగా కనిపించింది.

సంతృప్తిపడి, శరత్ తిరిగి పచ్చిక బయలు వైపు తిరగబోతుండగా, ఏదో అతని దృష్టిని ఆకర్షించింది. అతను ఒకప్పుడు నైపుణ్యం కలిగిన భారతీయ స్కౌట్స్ మరియు ట్రాకర్లపై పరిశోధన చేశాడు, మరియు వారి తీక్షణమైన కళ్ళు ఎప్పుడూ ఏమి వెతుకుతాయో అతనికి ఇంకా గుర్తు ఉంది. ఎవరైనా మీ ముందు నేలను కప్పివేసినప్పుడు, వారు పాదముద్రలు వదిలిపెట్టకపోయినా, తిరగబడిన రాయి లేదా రాయిని కనుగొంటే మీరు చెప్పగలరు. కొంతకాలం క్రితం అది తిరగబడి ఉంటే, సూర్యుడు తేమతో కూడిన కింది భాగాన్ని ఎండబెట్టి ఉండేవాడు. అది ఇటీవల తిరగబడి ఉంటే, సూర్యుడు దానిని ఎండబెట్టడానికి సమయం ఉండదు మరియు రాయి ఇంకా తేమగానే ఉంటుంది.

మరియు అక్కడ, దారికి అడ్డంగా, పొదల మధ్య ఒక ఖాళీ గుండా, శరత్ స్పష్టంగా కొన్ని రాళ్ళు తన్నివేయబడినట్లు లేదా ఢీకొన్నట్లు చూడగలిగాడు. వాటి కింది భాగాలు తేమగా ఉన్నాయి.

శరత్ దట్టమైన పొదల్లోకి లోతుగా కదులుతూ, "ఎంత విచిత్రం" అని అనుకున్నాడు. ఇక్కడ ఎవరు ఉండగలరు? బహుశా రాహుల్ మాత్రమే, ఆదిని వెతుకుతూ వున్నప్పుడు. లేదా బహుశా ఆది స్వయంగా అక్కడ తిరిగినప్పుడు. లేదా, భయానకమైన ఆలోచన, బహుశా మరొకరు, ఒక అపరిచితుడు, చొరబాటుదారుడు ఎవరైనా వచ్చాడా ?

శరత్ వెంటనే కొద్దిసేపటి క్రితం నడిచిన నేల వైపు వెళ్ళాడు. అతను మోకాళ్లపై కూర్చుని తేమతో కూడిన రాళ్లను తాకాడు, అలా చేస్తున్నప్పుడు, అతని కళ్ళు పూర్తిగా ఊహించని దృశ్యంపై పడ్డాయి.

ఒక జత బూట్ల అడుగుభాగాలు కనిపించాయి.

ముందుకు ప్రాకుతూ, ముళ్ళ పొదలు అతని చేతులను గీసుకుంటూ ఉండగా, శరత్ బూట్ల దగ్గరకు చేరుకున్నాడు, ఆపై అవి నిండి ఉన్నట్లు చూసి, అతను బిగ్గరగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు మరియు వెనక్కి తగ్గాడు.

కాళ్ళపైకి లేచి, మళ్ళీ చూడలేక, చివరకు అతను తనను తాను బలవంతంగా అదుపు చేసుకుని చూసాడు. అతను పొదలను పక్కకు చేశాడు, మరియు వెంటనే, అతనికి మృతదేహం పూర్తిగా కనిపించింది.

అది ఆదినారాయణ, వేరే ఎవరో కాదు, వికృతంగా నేలపై బోర్లా పడున్నాడు. అతని కోట్ వెనుక భాగంలో ఒక రంధ్రం ఉంది, మరియు రక్తం ఇంకా నెమ్మదిగా కారుతోంది, ప్రాణాంతక గాయం చుట్టూ ఇప్పటికే గడ్డకట్టిన రక్తం యొక్క నల్లటి వృత్తాన్ని కలుస్తోంది.

ఒక కలలాగా, శరత్ ముందుకు తడబడ్డాడు, తన స్నేహితుడిలో ఇంకా ప్రాణం ఉందా అని తెలుసుకోవడానికి మరోసారి మోకాళ్లపై కూర్చున్నాడు. అతను బిగుసుకుపోయిన తలను తన వైపు తిప్పాడు, అప్పుడు పైకి తిప్పబడిన కనుగుడ్లు గల చూపు లేని కళ్ళు, గడ్డకట్టిన తెరిచిన నోరు, మరణపు నిశ్చలతను గమనించాడు.

శరత్ వెక్కి వెక్కి ఏడ్చాడు, వెనక్కి తిరిగాడు, లేచి నిలబడ్డాడు, మరియు ఆత్రుతగా పొదల్లోంచి బయటపడి ఖాళీ ప్రదేశంలోకి వచ్చాడు.

ఆదినారాయణను వెనుక నుండి కాల్చి చంపాడు, చంపబడ్డాడు, హత్య చేయబడ్డాడు.

ఖాళీ ప్రదేశంలో నిలబడి, జ్వరం వచ్చినట్లు వణుకుతూ, శరత్ యొక్క మొదటి సహజ ప్రవృత్తి స్వీయ-రక్షణ, ఆది ఏమి చేయడానికి ప్రయత్నించాడో అది చేయడం, పారిపోవడం, తప్పించుకోవడం, ఈ మొత్తం పిచ్చి సన్నివేశాన్ని శాశ్వతంగా తన వెనుక వదిలివేయడం చేయాలని అనుకున్నాడు.

కానీ అతనిని అక్కడే నిలబడేలా చేసింది, పారిపోకుండా ఆపింది, స్మిత యొక్క రూపం.  లాక్ చేయబడిన క్యాబిన్ బెడ్రూమ్లో అతనిని ఎలా వదిలి వెళ్ళిపోయాడో గుర్తు చేసుకున్నాడు, ఆమె వెచ్చని పెదవులు మరియు అతనిపై ఆమెకున్న పూర్తి నమ్మకాన్ని గుర్తు చేసుకున్నాడు. అతను ఇంతకు ముందు ఎవరినీ ప్రేమించనంతగా ప్రేమించిన ఈ అమ్మాయి తన ప్రాణాలను పూర్తిగా అతని చేతుల్లో పెట్టింది, మరియు అతను ఆమెను రక్షించడానికి, ఆమె సురక్షితంగా మరియు హాని లేకుండా విడుదలయ్యేలా చూస్తానని ప్రతిజ్ఞ చేశాడు.

అతను ఆమె గురించి ఆలోచించాడు, ఈ క్షణంలో క్యాబిన్లో ఆ రాక్షసుడితో ఒంటరిగా ఉంది. అతను వెనక్కి పొదల వైపు చూసి వణికిపోయాడు.

ఈ చెడు కల నిజం. అతను దాని లోపలే జీవిస్తున్నాడు. కానీ బహుశా అది దూరమయ్యేలా చేయవచ్చు. అతను ఎంత షాక్ అయినా, పిరికివాడని తనకు తెలిసినా, వేరే మార్గం లేదు. అతను స్వర్గధామం కి తిరిగి వెళ్లాలి.

అతను కామారెడ్డి మరియు నాగరికతకు దారితీసే రహదారి వైపు వీపు తిప్పాడు మరియు బలహీనమైన కాళ్ళతో అతను నెమ్మదిగా వాళ్ళు దాక్కున్న స్థలానికి తన అడుగుజాడలను తిరిగి ప్రారంభించాడు.

***

[ramd420]

అప్డేట్ లు బాగున్నాయి
అసలు ఇంత ఇంత అప్డేట్ లు ఎలా

[hijames]

చాలా చాలా బాగుంది అనామిక గారు ప్రోదున్న నుంచి చదువుతునా చాలా చాలా బాగుంది

[yekalavyass]

అయితే రాహుల్ ఆది ని అన్యాయం గా ఎక్కువ వాటా కోసం చంపేశాడన్నమాట!

[anaamika]

అప్డేట్ లు బాగున్నాయి
అసలు ఇంత ఇంత అప్డేట్ లు ఎలా

నేను ఒక వారానికి సరిపోయినంత కథనాన్ని ముందురోజు శనివారం లేదా ఆదివారం లోపు పూర్తి చేసుకుంటా. తర్వాత పోస్ట్ చేసేముందు తప్పులు లేదా చిన్న చిన్న మార్పులు ఏవైనా ఉంటే సరి చేసి పోస్ట్ చేస్తాను. బహుశా అందుకే మీకు పోస్ట్ లు పెద్దగా అనిపిస్తున్నాయనుకుంటా.


అప్డేట్ లు నచ్చుతున్నందుకు సంతోషం. 

[anaamika]

చాలా చాలా బాగుంది అనామిక గారు ప్రోదున్న నుంచి చదువుతునా చాలా చాలా బాగుంది

అంటే మీరు మొత్తం ఒక్కసారిగా చదవడం మొదలుపెట్టారా ? నా ఉద్దేశం - ఎప్పటి అప్డేట్ లు అప్పుడు చదవకుండా, ఒక్కసారిగా చదలువుతున్నారా అని.


ఎలా అయినా నచ్చింది అని చెప్పారు కాబట్టి సంతోషం. 

ఇంకో థ్రిల్లర్ నవల రాసే ఉద్దేశం వుంది (ఒక సీరియల్ కిల్లర్ థ్రిల్లర్ కథ). మధ్యలో కొన్ని అడల్ట్ స్టోరీస్ అనుకున్నా. చూడాలి మరి.

[anaamika]

అయితే రాహుల్ ఆది ని అన్యాయం గా ఎక్కువ వాటా కోసం చంపేశాడన్నమాట!

అయ్యో అలా కాదండి. డబ్బుల కోసం చంపలేదు.


ఆదినారాయణ పాత్ర కి పిరికితనం ఎక్కువ. కష్టాలు వచ్చినప్పుడు భయపడిపోయే పాత్ర. రహస్యాలను కాపాడలేడు. నోటిలో ఏదీ దాగని పాత్ర.

అలాగే రాహుల్ పాత్రకి ధైర్యం ఎక్కువ. మూర్ఖత్వం ఎక్కువ. ఆది భయం వల్ల పారిపోవాలని అనుకోవడంతో, తమ గుట్టు ఎప్పటికైనా రట్టు అవుతుందని అనుకుంటాడు. ఒక్కడు పట్టుబడినా మిగిలిన వాళ్ళు దొరికిపోతారు. అందువల్ల ఆది తో ఎప్పటికైనా ఇబ్బందే. అందుకే తాము దొరకకూడదు అన్న ఉద్దేశంతో చంపాడు. డబ్బుల కోసం కాదు.

మీకు క్లారిటీ ఇచ్చానని అనుకుంటున్నాను.

[anaamika]

కొండకి దగ్గరగా వున్నసెక్యూరిటీ అధికారి కార్యాలయానికి ఆ ప్రాంతంపై అధికార పరిధి ఉన్నందున, మరియు దాని సాధారణ సెక్యూరిటీ అధికారి లలో చాలామంది చుట్టూ ఉన్న కొండ ప్రాంతానికి సుపరిచితులైనందున, అర్జున్ ఇప్పుడు కిడ్నాప్ బాధితురాలిని సకాలంలో కనుగొనడానికి తమ చివరి ఆశగా వాళ్ళ అధికారి రవిని కొనసాగించాలని అంగీకరించాడు.

వెంటనే చర్య తీసుకుంటూ, రవి తన అనేక పెట్రోల్ కార్లను వెనక్కి పిలిపించాడు మరియు రిజర్వ్ స్క్వాడ్ కార్ల సముదాయం వీలైనంత త్వరగా కామారెడ్డి లో సమావేశమయ్యేలా తెలియజేశాడు. అక్కడ, ఎక్కువ మాటలు వృథా చేయకుండా, అర్జున్ తన తాజా మరియు ఏకైక బలమైన ఆధారమైన దాని గురించి అధికారులకు మరియు సెక్యూరిటీ అధికారి లకు వివరించాడు, ఆపై రవి కిడ్నాప్ అనుమానితులు నడుపుతున్న మోటార్ సైకిల్ పై ఉపయోగించిన కొత్త టైర్లకు సరిపోతుందని వారు నమ్మిన కూపర్ 60 రాపిడ్ ట్రాన్సిట్ తొమ్మిది-త్రెడ్ టైర్ యొక్క పెద్ద చేసిన ఫోటోలను పంపిణీ చేశాడు.

వాహనం యొక్క ఈ వేలిముద్రతో, ఒక్కొక్కటి పైకప్పుపై ఎరుపు లైట్, అంబర్ లైట్, సైరన్ అమర్చబడి, ఒక్కొక్కటి టెలిఫోన్-రేడియో మరియు ఫ్లోర్ బ్రాకెట్లో అమర్చబడిన షాట్గన్తో ఉన్న సెక్యూరిటీ అధికారి-డిపార్ట్మెంట్ కారుల  సముదాయం, వారి ఫోటోలలో ఉన్నదానికి సమానమైన టైర్ గుర్తులను వెతకడానికి యాదయ్య కొండల్లోకి వెళ్లాయి.

ఇప్పుడు, సూర్యుడు అస్తమించడం ప్రారంభించడంతో మరియు పగటి వెలుతురు వేగంగా తగ్గిపోతుండగా, అక్కడి సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ యొక్క పెట్రోల్ కార్ గేట్ లోపల నిలబడి ఉంది, ఇంజిన్ ఐడ్లింగ్లో ఉంది, కానిస్టేబుల్ షెరీఫ్ చక్రం వద్ద ఉన్నాడు, అతని భాగస్వామి, సంజయ్, ఫోటోగ్రాఫ్ చేతిలో పట్టుకుని కారు వైపు నడుచుకుంటూ రావడం చూస్తున్నాడు.

కారు లో ఎక్కుతూ, సంజయ్ స్పష్టంగా నిరుత్సాహపడ్డాడు. "కొన్ని టైర్ గుర్తులు, ఒకటి జీప్ లాగా ఉంది, మరొకటి ట్రక్ లాగా ఉంది, కానీ ఈ కూపర్ సిక్స్టీపై ఉన్న ట్రెడ్లను పోలి ఉండేది ఏమీ లేదు."

"సరే, తర్వాత ఏమిటి?" అని షరీఫ్ అడిగాడు, అతని స్వరంలో అలసటను దాచలేకపోయాడు. వారు చెరువు యొక్క దక్షిణ వైపున కాలిబాటను పోలి ఉండే ప్రతి మట్టి రోడ్డు, దారి, సందును ప్రారంభించి, ఆపి, పరిశీలిస్తున్నారు మరియు వారి పరిశోధనకు గాయపడిన తమ వెనుకభాగాలు మరియు నొప్పి కలిగించే కండరాలు తప్ప మరేమీ కనిపించలేదు.

"ఇంకా వెలుతురు ఉండగానే కొంచెం ముందుకు వెళ్దాం అని అనుకుంటున్నాను," సంజయ్ అన్నాడు. "మనం మొదలుపెట్టిన చోటు నుండి కొండ వద్ద జంక్షన్ వరకు అంతా కవర్ చేయాల్సి ఉంది."

"సరే, కదులుదాం." షరీఫ్ గేర్లు మార్చి, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ కారు ను నడిపాడు. "నేను ఇక్కడ తరచుగా వస్తుండేవాడిని, కానీ నాకు ఇప్పుడు ఈ మట్టి రోడ్లు ఎక్కడ ఉన్నాయో గుర్తులేదు."

"ఇక్కడ ఒక కొండ మీదకి వెళ్ళే ఒక దారి ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను."

"ఓ, అవును," షరీఫ్ గుర్తు చేసుకున్నాడు. "ముందు ఇక్కడ ఒక ఉన్న గుడిసె. నాకు గుర్తుంది, నేను శిక్షణలో ఉన్నప్పుడు, నేను ఒక హాట్ అమ్మాయితో బయటకు వెళ్ళాను. నేను ఆమెను ఒక రాత్రి అక్కడకు తీసుకువెళ్ళాను. అక్కడ ఒక విగ్రహం ఉండేది. ఆ విగ్రహాన్ని చూస్తే ఆమె ఉత్తేజపడుతుందా అని చూడాలనుకున్నాను."

"అలా అయిందా ?"

"అవును, కానీ ఆ రాయిని చూసిన తర్వాత మరియు నన్ను చూసిన తర్వాత, ఆమె చాలా నిరాశ చెందింది." ఇద్దరూ నవ్వారు, ఆపై షరీఫ్ ఇలా అన్నాడు, "మీకు తెలుసా, వెనక్కి తిరిగి ఆలోచిస్తే, ఆ అమ్మాయి స్మిత లా కొంచెం కనిపించింది."

సంజయ్ సందేహంగా తల ఊపాడు. "స్మిత లా ఎవరూ కనిపించరు. దేవుడు ఆమెను పరిపూర్ణంగా సృష్టించాడు. ఆ వెధవలు ఎవరైనా ఆమెపై చేయి వేయడానికి సాహసిస్తారని ఆలోచిస్తే నాకు మండుతుంది. ఊహించుకోండి, స్మిత ను కిడ్నాప్ చేయడం. ఊహించుకోండి."

"ఊహించడం కష్టం."

"నేను ఆ వెధవలకి ఎదురుపడితే, వాళ్ళ కింది భాగాలని కోసివేస్తా. నెమ్మదిగా వెళ్ళు, షరీఫ్, మీదకు వెళ్లే దారి ఇక్కడ ఉంది. మీరు అందులోకి తిరగకముందు నన్ను రోడ్డును చూడనివ్వండి మరియు మనం దానిని కదిలించకూడదు."

మళ్ళీ, ఇన్వెస్టిగేటర్ సంజయ్ నేలను పరిశీలించడానికి నడకతో వెళ్ళి నిరాశతో కారుకు తిరిగి వచ్చాడు. ఏదైనా ఒక టైర్ యొక్క స్పష్టమైన ముద్రను వదిలివేయడానికి చాలా ట్రాఫిక్ ఉంది. ఇప్పుడు, మట్టి రోడ్డులోకి తిరుగుతూ, వారు తమ ఎడమ వైపున రోడ్డు దిగువన ఆరు అడుగుల అందంగా చెక్కిన ఫాలిక్ రాయిని చూడగలిగారు.

"ఇదే ఆ విగ్రహం," అని సంజయ్ చెప్పాడు. "ఒక్క క్షణం ఆగి నన్ను చుట్టూ చూడనివ్వండి."

షెరీఫ్ పెట్రోల్ కారును ఐడ్లింగ్లో ఉంచాడు, అతని భాగస్వామి తొందరగా ముందున్న మట్టి రోడ్డును పరిశీలించాడు.

మరోసారి, సంజయ్ నిరుత్సాహంగా తిరిగి వచ్చాడు.

షరీఫ్ చక్రం వద్ద వేచి ఉన్నాడు. "ఇప్పుడు ఏమిటి? నేను ముందుకు సాగాలా లేదా వెనక్కి వెళ్లి చెరువు వైపు రోడ్డు తీసుకోవాలా?"

ఇన్వెస్టిగేటర్ సంజయ్ తన దిగువ పెదవిని ముందు పళ్లతో నమిలి, ముందుకు చూశాడు. "నేను ఈ రోడ్డులో ఎప్పుడూ వెళ్లలేదు. ముందు ఏమి ఉంది?"

"నాకు తెలియదు. ఇది పెద్దగా ఏమీ అందించేలా కనిపించడం లేదు. కుడి వైపున యాదయ్య పర్వతంతో కొంత అడవి ప్రాంతం మాత్రమే ఉంది."

"సరే, దాని కోసం, చీకటి పడే ముందు ఐదు లేదా పది నిమిషాలు అలా చూద్దాం."

"మీరు ఏమి చెప్తే అది."

ఇన్వెస్టిగేటర్ సంజయ్ యొక్క తీక్షణమైన కళ్ళు రెండు వైపులా వాలులను పరిశీలించడం కొనసాగిస్తూ, పెట్రోల్ కారు మరో ఆరు లేదా ఏడు నిమిషాలు నెమ్మదిగా కదిలింది.

ఇప్పుడు, అతను తన కంటి మూలలో ఏదో చూసినప్పుడు ముందుకు చూస్తూ కళ్ళు చిన్నవి చేశాడు. అతను తన భాగస్వామి చేయిని తాకాడు.

"ఆపు, షరీఫ్. పది లేదా పదిహేను గజాలు వెనక్కి తిప్పు. మనం ఇప్పుడే ఒక మట్టి వైపు రోడ్డు దాటి వెళ్ళామని నేను అనుకుంటున్నాను."

"నేను ఏమీ చూడలేదు." షరీఫ్ గేర్ను రివర్స్లోకి మార్చి నెమ్మదిగా వెనక్కి వెళ్ళాడు.

"ఆపు." ఇన్వెస్టిగేటర్ సంజయ్ కుడివైపుకు చూపించాడు. అక్కడ, దాని ఇరువైపులా భారీ ఆకులచే దాదాపు కనిపించకుండా, ఒక ఇరుకైన వంపు తిరిగిన మట్టి దారి ఉంది.

"దీన్ని రోడ్డు అంటారా?" షరీఫ్ అసహ్యంగా అన్నాడు. "ఇలాంటి కారు దీనిపై వెళ్లలేదు."

"బహుశా వెళ్లవచ్చు లేదా వెళ్లకపోవచ్చు," అని సంజయ్ ప్యాసింజర్ డోర్ తెరుస్తూ అన్నాడు. "కానీ మనం ఇలాంటి కారు వెళ్లే రోడ్డు కోసం వెతకడం లేదు. మనం రోడ్డు కోసం, ఏదైనా మట్టి రోడ్డు కోసం వెతుకుతున్నాం, అది మోటార్ సైకిల్ ని తీసుకెళ్లగలదు."

"మీరు సమయం వృథా చేస్తున్నారు."

"నన్ను తొందరగా చూడనివ్వండి. ఒక్క నిమిషం మాత్రమే."

రాజీనామా చేసినట్లుగా, షరీఫ్ తన స్టీరింగ్పై వాలిపోయాడు మరియు అతని భాగస్వామి దారి వెంట నెమ్మదిగా నడవడం, ఒకసారి ఉపరితలాన్ని పరిశీలించడానికి మోకాళ్లపై కూర్చోవడం, అతని చేతిలోని ఫోటో నుండి మట్టి దారి వైపు చూడటం, ఆపై దట్టమైన పొద వెనుక అదృశ్యమయ్యే వరకు దారిని పరిశీలించడం చూశాడు.

షరీఫ్ తన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ టోపీని తీసి, తన చేతుల కణుపులపై తల ఆన్చి, ఆవలింత పెట్టాడు.

అకస్మాత్తుగా, అతని పేరు పిలవడం విని అతను ఉలిక్కిపడ్డాడు.

అతను నిటారుగా కూర్చున్నాడు, తన ఎదురుగా ఉన్న తెరిచిన కారు డోర్ గుండా చూశాడు, ఆపై అతను సంజయ్ తనను పిచ్చిగా చెయ్యి ఊపుతూ, తనను పిలుస్తూ ఉన్నట్లు గుర్తించాడు.

త్వరగా, షరీఫ్ ఇంజిన్ను ఆపివేసి, తాళాలను తన జేబులో కుక్కుకున్నాడు. అస్పష్టమైన దారి వైపు పరిగెత్తాడు. మట్టి రోడ్డును నేర్పుగా తప్పించుకుంటూ, అతను అడవి పొద గుండా దూసుకుపోయాడు. తన భాగస్వామి వైపు ఎక్కుతున్న దారి వెంట పరిగెత్తాడు.

"నేను ఏదో కనుగొన్నట్లు నేను అనుకుంటున్నాను!" సంజయ్ అరచాడు. "నాకు దొరికిందని నేను అనుకుంటున్నాను!"

షరీఫ్ అతని పక్కకు రాగానే, సంజయ్ ఒక మోకాలిపై వాలిపోయి, మెత్తటి నేలపై పడి ఉన్న ఫోటోను చూపించాడు. తరువాత అతను రోడ్డులో లోతుగా ముద్రించబడిన ముద్రను చూపించాడు. ఇది పెద్ద పరిమాణపు టైర్ ద్వారా చేయబడింది.

"చూడు," అతను ఉత్సాహంగా అన్నాడు. "నేను కళ్ళు తేడాగా చూడకపోతే, మన ఫోటో నిజానికి ఈ మట్టిలో ఉన్న టైర్ గుర్తు యొక్క ఫోటోలా అనిపిస్తోంది. ట్రెడ్లను చూడండి, వాటిని లెక్కించండి, కాన్ఫిగరేషన్లు, రబ్బరు యొక్క అంచులు అరిగిపోలేదు. అవి సరిపోతాయని నేను అనుకుంటున్నాను."

షరీఫ్ తన భాగస్వామి పక్కన మోకాళ్లపైకి వచ్చాడు. అతని చూపు మట్టి రోడ్డులోని నమూనా నుండి ఫోటోలోని నమూనాకు మరియు తిరిగి రోడ్డుకు వెళ్ళింది. "దేవుడా," అతను ఆశ్చర్యకరమైన స్వరంలో అన్నాడు, "ఖచ్చితంగా అవి సరిపోతాయి."

ఇద్దరూ లేచి నిలబడ్డారు, మరియు ఏకకాలంలో, వారి కళ్ళు నిటారుగా పైకి ఎక్కుతున్న రోడ్డు దారిని అనుసరించాయి, అది యాదయ్య పర్వతం యొక్క దిగువ వాలు వెనుక నుండి కనిపించకుండా పోయే వరకు.

"వారు ఆమెను ఎక్కడో పర్వతంలో దాచిపెట్టి ఉండాలి," అని ఇన్వెస్టిగేటర్ సంజయ్ మెల్లగా అన్నాడు.

"అవును. అక్కడ చాలా భూమి ఉంది. మనం వెళ్లాలని అనుకుంటున్నారా?" సంజయ్ తన సహోద్యోగిని చేయి పట్టుకుని గట్టిగా లాగి పర్వతం నుండి అతనిని వెనక్కి తిప్పాడు.

"లేదు," అతను పార్క్ చేసిన పెట్రోల్ కారు వైపు అతన్ని నడిపిస్తూ అన్నాడు. "మనం కనుగొన్న ఏదైనా విషయాన్ని నేరుగా కామారెడ్డి లోని మొబైల్ ప్రధాన కార్యాలయంలోని అర్జున్ సర్ కు రేడియో చేయాలని మా ఆదేశాలు."

అతను ఆకాశం వైపు చూశాడు. "ఈ పర్వతంలోని ప్రతి శిఖరాన్ని మరియు లోయను కవర్ చేయడానికి విమాన సిబ్బందికి ఇంకా తగినంత వెలుతురు ఉంది. అదే వేగవంతమైన మార్గం. నేను విన్న దానిని బట్టి, మనం స్మిత సినిమాను మళ్లీ చూడాలనుకుంటే సమయమే ముఖ్యం. తొందరపడండి, ఆమె ఎక్కడ ఉందో మాకు తెలుసు అని చెప్పాలి!"

***

కాళ్ళ నొప్పులతో, భయంతో, రంజిత్ తిరిగి వచ్చి తనకు మిత్రుడిగా ఉంటాడని ప్రార్థిస్తూ, శరత్ స్వర్గధామం మెట్లు ఎక్కాడు, అతను ఇప్పుడు రాహుల్ ని ఎదుర్కోనవసరం లేదని ఆశిస్తూ.

కానీ అతను క్యాబిన్ ముందు హాలులోకి ప్రవేశించగానే, అతను రాహుల్ ని చూశాడు మరియు రాహుల్ తనను చూశాడని అతనికి తెలుసు. వివరించలేని విధంగా, రాహుల్ అతనికి ఒక వింత చూపు విసిరాడు, కుర్చీ నుండి లేచి, కోపంగా టెలివిజన్ను ఆపివేశాడు.

రాహుల్ ని తప్పించుకోలేక, శరత్ అయిష్టంగానే లివింగ్ రూమ్లోకి వెళ్లవలసి వచ్చింది. వెంటనే, రాహుల్ అతని వైపు తిరిగాడు, అతని ముఖం కోపంతో ఉబ్బిపోయింది, అతని పిడికిళ్ళు ఎంత గట్టిగా బిగించబడ్డాయంటే అవి రక్తహీనంగా కనిపించాయి.

శరత్ ఇంతకు ముందు రాహుల్ ని కోపంగా వున్నప్పుడు చూశాడు, కానీ ఇలాంటిది ఎప్పుడూ చూడలేదు. కొత్త భయంకరమైన భావనతో నిండిన శరత్ తన సహచరుడు మాట్లాడే వరకు వేచి ఉండలేదు. "ఏమైంది, రాహుల్ ? నీకు ఏమైంది?" అని అడిగాడు.

"రంజిత్," రాహుల్ కఠినంగా అన్నాడు. "అతను తిరిగి రాడు."

"నువ్వు ఏమి చెప్తున్నావు?"

"టీవీలో ఇప్పుడే చెప్పారు. ఆమె కోసం పనిచేసే ఆ కుక్కలు, వాళ్ళు మనల్ని పూర్తిగా మోసం చేశారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు మనల్ని పట్టించారు. వాళ్ళు బయటపెట్టారు. డబ్బు మీద అతని చేతులు పడిన వెంటనే వాళ్ళు రంజిత్ ని కాపు కాశారు. అతను ట్రక్కుకు చేరుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నప్పుడు వాళ్ళు అతన్ని ట్రాప్ చేశారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు, వాళ్ళు హెలికాప్టర్లలో వచ్చారు. అతన్ని చుట్టుముట్టి, సజీవంగా పట్టుకోవడానికి దగ్గరగా వచ్చారు."

ఆ గది మొత్తం గిర్రున తిరుగుతున్నట్లు అనిపించడం తో శరత్ కుర్చీ వెనుక భాగాన్ని పట్టుకున్నాడు. "లేదు, వారు చేయలేరు..."

"వారు చేయలేదు," రాహుల్ క్రూరంగా అన్నాడు, పళ్ళు కొరుకుతూ. "వారు దానిని సాధించలేకపోయారు. నేను రంజిత్ కి దానిని ఇస్తాను - అతను తనను తాను కాల్చుకున్నాడు - దేవుడికి ధన్యవాదాలు - పట్టుబడకుండా ఉండటానికి తనను తాను కాల్చుకున్నాడు. అది మనల్ని కాపాడుతుంది. మనం డబ్బును కోల్పోయాము, కానీ మనం దీని నుండి బయటపడగలము."

బాధతో, శరత్ దానిని నమ్మలేకపోయాడు. "రంజిత్ - చనిపోయాడా? నీకు ఖచ్చితంగా తెలుసా? అది కాకూడదు. స్మిత స్నేహితులు - వారు చేయరు..."

"వాళ్ళు చేసారు, నేను నీకు చెప్పాను కదా చేసారని. నేను ఇప్పుడే చూశాను. టీవీలో కొండరాయి సైట్ చుట్టూ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు గుమిగూడిన దృశ్యాలు ప్రసారం అయ్యాయి. వాళ్ళు అయిదు బ్రౌన్ బ్యాగ్లను మోసుకెళ్తున్న సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను చూపించారు, ఆపై రంజిత్ శరీరాన్ని స్ట్రెచర్పై, అతనిపై షీట్ కప్పి, అంబులెన్స్లోకి ఎక్కించడం చూపించారు. యూనిఫాంలో ఉన్న ఒక కుక్క ఇంటర్వ్యూ చేయబడ్డాడు మరియు దగ్గరి బంధువుకు తెలియజేసే వరకు శవాన్ని గుర్తించలేదు, కానీ అతను స్మిత కిడ్నాప్లో పాల్గొన్న కిడ్నాపర్లలో ఒకడని ఒప్పుకున్నాడు - ఆపై మరణించిన వ్యక్తి రంజిత్ అనే స్థానిక బీమా ఏజెంట్ అని ప్రకటించే ఫ్లాష్ న్యూస్ వచ్చింది - మరియు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు సహచరులను, కిడ్నాప్ ముఠాలోని మిగిలిన వారిని పట్టుకోవడానికి ఎదురు చూస్తున్నారని వారు చెప్పారు..."

శరత్ తన ఇంద్రియాలపై నియంత్రణ సాధించడానికి ప్రయత్నించాడు. గది ఇంకా చుట్టూ తిరుగుతూనే ఉంది. "ఏం-ఏం జరుగుతుంది మనకు?"

"ఏమీ లేదు, డ్యామ్ థింగ్," రాహుల్ చిరాకుగా అన్నాడు. "ఆది లేదా ఆ లంజ మనల్ని పట్టించనంత వరకు మనం దీని నుండి క్షేమంగా బయటపడతాం."

అతి ప్రయత్నంతో, శరత్ సన్నగా, చేదుగా ఉన్న ఎదుటి వ్యక్తిని చూసాడు. శరత్ మింగివేసాడు. "ఆది," అన్నాడు. "ఆది ఎవరినీ పట్టించడని నీకు తెలుసు. అతను..." శరత్ దానిని ఆపలేకపోయాడు. "నేను ఇప్పుడే అతని శరీరంపై పొరపాటున పడ్డాను."

రాహుల్ ఏమైనా అంటాడని అనుకుంటే, అతనికి ఏం దొరకలేదు. రాహుల్ మొహం మీద ఎలాంటి భావం లేకుండా, "కొన్నిసార్లు మనల్ని మనం రక్షించుకోవడానికి కొన్ని పనులు చేయాల్సి వస్తుంది. మనల్ని మనం చూసుకోకపోతే ఎవరూ చూడరు" అన్నాడు.

రాహుల్ కి చెప్పాలని అతను చాలా అనుకున్నాడు, కానీ ఇప్పుడు అది అప్రధానంగా అనిపించింది. చాలా వరకు భయంతో పాటు అతని నుండి బయటకు వెళ్లిపోయింది. అతను రాహుల్ ని చూస్తూ ఉన్నాడు. అతను అతనిని ఒక పిల్లవాడిగా, నియంత్రించలేని క్రూరమైన మరియు దుష్ట పిల్లవాడిగా చూశాడు, అతను మంచి చెడు తెలియని, కారణానికి అతీతంగా ఉన్నాడు.

శరత్ నిస్సహాయంగా, అర్థం లేకుండా, "నువ్వు చేయకూడదు, రాహుల్. నువ్వు అతన్ని చంపకూడదు. అతను ప్రమాదకరం కానివాడు. అతను ఈగను కూడా బాధించడు" అని మాత్రమే చెప్పగలిగాడు.

రాహుల్ విన్నట్లుగా అనిపించలేదు. అతను టెలివిజన్ సెట్ ముందు ఉన్న కుర్చీకి వెళ్లి, తన జాకెట్ జేబు నుండి ఏదో తీశాడు. తన భుజం మీదుగా, అతను ఇలా అన్నాడు, "మన స్థానంలో, కుర్రకుంకా, నువ్వు అవకాశాలు తీసుకోకూడదు, నిన్ను పట్టించే ఎవరినీ వదిలిపెట్టకూడదు."

అతను చుట్టూ తిరిగాడు, ఇప్పుడు శరత్ అతను ఏమి పట్టుకున్నాడో చూడగలిగాడు. అతని ఒక చేతిలో ఒక అసహ్యకరమైన, భారీ రివాల్వర్ ఉంది, మరొక చేతితో అతను రివాల్వర్ సిలిండర్ను బిజీగా తనిఖీ చేస్తున్నాడు. ఇది వాల్నట్ హ్యాండ్ గ్రిప్స్తో కూడిన కోల్ట్ మాగ్నమ్ .44, శరత్ ఇంతకు ముందు ఒకసారి చూసినది.

ఆయుధాన్ని చూడగానే శరత్ మంత్రముగ్ధుడై రాహుల్ కి ఎదురెదురుగా వచ్చే వరకు ముందుకు వెళ్ళాడు. శరత్ చూపు తుపాకీ నుండి రాహుల్ యొక్క దృఢమైన ముఖ లక్షణాల వైపుకు వెళ్లింది. "ఏం చేస్తున్నావు, రాహుల్ ?"

"నీకు మరియు నాకు పూర్తిగా సురక్షితంగా ఉన్నామని నిర్ధారించుకోవడానికి సిద్ధమవుతున్నాను. రంజిత్ పోయాడు. ఆది దారిలో లేడు. మనకు వారి గురించి లేదా ఒకరి గురించి ఒకరికి ఎలాంటి చింత ఉండకూడదు. మనం స్వేచ్ఛగా ఉండటానికి అమ్మాయి మాత్రమే మిగిలి ఉంది."

శరత్ భయపడి, నమ్మలేకుండా నిలబడ్డాడు. అతని అత్యంత భయంకరమైన వ్యక్తిగత భయాలు నిజమవుతున్నాయి. "లేదు, రాహుల్," అతను వణుకుతున్న స్వరంతో అన్నాడు. "లేదు, అలా కాదు. ఆమె అమాయకురాలు. ఆమె మనకు వ్యతిరేకంగా ఏమీ చేయలేదు. నువ్వు చేయలేవు, రాహుల్..."

"నేను చేయగలను మరియు నేను చేయబోతున్నాను," రాహుల్ క్రూరంగా అన్నాడు, "ఎందుకంటే ఆమె మరియు ఆమె గుంపు మనకు వ్యతిరేకంగా చాలా చేయగలరు. వారు మనల్ని చంపగలరు. ఆ గాడిద, బ్రహ్మం, అతను మనల్ని మోసం చేశాడు. మనల్ని బాగా మోసం చేశాడు. అతనే దీనికి కారణం. ఆమె ప్రాణం కంటే డబ్బుకే ఎక్కువ విలువ ఇచ్చాడు. అతను తన మాటను నిలబెట్టుకోలేదు మరియు రంజిత్ ని చంపించాడు. అతను మనల్ని పట్టించాడు. సరే, అతను తన మాటను నిలబెట్టుకోకపోతే, మనం మన మాటను నిలబెట్టుకోవాల్సిన అవసరం లేదు. అతను తప్పు చేస్తే, ఆమె పోతుందని మనం అతన్ని హెచ్చరించాము."

"బహుశా అది అలా జరగలేదేమో," అని శరత్ వేడుకున్నాడు.

"అది ఎలా జరిగిందో నాకు అనవసరం. నాకు ఏమి జరిగిందో మాత్రమే తెలుసు. నాకు మరొకటి తెలుసు. ఆమె గుంపు ఆమెను సజీవంగా తిరిగి పొందితే, చనిపోయేది మనం, ఆమె కాదు. ఆమె వారిని నేరుగా ఆది భార్య వద్దకు నడిపిస్తుంది, అతను ఒకసారి ఆది మన పేర్లలో ఒకటి చెప్పడం విని ఉండవచ్చు. లేదా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లను నేరుగా మన వద్దకు నడిపించవచ్చు. ఆ లంజకు మన గురించి మనం అనుకున్నదానికంటే ఎక్కువ తెలుసు. నేను ఆమెపై ఎలాంటి అవకాశాలు తీసుకోను, దానిపై కాదు. నేను నా జీవితాన్ని ఆమె చేతుల్లో వదిలిపెట్టను."

అతను తుపాకీని మరింత గట్టిగా పట్టుకున్నాడు, శరత్ ను చూస్తూ. "రెండు మార్గాలు లేవు, కుర్రోడా, నీకు అర్థం కావడం లేదా? ఇది నీ కోసమే కూడా. ఆమె చనిపోతే, ఇదంతా ఎప్పుడూ జరగనట్లే ఉంటుంది. ఇది ఎప్పుడూ జరగలేదు, ఎందుకంటే జరిగిందని చెప్పడానికి ఎవరూ లేరు. మనం మళ్లీ ఎప్పుడూ చింతించాల్సిన అవసరం లేదు. మనం జీవించడం కొనసాగించవచ్చు. మన ఇద్దరికీ చాలా జీవితం మిగిలి ఉంది. కానీ ఆ నటి లంజ మనల్ని పట్టించేంత వరకు కాదు."

అతను శరత్ ను దాటి వెళ్లడానికి కదిలాడు, కాని శరత్ చేయి అతనిని ఆపడానికి అనుకోకుండానే బయటకు వచ్చింది.

"నేను ఆమెను చంపడానికి నిన్ను అనుమతించను, రాహుల్. నువ్వు ఆమెను చంపలేవు. ఎవరి ప్రాణమైనా తీయడానికి మనకు హక్కు లేదు. ఇప్పటికే చాలా హత్యలు జరిగాయి."

"నా దారి నుండి జరుగు."

"రాహుల్, సహేతుకంగా విను. నా మాట విను. ఈ మొత్తం వ్యవహారం నేనే మొదలుపెట్టాను. నేనే కల్పించాను. ఇది నాది. నేను నిన్ను ఇందులోకి తీసుకువచ్చాను. నువ్వు దేని కోసం వచ్చావో అన్నీ నీకు లభించాయి. నీకు సరిపోయింది. ఎక్కువ చేయడానికి నీకు హక్కు లేదు. నువ్వు స్వాధీనం చేసుకోలేవు. స్మిత కు నేను బాధ్యుడిని. నాది నువ్వు నాశనం చేయలేవు. నేను నిన్ను అనుమతించను."

అతను రాహుల్ ని గది నుండి బయటకు వెళ్లకుండా నిరోధించడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉండగానే, అతను హఠాత్తుగా అతని పక్కటెముకలకు వ్యతిరేకంగా గట్టి పోటును అనుభవించాడు. అతను బాధతో ముఖం ముడుచుకొని క్రిందికి చూశాడు.

రాహుల్ తుపాకీ యొక్క బారెల్ను అతని శరీరంలోకి గుచ్చాడు, చూపుడు వేలు ట్రిగర్పై ఉంది.

"కుర్రోడా, నువ్వు ఆమె వైపు లేదా నా వైపు ఉండాలి. ఈ రివాల్వర్ లో ఎలుగుబంటిని కూడా పేల్చేసేంత మందు  ఉంది. నీలో మిగిలింది ఈ గదిలోని ప్రతి భాగంలో వేలాడకూడదనుకుంటే తొందరగా నిర్ణయించుకో. తెలివిగా ఉండు మరియు నాకు ఎలాంటి ఇబ్బంది కలిగించకు, లేకపోతే ఆమెకు ఏమి జరుగుతుందో నీకు కూడా అదే జరుగుతుంది." అతను శరత్ యొక్క నిరోధించే చేయిని అసహ్యంగా చూశాడు. "నీ చేయి దించు," అని అతను ఆజ్ఞాపించాడు.

శరత్ తన పక్కటెముకలకు వ్యతిరేకంగా తుపాకీ బారెల్ యొక్క పెరిగిన ఒత్తిడిని అనుభవించాడు. నెమ్మదిగా, అతని చేయి క్రిందికి దిగిపోయింది, అతని వైపు నిస్సహాయంగా పడిపోయింది.

"అది మంచిది, పిల్లవాడా. ముఖ్యమైన సమయం వచ్చినప్పుడు నువ్వు తెలివిగా ఉండగలవని నాకు తెలుసు."

రాహుల్ శరత్ ను దాటి వెళ్ళాడు, ఆపై ఆగిపోయాడు. క్షణికావేశంలో, ముఖంలోని క్రూరమైన గీతలు సడలించబడ్డాయి. "చూడు, పిల్లవాడా, ఇలాంటి సమయంలో సెంటిమెంట్కు చోటు లేదు. నిన్ను నువ్వే కాపాడుకోవాలి. సైన్యం నాకు అదే నేర్పించింది. నేను ఎప్పటికీ మరచిపోని పాఠం అది. నేను ఇప్పుడు అక్కడికి వెళ్తున్నాను. నువ్వు దాని గురించి ఆలోచించకు. నేను వెంటనే తిరిగి వస్తాను. ఒక సెకనులో అంతా అయిపోతుంది. ఆమెకు ఏమి జరిగిందో కూడా తెలియదు. ఒక బుల్లెట్ మరియు మనం స్వేచ్ఛగా ఉంటాం. అప్పుడు మనం ఆమెను పాతిపెడతాం, స్థలాన్ని శుభ్రం చేస్తాం, వేలిముద్రలతో సహా ప్రతిదీ వదిలించుకుంటాం,  మనం మెట్రో సైకిల్ కి చేరుకుంటాం, ఇక్కడి నుండి బయలుదేరుతాం మరియు సెలవు ముగిసిపోతుంది."

"రాహుల్, ఇది భయంకరమైన తప్పు. నువ్వు చేయకూడదు. దయచేసి చేయకు..."

"నన్ను నా పద్ధతిలో చేయనివ్వు. ఇది నీకు మంచిగా అనిపిస్తే, నువ్వు ఇందులో భాగం కాదు. నేను మురికి పని చేస్తాను. నువ్వు వెళ్లి నువ్వు గట్టిగా కోరుకునే మందు తాగొచ్చుగా ?"

అంతే, రాహుల్ వెనక్కి తిరిగి బెడ్రూమ్కు దారితీసే కారిడార్లోకి అదృశ్యమయ్యాడు.

శరత్ తాను నిలబడిన చోటే పాతుకుపోయినట్లుగా, పక్షవాతానికి గురైనట్లుగా, మరోసారి కలలో చిక్కుకున్నట్లుగా నిలబడ్డాడు.

***

[hijames]

చాలా చాలా బాగుంది ఈ కథ కూడా అనామిక గారు ‌ చాలా చక్కగా రాస్తూనారూ సూపర్

[hijames]

అంటే మీరు మొత్తం ఒక్కసారిగా చదవడం మొదలుపెట్టారా ? నా ఉద్దేశం - ఎప్పటి అప్డేట్ లు అప్పుడు చదవకుండా, ఒక్కసారిగా చదలువుతున్నారా అని.


ఎలా అయినా నచ్చింది అని చెప్పారు కాబట్టి సంతోషం. 

ఇంకో థ్రిల్లర్ నవల రాసే ఉద్దేశం వుంది (ఒక సీరియల్ కిల్లర్ థ్రిల్లర్ కథ). మధ్యలో కొన్ని అడల్ట్ స్టోరీస్ అనుకున్నా. చూడాలి మరి.

మీరూ అందమైన ఓ కథ. అనే కథలో చెప్పారు కదా అనామిక గారు అభిమాన సంఘం కథ రాసుకున్నా అయిపోయి వచ్చింది అనీ అపుడు చూశా. అందుకే చదివా ఈ కథ అనామిక గారు అంతకు ముందు చదవలేదూ లేకుంటే కథ నీ ఫాలో అయేవాడినీ   అందమైనా ఓ కథ లో చేపారూ అందుకే ప్రోదున్న నుంచి మధ్యాహ్నం దాకా చదివా చాలా చాలా బాగుంది అనామిక గారు 

[anaamika]

నచ్చినందుకు చాలా థాంక్స్ అండి.

ఇంకో రెండు ఎపిసోడ్స్ లో కథ అయిపోతుంది.

అడల్ట్ కంటెంట్ తో షార్ట్ స్టోరీస్ మొదలు పెడుతున్నాను.

వాటిని కూడా చదివి మీ అమూల్య అభిప్రాయాల్ని తెలియచేయండి.

I always welcome a good criticism.

[anaamika]

స్మిత తన పోర్టబుల్ టెలివిజన్ సెట్పై వంగి, వాల్యూమ్ తక్కువగా చేసి, యూనిఫాం ధరించిన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు అడవిలో గుమిగూడటం, రంజిత్ యొక్క బట్టతో కప్పబడిన శవాన్ని అంబులెన్స్లోకి జారవిడటం, ఆమె చివరి ఆశ క్షీణించడాన్ని చూస్తోంది.

ఇది మీ స్వంత సమాధి వద్ద నిలబడి, మిమ్మల్ని భూమిలో దించుతున్నట్లు చూడటం లాంటిది.

ఈ ఆకస్మిక సంఘటనల వల్ల ఆందోళన చెంది, ఏమి తప్పు జరిగిందో ఊహించలేకపోయింది.

ఒక విషయం ఆమెకు ఖచ్చితంగా తెలుసు. బ్రహ్మం మరియు సునీత ఆమెను మోసం చేసి ఉండకూడదు, ఆమె ప్రాణాలను ప్రమాదంలో పడేసి ఉండకూడదు, ఆమె కిడ్నాపర్లలో ఒకరిని సజీవంగా పట్టుకోవడానికి ఈ పిచ్చి విజయవంతం కాని బహిరంగ ప్రయత్నానికి ఆమెను బలి చేసి ఉండకూడదు. బ్రహ్మం మరియు సునీత సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల సహాయాన్ని తీసుకోవాలని ఆమె కోరుకుంది, అయితే ఆ సహాయం రహస్యంగా, వివేకంగా, కనిపించకుండా ఉండాలని, వారు ఆమెను కనుగొనడానికి ప్రయత్నిస్తున్నప్పుడు ఆమెను రక్షించాలని ఆమె ఆశించింది. కానీ ఇప్పుడు సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు తప్పు చేశారు. ప్రపంచానికి తెలిసింది.

ఆమె ఆలోచనలు ఇతర గదులలోని ముగ్గురు సజీవంగా ఉన్నవారి వైపు వెళ్లాయి.

వాళ్ళు ఏం చేస్తున్నారు?

వాళ్ళకి తెలుసా?

ఆమె నమ్మలేని చూపు మరొకసారి టెలివిజన్ స్క్రీన్పై నిలిచిపోయింది.

వినిపించని వ్యాఖ్యానాన్ని వినడానికి ప్రయత్నిస్తూ, ఆమె ఆశలను పునరుద్ధరించే, ఆమెకు ఆసన్నమైన వినాశనం యొక్క గ్రహణాన్ని ఓడించడానికి ఏదైనా ఇవ్వగల చర్య యొక్క సూచనపై దృష్టి పెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తూ, ఆమె రెండవ ధ్వనిని వింది. అది క్రమంగా టెలివిజన్ యొక్క ఆడియోను అధిగమించింది ఆమె దృష్టిని మరల్చింది.

ఆమె రెండవ ధ్వని యొక్క మూలాన్ని గుర్తించడానికి ప్రయత్నించింది, ఆపై ఖచ్చితత్వం కంటే సహజమైన జ్ఞానం నుండి ఆమెకు అర్ధమైంది.

ఎవరో ఆమె తలుపు దగ్గరకు వస్తున్నారు. అడుగుల చప్పుడు మరింత స్పష్టంగా మారుతోంది. అవి ఆమె మొదటి రాత్రి బలాత్కారానికి గురి అయినప్పుడు విన్నంత భయంకరమైనవి మరియు వొళ్ళు గొగొర్పొడిచేలా ఉన్నాయి.

ఆమె చేయి టీవీ యొక్క వాల్యూమ్ నాబ్ వైపు దూసుకెళ్లింది. ఆమె దానిని ఎడమ వైపుకు తిప్పింది. చిత్రం స్క్రీన్ నుండి మాయమైంది మరియు ఆడియో నిశ్శబ్దమైంది.

ఆమె తలుపు యొక్క తాళం తిప్పబడింది మరియు బోల్ట్ విడుదల చేయబడింది.

సాధారణంగా, కూల్ గా, ఏదైనా తప్పు జరిగిందని ఆమెకు తెలియదన్నట్లుగా వుంది.

ఊపిరి ఆడక, ఆమె తన డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ వద్ద కుర్చీలో కూర్చుంది. ఏదైనా కాస్మెటిక్ కోసం వెతకసాగింది, లిప్స్టిక్ కనుగొంది, వణుకుతూ దానిని తన పెదవులకు తీసుకువచ్చింది.

తలుపు తెరుచుకుంది, ఆమె నటిస్తూ ఆశ్చర్యంతో మరియు ఆహ్లాదకరమైన చిరునవ్వుతో చుట్టూ తిరిగింది.

రాహుల్ గది దాటి వస్తున్నాడు, అప్పుడు ఆమె ఆశ్చర్యం నిజమైనదిగా మారింది. ఆమె అణచివేయడానికి వీలుకాని భయంతో నిండిపోయింది, ఎందుకంటే మొదటిసారి అతను తన వెనుక తలుపును లాక్ చేయడానికి ఇబ్బంది పడలేదు.

"సరే, నువ్వు మళ్లీ ఎప్పుడు వస్తావని నేను ఆశ్చర్యపోయాను," అని ఆమె కుర్చీ నుండి లేచి అతనిని స్వాగతించింది.

అతను సులభంగా ఆమెను సమీపిస్తున్నాడు, ఒక రహస్యమైన చిరునవ్వుతో, ఒక చేయి అతని కుడి ప్యాంటు జేబులో ఉంది.

"నువ్వు చాలా బాగున్నావు, బంగారం," అన్నాడు. "నువ్వు ఎంత బాగా కనిపించగలవో నేను దాదాపుగా మరచిపోయాను."

అతను తన చేతుల్లోకి తీసుకుంటాడా అని ఆలోచిస్తూ ఆమె వేచి ఉంది, కానీ ఆమె నుండి నాలుగు లేదా ఐదు అడుగుల దూరంలో అతను ఆగిపోయాడు.

"నన్ను ముద్దు పెట్టుకోవా?" ఆమె అన్నది.

అతని చిరునవ్వు అలాగే ఉంది. "నీ కోసం నా దగ్గర ఇంకేదో ఉంది."

"నీ దగ్గర ఉందా?" ఆమె తన మాటలు కొంటెగా అనిపించేలా చేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ అన్నది. "నేను ఊహించవచ్చా?"

"నాకు తెలియదు. బహుశా నువ్వు ఊహించగలవు." అతను ఆమెను పై నుండి క్రిందికి చూశాడు. "సరే, ఇది గొప్ప రోజు. నేను నిన్ను మిస్ అవుతాను."

అతను నిజాయితీగా ఉన్నాడా అని ఆమె గ్రహించడానికి ప్రయత్నించింది. "ధన్యవాదాలు. నేను కూడా మిమ్మల్ని మిస్ అవుతాను." ఆమె సంకోచించింది. "నీకు తెలుసు కదా - విడిపోవడం చాలా మధురమైన బాధ."

"అవును." అతని సన్నని కళ్ళు ఆమె బ్లౌజ్పై స్థిరంగా ఉన్నాయి. "చాలా బాధాకరమైన విషయం, ఇది ముగిసిపోయింది." అతను తన ఖాళీ చేతితో సగం సంజ్ఞ చేశాడు. "ఆ రొమ్ములని మళ్ళీ ఎప్పుడూ చూడలేనని అనుకుంటున్నాను."

"నీకు కావాలంటే అవి ఇప్పుడు నీవే."

"నీ బ్లౌజ్ విప్పేయ్, బేబీ."

"ఖచ్చితంగా." అయోమయంగా, ఆమె తన బ్లౌజ్ యొక్క గుండీలు విప్పి, దానిని తీసివేసింది. దానిని పక్కన పడేసి, ఆమె తన బ్రాను విప్పడానికి చేతులని వెనక్కి పెట్టింది.

"నువ్వు అది ఎందుకు వేసుకున్నావు?"

"నేను ఇంటికి తిరిగి వెళ్లడం కోసం డ్రెస్ చేసుకుంటున్నాను."

ఆమె తన చేతుల నుండి బ్రాను క్రిందికి లాగి, దానిని వదిలేసినప్పుడు అతను మౌనంగా ఉన్నాడు. ఆమె తన భుజాలను సరిచేసుకుంటూ నిటారుగా నిలబడింది, ఆమె ఎత్తైన, నిండు తెల్లటి రొమ్ములను మరియు ఉదారమైన ఎర్రటి గోధుమ రంగు చనుమొనలపై అతని కళ్ళు విందు చేయడానికి చూపించింది.

ఆమె అతని సన్నని పెదవులు కదులుతున్నట్లు చూసింది, ఆమె త్వరగా ఇలా అంది, "నేను అన్నీ తీసివేయాలని నువ్వు కోరుకుంటున్నావా ? నన్ను దెంగాలని కోరుకుంటున్నావా ?"

అతని కళ్ళు మెరిసిపోతున్నాయి. అతని చిరునవ్వు వంకరగా మారింది. "నేను చేయాలనుకుంటున్నాను, బేబీ, కానీ ఇప్పుడు సమయం లేదు." అతని చూపు ఆమె నగ్న రొమ్ములపై నిలిచింది. "వెళ్ళే ముందు నేను చివరిసారి చూడాలనుకున్నాను."

ఆందోళన చెంది, ఆమె దాని నుండి బయటపడింది. "మీ ఉద్దేశ్యం, మీకు ఇప్పటికే డబ్బు ముట్టాయా? అంటే, మనం ఇప్పుడు వెళ్తున్నామా?"

"మనం వెళ్ళడం లేదు. నేను వెళ్తున్నాను. నువ్వు ఇక్కడే ఉంటావు." చిరునవ్వు పోయింది. "నీకు తెలుసు మాకు డబ్బు అందలేదని. నీకు తెలుసు మాకు ఏమీ లేదని. నీకు తెలుసు నా భాగస్వామి చనిపోయాడని. నీకు తెలుసు మీ వాళ్ళు మమ్మల్ని మోసం చేశారని, మమ్మల్ని మోసం చేయడానికి ప్రయత్నించారని, ఒప్పందంలోని తమ భాగాన్ని నిలబెట్టుకోలేదని..."

ఆమె చేతులు ఆమె రొమ్ముల వద్దకు వెళ్లాయి. "నేను నమ్మలేను," ఆమె ఊపిరి పీల్చుతూ అంది. "నాకు ఎలా తెలుస్తుంది..."

"నీకు తెలుసు, లంజముండా." అతను పక్కకు కదిలాడు మరియు తన అరచేతిని టెలివిజన్ సెట్కు వ్యతిరేకంగా నొక్కి ఉంచాడు. "ఇది ఇంకా వెచ్చగా ఉంది. ఏమి జరుగుతుందో నీకు అన్నీ తెలుసు. ఇప్పుడు నేను ఇక్కడ ఎందుకు ఉన్నానో నీకు తెలుసు."

ఆమె వెనక్కి అడుగు వేసింది. "నాకు అర్థం కాలేదు..."

రాహుల్ ఆమెను నిదానంగా సమీపించాడు. "డబ్బు ఇస్తే ప్రాణం ఉంటుంది, లేదంటే లేదు. డబ్బు లేదు కాబట్టి, అంతే సంగతులు."

"ఏం-ఏం మాట్లాడుతున్నావు?" ఆమె భయంతో వణుకుతూ అంది.

"నేను కంటికి కన్ను అంటున్నాను. న్యాయం అంటున్నాను. నీ వల్ల ఆది చనిపోయాడు. ఆ ముసలివాడు, అతను చనిపోయాడు. నీ కోసం పనిచేసే ధనవంతుల కుక్కల వల్ల, రంజిత్ - అవును, అతని పేరు అదే - రంజిత్, అతను చనిపోయాడు. మమ్మల్ని పట్టించగల, వేలెత్తి చూపించగల ఒకే ఒక్క వ్యక్తి భూమిపై మిగిలి వుంది..."

ఆమె వెనక్కి తగ్గింది. "లేదు, దేవుడి సాక్షిగా, లేదు, నేను చేయను - నేను నీకు వాగ్దానం చేస్తున్నాను - నేను ప్రమాణం చేస్తున్నాను..."

"నీ సమయం వృథా చేసుకోవద్దు," అతను క్రూరంగా అన్నాడు. "నువ్వు మమ్మల్ని ద్వేషిస్తావని నీకు తెలుసు. మమ్మల్ని పట్టుకోవడానికి నువ్వు ఏదైనా చేస్తావని నీకు తెలుసు. కానీ మేము నిన్ను అనుమతించము, అర్థమైందా?"

భయపడి, మాటలు లేకుండా, అతని కుడి చేయి జేబు నుండి బయటకు రావడం ఆమె చూసింది. అందులో ఒక తుపాకీ ఉంది.

తుపాకీని ఆమె వైపు ఎత్తి, అతని చూపుడు వేలు ట్రిగర్పై జారుతూ, అతను ఇలా అన్నాడు, "నీ కళ్ళు మూసుకో. ఏమి జరిగిందో నీకు తెలియదు."

ఆమె గోడకు వ్యతిరేకంగా ముడుచుకుని, నెమ్మదిగా నేలపైకి దిగింది. మూలుగుతూ, ఆమెను అనుసరించే లోహపు బారెల్ నుండి, ఆమె గుండెను లక్ష్యంగా చేసుకున్న ప్రాణాంతక బారెల్ నుండి తన కళ్ళు తిప్పలేకపోయింది. ఆమె అతనిని వేడుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తోంది, వివరించడానికి ప్రయత్నిస్తోంది, వివరించడానికి, చనిపోవడానికి ఇష్టపడలేదు, ఇంకా కాదు, ఇప్పుడు కాదు, లేదు, దయచేసి.

ఆ క్షణంలోనే, మరొక కదలిక ఆమె దృష్టి యొక్క అంచును తాకింది. సహజంగానే, ఆమె కళ్ళు దాని వైపు తిరిగాయి.

ఆమెను చంపేవాని వెనుక నుండి, తలుపు దగ్గర, 'కలల రాజు' కనిపించాడు. ఆమె గొంతులో నుండి వచ్చే కేకను బలవంతంగా అణచివేసింది. అతడు హఠాత్తుగా ముందుకు దూసుకురావడం, చేయి పైకి ఎత్తి, పొడవైన కిచెన్ కత్తితో పిచ్చిగా మారిపోయిన వ్యక్తి చెలరేగిపోయాడు.

ఆమె కళ్ళ కదలికను గమనించి, తన వెనుక ఏదో జరిగిందని వెంటనే గ్రహించి, రాహుల్ వేగంగా వెనక్కి తిరిగి, తన తుపాకీని ఒక వృత్తాకారంలో తిప్పుతూ తనను తాను రక్షించుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు. ఆ క్షణంలో, ఉక్కు కత్తి వేగంగా క్రిందికి దూసుకుపోయి రాహుల్ భుజాల మధ్య నాటుకుంది. 'కలల రాజు' తన పిడికిలితో మరింత బలంగా నొక్కి, కత్తిని చీల్చిన మాంసంలోకి పూర్తిగా, దాని పిడి వరకు దింపేశాడు.

రాహుల్ తుపాకీ పేలుడుతో భయంకరమైన పేలుడు సంభవించింది. పైకప్పు నుండి చెక్క ముక్కలు చెల్లాచెదురుగా ఎగిరిపడ్డాయి.

రాహుల్ భయంకరంగా కేక వేశాడు. అతని కళ్ళు ఉబికి బయటకు వచ్చేసినట్లు అయ్యాయి. ముఖం వికృతంగా మారిపోయింది. నోరు తెరుచుకుని మూసుకుంటూ ఉంది. అతని వదులైన చేతి నుండి రివాల్వర్ జారి నేలమీద పడింది.

అతను నొప్పితో కుంటుతూ రెండు అడుగులు ముందుకు వేసాడు. వెనక్కి తిరిగి తన వీపులో గుచ్చుకున్న కత్తి కోసం వెతకడం మొదలు పెట్టాడు.  బాధతో మూల్గుతూ, తడుముకున్నాడు.  చివరికి, నెమ్మదిగా మోకాళ్లపై కూర్చున్నాడు. అతని చేతులు వదులుగా పడిపోయాయి. అతను తన ముఖం మీదుగా నేల మీద పడిపోయాడు.

స్మిత భయంతో గడ్డకట్టుకుపోయింది. అదే సమయంలో ఆసక్తితో రాహుల్ నుండి 'కలల రాజు' వైపు చూసింది. 'కలల రాజు' తూలుతూ నిలబడి ఉన్నాడు. కత్తి పట్టుకున్న ఖాళీ చేయి ఇంకా పైకి ఉంది. అతని ముఖంలో అతను చేసిన పనికి ఆశ్చర్యం మరియు అతని కళ్ళ ముందు ఉన్న భయంకరమైన దృశ్యానికి స్వాంతన స్పష్టంగా కనిపించాయి.

అతను ఒక యంత్రంలా వెనక్కి కదలడం మొదలుపెట్టాడు. ఆపై అతని శరీరం అనియంత్రితంగా స్పందించడం మొదలుపెట్టింది. వాంతులు రావాలనిపించింది, కానీ రాలేదు. రాహుల్ భుజాల మధ్య నుండి రక్తం ఎగసిపడుతుండగా, భయంతో తన చేతులతో నోరు మరియు కళ్ళు మూసుకున్నాడు.

భయంతో గోడకు ఒతుక్కుపోయి, తన కళ్ళను కొద్దిగా మూసుకుని, స్మిత నేలమీద రాహుల్ కుడి చేయి పక్కకు కదలడం చూసింది.

ఆశ్చర్యంతో చూస్తూ ఆమె చేతులు ఆమె కళ్ళ నుండి దూరమయ్యాయి.

ఆ జంతువు ఆమె ముందు నేలపై పడి ఉంది. కత్తి యొక్క పిడి అతని భుజాల మధ్య నుండి ఇంకా బయటకు కనిపిస్తోంది. అతని తల ఒక వైపుకు వాలిపోయింది. అతని ఎర్రబడిన కళ్ళు వెడల్పుగా తెరిచి ఉన్నాయి. అతని వదులైన నోటి నుండి సన్నని రక్తపు చార కారుతోంది. కానీ చాలా ఆశ్చర్యకరంగా, అతని కుడి చేయి మాత్రం నేలపై ముందుకు పాకుతోంది.

అప్పుడు ఆమెకు ఒక్కసారిగా విషయం బోధపడింది.

అతను చనిపోలేదు ! ఆ జంతువు ఇంకా బతికే ఉంది. అతని బలం అమోఘం.

అతని వేళ్ళు నెమ్మదిగా పాకుతూ ఆయుధం వైపు కదులుతున్నాయి, అది అతని అందుబాటులో కొద్ది దూరంలోనే ఉంది.

ఆమె కళ్ళు గదికి అవతలి వైపు 'కలల రాజు'ను వెతికాయి. కానీ అతను ఇంకా తన పైత్యంతో ఉక్కిరిబిక్కిరవుతూ, దగ్గుతో నిస్సహాయంగా బాధపడుతూ ఉన్నాడు.

స్మిత కు ఒక్కసారిగా తెలిసింది. ఆమె జీవితం మళ్ళీ ప్రమాదంలో ఉందని. ఆమె కదలాలని ప్రయత్నించింది, కానీ భయం ఆమెను పూర్తిగా స్తంభింపజేసింది. ఆమె చూపు రాహుల్ చేయి వైపుకు తిరిగింది. అది పాకుతూ, పాకుతూ, మరణపు అంచుకు చేరుకుంది - మూడు అంగుళాలు, రెండు అంగుళాలు, ఒక అంగుళం మాత్రమే దూరం.

ఆమె ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది, జీవం ఉట్టిపడినట్లు కదిలింది, నేల నుండి తన కాళ్ళపైకి దూకి, వేగంగా గదిని దాటింది.

అతని వేళ్ళు తుపాకీని తాకాయి. ఆ వెంటనే ఆమె కాలు వేగంగా కదిలింది, అతని పట్టును విడిపించుకుని తుపాకీని దూరంగా విసిరేసింది. అది ఆమె డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ పక్కన గోడకు వేగంగా తాకింది.

స్వీయ రక్షణ సహజంగా జరిగింది మరియు అది ఆమెను తిరిగి సాధారణ స్థితికి తీసుకువచ్చింది. స్మిత తన తలలో రక్తం ప్రసరణ సాధారణ స్థితికి వస్తున్నట్లు, గుండె కొట్టుకోవడం నెమ్మదిస్తున్నట్లు మరియు తన శరీరంపై నియంత్రణ తిరిగి పొందినట్లు భావించింది.

ఆమె వేగంగా తన డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ వైపు వెళ్లింది. వంగి, ఆయుధాన్ని తీసుకుంది. కనికరపడని చూపుతో, ఆమె గదిలో ఉన్న యువకుడిని విస్మరించింది. రాహుల్ వైపు నెమ్మదిగా నడిచింది. అతను నేలపై రక్తసిక్త స్థితిలో పడి ఉన్నాడు. తుపాకీని చేతబట్టి, ఆమె అతనిపై నిలబడి, గాయపడిన రాక్షసుడిని చూసింది. రక్తం అతని శరీరం ముందు నుండి మరియు వెనుక నుండి ప్రవహిస్తోంది. అతని నోటి నుండి కారుతోంది, అతని వెనుక గాయం నుండి బుడగలు వస్తున్నాయి.

ఆమె తన కాలి వేలిని అతని శరీరం కిందకు చొప్పించింది. అతన్ని కొద్దిగా పైకి ఎత్తింది, ఆపై తన పూర్తి బరువును అతనిపై మోపి, అతన్ని ఒక వైపుకు దొర్లించింది.

అతని ఉబ్బిన కళ్ళలోని నల్ల గుడ్డులు కలవరపాటుతో పైకి చూశాయి, చివరకు ఆమెను చూసి, ఆమెపై నిలిచిపోయాయి.

ఆమె అతనిపైకి చూసి మందహాసం చేసింది.

అతను గొంతులో బుడగలు వస్తున్నట్లుగా, ఏదో చెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు. ఆమె అతని మాటలు వినడానికి కొద్దిగా వంగింది.

అతను వేడుకుంటున్నాడు. "నన్ను—నన్ను—నన్ను బతకనివ్వు" అని అతను బొంగురుగా అన్నాడు.

ఆమె నవ్వు పెద్దగా మారింది. ఆమె నిటారుగా నిలబడింది. "ఇంకోసారి చెప్పు, పందినాకొడుకా. నీ ప్రాణం కోసం వేడుకో. నేను వేడుకున్నట్లే, నేను ఎలా వేడుకున్నానో అలాగే వేడుకో" అని ఆమె వ్యంగ్యంగా అంది.

అతని నోరు మాటల కోసం కష్టపడింది, మరిన్ని పదాలు రూపొందించడానికి ప్రయత్నించింది. "నన్ను బతకనివ్వు—నేను అలా అనుకోలేదు—దయచేసి—వద్దు—వద్దు—”

"నిన్ను బాధపడనివ్వకూడదా?" ఆమె అంది. "లేదు, నిన్ను బాధపడనివ్వను. నీవు నాకు చూపించిన దానికంటే ఎక్కువ దయను నేను నీకు చూపిస్తాను."

ఆమె వేలు కోల్ట్ రివాల్వర్ యొక్క చల్లటి ట్రిగ్గర్ను చుట్టింది. ఇంకా నవ్వుతూ, ఆమె తుపాకీని క్రిందికి దించి, అతని తలపై గురి పెట్టింది. ఆపై ఉద్దేశపూర్వకంగా, చాలా ఉద్దేశపూర్వకంగా, ఆమె తుపాకీ గొట్టాన్ని అతని ఛాతీ మీదుగా, అతని కడుపు మీదుగా క్రిందికి జరిపి, చివరకు అతని కాళ్ళ మధ్యకు గురి పెట్టి స్థిరంగా పట్టుకుంది.

చేతులు వణకకుండా, ఆమె తుపాకీని అతని మర్మాంగంపై గురి చేసింది.  "వద్దు..." అని అతను ప్రాధేయపడ్డాడు.

తుపాకీ పేలిన భయంకరమైన శబ్దంలో అతని కేక వినిపించలేదు.  నిశ్శబ్దం రాజ్యమైంది.

అతని శరీరం యొక్క దిగువ సగం పూర్తిగా చిధ్రమైపోయింది. రాహుల్ యొక్క మాంసం, ఎముకల శకలాలు, అతని పురుషత్వం నాశనమైన భయంకరమైన దుర్వాసనతో శవం, నేల మరియు పరిసర ప్రాంతమంతా నిండిపోయింది.

ఆమె వెనక్కి తిరిగి, చాలా ప్రశాంతంగా తన బ్రా మరియు బ్లౌజ్ను తీసుకుంది. 'కలల రాజు'ను కంటి చూపుతో గమనిస్తూ, ఆమె తుపాకీని కుర్చీపై పెట్టింది.  నింపాదిగా, ఏ మాత్రం తొందర లేకుండా, ఆమె తన బ్రా ధరించింది, బిగించింది, బ్లౌజ్ వేసుకుంది, బటన్లు పెట్టింది, చివరకు తుపాకీని మళ్ళీ తీసుకుంది.

'కలల రాజు' కోలుకున్నాడని ఆమె గ్రహించింది. అతను అంతిమ ఘట్టం, ఉరిశిక్షను కళ్ళారా చూశాడు. ఇప్పుడు అతని యువ ముఖంలో ఒక వింత, కలవరపెట్టే భావంతో ఆమెను చూస్తున్నాడు.

ఆమె అతని వైపు వెళ్లడం ప్రారంభించింది, ఆపై హఠాత్తుగా ఆగి, వింది.

వారి పైన ఒక శబ్దం వినిపించింది. ఒక కొత్తది మరియు అదే సమయంలో తెలిసినది, ఒక హెలికాప్టర్ పై నుండి వస్తున్నట్లు, అది దగ్గరవుతోంది, మరింత దగ్గరగా వస్తోంది.

'కలల రాజు'కు కూడా ఆ శబ్దం వినిపించింది, అతను అయోమయంగా అటు ఇటు చూసి, తరువాత ఆమెను చూశాడు.

స్మిత అతని వైపు నడవడం ప్రారంభించింది. అతను వేచి ఉన్నాడు. అతనిని దాటి, ఆమె ఆగకుండా ముందుకు సాగింది.  స్వేచ్ఛగా, ఆమె తన నిర్బంధం నుండి తప్పించుకుని, మొదటిసారిగా తలుపు గుండా బయటికి నడిచింది.  కొద్దిసేపటిలో, ఆమె తన చుట్టూ పరిసరాలను గమనించి, ఎక్కడ ఉందో తెలుసుకుంది, ఆపై కారిడార్ వెంట కిటికీ వైపు నడిచింది. అక్కడ నిలబడి, ఆమె కిటికీ గుండా చూసింది - వరండా దాటి, చెట్ల తోపు మరియు ప్రవాహం మధ్య. హెలికాప్టర్ శబ్దం పెరుగుతూ ఉండటం ఆమె వింది, సాయంత్రం చీకటి పడుతున్న వేళ, అది కిందికి దిగి, కాసేపు గాలిలో నిలబడటం ఆమె చూసింది.

దాక్కున్న స్థావరం స్పష్టంగా కనుగొనబడింది. అందుకే హెలికాప్టర్ ఇప్పుడు వేగంగా క్రిందికి దిగుతూ వస్తోంది. కేవలం వంద గజాల దూరంలో ఉంది. చెట్లకు ఒక వైపున ఉన్న చదునైన ప్రదేశానికి చేరుకుంటోంది.

హెలికాప్టర్ నేలపై వాలడానికి సిద్ధమవుతుండగా స్మిత ఎలాంటి భావం లేకుండా చూస్తూ ఉంది.

***

[nareN 2]

ఎదురుగా నిలబడి సమాధిని చూసుకోవడం అనే వాక్యం చాలా నచ్చింది..

నేను ముగ్గురి మరణాలని స్మిత చేతుల మీదుగా ఊహించాను.. అదీ ఇంకా క్రూరంగా..

కానీ భిన్నంగా రాసారు.. కలల రాజు ముగింపు ఎలా ఉండబోతోందో..

[anaamika]

రేపు ఫైనల్ ఎపిసోడ్ పోస్ట్ చేస్తున్నాను ఒక చిన్న మలుపుతో

[tshekhar69]

శరత్ ని కూడా చంపేస్తున్నారా ? సెక్యూరిటీ అధికారి లు పట్టుకుంటారా ??

waiting....................